Kara Osman Nalbant - img.antoloji.com · Zühre yıldızında saklarım gizi Albayraktan tanır bu alem bizi Aleme ne deyim, ala ne deyim Kara Osman Nalbant. - kültür ve sanat...Döner

Kara Osman Nalbant- şiirler -

Yayın Tarihi:

02.10.2018

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

... Arkadaş

Büyük sözü dinle çiğ aşı yemeYarası olanlar muhtaçtır emeIşığın düşmanı karanlık demeSeherin anası tündür arkadaş

Can taşıyan canı bir pula satmaSakın bu sözümü yabana atmaYarını düşlerken dünü unutmaBugünün babası dündür arkadaş

Dostuna kızıp da köprüyü yıkmaGaribe yardım et başına kakmaBoş olur hoş olur keseye bakmaBizim servetimiz ündür arkadaş

Her sinin başında var dua edenAylar yıllar geçti gelmiyor gidenÖmür denilen şey kalede bedenO bedenin taşı gündür arkadaş

Kara'yım incinmem dosdoğru laftanCezamı çekerim, hoşlanmam aftanÖmrümde giymedim ipekten kaftanKızanım, kazağım yündür arkadaş

Kara Osman Nalbant



... Beni

Cananım yanımda eştiBen ay idim, o güneştiYarı ömrüm geldi geçtiMecnun etti yıllar beni

Söyle felek sana nettimYâr sevdim peşinden gittimDönemem ben yemin ettimYoramaz bu yollar beni

Sessiz akar sesli dereAlem selam verir ereKollarından kuru yereBırakırlar kullar beni

Kara’yım dağlar aşarımMenzile doğru koşarımÇıksa da canım yaşarımÇağırırsa diller beni

Kara Osman Nalbant



... Bizim

Düşmanın mızrağı sola değerseKan gölüne döner sağımız bizimGüz gülümüz kışa boyun eğerseYanar cayır cayır, bağımız bizim

Köz bize kar etmez sözle pişerizSadık bir dost bulup özü deşerizDağda kurşun yeyip bağa düşerizDost değer al olur, ağımız bizim

Bin bir peri yaşar benim halemdeVarımız yoğumuz levh-i kalemdeBalçık olan beden, kalır alemdeYakından yakındır, çağımız bizim

Yaren yanlış yapar gönül koyarızDünya baki değil, bir gün kayarızHiç hesapta yokken sela duyarızGünden güne erir, yağımız bizim

Kara der, bu handa ölüm finiştirBeni korkutan şey saldan iniştirYolu dar olsa da koynu geniştirBağrını bağ eder dağımız bizim

Kara Osman Nalbant



... Döndüm

Dertliyim canandan dersimi aldımSevginin kuşunu sabahtan saldımCan bırakıp gitti, dar yerde kaldımYar idim bir anda ele döndüm ben

Yeni köprü yaptım, biricik geçmezNisanda benimle, yaylaya göçmezDostlar gelir geçer, suyumu içmezBaharda bulanık sele döndüm ben

Habip tabip olmuş, halimi sormazYılda bir kez olsun yaramı sarmazYarenlerim gelip yanımda durmazKözünü yitirmiş küle döndüm ben

Yaptığım resimler, karşımda dururSözü ben söylerim, söz beni vururGönül ağlamazsa gözyaşım kururKamışı sararan, göle döndüm ben

Kara’yım yar dedim darılmam eşeKimseye yedirmem, yakınım keşeFelek hiç durmadı vurdu peş peşeKulağı gevşeyen tele döndüm ben

Kara Osman Nalbant



... Döneriz

Yar sana söylerim el için yanmaSon dostu unutma hoyratı anmaAlemde hep böyle kalırız sanmaKözünden ayrılmış, küle döneriz

Dosdoğru yürürse can aşar dağıGelin solu bekler damat da sağıDavullu zurnalı bozmazsak bağıKırk yıllık dost olsak, ele döneriz

Cihanda doğrulmaz, perinin kaşıBeş günde ağardı maşuğun başıÖmür boyu dinmez didemin yaşıHer gün yuva yıkan, sele döneriz

An gelip bir maksat olursa hasılSabahtan kapanır, akşamki fasılKıyamete kadar, saklanmaz asılSerden takke düşer kele döneriz

Biricik gel, sensiz dönmüyor areGermiceği kırdım, taş sekiz pareKan uykuya dalan gül yüzlü yâreHaber götürmeyen, yele döneriz

Kara Osman Nalbant



... Gel Deme

Dert değil bir yalan, canıma yettiNeyim var neyim, yok sel ile gittiKırk senelik çilem, dün gece bittiLeyladan ayrıldım çöle gel deme

Diktiğim kavaklar, kurudu bu yazPeşkirim sarıdır, mendilim beyazGölümün suyunu dondurdu ayazKar yolumu kesti, bağa gel deme

Benden uzaklaştı, bıldırki hazımBir anda kış oldu bu sene yazımBen de bir aşığım, şirindir sazımDöşünde dolaşam tele gel deme

Biricik uğraşma, lüzumsuz şeyleYadına düşersem, bir selam eyleBitanem gönlünden geçeni söyleSol kanadım kırık, göle gel deme

Kara der aşıklar yorganı yakmazDilber yanındaysa canını sıkmazAcı söz aslanın aklından çıkmazŞeyda bülbül öldü, dile gel deme

Kara Osman Nalbant



... Nerdesin

Gönüldeki çiçek solmazYalaz gelip beni bulmazEl yaraya derman olmazBalım nerdesin nerdesin

Maşuklar sözünde dururTurnayı, gözünden vururYar gelmezse dere kururSelim nerdesin nerdesin

Kor yüreğim dokuz pareSevgim her yarama çareBak halime, kalk de yâreYelim nerdesin nerdesin

Yokluğunda baca tütmezCan cananı yardan itmezBağımızda, bülbül ötmezGülüm nerdesin nerdesin

Kara’yım, kor oldu özümKüle hasret kaldı közümBir günde sarardı yüzümZalım nerdesin nerdesin

Kara Osman Nalbant



... Öyle Git

Bu söze kulak ver bırak celaliDerde deva olur sanma melaliGökyüzünde yalnız koyma hilaliGülü gülizardan çal da öyle git

Beyazın üstüne kara bağladımAldığım yarayı sözle dağladımEl görmesin diye gece ağladımDamlayı göl ettim dal da öyle git

Sağ elim bağlıyor solum kesiyorAya selam versem yıldız küsüyorYel bana bendeki benden esiyorN'olur beni benden al da öyle git

Seni görmeyince yüzüm gülmüyorNeler çektim neler kimse bilmiyorDünyadan göçenler geri gelmiyorBir gece eyvanda kal da öyle git

Alem davul çalsa gafil uyanmazYüzü ağ olanın gözü boyanmazSevda ateşine yürek dayanmazBülbülü kafesten sal da öyle git

Kara Osman Nalbant



... Sevdiğim

Akşamdan yerini haber almıştımYeşilbaş uyurken seni çalmıştımDüşümde mavi bir göle dalmıştımBir hasüt uykumu böldü sevdiğim

Saklamam derdimi alem biliyorGökten yağan her taş bana iliyorSerçeler ötünce yüzüm gülüyorSeherde selamın geldi sevdiğim

Açtım pencereyi bar bar bağırdımSen ses vermeyince zalı çağırdımO saz çaldı ben de türkü çığırdımTel ağladı mızrap güldü sevdiğim

Her erkek kıskanır güzel kadınıHiçbir nesne vermez dilin tadınıBir dağa bin taşa yazdım adınıFelek bir gecede sildi sevdiğim

Dağda bağıranlar bağda sustularGüneşi görünce hemen pustularSoframda bal yiyip zehir kustularArman sandıklarım öldü sevdiğim

Kara Osman Nalbant



... Yola Ne Deyim

Kara haber geldi dövünür perimYalnız değilim ki sağımda mirimArdına bakmadan, gidiyor çerimYolcuya ne deyim yola ne deyim

Acun durmaz döner geceler ışırBir can için her gün okunur aşırFakir zengin demez, alemi taşırTabuta ne deyim sala ne deyim

Hazanı hüzünle seyreder beşerTelli turnam öter, yaramı deşerÇınarın yaprağı gün gelir düşerGazele ne deyim dala ne deyim

Bütün şehitlerin Mehmettir adıBana bakışından tanırdım yadıKasımda bozuldu ağzımın tadıArıya ne deyim, bala ne deyim

Kara’yım mühürdür, atımın iziZühre yıldızında saklarım giziAlbayraktan tanır bu alem biziAleme ne deyim, ala ne deyim

Kara Osman Nalbant



...Döner

Âşık sever aşk demlenirSevda yürekte çimlenirKıvılcımdan alevlenirTutuşmuş çıraya döner

El ne bilir yâr bilmezseÖz ıslanır yüz gülmezseAltı ay geçer gelmezseAyrılık yaraya döner

Birden duyar bine yayarGünü değil dünü sayarSeherde bir yıldız kayarAğ gömlek karaya döner

Kara’yım umut ekerimBunca çileyi çekerimBir kez sarılsa şekerimSamanlık saraya döner

Kara Osman Nalbant



Acıma

Erdiysen dinle ereniYoktur bedenin freniDestursuz bağa gireniVur acıma vur acıma

Koç yiğide atma fırçaTez kırılır gönül sırçaEğri dalı parça parçaKır acıma kır acıma

Yıldızlar bekler direğiDalgalar kırar küreğiAcı duymayan yüreğiYar acıma yar acıma

Buzlar erir bir bakıştaYar bahar yaşatır kıştaDeli gönlümü yokuştaYor acıma yor acıma

Ozan bırak solu sağıSer ayır karadan ağıTuzak kurana tuzağıKur acıma kur acıma

Kara Osman Nalbant



Adam Gibi

Çocuktum, ufacıktımAkşam oldu acıktımOturdum sini sofrayaSoğuktan buymuştumAdam gibi otur dedilerYiyemedim, doymuştumAynı odada yatardıkÇocuk, genç, yaşlıSığardık yedi kardeşBir yatağa ayaklı başlıOkula giderdim, çat ayazdaBoynumda çaput çantamİdare ışığında yapardımÖdevlerimi tamAmcamdan kalmaydıBütün kitaplarımAdam gibi okuyordumKalemim kötüydüAdam gibi yazamam diyeAdımı yazmaya korkuyordumDüşe kalka okulu bitirdimResimli bir kağıt verdiler elimeO gün çocukluğumu yitirdimİlerlemişti yaşımArtık adam olmuştumSakar öküz, deli danaAla inekti arkadaşımKırlarda akşam ederdimSığırları adam gibi güderdimBıyıklarım terlemiştiSevdiğim kızın kapısının önündenAyaklarımın ucunuBasarak geçiyordumAdam olmuş desinler diyeGünde bir paketSigara içiyordumArada bir şey desemAdam gibi konuş diyorlardıHep susuyordumÖksürüğüm artmıştı iyiceGeceleri kan kusuyordumMahşeri bir kalabalıkHastanenin önündeYüz hastaya bakıyormuşBir doktor gündeSıram geldiDoktor elini sürmedenDerdimi bildiKendine adam gibi bak dediAyağa güçlükle kalktımGözlerine baktımÖlmek istiyorum doktor



Babam gibi değil adam gibi

Kara Osman Nalbant



Adam Gibi Ölmek Zor

Sevdim demek sıradan, aşık olmak olaydırAdam gibi ölmek zor, yaşamak çok kolaydır

Kara Osman Nalbant



Adaş

Söylediği sözden bellidir yabanGün gelir deşilir, kör olan çıbanYalınız ağlardı güldü mü çobanGülkız koyunları sağdı mı adaş

Alevim görünmez dumanı tüterYaradanım verse yar bana yeterGidenin bağında baykuşlar öterYolcum çamlıbeli ağdı mı adaş

Beyazdır taşları belli son durakBu handa tek kişi taşıyor burakBaharımız kurak yazımız kurakSizin ele yağmur yağdı mı adaş

Bil ki besmelesiz atlanmaz eşikBeklerim sabırla, gelmedi keşikYine boş mu kaldı, aynalı beşikPerinin çocuğu doğdu mu adaş

Tutarsa yakadan bırakmaz illetBir değil bin kere, öldürür zilletÇoluk çocuk nasıl, iyi mi milletKoçyiğit göçünü yığdı mı adaş

Kara Osman Nalbant



Adı Kalır

Dar günde pişen aşın damakta tadı kalırHalkı düşünen başın dillerde adı kalır

Kara Osman Nalbant



Afrin

Damla bize geniş deniz bize darBir elimde kalem, bir elimde nârBuzlar çözülüyor yakındır baharÇayırında, çiğdem olurum Afrin

Hısımla bağların kopmuşsa ekleÇekerim yükünü, omzuma yükleYoldayım sercanım şafağı bekleHer demde zaferi, solurum Afrin

Bu handa komşudur ağınan karaYüreğim yanıyor, sağ yanım yaraBu yalan dünyada düşersen daraHer zaman koşarak, gelirim Afrin

Dostlar duysun, yüzün yarısı elliGönül insanıyım, turnam da telliKer ne derse desin, niyetim belliSeni sol yanımda, bulurum Afrin

Tepeden bakanlar, yaşını silmezSevdanın tadını, zalimler bilmezSavaşırken adım aklıma gelmezŞühedam şahidim, ölürüm Afrin

Kara Osman Nalbant



Agâh

Sılada yel eserse hemen hisseder agâhGece gündüz duyulur, agâhın çektiği ah

Kara Osman Nalbant



Ağı Sevdim

Kara’yım ağı sevdim, her bağa aba sermemSesimi alem duysun, gülü kimseye vermem

Kara Osman Nalbant



Ağız Tadım

Ne yesem bal olurdu Kara iken ön adımKaram diyenim göçtü değişti ağız tadım

Kara Osman Nalbant



Ağlarım

Zühre’dir dünyada, biricik ecemGönül yarasına, yeter bir hecemSıkıntıyla geçer bağımda gecemSeherde mor gülü derer ağlarım

Şairim kurmadım kimseye tuzakYaprak sararınca eser son sazakBen cana yakınım bedenim uzakMenzilden menzile, erer ağlarım

Birimi bu handa değişmem bineYiğitler özünde, yer vermez kineYaylada rastlarsam, isimsiz sineYüzümü boz taşa, sürer ağlarım

Benimle beraber, uçmadı kuşlar Gece neler çektim biliyor tuşlar Kurudu gözeler, akmıyor yaşlar Düşümde ceylanı görür ağlarım

Kara’yım insanı, incitmez yelimGüz günü ummana karışır selimYar yazan kalemi tutamaz elimSon günde defteri dürer ağlarım

Kara Osman Nalbant



Ağlayamam

Bir günÇeker gidersin habersizKimse yerini bilmezUnutursun her şeyiBelki mektubun da gelmezYaprakları düşerDuvardaki takviminYılları sen sayYaprakları ben sayarımBir günEvlendiğini duyarımAğlayamamÇıkmaz gözümden yaşlarYıkılır bir birBurçlarımdaki taşlar

Kara Osman Nalbant



Ağlayan Heceler

Ya saatim dursaYa gün uzasaydıYetmedi zamanSandalı seyretmeyeHer gün denize el ettimKaradanHaberin yoktu seninİçimdeki yaradanAkıp gittinNeckar’da bir sal gibiKaldım olduğum yerdeKupkuru bir dal gibi.Bu günü de gömdümEski günlerin yanınaDili yok duvarlarınKonuşmazMekânındayım şimdiAğlayan hecelerinKolay mıKoynunda uyumakSensiz gecelerin

Kara Osman Nalbant



Ağlıyorum

Ayda yürüdüm bu akşamOnca gürültüde sessizNe çayın tadı varNe kahveninAnladım olmuyor sensiz.Bir sigara, bir daha…Saat kaç?Daha çok var sabahaEllerim şakaklarımdaGökyüzünde gözlerimBirazdan yağmur başlayacakKalemi elime alıpDeryaya dalacağımHer iki damlanın birindeSeni bulacağım.Beni şairYazdığımı şiir sanmaGöz göze gelemeyinceGözü damlayaDamlayı söze bağlıyorumHiç kimse duymuyor sesimiİşte ben böyle ağlıyorum

Kara Osman Nalbant



Ah Alma

Kusur ipek şal olsa kimse üstüne almazAh çeksen de ah alma hiçbir ah yerde kalmaz

Kara Osman Nalbant



Ahiri Sormayın

Gezmediğim şehirGörmediğim gölYüzmediğim nehirUğramadığım hanİçmediğim su yokŞairim, işte şiirimKaracaoğlan pirimDede yadigarı adımDünya mecnun doluLeylaya raslamadımBiri bir taş atsaBulanırdı abımElinize geçerseBir çırpıda okuyunDünümü anlatırBenim kitabımBir gün er seherdeFerhat’ın sevdiğiKalksa yerindenDağlar taşlarYeşil ırmaktakiYeşil başlı kuşlarErcişli Emrah olurBeni fazla yormayınZühre’ye Tahir’iBana ahiri sormayın

Kara Osman Nalbant



Akıl

Yeri göğü Yaradan, insana vermiş aklıBaşka yerde arama, her şey akılda saklı

Kara Osman Nalbant



Akın

Dert etmeyin uşaklar, seher bize yakındırAlem bilsin, bu akın, ne ilk ne son akındır

Kara Osman Nalbant



Akşam

Seher yeliBeni hiç uyandırmadıGüneşin doğuşunuHiç görmedimMavi denizlerŞimdi kızıl gözlerimdeYelkenleri atlas olanBütün gemileri yaktımİçimdeki kini bitirmediVefasız çıktı dostlarımSallar beni kıyıya getirmediKaranlığı kessin diye biledimKara saplı bıçaklarıŞeytanla kolay değil yaşamGünahlar beni bekliyorBirazdanKatil olacak akşam

Kara Osman Nalbant



Alev

Yar sevenin dardır canıBir taş için yıkar hanıHer bakışta bin cihanıCayır cayır yakar Alev

Er seherde kalkıp uçarGözü gönlü ışık saçarDalda değil yerde açarAmber gibi kokar Alev

Yolu gözler bağın kızıKor yürekte vardır sızıHer zeminde ay yıldızıSol yanına takar Alev

Her deli yan bakar daraÖlse de yok demez varaBir ömür kapanmaz yaraSabah akşam bakar Alev

Zinhar el atına binmezTuzsuz aş içine sinmezYar sevenin yaşı dinmezŞimşek gibi çakar Alev

Kara Osman Nalbant



Alevi Soluyorum

Alevi soluyorum, kasımda aşk başkadırBugün yazdığım şiir, efsane bir aşkadır

Kara Osman Nalbant



Alın Yazım

Her şeyimsin, alın yazımGölgendedir, nazlı kızımSütten beyaz ay yıldızımBenim başka alım mı var

Sen canı sev, ben de seniHer şey eskir, kefen yeniGülüm darda koyma beniBenim başka salım mı var

Her zalime teklif sunmamZinhar teneşirde yunmamBil ki başka yere konmamBenim başka dalım mı var

Bülbül yayan, mor gül atlıYuva yapmış on dört katlıBu cihanda, “tek şey” tatlıBenim başka balım mı var

Hayat cüce ben de devdimYoldaş bulmak için evdimBir canım, bir canı sevdimBenim başka halım mı var

Kara Osman Nalbant



Alim ve Salim

Hem alim ol hem salim, zalimlere ram etmeYanlış olan karara, zinhar ihtiram etme

Kara Osman Nalbant



Alkışla

Çok şey istemez ki yiğit serindenSeher vakti bir ses gelir derindenİbibikten önce kalk da yerindenGüneş doğar doğmaz, yeli alkışla

Avucumda su ol içeyim bitmeYitersin hoyratın izinden gitmeBin yalan söylese beddua etmeBir doğru söyleyen, dili alkışla

Ela göz üstünde kara kaş ziverYardan ayrı kalan gemini geverÇiğdem çiçeğini kim olsa severKuşkonmaza değen, eli alkışla

Nisanın başında mor gülü aşlaMayısın birinde dermeye başlaHer gün içindeki şeytanı taşlaŞer bendini yıkan, seli alkışla

Al beyaz kuşağı bağlayıp beleBir sitem edelim esmeyen yeleAşıklar muhtaçtır bir başka dileBin bir dil konuşan, teli alkışla

Kara Osman Nalbant



Alp

Son menzili görüyorumMor gülümü deriyorumTüne doğru yürüyorumYolda yalnızım Bitanem

Dostlarım uğrar hanımaCanan can katar canımaYar deyince gel yanımaDalda yalnızım Bitanem

Sebepsiz sevmiştim seniAlp kalbinde saklar zeniEr seherde kalk gör beniÇalda yalnızım Bitanem

Kar yağınca söner ocakGün batar boşalır kucakYerim belli yerim sıcakSolda yalnızım Bitanem

Leke bulunmaz ağımdaEle yer yoktur bağımdaYarenim yürür sağımdaSalda yalnızım Bitanem

Kara Osman Nalbant



Amcam

Güneşin yanındanBir yer kapacağımSözcükleri üst üste koyupBir heykel yapacağımBiliyorum kolay değil bu işBiraz kendimi yoracağımHazır olun, heykel bitinceBu adam kim diye soracağım.Güne güneşle başlarHavalanır peş peşeSelamlar onu kuşlar.Âşıktır eşine ve işineYorulmak yok sözlüğündeCanını takar dişine.İş arasına iş katmazGece yarıyı geçse deİşini bitirmeden yatmazDoğruya dönüktür yüzüEğriyi tez görür gözüDurur verdiği sözdeSözünden dönmezYanar gece gündüzKandili sönmez.Düşmanı yok dostu çokturGizlisi saklısı yokturHazinesi dolu kasası camdırHeykelini yaptığım bu adamBenim amcamdır

Kara Osman Nalbant



Ana

Ele yarısını der, sözün hepsi sanadırSevincin yâreni çok, dert ortağı anadır

Kara Osman Nalbant



Anamız

En yakın ahbabın belli son sözüPeş peşe amin der, yaşarır gözüMahşerece sönmez, birinin özüAğlar ömür boyu anamız bizim

Besmeleyle gömer, közünü küleBin bir ağıt yakar bir beyaz güleGün batarken döner damlası seleÇağlar ömür boyu anamız bizim

Aslanın hayali gözünden gitmezBilir ki bu çile, ölmeden bitmezYürek yarasına, em fayda etmezDağlar ömür boyu anamız bizim

Canan darda kalsa hisseder duyuYanana ne versin, kuruyan kuyuHer an vardır bize, yetecek suyuSağlar ömür boyu, anamız bizim

Kara Osman Nalbant



Anarım

Yitirdiğim bircanı gece gündüz anarımSözüm buzu eritir, deryayı yakar narım

Kara Osman Nalbant



Andımız

Bir duyar bin sezerizÇok kalkan başı ezerizTürlü çiçekte gezerizTadımız bir olur bizim

Son güzde ekin ekerizÇal dağa fidan dikerizAğrı’da halay çekerizŞadımız bir olur bizim

Şehit olmuş gazi kızıHer yürekte aynı sızıTakar göğsüne yıldızıAdımız bir olur bizim

Kerim der ki akıl serdeBirlik devadır her derdeBuluşuruz aynı yerdeYadımız bir olur bizim

Türk’üz bellidir özümüzTandırda kalır közümüz Baki senettir sözümüz Andımız bir olur bizim

Kara Osman Nalbant



Anlar

Dostluğun kıymetini, geçmişi anan anlarSalime hiç sormayın, halimi yanan anlar

Kara Osman Nalbant



Anlatacağım

Yağmur yağarkenYola çıkacağımVar mı içinizdeArkamdan gelecekBirkaç yarenim.Hava kararıncaMaşuklardan biriPirini anlatacakBen de onlaraAşkı anlatacağım.Gülden ayrı kalanıYardan yara alanıDilberi görmedenAşık olan ozanıŞiire, şiir yazanıDağları deleniAh yar yar diyeÖleni anlatacağım.Gözümdeki yaştanBağrımdaki taştanSöz etmeyeceğimGüneş doğarkenBen batacağımGeri dönersemSize, dostlarımaKara’yı anlatacağım.

