COMOTA, Mae Angelica R. 09/02/13 (M)3:00 – 4:30 PM (MW) Mr. Darwin Matociño-Goron, Ph.D.

Sa Tuna at Ginhawani Sandra Aguinaldo

Reaksyon:

Nang pinanood ko ang dokumentaryong ito, nakadama ako ng awa patungo sa mga mangingisda ng ating bansa. Kung isa ka lamang ordinaryong tao, masasabi mo na ang pangingisda ay madali lang gawin pero kapag ikaw na ang nasa lugar ng isang mangingisda, marerealize mo na sana hindi ko na lang naranasan ang maging isang mangingisda. Katulad ng pagiging doctor, inhenyero, guro at accountant, maituturing kong isang propesyon ang pangingisda dahil inilalagay mo rin sa panganib ang iyong buhay upang mayroon ka lamang may ipakain sa iyong pamilya at tumutulong ka rin upang umunlad ang ekonomiya ng ating bansa. Napagtanto ko rin na ang mga mangingisda ang mayroong “guts” para isakripisyo ang lahat para sa kanilang pamilya at para sa kanilang bansang sinilangan. Dahil sa dokumentaryong ito, na-inspire akong gumawa ng mga aktong makakapabuti hindi lamang para sa aking pamilya pero para din sa aking bansa. Sumasaludo ako sa mga mangingisda at maituturing ko sila bilang mga munting bayani ng Pilipinas.

Basurero at Kung Hei Batchoy!ni Jay Taruc

Reaksyon:

Sa dokumentaryong ito, makikita mo talaga na ang kahirapan ang pangunahing problema ng ating bansa, lalo na sa Metro Manila. Nakakaalarmang isipin na ang sitwasyon ng kahirapan dito sa Pilipinas ay nagiging mas malubha at parang wala nang paraan upang ito ay maagapan pa. Ipinalabas sa dokumentaryong ito ang mga epekto ng kahirapan sa pamilyang Pilipino. Gagawin nila ang kahit ano upang makahanap lamang ng pagkain at matitirhan nang hindi lamang nag-iisip kung ano ang magiging epekto nito sa kanilang kalusugan at well-being. Dahil na rin sa kahirapan, mataas na ang bilang ng mga child laborers dito sa ating bansa. Araw-araw, hinaharap nila ang panganib ng aksidente o sakit sa mga dumpsites para lamang mayroon silang makain. Dapat nang kumilos ang ating pamahalaan at ang mga tao at humanap sila nang permanenteng solusyon upang mawala na ang problemang ito. Nagpapasalamat ako na hindi ko naranasan ang ganoong klaseng paghihirap and I am hoping na sana pagdating ng panahon ay tuluyan nang masugpo ang kahirapan sa buong Pilipinas.

COMOTA, Mae Angelica R. 09/02/13 (M)3:00 – 4:30 PM (MW) Mr. Darwin Matociño-Goron, Ph.D.

Buto’t Balatni Kara David

Reaksyon:

Napaka-disturbing ng dokumentaryong ito dahil hindi ko narealize na ang estado ng malnutrition dito sa Pilipinas ay ganoon na pala katindi. Alam kong ang mga tao ay nagdudusa dahil sa kahirapan pero hindi ko narealize na ang malnutrition ay isang epekto nito. Sa katunayan, ang Pilipinas ay 2% lower in terms of malnutrition rate as compared to Africa. Dahil nga napakalaki na ng problema, hindi ko na alam kung kaya pa itong maayos. Isa sa mga cause nito ay ang kamangmangan ng mga tao. Halos lahat sa kanila ay hindi alam ang importansya ng kanilang kinakain. Si Angela, 19, galling sa Bicol, palaging nagdadasal kay Mama Mary dahil para sa kanya, si Mama Mary ang magpapagaling sa kanya. Pero sa totoo lang ang magpapagaling sa kanya ay ang tamang nutrition at pagkain. Ang ina na ayaw ipagaling ang kanyang anak dahil walang magbabantay. At mag-asawang, wala na ngang pambili nang pagkain ay gawa nang gawa pa ng mga anak. Kung mas maliit sana ang kanilang mga anak mas matutulungan sana sila ng pamahalaan. Isa pang problema ay ang kakulalngan sa mga permanenteng feeding programs ng pamahalaan. Oo nga’t mayroong mga feeding programs, pero, only for a certain period of time. Dapat maglaan ng budget ang local na pamahalaan para dito upang maging year-round ang mga feeding programs.