Fzm Katalog Druk

Spis treściTable of Contents

Przesłania/Messages

Program Festiwalu/Festival Programme 4-5

Filmy konkursowe/Films in the Competition 12-43

Bogdan Zdrojewski, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego/Minister of Culture and National Heritage 2Hanna Gronkiewicz-Waltz, Prezydent Warszawy/Mayor of Warsaw 2Ewa Szprynger, Prezes Stowarzyszenia Żydowskie Motywy/President of Jewish Motifs Association 3Magdalena Łazarkiewicz, Dyrektorka Artystyczna Festiwalu/Art Director of the Festival 3

Indeks filmów wg polskich tytułów/Film Index according to Polish titles 6Indeks filmów wg angielskich tytułów/Film Index according to English titles 7Jury 8-9Film otwarcia/Opening film 11

Pokaz pozakonkursowy/Non-competition screening 44Wydarzenia towarzyszące/Accompanying events 45-46Gila Almagor - Gość Honorowy/Honorary Guest 47-49O Stowarzyszeniu Żydowskie Motywy/About Jewish Motifs Association 63Zespół i podziękowania/Staff and acknowledgments 64

Prog

ram

Fes

tiwal

u/Fe

stiv

al P

rogr

amm

e

Film

y/Fi

lms

Pozo

stał

e/O

ther

s

2


Szanowni Organizatorzy, Uczestnicy i Goście VIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy"

Przed nami już ósma edycja Międzynaro-dowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie

Motywy", którego szczególna wartość polega na przywra-caniu pamięci o kulturze żydowskiej, kształtowaniu i wzboga-caniu wzajemnych polsko-żydowskich relacji oraz aktywnym, udziale w dialogu kultur między naszymi narodami. Podczas jej trwania organizatorzy, obok dzieł odnoszących się do doświadczeń historycznych, zaprezentują nam filmy o współ-czesnym, żydowskim życiu zarówno w Izraelu jak i w Europie Wschodniej i Centralnej. Tym samym otrzymamy wielostronny obraz bogactwa i różnorodności zarówno historycznego jak i współczesnego żydowskiego doświadczenia.Życzę organizatorom satysfakcji z tegorocznej edycji im-prezy, publiczności jak najgłębszych przeżyć i refleksji nad prezentowanymi w trakcie festiwalu dziełami filmo-wymi zaś autorom prezentowanych filmów wielu dalszych sukcesów zawodowych,

Warszawa, 25 kwietnia 2012 r.

Dear organizers, Participants, and Guestsof the 8th International Film Festival “Jewish Motifs”

We start the eight edition of the International Film Festival “Jewish Motifs”, the special value of which consists in re-viving the memory on Jewish culture, shaping and enriching mutual Polish-Jewish relationships, and active participation in the cultural dialog between our nations. During this edition of the Festival the organizers, besides the films regarding historical experience, will present to us the films on the cur-rent Jewish life both in Israel and in the Central and Eastern Europe. Thanks to this we will be offered a comprehensive picture of richness and diversity of historical and contempo-rary Jewish life and experience.I wish the organizers a lot of satisfaction related to this year’s edition, I wish the audience a lot of meaningful expe-riences and reflections concerning the films presented during the Festival, and I wish the authors of the presented films the success in their professional career.

Warsaw, 25 April 2012

Bogdan Zdrojew

ski, Minister of C

ulture and National H

eritage

Bogdan Zdrojew

ski, Minister K

ultury i Dziedzictw

a Narodow

ego

Szanowni Państwo,Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Żydowskie Motywy” od lat znajduje się w czołówce wydarzeń kulturalnych Warszawy. Gromadzi miłośników kultu-ry żydowskiej oraz współczesnego kina niezależnego, osoby zaangażowane

w pracę na rzecz dialogu międzykulturowego, obserwa-torów sytuacji politycznej, społecznej i kulturalnej. Festiwal niezmiennie przyciąga do Warszawy publiczność otwartą, wrażliwą, ambitną i odgrywa ważną rolę w procesie pod-trzymywania przyjaznych relacji polsko-żydowskich.Dzieła prezentowane podczas przeglądów nawiązują do aktualnych wydarzeń, ale także przypominają o tragedii Holokaustu. Obrazują znane zjawiska w nowej perspektywie i pomagają przełamywać stereotypy. Festiwal wspiera budo-wanie dialogu międzykulturowego, który jest jednym z prio-rytetowych zadań realizowanych przez władze stolicy.Festiwal to nie tylko pokazy najnowszych filmów, ale tak-że wartościowe kontakty między polskimi i zagranicznymi twórcami a publicznością. Zapraszam Państwa serdecznie na kolejną odsłonę tego in-teresującego wydarzenia, zachęcam do aktywnego uczest-nictwa i życzę wielu niezapomnianych wrażeń.

Dear Ladies and Gentlemen,“Jewish Motifs” International Film Festival has for years been one of the leading cultural events in Warsaw. It gath-ers fans of Jewish culture and of the modern independent cinema, those involved in work for inter-cultural dialog, ob-servers of political, social, and cultural situation. The Festival always attracts the open, sensitive, and ambitious audience and plays an important part in the process of cultivating the friendly Polish-Jewish relationships.The films shown during the Festival relate to current events but they also remind us about the tragedy of the Holocaust. They show the well known phenomena from a new perspec-tive and help to overcome stereotypes. The Festival supports the development of inter-cultural dialog, which is one of the priority tasks realized by the authorities of Warsaw.The Festival, besides the screening of the newest films, con-tributes to initiation of valuable contacts between the Polish and foreign artists and the audience. I warmly invite you to actively participate in this edition of the interesting event and I wish you a lot of unforget-table experiences.

Hanna G

ronkiewicz-W

altz, Mayor of W

arsaw

Hanna G

ronkiewicz-W

altz, Prezydent Warszaw

y

3


Zapraszam Państwa serdecznie na 8. edycję Międzynarodowego Festiwalu Filmowego ŻYDOWSKIE MOTYWY, któ-ry ma dla mnie wyjątkowe znaczenie: dzięki temu, że udało się go wskrzesić po rocznej przerwie, mogłam przyjąć zaszczytną propozycję objęcia funkcji dyrektora artystycznego tej, mającej już

swoją ustaloną markę na kulturalnej mapie stolicy, imprezy filmowej. Mam nadzieję, że sprostam tej odpowiedzialnej funkcji. Jestem bardzo ciekawa spotkań z widzami tego Festiwalu, twórcami filmów, którzy nas odwiedzą, opiniami jurorów, a przede wszystkim wrażeń i emocji, które wywołają wyse-lekcjonowane przez nas filmy. Myślę, że czeka nas wspólna niezwykle ciekawa i inspirują-ca wyprawa w świat kultury żydowskiej, która pojawia się w prezentowanych przez nas filmach na różnych poziomach i w bardzo zróżnicowanym ujęciu; właśnie ta wielowymiaro-wość zarówno pod względem artystycznym, formalnym, jak i poznawczym jest najciekawszym, moim zdaniem, rysem na-szego festiwalu.A więc witam serdecznie i... ruszamy!

I warmly invite you to the 8th edition of the JEWISH MOTIFS International Film Festival, which has a special meaning for me: thanks to the fact that after a year break the festi-val is back, I could accept the honorable proposal to be the Artistic Director of this film event, which already has its well-established reputation on the cultural map of Warsaw. I hope that I will manage to cope with this important task. I look forward to meet the audience of the festival, filmmak-ers, who will visit us, to hear opinions of the jury members, and, first of all, audience’s impressions and emotions caused by the films selected by us. I believe that we will participate in a very interesting and inspiring journey to the world of Jewish culture, which is pre-sented at different levels and from different points of view; it is this multidimensional approach, both from artistic, for-mal, and cognitive point of view that is, in my opinion, the most interesting feature of our festival.So, welcome and… let’s go!

Magdalena Łazarkiew

icz, Art D

irector of the Festival

Magdalena Łazarkiew

icz, Dyrektorka A

rtystyczna Festiwalu

Szanowni Państwo,W imieniu wszystkich członków Stowa-rzyszenia „Żydowskie Motywy”, witam Państwa na kolejnym Festiwalu. Od na-szego ostatniego spotkania w salach kina Muranów upłynęło nieco więcej czasu niż

planowaliśmy, niemniej z tym większą radością zapraszamy do obejrzenia 32 filmów konkursowych, reprezentujących 12 krajów – Izrael, Rosję, USA, Kanadę, Niemcy, Czechy, Wielką Brytanię, Szwecję, Danię, Holandię, Belgię i Polskę. Choć pochodzą z różnych stron świata, łączy je jedno – cie-kawość poznania szeroko rozumianej kultury żydowskiej. Tej codziennej, pokazanej nam choćby w filmach izraelskich i tej, budowanej z dala od Ziemi Izraela. Tożsamość i doświadcze-nia narodu żydowskiego na przestrzeni dziejów są nieustannie wielką inspiracją dla twórców filmowych, a jednocześnie bez-cennym źródłem wiedzy i refleksji dla nas, widzów.Warszawa była przed wojną największym skupiskiem ludności żydowskiej w Europie. Nasi żydowscy sąsiedzi odeszli tragicz-nie. Przestał istnieć ich świat, a nasz się zawalił. Została pust-ka, którą od kilku lat staramy się zapełnić, pokazując Państwu i sobie samym za pośrednictwem filmów z całego świata – jak wiele i bezpowrotnie straciliśmy, tracąc naszych sąsiadów, przyjaciół, krewnych, naszych dziadków, rodziców… Życie idzie do przodu, zmienia się świat i my razem z nim. Jeste-śmy drugim, trzecim pokoleniem żyjącym już bez bezpośredniej obecności ważnej części naszego społeczeństwa. Życie żydowskie w Polsce odradza się od niedawna. Dlatego tak nas fascynują żydowskie motywy, odkrywamy je dzięki tym, którzy przetrwali i mogą nas nauczyć, czym jest tożsamość i bogata kultura żydow-ska. Bo ona żyje i jest dowodem tryumfu życia nad śmiercią.

Dear Ladies and Gentlemen,On behalf of all members of “Jewish Motifs” Association I greet you at this edition of our Festival. The period since our last meeting in Muranów cinema has been longer than we planned so we are very happy to invite you to watch 32 films partici-pating in the competition, which represent 12 countries – Israel, Russia, USA, Canada, Germany, Czech Republic, Great Britain, Sweden, Denmark, Netherlands, Belgium and Poland. Although they were made in different parts of the world, one thing joins them – the will to get familiarized with the broadly understood Jewish culture – everyday life shown in Israeli films, and that shown in the films made far from Israel. Identity and experience of Jews is very inspiring for filmmakers and the val-uable source of knowledge and reflection for us, the viewers.Before the war, Warsaw was inhabited by the biggest Jew-ish community in Europe. Our Jewish neighbors disappeared in a tragic way. Their world ceased to exist, and our world collapsed. We try to fill this emptiness by showing you and us – through the films from all over the world – how much we lost by losing our neighbors, friends, relatives, grandparents or parents… Life goes on, the world changes, and we change with it. We are the second or third generation living without the presence of an important part of our society. Jewish community has re-cently revived in Poland. This is why we are fascinated by Jew-ish motifs; we discover them thanks to those who survived and may tell us about the Jewish identity and rich culture, which is alive and is an evidence of life’s triumph over death.

Ewa Szprynger, President of the Jew

ish Motifs A

ssociation

Ewa Szprynger, Prezes Stow

arzyszenia Żydow

skie Motyw

y

Program FestiwaluFestival Programme

48

A

8


Prog

ram

Fes

tiwal

uFe

stiv

al P

rogr

amm

e

19:40 WOJENNA CORRIDA /WAR MATADORAvner Faingulernt, Macabit Abramson, Izrael D, 71 min

17:35 KOCHAJĄC SOPHIĘ / LOVING SOPHIA Ohad Itach, Izrael D, 55 min

21:00 Koncert/Concert ALTONA, Pardon To Tu, pl. Grzybowski 12/16

18:30 WOJENNA CORRIDA /WAR MATADORAvner Faingulernt, Macabit Abramson, Izrael D, 71 min

17:40 SCHLIMAZELTOV!Christopher Thomas Allen Wielka Brytania S, 11 min


48

A

8


Prog

ram

Fes

tiwal

uFe

stiv

al P

rogr

amm

e

12:35 UCIĘTA DYSKUSJA / PARTLY PRIVATE Danae Elon, Kanada D, 82 min

16:00 OBIETNICA / PROMISE Morten BH, Kirsten Dehlholm, Henning Carlsen, Dania S, 8 min

21:00 Koncert DOMINISTRY, Pardon To Tu, pl. Grzybowski 12/16

6

Ala z elementarzaAutomatyzmCzas gejówIraq'n'rollKochając SophięKonserwatorKrakowiaczek ci ja…Księżyc to ŻydLawnswood GardensLenin w październikuMiędzy kroplami deszczuMoja AustraliaMój tak zwany wrógNasze dzieciNechamaNieobecny ojciecObietnicaOtto Frank, ojciec AnnyPiąte nieboProtektorPrzesłuchanieRachunek szczęściaSamotny SamarytaninSchlimazeltov!Simon KonianskiSzamesTam był kiedyś nasz domTam, gdzie rosną porzeczkiThe „Socalled” MovieTylko nas dwóchUcięta dyskusjaW niebie, pod ziemiąWesołych świątWojenna corrida

Retrospektywa filmów Gili AlmagorDługLato AviiPesachowa gorączkaW konarach drzew

A

C

I

K

L

M

N

O

P

R

S

T

U

W

Tytuł Title Reżyser/DirectorEdyta WróblewskaNati MeirYair QedarGili GaonOhad ItachYossi MadmonyTomasz MagierskiMichał TkaczyńskiPaweł KuczyńskiEvgeny RumanKuba Karyś, Paulina LoszekAmi DrozdLisa GosselsNatan GrossEdit SheratzkiYair ElazarMorten BH, Kirsten Dehlholm, Henning CarlsenDavid de JonghDina Zvi RiklisMarek NajbrtUdo PrinsenIrek DobrowolskiBarak HeymannChristopher Thomas AllenMicha WaldAlexander SlobodskoyEwa SzpryngerLeo KantorGarry BeitelTzipi BaiderDanae ElonBritta WauerLuca MarvanyiAvner Faingulernt, Macabit Abramson

Assaf BernsteinEli CohenShemi ZarhinEli Cohen

The Girl from a Reading PrimerAutomationGay DaysIraq'n'rollLoving SophiaRestorationBlinky and MeThe Moon is JewishLawnswood GardensLenin in OctoberBetween the RaindropsMy AustraliaMy So-Called EnemyOur ChildrenNechama - ConsolationMissing FatherPromiseOtto Frank, Father of AnneThe Fifth HeavenProtektorAuditionIn Fortune's DebtLone SamaritanSchlimazeltov!Simon KonianskiThe OstiaryThere Was Once Our HomeRedcurrantsThe "Socalled" MovieJust the Two of UsPartly PrivateIn Heaven, UndergroundHappy HolidaysWar Matador

Gila Almagor's retrospective The DebtThe Summer of AviyaPassover FeverUnder the Domim Tree

Indeks filmów wg polskich tytułówFilm index according to Polish titles

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

11

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

44

37

38

39

40

41

42

43

48

48

49

49

7

AuditionAutomationBetween the RaindropsBlinky and MeGay DaysHappy HolidaysIn Fortune's DebtIn Heaven, UndergroundIraq'n'rollJust the Two of UsLawnswood GardensLenin in OctoberLone SamaritanLoving SophiaMissing FatherMy AustraliaMy So-Called EnemyNechama - ConsolationOtto Frank, Father of AnneOur ChildrenPartly PrivatePromiseProtektorRedcurrantsRestorationSchlimazeltov!Simon KonianskiThe "Socalled" MovieThe Fifth HeavenThe Girl from a Reading PrimerThe Moon is JewishThe OstiaryThere Was Once Our HomeWar Matador

Gila Almagor's retrospectivePassover FeverThe DebtThe Summer of AviyaUnder the Domim Tree

A

B

G

H

I

J

L

M

N

O

P

R

S

T

W

Tytuł Title Reżyser/DirectorUdo PrinsenNati MeirKuba Karyś, Paulina LoszekTomasz MagierskiYair QedarLuca MarvanyiIrek DobrowolskiBritta WauerGili GaonTzipi BaiderPaweł KuczyńskiEvgeny RumanBarak HeymannOhad ItachYair ElazarAmi DrozdLisa GosselsEdit SheratzkiDavid de JonghNatan GrossDanae ElonMorten BH, Kirsten Dehlholm, Henning CarlsenMarek NajbrtLeo KantorYossi MadmonyChristopher Thomas AllenMicha WaldGarry BeitelDina Zvi RiklisEdyta WróblewskaMichał TkaczyńskiAlexander SlobodskoyEwa SzpryngerAvner Faingulernt, Macabit Abramson

Shemi ZarhinAssaf BernsteinEli CohenEli Cohen

PrzesłuchanieAutomatyzmMiędzy kroplami deszczuKrakowiaczek ci ja…Czas gejówWesołych świątRachunek szczęściaW niebie, pod ziemiąIraq'n'rollTylko nas dwóchLawnswood GardensLenin w październikuSamotny SamarytaninKochając SophięNieobecny ojciecMoja AustraliaMój tak zwany wrógNechamaOtto Frank, ojciec AnnyNasze dzieciUcięta dyskusjaObietnicaProtektorTam, gdzie rosną porzeczkiKonserwatorSchlimazeltov!Simon KonianskiThe „Socalled” MoviePiąte nieboAla z elementarzaKsiężyc to ŻydSzamesTam był kiedyś nasz domWojenna corrida

Retrospektywa filmów Gili AlmagorPesachowa gorączkaDługLato AviiW konarach drzew

Indeks filmów wg angielskich tytułówFilm index according to English titles

31

13

22

18

14

42

32

41

15

39

20

21

33

16

26

23

24

25

28

11

40

27

30

37

17

34

35

38

29

12

19

36

44

43

49

48

48

49

8

Jury

Benjamin Freidenberg urodził się w 1980 roku; mieszka i pra-cuje w Jerozolimie. Studiował Lingwistykę i Kulturę Francuską na Uniwersytecie w Tel Awiwie, w 2009 roku ukończył z wyróżnieniem Szkołę Filmu i Tele-wizji Sama Spiegla w Jerozolimie. W czasie studiów zrealizował dokumentalne i ekspe-rymentalne filmy krótkometrażowe:Spokojna ulica – wyreżyserowany w 2006 roku 20-minutowy dokument otrzymał na-grodę za najlepsze zdjęcia na Festiwalu Filmowym Dakino w Bukareszcie i specjalne wyróżnienie na Studenckim Festiwalu Filmo-wym w Tel Awiwie.Próba – zrealizowany w 2007 roku film eks-perymentalny wyświetlany był w Muzeum Sztuki Współczesnej w Rzymie. Prezento-wany był również na Triennale w Tokio we wrześniu 2009r. Wycieczka z przewodnikiem – film dyplomo-wy uznany został za najlepszy film krótko-metrażowy na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Jerozolimie w 2009 roku, otrzy-mał Srebrnego Feniksa na Międzynarodo-wym Festiwalu Filmów Żydowskie Motywy w Warszawie w 2010 roku, oraz uznany został za najlepszy film na Studenckim Festiwalu Filmowym w Tel Awiwie w 2010 roku. Film ten pokazywany był również na wielu innych festiwalach na świecie.Obecnie Benjamin Freidenberg pracuje nad swoim pierwszym filmem fabularnym. Rów-nocześnie z pracą nad filmem – co jest jego powołaniem – Freidenberg pracuje nad doktoratem z kinematografii i lingwistyki. Tematem rozprawy doktorskiej jest zdefi-niowanie niepowtarzalnych konstrukcji filmo-wych i narracyjnych przy pomocy narzędzi lingwistycznych, poszerzające dyskurs fil-mowy i rzucające światło na szerszy zasięg narracji z różnych tradycji opowiadania, kina czy literatury.

Korespondentka gazet w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Luksembur-gu, historyczka specjali-zująca się w temacie II wojny światowej w Eu-ropie Wschodniej, fo-tografka. Mieszka w Berlinie i w Warszawie.Urodzona we Frankfurcie nad Menem, dzien-nikarka po Instytucie Publicystyki w Kolonii, studiowała w Polsce, Izraelu i Wielkiej Bry-tanii. Po uzyskaniu tytułu magistra historii w 1989 r. pracowała w Instytucie Historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Ko-lonii. W tym czasie otworzyła wydawnic-two Treff-Punkt i rozpoczęła współpracę z Westdeutscher Rundfunk (WDR). W 1990 r. otrzymała nagrodę im. Fritza Theodora Epsteina za swoją książkę na temat uniwer-sytetu podziemnego w Krakowie w czasie II wojny światowej. Od 1995 r. pracuje jako korespondentka za-graniczna gazet i magazynów niemieckoję-zycznych m.in. die tageszeitung, Cicero i Jüdische Allgemeine w Berlinie, Der Standard i Illustrierte Neue Welt (Theodora Herzla) we Wiedniu, Der Bund w Bernie i Tachles w Zurychu.

Tatiana Kosinowa – dziennikarka, urodzona w 1964 roku w Lenin-gradzie.W 1987 roku ukończy-ła wydział dziennikar-stwa na uniwersytecie w Leningradzie. W latach 1989-1995 praco-wała jako dziennikarka telewizyjna, autorka i operator filmów dokumentalnych oraz seriali telewizyjnych.Jest współzałożycielką stowarzyszenia Memo-riał. Od 1988 roku pracuje w jego oddziałach w Sankt-Petersburgu i Moskwie, jest również członkinią zarządu oddziału petersburskiego. Jest koordynatorką projektów wystawienni-czych i dyskusyjnych Memoriału, od 2003 roku koordynuje również coroczne międzynarodo-we odczyty biograficzne „Prawo dla imienia: Biografistyka 20. wieku”. Redaktorka naczel-na portalu Memoriału – Cogita.ru („Społeczne nowości Północnego Zachodu”).Od 1991 roku pracuje przy wspólnych pol-sko-rosyjskich projektach centrum „Karta” (1992-1997), autorskim projekcie „Polski mit radzieckich dysydentów: radzieccy dysydenci o wzajemnych związkach i wpływach w latach 1950-1980. Koordynowała wystawę z oka-zji 100 rocznicy urodzin Józefa Czapskiego w Petersburgu (1996). Jest autorką publikacji w polskich Zeszytach Literackich (od 1995), Nowa Polska (od 1996) i innych.Ma troje dzieci. Mieszka w Sankt-Petersburgu.

