Praat mee over wonen!De Huurders Belangen Vereniging zoekt een penning-meester en een tweetal taakgerichte bestuurders. Iets voor u?

De penningmeester is bij voorkeur bekend met belastingen en financiële

regelingen. Hij of zij verzorgt het opstellen van de jaarrekening, balans

en begroting en contacten met subsidiegevers.

De algemene bestuurders hebben affiniteit met de volkshuisvesting. Ze

nemen in overleg gerichte taken op zich. In het algemeen bevorderen zij

het contact met de achterban door die waar mogelijk te betrekken bij

activiteiten van de HBV.

Ook zoeken wij nog een specialist op het gebied van duurzaamheid.

De HBV is volwaardig en wettelijk ondersteund gesprekspartner van

woonstichting St Joseph en de gemeente. Als kandidaat hoeft u zelf niet

persé huurder te zijn. U praat en beslist mee over kwesties op het gebied

van leefbaarheid, bouwen en volkshuisvesting in uw eigen leefomgeving.

Een onkostenvergoeding is voorhanden.

Heeft u interesse of wilt u meer informatie? Neem dan contact met ons op!

Voorkom voedselverspillingNatuurlijk doet u al uw best om geen voedsel te verspillen. Maar het kan altijd beter. Volgens het voedingscentrum kunnen we door beter om te gaan met eten jaarlijks per persoon gemiddeld 150 euro besparen, ongeveer 50 kilo verantwoord voedsel. Hoe dan?

Bijvoorbeeld door te zorgen dat minder voedsel bederft. Zet de koelkast

op 4 graden celcius; het optimale compromis tussen energieverbruik en

houdbaarheid. Ook gooien we nog altijd veel etenswaren te snel weg.

Consumenten worden op het verkeerde been gezet door het lastige

onderscheid tussen ‘ten minste houdbaar tot’ (THT) en ‘te gebruiken tot’ (TGT) op de verpakking. THT is een gezondheidsadvies: tot deze datum

kun je dit product veilig consumeren, maar daarna moet je oppassen.

TGT is een kwaliteitsgarantie en zegt niets over voedselveiligheid. Ook

na deze datum zijn deze etenswaren, zoals pasta of rijst, nog lange tijd te

gebruiken. Dat beoordeelt u met uw ogen en vooral uw neus.

Over pasta en rijst gesproken: bij de webshop van het Voedingscentrum

kunt u een ‘eetmaatje’ bestellen, een handige maatbeker om de juiste

hoeveelheid per persoon af te meten. Heeft u toch een restje over? Dan

staan er morgen ‘kliekjes’ op het menu. Heerlijke recepten vindt u op de

website www.optimaal.nl of in het boek Koken met Restjes van Daisy

Scholte en Jill Overmaat. Eet smakelijk!

De VerhuurdersheffingDe verhuurdersheffing is een belasting voor verhuurders van minstens

tien woningen met een huur tot 710,68 per maand (de zogeheten

liberalisatiegrens). Belasting op iets wat wij sociale huur noemen. De

heffing is een percentage van de WOZ-waarde van het bezit.

Wie heeft de heffing ingevoerd? VVD, CDA en PVV kondigden in 2010 een heffing van 800 miljoen euro

aan. In het regeerakkoord werd die nog verhoogd naar 2 miljard, om ten

slotte uit te komen op 1,7 miljard in het zogeheten woonakkoord. Dat

akkoord is geldig tot 2017.

Waarom? Om de staatskas te spekken. De rechtvaardiging luidde dat

woningcorporaties wel wat kunnen terugdoen voor de jarenlange

staatssteun in de vorm van subsidies in het verleden. Lees verder >>>Afscheid zéér trouwe HBV-bestuurdersJosé van Eindhoven en Francien Voets verlaten de Huurders Belangen Vereniging als leden van het bestuur.

Tijdens de ledenvergadering van 30 mei in “De Rots” namen wij formeel

afscheid van José van Eindhoven en Francien Voets als leden van het

bestuur. Francien was al lid van het bestuur eind 90-er jaren en José

vanaf begin 2000. Al die jaren hebben zij hand en spandiensten voor de

huurders uitgevoerd. Op maandag 11 juli heeft het bestuur informeel

afscheid genomen van deze buitengewone trouwe bestuursleden. Met

een bloemetje, een geschenkbon én een terugblik op de afgelopen jaren

zijn de dames hartelijk uitgezwaaid.

