Załącznik

Do Uchwały Nr

XXXVII-280/14

Rady Gminy Zembrzyce

z dnia 30 kwietnia 2014 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA

PRZEMOCY ORAZ OCHRONY OFIAR PRZEMOCY

W RODZINIE W GMINIE ZEMBRZYCE NA LATA

2014 – 2017

2

Wprowadzenie

Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2014-2017 jest realizacją art.

6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U.

z 2005r. Nr 180 poz. 1493 z późn. zm.) zgodnie, z którym do zadań własnych gminy należy

„opracowywanie i realizacja gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i

ochrony ofiar przemocy w rodzinie”.

Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie skierowany jest do społeczności lokalnej,

ofiar przemocy w rodzinie, sprawców przemocy w rodzinie, świadków przemocy

w rodzinie, przedstawicieli władz lokalnych, przedstawicieli instytucji i służb działających na

ternie gminy.

W części pierwszej Programu przedstawiono charakterystykę zjawiska przemocy,

definicje przemocy, jej rodzaje oraz przybliżono cykl przebiegu przemocy.

W części drugiej Programu ukazano skalę zjawiska przemocy w rodzinie na podstawie

badań opinii publicznej, występowanie przemocy na ternie powiatu suskiego oraz gminy

Zembrzyce w oparciu o dane za lata 2011-2013 a także dokonano analizy działań dotychczas

podejmowanych w tym kierunku. Przedstawiono także mocne i słabe strony dotyczące

pomocy dla mieszkańców gminy Zembrzyce (analiza SWOT).

W części trzeciej dokładnie sprecyzowano cele i założenia Programu. Wyznaczono

konkretne działania, które należy podjąć, w celu zmniejszenia zjawiska przemocy w rodzinie,

podnoszenia świadomości społecznej, promowania metod wychowawczych bez użycia

przemocy, a także upowszechnia informacji o możliwościach i formach udzielania pomocy

zarówno osobom dotkniętym przemocą, jak i stosującym przemoc w rodzinie.

Realizacja Programu powinna przyczynić się do ograniczenia zjawiska przemocy

w rodzinie. Natomiast zmniejszenie skali zjawiska przemocy w rodzinie jest procesem

wymagającym zaangażowania wszystkich służb, a także zmiany świadomości społecznej.

W Programie wskazano źródła finansowania działań oraz zasady sprawozdawczości ze

zrealizowanych zadań.

3

I. PRZEMOC W RODZINE PODSTAWY TEORETCZNE

1.1 Zjawisko przemocy

Z badań dotyczących rodziny, a także obserwacji życia społecznego wiadomo że

ludzie bardzo niechętnie przyznają się do przemocy wewnątrz rodziny.

W Polsce trudno jest określić dokładnie skalę tego zjawiska. Co roku zgłasza się zaledwie

kilkanaście tysięcy spraw o znęcanie nad rodziną, w tym samym czasie policja rejestruje

około miliona awantur domowych do których jest wzywana.

Przemoc w rodzinie charakteryzuje to, że:

- jest intencjonalna – przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu

kontrolowanie i podporządkowanie ofiary,

- siły są nierównomierne – w relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą.

- sprawca jest silniejszy a ofiara słabsza,

- narusza prawa i dobra osobiste – sprawca wykorzystuje przewagę siły, narusza

podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności,

szacunku itd.),

- powoduje cierpienie i ból – sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne

szkody. Doświadczenie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą

zdolność do samoobrony.

Powszechnie przemoc traktowana jest jako akt godzący w osobistą wolność jednostki

przyczyniający się do jej fizycznej, a także psychicznej szkody, wykraczającej poza społeczne

zasady wzajemnych relacji i zmuszanie jej do zachowań niezgodnych z własną wolą. Przemoc

upokarza, wywołuje cierpienie, rodząc tym samy nienawiść i pragnienie odwetu.

Przemoc pojmowana jest także jako wywieranie wpływu na innych ludzi, w wyniku którego

ich aktualny poziom rozwoju somatycznego i duchowego jest mniejszy niż potencjalny

poziom tego rozwoju.

1.2. Definicja i rodzaje przemocy

4

„Przemocą domową zwaną też przemocą w rodzinie”, nazywamy zamierzone

i wykorzystujące przewagę sił działanie skierowane przeciw członkowi rodziny, które narusza

prawa i dobra osobiste, powodując cierpienia i szkody.”1

Rozróżniamy następujące rodzaje przemocy:

Fizyczną - naruszanie nietykalności fizycznej.

Psychiczną - naruszenie godności osobistej.

Seksualną - naruszenie intymności.

Ekonomiczną - naruszenie własności.

Zaniedbanie - naruszenie obowiązku do opieki ze strony osób bliskich.

Przemoc fizyczna - naruszanie nietykalności fizycznej. Przemoc fizyczna jest

intencjonalnym zachowaniem powodującym uszkodzenie ciała lub niosącym takie ryzyko,

np.: popychanie, szarpanie, ciągnięcie, szturchanie, klepanie, klapsy, ciągnięcie za uszy,

włosy, szczypanie, kopanie, bicie ręką, pięścią, uderzenie w twarz - tzw. „policzek",

przypalanie papierosem, duszenie, krępowanie ruchów, itp.;

Przemoc psychiczna - naruszenie godności osobistej. Przemoc psychiczna zawiera przymus

i groźby np.: obrażanie, wyzywanie, osądzanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie,

szantażowanie, grożenie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie,

oczernianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic,

sekretów, wyśmiewanie, lekceważenie, itp.;

Przemoc psychiczna jest najczęstszą formą przemocy i jest trudna do udowodnienia.

Przemoc seksualna - naruszenie intymności. Przemoc seksualna polega na zmuszaniu

osoby do aktywności seksualnej wbrew jej woli, kontynuowaniu aktywności seksualnej, gdy

osoba nie jest w pełni świadoma, bez pytania jej o zgodę lub gdy na skutek zaistniałych

warunków obawia się odmówić. Przymus może polegać na bezpośrednim użyciu siły lub

emocjonalnym szantażu. Np.: wymuszanie pożycia, obmacywanie, gwałt, zmuszanie do

niechcianych praktyk seksualnych, nieliczenie się z życzeniami partnerki/partnera,

komentowanie szczegółów anatomicznych, ocenianie sprawności seksualnej, wyglądu, itp.;

Przemoc ekonomiczna - naruszenie własności. Przemoc ekonomiczna wiąże się celowym

niszczeniem czyjejś własności, pozbawianiem środków lub stwarzaniem warunków, w

których nie są zaspokajane niezbędne dla przeżycia potrzeby. Np.: niszczenie rzeczy,

1

W. Badura – Madej, Przemoc w rodzinie, Interwencja kryzysowa i psychoterapia, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000 r., s.12.