Kara Osman Nalbant



Anlatamam

Kırk senelik aşığım, dostuma gül atamamGel de beni sen anlat ben beni anlatamam

Kara Osman Nalbant



Ar

İnsanı kendisinden koruyan duygu ardırAr denilen bu duygu, yalnız insanda vardır

Kara Osman Nalbant



Arama

Sorma ayı günü bilmem ki kaçıFelek vurdu bana acı kırbacıAşkın bahçesinde işlenen suçuElma yedik diye dalda arama

Güzellik gönülde kötülük dildeİçimden geçeni söyleme bil deÇağırdığım yere çabucak gel deKözün yaktığını külde arama

Dostu az olanın düşmanı çokturCananın son sözü sinede okturGönül yarasının ilacı yokturÇöldeki Leyla’yı gölde arama

Kara’yım sitemim sadece güleSevda sevenleri düşürür dileSevabı, günahı işledik bileBizde olan şeyi elde arama

Kara Osman Nalbant



Arasam

Seher yeli eserken, saçlarını tarasamSeni sende yitirip yine sende arasam

Kara Osman Nalbant



Ardahan

Kök gövdeyi sever, gövde dalınıDört mevsim kucaklar beyaz alınıSabah akşam sorar gülün halınıBülbülün ağzında dildir Ardahan

Dağı türkü söyler deresi ağlarSel sele karışır Kura’sı çağlarGelinlik kız gibi bezenir dağlarElvan elvan açan güldür Ardahan

Kaz etli mantısı kaynar ocaktaElde ellik orak deste kucaktaGönüllü ırgatlar terler sıcaktaEfil efil esen yeldir Ardahan

Karakış bekliyor güzün peşindeAvara bulunmaz herkes işindeOzanlar Çıldır’ı görür düşündeSunanın yüzdüğü göldür Ardahan

Kara Osman Nalbant



Arıyorum

Haramdan çok korkarım, kılı kırk yarıyorumKılı kırk bir yaracak, birini arıyorum

Kara Osman Nalbant



Arkadaş

Kuralı kendi kor kurala uymazGerçeği karalar, yalanı soymazİki söz söylerim, birini duymazKörün sağ kulağı sağır arkadaş

Bu millet titizdir yorganı yakmazSakarya gibidir, geriye akmazSöz vatan olunca ardına bakmazKoçyiğitler hazır çağır arkadaş

Düşman eski düşman yüzleri yeniYeni Çağdan beri tanırlar beniToprağın altında duyarım seniTokat Kalesinden bağır arkadaş

Attığı taş zinhar mazluma ilmezYanlışlık yapanı yazarsa silmezKorkut’un torunu korkuyu bilmezMehmedin siperi bağır arkadaş

Kara der gün gelir döner bu kaşıkKalp gözü görene görünür ışıkBirçok kalem tutan yabana âşıkYükümüz dünkünden ağır arkadaş

Kara Osman Nalbant



Arkadaşım

SenGönüldaşımGözümün üstündeKaşımHer damlasındaBin bir sır sakladığımGözyaşımSoframdaÜç öğün aşımYarım asırlıkCan arkadaşımSöyle banaSeni nereye koyayım

Kara Osman Nalbant



Asıl

Yoruldum deme sakın daha birinci fasılYokuşu çıkmaya bak yolun sonunda asıl

Kara Osman Nalbant



Asi

Borcu varsa öderim, gülün vasisi benimGerçek adım şeydadır, bağın asisi benim

Kara Osman Nalbant



Askerim

Bir gün serhattımda çıkarsa nifakMehmedin yüzünde parıldar afakGönül gözümüzde, görünür şafakHer geceyi boğan, tansın askerim

Can bilir yemeyle tükenmez aşımDideden çıkarsa kurşundur yaşımOn bir düvel gelse eğilmez başımCihanda emsalsiz şansın askerim

Atkımı gönderdim, boynuna dolaYıldızı görmeden vermeyin molaDüşte beraberiz her dem kol kolaBil ki yüreğimde, yansın askerim

Bilirim alemde bulunmaz denginSiper dardır ama gönlünüz enginSöze gerek yoktur, bellidir renginDamarımda akan kansın askerim

Atam der yabanın gülünü dermeYadın merhemini, yarana sürmeBir karış toprağı, kimseye vermeSen ki özümüzde cansın askerim

Kara Osman Nalbant



Askerin Türküsü

Yılmaz bekçisiyim ben bu vatanınBin kere şad olsun ruhu atanınArşa değsin başı yerde yatanınKurban edin yurda beni koç diye

Hastanede yatar can arkadaşımGeri dönmeyince doğrulmaz kaşımVar idi çantamda ekmeğim aşımYemedim üç gündür tertip aç diye

Birliğim zırhlıdır askerim cahitSeyreder göklerde yıldızlar şahitGözümü kırpmadan olurum şehitSormaz kahpe kurşun yaşın kaç diye

Kara’yım paletim ezmez maralıOk yarası aldım gönlüm yaralıBana diyorlar ki dağlar kralıBen siyah bereyi giydim taç diye

Kara Osman Nalbant



Aslan

Hat ne demek bilir haddini aşmazKaynadıkça kaynar, dışarı taşmazCihanı verseler doğrudan şaşmazDost kem sözü assa dar olur aslan

Yare sitem eder yana kin gütmezBin kez canı yansa beddua etmezGözü görmeyenin izinden gitmezGel diyen mircana, yar olur aslan

Şeyda bülbül öter, kuru bir daldaSağında bir şey yok yarası soldaKış günü bir ceylan kalırsa yoldaCemrenin yanında nar olur aslan

Çıkarmaz başından, püsküllü fesiMevsimin rengine, uygundur gesiHer zaman her yerde duyulur sesiYok dendiği zaman var olur aslan

Kara’yım sesime, ses veren teldirSelam vermeyen can el oğlu eldirCümle alem bilir, damlamız seldirAğrı’da bembeyaz, kar olur aslan

Kara Osman Nalbant



Aslanım

Kalk gel ektiğimiz buğdayı biçekOluklu çeşmeden bir yudum içekHer bahar bağrıma çiçek ek çiçekYad eli değmemiş genim aslanım

Eylülde boynuma sarıldı güzümKasımda gülüne kavuştu gözümÇileyi severim, kırışmaz yüzümİnan ki yanarken, şenim aslanım

Yayla yiğidiyim, doğaldır yapımBir yılda bin kere, ölçüldü çapımİnsan olan sığar, dar değil kapımGönlüm gibi geniş, enim aslanım

Ben günü özleyim, sen dünü özleSök al bu yüreği, her sabah közleTut tut ellerimden, gözümü gözleDoğan güneş değil benim aslanım

Kara’yım ağlarsam, sel olur yaşımÇöreğimde çiğ yok eğilmez başımYar sevenler ölmez, konuşur taşımBu söz de bu köz de benim aslanım

Kara Osman Nalbant



Aşığın Bakışı

Beni yolcu ederkenEğme başını sakınDostlarım sağımdaSen solumdaMillet arkamdaysaİndirin beni saldanGideceğim yere kadarYürürümSenElden ar edipSiyahlar giysen deBen üstündeKırmızılar görürüm

Kara Osman Nalbant



Aşığın Özü

Âşık aşığı kınamazSevdiği gülü sınamazElden bıçak yer kanamazYâr dokunsa kanar özü

Terk etmez sevdayı çileBitti demek kolay dileO unuttum dese bileGizli gizli anar özü

Elin gölüne akarsaGönül kalesin yıkarsaBir an aklından çıkarsaBuz kesilir donar özü

Kara’ya bir selam yeterSayılı gün çabuk biterGözyaşı köz olur tüterAğladıkça yanar özü

Kara Osman Nalbant



Aşık

Ağacın aslını sor her daldan kaşık olmazAdamı aşığa sor her adam aşık olmaz

Kara Osman Nalbant



Aşıklar

Kime sorarsan sor tanırlar biziArzuyla Kamberin, silinmez iziNe yazar ne söyler, bildiği giziKıyamete kadar saklar aşıklar

Bu handa cananın yanıdır yeriAlem bir yan olsa eğilmez seriSon hattı bekleyen, nöbetçi eriBöler uykusunu, yoklar aşıklar

Bülbülün gözyaşı doldurur gölüBircan seslenirse duyarmış ölüDostun seher vakti verdiği gülüTele dokundukça koklar aşıklar

Dünyayı verseler, iblisi övmez Çirkinliği yerer insana sövmez Doğruya aşıktır, eğriyi sevmez Yalanı her zaman oklar aşıklar

Kara Osman Nalbant



Aşk

Vara sığanVarlığa sığmayanSırrını çözemediğimResmini çizemediğimKimse sana doymuyorSeni kimse doyurmuyorGüzele üç öğün aşsınDört mevsimMeyve veren ağaçsın.Dünya koca bir yürekSen içinde kansınArayan seni bulurHer yerde varsınHoyrata tek damlan yükAşığaOkyanus kadar büyüksünGüneş güneAy, yıldızlarla beraberSığıyor geceyeEy! Aşk denen şeyBilmem kiNasıl sığdın tek heceye?

Kara Osman Nalbant



Aşk İle

Her yiğit mecliste haddini bilirBir canı incitse, kahrından ölürBir gazel çekince kendine gelirSohbet ocağında, serdedir aşık

Bellidir ah alan cihanda onmazİbibik kimsenin dalına konmazEksi kırka düşse suları donmazBilirim her seher hardadır aşık

Nefes alıp veren bir bedel öderYar halini görse, bilirim ne derNesi var nesi yok sel alıp giderEl ne derse desin kârdadır aşık

Bir ömür kanıyor, derinse yaraBu elden ötede, geçmiyor paraBir dost yitirdiysen çırayla araHadi gel deyince bardadır aşık

Kara der sevilen, dildedir dildeDüşümde yitirdim periyi çöldeDuam dilimdedir kefenim eldeAşk ile yar derse yardadır aşık

Kara Osman Nalbant



Atatürk'e Selam Söyle

Susar bugün davul zurnaGönül çeşme gözler kurnaGökte uçan telli turnaAtatürk’e selam söyle

Düşman sayar duvar nemiBin yıl saklar toprak demiBandırma’dan kalkan gemiAtatürk’e selam söyle

Dokuz beşte çalar sirenDiren ey yüreğim direnAnkara’ya giden trenAtatürk’e selam söyle

Barış bayram savaş elemTanır onu cümle âlemSulh sözünü yazan kalemAtatürk’e selam söyle

Nal izini saklar toprakKoştukça ıslanır şaprakKasımda savrulan yaprakAtatürk’e selam söyle

Gönlümde çağlar şelaleHer damla aşık hilaleSakarya’da açan laleAtatürk’e selam söyle

Marş deyince başlar seferYürekte güç gözünde ferHatta nöbet tutan neferAtatürk’e selam söyle

Bire karşı yedi cepheKovaladık tepe tepeAfyon’daki KocatepeAtatürk’e selam söyle

Tarih kokar DumlupınarGelenler gideni anarMeydandaki koca çınarAtatürk’e selam söyle

Kar’osman efkârı dağıtOkunsun yazdığım ağıtİçimi döktüğüm kâğıtAtatürk’e selam söyle

Kara Osman Nalbant



Ateşi Soluruz

Nereye ateş düşse biz orada oluruzEl ateşi seyreder, biz ateşi soluruz

Kara Osman Nalbant



Ayça

Sen yeniden gelin ol ben de urban olayımAyça sana ilk sözüm, sana kurban olayım

Kara Osman Nalbant



Ayhan

Tek rakibin olsun kendinle yarışDeryaya hapsolma ummana karışBir cana dargınsan seherde barışİnsanı sevmeyen bicandır ayhan

Közü saklamayan tandırda yanmaDünyadan göçeni kem sözle anmaBu millet acını duymuyor sanmaDuygular yürekte nihandır ayhan

Her gün kara haber gitmiyor hoşaÖyle şey söyle ki gönlümüz coşaAkıl etmek varken çırpınmak boşaBir dostu bin edip sayandır ayhan

Gökten ateş düştü kurudu sulakBiri kökten düşman, birkaçı ulakDuyduğun feyrada tıkama kulakMazlumun sesini duyandır ayhan

Kara’yım hükümdar sanadır sözümHalep’e su gönder yanıyor özümKaç yıldır ağlarım, kurudu gözümBağır, hür dünyayı uyandır ayhan

Kara Osman Nalbant



Ayın On Dördü

Kara toprak cömert, gelirse tavaBen bağa giderim, bahçıvan avaO günü unutmam, soğuktu havaGülün kapısını, çaldığım gündür

Gün boyu yeterdi aldığım nefesGünüden çatlardı, görseydi efesCanımı çok sıkar, daracık kafesO gün paçalıyı, saldığım gündür

Sadık olan sevdiğine taş atmazDünya malı için çamura yatmazHiç kimse gelinin, yerini tutmazŞimdi el elinde kaldığım gündür

Ben ezelden beri, bağlıyım aşkaHer gün sihirli taş, atarım kuşkaGündüzü başkadır gecesi başkaCanana ilk gülü, aldığım gündür

Ben aynaya baktım o beni gördüKeskin bakışları gün boyu sürdüTesadüfe bak sen ayın on dördüSevinin gölüne, daldığım gündür

Kara Osman Nalbant



Ayırma

Özü görenlerin gözü boyanmazYar koynunda yatan aşık uyanmazYakılan ağıda yürek dayanmazBağbancı bülbülü gülden ayırma

Yar sevdim diyeni kimse kınamazGül bülbülü bülbül gülü sınamazHabibin sardığı yara kanamazOzanım mızrabı telden ayırma

Ölüler duymasın sözüm diriyeVarımı yoğumu verdim periyeSırça saray bomboş bakma geriyeSon düşen damlayı selden ayırma

Kara'yım ayrılık yakar özümüMahşerece saklar külüm közümüYaradan aşkına dinle sözümüYaralı sunayı gölden ayırma

Kara Osman Nalbant



Aynı Yerde

GülümHer seherdeBülbülden önceBağa gelen benimHiçbir günHiç kimseyeGülü sevdimDemedim dememZaman şahitHer günGün doğarkenSeni seviyorumDemek için evdimİki gözümBu benim sözümNe tercüme isterNe de yorum.Resmimi eline alGözlerime bakSeni duyuyorumGündüzleri eyvandaGece seyvandayımYattığım yer belliBen her geceAynı yerdeSeninle uyuyorum

Kara Osman Nalbant



Aynı Yerdeyim

Ne yayım var ne okumAvcı değilim avdayımAdam olmak zorHer gün sınavdayımHayat böyle işteYalnız geziyorumKime ne söyleyimBen beni eziyorumÇalmadığım sazKış etmediğim yazBaşımı vurmadığımTaş kalmadıHiçbir şeydenHaz alamıyorumGüneşli bir günümYıldızlı bir tünüm yokDört mevsimDağımda karBağımda nar varMekanı terk etmedimAynı yerdeyimPervaneye döndümBir karar dönüyorumGel gör beniBir yanıp bir sönüyorum

Kara Osman Nalbant



Aynıdır

Ay yıldızlı bayrağa, bakışımız aynıdırSen fırat ben sakarya akışımız aynıdır

Kara Osman Nalbant



Ayrılık

Beter demişlerAyrılık ölümdenHerkese beter mi?Sevdim demesi kolayKara sevdaya yeter mi?Diken olmasaydı güldeBülbül dalına konardıIslatmasaGözyaşlarım ellerimiSana dokununca yanardı.Kör olsa da gözlerimEllerim seni bulurduSevmeseydimSeni bu kadarAyrılıkBelki kolay olurdu

Kara Osman Nalbant



Ayrılık Vakti

RüzgârlarBeni bulmalı şimdiSararmış yapraklarlaDoluyumYıldız yıldızDüşerim yereKaç çiçek kokladımBilmiyorumÖksüz çiçeğim hariçGörmedim yıldızlarıAy ışığında hiç.RüzgârlarBeni bulmalı şimdiBiliyorum artıkDallarımdan asılan kimdiSevdim,seni sevdimHer seher vaktiGeç olduUfuklar kızıl artıkŞimdi ayrılık vaktiBenRüzgârlar önünde biçareRüzgârlar rüzgârlarAlın götürün ne varsa yâre

Kara Osman Nalbant



Az Gelir Bana

Gündüz sesim çıkmaz gece inlerimAh ile vah ile geçer günlerim Bülbüller susunca gülü dinlerim Mevsim kış olsa da yaz gelir bana

Biri kapı kitler biri aralarÇöreği çiğ olan ağı karalarDostun bir sitemi beni yaralar Elin attığı taş vız gelir bana

Bana yar olana yetmez yandığımNe haldeyim bilir her gün andığımBir selam gönderse dargın sandığımÖnümdeki yokuş düz gelir bana

Kara'yım bilirim damla selindirZamanı gelince yaprak yelindirGülü seven benim düğün elindirÖmür bin yıl olsa az gelir bana

Kara Osman Nalbant



Baba

BabamBana hiç oğlum demediBen de ona baba demedimÇocuklarla kavga ederdimOnlarSeni babama derim derdiBenim yüreğim erirdi.Niye ağladığımıAnneme demezdimBakardım babamın gözlerineAma söylemezdim.Türkçe söylerdi dilimTürkçe yazardı elimİstemeyin bendenBaba diyememGörmedim ki babamıBu yüzden söyleyemem.Bir günBen de babamı çağıracağımMeydan okuyup herkeseBaba! Diye bağıracağımOğlum Mehmet’imMezarımıBabamın yanına kazınBaşucumaBaba diye yazın

Kara Osman Nalbant



Babasının Adı

Bir kızımız olacakAdı SevdaGözleri deniz mavisiKemana benzeyecek kaşlarıSeninkindenUzun olacak saçları.ArdındanBir oğlumuz olacakAdı babasının adıUzun boylu, esmerDalgalara karşı çekecek kürekİkimizdenOrtak alacakSevgi dolu bir yürekGüneşle birlikte doğacakBütün kötülükleri boğacakOlacak adaletli bir kadıBir oğlumuz olacakAdı babasının adı

Kara Osman Nalbant



Bacı

Divaneye döndüm sorma halımıYüreğimde yara var bacı bacıEğer görür isen sen o zalımıSuçum nedir benim sor bacı bacı

El dikeni tanır ayak çamuruAşk ile yoğrulmuş gülün hamuruYesem kırkikindi yağan yağmuruSönmez içimdeki nar bacı bacı

Dağların ardını görür gözlerimGider menzilini bulur sözlerimAğardı saçlarım durdu dizlerimYarı yolda kalmak zor bacı bacı

Ellerim böğrümde çıktım yokuşuElimde bir şey yok servetim huşuKartallar tez kapar yaralı kuşuÇabuk gel yaramı sar bacı bacı

Kara’yım uzansam öpsem eliniBülbüller kıskanır senin diliniBenim için söyle Ezo Gelin’iŞu deli gönlümü yor bacı bacı

Kara Osman Nalbant



Bağımız Çözülmez

Bir gün sıkar kemer beliÇoktan tanır, damla seliZor değer namerdin eliYücedir dağımız bizim

Gel de ayır gizden giziHer bağda duruyor iziBu topraklar tanır biziYenidir çağımız bizim

Maşuk yolda, arı baldaEr seherde bülbül daldaDerin yaramız var soldaYalnızdır sağımız bizim

Resmi görür aşık gözdeDürüstlük saklıdır özdeYan yana yanarız közdeKızarmaz ağımız bizim

Erdik biz sevdiğim erdikBiz bize bin gönül verdikCümle kem sözleri yerdikÇözülmez bağımız bizim

Kara Osman Nalbant



Bahane

Aşıkların yüreği sımsıcak bir hanedirAşık insanı sever, güzellik bahanedir

Kara Osman Nalbant



Bahar

Sen olmasan da olurHatıraların var yaÇiçekler solmuşBahçeler hazanmışVız gelirBenim gönlüm bahar yaYalnız mı sanıyorsunYalnız değilimDökülse de yapraklarımKış benden uzakGüz benimleKül içinde köz benimleSen ilkbaharı yaşaAçılsın çiçeklerinBen hazan bahçelerdeFarkı yok benceHa ilkbaharHa sonbaharİkisi de bahar ya!

