img.antoloji.com€¦ · Mustafa Nihat Malkoç - şiirler - Yayın Tarihi: 11.07.2019 Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin

Mustafa Nihat Malkoç- şiirler -

Yayın Tarihi:

11.07.2019

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Mustafa Nihat MalkoçEserleri:



30 Ağustos Günü

İçim sığmaz içime30 Ağustos günüGüç katılır gücüme30 Ağustos günü

Aslan çakalı boğduGüneş neşeyle doğduYağmur bir başka yağdı30 Ağustos günü

Esaret büyük illetSüremezdi bu zilletŞaha kalktı bu millet30 Ağustos günü

Horon teperken beyler...Irmaklar şarkı söylerDağlar tebessüm eyler30 Ağustos günü

Başlara yaktık kınaKıymet vermedik canaKurban olduk vatana30 Ağustos günü

Etten duvar ördük bizNe defterler dürdük bizZor bir hesap gördük biz30 Ağustos günü

Dik durduk, diri durdukDaima iri durdukBelâdan geri durduk30 Ağustos günü

Düşmana diş geçirdikZehir zıkkım içirdikBu vatandan göçürdük30 Ağustos günü

Dindi tuttuğumuz yasSilindi yürekten pasMilletim oldu halas30 Ağustos günü

Mustafa Nihat Malkoç



30 Ağustos Zafer Marşı

Vatanın üstündeydi düşmanın çizmeleriKabul edilemezdi rahatça gezmeleriYürekten duyuyorduk işgalin acısınıHasma yâr edemezdik bu yurdun bacısınıEsir yaşamaktansa ölmek şerefti bizeYokuşlar aşılmadan çıkılamazdı düzeYaşamak neye yarar, gönderde bayrak yoksa?Çok muydu kanlarımız bu vatan için aksa?Esaret kemendiyle hayat haramdı bizeBu utanç lekesiyle nasıl çıkardık yüze?

Bu acı hissiyatla doğrulduk yerimizdenBir zafer bekliyorduk kahraman çerimizden26 Ağustos günü doğdu bir güneşZifiri karanlığı o gün boğdu bir güneşBaşkomutan doğruldu, önder oldu milleteOnuruyla savaştı, son verdi bu illeteDüşmanın üzerine hücum eyledik durdukÖzgürlük üzerine nice hayaller kurdukRüzgârlarla yarıştı yağız, cins atlarımızGökleri parselledi çelik kanatlarımızDüşmanlar kaçıverdi, bakamadan ardınaSerdengeçti neferler sahip çıktı yurduna

Ölümü kendimize yâr eyledik o gün bizMeydanları düşmana dar eyledik o gün bizTopların yankısından dağ ve taş dile geldiÇakallar leş peşinde, bülbüller güle geldiEsaret ölüm gibi, yetti gayri bu zillet30 Ağustos günü şaha kalktı bu milletİrade balyozuyla yıktık demir ağlarıHürriyete yürüdük, aştık yüksek dağlarıŞerefli bayrağımız boyandı kan rengineMüjdelerle başladık doğmakta olan güneTek ses tek nefes olduk, dile geldik bu sesteBu dünya var oldukça çalınacak bu beste

Milletçe birlik olduk, erdik muradımızaEn sonunda kavuştuk şanlı beratımızaBize göre memleket ana, baba, yâr demekZaferle sonuçlandı verilen onca emekAlevlerin içinden selâmete geçtik bizEsir yaşamaktansa şehadeti seçtik bizZaferlere imanı tükenmez ordumuzunMedar-ı iftiharı onlardır yurdumuzunVatana kurban oldu nice kınalı kuzuBu millet unutamaz o Büyük Taarruz'u




30 Ağustos Zafer Türküsü

Düşmanın karşısında dik durduk, diri durdukHer engeli aşarız 30 Ağustos'larda...Eğilmedik çok şükür; kararlı, iri durdukKabımızdan taşarız 30 Ağustos'larda...

Savaşta ve barışta biz ilelebet hürdükİradeyi kuşandık, çelik duvarlar ördükRabbin inayetiyle kutlu zaferi gördükHuzur içre yaşarız 30 Ağustos'larda...

Nefes aldıkça Hakk'ın yolundan dönmedik bizYandık kutlu ateşte; kavrulduk, sönmedik bizBayrak olduk göklerde, gönderden inmedik bizHainlere şaşarız 30 Ağustos'larda...

İşgalci haydutlara kaşımızı çattık bizYedi düvel düşmanı önümüze kattık bizSevr denen paçavrayı buruşturup attık bizEsareti boşarız 30 Ağustos'larda...

İstiklâl kavgasında ileriye atıldıkNice muharebede masalarda satıldıkCihat meydanlarında ordumuza katıldıkHeyecandan coşarız 30 Ağustos'larda...

Karanlığın üstüne güneş gibi doğduk bizTürk'e kefen biçeni kanımızda boğduk bizDüşmanın tepesine kurşun olup yağdık bizHürriyete koşarız 30 Ağustos'larda...

Mehmetçik onurunu düşürmedi yerlereİnsaftan ayrılmadı, bulaşmadı kirlereZafer kokusu sindi alnındaki terlereHakk yoluna düşeriz 30 Ağustos'larda...

Başkomutan yürüdü, izini iz eyledikKararlı yürüyüşle yokuşu düz eyledikErenler 'destur' dedi, sırrını giz eyledikYaramızı deşeriz 30 Ağustos'larda...

Esaret zincirini kırdık elhamdülillah!Düşmana son darbeyi vurduk elhamdülillah!Güzel cumhuriyeti kurduk elhamdülillah!Aşk narında pişeriz 30 Ağustos'larda...




Abdurrahim Heyit'e Mersiye

Çin zindanlarında şehit edilen ozan Abdurrahim Heyit'e rahmetle

Kan ağlıyor Urumçi, buz tutmuş karanfillerBir yanda zalim gürûh, öbür yanda gafillerAhenk kesildi birden, teli koptu sazlarınGökleri yarıp geçti yankısı niyazlarınKırdılar kalemleri, yazanı susturdularUrumçi'de bir garip ozanı susturdularHakikat tuz buz oldu susturulunca ozanBiz baharı beklerken kapıyı çaldı hazanGök bayrak kefen olmuş Abdurrahim Heyit'eYakup Han, Dilşad Hatun selâm durmuş şehide

Urumçi'deki zulme dünya yummuş gözünüGörmezden geliyorlar Çin'in gerçek yüzünüYarın hüzne gebedir, hiç dinmiyor acılarAğlamaktan yoruldu analar ve bacılarİnsanlığın battığı, güneşin doğduğu yer...Çakal sürülerinin aslanı boğduğu yer...Baharını yitirmiş mübarek bir vatansınSükûtun çığlığını duymayanlar utansınGök bayrak kefen olmuş Abdurrahim Heyit'eİsa Yusuf Alptekin selâm durmuş şehide

Vatan yârdir âşıka, bizde yârden geçilmezNevbaharın yurdunda şimdi kardan geçilmezVicdanlar nasırlaştı, dilden ağıtlar düştüSimsiyah mürekkebe beyaz kâğıtlar düştüYaralı gönüllere gökten yıldızlar aktıGiden şanlı yolcunun hasreti yürek yaktıUçmak'taki ozanın gül kokuyor yarasıSafınız belli olsun, tam şimdidir sırasıGök bayrak kefen olmuş Abdurrahim Heyit'eAtilla, Cengiz, Timur selâm durmuş şehide

Ezanların sesini kısmış zalimin dölüMavi bayrak gölgesi şimdi olmuş kan gölüAltın tasta sunulmaz, kandır yurdun bedeliBu can bedende yüktür, candır yurdun bedeliKitabımızda yazmaz yalnız koymak kardaşıHepimizin davası bu özgürlük savaşıArz da arş da şahittir mazlumların âhınaUyanmak nasip olsun özgürlük sabahınaGök bayrak kefen olmuş Abdurrahim Heyit'eOsman Batur, Ali Han selâm durmuş şehide




Acelem Var

Heybemdeki azık bittiAcelem var ey yârenler! ...Koca ömür, yazık bittiAcelem var ey yârenler! ...

Yolum uzun, zaman kısaİflastayım, boştur kasaDevrilecek bir gün masaAcelem var ey yârenler! ...

Ölüm pusu kurmuş canaNe yâr dinler, ne de anaMenzil yakın, vardık sonaAcelem var ey yârenler! ...

Tutunacak dal kalmadıKovanımda bal kalmadıBedenimde hâl kalmadıAcelem var ey yârenler! ...

Ecel bizi bulabilirEmaneti alabilirMühlet her an dolabilirAcelem var ey yârenler! ...

Kuş kafese dargın şimdiBülbül güle kırgın şimdiAzalarım yorgun şimdiAcelem var ey yârenler! ...

Kucak açmış kara toprakDüşeyazmış sarı yaprakPamuk değil, saçımda akAcelem var ey yârenler! ...

Hatıralar delik deşikMum tükendi, söndü ışıkHazırlansın büyük beşikAcelem var ey yârenler! ...

Aynalara küstüm artıkMuhabbeti kestim artıkEleğimi astım artıkAcelem var ey yârenler! ...




Acının Özgül Ağırlığı

bir leylek masalıyla başladı her şey…sonrakaçacak delik aradı mahcup bakışlardenize düşen gölgem ıslandı sırılsıklamyakamozların esrik bakışlarında

içimdekiyakup da öldü yusuf’tan sonradilimde okyanusların kekremsi tadıbembeyaznaftalin kokularına sinmişyüreklerden taşan hüznün darası

yağmurlu bir gecenin sabahındadüşlerimi kurşuna diziyor özgüvenimacının özgül ağırlığını taşımıyor omuzlarımiç sesimi bastırıyor köpek ulumaları

gece, peri yüzlü güne evrilirken…yeniden başlıyor hayatın şamatasıdualarım son cemaat yerinde unutulmuşgönlümün pervazlarına konmuş baykuşlar

o ateşin dudak (g) izin ıslak imza niyetinefersahfersah önümden yürürken gölgenruhumun bozkırında buz tutmuş çiy taneleribir cinnet boyu umarsızlık dört nala

kederler mayalarken sabahın koyu efkârını…yüreğimi astım gecenin yağlı urganınaintizar kurşunları acının menzilindeüçüncü tekil şahıs soğukluğunda her şey

her sabah güne kurulurken insan…kaçeleğimsağmaederbir gök gürültüsü?ne zaman atmaya başlar denizin nabzı?bir değirmen ne zaman öğütür kendini söyle?