Francien Voets (links) en José van Eindhoven (rechts)

Ma. 19 december 2016

Jaarvergadering

in ‘De Walnoot’

19.30 uur

NIET VERGETEN:

Huurders Belangen Vereniging Van der Aastraat 25282 WL Boxtel

T 06 - 204 355 82 (Ad Boleij)T 0411 - 67 57 73 (Jos Boom)

InternetE-mail: habeveboxtel@kpnmail.nl

Blijf ook actueel en bekijk onze website:

www.hbvboxtel.com

ContributieDeze bedraagt 6,50 EUR per jaar.

ING: NL06INGB0006857618

Rabobank: NL46RABO0168879913

Bereikbaarheid:Iedere dinsdagochtend van 10.30 uur tot 11.30 uuris het kantoor aan de van der Aastraat 2 geopend. (m.u.v. Juli en Augustus)

© Huurders Belangen Vereniging 2016 | Teksten: Bestuur H.B.V. studio-rob.nl

Design by

Om hoeveel geld gaat het? >>> Vervolg “De Verhuurdersheffing”

Met 2016 erbij heeft de heffing inmiddels 4,3 miljard euro opgebracht,

waarvan ruim 90 procent door woningcorporaties. In 2014 bijvoorbeeld

bedroegen de bedrijfslasten van alle corporaties bij elkaar 4 miljard.

Daarvan was 1,2 miljard euro heffing. Per woning bedroeg die heffing in

2014 ongeveer 470 euro. In 2019 wordt dat bijna 700 euro.

Uiteindelijk zijn het dus de huurders die voor deze gigantische bedragen

opdraaien. Bijkomend effect is nog dat de nieuwbouw van sociale

huurwoningen als een plumpudding is ingezakt. En allerlei projecten in

het kader van verduurzaming van woningen zijn in de ijskast gezet.

‘Niet rechtvaardig, omslachtig en bot’Een onderzoek in opdracht van de Woonbond, de woningcorporaties

en de gemeenten maakt gehakt van de heffingsmaatregel. Die is ‘niet

rechtvaardig, omslachtig en bot’. Maar minister Bot heeft de opgehaalde

miljarden gewoon nodig, en de Tweede Kamer legt hem niets in de weg.

Half miljoen huishoudens huren te duur Steeds meer huurders met een relatief laag inkomen betalen te veel

huur. Was dat in 2009 nog acht procent van de huurders, vorig jaar was

hun aandeel opgelopen tot ruim 18 procent. In concrete cijfers: 522.000

huishoudens hebben een huurwoning die te duur is.

In 2013 is het systeem waarbij de huren maximaal met de inflatie mochten

stijgen losgelaten. Zelfs de laagste inkomens kregen hierdoor een extra

huurverhoging van 1,5% boven inflatie. Dit beleid heeft (ook in Boxtel) veel

mensen in de problemen gebracht. Hiervoor hebben wij meerdere malen

de noodklok geluid, maar er was niemand die ernaar wilde luisteren. Nu

de verkiezingen naderen zou dat kunnen veranderen.

Starters staan er helemaal beroerd voor. Bij het Meldpunt Huuralarm

van de Woonbond melden zich dagelijks woningzoekenden die buiten

de boot vallen. Ze zijn ‘te arm’ om aan de inkomenseisen van de vrije

sector te voldoen, en tegelijkertijd ‘te rijk’ om sociaal te mogen huren.

Ben je flexwerker of uitzendkracht, dan heb je een extra probleem omdat

huurders met een vast arbeidscontract voorrang krijgen. Ook herstarters

(denk aan een relatiebreuk) of senioren die willen doorstromen naar een

betaalbaar appartement zitten vaak op soortgelijke manier in de tang.

De Huurders Belangen Vereniging blijft in de onderhandelingen met de

corporatie hameren op de bouw van betaalbare woningen. Betaalbaar

wonen moet een recht zijn voor iedereen.

