~ Home Is In My Head ~~ Home Is In My Head ~

IntroIntro

Dit dagboek wordt gemaakt door :

Svenja Simstone & Piper_Halliwel.

Hopelijk genieten jullie van ons gezamenlijke 2e dagboek  !

P.S.: Het forum topic op desims2.nl

OpmerkingOpmerking

Als er 2 tekstvakken in een dia staan, lees je best eerst

De tekst die rechtsboven staat en dan pas de tekst onder de foto.

Anders zou er wel eens verwarring kunnen optreden. ;)

Die avond stond ik voor mijn kast. Uitgaanskledij... Ik had nog wel ergens een zwart kleedje en een legging, maar misschien was dat wel een beetje te braaf voor wat Thom van plan was? Er hing ook nog een grijs kleedje, maar dat deed ik eigenlijk nooit aan, veel te kort. Ideaal voor vanavond dus...

Om zo onbekend mogelijk te blijven probeerde ik mijn haar wat te veranderen. Zonder veel succes... Het hing wat anders en ik had mijn frou naar de andere kant gekamd, maar ik zag er eigenlijk nog steeds hetzelfde uit.

Terwijl ik me boven had staan optutten, zat Kayleigh beneden nog flink te tekenen. Maar nu was het wel tijd voor haar om te gaan slapen.

"Kayleigh niet slapen, Kayleigh tekenen!""Nee lieverd, het is laat, we gaan slapen.""Mama ook slapen?""Zo meteen Kayleigh."

Tegen de tijd dat we boven waren had Kayleigh haar protest nog steeds niet gestaakt, maar ze begon er behoorlijk slaperig uit te zien. Ik deed snel haar pyjama aan en probeerde haar met behulp van haar knuffels in haar bedje te krijgen.

"Kayleigh, het is nu echt wel tijd om te slapen!""Kayleigh niet moe, Kayleigh niet slapen!""Maar Kayleigh, als jij niet gaat slapen, kunnen Woovie en Beertje ook niet slapen.""Woovie en Beertje moe?""Ja Kayleigh, heel moe, dus ga maar snel slapen. Slaapwel engeltje."

En ik gaf haar een nachtzoen.

Ik wilde me al omdraaien, maar Kayleigh nam mijn hand vast.

"Slaapwel Mama!"

En ze keek me aan met haar meest onschuldige blik. Ik hoopte maar dat vanavond snel voorbij zou zijn...

“Slaapwel Kayleigh.”

"Mona? Met Ginny.""Hey Ginny, alles ok?""Niets bijzonders. Ik belde eigenlijk om te vragen of je vanavond nog eens zo willen oppassen?""Ik heb niets gepland, dat moet wel lukken. Moet je weg?""Ik heb een afspraak met iemand. Alvast bedankt, zou je binnen een kwartiertje hier kunnen zijn?""Ik kom eraan!""Bedankt, tot zo!"

Ok, nu moest ik nog een oppas zien te regelen. Zou Mona opnieuw willen komen?

Een kwartiertje later stond Mona inderdaad voor de deur. Ik zou niet weten wat ik zonder haar had moeten doen.

"Kayleigh ligt al te slapen, de tv en koelkast mag je naar hartenlust gebruiken en als je me nodig hebt ben ik bereikbaar op m'n gsm.""Ginny, ik heb eerder opgepast, ik weet wat ik moet doen.""Tuurlijk, sorry...""Niet erg, ga nu maar.""Bedankt Mona!"

"Mona, je bent geweldig!""Daarvoor heb je vrienden.""Als ik ooit iets kan terug doen weet je me te vinden.""Dat weet ik inderdaad."

Mona was nog maar net binnen of er stopte al een zwarte sportauto op de oprit. Ik haalde diep adem en stapte op de auto af.

Ik kon niet goed zien wie er in de auto zat. Ik voelde echter wel hoe 2 ogen me nauwlettend volgden.