Acıyı Katık Ettik

Acıyı katık ettim, hüzünden beslendim benDünden nazar eyledim, bugüne seslendim benMeftun oldum sevgili o kara gözlerineSiyah beyaz resmine bakıp da hislendim ben




Adalet Güzellemesi

Mizanı berk tutar, hakikat söylerVicdandan gönüle akar adalet…Eşittir gariple ağalar, beyler…Hak penceresinden bakar adalet…

Hukuksuzluk kıştır; boran, tipidirAdalet kurtuluş, Hakk’ın ipidirKaranlığa doğan ışık gibidirGönül göğümüzde çakar adalet…

Adalet ölmüşse kokmuştur zamanÜmitvar gönülde tükenir güman?Kaplar ruhumuzu zifiri dumanSana pek yakışır vakar adalet…

Eğriden uzaktır, gider düzüneİzini iz eyler Hakk’ın izineParmağını sokar zulmün gözüneHakikat mumunu yakar adalet…

Hakk’ın dostlarından bize yadigârAdiller yurdudur bu kutlu diyarZulmün yarasına dermansın ey yâr! ...Nefret duvarını yıkar adalet…

Huzuru getirir; şehrime, dağaHakikat türküsü söyletir çağaAynı sofradan yer maraba, ağaUçurumdan düze çıkar adalet…

Hukuku çiğneyen, cinnetimsin senGül yüzlü adalet, cennetimsin senHakk’a karşı şükrüm, minnetimsin sen!Zulmün boğazını sıkar adalet…

Seninle ruhuma inşirah inerMazlumların kızgın gözyaşı dinerDünyaya Ömer’in kokusu sinerYolsuzu yoluna sokar adalet…

Sözler anlatamaz gül cemaliniDeğişmem bir şeye dost kemaliniVasfedemez kalem vakur hâliniGoncagül misali kokar adalet…




Adaletin Timsali

“Kenar-ı Dicle'de bir kurt aşırsa bir koyunu,Gelir de adl-i İlâhî sorar Ömer'den onu! ”(M. Akif Ersoy)

Garip kalmasın İslâm, mahzun olmasın diyeHakk, Ömer Bin Hattab’i verdi bize hediye

Kur’an’ın munis sesi, Ömer’i yumuşattıİlâhî hakikatler, yüreğini kuşattı

Kula kulluktan geçti, terk etti esaretiEverest kadar yüksek, Ömer’in cesareti

Küfre karşı çelikten iradeyle zırhlandıİçinde beslediği, büyüttüğü imandı

Mekke semalarından doğan bir güneşti O…Küfrün karanlığında yıldızlara eşti O…

Adaletin timsali, vicdanların sesiydiGönülleri şâd eden, sonsuzluk bestesiydi

Dünyayı Cennet etti, Ömer’in adaletiKökünden söküp attı küfrü ve dalaleti

Bu dünya gurbetinin talipti çilesineDüşmedi hiçbir zaman şeytanın hilesine

Küfrün önünde duran çelikten duvardı O…Müminlerin yanında gece gündüz vardı O…

Şerefiyle taşıdıİslâm’ın sancağınıMüminlere yaşattı dinin altın çağını

Muhacir ve Ensar’ın gözünde bir dağdı O…Küfrü bertaraf eden, aydınlık bir çağdı O…

Mekke’de doğan güneş, şanlı Yesrib’de battıÖmer’in şehadeti yürekleri kanattı

İslâm’ın güçlü sesi, heybetli bir devdi O…Yürekleri kavuran, korlaşan alevdi O…

Adalet sarayının bahçesinin gülüydüHakk’ı terennüm eden İslâm’ın bülbülüydü

Onun adaletine dünden daha muhtacızO aydınlık günlere bugün susuzuz, açız…




Adana Güzellemesi

Güneyin incisi, en baştasın senToros Dağlarında karsın Adana! ...Dadaloğlu gibi genç yaştasın senGözümün ışığı, yârsin Adana! ...

Uygarlık beşiği; ilimsin, fensinKaracaoğlan’ın meskeni sensinKadim surlarınla, mağrursun, şensinSevgin içimizi sarsın Adana! ...

Mutfağında pişer kebabın hasıTürküyle silinir kulağın pasıYakar içimizi; aşkı, sevdası…İffetsin, onursun, arsın Adana! ...

İnsanı gayretli; durmaz, yorulmazSeyhan ile Ceyhan akar durulmazGüzelliğin Hakk’tan, hikmet sorulmazHicransın gönülde, harsın Adana! ...

Çepeçevre sarar Çukurova’yıKaderi saymıştır sıcak havayıToros güzelleri kurar yuvayıGönül köşkümüzde varsın Adana! ...

Hasat sevincine karışır hazanGözümüzü okşar düzen ve mizanMerkez Camii’nden okunur ezanKaranlığı yırtan nursun Adana! ...

Apaydınlık mâzin, çağın var seninSıra sıra Toros, dağın var seninBereketli ovan, bağın var seninCihan var oldukça dursun Adana! ...




Adıyaman Şehrengizi

Yüzün güleçtir senin, şehirlerin incisi! ...Göklerin kartalısın, hakikatin öncüsü! ...Seni düşünedurdum kapayıp gözlerimiMâzini mâzim saydım, iz ettim izleriniSeyirtepe'ye çıkıp seyrettim cemâliniŞerefle taşıyorsun o asil kemâliniİlâhî bir nakkaşın kaleminden çıkmışsınYatağına sığmamış, bentlerini yıkmışsınBuram buram bir tarih yatmakta toprağındaKöklerin imzası var, çınarın yaprağındaEkmek kadar azizsin, dört yapraklı yoncasınMuhabbetin bağında gün görmemiş goncasınEşsiz güzelliğinle taht kurdun gönüllereKokunu bağışlarsın bahçemdeki güllereGurbet türkülerinde yanık bir ezgisin senAlnımıza çizilmiş derin bir çizgisin senŞehrengizler güzeli, yamansın Adıyaman! ...Akdağ'ın tepesinde dumansın Adıyaman! ...

Soframda kuru soğan; ekmeğim, aşım benimHasretin gözesidir, gözümde yaşım benimIşık süvarileri aydınlatır geceniDüşürmezsin dilinden aşka banan heceniDolunayın şavkını senin yüzünde gördümHasretin ateşini sevda közünde gördümSabahı sende gizli, karanlık gecelerinYüreği tutuşturur ateşin hecelerinMâziden istikbâle yaşıyorsun gönlünceKardeşlik havasını soluyorsun ömrünceGüneş bir başka güzel doğar Nemrut Dağı'ndanSevgini eksik etmem gönlümün otağındanZifiri gecelerde karanlığa ay düşerEşsiz güzelliğinden bize de bir pay düşerBesni'de üzümsün sen, damaktan tadın gitmezCanlanır hatıralar, gönülden yâdın gitmezGönül göğümde yıldız, yamansın Adıyaman! ...Hasretin yarasına dermansın Adıyaman! ...

Atatürk Barajı'nda sular aşar bendiniFırat'ıma vurmuşlar sevdanın kemendiniZamanı heybesinde taşır Saat KulesiÇağlara meydan okur Adıyaman KalesiUmutlara gebedir bu toprak dört mevsimdeAnılar dile gelir siyah beyaz resimdeBembeyaz yorgan gibi Dibek Dağı'nda dumanRüya içinde yüzer Kommagene'de zamanEl emeği göz nuru Pişinik HalılarıSıla aşkıyla yanar şehrin sevdalılarıNice gizemler taşır, sırrın hasıdır NemrutDünyanın sekizinci harikasıdır NemrutKök boyalı iplikle halı kilim dokunurKadim Ulu Cami'de ne hoş ezan okunur



Zamana ve mekâna sığmaz gül yüzlü diyarÜstünde yaşayanlar, dünden daha bahtiyarEfkâr başından aşkın, yamansın Adıyaman! ...Çekiçle örs arası zamansın Adıyaman! ...

Örenli'de görmeli Perre Antik KentiniHakikat dümdüz eyler hayallerin bendiniSamsat, Kommagene'nin kadim payitahtıdırSuya batan güneşin ışığıdır, bahtıdırGün boyu dolup taşar Oturakçı PazarıAkla durgunluk verir Kral Kaya MezarıFırat'ın yatağından buz gibi sular akmışCendere Köprüsü'nü Romalılar bırakmışÇelikhan'ın simgesi, yüzen adalarıdırKulağımıza çalan, dünün nidalarıdırKâhta tarihin nabzı; cennettir dağı, taşı...Petrol kuyularında iner kalkar at başıGölbaşı deyip geçme, bir cennettir burasıNemrut Tümülüsleri dünya kültür mirasıAnlatmak kolay değil Sincik, Gerger, Tut'unuSofrandan eksik etme mercimek, nohudunuZemheride baharsın, yamansın Adıyaman! ...Kanımızla yazılmış, destansın Adıyaman! ...

Antik şehirlerinde zaman durmuştur sankiCevap isteyenlere, soru sormuştur sankiHititlerden Bizans'a ne uygarlıklar gördünBarışın hırkasını sevgi ipiyle ördünOnca güzelliğini gören gözler şaşırsınSahvan Bin Muattal'ın türbesini taşırsınNice sırlar taşıyan dağların vardır seninBir tohuma on veren bağların vardır seninEzelî ve ebedî sevdalara yurtsun senDağların yamacında çakal değil, kurtsun senAltından gerdanlıksın; yazın, kışın başkadırOnurlu yürüyüşün muhabbete, aşkadırGönülleri yandıran türkülerin var seninYarına sakladığın ülkülerin var seninNazlı bir gelin gibi salınırsın ey şehir! ...Eski taş plaklarda çalınırsın ey şehir! ...Nihavent bir bestesin, yamansın Adıyaman! ...Zalimin idamına, fermansın Adıyaman! ...




Adnan Kahveci

Ölümünün 23. yılında Adnan Kahveci’ye rahmetle…

Köprübaşı ufkundan doğan bir güneştin sen!...Zifiri gecelerde yıldızlara eştin sen!...

Dürüstlüğü, sevgiyi şiar ettin kendineMâziden kuvvet aldın, sırt çevirmedin düne

Köprübaşı’ndan çıkıp ne köprüler kurdun sen!...Gönül adamı oldun, aşk(l)a mühür vurdun sen!...

Erdemli siyaseti sen öğrettin bizlereOnurunu yükledin sarf ettiğin sözlere

Ey hakikatin burcu, yalanı bilmedin sen!...Haram lokma yemedin, talanı bilmedin sen!...

Her dem kulak kesildin vicdanının sesineİzini iz eyledin, sevginin adresine

Maliyede gül açtı, senden soruldu paraGöçtüğün günden beri iyileşmez bu yara

Manahoz Deresi’nin akan gözyaşıydın sen!...Dürüstlükte şahika, bir Köprübaşı’ydın sen!...

Kara haber duyuldu, kalbi kapladı hüzünDünyadan göçtüğünde, aydan arıydı yüzün

Hakikat güneşinden ışığını aldın sen!...Rahmet iklimlerine, sonsuzluğa daldın sen!...

Gök kubbenin altında hoş bir seda bıraktınGeride kalanların yüreklerini yaktın

Sevgi bahçelerinde, açmamış gonca güldünÖmrünün baharında, ne de vakitsiz öldün

Kovanda ana arı, peteklerde baldın sen!...Ölüm sonsuz bir uyku, uykulara daldın sen!...

İsmin söylendiğinde rahmetlerle anarızErken göçen yolcunun hicranına yanarız

Emir büyük yerdense aciz kullar neylesin?Sonsuzluk yolcusuna Allah rahmet eylesin




Affet Bizi

Günahımız aştı gittiAffet bizi ey Allah’ım! ...Defter dolup taştı gittiAffet bizi ey Allah’ım! ...

Kulun nasıl çıkar düze?Bataklıktan döndür özeAldanmışız nefsimizeAffet bizi ey Allah’ım! ...

Su katmışız pişmiş aşaKalplerimiz dönmüş taşaKoca ömür geçmiş boşaAffet bizi ey Allah’ım! ...

İklimine giremedikBahçenden gül deremedikHakikati göremedikAffet bizi ey Allah’ım! ...

İblise taş atamadıkNefsimize çatamadıkSözümüzü tutamadıkAffet bizi ey Allah’ım! ...

Geç uyandık, bitti rüyaYokuşlarda kaldık yayaÖmür bitmez sandık güyaAffet bizi ey Allah’ım! ...

Nedametten ağlamışızYürekleri dağlamışızKapına bel bağlamışızAffet bizi ey Allah’ım! ...

Yürek şimdi pare pareHâlimi arz ettim yâreÇaresize sensin çareAffet bizi ey Allah’ım! ...

Ahvalimiz bir bilmeceTükendimum,yakıngeceKulun sonu iki hece…Affet bizi ey Allah’ım! ...