Born in 1980, works and lives in Jerusalem. Prior to his film studies, studied General Lin-guistics and French Culture at Tel Aviv Uni-versity. Benjamin graduated the Sam Spie-gel Film & Television School Jerusalem with honors in 2009. During his studies he created fiction, documentary and experimental short films:A Quiet Street - A 20 min. documentary film he directed in 2006 won the best cinematog-raphy award at the Dakino Film Festival in Bucharest and special mention at the Tel Aviv Student Film Festival.

Tatiana Kosinowa – a journalist, born in 1964 in Leningrad.In 1987 she graduated from journalism faculty at the university in Leningrad. In the period 1989-1995 she worked as a televi-sion journalist, the author and cameraman of documentaries and television series.She is the co-founder of Memorial Asso-ciation. Since 1988 she has worked at its branches in St. Petersburg and Moscow; she is also a member of the management board of Petersburg branch. She is the coordinator of exhibition and discussion projects of Me-morial, and since 2003 she has also coor-dinated the annual international biographic lectures “Right to a name: Biographical writ-ings of the 20th century”. Tatiana is editor-in-chief of Memorial portal – Cogita.ru (“Social news of the Northwest”).Since 1991 she has worked on the common Polish-Russian projects of “Karta” center (1992-1997), the author project “Polish myth of the Soviet dissidents: Soviet dissidents on mutual relations and impact in the period 1950-1980”. She coordinated an exhibi-tion on the 100th birth anniversary of Józef Czapski in Petersburg (1996). She is the au-thor of publications in Polish Zeszyty Literackie quarterly (since 1995), Nowa Polska (since 1996) and other.She has three children. She lives in St. Petersburg.

Benjamin Freidenberg

Tatiana Kosinow

a

Benjamin Freidenberg

Gabriele A

lexandra LesserTatiana K

osinowa

Rehearsal – An experimental film he created in 2007 was screened at the Contemporary Art Museum of Rome. Rehearsal was also presented at the Tokyo Triennale Japan in September 2009.Guided Tour – his graduation film won the Best Short Film Award at the International Je-rusalem Film Festival 2009, Silver Phoenix at the Jewish Motifs International Film Festival 2010, and the best film award at the Interna-tional Student Film Festival in Tel Aviv (2010) and was shown at many international festi-vals worldwide. Currently, Benjamin Freiden-berg is working on his first long feature film. In parallel to his vocational filmmaking, Fre-idenberg is heading a Phd in cinema and lin-guistics after completing a second degree in linguistics. His thesis concerns defining unique cinematic and narrative constructions using linguistic research tools and thus expanding the discourse on films for those who create them by shedding a light on wider range of narratives from world cinema, literature and various storytelling traditions.

9

Jury

Od czasu do czasu pisze również artykuły i komentarze do polskich gazet: Gazety Wy-borczej, Polityki, Tygodnika Powszechnego, Borussi i Midrasza. Poza tym pojawia się re-gularnie w polskiej telewizji, gdzie komentuje bieżące wydarzenia polityczne związane przede wszystkim Unią Europejską.W 2010 r. przyczyniła się do wydania książ-ki Śladami żydowskimi po Kaszubach. Jedno z jej zdjęć tam opublikowanych, otrzymało na-grodę w kategorii „Fotografia historyczna”, ufundowaną przez Fundację „Pamięć, Odpo-wiedzialność i Przyszłość” z Berlina.

Lukáš Přibyl (urodzony w Ostrawie w 1973 roku) studiował Poli-tykę i Stosunki Blisko-Wschodnie na Uni-wersytecie Brandeis w USA i na Uniwer-sytecie Hebrajskim w Jerozolimie, Religię i Prawa Człowieka w SIPA na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, Historię na Uni-wersytecie Środkowoeuropejskim w Buda-peszcie oraz Filozofię i Religię Żydowską w Szwecji. Pracował nad różnymi projektami w zakresie nauk politycznych, publikował artykuły na temat różnych aspektów ży-dowskiej historii i był kuratorem wystaw w Muzeum Żydowskim w Pradze. Był tez pierwszym dyrektorem Europejskiego In-stytutu Dziedzictwa Shoah. Jego filmy do-kumentalne Zapomniane transporty są laure-atami Czeskiego Lwa i licznych innych na-gród. Obecnie pracuje nad nowym filmem dokumentalnym, pisze scenariusz komedii i bierze udział w wielu projektach, m.in. pi-sarskich i telewizyjnych.

nych i Fabularnych w Warszawie. W Latach 1990-1994 był członkiem Studia Filmowe-go „Kronika”. Od 1994 roku prowadzi za-łożone przez siebie „Studio Filmowe TAK”.W 1998 r. rozpoczął także działalność dy-daktyczną. Wykładał w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyń-skiego w Warszawie oraz w Warszaw-skiej Szkole Filmowej. Był koordynatorem międzynarodowego projektu szkół filmo-wych „Dialog w trójkącie” w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Andrzeja Wajdy. Od roku 2010/2011 jest wykładowcą w Gdyńskiej Szkole Filmowej. W latach 2005-2011 był Dyrektorem Artystycznym Międzynaro-dowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy”. Uczestniczył w licznych indywidu-alnych przeglądach filmowych, zarówno w kraju, jak i zagranicą. Jest laureatem wielu nagród filmowych.

Andrzej Titkow, poeta, reżyser, scenarzy-sta i producent urodził się w Warszawie 24 marca 1946 roku. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Debiutował filmem dokumentalnym W takim niedużym mieście w roku 1971. Ma w swym dorobku ponad siedemdzie-siąt filmów dokumentalnych, kilka fabu-larnych filmów telewizyjnych (w tym serial Układ krążenia), film kinowy Światło odbite, spektakle teatralne i telewizyjne. Jest au-torem dwóch tomów poetyckich: Wstęp do nie napisanego poematu (1976) oraz Zapi-sy, zaklęcia (1996). W latach 1973-1990 pracował w Wytwórni Filmów Dokumental-

Correspondent of newspapers in Germany, Austria, Switzerland and Luxemburg, histo-rian and expert of World War II in Eastern Europe, photographer. Lives in Berlin and Warsaw. Born in Frankfurt/Main she graduated as a journalist from the Institute of Media Studies in Cologne and as a historian of Eastern Eu-rope from University of Cologne. She spent three years of her studies in Poland, Israel and Great Britain. After obtaining the MA degree in 1989, she worked at the Depart-ment for East European History at the Uni-versity of Cologne, founded the publishing house "Treff-Punkt", and started to produce radio broadcastings for the Westdeutscher Rundfunk (WDR). In 1990, she got the Fritz-Theodor-Epstein-Prize for her book about the Underground University in Cracow in World War II. Since 1995 she has worked as a Warsaw-based foreign correspondent for several newspapers and magazines in German-speaking countries, i.a. for die tageszeitung, Cicero and Juedische Allgemeine in Berlin, for Der Standard and Illustrierte Neue Welt, founded by Theodor Herzl in Vienna, Der Bund in Bern and Tachles in Zurich. From time to time she writes essays and commentar-ies for Polish newspapers and magazines like Gazeta Wyborcza, Polityka, Tygodnik Powszechny, Borussia or Midrasz. She also regularly comments current foreign affairs on Polish TV, especially connected with the Euro-pean Union. The last book she contributed to is about Jewish traces in Kashubia (2010). One of her pictures published in that book got a prize as one of the best historic photographs granted by the Foundation "Remembrance, Responsi-bility and Future" in Berlin.

Lukáš Přibyl (born 1973 in Ostrava) studied Politics and Near Eastern Studies at Brandeis University and at Hebrew University in Jeru-salem, Religion and Human Rights at SIPA at Columbia University in New York, History at Central European University in Budapest and Jewish religion and Philosophy in Sweden. He worked on various political sciences related projects, has published on various aspects of Jewish history and curated exhibitions at the Jewish Museum in Prague. He also served as the first Director of the European Shoah Legacy Institute. His Forgotten Transports doc-umentaries received the Czech Lion Academy Award and numerous other prizes. He is cur-rently preparing a new documentary, script-ing a comedy and is involved in a variety of writing, TV and other projects.

Andrzej Titkow, a poet, film di-rector, screen-writer and pro-ducer was born in Warsaw on March 24 1946. The graduate of Direct-ing Department of the National Higher Film, Television, and Theater School in Łódź. His debut in 1971 was a documentary In Such a Small Town. He made over seventy documentaries, sev-eral television features films (including the series Circulatory System), cinema feature film Reflected Light, theater and television performances. He is the author of two vol-umes of poems: Introduction to an Unwritten Poem (1976) and Notes, Incantations (1996). In the period 1973-1990 he worked at the Documentaries and Feature Films Studio in Warsaw, in 1990-1994 he was the member of “Kronika” Film Studio. Since 1994 he has run his own “TAK Film Studio”.In 1998 he also started didactic activity. He lectured at the Institute of Polish Culture of the Warsaw University, at Cardinal Ste-fan Wyszyński University in Warsaw and at the Warsaw Film School. He was a coor-dinator of the international project of film schools “A three-party dialog” at Andrzej Wajda Master School of Film Directing. Since 2010/2011 he has been a lecturer at Gdyn-ia Film School. In the period 2005-2011 he was the Artistic Director of the “Jewish Motifs” International Film Festival. He participated in numerous individual film reviews, both in Po-land and abroad. He won many film awards.

Gabriele A

lexandra Lesser

Lukáš Přibyl

Andrzej Titkow

Lukáš PřibylA

ndrzej Titkow

10

Tworzymy i chronimy od 1918 roku.

Stowarzyszenie Autorów

fot.

PIXO

MA

R

www.zaiks.org.pl

Rok 1948. Ocalone z Holokaustu żydowskie dzieci z sierocińca w Helenów-ku oglądają występ Dżigana i Szumachera – komików, którzy po wojnie spędzonej w Związku Radzieckim powrócili do Polski. Teraz prezentują na scenie sztukę na temat getta. Dzieci, które mają za sobą tragiczne, osobiste doświadczenia i które okupacyjną rzeczywistość poznały od najgorszej stro-ny, z całą siłą odczuwają fałsz przedstawianych sytuacji. Głośno protestują i doprowadzają do przerwania występów... Artyści zostają zaproszeni do sierocińca, aby mogli poznać prawdziwą historię getta. Najpierw zabawiają dzieci skeczem Szołema Alejchema Pożar w Kasrylewce, lecz cały czas mają wątpliwości, czy w ten sposób uwolnią je od traumy, nieustannego poczucia zagrożenia, czy oswobodzą je z okowów straszliwych wspomnień... W dokumencie Natana Grossa opowiadającym o pełnych dramatyzmu cza-sach wzięli udział autentyczni bohaterowie – dzieci naprawdę ocalone z Ho-lokaustu. Mimo osobistej tragedii, czasem śmiejąc się przez łzy, ukazują siłę odnowienia, zwycięstwo życia nad bólem i tęsknotą za bliskimi i światem, który został bezpowrotnie utracony.Yaakow Gross, który czuwał nad rekonstrukcją i reedycją filmu, oparł się na czterech niekompletnych kopiach odnalezionych w Polsce, Izraelu, Francji i USA. Współpraca: Filmoteka Narodowa w Warszawie, Israel Film Archive – Jerozolima, CNC – Bois D’arcy, Francja oraz NCJF Brandeis University, USA.

Projekcja filmu odbędzie się dzięki wsparciu Fundacji Shalom.Specjalny pokaz filmu Nasze dzieci odbędzie się 30.04.2012 o godz. 19:00 w Centrum Kultury Jidysz Fundacji Shalom, ul. Andersa 15.

It happens in 1948. Jewish children, Holocaust survivors from an orphanage home at Helenówek, in Poland, visit Yiddish theater and watch the performance by Dz’igan and Schumacher, the comedians who returned to Poland after living in the Soviet Union during the 2nd world war. The comedians present a theatri-cal play about the ghetto. The children, who had personal experience of the Holocaust horrors in the ghetto, strongly feel the false of presented situations being far from the reality that they experienced during the war; they protest during the show and cause it to be stopped. As a result, the artists are invited to the orphanage to get to know the real story. They try to entertain the children with Shalom Aleichem’s sketch Fire in Kasrylewka, but have doubts whether they will manage to free them from trauma and fears that accompany the children who cannot break free from the memories of horror.In Natan Gross’ documentary telling about dramatic time we see the children who were Holocaust survivors. In spite of their personal tragedy, sometimes laughing through tears, they show the strength of the revival of life, which over-comes pain and longing for their families and for the world, which has been lost.

The new Video renovation was re-edited by Yaakov Gross based on 4 incom-plete copies which were found in Poland, Israel, France and USA.With the co-operation of: Filmoteka Narodowa, Warsaw, Israel Film Archive – Jerusalem, CNC – Bois D'arcy France, NCJF Brandeis University USA.

The film will be shown thanks to the support of Shalom Foundation.The special screening of Our Children will take place on 30.04.2012, at 19:00, in Shalom Foundation Center of Yiddish Culture, ul. Andersa 15.

Nasze dzieci / Our Children

kraj i rok produkcji/country & year: Polska/Poland, 1948

reżyseria/directed by: Natan Gross

scenariusz/written by: Saul Goskind, Natan Gross

zdjęcia/cinematography: Leonard Zajączowski

muzyka/original music: Szaul Berezowski

produkcja/produced by: Spółdzielnia Filmowa Kinor

tłumaczenie z jidysz/translation from Yiddish: Bella Szwarcman-Czarnota

rodzaj filmu/category: dokumentalny/documentary

czas trwania/running time: 78 min.

Twórcy film

u/film credits

Natan Gross (1919-2005) – reżyser i producent filmowy, pionier kinema-tografii izraelskiej, publicysta, poeta, tłumacz. Z urodzenia krakowianin. W czasie okupacji ukrywał się, głównie w Warszawie, pod przybranym aryjskim nazwiskiem. Po wojnie był reżyserem w spółdzielni Kinor, produkującej filmy w jidysz i po hebrajsku. Tam właśnie nakręcił Nasze dzieci (Unzere kinder). W 1950 r. zamieszkał w Izraelu. Zrealizował tam ponad sto filmów dokumental-nych, m.in. Maim Chaim (Woda życia, 1953), Hej, daroma le’Ejlat (Ejlat, 1954), Sznej ceadim be’Izrael (Dwa kroki w Izrael, 1955). W 1964 r. wyreżyserował fabularny film na temat Zagłady Hamartef (Piwnica) z Szymonem Israeli w pięciu rolach (jedyny bodaj wyprodukowany w Izraelu dla jednego aktora), za który otrzymał nagrodę Jugendpreis na Festiwalu w Berlinie (1964). W 1986 r. opublikował wspomnienia Mi ata adon Grymek – wydane po polsku pod tytułem Kim pan jest, panie Grymek? (1991, 2005). Z synem Yakowem napisał Ha-seret ha-iwri (Historia filmu izraelskiego) wydaną w Jerozolimie w 1991 r. W tymże roku został odznaczony za całokształt pracy filmowej Nagrodą Izraelskiej Akademii Filmowej. Ponadto opublikował w Polsce m.in. Poeci i Szoa (1993), Żydowski bard (2000, wydanie pod zmienionym tytułem 2012), Film żydowski w Polsce (2002). Jego bratem jest Jerzy (Yoram) Gross, działający w Australii producent filmów animowanych, a kuzynem hollywo-odzki operator Adam Greenberg.

Natan Gross (1919-2005) – a film director and producer, the pioneer of Israeli cinematography, publicist, poet, and translator. He was born in Krakow. During the Nazi occupation he hid, mainly in Warsaw, under the Aryan name. After the war he was a director in Kinor cooperative, which produced films in Yiddish and Hebrew. He made Our Children (Unzere kinder) there. In 1950 he moved to Israel, where he made over one hundred documentaries, such as Maim Chaim (Water of Life, 1953), Hej, daroma le’Ejlat (Ejlat, 1954), Sznej ceadim be’Izrael (Two steps into Israel, 1955). In 1964 he directed a feature film on the Holo-caust Hamartef (The Cellar) with Szymon Israeli in five roles (probably the only film produced in Israel for one actor), for which he was awarded with Jugen-dpreis award at the Berlin Festival (1964). In 1986 he published his memories Mi ata adon Grymek – published in Polish under the title Who are you Mr. Grymek? (1991, 2005). Together with his son Yaakov he wrote Ha-seret ha-iwri (The History of Israeli Film) published in Jerusalem in 1991. In the same year he was awarded with the Israel Film Academy Award for his life achievements in filmmaking. He published in Poland Poets and Shoah (1993), Jewish Bard (2000, published under the changed title in 2012), The Jewish Film in Poland (2002). His brother Jerzy (Yoram) Gross, is a producer of film animations working in Australia, and his cousin Adam Greenberg is the Hollywood cameraman.

Director:

Short description

Reżyser:Streszczenie:

Reżyser

Krótki opis

12

Ala z elementarzaThe Girl from a Reading Primer

Edyta Wróblewska skończyła Mistrzowską Szkołę Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, studiowała w Camerimage Film School w Toruniu. Jest także absolwentką Szkoły Głównej Handlowej oraz Francuskiego Instytutu Zarządzania. Przez kilka lat pracowała w firmach medialnych jako konsultant i trener. Współpracowała z Marcelem Łozińskim przy jego filmie Poste Restante. Jej film PRL de Luxe był pokazywany na wielu międzynarodowych festiwalach.

Edyta Wróblewska graduated from the Andrzej Wajda Master School of Film Directing, she studied at Camerimage Film School in Toruń. She is also the graduate of the War-saw School of Economics and the French Institute of Man-agement. For a few years she worked in media firms as a consultant and coach. She cooperated with Marcel Łoziński on his film Poste Restante. Her film PRL de Luxe was shown at numerous international festivals.

Alina Margolis-Edelman była, według słów autora Elementa-rza, Mariana Falskiego, słynną Alą z jego książki. Ala przeżyła koszmar getta i Marca ’68. Jako jedyna Polka wśród „Lekarzy Świata” jechała tam, gdzie trwała wojna domowa, skąd uciekali lekarze, gdzie nie było środków na leczenie dzieci. Dlaczego ciągnęło ją do największych nieszczęść? Jakie były koszty takie-go życia? Czy to doświadczenia z getta sprawiły, że podobnie jak jej mąż, Marek Edelman, zajmowała się głównie tymi, któ-rych szanse na przeżycie były niewielkie? Ala opowiada historię swojego życia, a jej fascynujące opowieści układają się w obraz naszych czasów.

Alina Margolis-Edelman was, according to Marian Falski, the author of A Reading Primer, the famous Ala from his book. Ala survived the horror of the ghetto and of March 68. As the only Pole among the “Doctors of the World” she went to the places where civil war was taking place, from which doctors escaped, where no means for treating children were available. Why did she feel obliged to go to the center of most terrible events? What were the costs of such life? Was it her ghetto experience that made her – the same as her husband Marek Edelman – take care mainly of those whose chance to survive was minimal? Ala tells the story of her life, and her fascinating tales create a picture of our times.

Director

Short description


scenariusz i reżyseria/written & directed by: Edyta Wróblewska

zdjęcia/cinematography: Piotr Niemyjski

montaż/film editor: Grzegorz Mazur

muzyka/original music: Marcin Kuczewski

produkcja/produced by: Studio Filmowe Kalejdoskop



Twórcy film

u/film credits

· Ala z elementarza/The Girl from a Reading Primer (2010) – Wyróżnienie specjalne jury na Festiwalu Filmowym „Młodzi i Film”/Special distinction of the jury at “The Young and Cinema” Festival (Kołobrzeg, 2010)

· PRL de Luxe (2008)· Podziemny Tygodnik Mazowsze/Clandestine Mazowsze Weekly (2004)

Wybrane filmy/Selected films:

Reżyser

Krótki opis

13

kraj i rok produkcji/country & year: Izrael/Israel, 2010

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Nati Meir

montaż/film editor: Hanan Gmaze

animacja poklatkowa/stop-motion animation: Nati Meir, Idan Ohayon, Gadi Meir

animacja klasyczna/classic animation: Shai Kimhi, Uri Bar-Lavi

muzyka/original music: Maxim Levy

produkcja/produced by: Sapir College

rodzaj filmu/category: animowany/animation


AutomatyzmAutomation

Nathan Meir urodził się w 1981 r. w Rishon Lezion w Izraelu. Zanim rozpoczął studia w 2005 r. przeniósł się do kibu-cu Nir Am koło Gazy, w którym mieszka do dzisiaj. Jego pierwszy film Automatyzm odniósł wielki sukces dzięki ta-lentowi Nathana jako animatora oraz jego talentom ma-larskim i rzeźbiarskim. Ostatnio Nathan ukończył Wydział Filmu i Telewizji w Sapir College. Jest w trakcie otwierania studia filmowego by produkować filmy i obrazy animowane.

Nathan Meir was born in 1981 in the city of Rishon Lezion, Israel. Before beginning his studies in 2005, he moved to Kibbutz Nir Am, located near the city of Gaza, where he currently resides. Due to Nathan's skills and talents as an animator and his artistic talents in painting and sculpting, his first film Automation has become a huge success. Nathan recently graduated from the Department of Film and Tel-evision at Sapir College. He is in the process of opening a studio to produce film and animated movies.

Haim mieszka w Sderot w regionie Shaar Hanegev i zarabia na życie wieszaniem billboardów. Jest dotknięty stresującą sy-tuacją dotyczącą bezpieczeństwa; za każdym razem, gdy sły-szy alarm dotyczący ataku rakietowego, doznaje ataku paniki i halucynacji. Dopiero gdy usłyszy wybuch wskazujący, że jego życie już nie jest w niebezpieczeństwie, może wrócić do swoich obowiązków. Pewnego dnia Haim nie słyszy odgłosu wybuchu. Jest zamknięty w świecie szaleństwa, strachu i bezsenności, które stapiają się z konsumpcjonizmem, polityką i wewnętrznym świa-tem człowieka zarabiającego na życie wieszaniem billboardów.