Kara Osman Nalbant



Bahara Küstüm

Çok gerdiler koptu telimYedi yerden kırık belimMert olana kalkmaz elimNamertle vuruştur beni

Yaralarım pare pareBilirim ki sende çareKavuşayım nazlı yareYelinen yarıştır beni

Acelem var es ey boraGeliyorum dedim yaraDamla kar etmiyor koraDeryaya karıştır beni

Adım Kara beyaz üstümGüneş doğar erir büstümÇiçeksiz bahara küstümÖlmeden barıştır beni

Kara Osman Nalbant



Bahçıvan

Uykusuz şehrin çocuklarıSokak, sokak …Omuzlarında ağır bir yükBelliOnun için kalmışlar ufakKir değil yüzlerindekiGecenin izleriSabahı görmemişlerÇakmak çakmak gözleriÇiğnenmiş çiçek sankiBir iki, yığın yığınYüreklerinde çığlıkAltında kalmışlar dağınBahçıvan bizÜzümler bizim bağınSuçlu aramayınSuçlu benimBu çocuklar benimBen öğretmenim

Kara Osman Nalbant



Bakar mı

Kuru yerde biter gevenYarı yolda kalır evenBağındaki gülü sevenDağın gülüne bakar mı

Sevdaya vurulmaz duşakGeline yakışır kuşakDeryaya gül veren uşakElin gölüne bakar mı

Aşıktır toprağı eşenÇiğ kalmaz kazanda pişenCerenin peşine düşenYolda sülüne bakar mı

Kara der ki dünya faniSevdiklerim nerde haniYürek yakıp giden caniDönüp külüne bakar mı

Kara Osman Nalbant



Bakışın Senin

İşliğe işlemiş kırmızı nakışÇıkamadım güzel yollarım yokuşKeşke bir gecelik olabilsem kuşEllimi yüz eder bakışın senin

Can alan pusuda bekler o anıİrilir gözlerim arar dört yanıSen gelmeden vermem gelin bu canıCanıma can katar bakışın senin

Mevla’m vermiş bize aşkı hediyeAkar kara sevda sığmaz vadiyeBeni asarlarsa yâr sevdi diyeDüşmanı çatlatır bakışın senin

Kara Osman yazar mezar taşımdaDeli gibi sevdim elli yaşımdaKar yağarken biraz bekle başımdaKışımı yaz eder bakışın senin

Kara Osman Nalbant



Bal Oluyorsun

Gün doğarkenKirazları suluyorumDokunduğumDal oluyorsunHavayı ciğerimeSeniYüreğime çekiyorumBeyazınYeşilin yanındaAl oluyorsun.AkşamüzeriArılar peteğineBenEvime dönüyorumSoframda bal oluyorsun

Kara Osman Nalbant



Bambaşka

Günahımı alma can kimseyi tutmaz ahımAlemi seviyorum, bambaşka her sabahım

Kara Osman Nalbant



Bana Beni Anlat

KanaryamSen sustum diyorsunBenim ödüm kopuyorSen susarsanBüyün kuşlar susarSen susarsan gece ayGündüz güneş tutulurBana yüreğini yakanİlk közü anlatUykularını kaçıranSon sözü anlatBaharı hiç görmedimYazı bilirimÇok kavurdu beniAğustosun güneşiBana güzü anlatSevda ordusundaGarip bir erimTerhis oluncaGideceğim yer yokSenin yanındır yerimGel otur karşımaGünü güzel bitirdikYarın Allah kerimYorgun değilsenTut ellerimdenBen susayımSen bana beni anlat

Kara Osman Nalbant



Bana Küstü

Bir damla su için bin taşı sıktımSırılsıklam olan şal bana küstüBağa kar yağarken dışarı çıktımBeyaza büründüm al bana küstü

Gökyüzünde bulut vadide seldimDost diyene yoldaş densize eldimŞeyda bülbül gibi süzülüp geldimKuru yere kondum dal bana küstü

Etekler yemyeşil doruklar kardıBilmezdim nasıldı dağların ardıSağımda solumda çiçekler vardıBirini kopardım, bal bana küstü

Bağrımda kayboldu gözleri elamMerhem kar etmiyor ilacım kelamHerkese verdiğim bir kuru selamÖnce sağa verdim sol bana küstü

Dalardım baharda deliren çayaBiraz dinlenirdim bulursam sayaYıllardır köyüme gitmedim yayaYel izimi silmiş, yol bana küstü

Güzele kurban ol çirkini sevmeİş işten geçince dizini dövmeGüzel tavrı beğen insanı övmeAkıllısın dedim, zal bana küstü

Kara Osman Nalbant



Bana Yeter

Vefakâr şu sazım kahrımı çekerDeşerim derdimi, tel bana yeterAlıştım acıya, vermeyin şekerYârin ağzındaki dil bana yeter

Nazlı yâre benzer dalında kirazGirsem de bahçeye toplasam birazKim demiş ki gelmez bir çiçekle yazBağımda açarsa gül bana yeter

Sargı tutmaz olur bir gün yaralarCan alıcı dar kapıyı aralarGiymesin dostlarım sakın karalarArdım sıra akan sel bana yeter

Kırk senedir bende beni aradımAlamadım yarım kaldı muradımEğer şu dünyada kalırsa adımTaşıma dokunan el bana yet

Kara Osman Nalbant



Bana Yetmez

Bir elim belimde bir gözüm sendeMahşerece durur bu can bu tendeEvrenin her rengi, bendedir bendeDördüzü isterim, yaz bana yetmez

İnsanın insandan farkı yok benceCanlar alkış tutar ak giyen genceBağa yağmur yağar, inceden inceKemanı da getir saz bana yetmez

Herkes bu dünyada, ektiğin biçerGördüğü gözeden bir yudum içerDünü hiç unutma gün gelir geçerAz ile yetindim haz bana yetmez

Bin bircana yeter derdiğim üzümDüşümde bozkırı, yeşertir sözümAçgözlü değilim doymuyor özümDanayı boğazla kaz bana yetmez

Kara’yım ocağım her zaman tüteBil ki geldiğim yer, sevdadan öteVerdiğin bir nefes, bir ömür yeteSinene sar beni naz bana yetmez

Kara Osman Nalbant



Barabar

Şu kahpe feleğe gücüm yetmiyorKıralım belini gel de barabarSevdanın kervanı sensiz gitmiyorYoralım yolları gel de barabar

Sen gittin gideli bacam tütmüyorGül açmayan bağda bülbül ötmüyorTabibin sardığı sargı tutmuyorSaralım sevdiğim gel de barabar

Sülün dağı sever avcı sülünüGözyaşı doldurur gönül gölünüHoyrat el değmeden bağın gülünüDerelim sevdiğim gel de barabar

Kara’yım sesime kuşlar uyanırDağlar taşlar elvan elvan boyanırİkimiz el ele yol mu dayanırVaralım menzile gel de barabar

Kara Osman Nalbant



Başkadır

Selamın kurusu deliye yetmezİnsanın kamili, keli baş etmezAnanın duası bir ömür bitmezEkmeği başkadır, aşı başkadır

Adrese gerek yok bellidir yeriÇileden beslenir, eğilmez seriSeherde yiğitten, gül ister periKirpiği başkadır kaşı başkadır

Tün güneşe aşık günümüz ayaÇay ırmağa akar delicem çayaYalazla çermiğe, giderdik yayaToprağı başkadır taşı başkadır

İlkbahar yeşildir sonbahar sarıYokuşun başında yol olur yarıYüce olan dağın eksilmez karıYamacı başkadır başı başkadır

Aşığım size ne, dilbere sözümKülüme sarıldı, yanıyor közümGöz göze gelince kararır üzümKurusu başkadır, yaşı başkadır

Kara Osman Nalbant



Bedel

Benim olmayan şeye, ben nasıl benim dedimSuçu bile işledik, bedeli ben ödedim

Kara Osman Nalbant



Bekle Beni

Bir mektup aldım Seda’danHüzün kokuyor satırlarıYoksa bir derdi mi varSevdadanYıldızlar çizmiş irili ufaklıYoksa karanlık mı geceleriOkurkenBoğazımda düğümlendiTir tir titriyor heceleri.Kokladım, şarap değilKâğıttaki lekelerYoksa ağladın mı SedaYoksa vurdu mu baban gibiSeni de can evinden sevdaGel demiyorsun açıkçaBen anlıyorumHer satırda bil diyorsunKızım Seda, sevdanın kızıHer şeyi biliyorumBekle beniYarın akşam geliyorum.

Kara Osman Nalbant



Bekle Biraz

Çıkamam yokuşu, kesildi ferimAlemde kalmadı gidecek yerimHabersiz gidersen ele ne derimYaptığım konağı yıkıp da gitme

Sevdanın ocağı beş vakit tüterHelallik istemek beter mi beterBuradan göçene beş kişi yeterBir köyü peşine takıp da gitme

Serdarı takip et, hoyratı öğmeAzrail gelse de boynunu eğmePüsküllü sazının, teline değmeGazeli bize ver, yakıp da gitme

Elif diken verse, elimde güldürAşiyan yok ise, sinemiz çöldürYa benimle yaşa ya beni öldürÇiviyi bağrıma çakıp da gitme

Kara’yım dilimde, kızardı kirazSözümle aramda olmadı şirazEli bırak gitsin sen bekle birazKelkit Çayı gibi, akıp da gitme

Kara Osman Nalbant



Beklenen Gün

Seni dil ile anlatamamNe sözcüğeNe söze sığarsınArtık ellerim konuşacakHeykelini dikeceğimBelden aşağı sarkacakKumral saçlarınGözlerinin üstüneKaşlarımı koyacağımUnutmamBaşındaki yazmayıAltından yapacağımBurnundaki hızmayıDenizi severdinHeykelini bu yüzdenSahile dikeceğimYaslanıp sol yanınaGözyaşı dökeceğimVeBeklenen gün gelecekBir martı gibi etrafındaSon kez döneceğimTutup saçlarındanSen! Sen! Diye öleceğim

Kara Osman Nalbant



Beklerim

Tutacak ipim olsun, sen kopar ben eklerimSonunda geleceksin, ben o günü beklerim

Kara Osman Nalbant



Belli

Telli turna yalnız uçmazEşini bırakıp kaçmazMayıs geldi gülüm açmazMardın kışı yakmış belli

Görmeyeli ele dönmüşDüzen almaz tele dönmüşBeti benzi küle dönmüşYâr kendini yakmış belli

Güz çiçeğim olmuş aymazBir günü bir güne uymazSeslenirim beni duymazGemileri yakmış belli

Kara’nın dertleri bitmezGönlü ister gücü yetmezBacası var duman tütmezYüreğini yakmış belli

Kara Osman Nalbant



Belli Et

Canıma bir can ekle, kırk dokuzu elli etSıcak bir cümle söyle, sevdiğini belli et

Kara Osman Nalbant



Ben Bende Değilim

Yarenler benimle yar benden ayrıHiçbir yere gitmez, yerinde bayrıBen bende değilim çık yola gayrıYarimin halını, sor da gel gönlüm

Bu yalan dünyada, kalmadı yanıEmer çorak toprak dökülen kanıBelli gece gündüz, yanıyor canıCanın yarasını sar da gel gönlüm

Beterin içinde, bir dert var beterKırdaki çiçekler burnumda tüterSesimi duyunca, bir baksa yeterAyı gözün ile gör de gel gönlüm

Yüce dağda çınar obada beğsinBütün alem bilir, ikiden yeğsinKırk yıllık çadıra yar eli değsinOtağı yerine, kur da gel gönlüm

Bu canı veririm, sırrımı vermemAlemin içinde bir dostu yermemYaldızlı saraya dünyada girmemKapıya kilidi, vur da gel gönlüm

Kara Osman Nalbant



Ben Beni Bileli

Ben beni bileli, alemdir cememAcımdan ölürüm çiğ eti yememPeri sevdiğimi, kimseye dememAlevim her demde külü kıskanır

Şeydalar şeytanın sözüne uymazYardan gayrısını saraya koymazDelinin kulağı, her sözü duymazLeblerim yar diyen, dili kıskanır

Bin bir sır saklayan içi boş yenizBir anda kızarır bembeyaz benizLodos eser esmez, kabaran denizTurnanın konduğu, gölü kıskanır

Canan sitem etmez yansa da özüSen sen ol unutma, verdiğin sözüHer anı kaydeder, maşuğun gözüCambaz döşe değen, teli kıskanır

Kara’yım yüzümü kesse de ayazHer kışı yaz eder, bir anlık niyazCeketim siyahtır, yeleğim beyazGözüm yakamdaki gülü kıskanır

Kara Osman Nalbant



Ben Beni Tanırım

Bin bir derde derman, kınalı ellerHer gün kucak açar turnaya göllerBir kere Yar desem, yeşerir çöllerMenzilden menzile erdiğim zaman

Maşuğum aşığım gönlümde yaşarDamlalar sel olur, yürekten taşarBen beni tanırım, her bendi aşarCananın gülünü, derdiğim zaman

Sevdanın dünyası enginden enginBilirim bu handa yoktur ki denginKaralar giymişsin pembeydi renginSeni ilk düşümde gördüğüm zaman

Nazlı yar giderken yüzüme baktıKor oldu son sözü bağrımı yaktıGönlümdeki göle bir damla aktıElimi resmine, sürdüğüm zaman

Kara’yım sevdiğim han bana yeterGönlümde sen varsan ocağım tüterGözlerim kapanır, her derdim biterBircan için bir can verdiğim zaman

Kara Osman Nalbant



Ben Buyum

KendimiKendime anlatmakEli anlatmaktanBin kere zordurBenim çeşmelerimNisan ortasındaÖksüz derelerimMayısta kuruyorKırmızı gülümEylülde açıyorKasımda soluyorSerçeye kırıldımKarabatakElli yıllık dostumBenden kaçıyorAynaya bakıyorumBu ben miyim?Bana benzemiyorHuyum, suyumGençken denizdeDeniz olmayıHayal ederdimGöl bile olamadımBir yudum suyumAnlatabildim mi?İşte ben buyum…

Kara Osman Nalbant



Ben Kandilim

Ben kandilimYaradan’ın doldurduğuYağı yakıyorumYağım bitinceSöneceğim.Vasiyet bekleme bendenTek kelime etmemAlacağımı alıpBorcumu ödeyinceEl ile geri döneceğim.O selin içindeSeniElimle koymuş gibiDimdikAyakta bulacağımSenDün gibi diyeceksinBenİlk gün gibi diyeceğimYaradılanı sevmeyeDevam edeceğim.

Kara Osman Nalbant



Ben Olayım

Bülbül dala konacaksaToprak suya kanacaksaİlle biri yanacaksaBırak, yanan ben olayım

El et, geleyim peşindenCeylan ayrılmaz eşindenGüneş ol da ateşindenSolan çiçek, ben olayım

İsteyelim Mevla’m versinSevenler murada ersinDalgalar kıyıya sersinSahilde kum, ben olayım

Ağzından alev çıkarsaSözün köz olur yakarsaIrmaklar sana akarsaKelkit Çayı, ben olayım

Kara Osman Nalbant



Ben Sevdayım

Ben sevdayımİnat olsun diyeKine ve çirkineGüzellik gülene kadarÖlmeyeceğim.İstememKimse çekmesin acıKimine gardaş dedimKimine bacıYalnız ben ağlayımSiz gülünKaderidir bu bülbülünİnsan fanidir, bilirimGün gelirBen de ölürümHep ağladı sanmayınBelki birkaç günGülmüşümdürÇiçek koymayın üstümeBelki bir çiçeğinYüzünden ölmüşümdür

Kara Osman Nalbant



Ben Varım

Bülbül değil isen gül için yanmaBenliğe esir düş, bendeye kanmaHikmet Yaradan’ın, arının sanmaTadın tadı sevda, balda ben varım

Bir damla yağmurla yeşerir çölümAnmak yaşamaktır unutmak ölümGiden geri gelmez bekleme gülümSerçe çoktan uçtu dalda ben varım

Kara koyun meler, kavalım ağlarBen beni bileli, bu gönlüm çağlarHer deliye geçit, vermiyor dağlarElif’i görmedim, yolda ben varım

Yokuşun başında, yar bana çattıSon bir hedef gördü, son oku attıDalgasız denizde, gemimiz battıKurtulan olmadı salda ben varım

Yağmur çiselerken, uğradım hanaHiçbir şey demedi hiç kimse banaYavrum yavrum diye, ağlıyor anaSağında çiçekler, solda ben varım

Kara Osman Nalbant



Bende Bende

Önüme koymayın, hamı yiyememAnam ağlasa da asla tüyememYaprağın yerini yele diyememÇelikten bedendir ar bende bende

Gövdeden ayrılan dalı neyleyimIrmak kuruyunca salı neyleyimDilbersiz sofrada balı neyleyimAğzından bal akan yar bende bende

Sevda ocağında yandım bitmedimÖmrümde kimseyi yardan itmedimKin gütmeyi bırak sitem etmedimYalnız beni yakan nar bende bende

Hiçbir şey yazmayın mezar taşımaBir gün döneceğim dünkü yaşımaÜç yüz altmış beş gün yağar başımaZinhar erimeyen kar bende bende

Kara'yım nazlı yar sana küsememYel olsam da senden yana esememDiken bin kez batsa gülü kesememYare darılmayan şar bende bende

Kara Osman Nalbant



Bende Kalsın

KalpazanSevda pazarındaGeçmez oldu akçelerinSokaklara saçtımGel birer birer topla.Sırça sarayları kırAhşap olanları yakAvunayım ömür boyuGeriye bir şey bırakİlk kezSenden duyduğum sözBende kalsın.Hadi ne duruyorsunGir hazinemeGören yok senden başkaUtanma!Çal çalabildiğin kadarSeni seyrederkenKızaran yüz bende kalsın.Anıları bedenimle bile yakIsın ısına bildiğin kadarKüllerimi silkele üstündenSöz ağzımdan çıktıKöz yerde kalsın.Gülsüz bıraktınErken gelen baharıEğildi tartmıyor dallarımZamansız yağan karıBırak artık yakamı!Kalmadı alacağınEzelin deYere düşen gazelin deKadrini ben bilirimSon sözGören göz bende kalsın.

Kara Osman Nalbant



Bendeki Ben

Ay buluta girince, bendeki ben azıyorBen şiir yazmıyorum, şiir beni yazıyor

Kara Osman Nalbant



Bengisu

Cihanda yalnızlık beterden beterKül közü sevdikçe her ocak tüterSadık olan cana bir yudum yeterAdemi besleyen demdir Bengisu

Vakit daralınca dost dostu bulurAğlarken damlası, bir derya olurDerin bir ah çeker geçmişi solurKaranlığı boğan şemdir Bengisu

İbibik ötünce, yol gözler mercanBilirim düşünde, göldedir bircanDar günde getirip sürerse ercanHer türlü yaraya, emdir Bengisu

Bir şaha kızarsa bin saray yakarÇok sevdiği gülü, sol yana takarTabut görününce bir damla akarYarin didesinde nemdir Bengisu

Kara der namemi okusun yanlarYıkılmaz beraber yapılan hanlarÜç nokta koyarım dilberim anlarSatırın sonunda mimdir Bengisu

Kara Osman Nalbant



Beni Duymuyorsun

Seni ilk gördüğüm gün Sende seni aramıştım Bakışların sıcak Muhabbetin hoştu Göz bebeklerin dolu Avuçların boştu Cemalin ay, kaşların yay Kirpiklerin oktu Başka bir şey görmedim Aklım başımda yoktu Arada bir Seni seni diyordum Gerisini getiremiyor Sözü bitiremiyordum. O gün söylemeye Korktuğum sözcüğü Bugün su gibi içiyor Ekmek gibi yiyorum Saat başı Seni seviyorum diyorum Taşı gediğine koymuyorsun Sağır sultan duydu Sen beni duymuyorsun

Kara Osman Nalbant



Benim

Dost bağının narı benimGül kırmızı sarı benimYâr dediğim tek çiçektenBal toplayan arı benim

Bağlamanın teli benimEr seherin yeli benimBülbül demişler adımaGülü seven deli benim

Kirpiği ok kaşı benimSofrasında aşı benimAğlasa düşerim yereGöz ucunda yaşı benim

Erzurum’un karı benimAta denen barı benimBacasından umut tütenSon ocağın harı beni

Kara Osman Nalbant



Benim Değil

Saçlarım ağarmış, benzim sararmışAynada gördüğüm yüz benim değilSeyvanda yaktığım ateş kararmışKülünü terk eden köz benim değil

Yarası olmayan yara saramazHerkesin damlası göle varamazBaş olan ayakta kusur aramazKabuğunu yeren öz benim değil

Menzil belli düşe kalka yürürümBeden beni ben bedeni sürürümFizanda olsa da gülü görürümUzağı görmeyen göz benim değil

Yıllarca dolaştım kırda bayırdaDilim kemden uzak elim hayırdaAltmışı devirdim gözüm çayırdaPeşrev çekmediğim düz benim değil

Çuhaya alıştım kaftan giyememBal olsa önümde yalnız yiyememKara’yım insana çirkin diyememHecesi çiğ olan söz benim değil

Kara Osman Nalbant



Benim Gibi

Gözlerini dört aç, yaş yere basmaSeheri görmeden, lambayı kısmaDara çekseler de şeydasın susmaHer soruya cevap, ver benim gibi

Cefa nedir bilmez, hep sefa sürenKırk kere kırsalar kin tutmaz erenYanlış hüküm veren olsa da yarenOnu her meydanda yer benim gibi

Bilirsin sitemim yamandır yamanSürçü lisan sözü dert etme amanGitti mi geriye, dönmüyor zamanGeri bak sen seni, gör benim gibi

Oldukça yokuştur, sevdanın yoluBazen çise yağar, bazen de doluHer yerde geçmeyen parayı puluGötür meydanlara ser benim gibi

En sevdiğim durak, ekimdir ekimGittiğim yol doğru kalmadı şekimSen ki bu alemde, emsalsiz hekimSözü merhem eyle, sür benim gibi

Kara Osman Nalbant



Benim için

Haziranda yuvam olsa dalındaBurcu burcu koksa gül benim içinGözüm yoktur benim dünya malındaBaşka şey düşünme gel benim için

Gönül ne çay ister ne de çayhaneDosta gitmek için her şey bahaneSensiz dünya bana bir hapishaneÇıkayım bir tünel del benim için

Dokunmaz kimseye yağmurum yelimUzakta yıldızım yetişmez elimBir gün tutulur da dönmezse dilimAğlar mahşerece tel benim için

Kara der ki elbet ben de beşerimDost bulursam dertlerimi deşerimDalda bir meyveyim bir gün düşerimO gün acı eser yel benim

Kara Osman Nalbant



Benzer

Karşıda bir güzel gezerZülüfleri tele benzerAl al olmuş yanaklarıBahçemdeki güle benzer

Gerdana inciler dizerYüce dağda kara benzerSevdim de ben diyemedimBende gönlü vara benzer

Hava soğuk güze benzerŞu gelen kız bize benzerNiye sevdiğimi sormaİlk sevdiğim kıza benzer

Kara karlı dağa benzerGönlü geniş bağa benzerGün gelir toprağa düşerKaderi yaprağa benzer

Kara Osman Nalbant



Berat

İşini yapmak için çırpınır durur eratO gün işine yarar bugün aldığı berat

Kara Osman Nalbant



Besbelli

Işığı görür görmez, yanına varıyorumSenin yerin besbelli, ben beni arıyorum

Kara Osman Nalbant



Beterden Beter

Anlamadı kimse beniBir söyledim beş ettilerBenden ayırdılar seniBir hoyrata eş ettiler

Çınar devrildi yelimdenDenizler doldu selimdenGülü aldılar elimdenBaharımı kış ettiler

Nerde kaldım sormaz zalımBeterden de beter halımKalmadı tutacak dalımElimi bomboş ettiler

Kara’yım tattım acıyıYolcular vurdu hancıyıHissetmez oldum sancıyıYüreğimi taş ettiler

Kara Osman Nalbant



Beyaz

Her kışın sonu bahar, baharın sonu yazdırAlem kırmızı sever, benim gülüm beyazdır