Afyon Güzellemesi

Mor beyaz haşhaşların bahçelerin süsüdürSerin derelerinin akışına yanmışımBembeyaz mermerlerin sonsuzluk örtüsüdürHaysiyet madalyası takışına yanmışım

Konakların, evlerin meydan okur zamanaNice eski çağları sığdırırsın bir ân'aTermal kaplıcaların çağırmakta dermanaKartal gözlü kalenin bakışına yanmışım

Göce tarhanasıyla kebabın hası sendeGurbetçinin hasreti, aşkı, sevdası sendeAcıların fay hattı, Dinar'ın yası sendeHüzün yüklü ağıtlar yakışına yanmışım

Mevlevî Camii'nde ruhu okşar ezanlarBaharın müjdecisi; ağır kışlar, hazanlarTarifte aciz kalır Afyon'umu yazanlarMermerleri süsleyen nakışına yanmışım

Karahisar Kalesi asil duruşlu yârdırKocatepe'de zafer, Sultandağı'nda kardırSandıklı, Çay, Bolvadin; işveli bir diyardırGönül göğümde şimşek çakışına yanmışım

Bu coğrafyada olur kaymakların en hasıTabiatın süsüdür; gölü, dağı, ovası...Gönülleri şen eyler Afyon oyun havasıBahçendeki güllerin kokuşuna yanmışım

Şehrengizler güzeli, bulamazlar denginiKalendeki al bayrak kandan alır renginiMevlevîlik Dergâhı, maneviyat zenginiDağına, ovasına, yokuşuna yanmışım




Ağlama Durağı

Bu dünya gurbetinde sermayeyi tükettikNefis atına binip bir ömrü berbat ettik.

Giden gelmiyor geri saçlarını yolsan daNedamet bahçesinde gül misali solsan da

Gidenlerin ardından süzülür bir damla yaşRuhların meydanında nefisle başlar savaş

Sarmış ateş bacayı söz dinlemez nafileHak yola uzak düşmüş bu kaçıncı kafile?

Akşamın kuytusunda kederi azık ettikGeçip giden yıllara ne kadar yazık ettik

Mazinin kokusunu bugüne taşır rüzgârTen karışır toprağa, aynada kalır nigâr

Sabahın esintisi oynarken yapraklarlaRuhlar kıyama durur haşrolur topraklarla

Akreple yelkovanın arası derinleşirMukavvadan yiğitler gölgelerle güreşir

Şafak vakti heyula aydınlıktan ürperirAteş denizlerinde zamanın mumu erir

Ruhların yelkenlisi bir şey fısıldar suyaÖmür dediğimiz şey rüya içinde rüya

Kanar bir gülün kalbi, gölgeler koyulaşırDalgaların köpüğü okyanusları taşır

Gökten bir rahmet eli silerken gözyaşınıGeceler güne gebe, hayra yor her düşünü

Ferhat dağları deler, naz makamında AslıÇölde akşam gibidir ömrümüzün son faslı

Sessizliğin kalbine düşerken ezan sesiAlır mı ateşini servilerin gölgesi?

Gemi karaya vurdu, ufukta battı güneşBedenimi yandırır ruhumdaki kor ateş

Nefsi iman ipiyle sıkıca bağlayalımÖmrün bu son faslında diz çöküp ağlayalım…




Ağlar Başbağlar

“Başbağlar’ın 33 Şehidine Rahmetle…”

Civanlar vurulur,hain kin kusarMermi konuşunca insanlık susarDağın yamacından kasırga eser

Hainler gülerken ağlar BaşbağlarYaralı yüreği dağlar Başbağlar

Damardan akar da kan oluk olukGönül yas içinde,benizler solukMümine bayramdır Hakk’a yolculuk


Dünya bizim için dert otağıdırKabir Hak dostuna İrem bağıdırÖlüm hakikatte gençlik çağıdır


Göğün yücesinden nur iner yereGünlerce durulmaz kan akar dereBiz bu filmi gördük bilmem kaç kere


Vampirler ruhunu kanla doyurduVahşet canı candan çekip ayırdıErmeni’nin dölü böyle buyurdu!


Güller boyun büktü,kana bulandıBebelerin gözü yaşla sulandıBir gece yarısı yürekler yandı


Nefret bahçesine beyaz gül dikinYürek bozkırına muhabbet ekinKurusun kökleri,tarih olsun kin


Gönlüm kaldıramaz hicran yükünü



Kim kurutabilir Türk’ün kökünüHayalimi süsler ceddin akını


Silahı kuşanmış mayası bozukDost yüzlülerden yedik hep kazıkTürk-İslâm ülküsü ruhlara azık


Bir güneş doğacak,karanlık gebeEmin adımlarla aşılır tepeÇabuk büyü,yürü; hesap sor bebe


Gönül surlarında açılır gedikHakikat burcunda her dem “Hak” dedikİninden çıkmış da ötüyor hödük


Göz görür vahşeti,yürek kan ağlarKırağı çaldı da bozuldu bağlarMazlumun sesine ses verir dağlar


Rüzgâr ekenler hep fırtına biçerİnsan dost elinden zehir de içerGün doğar ufuktan,karanlık göçer


Sözü geçmez olmuş evde eşineTakılmışlar çulsuz,itin peşineİstesek koyarız sansür düşüne


Bozbulanık sular durulur bir günHesap terazisi kurulur bir günKahpenin hesabı sorulur bir gün



Ağrı Şehrengizi

Doğu Anadolu'nun şirin bir ilisin senKardeşliğin şiarı, sevginin dilisin senBir zamanlar Urartu, Medlere vatan oldunKalp gönderinde bayrak, solumda atan oldunGöklerden rahmet toplar, Hakk'a açık ellerinKardeşliğe dairdir, gül yüzlü emellerinÇalar davul zurnalar, halaylarla coşarsınVakarlı duruşunla yarınlara koşarsınBeyazıt'tan okunan ezanların var seninİhtişamlı mâzini, yazanların var seninGönül semalarında uçan bir kuşsun Ağrı! ...Vefa elbisesiyle ne kadar hoşsun Ağrı! ...

Beyazıt Eski Cami, mâziden haber verirTebessüm eyler güneş, dağlarda karlar erirDiyadin Kaplıcası şifanın membaıdırYaz gelince her yanı(n) sanki İren bağıdırEleşkirt Ovası'nda koyun kuzu meleşirCömerttir insanları, neyi varsa üleşirBuz takkesi bulunur Ağrı'nın zirvesindeRüzgârın uğultusu yankılanır sesindeEy şehirler güzeli, sensiz bu dünya dardır! ...Sana dair özlemim, sevgim Ağrı kadardırGünün gününe uymaz, başı dumanlı Ağrı! ...Medeniyet beşiği, kadim zamanlı Ağrı! ...

Kardan görülmez toprak, ağır geçer kışlarıGöze bayram ettirir ovanın nakışlarıAnıt gibi yükselir İshak Paşa SarayıCan tenden ayrılmadan, seyret bu manzarayıBaşından eksik etme(z) o bembeyaz tacınıNeşeni neşem saydım, acım bildim acınıKeşişin Bahçesinde Kerem, Aslı'ya yanarBülbülün kederinden, güller hasretle kanarKartal yuvası gibi, yiğitçe duruşun varGördüğün rüyaları, hayıra yoruşun varHeybetli doruğuna bayrak yakışır Ağrı! ...Gök kubbede hilâlle yıldız bakışır Ağrı! ...

Bulutlara komşudur, yücedir Ağrı DağıBulunmaz yeryüzünde, güzellikte ortağıMeya Mağaraları gizemini koruyorGurbette yârânların, seni sana soruyorUzağına düşenin gözyaşları ırmaktırGurbetçinin emeli, sılasına varmaktırEy güzel serhat şehri, niçin aklın karışık?Günün gününe uymaz, bir küskün bir barışıkİshak Paşa Sarayı, ne söyleşir Ağrı'yla?Bu toprak cennet olur, kardeşliğe çağrıylaToprağıma kök salan çınarın kökü Ağrı! ...Sırtına yüklenmiştir dünyanın yükü Ağrı! ...



İshak Paşa'da zaman, sonsuza akar dururUzağına düşeni, hasreti yakar dururAhmet Hani Türbesi sonsuzluğa açılırKeşişin Bahçesi'nden rayihalar saçılırDağlarında kar erir, Murat Nehri sert akarUzağına düşmüşüm, hasretin yürek yakarİliklerine işler, sert iklimdir karasalGerçeği kıskandırır, buradaki her masalAbdigör Köftesinin damakta kalır tadıHoştur Doğubeyazıt, dillerden düşmez adıDağlarda bağdaş kurmuş bulutların var Ağrı! ...Aydınlık yarınlardan umutların var Ağrı! ...

Doğubeyazıt'ta gör, güneşin doğuşunuGece vakti mehtabın zulmeti boğuşunu...Masmavi Balık Gölü, gözümüzde ziyadırAğrı'yı eşsiz kılan; vefa, iffet, hayadırDoğubeyazıt'ımın görülmeli kalesiNefrete fırsat vermez, sevgidir nevalesiHer damla kan mühürdür, toprağın tapusundaYollar İran'a varır Gürbulak Kapı'sındaNuh Nebi'nin gemisi Ağrı Dağı'nda mıdır?Şehir on sekizinde, gençlik çağında mıdır?Kadim medeniyetin altın beşiği Ağrı! ...Hakikatin durağı, kutlu eşiği Ağrı! ...

Kışın başka güzeldir Eleşkirt GüneykayaBembeyaz kar üstünde kayarsın doya doyaYüreği yaralıdır, yamandır Ağrı Dağı! ...Efkâr başından aşkın, dumandır Ağrı Dağı! ...Ey dünyanın balkonu, tepeden bakarsın sen! ...Hasretin köz gibidir, yürekler yakarsın senBirliğin nişanesi, yürek olmuşsun ey dağ! ...Gökleri omuzlayan direk olmuşsun ey dağ! ...Zifiri gecelerde yanan ışık gibisinÜstündeki bembeyaz kar'a âşık gibisinHasretin dağ misali, yürekte harsın Ağrı! ...Uzun kışın ardından gelen baharsın Ağrı! ...




Âh Bu Düzen Âh! ...

Şâir Dostum Hakan İlhan Kurt’a…

Gül bahçelerine zakkum ekilirHürriyetin her gün beli bükülürFakirin benzinden kanı çekilirGaribi,mazlumu ezen ezene

Yeni yetme oğlan,çoktur cakasıBir araya gelmez iki yakasıKulağında küpe,başta tokasıİçip diskolarda azan azana

Gözümün önünde bir nesil yanarBakıp da hâline yüreğim kanarÇölleşti vahalar,kurudu pınarGayya kuyusunda yüzen yüzene

Ekmeğimi yer de hain yetişirEvimin damında baykuş ötüşürGündüz içimizde,gece çatışırSağa sola kurşun dizen dizene

Ermeni soykırım der toprak isterRum,Kıbrıs’ımızdan her gün hak isterAslında hepsi de eh dayak isterTürk’e kanlı ferman yazan yazana

Çeşme boşa akmış,kabım dolmamışHaysiyet pazarda,iffet kalmamışGözümün yaşını kimse silmemişÜç günlük yetimi üzen üzene

Evlâdına göre yobazdır babaArayıp sormaz da hısım akrabaSohbetten anlamaz kabadır kabaSorgusuz sualsiz kızan kızana

Bin yıllık kök salmış çınar kuruyorİnsanlık yerinde sayıp duruyorBöylesi kör hayat kalbi yoruyorHer geçen gün masal düzen düzene

Kirli çamaşırlar dökülür bir birHesap günü kalmaz kimsede kibirTenin ateşini alır da kabirMünker’le Nekir’i süzen süzene

Hainler ülkeme kem gözle bakarCeddimin nefesi cihanı yakarBölünmez bu ülke,sel olup akarYurduma harita çizen çizene



Ecnebi kültürler zehir saçıyorEvlât babasıyla rakı içiyorAsalet firarda,vicdan göçüyorPervasızca uçkur çözen çözene