Haim lives in the Shaar Hanegev – Sderot region and puts up billboards for a living. Haim is affected by the stressful security situation; every time he hears a rocket fire alarm, he is instantly stricken with panic attacks and hallucinations. It is only after he hears the explosion, indicating his life is no longer in danger, that he can resume his routine. One day Haim doesn’t hear the sound of the explosion. He is trapped in a world of madness, fear and insomnia that merge with consumerism, politics and his inner world as a man who puts up billboards for a living.

· Automatyzm/Automation (2010) – Nagroda za najlepszą ścieżkę dźwiękową na Festiwalu Cinema South (Sderot, 2010)/Best Soundtrack Award at Cinema South Festival (Sderot, 2010)

Director Short description

Twórcy film

u/film credits

Wybrane filmy i nagrody/Selected films & awards:

Reżyser

Krótki opis

14

Czas gejówGay Days

Reżyser, aktywista społeczny i dziennikarz. Urodził się w 1969 r. w północnym Izraelu. Napisał scenariusz do doku-mentu Kwestionariusze, mini-serialu dla izraelskiej stacji sa-telitarnej Yes. Jest współproducentem filmu dokumentalnego Nie płacz za mną Edynburgu, reżyserowanego przez Ereza Laufera. Jest założycielem i wydawcą pierwszego w Izraelu magazynu GLBT, The Pink Time. Jest również założycielem i wydawcą Tat Tarbut, miesięcznika poświęconego kulturze gejowskiej. Jest laureatem Nagrody Dziennikarskiej Euro-med Heritage we współpracy z UNESCO i nagrody B’nai B’rith za osiągnięcia w żydowskim dziennikarstwie.

Director, social activist and journalist. Born in 1969, in north-ern Israel. Wrote the documentary Questionnaires, a mini series for Yes satellite company in Israel. Co-produced of Don’t Cry for Me Edinburgh, a documentary directed by Erez Laufer. Founded and edited The Pink Time, Israel's first GLBT magazine. Also founded and edited Tat Tarbut, a quarterly for Queer culture. Winner of the Euromed Heritage Jour-nalistic Award, in collaboration with UNESCO and the B’nai B’rith award for achievements in Jewish journalism.

W 1985 w Izraelu było zaledwie trzech gejów, którzy ujawnili swą orientację seksualną. Do roku 1998 było już ich 3000. W czasie tego krótkiego, intensywnego i dramatycznego czasu, Izrael był świadkiem najszybszej i najbardziej kolorowej rewo-lucji końca XX wieku. W rewolucji tej nie było rozlewu krwi, ale za to była rzadko zdarzająca się współpraca środowiska aka-demickiego, prostytutek, transseksualistów, piosenkarzy, fryzje-rów i oficerów wojskowych. Reżyser Yair Qedar dokumentował tę rewolucję w swojej gazecie The Pink Time. Przy pomocy rzad-kich materiałów archiwalnych, osobistych opowieści i poruszają-cych scen oraz dzięki własnemu pamiętnikowi, autor opowiada w tym filmie nieopowiedzianą historię rewolucji gejowskiej w Izraelu ujętą w dynamiczny, słodko-gorzki kolaż.

In 1985, there were three gays in Israel who had come out of the closet. By 1998, there were 3,000. In this short, intensive and dramatic period, Israel witnessed one of the quickest and most colorful revolutions of the end of the 20th century. There was no bloodshed in this revolution, but a rare cooperation between academics, sex workers, transsexuals, singers, hairdressers and military officers. Director Yair Qedar, documented this revolution in his newspaper, The Pink Time. Using rare archival materials, personal stories and touching scenes, and via his own personal diary, the film tells the untold story of the gay revolution in Israel in an energetic, bittersweet collage.



reżyseria/directed by: Yair Qedar

zdjęcia/cinematography: Dror Levendiger

montaż/film editor: Eyal Or

muzyka/original music: Ellyot

produkcja/produced by: Norma Productions


czas trwania/running time: 71 min.Tw

órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

15

Iraq’n’rollIraq’n’roll

Gili Gaon ukończyła z wyróżnieniem Szkołę Filmową i Telewizyjną Sama Spiegla. Jej praca dyplomowa Sza-bat (1999) zdobyła liczne nagrody. Pracuje jako reżyser i montażystka.

Gili Gaon graduated with honors from Sam Spiegel School of Film and Television. Her graduation project, Sabbath (1999), won numerous prizes. She works as a director and editor.

Izraelski muzyk rockowy Dudu Tassa wraca do oryginalnej mu-zyki swego dziadka, jednego z głównych muzyków wczesnych lat XX w. w Iraku z zamiarem przybliżenia tamtego czasu, prze-strzeni i kultury. Salah i Daud Al-kweiti byli żydowskimi muzy-kami żyjącymi w Iraku w latach trzydziestych. Uważani są za twórców nowoczesnej muzyki irackiej i za dwóch z najlepszych arabskich muzyków w historii. W latach pięćdziesiątych wyemi-growali do Izraela, gdzie nikt nie traktował poważnie ich muzy-ki. Dziadek i wujek Dudu nie zostali zaakceptowani jako muzycy przez młody establishment izraelski i w rezultacie zabroniono rodzinie zajmowania się muzyką.

Attempting to bridge time, space and culture, the Israeli rock musician Dudu Tassa takes on the original music of his grand-father, who was one of the leading musicians in the early 20th century in Iraq. Salah and Daud Al-kweiti were Jewish musi-cians, living in Iraq in the 1930's. They are considered to be the creators of modern Iraqi music, and two of the greatest Arab musicians in history. In the 1950's, they immigrated to Israel – where no one took their music seriously. Dudu’s grandfather and uncle were not accepted as legitimate musicians by the young Israeli establishment and as a result they forbade their family to engage in music.

Director

Short description


scenariusz i reżyseria/written & directed by: Gili Gaon

zdjęcia/cinematography: Dudu Itzhaki

montaż/film editor: Daniel Avitzur, Gili Gaon

muzyka/original music: Dudu Tassa, Nir Maimon, Salah, Daud Al-kweiti

produkcja/produced by: Station Films



Twórcy film

u/film credits

· Beit Zvi (serial/series, 2006)· Blok/The Block (serial/series, 2002)· Szabat/Shabbat (1999) – I nagroda na Festiwalu Filmowym w Cergy-Pontoise (Francja)/1st prize at Cergy-Pontoise Film Festival (France), I nagroda na · Festiwalu Narodów/1st prize at Festival of Nations (Ebensee, Austria)


Reżyser

Krótki opis

16

Ten dokument pokazuje ponure strony procesu dorastania młodej imigrantki. Przybyła do Izraela z Mołdawii w 1990 r. Sophia jest niepewna swego i marzy o lepszym losie. Jej dobrze wykształceni rodzice nie są w stanie kontrolować je-dynej córki, która gwałtownie przeobraża się z piosenkarki rockowej w narkomankę i prostytutkę. Sophia jest jednocześnie silna i słaba, wrażliwa i nieczuła. Ohad Itach sfilmował dro-gę staczania się w stronę ciemności a przypadkowe spotka-nie z Sophią prowadzi nie tylko do powstania filmu o mocnym przesłaniu, ale i możliwości zmiany na lepsze.

Ohad Itach pracuje jako reżyser i szef wiadomości izraelskiej stacji Channel 2 News.

The dark corners of growing up as a new immigrant are power-fully explored in this intense documentary. Arriving in Israel from Moldova in the 1990's left Sophia unstable and yearning for more. Her well educated parents are unable to control their only daughter as she rapidly descends from singer in a rock-band to drug addict and to prostitute. Sophia is strong and weak, vulnerable and impervious. Her wrenching journey into darkness is strikingly documented by filmmaker Ohad Itach whose chance meeting with Sophia leads not only to a powerful film, but to the possibility of moving forward.

Ohad Itach works as a director and supervisor of live news field broadcasts of Israeli Channel 2 News.

· Kochając Sophię/Loving Sophia (2010) – Najlepszy długometrażowy film dokumentalny na Festiwalu Filmowym Tranzyt/Best Feature Length Documentary at Tranzyt Film Festival (Poznań, 2011), Nagroda za najlepszy montaż i nagroda dla młodego obiecującego filmowca na MFF DocAviv/Best Editing Award and Young & Promising Filmmaker Award at DocAviv IFF (Israel, 2010), Nagroda publiczności na Śródziemnomorskim Festiwalu Filmowym/Audience Award at Mediterranean Film Festival (Bośnia i Hercegowina/Bosnia and Herzegovina, 2010)

Director

Short description


Kochając SophięLoving Sophia


scenariusz i reżyseria/written & directed by: Ohad Itach

zdjęcia/cinematography: Haim Asias, Ohad Itach

montaż/film editor: Arik Lahav Leibovitch

muzyka/original music: Ophir Leibovitch

produkcja/produced by: True Production



órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

17

KonserwatorRestoration

70-letni Yaakov Fidelman (Sasson Gabai, Przyjeżdża orkiestra) trzyma się kurczowo pracowni renowacji antyków, w której pra-cował całe życie. Po śmierci swego wieloletniego wspólnika Fi-delman odrzuca pomysł swego syna Noaha by zamknąć interes i wybudować w tym miejscu apartamentowiec. Wierzy, że przy pomocy nowego ucznia Antona znajdzie sposób na uratowanie pracowni, swojego świata i samotnego trybu życia. Gdy Anton zakochuje się w ciężarnej żonie Noaha, Havie, dwaj młodzi ludzie rywalizują nie tylko o względy ojca, ale też kobiety i dziecka, które w sobie nosi. Czy stary człowiek zrozumie, że jedyną na-dzieją na zbawienie jest nauczenie się rezygnacji, uznania i zaak-ceptowania własnych słabości i skutków upływu czasu?

Reżyser i autor scenariuszy Joseph Madmony (urodzony w 1967 r.) ukończył Szkołę Filmową Sama Spiegla w Jero-zolimie, po czym napisał scenariusz i wyreżyserował (wraz z Davidem Ofekiem) uznany i popularny serial telewizyjny Bat Yam-New Yor (1995-97), który w roku 1997 otrzymał nagrodę Izraelskiej Akademii Filmowej. Wraz z Ofekiem nakręcili w 2003 r. Grillujące towarzystwo. Ten serial telewi-zyjny zdobył wyróżnienia i nagrody zarówno w Izraelu jak i na zagranicznych festiwalach. Joseph jest bardzo płodnym autorem scenariuszy i dzięki niemu powstało wiele bardzo popularnych izraelskich seriali telewizyjnych ostatnich lat.

70 year old Yaakov Fidelman (Sasson Gabai, The Band's Visit) hangs on with all his might to the antique restoration workshop which has been his life's work. After his long-time business part-ner passes away, Fidelman rejects his son Noah's idea to close the business and build an apartment complex on the site. He believes that with the help of his new apprentice Anton he'll find a way to save his workshop, his world and his solitary way of life. When Anton falls in love with Hava, Noah's pregnant wife, the two young men compete not only over a father, but also over a woman and the baby she carries. Will the old man understand that his only hope for redemption is to learn to let go, admit and accept his weaknesses and the dictate of time?

Director and screenwriter Joseph Madmony (born 1967) graduated from Sam Spiegel Film School in Jerusalem and went on to write and direct (together with David Ofek) the acclaimed and popular Bat Yam-New Yor (1995-97), winner of the 1997 Israeli Academy Award for TV drama series. With Ofek he created The Barbecue People in 2003. The TV series won accolades and awards both at home and in festivals around the world. A very busy screenwriter, Joseph contributed to some of Israeli television’s most successful television series of recent years.

Director

Short description

· Konserwator/Restoration (2011) – Kryształowy Glob na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach/Crystal Globe Award at Karlovy Vary IFF (2011), Nagroda za Scenariusz Dramatyczny na Festiwalu Filmowym Sundance/Dramatic Screenwriting Award at Sundance Film Festival (2011), Najlepszy film długometrażowy, najlepszy montaż, najlepsza muzyka, najlepsze zdjęcia na Festiwalu Filmowym w Jerozolimie/Best Feature Film, Best Editing, Best Music, Best Cinematography at Jerusalem Film Festival (2011)

· Melanoma moja miłość/Melanoma My Love (2005)



reżyseria/directed by: Joseph Madmony

scenariusz/written by: Erez Kav-El

zdjęcia/cinematography: Boaz Yehonatan Yaacov

montaż/film editor: Ayala Bengad

muzyka/original music: Avi Belleli

obsada/cast: Sasson Gabai, Henry David, Sarah Adler, Nevo Kimchi

produkcja/produced by: Menemsha Films

rodzaj filmu/category: fabularny/feature


órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

18

Krakowiaczek ci ja… Blinky & Me

Tomasz Magierski ukończył Wydział Operatorski Państwo-wej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi w 1986 roku. Pracuje jako reżyser oraz operator filmowy i telewizyjny. Od 1987 roku na stałe mieszkający w Nowym Jorku.

Tomasz Magierski graduated from the Cinematography Faculty of the National Higher Film, Television and Theater School in Łódź in 1986. He works as film director and film and television cameraman. Since 1987 he has lived in New York.

Film opowiada o życiu i pracy pioniera australijskiego kina ani-mowanego, urodzonego w Krakowie, Yorama (Jerzego) Grossa. Osią filmu jest podróż do Polski, w którą Gross wybrał się z wnukami, po to, by pokazać im rodzinne strony i opowiedzieć o swoich wojennych losach. Linię narracyjną filmu tworzą zdję-cia wykonane w Polsce i w Australii, przeplatane fragmentami animacji Grossa. W każdej z nich znajduje się bowiem ziarenko prywatnej historii zawiłych kolei życia ich twórcy.

The film tells about life and work of Yoram Gross, the pioneer of Australian animated film, who was born in Krakow. The main axis of the film is travel to Poland, on which Gross went with his grandchildren to show them his homeland and to tell them about his war fortunes. The narrative of the film is focused on the photos made in Poland and in Australia and fragments of his animations, as each of them contains a piece of the complicated personal history of their author.

Director

Short description

· Mój ojciec Luo/My Father Luo (2008)· Pianista. Definiowanie Chopina/Pianist. Defining Chopin (2006)· Magiczni bracia/The Magic brothers (1992)


kraj i rok produkcji/country & year: Polska, USA/Poland, USA, 2011

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Tomasz Magierski

zdjęcia/cinematography: Andrzej Adamczak, Tomasz Magierski

montaż/film editor: Tomasz Magierski

muzyka/original music: Guy Gross

produkcja/produced by: Kalejdoskop Film & Smoking Mirror Production



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

19

Księżyc to ŻydThe Moon is Jewish

Michał Tkaczyński ukończył studia na Wydziale Artystycz-nym Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie i studia podyplomowe w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi. Autor filmów dokumentalnych i krótkometrażowych.

Michał Tkaczyński graduated from Artistic Department of Jan Długosz Academy in Częstochowa and from post-grad-uate studies at the Higher School of Art and Design in Łódź. He is the author of documentaries and short films.

Film jest opowieścią o przemianie kibica stadionowego, nieświa-domego swych korzeni, w ortodoksyjnego Żyda. Bohater filmu do 17 roku życia reprezentuje kulturę stadionu z całym jej ba-lastem: niechęcią i nienawiścią wobec tego, co inne, w tym rów-nież kultury żydowskiej. Kiedy nagle odkrywa swoje korzenie, postanawia całkowicie zmienić swoje życie. Zostaje maszgija-chem i asystentem naczelnego rabina Polski. Obraz opowiada o zadziwiających kolejach życia głównego bohatera, jego pracy i rodzinie. Jest też fascynującym wprowadzeniem w świat żywej kultury żydowskiej w Polsce.

This film is a story about the transformation of a stadium fan, unaware of his roots, into an orthodox Jew. The main character, until he is seventeen, represents the stadium culture with its ball and chain, i.e. hate toward everything that is different, including Jewish culture. When he suddenly discovers his roots, he decides to change his life. He becomes a mashgiakh and assistant of the chief rabbi of Poland. The film tells about the surprising life road of the main character, his work and his family. It is also a fascinating picture of the live Jewish culture in Poland.

Director

Short description

· Księżyc to Żyd/The Moon is Jewish (2011) – wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych Off Cinema/distinction at Off Cinema International Festival of Documentaries (Poznań, 2011)

· Jotka. Jerzy Kędziora (2008)· Krzysztof Kułak – tylko MMA/Krzysztof Kułak – Only MMA (2008)



reżyseria/directed by: Michał Tkaczyński

scenariusz/written by: Michał Tkaczyński, Paweł Bramson

zdjęcia/cinematography: Józef Romasz

montaż/film editor: Jarosław Kamiński

muzyka/original music: Yoda (zespół/band), Marcin Świetlicki

produkcja/produced by: Wytwórnia Filmów Fabularnych i Dokumentalnych



órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

20

Lawnswood GardensLawnswood Gardens

Lawnswood Gardens to filmowe spotkanie z profesorem Zygmun-tem Baumanem. Film bada relacje między baumanowską Nowo-czesnością i Zagładą a Zimą o poranku, pamiętnikiem z warszaw-skiego getta napisanym przez zmarłą w grudniu 2009 roku żonę profesora, Janinę Bauman. Trzonem opowieści jest nieformalna, parodniowa wizyta na ulicy Lawnswood Gardens, w domu pro-fesora w Leeds, w Wielkiej Brytanii. W filmie występują również: Janina Bauman (w archiwalnym materiale), Vaclav Havel, Miro-sław Bałka, Anthony Bryant i Griselda Pollock, Aleksandra Jasiń-ska-Kania, Nina Kraśko i Jerzy Wiatr. Konsultantem artystycznym filmu jest malarka Lydia Bauman, córka prof. Baumana.

Paweł Kuczyński (ur. 1955) – absolwent Wydziału Reżyse-rii PWSFTviT w Łodzi (1979, dyplom magistra w 1991, ty-tuł doktora w 2011). Stan wojenny zastał go w USA, gdzie przez 19 lat realizował filmy edukacyjne, dokumentalne i re-klamówki oraz pracował m.in. na Governors State University oraz jako producent na University of Southern California. Od 2001 roku mieszka w Polsce, reżyserując filmy dokumentalne oraz prowadząc zajęcia w SWPS w Warszawie.

Lawnswood Gardens is a film meeting with Professor Zygmunt Bauman. The film examines relations between Bauman’s Moder-nity and the Holocaust and Winter in the Morning, the diary from the Warsaw ghetto written by Professor’s wife Janina Bauman, who died in December 2009. The basis of the story is a few-day informal visit at Lawnswood Gardens road, in the Professor’s house in Leeds, in Great Britain. The film also shows Janina Bau-man (in archive material), Vaclav Havel, Mirosław Bałka, An-thony Bryant and Griselda Pollock, Aleksandra Jasińska-Kania, Nina Kraśko and Jerzy Wiatr. Lydia Bauman, Professor’s daugh-ter, is the artistic consultant of the film.

Paweł Kuczyński (born 1955), the graduate of Directing Faculty of the National Higher Film, Television and Theater School in Łódź (1979, MA diploma in 1991, PH degree in 2011). When the martial law was declared in Poland, he was in the USA; he lived there for 19 years and made edu-cational, documentary, and advertising films, worked at the Governors State University, and worked as a producer at the University of Southern California. Since 2001 he has lived in Poland, has directed documentaries and had classes at the University of Social Sciences and Humanities in Warsaw

· Czerwone z Czarnym. Henryk Musiałowicz i jego sztuka/Red with Black. Henryk Musiałowicz and His Art (2009)· Fenomenologia Prawdy/Phenomenology of Truth (2008)· Rachela – podróż w głąb siebie/Rachel’s Quest (1996)· Yokohama (1981)

Director

Short description



reżyseria/directed by: Paweł Kuczyński

scenariusz/written by: Anna Zeidler-Janiszewska

zdjęcia/cinematography: Piotr Rejmer

montaż/film editor: Paweł Kuczyński

muzyka/original music: Robert Jurjendal

produkcja/produced by: Delos Films



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

21

Lenin w październikuLenin in October

Nagła śmierć bogatego wujka w Rosji zmienia życie Griszy. Wujek zapisuje wszystkie pieniądze swemu bratankowi by mógł otworzyć restaurację. Warunkiem odziedziczenia majątku jest dedykowanie restauracji wartościom komunizmu. Grisza akcep-tuje ten warunek – jest gotowy zadedykować restaurację każdej ideologii. Grisza nie może znaleźć popiersia Lenina, niezbęd-nego warunku otwarcia restauracji. Poszukiwanie posągu pro-wadzi do szeregu dziwnych wydarzeń i spotkań z osobliwymi ludźmi. W rezultacie bohaterowie filmu będą musieli wybrać pomiędzy swoją ideologią, a wyznawanymi wartościami.

Evgeny Ruman urodził się w 1979 r. w Związku Radzieckim i jako 11-letni chłopiec wyemigrował do Izraela. Evgeny jest reżyserem i montażystą; ukończył Wydział Filmu i Telewizji na Uniwersytecie w Tel Awiwie. Wyreżyserował wiele filmów krót-kometrażowych, które były pokazywane i zdobywały nagrody na festiwalach w Izraelu i na świecie. Jest twórcą, głównym au-torem scenariusza i reżyserem Między wierszami, pierwszego serialu w języku rosyjskim nadawanego w Izraelu.

The sudden death of a rich uncle in Russia changes Grisha’s life. The uncle bequeaths all his money to his nephew, so that he may open a restaurant. The uncle’s condition for granting the inheri-tance is that the restaurant be dedicated the values of Commu-nism. Grisha accepts the condition – he’s prepared to dedicate the restaurant to any ideology they tell him to. Grisha can’t find a bust of Lenin, a necessary condition for opening the restau-rant. The search for the statue leads to a series of bizarre events and encounters with strange people. In the end, the heroes of the film will have to choose between their ideological beliefs and their values as human beings.

Evgeny Ruman was born in 1979 in the Soviet Union and emi-grated to Israel at the age of 11. Evgeny is a director and editor, and a graduate of Film & Television Dept. at Tel Aviv University. He has directed a number of short films which have participated and won at festivals in Israel and abroad. He is the creator, head scriptwriter and director of In Between the Lines – the first television series in the Russian language to be aired in Israel.


