Upload
izb-passie-voor-missie
View
230
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
ECHO mei 2012
Citation preview
E c h o
‘Is dit nu alles?’
Hugo Borst: “Wat ben ik nu?”
Muël Kaptein: “What’s in a name?”
Iemands werkelijke leven is zo vaak het leven dat hij niet leidt.
Oscar Wilde Iers schrijver1854 - 1900
‘Ja, dit is alles. Je moet er zelf van maken wat je wilt’. Eduard
Tegen de stroom inroeien is de enige manier om bij de bron te komen.
Is dit nu alles?
Natuurlijk is dat geen leuke vraag! Je bent teleurgesteld, je
had er meer van verwacht. Dan stel je die vraag.
Het is eigenlijk geen vraag. Het is een constatering. ‘Nou, dat
is het dan. Ik had er meer van verwacht. Van die nieuwe tablet,
auto, relatie, baan, dat huis, het leven.’ Of zelfs van jezelf…
Ik daag je uit om de vraag toch te stellen. Lees, en stel de
vraag opnieuw. Praat erover met anderen. Geef niet te snel op,
hoewel je al verschillende keren teleurgesteld bent. Sommige
antwoorden zijn de moeite waard…
Lees niet alleen dit blad, kijk ook op www.isditnualles.nl
Ik wens je een boeiende zoektocht!
Johan Timmer
eindredacteur
Is dit nu alles?
BN’er zijn is niet allesIn gesprek met Hugo Borst
Hopper Schiedamse Vest. Heerlijke koffie verkeerd. Met dat sms-je gaf Hugo Borst me de locatie
door voor onze afspraak. We kennen elkaar van een avondje voetballen en naar aanleiding van
dat contact vroeg ik Hugo of ik eens met hem mocht doorpraten over de vraag ‘Is dit nu alles?’
Het leek me wel een vraagje voor Hugo. Want, een BN’er zijn, zeer regelmatig met je kop op tv,
dat is voor veel gewone stervelingen het hoogst haalbare in het leven. Maar Hugo liet zo’n leven
in de spotlights achter de rug. Bewust.
In de inderdaad leuke koffietent vertelt hij hoe hij stante pede stopte bij AD, DWDD en Studio
Voetbal. Burnout. Al snel volgde de beslissing om niet meer op TV te willen, maar zich te richten
op de ontwikkeling van zijn grootste talent: schrijven. ‘Dat gaf me opluchting. Niet meer altijd
die publiciteit en de energievretende aandacht.’
De negen maanden durende rustperiode heeft zijn uitwerking niet gemist. ‘Ik ben heel erg
veranderd. Ik verlang nu naar stilte en rust. Ik wil niet meer geleefd worden. Ik heb niet meer
de behoefte om het middelpunt te zijn. Ik zoek het veel meer in de kleine dingen van het leven.
Boodschappen doen voor mijn moeder. Een boek lezen. Mijn - noem het maar - van God gegeven
talent te gebruiken. Meer investeren in mijn zoon die in zijn examenjaar zit. Breaking Bad
kijken met vrouwlief Karina. Koffie drinken met een vriend. Dat is rijkdom voor mij geworden.
Misschien is het wel een reactie op het hectische, publieke leven. Dat ik in plaats van het lawaai
de stilte zoek, in plaats van het grote het zoek in het kleine.’
Hij is ‘overwegend gelukkiger’ geworden van zijn keuze. De zoektocht naar erkenning is
ingewisseld voor een zoektocht naar rust.
Borst en rust – dat leken jarenlang onverenigbare grootheden. Naar eigen zeggen is hij de rust op
het spoor. ‘Al blijven er ook momenten van onbeschrijflijke onrust – ik snap er niets van.’ Als het
over succes gaat, vraagt Hugo zichzelf af: ‘Wat ben ik nu?’. Als het over de toekomst gaat, dubt hij
of hij nog een verhalenbundel of een boek moet schrijven. Misschien is het wel faalangst. ‘Ik ben
veel aan het denken.’