Yüreğim tarûmar dinmiyor sızımKırıldı mızrabım çalmıyor sazımÜryan görürüm de,kızarır yüzümHer gün bir metresle gezen gezene

Mâziden kopardı neslimi çağlarNağmeler yabancı,bozuldu bağlarEşkıya yuvası güzelim dağlarSinsice ülkeme sızan sızana

Halay unutuldu tango revaçtaKırk çeşit boya var bukleli saçtaMefkure yetişmez böyle kıraçtaMilletime mezar kazan kazana

Kurşunlar menzilde adres sormaz kiAhvali tasvire dilim varmaz kiBu rüyayı kimse hayra yormaz kiDüzensiz düzenden bezen bezene

Hep umut besleyip düzelir dedinBöyle cemiyette yaşamak çetinTek kişi kalsan da metin ol metinKurulu düzeni bozan bozana




Âh Bu Türküler

Anadolu’muzun dili,gönülde harman türkülerSoframda tuzum ekmeğim yarama derman türküler

Yaslı nağmelerde hasret,mazluma ağıt türkülerAkan gözyaşımı dindir,efkârı dağıt türküler

Kerem’i nâra yandıran,yürekte Aslı türkülerOnulmaz dertlere salan,elemli,yaslı türküler

Gurbetten sılaya nâme,ruhuma akar türkülerİbrahim’in ateşinde sinemi yakar türküler

Gönülden gönüle köprü,kıtalar bağlar türkülerGül bahçesi yangın yeri,bülbülü dağlar türküler

Edirne’den Kars’a kadar,yürekte gezer türkülerSevgi deryasında yunup düşlerde yüzer türküler

Mehtabın koynuna girip her gece yatar türkülerCan evime mihman olup cana can katar türküler

Şu bahtsız gönlümü alıp zindana koyar türkülerSeyyid Nesimi misali derimi soyar türküler

Dün,bugün,yarın fark etmez,her çağda yaşar türkülerÖnünde engel tanımaz bendini aşar türküler

Gözlerimden süzülen yaş,sazımda teldir türkülerBuram buram hasret kokan,bahçemde güldür türküler

17 Temmuz 2005/TRABZON




Âh Gurbet Âh! ...

Yaktı, kül eyledi hicran ateşiYürek yangın yeri, nâr zalim gurbet! ...Eritsin karımı vuslat güneşiSılanın yolunda kar zalim gurbet! ...

Dilinden anlamam dillerin başkaİlime benzemez illerin başkaTavırların, edan; hâllerin başkaMuhabbetsiz dünya dar zalim gurbet! ...

Ömrümü tükettin, sıladan ayrıKalmadı dayanma gücümüz gayrıUzağa düşmüşüz, gönlümüz sayrıBuz tutmuş tenimi sar zalim gurbet! ...

Can evime düşer hicran cemresiDönmez olur diller, kesilir sesiIsıtır sılanın sıcak nefesi...Hasret yanık türkü, bar zalim gurbet! ...

Örümcek misali ördün ağınıKarlarla kapattın gönül dağınıAnlamadan geçtik gençlik çağınıSinemde yaralar var zalim gurbet! ...

Buz tutmuş hissiyat, güneş doğmuyorYürek çölümüze, yağmur yağmıyorSılanın özlemi gönle sığmıyorYok mu sende insaf, ar zalim gurbet! ...

Eser deli rüzgâr, ağıtlar yakarÇekilir suyumuz, kanımız akarYabancı ellerde tuz bile kokarHayalimi süsler yâr zalim gurbet! ...

Bu yaban ellerde ben ne edeyimYapışma yakama, bırak gideyimYüreği bahtiyar, şadan edeyimŞu garibe bir yol ver zalim gurbet! ...

Umudumuz kırık, hasretiz dostaCan canandan ayrı, yastayız yastaDağ gibi bedeni eyledin hastaZay ettin bağımı şer zalim gurbet! ...

Vatana hasretim, murat almadımRiya pazarında bir dost bulmadımMemleketten uzak, mesut olmadımSılaya veririm ser zalim gurbet! ...

Hicran ateşinde piştim, kavruldumKül oldum çöllere, dağa savruldum



Uzun gecelerde pustum, kıvrıldımKalmadı gözümde fer zalim gurbet! ...

Sıladayken dağlar, taşlar aşardımYokuş demez keklik gibi koşardımSevgi denizinde çağlar, coşardımBeni bende aldın er zalim gurbet! ...

Ellerin yurdunda duramıyorumGül yüzlü hayaller kuramıyorumDüşlerimi hayra yoramıyorumBu rüyayı hayra yor zalim gurbet! ...

Kırılmış sazımız, kopmuş telimizBaşlar öne eğik, bükük belimizYârin ellerine ermez elimizVicdanınla yüzleş, sor zalim gurbet! ...

Çıksam memleketin yücelerineDerdimi anlatsam nicelerineIşık olsam kara gecelerineYüreğimde ateş, kor zalim gurbet! ...

Irmaklar misali aksam, durulsamAhşap evin köşesine kurulsamTaşlı yollarında koşsam, yorulsamYurtsuzluk ölümden zor zalim gurbet! ...

Sılayı değişmem dünya varınaBelli değil kimler çıkar yarınaCehennemden beter yandım narınaBahtıma düşen renk mor zalim gurbet! ...

Kimselere şekva etmem hâlimdenMazlum bir gün hesap sorar zalimdenGörmedim bir güzel gün ikbalimdenBakma bana öyle hor zalim gurbet! ...

Dizine yaslandım, derdimi açtımSılaya koştukça kendimden kaçtımYürek yangınıma gözyaşı saçtımPerişan hâlimi gör zalim gurbet! ...




Âh Oğul Âh! ...

Hasretin közünde yanar dururumSeni vuran eller kırılsın oğul! ...Karanfil misali kanar dururumSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

Henüz gül çağında göçtün de gittinDüşmanına kefen biçtin de gittinŞehadet şerbeti içtin de gittinSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

‘Kahraman’ yazsınlar mezar taşınaBembeyaz bulutlar değsin başınaEngel olmak müşkül gözün yaşınaSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

Şanlı gidişine ırmaklar ağlarÖnünde eğilir, heybetli dağlarSeni anlayamaz bu yüzsüz çağlarSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

Toprağa düşenler ayılır mı hiç?Sesi(n) ötelerden duyulur mu hiç?Bin yıl yaşasa(n) da doyulur mu hiç?Seni vuran eller kırılsın oğul! ...

Gülistanda kokun, dağda izin varVatana verilmiş beylik sözün varGönülde matemin, kalpte sızın varSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

Şöhreti yayılmış kahraman erinŞanlı bayrağıma sinmiştir terinDünyayı verseler, dolar mı yerin?Seni vuran eller kırılsın oğul! ...

Yurda göz dikeni pişman eyledinSütü bozukları düşman eyledinBu kutlu toprağı vatan eyledinSeni vuran eller kırılsın oğul! ...

Bahar ısmarladık karakışlaraBu çağın vicdanı dönmüş taşlaraYoldaş ettik seni göçmen kuşlaraSeni vuran eller kırılsın oğul! ...




Âh Şehidim! ...

…göz kırpmadan vatan için ölerek ölümsüzlüğü tadan yiğitlere rahmetle…

Anadan babadan, serden geçtinizAşkın şarabından bade içtinizÖmrün baharında Hakk’a göçtünüzVerdiğiniz kutlu karar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...

‘Ezanlar dinmesin’ deyip öldünüzDüşmanları bölük bölük böldünüzBir’in divanında ancak güldünüzHakk’a giden yolu arar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...

Baharı görmeden, kışta soldunuzHakk’ın divanında binler oldunuzKutlu şahikaya giden yoldunuz…Dağları, taşları tarar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...

Yurdun bedelini verdin canınlaToprak sulanmıştır şehit kanınlaYürekte yaşarsın şeref, şanınlaVarlığın vatana yarar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...

Dağlar kadar yüce oldun gözümdeBir devdin cephede, aşktın sözümdeBayrağın rüzgârı vardır yüzümdeCesaretin akla zarar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...

Mezar taşlarına ‘şehit’ yazılırKara toprağından al kan süzülürO mübarek kabrin kalbe kazılırHâl diliyle neler sorar şehidim! ...Melekler yaranı sarar şehidim! ...

Gençler tepinmede, her eğlencedeVatan endişesi yoktur nicedeKeramet aranır kara gecedeHâlimiz kalbini yorar şehidimMelekler yaranı sarar şehidim! ...




Âh Türkistan Âh! ...

Yürekler yangın yeri, minareler ezansızVicdanlar yağmalanmış, idrakler kör, izansız


Ahmet Kabaklı'ya Mersiye

…Ahmet Kabaklı’ya rahmet ve minnetle…

Medeniyet beşiği, Göllübağ’ın gülüydünHakikati haykıran İslâm’ın bülbülüydün

Kalem efendisiydin, medeniyet âşığıKalpleri aydınlattı irfanının ışığı

Hakikat davasında konuşturdun kalemiİlim deryalarında gezdin cümle âlemi

Elif gibi yaşadın; ömür nehrinde aktınSonsuzluğa göçerken onca eser bıraktın

Engin fikirlerinden kendimize pay aldıkRuhumuzu besledik, “Gün Işığında” kaldık

Edebiyatımızı didik didik edendinMütebessim bir yüzle Yaradan’a gidendin

Cehalet savaşında yılmaz alperendin sen! ...Hakikat bahçesinden gonca gül derendin sen! ...

En güzel pusulandı yüreğindeki imanOnurlu duruşuna şahittir kadim zaman

İri ve diri durdun, vav gibi bükülmedinCehalete direndin, pes edip çekilmedin

Sözün kulağa küpe, çıkmıyoruz sözündenKutlu bir iz bıraktın, yürüyoruz izinden

Son nefesine kadar susmadın, konuştun sen! ...Gönül göklerimizde kanat çırpan kuştun sen! ...

Şeyhülmuharririndin, kalemlerin hasıydınGözlerden akan yaştın, yüreklerin yasıydın

Kara kış ortasında dalından düştü yaprakSonsuzluk yolcusunu bağrına bastı toprak

Ömrünün zevalinde Hakk’a doğru yol aldınTerk-i dünya eyledin, bizi dertlere saldın

Giden şanlı akıncı bir daha dönmeyecek…Basiret nazarının ışığı sönmeyecek…




Ahmet Tufan Şentürk İçin! ...

Sözü bir hamur bilip elinde yoğurmuştuŞiire hizmet için vakfetmişti kendiniDakikalar gün olup yılları doğurmuştuDamla damla çoğalıp çiğnemişti bendini

Esentepe ufkundan doğan bir güneşti OGökyüzünü süsleyen yıldızlara eşti O

İlhamın anahtarı,nurlu bir yadigârdıŞiirin sultanıydı mavera ötesindeSanki ölümsüzlüğe yol alan bir çınardıSevgi,saygı,hoşgörü duyulurdu sesinde

Karanlıkla savaşan asil münevverdi OÖn saflarda koşturan kahraman bir erdi O

Ruhunda erenlerin ahlâkını yaşattıBir karınca misali her dem çalışıp durduEtrafını samimi dostlarıyla kuşattıMerhamet iksiriyle dolduruverdi yurdu

Ermenek’in semaya yükselen sesiydi OBir asırdır çalınan onur bestesiydi O

Şiirimiz onunla yüreklere açıldıKalemiyle dil oldu ülkemin insanınaGönül muhabbetiyle kanatlanıp saçıldıMuhtacız o çınarın ilmine,irfanına

Şiiri gönüllere sevdirdi, tanıttı OAnkara’dan yükselen görkemli anıttı O

Hasret duygularıyla yolunu gözlüyorkenÜstad’ın hastalığı yürekleri dağladıYeni şiirlerini bekliyor,özlüyorkenÖlüm haberi ile şâir ruhlar ağladı

Gider ayak kalpleri tasayla bürüdü OArkasına bakmadan sonsuza yürüdü O.