Kara Osman Nalbant



Beyaz Güvercin

Gurbetteki bir dostum evini dörde bölmüşKara kartal yuvada, beyaz güvercin ölmüş

Kara Osman Nalbant



Bezeyim Seni

Yar idin nar oldun şimdi özümdeÇiğ hece bulunmaz benim sözümdeDamla damla yaş ol kara gözümdeMavi boncuk gibi dizeyim seni

Zamansız yağan kar yetti canımaAbrulun beşinde girdin kanımaMayısın birinde gel de yanımaTepeden tırnağa bezeyim seni

Ben karayım kalem çekme kaşınaSitilleri kap gel çeşme başınaÇök eskisi gibi, esvap taşınaGözümün altından süzeyim seni

Destursuz girilmez gönül çarşımaGel de seni yıldız edem arşımaEylülün sonunda otur karşımaGözümle gönlüme çizeyim seni

Kara Osman Nalbant



Bırakma

Sol gözüm sendedir sağım hasımdaBir anda bin erdem buldum asımdaBağa, sulu sepken yağar kasımdaGel der güz gülünü, karda bırakma

Ceylanlar su içer, yıkma pınarıKuşlar yuva yapar kesme çınarıKimsem yok diyenin sen ol sınarıYardan ayrılanı yarda bırakma

Aldırmaz soğuğa yâri bulanlarYüreğini yakar yalnız kalanlarMeyi merhem sanır yara alanlarKaldır sızan canı, barda bırakma

Kırk yıldır gülmedi, bu handa bendeDinmeyen gözyaşı mendedir mendeElimde bir şey yok, umudum sendeHardayım habibim, darda bırakma

Gerçeği yitirdim, hayal kuramamYarın başındayım yara saramamAcun cennet olsa sensiz duramamGeri dön al beni, garda bırakma

Kara Osman Nalbant



Bırakmam

Nevruzda esen yel, savurur karıBil ki her çiçekten bal almaz arıYakıp kül etse de sevdanın narıElimi sürdüğüm gülü bırakmam

Sende olmayanı istemem sendenKimse ayıramaz yar seni bendenCan seni bırakıp çıkar mı tendenBu handa tuttuğum eli bırakmam

Bir damla yetiyor doluyor gölümYar bir ayak bassa yeşerir çölümBu yolun sonunda, olsa da ölümSesime ses veren, teli bırakmam

Doğrunun bir adım önünde yalanMircanı kaybettik vermiyor bulanBugün tek sözümle, çıkarsa yılanBaldan bin kat tatlı dili bırakmam

Kara’yım ey bülbül ne deyim sanaBağdaki çiçekler, hep senden yanaBir dilberi sevdim çok görme banaKuşak bağladığım, beli bırakmam

Kara Osman Nalbant



Bırakmaz

Deliyim derdim zamandanAğarır saçlar bir yandanGöçeyim dedim bu handanBağlar beni gül bırakmaz

Gül atsa sevdiğim ellerBu bedende hal bırakmazDosttan eser ise yellerKırar bende dal bırakmaz

Güzel sitem etme banaKül olmuşum yana yanaGönül gitmek ister sanaDiken biter yol bırakmaz

Esti bağıma sam yeliBir bir savurdu gazeliYaralı buldum güzeliSaram dedim kul bırakmaz

Dost sağımda ceren soldaZer yadigar durur koldaCaydım desem yarı yoldaKural belli sal bırakmaz

Kara Osman Nalbant



Bırakmıyorsun

Yoldayım bitanem sözüne kanıpKoşarım gölgemi hep seni sanıpKıyamete kadar, bağrında yanıpBitmek istiyorum bırakmıyorsun

Bana senin kadar, yakındır ölümPüfledin denize, savruldu külümBir nazar eyledin, tutuştu gölümTütmek istiyorum bırakmıyorsun

Adımız ummanda tadımız baldaGönül yerindedir bedenler saldaYolunu gözledim, bir kuru daldaÖtmek istiyorum, bırakmıyorsun

Canım her sitemin dokunur banaİçimden ne geçer diyemem sanaİblis elden yana, kör kelden yanaYetmek istiyorum, bırakmıyorsun

Kara’yım bu yola koşarak çıktımBu da geçer dedim dişimi sıktımMecalim kalmadı, şirinim bıktımGitmek istiyorum, bırakmıyorsun

Kara Osman Nalbant



Biçare

Bülbülün her derdine gülün eli çaredirYarayı gülden alan her bülbül biçaredir

Kara Osman Nalbant



Biçare Biçare

Değmeyin yarama kanarİki gözüm iki pınarTutuştu yüreğim yanarTüter biçare biçare

Verdiğin çiçekler solduBaktıkça gözlerim dolduYine sensiz akşam olduGünler biçare biçare

Yaz gelmiş köyün dağınaUğradım dostun bağınaDertler yığılmış yığınaGülüm biçare biçare

Seven sevdiğini ararYârsiz bir gün ömre zararUçan kuştan haber sorarGezer biçare biçare

Kara der ki derdim bitmezAklım yeter, gücüm yetmezSesim gurbet ele gitmezDilim biçare biçare

Kara Osman Nalbant



Biçare Kaldım

Poyraz değil, zalim kırdı dalımıHoyrat oğlu hoyrat, çaldı balımıYar akşamdan gelir, bilse halımıBir telli turnanın, gölüne düştüm

Şairim gül bilir, bin derman aşımBahar yaşamadım dertlidir başımAylar yıllar geçti dinmiyor yaşımHanda hal bilmezin eline düştüm

Çareydim bir cana, biçare kaldımKurulan dar için, bin kapı çaldımDostun her suçunu, üstüme aldımBir günde herkesin diline düştüm

Kahpe felek beni, son güzde eğdiÖlüm ayrılıktan, bir miskal yeğdiKör kurşun seherde soluma değdiSönmüş bir ocağın külüne düştüm

Kara Osman Nalbant



Bikarar

İnsanoğlu bikarar, karar içinde kararSevdada karar yoktur, insan fazlayı arar

Kara Osman Nalbant



Bile Gide

Yaralarım pare pareArarım derdime çareBir mektup yazdırdım yâreDur bakalım hele gide

Doksan dokuz söz eyledimYokuşları düz eyledimKayaları iz eyledimKelkit boyu gele gide

Meyve misafiri dalınHoyrat tadın bilmez balınBülbülü kafesten salınEr seherde güle gide

Kar’osman derdini demezHer kuşun etini yemezGülsüz bir adım gidemezVerin gülün bile gide

Kara Osman Nalbant



Bilemem

Yağız atlar salı yakın eylemezGeline saz çalan teli neylemezAcı çeken canlar acı söylemezYadın yeli nerden esti bilemem

Gün gelir birisi, kazar kuyumuBeni tanıyan can, bilir huyumuKışın bir kararda akan suyumuEzo gelin neden kesti bilemem

Zer güle yakışır mavzer çeriyeBaharda yol olur, cılga meriyeTanırım bi adım, atmaz geriyeElif bana niçin küstü bilemem

Haram olan şeye, uzaktır zadeBağırsam sesimi, işitmez sudeBembeyaz inciyi, karartır badeDeli yürek niye sustu bilemem

Kara Osman Nalbant



Bileyiz

Bugün hava güzelGözlerimdeki güneşiGör diyeYüreğiniYüreğimde bırakıpSeni dışarı çıkardımBüyüdükçe büyüdüKollarımda bedeninKara gözlerimdeUlu bir çınar gibisinNerene dokunsamYanıyor ellerimKıpkırmızı nar gibisinBir bahar günündeBileyizHem de el eleyizAnladımBunun içinmiş evdiğimBu anı unutmaAyaklarımız yerdeBaşımızArşa değiyor sevdiğim

Kara Osman Nalbant



Bilir

Bir bakışta tanır oyun bozanıÇukurdan çıkarır çukur kazanıYeter ki istesin halkın ozanıSöz ile dağları delmeyi bilir

Ağlarız damlayı sele katarızDöşek istemeyiz yerde yatarızBize taş atana ekmek atarızEfemiz lokmayı bölmeyi bilir

Dilber sitem eder yakar özünüGediği görünce çekmez sözünüYağlı kurşun yese kırpmaz gözünüMaşuk yar yolunda ölmeyi bilir

Aşığın deresi her gün çağlamazTaş basar bağrına kara bağlamazDağ başında ağlar bağda ağlamazGülünün yanında gülmeyi bilir

Kara Osman Nalbant



Bilirim

Divane derdiniz eğer görsenizYalın ayak geçtim çölü bilirimBu kara gözlerim görmedi denizYârin gönlündeki gölü bilirim

Eğil gülüm eğil üstüme eğilKalkamam belime yığdılar çeğilÜzülme sevdiğim suç sende değilKimden esti ben bu yeli bilirim

Ağlayan mı haklı gülen mi haklıGelin ettim gitti telli duvaklıİçinde sevdanın gözyaşı saklıNerden gelir ben bu seli bilirim

Kara’yım gördüğüm ölümden beterSönmüş alevleri tütünü tüterYârin bahçesinde bir baykuş öterÖtme baykuş ben bu dili bilirim

Kara Osman Nalbant



Bilmem

Kalkar her seherde, yol gözler perimYağmurda ıslanmam, yürektir yerimSağ kendinden geçmiş sola ne derimBu yol gamdan öte, gider mi bilmem

Güneşim batmadan göz kırpar banaBen cana muhtacım kalbim de kanaBir değil bin sefer, can kurban canaHer can her bedeli, öder mi bilmem

Yadelde ölürsem kapanmaz gözümYazdığım cümlede, saklıdır közümDünyada kavlimiz değişmez bizimBircan bu deveyi güder mi bilmem

Yazdığım sözlerden, bellidir yaşımAlem yer tükenmez, sevdadır aşımDokuz ay dokuz gün sislidir başımHer çektiğim çile kader mi bilmem

Mor gülüm yan yana, açalım desemSonbahar gelmeden göçelim desemKöprüden dört nala, geçelim desemEla gözlüm bana he der mi bilmem

Kara Osman Nalbant



Bilmezler

Alem tanır verenleriHiç boş kalmaz serenleriBu toprağın erenleriÜnü bilmezler bilmezler

Samanlığa girmeyenlerYaylada at sürmeyenlerYere kebe sermeyenlerYünü bilmezler bilmezler

Bağdadır dağı aşanlarDeryayı bulur coşanlarGüneşe doğru koşanlarTünü bilmezler bilmezler

Gündüz çivi çakmayanlarGece ateş yakmayanlarArdına hiç bakmayanlarÖnü bilmezler bilmezler

Cana selam vermeyenlerCan yakanı yermeyenlerGece yıldız görmeyenlerYönü bilmezler bilmezler

Geri gelmiyor gidenlerCevapsız kalır nedenlerGünlerini gün edenlerDünü bilmezler bilmezler

Kara Osman Nalbant



Bin Ah

Yareni yardan itmedimElin bağında ötmedimBile bile dert etmedimDiken verdi gül eyledim

Özümde buldum ezeliZinhar incitmem güzeliGötürsün diye gazeliGözyaşımı sel eyledim

Bin elif gördüm gözündeHer şeyim saklı özündeCanım durmadı sözündeAkşamüstü yol eyledim

Sevda ezel ben emedimAylardır yemek yemedimCana hoşça kal demedimDönüp dönüp el eyledim

Kara’yım nara dayandımAğdım kızıla boyandımYarsiz seherde uyandımBin ahtan bir yel eyledim

Kara Osman Nalbant



Bin Bir Dost

Bir çiçek bize yeter görünce yaz diyelimBir düşman bize fazla bin bir dost az diyelim

Kara Osman Nalbant



Bin Bir Gece

Sevgi solda yaren sağdaKor bendedir, alev ağdaSer ceylanı, yüce dağdaÖmür boyu öğen benim

El tetikte, ayak yerdeGüç yürekte, akıl serdeGel gör beni er seherdeKaranlığı boğan benim

Elim konuşur kilimleBuzu çözerim, dilimleTek başıma tek elimleTor çeliği eğen benim

Her şey içinde ezelinFermanı belli güzelinSele kapılmış gazelinArdı sıra teğen benim

Yürek iki, aşk tek heceYolumu kesemez cüceMasallarda bin bir geceYıldızlara değen benim

Kara Osman Nalbant



Bin Defa Hayır

Şairim, bugün sizeDünyayı bıçaksızİkiye bölenAğlarken gülenDoğduğu gün ölenBirini anlatacağım.Obasında armandıGeçmişini bilirimDoğuştan ermandıVeliyle veliDeliyle deli olurduOnun gözündeBayrak direkteYar yürekte güzeldi.Yorganı külYastığı közdüKör ile yatmazdıÖzü sözü birdiGeri adım atmazdı.Yar eli değmeyenLokmayı yemezdiNiçin ağladığınıKimseye demezdi.Bir akşamüstüAramızda kalsınUsta bana de dedimHiçbir şey demediDerin bir ah çekti.Aksağın ayağıÇolağın koluyduKoca yüreğindeHiç boş yer yoktuMerhamet doluydu.Güneş batarkenİki elinden tuttumUstaların ustasıDağların kızınaMeleğim dediğineKırgın mısın dedimYüzüne bakarkenNiye sordum diyeİçim içimi yediİrildi gözbebekleriBin defa hayır dedi.

Kara Osman Nalbant



Bin Duvar

Deli poyraz esti, kış oldu güzümDüşlerime girdi bir salkım üzümEl yanda ilk defa, kızardı yüzümBir yadın bağına, girmiş gibiyim

Şeytanla arama bin duvar ördümSevda kapısına, yüzümü sürdümDün gece elifi, düşümde gördümDünyada cennete girmiş gibiyim

Dört kolu sakladı sağdaki yenimKendimi bilirim, ademden genimSuçlu aramayın tek suçlu benimGünahsız bircanı yermiş gibiyim

Eren beni bilir kullanmam maşaKirpik ela gözden, yakındır kaşaBir iz bırakmıştım bastığım taşaBu yolda kısrağı sürmüş gibiyim

Kara’yım izinsiz, giremem hanaBaşpınar başında yetiştim canaYüzü hiç yabancı gelmedi banaDenizi denizde, görmüş gibiyim

Kara Osman Nalbant



Bin Gül

Başına kar yağsa da gönlünde mevsim yazdırBülbüle bir gül yeter aşığa bin gül azdır

Kara Osman Nalbant



Bin Pişman

Bir günde dost olanlar bir günde düşman olurKırk yıllık dosta küsen kırk yıl bin pişman olur

Kara Osman Nalbant



Bir Can

Ben seni yaşarken incitmem derdiSekiz soru sordum bir cevap verdiŞafak söker sökmez, bağıma girdiBir can beni benden, aldı da gitti

Hiç kavga bilmezdik, kavlimiz birdiBir çift söz istedim bir dünya verdiDün gece düşümde koynuma girdiNeyim var neyim yok çaldı da gitti

Bir yanım kayalık bir yanım kumduElinden el tuttu, can benden umduSon sözünü derken gözünü yumduUmmandan ummana, daldı da gitti

Bin kere hey dedim bir ey demediÖzel sofra kurdum bir şey yemediGülün sol yanında gördüm emediBir dertten bin derde saldı da gitti

Kara Osman Nalbant



Bir Evimiz Olacak

BitanemSana bir müjdem varBir evimiz olacakÖzlediğimiz yerdeİki katlı, iki odalıDolunaya yakınSürpriz olsunKimseye söyleme sakınYıldızlarÇiçek verecek bizeDolacak kucaklarımızKalk gidelimBizi bekliyorlarSevdanın çocuklarıBizim çocuklarımızBir sofra kuracağızYuvarlak bir taşaÖmrümüzde ilk defaGökyüzünde baş başaSeher göz kırpıncaKanatlanıp uçacağızAyaklarımızYere değinceGözlerimizi açacağızSakın deme!Rüya gibi bir şeySöylediklerimin hepsi asılAh! Sen bir bilsenBenim rüyalarım nasıl

Kara Osman Nalbant



Bir Fasıl

Ağımız kararmaz alımız solmazBi ömür çekeriz çilemiz dolmazDüşerim cılgada kaldıran olmazBoş yüreği söküp atayım da gör

İncitmesi kolay üzmemek hünerKözünden ayrılan her alev sönerGönülsüz gidenler, geriye dönerAlayın ardından, çatayım da gör

Her canın arzusu, murattır muratYol bilen binerse yorulmaz kır atKim demiş ki kıldan incedir sıratBen senin elinden tutayım da gör

İnsanoğlu döner, yerinde durmazElif yanımdaysa, yol beni yormazNiçin gittiğimi, hiç kimse sormazGüneşin ardından batayım da gör

Doğru dur, doğruya dört elle asılHer fani ömründe, güler bir fasılEr geç öğrenirsin, yalnızlık nasılBir gün karayere, yatayım da gör

Kara Osman Nalbant



Bir Gidenim Var

Turnam bekle beni dur havalanmaBenim de gurbete bir gidenim varSadece kendini yaralı sanmaGeç gelip yanıma er gidenim var

Konmuyor sunalar kurudu gölümBelki ayrılıktan beridir ölümBoynu bükük kaldı kırmızı gülümGüz gelmeden bağı terk edenim var

Kahpe felek doğrultmadın kaşımıGülmeden geçirdim yarı yaşımıBir gün olsun rahat bırak başımıBugün benim başka dert edenim var

Kara’yım ben yalnız kaldım örendeKör olan da yürür gözü gören deBu gece yarısı kalkan trendeGözü arkasında bir gidenim var

Kara Osman Nalbant



Bir Gün

Teline değmezsem ellerim buyarEğer bir yanlışlık, yaparsam uyarPeri sevdim desem el alem duyarArkamızdan türkü yakılır bir gün

Sevda vadisinde gönlümüz akarAşığım hem öze hem söze bakarCananım can ile bedenden çıkarYarenler ardıma, takılır bir gün

Yiğit el bağına destursuz girmezSohbette gıybete hiç izin vermezAslan her mekana, abayı sermezMeydanda kantara çıkılır bir gün

Dünyada gammazın, adını anmaSırma saçlın varsa el için yanmaYaptığın yanına kar kalır sanmaAsma bahçelerin, yıkılır bir gün

Dünyaları yese doymuyor hizanDost doğruyu bulur var ise izanEninde sonunda, kurulur mizanAmel defterine, bakılır bir gün

Kara Osman Nalbant



Bir Gün Bulacağım

Dün yalnız değildimCanım yanımdaydıGözüm kara, başım dikYüzüm aktıBugün başka bir günDenizde damlayımDalga beni seherdeIssız bir yere bıraktı.Gönlüm, deli gönlümZapt edilmeyen kaleBedenim surduZemherinin başındaAcı bir rüzgar estiGündüz yüreğimiGece bedenimi yaktıBeni, bu garibiYolun ortasınaÇırılçıplak bıraktı.Mecnun Leylay’ıÇölde aramışBen telli turnamıGölde arıyorumUmudumu kesmemBir gün bulacağımKaybeden felekKazanan ben olacağım

Kara Osman Nalbant



Bir Gün Yetmez

Sensiz geçen günleri toplasam bir gün etmezBir ömür senin olsun yar sana bir gün yetmez

Kara Osman Nalbant



Bir Günde

Gurbet elden yola çıksaGelir bana yâr bir gündeEla gözlüm bir kez baksaErir gider kar bir günde

Bircan benim canımdadırDolaşır hep kanımdadırBir el etsem yanımdadırKoşar gelir zor bir günde

Seherde bir bülbül öterBiricik burnumda tüterBir elimden tutsa yeterSarı selin dar bir günde

Ardımda kimse kalmazsaSon ok hedefi bulmazsaSevdanın gölü dolmazsaKüle döner nar bir günde

Kara Osman Nalbant



Bir Kere

Dost arayan bir dost bulurMaşuk her dem canı solurGülüm gözüm yolda kalırHer gün bağa gel bir kere

Kurda kuşa tuzak kurmaKimseyi sırtından vurmaYüzüme bak soru sormaÖzüm ne der bil bir kere

Külünden ayrıldı közümBil ki yalnız sana sözümGün gelir kapanır gözümMor mendille sil bir kere

Dağda keklik gibi sektinEmsalin yok yolda tektinBu handa çok çile çektinGöreyim yar gül bir kere

Ozan salman gönül köleSu götürmek zordur çöleHer seher yüzdüğün göleYum gözünü dal bir kere

Kara Osman Nalbant



Bir Nazar Eyle

Er seherde çağır hemen geleyimOsman susadım de dağı deleyimEl alem gülerken ben de güleyimŞu yalan dünyadan bıktırma beni

Hüda'dan başkası bilmez özümüİpe çekseler de çekmem sözümüKaldır şu peçeyi görem yüzünüKıyıdan köşeden baktırma beni

Beklerim yolunu dönmez gidenimYok ki senden başka dua edenimSen kalede kapı ben de bedenimKendin yık hoyrata yıktırma beni

Sen öksüzü sevdin ben de yetimiBir garip öldü de etme methimiDağda bırak kurtlar yesin etimiYem diye kancaya taktırma beni

Gel savur külümü öze döneyimHer şeyin başına söze döneyimBir nazar eyle de köze döneyimHardan bihabere yaktırma beni

Kara Osman Nalbant



Bir Sevda Peşinde

Resmin sol elimde adın dilimdeBugün yabancıyım kendi ilimdeNice sır saklayan mendil elimdeDinmeyen yaşımı siler dururum

Gözümü kırpmadan tünü bitirdimAkşam nar istedin sabah getirdimDün kendimi bugün seni yitirdimÖksüz kuzu gibi meler dururum

Canımı yaksa da cana kıymadımÖfkeyle söylenen sözü duymadımUfak tefek şeyi dertten saymadımBir sevda peşinde yeler dururum

Gözyaşım sel oldu gölüm dolmadıKor düştü bağıma gülüm solmadıYarenler soframdan eksik olmadıÜç öğün lokmamı böler dururum

Kara der, aşığa bağdat sorulmazDenizi görmeden ırmak durulmazBeden yorulsa da gönül yorulmazYol vermeyen dağı deler dururum

Kara Osman Nalbant



Biraz Eğil

Doğru dediğiniz şey, her yerde doğru değilBoyun uzunsa eğer, kapımda biraz eğil

Kara Osman Nalbant



Bircan

Sormadan bilirim on sekiz yaşıBir tas su çıkarır, sıksa her taşıBelli ki bu günler dumanlı başıEngin ovalarda, geziyor bircan

Sözcükleri damla cümlesi seldiDemeden aklımdan geçeni bildiDün gece uçarak yanıma geldiÖzlediği gölde, yüzüyor bircan

Bulanmaz deresi dupduru akarYar olan yiğide bin türkü yakarBitanem deyince gözüme bakarŞair ne yazacak, seziyor bircan

Bir damlaya hasret kalırsa kuyuTehlike gelmeden hisseder duyuTaş oluktan akan dupduru suyuGönül süzgeciyle süzüyor bircan