5

włamanie do zamkniętego osobistego pomieszczenia, kradzież, używanie rzeczy bez

pozwolenia, zabieranie pieniędzy, przeglądanie dokumentów, korespondencji, dysponowanie

czyjąś własnością, zaciąganie pożyczek „na wspólne konto", sprzedawanie osobistych lub

wspólnych rzeczy bez uzgodnienia, zmuszanie do spłacania długów, itp.

Zaniedbanie - naruszenie obowiązku do opieki ze strony osób bliskich. Jest formą

przemocy ekonomicznej i oznacza np.: nie dawanie środków na utrzymanie, pozbawianie

jedzenia, ubrania, schronienia, brak pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy,

uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni,

łazienki, łóżka, itp.

Przemoc dzieli się również na:

GORĄCĄ – naładowaną furią, złością, gniewem, pełną ekspresji,

CHŁODNĄ – bez gniewu, z premedytacją, uporządkowaną której mogą przyświecać

pozytywne cele tj. przekonania, filozofia, wiara, itp.

1.3. Cykl przemocy w rodzinie

Badania wykazały, że związki, w których kobiety doznają przemocy fizycznej ze

strony swoich partnerów, przechodzą przez trzy fazy powtarzającego się cyklu.

Faza narastania napięcia

W tej fazie partner jest napięty i stale poirytowany. Każdy drobiazg wywołuje jego złość,

często robi awanturę, zaczyna więcej pić, przyjmować narkotyki lub inne substancje

zmieniające świadomość. Może poniżać partnerkę, poprawiając swoje samopoczucie.

Prowokuje kłótnie i staje się coraz bardziej niebezpieczny. Sprawia wrażenie, że nie panuje

nad swoim gniewem. Kobieta stara się jakoś opanować sytuację - uspokaja go, spełnia

wszystkie zachcianki, wywiązuje się ze wszystkich obowiązków. Często przeprasza sprawcę.

Ciągle zastanawia się nad tym, co może zrobić, aby poprawić mu humor, uczynić go

szczęśliwym i powstrzymać przed wyrządzeniem krzywdy. Niektóre kobiety w tej fazie mają

różne dolegliwości fizyczne, jak bóle żołądka, bóle głowy, bezsenność, utratę apetytu. Inne

wpadają w apatię, tracą energię do życia, lub stają się niespokojne i pobudliwe nerwowo. Jest

to wynik narastania napięcia, które po pewnym czasie staje się nie do zniesienia. Zdarza się,

że kobieta wywołuje w końcu awanturę, żeby "mieć to już za sobą".

6

Faza gwałtownej przemocy

W tej fazie partner staje się gwałtowny. Wpada w szał i wyładowuje się. Eksplozję wywołuje

zazwyczaj jakiś drobiazg, np. lekkie opóźnienie posiłku. Skutki użytej przemocy mogą być

różne - podbite oko, połamane kości, obrażenia wewnętrzne, poronienie, śmierć. Kobieta stara

się zrobić wszystko, żeby go uspokoić i ochronić siebie. Zazwyczaj, niezależnie od tego jak

bardzo się stara, wściekłość partnera narasta coraz bardziej. Czuje się bezradna, bo ani

przekonywanie sprawcy, ani bycie miłą, ani unikanie , ani bierne poddawanie się mu nie

pomaga i nie łagodzi jego gniewu. Po zakończeniu wybuchu przemocy, kobieta jest w stanie

szoku. Nie może uwierzyć, że to się na prawdę stało. Odczuwa wstyd i przerażenie. Jest

oszołomiona. Staje się apatyczna, traci ochotę do życia, odczuwa złość i bezradność.

Faza miodowego miesiąca

Gdy sprawca wyładował już swoją złość i wie że posunął się za daleko nagle staje się inną

osobą. Szczerze żałuje za to, co zrobił, okazuje skruchę i obiecuje, że to się nigdy nie

powtórzy. Stara się znaleźć jakieś wytłumaczenie dla tego, co zrobił i przekonuje ofiarę, że to

był jednorazowy, wyjątkowy incydent, który już się nigdy nie zdarzy. Sprawca okazuje ciepło

i miłość. Staje się znowu podobny do tego, jaki był na początku znajomości. Przynosi kwiaty,

prezenty, zachowuje się jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Rozmawia z ofiarą, dzieli się

swoimi przeżyciami, obiecuje, że nigdy już jej nie skrzywdzi. Dba o ofiarę spędza z nią czas i

utrzymuje bardzo satysfakcjonujące kontakty seksualne. Sprawca i ofiara zachowują się jak

świeżo zakochana para. Ofiara zaczyna wierzyć w to, że partner się zmienił i że przemoc była

jedynie incydentem. Czuje się kochana, myśli, że jest dla niego ważna i znowu go kocha.

Spełniają się jej marzenia o cudownej miłości, odczuwa bliskość i zespolenie z partnerem.

Życie we dwoje wydaje się piękne i pełne nadziei. Ale faza miodowego miesiąca przemijają i

znowu rozpoczyna się faza narastania napięcia. Zatrzymuje ona ofiarę w cyklu przemocy, bo

łatwo pod jej wpływem zapomnieć o koszmarze pozostałych dwóch faz. Prawdziwe

zagrożenie, jakie niesie ze sobą faza miodowego miesiąca jest związane z tym, ze przemoc w

następnym cyklu jest zazwyczaj gwałtowniejsza.2

1.4. PRAWO WOBEC PRZEMOCY W RODZINIE

2Strona :Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia

� Kategoria: Wybrane

informacje i artykuły ,Utworzono: 2012-11-26 .

7

Według polskiego prawa przemoc wobec najbliższych jest przestępstwem ściganym

z urzędu. Wszystkie instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą

działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są zobowiązane

niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub policję. Zaniechanie tego obowiązku może

skutkować odpowiedzialnością karną. Także osoby, które pełnią w ramach swoich

obowiązków zadania służbowe, mają obowiązek powiadomienia policji lub prokuratora

w przypadku podejrzenia o popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy wobec członków

rodziny.

Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny

obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję. Jednak w tym wypadku – ze

względu na brak sankcji prawnych i status „obowiązku społecznego” niewypełnienie tych

zapisów nie pociąga za sobą konsekwencji.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Nr 78,

poz. 483 z późn. zm.). Rozdział drugi pt. „Wolności, Prawa i Obowiązki Człowieka i Jest

najważniejszym dokumentem w ustawodawstwie polskim, ustanawiającym podstawowe

prawa człowieka „Obywatela” reguluje zasady zapewniające każdemu nietykalność osobistą i

cielesną oraz stawiana ich straży władze publiczne. Konstytucja przyznaje każdemu prawo

żądania od organów władzy publicznej szczególnej ochrony dziecka przed przemocą,

okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.

