Gabinet Stomatologiczny

zapobieganie zakażeniom

mgr Małgorzata Dobrzańska

Kierownik Oddz. Epidemiologii WSSE w Olsztynie

16 marzec 2013

Zakażenie szpitalne- zakażenie, które wystąpiło w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych gdy:

choroba nie była w okresie wylęgania w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych

i wystąpiła po udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

USTAWA

z dnia 5 grudnia 2008 roku

o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi

( Dz. U. z dnia 30 grudnia 2008r.)

Art. 11. 1. Kierownicy podmiotów leczniczych oraz inne

osoby udzielające świadczeń zdrowotnych są obowiązani

do podejmowania działań zapobiegających szerzeniu się

zakażeń i chorób zakaźnych.

2. Działania, o których mowa w ust.1 obejmują:

1) ocenę ryzyka wystąpienia zakażenia związanego z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych;

2) monitorowanie czynników alarmowych i zakażeń

związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych

w zakresie wykonywanych świadczeń;

3) opracowanie, wdrożenie i nadzór nad procedurami

zapobiegającymi zakażeniom i chorobom zakaźnym

związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym

dekontaminacji:

a) skóry i błon śluzowych lub innych tkanek,

b) wyrobów medycznych… wyposażenia wyrobów

medycznych …i aktywnych wyrobów medycznych do

implantacji,…. oraz pomieszczeń i urządzeń;

4) stosowanie środków ochrony indywidualnej i zbiorowej

w celu zapobieżenia przeniesieniu na inne osoby

biologicznych czynników chorobotwórczych

5) wykonywanie badan laboratoryjnych oraz analizę lokalnej

sytuacji epidemiologicznej w celu optymalizacji profilaktyki

i terapii antybiotykowej;

6) prowadzenie kontroli wewnętrznej w zakresie realizacji

działań, o których mowa w ust.1 (zapobiegających szerzeniu

się zakażeń i chorób zakaźnych)

Kontrola wewnętrzna

Rozporządzenia Ministra Zdrowia

z dnia 27 maja 2010 r.

( Dz. U. nr 100/ 2010 poz. 646)

w sprawie zakresu, sposobu i częstotliwości prowadzenia

kontroli wewnętrznej w obszarze realizacji działań

zapobiegających szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

Obejmuję ocenę prawidłowości i skuteczności:

1.oceny ryzyka występowania zakażeń związanych z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych;

2.monitorowania czynników alarmowych i zakażeń

związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w

zakresie wykonywanych świadczeń;

3.procedur zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym

związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym

procedur dekontaminacji;

4.stosowania środków ochrony indywidualnej i zbiorowej;

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

5. wykonywania badan laboratoryjnych;

6. analizy lokalnej sytuacji epidemiologicznej;

7. profilaktyki i terapii antybiotykowej.

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

W przypadku świadczeniodawców, o których mowa w art.5 pkt 41

lit.a i b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki

zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych

(Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz.1027, z późn. zm.)

41) świadczeniodawca:

a) podmiot wykonujący działalność leczniczą w rozumieniu

przepisów o działalności leczniczej;

b) osobę fizyczną inną niż wymienione w lit. ,a która

uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń

zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej

działalności gospodarczej.

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

Zakres kontroli odpowiada zakresowi udzielanych świadczeń zdrowotnych i obejmuje:

okresową analizę i weryfikację procedur stosowanych

w celu zapobieżenia szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych oraz dokumentacji ich realizacji.

np: procedura higieny rąk !!!!!!!

procedura przygotowania narzędzi do sterylizacji

procedura dezynfekcji stanowiska pracy

procedura postępowania z odpadami

procedura sprzątania gabinetu

procedura postępowania z bielizną

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 3.1

W ramach kontroli dokonuje się oceny działań

określonych w § 2 w zakresie:

1) poprawności realizacji poszczególnych

działań;

2) skuteczności realizacji tych działań.

Obowiązkiem pracownika

medycznego jest zapewnienie

bezpiecznych warunków

diagnozowania i leczenia pacjentów.