· Igor i podróż żurawi/Igor & the Cranes' Journey (2012)· Lenin w październiku/Lenin in October (2010) – Wyróżnienie Specjalne Jury i Nagroda Specjalna dla Głównego Aktora na MFF w Hajfie/Special Jury

Mention and Special Prize to Main Actor at Haifa IFF (Izrael/Israel, 2010)· Cud/Nes (2006) – Srebrny Dinozaur na MFF Etiuda&Anima/Silver Dinosaur at Etiuda&Anima IFF (Kraków, 2006), Wyróżnienie Specjalne Jury na

Festiwalu w Durango/Special Jury Commendation at Durango Film Festival (USA, 2006)



reżyseria/directed by: Evgeny Ruman

scenariusz/written by: Arkadi Krasilshikov, Evgeny Ruman

zdjęcia/cinematography: Ziv Berkovich

montaż/film editor: Ernest Aranov

muzyka/original music: Avi Benjamin

obsada/cast: Alexander Senderovich, Vladimir Friedman, Itzchak Peker

produkcja/produced by: UCM



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

22

Między kroplami deszczuBetween the Raindrops

Kuba Karyś (ur. w 1970 r.), w TVN „od zawsze”. Przez lata jeden z autorów serii Nie do wiary. Scenarzysta, reżyser i producent filmów dokumentalnych i dokumentalno-fabular-nych. Obecnie producent programu Kuchenne rewolucje.Paulina Loszek (ur. w 1976 r.) od 12 lat nieprzerwanie zwią-zana jest z telewizją TVN. Pracowała m.in. przy takich pro-gramach jak Rozmowy w toku czy Uwaga oraz serialach do-kumentalno-fabularnych. W 2007 roku zadebiutowała jako reżyser – filmem Zawsze idziemy po żywego. Po nim była au-torką i współautorką wielu produkcji dokumentalnych.

Kuba Karyś (born in 1970), has worked at TVN ever since its establishment. For years he was one of the authors of Unbe-lievable series. Scriptwriter, director and producer of docu-mentaries and documentary-feature films. Currently, he is the producer of The Kitchen Revolutions program. Paulina Loszek (born in 1976), has for 12 years worked for TVN station. She worked on such programs as Talks in Progress talk show, Attention, and documentary-feature se-ries. In 2007 she directed her first film We Always Go to Find Them Alive. Then, she was the author and co-author of many documentaries.

Między kroplami deszczu opowiada historie krakowskich Żydów ocalałych z piekła Holokaustu. Stella, Janka, Tosia, Aleksander, Janek będąc dziećmi przeżyli getto, obóz w Płaszowie, Au-schwitz i inne obozy koncentracyjne. Wielokrotnie cudem unik-nęli śmierci. Czy to był cud, przypadek, wola Boga, a może tylko i aż szczęście. Wtedy – stąpając między kroplami desz-czu – zadawali sobie takie pytania. Zadają je również dzisiaj. W filmie występuje jeszcze jedno „dziecko” – Niklas Frank – syn hitlerowskiego gubernatora, który w okupowanym Krako-wie przeżył szczęśliwe dzieciństwo. Dziś oni wszyscy wyruszają w ostatnią podróż w poszukiwaniu śladów i czasu, którego już nie ma. Podróż być może dla nich najważniejszą.

Film Between the Raindrops is about Krakow’s Jews who sur-vived the hell of the Holocaust. Stella, Janka, Tosia, Aleksander, Janek survived the ghetto, the camp in Płaszów, Auschwitz, and other concentration camps. They escaped death several times. Was it a miracle? an accident?, the will of God? or perhaps only, and up to luck. These are the questions they asked them-selves then, walking in the drops of rain, and they still ask them today. The film shows one more child - Niklas Frank, the son of the Nazi governor of Kraków, who had a happy childhood in the occupied city. Today, all our movie heroes are going on a last journey to look for the traces and time, which no longer exist. This travel may be the most important for them.


Kuba Karyś:· Miasteczko Kroke/The Town of Krakow (2008) – Nagroda Specjalna na 5. MFF Żydowskie Motywy/Special Award at the 5th IFF Jewish Motifs (2008),

Nagroda Fundacji Monumentum Iudaicum Lodzense na Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu”/Monumentum Iudaicum Lodzense Foundation Award at the Media Festival “Man in danger” (Łódź, 2008)

Paulina Loszek:· Trzy dni/Three days (2010)· Zawsze idziemy po żywego/We Always Go to Find Them Alive (2007)



scenariusz i reżyseria/written & directed by: Kuba Karyś, Paulina Loszek

zdjęcia/cinematography: Piotr Trela

montaż/film editor: Eryk Rogoziński

produkcja/produced by: TVN SA



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

23

Moja AustraliaMy Australia

Polska, czasy powojenne. Tadek, dziesięcioletni chłopiec, marzy o Australii, kraju kangurów. Razem ze starszym bratem Andrzejem, wychowują się bez ojca, a zajęta pracą matka nie zauważa, kie-dy chłopcy przystępują do chuligańskiej grupy. Dopiero napaść grupy na żydowską szkołę, po której chłopcy zostają areszto-wani, uświadamia jej, co się dzieje. Wtedy podejmuje decyzję o wyjeździe rodziny z Polski do... Australii. U końcu podróży oka-zuje się, że jej celem był Izrael, a bracia odkrywają pochodzenie swoje i swojej rodziny.

Ami Drozd urodził się w Polsce w 1953 roku, wyemigrował do Izraela w 1964. Ukończył wyższe studia filmowe i te-lewizyjne w Saddle Back College Los Angeles. W latach 1980-1995 był reżyserem filmowym i montażystą w Israel Television Network. Drozd jest scenarzystą oraz reżyserem ponad 30 filmów dokumentalnych oraz programów telewi-zyjnych. Pracował również z Andrzejem Wajdą jako II re-żyser przy filmie Korczak. Scenariusz filmu Moja Australia oparty jest na historii jego życia i jest jego pierwszym kino-wym projektem fabularnym.

Poland, post-war time. Tadek, a ten year old boy, dreams about Australia, the country of kangaroos. He and his older brother Andrzej are brought up without father, and their busy mother does not notice that the boys join the hooligan gang. Only af-ter gang’s attack on the Jewish school and the resulting arrest of the boys make her realize what is going on. She decides to move from Poland to… Australia. At the end of their journey it turns out that its destination was Israel, and brothers discover their roots.

Ami Drozd was born in Poland in 1953; in 1964 he emigrat-ed to Israel. He graduated from Film and Television Faculty at Saddle Back College Los Angeles. In the period 1980 - 1995 he was a film director and editor at Israel Television Network. Drozd wrote and directed over 30 documentaries and televi-sion programs. He also worked with Andrzej Wajda as the assistant director of Korczak. The screenplay of My Australia is based on his life story and is his first feature film.

· Moja Australia/My Australia (2011) – nagroda publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Hajfie/Audience Award at IFF in Haifa (Izrael/Israel, 2011)

· Matka puści latawca/Mother Will Fly a Kite (2002)· Marsz Żywych/March of Living (1998)

Director

Short description


kraj i rok produkcji/country & year: Polska, Izrael/Poland, Israel, 2011

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Ami Drozd

zdjęcia/cinematography: Adam Sikora

montaż/film editor: Ami Drozd, Haim Tabakman

muzyka/original music: Ofir Leibovitz

obsada/cast: Aleksandra Popławska, Jakub Wróblewski

produkcja/produced by: Apple Film Production & Transfax



Twórcy film

u/film credits

© M

arta

Gos

tkie

wic

z/A

pple

Film

Pro

duct

ion

Reżyser

Krótki opis

24

Mój tak zwany wrógMy So-Called Enemy

W lipcu 2002 r. dwadzieścia dwie nastolatki z Palestyny i Izra-ela wyjechały do Stanów Zjednoczonych, by wziąć udział w 10-dniowym kursie kobiecego przywództwa. Mój tak zwany wróg opowiada o sześciu z nich i o tym jak doświadczenie poznania swojego „wroga” jako człowieka zderza się z rze-czywistością ich życia na Bliskim Wschodzie w ciągu kolejnych siedmiu lat. Dziewczyny stają się dorosłe i poprzez ich opo-wieść widzimy jak tworzenie relacji przekraczających granice jest pierwszym stopniem w kierunku rozwiązywania konfliktu. Te dziewczęta są ekspertami w filmie. Ich głosy powinny zostać wysłuchane, przede wszystkim dlatego, że są młode.

Lisa Gossels jest prezesem Good Egg Productions w No-wym Jorku. Pierwszy jej film, laureat nagrody Emmy Dzieci z Chabannes został uznany za „jeden z najbardziej poru-szających filmów o Holocauście – znakomity, informacyjny i emocjonalny”. Drugi jej film, Mój tak zwany wróg, zdobył Złotego Orła CINE oraz nagrody na pięciu innych festiwa-lach. Lisa Gossels została dokumentalistką, ponieważ wie-rzy w siłę filmu powodującą zmiany społeczne.

In July 2002, twenty-two Palestinian and Israeli teenage girls traveled to the United States to participate in a ten-day wom-en's leadership program. My So-Called Enemy is about six of the girls and how the transformative experience of knowing their “enemies” as human beings meets with the realities of their lives at home in the Middle East over the next seven years. Through these coming-of-age narratives, we see how creating relation-ships across borders is a first step towards resolving conflict. The girls are the experts in My So-Called Enemy. Their voices need to be heard, particularly because they are young women.

Lisa Gossels is the President of Good Egg Productions, in New York City. Her first film, the Emmy Award-winning The Children of Chabannes, has been praised as “one of the most heartening Holocaust films ever made – splendid, in-formative and emotionally involving”. Lisa's second film, My So-Called Enemy, has garnered a CINE Golden Eagle and five film festival awards to date. Lisa became a documen-tarian because she believes in the power of film to affect social change.

Director

Short description

kraj i rok produkcji/country & year: USA, 2011

reżyseria/directed by: Lisa Gossels

zdjęcia/cinematography: Justin Schein

montaż/film editor: Lisa Gossels, David Mehlman, Toby Shimin

muzyka/original music: Nathan Larson

produkcja/produced by: Good Egg Production



Twórcy film

u/film credits

· Mój tak zwany wróg/My So-Called Enemy (2010) – Najlepszy Długometrażowy Film Dokumentalny na Festiwalu Filmowym w Newport Beach/Best Feature Documentary Film at Newport Beach Film Festival (2011), Nagroda Publiczności dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego na Żydowskim Festiwalu Filmowym w Bostonie/Audience Award for Best Documentary Film at Boston Jewish Film Festival (2010),

· Dzieci z Chabannes/The Children of Chabannes (1999) – Nagroda Emmy/Emmy Award (2001), Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Filmowym w Avignonie/Special Jury Award at Avignon Film Festival (1999), Nagroda Odkrycia Hollywood na Festiwalu Filmowym w Hollywood/Hollywood Discovery Award at Hollywood Film Festival (1999)


Phot

o by

Jus

tin S

chei

n

Reżyser

Krótki opis

25

NechamaNechama – Consolation

Edit Sheratzki (urodzona w Hajfie w 1976 r.) ukończyła Uni-wersytet w Tel Awiwie z dyplomami wydziału Filmu i Tele-wizji oraz komunikacji w 2000 r. Rozpoczęła swoją karierę jako dziennikarka, by po 4 latach zająć się twórczością fil-mową. Obecnie uczy realizacji filmów.

Edit Sheratzki (born 1976 in Haifa) graduated from Tel-Aviv University with BFA in Film & Television and BA in com-munications (2000). Begun her professional career in jour-nalism, and after 4 years changed to filmmaking. Currently teaching filmmaking.

Nechama (po hebrajsku „pociecha”) jest 77-letnią kobietą, która budzi się rano z przeświadczeniem, że tego dnia umrze. Film opo-wiada historię jej chwiejnej świadomości pokazaną przez strach, pustkę, nadzieję i niedostatek do momentu, gdy zdaje sobie spra-wę, że jej rodzina jest w stanie zaakceptować, że to może być ostatni dzień jej życia. Mąż, Menachem, nie traktuje jej poważnie, co świadczy, że oddalili się od siebie. Nechama stosuje się do głosu wewnętrznego i próbuje zgromadzić przy sobie rodzinę by się pożegnać. Marzy by odnowiło się uczucie bliskości, które tak dawno ją opuściło. Czy nadejdzie pociecha tak bardzo potrzeb-na Nechamie?

Nechama (means “consolation” in Hebrew) is a 77 year old wom-an who gets up in the morning with a premonition that she will die by the end of the day. The story follows her unstable consciousness through fear, emptiness, hope and neediness until she realizes that her family is able to accept that it might be the last day of her life. Her husband, Menachem, refuses to take her seriously, re-flecting the fact that they have become somewhat estranged. But Nechama heeds her internal voice and tries to gather her family around her in order to say goodbye. Nechama longs to renew the feelings of human closeness which long ago left her. Will the consolation that Nechama so badly needs arrive?

· Sweet & Low (2008)· Jalla Europa (2007) – Gesty Pojednania, III nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych w Monachium/Gestures of Reconciliation 3rd

prize at Munich International Festival of Film Schools· Codziennie/Each and Every Day (2006)

Director

Short description



reżyseria/directed by: Edit Sheratzki

scenariusz/written by: Nili Gefen

zdjęcia/cinematography: Rotem Yaron

montaż/film editor: Elad Barguy

muzyka/original music: Shaul Besser

obsada/cast: Rivka Michaeli, Gdalia Besser, Nina Kotler

produkcja/produced by: Edit Productions



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

26

Nieobecny ojciecMissing Father

Yair Elazar studiował literaturę, lingwistykę i filozofię na Uniwersytecie w Tel Awiwie. Pracuje jako montażysta i re-żyser filmów dokumentalnych, dramatów, filmów przemysło-wych i reklamowych.

Yair Elazar studied Literature, Linguistics and Philosophy at Tel Aviv University. He works as an editor and director of documentaries, dramas, industrial films and commercials.

Yair, syn generała Davida Elazara (Dado), odbywa podróż śla-dami ojca trzydzieści lat po jego śmierci. Ma zamiar przebrnąć przez pajęczynę mitów skrywającą wspomnienia o ojcu. Chce skończyć z życiem w jego cieniu i przezwyciężyć złość do niego spowodowaną stawianiem armii zawsze na pierwszym miejscu. W trakcie podróży Yair zaczyna rozumieć, że ojciec nie odróż-niał życia prywatnego od publicznego. Wojsko to było jego ży-cie: błyskawiczna kariera zakończona bolesnym upadkiem. Po miesiącach spędzonych razem z ojcem podczas montażu filmu, Yair coraz lepiej rozumie wybory ojca i jest w stanie ostatecznie się z nim pożegnać

30 years after the death of Lieutenant General David Elazar (Dado), his son, Yair, takes a journey in his footsteps. His aim is to penetrate the web of myths shrouding his father's memory. He wants to stop living in his shadow, and to overcome his anger at him, for always putting the Army first. As the journey advances, Yair comes to understand that his father did not differentiate the private from the public. The military was his life: a course of meteoric ascent ending with a painful downfall. After spending many months with his father in the editing room, Yair grows to understand his choices, and is finally able to say goodbye.

Director

Short description


reżyseria/directed by: Yair Elazar

scenariusz/written by: Tal Elazar

zdjęcia/cinematography: Amnon Zalait, Ofer Frant

montaż/film editor: Tal Elazar, Yair Elazar

muzyka/original music: Avi Benjamin

produkcja/produced by: Elazar Productions



Twórcy film

u/film credits

· On nigdy nie wróci/He Shall Never Return· Wygrywa ten, kto się odważy/He who Dares Wins


Reżyser

Krótki opis

27

ObietnicaPromise

Akcja Obietnicy dzieje się w Wilnie w okresie międzywojennym. Pomimo wielkiej biedy matka przepowiada swemu 10-letniemu synowi Romainowi świetlaną przyszłość. Tylko starzejący się Pan Piekielny wierzy w jej słowa, ale też zmusza chłopca do złoże-nia dziwacznej obietnicy; tylko czas pokaże czy Romain jej do-trzyma. Ten fragment rzeczywistości został opisany w Obietnicy poranka, autobiografii Romain Gary’ego, francuskiego dyplo-maty i pisarza; trzech reżyserów przyrzekło wzajemnie sobie coś, co następnie przekształcili w film.

Morten BH urodził sie w 1978 r. w Danii. W 2007 r. ukoń-czył Państwową Szkołę Filmową w Danii i został reżyserem. Obecnie pracuje w państwowej telewizji, dla której reżyse-ruje komedie i widowiska oparte na skeczach.

Promise brings us back to Vilna in the interwar period. In spite of her poverty a mother foretell a bright future for Romain, her 10-year-old son. The only one to believe her words is the aging Mr. Piekielny – but he also forces the boy to make him a curious promise; a promise only time can tell if Romain will keep. This piece of reality is described by the French diplo-mat and writer, Romain Gary, in his autobiography, Promise At Dawn; The three directors made a promise to each other and transformed this into the film.

Morten BH, born 1978 in Denmark. Graduated as a filmdi-rector from The National Film School of Denmark, in 2007. Currently he is working for National TV, directing comedies and sketch shows.

Director

Short description

· Che i ja/Che and I (2007) – Najlepszy Film Krótkometrażowy na FIC Móstoles/Best Short at FIC Móstoles (Hiszpania/Spain, 2008), Najlepszy Reżyser na Międzynarodowym Studenckim Festiwalu Filmowym Amirani/Best Director at Amirani International Student Film Festival (Tbilisi, Gruzja/Georgia 2008), Nagroda Główna na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym CineFest/Main Prize at CineFest IFF (Miskolc, Węgry/Hungary, 2008)


kraj i rok produkcji/country & year: Dania/Denmark, 2010

reżyseria/directed by: Morten BH, Kirsten Dehlholm, Henning Carlsen

scenariusz/written by: Richard Raskin

zdjęcia/cinematography: Laust Trier Mørk

montaż/film editor: Elin Pröjts

muzyka/original music: Jacob Kirkegaard

obsada/cast: Jacob August Ottensten, Emmanuel Limal, Rune T. Kidde

produkcja/produced by: Radiator Film

rodzaj filmu/category: krótkometrażowy/short


Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

28

Otto Frank, ojciec AnnyOtto Frank, Father of Anne

Po powrocie z Auschwitz Otto Frank, jedyny z rodziny, który prze-żył wojnę, jest konfrontowany z dziennikiem Anny. Podczas czyta-nia dziennika odnawiają się jego więzi z córką. Film opowiada o tym, co przeszedł, jak strata rodziny okaleczyła jego życie, jak dał sobie radę z problemami powstałymi po publikacji dziennika, jak wykreował pomnik ze spuścizny córki i jak stał się autorytetem dla tysięcy młodych czytelników z całego świata.

David de Jongh jest filmowcem, autorem filmów krótkometra-żowych i dokumentalnych. Studiował propedeutykę polityki na Uniwersytecie w Amsterdamie, zdobył dyplom z komuni-kacji społecznej. Pracował dla stacji telewizyjnych NPS-TV i Amsterdam-TV. David de Jongh jest też doświadczonym pre-zenterem radiowym i autorem wielu audycji dokumentalnych emitowanych w VPRO-Radio i IKON-Radio.

After returning from Auschwitz, Otto Frank, the only survivor of the family, is confronted with Anne’s diary. He renews ties with his daughter by reading it. The film tells the story of what he went through, how the loss of his family scarred his life, how he dealt with the dilemmas that the publication of the diary brought upon him and how he made a memorial of his daughter’s legacy and became the father-figure for thousands of young readers worldwide.

David de Jongh is a filmmaker, author of documentary and short films. He studied Propaedeutics Politics at University of Amsterdam and has a Master in Communication Sciences. He has worked for NPS-TV and Amsterdam-TV. David de Jongh is also an experienced radio presenter and author of many documentaries for VPRO-Radio and IKON-Radio.

Director

Short description

· Frans Bromet, filmowiec/Frans Bromet, Filmmaker· Toby Vos, życie i twórczość/Toby Vos, Life and Work· Poza drogą/Off the Road


kraj i rok produkcji/country & year: Holandia/Netherlands, 2010

reżyseria/directed by: David de Jongh

scenariusz/written by: David de Jongh, Hans Dortmans

zdjęcia/cinematography: Erik van Empel, Peter Brugman

montaż/film editor: Boris Gerrets

produkcja/produced by: Pieter van Huystee Film



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

29

Piąte nieboThe Fifth Heaven

Jest rok 1944. Palestyna znajduje się pod mandatem brytyjskim. Trzynastoletnia Maya przyjeżdża do położonego na odludziu sierocińca. Jej matka wyjechała do Ameryki i ślad po niej zaginął, a ojciec powtórnie się ożenił. W sierocińcu Maya spotyka starego przyjaciela rodziny dr. Markowskiego, który wygląda na zasko-czonego jej pojawieniem się. W czasie pobytu w sierocińcu Maya odkrywa tajemnicę swojego życia i zakochuje się w 25-letnim Duce, narzeczonym pracownicy sierocińca, członku anty-brytyj-skiej frakcji terrorystycznej. W świecie, w którym ideały zbankru-towały, mieszkańcy sierocińca oczekują końca II wojny światowej mając nadzieję na wyzwolenie od osobistej i narodowej izolacji. Jest to historia początków społeczeństwa izraelskiego.

Absolwentka Wydziału Teatralnego Uniwersytetu w Tel Awiwie, Dina Zvi Riklis zdobyła liczne nagrody i uznanie dla swojej pracy na całym świecie. Jej filmografia zawiera filmy długometrażowe, krótkometrażowe i sztuki telewizyjne.

1944. Palestine is under the British Mandate. Maya (13) arrives at a remote orphanage. Her mother has left for America without a trace and her father has remarried. At the orphanage, Maya meets Dr. Markowski, an old family friend who seems baffled by her appearance. During her time at the orphanage Maya unrav-els the secret in her life and falls in love with Duce (25), the fiancé of an orphanage worker and a member of an anti-British terrorist faction. In a world in which ideals have gone bankrupt, the resi-dents of the orphanage await the end of the Second World War and hope to be liberated from their personal and national isola-tion. This is the story of the beginnings of Israeli society.

A graduate of the Theatre Department of Tel Aviv Univer-sity, Dina Zvi Riklis has earned numerous awards and rec-ognition for her work all over the world. Her filmography includes full feature films, shorts, and television dramas.