Kodeks Karny (Dz. U. 1997 r. Nr 88, poz. 553) art. 207 kk. to kolejny akt prawny, który

uznaje przemoc w rodzinie za przestępstwo – „za znęcanie się psychiczne czy fizyczne nad

osobą najbliższą lub pozostającą w zależności od sprawcy przewidywana jest kara”.

Do zaistnienia przestępstwa znęcania wystarczy, że sprawca dopuszcza się tylko jednego z

rodzajów przemocy (tzn. psychicznej lub fizycznej).Również wymuszanie współżycia

seksualnego, w tym także gwałt w małżeństwie jest przestępstwem – sprawca może wtedy

również odpowiadać z art. 197 k.k.

Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. 1964 r. Nr 9, poz. 59) ,to przepis prawa cywilnego,

który reguluje Sytuację osób doznających przemocy w rodzinie zawarte głównie w Kodeksie

Rodzinnym i Opiekuńczym (ustawa z dnia 25 lutego 1964 r., Dz. U.1964 r. Nr 9, poz. 59).

Omówione są tam następujące kwestie:

- warunki zniesienia współwłasności majątkowej (art. 52),

- sądowe ustalenie ojcostwa (art. 84),

- obowiązek rodziców do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka (art. 141),

8

- warunki orzekania separacji i rozwodu (art. 56, 61),

- orzekanie o winie w rozkładzie pożycia małżeńskiego (art. 57),

- rozstrzygniecie o władzy rodzicielskiej (art. 58 § 1),

- sposób korzystania ze wspólnego mieszkania w przypadku rozwodu (art. 58 § 2),

- warunki żądania od rozwiedzionego małżonka środków na utrzymanie (art. 60).

Aktem prawnym regulującym działania wszystkich podmiotów wobec przemocy

w rodzinie jest również Rozporządzenie w sprawie procedury „Niebieskiej Karty”, które

obowiązuje od 18 października 2011r. Procedura ma na celu połączenie kompetencji

wszystkich instytucji odpowiedzialnych za przeciwdziałanie przemocy w rodzinie i tworzenie

warunków do podejmowania współpracy od momentu interwencji interwencji.

W rozporządzeniu określono krąg podmiotów uprawnionych do wszczęcia procedury

Niebieskiej karty oraz obowiązki przedstawicieli poszczególnych podmiotów uczestniczących

w procedurze.

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005r., zakłada

zwiększenie skuteczności, inicjowanie nowych i wspieranie podejmowanych już działań w

zakresie rozwiązywania problemu przemocy. Ustawodawca obowiązek ochrony rodziny

przed przemocą nakłada głownie na samorząd gminny i powiatowy, kładąc szczególny nacisk

na:

- tworzenie i realizację gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie,

- prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie,

- opracowywanie i realizację programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie,

- prowadzenie ośrodków wsparcia,

- tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.

Konieczne jest zatem podjęcie działań zmierzających w kierunku edukacji społecznej

dostarczającej wiedzy o zjawisku przemocy i sposobach radzenia sobie z problemem.

Niezbędne jest również zapewnienie profesjonalnej pomocy interwencyjnej i terapeutycznej,

zarówno sprawcom jak i ofiarom przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem krzywdzonych

dzieci.

9

II. DIAGNOZA PROBLEMU PRZEMOCY

2.1 Przemoc domowa- skala problemu

Przemoc w rodzinie jest problemem, którego skalę jest bardzo trudno oszacować.

Badania przeprowadzone przez Centrum Badania Opinii Społecznych w 2013 roku na temat

„Przemoc i konflikty w domu” pokazują, że zachowania te nie są akceptowane społecznie,

wielu sprawców prawdopodobnie je ukrywa. Także ofiary nie zawsze chcą mówić o swoich

przeżyciach, uznając je za wstydliwe.

Z najnowszego sondażu CBOS wynika także:

Prawie co dziesiąty Polak (9 proc.) doświadczył przemocy w domu; 8 proc. padło

ofiarą przemocy nieopodal miejsca zamieszkania. 28 proc. badanych deklaruje, że zna

osobiście lub z widzenia kobiety bite przez partnerów

Kobiety dwukrotnie częściej (12 proc.) niż mężczyźni (6 proc.) deklarują, że były

ofiarami przemocy w domu. Mężczyźni natomiast częściej mówią (14 proc.), że

doświadczyli jej poza domem (dotyczy to 5 proc. kobiet).

CBOS pytał respondentów nie o osobiste doświadczenia, ale o to, czy znają przypadki

przemocy wobec kobiet w najbliższym otoczeniu. 28 proc. respondentów odpowiedziało,

że zna osobiście lub z widzenia kobiety bite przez partnerów; wśród kobiet stwierdziło

tak 32 proc.

Z sondażu wynika także, że co dziewiąty badany żyjący w stałym związku (11 proc.)

doświadczył przemocy domowej (5 proc. przyznaje, że w ich przypadku takie zdarzenia

miały miejsce co najmniej kilka razy). W ciągu ostatnich dziesięciu lat odsetek ten - jak

zaznacza CBOS - w zasadzie się nie zmienił.

Mężczyźni niemal równie często jak kobiety deklarują, że byli uderzani przez

partnerkę, jednak kobiety częściej przyznają, że były bite wielokrotnie.

Również co dziewiąty dorosły (11 proc.) przyznaje, że zdarzyło mu się być sprawcą

przemocy domowej, w tym 8 proc. ankietowanych twierdzi, że były to pojedyncze

zdarzenia.

10

Jeśli chodzi o płeć osób przyznających się do rękoczynów, nie widać znaczących

różnic. Kobiety nawet nieco częściej niż mężczyźni przyznają, że podczas kłótni uderzyły

partnera (12 proc.).

Z badań CBOS wynika też, że wizerunek sprawcy i ofiary nie jest klarowny. Ponad

połowa uderzonych przez partnera (59 proc.) deklaruje, że również używała przemocy.

Dwie piąte badanych, którzy doświadczyli przemocy ze strony partnera (41 proc.) nigdy

nie zareagowało w ten sam sposób.

Tylko nieliczni rodzice (2 proc.) przyznają, że byli kiedyś uderzeni przez swoje

dorastające lub dorosłe dziecko (16-letnie lub starsze). Jednak w przypadku agresji ze

strony dzieci- jak podkreśla CBOS - być może istnieje jeszcze silniejszy opór do

przyznania, że takie zdarzenia miały miejsce.