Źródła zakażeń w gabinecie

stomatologicznym

Pacjent

bioaerozol powstający przy opracowywaniu ubytku

ekstrakcje

kichanie, kaszel

Personel

zanieczyszczone ręce, rękawice !!!!!

uszkodzenia skóry rąk

infekcje ( kichanie, kaszel

Najczęstsze źródła zakażeń

w gabinecie stomatologicznym:

pacjenci będący nosicielami drobnoustrojów, np.: wirus HBV, HCV, HIV, Herpes simplex (wirus opryszczki),

niedbale przygotowane instrumentarium,

niedokładnie zdezynfekowane powierzchnie robocze mające kontakt z krwią, śliną, błonami śluzowymi pacjenta,

niedokładnie umyte ręce, niezmieniane rękawice ( 70-80%

zakażeń)

instalacje wodne występujące w gabinecie, takie jak elementy unitu, ślinociągi.

Najczęstsze drogi przenoszenia

drobnoustrojów chorobotwórczych:

kontakt z krwią lub innymi płynami ustrojowymi – przez wszczepienie (podczas ukłucia, skaleczenia), kontakt uszkodzonej skóry z zanieczyszczonymi powierzchniami;

droga powietrzno-kropelkowa – poprzez wdychanie aerozoli pochodzących z turbin i dmuchawek wodno-powietrznych, których mgła może rozprzestrzeniać się nawet w promieniu 2 metrów;

błony śluzowe – przez kontakt jamy ustnej z przewodami unitu stomatologicznego, np. ślinociągu, oraz kontakt z końcówkami i turbinami.

Zagrożenia w gabinecie stomatologicznym

1. Podczas pracy końcówki w jamie ustnej pacjenta dochodzi do zasysania materiału biologicznego do jej wnętrza – ok.0,2 ml

2. Powstanie bioaerozolu

uruchomienie końcówki ( turbiny, kątnicy)

skalery ultradźwiekowe

użycie strzykawki woda – powietrze

3. Osiadanie bioaerozolu 2 – 3 m od fotela dentystycznego –

zanieczyszczenie bakteryjne zwiększa się 5x

4. Uszkodzenie śluzówki czy tkanek pacjenta w czasie ekstrakcji, leczenia, skalingu powoduje przejściową bakteriemię

Wszystkie narzędzia naruszające ciągłość tkanek i

kontaktujące się z błonami śluzowymi,

zanieczyszczone lub podejrzane o zanieczyszczenie

krwią, tkankami, wydzielinami,

stanowią zagrożenie dla personelu i pacjentów

(bakterie, wirusy HBV, HCV, HIV)

po użyciu należy poddać procesowi dezynfekcji

i sterylizacji

1. Bakterie:

gronkowce,

paciorkowce,

prątki gruźlicy

2. Wirusy:

HBV, HCV, HIV

opryszczki, grypy

3. Grzyby

Candida albicans i inne drożdżaki

Przenoszone patogeny

Słuchawka telefonu

Banknot

Igła po zabiegu

Nić dentystyczna

Drogi przenoszenia zakażeń

Zanieczyszczone ręce personelu (70-80% zakażeń)

Narzędzia stomatologiczne

Sprzęt medyczny

(woda w unicie 105 bakterii/ml – pałeczka ropy błękitnej, legionella)

Zanieczyszczone powietrze

DEKONTAMINACJA – proces niszczenia

mikroorganizmów (biologicznych czynników

chorobotwórczych) poprzez mycie, dezynfekcję lub

sterylizację

DEZYNFEKCJA - proces redukcji biologicznych

czynników chorobotwórczych poprzez zastosowanie

metod fizycznych lub chemicznych.

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od stopnia niszczenia drobnoustrojów:

DEZYNFEKCJA NISKIEGO POZIOMU ( B, F) proces redukcji wegetatywnych form bakterii( oprócz Tbc), wirusów osłonkowych ( HBV, HCV, HIV) i grzybów.

