Fotograferen/filmen voor 3D-productie Met de 3D-functies in Roxio Creator kunt u eenvoudig 3D-foto's en films produceren. Uw 3D-inhoud ziet er echter het beste uit als u zich tijdens het fotograferen/filmen aan een paar eenvoudige richtlijnen houdt. In deze zelfstudie vindt u tips over fotograferen/filmen voor 3D met 2D- en 3D-camera's, het omzetten van 2D- naar 3D-foto's en het maken en bewerken van 3D-films.

Tips  over  alle  3D-­‐projecten:  

1. Plan uw dieptecues. Het 3D-effect ontstaat wanneer meerdere objecten in een foto of film zich op verschillende afstanden van de camera bevinden. Deze zorgen voor "dieptecues" waardoor uw hersens het tafereel in 3D waarnemen. In deze foto van het Washington Monument is het water de enige dieptecue op de voorgrond, wat het 3D-effect verkleint.

 

Vergelijk dat effect eens met een plechtig tafereel van het Korean War Veterans Memorial hieronder, waarin de bosjes, het hek, het troittoir, de muur en de bomen allemaal voor dieptecues zorgen, waarmee een krachtig 3D-effect wordt gecreëerd. Stel de compositie van uw opnamen zodanig samen dat er voldoende afstand is tussen de dieptecues van de dichtstbijzijnde voorgrond en de verste achtergrondobjecten. Als u een foto maakt van de Grand Canyon, zorgt een struik

 

op 30 cm van de camera voor een vage afleiding. Als u een close-up opname van een bloem maakt, versterken objecten 30 cm voor en achter de bloem het 3D-effect.

 

2. Houd rekening met de randen – 3D is een illusie en daarom moet u clues voorkomen die deze illusie teniet doen. In dit standbeeld van John Paul Jones is het 3D-effect boven aan de afbeelding krachtig, maar minder sterk aan de onderkant van de foto, waar de achtergrond en het standbeeld elkaar raken. Hierbij krijgen uw hersens het signaal dat het standbeeld, de achtergrond en de rand dezelfde diepte hebben.

 

Plan uw opnamen zodanig dat de belangrijke 3D-gerelateerde onderdelen de randen niet raken. In de John Paul Jones-foto moet u iets ruimer omkaderen, zodat een groter gedeelte van het beeld in 3D verschijnt. In een video-opname betekent dit dat alle belangrijke acties binnen het kader gebeuren en deze niet de randen raken of erbuiten plaatsvinden.

3. Zorg dat de achtergrond niet vervaagt. Bij het maken van traditionele foto's en video's is het vervagen van de achtergrond een populaire techniek, waarbij de aandacht van de kijker op het onderwerp van de opname wordt gevestigd. Bij 3D moeten de achtergrondobjecten zo duidelijk mogelijk zijn om de kijker dieptecues te bieden. Dit houdt in dat u de grootst mogelijke diafragmaopening moet instellen om de breedste velddiepte te krijgen.

4. Zorg voor voldoende licht. De meeste 3D-weergavesystemen – $2,00 rood-/cyaankleurige anaglyfbril of $200 actieve sluiterbril -- maken de 3D-foto of -film tot op zekere hoogte donkerder. Dit betekent dat u uw 3D-foto's met voldoende licht moet maken. Als u tip 3 opvolgt (de achtergrond niet vervaagt), fotografeert u ook met een grote diafragmaopening, waardoor de hoeveelheid licht vermindert die de lens bereikt. U krijgt de beste resultaten wanneer u op zonnige dagen buiten fotografeert. Wilt u binnen aan de slag gaan, dan moet u voor zoveel mogelijk licht zorgen.

5. Minimaliseer de korreligheid. Gesimuleerde filmkorreligheid vermindert de scherpte van de opname en kan het bijbehorende 3D-effect verminderen. Fotografeer met de laagst mogelijke ISO-instelling.

6. Leer om te gaan met de handbesturingen van de camera. Bij tips 3, 4 en 5 moet u de automatische modus op uw camera of camcorder wellicht uitschakelen en de camera handmatig configureren.