Według badań CBOS przemoc domowa przybiera nie tylko postać fizyczną, ale także

formę psychicznego dręczenia partnera. Blisko jedna piąta badanych żyjących w stałym

związku (18 proc.) przyznaje, że zdarzają się sytuacje, kiedy współmałżonek używa

wyzwisk i obelg, co dziesiąty (10 proc.) doświadcza poniżenia i kpin, a co dwunasty (8

proc.) uskarża się, że współmałżonek ogranicza jego kontakty z rodziną i znajomymi.

Pięciu na stu badanych Polaków będących w stałych związkach (5 proc.) przyznaje, że

czasami partner grozi lub szantażuje go.3

Aby rozpoznać problem na terenie Gminy Zembrzyce, za pomocą kwestionariusza

ankiety zadano mieszkańcom gminy pytania dotyczące kwestii przemocy w rodzinie.

Na pytanie czy ankietowani zetknęli się z faktem przemocy w rodzinie na terenie naszej

gminy odpowiadali następująco: aż 12 osób (40%) stwierdziło, że zna takie przypadki, 10

respondentów (33%) słyszało o takich przypadkach, 8 osób nie zna takich przypadków

(27%).

Na pytanie otwarte, określające stan wiedzy respondentów na temat tego, czy wiedzą

do jakich instytucji na terenie naszej gminy można się zwrócić o wsparcie i pomoc dla

osób uzależnionych i dotkniętych przemocą domową, ankietowani odpowiadali w

większości, że jest to Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Zembrzycach – tak

wskazało 15 osób, na drugim miejscu ankietowani wskazali Policję - 5 osób - Ośrodek

Interwencji Kryzysowej – 4 respondentów odpowiedziało w ten sposób. Dwie osoby

wskazały, że jest to Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, inne

3Sondaż CBOS został przeprowadzony w dniach 10-16 maja tego roku na liczącej 1017 osób reprezentatywnej

próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski. ,Źródło: PAP, www.wyborcza.pl

11

odpowiedzi to Gminny Punkt Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, Niebieska Linia,

Ośrodka Zdrowia, Urząd Gminy.

Ubóstwo, brak środków finansowych, niezaspokojenie potrzeb materialnych

i nadużywanie alkoholu to najczęstsze przyczyny konfliktów i agresji ze strony

domowników. Dane statystyczne z Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Suchej Beskidzkiej

oraz Komendy Powiatowej Policji w Suchej Beskidzkiej pokazują, że Gmina Zembrzyce nie

jest wolna od agresji i aktów przemocy, co obrazują poniżej przedstawione tabele.

Tabela nr 1. Liczba interwencji domowych na terenie Gminy Zembrzyce w 2013r., z podziałem na

sołectwa.

Marcówka Śleszo

wice

Tarnawa

Dolna

Zembrzyce Tarnawa

Górna

Razem

Interwencje

domowe

w 2013 r.

7 7 16 21 1 52

Tabela nr 2. Liczba prowadzonych „Niebieskich kart” przez policję na terenie Gminy Zembrzyce

z podziałem na lata.

Marcówka Śleszowie Tarnawa

Dolna

Zembrzyce Tarnawa

Górna

Razem

NK 2011 r. 1 1 4 6 - 12

NK 2012 r. 1 1 2 - - 4

NK 2013 r. 1 - 3 4 1 9

Tabela nr 3. Liczba osób które w roku 2013 korzystały z pomocy Ośrodka Interwencji Kryzysowej,

z wyszczególnieniem problemów.

Miejscowość

Zgłaszany problem

Zembrzyce Marcówka Śleszowice Tarnawa

Dolna

Tarnawa

Górna Razem

alkoholizm 1 - - 1 - 2

Osoba stosująca

przemoc - - 1 - - 1

konflikt rodzinny 2 - 1 1 - 4

inne np. porady

prawne, w czyjejś

sprawie, alimenty,

problemy ludzi

starych

- - - 2 - 2

problemy

wychowawcze 1 1 - 1 - 3

konflikt małżeński i

w konkubinacie 2 - 1 - - 3

trudności z

funkcjonowaniem w

życiu codziennym

1 - - - 1 2

12

Problemy dorastania 1 - - - - 1

Problemy szkolne 1 - - - - 1

przemoc - - - 1 - 1

Zaburzenia

psychiczne - - - 1 - 1

Trudności szkolne - - - 2 - 2

Razem 9 1 3 9 1 23

Tabela nr 4. Formy pomocy dla osób, które w roku 2013 korzystały z pomocy Ośrodka Interwencji

Kryzysowej.

Miejscowość

Forma pomocy

Zembrzyce Marcówka Śleszowice Tarnawa

Dolna

Tarnawa

Górna Razem

pomoc

psychologiczna 5 6 8 9 2 30

poradnictwo

pedagogiczne 21 - 2 - - 23

poradnictwo

rodzinne 4 4 4 7 2 21

poradnictwo

specjalistyczne 25 39 21 14 3 102

pomoc prawna 2 - - 7 1 10

inne formy pomocy - - - - 1 1

Razem 57 49 35 37 9 187

Z uwagi na coraz większą świadomość społeczną, związaną ze zjawiskiem przemocy oraz

rosnącą liczbę osób zgłaszających ten fakt i szukających dla siebie bądź swoich bliskich

pomocy, konieczne jest natychmiastowe podejmowanie działań przez służby do tego

zobowiązane.

Statystykę dotyczącą stosowania procedury Niebieskiej Karty, przedstawia tabela zawierająca

dane występowania zjawiska przemocy na terenie powiatu suskiego oraz gminy.

Tabela nr 5. Realizacja procedury Niebieskiej Karty w 2013 r.

DANE DOTYCZĄCE REALIZACJI PROCEDURY "NIEBIESKIE KARTY" W SPRAWOZDANIU ROCZNYM ZA ROK 2013

Gmina Zawoja

Miasto Jordanów

Gmina Budzów

Gmina Jordanów

Gmina Sucha Beskidzka

Gmina Stryszawa

Gmina Bystra - Sidzina

Gmina Maków Podhalański

Gmina Zembrzyce Razem:

1) liczba posiedzeń zespołu interdyscyplinarnego wraz z informacją o obecności poszczególnych członków zespołu na odbytych posiedzeniach 5 12 4 4 9 4 4 7 4 53 2) liczba przekazanych do przewodniczącego zespołu formularzy "Niebieska Karta - A": 25 30 17 29 15 15 29 24 13 197

13

a) wyszczególnienie liczby formularzy "Niebieska Karta - A" przekazanych zespołowi interdyscyplinarnemu przez poszczególne podmioty zobowiązane do realizacji procedury 25 30 17 29 15 15 29 24 13 197