Director

Short description


reżyseria/directed by: Dina Zvi Riklis

scenariusz/written by: Dina Zvi Riklis, Alma Ganihar

zdjęcia/cinematography: Shai Goldman

montaż/film editor: Yosef Grunfeld

muzyka/original music: Josef Bardanashvili

obsada/cast: Yehezkel Lazarov, Amit Moshkovitz, Alena Yiv

produkcja/produced by: Yifat Prestelnik Films



Twórcy film

u/film credits

· Trzy matki/Three Mothers (2006) – Najlepsze Zdjęcia i Najlepsza Aktorka na MFF w Jerozolimie/Best Cinematography and Best Actress at Jerusalem IFF (2006), Nagrody Akademii Izraelskiej za Najlepsze Zdjęcia i Najlepsze Kostiumy/Israeli Academy Awards for Best Cinematography and Best Wardrobe Design (2006)

· Opowieść, która rozpoczyna się pogrzebem węża/A Story that Begins with a Funeral of a Snake (1993)· Uważaj/Look Out (1990)


Reżyser

Krótki opis

30

ProtektorProtektor

Emil Vrbata, prezenter audycji radiowych jest zakochany w swo-jej żonie Hanie, z którą wiodą przyjemne życie. Jest rok 1939 w Pradze. Nadchodzi wojna, a wraz z nią niemiecka okupa-cja. Aby samemu przeżyć i chronić swą żonę, Emil decyduje się na kolaborację i dołącza do praskiej stacji radiowej nadającej nazistowską propagandę. W rezultacie grozi to zniszczeniem tego, co właśnie usiłował chronić: Hany.

Marek Najbrt ukończył nauki społeczne na Uniwersytecie Ka-rola oraz wydział filmu dokumentalnego na FAMU. Mieszka i pracuje w Pradze. W latach 1991-1998 napisał i wyreży-serował kilka amatorskich i profesjonalnych projektów audio-wizualnych. Do najważniejszych z nich należą multimedialne performance Balkony (1994) i Siedem zrealizowanych marzeń (1996-1997) wystawiane w teatrze Archa w Pradze. Jego debiutem był film fabularny Mistrzowie.

Emil Vrbata, a radio host, is in love with his wife Hana, pursuing together a life they enjoy. It's Prague 1939. Then comes war, and with it German occupation. To survive and protect his wife Emil chooses to collaborate and joins a Prague radio station what broadcasts Nazi propaganda. Ultimately that threatens to destroy the very thing he’s trying to protect: Hana.

Graduated from Charles University with degree in social sci-ences and from FAMU in documentary filmmaking. He lives and works in Prague. From 1991-1998, he wrote and direct-ed a number of amateur and professional audiovisual proj-ects. Among the most important are the multi-media perfor-mances Balconies (1994) and Seven Dreams Realized (1996-1997), staged in the Prague theater Archa. He debuted with the feature Champions.

Director

Short description

· Protektor (2009) – Krakowska Nagroda Filmowa na Festiwalu Off Plus Camera/Krakow Film Award at Off Plus Camera Festival (Kraków, 2010), Czeski Lew dla Najlepszego Reżysera i za Najlepszy Scenariusz/Czech Lion for Best Director and Best Screenplay (Praga/Prague, 2010), Nagroda Krzysztofa Kieślowskiego na MFF w Denver/Krzysztof Kieślowski Award at Denver IFF (2010)

· Champions/Mistrzowie (2004) – Nagroda FIPRESCI na MFF w Atenach/FIPRESCI Award at Athens IFF (2004), Nagroda Czeskich Krytyków/Czech Critics’ Award (Praga/Prague, 2005), Kryształowy Glob na MFF w Karlowych Warach/Crystal Globe at Karlovy Vary IFF (2005)


kraj i rok produkcji/country & year: Czechy/Czech Republic, 2009

reżyseria/directed by: Marek Najbrt

scenariusz/written by: Marek Najbrt, Robert Geisler, Benjamin Tuček

zdjęcia/cinematography: Miloslav Holman

montaż/film editor: Pavel Hrdlička

muzyka/original music: Midi Lidi

obsada/cast Jana Plodková, Marek Daniel, Klára Melíšková

produkcja/produced by: Negativ


czas trwania/running time: 98 min. Tw

órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

31

PrzesłuchanieAudition

Film opowiada historię ojca i syna zamkniętych w obozie zagła-dy. Syn, trębacz, jest przesłuchiwany do obozowej orkiestry by zwiększyć szanse przeżycia. Pluton egzekucyjny zadecyduje czy zostanie przyjęty. Ojciec słucha go z oddali…

Udo Prinsen rozpoczął karierę w Kanadzie. Po ukończeniu nauki o filmie na uniwersytecie zapisał się wydział animacji w szkole artystycznej w Utrechcie. W trakcie zajęć prak-tycznych na studiach, na stażu w Vancouver w Kanadzie, na-uczył się wielu trików animacyjnych. W latach 2000/2001 Udo pracował w Bristolu w Wielkiej Brytanii jako niezależ-ny animator seriali dla dzieci oraz reklamówek. W końcu powrócił do Utrechtu i rozpoczął pracę we własnej firmie Carambolas. Od roku 2003 współpracuje z kilkoma firmami przy tworzeniu sekwencji tytułowych, filmów edukacyjnych i niezależnych.

The film tells the story of a father and son imprisoned in death camp. The son, a trumpet player, is auditioning for the camp’s or-chestra to enlarge his chances for survival. A firing squad will de-cide whether he is admitted. His father listens in from a distance…

Udo Prinsen started his career in Canada. After studying film science at university he signed up for the animation depart-ment of an art school in Utrecht. During the practical part of his studies, an internship in Vancouver, Canada, he learned many tricks of the trade of animation. In 2000/2001 Udo worked in Bristol, UK, as a freelance animator on children’s series and commercial work, finally returning to Utrecht to start his own production label Carambolas. Since 2003 he has collaborated with several companies to create title se-quences, educational films and independent films.

· Przesłuchanie/Audition (2011) – Najlepszy Międzynarodowy Film na Festiwalu Animacji Blackrock/Best International Film at Blackrock Animation Festival (Dublin, 2011); Żelazny Śledź na Festiwalu Filmowym w Leiden/Iron Herring at Leiden Film Festival (2011); Wyróżnienie Specjalne na Festiwalu Tofuzi/Special Mention at Tofuzi Festival (Batumi, Gruzja/Georgia, 2011)

· Dusza/Soul (2009)· Lepkie stopy/Sticky Feet (2007) – Nagroda Rozwoju Animacji na Festiwalu Filmowym Bimini/Animation Development Award at Bimini Film Festival (Batumi,

Gruzja/Georgia, 2008)

Director

Short description


kraj i rok produkcji/country & year: Holandia/Netherlands, 2011

reżyseria/directed by: Udo Prinsen

scenariusz/written by: Udo Prinsen, Hans Heesen

muzyka/original music: Eric Vloeimans, Martin Fondse

produkcja/produced by: Carambolas

rodzaj filmu/category: animowany/animation


Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

32

Rachunek szczęściaIn Fortune’s Debt

Irek Dobrowolski (ur. 1964 r.), od 1990 roku realizował i współrealizował szereg filmów dokumentalnych o tematyce teatralnej m.in.: Hübner, Teatr i polityka. Dziady 1968. Na-stępnie realizował kampanie reklamowe, teledyski i kolej-ne filmy dokumentalne. W międzyczasie kierował działami artystycznymi Canal+ (1996/1997), Wizji TV (1998) oraz Tele 5 (2002). W 2003 roku współzałożył Grupę Filmową Rekontrplan, w ramach której realizuje kolejne filmy i tele-dyski. Jest autorem libretta do trzech spektakli muzycznych. Premierowe wystawienia spektakli miały miejsce w Teatrze Wielkim w Warszawie. Wielokrotnie nagradzany film do-kumentalny Portrecista jest najważniejszym projektem w jego dotychczasowym życiu zawodowym.

Irek Dobrowolski (born 1964), from 1990 made and co-operated in making various documentary films about the-atre, including Hübner, Theater and Politics. Dziady 1968. Afterwards he developed advertising campaigns, made video-clips and documentaries. In the meantime he was also employed as Art Director of Canal+ (1996/1997), Wiz-ja TV (1998) and Tele 5 (2002). In 2003 he co-founded Rekontrplan Film Group, where he has made several new documentaries and video-clips. He has written three libret-tos for the musicals. The award-winning Portraitist is the most important documentary project in his career.

Stella Czajkowska, mieszkająca w Szwecji bohaterka filmu, opowia-da dzieje swoje i rodziny, tragicznie naznaczone przez II wojnę świa-tową. Utalentowana pianistka w czasie wojny trafiła wraz z rodziną do łódzkiego getta, a następnie do Auschwitz. Pomimo skierowania do komory gazowej przeżyła. To był początek jej cudownych oca-leń – szczęśliwe zbiegi okoliczności ratowały ją przed śmiercią w Stuthoffie i z katastrofy statku. Po wojnie Stella Czajkowska została profesorem, a w całej Szwecji wygłaszała wykłady na temat Holo-kaustu, często połączone z recitalami. W jednym z takich spotkań uczestniczył Anders Hoegstroem, skazany później za nakłanianie do kradzieży napisu "Arbeit macht frei" z obozu Auschwitz…

Stella Czajkowska, the main character of the film, who lives in Sweden, tells her story and the story of her family, which was tragically affected by the Second World War. She was a tal-ented pianist; during the war she and her family were kept in Litz-mannstadt, and then they were sent to Auschwitz. In spite of being sent to the gas chamber she survived. This was the beginning of her miraculous rescues; thanks to lucky coincidences she avoided death in Stuthoff and she survived the ship catastrophe. After the war Stella Czajkowska became a professor and delivered lec-tures on the Holocaust in the whole Sweden, which were often accompanied by recitals. One of such meetings was attended by Anders Hoegstroem, who was later convicted for urging to steal the writing “Arbeit macht frei” from Auschwitz death camp.

· Spalony/Fired (2008)· Portrecista/Portraitist (2006) – Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny na Festiwalu Filmów Niezależnych DeReel/Best Short Documentary at

DeReel Independent Film Festival (Australia, 2007), Złoty Feniks i Nagroda Publiczności na 3. MFF Żydowskie Motywy/Golden Phoenix and Audience Award at 3rd Jewish Motifs IFF (2006), Srebrny Lajkonik na Krakowskim Festiwalu Filmowym/Silver Lajkonik at Krakow Film Festival (2006)

· Tańczący z dragami/Dancing with the Drugs (2004)

Director

Short description



reżyseria/directed by: Irek Dobrowolski

scenariusz/written by: Andrzej Bart

zdjęcia/cinematography: Romuald Lewandowski

montaż/film editor: Irek Dobrowolski

muzyka/original music: Ira Coehn

produkcja/produced by: Grupa Filmowa Rekontrplan



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

33

Samotny SamarytaninLone Samaritan

Samarytanie to zanikająca maleńka sekta religijna na Zachod-nim Brzegu i w Izraelu. Mimo tego utrzymują niesłychanie ostre przepisy sprzeciwiające się asymilacji: jeżeli opuścisz grupę to dla 700 osobowej wspólnoty ty i twoja rodzina jesteście martwi. Jedną z takich kobiet jest izraelska aktorka Sophie Tzedaka. Ona, a później jej trzy siostry, stały się „Żydówkami” i zostały wykluczone ze wspólnoty. To samo spotkało ich ojca. Samotny Samarytanin jest poruszającą opowieścią ojca i córki o prze-kraczaniu granic religijnych. Opowiada o uniwersalnych proble-mach wiary i nowoczesności, o roli kobiet w religii oraz o prawie każdego do budowania własnej niezależnej tożsamości, szcze-gólnie gdy oznacza to naruszanie ważnej dla nas tradycji.

Barak Heymann w 2003 r. dołączył do “Heymann Brothers Films” i od tej pory wyreżyserował i wyprodukował kilka fil-mów dokumentalnych oraz seriali. Wspólnie z bratem Tome-rem zrealizował serial telewizyjny Most nad Wadi (2005), który otrzymał nagrodę dla najlepszego serialu w Izrael-skim Konkursie Filmów Dokumentalnych. Film Arabska kró-lowa piękności (reż. Ibtisam Mara'ana) otrzymał Nagrodę Specjalną Jury w IDFA w 2008 r. Obecnie Barak pracuje nad cyklem filmów poświęconych parom po rozwodzie, wy-kłada operatorkę w dwóch szkołach w Izraelu i zajmuje się przygotowywaniem kilku nowych projektów.

The Samaritans, a tiny religious sect in Israel and the West Bank, are dying out. But they still maintain extremely harsh rules against assimilation: if you leave the fold, you and your family are as good as dead to the 700-person community. Israeli ac-tress Sophie Tzedaka is one such woman. One by one, she and her three sisters became "Jews" and were excommunicated. So was their father. Lone Samaritan is a touching father-daughter journey, one that crosses the boundaries of all religions. It ex-plores universal issues of faith and modernity, the role of women in religion, and the individual’s right to forge an independent identity – especially when that means violating a tradition you still hold dear.

Barak Heymann joined the “Heymann Brothers Films” com-pany in 2003 and has since directed and produced sev-eral documentary films and series. Together with his broth-er Tomer he created the TV series Bridge Over the Wadi (2005) which won the Best Series Award at the Israeli Docu-mentary Competition. The film Lady Kul el-Arab (dir. Ibtisam Mara'ana) won the Special Jury Award in IDFA 2008. Cur-rently Barak is working on a new TV series dealing with couples after their divorce, he teaches cinematography in two Israeli schools and is involved in the production of sev-eral new projects.

· Samotny Samarytanin/Lone Samaritan (2009) – Najlepszy film dokumentalny na Festiwalu Filmów Żydowskich w Toronto/Best Documentary at Toronto Jewish Film Festival (2010), Nagroda za kreatywny film dokumentalny na paryskim Festiwalu Filmów o Prawach Człowieka/Creative Documentary Award at Paris Human Rights Film Festival (2010)

· Tańczący Alfonso/Dancing Alfonso (2007) – Srebrna Magnolia za najlepszy film dokumentalny na Festiwalu TV w Szanghaju/Silver Magnolia for Best Documentary at Shanghai TV Festival (2008), Nagroda dla najlepszego reżysera na Festiwalu Filmowym Chronograf/Best Director Award at Chronograph Film Festival (Chisinau, 2008)

Director

Short description



scenariusz i reżyseria/written & directed by: Barak Heymann

zdjęcia/cinematography: Uri Levi

montaż/film editor: Neta Dvorkis

muzyka/original music: Ehud Banai

produkcja/produced by: Heymann Brothers Films



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

34

Schlimazeltov!Schlimazeltov!

Może niektórzy ludzie rodzą się pechowcami? Ten dokument pre-zentuje różnorodne głosy pochodzące z londyńskiej gminy żydow-skiej dotyczące pojęcia „szczęścia” czyli „mazel”. Od maskotek i zaklęć do globalnej ekonomii i fizyki kwantowej, ta dowcipna i filozoficzna poezja wizualna przekracza granice pomiędzy reli-gią a przesądem, aby zapytać, w jaki sposób niewidzialna ręka „mazel” dotknęła nas wszystkich.

Chris jest jednym z założycieli The Light Surgeons, firmy, którą utworzyła grupa przyjaciół studiująca na wydziale Projektowania Mediów na Uniwersytecie w Portsmouth. W swojej pracy wykorzystuje różne media; od projektów gra-ficznych i fotografii, filmów krótkometrażowych, muzycznych filmów video i instalacji artystycznych przez wykonawstwo, produkcję i rolę kuratora wystaw. Zajmuje się wszystkimi aspektami swoich projektów pracując jako producent, reży-ser i niezależny współpracujący artysta. Maybe some people are just born unlucky? This documentary

film weaves together a diverse collection of different voices from London’s Jewish community to explore the concept of “luck” or “mazel”. From lucky charms and curses to global economics and quantum physics, this humorous and philosophical piece of visual poetry navigates the boundaries between religion and supersti-tion to ask how the invisible hand of mazel has touched us all.

Chris is the remaining founder and director of The Light Sur-geons, he established the company with a group of friends while studying Media Design at Portsmouth University. His work crosses a diverse range of different media; from graphic design and photography, short films, music videos and art installations through to performing, producing and curating. He works on all aspects of projects as a producer, director and collaborating artist in his own right.

Director

Short description

· Schlimazeltov! (2009) – Nagroda Współistnienia na Festiwalu Filmowym Insight/Coexist Award at Insight Film Festival (Wielka Brytania/Great Britain, 2011)Wybrane filmy i nagrody/Selected films & awards:

kraj i rok produkcji/country & year: Wielka Brytania/Great Britain, 2009

zdjęcia, montaż i reżyseria/cinematography, edited and directed by: Christopher Thomas Allen

muzyka/original music: Malcolm Litson

produkcja/produced by: The Light Surgeons



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

35

Simon KonianskiSimon Konianski

Micha Wald urodził się w Brukseli w 1974 r. Studiował montaż filmowy w INSAS, a po uzyskaniu stopnia naukowego z ko-munikacji i kinematografii nakręcił trzy filmy krótkometrażowe m.in. Alice et moi, który to film zdobył 40 nagród na świecie. Jego film fabularny Horse Thieves wyświetlany był na Między-narodowym Festiwalu w Cannes w 2007 r. (Międzynarodowy Tydzień Krytyki). Simon Konianski to czarna komedia, w której Wald pokazuje dalsze przygody bohatera Alice et moi.

Micha Wald was born in Brussels in 1974. After studying film editing at the INSAS and obtaining a degree in commu-nication and cinema, he has shot three short films, including Alice et moi, winner of forty prizes around the world. His first feature Horse Thieves has been selected for Cannes In-ternational Film Festival 2007 (International Critics’ Week). Simon Konianski is a black comedy in which he continues to follow the adventures of the main character of Alice et moi.

Simon Konianski, w wieku 35 lat wraca do mieszkania swego ojca. Dla obydwu życie pod wspólnym dachem jest nie do zniesienia. Ponadto rodzeństwo Ernesta, Wuj Maurice i Ciotka Mala wtrącają się do wszystkiego, a przede wszystkim próbują znaleźć „miłą ży-dowską dziewczynę”, którą Simon mógłby poślubić.Po śmierci Ernesta Simon wypełnia jego ostatnią wolę by pochować go w miejscu urodzenia, czyli w zapadłej wiosce na Ukrainie. W ten sposób Simon nagle znajduje się w obfitującymi w wydarzenia kinie drogi w towarzystwie paranoicznego starego wuja, marudzą-cej bez końca o „tancerce Gojce” ciotce, swojego 6-letniego syna, z ciałem i duchem zmarłego ojca oraz królikiem.

Simon Konianski, 35, has returned to live temporarily with his father. They make life unbearable for each other. To add spice to this situation, Uncle Maurice and Aunt Mala, Ernest’s brother and sister, meddle in everything and, notably, try to find a “nice little Jewish girl” for Simon to marry.When Ernest passes away, Simon fulfils his father’s last request: bury him in the village where he was born, in the depths of Ukraine. And so Simon finds himself caught up in an event-packed road movie in the company of his paranoid old uncle, his aunt who nags him endlessly about his “Goy dancer”, his six-years-old son, his father’s body and his ghost, and also a rabbit.

Director

Short description

· Złodzieje koni/Horse Thieves (2007)· Alicja i ja/Alice et moi (2004) – Petit Rail d’Or na Festiwalu Filmowym w Cannes/Petit Rail d’Or at Cannes Film Festival (2004), Nagroda publiczności

na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Clermont-Ferrand/Audience Award at Clermont-Ferrand International Short Film Festival (2005), Nagroda Josepha Plateau za Najlepszy Belgijski Film Krótkometrażowy/Joseph Plateau Award for Best Belgian Short Film (2005)


kraj i rok produkcji/country & year: Belgia/Belgium, 2009

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Micha Wald

zdjęcia/cinematography: Jean-Paul de Zaeytijd

montaż/film editor: Susana Rossberg

muzyka/original music: Claude Lahaye

obsada/cast: Jonathan Zaccaï, Popeck, Irène Herz

produkcja/produced by: Versus Production



Twórcy film

u/film credits

© L

aure

nt T

hurin

Nal

/Ver

sus

prod

uctio

n

Reżyser

Krótki opis

36

SzamesThe Ostiary

Alexander Slobodskoy, urodzony w 1953 r. w Sankt Peters-burgu, jest reżyserem i autorem scenariuszy filmów doku-mentalnych. W 1982 r. ukończył Instytut Kinematografii im. Gerasimowa w Moskwie (VGIK). Reżyserował filmy doku-mentalne dla studia filmowego Lennauchfilm. Od kilku lat pracuje jako niezależny reżyser głównie dla Federalnej Agencji Kultury i Kinematografii i głównych kanałów tele-wizji rosyjskiej.

Born in Saint-Petersburg in 1953. Alexander Slobodskoy is the director and the screenwriter of the documentary films. Graduated from the Moscow Gerasimov Institute of Cinematography (VGIK) in 1982. Worked as a director of documentaries at Lennauchfilm studio. For the last few years has been working freelance mainly for the Federal Agency for Culture and Cinematography and major Russian TV channels.

Były wojskowy technik Zusya Gurevich od 20 lat pracuje jako szames w Małej Sali Modlitewnej Wielkiej Synagogi w Peters-burgu. Gurevich ma ponad 70 lat. Jego praca to modlenie się za zdrowie żywych i za zmarłych, nauczanie, tłumaczenie, lub serdeczna rozmowa z tymi, którzy do niego przychodzą. Gdy obserwujemy Zusya Gurevicha przypominają nam się wszyscy mądrzy żydowscy starcy, których życie pełne było ciężkich do-świadczeń. Mądrzy ludzie, którzy pozostają odporni i optymi-styczni pomimo wszystkich zmian zachodzących w życiu.

An ex-military engineer Zusya Gurevich has been working as a shames of a Minor Prayer Hall of the Great Synagogue of Saint-Petersburg for 20 years now. Gurevich is over seventy. His job is to pray for the health of the living and for the deceased, to teach, to explain or just to have a heart to heart talk with those who come to him. When we look at Zusya Gurevich all those wise Jewish old men, whose life was full of hardships come to mind. Those wise men who nevertheless stay resilient and op-timistic despite all the shifts and changes of life.