7. Bij het produceren voor anaglyfverspreiding (rood/cyaan) moet u goed op de kleuren letten. Rood/cyaan anaglyfen zijn niet geschikt voor roodachtige kleuren, omdat ze naar geel of zwart worden geconverteerd. Dit is te zien in de onderstaande afbeelding; de oorspronkelijke oranje kleur verandert in mauve tijdens het anaglyfproces.

 

Als u kunt bepalen wat de onderwerpen dragen, moet u rode en oranje kleuren in kleding vermijden. Grijze en blauwe kleuren zijn het beste. Bij belangrijke opnamen dient u de kleuren vooraf te controleren om ervoor te zorgen dat ze goed uitkomen in anaglyf. Als u gewoon buiten voor uw plezier aan het fotograferen bent, moet u wel onthouden dat een rood/cyaan anaglyf niet de beste manier is om een rode roos vast te leggen.

8. Fotografeer in de doelweergavestand. In een aantal 3D-bewerkingsprogramma's is het mogelijk de foto's te draaien. Hoewel er andere manieren zijn, zijn de dieptecues en het bijbehorende 3D-effect het sterkst wanneer de foto in de oorspronkelijke stand wordt bekeken. Maak dus geen staande foto als u het wilt roteren naar liggend, of andersom.

Tips  over  het  maken  van  3D-­‐foto's  met  een  2D-­‐camera:  

1. Denk goed na over uw onderwerpen. Als u 3D-foto's gaat maken met een 2D-camera, gaat u twee foto's achter elkaar maken, één voor elk oog, om deze samen te voegen in een programma zoals Roxio Create 3D Photos. U verkrijgt de beste resultaten wanneer het onderwerp niet beweegt, zoals gebouwen, monumenten en andere objecten die totaal vast staan. Mensen, planten en bloemen bewegen, net als huisdieren, insecten, vissen en andere levende dingen. Nogmaals, 3D is een illusie, en als de linker- en rechterfoto niet exact overeenkomen, begrijpen de hersens het niet meer en gaat het effect verloren. Plaatsingsfouten kunt u in Roxio Create 3D Photos corrigeren, maar als het onderwerp heeft bewogen, kunt u dit later niet meer herstellen. Denk dus goed na welk onderwerp u kiest.

2. Plan uw techniek. Er zijn artikelen en boeken geschreven over het produceren van 3D-foto's en films en regisseur James Cameron heeft er vier jaar over gedaan om Avatar te produceren (dat kan met "titanisch" veel geld). U hoeft natuurlijk niet zoveel geld te hebben om 3D te maken, maar bedenk van tevoren wat u wilt voordat u aan de slag gaat. Houd rekening met het volgende:

• Maximale afstand tussen linker- en rechterfoto. Hoe ver dient u de camera tussen

de twee opnamen te bewegen? De afstand tussen onze ogen is ongeveer 5,5 – 7 cm (2,5”). Bij de meeste foto's is dat een goede afstand om standaard aan te houden. Als u een beetje wilt experimenteren (en eenvoudige wiskundige problemen wilt oplossen), één van de vuistregels is dat de afstand tussen twee foto's ongeveer 1/30e moet zijn van de afstand tot het dichtstbijzijnde object in het kader. Als het dichtstbijzijnde object op 9 meter afstand staat, kunt u zich maximaal 30 cm verplaatsen. Houd er echter rekening mee dat als de afstand tussen de linker- en rechterfoto groter is dan 2.5” op het doelweergaveapparaat, dit kan oogvermoeidheid veroorzaken. Gelukkig kunt u deze afstand in Roxio Create 3D Photos aanpassen. Meer informatie hierover vindt u hieronder.

• Waar u de camera op moet richten. Moet u de camera recht vooruit richten voor

beide opnamen en twee parallelle opnamen maken, of proberen om de camera op het object te richten vanaf elke hoek? Dit is een belangrijke kwestie in de 3D-filmproductie, waarbij beide methodes veel voorstanders hebben. Het belangrijkste punt is te onthouden wat u wilt doen, dit consistent te doen en te zien hoe het uitpakt wanneer u de foto's bewerkt in Roxio Create 3D Photos.