Policja 18 0 13 27 6 11 24 18 8 125

OPS 4 0 3 1 7 2 3 3 5 28

OIK 1 0 0 0 1 0 2 2 0 6

Służba Zdrowia 2 0 0 1 0 1 0 1 0 5

PCPR 0 0 1 0 0 0 0 0 0 1

Oświata 0 0 0 0 1 1 0 0 0 2

b) liczba rodzin objętych procedurą "Niebieskie Karty" 25 27 14 24 20 15 27 34 16 202

c) liczba rodzin, wobec których więcej niż jeden podmiot wszczął procedurę "Niebieskie Karty" 1 2 0 0 0 0 1 0 0 4

d) liczba osób wskazywanych w formularzu "Niebieska Karta - A" jako doświadczających przemocy, z rozróżnieniem na osoby dorosłe (kobiety/mężczyźni) i małoletnie 25 27 21 29 15 36 49 24 11 237

osoby dorosłe 23 26 19 27 10 23 43 24 10 205

w tym kobiety 23 20 18 24 9 16 22 21 8 161

mężczyźni 0 6 1 3 1 7 6 3 2 29

osoby małoletnie 2 1 2 2 5 13 21 0 1 47

e) liczba osób wskazanych jako sprawcy przemocy w formularzu "Niebieska Karta - A", z rozróżnieniem na osoby dorosłe (kobiety/mężczyźni) i małoletnie 25 27 15 29 17 15 22 24 16 190

osoby dorosłe 24 27 14 29 17 15 22 24 16 188

w tym kobiety 1 2 1 1 6 3 2 1 2 19

mężczyźni 23 25 13 28 11 12 20 23 14 169

osoby małoletnie 1 0 1 0 0 0 0 0 0 2

f) liczba wypełnionych formularzy "Niebieska Karta - C" 23 21 13 24 13 15 22 17 13 161

g) liczba wypełnionych formularzy "Niebieska Karta - D" 15 17 9 20 17 10 21 10 13 132

3) liczba powołanych grup roboczych wraz z liczbą ich posiedzeń: 25 30 29 24 13 15 22 24 16 198

liczba posiedzeń grup roboczych 71 91 95 32 81 74 444

4) działania wobec sprawców przemocy:

a) liczba sprawców zamieszkujących z osobą doznającą przemocy, w tym: 24 26 14 28 12 15 21 27 12 179

sprawcy, którzy podjęli leczenie odwykowe 2 3 7 3 4 4 4 2 7 36

sprawcy, wobec których prokurator zastosował środki zapobiegawcze (jakie?) 0 0 0 1 1 1 2 0 0 5 sprawcy skazani prawomocnym wyrokiem w postępowaniu karnym 0 1 4 0 1 2 2 4 3 17

sprawcy, którzy uczestniczą lub ukończyli program korekcyjno-edukacyjny 0 1 1 0 0 0 0 2 0 4

b) liczba sprawców niezamieszkujących z osobą doznającą przemocy, w tym: 1 1 1 0 5 0 1 7 1 17

sprawcy, którzy podjęli leczenie odwykowe 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

14

sprawcy, wobec których prokurator zastosował środki zapobiegawcze (jakie?) 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

sprawcy skazani prawomocnym wyrokiem w postępowaniu karnym 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

sprawcy, którzy uczestniczą lub ukończyli program korekcyjno-edukacyjny 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

Z danych Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Suchej Beskidzkiej wynika, że w roku

2013 zostało wszczętych 197 procedur dotyczących Niebieskiej Karty. Najwięcej bo 125

procedur zostało wszczęte przez policję., co stanowi 63,45 %. W Gminie Zembrzyce ilość

procedur związanych z założeniem Niebieskiej Karty z roku na rok wzrasta. W formularzach

Niebieskiej Karty podobnie jak i z badań CBOP wynika, że za osoby stosujące przemoc

najczęściej wskazywane są osoby dorosłe (188 osób), w tym większość to mężczyźni 169

osób, kobiety to 19 osób. W dwóch przypadkach za sprawcę przemocy podawano osoby

małoletnie.

Tabela nr 6. Procedura Niebieskiej Karty na postawie działalności Zespołu Interdyscyplinarnego

w Zembrzycach, z podziałem na lata.

Rok Liczba założonych Niebieskich Kart

przez Zespół Interdyscyplinarny w

Zembrzycach

Sprawca:

kobieta

Sprawca:

mężczyzna

2011 1

0 1

2012 7

1 6

2013 13

1 12

Na podstawie danych uzyskanych z Zespołu Interdyscyplinarnego w Zembrzycach można

przypuszczać, że skala problemu z roku na rok rośnie.

Z analizy własnej pracowników GOPS w Zembrzycach wynika również, że znaczna

część partnerów znęcających się nad rodziną, to osoby uzależnione od alkoholu.

Prawdopodobieństwo wystąpienia aktów przemocy w rodzinach alkoholowych jest ponad

dwukrotnie większe niż w pozostałych.

Poniżej przedstawiono działania podejmowane przez Gminną Komisję Rozwiązywania

Problemów Alkoholowych w Zembrzycach.

Tabela nr 7. Liczba osób oraz udzielonych porad w punkcie informacyjno - konsultacyjnym

w Zembrzycach w poszczególnych kategoriach , z podziałem na lata.

Liczba osób oraz udzielonych im porad w punkcie konsultacyjno - informacyjnych w poszczególnych kategoriach

klientów:

15

2011 2012

2013

Liczba

osób

Liczba

porad

Liczba

osób

Liczba

porad

Liczba

osób

Liczba

porad

1.Osobom z problemem

alkoholowym 37 230 28 355 28 368

2.Ofiarom przemocy w rodzinie 0 0 4 7 4 8

3. Sprawcom przemocy w

rodzinie 1 1 2 2 6 18

Tabela nr 8 Działania Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Zembrzycach

z podziałem na lata.

LP DZIAŁANIE /ROK 2011 2012 2013

1. Liczba osób, z którymi gminna komisja rozwiązywania problemów

alkoholowych przeprowadziła rozmowy interwencyjno –motywujące,

w związku z nadużywaniem alkoholu

17 11 13

2. Liczba osób, wobec których gminna komisja rozwiązywania

problemów alkoholowych wystąpiła do sądu z wnioskiem o

zobowiązanie do podjęcia leczenia odwykowego

4 4 4

3. Liczba osób, które w wyniku działań gminnej komisji podjęły

leczenie dobrowolnie leczenie odwykowe

5 4 7

Powyższe dane świadczą o tym, że liczba osób skierowanych przez Gminną Komisję

Rozwiązywania Problemów alkoholowych w Zembrzycach , jest praktycznie na tym samym

poziomie. Pozytywnym jest jednak fakt ,że wzrasta liczba osób z problemem alkoholowym

korzystających z porad punktu konsultacyjnego w Zembrzycach, które podjęły dobrowolne

leczenie odwykowe.