M.NİHAT MALKOÇ




Akça Şehir Akçaabat

Secde eder serviler anar da yaratanıArınır kasvetinden düşündükçe vatanı

Dile gelir mermerler kurumuş şadırvandaGözler ki buğulanır, kırk dökük bir handa

Vatan namus, yurt özlem, bu topraklar akçadırPulathane bir tarih, her sayfası pakçadır

Bahçendeki rayiha diriltecek ruhumuÇekilir her geçen gün aşk denizinin kumu

Sargana cenk meydanı, pusulası cennetinBedel oldu toprağa; kanın, kemiğin, etin

Ayın şavkı sulara değdirir busesiniGökkubbeden duyarım ceddin kılıç sesini

Selam dursun şanına onca ecnebi güruhSözler nurlu, muştulu; nasıl kanatlanmaz ruh?

Suretler nurdan halka, yürekleri akçadırAcıyı, saadeti paylaşması hakçadır

Erguvan kokusunda çılgın yaz akşamlarınNice güzellik saklar ruha dolan baharın

Saçının her telinde efkârım kol geziyorHasret kurşundan ağır, düşlerimi eziyor

Göğünde uçan kuşun kursağında yem olsamKanayan güller gibi bahçelerinde solsam

Masmavi sularında çırpınır yakamozlarBuz tutmuş bir ayazda mehtabı okşar rüzgâr

Sevdalıyım, hasretim; şehir sana vurgunumYatağını kaybetmiş sular gibi durgunum

Gözlerim çakırkeyif, efkârıma çeyrek varAl benden bu sevdayı yetiş ey gül yüzlü yâr

Hayalini kurduğum ebruli düşler sensinGamzeli yanaklarda tatlı gülüşler sensin

Ceddimden arta kalan tertemiz bir sayfasınUfka hasret taşıyan gemilerde tayfasın

Sırnaşık, debdebeli; deniz gözlü kadınımBahtına gül suyuyla nakşedilmiş adınım

Yaralı ceylan gibi nabzın atar derinden



Rüyama girsen bir gün kalbim oynar yerinden

Adın ebedileşir, asuman eyler niyazKaranlığın koynunda gölgen gezer bembeyaz

Duyulur ötelerden eski zaman türküsüBüyüler gözlerimi endamındaki süsü

Ezan ruhlara ilaç, gül kokuyor avlularMübarek akşamlarda göğe yükselir Hû’lar

Kaybolan düşlerimi gölgende arıyorumHayatımın filmini geriye sarıyorum

İzbe sokaklarında hicran içime işlerBeni ayakta tutar yarına dair düşler

Ey şehrengiz güzeli, menekşe kokar teninGüzellerin içinde emsalin yoktur senin

Çatma kara kaşını, gülümse AkçaabatMaziye gömdük dünü, nerde o günler heyhat!

İçimde büyüttüğüm gizemli hülya şehirHayra tabir ettiğim gördüğüm rüya şehir

Denizde balıklara seccade olur sularYer aguşunu açar gökten süzülürken kar

Çeşmelerden dökülür mazinin gözyaşlarıAsırlık çınarların göğe değer başları

Bulunmaz mücevhersin, masamdaki biblosunYaratanın elinden çıkmış eşsiz tablosun

Sevdan bir tutam hasret, içime akan nehirBir anne şefkatiyle kucakla beni şehir!




Akça Şehir Gazeli

Biricik Akçaabat gönlüme kayan şehir! ...Haritamda gülümser işvesi ayan şehir! ...

Ahşabın saltanatı yenilirken betonaKaybettiğin değere, gözyaşı dök, yan şehir! ...

Ateş denizlerinde serinleyip seherdeKaranlığın bağrında ışığa boyan şehir! ...

Geçmişinle yüzleşip ıslak bakışlarındaYetimin sızısını ruhunda duyan şehir! ...

Şadırvanlardan akar zaman yakut misaliRahman’ın sofrasında yemeden doyan şehir! ...

Ufuklara çengel at, alnından öpsün tarihAydınlığa az kaldı, ne olur dayan şehir! ...

Testin delik olursa boşluğa akar zamanUyumak bize haram, silkin, kalk, uyan şehir! ...

Şehrengizler kıskanır, eşsiz güzelliğiniGönül saatlerini vuslata kuran şehir! ...

Geleceği kuşatır, endamın çıkar yüzeYirmi birinci asrın önünde duran şehir! ...

Nerede noktalanır hayatımın encamı?Tenimi diri kılan bedenimde can şehir! ...

Nam salmışsın cihana güzellik şahikasıCümle âlem âşığın, cilvene hayran şehir! ...

Kurumuş çınarlardan dökülürken gözyaşıSeni düşlerimizde ederiz seyran şehir! ...

Cumbaların gölgesi avluda can çekişirHatıralarımıza busesi konan şehir! ...

Ay ışığı altında, parlar gözbebeklerinGecenin ayazında yüreği yanan şehir! ...

Teessürleri bırak derin maviliklerdeKalbimizdeki kiri Yunusça yuvan şehir! ...

Solgun fotoğraflarda gizlenir koca mazinHatıra harmanında bizleri de an şehir! ...

Parkların bahçelerin, köften dillere destanŞehirlerin içinde özelsin sultan şehir! ...

Anılar hayatımdan dökülür yaprak yaprak



Bütünün parçasıyız, bizi öyle san şehir! ...

Duygu coğrafyamızı vasfedemez şairlerYârinden ayrı düşen âşığa canan şehir! ...

Âhların feveranı kuşatırken ruhumuGönül yaralarıma şifasın, derman şehir! ...

Fatih’in tuğrasında soluklanır tarihinTohumda ulu çınar, katrede umman şehir! ...

Hissiyatımız AKÇA, sevgimiz ABAT şehir! ...Karanlığa açılan yolları kapat şehir! ...




Akça Şehre Hitabımdır

A Ak Akça Akçaabat Suları nurdan şehir Hasret kahırdan şehir Hatıralar can çekişir kuytularında Rüzgârlara değer iğdelerin mağrur uğultusuSuların masmavi soluğuyla hayat bulur gizli denizlerin

A Ak Akça Akçaabat Geçmişini an şehir Bedenimde can şehirİmbatlar ayışığını taşır cumbalarımıza Fecirle beraber dirilten aydınlığın düşer içimizeYeşile hasret gözlerimiz düşlerini dağ yamaçlarına bırakır

A Ak Akça Akçaabat Aşığa canan şehir Tuğrada ferman şehir Ötelerde nöbet tutar Sargana yiğitleri Bir bedir doğar dağların heybetiyle şehrin üstüneBeni de al sımsıcak kollarına memleketim, dünya cennetim

A Ak Akça Akçaabat Ateşlerde yan şehir Göğümden kayan şehirSürgün hissiyatımın tercümanı sen Geceye düşerken hilalin hüzne banılmış siluetiNereye saklanır kapkara isyanımın düş kırığı med cezirleri

A Ak Akça Akçaabat Alnı ak duran şehir Saraylar kuran şehir Belki bu sana son hitabımdır Hatıralarımı sakla deniz kokan akşamlarındaGüvercin gibi kanatlansın düşlerim yüreğin eteklerinde

A



Ak Akça Akçaabat Kalbimi yoran şehir Mecnuna yaran şehir Aşklar siner kemençenin içli sesine Her sabah yepyeni sevdalarla, umutlarla doğarsınLeyla’yı sayıklayan Mecnun’un gözlerinden hasret olup yağarsın

A Ak Akça Akçaabat İçimi yakan şehir Gönlüme akan şehir Dualarımda hep sen varsın Hû’lara karışır Ak Cami’deki ezanların nağmesiSelvilerin altında gölgelenir ebediyeti soluklayan erenlerin hatırası

A Ak Akça Akçaabat Yürekte sevdan şehir Vuslata mekân şehir Zifiri karanlığın kavşağında Aşla aşk arasındaki seçimin arifesindeyim Ufka akan suların mavisi üşür gecenin çıplak ayazında

A Ak Akça Akçaabat Ne olur uyan şehir Sesimi duyan şehir Geleceğe muştular gönderdim Bembeyaz bir güvercinin kırık kanadında Sonsuzluğun eşiğinde yine seni bekledim yüreği akça şehir

A Ak Akça Akçaabat Kalbimde yuvan şehir Damarımda kan şehir Gizemler saklıdır köpük köpük sularında Sükûnetin tınısı yankılanır çağın asık suratında Yaşamın bitimsiz güzelliklerini buldum tılsımlı adında




Akçaabat

Sen Akçaabat’ı gezdin mi dostum?Bir görmeden tarif etmek zor şimdiGüzelliği sen de sezdin mi dostum?Sualini yavaş yavaş sor şimdi

Güzellikler bölüşülür,paylanırAğıtlarda hasret,acı söylenirHıdırnebi Yaylası’nda yaylanırKavranlara basılmıştır lor şimdi

Buralarda fitne,fesat az olurMüminin yüzünde nurdan iz olurHakikate giden yollar düz olurGerçekleri görmeyenler kör şimdi

Bahçelerde çiçek açar,yaz gelirBaharla birlikte bize haz gelirKoca ömür insanlığa az gelirAç gözünü hakikati gör şimdi

Yücesinde boz bulanık kör dumanHasat vakti gelir kurulur harmanÇiçeklerde saklı bin çeşit dermanYeşilliği gözlerimde fer şimdi

Sabah namazında kalkılır işeTez vakitte haber salınır eşeHaram yiyip asla dönülmez köşeKöylünün sırtından akar ter şimdi

Mutluluk ışığı yansıyor gözdeSamimiyet elbet gizlidir sözdeSeher vakti rızk aranır denizdeDeryalara atılmıştır tor şimdi

Muhabbetler büyür dönüşür aşkaAşk varsa gönülde gerek yok köşkeÖmrüm bu toprakta geçseydi keşkeHicrandan vuslata erer yâr şimdi

İrem’i andırır yeşil bağlarıYücelere kanat gerer dağlarıAfiyetle yenir taze yağlarıDoğru mu,yanlış mı,karar ver şimdi

Gecenin kör vakti garipler ağlarDenizler köpürür,ırmaklar çağlarYeşile bürünür çiçekli bağlarMenekşeler bahçelerde mor şimdi

Hiçbir yer değildir gönlüme göreHicran ateşine,kavuşmak çare



Gitmeye meylim yok başka bir yereŞuraya bir yatak,yorgan ser şimdi

On Yedi Şubatlar bayramdır bizeDöküldü düşmanın leşi denizeİmanla Salip’i getirdik dizeHakk’a karşı kenetlenmiş şer şimdi

Övünmek hakkımız düşman utansınÜlkemi bölüşen ferman utansınTürk’e kefen biçen cihan utansınOlanları hayırlara yor şimdi

Akçabatlı’m Sargana’yı unutmaGaribi hor görüp zalimi tutmaCeddinin sözünü yabana atmaHayatını muhabbetle ör şimdi

Hasret hançer olur, boynumu vururRuhumu bedenden alıp savururYüreğimi baştan başa kavururİbrahim’in ateşinde kor şimdi

Sılanın zehiri,kederi gurbetÖlümün ötesi,beteri gurbetGaribin azığı,kaderi gurbetPiştik artık yakmaz bizi nâr şimdi

Köftesi,horonu mühürdür çağaBaşlasın eğlence,dizilin sağaÇek dizleri,tenin değsin toprağaDört bir yanda oynanıyor bar şimdi

Ne söylesem el âleme söz olurSöylemesem yüreklerim köz olurBahar gelir,benim ruhum güz olurKaradağ’da üşür yağan kar şimdi! ...