Mij stond een uurtje geleden een heel ander gesprek voor ogen, zeg ik. Via het beeldscherm en uit
zijn columns dacht ik Hugo te kennen als iemand die weinig twijfels koestert. Maar ik zit nu koffie
te drinken met iemand die kritisch naar zichzelf kijkt en genuanceerd over de dingen praat.
‘TV geeft een heel verkeerd beeld. Het medium vereist dat we in soundbites zeggen hoe de wereld
in elkaar zit’, zegt hij. ‘Ik was wel echt op TV – ik kan
me bijvoorbeeld nog steeds opwinden over onrecht
– maar ik kwam in een rol terecht waarin ik mezelf
ging overdrijven. De snelheid waarin De Wereld
Draait Door alles behandelt, dat kan niet. Het is
allemaal zo weinig gewichtig, zo luchtig’. ‘Als
ik tv kijk, dan zie ik daar vaak de eerzucht
en de ambitie afdruipen. Ik word er
ongemakkelijk van’.
Televisie is zeg maar niet meer
Hugo’s ding.
‘Grote vraag zeg. Ik zou het niet weten…’ Ron
Is dit nu alles?
Wie altijd alles relativeert, ontkent het bestaan van het absolute.Wie helemaal nooit relativeert, ontkent het bestaan van de Absolute.
Je hebt het over ‘van God gegeven talent’, over echte rijkdom, over waarheid – stuk voor
stuk religieuze thema’s, zeg ik. Het gesprek komt op God. En laat God nu net degene
zijn die Hugo heeft afgezworen. In zijn jeugd is Hugo zijdelings met kerk en geloof
opgegroeid. Van zijn opa kreeg hij positieve associaties met het geloof en de bijbel. Op
de middelbare school zorgde een al te dwingende godsdienstleraar voor de negatieve
associaties. Sindsdien heeft Hugo het opgegeven. ‘Ik ben een agnost. Ik kan het allemaal
niet bevatten. Ik begrijp het allemaal niet – bijvoorbeeld de onmetelijkheid van het
heelal, om maar eens wat te noemen. Zonder overtuigend bewijs blijf ik agnost.’
De journalist in hem produceert moeiteloos vragen. Over God, over de zin van het leven,
over het hoe en waarom van de schepping – misschien denkt hij er wel meer over na dan
de gemiddelde Nederlander.
‘En dit leven dan, is dit nu alles?’
Het blijft voor de eerste keer lang stil.
‘Het is toch wat je er zelf van maakt in je micro-wereld.’
Hugo probeert er het beste van te maken. Door samen met zijn broer veel voor zijn
moeder te zorgen. Door een vriend of een buurtgenoot te helpen. Door lekkere koffie
of thee te drinken. Door een mooi stukje te schrijven voor het AD. Door zijn zoon bij te
staan in zijn examenjaar. Dat is op dit moment in zijn leven alles.
Is dit nu alles?‘Het is toch wat je er zelf van maakt in je micro-wereld.’ Hugo
Ik zou m’n leven ervoor geven niet dood te hoeven gaan.Kees Torn, Nederlandse tekstschrijver en cabaretier; 1967
Waarom maken wij het onszelf vaak zo moeilijk?Er zijn genoeg anderen die dat voor ons willen doen.
Wat is de mens? Een monument van zwakheid, een prooi van het moment, een speling van het lot, en verder slijm en gal.Aristoteles, Grieks filosoof; 384 v.C. - 322 v.C.
Wie denkt dat God vaak een oogje toeknijpt, hoopt vermoedelijk dat Hij op den duur helemaal niets meer ziet.
Joan Osborne
“If God Was One Of Us”
If God had a name what would it be?
And would you call it to his face?
If you were faced with him
In all his glory
What would you ask
if you had just one question?
Lyrics
Doe Maar
“Is Dit Alles”
We komen niets te kort, we hebben alles
Een kind, een huis, een auto en elkaar
Maar weet je lieve schat wat het geval is, ah
Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar
Is dit alles..
Is dit alles...