Szczególnie dramatyczne konsekwencje przemocy w rodzinie zauważa się u dzieci.

Powodują one bowiem w ich psychice nieodwracalne skutki, które mogą dać znać o sobie

dopiero w życiu dorosłym. Zjawisko bicia dzieci to również zjawisko nieoszacowane, gdyż

społeczna presja wpływa na ukrycie przez rodziców przemocy wobec dzieci. Dzieci same nie

są w stanie sobie poradzić w swoich trudnych sytuacjach rodzinnych.

Pomoc instytucjonalna jest w niektórych przypadkach nieodzowna. Z doświadczeń osób

i organizacji zajmujących się przemocą domową wynika, że statystyki nie oddają powagi

problemu, w szczególności gdy ofiarami przemocy w rodzinie są dzieci, które nie potrafią

same prosić o pomoc.

Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Zembrzycach wymienia instytucje,

organizacje, służby i środowiska włączone w rozwiązywanie problemu. Jednym

z najważniejszych elementów skutecznego ograniczenia zjawiska agresji i przemocy jest

16

realizacja programów edukacyjnych, profilaktycznych i zdrowotnych w szkołach oraz

w świetlicy środowiskowej na terenie gminy.

W latach 2012-2013 świetlica środowiskowa w Zembrzycach prowadziła następujące

programy profilaktyczne w zakresie przemocy:

1.Media i przemoc – Rubikon

2.Powstrzymać agresję – Rubikon

3.„W Skrzatolandzie ” dzieci młodsze – model rodziny, funkcjonowanie rodziny, odpoczynek,

wartości moralne;

4. Ja i moja rodzina;

5. Indywidualna praca z dzieckiem trudnym;

6. Pomoc indywidualna rodzicom w trudnych sytuacjach wychowawczych;

Tabela nr 9 Liczby wychowanków Świetlicy Środowiskowej w Zembrzycach i filii w Tarnawie Górnej.

z podziałem na lata.

2011 rok 2012 rok 2013 rok

Świetlica

Zembrzyce 30 34 38

Filia Tarnawa

Górna - 24 28

Ponadto wszystkie szkoły na terenie gminy od lat włączone są w działalność na rzecz

przeciwdziałania przemocy, poprzez realizację następujących programów.

Tabela nr 10 Programy realizowane przez szkoły na terenie gminy Zembrzyce .

Nazwa szkoły Nazwa programu Do kogo

skierowany

jest program

Partnerzy

Zespól Szkół

w Zembrzycach

Szkolny program profilaktyki

z elementami ochrony przed agresją

i uzależnieniami„

Bezpieczna szkoła”

„Cyberprzemoc”

Ankieta na temat agresji

Ankieta na temat zachowań

agresywnych

„Tydzień przeciwko przemocy”

-Wszyscy

uczniowie

- kl. IV-VI

- nauczyciele

- uczniowie oraz

rodzice

- uczniowie oraz

nauczyciele

OIK Sucha Beskidzka,

Wydział prewencji KPP

Sucha Beskidzka. GOPS

Gminna Komisja

Rozwiązywania

Problemów Alkoholowych

Zespól Szkół

w Tarnawie

Dolnej

Szkolny program profilaktyki w

tym ochrona przed uzależnieniami i

zjawiskami patologicznymi

- uczniowie oraz

nauczyciele

GOPS, Gminna Komisja

Rozwiązywania

Problemów Alkoholowych

17

Szkoła

Podstawowa

w Marcówce

Szkolny program profilaktyki

„Otwórz oczy i bądź wolny od

przemocy”

Promocja zdrowego stylu życia

Zapobieganie przemocy i

zachowaniom agresywnym

.Spotkania z policjantem w ramach

akcji :Bezpieczna droga do szkoły

.Profilaktyka Uzależnień

Bezpieczeństwo w szkole i poza nią

Wszyscy

uczniowie w

szkole

-klasy IV – VI

-klasy IV – VI

Wydział prewencji KPP

Sucha Beskidzka, GOPS,

Gminna Komisja

Rozwiązywania

Problemów Alkoholowych

Szkoła

Podstawowa

w Śleszowicach

Program „Nie daj się - powiedz nie

przemocy - reaguj ” w tym:

Wprowadzenie procedur

Niebieskiej Karty szkolenia dla

nauczycieli

Nie daj się – powiedz nie

przemocy – informacja dla

rodziców, pogadanki skierowane do

dzieci

Program „ Bezpieczna szkoła-

bezpieczny uczeń.” w tym:

Bezpieczna szkoła– kurs nadający

kwalifikacje

Działania: pogadanki, debaty,

ekspozycje promujące prawidłowe

postawy. Program „Stop przemocy”

Bezpieczne przerwy.

„Stop przemocy!”

-szkolenia dla

dyrektora szkoły

nauczycieli

-informacje dla

rodziców

-uczniowie klas

0-VI, rodzice

-uczniowie klas

0-VI

Wydział prewencji KPP

Sucha Beskidzka. GOPS

Gminna Komisja

Rozwiązywania

Problemów Alkoholowych

Zmniejszenie rozmiarów przemocy w polskich rodzinach i pomaganie ofiarom jest

nadrzędnym celem, który powinien łączyć działania całej społeczności lokalnej. Należy

jednak pamiętać, że społeczność lokalna to żywy organizm podlegający wpływom różnych

czynników, stale się przekształcający, reagujący na bodźce, nieobojętny na warunki

w których aktualnie funkcjonuje.

Przedstawiony poniżej SWOT – to metoda prezentacji i analizy problemu

społecznego, a dokładnie kontekstów, w jakich problem występuje. To rodzaj analizy , która

polega na zebraniu i uporządkowanym przedstawieniu informacji, które mają wpływ na

przyszłe działania.

ANALIZA SWOT

Mocne strony Słabe strony

1.Wysoka świadomość rangi problemu.

2.Znajomość problemu przez służby zajmujące

się profilaktyką i wsparciem rodzin

dysfunkcyjnych i zagrożonych.

3.Wyszkolona kadra GOPS w zakresie

przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

4.Działanie interdyscyplinarne służb pierwszego

1.Zjawisko silnie zakorzenione w obyczajowości

przez istniejące mity i stereotypy.

2.Powszechny pogląd o braku konsekwencji

ponoszonych przez sprawcę, będący czynnikiem

osłabiającym podejmowanie działań przeciwko

niemu.

3.Niedostateczna pomoc specjalistyczna dla

18

kontaktu, dobra współpraca, koordynacja

działań podmiotów zajmujących się pomocą

5.Wzrastająca liczba zgłoszeń dot. przypadków

przemocy w rodzinie, sprawne informowanie o

problemie.