Ik opende met een klein hartje de deur en stapte in. Ik keek verbaasd op toen ik zag dat er een meisje naast me zat.

"Ginny?""Dat ben ik. Werk jij voor Thom?""Zo zou je het kunnen noemen..."

En zo vertrokken we met veel lawaai richting nachtclub.

Die laatste sarcastische opmerking maakte meteen duidelijk wat Thom van plan was. Het zag er inderdaad naar uit dat ik 'dingetjes' moest gaan verkopen...

"Als we zo meteen aankomen in de nachtclub ga je op zoek naar Thom, hij zal je vertellen wat je moet doen.""Naar welke club gaan we eigenlijk?""D.V.U.""Maar, daar komen alle beruchte drugdealers samen!""Nee, echt?!"

Toen we aankwamen stuurde het meisje me meteen naar binnen. Ik dwaalde wat rond tot ik opeens de dansvloer vond. Aan de andere kant van de ruimte zag ik hem zitten.

Hij was zich duidelijk erg goed aan het amuseren. Het blonde meisje op zijn schoot droeg ook een grijs kleedje en het was op 1 of andere manier nóg korter dan het mijne.

Zodra hij me zag duwde hij het blondje van zijn schoot en kwam op me af gelopen. Ik probeerde er zo zelfverzekerd mogelijk uit te zien.

"Ginny! Je bent er!""Had ik dan een keuze?"

"Je ziet er goed uit!"

Zei hij en hij drukte een kus op mijn wang. Terwijl zette hij een stap naar voor en kneep in mijn billen.

Wat?! Ik duwde hem zo hard ik kon van me weg.

"Waar denk jij dat je me bezig bent?! Je bedreigt me, chanteert me, bedriegt me en je verwacht dat ik dit toelaat?!"

Nog voor ik me kon omdraaien nam hij me stevig vast en fluisterde in mijn oor.

"Ik doe exact waar ik zin in heb. Je doet wat ik zeg of je kent de gevolgen."

Ik knikte.

"Kom binnen 5 minuten naar de kamer hiernaast, dan leg ik je uit wat je moet doen."

"In je tas zit 5 gram cocaïne, tegen morgenvroeg is alles verkocht. Het geld dat je hebt verdiend kom ik morgen ophalen.""Voor hoeveel moet ik het verkopen? En waar?""1 gram kost € 100, we blijven nu nog even in de club en straks ga je met ons mee naar het park."

Ik knikte. Deze nacht kon niet snel genoeg voorbij zijn...

5 minuten later zat ik braaf op hem te wachten. Hij kwam binnen, ging naast me zitten en trok me op zijn schoot. Ik voelde hoe hij iets in 1 van de vakjes van mijn tas stopte.

“Verkoop je dat spul?”

“Euh, als je dit hier bedoelt wel ja..Het is € 100 per gram.”

“Als ik jou was zou ik maar wat voorzichtiger zijn daarmee, de flikken liggen op de loer. Hier is je geld.”

Hij schoof een briefje van € 100 over het tafeltje en wandelde weg. Daar ging m'n eerste klant..

Even later stond ik er alleen voor. Het liefst wou ik wegrennen, maar ik moest dat smerig spul verkocht krijgen, anders zou er iets met Kayleigh kunnen gebeuren.

Ik ging naar buiten, en zodra ik het zakje wit poeder uit m'n tas haalde, kwam er iemand naar me toe. We gingen aan een tafel zitten.

Plots kwam het meisje met de donkere haren naar me toe.

“Het is hier niet veilig, de flikken zijn binnen, we moeten snel naar het park voor ze ons controleren.”

Ik knikte enkel en volgde haar naar de wagen.

In het park werd ik richting schommels gestuurd. M'n aandacht ging meteen naar een meisje, dat waarschijnlijk jonger was naar mij.

