พัฒนาการเด็กวัย 4-6 ปี

!เรียนรูการเขาสังคม ลำดับซายขวาได สามารถทองจำเลข 1-10 ไดคลองแคลว สามารถบอกตำแหนง @

เขาใจวันเวลา รูจักชื่อของสีไดมากขึ้น และสามารถเลียนแบบทาทางของคนอื่นๆ ได ความอดทนนอย แตมี@

จินตนาการสูง ควรหากิจกรรมที่ชวยสงเสริมอยางเชน การเลนตัวตอ การวาดภาพ @

!@

!สามารถดูแลตัวเองไดดีระดับหนึ่ง อาบน้ำเองได เขาหองน้ำเองได ตองการความเปนอิสระมากขึ้น @

กลามเนื้อมือมีความแข็งแรงมากขึ้น สามารถใชมือหยิบจับสิ่งของหรือเขียนหรือวาดและระบายสีไดดีขึ้น @

สวนกลามเนื้อขาเร่ิมแข็งแรงขึ้น ทรงตัวไดดี สามารถเดินเปนเสนตรงไดในระยะใกลๆ และสามารถเดินหรือ@

วิ่งบนปลายเทาไดโดยไมหกลม ควบคุมการเคล่ือนไหวของรางกายไดดีกวาเดิม@@

@@

วัสดุทั่วไปที่ใช้ พลาสติก ข้อดี

¡  สีสันสวยงาม

¡  ขึ้นรูปทรงต่างๆได้ง่าย

¡  เบา

¡  ง่ายต่อการติดตั้ง เคลื่อนย้าย และ การจัดเก็บ

ข้อเสีย

¡  พลาสติกบางชนิดอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายของเด็ก

¡  อาจเกิดการแตกหักเสียหายเป็นชิ้นเล็กๆได้ อาจเกิดเหลี่ยมคมอันตรายต่อเด็ก

¡  รับน้ําหนักได้น้อย

¡  ไม่คงทน

เหล็ก ข้อดี

¡  เบา

¡  ทนทาน

¡  ราคาถูก

¡  รับน้ําหนักได้เยอะ

¡  สีสันสวยงาม

¡  รับน้ําหนักได้ 75 ปอนด์ต่อเด็กหนึ่งคน

ข้อเสีย ¡  อาจเกิดสนิมได้ เมื่อตั้งไว้กลางแจ้ง

¡  ต้องมีความหนาเพียงพอที่จะสามารถรับน้ําหนักได้

¡  อาจเกิดการผุกร่อนเมื่อถูกใช้เป็นเวลานาน

ไม้ ข้อดี

¡  แข็งแกร่ง มั่นคงกว่าเครื่องเล่นที่ทําจากวัสดุประเภทอื่น

¡  ดูหรูหรา มีราคา

¡  มีความทนทาน มีอายุการใช้งานนานที่สุด

¡  รับน้ําหนักได้ 120 ปอนด์ต่อเด็กหนึ่งคน

ข้อเสีย ¡  อาจผุ เปื่อยได้เมื่อโดนน้ําเป็นเวลานาน

¡  อาจมีเสี้ยน หรือเศษไม้ที่หลุดออกมาทิ่มตํา ก่อให้เกิดความอันตรายได้

¡  ราคาแพง

อาจมีการหุ้มบริเวณขอบเครื่อง หรือปูพื้นบริเวณเครื่องเล่นเล่นด้วยยาง

¡  เพื่อปรับสภาพพื้นผิวของตัวเครื่องเล่นให้นุ่มและเรียบ ไม่เป็นอันตรายต่อเด็ก แม้จะล้มกระแทกพื้น

¡  ป้องกันการเสื่อมสภาพของเครื่องเล่น

¡  สมามรถนําไปปรับให้ได้กับเครื่องเล่นที่ทําจากวัสดุทุกชนิด

ปัจจัยที่ต้องคํานึงถึงในการออกแบบเครื่องเล่นในสนามเด็กเล่น

ความปลอดภัย��� ¡  ระยะความสูงจากพื้นถึงพื้นยกระดับของเครื่องเล่นสําหรับเด็กก่อนวัยเรียน (2-5 ปี)ไม่ควรเกิน 1.20 เมตร และเด็กในวัยเรียน (5-12 ปี) คือ 1.80 เมตร

¡  สําหรับเด็กก่อนวัยเรียน เครื่องเล่นที่มีระดับความสูงมากกว่า 50 ซม. และ 75 ซม. สําหรับเด็กในวัยเรียน ต้องมีราวหรือผนังกันตก

¡  การออกแบบบันได และราวบันไดชนิดต่างๆ ต้องคํานึงถึงระยะก้าว ระยะโหน การกํามือเพื่อยึดเหนี่ยวของเด็กในวัยต่างๆ

¡  เพื่อป้องกันศีรษะติด และกดการหายใจ ช่องต่างๆ ต้องเล็กเกินกว่าศีรษะจะลอดเข้าไปได้ หรือใหญ่พอที่ศีรษะไม่เข้าไปติดค้าง คือ ช่องต้องมีขนาดน้อยกว่า 9 ซม. หรือ มากกว่า 23 ซม.

¡  เพื่อป้องกันการที่เท้า หรือขาเข้าไปติด พื้นที่เดิน หรือวิ่ง จะต้องไมีช่องว่างไม่เกิน 3 ซม. เพื่อไม่ให้เท้า หรือขาเข้าไปติด

¡  เพื่อป้องกันนิ้วเข้าไปติด โดยการแหย่หรือลอด จะต้องไม่มีช่องว่างที่อยู่ขนาด 0.5-1.2 ซม.

¡  เพื่อป้องกันการบาดเจ็บจากการชน กระแทก อุปกรณ์เคลื่อนไหว เช่น ชิงช้า ที่นั่งต้องทําด้วยวัสดุที่ไม่แข็ง

¡  น็อตและสกรู ที่ใช้ในการยึดเครื่องเล่นสนาม จะเป็นระบบกันคลาย ต้องออกแบบให้ซ่อนหัวน็อตหรือปลายตัดหัวมนที่มีส่วนยื่นไม่เกิน 8 มิลลิเมตร

¡  วัสดุที่ใช้ต้องไม่เป็นพิษและมีสารโลหะหนักเจือปนไม่เกินกว่าค่ามาตรฐานในของเล่น

¡  พื้นสนามเป็นปัจจัยความปลอดภัยที่สําคัญมากที่สุด พื้นสนามที่ดีต้องประกอบด้วยวัสดุอ่อนนิ่ม ดูดซับพลังงานได ้คือ ทราย โดยที่พื้นทรายต้องมีความหนาไม่น้อยกว่า 20 เซนติเมตร สําหรับเครื่องเล่นสูงไม่เกิน 1.20 เมตร หากเครื่องเล่นสูงเกินกว่าที่กําหนด พื้นทรายต้องมีความหนาไม่น้อยกว่า 30 ซม. นอกจากนั้น พื้นสนามที่ดีอาจทํามาด้วยยางสังเคราะห์ หรือวัสดุอื่นที่มีการทดสอบแล้ว พื้นสนามที่เป็นพื้นแข็ง เช่น ซีเมนต ์อิฐสนาม ก้อนกรวด หินเกร็ด ยางมะตอย ทรายอัดแข็ง พื้นหญ้าธรรมดา จะมีความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บศีรษะ รุนแรง

¡  พื้นที่ปลอดภัย ต้องคํานึงถึง การวางผัง ความหนาแน่น พื้นที่ว่าง ทิศทางของเครื่องเล่น และการใช้งาน ระยะห่างของเครื่องเล่น และชนิดของเครื่องเล่น

¡  การออกแบบพื้นที่ปลอดภัย ต้องคํานึงพื้นที่การตก ระยะว่างอิสระ และพื้นที่การสัญจร

¡  พื้นที่การตก ต้องไม่มีสิ่งกีดขวางอันจะก่อให้เกิดอันตรายเมื่อเด็กตกจากเครื่องเล่น โดยควรเป็น 1.50 เมตร โดยรอบเครื่องเล่นที่มีพื้นยกระดับสูงน้อยกว่าหรือเท่ากับ 1.50 เมตร หากสูงเกินกว่า 1.5 เมตร พื้นที่การตกควรเป็น 1.80 เมตร โดยรอบ

สภาพแวดล้อม ¡  แสงแดด

¡  ฝน ความชื้น

¡  ฝุ่น สิ่งสกปรก

การเสริมสร้างพัฒนาการ ¡  ฝึกทักษะการเคลื่อนไหวให้คล่องแคล่ว ฝึกการทรงตัวให้มั่นคง พัฒนากล้ามเนื้อ