6. Działalność Ośrodka Interwencji Kryzysowej

w Suchej Beskidzkiej.

7. Kampanie społeczne: krajowe, wojewódzkie,

powiatowe, gminne.

8. Zjawisko coraz bardziej nagłaśniane przez

media.

ofiar, sprawców,

4.Braki kadrowe i instytucjonalne w zakresie

realizacji zadań z zakresu przeciwdziałania

przemocy.

5.Mała liczba organizacji pozarządowych ,

zajmujących się problematyką przemocy.

6.Trudności w odseparowaniu sprawców

przemocy od ofiar.

III. ZAŁOŻENIA PROGRAMU, CELE I KIERUNKI DZIAŁAŃ

Założenia nadrzędne programu

Za przemoc zawsze odpowiedzialny jest sprawca, bez względu na to,

co zrobiła ofiara.

Najważniejsze jest bezpieczeństwo ofiary.

Nie ma żadnego uzasadnienia ani usprawiedliwienia przemocy.

Podstawowym zadaniem jest zatrzymanie przemocy, bez tego pomoc jest

nieskuteczna.

Zrozumiałe i dopuszczalne są wahania i niekonsekwencje w zachowaniu

i decyzjach ofiary, gdyż jest to jeden z objawów doznanych urazów.

Nikt nie ma prawa stosować przemocy wobec drugiego człowieka.

W przeciwdziałaniu przemocy należy pamiętać o sprawcach, proponując im

formy pomocy, które poprzez zmianę ich postaw i zachowań, w sposób trwały

powstrzymają akty przemocy.

Program będzie realizowany w oparciu o następujące akty prawne:

Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie,

Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U.

z 2005r., Nr 180, poz. 1493 z późn zm.),

Ustawa z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012r.,

poz.788 z późn. zm.)

Ustawa z 6 czerwca 1997r.Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88, poz. 553; Nr 128.

poz. 840 z późn. zm.),

Ustawa z 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89,

19

poz. 555 z późn. zm.),

Ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu

alkoholizmowi (Dz. U. z 2012r., poz. 1356 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 2012,

poz.124),

Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz..U. z 2013r, poz.182,

z późn. zm.)

System Profilaktyki i Opieki nad Dzieckiem Rodziną na lata 2007-2013

Gminne Programy Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Program stanowi element Strategii Integracji i Rozwiązywania Problemów Społecznych

Gminy Zembrzyce na lata 2014-2020.

Opracowany Program Przeciwdziałania Przemocy oraz Ochrony Ofiar Przemocy

w Rodzinie w Gminie Zembrzyce na lata 2014-2017, ma charakter interdyscyplinarny

i zakłada, że będzie realizowany przez wszystkie instytucje i organizacje zobowiązane do

podejmowania działań w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Założenia

Programu są zintegrowane z lokalnymi potrzebami i dotychczas prowadzonymi działaniami.

20

IV. CEL GŁÓWNY PROGRAMU:

ZMNIEJSZENIE ZJAWISKA PRZEMOCY W RODZINIE I PROBLEMÓW

WOKÓŁ NIEGO WYSTĘPUJĄCYCH.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Cel szczegółowy 1:

Podnoszenie świadomości społecznej i wrażliwości mieszkańców Gminy Zembrzyce wobec

zjawiska przemocy

Cel szczegółowy 2:

Zwiększenie dostępności pomocy rodzinom, w których stosowana jest przemoc

a w szczególności zwiększenie skuteczności ochrony ofiar przemocy w rodzinie

Cel szczegółowy 3:

Rozwój współpracy w zakresie budowy spójnego systemu przeciwdziałania przemocy

w rodzinie

Cel nr 1: Podniesienie świadomości społecznej i wrażliwości mieszkańców Gminy Zembrzyc wobec przemocy w rodzinie

ZADANIE

GRUPA

ODBIORCÓW

REALIZATORZY OKRES

WYKO

NYWA

NA

WSKAŹNIKI

Diagnozowanie i

monitorowanie

problemu przemocy w

rodzinie w gminie

Zembrzyce

Mieszkańcy

Gminy

Zembrzyce

Gminny Ośrodek

Pomocy Społecznej

w Zembrzycach,

Gminna Komisja

Rozwiązywania

Problemów

Alkoholowych,

2014-

2017

Liczba spotkań po-

święconych analizie

dostrzeżonych problemów

1 x w każdym roku;

liczba sprawozdań 1 raz w

roku

Włączenie lokalnej Mieszkańcy Zespół 2014- -Liczba lokalnych

21

społeczności w

monitorowanie zjawisk

związanych z

występowaniem

przemocy

(uwrażliwienie

społeczeństwa na skalę

zjawiska i negatywne

jego skutki)

Gminy

Zembrzyce

Interdyscyplinarny

w Zembrzycach

2017 kampanii społecznych

poświęconych podnoszeniu

świadomości społecznej w

zakresie przyczyn, form i

skutków przemocy oraz

świadomości prawnej i

konsekwencji

wynikających ze

stosowania przemocy;

-Liczba artykułów

zamieszczonych w lokalnej

prasie;

-Liczba rozdysponowanych

materiałów promocyjnych

Bieżąca aktualizacja

strony internetowej

promującej główne

idee Programu

Mieszkańcy

Gminy

Zembrzyce

GOPS 2014-

2017 -Strona internetowa

zawierająca Program

- Liczba artykułów

umieszczonych na stronach

rozpowszechnienie

materiałów i informacji o

Programie

Upowszechnianie

procedury ochrony

prawnej i wsparcia dla

świadków i ofiar

przemocy w rodzinie

Mieszkańcy

Gminy

Zembrzyce

GOPS; GKRPA, Policja

Oświata

2014-

2017

-Liczba wydanych

poradników ,ulotek

-Liczba

rozdystrybuowanych

materiałów

informacyjnych,

-Liczba przyjętych

zgłoszeń podejrzenia

występowania zjawiska

przemocy,

-Liczba podejmowanych

interwencji ZI

Opracowanie i

realizacja programów

profilaktycznych w

szkołach z zakresu

przeciwdziałania

przemocy oraz agresji

Dzieci i

młodzież szkół ,

świetlicy

środowiskowej

w Zembrzycach

GOPS, GKRPA,

szkoły świetlica

środowiskowa w

Zembrzycach

2014-

2017

-Realizacja minimum 1

profilaktycznego

programu w ciągu roku

szkolnego w każdej szkole

Cel nr 2: Zwiększenie dostępności pomocy rodzinom, w których stosowana jest

przemoc, a w szczególności zwiększenie skuteczności ochrony ofiar przemocy w

rodzinie

Upowszechnianie

informacji o pod-

miotach

udzielających

pomocy i

procedurze

Niebieskiej Karty

Osoby, co do

których istnieje

podejrzenie, że są

ofiarami przemocy

Podmioty

odpowiedzialne za

wypełnianie

Niebieskich Kart

2014-

2017

Liczba wydanych

Niebieskich Kart część B

Zapewnienie

wsparcia i pomocy

osobom

doświadczającym

przemocy,

uwikłanym w

przemoc

Rodziny zagrożone

wykluczeniem,

rodziny w kryzysie,

ofiary przemocy,

sprawcy przemocy

Punkt Informacyjno

Konsultacyjny ds.