DEZYNFEKCJA ŚREDNIEGO POZIOMU (B, F,V,Tbc) proces redukcji wegetatywnych form bakterii (w tym Tbc), wszystkich wirusów oraz grzybów.

DEZYNFEKCJA WYSOKIEGO POZIOMU (B,F,V,Tbc, S) proces redukcji wszystkich wegetatywnych form biologicznych czynników chorobotwórczych (B,V,F, Tbc) i niektórych form przetrwalnikowych (S)

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od stosowanego aktywnego czynnika:

DEZYNFEKCJA FIZYCZNA

zastosowanie

temperatury, pary wodnej, ciśnienia, promieniowania UV

DEZYNFEKCJA CHEMICZNA

zastosowanie preparatu dezynfekcyjnego

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od przeznaczenia:

do powierzchni

aparatury i sprzętu medycznego

narzędzi

bielizny

antyseptyki- środki chemiczne do niszczenia drobnoustrojów

na skórze, błonach śluzowych

W Polsce preparat dezynfekcyjny dopuszczony jest do obrotu

pozwoleniem Ministra Zdrowia.

Rodzaje dezynfekcji

Z zależności od stosowanej substancji aktywnej:

Preparaty na bazie:

aldehydów (formalina, aldehyd glutarowy)

alkoholi (alkohole alifatyczne, aryloalifatyczne)

związków chlorowych (chlor, jod, podchloryn sodu, chloraminy, kwas trichloroizocyjanowy)

pochodnych biguanidyny (chlorheksydyna, aleksydyna)

związków fenolu (bifenole, alkilofenole, halogenofenole)

Rodzaje dezynfekcji

kationowych związków powierzchniowo czynnych

(amfolity, batoiny, sole tetraalkiloamoniowe)

związków utleniających

(nadtlenek wodoru, nadmanganiany, nadkwasy organiczne,

nadborany, nad siarczany).

Zasady sporządzania roztworów roboczych

środków dezynfekcyjnych

Środki ochrony osobistej:

rękawice- zaleca się stosowanie rękawic winylowych i butadienowo-styrenowych

maska ochronna – ochrona dróg oddechowych przed

aktywnym tlenem, chlorem, aldehydami

okulary ochronne

fartuch ochronny

Przygotowanie naczynia do dezynfekcji:

Naczynie:

powinno być oznakowane:

- nazwą preparatu

- stężeniem roztworu

- datą i godziną przygotowania roztworu

- danymi identyfikacyjnymi osoby przygotowującej roztwór.

umyte, zdezynfekowane i wysuszone.

mieć szczelną pokrywę.

Postępowanie z narzędziami i sprzętem

medycznym po zabiegu

dezynfekcja wstępna

mycie mechaniczne, ręczne lub ultradźwiękowe

dezynfekcja właściwa

płukanie wodą zdemineralizowaną

suszenie

kontrola techniczna, konserwacja

pakowanie

Zasady prawidłowej dezynfekcji

Narzędzia i sprzęt medyczny powinny być:

dezynfekowane i myte możliwie bezpośrednio po użyciu (zanieczyszczenia nie powinny zasychać na przyrządach);

rozkładane na części, aby środek dezynfekujący mógł dotrzeć do wszystkich powierzchni

(np. kleszcze muszą być otwarte);

w całości pokryte roztworem, a światło instrumentów wypełnione roztworem;

Należy przestrzegać instrukcji producenta co do stężenia, temperatury i czasu działania środka dezynfekcyjnego

Najczęściej popełniane błędy podczas

dezynfekcji

Mała częstotliwość wymiany roztworów roboczych środka dezynfekcyjnego (silne obciążenie zanieczyszczeniami

roztworu roboczego)

niebezpieczeństwo korozji poprzez zbyt dużą zawartość zanieczyszczeń,

niebezpieczeństwo korozji wywołanej wzrostem stężenia roztworu wskutek wyparowania

zmniejszenie efektu działania dezynfekcyjnego (błąd białkowy)

Sterylizacja

STERYLIZACJA - proces mający na celu

całkowite zniszczenie i eliminację wszystkich żywych mikroorganizmów oraz ich form przetrwalnikowych