(31 OCAK 2005/TRABZON)




Akçaabat Şehrengizi

Hâlden istikbâle döner yüzünüYeşilden maviye uzar da giderDenizden devşirmiş mavi gözünüHasreti yüreğe sızar da gider

Deniz mavisidir burda her cisimUfka serilmiştir güneşin postuRabbin fırçasından çıkmış her resimDalga uyandırır seherde dostu

Denizin şarkısı hüzzam bestedirHuzur ve sükûnu burada ara…Ayaklar eşikte, kulak sestedirSaba(h) rüzgârıyla saçını tara…

Orta Mahalle’de zaman durmuşturElif gibi diktir, mağrurdur başıGönül saatini düne kurmuşturAcem’in mülküne değer bir taşı

Kışın beyaz iner Karadağ’ınaSineme hasretin düşer derindenHüzünler dem olur çay bardağınaSıtmaya tutulur kalp kederinden

Ağaçlar yas tutar düşerken yaprak…Denizle söyleşir yirmi dört saatBulut yorganıdır, döşeği toprakKendini suların mavisine at! ...

Ay’ın on dördüsün, berraktır yüzünŞimdi firarîdir kadim resimlerGümüş kadehlere dağılır hüzünHasrete gebedir cümle isimler

Selâm durur deniz, balıkçılaraUyku bozumudur yalancı fecirDalgalar yol verir kayıkçılaraSabahın zahmeti, akşama ecir…

Mavi sular sırlar bakışlarınıAkşamın ufkunda tutuşur alevGergefinde işler nakışlarınıOrta Mahalle’de anıttır her ev

Dalgalar “hû” çeker sükût dilindeDenizlerin dili, kim demiş lâldırTabiat cömerttir Sera Gölü’ndeDeryalar muhacir, suları aldır

Mâziden inciler toplar simyacıMutlak hakikati haykırır ezan



Bugüne ne söyler çınar ağacı?Şehrengizler yazar şehre her ozan

Ufuklar tutuşur vakt-i seherdeGördüğüm rüyayı hayıra yordumNerede o günler söyleyin nerde?Suyun yangınını göklere sordum

Nicedir kekeme, denizin diliRüyam paramparça, gecem tasalıNübüvvet kokuyor ak bağın gülüKedere banılmış hecem tasalı

Güneş camda erir bir yaz akşamıSalı Pazarı’nda tezgâhta umutKadim hatıralar süsler yaşamıYükünü ak şehre döker bir bulut

Deniz dile gelir; hırçın, şaşkınca…Islak bir martının kanatlarındaBazen uysal peri, bazen taşkıncaGizli bir öznedir hayatlarında

Ak gömlek yırtılır, tene dar gelirDiriliş muştusu, vaktin kıyamı…Horon havasıyla nazlı yâr gelirUfuklarda cenk var, bu bir rüya mı?

Saadet türküsü gibi dilimdeTabiî bestedir dalganın cengiEn güzel nakıştır eski kilimdeŞanlı Pulathane, bulunmaz dengi…




Akçaabat'a Özlem

Minareler semaya açılmış hançer gibiHapsettim yüreğime sevgini bir er gibi

Tutuşan gönüllere bahçesinden gül verdiBağrında yaşayanlar bu şehre gönül verdi

Burcu burcu tarihin,kesme taşlara sinmişAcılar dünde kalmış,akan gözyaşın dinmiş

Sargana bir destandır kahramanlar ocağıGözyaşıyla ıslanmış anaların kucağı

Maziden işitirim kılıçların sesiniAb-ı hayat sayarım ceddimin nefesini

Yaylalarında açar bin bir türlü çiçeklerGurbetteki yürekler sıla yolunu bekler

Buz tutmuş kâinatı ısıtıyor güneşinSevdalı gönülleri kavuruyor ateşin

Rıhtımdaki kayıklar ufka özlem taşıyorSana dair anılar yüreğimde yaşıyor

Gökkuşağından almış en güzel renkleriniTarihler kanla yazmış ecdadın cenklerini

Aşkın büyür güvercinlerin ak kanadındaHasretin erguvan misali sevgi tadında

Sıksara horonu cihanda en büyük payeAkçaabat köftesi bizde gerçek sermaye

Asumanda bulutlar ağlar, gözyaşı dökerSana lâik olanlar huzurunda diz çöker

Zaman nelere gebe:hem sevinç hem de acıEn acı günlerimde, sen ruhumun ilâcı

Akçaabat emsalsiz benzer İrem bağınaKaranlıklar tükendi geldik kutlu çağına

Gökkubbede günboyu yankılanır ezanlarSeni tarif etmede aciz kalır ozanlar




Akçaabat'a Şehrengiz

Bu şehirde açtım gözlerimi, bu şehir açtı gözlerimiKırkikindi yağmurlarıyla yıkadık tenimiziArındık seninle, mavinin kuytusundaSevgimizi tenhalarda büyüttükSaçlarımızı deniz suyuyla yıkayıp rüzgârla tarardıkAyışığında umut dererdik yarınlarımız içinSığınacak bir liman arardık.

Beni tanır her köşe başın, her kesme taşınEn masum sırlarımı seninle paylaşırdım ey şehir! ...Gözyaşlarım masmavi sularına karışırdı.Gençliğimi sana bahşettim arkama bakmadan…Sahillerinde bıraktım kurşundan ağır gölgemiHoyrat akşamlarda limanlarında tünedimVuslata açılan bir kapıydı ufukta her gemi

Kuşlar yuvaya döndü, çatladı tomurcuklarKısıldı gözlerinin feri akşamla beraberKasvetli sularda kan geldi gölgeneSargana’da muştuladılar kutlu coğrafyamıBil ki sana hasretim âh şehir, âhım şehir! ...Aynalar beni sana mahkûm eylediNice karasular indi ayaklarımaBu kutlu sevdayı kim eyler tehir?

Şimdi kayıp siluetinin yasını tutuyorumEmzirdiğin kaldırımların kucağındaVar git yakamozlarda ara beniGüneş batarken suya düşen aksini tuvallere işledimSüvariler peşimden koşarken sen tuttun ellerimdenKibrit kutusu apartmanlarınHer biri ateşe banılmış barut misaliGeceleri büyülü renklere bürünür.

Demli çaylara düşülmüş sohbetlerin darasıYosun kokularıyla uyanır deniz çocuklarıMecalsiz bedenler sabahın ilk ışıklarıyla ayaklanırSert rüzgârlar kırar muhteris dallarınıÖlüm azgın bir kurt gibi ulur geceye karşıDeniz maviye boyar bir kuşun kanatlarınıTenha köşelerde bir körpe yetim ağlar kör talihineBir hüzünlü türkü düşer diline

Düşer birer birer zamanın azı dişleriYaz akşamlarında oynaşır yıldızlar gökyüzündeŞiir kokar şairlerin muhabbet deren ağızlarıAy ışığında serenatlar sahibini ararAkrep düşmanına akıtırken zehriniBir güvercin tedirginliği kaplar içimi

Soluk alır verir kent solungaçlarındanUçurumun yamacına tutunur tütsülenmiş sevda çığlıkları



Akça aşklar yaşanır Akçaabat’ın sımsıcak kollarındaBir şehir dolusu sevda kuşanır âşıkların engin yürekleriDerviş kılığında dolaşır güvercinler kutlu vakitlerdeAk Cami’nin avlusuna bir damla gözyaşı bırakır.

El ayak çekilince uyku örer kozasınıMendireklere sığınır geceleyin meyhane kaçkınlarıÜstüme yüklenir şehrin bütün sancılarıYangın yerine döner her şafak vaktiAya nispet eder gecenin yapmacık ışıklarıDivitten süzülen damla hissiyata tercümanNamus beller sevdayı bu kentin âşıkları

Muradını ararken gölgem üşür ayazdaÇelimsiz dallara tutunur güllerHer şehir bir kadın, her kadın bir şehir olur.Uzar gider yollar, ufkun ta ötesineSeni de beni de bitirir bu kentİdamlık mahkûm gibi kalem aşka kırılırFeveran eder bülbüller kaderin cilvesine

Islak kaldırımlarda ellerim cebimde yürürkenAğır basar yüreğimin yeknesak burukluğuBulutlar boşaltırken sitemleriniBiteviye alışkanlıklarım keser yolumuDemini almıştır akşamın beş çayıMuhabbetler koyulaşacaktır rıhtımda besbelliReis takasıyla Hızır gibi yaracaktır sularıHamsi kokan elleriyle ince belli bardaktaYudumlayacaktır suların hasretini

Şehrin varoşlarında çığlıklar ezecek suretimiAyrılık çise çise sinecektir avuçlarımaKırağılar düşecektir dere yamaçlarınaHüzün yine bir akşam vuracaktırŞehre mahpus kırılgan yüreğimiRüzgârı tutacaktır derin bir hıçkırıkDamlalar küsecektir bulutlara,Öpecektir kaldırımların en mahrem yerini

Sevgi geçer akçe olacaktır Akçaabat’ın yarınındaKucaklayacaktır evlatlarını şehir! ...Arzular tehir edilmeyecek bir dahaGüllerle yaralarını saracaktır şehir! ...Umutla uyanacaktır cümle yaralı canlarHer sabah masmavi gözleriyle ‘günaydın’ diyecek bu şehir! ...Ve vuslatla taçlanacaktır serencamımız! ....Buhar olup uçacaktır gamımız…




Aklı Karışık Sualler

nerden bilebilirdim? …son nefes iliştirilmiş hayatın nüfus cüzdanınatoprak kokusu banka hesaplarından yakın…rahmet burcundaki bayrak düşmeye meyyal

nerden bilebilirdim? …hayatın bir canlı yayın olduğunuömrün prime time’ında reytinglerin birden düşeceğinimevsimlerin yekpare bir ân’a dönüşebileceğini

nerden bilebilirdim? …figüranların başrol kapma yarışında olduğunuvadesiz hesapların da bir gün vadesinin dolacağınıgözaltı torbalarının esrarının derinliğini

nerden bilebilirdim? …geçen zamanın be(de) nden bir şeyler aşırdığınıhayatın olur olmaz sakarlıklarınıiç denizlerimde bir yelken(lin) in suları taşırdığını

nerden bilebilirdim? …devrik cümlelerin devrik hayatlarla kardeşliğinigölgelerin bedenlerden daha ağır olabileceğinigece kuşlarının seher vaktine varamayacağını

nerden bilebilirdim? …damarı tıkalı idraklerin kötürüm olabileceğinihayatın pat diye bir gün işportaya düşeceğiniher kırışığın sonsuzluğa giden bir yol olduğunu

nerden bilebilirdim? …günün,heybetli dağlarda tuz buz olabileceğinik/anın vaktin damarlarında birden pıhtılaşacağınıhayata çaldığım mayanın tutmayacağını

nerden bilebilirdim? …ufkun alev renkli ikindilere boyanacağınıhayat çeşmesinin suyunun bir gün kuruyacağınıkafamıngüçsüz omuzlarıma ağır bir yük olacağını

nerden bilebilirdim? …hayatın, çekildiği sokaklara geri dön(e) meyeceğiniince belli bardaktan içtiğim demli bir efkâr çayının……dudağıma değen son sıcak olacağını

nerden bilirdim dostlar? ...nerden bilirdim? ...nerden? ...