“Hey jij, Jill zei dat je wat voor me had?”*Jill.. was dat het meisje met de donkere haren?*

Ik hield haar een zakje voor en ze gaf me € 100.Vol verbazing wandelde ik verder door het park. Ze is zo jong, waarom verknoeit ze haar leven? En hoe komt ze aan al dat geld?

Ik liep onder een boog door toen er iemand bijna tegen me op botste.

“Hier ben je dus. Ik dacht even dat Jill een grap maakte. Luister, ik heb niet veel tijd, hier is je geld, geef me nu maar wat spul.”

Ik overhandigde hem zo snel mogelijk het zakje en keek toe hoe hij als een gek het park uit rende..

Even later had ik weer prijs.Er moest nog maar één zakje verkocht worden, en dan zat deze afschuwelijke avond er eindelijk op.

Tenminste, als Thom geen plannetjes meer had met mij...

M'n laatste 'klant' nam me mee naar een bankje. De verkoop verliep goed, maar zodra ik wou opstaan begon hij vervelend te doen.

“Hmm, je bent wel een lekker ding, kan je me niet nog wat anders aanbieden voor wat geld?”

Hij kwam dichterbij en wreef over m'n been.Ik duwde hem aan de kant, stond recht en probeerde kalm te blijven terwijl ik weg wandelde.

Maar hij kwam me achterna en nam me bij m'n schouder.

“Hé, je kan niet zomaar weglopen van me! Wie denk je wel dat je bent! Stom wicht”

Nu kreeg ik pas echt schrik. Ik probeerde hem weg te duwen maar hij bleef me vastgrijpen. M'n hart ging tekeer. Voor ik het wist schreeuwde ik om hulp.

“Zijn er problemen?” hoorde ik iemand op de achtergrond zeggen.

De man keek geschrokken rond en ik kreeg de kans om hem weg te duwen.

Ik rende zo hard ik kon van hem weg en zag dat het Jill was die me kwam 'redden'.

Ik bleef rennen tot ik uit het park was. Daar stortte ik in, het werd me allemaal te veel.

De tranen bleven langs m'n wangen stromen, ik snikte luid en wreef in m'n gezicht.

Plots besefte ik dat de € 500 was verdiend.Ik greep m'n kans en liep rechtstreeks naar huis, zonder ook maar één keer om te kijken. Het geld zou ik later wel aan Thom bezorgen. Het was genoeg geweest voor vandaag..

Zodra ik thuis was, sloop ik naar de badkamer. Ik wou niet dat Mona me ze zag, want dan zou ze zich vragen gaan stellen.

Ik bekeek mezelf in de spiegel, waste m'n tranen weg en deed opnieuw wat make-up op.

Vervolgens ging ik bij Kayleigh kijken.Ze lag als een engeltje te slapen, zich van geen kwaad bewust..

Ik probeerde zo stil mogelijk naar binnen te gaan, en wreef over haar hoofd.

“Slaapwel schat”, fluisterde ik.

Toen ging ik op zoek naar Mona.Al snel trof ik haar aan in de woonkamer. Ze was blijkbaar in slaap gevallen terwijl ze naar tv keek.

Ik ging voor haar staan en riep: “Boe!”

Mona schoot recht en wreef in haar ogen.“Ginny! Doe dat alsjeblieft nooit meer!”

Ik glimlachte. “Ik denk dat jij beter naar huis gaat en in je bed kruipt, slaapkop”

Na nog wat gebabbel en gelach ging Mona naar huis. Ik gaf haar een stevige knuffel en net toen ze wou vertrekken gaf ik mezelf bijna prijs..

“Je kan best niet langs het park gaan op weg naar huis.”Mona keek me verbaasd aan.“Waar heb jij het over? Ben je in het park geweest?”“Euh.. nee hoor, ik kwam er toevallig langs en zag de politie staan. Ik denk dat er rellen waren ofzo..”

Mona geloofde – gelukkig - mijn smoes en ging ervandoor.

Ik deed m'n pyjama aan en kroop vermoeid in bed. Het duurde niet lang of ik viel als een blok in slaap..