• Het onderwerp omkaderen. Dit is van toepassing op de inhoud in het kader, dat

zo gelijk mogelijk moet zijn. Hiervoor hebt u tijd nodig voor te plannen. Schakel schermgeleiders in, als uw camera hierover beschikt, en zoek iets in de foto dat u in zowel de linker- als de rechteropname consistent wilt houden. Wanneer u de “cha-cha” uitvoert die hieronder wordt beschreven, moet u deze richtlijn onthouden.

• Houd de camera zo stil mogelijk. U houdt het omkaderen zo consistent mogelijk

door draaiing en andere bewegingen zo veel mogelijk te vermijden.

• Timing. Het is logisch dat u de twee foto's zo snel mogelijk achter elkaar wilt

maken om veranderingen van de achtergrond, de verlichting en dergelijke te vermijden.

3. Wanneer u klaar bent, voert u de Cha-Cha uit. Gelukkig is het heel eenvoudig om de dubbele opname te maken wanneer u de techniek hebt gepland. Het is heel eenvoudig:

 • Ga rechtop staan en omkader de opname. • Plaats uw gewicht op uw linkervoet en maak de eerste foto. • Verschuif uw gewicht naar uw rechtervoet om het gewenste afstandsverschil te

krijgen, en maak de tweede foto.

Een laatste opmerking: wees consistent in uw manier van werken. U gaat straks achter uw computer zitten met tientallen fotoparen en het helpt echt als u weet dat u steeds de linkerfoto eerst hebt gemaakt (of andersom). Kies een werkwijze en houdt u hieraan.

Tips  over  het  omzetten  van  2D-­‐foto's  naar  3D-­‐foto's  in  Roxio  Create  3D  Photos  Er bestaat een aparte zelfstudie die beschrijft hoe u Roxio Create 3D Photos moet gebruiken om twee 2D-foto's samen te voegen tot een 3D-foto. In dit gedeelte komen een aantal aandachtspunten aan de orde die in de vorige bespreking naar voren zijn gekomen over het maken van 3D-foto's met een 2D-camera.

1. Importeer de foto's.  Laad de linker- en rechterfoto's apart door op de knoppen "Foto selecteren" te klikken onder de voorbeeldvensters Linkeroog en Rechteroog, naar de respectieve bestanden te bladeren, deze te selecteren en op "Openen" te klikken.  

 

2. Problemen met de juiste hoogte en draaiing. Zo kunt u bijvoorbeeld aan de helm zien dat de rechterfoto (cyaan) hoger ligt, en aan de achtermuur en het paaltje dat er sprake is van een draaiingsprobleem. Corrigeer deze problemen eerst door te zorgen dat de foto's op dezelfde hoogte en uitlijning staan zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over waar de linker- en rechterfoto samen worden gevoegd (een rood/cyaan anaglyfbril helpt echt).

 

3. Kies het convergentiepunt. Wanneer de foto's eenmaal zijn uitgelijnd, kunt u zich bezighouden met de scheiding van de linker- en de rechterfoto om het gewenste 3D-effect te krijgen. Eén aandachtspunt is het convergentiepunt van de linker- en rechterfoto. In de onderstaande afbeelding komen de rechter- en de linkerfoto samen bij de soldaat. U kunt dit zien doordat er geen cyaankleurige of rode gedeelten op dat punt zijn; slechts één samengevoegde foto. Daarentegen kunt u duidelijke rode en cyaankleurige gedeelten zien van het paaltje en de muur erachter.

Er is geen absolute standaardbenadering om in te stellen hoe de linker- en rechterafbeelding bij elkaar passen. Hieronder worden enkele benaderingen aangegeven.

• Het convergentiepunt kan zich het beste bevinden op het focale punt van de opname.

In deze opname ligt de focus op de soldaat, het punt waarde de linker- en rechterafbeelding convergeren.