Kara’yım yanmışım bilirim narıBir kez sert bakarsa, eritir karıHızması gümüştür yazması sarıRenkleri yan yana diziyor bircan

Kara Osman Nalbant



Biricik

Ben çırağım gönlüm ustaBir yıl oldu gelmez postaHal hatır sormayan dostaDoğrulmuyor özüm benim

Kıza kızıp yakmam hanıDört gözle gözlerim tanıAk duvak giyen mircanıGörür kara gözüm benim

Dağda sevdayı solurumBir anda sarhoş olurumBütün renkleri bulurumBiriciktir güzüm benim

Sitem etmez yel gazeleHer maşuk döner ezeleBağa dön dedim güzeleDuyulmadı sözüm benim

El yanında yaşım akmazSalda giden geri bakmazYadı yakar beni yakmazKülü sever közüm benim

Kara Osman Nalbant



Birinci Bap

Yüreğim yoruldu bedenim zindeYok deme habibim ilacım sendeBir değil bin anı, bıraktım dündeCivelek dediğim, gülden ayrıyım

Bil ki her ötüşüm bir sitem sanaHer seher yayılır hoş selam tanaCiğerim yanıyor su gönder banaSen gittin gideli, gölden ayrıyım

Yazdığım öyküde, birinci baptınBinler talip oldu, sen beni kaptınBir yılın içinde, bin yanlış yaptınPerdeye darıldım telden ayrıyım

Koştukça coşarım sevidir ferimCümle alem bilir, besbelli yerimMircanın gülünü, bekleyen erimYalazım içimde, külden ayrıyım

Kara’yım kalmadı, kapımı çalanKaç Üsküdar geçmiş, al atı alanGölde dara çekti damlamı yalanKirpiğe sarıldım, selden ayrıyım

Kara Osman Nalbant



Bitanem

Yarsız yiyemem aşımıÖlürüm eğmem başımıAğladıkça gözyaşımıSiler bitanem bitanem

Gül doludur solu sağıBaykuşa bırakmaz bağıYol vermeyen yüce dağıDeler bitanem bitanem

Bedenim kav gönlüm çıraBaharda çıkarım kıraGece gündüz peşim sıraYeler bitanem bitanem

Tav bulup tohum saçıncaDost bağında gül açıncaKuşlar yuvadan uçuncaGüler bitanem bitanem

Bembeyaz olsa da başıOn sekiz Kara’nın yaşıKaybolursam dağı taşıEler bitanem bitanem

Kara Osman Nalbant



Biterdim

Her geceKırmızılar giyerdinMevsim kış olsa daSen bahar gibiydin.Göğsünü gökyüzüSaçlarını bulut sanırdımBir kez yüzüme baksanTepeden tırnağaSırılsıklam ıslanırdım.Gökyüzünü yıldızlarGeceyi sen süslerdinŞarap değilHer kadehte seni içerdimGece bitinceBen de biterdim

Kara Osman Nalbant



Bitiremedim

Ağustosta sen başımda kar idinZemheride dost bahçemde nar idinElimdeki her kadehte var idinİçtim içtim seni bitiremedim

Fal bakalım diye kahve çekerdinAcı bendim sen içinde şekerdinSayılı günlere tez geçer derdinYâr sensiz bir günü bitiremedim

Korkutamaz beni gelse bile güzYürürüm bu yolda yaşım olsa yüzYokuşa dönüştü önümdeki düzYürüdüm yürüdüm bitiremedim

Yola çıktım geri dönmem giderimBülbül feryat eder artar kederimKerem’e benziyor benim kaderimKül oldum çilemi bitiremedim

Kara Osman Nalbant



Biz

Yokuşta yürüyüp düzde dursunlarEl ele tutuşup yolu yorsunlarYüce dağ başına çadır kursunlarSevene dünyayı dar etmeyiz biz

Dikenli olsa da yola alıştıkPetekte gezindik bala bulaştıkBülbüller öterken bağda dolaştıkGönül alır verir kâr etmeyiz biz

Yarsiz saraylara kilit vururuz Gece ıslanırız gündüz kururuz Yarı aç yarı tok döner dururuz Divane olmaktan ar etmeyiz biz

Aşığın yüreği sığmaz engine Bağındaki gülü vermez zengine Biz isteriz her şey dengi dengine Ceylanı çakala yâr etmeyiz biz

Kara Osman Nalbant



Biz Olsun

Deli gibi sevdim desemYetmez sana az olurDahası dilimin ucundaSöyleyememSöylersem söz olurSen ve benİki kısa heceyizHayat, uzun bir günBirimiz gündüzBirimiz geceyizHadi gel!Sarılalım birbirimizeNevruz ateşindeDövsün ustalarSenliği ve benliğiDolsun artık miadıSenin ve beninElinki sizİkimizinki biz olsun

Kara Osman Nalbant



Bize Gücünüz Yetmez

Bir öldük bin dirildik, topunuz bir er etmezBoşuna uğraşmayın bize gücünüz yetmez

Kara Osman Nalbant



Bizi Yoran Biziz

Mavi gözlü yârin, kurşundu esiSiyah püsküllüydü, kırmızı fesiBerduş bağırırsa çıkmıyor sesiBiricik verdiği, sözde durmuyor

İblisle yürürse, dilber yan yanaBir sözü ok olur, dokunur banaİki sitem yazmak, isterdim onaCananı kırmaya, elim varmıyor

Alemden ötede, geçmiyor paraYar şer söz ederse bozulur araHabip dokununca kapanır yaraGönül yarasını, kimse sarmıyor

Benim için sevgi her şeyden aliOndan başkasını, istemem galiBilmem nere gider yananın haliNeler çektiğimi, eşim sormuyor

Kara’yım bilirim ,sevdiğim sağırCanı ozan duyar son defa çağırÇilemiz yeğniktir, sevgimız ağırBizi yoran biziz, alem yormuyor

Kara Osman Nalbant



Bizim Elde

Bülbül ne ararsın elin bağındaSenin aradığın gül bizim eldeKeklikler ötüşür Kıran Dağı’ndaSunanın yüzdüğü göl bizim elde

Her yavuklu türkü yakar eşine Yiğit gel deyince düşer peşineHerkes yardım eder gülün işineArasan bulunmaz el bizim elde

Bizim el hesaba katmaz emeğiTarhana çorbası akşam yemeğiOlsa da sofrada arpa ekmeğiKırmızı buğdaydır dil bizim elde

Kolay kolay kaçmaz ağız tadımızYan yana gelince artar şadımızHer yerde söylenir bizim adımızKıymetli cevherdir kil bizim elde

Kara der yokuştur fakirin yoluYarendir yarenin kanadı koluDostluğun üstüne yağarsa doluBoz bulanık akar sel bizim elde

Kara Osman Nalbant



Bizim Günümüz

Bugün güneş doğarkenGönül penceremden baktımGözlerim seni gördüUnuttu sanma, unutmadımBugün ayın on dördüBirazdanGünü yerinde bırakıpDüne döneceğimSeni on dördündeSevdanın bağında göreceğimAşk ile dikilen gülleriAşk ile dereceğimBirinin içine yüreğimi koyupAy doğarken sana vereceğimDünü olmayanınGünü olur mu?Kerem bizim Aslı bizimdirMecnun bizimLeyla bizimdirCihanda söylenir ünümüzSevdanın çocuklarıSes verin sesimeBugün bizim günümüz

Kara Osman Nalbant



Bizim Türkümüz

Dumrul’umun atı çaparKuru yere köprü yaparAzrail’e kafa tutarDelimiz böyledir bizim

Fatih’im uzağı görürÇağları peşinden sürürİstersek karadan yürürGemimiz böyledir bizim

Bir yıldız geceye yeterYeter ki ek tohum biterTek kişi kalsak da tüterBacamız böyledir bizim

Çıkar Sütçü’nün avazıDüşmanın kökünü kazıKızar kıldırmaz namazıHocamız böyledir bizim

Erimiz kör ile yatmazHelale haramı katmazBoğulur yılandan tutmazSerimiz böyledir bizim

Hesap sorulmaz felektenElendik geçtik elektenYılan çıkarır deliktenDilimiz böyledir bizim

Ayrılık şerbetin içerOzanım bu handan göçerGüzeli çirkini seçerKörümüz böyledir bizim

Kar’osman sever eliğiAşk ile bezer beliğiDamlası deler çeliğiYaşımız böyledir bizim

Kara Osman Nalbant



Bizimdir

Doğuştan başlıyor yarışBir adım ötede varışSenaryoda hedef barışSavaştaki rol bizimdir

Amelden öndedir niyetİnsandan ayrılmaz iyetYaşarken ödenir diyetKestiğimiz kol bizimdir

Gülü yetim koyduk bağdaHuma figan eder dağdaYeni değil yakın çağdaSağda koşan sol bizimdir

Kara der ki beşeriz bizDerdi dosta deşeriz bizDilden dile düşeriz bizYâre giden yol bizimdir

Kara Osman Nalbant



Bizimki

Elinki dört doğurur, bizimki ekiz etmezAnası evden olan, danayı öküz etmez

Kara Osman Nalbant



Boğuldum

Diyarı gurbet elde, aşk ana ben oğuldumNice deryayı geçtim bir derede boğuldum

Kara Osman Nalbant



Boğulurum

Ben içerken değilSeni düşünürkenSeni ararkenSarhoş olurumSeni bulduğum yerdeKendimi yitiririmYolu, sözlerindeÖzlediğim deniziGözlerinde bulurumDalar o denizeGözümü kırpmadanBoğulurum

Kara Osman Nalbant



Boncuk

Kırk yıldırSusuz yaşadım bu çöldeYeşili sözlerindeSuyuGözlerinde buldumSeni içiyorumKorkma!Bitirmeyeceğim.İşimde benimlesinDüşümde benimleAyrılığıAklıma getirmeyeceğimGül kırmızı, yaprak yeşilUmutBoğazımda mavi boncukOnu hiç yitirmeyeceğim

Kara Osman Nalbant



Böyle de Güzel

Gülen gözlerimi geri verGözyaşlarım senin olsunÖnce yıktığımızSonra yaktığımız sarayınKüllerini bana verKözleri senin olsun.Bana yalan söyleDoğrular elin olsunGeceler yeter banaGündüzler senin olsunHadi git, ağlamaGülmeler senin olsunDünya böyle de güzelAcılar benim olsun

Kara Osman Nalbant



Bu Gece

Uyku tutmuyor gözümüBende bir hal var bu geceDinletemedim sözümüÇekip gitti yâr bu gece

Sarı yıldız erken doğarBaktıkça yüreğim uğarGülümün üstüne yağarKorkarım ki kar bu gece

Kırıldı dört yandan belimDuada dost için dilimUzattım yetişmez elimDünya bana dar bu gece

Kara der ki Mevla’m yüceDevleri yutuyor cüceDayanamam mahşereceÜflense şu sûr bu gece

Kara Osman Nalbant



Bu Handa

Yaren soğutamaz kaynamış kanıDört gözle bekledim, ikinci tanıBana her mevsimde el eden canıHer nefes alışta, andım bu handa

Sevda Yaradan’dan bize hediyeHer bir can taşıyan bir dosta iyeAğladım sızladım, yar diye diyePervaneler gibi yandım bu handa

Senede bir kere, gülmedi yüzümKıyamete kadar küldedir közümSu serpen olmadı, yanıyor özümTatlı sözlerine kandım bu handa

Sıhhatli bir nefes her şeye değerYiğidin boynunu bir dilber eğerAsıl bildiklerim düş imiş meğerEli benim gibi sandım bu handa

Bilirim herkese görünmez halemGözünü gözledim, açmadı lalemBu can neler çekti ne bilsin alemAlevi soluyan, candım bu handa

Kara Osman Nalbant



Bugün

Bizden değil deme bakıp kepineMelekler insanın bakmaz tipineTaştan boncuk yapıp aşkın ipineTürkü söyleyerek dizelim bugün

Ağlayan dağlara ağaç dikelimGülen topraklara ekin ekelimAlayın önünde halay çekelimBirliğin resmini çizelim bugün

Zenginler fakiri hakir görmesinKimse bam telini fazla germesinZalimler halime zarar vermesinBaş ağrıtan başı ezelim bugün.

Demiri dövelim toplar patlasınAteşin üstünden herkes atlasınDostlar alkışlasın hasüt çatlasınYaylada kol kola gezelim bugün

Yeter bu dargınlık gayrı barışakHadi kalk, peş peşe sele karışakGeç karşıma, gardaş gibi yarışakEl alem seyretsin yüzelim bugün

Kara der ki bu deveyi güdelimAyrı yoldan aynı yöne gidelimDünyada sulh için dua edelimBütün şeytanları üzelim bugün

Kara Osman Nalbant



Bulamadım

Yeni yüzler gördüm eski pınardaÖtmez mi hiç bülbül dala konar daEmrah’ın diktiği koca çınardaYuva kurulacak dal bulamadım

Günlerce yürüdüm tepeyi aştımGecenin sonunda güne ulaştımAnkara’da pazar pazar dolaştımGülümün renginde şal bulamadım

Yokuşu bitirdim, önümde inişSızlayıp duruyor ağzımdaki dişEski kuru dere Nil gibi genişKarşıya geçmeye sal bulamadım

Hazar beni sever ben de hazarıBoncuklu hamaylı keser nazarıBir baştan bir başa gezdim pazarıKüheylana göre nal bulamadım

Günü tespih ettim her gün dizerimBazen üzülürüm, bazen üzerimArı oldum çiçek çiçek gezerimYâr senin tadında bal bulamadım

Kara Osman Nalbant



Buldum

Kırk yaşımdan sonra buldum bu demiGün gelir ayrılır limandan gemiYakmış bir bakışta Aslı Kerem’iYıkılmış bir handa külünü buldum

Kurumuş bağları gülü kalmamışYanmış Ferhat muradını almamışSordum âşıklara gören olmamışKayalar üstünde izini buldum

Kimisi baba der kimisi dayıOnu hatırlatır her şubat ayıAradım Sivas’ta Veysel Baba’yıDuvarda asılı sazını buldum

Kara’yım tutarım aramam maşaBin bir bela gelir akılsız başaTürküler götürdü beni Maraş’aMahzuni Şerif’in sözünü buldum

Kara Osman Nalbant



Buradayım

Sabaha karşıYalnızlığın kapısınıHep sen çalardınBu sefer ben çalıyorumKanatlı kapınınTokmağı sökülmüşKırmızı güllerinBoynu bükülmüşGece yarıyı geçinceSelam veren yok sokaklaraBacalardan duman değilHüzün tütüyorKara giydirmişler aklaraTaş kaldırımlarDostuydu âşıklarınBir yanıp bir sönüyorKeyfi yok ışıklarınGün doğmadanGül dibine yan yanaİki mezar kazacağımBirinin üstüneBuradayım yazacağım

Kara Osman Nalbant



Buzlar Duayla Erir

Bahar için dua et, buzlar duayla erirHer şeyi biz isteriz Allah da bize verir

Kara Osman Nalbant



Bülbül

Her çocuk bir bülbüldür sesine bayılırımDerin uykuya dalsam, cik dese ayılırım

Kara Osman Nalbant



Bülbül ve Gül

Bülbül ne derse desin gül sitem etmeyecekSevdayı yok etmeye gücünüz yetmeyecek

Kara Osman Nalbant



Cahit

Çırpınır durur cahit, dinlemez onu kadıYalan söyledi şahit, hırsıza çıktı adı

Kara Osman Nalbant



Can

BilirimHer yerde, her zamanKolay değildir yaşamGecemGündüze komşudurSabaha el ederimHer akşamGözlerime bakma öyleKendimden geçiyorumŞarap değilGeceyi içiyorumBir değilBin ok saplı yüreğimdeÇek biriniFışkırsın yaramdan kanBağırayım son defaCan! Can! Can!

Kara Osman Nalbant



Can Bana Küstü

Okuyun taşıma yazdım dünümüHer gün kırk harami kesti önümüDostlarım unuttu doğum günümüYana sitem ettim yan bana küstü

Yaktılar çıramı zinhar bitmedimBiri görür diye gündüz tütmedimÇağıran olmadı ben de gitmedimBen asıla küstüm zan bana küstü

Sitemim gülümü diken eylemezKor ateşe düşen maşuk neylemezHancıyı tanırım yalan söylemezAdımı yazmadım han bana küstü

Arman sandıklarım keli yermediErmanım diyenler beni görmediYıldızlara sordum haber vermediBen geceye küstüm tan bana küstü

Ceylana rastladım sevda dağındaGündüz solundayım gece sağındaSon bir nefes aldım yaren bağındaYar yar diye öldüm can bana küstü

Kara Osman Nalbant



Cemre

Havanın yüreğine dün gece cemre düştüCemrenin yüreğine seherde emre düştü

Kara Osman Nalbant



Cihan Benimdir

Kalkmış er seherde ötüyor merimHer zaman merimin yanıdır yerimNe istersem verir, sevdiğim kerimCanan yanımdaysa cihan benimdir

Yar eli değmeyen, helvayı yememHer insanı sevdim geniştir cememDara çekseniz de tek hece dememBir dostun bildiği, nihan benimdir

Darda kalan candan, kalırsa naçarRabbin her bir handa bin kapı açarKavga meydandaysa kötüler kaçarSol yanımda duran bihan benimdir

Kara der bircandan, sakın ah almaYol gözleyen varsa akşama kalmaSesimi duymadan, deryama dalmaSeherde duyduğun sühan benimdir

Kara Osman Nalbant



Coşarım Bir Gün

Felek son sözüm bu üstüme gelmeBende kalsın dedim, her şeyi bilmeTek yanlışım için, dört doğru silmeBu kaba sığamam, taşarım bir gün

Bin maşuk bir anda, bir canı solurSeherde bir dua, bin derman olurHey diye bağırsam, yar beni bulurYol vermeyen dağı aşarım bir gün

Püsküllü sazımla, hoş değil aramŞu telin derdi ne, mızraba soramBir dost eli değse, kapanır yaramDilberin peşinden koşarım bir gün

Kara’yım her sırrım saklı son sözdeKabuğum çelikten sen varsın özdeDökülmeye hazır bin damla gözdeBekle ey sevdiğim coşarım bir gün

Kara Osman Nalbant



Çağırır

Çağırır gelmezse can cana küserHabip bir el sürse, sancıyı keserDal kıran karayel durmadan eserKöz bir dara düşer. külü çağırır

Yar için kıpkızıl kor olmuş afakAşık sevdiğinden sekiz yaş ufakBir figana başlar sökerken şafakBülbül her seherde, gülü çağırır

Delice dört mevsim bulanık akarBir pireye kızıp bin yorgan yakarÖnünde kimse yok ardına bakarDamla gözden düşer, seli çağırır

Kara’yım inceden incedir yasımKalayı tanımam, bakırdır tasımSarı yaprak için hasımdır kasımGürgen gazel döker, yeli çağırır

Kara Osman Nalbant



Çakala şikar olma

Her canlının öldüğü bir gün gibi aşikarEtini kurtlar yesin çakala olma şikar

Kara Osman Nalbant



Çamura Yatma

Issız yerde kurşun at, el yanında gül atmaDoğru at gözüme at, sakın çamura yatma

Kara Osman Nalbant



Çanakkale

Yıllardır ağlarız yaşımız dinmezKefensiz yatana ölüdür denmezSallanır alımız gönderden inmezAy yıldızı tutan el Çanakkale

Biri şehit olur gerisi yaşarBezine basınca kabından taşarÖnüne çekilen bentleri aşarBoğazda kükreyen sel Çanakkale

Tek kişi kalsak da bacamız tüterBu toprak başkadır ektiğin biterSusmaz bu bağların bülbülü öterHakka dua eden dil Çanakkale

Mehmet ayak basar yeşerir çallarÖksüzü kucaklar yetimi kollarYaprağı incitmez dalları sallarGün doğarken esen yel Çanakkale

Bu şanlı destana ne desem yetmezSana olan sevdam ölsem de bitmezDöker yaprağını ele yâr etmezRengin kandan almış gül Çanakkale

Kara Osman Nalbant



Çeker Giderim

Er seherde kalkar, ateş yakardımDuman yükselince köze bakardımGüneş göz kırpınca yola çıkardımCılga yollar beni yormadı yoldaş

Derede bulandım, çayda duruldumKolda rahat idim, salda yoruldumDamlaya sığındım, gölde vuruldumYar gelip yaramı sarmadı yoldaş

Nisan on beş oldu, kışı tekledimGeç gelen baharı, yaza ekledimYüce dağdan inip bağda bekledimDilberim sözünde durmadı yoldaş

Kel tepenin karı dayanmaz naraSusuz kalan kuşlar koşar pınaraHer gelip geçtikçe baktım çınaraGüvercinim yuva kurmadı yoldaş

Kara’yım ağlamak benim kaderimEllerim böğrümde akşam ederimBu dağda beklemem çeker giderimÇiğdemler halımı sormadı yoldaş

Kara Osman Nalbant



Çeyrek Kala

Sevda arı etti beniYâr tadını bala yazdımNasıl sevdiğimi seniGel de oku yola yazdım

Bahçedir evimin önüKıbleye bakıyor yönüUnutmam doğduğun günüKirazdaki dala yazdım

Yüce Mevla’dan dileğimFeleği yensin meleğimBoncuk takılı bileğimDaha güçlü ola yazdım

Kara kül etmez közleriAğlar ıslanır yüzleriBir gül için bu sözleriBeşe çeyrek kala yazdım

Kara Osman Nalbant



Çoban

Çoban ne gezersin gönül dağımdaKuş olup yanına konarım bir günKav oldum kurudum gençlik çağımdaDüşer ocağına yanarım bir gün

Bu bir kara sevda belli işindenHeylemiş sürüsü yürür peşindenSevenler ayrılmaz elbet eşindenO cılga yollara düşerim bir gün

Seslen hadi kuzu kalksın eşmedenDolansın göyeni çise düşmedenÖte yayladaki karşı çeşmedenİçip soğuk suyu kanarım bir gün

Gelene geçene sordum çobanıBilmez ki derdimi elin yabanıYüreğimde duran o kör çıbanıOturup dostuma deşerim bir gün

Kara Osman Nalbant



Çocuk

Dünya yaşamayı bileneMavi bir boncukBu boncukta yaşamayaHoş geldin çocukSen önüne bakBen ardıma bakıyorumYirmisini sayma yaşımınKırk yıldırYüreğimi yakıyorumYağmura alışmıştımKara alışamadımSaçımda ağaran her telBeni yaralıyorUfka doğru yürüyorumGölgem uzarkenZaman daralıyorBaşım dik, alnım akKorkmuyorum ölümdenKara gözlerineSon kez bakacağımGözüm arkamda kalmayacakYerime seni bırakacağım

Kara Osman Nalbant



Çorap Öremem

Başa bakar gözlerim ben ayağı görememAyağımda çorap yok başa çorap öremem

Kara Osman Nalbant



Çöldeyim

Elifim, güz gülümHatırlar mısın?Yola çıkarkenSaatine bakacaksınBana beş varsaOlduğun yerde durBeni beş geçerseHiç ardına bakmaKoş demiştim.Ne tez unuttunGüneş sensiz battıTurnayımSeni arıyorumMecnun gibiyimÇöldeyimSeni arıyorumİzini bulamadımDünya ya yorulmuşYa da benim gibiSolundan vurulmuşAşkın gözü kördürSen değil canımBeni bendeki ektiGeçen yılki aralıkBu yüzdenİki gün fazla çekti.