Is dit alles wat er is
Michael Jackson
“There Must Be More To Life Than This”
There must be more to life than this
There must be more to life than this
How do we cope in a world without love
Mending all those broken hearts
And tending to those crying faces
There must be more to life than living
A better way for us to survive
Why should it be just a case of black or white
There must be more to life than this
U2
“I Still Haven’t Found What I’m Looking For”
I believe in the kingdom come
Then all the colors will bleed into one
Bleed into one
Well yes I’m still running
You broke the bonds and you
Loosed the chains
Carried the cross
Of my shame
Of my shame
You know I believed it
But I still haven’t found what I’m looking for
But I still haven’t found what I’m looking for
Is dit nu alles?‘Ik ga nu werken. Dat is niet alles. Die kleine van me – dat is mijn leven’. Denise
De vraag ‘Is dit nu alles?’ is van veel mensen, ook jongeren, van vandaag de
dag. De vraag is ook heel oud. In de bijbel kom je ‘m ook tegen. In Prediker 2
bijvoorbeeld is iemand aan het woord die geprobeerd heeft alles uit het leven te
halen wat er in zit. Macht, vrouwen, eten, werk, prestaties, kennis, etc. Het was groots
en meeslepend! En toch: niet alles.
Dat gevoel is herkenbaar. Je bent bijvoor-beeld 35 en je hebt zo’n beetje alles wat je hebben wilde, maar het heeft je niet het geluk gebracht waar je (onbewust of fanatiek) naar zocht. Je kunt ook 35 zijn en zo’n beetje alles is anders gegaan dan je wilde en toch heb je hetzelfde gevoel. Namelijk dat dit leven niet alles kan zijn wat er is.
Jezus – in Lucas 12 – zei 2000 jaar geleden al dat er meer is dan voedsel, kleding, uiterlijk, werk. Hij roept je op om je niet zoveel zorgen te maken over al die dingen. Het heeft toch niet zo’n zin. Het gaat volgens Jezus om iets anders, namelijk ‘het Koninkrijk van God’. Er zijn boeken over vol geschreven over wat Jezus nu precies bedoelde met ‘Gods Koninkrijk’, maar in ieder geval bedoelt Jezus er iets mee dat groter is dan jezelf. Iets mooiers dan deze wereld nu is. Iets dat niet voorbijgaat en daarom (ten diepste) niet zinloos is. Iets dat niet tegenvalt of tekortschiet.
Zou het waar zijn? Dat Jezus met zijn project ‘Kingdom of God’ mensen, die ergens diep van binnen een onbevredigend gevoel hebben over dit leven, iets essentieels te bieden heeft? Zou het kunnen dat Jezus iets bedoelt waardoor je op de een of andere manier ‘alles’ (maar dan ook echt alles) kunt hebben wat je echt nodig hebt? Misschien wel iets waarvoor je gemaakt bent? Waardoor je je bestemming vindt? Zou dat kunnen?
Ik denk van wel. Misschien dat dit magazine (of de website www.isditnualles.nl) je kan helpen om dat spoor van Jezus eens te verkennen. Christenen geloven namelijk dat Jezus alles is wat je hart ten diepste begeert. Misschien dat je ook wel ‘meer’ ontdekt dan je voor mogelijk had gehouden. Nog een vraag: wat heb je te verliezen? Niets toch, uiteindelijk? Misschien win je wel ‘alles’…
‘Na de dood is het afgelopen. Finito’. Marina
Waarom vragen juist diegenen die niet in de zin van het bestaan geloven, zo vaak ‘waarom’?
Is dit nu alles?
Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Om deze reden zeg ik tegen jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Want het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer dan kleding. Kijk naar de raven: ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan de vogels! Wie van jullie kan door zich zorgen te maken één el aan zijn levensduur toevoegen? Als jullie dus zelfs het geringste al niet kunnen, waarom maken jullie je dan zorgen over de rest? Kijk naar de lelies, kijk hoe ze groeien. Ze werken niet en weven niet. Ik zeg jullie: zelfs Salomo ging in al zijn luister niet gekleed als een van hen. Als God het groen dat vandaag nog op het veld staat en morgen in de
oven gegooid wordt al met zo veel zorg kleedt, met hoeveel meer zorg zal hij jullie dan niet kleden, kleingelovigen? Ook jullie moeten niet nadenken over wat je zult eten en wat je zult drinken, en jullie moeten je niet door zorgen laten kwellen. De volken van deze wereld jagen die dingen na, maar jullie Vader weet dat je ze nodig hebt. Zoek liever zijn koninkrijk, en die andere dingen zullen je erbij gegeven worden.