Ook zet de Huurders Belangen Vereniging zich in om een rem te zetten op de

huurverhogingen. Ons pleidooi voor een beperking van de huurverhoging

heeft het afgelopen jaar geleid tot een zeer beperkte huurverhoging van

0,6 % voor alle huurders met een inkomen tot € 44.360,-. Een resultaat

waar wij trots op zijn en wat wij graag met u delen.

Van parketvloer tot stookhout in één nacht

Column door Bert Broekman

Bert Broekman huurt al 53 jaar een woning van St. Joseph. Hieronder verhaalt deze Gouden Huurder over een halve huiskamer en water peilen met een bezemsteel.

Een kleine verhuiswagen vol was het, waarmee we in juli 1961 arriveerden

in Boxtel. Mijn vrouw en ik reden naast de chauffeur mee vanuit Eindhoven.

De mooie blauwe vloerbedekking in de huiskamer, gelegd door de firma

Den Ouden, lag al glanzend te wachten in de huiskamer. Daar zouden

onze meubels mooi op uitkomen. We waren nogal ’ns vlug geïnstalleerd,

en zo zaten we zelf ook te glimmen aan de eethoek voor ons raam. Met

een schuifdeur kon je de huiskamer in tweeën delen en dat deden we ook;

we gebruikten maar één helft.

De eerste tijd waren wij druk met onze kinderen, daarna gingen we de buurt

verkennen. Gizy, een Hongaars vrouwtje, woonde naast de hal beneden

in de flat, met haar man Cor. Die werkte bij de Hebox in de Stationsstraat.

Cor had een groot weefgetouw in zijn huiskamer staan. Gizy kende ik van

Hotel Bekkers, wij werkten daar samen. Andere buren waren Martin en

Leonie. Martin was bij de luchtmacht. Hij leerde piloten vliegen in Volkel.

Elke week kwam een ambtenaar in uniform en met een leren schoudertas

de huur bij ons ophalen. De jaren vlogen voorbij en wij besloten in te

schrijven op een benedenwoning in wat toen Plan Oost heette. Toen we

in februari 1968 verhuisden naar het Pater van den Elzenplein 18 kregen

we het sleutelgeld van de flat volledig terug. Bij St. Joseph hadden ze nog

nooit een flat zó ongeschonden teruggekregen na zeven woonjaren door

een gezin met vier personen.

Bestrating was er nog niet, en we konden amper ons huis bereiken door

de modder. Het schept al gauw een band met de buren, al lag daar nog

wel een grote berg zand voor. Het mocht de pret niet drukken, en onze

kinderen speelden heerlijk buiten met die van onze nieuwe buren. Net

als zij hadden we het goed naar onze zin. Tegen over ons woonden een

spoorman en een leraar met kinderen in dezelfde leeftijd. Als chef-kok

was ik vaak van huis tot ’s avonds laat, maar mijn vrouw had elke dag wel

positieve verhalen over de buren.

Het water buiten verdween met de komst van bestrating, maar binnen

dook het juist weer op. Ónder ons huis! Oude Boxtelaren wisten te

vertellen dat het gebied voordat het was bebouwd ’s winters altijd onder

water stond. De mensen brachten toen hun kinderen soms met bootjes

naar school! Maar volgens de plannenmakers zou het allemaal snel beter

worden. Intussen lagen de buizen van de ringverwarming gewoon in het

water. Bij elke visite uit Eindhoven was steevast het hoogtepunt hoe wij

met een bezemsteel in de hand meetten hoeveel grondwater er nú weer

onder het kruipluik stond…

Politieagent Pim was onze overbuur. Op een morgen lag ineens zijn hele

woonkamer vol kachelhout. Het was de parketvloer die ’s nachts door het

vocht compleet uit elkaar was gespat. Daarna begonnen ook de balken en

de vloerplanken te rotten. De kritieken in onze nieuwe wijk waren niet mals:

hoe kon Boxtel het verzinnen om op zo’n drassige grond huizen te bouwen!

In 1990 verhuisden wij naar de Orlando di Lassostraat. Het sleutelgeld van

het Pater van den Elzenplein kregen we opnieuw netjes terug. Deze keer

wel minus tien gulden, omdat wij één kleine radiator hadden geverfd. En

dát mocht niet volgens de woninginspecteur.