Kara Osman Nalbant



Dağlar

Yüce dağlar yüce dağlarYıldız kayar gece dağlarYâr bıraktım gurbet eldeSöylen halı nice dağlar

Ala dağlar ala dağlarYâr çıktı mı yola dağlarVurmayın güle kelepçeYakışmıyor kola dağlar

Sıra dağlar sıra dağlarBeni yakan çıra dağlarBen sinemi yayla yaptımYâr gelip de dura dağlar

Kara dağlar kara dağlarSargı tutmaz yara dağlarYol verin de gelsin gülümYaralarım sara dağlar

Ben nedeyim eli dağlarDeli oldum, deli dağlarDeğse belki uslanırımNazlı yarin eli dağlar

Kara Osman Nalbant



Dağların Kızı

Dağların kızıNe adımı sorNe de muradımıBir yudum su verOldukça uzaktan geldimYorgunum.Bir garip yolcuyumBu yoldaGidiyorum gidiyorumYol bitmiyorÖmür kısaSevdim desem de yetmiyorVurgunum.Ben gelmedimBeni sana getirdi bu yolNe deyimSu gibi aziz olKoymaz ki kalayım felekEsen kal dağların kızıYolcu yolunda gerek

Kara Osman Nalbant



Dağların Şahı

Dağların şahı benim, erimez karım benimSevdanın çiçeğinden bal yapar arım benim

Kara Osman Nalbant



Daldayım

Güz gülümZirveye benden önceGel demiştinNeredesin geldim işteAç gözünü daldayımGözlerime bakarkenGül diyordunElime iki gül aldımResmin elimdeGöldeyimAklımdan geçeniBir bilsen diyorumKırmızı kazakSiyah etek giymişsinSarıldın boynumaBırakmadınAkşama kadarDüşüme girdinDün geceDolaştık el eleCihanı iblise ettik darYorulmadıkZühre kıskandı biziSabaha kadar

Kara Osman Nalbant



Dalkıran

Yalazı görmeyen ne bilsin közüMor gülü hatırlar, görürse gözüKasımda yüzüme dediğin sözüNisanda yaylaya, göçenime sor

Perimle birlikte güzeldi günümBağımı görürdüm, açıktı önümŞafağı severim doğuya yönümBin içinden beni, seçenime sor

Kuşlukta gelirim, sofrayı donatVarlığı aşk ile, sevmektir sanatTabipsiz sarılmaz kırılan kanatKendini kuş sanıp uçanıma sor

Birliğimiz ayan, sevdamız sırdıBedenimiz ayrı, sözümüz birdiBelki size söyler, ne imiş derdiDalkıran yel gibi, geçenime sor

Kara’yım alemde yerimiz sedirGizimiz gecedir, özümüz bedirÇöldekiler bilir, susuzluk nedirUmmanı bir fırtta, içenime sor

Kara Osman Nalbant



Damla

Aşığız dinmez acımızDuyarsa ağlar bacımızBağlamadır ilacımızSevda ile çalmak gerek

Eker biçeriz ovayıTurnalar süsler havayıTanımak için deryayıBir gün çölde kalmak gerek

Sevdadır kızartan gülüKırmızı yakar bülbülüKendine sal bulur ölüDiriye dal bulmak gerek

Bağlama yakışır eleTel sesi karışır yeleKavuşmak istersek göleSelde damla olmak gerek

Kara Osman Nalbant



Dar Yolda

Dar yolda yürüyorduk, perim bırakıp gittiSele döndü gözyaşım ardından akıp gitti

Kara Osman Nalbant



Darağacı

Söyle nazlı yâre bu son sözümüAyrılık ölümden zor darağacıCellat bakar ama görmez yüzümüBelli ki gözleri kör darağacı

Sağır kadı dinler ama köçeğiTek celsede idam eder çiçeğiÖğrenmek istersen eğer gerçeğiTopal adalete sor darağacı

Ölüm doğru dürüst gelse ne derimBoynumdaki ipe isyan ederimBen bu canı verir çeker giderimSenin işin benden zor darağacı

Kara’yım gözlerim görür meleğiSıkar kelepçeler ince bileğiÜstüme giydiğim beyaz yeleğiGötür nazlı yâre ver darağacı

Kara Osman Nalbant



Dargın Değilim

Her zaman peşindeyim, bil ki argın değilimBu dünyada kimseye zinhar dargın değilim

Kara Osman Nalbant



Darıldım

Seherde seslendim duymaz çağrımıKan uykuya dalan güle darıldımOf demedim bin ok deldi bağrımıBen arkamdan esen yele darıldım

Cılga yollar kıvrım kıvrım kıvrıldıYaktı narı sevda beden kavrulduVade yeli eser esmez savrulduKözümü terk eden küle darıldım

Gece gündüz adın düşmez dilimdenDoğrulamam yara aldım belimdenBiçare günümde seni elimdenAlıp da götüren sele darıldım

Kara’yım yamalık yoktur hırkamdaTaktığın yadigâr durur yakamdaYolcuyum giderim gözüm arkamdaSalımdan tutmayan ele darıldım

Kara Osman Nalbant



Davulsuz Düğün

Yüz bin sevda saklı bin bir nazardaÇiçekçi görmedim ben bu pazardaBenden başka canlı yok ki mezardaYar söyle, bu güller benim için mi?

Çağrılan her yere koşar giderdimBoynumun borcunu cana öderdimTutsak olan varsa yardım ederdimUçurduğun kuşlar benim için mi?

Kasımda bağcıya el sallar bağlarBeyaza bürünür yemyeşil dağlarDerdimi söylesem bulutlar ağlarDün giydiğin kara benim için mi?

Bil ki gölgen kadar uzağım sendenGayrı sıcak selam bekleme bendenÇıkmaz dediğim can çıktı bu tendenBu davulsuz düğün benim için mi?

Gidenler bir daha görünmez gözeIrmağı bağlasan kar etmez közeEngine sığmazdım sığdım bir sözeKara yazan ak taş benim için mi?

Kara Osman Nalbant



Dayak

Eğer başa uyarsa, taşa dokunmaz ayakDünyada ne geziyor? Cennetten çıkan dayak

Kara Osman Nalbant



Dayı

Alemi severdim sevdiğim yoktuBir nazar, başımı belaya soktuÜçüncü koğuşta pencere yoktuYıllardır güneşi görmedim dayı

Kızarsa dinlemez ayaklar başıMazluma zehirdir, hoyratın aşıAşk ile kaynattım kazanda taşıHarama el bile sürmedim dayı

Esse de incitmez yaprağı yelimAlemi yüklensem eğilmez belimSilah dayasalar dönmüyor dilimŞerefsize selam vermedim dayı

Yetiş gardaş diye bağıran candıGöz göze gelince yüreğim yandıBen bende değildim yittiğim andıKavgaya boşuna girmedim dayı

Aşığım sözüm var herkese göreTöremiz bu deme yok böyle töreGözündeki çöpü görmeyen köreKıyılık yün döşek sermedim dayı

On dört yıl yaşadım bilirim çölüSevginin damlası doldurur gölüBağrıma bastığım kırmızı gülüDikeni var diye yermedim dayı

Kara Osman Nalbant



Dediler

Gezdim dere tepe bedeni yordumDumanlı yaylaya bir çadır kurdumMadımak toplayan kızlara sordumÇiğdem mart başında öldü dediler

Eski dostlarından çoğudu derdiDüşmanı olsa da severdi merdiErenlere sordum nasıl can verdiMenekşe ilk defa güldü dediler

Dönemem geriye deryaya daldımBir damla uğruna bin kapı çaldımBizim aşıklardan bir haber aldımMaşuk mor sümbülü buldu dediler

Sevda yolcuları düşmüş peş peşeDilber dönüp dönüp göz eder eşeYıldızlara sordum nedir bu neşeBugün şans kapıyı çaldı dediler.

Ağustos sıcağı kurutmuş gölüFeleğin rüzgarı savurmuş külüYarenlere sordum kırmızı gülüKavuşmak mahşere kaldı dediler

Kara Osman Nalbant



Değer Değmez

Dilberin yanağı ala boyanırSeyvanda eline el değer değmezKan uykuya dalsa bile uyanırSaçının teline yel değer değmez

Bülbül gülü sever emre kadınıSöylemez kimseye onun adınıHiçbir nesne vermez yarin tadınıHalis balı bilir dil değer değmez

Servetim sevdadır ben bir beşerimAğacı yontarım, taşı dişerimDağda kurşun yesem bağa düşerimKapatır yaramı gül değer değmez

Aşığım gözyaşım doldurur gölüBilmem ki sesimi duyar mı ölüDilberin bağında açan güz gülüDöker yaprağını kel değer değmez.

Kara'yım nazlı yar çok de azımaYazarken gözyaşım düştü yazımaNasıl sevdiğimi gel sor sazımaAnlatır sevdamı tel değer değmez

Kara Osman Nalbant



Değişmiş

Gardaş bir şey soram gel de beriyeBağı bulamadım yollar değişmişOtuz yıldan sonra döndüm geriyeÇınar eski çınar dallar değişmiş

Sordum ben gideli gören olmamışYazdığım nameler dostu bulmamışYemen kahvesinin tadı kalmamışFincana bakan yok fallar değişmiş

Korka korka geçti ömür yarıyıEkeyim de kuşlar yesin darıyıSivrisinek yapmış düzen arıyıÇiçek aynı çiçek ballar değişmiş

Kara’yım ağlarım yaprak dökümüYüklesem çekemez kervan yükümüBile bile verir yanlış hükümüEvliya sandığım kullar değişmiş

Kara Osman Nalbant



Değişti

Sen gideli neler olduBir bilsenÇekildi sevda gölünün suyuNe sunayı gören varNe de turnayıDerelerin yatağıBeylerin otağı değişti.Testilere hasret kaldıTaş tekneli çeşmelerKurnaların akışıKilimlerin nakışıCeylanların bakışı değişti.Ne Kerem’i bilen varNe de Aslı’yıBin kişiden bir Ferhat etmiyorBülbülYerini baykuşa bıraktıGülün kokusuSevdanın dokusu değiştiDostum…

Kara Osman Nalbant



Deli Gönlüm

Çok öğüt verdim tutmadıDeli gönlüm, deli gönlümKırk yıl oldu unutmadıDeli gönlüm, deli gönlüm

Çok taş yedi kırılmadıYıllar geçti yorulmadıHiç kimseye darılmadıDeli gönlüm, deli gönlüm

Yâr yolunda yâre yandıÖmür yarıya dayandıYalanları gerçek sandıDeli gönlüm, deli gönlüm

Kara muradın almadıYarasın saran olmadıIrmaklar aktı dolmadıDeli gönlüm, deli gönlüm

Kara Osman Nalbant



Deli Gönül

Deli gönül on beşinde yâr isterOlsa da elimde versem seherdeKışın ortasında benden nar isterKalsa da dalımda versem seherde

Felek yazı dese bulsam turayıYapsam yeni baştan sırça sarayıGöz göz olmuş otuz yıllık yarayıDeşip de yeniden sarsam seherde

Çıkamadım yazın Topçam dağınaOn dördümde düştüm sevda ağınaBağbancı görmeden dostun bağınaBen geldim yar diye girsem seherde

Baksam Dönekse’den görsem sülünüSel olup doldursam gönül gölünüDaldan kıskandığım Ayvaz gülünüYaban el değmeden dersem seherde

Kara der ki sevda yakar bağrımıYardan yara alan duyar çağrımıTokat’ta bulduğum ilk göz ağrımıKuşları yemlerken görsem seherde

Kara Osman Nalbant



Deli Poyraz

Esme deli poyraz üstüme esmeDalımda kızaran nar yere düşerBırak da gideyim yolumu kesmeOturup ağlasam yâr yere düşer

Yâr giderken dedi ardıma düşmeOldu iki gözüm oluksuz çeşmeÖtme hüma kuşu derdimi deşmeYarsam yüreğimi kor yere düşer

Yel eser savrulur külleri közünKurşundan beterdir acısı sözünGüz günü sallanır dallarda hüzünYaprağın ardından kar yere düşer

Bir gün güldürmedi yüzümü felekBembeyaz giydiğim yakasız yelekSon nefesi bekler, can alan melekİnsan mezar denen dar yere düşer

Kara Osman Nalbant



Deli Sever

Kelin bağında ötmedimCananı yardan itmedimBurun dibinde bitmedimZülfü sever yelim benim

Gördüğünü yazar kalemYar yar diye döner alemKendini kıskanır, halemDeli sever, delim benim

Coştum coştukça arıldımBir gün bir cana darıldımSar dedi, hemen sarıldımKolu sever, gülüm benim

Gahi yağdım gahi dindimCansız küheylana bindimCan in dedi hemen indimTahtı sever, selim benim

Dilde bozlak elde sazdımDağa taşa mircan yazdımMezara bir mezar kazdımKözü sever külüm benim

Kara Osman Nalbant



Delice

Bir gün eğilir başımızAnıttır mezar taşımızSele döner gözyaşımızAkar delice delice

Yıldızım yakın hilaleÇağlayıp durur şelaleKara yerde açan laleKokar delice delice

Çirkinden çirkindir savaşZehir olur sofrada aşCan evine düşen ataşYakar delice delice

Azrail bakmıyor yaşaTek kanat yetmiyor kuşaKar’osman eğilen kaşaBakar delice delice

Kara Osman Nalbant



Delidir

Cano can katarsa, öz beni bulurYıldızsız gecede göz beni bulurDeryanın içinde, köz beni bulurNargülüm divane külüm delidir

Baharda çayımız, bulanık akarDilber yiğidinin, gözüne bakarHer engeli aşar her bendi yıkarRahmetim divane selim delidir

Bir damla su içse yeşerir çallarHalay çeken dosta yakışır allarBadı saba esmez dal dalı sallarYaprağım divane yelim delidir

Bülbüller ötünce artıyor hazımAlemdeki derde devadır nazımServetim elimde inleyen sazımMızrabım divane, telim delidir

Halim el içinde kaldırmaz şakaDamlayı bulunca, sel eder sakaGözüm göre göre basarım fakaBülbülüm divane gülüm delidir

Kara Osman Nalbant



Delinin Dili

Sakın banaŞiir mi, şair mi demeyinBiriniDiğerinin yerine koyamamŞairi dinlemeyeŞiiri okumaya doyamam.ŞiirTokat Kalesi’ndeÇektiğim ahtırKaranlık geceninSonundaki sabahtır.Şiir, yedi renkli bir resimBirbirinden güzelDört mevsimdir.Güzümdür, kışımdırBaharımdır, yazımdırŞairVarna’da vapura dokununcaElleri yanan Nazım’dır.Şiir, ozanın bağlamasıŞairin ağlamasıdırSözcükler damlaCümleler seldirŞiir KaracaoğlanŞiir Veysel’dir.Şairin bir eli kazmaBir eli kürektirŞaire şiir yazdıranBir Hilâl uğruna batanGüneşteki yürektir.Şiir, Urfa’da şanlıMaraş’ta kahramanAntep’te gazidir.ŞairÇanakkale’dir, Çaldıran’dırHu deyince Sakarya’yıAyağa kaldırandır.Duvarı yıkan nemİnsanı yıkan gamdırUğruna şiir yazılmayanSevdanın meyvesi hamdır.ŞairAteşten gömleği giyendir“YokluğunCehennemin öbür adıdırÜşüyorum!Kapama gözlerini.” diyendir.Şiir ateş, şair pervanedirDöner dururGündüz divane, gece delidirŞiir



İşte o delinin dilidir.

Kara Osman Nalbant



Deliyim

Deliyim deli sevdim, mesajı alan alsınSözün öznesi belli nesnesi bende kalsın

Kara Osman Nalbant



Deliyiz

Sohbette veliyiz biz, kavgada deliyiz bizSeherin yeliyiz biz, düşkünün eliyiz biz

Kara Osman Nalbant



Dem Dem

Can kaybeden canın bacası tütmezYaralı bir bülbül, her bağda ötmezBen nefes aldıkça bu sevda bitmezDem dem yüreğime, yüklerim seni

Bir can yuva yapar bir cani bozarHabip dokunmazsa her yara azarRehberim yürektir her canı yazarKadim bir dost diye, eklerim seni

Kırılan kolumu, sen çıkar yendenÖmrümüz bitince can çıkar tendenÇarşıda pazarda kaçsan da bendenGün doğarken gölde teklerim seni

Kara’yım bu handa korkusuz erimDünya düşman olsa eğilmez serimBağda yemin ettim, besbelli yerimİlk bulduğum yerde, beklerim seni

Kara Osman Nalbant



Dem Oluyorum

Bu handa, cihandaHerkes hancıBir ben yolcuyumYaralı bulduğumCeylanaNe habip olabildimNe de tabipNeyleyim kader buBir gün gevşemediBileklerimi sıkan ipGündüz hayalimdeGece düşümdeKırmızılar giymişÇayda çıra oynuyorHer şeyim dediğimBen iki elindeİki şem oluyorumYüzüne bakıncaDamlaya dönüşüyorGözlerindeki nemAklımBaşımdan gidiyorŞah damarındaDem oluyorum

Kara Osman Nalbant



Deme

Sazım naçar kaldığımıDarılırım ele demeSusuz kalıp solduğumuDamla bilsin, sele deme

Tez yitirdim bulduğumuSöyler ayna solduğumuYanıp da kül olduğumuAteş bilsin, yele deme

Ele demem gördüğümüÇözemedim kördüğümüYâr yâr diye öldüğümüBülbül bilsin, güle deme

Kara’yım gelmez gidenimDuymaz acıyı bedenimNeler çektiğimi benimSazım sen bil, ele deme

Kara Osman Nalbant



Demedim

Sancılar çekerim yıllardan beri Yalnızlık eğiyor dik duran seri Türkülerde seni bulduğum yeri Ne perdeye dedim ne tele dedim

Mendilimle sardım kırdığım dalı Beyazla yan yana getirdim alı Nar içinde nara düştüğüm halı Ne damlaya dedim ne sele dedim

Emsal kabul etmez sevdanın tadı Geçmişi yad eden hak eder şadı Gözümle gönlüme yazdığım adı Ne bülbüle dedim ne güle dedim

Aşığın göz yaşı söndürmez közü El karayı sevdi ben ela gözü Mahşerece sakla dediğin sözü Ne yağmura dedim ne yele dedim

Kara'yım neyleyim sümbülsüz yazı Bir ömür çekilir dilberin nazı Deryada yüzerken aldığım hazı Ne sunaya dedim ne göle dedim

Kara Osman Nalbant



Demlenir

Gel yak beni, ocak tüterBir oh çeksem çile biterYazın şeyda bülbül öterYar uyanır, yel demlenir

Kalk baharda, üfle neyiDağlar taşlar, tanır beyiGelin bana verme meyiBen içtikçe, el demlenir

Bu alemde şaşan beşerMecnun sini, kendi eşerYel eserse yaprak düşerOzan ağlar gül demlenir

Duman gelip, çöker özeÖnce oğlan başlar sözeGöz kırparsa, alev közeYiğit yanar, kül demlenir

Kara Osman yakın hazaSer gülünü vermez yazaKırk beş yıldır, aşık sazaPir dokunur, tel demlenir

Kara Osman Nalbant



Derdimin Dermanı

Seherde seslendim gelmedin hanaGayrı susacağım son sözüm sanaYaradan aşkına cevap ver banaDerdimin dermanı sende değil mi

Eser seher yeli savurur külüSel olur göz yaşım doldurur gölüKulağıma söyle gönlümün gülüCanımın yarısı sende değil mi

Ayı göremezsen tümseği düzleSehere göz kırpan yıldızı izleOtur baş köşeye sen seni gözleGözümün birisi sende değil mi

Sana ilk yazdığım mektubu okuKokla duruyor mu kırk yıllık kokuÜstüme bembeyaz bir kilim dokuSon çizdiğim desen sende değil mi

Seni seven der ki kul olma kulaZinhar değer verme paraya pulaÖksüz çiçeğimi her akşam sulaDeryanın yarısı sende değil mi

Kara Osman Nalbant



Derman

Her derdin dermanı var, sevda cana ilaçtırMaşuğun gözü doyar, gönlü bir ömür açtır

Kara Osman Nalbant



Derman Sendedir

Biricik dilberim, yüz verme kemePişirdiğin aşı, ben yoksam yemeSakla her sırrımı, kimseye demeCanın kırdığı kol yendedir yende

Doksan dokuz köprü sıralı yüzdeMaşuğun her sırrı, saklıdır közdeHer yürek yakanı, aramam sözdeGelin narı sevdam tendedir tende

Söylediğin bir söz sinemde okturİblise söyleme, düşmanım çokturDünyada her şeyin emsali yokturYitirdiğin tesbih, bendedir bende

Yıldızlar kaydılar, gözlerim aydaBineceğim gemi, bekliyor koydaTabip bin em sürdü etmedi faydaBilirim ki derman sendedir sende

Kara Osman Nalbant



Dert Etme

Tadım tuzum hiç kalmadı su katılmış aş gibiyimDert etme düşerim yere göz ucunda yaş gibiyim

Kara Osman Nalbant



Deyiş

Oba velisiz olmaz, düğün delisiz olmazHer deyiş deyiş değil deyiş Alisiz olmaz

Kara Osman Nalbant



Didem

Üç günü geçirmez uğrardım hanaGözümü kırpmadan bakardım sanaBir nefes üç beş gün yeterdi banaŞimdi yüz bin nefes yetmiyor didem

Konuşur benimle bastığım türapGönlüyle bakana görünür serapBir yanım yanıyor bir yanım harapÇile bağdaş kurdu gitmiyor didem

Aşığım diyene yar olmaz gumaYüreğimde saklı verdiğin umaBil ki ben ölmedim öterse hümaDünyanın çilesi bitmiyor didem

Yarenden ayrılma düşmanı tekleBeş dostun var ise beş daha ekleToprağa düşecek cemreyi bekleZemheride bülbül ötmüyor didem

Gün gelir her yaprak sarıya dönerYanlış yol gösterme doğruyu önerYar yar diye yanan her ateş sönerKözü küle gömdüm tütmüyor didem

Kara Osman Nalbant



Dilber

Alevi görmeyen közü ne bilsinDamarımda akan kan değil dilberSöyle azraile akşamdan gelsinBenim taşıdığım can değil dilber