[ Uit: Lukas ]
Ik zei tegen mezelf: Kom, laat ik proberen de genoegens
van het leven te smaken en te genieten van het goede.
Maar ook dat, ontdekte ik, is enkel leegte. Vrolijkheid,
zei ik tegen mezelf, is niet meer dan dwaasheid. En waar
leidt vreugde toe? Ik heb mezelf ondergedompeld in de
vrolijkheid van de wijn, en ik greep die dwaasheid aan om
te onderzoeken of ik in mijn wijsheid – want die behield
altijd de overhand – kon ontdekken wat een mens het
beste doen kan, dat luttel aantal levensdagen dat hij
doorbrengt onder de hemel.
Ook heb ik grootse dingen ondernomen: Ik heb voor mezelf
paleizen gebouwd en wijngaarden geplant. Ik heb tuinen
en parken aangelegd en daarin een keur van vruchtbomen
geplant. Ik heb waterbekkens gegraven om een bos met
jonge bomen te bevloeien. Ik heb slaven en slavinnen
gekocht, en ook hun kinderen werden slaven in mijn huis.
Ik bezat talrijke runderen, schapen en geiten, meer dan
iedereen die voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd. Ik
heb goud en zilver opgestapeld en in de rijkdom gedeeld
van koningen en landen. Ik heb zangers en zangeressen
aangesteld en het genot geproefd van vele, vele vrouwen.
Grootse dingen heb ik ondernomen en meer bezit vergaard
dan iedereen die voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd.
En bij alles wat ik voor mezelf verworven had, behield ik
ook mijn wijsheid. Alles wat mijn ogen vroegen heb ik ze
gegund, elke vreugde die mijn hart verlangde heb ik het
gegeven, en ik genoot naar hartelust van al het goede dat
ik had verworven. Het was het loon voor mijn gezwoeg.
Maar toen nam ik alles wat ik ondernomen had nog eens
in ogenschouw, alles wat mijn moeizaam gezwoeg me
opgeleverd had, en ik zag in dat het allemaal maar lucht
en najagen van wind was. Het had geen enkel nut onder
de zon. [ Uit: Prediker ]
Wat heb je te verliezen?
‘Ik hoop het niet. Ik hoop dat er nog mooie dingen komen’. Niels
Het heelal verwart mij, en ik kan mij niet voorstellen dat dit uurwerk wel bestaat, en dat er geen uurwerkmaker zou zijn.Voltaire, Frans schrijver en filosoof. 1694 – 1778
Is dit nu alles?
‘Mijn voornaam is Muël. Die naam roept
niet meteen herkenning op, hooguit weet
een enkeling dat een klein plaatsje in Frankrijk
zo heet. En in het buitenland heb ik altijd wat uit
te leggen, want ‘muel’ of ‘mule’ betekent in het
Engels muilezel… Bij mij is het een deel van mijn
doopnaam, Samuël. Mijn ouders hebben die naam
bewust gekozen. Hanna, de moeder van de bijbelse
figuur Samuël was onvruchtbaar. Nadat ze God
lange tijd intens had gebeden om een kind, werd
Samuël geboren. Mijn ouders waren aanvankelijk
ook kinderloos. Na veel gebed en een moeizame
ziekenhuisperiode van mijn moeder ben ik geboren.
Vandaar.
Dat begin heeft mijn leven gestempeld, want al op
jonge leeftijd was ik me bewust van de betekenis
van mijn naam. Het gaf me het besef mee dat het
leven niet iets vanzelfsprekends is. Elke geboorte
is een wonder. Als ik me aan iemand voorstel of
als ik mijn naam lees, moet ik daar vaak even aan
denken.’
Status
‘Dit besef dat ik in mijn opvoeding heb mee-
gekregen, vervult me met dankbaarheid.
Het heeft me ook bewust gemaakt van mijn
verantwoordelijkheid: ik moet er nu wel wat van
maken. Dat zat er al vroeg in: je best doen op
school, nadenken over je beroepskeuze, etc. Wat
niet betekent dat ik grenzeloos ambitieus ben. Ik
mag mezelf ‘professor doctor’ noemen, maar ik
gebruik het zelden. Geld, luxe, status, het doet me
allemaal weinig. Zodra je je daaraan gaat hechten,
verkoop je een deel van jezelf. Als ik morgen mijn
lease-auto moet inleveren, zal ik er geen traan om
laten.’
Talenten
‘Ik besef dat ik gezegend ben; ik heb in mijn naaste
omgeving weinig ingrijpende gebeurtenissen
meegemaakt. Toch ben ik me er sterk van bewust
dat wij mensen kwetsbaar en vergankelijk zijn.
Morgen kan zich een ernstige ziekte openbaren.
Wat kan je niet zomaar overkomen? Als je dat tot je
door laat dringen, sta je anders tegenover de vraag:
‘Is dit nu alles?’
Aan de ene kant zeg ik: het is allemaal niks. De
artikelen die ik schrijf in vaktijdschriften zijn over
een paar jaar achterhaald. Wie kent na vijftig
jaar nog de naam van de beste president uit de
Amerikaanse geschiedenis? Aan de andere kant:
wat ik doe, heeft wel waarde. Als ik ethiek doceer
en met studenten nadenk over maatschappelijk
verantwoord ondernemen of als ik als adviseur
bijdraag aan een duurzamer bedrijfsleven, dan draag
ik mijn steentje bij aan deze wereld. Daarbij wil
ik dan ook graag de talenten die de Schepper mij
gegeven heeft maximaal laten renderen.’
Zaadje
‘Volgens mijn denkt iedereen vroeg of laat na over
de vraag: Is dit nu alles? God heeft in ieder mens
dat zaadje geplant. Het maakt daarbij niet uit of
je het helemaal hebt gemaakt of dat je de eindjes
aan elkaar moet knopen. Ook in gesprek met
studenten en zakenlieden komt dit thema voorbij:
wat wil je bereiken? Waar wil je op terugkijken als
je met de pensioen gaat? Waarom wil je winst
maken? Wat wil je daar mee doen? Je zit dan snel
bij achterliggende vragen naar het waarom van de
dingen. Wat is de zin van het leven? Waarom doen
we wat we doen? Ik denk dat naarmate mensen
meer succesvol zijn, die vragen met des te meer
kracht op hen af komen.’
“What’s in a name?”Muël Kaptein
E c h o Uitgave van IZB – voor zending in Nederland en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland ISSN 0012-9119
Deze Echo is u aangeboden door:
Redactie en administratie:Joh. v. Oldenbarneveltlaan 103818 HB AmersfoortTel. 033-4611949E-mail: [email protected] 04-2012
Abonnementen:Abonnementsprijs € 10,00 per jaar bij vooruitbetaling.
Reacties:Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.
Redactie:Ds. L.C. Buijs, K. van Noppen, J.J. Timmer (eindredacteur), mw. J. de Waard.
Gastredactie: Niels de Jong, Sjaak Boot, Martin Bloemendal en Ruben Geneugelijk.
De citaten zijn afkomstig uit: Een mens is nooit te fout om te leren, van Rikkert Zuiderveld (uitg. Boekencentrum, Zoetermeer).
Vormgeving:VanEckDesign, Boskoop
Foto’s:www.shutterstock.comcover, pag. 4/5, 6/7, 8/9, 10/11, 14/15, 16 door Sjaak Boot.
‘Je probeert me huiswerk te geven voor het weekend he? Dat is diep. Ik weet niet wat er na de dood is...’. Mevrouw Hansen
Is dit nu alles?
Je hebt dit blad doorgebladerd of zelfs gelezen. Lees gerust verder op www.isditnualles.nl. Daar vind je nog meer interviews (onder andere met Willem den Hertog, ja, die van het ijs), Stef Bos, noem maar op. Zie je daar!
Mei12