• Welke compositie zorgt voor het krachtigste 3D-effect? U kunt experimenteren en

kijken welke afstand en welk convergentiepunt er het beste uitzien vanuit het 3D-perspectief.

• Welke compositie is het meest comfortabel? Kijken naar de afbeelding moet

comfortabel zijn zonder oogvermoeidheid. • De linker- en rechterafbeelding mogen niet verder dan 6,5 cm uit elkaar staan op uw

weergaveapparaat. Anders worden de ogen te veel belast.

4. Sla de foto op. Nadat u deze aanpassingen hebt gedaan, klikt u op Opslaan om de foto in de gewenste indeling op te slaan.

Tips  over  het  maken  van  3D-­‐foto's  met  een  3D-­‐camera  

1. De wereld is uw oester. Wanneer u 3D-foto's met een 2D-camera maakt, kunt u alleen stilstaande onderwerpen fotograferen. Met een 3D-camera kunt u elk onderwerp fotograferen, bewegend of anderszins.

2. Experimenteer met alternatieve fotografeerinstellingen. We hebben al beschreven dat u moet leren handmatig de diafragmaopening, belichting en ISO-instellingen in te stellen om de beste resultaten te krijgen met een 2D-camera en hetzelfde geldt natuurlijk voor 3D-camera's. Als u een 3D-camera hebt, moet u eraan denken dan uw camera alternatieve fotografeermodi kan hebben die de 3D-capaciteiten versterken. De Fujifilm FinePix REAL 3D W1 camcorder heeft bijvoorbeeld een aparte 3D-sluitermodus waarmee u twee opnamen vanuit een verschillende hoek in één 3D-afbeelding kunt combineren, wat van pas komt bij het maken van 3D-afbeeldingen van opnamen vanaf grotere afstanden. In deze modus geeft de camera de eerste afbeelding in de zoeker weer terwijl u de tweede omkadert, wat de nauwkeurigheid van de omkadering verhoogt. Dus naast het handmatig instellen van de belichting en de ISO-waarde, moet u alternatieve fotografeerinstellingen uitproberen.

Ideeën  voor  het  maken/bewerken  van  3D-­‐films  

1. Velddiepte beperken, licht maximaliseren, uitschakelen. Alle richtlijnen voor het maken van 3D-foto's gelden ook voor het maken van 3D-video's, of deze nu worden gemaakt met een 3D- of met een 2D-camera om in Roxio VideoWave naar 3D om te zetten. Houd er vooral rekening mee dat videocamera's veel meer licht nodig hebben dan fotocamera's. Als uw video donker en korrelig is, is het vrijwel onmogelijk om een 3D-effect te ervaren.

2. Omkader ruimer om voor goede beeldranden te zorgen. Met video kunnen zeer krachtige 3D-effecten worden gecreëerd, maar deze worden vrijwel volledig teniet gedaan als het bewegende onderwerp in aanraking komt met een beeldrand. Omkader ruimer om deze aanraking te voorkomen.

3. 3D kost tijd, dus maak uw video's langzamer. Het duurt even voordat hersens 3D ervaren, dus wanneer u snel van de ene 3D-scène naar de andere gaat, wordt de perceptie van 3D minder. Pan langzamer en voer andere camerabewegingen ook langzamer uit.

4. Wees voorzichtig bij het bewerken. Denk bij het bewerken van uw video's aan het volgende:

• Beperk het gebruik van effecten. Elk effect dat randen in een video vervaagt, zoals

vervaging of korreligheid, of de inhoud op een andere manier vervormt, zoals rimpels of reliëf, kan de diepteperceptie in de 3D-video verminderen.

• Pas op met kleurcorrectie. De kleuraanpassingen in de video die moet worden

verspreid in de anaglyfindeling, kunnen invloed hebben op de rood/cyaankleuring die wordt gebruikt om deze uitvoer te produceren.

• Wees voorzichtig. Over het algemeen moet u voorzichtig te werk gaan bij uw

eerste 3D-projecten totdat u leert hoe u 3D-video's kunt maximaliseren. Daarna kunt u uw creativiteit de vrije loop laten.