· Aleksander Sokurow. Linia horyzontu/Alexander Sokurov. The Skyline (2010) Kronsztadzki walc/Kronstadt Waltz (2010)

· Zagramy w ślad za pieśnią/Let’s Play for a Song! (2009)· Rzeczny patrol/River Watch (2008)

Director

Short description


kraj i rok produkcji/country & year: Rosja/Russia, 2009

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Alexander Slobodskoy

zdjęcia/cinematography: Denis Smirnov

montaż/film editor: Ivan Kovalenko

muzyka/original music: Alphred Schnidke

produkcja/produced by: Studio 55



órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

37

Tam, gdzie rosną porzeczkiRedcurrants

Leo Kantor – slawista, publicysta żydowskiego pochodzenia (ur. 1940), ocalały z Holokaustu. Usunięty po Marcu ’68 z pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu i zmuszo-ny do opuszczenia Polski. W latach 1970–2005 związany z Uniwersytetem Sztokholmskim. Od 1990 roku szef Między-narodowego Forum Kultury w Szwecji, od 1999 – dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Czło-wiek w świecie”. W latach 1995–2005 członek Szwedzkiej Rządowej Rady ds. Równości Etnicznej. Od roku 2005 szef kolegium redakcyjnego polsko-szwedzkiego kwartalnika Su-ecia Polonia. W 2008 otrzymał Główną Nagrodę Federacji Artystów Szwedzkich za obronę praw człowieka i działania antyfaszystowskie. Mieszka w Sztokholmie.

Leo Kantor, a Slavist and Jewish publicist (born in 1940) who survived the Holocaust. After March 68 he was dis-missed from the Higher Pedagogical School in Opole and was forced to leave Poland. In the period 1970-2005 he worked at the Stockholm University. Since 1990 he has been the head of the International Cultural Forum in Sweden and since 1999 – the director of “Man in the World” Interna-tional Festival of Documentaries. In the years 1995-2005 he was a member of the Swedish Government Council for Ethnic Equality. Since 2005 he has been the head of the edi-torial team of the Polish-Swedish quarterly Suecia Polonia. In 2008 he won the Main Award of Swedish Artists’ Federa-tion for defense of human rights and antifascist activity. He lives in Stockholm.

Reżyser wraca do czasów dzieciństwa, aby opowiedzieć czułą i pełną wrażliwości historię utraconego świata. W jego opowieści nie brakuje dramatów – w czasie wojny stracił ojca i uratował się z Zagłady uciekając razem z matką z Charkowa – ale opisu-je je bez nienawiści czy goryczy. Jednocześnie z dużą wrażliwo-ścią pochyla się nad innymi poniżanymi, których spotkał na Dol-nym Śląsku – wysiedlanymi po wojnie Niemcami. Film powstał na podstawie monodramu Leo Kantora.

The director of this film goes back to his childhood to tell a gentle and sensitive tale about the lost world. His tale is full of dramatic events – he lost his father during the war and he survived the Holocaust by escaping together with his mother from Kharkiv – but he tells about these events without hate or bitterness. He also shows sensitivity toward other humiliated people, whom he met in the Lower Silesia region – the Ger-mans, who were displaced after the war. The film is based on Leo Kantor’s monodrama.

Director

Short descriptionkraj i rok produkcji/country & year: Polska, Szwecja/Poland, Sweden, 2011

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Leo Kantor

zdjęcia/cinematography: Witold Adamek

montaż/film editor: Milenia Fiedler

produkcja/produced by: P.A.Y. Studio


czas trwania/running time: 35 minTw

órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

38

The “Socalled” MovieThe “Socalled” Movie

Garry Beitel jest kanadyjskim filmowcem realizującym fil-my dokumentalne, które zdobyły wiele nagród. Jego filmy kręcone w Ameryce Północnej, Zachodniej Afryce i Amery-ce Południowej pokazywane były w Kanadzie i na świe-cie przez ponad 20 lat. Garry wykładał na Uniwersytecie McGill (od 1988 do 2006) prowadząc zajęcia na temat filmu dokumentalnego i kultury.

Garry Beitel is an award winning Canadian documentary filmmaker. His films, shot in North America, China, West Af-rica and South America have been screened in Canada and internationally for over 20 years. Garry was also a Faculty Lecturer at McGill University (from 1988 to 2006) teaching courses on Documentary Film and Cultural Studies.

Ponad 2,5 miliona wejść na YouTube na teledysk You Are Never Alone spowodowało, że mieszkający w Montrealu muzyk, filmo-wiec, rysownik i czarodziej Josh Dolgin, zwany Socalled, zelek-tryzował świat sztuki. Jego niezwykły styl łączy surrealistyczne wizualizacje z własną mieszanką hip-hopu, funku i tradycyjnej muzyki żydowskiej. Reżyser Garry Beitel zabiera widzów w po-dróż po wnętrzu mózgu człowieka, który został nazwany „Ja-mesem Brownem w wersji jidysz”, zgłębiając jego sztukę, życie i wszystko co powoduje, że jest tak cholernie fascynujący.

With over 2.5 million YouTube hits for his music video You Are Never Alone, Montreal-based musician, filmmaker, cartoonist and magician Josh Dolgin – aka Socalled – has set the creative world ablaze. His unique style blends surreal visuals with his own mash-up of hip-hop, funk and traditional Jewish folk music. Director Garry Beitel takes viewers on a journey inside the mind of the man who has been dubbed “The Yiddish James Brown,” exploring his art, life and everything in between that makes him so damn fascinating.


· Podróż Giota/Giota’s Journey (2011)· Droga Claro/My Dear Clara (2002) – Nagroda J.I. Segal za najlepszy film na tematy żydowskie/J.I. Segal Award for best film on a Jewish theme· Bonjour! Shalom! (1991) – Nagroda Gemini za najlepszy film dokumentalny z Quebec/Gemini Award for best Quebec documentary


kraj i rok produkcji/country & year: Kanada/Canada, 2010

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Garry Beitel

zdjęcia/cinematography: Marc Gadoury

montaż/film editor: Dominique Sicotte

produkcja/produced by: reFrame Films, The National Film Board of Canada



Twórcy film

u/film credits

Phot

o by

Jea

n-SÈ

bast

ien

Def

oy

Reżyser

Krótki opis

39

Tzipi Baider jest czołową reżyserką filmów dokumentalnych w Izraelu, szefową wydziału dokumentalnego w izraelskim Kanale 10. Jej debiutem był serial dokumentalny Najdroższa mama, w którym obserwuje różne kobiety gotowe na każde poświęcenie, by spełnić marzenie o zostaniu matką. Baider wyreżyserowała szereg filmów dokumentalnych dotyczących osobistej żałoby, wyreżyserowała też dwa dokumenty zajmu-jące się światem dzieci. Obecnie pracuje nad nowym doku-mentem o miłości i wojnie. Tzipi jest bardzo zaangażowana w izraelski przemysł dokumentalny i została wybrana przez magazyn The Marker jako jedna z 40 najbardziej obiecują-cych młodych ludzi w Izraelu.

Tzipi Baider is a leading documentary director in Israel, head of the documentary department at Israel's Channel 10. Her debut creation was the documentary series Mommy Dearest which followed various women willing to go to all means in order to fulfill their dream of becoming mothers. Baider has been the director of many documentary films dealing with personal bereavement; she had also directed two documentary films dealing with the world of children. These days she is working on a new documentary dealing with love and war. Tzipi is highly involved in the Israeli docu-mentary industry, chosen by The Marker magazine as one of the 40 most promising young people in Israel.

Film Tylko nas dwóch opowiada historię dwóch 88-latków, Sa-muela Willenberga i Kalmana Taigmana, ostatnich Izraelczy-ków, którzy przeżyli obóz zagłady w Treblince. W poruszającej podróży spacerują po terenach, z których uciekli 68 lat temu. Jest to ich pierwsza i prawdopodobnie ostatnia wizyta w tym miejscu. Razem przeżywają, wspominają, śmieją się, płaczą, a nawet śpiewają hymn Treblinki. Kalman stracił w Treblince mat-kę, Samuel dwie siostry. Będąc tam zgodnie stwierdzają, że „Boga nie było w Treblince”.

Just the Two of Us tells the story of Samuel Willenberg and Ka-lman Taigman, 88 years old, the last Israeli alive survivors from the Treblinka extermination camp. On a moving journey they walk back on the grounds from which they fled 68 years ago. For the first time they go back together possibly for their last visit there. Together they re-live, reminisce, laugh, cry, and even sing the Treblinka anthem. Kalman lost his mother in Treblinka, Samuel lost his two sisters. “God wasn't present in Treblinka” they both agree on while they are there.

· Do zobaczenia jutro moje dziecko/See You Tomorrow My Child· Zawsze bez niego/Always Without Him· Dzieci w domach innych ludzi/Children in Other’s Homes

Director

Short description


Tylko nas dwóchJust the Two of Us


reżyseria/directed by: Tzipi Baider

zdjęcia/cinematography: Ronen Mayo

montaż/film editor: Ido Bahat

produkcja/produced by: Channel 10



órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

40

Ucięta dyskusjaPartly Private

Ucięta dyskusja to dowcipne ujęcie problemu męskiego ob-rzezania i odczuć na ten temat ludzi z Zachodu. W filmie w sposób jednocześnie komiczny i pouczający zastanawiamy się, jak doszło do tego, że starodawny obrzęd stał się normalnym zabiegiem medycznym w Ameryce Północnej i innych częściach świata. Film wykracza poza stwierdzanie, co jest dobre a co złe i zabiera nas do współczesnego świata rzekomego pogań-stwa, plemiennego i rodzinnego dziedzictwa. Śledzimy podróż autorki filmu od Nowego Jorku i Jerozolimy, do Włoch i Turcji, w trakcie której zmuszona jest zadać pytanie: dokonywać ob-rzezania czy nie? Ucięta dyskusja to opowieść o związkach lo-jalności kierującymi naszym życiem i koniecznymi kompromisami prowadzącymi do spójności rodziny.

Danae Elon to wielokrotnie nagradzana producentka fil-mów dokumentalnych, reżyserka i autorka zdjęć. W 1995 r. ukończyła szkołę filmową na Uniwersytecie Nowojorskim. Jej pierwszy film dokumentalny Nigdy więcej, na zawsze wszedł na ekrany w 1996 r. i pokazywany był na ponad 25 mię-dzynarodowych festiwalach filmowych. Wkrótce później po-wróciła Jerozolimy, swego rodzinnego miasta, by ukończyć jeszcze dwa filmy Dzika mięta i Cięcie. W 2001 r. Danae wróciła do Stanów Zjednoczonych i rozpoczęła pracę nad filmem Inna droga do domu, który został uznany za jeden z najuczciwszych i najbardziej wrażliwych filmów dotyczących konfliktu izraelsko-palestyńskiego.

Partly Private is a witty take on male circumcision and how peo-ple in the western world generally feel about it. Both comic and informative, film questions how an ancient rite became normal medical practice in North America and other parts of the world. The film goes beyond the questions of right or wrong and takes us into a contemporary universe of purported paganism, tribal and family heritage. From NY to Jerusalem to Italy to Turkey, we follow the filmmaker’s personal journey where she is forced to ask: to circumcise or not to circumcise. Partly Private is a story about the bondage of loyalties that drive our lives and the nec-essary compromise that leads a family to stay together.

Danae Elon, is an award-winning documentary producer, di-rector and cinematographer. She graduated from NYU film school in 1995. Her first documentary Never Again Forever, released in 1996, was showcased in over 25 international film festivals. Soon after she returned to Jerusalem, her home-town to complete two additional films Wild Mint and Cut. In 2001 Danae returned to the US and began work on her film Another Road Home which was praised as one of the most honest and sensitive films ever made about the Israeli-Pales-tinian conflict.

Director

Short description

· Ucięta dyskusja/Partly Private (2009) - Najlepszy Nowojorski Film Dokumentalny na Festiwalu Filmowym Tribeca/Best New York Documentary at Tribeca Film Festival (2009)

· Inna droga do domu/Another Road Home (2004) – Brązowy Feniks na III Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy/Bronze Phoenix at 3rd Jewish Motifs IFF (2006), Najlepszy Film Dokumentalny na Festiwalu Filmowym Türsak (Istambuł), Best Documentary at Türsak Film Festival (Istanbul)

· Nigdy więcej, na zawsze/Never Again, Forever (1996) – Złota Iglica na MFF w San Francisco/Golden Spire at San Francisco IFF


kraj i rok produkcji/country & year: Kanada/Canada, 2009

reżyseria/directed by: Danae Elon

zdjęcia/cinematography: Andrew T. Dunn

montaż/film editor: M Watanabe Milmore

muzyka/original music: David Buchbinder

produkcja/produced by: Megafun



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

41

W niebie, pod ziemiąIn Heaven, Underground

Britta Wauer jest laureatką wielu nagród, reżyserką i pro-ducentką filmów dokumentalnych. Urodziła się w Berlinie w 1974 r., studiowała w Berlińskiej Szkole Dziennikarstwa, a swój pierwszy dokument telewizyjny zrealizowała w 1995 r. Przez dwa lata pracowała w Hamburgu w Spiegel TV, a na-stępnie studiowała film (reżyseria/produkcja) w Niemieckiej Akademii Filmu i Telewizji w Berlinie. Od tej pory reżyseruje dokumenty koncentrujące się na współczesnej historii, spra-wach bieżących i biografiach. W 2005 r. założyła własną firmę produkcji filmowej „Britzka Film”.

Britta Wauer is an award winning director and producer for documentary films. She was born in Berlin in 1974, stud-ied at the Berlin Journalist School and realized her first TV documentary in 1995. After working for Spiegel TV in Ham-burg for two years, she studied film (directing/producing) at the German Film and Television Academy Berlin. Since then, she has directed documentaries focusing mainly on contem-porary history, current affairs and biographies. In 2005 she founded her own production company “Britzka Film”.

W północnym Berlinie, ukryty w dzielnicy willowej, ogrodzony murem, wśród prastarych drzew, rododendronów i bluszczu po-łożony jest Cmentarz Żydowski Weissensee. Został założony w 1880 r., ma powierzchnię około 100 akrów, znajduje się tam 115 000 grobów i w dalszym ciągu chowani są ludzie. Ani cmentarz, ani archiwa nigdy nie zostały zniszczone – jest to raj dla poszukiwaczy opowieści. Britta Wauer ze swoim operatorem Kasparem Koepke wielokrotnie odwiedzali Cmentarz Żydowski i odkryli, że jest to miejsce pełne życia – odwiedzają go ludzie z całego świata i potrafią opowiadać o wypełniającej to miejsce żydowskiej, berlińskiej oraz niemieckiej historii.

In the north of Berlin, concealed in a residential area, surround-ed by walls and covered with a primeval forest of trees, rhodo-dendron and ivy – such is the Weissensee Jewish Cemetery. It was created in 1880, is about 100 acres in size, currently con-tains 115,000 graves and is still being used for burials. Neither the cemetery nor its archives have ever been destroyed – it is a paradise for gatherers of stories. Britta Wauer and her camera-man, Kaspar Koepke, went time and time again to the Jewish Cemetery and found it a very lively place - people from around the world visit and can tell of Jewish, Berliner and also the Ger-man history that this place is filled by.

· W niebie, pod ziemią/In Heaven, Underground (2011) – Nagroda Publiczności Panorama dla Najlepszego Dokumentu na Berlinale/Panorama Audi-ence Award for Best Documentary at Berlinale (2011), Wyróżnienie Honorowe na MFF w Jerozolimie/Honorable Mention at Jerusalem IFF (2011)

· Milczenie Gerdy/Gerda’s Silence (2008) – Nagroda Publiczności na Filmkunstfest w Schwerin/Audience Award at Schwerin Filmkunstfest (Niemcy/ Germany, 2008)

· Śmierć bohatera/Death of a Hero (2001) – Nagroda Niemieckiej Telewizji/German Television Award (2001)

Director

Short description


kraj i rok produkcji/country & year: Niemcy/Germany, 2011

scenariusz i reżyseria/written & directed by: Britta Wauer

zdjęcia/cinematography: Kaspar Köpke

montaż/film editor: Berthold Baule

muzyka/original music: Karim Sebastian Elias

produkcja/produced by: Britzka Film, RBB, SR, Arte



Twórcy film

u/film credits

© A

mÈl

ie L

osie

r/Br

itzka

Film

Reżyser

Krótki opis

42

Wesołych świątHappy Holidays

Magda i Yutka, siostry, które emigrowały z Węgier, mieszkają w ośrodku dla imigrantów w Izraelu. 24 grudnia Magda odrzu-ca prośbę Yutki, by razem obchodzić święta Bożego Narodze-nia tak jak to było w dzieciństwie. Tego dnia muszą się zmierzyć ze swoją złożoną tożsamością.

Magda and Yutka, two sisters who have emigrated from Hun-gary, live in an absorption center in Israel. On the 24th of De-cember, Magda rejects Yutka's request to celebrate Christmas with her, as they did in their childhood. During the day they need to face their mixed identity.

Director

Short description


scenariusz i reżyseria/written & directed by: Luca Marvanyi

zdjęcia/cinematography: Hagai Ben Kuzari

montaż/film editor: Yuval Yefet, Alon Herskkowitz

muzyka/original music: Asher Goldschmidt

obsada/cast: Lujza Juhasz, Edit Decsi

produkcja/produced by: Sapir College



órcy filmu/film

credits

Reżyser

Krótki opis

43

Wojenna corridaWar Matador

Avner Faingulernt jest dyrektorem szkoły filmu i telewizji Sa-pir College. Jest inicjatorem i dyrektorem Festiwalu Cinema South, redaktorem naczelnym magazynu Cinema South No-tebook oraz kuratorem Cinema South Notebook. Macabit Abramson prowadzi wykłady z dziedziny kina i kultury na Sapir Academic College. Realizuje również filmy dokumentalne i eksperymentalne. Jej ostatnie filmy otrzy-mały kilka nagród i były pokazywane w kinach artystycz-nych oraz w telewizji w Izraelu i Europie.

Avner Faingulernt is the Head of film and TV school Sa-pir College, initiator and director of Cinema South Festival, Chief Editor of Cinema South Notebook magazine and Cu-rator of Cinema South Notebook. Macabit Abramson works as a lecturer of cinema and cul-ture at the Sapir Academic College. She is also a filmmaker of documentary and experimental films. Her recent films won several awards and were screened in art cinema hous-es and aired on TV channels in Israel and Europe.

Podczas wojny w Gazie w styczniu 2009 r. dwoje izraelskich reżyserów chwyta za kamery i kręci materiał na granicy. Bomby są filmowane z oddali, nieostro i przy użyciu skrajnych ognisko-wych – tak jak to widzą turyści. Gaza jest przedstawiona w tym filmie jako corrida z matadorem i bykiem – ciąg działań, w którym ani sprawca, ani ofiara nie dają odpowiedzi lub roz-wiązania, za wyjątkiem uzależnienia człowieka od mitu władzy i jego ciągłej grawitacji w kierunku najciemniejszych zakamar-ków duszy. Wynikiem ich podróży jest niepokojący esej o wojnie i turystyce, absurdalna, surrealistyczna podróż.Pokaz przedpremierowy. Premiera odbędzie się podczas 52. Krakowskiego Festiwalu Filmowego.

In January 2009, during the war in Gaza, two Israeli direc-tors grabbed their cameras to shoot material along the common border. The bombs are filmed from a distance, out of focus and at extreme focal length – the tourists’ point of view. Gaza is depicted in this film as a Corrida with a Matador and a Bull, a cycle where the victimizer and the victim combined offer no an-swer or resolution except man’s addiction to the myth of power and his continual gravitation towards the darkest places of his soul. The result of their journey is a disturbing essay about war and tourism, an absurd, surreal journey.A pre-release. The film will have its premiere during the 52nd Krakow Film Festival.

· Matador miłości/Matador of Love (2006)· Ludzie na krawędzi – Pamiętnik rybaków/Men on the Edge – Fishermen’s Diary (2005) – Najlepszy Dokument na Śródziemnomorskim Festiwalu

Filmowym/Best Documentary at Mediterranean Film Festival (Portugalia/Portugal, 2006), I nagroda w Kategorii Śródziemnomorskiej na Sole e Luna Doc Fest/1st Award of the Mediterranean Category at Sole e Luna Doc Fest (Włochy/Italy, 2006)

· Eva (2002)

Director

Short description



reżyseria/directed by: Avner Faingulernt, Macabit Abramson

scenariusz/written by: Macabit Abramson

zdjęcia/cinematography: Avner Faingulernt

montaż/film editor: Lev Goltser

produkcja/produced by: Avner Faingulernt



Twórcy film

u/film credits

Reżyser

Krótki opis

44

Tam był kiedyś nasz domThere Was Once Our Home

Film opowiada o dziejach i losach Żydów Zamojskich. Trafili tam na zaproszenie Jana Zamojskiego i od 1588 roku współtworzyli potęgę jego Ordynacji. W Zamościu urodzili się Icchak Libusz Perec i Róża Luksemburg, mieszkał Bronisław Huberman, tworzył Bolesław Leśmian.W 1939 roku w Zamościu mieszkało 12,5 tysiąca Żydów. Na skutek działań wojennych pozostało ich niewiele ponad 3 tysią-ce. Większość zginęła w Bełżcu. Ci, którym udało się ocalić życie – doświadczyli łagrów sowieckich. Po wojnie ich domy zostały zajęte przez Polaków i już do miasta nie powrócili.W Izraelu działa Ziomkostwo Zamojskie, skupiające Ocaleńców i ich potomków. Spotykają się, by wspominać swoje miasto i mło-dość. Bo ważne jest być „skądś”.Pokaz pozakonkursowy.

Dziennikarka i dokumentalistka. Autorka licznych reportaży i filmów dokumentalnych m.in. Na paryskim bruku, A zaczęło się wszystko na Kresach…, Szmuglerzy, Rachela na Dworcu Gdań-skim. Związana od 1989 roku z Telewizją Polską.

The film tells about the life and fate of Zamość Jews. They set-tled in Zamość at the invitation of Jan Zamojski and from 1588 co-created the power of his entail. Icchak Libusz Perec and Róża Luxemburg were born in Zamość, Bronisław Huberman lived there, and Bolesław Leśmian wrote his poetry. In 1939 Zamość was inhabited by 12.5 thousand Jews. As a result of the war only over three thousand survived. Most of them were killed in Bełżec. Those, who managed to survive, landed in the Soviet lagers. After the war their houses were occupied by Poles, and they did not return to their town. In Israel the Zamość Compatri-ots’ Association is active; it gathers survivors and their descen-dants. They meet to bring back memories of their town and their youth, since it is important to feel that one has one’s own place. Non-competition screening.

A journalist and documentary director. The author of numer-ous reportages and documentaries, such as On Paris Street, And it All Began in the Borderland…, Smugglers, Rachel at the Gdański Station. Since 1989 she has worked for the Polish Television.