Ayağın kırıksa sürünme zekleGözünden düşeni gönlüne ekleCanı görmek için sabahı bekleGördüğün kızıllık tan değil dilber

Geriye bakmayın yolunuz nimseSükut altın olmaz sözünüz simseKapıyı çalmadan giremez kimseMaşuğun yüreği han değil dilber

Gözlerine inan sözüne kanmaBacası olmayan ocakta yanmaCanan diyenleri can verir sanmaYanında duranlar yan değil dilber

Her dem tutulmalı verilen sözlerOcak tütmeyince kül közü özlerUnutma gün gelir kapanır gözlerDediğim asıldır zan değil dilber

Kara Osman Nalbant



Dilberin Nazarı

Dilberin her nazarı, hedefi vuran okturKader denen yazıyı silecek silgi yoktur

Kara Osman Nalbant



Dilberin Sözü

Buğday eken dilber arpa biçiyorAğlaya sızlaya ömür geçiyorZalim felek her gün kanın içiyorGülmez ömür boyu yüzü dilberin

Damlalar peş peşe düşer gözündenAh çektikçe alev çıkar özündenSonu ölüm olsa dönmez sözündenKefilsiz senettir sözü dilberin

Dağılmış saçları eli belindeSürüklenir gider kendi selindeSevdiği civanın resmi elindeBaşkasını görmez gözü dilberin

Ölü kan uykuda diri uyanmazÖzü ağ olanın gözü boyanmazSevdanın narına deniz dayanmazSevdiğini yakmaz közü dilberin

Kara Osman Nalbant



Dilden Eder

Gün kışa dönmüşse oturma taşaTalih kuşu konmaz ağrıyan başaYaz gelince rüzgar gitse de hoşaZamansız eserse yel gülden eder

Yar sinesi yayla yar gözü çeşmeYürektir çeşmeyi besleyen eşmeSen sen ol zararın ardına düşmeDamla selden eder sel gölden eder

Ama bülbül tanır, gülü dilindenİncinen olmamış seher yelindenEmin değil isen tutma elindenEle güven olmaz, el elden eder

Kara'yım bilirim güç yetmez şaraGüz gelince her yol dayanır yaraElin kolun kalkmaz düşersin daraBin düşün bir söyle dil dilden eder

Kara Osman Nalbant



Dilden Gönüle

Bülbüle benziyor benim kaderimYâre darılamam sitem ederimKanadım yok namelerle giderimŞarkılar yol olur, dilden gönüle

Yâr yitirdim biçaredir dillerimGurbetteyim yetim kaldı güllerimUzanıp da yetişmezse ellerimYel olur eserim, dilden gönüle

Şarkılarda kalır benim izlerimYalnız kırmızıyı görür gözlerimSevdanın yükünü taşır sözlerimKayar yıldız gibi dilden gönüle

Sevdalarla geçti gençlik çağlarımGüz bitince gazel döker bağlarımKış gelince yaşın yaşın ağlarımAkar gözyaşlarım, dilden gönüle

Kara Osman Nalbant



Dile Benden

Mayısta bezenir doğaÇöker ince duman dağaUğrar isen bizim bağaSelam söyle güle benden

Tabibim gel gör halımıBir başka sevdim zalımıSert esti kırdı dalımıSitem götür yele benden

Ölürüm eğmem başımıBoyumca diktir taşımıGötür de ver gözyaşımıSen yakınsın sele benden

Yolum yokuş yüküm ağırSolum duyar sağım sağırEr seherde beni çağırNe dilersen dile benden

Kara Osman Nalbant



Dile Gelir

Her düşümde gülizara girerimSes verir sesime yel dile gelirSeher vakti deste deste dererimKonuşur benimle, gül dile gelir

Bu yalan dünyada bitmez ki çileBeyaz çok yakışır kırmızı güleSormayın söylemez derdini eleMızrap dokununca tel dile gelir

Ozanlar sevinir kuşlar uçuncaÜzülür dünyanın tadı kaçıncaÇölün ortasında çiğdem açıncaKör seheri görür, lal dile gelir

Azrail kimsenin sormaz yaşınıGün gelir her canlı eğer başınıYapraksız geçirmiş söğüt kışınıDokunsam konuşur dal dile gelir

Maşuk gözyaşını sele katarkenAşık yola çıkar güneş batarkenMusalla denilen yerde yatarkenCümle alem susar sal dile gelir

Kara Osman Nalbant



Dilim Nerdesin

Bu bayram abamı dar yere serdimKadere ne deyim, kendimi yerdimCananın yüzünde goncayı gördümKan güllerim açmış, elim nerdesin

Anladım ki bitmez, dertlinin derdiDüşman alkış tuttu, yarenim yerdiEyvanına vardım, yar selam verdiAleykümselam de, dilim nerdesin

Otuzumda çiğdim kırkımda piştimBu handa derdimi, bir cana deştimKeklikler öterken kayadan düştümSadığım yol gözler, salım nerdesin

Bir gün terk etmedi, bu hüzün beniÖmrümde yanımda görmedim şeniToprak da yaprak da gözlüyor seniTez gel dosta götür, yelim nerdesin

Kara’yım neyleyim, yardayım yardaSağ yanım buz tuttu sol yanım nardaHer şeyi kaybettim, canım çok dardaDostum yol gözlüyor, ölüm nerdesin

Kara Osman Nalbant



Direniş

Yokuştan korkma sakın, yolun sonu iniştirÖlüm gülden vazgeçmek yaşamak direniştir

Kara Osman Nalbant



Diriyiz

Şehit oğlu şehidiz ölmedik biz diriyizDün tarihe sığmadık bugün daha iriyiz

Kara Osman Nalbant



Divane

İçimde durur közlerinÇıkmaz aklımdan sözlerinSev dedi bana gözlerinSevdim, divane divane

Rüzgâr üzerime esmeNe olur yolumu kesmeGelin bıraktığın resmeBaktım, divane divane

Elini çekmedi sendenNe ister bu felek bendenBugün evinin önündenGeçtim, divane divane

Bülbül öter mi hiç gülsüzNasıl geçer günün bensizGelin Tübingen’de sensizGezdim, divane divane

Gurbette bir rüzgâr estiBir güzel yolumu kestiAşk su oldu Kara testiDoldum, divane divane

Kara Osman Nalbant



Divane Gönlüm

Denizi içti kanmadıAteşe attım yanmadıSevdi sevdi usanmadıŞu benim divane gönlüm

Dağlardan düze inmediGittiği yoldan dönmediYağmur ısladı sönmediŞu benim divane gönlüm

Susuz koydular solmadıYürüdü yolda kalmadıYandı yandı kül olmadıŞu benim divane gönlüm

Sevdiğinden ah almadıDestursuz kapı çalmadıIrmaklar aktı dolmadıŞu benim divane gönlüm

Kara Osman Nalbant



Diyemedim

Cana belli etmem yansa da özümKararını vermiş kar etmez sözümYanlış anlar diye tutmadı yüzümBu gece yanımda kal diyemedim

Gözümün önünde çakmağı çaktıBir pire yüzünden, yorganı yaktıDerin bir ah çekip yüzüme baktıElimde gül vardı, al diyemedim

Yumdu gözlerini, bir anda daldıBezine basınca, benden de zaldıSon perde aklımı, başımdan aldıŞu yüce dağları, çal diyemedim

Kara’yım yar beni, söz ile vurduKimse iplemiyor kocayan kurduDostlarım, sohbetin tadını sorduKıskanırlar diye, bal diyemedim

Kara Osman Nalbant



Diyemem

Adem ölmeyince, bitmezmiş çileEl ağzı büzülmez, düşmeyin dileDünyada her suçu, üstlendik bileCanana kabahat sende diyemem

Gideceğim yer yok, yıkıldı hanımKestiler akmadı bir damla kanımYalnız ben bilirim, nerede canımMelek bizi duyar tende diyemem

Pirim görür diye, ağlamaz yananDost bulduğu yeri unutmaz ananÜzgün olduğumu, görürse cananCano kırılan kol yende diyemem

Gözü kör kulağı kapanmış darınİremde kimsesi bulunmaz marınKaşa kirpik kadar yakındır yarınAdile her şeyim dünde diyemem

Kara’yım diken ayrılmaz güldenGürgenin yaprağı çekinir yeldenDara çekilse de ayrılmaz küldenOcağın közüne, bende diyemem

Kara Osman Nalbant



Doğruya Aşığım

Aşk engel tanımaz ceylanım teğerBile yenen yemek bin cana değerDağda kar var diye gelmezse eğerÇiğdem çiçek açar özümde benim

İnsanı ayırmam alemdir cememSofrada seçerim her aşı yememYandığım dilberin adını dememHazine saklıdır közümde benim

Kaleye çıkmadan şinanay yakmamYalan denen mıhı duvara çakmamHep başa bakarım ayağa bakmamÇirkin insan yoktur gözümde benim

Doğruya aşığım yalanı sevmemYaksa da canımı kızımı dövmemBir dünya verseler arsızı övmemBin nasihat vardır sözümde benim

Kara'yım giderim kapıldım seleElbet bir gün biter çektiğim çileSeherde kavuşur bülbülüm güleHalaylar çekilir düzümde benim

Kara Osman Nalbant



Dokundu

Yalaza seslendim, ulaşmaz nidamSuçsuzluğum belli, cezamsa idamBir gece düşümde bir ayyaş adamDokuz domdom attı, ona dokundu

Beş gündür, ceylanın izini sürdümBir para etmezin yanında gördümSevda defterimi, bir anda dürdümSöylediğim bir söz bana dokundu

Ben koçağım diyen olamaz koçakHoyrat oğlu hoyrat, yıllardır kaçakSol yanında gül var sağında bıçakBu adam düşümde cana dokundu

Sevda yüreğimde dinmeyen sancıSeslendim sesimi, duymadı hancıHad hudut bilmeyen şerefsiz ancıBugün kurşun attı, düne dokundu

Özümdeki güneş dün sabah battıSon yokuşu çıktım, keş herif çattıSer dostum türküyü, maniye kattıBozlak yanımdaki, yana dokundu

Kara Osman Nalbant



Dostum

Uyku tutmaz beni yattım solumaFelek kelepçeyi vurdu kolumaDağ gibi kayalar düştü yolumaKaldırmaya gücüm yetmedi dostum

Yastayım hallerim elin nesineUykudan uyandım meri sesineKalifet dağında girdim evsineKınalı kekliğim ötmedi dostum

Bağbancı görmeden bağa çökerimGözyaşımı gül dibine dökerimDünün sancısını bugün çekerimBen bitti desem de bitmedi dostum

Adı garip olan tanır Kara’yıYine sol yanımdan aldım yarayıBile bile yaktım sırça sarayıBacasından duman tütmedi dostum

Kara Osman Nalbant



Dönüşür

Acı sözler duysam tatlı dilindenKöz olmuş yüreğim küle dönüşürIsırgan otları alsam elindenBenim ellerimde güle dönüşür

Tadı tuzu sensin benim aşımınYok ki senden başka tacı başımınİçinde sen varsın her gözyaşımınAğlasam damlalar göle dönüşür

Yerde bulsam seni gökte ararkenAy tutulur ince beli sararkenSırma saçlarını çözüp tararkenZülüf tene değer tele dönüşür

Kara’yım söylerim sözüm hanımaSebepsiz ayrılık yetti canımaAğustos ayında gelsen yanımaKurumuş ekinim çile dönüşür

Kara Osman Nalbant



Dua Bilirim

Seher yıldızımSen yanımdaykenTuttuğu altınDokunduğuGül olurdu eliminŞimdi gel gör halımıDört ibiğiniSuya verdim kiliminHiç kimsenin suçu yokBen ne çektiysemBendeki benden çektimBaşıma yağmur gibiTaş yağsa bile sendenDua bilirimBeddua bekleme benden

Kara Osman Nalbant



Duman

Bağıma ateş düştü yardan ayrıyım gayrıKözüm külün içinde dumanım külden ayrı

Kara Osman Nalbant



Dur Yolcu

...Hüda’dan başkasına eğilmeyen ser benimDüşmanı bu boğazdan geçirmeyen er benim

Kara Osman Nalbant



Duyar Yüreğim

Sam yeli bir candan, eserse canaHancı saray dese girmem o hanaDostum kara haber, verirse banaBağıma kar yağar buyar yüreğim

Gökte bir kral var, her yıldız eceDost arayan cana yeter tek heceDilber yar yar diye, çağırsa geceKan uykuda olsa, duyar yüreğim

Sağımda kimse yok bakarım solaGölgem yoldaş olur düşerim yolaZamanım az kaldı veremem molaKaç adım atmışım, sayar yüreğim

Güle sitem etmem, yansa da özümBeni üfleyen var, kül olmaz közümBendeki bendeye, geçmiyor sözümHer zaman bir cana, uyar yüreğim

Kara’yım yar derim yar beni duyarBeden söz dinlemez şar beni duyarBir tek adım atsam, yer beni duyarMenzilden menzile, kayar yüreğim

Kara Osman Nalbant



Dün

Otuz yıllık yarayım, dokunmayın kanarımYarınlar sizin olsun, ben dünümü anarım

Kara Osman Nalbant



Dün Dünde Kalsın

İyi düşün ey dostum! Var mı benim bedelim?Bırak dün dünde kalsın, günü bayram edelim

Kara Osman Nalbant



Dün Gece

Habibim gece gündüz, bende beni arardıDün gece yaktığı şem, üflemeden karardı

Kara Osman Nalbant



Dün Gibi

Uzansam değecek ellerimÇocukluğumaUçurtmam kadar yakınAnılarımBoynumda diziliBoncuk boncukNasıl geçmiş yıllarDönüp yıllara baktımDaracık yollara baktımZamanBeynimde kördüğümYalnız bir şey varGeride gördüğümBu resim benimResimdeki çocuk benimSarılmış boynumaSımsıkı iki kolUzak değil biliyorumGideceğim yerİki adımlık yolYumdum gözlerimiGeriye baktımYerli yerinde her şeyAnladım ki hayatDün gibi bir şey

Kara Osman Nalbant



Dünü Bekliyorum

Gün yarıyı geçtiKavşak aynı kavşakYeşil ışığıSeni bekliyorumSen, her günGüneşin doğuşunuDört gözle beklerkenBenBatışını bekliyorumNeden mi?Seher yıldızınıSeni seviyorum.Gel deyince gelYarını bekle demeGünün ömrü kısaBir anda dün oluyorTut ellerimden tutBırakmaBugün varımYarın yoğumGünü düne ekliyorumSen yarını bekleBenİçinde sen olanDünü bekliyorum

Kara Osman Nalbant



Dünü Yazdım

Son turnanın uçtuğuSon yaprağın düştüğüSonbaharın son günüSeni yitirdiğim yerdeSeni aradımGüneş batarkenAsma altındakiAhşap masaya oturdumKapadım gözlerimiGünü yerinde bırakıpDüne döndümSarhoş değilBir hoş olmak istedimYar doldurdumKadehime yarYudum yudum içtimSatır satırDünü yazdımBir gün okursun diyeSırılsıklam olduğumGünü yazdım

Kara Osman Nalbant



Dünümü Arıyorum

Gece gündüz kanayan yarayı sarıyorumHer kabuğun altında, dünümü arıyorum

Kara Osman Nalbant



Dünya Yarısı

Bu geceGökyüzünde misafirimMum yerineYıldızları yakıyorumAyYavaş yavaş soyunuyorGöz ucuylaOna bakıyorum.Yorganım yündenYastığım yokDöşeğim kuş tüyündenGecenin tam ortasındaDünya yarısınaEl ediyorumGelip yanıma uzanıyorBaşımı göğsüne koyuyorumÇekip perdeleriYirmi dört saat uyuyorum

Kara Osman Nalbant



Dünyayı Dar Ederiz

Bize kem söz yakışmaz, alemden ar ederizHaddini bilmeyene dünyayı dar ederiz

Kara Osman Nalbant



Düşlediğim Şey

Hadi kalk artıkYeter uyuduğunYuvarlak masayı donatVazodaki karanfile su verGünü giydir, geceyi soyBelki bir gelen olurMasaya iki kadeh koy.Işıkları söndürMumları yakAç pencereyiGökyüzüne bakSen ve ben ikimizBoşlukta yürüyoruzİkimiz aynı andaAynı düşü görüyoruz.Gecenin tam ortasındaGeliyoruz göz gözeGörüntüGerek bırakmıyor sözeDökülüyor dudaklarımdanAşka dair birkaç dizeSeher yaklaştıkçaZühre göz kırpıyor bizeSen şarkımızı söylüyorsunBen gözlerine bakıyorumEski günleri anıyoruzAndıkça yanıyoruzHey gidi günler heyGerçek olur mu bilmemDüşlediğim şey

Kara Osman Nalbant



Düştüm

Aşıklar derdini, söylemez sormaSu köprüyü geçti, kendini yormaYeterince yedim, sen bari vurmaBaharda gönlümün eline düştüm

Bin yuvayı yıkar kemin bir sözüGarip kan ağlar mı yanmasa özüDüşlerimde bile görmedim güzüBu handa alemin, diline düştüm

Yardıma çağırdım gelmedi nedimHer şeyimi yaktı, bir yanlış edimİkindi vaktinde beş kurşun yedimYaralı bir kuşun, gölüne düştüm

Kara’yım baharda kurudu gölümBil ki yakından da yakındır ölümUzattım elimden, tutmadı gülümSönen bir ocağın külüne düştüm

Kara Osman Nalbant



Düşümde

Sana gül demişsem, kusur aramamDünya cennet olsa sensiz duramamBir ömür koşsam da beni yoramamŞu şeyda gönlümü gel yor düşümde

Yakasız gömleği, sensiz giyememDeliyim verdiğim, sözü yiyememSana derim yana bir şey diyememNiye sevdim seni gel sor düşümde

Bir nazar eylesen, donsam eririmBir kez sarılmaya bin can veririmÖzlediğim resmi bir gün görürümÇınara bir yuva, gel kur düşümde

Bir elimden tutsan, devi yenerimBir kere püflesen hemen sönerimİlk gördüğüm güne, geri dönerimKanayan yaramı, gel sar düşümde

Dilberim sözlerin derman ağrımaDostlarım uyanır, benim çağrımaHabibim diyerek, basam bağrımaKıyamete kadar, gel dur düşümde

Kara Osman Nalbant



Düşümdekiler

Dün gece düşümdeSana benzeyen biriBeni sorduÖldü dedimOlamaz dediKaderden kaçılmazOldu dedimNe güle dargınNe dikene kırgındıYaradılanı severdiÖlürken güldü dedimBiraz sonraBana benzeyen biriSeni sorduÇekip gitti dedimİnanmıyorum dediBana inanHer şey bitti dedimEğilipFısıldadı kulağımaGidip baktın mı?Belki geri dönmüştür

Kara Osman Nalbant



Düşünme

Dilber ne dersen de alıştım nazaCemre suya düştü, az kaldı yazaDüzen almaz oldu, ayar ver sazaKoparsa bağlarım, teli düşünme

Kurt olur kemirir, insanı şeklerYar seven geceyi gündüze eklerHer gün tüten baca sarayı beklerOcakta köz varsa, külü düşünme

Doğuştan aşıktır, dereler çayaDost eli değmezse, yıkılır sayaBin derya sığıyor bir damla suyaBülbül ötüyorsa, gülü düşünme

Yol vermeyen dağı delerim sözleDert etme her şeyi, tek beni özleHem yıldızı gözle hem yolu gözleGün doğarken eser yeli düşünme

Kara’yım bedenim sevdama köleKırk yıldır bir sitem etmedim güleYalnız kalan turna konmuyor göleDamlaya yardım et seli düşünme

Kara Osman Nalbant



Düşürdüm

Şubatta yanıyorum, ağustosta üşürdümGözlerine bakarken gözlerimi düşürdüm

Kara Osman Nalbant



Eda Edin

Cana borcunuz varsa vakit dar eda edin Size canım diyene bir ömrü feda edin

Kara Osman Nalbant



Edem ve Dedem

Yazdığımı silmem ben, Mehmet Akif edemdirKorku nedir bilmem ben Korkut benim dedemdir

Kara Osman Nalbant



Efkar

Başıma düşen kaldı, yere düşen eriyorYere haz veren yağış bana efkar veriyor

Kara Osman Nalbant



Efsane

BugünBeni bana bırakınElimdeki son okuBismillah deyipHedefe atayımOturalım yan yanaSize bir garibiKara’yı anlatayımSoğuk bir gündeDoğmuşumYarını sormayınDünü iyi bilirimAşığımBir canı, mircanıBir periyi sevdimBu ocakta pişenHer aşınTadını bilirimEkmeği katmerAşı şekerparedirSevenlerin yüreğiİki kişilik anedirYazdığım bu şiiriSesli okuyunHer hecesiBir efsanedir

Kara Osman Nalbant



Eklerim

Baharın gelişini bülbül gibi beklerimİki göz yetmez ise iki daha eklerim

Kara Osman Nalbant



El Değil

Beni kesen baltanın sapı benden el değilElime su döken el, sapı tutan el değil

Kara Osman Nalbant



Ele Ne Deyim

Hasretliği kattım ben gözyaşımaFelek ortak oldu gelip aşımaDertler yağmur gibi yağdı başımaYâr yanımda değil ele ne deyim

Saçlarıma yağdı erimez bu karSevdanın kapısı geçilmiyor darGördüm ki cananın elinde gül varEğer atar ise ele ne deyim.