Aklım Şaştı

Allah deyip hak yiyeneAklım şaştı, aklım şaştıAz gösterip çok yiyeneAklım şaştı, aklım şaştı

Garibanı sömüreneHer kemiği kemireneHaramlarla semireneAklım şaştı, aklım şaştı

Allah ile aldatanaYarı yolda dost satanaBir yalana bin katanaAklım şaştı, aklım şaştı

Zalimlerle iş göreneHakikate sur öreneKöpek gibi zevk süreneAklım şaştı, aklım şaştı

Mirimalı aşıranaYetmişinde şaşıranaSabrımızı taşıranaAklım şaştı, aklım şaştı

Batıla hak diyenlereYetim malı yiyenlereDuvarıma siyenlereAklım şaştı, aklım şaştı

İkiyüzlü döneklereKan emici sineklereYiyip yatan ineklereAklım şaştı, aklım şaştı

Kasa ile götüreneEl malından yedireneHazineyi bitireneAklım şaştı, aklım şaştı

Dost görünen düşmanlaraGöstermelik pişmanlaraSiyaseten şişmanlaraAklım şaştı, aklım şaştı




Aklıma Düştüğünde

Sen çağırdığın zaman gelirim koşa koşaHuzuruna varırım dağları aşa aşaAklıma düştüğünde uyku tutmaz gözlerimSırılsıklam olurum gözyaşım taşa taşa




Akşehir Güzellemesi

Seni anlatmaya yeter mi sözler?Gümansız sevgiye dilsin Akşehir! ...Gurbete düşenler yolunu gözlerKırık bağlamamda telsin Akşehir! ...

Sırtını yasladın Sultan Dağı’naYetiştik çok şükür altın çağınaÖlüsüne rahmet, selam sağınaYükseklerden kopan selsin Akşehir! ...

Bir ağıt olursun sazın telindeDüşüme girersin gurbet ilindeÇırpınıp dururum hicran selindeHasretin bağrımı delsin Akşehir! ...

Saygı, sevgi tekmil; sağlamdır töreTarihi kuşanmış, şanlı, ak yöreDünyanın merkezi Hoca’ya göreDağlarına bahar gelsin Akşehir! ...

Veliler olmazsa kurur ak pınarMahmut Hayranîler manevî çınarRabbim kullarını belâyla sınarSultan Dağları’nda belsin Akşehir! ...

Çok göresim gelir bayır, düzünüSaklar bu topraklar ecdat iziniAk mâzi gösterir temiz yüzünüEli yetmeyene elsin Akşehir! ...

Ne doyumsuz olur vişne, kirazıİliği dondurur gece ayazıMüminin beş vakit Hakk’a niyazıCehennem narında yelsin Akşehir! ...

Toy vakti gelince çalınır sazlarMasmavi gölünde yüzüyor kazlarİrem’i andırır, baharlar, yazlarCümle âlem seni bilsin Akşehir! ...

Bizimsin sen bizim, tüttükçe bacaBağrında yaşadı Nasreddin HocaVuslatın bedeldir her tür ilâcaGözümün yaşını silsin Akşehir! ...

Bağında, bahçende çekerler çileÖlçüde, tartıda bilmezler hileSokağında tarih gelmekte dileGönül bahçemizde gülsün Akşehir! ...

Ortasında kaldın Anadolu’nunUcu görülür mü vuslat yolunun?



Hakk yardımcısıdır mazlum kulununVahasın, kim demiş çölsün Akşehir! ...

Soframızda ekmek, petekte balsınGönderde salınan bayrakta alsınHatıralarımız öylece kalsınAk başlı kuğuya gölsün Akşehir! ...

Baharda yayılır koyun kuzularİçeni kandırır buz gibi sularSalınarak yürür, yürür ahular…Seni sevmeyenler ölsün Akşehir! ..




Aktütün'de Düşenler

-Aktütün Şehitlerine Rahmet ve Minnetle-

Esti bir deli rüzgâr dalından yaprak düştüRuh kanatlandı göğe payına toprak düştü

Bulutlar yaş dökerken dağların yamacınaKanla sulandı toprak sanma ki bayrak düştü

Gök kapısı açıldı ulu misafirlereCan bedenden ayrıldı el ile ayak düştü

Barışa, kardeşliğe ölüm kustu namlularYollarını gözlerken gönlüme firak düştü

Vakitsiz kopardılar gonca gülü dalındanCan göçtü can evinden, bakışın ırak düştü

Annelerin gözünden süzüldü kanlı yaşlarKalemler yazmaz oldu, takvimden şafak düştü

Bayraklar sıralandı, musalla gönderindePeygamber sancağında şehide konak düştü

Ayrılık değirmeni, öğüttü seneleriBuğulandı gözlerim, saçlarıma ak düştü

Hüzünlü bahçelerde soldu yetim çiçeklerZalimlere cehennem, yiğidime Hakk düştü

Kurda öz vatanında pusu kurdu çakallarFirar eyledi akıl, zihinden idrak düştü

Hüzün çöktü dağlara, tebessüm kaldı yarımYağmalandı hissiyat, koca bir ocak düştü

Gök kubbeye yükseldi şehidimin gölgesiGayya çukurlarına bölücü korkak düştü

Şehitler yol alırken kalplerin menzilineÖte yandan toprağa onlarca alçak düştü

Hazan hüzün getirdi, yandı yürekler yandıDerde derman beklerken yarama bıçak düştü

Yolcuya ağıt yaktı kan kırmızı şafaklarAteş öptü barutu beşikten kundak düştü




Aladağ Ağıdı

...Aladağ'ın körpe kuzularına rahmetle...

Esti bir deli rüzgâr, güller boynunu büktüGecenin ayazında yüreğe hüzün çöktüHayaller türap oldu bir yangının külündeGüller küle dönüştü narın hoyrat elindeYürekten yaralıyım, sakın yaramı deşmeHüzün dağlar misali, gözlerim iki çeşmeGecenin yüzü kara, ateş düştü vatanaAcınız acımızdır, paydaşınız Adana! ...Tabip düştük eline, yaramızı sar şimdiNefes alamaz olduk, yüreğimiz dar şimdi

Ölüme aralandı, ölümsüzlük kapısıRuh uçmağa göç etti, kül oldu ten yapısıHicranın ateşiyle ısıttık içimiziBelki hafifler diye pay ettik acımızıDağıldı her ne varsa, tespih tanesi gibiHüzün çöktü evlere, yetim hanesi gibiÇığlıklar ve feryatlar geceyi bölüp gittiAna kuzucukları sessizce ölüp gittiBiri fazla gelirken bin derdimiz var şimdiKül eyler hissiyatı yüreklerde nâr şimdi

Kadere teslim ettik, kayıramadık siziKor ateşin içinden ayıramadık siziİnsanlık sınavından biz yine zayıf aldıkPekiyiyle geçtiniz, bizler sınıfta kaldıkGelinlik giyemeden kefene sarıldınızÖmrün ilkbaharında toprağa karıldınızŞimdi katrandan farksız günahkâr yüzlerimizNeyi değiştirir ki riyakâr sözlerimiz?Karakış ortasında yüreğimiz kor şimdiGel de buna kader de, gel de hayra yor şimdi

Ruhumuzu kararttı katran karası geceHasretin yangınında kül oldu iki heceHüzün nehir misali, içime akıp gittiBeyaz kelebeklerin hasreti yakıp gittiDumanlıdır Aladağ, göz gözü görmez gayriDeğişmeli bir şeyler, bu devran sürmez gayriİçimizi kanattı Aladağ'ın ağıdıHasretin kor ateşi kül eyledi kâğıdıÇığ olur üstümüze Toroslar'da kar şimdiArasan da bulunmaz körpe kuzum, yâr şimdi




Ali Şükrü Bey'e Mersiye

…şehid-i millet Ali Şükrü Bey’in ruhuna tazimle…

Zaman sonsuza aktı, basiret bir an gittiÇalındı paslı kılıç, tenimizden can gitti…

Bulut gözyaşı döktü, toprak açtı bağrınıHakikatin gür sesi, yan yüreğim yan gitti!...

Kuş gönül kafesinden uçtu uzak menzileYandı gönül sarayı; sırça köşkler, han gitti…

Hakk’a irtihal etti ömrünün baharındaSöndü gözümün feri, damarımdan kan gitti…

Hicranın oku değdi acıların kalbineYürekler yangın yeri, mehabetli san gitti…

Eşkıyalar şehirde nefret kustu, kan kustuPusu kurdu zalimler; edep gitti, şan gitti…

Şahadet şerbetini içti Ali Şükrü Bey…Erken çöktü karanlık; güneş battı, tan gitti

İninde öldü katil, kanı kalmadı yerdeAyan oldu hakikat, şüphe gitti, zan gitti…

Dağladı yürekleri intizarın ateşiİnsaf bitpazarında, basiret, izan gitti…

Nefesi gül kokardı, gönüllerin çerağıÂhlar gökleri tuttu, yürekten figan gitti…

Başkentin ortasında öfke sel olup taştıAdalet tepetaklak, terazi, mizan gitti…

“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandı(r)”Gerçekler sümen altı, hakikat nihan gitti…

Can evinden vuruldu, bülbül gülün bağındaEğri büğrü dünyada, dosdoğru lisan gitti…

Kur’an’ın ikliminde soluklandı dem be demPeygamberin izinde yiğit, pehlivan gitti…

Urgan bile ağladı, sonsuzluk yolcusuna…Dalından düştü yaprak; kış çöktü, hazan gitti…




Âlim Âlemdir

…gerçek âlimlere tazimle…

Âlimlerin ölümü, ölümüdür âleminHakikatten dem vurmak iffetidir kalemin

Zihindeki ağları, mürekkebiyle çözerMuhabbet denizinin kuytularında yüzer

Kitaplara nakşeder hayatın esrarınıBugünden imar eder istikbali, yarını

Rahmet yağmurlarını indirirken bulutlarÂlimin nefesinde diriliyor umutlar

Bilge, yoldan çıkanı döndürürken özüneSağduyu sahipleri kulak verir sözüne

İlim ehli olanlar rahlelerde sabahlarCehalet ateşinde göğe yükselir âhlar

İlimle keskinleşir müminin basiretiDenge üzre yürütür dünyayla ahireti

Fatih, Akşemseddin’i bindirirken atınaKıymet vermez dünyanın fani saltanatına

İmanla yoğrulmuştur ceddimizin ahlâkıİlimden neşet etmiş yüzünün nuru, akı

Âlimin mürekkebi çölleri eyler vahaİlahî hakikatler hayat verir ervaha

İbrahim’in ateşi ferman eylerken közeİlim fedaileri saadet katar söze

Gök kubbenin sırları aşikâr oldu bizeDevasa gemilerle hükmeyledik denize

Kitaplara dönerken her dem yüzümüz bizimBilgiyle kanatlanır ancak özümüz bizim

Asumanın tahtında öterken bülbülümüzBilginin gölgesinde açar gonca gülümüz

Geleceği kuşatan bil ki âlim âlemdirGerçekte en büyük güç mürekkeptir, kalemdir




Aliya

...Bilge Kral'ın aziz ruhuna hürmetle...

Kimsesizler kimsesi, yiğit erdin Aliya! ...Direniş bahçesinden zafer derdin Aliya! ...

Yaralı vicdanların yükselen sesi oldunBir inanç abidesi, gözde ferdin Aliya! ...

Özgürlük savaşında önde giden atlıydınEhli Salip'e karşı dersler verdin Aliya! ...

Al kanlarla yoğurdun, vatan yaptın toprağıKibirli zalimleri yere serdin Aliya! ...

Kökü mâzide âtî, yarınların şafağı...Özünden kopanları her dem yerdin Aliya! ...

İman göğünde yıldız, sen Batı'nın İkbal'iDüşmanın karşında dimdik durdun Aliya! ...

Topların namlusuna kurşun değil, gül sürdünİslâmiyet mührünü Garb'a vurdun Aliya! ...

Kan renginde goncalar, güller soldu Bosna'daÖdenen bedelleri hayra yordun Aliya! ...

Bu dünyada sadece İslâm'a teslim oldunKırdın zincirlerini, her dem hürdün Aliya! ...

Hüzün coğrafyasında boy verdi kardelenlerMüstakil Bosna için hayal kurdun Aliya! ...

Aydınlık geleceği mâzinde aradın senKaranlıklar içinde berrak nurdun Aliya! ...

Bir orduya bedeldi cesaretin, iradenHaçlı zihniyetine çelik surdun Aliya! ...