Przedmiot uważany jest za sterylny, gdy prawdopodobieństwo znalezienia zdolnych do życia drobnoustrojów wynosi najwyżej 1:1 000000

Metody sterylizacji

Sterylizacja zimna –

(tlenek etylenu, promieniowanie jonizujące)

Sterylizacja gorąca –

(para wodna w nadciśnieniu, gorące powietrze)

Sterylizacja niskotemperaturowa –

(plazma, formaldehyd, kawas nadoctowy)

Sterylność sprzętu zależy od:

Przygotowania sprzętu do sterylizacji

(dezynfekcja, mycie, pakowanie)

Załadunku sterylizatora

(ilości sprzętu, sposób ułożenia)

Przeprowadzenia procesu sterylizacji

(monitorowanie parametrów)

Postępowania ze sprzętem po sterylizacji

(rozładunek, transport, przechowywanie)

Rozpakowania sterylnego sprzętu

Mycie ręczne

stosować środki ochrony osobistej;

przeprowadzać w wyznaczonych do tego celu

pomieszczeniach i w wydzielonych zlewach;

narzędzia myć pojedynczo;

nie dopuszczać do powstawania aerozolu – szczotkować

narzędzia zanurzone w roztworze detergentu;

myć najpierw w letniej wodzie 400C ze środkiem

myjącym, potem w wodzie gorącej;

używać szczotek różnej wielkości przeznaczonych tylko

do mycia narzędzi;

Mycie ręczne

po skończeniu mycia szczotki wypłukać,

zdezynfekować, wysuszyć i wysterylizować;

płukać narzędzia w bieżącej wodzie;

do ostatniego płukania stosować wodę gorącą

dejonizowaną lub destylowaną;

wysuszyć narzędzia ręcznikiem papierowym lub

suchym gorącym powietrzem (w suszarkach), a

sprzęt mający kanały sprężonym powietrzem.

Mycie w myjniach ultradźwiękowych :

narzędzia umieścić w myjni nie należy w jednym cyklu

umieszczać narzędzi wykonanych z różnych

materiałów (stal, miedź itp.)

narzędzia muszą być całkowicie zanurzone w kąpieli

myjącej lub myjąco – dezynfekującej

roztwór detergentu lub środka myjąco –

dezynfekującego zmieniać zgodnie z zaleceniem

producenta (najlepiej po każdym użyciu)

następnie narzędzia muszą być umyte ręcznie w

strumieniu letniej wody, przy użyciu szczoteczki i

dokładnie wypłukane

po umyciu narzędzia należy osuszyć

Kontrola narzędzi - sprawdzić dokładność mycia,

ewentualne uszkodzenia ( ubytki powłok, korozję).

Pielęgnacja i kompletowanie narzędzi

nasmarować środkiem pielęgnacyjnym,

przeznaczonym do tego celu – zalecenie producenta;

ostrza zabezpieczyć osłonkami, nakładkami;

przed sterylizacją otworzyć narzędzia zawiasowe

Rodzaje opakowań sterylizacyjnych

opakowanie powinno spełniać normy np. EN 868

Opakowania jednorazowego użycia :

papier sterylizacyjny

włóknina

torebki papierowe

torebki lub rękawy papierowo-foliowe

opakowania TYVEK – folia ( sterylizacja plazmowa)

Rodzaje opakowań sterylizacyjnych

Opakowania wielokrotnego użytku :

kontenery z filtrem

kontenery z zaworami

Uwaga!!! nie należy używać do sterylizacji

puszek Schimmelbuscha

papieru siarczynowego

serwet bawełnianych

Opakowanie jednorazowego użytku można używać i sterylizować tylko raz;

W przypadku przerwania opakowania sterylizacyjnego, narzędzia i sprzęt należy ponownie zdezynfekować, umyć, wysuszyć zapakować i poddać sterylizacji;

Wewnątrz opakowania umieścić wskaźnik chemiczny wieloparametrowy (klasy 4 lub 5 );

Na zewnątrz opakowania umieścić wskaźnik procesu sterylizacji (sprawdzian sterylizacji );

Cykl sterylizacji kontrolować testem klasy 5.