's Ochtends werd ik gewekt door m'n gsm. Het was Thom die belde. Vol angst nam ik op.

“Ginny! Waar zit je?!”“Euh.. Ik ben thuis, maar ik breng het geld zo meteen, beloofd!”“Wie heeft er gezegd dat je gisteren zomaar weg mocht gaan?”

Ik dacht weer aan wat er gisteren was gebeurd.

“Het spijt me, er zat iemand achter me aan en ik ben weggerend om hem kwijt te raken. Ik wist niet wat ik moest doen.”

“Deze keer kom je ermee weg, maar de volgende keer zet ik het je betaald! Zorg maar dat ik dat geld vandaag nog krijg!”

Ik hielp haar recht en ze hield zich in evenwicht door mijn hand vast te houden.

"Mama...?""Ja lieverd?""Ik nog slapen?""Nee Kayleigh, het is tijd om op te staan."

Ik glimlachte toen ik zag hoe ze me aankeek, een beetje verwijtend maar toch nog altijd erg aandoenlijk.Ik hield haar op mijn arm en zocht een leuk kleedje voor haar uit.

Toen ze eenmaal haar kleedje aanhad keek ze al wat blijer en wakkerder. Ze begon te lachen en ik lachte met haar mee, maar vanbinnen maakte ik me toch zorgen om Thom.

Ze nestelde zich wat dichter tegen me aan.

"Flesje?""Tuurlijk schat."

Dus gingen we naar beneden.

Ik zette haar voorzichtig in haar stoeltje en ging op zoek naar een flesje.

Even later had ik alles gevonden en gaf ik Kayleigh haar flesje. Ze nam het gretig met 2 handen aan en begon te drinken.

Ginny,ik weet dat je mijn broer graag ziet, maar ik weet ook dat hij niet goed is voor jou. Ik ken zijn plannetjes, en geloof me, hij heeft met jou alles behalve goede bedoelingen.Maar ik kan je helpen, speel voorlopig het spelletje mee en laat me iets weten zodra ik langs kan komen, dan leg ik alles uit.

Groetjes, Taylor.

Terwijl Kayleigh zat te drinken zette ik de computer aan. Ik had 1 nieuw bericht. Ik opende de e-mail. Hij was van Taylor!

Ik staarde met 1 oog naar het scherm en met het andere naar Kayleigh.Moest ik hem geloven of niet? En welke keuze had ik?

Ik liep terug naar Kayleigh en ruimde haar flesje op.Net toen ik haar uit haar stoeltje wilde nemen ging de bel.Thom?! Ik bleef even verstijfd staan.

Ik twijfelde even, maar besloot toen toch om Kayleigh op te pakken en naar beneden te gaan.

Beneden deed ik de deur open en ik kon mijn afgrijzen niet verbergen.

"Goed, je kleedt je vanavond alsof je klaar bent om een avond uit te gaan, 1 van mijn vrienden zal je komen halen. Je gaat hem helpen met wat dingen."

Ik kreeg een brok in mijn keel.

"Zoals...?""Hij moet wat dingetjes verkopen, en jij gaat hem daarmee helpen."

Hij lachte gemeen naar me.

"Ik heb nagedacht over wat je voor me gaat doen.""Wie zegt dat ik dat ga doen?""Als je wil dat zij ongedeerd blijft ga je exact doen wat ik zeg."

Ik knikte, ik wist niet wat ik anders moest doen.

Ik moest grinniken toen ik dat laatste hoorde.

"Oh, dus mejuffrouw kent me al?", zei Thom honend.

"Laat haar hierbuiten! Ik doe wat je wil, maar van haar blijf je af!""We zullen zien... Ik zie je vanavond!"

Kayleigh kroop wat dichter tegen me aan.

"Mama weg?""Ja, Kayleigh, vanavond gaat mama weg, maar Mona komt oppassen.""Mona lief! Hij niet lief!"