İmanla inşa ettin hayat felsefesini...Esaret yangınında yanan kordun Aliya! ...

Çileye talip oldun, görmedin rahat yüzüİstiklâle erişti güzel yurdun Aliya! ...




Allah'ın Hesabı

Cimri olma, ne varsa verYaz Allah’ın hesabınaYetimlerin önüne serYaz Allah’ın hesabına

Korkma fakir olursun can! ...Vermediğin malına yanPaylaşırken duy heyecanYaz Allah’ın hesabına

Musallada geçmez paraVermek için yoksul araVeren kullar düşmez daraYaz Allah’ın hesabına

Rızkıyla var olur ceninSadakaya engel ben’inVermediğin değil seninYaz Allah’ın hesabına

Ver ki evde baca tütsünGaribanın derdi bitsinVerdiğini unut gitsinYaz Allah’ın hesabına

Allah bilir verdiğiniÖksüzleri gördüğünü…Önlerine serdiğini…Yaz Allah’ın hesabına

Verdiğini ‘alacak’ bilBir gün seni bulacak bilKabrin nurla dolacak bilYaz Allah’ın hesabına

Verdiklerin gitmez boşaHazırlık et ağır kışaTasadduk et kurda kuşaYaz Allah’ın hesabına

Süzülürse yaş yanaktanRabbim hesap sorar toktanBir veren bin alır Hakk’tanYaz Allah’ın hesabına




Allah'ın Vaad'i, Vaad'in Allah'ı

(Henüz 10 Günlükken Öldürülen Lübnanlı Bir Yavrunun Gözüyle Dünya…)

Ey kanlı dünya, ben küçücük Vaad bebek…Lübnan cehenneminde cennet kokan bir gülüm benKimsesiz bir çocuk, Allah’ın Vaad’i…Beyrut’un varoşlarında henüz on günlükkenFüzelerle tanıştım ana kucağında

Pimini çektiler yarınlarımın,Karardı bir bebeğin gözbebekleriHenüz anne demesini bile öğrenemeden kopardılar dalındanKulaklarıma okunan ezanı topraklarımda duyamadanAnanın ak sütüne aç,Baba kokusuna muhtaçGöçtüm sılama doyamadan

Gelişimle gidişim bir olduysa ne gam…Ölümsüzlük üfürülmüş ruhumun her bir hücresineGeldim, gördüm, beğenmedim ahvalinizi…Ve döndüm…On günlük kısa ömrümde sonsuzluğu sırtladım zayıf omuzlarımaYa siz! ...Asırlık ömürlerinize yazık, on güne değmez.Sizinle aynı sıfatı taşımaktan çok rahatsızdım zaten.Öldüysem onurumla öldüm, onursuzun elindeBaşkalarının günahını yüklediler üstüme…Ölmek taşımaktan daha ehven…

Bir serçe kuş kondu yumuk minik ellerime,Aldı götürdü ruhumu göğün yedi kat mavisineSeyrettim İslâm coğrafyasının bugünkü ahvalini,Seyrettikçe ağladım; iki gözüm iki çeşme…Görmeliydiniz dünya gözüyle, görmeliydiniz öyleceÇil yavrusu gibi dağılmış ümmet dört bir yereBeni asıl bu öldürdü bin kere, yüz bin kere! ...

Ateşin koynunda eğlenenler gördüm her geceTankların altında güller boynunu bükerkenBeyrut, Gazze, Kudüs yanıyordu,Yaşananlar muamma, sanki birer bilmeceDinmeyen ahlarımız gökleri yarıyorduGününü gün ederken bir yığın sünepeDuymaz efganımızı ümmet, sağır sultan duysa bile

Sarıl bana anne, sımsıkı sarıl, sakla yüreğindeKaybolsun barut kokusu o gül tenindeİçimi acıtıyor soğuk metal parçaları, kanıyor yaramLânetlinin toynakları geziyor bedenimdeGüneşimi çalıyorlar çocuk göğümdenSevdam buruş buruş oldu zalimin kirli ellerinde

Umudu kaçırdılar gözbebeklerimden



Prangalar vurdular yitik hayallerimeDünyanıza bahar gelmiş bana ne! ...Yalancı ömrün yalancı baharıyla avunup durun gayriBen on günlükken ölümsüzlüğün badesini içtimGözünü kan bürümüş vicdansızın elinden

Gayri sevinsem mi, üzülsem mi bilemiyorumYurdumu ateşte gördükçe sevinemiyorumAğlayan bebelerin hıçkırıkları sol yanıma saplanıyorKıyametten evvel bir muştu bekliyorumSürgünde büyüyen yavruların nefesleri barut kokuyorAnalar kucaklarında yaralar sağaltıyorÇilenin tarlalarında sabır ekip metanet biçiyorlar

Yaralarımız küllenmedi, küllenmez de…Nasırlarımız canlı bir tarih gibi duruyorYa mezarlarımızdaki boynu bükük serviler…Bir taşı bile olmayan garipler mezarlığıHepsi dünün acılarını haykırıyor koro halindeUnutmak mı, acıyı, elemi, derdi…Biz unutsak da zamana işlenmiş nasırlar unutmazUtanç duvarlarınız, barikatlarınız unutturmaz.

Ah sizi gidi baykuşlar, leş kargaları! …Salıncaklarımızda uzun menzilli füzeler salladınızUyuttunuz, yıldırdınız onca ümmetiGülen yüzlerimizi geçmişin aynalarında unutturdunuz bizeAlbümlerde kaldı her tebessüm…Bizi yetim, öksüz, yurtsuz koydunuzHallac-ı Mansur misali ne varsaSoydunuz, soydunuz, soydunuz! ...

Tanklarınız ezdi geçti ertelenmiş umutlarımızıAteşe verdiniz uzun menzilli füzelerle yarınlarımızıOyuncak sapanlar savunma silahımız olduÜşüttünüz bizi ağustos sıcağındaKavurdunuz tenimizi şubatın soğuğundaKaranlık ufuklardan görünmez oldu menzilVatanda gurbetin kurşundan ağır yükünü taşıttınızKöpükten daha hafif yürek arabamızda

Kanlı şafaklarda bıraktık gölgemiziSürüdük içi boşalmış ruhlarla pörsüyen tenimiziMahkûm ettiniz sabah akşam demedenKan ve barut menüsüne midemiziOcağımız çöktü eğilen başımıza,Tarumar oldu hanemiz, hem de viraneOlmayan insafınızla tarihe inatNeron’a, Hitler’e rahmet okuttunuzAllah’ın ahdini ne de çabuk unuttunuz

Oysa biz korkmadık metal saltanatınızdan



Peşin ölümle satın aldık ölümsüzlüğüSonsuzluğa doğmak için öldük bin kereÖtelerde öksüz kalmayayım diyeAnnemin buz tutmuş elleri ellerimdeOnunla kol kola atıldık güzel ölümeDonmuş bakışları hâlâ cansız bedenimde

Ölüm bir büyük boşlukta kaybolupUfuktan boy verip doğmaktır ölümsüzlüğeGüler yüzle çıkılır elbet böyle yamaçlardan düzlüğePerde kapandıysa bir gün açılmak içinAğlamak, inlemek, hıçkırmak niçin?




Allah'ın Vaad'i...Vaad'in Allah'ı...

(Henüz 10 Günlükken Öldürülen Lübnanlı Bir Yavrunun Gözüyle Dünya…)

Ey kanlı dünya, ben küçücük Vaad bebek…Lübnan cehenneminde cennet kokan bir gülüm benKimsesiz bir çocuk, Allah’ın Vaad’i…Beyrut’un varoşlarında henüz on günlükkenFüzelerle tanıştım ana kucağında

Pimini çektiler yarınlarımın,Karardı bir bebeğin gözbebekleriHenüz anne demesini bile öğrenemeden kopardılar dalındanKulaklarıma okunan ezanı topraklarımda duyamadanAnanın ak sütüne aç,Baba kokusuna muhtaçGöçtüm sılama doyamadan

Gelişimle gidişim bir olduysa ne gam…Ölümsüzlük üfürülmüş ruhumun her bir hücresineGeldim, gördüm, beğenmedim ahvalinizi…Ve döndüm…On günlük kısa ömrümde sonsuzluğu sırtladım zayıf omuzlarımaYa siz! ...Asırlık ömürlerinize yazık, on güne değmez.Sizinle aynı sıfatı taşımaktan çok rahatsızdım zaten.Öldüysem onurumla öldüm, onursuzun elindeBaşkalarının günahını yüklediler üstüme…Ölmek taşımaktan daha ehven…

Bir serçe kuş kondu yumuk minik ellerime,Aldı götürdü ruhumu göğün yedi kat mavisineSeyrettim İslâm coğrafyasının bugünkü ahvalini,Seyrettikçe ağladım; iki gözüm iki çeşme…Görmeliydiniz dünya gözüyle, görmeliydiniz öyleceÇil yavrusu gibi dağılmış ümmet dört bir yereBeni asıl bu öldürdü bin kere, yüz bin kere! ...

Ateşin koynunda eğlenenler gördüm her geceTankların altında güller boynunu bükerkenBeyrut, Gazze, Kudüs yanıyordu,Yaşananlar muamma, sanki birer bilmeceDinmeyen ahlarımız gökleri yarıyorduGününü gün ederken bir yığın sünepeDuymaz efganımızı ümmet, sağır sultan duysa bile

Sarıl bana anne, sımsıkı sarıl, sakla yüreğindeKaybolsun barut kokusu o gül tenindeİçimi acıtıyor soğuk metal parçaları, kanıyor yaramLânetlinin toynakları geziyor bedenimdeGüneşimi çalıyorlar çocuk göğümdenSevdam buruş buruş oldu zalimin kirli ellerinde

Umudu kaçırdılar gözbebeklerimden



Prangalar vurdular yitik hayallerimeDünyanıza bahar gelmiş bana ne! ...Yalancı ömrün yalancı baharıyla avunup durun gayriBen on günlükken ölümsüzlüğün badesini içtimGözünü kan bürümüş vicdansızın elinden

Gayri sevinsem mi, üzülsem mi bilemiyorumYurdumu ateşte gördükçe sevinemiyorumAğlayan bebelerin hıçkırıkları sol yanıma saplanıyorKıyametten evvel bir muştu bekliyorumSürgünde büyüyen yavruların nefesleri barut kokuyorAnalar kucaklarında yaralar sağaltıyorÇilenin tarlalarında sabır ekip metanet biçiyorlar

Yaralarımız küllenmedi, küllenmez de…Nasırlarımız canlı bir tarih gibi duruyorYa mezarlarımızdaki boynu bükük serviler…Bir taşı bile olmayan garipler mezarlığıHepsi dünün acılarını haykırıyor koro halindeUnutmak mı, acıyı, elemi, derdi…Biz unutsak da zamana işlenmiş nasırlar unutmazUtanç duvarlarınız, barikatlarınız unutturmaz.

Ah sizi gidi baykuşlar, leş kargaları! …Salıncaklarımızda uzun menzilli füzeler salladınızUyuttunuz, yıldırdınız onca ümmetiGülen yüzlerimizi geçmişin aynalarında unutturdunuz bizeAlbümlerde kaldı her tebessüm…Bizi yetim, öksüz, yurtsuz koydunuzHallac-ı Mansur misali ne varsaSoydunuz, soydunuz, soydunuz! ...

Tanklarınız ezdi geçti ertelenmiş umutlarımızıAteşe verdiniz uzun menzilli füzelerle yarınlarımızıOyuncak sapanlar savunma silahımız olduÜşüttünüz bizi ağustos sıcağındaKavurdunuz tenimizi şubatın soğuğundaKaranlık ufuklardan

Documents

img.antoloji.com€¦ · Mustafa Nihat Malkoç - şiirler - Yayın Tarihi: 11.07.2019 Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin