ISSN 1640 - 5307 - moipip.org.pl · Pismo Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych Wydaje: ... · Rozdano statuetki “Miłosiernego Samarytanina roku 2006” 5 ·

ISSN 1640 - 5307

ad vocemad vocemPismo Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych

Krakównr 75Kwiecień - Maj 2007

ad vocemad vocemPismo Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych

Wydaje:Małopolska Okręgowa Izba

Pielęgniarek i Położnych

Adres redakcji:Biuro Małopolskiej OkręgowejIzby Pielęgniarek i Położnych

31-153 Krakówul. Szlak 61

fax/tel. 422 - 88 - 54

e-mail:[email protected]

biuro czynne:od poniedziałku do piątku

w godz. 800 - 1800

Sprawy związane z PRAWEM

WYKONYWANIA ZAWODUzałatwiane są

w poniedziałekw godz. 900 - 1600 orazod wtorku do piątku

w godz. 900 - 1500

Porad prawnych dla członków

samorządu z zakresu:PRAWA PRACY

I PRAWA MEDYCZNEGOudziela

prawnik mgr Zbigniew Cybulskiwe wtorki w godz. 1000 - 1200,

w środy w godz. 1600 - 1800

Telefon: 430-07-23.

Porad prawnych dla członków

samorządu z zakresu: PRAWA CYWILNEGO,

PRAWA RODZINNEGO, PRAWA KARNEGO

I PRAWA PRACY udzielaadwokat Monika Cała

w poniedziałki w godz. 1530 - 1700.Telefon: 430-07-23.

Posiedzenia Komisji Socjalnejodbywają się w pierwszą

środę miesiąca

Kasa czynna codziennieod 1200 - 1600

ad vocemad vocem

ad vocem

W numerzeaktualności

· XXI Zjazd Delegatów Małopolskiej Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych 4· Rozdano statuetki “Miłosiernego Samarytanina roku 2006” 5· System oraz realizacja kształcenia pielęgniarek służby medycyny pracy na terenie województwa małopolskiego 6

prawnie· Opinia prawna 12· Wytyczne w zakresie stosowania penicyliny i środków penicylinopochodnych, z uwzględnieniem warunków, w jakich mogą być stosowane 13· Rozwód i separacja 14

rozmaitości· Zdrowie i bezpieczeństwo pielęgniarek w miejscu pracy 11

zawodowo

ogłoszenia· Recenzja książki J. Mariańskiego “Socjologia moralności” 19· Informacje Komisji Kształcenia 21· Żywienie enteralne chorego w stanie wegetatywnym (apalicznym) w opiece domowej 22· VI Ogólnopolska Konferencja Uzdrowiskowa dla pielęgniarek i zespołu terapeutycznego pracującego w uzdrowiskach 23

· Jakość opieki pielęgniarskiej w oddziale pediatrycznym w opinii dzieci i rodziców 15· Łuszczyca - definicja i związek z psychiką 17

poznajmy się· Nowa stacja opieki służy starszym i chorym 7

wspomnienia· Życie pojęła poważnie 9

ad vocem4 ad vocemad vocem

Podczas obrad

aktualnościad vocem

W dniu 20 marca 2007 roku w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie odbył się XXII Okrę-gowy Zjazd Delegatów MOIPiP. Zaowocował on uchwaleniem bu-dżetu na 2007 rok i prowizorium budżetowym na I kwartał 2008 roku. ▪ Janina Łęgosz

Liturgia słowa

Na Przewodniczącego Zjazdu została wybrana Danuta Adamek, vice przewodniczącą Barbara Wy-ka a Sekretarzem zjazdu Ewa De-oringer. Delegaci zatwierdzili bu-dżet na 2007 rok oraz prowizorium na I kwartał 2008 roku. Podjęto ważne dla środowiska Pielęgniarek i Położnych uchwały, apele, stano-wiska i wnioski.

Rada Okręgowa na posiedzeniu w dniu 11 kwietnia 2007 roku pod-jęła uchwałę o wydaniu biuletynu zjazdowego, który przez pełno-mocników zostanie przekazany de-legatom w placówkach ochrony zdrowia.

XXII zjazd delegatów Małopolskiej Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych

Liturgia słowa

Prezydium

Przemawia Tadeusz Wadas

W kuluarach

ad vocem 5

ad vocemad vocem

aktualności ad vocem

Rozstrzygnięto plebiscyt na Miłosier-nego Samarytanina roku 2006 ogłoszony przez Karmelitański Wolontariat św. Elia-sza działający przy kościele OO. Karmeli-tów w Krakowie „Na Piasku”. W kategorii pracownik służby zdrowia, dla którego pomoc cierpiącym jest powoła-niem, a nie tylko wypełnianiem zawodo-wych obowiązków- statuetkę „Miłosierne-go Samarytanina” otrzymała nasza koleżan-ka Zofia Nawała Pielęgniarka Oddziałowa Kliniki Chirurgii Ogólnej i Gastroenerolo-gicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Kra-kowie. Uroczystości odbyły się dnia 19. 02. 2007 w piwnicy św. Eliasza przy kościele OO. Karmelitów. Statuetki wręczył ks. kard. Stanisław Dziwisz, który życzył laureatom siły i wytrwałości do dalszej pracy, aby nie ustawali w niesieniu pomocy cierpiącym, których wokół nas tak wielu. Pracę i zaangażowanie pani Zofii doce-niła również Dyrekcja Szpitala, składając na ręce laureatki w dniu 7. 03. 2007r. słowa uznania w imieniu całej społeczności Szpi-tala Uniwersyteckiego. Dyrektor Andrzej Kulig powiedział: „Wyrażam głębokie uzna-nie, że tą zdolnością dzielenia się potrafiła Pani zarazić ludzi, z którymi przyszło się Pani spotkać w swym zawodowym życiu. Na co dzień udowadnia nam Pani, że niosąc pomoc, wrażliwi na cudze cierpienie, wzru-szając się nieszczęściem bliźnich sami do-świadczamy dobra, które staję się naszym udziałem”.

Pani Zofia Nawała pracuje w tutejszym szpitalu od 1958 roku, od 1980 roku pełni funkcję Oddziałowej. Pod jej kierunkiem

sztuki pielęgnowania uczyło się i uczy nadal wiele pielęgniarek. Nasza koleżanka jest osobą stanowczą 06” i wyrozumiałą zara-zem. Swoja postawą i sposobem bycia wzbudza zaufanie pacjentów, a czas, ener-gię i umiejętności poświęca na to, aby po-magać. Pacjenci cenią ciepło, sympatię i pomoc w cierpieniach, których do-świadczają. Serdecznie gratulujemy pani Zofii te-go wyróżnienia i cieszymy się, że mamy w naszym pielęgniarskim gronie osobę, z której możemy brać przykład.

Rozdano statuetki „Miłosiernego Samarytanina roku 2006”

„ Miłosiernym Samarytaninem jest każdy człowiek,który zatrzymuje się przy cierpieniu drugiego człowieka,jakiejkolwiek by ono było natury.”

Jan Paweł II ▪ Małgorzata Dubiel ▪ Barbara Dudek

Informacje Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych PolskichNastąpiło nieco zmian w harmonogramie spotkań KSPiPP:10.05.07 – godz. 1630, ul Szlak 61, spotkanie z pielęgniarką od-znaczoną medalem Florencji Nightingale, panią Stefanią Hoch – Dobosz. Spotkanie przeniesione z dn. 16 maja i zorganizo-wane wspólnie z oddziałem PTP – Śródmieście

16.05.07 – godz. 1800, kościół Św. Mikołaja, Msza Święta w in-tencji beatyfikacji Służebnicy Bożej Hanny Chrzanowskiej – wy-bitnej pielęgniarki

25 – 27 maja 2007 – rekolekcje i pielgrzymka Służby Zdrowia na Jasnej Górze

27 maja 2007 godz. 630 wyjazd autokarem na doroczną ogól-nopolską Pielgrzymkę Służby Zdrowia, spod kościoła Św. Szcze-pana przy ul. Sienkiewicza 19. KSPiPP przyjmuje zapisy pod telefonem (012)648-72-14, najle-piej od 20-tej.


aktualnościad vocem

Udział pielęgniarek w opiece profilaktycznej nad pracującymi orazzwiększenie zakresu ich samodzielności wymaga nieustannego pogłę-biania wiedzy i umiejętności. Powszechnie wiadomo, iż poziom przygo-towania zawodowego jest jednym z istotnych czynników wpływających na jakość świadczeń pielęgniarskich. ▪Danuta Ślusarczyk

Możliwości kształcenia pielęgnia-rek sprawujących opiekę nad pracownikiem w środowisku

pracy istniały już przed wejściem w życie ustawy o służbie medycyny pracy. W roku 1985 została wydana Instrukcja nr 4 Mini-stra Zdrowia w sprawie pielęgniarek śro-dowiskowych (Dz. Urz. Nr 12, poz.48). Wymieniała ona m.in. zadania i wymaga-nia kwalifikacyjne od pielęgniarek środo-wiskowych przemysłowych. Na mocy tej instrukcji kurs kwalifikacyjny ukończyły 54 pielęgniarki dawnego województwa krakowskiego,tarnowskiego, nowosądec-kiego, bielskiego i katowickiego, które po reformie administracyjnej zostały ujęte w rejestrze województwa małopolskiego. Obecnie podstawowe rodzaje kształ-cenia pielęgniarek i położnych określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 października 2003r. w sprawie kształ-cenia podyplomowego pielęgniarek i po-łożnych zawarte w Dz.U.Nr 173, poz.1923. Zgodnie z zapisem tego rozporządzenia istnieją dwie formy kształcenia pielęgnia-rek służby medycyny pracy:

• 1. kurs kwalifikacyjny – obejmuje 435 godzin dydaktycznych• 2. szkolenie specjalizacyjne – obej-muje 985 godzin dydaktycznych

W roku 1999 wskutek reformy admi-nistracyjnej zostało utworzone wojewódz-two małopolskie. Prawne uregulowanie obowiązku posiadania kwalifikacji do re-alizacji zadań służby medycyny pracy wy-nikające z rozporządzenia MZ w sprawie kształcenia pielęgniarek i położnych za-warte w Dz.U.Nr 161 z 1998r., spowodo-wało konieczność zorganizowania kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniar-stwa w ochronie zdrowia pracujących.

Chcąc umożliwić pielęgniarkom uzyska-nie dodatkowych kwalifikacji Małopolski Ośrodek Medycyny Pracy po opracowa-niu szczegółowego programu szkolenia uzyskał akredytację do prowadzenia kur-su. Dokumentem uprawniającym Mało-polski Ośrodek Medycyny Pracy do pro-wadzenia kursu kwalifikacyjnego jest po-siadanie zaświadczenia o wpisie do reje-stru podmiotów prowadzących kształce-nie podyplomowe pielęgniarek wydanego przez Małopolską Izbę Pielęgniarek i Po-łożnych w Krakowie po uprzednim za-twierdzeniu programu przez Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie. W latach 2002-2006 MOMP zorgani-zował 7 edycji kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących, dzięki czemu upraw-nienia do realizacji zadań służby medycy-ny pracy uzyskały 277 pielęgniarek, w tym 4 spoza woj. małopolskiego. Tym samym zostały one wpisane w rejestr pielęgnia-rek posiadających dodatko-we kwalifikacje zgodnie z obowiązującymi przepi-sami prawnymi. Obecnie rejestr obej-muje 339 pielęgniarek, w tym 7 pielęgniarek – spe-cjalistów w dziedzinie ochrony zdrowia pracują-cych. W roku 2005 specjali-zację ukończyło 5 pielę-gniarek z naszego woje-wództwa, w tym 3 z Mało-polskiego Ośrodka Medy-cyny Pracy. MOMP uzyskał rów-nież akredytację na prowa-dzenie kursu dokształcają-cego z zakresu ochrony

zdrowia pracujących. Kurs został zorgani-zowany celem pogłębienia i aktualizacji wiedzy i umiejętności. W latach 2003--2004 wspomniany kurs ukończyło 40 pielęgniarek. Pielęgniarki te ukończyły kurs kwalifikacyjny wcześniej, tzn. przed wejściem w życie ustawy o służbie medy-cyny pracy. W roku 2003 uchwałą Rady Okręgo-wej Izby Pielęgniarek i Położnych w Kra-kowie został powołany Zespół Pielęgnia-rek Medycyny Pracy z siedzibą w MOMP, w ramach, którego odbywają się cykliczne spotkania szkoleniowe dla pielęgniarek, które realizują zadania służby medycyny pracy. Tematyka spotkań obejmuje zagad-nienia z zakresu medycyny pracy, psycho-logii, epidemiologii, ergonomii pracy. Kończąc chciałabym podkreślić wagę podnoszenia kwalifikacji zawodowych, które przynoszą wymierne korzyści nie tylko pielęgniarkom jako uczestniczkom kształcenia, lecz również pracodawcom i podopiecznym pracownikom. Ponadto kształcenie i podnoszenie kwalifikacji stwarza szansę zaspakajania potrzeb psy-chospołecznych, uzyskania wyższej pozy-cji w hierarchii zawodowej oraz wzrostu zadowolenia z wykonywanej pracy zawo-dowej.

System oraz realizacja kształcenia pielęgniarek służby medycyny pracy na terenie województwa małopolskiego

ad vocem 7

ad vocemad vocem

poznajmy się ad vocem

Zatrudnione w stacji wykwalifiko-wane pielęgniarki i rehabilitantki pracę swą dzielą pomiędzy pomoc

w ambulatorium a opiekę w domu. Pielę-gniarki wykonują usługi medyczne i pielę-gnacyjne (np. badania poziomu cukru we krwi, ciśnienia krwi, iniekcje, EKG, zmia-na opatrunków, toaleta przeciwodleżyno-wa), prowadzą poradnictwo w sprawach medycznych, higieny i odżywiania, a czę-sto także pomagają osobom samotnym w organizowaniu zakupów i załatwianiu spraw urzędowych. Przy Stacji znajdują się gabinety reha-bilitacyjne, gdzie wykonywane są zabiegi mające na celu przywrócenie sprawności pacjentów. Stacja Caritas wypożycza także w miarę swych możliwości sprzęt rehabili-tacyjny do domu pacjenta. Pracownicy Stacji odciążają rodziny osób przewlekle chorych, wymagających fachowej opieki, a osobom samotnym, starszym i chorym pomagają w trudnej egzystencji. Prowadzona przez Caritas Archidie-cezji Krakowskiej Stacja Opieki działała w Krakowie przy ulicy Bronowickiej 78 już od 2000 r. Ze względu na trudne wa-runki lokalowe i niemożność dostosowa-nia do nowych norm Unii Europejskiej, Stacja została przeniesiona do nowej sie-dziby. Docelowo stacja będzie rozwijać się w kierunku zapewnienia kompleksowej opieki osobom starszym. „Specjalistyczna opieka geriatryczna jest bardzo słabo rozwinięta, a potrzeby są ogromne – mówi kierownik Stacji, mgr Bernadetta Łacheta. - Mamy nadzieję na podpisanie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia na opiekę medyczną lekarza geriatry i lekarza specjalisty ds. rehabilitacji”. 13 kwietnia, w obecności przedstawi-cieli władz Miasta i Małopolskiej Okręgo-wej Izby Pielęgniarek i Położnych, a także prof. Jolanty Jaworek, dziekana Wydziału Ochrony Zdrowia CMUJ miało miejsce uroczyste poświecenie stacji. Ks. kard. Sta-nisław Dziwisz powiedział m.in.: „W tym

ośrodku chcemy naśladować Chrystusa, dzielić chleb z tymi, którzy tego chleba nie mają, a którzy potrzebują go. Chleb moż-na dzielić w różny sposób. Służyć medycy-ną, badaniami, służyć umiejętnościami le-karskimi, przygotowaniem medycznym, na różne sposoby - to jest praktyczna re-alizacja Ewangelii, dlatego jestem szczęśli-wy, że ta placówka zaistniała.” Obok Stacji powstał Ośrodek Wspar-cia dla Osób Starszych. Jego celem jest po-moc w zorganizowaniu wolnego czasu osobom starszym i samotnym. Prowadzo-ne są zajęcia m.in. nauki obsługi kompute-ra, gimnastyki, gotowania, robótek ręcz-

Nowa stacja opieki służy starszym i chorymNa osiedlu Podwawelskim w Krakowie, przy ul. Komandosów 18, po-wstała Stacja Opieki, zapewniająca bezpłatną pielęgnację i rehabilitację osobom starszym, przewlekle chorym i niepełnosprawnym, przebywa-jącym w domach. ▪ Agnieszka Homan

Poświęcenie stacji

Podziękowania od pracowników Stacji


poznajmy sięad vocem Nowa stacja nosi imię Marii Epstein, dyplomowanej pielęgniarki, założycielki i dyrektorki pierwszej w Polsce szkoły pielęgniarek zawodowych. Maria Epstein założyła w Krakowie w 1911 r. Szkołę Pielęgniarską. W okresie I wojny światowej organizowała kursy sanitarne i wraz z grupą uczennic pełniła służbę sanitarną wśród rannych żołnierzy i ludności cywilnej dotkniętej epidemiami. W 1924 r. Maria Epstein założyła przy współpracy z Uniwersytetem Jagielloń-skim, Amerykańskim Czerwonym Krzyżem oraz Fundacją Rockefellera Uniwersytec-ką Szkołę Pielęgniarek i Higienistek i została jej kierowniczką. Aby szkoła mogła stać się odpowiednim centrum dydaktycznym, walnie przyczyniła się do kompletnego i nowoczesnego jej wyposażenia. By pogłębić własne kwalifikacje i poznać najnow-sze osiągnięcia z dziedziny szkolenia średniego personelu medycznego, odbyła po-dróż naukową po szkołach i klinikach francuskich, angielskich, belgijskich i au-striackich. Funkcję kierowniczki szkoły pełniła do 1931 r., kiedy to wstąpiła do klasz-toru Sióstr Dominikanek w Krakowie „Na Gródku”, gdzie jako s. Magdalena pełniła różne funkcje zakonne (m.in. była infirmerką) i gdzie zmarła 6 września 1947 roku.

nych i dekoracji. Organizowane są pro-jekcje filmów, spotkania okolicznościo-we, wyjścia do kina i teatru, wycieczki krajoznawcze. Działalność klubu jest fi-nansowana przez MOPS i Caritas. Lokalizacja nowych placówek Cari-tas nie jest przypadkowa. Osiedle, na którym powstały, zamieszkuje bardzo wiele osób starszych. Ośrodki powstały w dawnych salkach katechetycznych. Mieszkańcy cieszą się, że miejsce zostało dobrze wykorzystane. W uroczystości wzięło udział wiele osób, które zwiedza-ły nową Stację Opieki i chwaliły jej urzą-dzenie i wyposażenie.

Metropolita krakowski ks. kard. Stanisław Dziwisz i dyrektor Caritas Archidiecezji Krakowskiej ks. mgr Bogdan Kordula

Zwiedzanie Stacji Opieki

Kierownik Stacji Opieki mgr Bernadetta Łacheta przedstawia

pracę stacji i sylwetkę patronki

Pielęgniarki Stacji Opieki: Bożena Orczykowska,

Małgorzata Szczurek i Joanna Sionko

ad vocem 9

ad vocemad vocem

wspomnienia ad vocem

Janina Woynarowska zmarła w 1979 roku w wieku 56 lat w wypadku sa-mochodowym. Odeszła szybko, nieja-

ko została wyrwana z życia pięknego, in-tensywnego, trudnego. Należała do tych ludzi, którzy promieniują na otoczenie i pozostawiają po sobie jakby świetlistą smugę. Na Jej grobie zawsze stoją kwiaty, palą się znicze – światełka ludzkiej wdzięczności. Metafora światła najlepiej chyba wiąże się z Jej osobą. Nie tylko uzdolnienia osobiste, pasja zawodowa, re-alizm, ale nade wszystko szacunek i mi-łość do ludzi którym służyła, zawierzenie bez reszty Bogu, oraz styl w jakim wszyst-kie te cechy w sobie łączyła, czyni Ją nie-powtarzalną i pełną uroku. Swoje życie potraktowała poważnie, jako zadanie dane Jej do wykonania. Mówiła cicho, wysławiając się boga-tym poprawnym słownictwem, z delikat-nym uśmiechem, przenikliwym spojrze-niem oczu ujmujących wyjątkową głębią, patrzących z uwagą i życzliwością. Odno-siło się wrażenie, że napotkana osoba jest tą najważniejszą, którą właśnie pragnęła spotkać. Miała duże poczucie piękna, zachwy-cała się urodą świata i ludzi, w każdym umiała dostrzec iskierkę dobra. Pi-sała poezje, eseje, oraz liczne i wni-kliwe opracowania o charakterze społeczno-psychologicznym, teolo-gicznym a także na tematy pielę-gniarskie. Widocznym jednak było, że nie liczne talenty są jej główną zaletą, ale mądra miłość służebna. Mądra – bo ubogacona szeroką wiedzą medyczną, humanistyczną i teolo-giczną Była pielęgniarką o szero-kiej wiedzy zawodowej, którą cią-

gle aktualizowała, poszerzała i uzupeł-niała. Dla lepszego zrozumienia drugie-go człowieka ukończyła wyższe studia humanistyczne z tytułem magistra. Ukończyła także studia teologiczne w Krakowie. Niektóre kompetentne w tym zakresie osoby twierdziły, że Jej wiedza teologiczna jest tak dogłębna, iż mogłaby obronić tytuł doktora teologii. Służebna – bo Janina Woynarowska nig-dy nie używała jej w celu zdobycia do-raźnych korzyści. Żyła ubogo i samotnie – cała dla innych; tak odczytała drogę swego życia. Była osobą głęboko wierzącą i własne życie, pracę którą wykonywała, ludzi którym służyła postrzegała w per-spektywie wiary. Miała piękne dzieciństwo, kochają-cych zamożnych rodziców, szerokie grono koleżanek. Była dzieckiem adoptowanym i za ten dar miłości, który Jej ofiarowali darzyła rodziców nieskończoną miłością. Dom rodzinny był ciepły, kulturalny, otwarty dla ludzi, także biednych. Lata wojny odmieniły wszystko. Ojciec – lekarz zmarł, a piękny dom zabrali Niemcy do swoich celów. Kilkunastoletnia dziewczy-na i jej matka zostały bez środków do ży-cia. Niedługo potem zmarła matka i Jani-

Trudno jest pisać o kimś tak niezwykłym, a zarazem zwyczajnym, kimś, kto przerastał otoczenie, a jednocześnie tak bliskim, że nazywali-śmy Ją nie Janiną, ale Jasią, Janeczką. ▪ Janina Radko, Chrzanów. Pielęgniarka od 1969 roku, po ukończeniu studiów teologicznych w 1994 roku podjęła pracę katechetki.

Życie pojęła poważnieWspomnienie o pielęgniarce Janinie Woynarowskiej

na została sama. Aby się utrzymać podjęła pracę zarobkową w Służbie Zdrowia jako siła niewykwalifikowana. Chłonna wiedzy szybko ją uzupełniała i marzyła o studiach medycznych. Nie przyjęto jej jednak, jako dziecka rodziny inteligenckiej, wobec tego wybrała zawód pielęgniarki. Już od pierw-szych lat pracy ta młodziutka dziewczyna nie ograniczała się do godzin przewidzia-nych harmonogramem. Objęła opieką szerokie grono chorych zwłaszcza samot-nych i zaniedbanych. Swoją skromną pen-sją dzieliła się z biedniejszymi. Ciągle wi-dzieliśmy ją w drodze do chorych, prze-mierzającą ulice Chrzanowa, zmęczoną, ale z uśmiechem w oczach. Już wtedy cier-piała na dolegliwości, których nabawiła się w czasie wojny, a które później były źró-dłem poważnych cierpień. Angażowała się bezinteresownie w przeróżną działalność wszędzie tam, gdzie mogła pomóc biednym i słabym. Była kuratorem społecznym, współpraco-wała z ośrodkiem adopcyjnym, organizo-wała Dom Samotnej Matki, wczasoreko-lekcje dla chorych. Współpracowała ze środowiskiem pielęgniarskim w Krakowie i archidiecezji krakowskiej. Aż trudno by-ło zrozumieć, jak godziła te obowiązki, jednak efekty były widoczne. Dzięki wiedzy i zaletom osobistym szybko awansowała. Pełniła szereg funkcji kierowniczych. Była przełożoną Przy-chodni Obwodowej w Chrzanowie, przez długie lata pełniła funkcję powiatowej in-struktorki pielęgniarek. Pełniła także sze-reg odpowiedzialnych funkcji w Polskim Towarzystwie Pielęgniarskim, związkach zawodowych – wszędzie tam, gdzie waży-ły się losy pielęgniarek. Na różnych płasz-czyznach życia zawodowego i społeczne-go, słowem i postawą zabiegała o podnie-sienie rangi zawodu. Była autorką artyku-łów dla „Pielęgniarki i Położnej” na temat etyki zawodowej oraz trudności organiza-cyjnych i płacowych pielęgniarek i położ-nych uniemożliwiających właściwe wyko-nywanie zawodu. Często powtarzała, że aby podnieść rangę zawodu, pielęgniarki

i położne powinny być wszę-dzie tam, gdzie się ważą ich losy i odważnie zabierać głos, co zresztą ukazywała swoim przy-kładem. Zachęcała, niekiedy na-wet przymuszała do podnosze-nia kwalifikacji zawodowych. Wiele osób było jej za to wdzięcznych. Wiele wysiłku wkładała w integrację środowi-ska pielęgniarskiego. Służyły te-mu wyjazdy szkoleniowe, spo-tkania okazjonalne, rekreacyjne


wspomnieniaad vocemnp. przy pieczonych ziemniakach, odwie-dziny chorych koleżanek, a nawet pomoc materialna. Posiadała obszerną bibliotekę, nie tylko zawodową, którą zawsze służyła koleżankom. Właśnie wtedy, na płaszczyźnie pracy zawodowej i działalności PTP-u pozna-łam bliżej Janinę Woynarowską. Miała niepowtarzalny talent wciągania innych w krąg działań społecznych. Sprawiał to entuzjazm z jakim podchodziła do pracy, imponowała wiedza i sposób traktowania drugiego człowieka. Przy Niej czuło się powiew „szerokiej przestrzeni” wewnętrz-nej, szerszej perspektywy spojrzenia na pracę zawodową. Pomimo, że była kochana i podziwia-na, doznała również wielu dotkliwych upokorzeń, tym boleśniejszych, bo celnie wymierzonych od współpracowników i niektórych przełożonych. Powodem było niezrozumienie i zazdrość, a także warun-ki ideologiczno-polityczne. W środowisku małomiasteczkowym nie było przyjęte, aby osoba na eksponowanym stanowisku „schylała się” do niskich czynności fizycz-nych przy chorych. Zapewne była także wyrzutem sumienia dla wielu, i ci zwal-czali ją najzacieklej. Ciągle była krytyko-wana za styl wykonywania zawodu i ciągle musiała „iść pod prąd”. Wielu namawiało Ją aby zmieniła styl pracy i życia „dla świę-tego spokoju”. Ona jednak była konse-kwentna i wierna sobie, swoim ideałom i chorym, wobec których podjęła zobo-wiązanie. Zbliżał się nieuchronny cios. Za rze-kome przekroczenie kompetencji zawo-dowych, została pozbawiona funkcji kie-rowniczej i zdegradowana do roli szerego-wej pielęgniarki. Aby jeszcze utrudnić Jej życie, podzielono etat tak, że schorowana musiała dzielić swe wątłe już siły między dwa oddalone od siebie gabinety specjali-styczne. Przyjęła ten cios ze spokojem, nie zamknę-ła się w sobie, nie okazywała cierpienia ani krzywdzicielom urazy, ale cała jej przygar-biona sylwetka o nim świadczyła. Dziś, po latach, patrząc z perspektywy czasu na osobę Janiny Woynarowskiej, wyraźnie widoczna jest Jej wielkość i szla-chetność. Pielęgniarki mogą być dumne, że była ich koleżanką w zawodzie pięk-nym, choć trudnym. Pełna prezentacja osoby Janiny Woy-narowskiej znajduje się w książce „Służeb-nica Boża Janina Woynarowska” pod re-dakcją Lucyny Szubel, wydanej przez Wy-dawnictwo św. Stanisława BM Archidiece-zji Krakowskiej w 2000 roku

CZASRadością oczekiwania skracający

linię drogi powrotów matki, świergotem młodych odkryć,

nieobliczalnie szafowany,odliczany ręką chciwcaw turbinach produkcji,

w uniesieniach uczuć zadyszany,niedosytem pragnień dławiony,

cierpieniem przechodzący w nieskończo-ność.

- Ziarnko piaskuw kalejdoskopie życia

bez powrotu.

MATKANie urodziła,

ale dała Miłość,którą otuliła na zawsze

bezbronną, sierocąistotę.

W swoje życie zaprosiła,swoim życiem się podzieliła – czuwając

dzień i noc gotowością czułych rąk. Światłem pogodnych spojrzeń rozproszyła

lękdziecięcego serca,

które..._________________________________

nieustającą pieśń śpiewa – Mateńko...

STYGMATYKochać sercem wolnymjak ptak – wszystko stworzenie,aby przywrócić mu znamię Stwórcynie znające nienawiści,

zazdrości,szaleństwa posiadania,aby bratem mógł stać się każdy –trzeba pozwolić,aby znowu zostały przebitedłonie i stopy – jak na Kalwarii.

EWANGELIAByć światłem poranka,który rozświetla ciemność zwątpienia.Być chlebem,gaszącym głód ludzkiego niedosytu.Być drogą,po której pnie się coraz wyżejmyśl ludzka szukająca sensu istnienia.Być dźwiękiem harmonii,Ogarniającej niespokojne serce człowiecze.Koloru być plamą, W szarzyźnie długich dniSamotnych i niepotrzebnych nikomu.Być wielką wygraną,Dla straconych w biegu życia.Być cieniem dla tego, kto w skwarze południarozpaczy jest pełen i bólu.Dla dziecka być lalką, z którą się zasypia,kiedy braknie matczynego pocałunku, przystanku pod dachem,w czas burzy i niepowodzeń życiowych –na rozstaju dróg.Zawsze być Niczym, by drugiego człowieka,mogła dosięgnąć Miłość,którą jest Bóg

Niektóre myśli J. Woynarowskiej wybrane z książki „Ważne jest tylko to, aby zawierzyć miłości” wybór i opracowanie Lucyny Szubel, wyd. św. Stanisława BM Arch. Krak. 2003 r.

- Duch pielęgniarstwa ucieleśnia miłość i służbę- Zawód pracownika Służby Zdrowia bez miłości staje się jałowym ugorem- Ciężar obowiązku czujemy w stosunku proporcjonalnym do braku miłości- Praca realizuje jakąś nadzieję- Bardzo dobrze będzie, gdy nasz zawód stanie się naszą pasją- Szczęśliwi ludzie, którzy spotkali człowieka dobrego- Aby czynić dobro, trzeba być dobrym- Przy współpracy ważne jest, aby ten drugi nie odczuł mojej wyższości- Nie czekać na pochwały, na uznania, przyjdą same i we właściwym czasie- Etyka jest integralną częścią pracy

POEZJA J. WOYNAROWSKIEJ:

ad vocem 11

ad vocemad vocem

rozmaitości ad vocem

Międzynarodowa Rada Pielęgniarek (ICN) ubolewa z powodu braku odpowiednich krajowy regulacji doty-czących zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu zatrudnienia pielęgniarek i często nieadekwatnych mechanizmów udzia-łu pracowników w monitorowaniu, eliminowaniu ryzyka zawodowego oraz niedostatecznej alokacji środków zapew-niających optymalne usługi w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa oraz nadzoru warunków pracy.

ICN promuje rozwój i zastosowanie międzynarodo-wych przedsięwzięć zapewniających prawo pielęgniarek do bezpiecznego środowiska pracy, włącznie z zapewnie-niem stałej edukacji, szczepień i odzieży / wyposażenia ochronnego. ICN zachęca i popiera badania w tej dzie-dzinie i wprowadza w obieg stosowane informacje dla członków stowarzyszeń.

ICN bardzo wspiera różne konwencje ILO (MOP – Międzynarodowej Organizacji Pracy) dotyczące zdro-wia i bezpieczeństwa w miejscu pracy i jest przekonane, że krajowe towarzystwa pielęgniarek powinny:ponaglać swoje rządy do prac legislacyjnych (i przestrze-gania przepisów we wszystkich placówkach ochrony zdrowia) dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w środowisku pracy poprzez lobby, sejm, polityczną ak-tywność indywidualną lub zbiorową.

• działaniom tym sprzyja: - inicjowanie i/lub wspie-ranie krajowych badań nad bezpieczeństwem i odpo-wiednimi warunkami środowiska pracy pielęgniarek, również dotyczących ryzykownych zachowań, postaw, procedur i działań zapobiegawczych;• uwrażliwianie personelu pielęgniarskiego, pracodaw-ców i ogółu społeczeństwa na czynniki ryzyka zawodo-wego w ochronie zdrowia, włącznie z przemocą i nad-użyciami;• uświadamianie pielęgniarkom ich prawa do bez-piecznego środowiska pracy i obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa sobie i innym;

• przekonywanie rządów i pracodawców do wprowa-dzania i adoptowania koniecznych pomiarów czynni-ków ryzyka celem zabezpieczenia zdrowia i dobrego sa-mopoczucia pielęgniarek w ich pracy w razie konieczno-ści włącznie ze szczepieniami;• ponaglanie rządu i pracodawców do zapewnienia personelowi pielęgniarskiemu dostępu do środków za-radczych, na przykład odzieży ochronnej i wyposażenia, bez obciązania personelu dodatkowymi kosztami;• zachęcanie pielęgniarek do poddawania się szczepie-niom, stosownie do ich stanu zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy;• współdziałanie z kompetentnymi autorytetami w ce-lu uściślenia wykazu chorób zawodowych i okresowego oceniania ich związku z pracą personelu pielęgniarskiego;• wspieranie pielęgniarskich roszczeń do uzyskiwania rekompensat związanych z chorobami zawodowymi i/lub urazami w pracy;• zdobywanie i upowszechnianie informacji na temat zdarzeń związanych z wypadkami w pracy, urazami i zachorowaniami wśród pielęgniarek;• współpracowanie z innymi organizacjami wspiera-jącymi prawa pracownicze do bezpiecznego środowiska pracy;• rozpoznawanie istotnych zależności między pracowni-kami i ich rodzinami a stosowaniem przedsięwzięć mają-cych wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo w miejscu pracy;• nieograniczenie pielęgniarkom możliwości wywiązy-wania się z roli rzecznika, adwokata pacjenta;• domaganie się odpowiedniego systemu nadzoru na wszystkich poziomach, umożliwiającego wprowadzanie odpowiednich przedsięwzięć;• szerzenie informacji na temat bezpieczeństwa pracy, włącznie ze meldowaniem o wykroczeniach przeciwko prawu pracy.

Tło: Międzynarodowa Rada Pielęgniarek dostrzegoa wielką rolę zdrowych i bezpiecznych warunków pracy w promowaniu zdrowia.

Positive practice environments:Quality workplaces = quality patient care

International Nurses Day

12 May 2007

INTERNATIONAL COUNCIL OF NURSESCopyright ® english version Międzynarodowa Rada Pielęgniarek (ICN)Copyright ® polish version Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie Warszawa 2007

Zdrowie i bezpieczeństwo pielęgniarek w miejscu pracy(Occupational Health for Nurses)

Stanowisko Międzynarodowej Rady Pielęgniarek MPR (International Council of Nurses – ICN)


Ponadto ICN uznaje wzrastającą wiedzę pielęgnia-rek w tym zakresie a także na temat kosztów i efektyw-ności świadczeń zapewniających pracownikom.

ICN wspiera wzrastającą rolę zdrowia w miejscy pracy pielęgniarek POZ i domaga się słusznego wynagrodze-nia i odpowiedniej struktury zawodowej umożliwiającej rozwój zawodowy.

Środowisko pracy pielęgniarki jest często niebezpieczne wskutek:• jego zanieczyszczeń przez niebezpieczne odpady, bę-dące rezultatem działalności ludzkiej i przemysłowej;• zawodowych czynników ryzyka na przykład takich jak: czynniki chemiczne, biologiczne; fizyczne, hałas, promieniowanie, praca monotonna;• braku konserwacji aparatury medycznej i szkoleń na temat technologii medycznych i sposobu obchodzenia się z aparaturą;• niedostatecznego zaopatrzenia w odzież i sprzedaż wyposażenia ochronnego;• pracy zmianowej, zaburzającej codzienny tryb życia;• wzrastających roszczeń natury emocjonalnej, psy-chospołecznej i duchowej pracującej pielęgniarki, uza-leżnionej od skomplikowanych układów politycznych, socjalnych, kulturalnych, ekonomicznych, czy swojego środowiska medycznego;• wypadków przemocy, łącznie z molestowaniem sek-sualnym;• niedostatku ułatwień ergonomicznych, braku projek-tów i przystosowanego do możliwości pracownika wypo-sażenia technicznego i udogodnień;• nieodpowiedniej alokacji środków, np. zasobów ludz-kich i finansowych;• izolacji.Poza korzystnym wpływem na opiekę nad pacjentem zdrowego personelu pracującego w bezpiecznym środo-wisku pracy, ICN dostrzega także i podkreśla wagę pro-blemów związanych z brakiem w większości krajów gro-

madzenia, formułowania i nagłaśniania informacji na temat wypadków, urazów i chorób personelu pielęgniar-skiego. W niektórych krajach brak przepisów dotyczących bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, w innych re-gulacje takie dopiero są wprowadzane, w tym dotyczące nadzorowania oraz dyscyplinowania pracodawców oraz karania za braki w zapewnieniu odpowiednich warun-ków zatrudnienia i wykroczenia przeciw prawu pracy. W jeszcze innych krajach istniejące przepisy nie dotyczą wybiórczo pracy w szpitalach i innych placówkach me-dycznych. Konwencja 149 MOP (Międzynarodowej Organiza-cji Pracy – ILO), dotycząca zatrudnienia i warunków – pracy oraz życia personelu pielęgniarskiego , wzywa swoich członków do poprawy istniejącego prawa i regu-lacji dotyczących zdrowia w miejscu pracy i bezpieczeń-stwa oraz adaptowania ich w swoistych warunkach pra-cy zawodowej pielęgniarek i środowiska w których ona wykonywana. Zapisy Działu IX zleceń 157, załączonych do Konwencji 149 MOP, wspierają dalszy rozwój ko-niecznych środków gwarantujących zdrowie i bezpie-czeństwo pielęgniarek w miejscy pracy.

rozmaitościad vocem

Opinia prawnaZgodnie z art. 32ł ust. 1 ustawy o ZOZ – pracownikom:- wykonującym zawód medyczny,- zatrudnionym w zespole wyjazdowym pogotowia ra-tunkowego (pomocy doraźnej) przysługuje dodatek w wysokości 30% stawki godzinowej wynagrodzenia za-sadniczego za każdą godzinę pracy. Zgodnie z ust 2 - pracownikom wymienionym w ust. 1:- zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy do-raźnej) poza zespołem wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia za-sadniczego za każdą godzinę pracy.

Tak więc pracownikom wykonującym zawód medyczny:- zatrudnionym w zespołach wyjazdowych pogotowia ra-tunkowego przysługuje dodatek w wysokości 30% stawki godzinowej, natomiast osobom,- zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy do-raźnej) poza zespołem wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia za-sadniczego za każdą godzinę pracy.

Jeżeli więc szpitalne oddziały ratunkowe można uznać za świadczące opiekę doraźną to pracownikom zatrudnio-nym poza zespołami wyjazdowymi będzie przysługiwał 20% dodatek.

Prawnik MOIPiP(-) mgr Zbigniew Cybulski

Przyjęto w roku 1987 znowelizowano w 2000 roku.Powiązane oraz oficjalne stanowisko ICN:-redukowanie negatywnych czynników dla zdrowia uzależnionych od środowiska i stylu życia;-pielęgniarki a środowisko naturalne;-palenie tytoniu a zdrowie;

Międzynarodowa Rada Pielęgniarek jest federacją ponad 120 krajowych stowarzyszeń pelęgniarek reprezentują-cych milony pielęgniarek na całym świecie. Kierowana jest przez pielęgniarki i na rzecz pielęgniarek. ICN stano-wi międzynarodowy głos na rzecz pielęgniastwa i pracuje nad zapewnieniem opieki jakościowej, obejmującej wszyst-kich obywateli oraz rozsądnej polityki zdrowotnej.

prawniead vocem

ad vocem 13

ad vocemad vocem

Na podstawie art. 4 wyżej wymienionej ustawy, pie-lęgniarka wykonuje czyn-

ności właściwe dla zawodu poprzez realizację zleceń lekarskich w pro-cesie diagnostyki, leczenia i rehabi-litacji. Dlatego też, główną podsta-wą do podania leku, przez pielę-gniarkę lub położną, niezależnie od warunków, w jakich lek jest poda-wany, będzie udokumentowane zlecenie lekarskie. Pielęgniarka, może wykonać zabieg, w warun-kach domowych, bez obecności le-karza, jedynie na podstawie wyraź-nego zapisu zawartego w zleceniu. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodzie le-karza i lekarza dentysty (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 21 poz. 204 ze zm.), le-karz ponosi odpowiedzialność za powyższe czynności, natomiast pielęgniarka zobligowana jest do prawidłowego wykonania zlecenia lekarskiego. Jednocześnie art. 22 punkt 5 ustawy o zawodach pielę-gniarki i położnej daje pielęgniarce prawną możliwość odmowy wyko-nania zlecenia lekarskiego, pod wa-runkiem podania przyczyny na pi-śmie. Wskazane wyżej rozporzą-dzenie Ministra Zdrowia w § 1 ust.

3, który stanowi katalog zamknięty świadczeń leczniczych dopuszczo-nych do samodzielnego wykony-wania przez pielęgniarkę, nie za-wiera zapisów dotyczących stoso-wania penicyliny oraz środków pe-nicylinopochodnych. W związku z tym, należy stwierdzić, że pielę-gniarka może stosować wyżej wy-mienione leki, wyłącznie na wyraź-ne zlecenie lekarza. Reasumując, należy stwierdzić, że w chwili obecnej nie obowiązują szczegółowe regulacje prawne do-tyczące przedmiotowej sprawy. Przypomnieć należy, iż do 5 sierp-nia 1997 roku obowiązywało za-rządzenie Ministra Zdrowia i Opie-ki Społecznej z dnia 7 września 1981 roku w sprawie wykonywania niektórych czynności zawodowych przez pielęgniarkę i położną (Dz. Urz. MZiOS Nr 12, poz. 45). Zosta-ło ono uchylone przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w ustępie 3 obwieszczenia MZiOS z dnia 8 lipca 1997 roku w sprawie wykazu obowiązujących resorto-wych aktów prawnych (Dz. Urz. MZiOS Nr 4, poz. 26 z dnia 5 sierp-nia 1997 roku). W powyższym wy-

prawnie ad vocem

Wytyczne w zakresie stosowania penicyliny i środków penicylinopochodnych, z uwzględnie-niem warunków, w jakich mogą być stosowane Podstawami prawnymi, określającymi zakres obowiązków i upraw-nień dotyczących stosowania penicyliny i środków penicylinopochod-nych przez pielęgniarki są: ustawa z dnia 5 lipca 1996 roku o zawodach pielęgniarki i położnej (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 57, poz. 602) – zwana dalej ustawą oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 września 1997 roku w sprawie zakresu i rodzaju świadczeń zapobie-gawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, wykony-wanych przez pielęgniarkę samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego, oraz zakres i rodzaj takich świadczeń wykonywanych przez położną samo-dzielnie sprawie (Dz. U. z 1997r., Nr 116, poz. 750) - zwane dalej rozpo-rządzeniem. ▪ Sporządził: ▪ Zatwierdził: Marcin Michalczyk Iwona Choromańska Radca prawny NRPiP

Przyjęto w roku 1987 znowelizowano w 2000 roku.Powiązane oraz oficjalne stanowisko ICN:-redukowanie negatywnych czynników dla zdrowia uzależnionych od środowiska i stylu życia;-pielęgniarki a środowisko naturalne;-palenie tytoniu a zdrowie;

Międzynarodowa Rada Pielęgniarek jest federacją ponad 120 krajowych stowarzyszeń pelęgniarek reprezentują-cych milony pielęgniarek na całym świecie. Kierowana jest przez pielęgniarki i na rzecz pielęgniarek. ICN stano-wi międzynarodowy głos na rzecz pielęgniastwa i pracuje nad zapewnieniem opieki jakościowej, obejmującej wszyst-kich obywateli oraz rozsądnej polityki zdrowotnej.

kazie znalazły się jednak, jako obo-wiązujące, wytyczne Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 marca 1977 roku w sprawie sto-sowania penicyliny i wykonywania skórnych prób uczuleniowych. Brak jest natomiast komunikatu Ministra Zdrowia i Opieki Spo-łecznej z dnia 30 maja 1978 roku (LS.Int. 02-5/78) w sprawie postę-powania w razie polekowego wstrząsu anafilaktycznego. Powyższy komunikat został opracowany przez Krajowe Zespo-ły Specjalistyczne w Dziedzinie Anestezjologii i Interny przy współudziale Departamentu Opie-ki Zdrowotnej i Rehabilitacji. Ostatnia poprawiona wersja po-chodzi z dnia 1 grudnia 1993 roku i jak się okazuje odnosi się ona również do nieobowiązującego już zarządzenia MZiOS z dnia 7 wrze-śnia 1981 roku w sprawie wykony-wania niektórych czynności zawo-dowych przez pielęgniarki i położ-ne. Pomocne w określeniu wytycz-nych stosowania penicyliny mogą okazać się także następujące doku-menty (w załączeniu): - Zalecenia Konsultanta Krajo-wego w Dziedzinie Pediatrii w sprawie zlecania przez lekarzy rodzinnych do wykonania w domu wstrzyknięć dożylnych bądź do-mięśniowych antybiotyków – u dzieci do 3-go miesiąca życia, - Zalecenia Krajowego Konsul-tanta w Dziedzinie Pielęgniarstwa Pe-diatrycznego nr 2/2004 z dnia 16 mar-ca 2004 roku w sprawie podawania antybiotyków u noworodków i nie-mowląt do 3-go miesiąca życia


prawniead vocem

Szanowni Czytelnicy! Z prawdziwym zaskoczeniem i smutkiem zauważam, że na moje dyżury prawne w Małopolskiej Izbie Pielęgniarek i Położnych przychodzi coraz więcej kobiet zdecydowanych na rozwiązanie swojego małżeństwa. Różne są przyczyny podjęcia takiej poważnej w skutkach decyzji- brak odpowiedzialności męża, jego niechęć do pracy, znęcanie się nad rodziną, alkoholizm, nierzadko inny zwią-zek. Ilość tego typu spraw skłoniła mnie do ponownego napi-sania o rozwodzie i separacji, tym bardziej, że w procedurze sądowej od czasu mojego ostatniego artykułu na ten temat zaszły istotne zmiany. Przede wszystkim muszę wskazać na różnicę pomiędzy rozwodem a separacją. Większość z Was, uważa, że separacja orzeczona przez Sąd jest konieczna, by Sąd mógł później orzec rozwód. Konieczna jest separacja faktyczna, a nie prawna. Przez separację faktyczną rozumie się taki stan, w którym strony postępowania (a więc żona i mąż) nie mieszkają ra-zem, nie współżyją, nie kochają się, bądź też mieszkając ra-zem (co w polskich realiach mieszkaniowych nie jest rzadko-ścią), nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego- nie dzielą się rachunkami, nie mają tzw. wspólnej kasy, nie gotują wspólnie posiłków, nie robią wspólnych zakupów. Rozwód to po prostu wyrok sądu, na mocy którego mał-żeństwo zostaje rozwiązane, przestaje istnieć. Najważniejsze jest to, ze po orzeczeniu rozwodu i uprawomocnieniu się wy-roku, można zawrzeć inne małżeństwa. Separacja natomiast, to taki „rozwód nie do końca”. Po orzeczeniu separacji , małżeństwo jest jakby w „uśpieniu”, ale nie można zawrzeć następnego małżeństwa.Istotne różnice pomiędzy rozwodem, a separacją są następu-jące:1. Rozwód jest nieodwracalny, definitywnie kończy małżeń-stwo, po jego orzeczeniu można zawrzeć inne małżeństwo.2. po orzeczeniu rozwodu można wrócić do swojego po-przedniego nazwiska ( po złożeniu oświadczenia przed Kie-rownikiem USC w ciągu trzech miesięcy od orzeczenia roz-wodu)3. istnieją różnice w kwestii alimentacji byłego małżonka4. postępowanie sądowe trwa z reguły dłużej5. koszt wpisu sądowego wynosi 600 złotych, przy separacji 500 złotych. W przypadku orzeczenia rozwodu bez orzekania o winie, sąd zwraca połowę wpisu, tzn. 300 złotych. 6. rozwód kończy małżeństwo definitywnie, separację moż-na znieść i niejako przywrócić „stare” małżeństwo

Podobieństwa:1. po orzeczeniu rozwodu i separacji ustaje wspólność ma-jątkowa pomiędzy małżonkami.

2. małżonkowie po sobie nie dziedziczą ustawowo (co nie stoi na przeszkodzie sporządzeniu testamentu, w którym ma-jątkiem można dysponować w sposób dowolny)3. Sąd w wyroku orzeka o kwestii alimentacji dzieci, sposo-bie wykonywania władzy rodzicielskiej, sposobie korzystania z mieszkania ( jeżeli strony dzielą pomiędzy siebie jedno mieszkanie)

Czasem jedyną przyczyną, dla której jeden z małżonków chce rozwiązania małżeństwa są sprawy majątkowe. Bywa tak, że jedno z małżonków prowadzi hulaszczy tryb życia, bądź też nie przyczynia się do zaspokajania potrzeb rodziny. Gdy pomimo tego rodzina ma prawidłowe więzi, dla dobra dzieci warto zrezygnować z ostatecznych sposobów rozwiąza-nia małżeństwa i kwestie majątkowe uregulować przed nota-riuszem poprzez zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej.Przed notariuszem można też zawrzeć umowę co do alimen-tów. Zdarza się tak, że utrzymanie małżeństwa daje więcej ko-rzyści, nie tylko w kwestii majątkowej, ale też psychicznej. Dzieci maja poczucie trwałości rodziny, strona, o ile nie jest związana z kimś innym ma mimo wszystko większe poczucie bezpieczeństwa. Rozwód jest zawsze porażką rodziny, przy podejmowaniu decyzji o rozwiązaniu małżeństwa należy kierować się naj-większą rozwagą, zwłaszcza gdy w grę wchodzi dobro dzieci. Namawiam natomiast do ostatecznego uregulowania swoich spraw kobiety, których mężowie znęcają się nad rodzi-ną, biją żonę i dzieci, burzą spokój poprzez wprowadzenie w życie rodzinne elementów przemocy psychicznej i fizycz-nej. Służę pomocą w tym zakresie i oraz informacją, gdzie można szukać pomocy (w Schronisku dla Ofiar Przemocy, w Ośrodku Interwencji Kryzysowej).

Jednocześnie informuję Czytelników, że ulegają zmianie od maja 2007 roku terminy moich dyżurów. Ze względu na konieczność wydłużenia dyżuru, będzie się on teraz odbywał w poniedziałki od godz. 15.30 do godziny 17.00 w siedzibie Izby. Jednocześnie zachęcam do zadawania mi pytań drogą mailową- na adres [email protected] Często zdarza się tak, że przyjmując strony osobiście, nie jestem w stanie wyczerpująco odpowiadać na pytania zada-wane przez telefon, a zwłaszcza szukać w tym czasie odpo-wiedzi w dostępnych mi materiałach. Na każde pytanie zada-ne mailem zobowiązuję się odpowiedzieć w ciągu 7 dni. Pozdrawiam i wraz z wiosną życzę wszystkim dużo zdro-wia i pogody ducha.

Adw. Monika Cała

Rozwód i separacja

ad vocem 15

ad vocemad vocem

zawodowo ad vocem

▪ Jadwiga Pacyga ▪ Praca licencjacka napisana w Zakładzie Zarządzania Pielęgniarstwem i Położnictwem IPiP WOZ CM UJ pod kierunkiem dr n. med. Genowefy Gaweł

Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia ( WHO ) po-jęcie jakości opieki zdrowotnej po-

winno stanowić grunt działalności ochro-ny zdrowia. Dlatego też nie sposób pomi-jać ważności opieki pielęgniarskiej, mają-cej wpływ niewątpliwy na całokształt ja-kości opieki medycznej. Aby można było świadczyć usługi pielęgniarskie na wyso-kim poziomie należy pacjentów i ich naj-bliższych traktować priorytetowo i indy-widualnie, dostosowując zakres świadczo-nej opieki do ich potrzeb i oczekiwań z uwzględnieniem elementów w sferze sa-modzielności i samoopieki samych zain-teresowanych. Realizacja zadań pielę-gniarskich powinna być oparta na naj-nowszych zdobyczach wiedzy medycznej i pielęgniarskiej. Oczekiwania małych pacjentów i ich rodziców, bardzo szybki rozwój medycyny i pielęgniarstwa, zmiany organizacyjne i społeczne stawiają przed pielęgniarkami pediatrycznymi coraz to nowe zadania na coraz to wyższym poziomie. Jakość opieki postępowania pielęgniarskiego ma nie-kwestionowany wpływ na ogólny poziom jakości i satysfakcji pacjentów i ich naj-bliższych z opieki medycznej. Jakość opieki pielęgniarskiej określić można jako stopień, w jakim opieka ta, wykazuje zgodność z aktualną wiedzą, przyczynia się do osiągnięcia pożądanych efektów w stanie zdrowia osób/ populacji, zwiększając ich niezależność i zdolność do samopielęgnacji. Zdaniem H. Lenarto-wicz wpływa na przebieg i skuteczność le-czenia, poczucie bezpieczeństwa pacjen-tów, stopień ich poinformowania i zado-wolenia z pobytu w szpitalu. Cytując Helenę Lenartowicz i dosto-sowując jej pisane słowa do potrzeb pielę-gniarstwa pediatrycznego pielęgniarka, pracująca w oddziale pediatrycznym po-winna pamiętać, że:1. Najważniejszymi osobami, odbierają-cymi jej usługi są dzieci-pacjenci oddziału

pediatrycznego i ich rodzice. To oni są klientami usług pielęgniarskich.2. Dzieci i ich rodzice nie są zależni od pielęgniarki, to pielęgniarka jest zależna od nich.3. Pacjenci i ich rodzice nie zakłócają pracy pielęgniarskiej, ale są jej nadrzęd-nym celem.4. Rodzice robią uprzejmość, kiedy przychodzą do danego szpitala, oddziału leczyć swoje dziecko.5. Mali pacjenci i ich rodzice są częścią organizacji oddziału pediatrycznego, a nie osobami postrzeganymi jako z zewnątrz.6. Dzieci i ich rodzice nie są elementami statystyki, ale osobami, które czują i re-agują na otaczający świat oraz jego bodź-ce, tak jak pielęgniarka.7. Przychodzą do szpitala, oddziału ze swoimi potrzebami, życzeniami, a zada-niem pielęgniarki jest je zaspokajać.8. Pacjenci i rodzice zasługują na uprzej-mość, uwagę i życzliwość.9. Dzieci z rodzicami stanowią istotę or-ganizacji oddziału pediatrycznego, bez nich nie byłoby nas. Wymagania klienta są to wszelkie ży-czenia, oczekiwania, potrzeby, które zostały uzgodnione i określone przez obie strony. Aby dobrze rozpoznać, postawić pielę-gniarską diagnozę i uzgodnić oczekiwania oraz wymagania, przyzwyczajenia i nawy-ki dzieci-pacjentów należy:1. Zidentyfikować wszystkich klientów usług pielęgniarskich.2. Rozmawiać bezpośrednio z dziećmi i ich rodzicami.3. Starać się zrozumieć ich potrzeby i ży-czenia.4. Negocjować ich spełnienie, jeśli jest to uzasadnione.5. Oferować coraz lepsze warianty pielę-gnowania dziecka.6. Ustalić sposób pomiaru wymagań.

Troska o zapewnienie jakości opieki pielęgniarskiej i podnoszenie nieustanne

Jakość opieki pielęgniarskiej w oddziale pediatrycznym w opinii dzieci i rodziców

poziomu jakości usług pielęgniarskich by-ła i jest obecna we współczesnym pielę-gniarstwie. Problematyka monitorowania i oceny poziomu jakości opieki pielęgniar-skiej towarzyszy stale rozwojowi profesjo-nalnego, współczesnego pielęgniarstwa. Dzięki upowszechnieniu modelu procesu pielęgnowania pielęgniarki nauczyły się zorganizowanego, systematycznego dzia-łania, które prowadzi do zamierzonych wyników w jak najlepszej opiece nad pa-cjentem. Badanie satysfakcji pacjenta jest waż-nym źródłem informacji na temat świad-czonej opieki pielęgniarskiej. Włączenie pacjentów do oceny jakości pielęgnowa-nia wydaje się jak najbardziej celowe i za-sadne. Satysfakcja pacjenta z opieki pielę-gniarskiej wiąże się z osobistymi oczeki-waniami, wartościami i doświadczeniem pacjenta i/ lub jego rodziny. Nie mówi się satysfakcji wówczas, gdy istnieje niezgod-ność między oczekiwaniami, a tym co pa-cjent i/ lub jego rodzina doświadcza, zwłaszcza, jeżeli rozbieżności dotyczą uznawanych przez nich wartości i są one duże. Ocenie podlega zachowanie, komuni-katywność, relacje między pracownikami oraz ogólnie panująca atmosfera. Jakość re-lacji pacjent i pracownik medyczny, w tym zasadniczo pielęgniarka, jest fundamental-nym czynnikiem, wpływającym na po-ziom satysfakcji z usługi medycznej . Pacjenci oceniają poziom jakości opieki przez pryzmat niezawodności, od-powiedzialności, kompetencyjności, do-stępności, uprzejmości, komunikatywno-ści, zaufania, bezpieczeństwa, znajomości potrzeb pacjenta oraz materialnej obudo-wy usługi. Badanie satysfakcji jest źródłem in-formacji o świadczonej opiece i można powiedzieć, że panuje powszechna zgoda co do celowości włączenia pacjentów i/lub ich rodzin do oceniania jakości opieki pie-lęgniarskiej. Opieka pielęgniarska zawiera szereg ściśle ze sobą połączonych elemen-tów, które składają się w jedną spójną ca-łość. Badania przeprowadzono w Woje-wódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dzie-cięcym im. Św. Ludwika w Krakowie, w którym uczestniczyły dzieci leczące się


w oddziale w wieku szkolnym oraz rodzi-ce opiekujący się dziećmi podczas ich ho-spitalizacji w oddziale.

Do zapewnienia wysokiej jakości usług powinna zmierzać właściwie pro-wadzona polityka kadrowa szpitala. Za-równo nadmiar pracowników, jak również niedobór pielęgniarek nie sprzyja podno-szeniu i zapewnieniu wysokiej jakości usług pielęgniarskich. Odpowiednia licz-ba zatrudnionych pielęgniarek gwarantuje zadowolenie oraz satysfakcję dzieci i ro-

dziców. Ponad połowa ankietowanych ocze-kuje zmian w opiece pielęgniarskiej, 30 % respondentów życzy-łaby sobie więcej życz-liwości, 40 % chciałaby więcej uśmiechu ze strony pielęgniarek, 22,5 % oczekiwałoby więcej delikatności, troski i fachowości, 32,5 % życzyłaby sobie więcej empatii, a 45 %, aby w opiece nad dziećmi i rodzicami zna-lazły więcej czasu do rozmo-wy, pomocy i obecności w in-dywidualnych relacjach. Uogólniając dzieci i ro-dzice są zadowoleni i usatys-fakcjonowani z opieki pielę-gniarskiej w oddziale. Mocną stroną opieki pielęgniarskiej jest uprzejmość i życzliwość personelu oraz dostępność i gotowość pielęgniarek do pomagania dzieciom i rodzi-com w każdej chwili, prze-strzeganie praw pacjenta, a także szybkie reagowanie na pojawiające się problemy nie tylko zdrowotne dzieci i rodziców przebywających w oddziale. Również wyko-nywanie zabiegów i czynno-ści pielęgniarskich z zasada-mi bezpieczeństwa , zgodnie ze standardami i algorytma-mi postępowania stanowią

atuty pielęgniarek. Słabe strony natomiast to nie zawsze dokładna i wyczerpująca in-formacja na temat funkcjonowania od-działu oraz kierowanie pytań do dzieci i rodziców o zgodę zainteresowanych na wykonanie przez pielęgniarkę zabiegów, czynności pielęgniarskich. Zdaniem dzieci i rodziców na poziom jakości pielęgnowa-nia w oddziale mają zdecydowany wpływ:

podejście pielęgniarek do dzieci i rodzi-ców zgodne z prawami pacjenta oraz za-pewnienie dzieciom bezpieczeństwa, na-tomiast zupełnie nie mają wpływu według ankietowanych wysokie kwalifikacje za-wodowe personelu pielęgniarskiego. Reasumując badania ujawniły wystę-powanie niedoskonałości i niedociągnięć w świadczonej opiece pielęgniarskiej, któ-re należy zlikwidować poprzez wprowa-dzenie następujących zmian:1. Wdrożyć i upowszechnić metodę pro-cesu pielęgnowania co pozwoli na lepsze poznanie personelu przez dzieci i rodzi-ców, zwiększenie udziału dzieci i rodziców w planowaniu pielęgnowania, pełne i wszechstronne rozpoznanie potrzeb dzieci i rodziców.2. Dokładnie informować dzieci i rodzi-ców o działalności i funkcjonowaniu od-działu.3. Każdorazowo pytać dzieci i rodziców o zgodę na wykonanie jakiejkolwiek czyn-ności pielęgniarskiej dotyczącej samych zainteresowanych.4. Opracować i wdrożyć do praktyki kompleksowy sposób pomiaru i oceny ja-kości opieki pielęgniarskiej.

Diagram 4 Stopień zadowolenia z opieki pielęgniarskiej

zawodowoad vocem

Literatura 1. Czupryna A. , Dawidek S. , Ruś A. , Włodarczyk W. C. (red) „ Zdrowie Publiczne”. Tom 2 Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „ Versalius ”, Kraków 20012. Ksykiewicz-Dorota A.(red.) : „ Podstawy organizacji pracy pielęgniarskiej ”.Podręcznik dla studentów studiów licencjackich Wydziałów Pielęgniarstwa oraz Wydziałów Nauk o Zdrowiu. Wydawnictwo „ Czelej”, Lublin 2004 3. Kulik T. B. , Latalski M. : „ Zdrowie publiczne ”. Podręcznik dla studentów i Absolwentów Wydziału Pielęgniarskiego i Nauk o Zdrowiu Akademii Medycznej. Wydawnic-two „Czelej”, Lublin 20004. Piskorz K. : „ Dziecko w zdrowiu i chorobie ”. Magazyn Pielęgniarki i Położnej 1999, Nr 3, s. 6 – 85. Lenartowicz H. : „ Zarządzanie jakością w pielęgniarstwie ”. Centrum Edukacji Medycznej, Warszawa 1998

Diagram 1. Działalność edukacyjna i profilaktyczna pielęgniarek

Diagram 2. Nauczanie rodziców opieki nad dzieckiem chorym przez pielęgniarki

Diagram 3. Pomoc, zaufanie i dyskrecja w pracy z pod-opiecznymi

Diagram 5 Najważniejsze elementy pielęgnowania

ad vocem 17

ad vocemad vocem

zawodowo ad vocem

Łuszczyca ma ścisły związek z psy-chiką chorego, i to na dwóch płasz-czyznach: z jednej strony od dawna

już wiadomo i prawie każdy chory na łuszczycę sam zauważył, że rzuty choroby, czyli gwałtowne nasilenie zmian łuszczy-cowych, mogą być wywołane przez stres, a w szczególności przez szkodliwe dla zdro-wia stany przedłużającego się napięcia emo-cjonalnego. Występuje tez częściej w prze-biegu różnych kryzysów życiowych. Z dru-giej strony, łuszczyca, która pod względem somatycznym jest chorobą zupełnie nie-groźną, może mieć dramatyczne skutki dla psychiki pacjenta. Chory na łuszczycę czuje się nierzadko częściowo lub całkowicie od-rzucony przez społeczeństwo. Może mieć poważne problemy z samooceną i ze znale-zieniem partnera, a także i później w związ-ku partnerskim. Łuszczyca wywiera głęboki wpływ na całe życie chorego, na jego rozwój psychiczny, wybór zawodu, partnera, ro-dzinę i na jego pomyślność. Łuszczyca jest więc ciężką, choć nie śmiertelną chorobą, która wywiera bardzo niekorzystny wpływ na całe życie pacjenta.

Objawy skórne W łuszczycy na skórze występują wy-pukłe, czerwone, zmienione zapalnie ogni-ska o różnej wielkości. Szczególnie często pojawiają się one w miejscach, w których skóra jest obciążona, np. na łokciach, kola-nach i w okolicy krzyżowej. Prawie zawsze zajęta jest skóra owłosiona głowy, gdzie powstają silnie złuszczające się ogniska, bez łysienia. Łuszczyca zwykle bardzo przeszkadza pacjentowi, który czuje się naznaczony i wyobcowany, mając na skó-rze widoczne, nieestetyczne objawy. Łusz-czycą nie można się zarazić, przeciez nie jest chorobą zakaźną. Paznokcie mogą także być zmienione chorobowo. Szczególnie często są zgrubia-łe i żółtawo zabarwione. W paznokciach mogą tworzyć się malutkie zagłębienia – są to tzw. paznokcie naparstkowate.

Łuszczyca nie jest groźna. Sama cho-roba skóry nie skraca życia, jednak w tej grupie chorych odnotowuje się znacznie częściej samobójstwa oraz nadużywanie alkoholu. Ucieczka w alkohol ma zapewne pozornie złagodzić cierpienia psychiki związane z obecnością łuszczycy. Dlatego u pacjentów z łuszczycą choroby wątroby nie należą do rzadkości. Istnieją różne postaci łuszczycy, jak np. łuszczyca krostkowa (Psoriasis pustu-losa). Jest to ciężka choroba skóry z liczny-mi ropniami i objawami ogólnymi, takimi jak wysoka gorączka i bóle stawowe. Łuszczyca stawowa (Psoriasis arthro-pathica) jest postacią łuszczycy, w której za-jęte są stawy. Występuje ona u ok. 5% wszyst-kich pacjentów z łuszczycą. Szczególnie czę-sto dotyczy drobnych stawów rąk, lecz zajęte mogą być też inne stawy. Łuszczyca stawowa przebiega z bardzo silnymi bólami i może powodować niezdolność do pracy.

Przebieg Nie da się przewidzieć, jaki będzie przebieg łuszczycy u chorego. U większo-ści pacjentów choroba nigdy całkowicie nie ustępuje. Może się jednak zdarzyć, że z nieznanych powodów zmiany łuszczy-cowe nagle wygoją się i już nigdy nie na-wrócą; mogą też zniknąć na jakiś czas, na kilka miesięcy, a nawet lat, by potem nagle pojawić się znowu. Naukowo dowiedzio-no, że rzuty choroby mogą być spowodo-wane przez infekcje, zwłaszcza zakażenia bakteryjne, takie jak zapalenie migdałków, zapalenie zatok przynosowych, dróg żół-ciowych, wyrostka robaczkowego, zębów, itd. Dlatego warto badać te narządy i le-czyć ewentualne ogniska zakażenia.

Częstość występowania Łuszczyca występuje we wszystkich szerokościach geograficznych. Ocenia się, że choruje na nią około 2 % ludności, czy-li na całym świecie kilka milionów ludzi. Mężczyźni chorują nieco częściej niż ko-biety.

Leczenie Dziś w leczeniu łuszczycy wykorzy-stuje się bardzo różne metody terapeu-tyczne dostosowując je indywidualnie do potrzeb pacjenta (fotochemioterapia /PU-VA/, maści sterydowe, preparaty dziegciu, cygnolina, Methotrexat, Cyklosporyna,

ŁUSZCZYCA (Psoriasis)Definicja i związek z psychikąŁuszczyca (Psoriasis) jest przewlekłą chorobą skóry, którą charakteryzuje obecność złuszczających się zmian skórnych, zmienionych zapalnie gru-dek pokrytych łuskami, które mogą występować z różnym nasileniem na całym ciele. Łuszczyca jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, a więc występuje dziedzicznie i może być wywołana przez różne czynniki. Wy-stępuje bardzo często, przez co stanowi problem w zakresie polityki zdrowotnej i gospodarki narodowej.

▪ Piel. Agnieszka Kurbiel Oddział Dermatologii WSS im. L. Rydygiera W Krakowie

Zaatakowane ciało


zawodowoad vocemnapromienianie promieniami UV / SUP/, retinoidy i in.).

Ogólne zalecenia W wielu przypadkach łagodnej łusz-czycy wystarczają zwykłe zabiegi pielę-gnacyjne, takie jak stosowanie pielęgnu-jących maści bez dodatku substancji lecz-niczych lub tylko z 3, 5 lub 10-procento-wym kwasem salicylowym. Dzięki temu usuwa się łuski, a skóra staje się gładka, elastyczna i nie pęka. Skórę głowy można smarować oliwą z kwasem salicylowym lub bez kwasu, a następnie zawijać cie-płym ręcznikiem (zawijania z oliwą), jeszcze prostsze w użyciu są żele złuszcza-jące. Promienie słoneczne prawie zawsze korzystnie działają na skórę ze zmianami łuszczycowymi. Lecz uwaga! Należy uni-kać oparzeń słonecznych, ponieważ mogą one powodować nasilenie i wysiewy zmian łuszczycowych. Na początku należy tylko na krótko wychodzić na słońce, a dopiero gdy skóra jest nieco opalona,

można brać dłuższe kąpiele słoneczne. Zdrową skórę należy chronić odpowied-nimi preparatami z filtrem przeciwsło-necznym. Niestety solarium nie wywiera tak korzystnego wpływu jak naturalne promienie słońca. Dlatego też urlopy po-winno się spędzać nad morzem. Można też wyjechać do jednego z wielu uzdro-wisk. Dla chorych na łuszczycę niewątpli-wie najlepsze są ośrodki położone nad Morzem Martwym, ponieważ dzięki po-łożeniu poniżej poziomu morza ekspozy-cja na promienie UVB, które powodują oparzenia słoneczne, jest tam niewielka, przez co można stosunkowo długo prze-bywać na słońcu. Istnieje tez wiele innych uzdrowisk, jednak leczenie w nich jest zwykle mniej skuteczne niż terapia w kli-nikach i oddziałach dermatologicznych specjalizujących się w leczeniu łuszczycy.

Problemy psychiczne chorych na łusz-czycę U pacjentów z łuszczycą mogą wystą-pić dwa rodzaje zaburzeń natury psychicz-

nej. Wiadomo, że negatywne przeżycia i stany napięcia emocjonalnego mogą po-wodować rzut choroby. Poza tym sama choroba wywiera wpływ na stan psychicz-ny pacjenta.

Stres wyzwala łuszczycę Prawie każdy pacjent zgłasza, że sytu-acje stresorodne zaostrzają przebieg łusz-czycy. Wprawdzie nie zostało to jeszcze udowodnione naukowo, jednak nauka, która zajmuje się badaniem wpływu sta-nów emocjonalnych na skórę dopiero się rozwija.

Wpływ łuszczycy na psychikę Łuszczyca jest dla chorego źródłem poważnych problemów. Wprawdzie nie jest chorobą zakaźną – wygląda podobnie, stąd u chorych bierze się przekonanie, że łuszczycę trzeba „ukrywać”; nosząc spodnie, i to akurat wtedy, gdy kobieta chciałaby założyć sukienkę, długie rękawy, choć przecież w lecie dużo przyjemniej byłoby w krótkich rękawach. Pacjent czę-sto zostaje w domu, choć bardzo chciałby pójść na pływalnię i wybiera samotność, choć tęskni za tym, by mieć partnera.Jeśli człowiek nie upora się psychicznie z faktem, że ma łuszczycę może to ozna-czać dla niego ukrywanie choroby do koń-ca życia i osamotnienie z jego wszystkimi konsekwencjami. Łuszczyca może też oznaczać problemy w miejscu pracy, np. w przemyśle spożywczym lub w handlu. Łuszczyca stwarza też trudności w życiu codziennym, np. u fryzjera.

Problemem w łuszczycy nie jest ciało, lecz następstwa psychiczne choroby spo-wodowane niewiedzą i nietolerancją otoczenia. Łuszczyca, która pojawia się w wieku młodzieńczym, może powodować ciężkie zaburzenia na płaszczyźnie kontaktów międzyludzkich i młodzi ludzie nie są w stanie znaleźć sobie partnera. Jeśli cho-roba występuje u kogoś pozostającego w trwałym związku, może spowodować znaczące zaburzenia wzajemnych relacji. Łuszczyca jest więc naprawdę dużym ob-ciążeniem dla pacjenta.

Wpływ łuszczycy na innych ludzi i otoczenie jest przez pacjentów wyolbrzy-miany. Trzeba dokładnie omówić ten pro-blem z lekarzem, pielęgniarką i zawsze to sobie powtarzać. Jest to klucz do psycho-logicznego pokonania łuszczycy.

Na podstawie książki:„Gdy masz problemy ze skórą” F.Gschnait

& W.ExelBauer-Weltbild Media Sp.z o.o.,

Warszawa 2004Łuszczyca

ad vocem 19

ad vocemad vocem

Obserwowane od kilkudzie-sięcioleci zawężanie specja-lizacji i wyodrębnianie się

nowych subdyscyplin naukowych znajduje swoje odzwierciedlenie także w naukach społecznych. Jed-nym z tego przykładów jest subdy-scyplina socjologiczna, z pograni-cza nauk filozoficznych i antropo-logicznych zwana socjologią mo-ralności. Jako normatywna nauka o człowieku, empiryczne obrazuje dociekania dotyczące moralnych postaw i działań ludzkich kształtu-jących formy współżycia i współ-działania współczesnych społe-czeństw. Moralność definiowana najczęściej jako „(…) zewnętrznie funkcjonujący zespół wartości, norm i wzorów zachowań oraz we-wnętrzny składnik indywidualnej świadomości (…)”1 może być roz-patrywana w punktu widzenia wie-lu nauk, między innymi filozofii, psychologii, a także socjologii. Na publikację składa się siedem rozdziałów, stanowiących najistot-niejsze zagadnienia dotyczące oma-wianej problematyki moralności, wartości, norm i ideałów moral-nych. Pierwszy rozdział, zatytułowa-ny „Z historii socjologii moralno-ści” stanowi przegląd poglądów obrazujących powstanie i rozwój subdyscypliny socjologii moralno-ści, której wyodrębnienie datuje się na koniec XIX wieku. Ujęcie histo-ryczne skupia uwagę na poglądach wybranych autorów, ukazując zróż-nicowanie stanowisk w podejściu do problematyki socjologii moral-ności. Wśród przedstawicieli, któ-rych traktować należy jako repre-zentantów szerszych nurtów lub klasyków socjologii moralności, znaleźli się myśliciele socjologii francuskiej, belgijskiej, niemieckiej,

ogłoszenia ad vocem

Recenzja książki J. Mariańskiego „Socjologia moralności”Review of the book of J. Mariański „Sociology of Morality”Janusz Mariański, Socjologia moralności Wyd. KUL. Lublin, 2006

Abstrakt “Sociology of Morality” by J. Ma-riański can be treated as the academic handbook or updated compendium of this subdiscipline. It has the great op-portunities to became the significant issue of the canon of required reading at number of humanities studies. The author – the eminent expert and repre-sentative of sociology of morality – presented the origin of this thought of sociological trend, depicted the deve-lopment of philosophical and metho-dological assumptions of sociology of morality, refered to the views of many classics of this scientific direction both in Poland and worldwide. The chrono-logical and problematic order of the book allows to follow through the de-velopment of sociology of morality and discern changes and their deter-minants in understanding and going in for this subdiscipline.

angielskiej, amerykańskiej oraz polskiej. Pomimo selektywnego charak-teru w doborze przedstawicieli so-cjologii moralności, na który uwa-gę zwraca sam Autor, ten rys histo-


ogłoszeniaad vocemryczny przejrzyście nakreśla rozwój wiedzy i teorii w omawianej sub-dyscyplinie. Jednocześnie w spo-sób klarowny i zrozumiały ukazuje najistotniejszą problematykę ba-dawczą oraz strukturę i dynamikę rozwoju socjologii moralności, udowadniając wyraźny proces uwalniania się socjologii moralno-ści od filozofii na przestrzeni po-nad stuletniego okresu czasu. Rozdział drugi, którego tytuł brzmi: „Socjologia moralności jako nauka empiryczna o faktach mo-ralnych” stanowi próbę określenia socjologii moralności jako nauki empirycznej, zajmującej się wyja-śnianiem wzajemnych stosunków między moralnością i społeczeń-stwem. Autor skupia się przede wszystkim na jej podstawach, któ-rymi są: moralny wymiar społe-czeństwa i społeczny wymiar mo-ralności. Prezentowane treści ujęte zostały w cztery obszary proble-mowe, które stanowią przedmiot zainteresowań socjologii moralno-ści:1. świadomość moralna,2. zachowania moralne,3. badanie wartości i norm moral-nych funkcjonujących w społe-czeństwie,4. studia porównawcze różnych lu-dów i kultur w zakresie życia mo-ralnego. Owe dociekania i analizy po-służyły za punkt wyjścia do nakre-ślenia natury i definicji subdyscy-pliny nauki, jaką jest socjologia moralności, a w dalszej kolejności do scharakteryzowania metod ba-dawczych służących studiom nad złożonością moralnej rzeczywisto-ści społecznej. Rozdział trzeci pod tytułem „Socjologia moralności wśród in-nych nauk o moralności” stanowi

wprowadzenie czytelnika w system dziedzin naukowych zainteresowa-nych moralnością w różnych jej ujęciach i perspektywach. Ponie-waż moralność jest wielostronnie uwarunkowaną i złożoną rzeczy-wistością w której funkcjonuje człowiek, znajduje się ona w sferze zainteresowań wielu nauk i dyscy-plin. Syntetyczna próba usytuowa-nia socjologii moralności została ukazana poprzez omówienie po-krewnych dziedzin wiedzy, takich jak: statystyka moralności, historia moralności, etnografia moralności, semantyka moralności, socjotech-nika i technologia etyczna oraz psychologia moralności. „Moralność jako przedmiot ba-dań socjologicznych” to czwarty rozdział omawianej publikacji, w której socjologia moralności ukazana jest jako integralna cześć socjologii empirycznej, badającej wzajemne stosunki między moral-nością i społeczeństwem. Wyraźnie podkreślony został przedmiot za-interesowań socjologii moralności, którym są społeczne formy moral-ności oraz moralne formy wyrazu życia społecznego. Analiza tych elementów życia ogranicza się do wzajemnego przenikania się mo-ralności i społeczeństwa, z uwzględ-nieniem czynników warunkują-cych i narzucających granice roz-woju i funkcjonowania moralno-ści. W rozdziale szczegółowo za-prezentowano różne ujęcia moral-ności, niejasności w jej pojmowa-niu, definicje, modele oraz ewentu-alne scenariusze przemian moral-ności w przeobrażających się gwał-townie społeczeństwach. Rozdział piąty, zgodnie ze swo-im tytułem „Oceny, normy i warto-ści moralne” jest próbą przeanali-zowania tych elementów moralno-

ści jako jej komponentów. Wyja-śniono w nim wzajemne zależności zachodzące pomiędzy tymi ele-mentami stanowiącymi „anatomię” moralności, traktowanymi jako elementy strukturalne charaktery-zowanego zjawiska społecznego. Ze względu na powszechne prze-konanie, że w tym samym środo-wisku społecznym, zarówno war-tości, cele, ideały, jak i normy oraz oceny mogą być różne, Autor wy-czerpująco nakreśla rodzaje norm moralnych i ich funkcjonowanie w społeczeństwie oraz wskazuje związki pomiędzy normami mo-ralnym i sposobami zachowania. Rozdział szósty zatytułowany „Społeczne uwarunkowania mo-ralności” prezentuje czynniki kształtujące życie moralne, wśród których szczegółowo omówienie zostały czynniki środowiskowe (rodzina, grupy rówieśnicze, środki społecznego przekazu i religia). Rozdział siódmy przedstawia typologie moralności, ujmowane, jako próba wyłonienia grup ludzi prezentujących zbliżony obraz po-staw i zachowań. Przyjęty i zasto-sowany podział został ograniczony do psychologicznych i socjologicz-nych typologii moralności, jako najbliższych i najbardziej interesu-jących dla psychologów i socjolo-gów moralności. „Socjologia moralności”, Janu-sza Mariańskiego może być trakto-wana jako podręcznik akademicki lub aktualne kompendium wiedzy dotyczące tej subdyscypliny socjo-logicznej. Ma wszelkie szanse, żeby stać się publikacją zaliczaną do ka-nonu lektur na wielu kierunkach studiów humanistycznych. Autor – wybitny znawca i reprezentant so-cjologii moralności – przedstawił rodowód tego kierunku czy nurtu myśli socjologicznej, nakreślił dzie-je kształtowania się założeń filozo-ficznych i metodologicznych so-cjologii moralności, przywołał po-glądy klasyków tego kierunku (tworzących w Polsce i w innych krajach). Przyjęty w tej pracy układ chronologiczno-problemowy po-zwala śledzić losy socjologii moral-ności i jej zwolenników, pozwala także dostrzec dokonujące się prze-miany i uwarunkowania przemian w pojmowaniu oraz uprawianiu tej subdyscypliny wiedzy. 1 Mariański J., Socjologia moralno-ści. Wyd. KUL. Lublin, 2006. s. 8

Powyższy tekst to przedruk z czasopisma Pielęgniarstwo XXI wieku

Tomasz CuberZakład Pedagogiki i Dydaktyki Medycznejz Pracownią Umiejętności PielęgniarskichKatedra Rozwoju PielęgniarstwaWydział Pielęgniarstwa i Nauk o ZdrowiuAkademia Medyczna im. Prof. F. Skubiszewskiegow Lublinie

Adres do korespondencjiAl. Racławickie 120-059 Lublintel. + 81 532 27 47e-mail: [email protected]

ad vocem 21

ad vocemad vocem


INFORMACJE KOMISJI KSZTAŁCENIA▪ Zuzanna Mysłowska

Przewodnicząca Komisji Kształcenia MOIPiP

Aktualizacja: 24 kwietnia 2007 r.

1. Komisja Kształcenia informuje, że w trakcie realizacji są na-stępujące specjalizacje i kursy: 1. Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa zachowawczego dla pielęgniarek, 2. Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa położniczego dla położnych, 3. Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa pediatrycznego dla pielęgniarek, 4. Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego dla pielęgniarek, 5. Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii dla pielęgniarek. 6. Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa nefrologicz- nego z dializoterapią dla pielęgniarek.7. Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii dla pielęgniarek.8. Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjne- go dla pielęgniarek i położnych.9. Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa w środowi- sku nauczania i wychowania dla pielęgniarek.10. Kurs specjalistyczny „Wykonanie i interpretacja zapisu Ekg” – dla pielęgniarek i położnych, 11. Kurs specjalistyczny „Endoskopia” – dla pielęgniarek. 12. Kurs specjalistyczny „Szczepienia ochronne” – dla pielęgniarek, 13. Kurs specjalistyczny „Szczepienia noworodków” – dla położnych, 14. Kurs dokształcający „Zaawansowane zabiegi reanimacyjne i postępowanie w stanach zagrożenia życia”. 15. Kurs dokształcający „Kompleksowy system zaopatrywania ran opatrunkami firmy Johnson&Johnson”.

Kurs z zakresu „Kompleksowego systemu zaopatrywania ran” Małopolska Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych infor-muje, ze w dniu 15 maja oraz 12 czerwca br. w godz. 9:00 - 13:00 odbędą się kolejne edycje kursu dokształcającego ”Kom-pleksowy system zaopatrywania ran”. Szkolenie trwa 4 godziny (obejmuje część teoretyczną i praktyczną). Osoby zainteresowane prosimy o zgłaszanie chęci udziału w kursie telefonicznie, nr tel. (0)12 422 88 54, w terminie do dnia 10 maja br. Prosimy o składanie kwestionariuszy zgłoszeniowych wraz z kserokopią prawa wykonywania zawodu. Szkolenie odbywać się będzie w sali konferencyjnej biura Izby, ul. Szlak 61. Jednorazowo w szkoleniu uczestniczy grupa 25 osób. O kolejnych terminach szkolenia poinformujemy we wrze-śniu br.

Kurs organizowany jest we współpracy z firmą Johnson & Johnson.

2. Szkolenie dla pielęgniarek i położnych Małopolska Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych informuje, ze w dniu 14 czerwca br. w godz. 12:00 - 14:30 odbędą się warsz-taty edukacyjne dla pielęgniarek i położnych. Tematyka spotkania: Nowe standardy w pielęgnacji matki i dziecka w trzech pierwszych tygodniach po porodzie. Osoby zainteresowane prosimy o zgłaszanie chęci udziału w szkoleniu telefonicznie, nr tel. (0)12 422 88 54, w terminie do dnia 8 czerwca br. Szkolenie odbywać się będzie w sali konferencyjnej biura Izby, ul. Szlak 61. Szkolenie organizowany jest we współpracy z firmą Pelargos Sp. z o. o. Wszystkie osoby otrzymają certyfikaty uczestnictwa w szko-leniu.

3. Szkolenie dla pielęgniarek i położnych. Uprzejmie informujemy, że w dniu 30 maja br. w godz. 11:00 – 12:30 w sali konferencyjnej Małopolskiej Okręgowej Izby Pie-lęgniarek i Położnych, ul. Szlak 61 odbędzie się szkolenie dla pie-lęgniarek i położnych z zakresu „Badania przesiewowe u nowo-rodków”. Szkolenie poprowadzi dr n. biol. Dorota Tylek – Lemańska kierownik Pracowni Badań przesiewowych Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie. Wszystkie zainteresowane pielęgniarki i położne zaprasza-my do udziału w szkoleniu.

4. Kurs szczepień ochronnych - dla pielęgniarek. MOIPiP informuje, że wznowiono nabór na kurs szczepień dla pielęgniarek. Zgłoszenie należy pobrać ze strony internetowej Małopolskiego Centrum Zdrowia Publicznego (www.mczp.com.pl) i przesłać na adres organizatora: Małopolskie Centrum Zdrowia PublicznegoOśrodek Doskonalenia Kadr Medycznychul. Kapelanka 60 30-347 Kraków

Do wniosku należy dołączyć: 1. kserokopię PWZ, 2. zaświadczenie o oddelegowaniu na kurs, w ramach urlopu szkoleniowego, 3. zaświadczenie potwierdzające odprowadzanie składek na rzecz MOIPiP,


ogłoszeniaad vocem Zaświadczenie o oddelegowaniu na kurs oraz zaświadczenie potwierdzające odprowadzanie składek na rzecz MOIPiP należy dostarczyć w dniu rozpoczęcia kursu. Z uwagi na fakt długiego czasu oczekiwania na kurs, dane zawarte z dokumentach mogą ulec zmianie. Kurs przeznaczony jest dla pielęgniarek należących do Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych, regu-larnie opłacających składki członkowskie.

Wszelkie informacje na temat kursu można uzyskać w Mało-polskim Centrum Zdrowia Publicznego, nr tel: 012 269 05 19. Kwestionariusze zgłoszeniowe należy składać w Małopolskim Centrum Zdrowia Publicznego.

5. Kurs szczepień ochronnych - dla położnych. Wszystkie zasady naboru i przesyłania zgłoszeń na kurs są identyczne jak w przypadku kursu szczepień dla pielęgniarek. Obecnie nabór odbywa się na bieżąco, kurs realizowany jest po zebraniu się grupy chętnych. Wszelkie informacje można uzy-skać w MCZP. Kwestionariusze zgłoszeniowe należy składać w Małopolskim Centrum Zdrowia Publicznego.

6. Kurs specjalistyczny „Wykonanie i interpretacja zapisu elek-trokardiograficznego”. Komisja Kształcenia informuje, że nie przyjmujemy kwestio-nariuszy na kurs Ekg. Termin ponownego naboru na kolejne edycje kursu, realizowane w 2008 roku podamy w drugiej poło-wie 2007 r. Przed rozpoczęciem poszczególnych edycji kursu, osoby za-kwalifikowane zostaną powiadomione indywidualnie.

7. Zasady naboru na kurs dokształcający dla pielęgniarek i po-łożnych – Zaawansowane zabiegi reanimacyjne i postępowanie w stanach zagrożenia życia. • osoba odpowiedzialna za organizację szkolenia w danej pla-cówce (pełnomocnik, przełożona itp.) zgłasza w biurze Izby listę osób chętnych do udziału w kursie. • grupa musi liczyć 30 osób. • osoba odpowiedzialna zobowiązana jest do podania swoich danych i numeru telefonu kontaktowego, • koordynator kursu-pani Małgorzata Smoleń ustala termin szkolenia, uwzględniając kolejność zgłoszeń (nr tel: 693 980--566), • kwestionariusze zgłoszeniowe wraz z kserokopiami Prawa Wykonywania Zawodu należy złożyć do osoby odpowiedzialnej za organizację szkolenia w danej placówce przed wyznaczonym terminem kursu, • osoba odpowiedzialna przekazuje zgłoszenia całej grupy do biura MOIPiP.

8. Plany Komisji Kształcenia na rok 2007. Specjalizacje. • Pielęgniarstwo zachowawcze dla pielęgniarek, • Pielęgniarstwo operacyjne dla pielęgniarek, • Pielęgniarstwo w środowisku nauczania i wychowania dla pielęgniarek, • Pielęgniarstwo położnicze dla położnych, • Organizacja i zarządzanie dla pielęgniarek i położnych. Kursy kwalifikacyjne.

• Kurs kwalifikacyjny – Pielęgniarstwo neonatologiczne dla pielęgniarek i położnych • Kurs kwalifikacyjny – Pielęgniarstwo ratunkowe Kursy specjalistyczne. • Endoskopia - kontynuacja • Wykonanie i interpretacja zapisu Ekg ( dla pielęgniarek i po-łożnych) – kontynuacja, • Szczepienia ochronne (dla pielęgniarek)- kontynuacja • Szczepienia ochronne (dla położnych) - kontynuacja • Opieka paliatywna - kontynuacja • Wykonywanie spirometrii.• Wykonywanie testów skórnych.

Kursy dokształcające. • Zaawansowane zabiegi reanimacyjne i postępowanie w stanach zagrożenia życia, • Wykonanie badania Eeg• Wykonanie badania audiometrycznego• Kompleksowy system zaopatrywania ran.

Szkolenia. Cykliczne szkolenia dla pielęgniarek i położnych, Komisja Kształcenia przypomina, że kwestionariusze zgłoszeniowe na kursy należy składać w podanych terminach naboru. Zgłoszenia wypełnione nieczytelnie, niepoprawnie nie będą rozpatrywane. Kursy i szkolenia są bezpłatne dla pielęgniarek i położnych regularnie opłacających składki na rzecz Małopolskiej Okręgo-wej Izby Pielęgniarek i Położnych.

Małopolski Ośrodek Szkolenia rozpoczyna nabór kandydatów na kurs

dokształcający dla pielęgniarek

“Żywienie enteralne chorego w staniewegetatywnym (apalicznym) w opiece domowej”Celem kursu jest pogłębienie, aktualizacja wiedzy i umiejęt-ności przez pielęgniarki z zakresu samodzielnego enterale-

go żywienia chorych w stanie wegetatywnym w opiece domowej.

Wykładowcami na kursie są najlepsi specjaliści w tej dziedzinie. Program kursu został zatwierdzony przez

Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych.

Kurs odbywać się będzie w trybie mieszanym, ilość go-dzin dydaktycznych - 75.

Cena kursu - 450zł.

Zgłoszenia i opłaty przyjmujemy w siedzbie MOS przy ul. Św. Marka 37 w Krakowie lub na rachunek bankowy:

PKO BP SA 13 1020 2892 0000 5702 0162 8023

Tel. /12/ 423-27-69, /12/ 431-00-16Liczba miejsc ograniczona

Dyrektor ośrodka – Maria Skołuba

ad vocem 23

ad vocemad vocem

ogłoszenia ad vocem„UZDROWISKO RABKA” S.A. główny organizator

wraz z MAŁOPOLSKĄ OKRĘGOWĄ IZBĄ PIELĘGNIAREK

I POŁOŻNYCH W KRAKOWIE

pragnie poinformować, że w dniach: 3 – 4 września 2007 r. w Rabce Zdroju odbędzie się

VI OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA UZDROWISKOWA

dla pielęgniarek i zespołu terapeutycznego pracującego w uzdrowiskach

Temat konferencji:„Współudział i odpowiedzialność zespołu terapeutycznego w wykorzystaniu uzdrowisko-

wych bogactw naturalnych w przywracaniu zdrowia i komfortu życia człowieka”

Planowana problematyka:1. Różnorodność bogactw naturalnych wykorzystywanych w lecznictwie uzdrowiskowym.2. Wpływ bogactw naturalnych na stan zdrowia człowieka.3. Umiejętność wykorzystania i wdrożenia do leczenia uzdrowiskowego bogactw naturalnych przez zespół tera-peutyczny w celu podniesienia jakości życia.4. Udział pielęgniarek i zespołu terapeutycznego w pro-mocji i profilaktyce zdrowotnej prowadzonej w uzdrowiskach w zakresie:- schorzeń układu oddechowego dzieci i dorosłych- alergii- cukrzycy, otyłości i innych chorób przemiany materii- schorzeń kardiologicznych dzieci i dorosłych- schorzeń narządu ruchu dzieci i dorosłych - rehabilitacji po zawałach serca i zabiegach kardiochirurgicznych- rehabilitacji i prewencji rentowej chorób układu krążenia- zakażeń szpitalnych5. Podniesienie jakości świadczonych usług w lecznictwie uzdrowiskowym priorytetem w działalności uzdrowisk.

Koszt Konferencji 260,00 zł od osoby (zakwatero-wanie 2 noclegi, wyżywienie, 2 śniadania, 2 obiady, ser-wis kawowy, uroczysta kolacja oraz materiały).

Uczestnicy nie korzystający z zakwaterowania i wyżywie-nia wnoszą opłatę w wysokości 100,00 zł od osoby (obiad, uroczysta kolacja i materiały).

Wpłaty należy dokonywać na konto:„Uzdrowisko Rabka” S.A.BS w Rabie Wyżnej – 63881500020000001575150001 z do-piskiem „Konferencja”

Kartę uczestnictwa i ksero dowodu wpłaty należy przesłać do 30.06.2007 r. na adres:”Uzdrowisko Rabka” S.A.ul. Orkana 4934-700 Rabka Zdrójz dopiskiem: Maria Balfax: 018 26 760 10

Zainteresowani wygłoszeniem referatów proszeni są o ich przesłanie w formie pliku (Word) na dyskietce /lub e-mailem: [email protected] - do dnia 30.06.2007 r. na adres j.w. Czas wystąpienia 15-20 minut. Więcej informacji pod numerem tel. 018 26 76 020 - (Maria Bal, Grażyna Pyka)


ogłoszeniaad vocem

Sigmar Health Recruitment Poland to oddział irlandzkiej agencji doradz-twa personalnego Sigmar Recruitment. Sigmar Health specjalizuje się w rekru-tacji kandydatów na różne stanowiska w branży medycznej. Obecnie realizuje-my projekty rekrutacyjne dla szpitali i prywatnych klinik w Irlandii.

Poszukujemy położnych oraz pielęgniarek:Pediatrycznych, instrumentariuszek, psychiatrycznych, anestezjologicz-

nych, środowiskowych oraz z doświadczeniem w opiece nad osobami starszy-mi i nad osobami upośledzonymi umysłowo i innych.

Podstawowe wymagania: • Dobra znajomość języka angielskiego • Min. 3-letnie doświadczenie zawodowe • Chęć rejestarcji w Irlandzkiej Izbie Pielęgniarek (www.aba.ie) – oferuje-

my wsparcie i pomoc w tym procesie.Nasi klienci oferują: • Pensję w wysokości 29 000 - 42 000 euro rocznie oraz dodatkowo premie• Pomoc w znalezieniu odpowiedniego miejsca zamieszkania• Środowisko pracy, które zachęci do rozwoju zawodowego oraz możli-

wość zdobywania nowych umiejętności

Posiadamy również oferty dla logopedów, psychologów klinicznych, pedagogów. W celu uzyskania dokładniejszych informacji skontaktuj się z naszym kon-

sultantem w Polsce: tel. 0 22 820 24 60 or e-mail: [email protected]

Nie pobieramy opłat od naszych kandydatówRejestracja nr 2782/1b

PRACA W IRLANDII

DLA PIELĘGNIAREK

zamierza ogłosić konkurs na stanowisko

Przełożonej Pielęgniarek Poliklinikioraz

stanowiska Pielęgniarek Oddziałowychposzczególnych oddziałów i klinik

5 Wojskowego Szpitala Klinicznego SP ZOZ w Krakowie.

1. Pielęgniarki Oddziałowej Szpitalnego Oddziału Ratunkowego.2. Pielęgniarka Oddziałowej Kliniki Chorób Wewnętrznych.3. Pielęgniarki Oddziałowej Klinicznego Oddziału Kardiologii z salą „R”.4. Pielęgniarki Oddziałowej Kliniki Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej.5. Pielęgniarki Oddziałowej Kliniki Chirurgii Ogólnej.6. Położnej Oddziałowej Oddziału Ginekologii.7. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Okulistyki.

8. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Chorób Płuc. 9. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Otolaryngologii.10. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Neurologii.11. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Psychiatrii.12. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Medycyny Paliatywnej i Przewlekle Chorych.13. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Obserwacyjno-Infekcyjnego.14. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Dermatologii.15. Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału Neurochirurgii.

Kandydaci zgłaszający się do konkursu powinni spełniać kryteria okre-ślone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29.03.1999 roku (Dz. U. Nr 30 poz. 300), oraz złożyć dokumenty określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19.08.1998 roku (Dz. U. Nr 115 poz. 749).

KOMENDANT5 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką

Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej ul. Wrocławska 1-3, 30-901 Kraków

Dyrektor SZPITALA UNIWERSYTECKIEGO W KRAKOWIE ul. Kopernika 36, 31-501 Krakówzamierza ogłosić konkursy na stanowiska

PIELĘGNIAREK ODDZIAŁOWYCH• Oddziału Neuroinfekcji, • Oddziału Intensywnej Terapii, • Oddziału Hepatologii, • Oddziału AIDS

w Oddziale Klinicznym Klinik Gastroenterologii i Hepatologii oraz Chorób Zakaźnych.

Dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego w Krakowie

os. Na Skarpie 66, 31-913 Kraków

zamierza ogłosić konkurs na stanowisko • Pielęgniarki Oddziałowej • Oddziału Chorób Wewnętrznych III

Dyrektor Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Myślenicach

ul. Szpitalna 2, 32-400 Myślenice

zamierza ogłosić konkursy na stanowiska Pielęgniarek Oddziałowych • Oddziału Chirurgii Urazowo - Ortopedycznej

• Oddziału Neonatologicznego, • Oddziału Dziecięcego, • Oddziału Neurologicznego.

Dyrektor Szpitala Miejskiego Specjalistycznego im. G. Narutowicza w Krakowie

ul. Prądnicka 35-37, 31-202 Krakówzamierza ogłosić konkursy na stanowiska Pielęgniarek Oddziałowych

• Oddziału Urazowo - Ortopedycznego • Oddziału Urologicznego,• Oddziału Chirurgii Ogólnej • Zespołu Bloków Operacyjnych

• Szpitalnego Oddziału Ratunkowego

Dyrektor Krakowskiego Centrum Rehabilitacji Al. Modrzewiowa 22, 30-224 Kraków

zamierza ogłosić konkursy na stanowiska

Pielęgniarek Oddziałowych Oddziału Chirurgii Urazowej, Ortopedii i Rahabilitacji, Oddziału Rehabilitacji

ad vocem 25

ad vocemad vocem

CECHY NASZEJ POŻYCZKI GOTÓWKOWEJ· Decyzja kredytowa już w 2 godziny · Minimum formalności i szybkie przekazanie środków po zawar-

ciu umowy· Bez poręczycieli i zabezpieczeń · Złożenie wniosku bez konieczności wizyty w banku – drogą te-

lefoniczną· Pieniądze na dowolny cel· Możliwość łączenia dochodów osób wspólnie niezameldowa-

nych i niespokrewnionych ze sobą· Nie wymagany podpis współmałżonka· Wcześniejsza spłata pożyczki możliwa bez żadnych dodatko-

wych opłat· Dostępna opcja ubezpieczenia spłaty pożyczki· W racie zawarty jest całkowity koszt kredytu (kapitał, pro-

wizja, odsetki) -żadnych dodatkowych opłat

· Minimalny wiek wnioskodawcy – 24 lata· Rodzaj zatrudnienia – umowa o pracę, renta, emerytura lub własna działalność gospodarcza

· Okres kredytowania od 12 do 48 miesięcy · Wysokość pożyczki od 2 000 zł do 30 000 zł · Minimalny dochód 400 pln netto

Kwota pożyczki 12 24 36 48

3 000 zł 284,52 155,52 113,02 941,81

6 000 zł 569,05 311,04 226,03 184,26

10 000 zł 948,42 518,40 376,72 307,10

15 000 zł 1 422,64 777,60 565,08 460,64

20 000 zł 1 896,85 1 036,80 753,45 614,19

25 000 zł 2 371,06 1 296,00 941,81 767,74

ZŁÓŻ WNIOSEK PRZEZ TELEFON! 0 – 801 88 99 77Całkowity koszt połączenia – jeden impuls połączenia lokalnego. Możesz również zadzwonić pod numer 22/ 31 40 150

Dzwoniąc na infolinię prosimy podać kod promocji oraz przygotować dowód osobisty i numer konta, na które zostaną przelane pieniądze. Kod promocji 35 194

OFERTA KREDYTOWA DLA PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA

Beneficial Kredyt, pion bankowości detalicznej HSBC Bank Polska S.A. pragnie przedstawić ofertę pożyczki gotówkowej przygotowanej specjalnie dla Państwa.

Przykładowa rzeczywista roczna stopa procentowa wyliczona od całego kosztu’’,Kredy-tu Ekspresowego Gotówkowego” zaciągniętego w kwocie 10 000 na okres 48 miesięcy wyno-si 22,57%. Nominalne oprocentowanie wynosi 18,84% Efektywny koszt kredytu w skali roku podany jest w tabeli.

Skalą profesjonalizmu i wiarygodności Agencji „Po-ltrop” jest jej 16 letnia działalność na rynku europejskim, posiadanie Certyfikatu Ministra Pracy do prowadzenia Po-średnictwa Pracy w kraju i za granicą a także uzyskany Cer-tyfikat jakości ISO 9001 – 2000. Dotychczas wysłaliśmy za granicę ponad 6000 polskich pracowników z czego 800 pielęgniarek do pracy w północnych Włoszech do szpitali i domów opieki. Posiadamy sprawdzonych pracodawców.

Najważniejsze:Pielęgniarki ponoszą tylko część kosztów tłumaczeń do-

kumentów. Nie oferujemy pielęgniarkom tzw. darmowych kursów, darmowej nostryfikacji, co po podjęciu zatrudnie-nia we Włoszech musi skutkować comiesięcznym potrąca-niem z pensji. Natomiast oczekując na nostryfikację, pielę-gniarki korzystają z bezpłatnych konsultacji językowych, co z uwagi na specyfikę zawodu pielęgniarki jest bardzo ko-rzystne. To bardzo ważne przy wyborze naszej oferty.

WŁOCHY – PIELĘGNIARKI(Praca: Rzym, Turyn, Mediolan, Genua, Bolonia)

Warunki:- Wynagrodzenie 1150 Euro netto, przy 165 godzinach pracy + dodatki za godziny nocne i świąteczne,

pełne świadczenia, ubezpieczenia (zgodnie z włoskim prawem CCNL), 13 pensja,- Kontrakt na minimum 1 – 2 lata.

Poltrop posiada od 1992 roku upoważnienie Ministra Pracy do kierowania pracowników za granicę i wdrożony system jakości ISO 9001-2002”

Prosimy o kontakt: tel. 034 372-09-34 - wyślemy szczegółowe informacje.lub: “Poltrop” Ul. Kisieleskiego 63, 42-200 Częstochowa, e-mail: [email protected]

AGENCJA “POLTROP”42-200 Częstochowa ul. Kisielewskiego 63 POLAND

tel. 0048 34 322 36 70 tel./fax: 0048 34 372 09 34 tel./fax: 0048 34 372 09 36internet www.poltrop.com e-mail: [email protected]



ad vocem 27

ad vocemad vocem

†Wyrazy głębokiego współczucia

Pani Edycie NagięćZ powodu śmierci

MĘŻAskładają

Z-ca Dyrektora ds. Pielęgniarstwawraz z zespołem pielęgniarskim

Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II

†Wyrazy głębokiego współczucia

z powodu śmierci

MATKIkoleżance Zofii Jurek

składa zespół ZOL Wielicka

†Edycie Nagięć

Pielęgniarce Oddziału Klinicznego Chorób Serca i Naczyń K.S.S. im. Jana Pawła II

Wyrazy głębokiego współczucia Z powodu śmierci

MĘŻAskładają

Pielęgniarka Oddziałowa wraz z zespołem pielęgniarek

†Wyrazy głębokiego współczuciadla kol. Reginy Kierońskiej

z powodu śmierci

OJCAskładają

koleżanki z Oddziału Chirurgii w Proszowicach

†Bożenie Szumiec

pielęgniarce Oddziału Chirurgiiwyrazy głębokiego współczucia

z powodu śmieci

OJCAskładają

pielęgniarki Oddziału Chirurgii w Proszowicach

†Wyrazy najgłębszego współczucia

koleżance Agnieszce Syrekz powodu śmierci

OJCAskładają

pielęgniarki Oddziału Chirurgiioraz pracownicy Pogotowia Ratunko-

wego w Proszowicach

Pismo Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i PołożnychZespół redakcyjny: Janina Łęgosz – koordynator, Tadeusz Wadas, Ewa Doeringer, Bożena Dworska, Dorota Jakubczyk, Beata Kalisz, Ewa Kostrz, Agnieszka Kurbiel, Ewa Leśniak, Maria Skołuba, Stanisław Łukasik.Fotografie: Dorota Jakubczyk Skład i projekt okładki: Bartosz BandułaProsimy o korespondencję na adres:31-153 Kraków, ul. Szlak 61, tel. / fax 012 422 – 88 – 54Nakład: 3500 egz.e-mail Małopolskiej Izby: [email protected] internetowa Małopolskiej Izby: www.moipip.org.pl

ad vocemad vocem

1

4

6

8

2

5

7

3

1 2 3 4 5 6 7 8

Krzyżówka z hasłemLitery z pól ponumerowanych 1-8 utworzą hasło – rozwiązanie krzyżówki, które należy przesłać na adres Redakcji „Ad vocem” w terminie do 31 maja 2007 r. Trzy wylosowane osoby zostaną nagrodzone.

Poziomo:Leki o działaniu bakteriostatycznymTrwałe rozszerzenia najdrobniejszych naczyń skóryKobieta będąca po raz pierwszy w ciążyNagniotekWielocukier pochodzenia roślinnegoSiarczan baruZimnicaWitamina PLek koloru brązowego (płyn lub maść)Nazwa leku przeciw grypie„Mieszkanie” zwierzątMorze BałtyckieSymbol szczęściaBadanie serologiczneMieszanina ziemi z wodąNp. myśli

ElżbietaZapobieganieJeden ze środków odkażającychMała rękaCzynnik reumatoidalny

Pionowo:Gruczoł trawiennyWitamina B1

Łac. chłoniakKocPrzeciwne do prawegoUwypuklenie ściany narządu np. przełyku, jelitMalinowy do herbatySklerosis multiplexZbiornik gazuThrombocytopenia

Upośledzenie umysłowe daleko posuniętePharynxTkaninaOznaczenie silnikaFosfataza alkalicznaCiepła sportowa bluzaAng. nurseZiemia uprawnaWiadomośćNarkotykiBezludnaPotrawa mięsnaZnak dodawaniaSyn brata

Agnieszka Kurbiel

Documents

ISSN 1640 - 5307 - moipip.org.pl · Pismo Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych Wydaje: ... · Rozdano statuetki “Miłosiernego Samarytanina roku 2006” 5 ·