Zasady jakie należy zawsze stosować:

Zasady jakie należy zawsze stosować:

opakowania napełniać tylko do ¾ objętości;

torebkę zamknąć przy zastosowaniu zgrzewarki:

- zgrzew wykonać w odległości 20 mm od brzegu

- między materiałem sterylizowanym a zgrzewem-

30 mm odstęp;

rękaw papierowo – foliowy zgrzać na obu końcach;

opakowanie papier-folia – podczas sterylizacji strona papierowa

styka się ze stroną papierową, folia z folią .

Zasady jakie należy zawsze stosować:

przed przystąpieniem do sterylizacji należy upewnić się, czy dany

sprzęt może być sterylizowany daną metodą;

producent powinien podać jaka metoda sterylizacji jest zalecana

dla danego wyrobu;

dobór właściwej metody sterylizacji zależy od rodzaju i właściwości

sterylizowanych materiałów oraz sposobu ich opakowania;

każdy sterylizator należy podać zabiegom czyszczącym,

konserwującym i dezynfekującym.

Oznakowanie opakowania sterylizacyjnego

Etykieta :

zawartość opakowania

data sterylizacji

data ważności

dane osoby pakującej (nazwisko lub kod)

wybrany program sterylizacji (parametry)

Sterylizacja parą wodną

Parametry i przebieg procesu sterylizacji są ściśle

określone przez producenta dla każdego urządzenia np.:

Sterylizacja bielizny, mat. opat.: temp.-134°C, ciśnienie-2

atm., czas eksp.-10 min, czas susz.-10 min, Σ–34min

Sterylizacja narzędzi: temp.-134°C, ciśn.-2 atm., czas-5

min, susz-5 min, Σ–24 min

Sterylizacja art. gumowych, drenów: temp.-121°C, ciśn.-1

atm., czas-20min, susz-10 min, Σ-44min.

Zalety sterylizacji parą wodną

Tania

Możliwość stosowania do sterylizacji różnych artykułów(

metale, tkaniny, szkło, płyny, tworzywa sztuczne, guma)

Możliwość stosowania różnego rodzaju opakowań

Najszybsza i niezawodna metoda

Bezpieczna dla środowiska

Załadunek autoklawu :

Zapewnić swobodny przepływ powietrza;

Lekkie artykuły układać na samej górze;

Im cięższy sprzęt, tym więcej skrapla się na nim

wody kondensacyjnej ;

Nadzór techniczny, konserwacja i dezynfekcja

w/g zaleceń producenta.

Monitorowanie procesów sterylizacji

System monitorowania czyni proces

sterylizacji skutecznym,

odpowiedzialnym i bezpiecznym

zarówno dla pacjentów

jak i personelu

Monitorowanie procesów sterylizacji

Wskaźniki fizyczne ( termometry, manometry,

czasomierze, termoregulatory, kontrolki świetlne)

Wskaźniki chemiczne( taśmy kontrolne, testy paskowe,

testy Bowie-Dicka, groszki samoprzylepne)

Wskaźniki biologiczne( fiolki, krążki)

Wskaźniki chemiczne :

Norma Międzynarodowa ISO 11140- dzieli wskaźniki na 6 klas (1,2,3,4,5,6)

Norma Europejska EN 867 dzieli wskaźnik na 4 klasy

( A, B, C, D)

Klasa A; 1- wskaźnik procesu

Klasa B; 2- wskaźnik do stosowania w określonych testach

(Bowie- Dicka)

Klasa C; 3- wskaźn. jednoparometrowe

Klasa D; 4- wskaźn. wieloparametrowe ( 2≥ parametry)

Klasa 5 - test zintegrowany ( temp. czas, ciśnienie)

Klasa 6 - test emulgacyjny ( kontrolujący cykl)

Wskaźniki biologiczne

Zawierają oporne szczepy:

Bacillus stearothermophilus lub

Bacillus subtilis var niger

Sporal A i S

Testy fiolkowe

Wskaźnik fiolkowy –umieścić w inkubatorze w ciągu

2-godz.

jeśli dłużej to należy je przetrzymać w lodówce

odczyt po 48 godzinach

brak zmiany barwy – proces sterylizacji

prawidłowy

Pakiety ze wskaźnikami należy umieszczać w dwóch różnych miejscach komory sterylizacyjnej, najtrudniej dostępnych dla czynnika sterylizującego

(tuż przy drzwiczkach po lewej stronie na dolnej półce)

Nie można stosować tylko wskaźników procesu sterylizacji zamiast wskaźników chemicznych .

Okres sterylności

Okres sterylności nie zależy od metody sterylizacji.

Sterylność pakietu zależy od rodzaju opakowania i jego

przechowywania.

Jałowy wsad pakietu lub kontenera powinien być

natychmiast użyty po otwarciu.

Okres sterylności

W przypadku opakowań jednorazowych

okres sterylności określa producent

pod warunkiem :

sprzęt jest przygotowany do sterylizacji w prawidłowy sposób,

opakowanie jest szczelne i prawidłowo zgrzane,

wyjałowiony sprzęt przechowuje się w optymalnych warunkach

Przechowywanie sterylnych pakietów :

Podwójną warstwę papieru lub warstwę papieru i

włókniny –od 1 do 2 miesięcy ( dla opakowań WIPAK,

SPS, ARJO WYCOMBE MEDICAL)

Rękawy papierowo- foliowe, torebki samozamykające – od

6 miesięcy do 2 lat ( WIPAK), 6 miesięcy ( SPS)

Przechowywanie sterylnych pakietów :

Pomieszczenia suche, czyste, nie nasłonecznione,

Temp. optymalna 18- 22°C,

Optymalna wilgotność pomieszczenia,

Sprzęt ułożony w szafach( zachowuje sterylność 2-krotnie dłużej niż na regałach),

Materiały nie mogą być zbędnie przenoszone, przesuwane ( uszkodzenia mechaniczne)

Dokumentacja procesów sterylizacji

Protokół procesu sterylizacji powinien zawierać:

metodę sterylizacji

parametry procesu sterylizacji (temperaturę , ciśnienie,

czas, stężenie gazu)

datę sterylizacji

numer sterylizatora

numer cyklu

typ załadunku (co było sterylizowane)

wynik kontroli chemicznej

wynik kontroli biologicznej

podpis osoby odpowiedzialnej

Protokół przechowywać 10 lat

Czynności wykonywane przed pierwszym

pacjentem

1. Dezynfekcja spluwaczki preparatem o pełnym

spektrum biobójczym (bakterie, grzyby, wirusy,

prątki)

2. Płukanie przez 3 - 10 min preparatem dezynfekcyjnym

unitu

Czynności wykonywane przed zabiegiem

1. Zakładamy nową końcówkę do ssaka i ślinociągu;

1. Podajemy jednorazowy kubek z wodą;

2. Zakładamy jednorazowe osłony na uchwyt lampy lub dezynfekujemy uchwyt lampy;

3. Zabezpieczamy fotel i ubranie pacjenta jednorazową serwetą;

4. Myjemy i dezynfekujemy ręce;

5. Zakładamy osłonę na ubranie i twarz;

6. Zakładamy jednorazowe rękawiczki.

Czynności wykonywane po każdym

zabiegu

1. Usuwamy z narzędzi resztki materiału stomatologicznego i narzędzia umieszczamy w roztworze dezynfekcyjnym;

2. Usuwamy jednorazowe osłony zagłówka fotela, ramion i przewodów unitu, stolika, lampy lub dezynfekujemy powierzchnie preparatem działającym na bakterie, grzyby, wirusy i prątki gruźlicy, w czasie podanym przez producenta;