Przemocy w Rodzinie

w Zembrzycach

Punkt Informacyjno

Konsultacyjny ds.

Uzależnień

2014-

2017

-Liczba porad udzielonych

w Punkcie ds.

przeciwdziałania przemocy

przy GOPS

-Liczba porad udzielonych

w Punkcie Informacyjno

Konsultacyjnym ds.

Uzależnień.

22

Rozwój form

poradnictwa

specjalistycznego

dla osób

uwikłanych w

przemoc

Osoby uwikłane w

przemoc, ofiary

przemocy , dzieci,

członkowie rodzin

GOPS, Zespół

Interdyscyplinarny w

Zembrzycach, OIK w

Suchej beskidzkiej

2014-

2017

-Liczba specjalistycznych

porad dla osób dotkniętych

przemocą w rodzinie w

ramach zawartego

porozumienia z Ośrodkiem

Interwencji Kryzysowej w

Suchej Beskidzkiej

Rozwój działań w

zakresie pracy z

osobami

stosującymi

przemoc w rodzinie

Sprawcy przemocy

domowej

GOPS, Zespół

Interdyscyplinarny w

Zembrzycach,

OIK w Suchej

Beskidzkiej

2014-

2017

- Liczba osób stosujących

przemoc skierowanych i

zmotywowanych do

udziału w programach

korekcyjno naprawczych

realizowanych przez OIK

Udzielanie

wsparcia dzieciom

i młodzieży z

rodzin narażonych

na przemoc

domową

Dzieci i młodzież z

terenu gminy

Świetlica

środowiskowa w

Zembrzycach ,szkoły

2014-

2017

-Liczba programów,

działań wspierających z

zrealizowanych w

szkołach ,świetlicy

środowiskowej.

Udzielanie

doraźnego

schronienia

ofiarom przemocy

Ofiary przemocy w

rodzinie z gminy

Zembrzyce

GOPS, Zespól

Interdyscyplinarny w

Zembrzycach

2014-

2017

Liczba osób, którym

udzielono schronienia w

innych podmiotach do tego

przygotowanych, poza

gminą Zembrzyce

Cel nr 3: Rozwój współpracy w zakresie budowy spójnego systemu przeciwdziałania

przemocy w rodzinie

Koordynowanie

działań różnych

lokalnych

instytucji, służb i

organizacji w

obszarze przeciw-

działania przemocy

w rodzinie

Służba zdrowia,

placówki oświato-

we, policja, MOPS,

GKRPA, itp.

Zespól

Interdyscyplinarny w

Zembrzycach

2014-

2017

-Liczba spotkań członków

zespołu liczba osób

uczestniczących w pracach

Zespołu, liczba wspólnie

podejmowanych inicjatyw

Organizowanie

szkoleń i

warsztatów

tematycznych dla

osób i instytucji

działających w

obszarze

przeciwdziałania

przemocy w rodzi-

nie

Służba zdrowia,

placówki oświato-

we, policja, MOPS,

GKRPA,

organizacje

pozarządowe., itp.

GOPS, GKRPA,

instytucje szkolące

2014-

2017

-Liczba zorganizowanych

szkoleń , warsztatów

-Liczba osób

uczestniczących w

szkoleniach ,warsztatach

-Liczba wydanych

zaświadczeń;

-Liczba szkoleń z udziałem

reprezentantów ww.

placówek;

-Liczba odbytych spotkań z

udziałem ww. podmiotów

23

Wypracowanie

procedur

postępowania w

sytuacjach

podejrzenia o

przemoc w rodzinie

Służby wsparcia. Zespół

Interdyscyplinarny

w Zembrzycach

2014 -

2017

-Liczba spotkań

poświęconych

wypracowaniu procedur,

-Liczba uczestników

spotkań,

-Liczba procedur

udzielania wsparcia

ofiarom i sprawcom

przemocy

Sporządzenie

analiz z zakresu

przeciwdziałania

przemocy w

rodzinie

Służby wsparcia. GOPS Zespól

Interdyscyplinarny w

Zembrzycach

2014-

2017

-Liczba sprawozdań z

realizacji zadań,

-Sprawozdanie do Urzędu

Wojewódzkiego,

- Sprawozdania GOPS

OIK, GKRPA corocznie

V .PRZEWIDYWANE EFEKTY REALIZACJI PROGRAMU

1. Zmiana postaw społecznych wobec zjawiska przemocy w rodzinie.

2. Spadek liczby przypadków przemocy w rodzinie.

3. Udzielanie profesjonalnej pomocy ofiarom przemocy w rodzinie.

4. Usprawnienie systemu pomocy rodzinom dotkniętym przemocą.

5. Zwiększenie zaangażowania społeczności w sprawy przeciwdziałania przemocy.

6. Zbudowanie systemu działań w zakresie pomocy rodzinom i osobom dotkniętym

przemocą.

7. Niwelowanie skutków zjawiska przemocy

VI. MONITOROWANIE I EWALUACJA PROGRAMU

Program będzie monitorowany oraz ewaluowany corocznie w formie sprawozdania,

które obejmowało będzie informacje uzyskane z różnych jednostek pomagających ofiarom

przemocy w rodzinie i tych wchodzących w skład systemu wsparcia. Sprawozdanie będzie się

opierało na analizie jakościowej i ilościowej danych uzyskanych od realizatorów zadań

określonych w Programie. Porównanie informacji na temat postępów realizacji programu

24

z uprzednio przyjętym planem i zakładanymi rezultatami pozwoli na ocenę realizacji

programu .

VII. BUDŻET I ŹRÓDŁA FINANSOWANIA

Źródłem finansowania zadań Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy oraz

Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie będą środki finansowe z budżetu gminy, dotacje celowe

oraz mogą być wykorzystywane środki pozabudżetowe pozyskiwane z innych źródeł.

Środki na realizację Programu przewidziane będą corocznie w planie finansowym Gminnego

Ośrodka Pomocy Społecznej w Zembrzycach.

Niniejszy Program jest programem ramowym, wytyczającym kierunki działania i może

podlegać uzupełnieniom i modyfikacjom.