· Szmuglerzy/Smugglers (2008)· Na paryskim bruku/On Paris Street (2007)· Rachela na Dworcu Gdańskim/Rachel at Gdański Station (2006)· A zaczęło się wszystko na Kresach…/And it All Began in the Borderland… (2005)

Director

Short description



scenariusz i reżyseria/written & directed by: Ewa Szprynger

zdjęcia/cinematography: Piotr Trela, Tomasz Poręba, Yossi Wein

montaż/film editor: Jadwiga Chojecka

produkcja/produced by: Media Kontakt



Twórcy film

u/film credits

45

Doministry Solo to solowy projekt Dominika Strycharskiego. Choć ogólnym jego założeniem jest brak odgórnych założeń, tym razem podstawa jest jasna i konkretna – flety proste i improwizacja. Pozbawiona elektronicznych eksploracji a jedynie zapętlana i zwielokrotniana, za to całkowicie oparta na czystym i surowym brzmieniu fletów i ich totalnych możliwościach. Muzycznie na pewno bliska jazzowi, poszerzona o olbrzymią tradycję fletu sięgającą XIV wieku w Europie. Wspaniała przeszłość i ekspansywna teraźniejszość. Święta Hildegarda i kanciasty sonoryzm. Obezwładniająca liryka i przeszywające konstrukcje. Muzyczny mikrokosmos opowiedziany najstarszym i zarazem wciąż najnowszym instrumentem świata.Dominik Strycharski (ur. 1975) – polski kompozytor, flecista prosty, wokalista, improwizator, performer i publicysta. Gra i komponuje współczesny jazz, w wielu elektrycznych i akustycznych odsłonach, muzykę współczesną, elektroniczną, teatralną, posthiphop, noise a także różne odmiany improwizowanej muzyki, we własnym zespole Pulsarus. Zajmuje się także współczesnymi odmianami wokalistyki oraz jako jeden z niewielu w Polsce nowoczesnymi fletami prostymi. Jest również twórcą muzyki teatralnej.

„[…] Mistycyzm jest granicą pomiędzy tym, co racjonalne i nieracjonalne, pomiędzy nazwami i przedmiotami, których doświadczamy. Każde doświadczenie jest indywidualne, ale jako takie istnieje uniwersalnie i wywiera na nas ogromny wpływ. Nie chodzi tu o żaden relatywizm. To prawda. Zatem każdy opis jest niewystarczający. Racjonalizm ignoruje przedmioty pozbawione imion, irracjonalizm używa słów bez znaczenia umożliwiającego komunikację.Muzyka jest mistycyzmem. Poprzez muzykę chcemy stworzyć całość, by pokazać prostą rzeczywistość.[…]” www.altonaband.wordpress.com

Altona to duet grający muzykę głęboko osadzoną w tradycji europejskiej i amerykańskiej muzyki improwizowanej, odwołujący się także do korzeni muzyki ludowej oraz do jazzowej awangardy.Muzyka Altony to kontemplacyjne improwizacje oparte na bazie ustalonego wcześniej scenariusza. Koncerty Altony są próbą zbudowania specyficznej przestrzeni dźwiękowej, a największą ambicją muzyków jest odnalezienie w owej przestrzeni treści, która wykraczałaby poza ramy zwykłego postrzegania muzyki.

Wojciech Kwapisiński - gitarzysta, muzyk i kompozytor. Współtwórca zespołów Altona, Gaamera, Gamid Group oraz Nor Cold Quartet.

Olgierd Dokalski – trębacz, muzyk i kompozytor. Współtwórca zespołów Altona, Gaamera. Lider noise-jazzowego Daktari, członek post-techno jazzowego Kirk, twórca Nor Cold Quartet. Tworzy muzykę do spektakli i przedstawień teatralnych.

Doministry Solo is a solo project by Dominik Strycharski. Although its foundation is general lack of general assumptions, this time the base is clear and specific – blockflutes and improvisation. Without any electronic deconstructions but occasionally looped and duplicated, in its entirety based on pure and raw sound of blockflutes and their total abilities. Musically it is certainly close to jazz, but strongly inspired by huge tradition of the recorder in Europe, reaching fourteenth century. A great tradition and aggressive present. Holy Hildegard and edgy sonorism. Incapacitating lyric and piercing structures. Musical microcosmos narrated by the oldest but at the same time the newest instrument in the world.Dominik Strycharski is born in 1975. Composer, blockflutist, vocalist, improviser, performer and writer. Plays and composes contemporary jazz, in many electric and acoustic versions, contemporary music, electronic, posthiphop, noise as well as varieties of improvised music, in his own band Pulsarus and other combos. He is also modern vocalist and one of the few Polish recorder players devoted to modern music. Dominik is recognized as the composer of music for theater.

“[…] Mysticism is the border between the rational and irrational, between the names and objects that we have experienced. Every experience is individual, but it exists and it has an impact on us. And it is not about relativity. It is simple truth. Every description is insufficient. Rationality ignores things without names, irrationality uses words without any communicational meaning.Music is mysticism. In music we want to create the whole, to show the reality. […]”www.altonaband.wordpress.com

Altona plays music which is deeply rooted into European and American improvised music tradition. They refer to the folk music and jazz avant-garde also. Music of Altona are meditative improvisations based on arrangements. Performances of Altona are attempt to build some specific soundscape that could cause the musicians and the audience to transcend the ordinary music reception.

Wojciech Kwapisiński – guitarist, musician and composer. Co-author of the bands Altona, Gaamera, Gamid Group and Nor Cold Quartet.

Olgierd Dokalski – trumpeter, musician and composer. Co-author of the bands Altona, Gaamera. Leader of the noise-jazz Daktari, member of the post-techno jazz Kirk, founder of the Nor Cold Quartet. He writes music for theater performances.

KONCERT / CONCERTDOMINISTRY SOLO29.04., Pardon To Tu, pl. Grzybowski 12/16

KONCERT / CONCERTALTONA26.04., Pardon To Tu, pl. Grzybowski 12/16

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE / ACCOMPANYING EVENTS

46

DEBATY / DEBATES

ŻYCIE W CIENIU KONFLIKTUKonflikt izraelsko-palestyński – jakie skutki wywołuje jego perma-nentna obecność w świadomości mieszkańców Izraela? Jakie zmia-ny zaszły w społeczeństwie izraelskim przez te wszystkie lata i czy ma to wpływ na dalszy ciąg konfliktu? Do dyskusji o życiu w cieniu konfliktu i reakcjach na niego (Wo-jenna corrida) oraz próbach przełamania podejmowanych przez mieszkańców (Mój tak zwany wróg) zapraszamy w piątek, 27.04, 18:00, Pardon, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

„OBCY” ŻYDZI W IZRAELU Jak wygląda izraelskie społeczeństwo po ponad 60 latach od utworzenia państwa, jakie napotyka problemy w próbach stwo-rzenia jednolitej całości? Na dyskusję o imigrantach z krajów arabskich (Iraq’n’roll), imi-gracji po II wojnie światowej (Moja Australia) oraz tym, kto czu-je się pełnoprawnym obywatelem (Wesołych Świąt) zapraszamyw sobotę, 28.04, 18:00, Pardon, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

LIFE SHADOWED BY THE CONFLICTThe Israeli-Palestinian conflict – what are the effects of its per-manent presence in the awareness of Israeli inhabitants? What changes occurred in the Israeli society during all these years and do they affect the further course of this conflict? We invite you to discuss the problem of life shadowed by the con-flict and reactions to it (War Matador) and people’s attempts to overcome it (My So-called Enemy) on Friday, 27.04, 18:00, Par-don, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

“ALIEN” JEWS IN ISRAEL What is the Israeli society like over 60 years after the establish-ment of the state of Israel and what are its problems with building a united community? We invite you to discuss on the immigrants from Arab countries (Iraq’n’roll), immigration after the Second World War (My Aus-tralia) and on the issue of considering oneself a full citizen (Happy Holidays) on Saturday, 28.04, 18:00, Pardon, to tu,pl. Grzybowski 12/16.

46

DEBATY / DEBATES

ŻYCIE W CIENIU KONFLIKTU-

nentna obecność w świadomości mieszkańców Izraela? Jakie zmia-ny zaszły w społeczeństwie izraelskim przez te wszystkie lata i czy

Wo-

jenna corrida) oraz próbach przełamania podejmowanych przez mieszkańców (Mój tak zwany wróg) zapraszamy w piątek, 27.04, 18:00, Pardon, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

„OBCY” ŻYDZI W IZRAELU Jak wygląda izraelskie społeczeństwo po ponad 60 latach od utworzenia państwa, jakie napotyka problemy w próbach stwo-rzenia jednolitej całości? Na dyskusję o imigrantach z krajów arabskich (Iraq’n’roll), imi-gracji po II wojnie światowej (Moja Australia) oraz tym, kto czu-je się pełnoprawnym obywatelem (Wesołych Świąt) zapraszamyw sobotę, 28.04, 18:00, Pardon, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

LIFE SHADOWED BY THE CONFLICT-

manent presence in the awareness of Israeli inhabitants? What changes occurred in the Israeli society during all these years and

We invite you to discuss the problem of life shadowed by the con-

War Matador) and people’s attempts to overcome it (My So-called Enemy) on Friday, 27.04, 18:00, Par-don, to tu, pl. Grzybowski 12/16.

“ALIEN” JEWS IN ISRAEL What is the Israeli society like over 60 years after the establish-ment of the state of Israel and what are its problems with building a united community? We invite you to discuss on the immigrants from Arab countries (Iraq’n’roll), immigration after the Second World War (My Aus-tralia) and on the issue of considering oneself a full citizen (Happy Holidays) on Saturday, 28.04, 18:00, Pardon, to tu,pl. Grzybowski 12/16.

notatki/notes

47

Gila Almagor - Gość Honorowy / Gila Almagor - Honorary Guest

Gila Almagor jest w Izraelu najbardziej znaną i podziwianą aktorką filmową i teatralną, nazywaną Pierwszą Damą kina izraelskiego.Urodzona w 1939 r., w siedemnastym roku życia rozpoczęła karierę jako aktorka w Państwowym Teatrze Habima. Dwa lata studiowała w Nowym Jorku u najlepszych nauczycieli takich jak Lee Strassberg i Utah Hagen. Występowała na deskach wszystkich teatrów w Izraelu i przez ponad 50 lat grała główne role w sztukach klasycznych i współczesnych.Pojawiła się w około 50 filmach

i w większości z nich grała główne role. Za role filmowe i teatralne została nagrodzona 10 razy Harfą Dawida oraz nagrodą Srebrnej Róży. Jest laureatką międzynarodowych nagród za rolę w izraelskim filmie Oblężenie, a w 1980 r. zdobyła nagrodę dla najlepszej aktorki przyznaną przez Izraelski Instytut Filmowy.W 1987 r. opublikowała swą pierwszą książkę Lato Avii. Powieść autobiograficzna została entuzjastycznie przyjęta zarówno przez krytykę, jak i publiczność i natychmiast po ukazaniu się stała się bestsellerem. Dotychczas sprzedano 40 wydań powieści, stała się ona lekturą obowiązkową w izraelskich szkołach i została przetłumaczona na 16 języków. Po jej ukazaniu się, Gila Almagor dokonała teatralnej adaptacji, a jej solowa rola stała się hitem i do dnia dzisiejszego była grana ponad 1000 razy w izraelskich teatrach. Za tę rolę otrzymała w 1988 r. Nagrodę Rovina, a angielską wersję sztuki grała w teatrach całego świata. Później wyprodukowała film oparty na książce i grała w nim główną rolę. Lato Avii zdobyło Srebrnego Niedźwiedzia w Berlinie, Złote Grono w Valladolid w Hiszpanii, holenderską nagrodę Cine Kid, nagrodę dla najlepszego filmu zagranicznego w San Remo we Włoszech oraz nagrodę UNICEF w Jugosławii.W 1992 r. opublikowała kolejną książkę W konarach drzew. Została ona równie dobrze przyjęta przez krytykę jak poprzednia i zdobyła tytuł „Najlepszej książki 1994 r.” nadany przez Telewizję Edukacyjną i widzów. Do chwili obecnej zostało sprzedanych 16 wydań tej książki. Zdobyła również tytuł najlepszej książki dla młodych ludzi o tematyce żydowskiej w USA. Gila Almagor wyprodukowała wersję filmową W konarach drzew, który to film reprezentował Izrael na wielu festiwalach filmowych.Jest jedną z założycieli Izraelskiego Związku Artystów I.U.P.A. Angażuje się również w działalność charytatywną – założyła Gila Almagor Wishes Foundation, społeczne stowarzyszenie non-profit pomagające ciężko chorym izraelskim i arabskim dzieciom. Wzięła też na siebie trud przewodniczenia Stowarzyszeniu ds. Raka w Tel Awiwie.

Nagrody:• Nagroda Izraela za wkład w izraelskie kino – najwyższe odznaczenie

państwowe (2004)• Nagroda Ofira (nazywana izraelskim Oscarem) za całokształt osiągnięć

w filmach izraelskich (1998)• Prezydencki Medal dla Wolontariuszy, najwyższe odznaczenie dla

wolontariuszy (1996)• Nagroda Voljeen za całokształt wkładu w osiągnięcia izraelskiego

przemysłu filmowego• Nagroda za całokształt twórczości na Festiwalu Filmowym Libertas

w Dubrowniku, Chorwacja• Nagroda IWF (Międzynarodowa Federacja Kobiet) – jedna z 10 kobiet

w Izraelu, która przyczynia się do zmiany w swoim kraju.• „Aktorka dekady” – tytuł nadany przez Izraelski Instytut Filmowy

i dziennik Yediot Aharonot (1990) W 2009 r. Gila Almagor otrzymała 3 honorowe doktoraty: Uniwersytetu w Tel Awiwie, Uniwersytetu Ben Guriona i Instytutu Weizmanna.

Gila Almagor is Israel’s most highly acclaimed film and stage actress, called First Lady of Israeli cinema.Born in 1939, she started her career as an actress at Habimah National Theatre at the age of 17. Studied in New York for two years with the best teachers, such as Lee Strassberg and Utah Hagen. Appeared with all the theatres in Israel and played leading roles in classic and modern plays for more than 50 years.She appeared in about 50 films, in most of them she played the leading role. For her roles in films and on the stage she won 10 times the David’s Harp award and Silver Rose prize.Awarded international prizes for her part in the Israeli film Siege, in 1980 she won “The best actress” by Israeli Film Institute.In 1987 she published her first book, The Summer of Aviya. An autobiographical novel was enthusiastically received by critics and the public alike and immediately after its appearance became a bestseller. Until now about 40 editions were sold, it became a part of the curriculum in schools in Israel and was translated into 16 languages. After its appearance Gila Almagor made art adaptation for a theatre version and the solo performance played by herself became a hit which still runs on the stages in Israel after 1000 times. For this part she was awarded the 1988 Rovina Prize, she performs the English version of the play all over the world. Later she produced the film version of the book and played the leading role. The Summer of Aviya won the Berlin Silver Bear, the Spanish Valladolid Golden Spike, the Dutch Cine Kid prize, the prize of the best foreign film in San Remo, Italy and the Unicef prize, Yugoslavia.In 1992 she published her second book Under The Domim Tree. It too was embraced by the critics and won the title “The best book of 1994” by the Educational Television and the viewers. Until now 16 editions were sold. It also won the prize of the best book for young readers on a Jewish subject in the USA. Gila Almagor produced the film version of Under The Domim Tree which represented Israel in many international festivals.She is one of the founders of the Israeli Artists Association I.U.P.A. She also engages herself in charity activity – she founded the Gila Almagor Wishes Foundation, public non-profit society for the comfort of Israeli and Arab children with severe diseases, and she took upon herself to head the Cancer Association in Tel-Aviv.

Prizes: • Israel Prize for contribution to the Israeli cinema – the highest state

award (2004)• Ophir Award (called “Israeli Oscar”) for life achievement in the Israeli

film (1998)• President’s medal of Volunteers, the highest decoration for volunteers in

Israel (1996)• Voljeen Prize for life achievement for contribution to the Israeli film

industry. • Lifetime Achievement award in Libertas Film Festival in Dubrovnik,

Croatia.• IWF (International Women Federation) Award – One out of 10 women in

Israel who makes a difference in their country.• Actress of the Decade given by Israel Film Institute and the Yediot

Aharonot newspaper (1990)

In 2009 Gila Almagor received 3 PhD Honorary degrees from: Tel Aviv University, Ben Gurion University and the Weizmann Institute.

48

Dług

The Debt

Lato Avii

The Summer of Aviya

The story of three Mossad agents, who were assigned (in the sixties of the 20th century) with the task to trace and arrest the Nazi criminal called “a surgeon from Birkenau”. Their mission of-ficially ends with the death of the SS functionary, but over thirty years later a press release is published in one of the newspa-pers, whose author maintains that he found a man, who stated that he was the surgeon from Birkenau. Rachel, Zvi, and Ehud have to meet again…

It is summertime 1951, in an Israeli town where European immigrants continue to settle after World War II. Still scarred and raw from the Holocaust, they are often misunderstood and ridiculed by native Israelis. Aviya is a bright ten-year-old girl whose fiercely independ-ent mother, Henya is traumatized by her own experiences as a Parti-san during the war. Their affectionate, fragile and deeply poignant relationship is told through Aviya, who hopes for stability with her mother while still having fantasies of a father she refuses to believe is dead. An exquisite and courageous memoir providing profound insights into Israeli society. Based on the autobiographical book The Summer of Aviya by Gila Almagor

Opowieść o trójce młodych agentów Mossadu, którzy w latach sześćdziesiątych dostają zlecenie wytropienia i aresztowania nazi-stowskiego zbrodniarza zwanego chirurgiem z Birkenau. Akcja ofi-cjalnie kończy się śmiercią esesmana, jednak ponad 30 lat później w jednej z gazet ukazuje się artykuł, którego autor utrzymuje, iż dotarł do człowieka, twierdzącego, że jest właśnie chirurgiem z Bir-kenau. Rachela, Zvi i Ehud muszą spotkać się ponownie...

Lato w 1951 r. w izraelskim mieście, w którym po zakończeniu II wojny światowej osiedlają się europejscy imigranci. Skrzywdze-ni i zranieni przez Holocaust, często są nierozumiani i wyśmiewani przez miejscowych. Aviya jest bystrą dziesięcioletnią dziewczynką, której matka Henia jest naznaczona ciężką traumą przeżytą pod-czas partyzantki w czasie wojny. Ich czuły, delikatny i głęboko poru-szający związek opowiedziany jest przez Aviyę, która ma nadzieję na ustabilizowanie się relacji z matką, podczas gdy sama wciąż wy-obraża sobie ojca i odmawia uznania go za zmarłego. Znakomity i odważny zapis wspomnień dający głęboki wgląd w społeczeństwo izraelskie. Film oparty na autobiograficznej powieści Lato Avii napi-sanej przez Gilę Almagor

Short description Short description

Krótki opis

Krótki opis


reżyseria/directed by: Assaf Bernstein

scenariusz/written by: Assaf Bernstein, Ido Rozenblum

zdjęcia/cinematography: Giora Bejach

montaż/film editor: Einat Glaser-Zarhin

muzyka/original music: Jonathan Bar-Giora

obsada/cast: Gila Almagor, Neta Garty, Itay Tiran

produkcja/produced by: Evanstone Films, Pronto Film



Twórcy film

u/film credits


reżyseria/directed by: Eli Cohen

scenariusz/written by: Gila Almagor, Haim Bouzaglo, Eli Cohen

zdjęcia/cinematography: David Gurfinkel

montaż/film editor: Tova Neeman

muzyka/original music: Shem-Tov Levy

obsada/cast: Gila Almagor, Kaipo Cohen, Dina Avrech, Rami Baruch

produkcja/produced by: Summer of Aviya Ltd.



Twórcy film

u/film credits

· Srebrny Niedźwiedź za wyjątkowy wkład artystyczny dla Kaipo Cohena i Gili Almagor/Silver Bear for an outstanding artistic contribution for Kaipo Cohen and Gila Almagor (Berlin, 1989)

· Złote Grono na Festiwalu Filmowym w Valladolid/Golden Spike at Valladolid Film Festival (Hiszpania/Spain, 1989)

· Nagroda za najlepszy film zagraniczny na Festiwalu w San Remo/Award for best foreign quality at San Remo Film Festival (Włochy/Italy, 1989)

· Nagroda Srebrnej Menory dla Najlepszego Reżysera i Najlepszej Aktorki/Silver Menorah Award for Best Director and Best Actress (Izrael/Israel, 1989)

Nagrody/Awards:

49

Pesachowa gorączka

Passover Fever

W konarach drzew

Under the Domim Tree

A large family convenes to celebrate the Passover Eve Feast. Dur-ing the meal several dramas take place along with suspicious looks and restrained smiles. Everyone is there, but a dark cloud casts its shadow over the night. Izhar, the youngest son of Yona and Michael, is missing. Another son tries to get back at his wife for divorcing him. Michael behaves suspiciously and Yona suspects him of cheating on her while, in fact, he is preparing a wonderful surprise. This is a sad comedy, the stories of which intermingle, creating a human yarn which is both funny and painful.

In a boarding school in Israel, circa 1953, Aviya is the only Israeli-born girl among her schoolmates (the rest are Holocaust survivors from various European countries). The public debate on the issue of accepting German reparations for Nazi atrocities awakens the dor-mant individual memories of each of the youths, and creates sharp conflicts which influence their coming-of-age with its fears, dreams, problems of identity, and first love. Aviya is determined to find the tomb of her father, who died before she was born, while in the men-tal hospital her mother refuses to recall her own painful past.

Duża rodzina zbiera się na ucztę w przeddzień Pesach. Podczas posiłku wydarza się kilka dramatów, równocześnie z podejrzliwymi spojrzeniami i powstrzymywanymi uśmiechami. Wszyscy są obecni, ale gromadząca się ciemna chmura rzuca cień nad wieczorem. Bra-kuje Izhara, najmłodszego syna Yony i Michaela. Inny syn próbuje odegrać się na żonie za to, że się z nim rozwiodła. Michael zacho-wuje się dziwnie i Yona podejrzewa go o zdradę, podczas gdy on tak naprawdę przygotowuje wspaniałą niespodziankę. Jest to smutna komedia, w której historie się przeplatają, tworząc ludzkie opowieści, które są zarazem śmieszne i bolesne.