3. Przecieramy preparatem dezynfekcyjnym przeźroczystą osłonę twarzy lub okulary;

4. Opróżniamy, myjemy i dezynfekujemy spluwaczkę;

5. Wymieniamy kubek;

6. Zdejmujemy wiertło z końcówki;

7. Oczyszczamy końcówkę( przecieramy, następnie spryskujemy) preparatem o pełnym spektrum działania ( B, F, V, Tbc) , zmywamy wodą destylowaną( najlepiej sterylną) lub myjemy w myjce ultradźwiękowej, suszymy, konserwujemy-smarujemy, pakujemy i sterylizujemy;

8. Przepłukujemy kanały unitu;

9. Po każdej czynności dezynfekujemy i myjemy zlew, umywalkę i używany blat stołu.

Czynności wykonywane na koniec dnia pracy

1. Wykonujemy wszystkie czynności takie jak po każdym zabiegu oraz;

2. Dezynfekujemy spluwaczkę preparatem o pełnym spektrum biobójczym;

3. Płuczemy unit preparatem dezynfekcyjnym;

4. Usuwamy bieliznę roboczą do worków foliowych i przekazujemy do prania;

5. Myjemy i dezynfekujemy duże powierzchnie poziome stosując preparaty o pełnym spektrum, w czasie podanym przez producenta.

!!! Powierzchnie zanieczyszczone krwią, wydzielin dezynfekujemy na bieżąco

1. Myjemy toaletę i dezynfekujemy preparatem chlorowym

2. Myjemy podłogę w poczekalni

Jeden raz w tygodniu myjemy i dezynfekujemy wszystkie powierzchnie.

Stosujemy zróżnicowane kolorystycznie ściereczki - przeznaczone do różnych powierzchni lub ściereczki jednorazowe.

Postępowanie z wiertłami i narzędziami

endoskopowymi

dezynfekcja i mycie

wszystkie narzędzia obrotowe tworzące jak i polerujące wymagają

dokładnego oczyszczenia zarówno części pracującej jak i trzonka

(poszerzacze i pilniczki endodontyczne).

Zalecane są myjki ultradźwiękowe wyposażone w metalowy koszyk

wypełnione płynem zawierającym detergenty i enzymy;

płukanie (wodą destylowaną)

suszenie

pakowanie w opakowania papierowo – foliowe

( testy sterylizacji)

sterylizacja

Postępowanie z końcówką unitu

Końcówki unitu muszą nadawać się do dezynfekcji i sterylizacji

przed zdjęciem końcówki z rękawa należy uruchomić ją i oczyścić

serwetką ze środkiem dezynfekcyjnym z materiału biologicznego;

następnie końcówkę spryskać środkiem dezynfekcyjnym i

pozostawić do wyschnięcia;

po dezynfekcji spłukać świeżą wodą destylowaną (najlepiej jałową);

wysuszyć

Końcówki powinny być myte i konserwowane w specjalnych myjkach

automatycznych.

końcówkę dmuchawki i lampę polimeryzacyjną dezynfekować

metodą zanurzeniową;

Postępowanie z końcówką unitu

systemy antyretrakcyjne (system ten zapobiega wchłanianiu

skażonych aerozoli i spłukuje pozostałości płynów i ciał stałych) muszą

znajdować się zarówno w końcówkach jak i unicie, a przewody

wodne i powietrzne powinny zapobiegać tworzeniu się biofilmu;

linie wodne płuczemy na początku dnia i między pacjentami -

używając świeżej wody destylowanej (najlepiej sterylnej).

Funkcje unitu powinny być sterowane nożnie.

Postępowanie z odpadami specjalnymi

(resztki amalgamatu, rozbite termometry, leki)

- gromadzimy w pojemnikach i przekazujemy odpowiedniej

firmie

- przeterminowane leki usuwamy zgodnie z instrukcją

nadzoru farmaceutycznego

BHP gabinetu stomatologicznego

Traktować każdego pacjenta jak zakażonego.

Stosować procedury zapobiegania zakażeniom.

Używać sterylnych narzędzi do zabiegów podczas których następuje kontakt ze śluzówkami.

Zmienić sposób myślenia, nawyki i przyzwyczajenia.

Dziękuję za uwagę…