W szkole z internatem w Izraelu około 1953 r. Aviya jest jedyną uczennicą urodzoną w Izraelu (reszta to dziewczynki, które ocalały z Holocaustu z różnych krajów europejskich). Tocząca się debata publiczna na temat przyjęcia niemieckich odszkodowań za zbrodnie nazistowskie budzi drzemiące w każdej z nich wspomnienia i powo-duje ostre konflikty, które wpływają na ich dorastanie przez strach, marzenia, problemy z tożsamością i pierwszą miłością. Aviya jest zdeterminowana by znaleźć grób ojca, który umarł nim się urodziła, podczas gdy matka w szpitalu psychiatrycznym odmawia wspomi-nania własnej bolesnej przeszłości.

Short description

Short description

Krótki opis

Krótki opis


scenariusz i reżyseria/written & directed by: Shemi Zarhin

zdjęcia/cinematography: Amnon Zalait

montaż/film editor: Einat Glaser-Zarhin

muzyka/original music: Ady Cohen

obsada/cast: Gila Almagor, Yossef Shiloah, Miki Kam, Aryeh Moskona

produkcja/produced by: Movi’t Films



Twórcy film

u/film credits


reżyseria/directed by: Eli Cohen

scenariusz/written by: Gila Almagor, Eyal Sher, Eli Cohen

zdjęcia/cinematography: David Gurfinkel

montaż/film editor: Danny Shik

muzyka/original music: Beni Nagari

obsada/cast: Gila Almagor, Kaipo Cohen, Uri Avrahami

produkcja/produced by: HSA



Twórcy film

u/film credits

· Najlepszy Scenariusz na Światowym Festiwalu Filmowym w Montrealu/Best Screenplay at Montreal World Film Festival (1995)

· Nagroda Doskonałości Artystycznej na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Santa Barbara/Artistic Excellence Award at Santa Barbara International Film Festival (USA, 1996)

Nagrody/Awards: Nagrody/Awards:

50

reklama

reklama

Portal „Moja żydowska Warszawa” to setki stron tekstów w języku jidysz wraz z tłumaczeniem na polski i angielski. To utwory literackie, wspomnienia, artykuły prasowe, a nawet reklamy – wszystko, co dotyczy przedwojennego światowego centrum języka i kultury jidysz: Warszawy.

Zdjęcia (obok: ul. Franciszkańska 10, gdzie w latach I wojny światowej zamieszkał cadyk nowomiński), ortofotomapy, a także nagrane wspomnienia dawnych mieszkańców Warszawy pozwolą przenieść się w czasy sprzed Zagłady i ulica po ulicy, dom po domu zwiedzać nieistniejące już dzisiaj miasto.

Projekt GWŻ w Warszawie jest współfinansowany

przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji.

VARSHE.ORG.PL

fot.

Syl

wia

Str

ębsk

a

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie, z fi lią w Lublinie, wchodzi w skład

Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP, zrzeszającego społeczności

w różnych miastach Polski. Jej członkami mogą być osoby, których przynajmniej

jedno z dziadków było Żydem – na podstawie tzw. Prawa Powrotu.

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie kontynuuje tradycję

przedwojennych gmin żydowskich, a więc realizuje misję

samorządu żydowskiego. Obecnie Gmina zrzesza

ok. 600 członków i ta liczba sukcesywnie wzrasta.

Gmina jest animatorem życia lokalnej społeczności

żydowskiej, a jej celem jest stwarzanie coraz szerszej

oferty społecznej, edukacyjnej i kulturalnej.

Małgorzata

Jasiczek-Gebert

ur. 13 lipca 1952 r.

zm. 12 kwietnia 2011 r.

Alicja Majzner

ur. 10 maja 1937 r.

zm. 19 kwietnia 2011 r.

Jerzy Szapiro

ur. 7 lutego 1920 r.

zm. 3 maja 2011 r.

Ninel Kameraz-Kos

ur. 29 sierpnia 1937 r.

zm. 4 czerwca 2011 r.

Teodor Joel Weber

ur. 20 marca 1931 r.


Eda Mincer

ur. 15 maja 1921 r.


Po ciężkiej chorobie, w wieku 58 lat, zmarła Małgorzata Jasiczek-

Gebert. Z wykształcenia była etnografem. Od 1976 r. związana była

z opozycją demokratyczną. Założyła pierwsze po 1968 r. żydowskie

przedszkole. Była w zarządzie Polskiej Akcji Humanitarnej. Stwo-

rzyła Centrum Pomocy Uchodźcom. W 1992 r. organizowała z Ja-

niną Ochojską, założycielką PAH, konwój z pomocą dla Sarajewa.

W 2008 r. została została wyróżniona Nagrodą im. Jerzego Zimow-

skiego, przyznawaną przez Instytut Spraw Publicznych. Pośmiertnie

została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.

Pożegnaliśmy Ninel Kameraz–Kos – autorkę wielokrotnie wznawianej

książki "Święta i obyczaje żydowskie", obrazów i biżuterii artystycz-

nej, długoletnią pracownicę Żydowskiego Instytutu Historycznego.

Ninel, której imię jest anagramem słowa Lenin, urodziła się w 1937 r.

w Moskwie jako córka działacza komunistycznego Chaskiela Kame-

raza. „Przyciągała ludzi twórczych i nietuzinkowych, gdyż oprócz

wiedzy i inteligencji odznaczała się niespotykaną elegancją ducha,

a jej gotowość pomagania innym słowem i czynem nie miała granic”

– napisali we wspomnieniu jej przyjaciele i współpracownicy.

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie

ul. Twarda 6

00-950 Warszawa

tel./fax: +48 22 652 28 05

e-mail: [email protected]

Godziny otwarcia biura;

pn. – pt.: 9.00–16.00

Konto złotówkowe:

PKO SA

PL90 1240 1066 1111 0000 0006 3904

Konto walutowe:

BRE Bank SA

PL40 1140 1010 0000 2594 7300 1006

Redakcja Biuletynu

Biuro Komunikacji Społecznej

tel.: +48 22 652 22 02

fax: +48 22 654 18 32

Redaktor naczelna:

Anna Ciałowicz

[email protected]

tel.: +48 505 813 806

Sekretarz redakcji:

Paweł Bysko

[email protected]

tel.: +48 509 135 836

Redakcja i korekta:

Małgorzata Kotowska

[email protected]

Projekt graficzny:

Wiktor Podgórski

[email protected]

Skład i łamanie:

Wiktor Podgórski

Autorzy tekstów: Anna Ciałowicz, Maria Dąbrowska,

Alicja Gontarek, Katarzyna Markusz, Mladen Petrov,

Anna Podgórska

Druk i oprawa:

CIS Drukarnia

ul. Dworkowa 2, 05-462 Wiązowna

tel./fax: +48 22 780 46 78

Nakład:

500 egz.

Oddano do druku 4 lipca 2011 r.

Opinie prezentowane na łamach Biuletynu nie stanowią

oficjalnego stanowiska Zarządu Gminy Wyznaniowej

Żydowskiej w Warszawie. Zastrzegamy sobie prawo

do redagowania i skracania nadesłanych tekstów.

Materiałów niezamówionych redakcja nie zwraca.

Dla członków GWŻ w Warszawie egzemplarz bezpłatny.

Niech będzie wywyższone

i poświęcone Imię Jego,

wielkie w świecie,

który sam stworzył

według Swojej woli.

Niechaj ustanowi

Swoje królowanie,

niech sprowadzi wyzwolenie,

niechaj ześle już wkrótce

Mesjasza,

jeszcze za życia waszego

i za dni waszych

i za życia całego

domu Izraela.

Mówcie: Amen.

Odeszli

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie jest

jedną z ośmiu organizacji wchodzących w skład

Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w

Polsce. Jej członkami mogą być osoby, których

przynajmniej jedno z dziadków było Żydem –

na podstawie tzw. Prawa Powrotu. Gmina, licząca

obecnie prawie 600 członków, zrzesza Żydów nie-

zależnie od stopnia ich religijności. Jako animator

życia lokalnej społeczności żydowskiej prowadzi

ona nie tylko działalność religijną, ale wiele uwagi

poświęca edukacji oraz życiu społecznemu.

Zapewnia także wsparcie i system pomocy spo-

łecznej osobom potrzebującym.

nr 2(63)/2011

BiuletynGminy Wyznaniowej

Żydowskiej w Warszawie

Biuletyn Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie

ISSN 1730-8542

lato 2011 | zumer 5771

Wydrukowano na papierze Cyclus Print wypro-

dukowanym w 100% z makulatury w technolo-

gii przyjaznej dla środowiska naturalnego

Zdjęcie na okładce:

Szapse Rotholc (z lewej) po wygranej walce z Józefem

Welgrünem (ŻTGS Makabi Sosnowiec) w Sosnowcu, 1936 r.

Bądź silny i odważny

Sport żydowski w przedwojennej Polsce

Golgota wrocławska

Wywiad z Janem Komasą

fund AKCJA

fundAKCJA

fund

AK

CJA

fundAKCJA fund

AK

CJA

27.02.2010

Biuro ds. Kultury i Edukacjitel. 22 620 58 37

[email protected]

Bilety:

Przedsprzedaż do 23.02.10

20 zł (studenci członkowie GWŻ i ZOOM)

30 zł członkowie GWŻ, 60 zł gościeW dniu imprezy

30 zł (studenci członkowie GWŻ i ZOOM)

40 zł członkowie GWŻ, 80 zł goście

Organizatorzy:

Obiekt ZnalezionyPlac Stanisława

Małachowskiego 3godz. 21.00

(sobota)

KONKURSNA NAJLEPSZYKOSTIUM

GminaWyznaniowa Żydowskaw Warszawie

Projekt: Wiktor Podgó[email protected]

52

reklama

reklama

www.przekroj.pl

daje do myślenia

Nazwij kolor, nie słowo

Nie wszystko jest widoczne na pierwszy rzut oka.

Ważnym zagadnieniom warto przyjrzeć się dokładniej.

Czytaj Tygodnik „Rzeczpospolitej” w każdą sobotę

◊PlusMinus rp.pl/plusminus

reklama

reklama

reklama

54

reklama

reklama

Mike Marshall musical directorBack row (right to left): Adam Roszkiewicz, Dana Rath, Eric Stein, Radim Zenkl, Chris AcquavellaFront row (left to right): Brian Oberlin, Florian Salzmann, Jeff Warschauer, Avi Avital, Tim Connell The Ger Mandolin Orchestra (GMO) is a memorial

project of reviving the Jewish mandolin orchestra that was active in Gora Kalwaria, Poland between 1920-1930. Most of its members died in the Holocaust.

Avner Yonai, the founder and the project manager is the grandson of one of the members in the historic orchestra.

The Ger Mandolin Orchestracongratulates

Jewish Motifs, International Film Festival

in Warsaw on its 8th edition

Producent: Współproducent: Współorganizator: Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym:

28.05 – 3.06.2012www.krakowfilmfestival.pl

kadr z filmu Life in Stills, reż. Tamar Tal

55www.warsawvoice.pl

Unrivaled Insight Into Poland

Reklama 185x84 cz 3/28/12 2:06 PM Page 1

reklama

reklama

reklama

56

reklama

reklama

opl-ogloszenie-185-123.5-zydowskie-motywy-2012-03-30-a.indd 1 2012-03-30 11:44:53

57

to źródło informacji o żydowskiej kulturze, tradycji i dziedzictwie

żydowski dwumiesięcznik

społeczno-kulturalny w języku polskim

piszemy o filmie, teatrze i muzyce,

edukacji, tożsamości, dialogu chrześcijańsko-żydowskim,

kobietach w judaizmie, kuchni żydowskiej

Indeks 00338192

Nr 5 (145) maj 2009

cena 6,00 zł (w t ym 0% Vat)

Tel A

wiw

– m

łody

stu

late

k

księgarnia wysyłkowa Midrasza

powieści i dzieła historyczne o tematyce żydowskiej, książki trudno dostępne i popularne, liczne promocje, specjalne rabaty dla prenumeratorów „Midrasza”

dzięki naszej księgarni zgromadzisz znakomity księgozbiór

Redakcja Midrasza: Warszawa, ul. Twarda 6, tel. [+48 22] 654 64 24, 654 31 55, e-mail: [email protected], [email protected], księgarnia wysyłkowa: tel./faks [+48 22] 654 31 56, e-mail: [email protected]

www.midrasz.pl

N R 1 ( 1 6 5 ) S T Y C Z E Ń / L U T Y 2 0 1 2

cena 9,50 zł (w tym 5% VAT)indeks 00338192

NAFTALI HERC KON WCIĄŻ UWIĘZIONY ADAM APTOWICZ: UPAMIĘTNIĆ ZAMORDOWANYCH WSPÓŁOBYWATELI

© Henry N. Cobb

N R 2 ( 1 6 6 ) M A R Z E C / K W I E C I E Ń 2 0 1 2

cena 9,50 zł (w tym 5% VAT)indeks 00338192

MIC

HA

Ł O

TORO

WSK

I PRO

TOKO

ŁY M

ĘDRC

ÓW

SYJ

ON

U –

WIN

A I

KIC

Z

MA

RCIN

KO

RNA

K W

YSZC

ZERB

ION

A H

ISTO

RIA

PO

-LA

N-JA

H

muzykafilmyliteraturakultura i sztukateatrspołecznośćkonkursy

SPĘDŹ KULTURALNIE CZAS Z IRKĄ.SPRAWDŹ CO DZIEJE SIĘ W KULTURZE.PUBLIKUJ, RECENZUJ, KOMENTUJ, DZIEL SIĘ Z INNYMI NA FACEBOOKU.WYGRYWAJ ATRAKCYJNE NAGRODY.DOŁĄCZ DO NAS! [email protected] w w . i r k a . c o m . p l

reklama

reklama

reklama

reklamareklama

reklama

reklama

reklama

klub festiwalowy

reklama

reklama

FILMY NA WYCIĄGNIĘCIE RĘKIFILMS WITHIN YOUR REACHwww. f i lmotekaszko lna .p lPROGRAM EDUKACYJNY POLSKIEGO INSTYTUTU SZTUKI FILMOWEJSCHOOL FILMOTHEQUE - AN EDUCATIONAL PROGRAMME OF THE POLISH FILM INSTITUTE

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

FS Festiwal Filmów Żydowskich 84x126 + 3mm L.pdf 1 19.04.2012 15:02

62

63

Stowarzyszenie Żydowskie MotywyJewish Motifs Association

Stowarzyszenie Żydowskie Motywy powstało 8 lat temu z ini-cjatywy osób przygotowujących pierwszą edycję Międzynaro-dowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy.Dzięki wsparciu finansowemu Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy, które od początku towarzyszy Festiwalowi oraz Pol-skiemu Instytutowi Sztuki Filmowej Żydowskie Motywy weszły na stałe do kalendarza imprez kulturalnych Stolicy. Patronat Prezy-dent naszego Miasta oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wsparcie przedstawicielstw dy-plomatycznych m.in. Izraela i Stanów Zjednoczonych określa ran-gę Festiwalu, który jest jedną z największych tego typu imprez w Europie. Corocznie na adres Stowarzyszenia Żydowskie Motywy nadsyłanych jest ponad 250 filmów z całego świata. Do ścisłego konkursu mogliśmy zakwalifikować jedynie 32 obrazy. Pomiędzy kolejnymi edycjami Festiwalu Stowarzyszenie Żydowskie Motywy współorganizuje pokazy pofestiwalowe w postaci projekcji na-grodzonych filmów w różnych ośrodkach w całej Polsce. Zaintere-sowanie z roku na rok jest coraz większe. Byliśmy z filmami m.in. w: Krakowie, Wrocławiu, Oświęcimiu, Łodzi, Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Białymstoku, Lublinie, Zamościu, Międzyrzecu Podlaskim, Piotrkowie Trybunalskim, Olsztynie, Gdańsku, Gliwi-cach, Kazimierzu Dolnym, Radomiu, Zbąszyniu, Chęcinach, Ka-towicach, Cieszynie. Jesteśmy wszędzie tam, gdzie pojawia się chęć poznania Żydowskich Motywów.Od czterech lat realizujemy także projekty edukacyjne, skiero-wane do warszawskich licealistów. Cztery lata temu był to projekt „Ich Marzec, nasz Marzec”, którego owocem były cztery etiudy, a ich premiera odbyła się podczas siódmej edycji Festiwalu. W roku 2009, dzięki wspar-ciu Biura Edukacji Miasta Stołecznego Warszawy, przybliżyliśmy uczniom problematykę związaną z rocznicą Okrągłego Stołu w projekcie „89 na okrągło”. Z kolei w ubiegłym roku staraliśmy się poszerzyć wiedzę licealistów o stanie wojennym, realizując cykl projekcji „W innym stanie. 13/12/1981”. Stowarzyszenie Żydowskie Motywy stara się mieć swój udział w budowaniu otwartego, ciekawego świata, polskiej historii i spo-łeczeństwa.

www.jewishmotifs.org.plwww.facebook.com/jewishmotifs

Jewish Motifs Association was established eight years ago at the initiative of persons preparing the first edition of the Jewish Mo-tifs International Film Festival.Thanks to the financial support of the Culture Office of the Mu-nicipal City of Warsaw, which has accompanied the Festival from the very beginning and to Polski Instytut Sztuki Filmowej [Polish Institute of Film Art] Jewish Motifs became a regular position in the calendar of cultural events of Warsaw. The patronage of the President of Warsaw and the Minister of Culture and National Heritage and the support of diplomatic representative offices of Israel and United States determine the position of the Festival, which is one of the biggest events of this type in Europe.Each year, to the address of Jewish Motifs Association over 250 films are sent from all over the world. Only 32 of them could be qualified for participation in the competition. In the time between editions of the Festival, Jewish Motifs Association co-organiz-es the post-festival screenings of the awarded films in differ-ent places in Poland. The interest in these screenings is steadily growing. We presented our films in Krakow, Wrocław, Oświęcim, Łódź, Szczecin, Zielona Góra, Poznań, Białystok, Lublin, Zamość, Międzyrzec Podlaski, Piotrkow Trybunalski, Olsztyn, Gdańsk, Gliwice, Kazimierz Dolny, Radom, Zbąszyń, Chęciny, Katowice, Cieszyn. We are in all the places where the need to get to know Jewish Motifs occurs.For four years we have also implemented educational projects addressed to the Warsaw high school students. Four years ago it was “Their March, our March” project, which resulted in four etudes, which had their premiere during 7th edition of Festival. In 2009, thanks to the funds from Education Office of the Capital City of Warsaw, we got the high school students familiarized with the problems connected with the anniversary of the Round Table in the project entitled “89 in a round way”. Last year we tried to extend high school students’ knowledge on the martial law by organizing a cycle of film shows “In a different state. 13/12/1981”.Jewish Motifs Association attempts to contribute to the development of an open, interesting world and of the Polish history and society.

www.jewishmotifs.org.plwww.facebook.com/jewishmotifs

Jewish M

otifs Association

Stowarzyszenie Ż

ydowskie M

otywy

ZESPÓŁ FESTIWALU / STAFF

Prezes Stowarzyszenia Żydowskie Motywy / President of Jewish Motifs AssociationEwa Szprynger

Dyrektorka Artystyczna / Art DirectorMagdalena Łazarkiewicz

Dyrektor Festiwalu / Festival’s DirectorMirosław Chojecki

Koordynatorzy / CoordinatorsMagda Maślak, Tomek Pisarzewski

Prasa / PressRafał Kwapisz

Katalog / CatalogueTomek Pisarzewski, Elżbieta Petrajtis O'Neill, Maria Zielińska

Opieka nad wolontariuszami / Volunteers’ CoordinatorAnna Piotrowska

Pokazy pofestiwalowe / Post-Festival screeningsTomek Pisarzewski

Koordynator tłumaczeń filmów / Coordinator of films translationsWojtek Góralczyk

Nad Festiwalem pracowali także / Our associates at the Festival Agata Jujeczka, Jan Jujeczka, Anna Niklewska, Charlotte Pothuizen, Isia Rokwisz, Debora Saleh, Michał Sobelman, Renata Zawadzka-Ben Dor, Victor Ben Dor

Plakat i oprawa graficzna / Poster and graphic designJerzy Tchórzewskiwww.jeststudio.pl

WebmasterŁukasz Turek, Wojciech Wąsik

Wolontariusze / Volunteers: Tamara Allina, Marta Bajorek, Martha Britmann, Marta Brzeska, Anna Dolega, Marta Frasz, Magdalena Guz, Weronika Hubka, Marta Jaroszewska, Agnieszka Kamińska, Martyna Kamińska, Magdalena Karkiewicz, Julia Koszewska, Martyna Kowalewska, Martyna Sonia Kuc, Katarzyna Lis, Alma Lisowiec, Malwina Marzena Miziarska, Emilia Niklewska, Anna Maria Pilaszewska, Maria, Popielewicz, Katarzyna Porczak, Zuzanna Siedlarek, Monika Stępień, Izabela Strupiechowska, Agnieszka Stykowska, Anna Szcześniak, Mateusz Urban, Justyna Wieczorek, Magdalena Zielińska, Pola Zygmunt, Aleksandra Żegota

Anat Arav, Norma ProductionsZuzana Bielikova, Negativ Film ProductionsKornelia Binicewicz, Festiwal Kultury Żydowskiej w KrakowieJuliusz Braun, Telewizja Polska SARuth Diskin, Ruth Diskin FilmsElodie Dupont, The Festival AgencyPavla Foglova, Dyrektor Centrum CzeskiegoKrzysztof Gierat, Krakowski Festiwal FilmowyDov Gil-Har, IsraeliFilmsHedva Goldschmidt, Go2FilmsBarak Heymann, Heymann Brothers FilmsPaulina Kalinowska, Novotel Warszawa CentrumAnna Lassota, AMSTadeusz Markiewicz, drukarnia EFEKT

Simone Merkus, Pieter van Huystee FilmMateusz Pigoń, Ambasada IzraelaJanusz Skałkowski i Kamil Skałkowski, Studio Filmowe KalejdoskopKatarzyna Tomaszewska, Studio KropkaMichael Treves, JMT FilmsIza Wierzbińska, kino MuranówAvner Yonai, Ger Mandolin Orchestra

PODZIĘKOWANIA / ACKNOWLEDGMENTS:

64

Documents

Fzm Katalog Druk