Deli gibi sevdim bir kara kızıGüneşi görmeden geçirdim yazıKaranlık gecede gökte yıldızıKara kız görmezse ele ne deyim

Kara’yım gülünen açtım aramıİki gözün biri tanır haramıİçimdeki göz göz olmuş yaramıHabibim sarmazsa ele ne deyim

Kara Osman Nalbant



Elerim

Yeter ki sen şirin ol, kayaları delerimYiteyim deme sakın, dağı taşı elerim

Kara Osman Nalbant



Elif

İşimde ilkbahar, düşümde yazdımYüreğinde zambak, elinde sazdımHem dağa hem taşa adını yazdımSilemem sevdiğim sil gitsin deme

Oğlumuz doğmadı kızımız ketimBir gün toprak olur kemiğim etimÇal çığır türkümü, bırakma yetimÖlemem ceylanım öl gitsin deme

Bedenler kubbedir gönülse sütunHey diyerek çıkar, bacadan tütünYüreğim bu handa kalmalı bütünBölemem biricik, böl gitsin deme

Kara der karalar bağlamak güzelSevda vadisinde çağlamak güzelDilberin ardından ağlamak güzelGülemem Elif'im gül gitsin deme

Kara Osman Nalbant



Elimdeki Ok Değil

Elbette bir sözüm var, lafa karnım tok değilÖdün kopmasın benden, elimdeki ok değil

Kara Osman Nalbant



Elime Değme

Maşuk mezarını, ölmeden kazarSüt beyaz mermere, adını yazarYaban el değerse, akordu bozarBen çalayım dinle telime değme

Hayalini gördüm, yanıyor özümZühreye baktıkça, seğirir gözümKendimden utanır kızarır yüzümBen senin olmadan elime değme

Damla göle hasret gözlerim tanaSenin bir nazarın can katar canaAlemdeki mülküm, helaldir sanaHer şeyimi al git, gülüme değme

Aşkın ağacında, yemyeşil dalsınBırak şeyda bülbül muradın alsınŞu yalan dünyada bir anım kalsınKözümü al söndür külüme değme

Kara’yım bilirim dönmüyor gidenHer can olumsuza bulur bir nedenCanım çıksa dahi, duyar bu bedenDört kemiğim kırık belime değme

Kara Osman Nalbant



Elin Nesine

Vardır aynanın bildiğiGörünür sonun geldiğiAyağı kimin çeldiğiElin nesine nesine

İki yol var hayır ve şerBirisini seçer beşerDal sallanır, meyve düşerYelin nesine nesine

Toprak olur şu bedenimYoktur beddua edenimÜstündeki giden benimSalın nesine nesine

Kara her söze kanarsınPost giyeni dost sanarsınYanar isen sen yanarsınGülün nesine nesine

Kara Osman Nalbant



Elvan

Erkek kara bir bulut, gökkuşağı kadındırFazla söze gerek yok elvan senin adındır

Kara Osman Nalbant



Emi Gelin

Bağın bülbülünü dağda aramaKuru bir daldayım gör Emi GelinBelki merhem olur elin yaramaYatayım dizine sür Emi Gelin

Toprak kara sevda ben de çapayımBöyle sadık yardan nasıl kopayımMayısta gönlümü yayla yapayımHaziranda çadır kur Emi Gelin

Her nefes alışta seni solurumDolarsın içime sarhoş olurum.Divaneye dönsem arar bulurum.Yeter ki sözünde dur Emi Gelin

Nefes alıyorum kalbim atmıyorYorgunum elimden kimse tutmuyorHasretim geceye güneş batmıyorAyrılık ölümden zor Emi Gelin

Kara’yım kıskanır bülbül dilimiKırk yılda dokudum ben bu kilimiDüşmanın yanında tut da elimiDost yanında beni vur Emi Gelin

Kara Osman Nalbant



Er Eder

Yetim anası turna, bir kanadın er ederUsanmadan söylerim, belki sözüm yer eder

Kara Osman Nalbant



Ercan

Her çiçek yakışır kıraYar üflerse söner çıraCan can deyi ardı sıraYalın ayak yeldi ercan

Bellidir yiğidin yurduDere tepe tanır kurduTek okla hedefi vurdu El içinde güldü ercan

Er gözünden tanır asıBellidir kumaşın hasıKalaylanan bakır tasıGözü bağlı bildi ercan

Seherde gül deremediBir gün sefa süremediDüşünde de göremediUykusunu böldü ercan

Mor çiğdem eritir karıAşkın külü gizler narıDost için bal yaptı arıYiyemeden öldü ercan

Kara Osman Nalbant



Erdem

İnsanı insan yapan şeylerin adı erdemEskimez bu değerler özünü korur her dem

Kara Osman Nalbant



Erman

Hiç korkma, dön sırtını, ermanlar arman olurBu memleket her zaman ermana harman olur

Kara Osman Nalbant



Esaret

Hiçbir işe yaramaz cahilin cesaretiBugünün sözlüğünden silelim esareti

Kara Osman Nalbant



Esemiyorum

Gündüz bin dağdaGece bir bağdayımYa ben değiştimYa yalan dünyaBir yıldaBir doğruyuSöyleyemeyenBin bir yalanıBir günde söylüyor.Gerçeği astılarElim kolum bağlıŞeytanın ipiniKesemiyorum.Yıldızımı ocaktaYalazımıŞubatta yitirdimKüstüm diyorumGelin görün kiKüsemiyorum.Seher yelimYarın gidiyorumBir kez olsunBenim için esYaşlandım gayrıEskisi gibiEsemiyorum…

Kara Osman Nalbant



Esirgeme Yetimden

Belki senden et ister, esirgeme yetimdenEğer etin yok ise, gel kes benim etimden

Kara Osman Nalbant



Eski Defter

Ben hiç masal dinlemem, eski defteri açmaBenim sorum ok gibi, senin cevabın saçma

Kara Osman Nalbant



Eski Tüfek

Kırk yıl olduBu vadide akarımYatağımdan taşmadımKırmızı ve kalındır çizgilerimOnları hiç aşmadımEski tüfeğimBu yolları bilirimDost düşman fark etmezÇağrılan yere gelirim.Ben güzelin sözlerine değilGözlerine bakarımÇöreğin çiğiniMeyvenin hamını yemedimGözlerimi gözlerininBebeğinde görmediğimHiç kimseyeSeni seviyorum demedim.Dağ ceylanımKorkma!Yâreni yâr edip yakmayacağımDün gözlerine bakmadımBugün de bakmıyorumAnt olsun kiYarın da bakmayacağım

Kara Osman Nalbant



Eskisi Gibi

Gülüm, el yanındaSakın bana bey demeHey de, ey deOsman de eskisi gibiElimiElinin ucuyla tutmaSarıl boynumaÖp yanaklarımdanEskisi gibiGüz gülümAklımdan neler geçiyorBiliyor musun?Sakın hemen de, demeHer şeyi diyemiyorumElinin değmediği aşıYiyemiyorumHadi, sıva kollarınıBir hamur yoğurOtur sacın başınaSen yufka açBen çevireyimEskisi gibi.Sonra kalkıpAğladığımız yereGüldüğümüz yereBir lokmayıİkiye böldüğümüz yereTarlaya gidelimEriğin gölgesindeDişeyim tırpanıBen biçeyim sen bağlaEskisi gibi.Güneş batarkenYığalım kağnıyıDüşelim yolaBen türkü söyleyimSen dinleBir şey desen yel duyarYel duyarsa el duyarHiçbir şey deme banaGözlerime bakEskisi gibi.Unutma yarın bayramOyalı yazmayıBoynuna bağlaAyır zülüfleriDağıt saçlarınıEskisi gibi.Kırmızılar giyinMavi mendili eline alGeç halayın başınaÇek zılgıtı



İnlesin yer gökArşa değsin başımEskisi gibi

Kara Osman Nalbant



Esmerim

Bizi aşk denen şey düşürdü dileBen dala sarıldım, gazelim yeleDertliyim derdimi, diyemem eleAklımı başımdan, alır esmerim

Gözümüz alevde közümüz küldeSevdanın damlası, sel olur çöldeTurnalardan önce göldedir göldeHadi gel deyince, dalar esmerim

Baharda çiğdemler dağları bürürDost dostun izine, basarak yürürYar bacadan çıkan dumanı görürKapımı destursuz çalar esmerim

Cahile sağırım sözünü duymamİblis bana uysa, ben ona uymamÖzleyince gelir, günleri saymamHer hafta bir gece kalır esmerim

Mindere oturmaz bir yere çökerBenimle biçtiyse, benimle dikerHer aşık ah çekmez, içini dökerGözüme bakınca dolar esmerim

Kara Osman Nalbant



Eşim Yok

Gecemde yıldızlarım, günümde güneşim yokSağımda yarenim var, sol yanımda eşim yok

Kara Osman Nalbant



Eşin Benzerin Yok

Bitanem, canımKışta kıyametteSığındığım hanımHer şeyimÇalışırken işimdeUyurken düşümdesinGözlerin mavi denizBen yelkenli gemiGöğsümde yüreğimGüvertemdeDireğimsinSevda ile yoğrulmuşBenim hamurumAteşin korundaİşin zorundaAdamakıllı pişmişimDüşmanım yokBu yüzden ne kılıcımNe de kalkanım varKalem tutan elimYar diyen dilimsinSeni kimseye değilHiç kimseye vermemEşin benzerin yokCihanda dokuduğumTek kilimsin

Kara Osman Nalbant



Eşkıya

Bil ki arkandayız kavga ederkenGörenler kör ile yatmaz EşkıyaBin bir yıldız doğar biri giderkenBizim güneşimiz batmaz Eşkıya

Bir'ine güvenir binden sakınmazAlem ne der diye tavır takınmazŞükreder haline asla yakınmazPost için dostunu satmaz Eşkıya

Tutuşmuş yanıyor gayrı sönemezBağlamış kendine geri dönemezBin kere denese şeytan yenemezHelal mala haram katmaz Eşkıya

Kaval üflemeli kopuz tellidirSözünden bilirim yaşı ellidirMilletin gönlünde yeri bellidirİbibiğe kurşun atmaz Eşkıya

Kara'yım gardaşım bilir halimiHalim bir bakışta tanır salimiHer zaman sırtında taşır alimiZalimin elinden tutmaz Eşkıya

Kara Osman Nalbant



Etme

Kazanda taşı kaynat, haram şeyden aş etmeHer işi ehline ver, cühelayı baş etme

Kara Osman Nalbant



Evrim

Medeniyet yolunu yaparak gelir evrimMaziyi yok sayarsa fazla yaşamaz devrim

Kara Osman Nalbant



Eylül

Çayın taşı olsam kimseye ilmemYazdığım yazıyı, ölürüm silmemBizim ele bahar geldi mi bilmemYolda gördüğüme, sorarım Eylül

Dünyada her insan bir cana sahipDermansız dertlere devadır habipSeherde seslendim gelmedi tabipBen kendi yaramı, sararım Eylül

Nisanda ektiğim burçağı yoldumDivana çıkmadım, divane oldumGölün kıyısında kendimi buldumSözümle gönlümü yorarım Eylül

Şu yalan dünyada, yükümüz ağırYağmur bizi duyar kar bize sağırKalkıp er seherde, gel diye çağırHer dem dağı taşı yararım Eylül

Karayım cihanda kısılmaz sesimYar dediğim canı, incitmez esimSağ elimde kalem solumda resimGece gündüz hayal kurarım Eylül

Kara Osman Nalbant



Eylül Deme

Ben sana Aslan deyimSen bana Osman deMevsim baharAylardan nisan deSeherde çağır beniBeraber ıslanalımKırk ikindiMayısın biri deGönlünde gül olupAçayım elvan elvanŞubata geri dönekAy ışığındaYüzük takayımTutup ellerindenYirmi dört saatGözlerine bakayımSağ elimde gül varSol elimde narYüreğimde senNe haldeyim bi bilsenSeyvanda yazdığımıEyvanda okuyorumEylül deme!Sarardı yapraklarımKorkuyorum

Kara Osman Nalbant



Eyvanda

Bırakın gideyim dağlarYol gözlüyor yâr eyvandaBülbül senin olsun bağlarBenim gülüm var eyvanda

Sarı kelebeğim uçarGözleri mutluluk saçarBahar gibi çiçek açarZemheride nar eyvanda

Kol kemer olsa belimdeUzanıp yatsam kilimdeGül olur benim elimdeDiken verse yâr eyvanda

Çağır da gelsin Kara’yıHer ateş yakmaz çırayıKanattın eski yarayıGeleyim de sar eyvanda

Kara Osman Nalbant



Fal Sende Kaldı

Sen ana yön iken ben arı yöndümBakışınla yandım, püf ile söndümSafariye çıktım, elim boş döndümBugün topladığım bal sende kaldı

Geçen yıl yaptığım, eyvanı yıktımBıraksa giderim, cihandan bıktımSevdanın bağında karşına çıktımAk gülü ben aldım, al sende kaldı

Bir yılda ekmiştik, üç günde biçtikÇol çocuk dereden karşıya geçtikDün sabah kahveyi balkonda içtikFincanı ben aldım, fal sende kaldı

Yürekte köz olduk, ocakta küldükDağlarda ağladık bahçede güldükOturduk yan yana her şeyi böldükMendili ben aldım, şal sende kaldı

Kara’yım Gülizar, ayrılmam ağdanHer dem dua bekler ölüler sağdanKasımın sonunda, ayrıldık bağdanYaprağı ben aldım gül sende kaldı

Kara Osman Nalbant



Felek

Garibe çok gördün üç günlük yazıKış edip de aldın elimden felekParça parça ettin püsküllü sazıSöyle ne istedin telimden felek

Hiç aman vermedin üstüme estinSöyle de bileyim ne idi kastınHer adım atışta yolumu kestinAyrı koydun beni gülümden felek

Susardım da dilsiz sanırdın beniNe mal olduğunu öğrendim yeniHer gittiğim yerde yererim seniSeni kim alacak elimden felek

Sevgiye karnım aç nefrete tokturYalnızlığı bilmem yarenim çokturBen beni bileli düşmanım yoktur İncinen olmadı yelimden felek

Kara’yım yanmışım yanamam dahaSevdaya pazarda biçilmez pahaBir kuru canım var alırsan ahaDeli yürek korkmaz ölümden felek

Kara Osman Nalbant



Ferhat

Ferhat’ı gördüm dağda, Şirin’i arıyorduToprakta bulamamış, kayayı yarıyordu

Kara Osman Nalbant



Gardaş

Sağ yanım donarken sol yanım uğarBir yıldız kayarken bin gece boğarAşk denen sözcüğe bir alem sığarYürek dünya kadar dar değil gardaş

Mayıs güze döndü haziran kışaHakkını helal et yanaştım kaşaSırılsıklam oldum su dökme boşaYüreğimi yakan nar değil gardaş

Göz yaşım sel oldu nefesim nesimSazı çalan benim ses benim sesimDün gece çekildi gördüğün resimSaçlarıma yağan kar değil gardaş

İki göz yetmiyor dört gözle bakınDeryalar yanıyor kıyamet yakınGeri dönmem dersem inanma sakınKüstüm diyen dildir şar değil gardaş

Kara'yım söyledim ne deyim dahaDürüstlük mal olsa biçilmez pahaKıştan haberim yok yazımız ahaYılda bir günümüz har değil gardaş

Kara Osman Nalbant



Garibin Ocağı

Garibin ocağı zamansız sönmüşDamla göz ucunda seli düşünürNisan ortasında gazele dönmüşArdından esecek yeli düşünür

Felek zehir etmiş tatlı aşınıKırmızı mendile siler yaşınıElleri böğründe eğmiş başınıGönlüne gömdüğü gülü düşünür

Garibin sazında teller sıralıBeşi beyaz giymiş biri karalıEşinden ayrılan suna yaralıYummuş gözlerini gölü düşünür

Divaneye dönmüş gördüm Kara’yıBelli can evinden almış yarayıDarılmış dünyaya yakmış sarayıYangının başında külü düşünür

Kara Osman Nalbant



Garip

Garip yola çıkar duman çökerkenYumar gözlerini gazel çekerkenÖter şeyda bülbül şafak sökerkenGarip feryad eder, gül bayram eder

Yârdan ayrılanın boynu bükülürGülün dikmediği dikiş sökülürBahar ortasında yaprak dökülürGarip feryad eder yel bayram eder

Yel eser ayırır külü közündenGarip yar yitirmiş belli sözündenDamlalar peş peşe düşer gözündenGarip feryad eder sel bayram eder

Kara der huzurdur her şeyin başıKaldırdım sofradan bayramlık aşıDört mevsim dinmiyor gözünün yaşıGarip feryad eder el bayram eder

Kara Osman Nalbant



Gazi Kemal

On sekiz yaşında gitti askereDöndü arkasına el etti KemalDört yıl oldu bekler gelmez teskereNuriye yaşını sel etti Kemal

Çubuk Dağ’a siyez ektik bitmediHayalin gözümden bir gün gitmediSamanımız bu yıl yine yetmediKıtlık muhanede kul etti Kemal

Fırlamış siperden kendin yitirmişDüşmanı ovada dize getirmişİzmir’de denize döküp bitirmişGemiyi gâvura sal etti Kemal

Yedi yıldan sonra döndü geriyeGövce Bel’den el eyledi meriyeGazilik yakışmış baktım çeriyeAcı günlerimi bal etti Kemal

Sallanır madalyan benzer küpeyeKalk da göndereyim seni cepheyeKar yağarken göçtün Sansar Tepe’yeBeni seksenimde dul ettin Kemal

Kara Osman Nalbant



Gece Bizimdi

Mum olurduGeceleri yüreğimYanar yanar bitmezdiŞarap değil seni içerdimSusuzluğum gitmezdiMerhemdi yaramaDinlediğim şarkılarAy ışığında okurdumSana yazdığım şiirleriGece bizimdiYıldızlar bizimIşıkları söndürürPerdeleri çekerdinDudakların gibi sıcaktıElimdeki çaySen içinde şekerdin.Sözlerin içimi ısıtırGözlerin odayı ışıtırdıSende seni arardımElimle koymuş gibi bulurSineme sarardımBoynuma dolanırdıKıvrılan siyah saçlarSeher yeli eserkenSabahı getirirdi kuşlar

Kara Osman Nalbant



Geceler

Hep gülerken görürdünAğlamadı sanma sakınDün gece sabaha karşıKollarımda can verdi çiçekCenazeyi kaldırdıkCihana sığmadıGüneşe gömüldü gerçekYıldızları vurdularAy bulutlarda saklıUykuları kuşlara sattımGece, gecelerNe istiyorsunuz bendenKalmadı kimse bizdenÇekmedim perdeleriNe kaldı kiNeyi gizleyeceğim sizden

Kara Osman Nalbant



Geçer De

Ağlarsa anan ağlar, ana bu da geçer deYüreği yanan ağlar, bana bu da geçer de

Kara Osman Nalbant



Geçme Elinen

Bir mayıstan önce gelirse baharDereden tepeden kar suyu akarAteş olur suyu yâr seni yakarSevda çeşmesinden içme elinen

Ayak değil baş insanı yürüdenAyrıl da kurt yesin seni sürüdenBile yaptığımız asma köprüdenMevla’yı seversen geçme elinen

Söylemem derdimi gülüm yabanaYâr yitirdim desem ne der el banaKorkuyorum tuzak kurarlar sanaBensiz yaylalara göçme elinen

Kara’yım sadece yâre sözlerimAğlasam da sönmüyor ki közlerimToprağın altından görür gözlerimEktiğim ekini biçme elinen

Kara Osman Nalbant



Gel Beni Götür

Belli haberin yok, benim halımdanKahpe felek bindi inmez dalımdanKış gelmeden kurtar beni zalımdanYollar kapanmadan gel beni götür

Gezdim diyar diyar derdi satamamKuş tüyünden döşek olsa yatamamHer yol yokuş sensiz adım atamamYad elimden tutmaz gel beni götür

Çöreğimde çiğ yok, sözü söylerimBen sensiz ölürsem söyle neylerimBir gül için bin gün, figan eylerimBağlar bozulmadan gel beni götür

Kara’yım dertliyim, elbet yazarımAl giyen güzele, değmez nazarımKazılmış duruyor benim mezarımBırakma gurbette, gel beni götür

Kara Osman Nalbant



Gel Gayrı

Bağıma bahar gelmediDört gözle bekledimYaz da gelmediBiliyorum bu gidişleSen de gelmeyeceksinBeterin beteriSen gelmedin diyeTurnalar da gelmeyecekHaber alamayacağımAylarca sendenSensizlik yetmez gibiGüneş de kaçacak bendenBiliyorumSana ulaşmanınEn kısa yoluUykuya dalmakSenBeni uyandıran sesGözlerimi açtığımdaAldığım ilk nefesBahar geçti, yaz geçtiGüz bitiyor kış kapıdaUykuya dalamıyorumNeredesin gel gayrıNefes alamıyorum

Kara Osman Nalbant



Gel Gel

Akşamdan sabaha seni özlerimEr seherde esen yelinen gel gelBir çift turna görsem dolar gözlerimGeç kalma sevdiğim elinen gel gel

Şalvarın üstüne bağla kuşağıDesinler yavuklun kimin uşağıSalına salına dağdan aşağıKar suyu karışmış selinen gel gel

Kara var üstümde alı neyleyimYuva kurmadığım dalı neyleyimSensiz sofradaki balı neyleyimSeyvanıma tatlı dilinen gel gel

Kara’yım nazlı yâr kara kaderimSensiz akşam olur artar kederimOlanca hakkımı helal ederimYeter ki elinde gülünen gel gel

Kara Osman Nalbant



Gel Gör Bizi

Yürektir dünya evimizCanı yakmaz alevimizSevdadan öte sevimizGül gör bizi gel gör bizi

Doksan derece açımızKömürden kara saçımızİnsanı sevmek suçumuzGül gör bizi gel gör bizi

Gönül gözüyle bakarızYüz bin deryaya akarızHer gece kandil yakarızGül gör bizi gel gör bizi

Maviden mavi fesimizYedi renkli bir resimizZinhar kısılmaz sesimizGül gör bizi gel gör bizi

Her seherde ağlıyoruzDala çaput bağlıyoruzYar yar diye çağlıyoruzGül gör bizi gel gör bizi

Kara Osman Nalbant



Gel Peşimden

Bir gün yokuştan inerimSessiz gemiye binerimKurur gazele dönerimAcı eser yel peşimden

Geçen günleri sayarımBozulur tutmaz ayarımYıldızlar gibi kayarımBoynun büker gül peşimden

Kurtulan olmaz zalımdanSon yaprak düşer dalımdanDostlarım tutar salımdanAkar gelir sel peşimden

Son sözümü sana derimBöyle yazılmış kaderimGüneş batarken giderimAy doğmadan gel peşimden

Kara Osman Nalbant



Gelemedim

Damlayı sele bağladımDelice gibi çağladımGülün dibinde ağladımGül dediler gülemedim

Neyleyim ben alsız ağEle verdim sarı bağıBaşında kar olan dağıDel dediler delemedim

Bir söz ile kestim badıSuçlu buldu beni kadıGönlüme yazdığım adıSil dediler silemedim

Fazla gerdim koptu tirePüf deyince söndü çireOn bir günde biri bireBöl dediler bölemedim

Kara der ki akar dereBilmem nere gider nereGüneşin doğduğu yereGel dediler gelemedim

Kara Osman Nalbant



Gelemem

Sen çek git dedinBen çekip gitmedimGittimBugün gel diyorsunGelmem demiyorumBelim yedi yerden kırıkGelememOrtada ne suç varNe de suçluBeni affet deme kızarımDua et de edeyimBen neyim kiSeni affedeyimİkide birHakkını helal etDeyip durmaKorkma buradayımHiçbir yere gitmiyorumHelal olsun diyememHaram etmiyorum

Kara Osman Nalbant



Gelin

Dağları delip de gelirim sanaYeter ki yerini bileyim gelinKırmızı bir mendil gönder de banaAkan gözyaşımı sileyim gelin

Badı sitem eser canandan canaYağmur olup yağdım yetmez mi sana?Bir mektup gönder de selinen banaNasıl sevdiğini bileyim gelin

Canım diye bir ses duyarsam sendenCan gelir bedene kalkarım sindenÖmrümün yarısın iste de bendenBir nefes olsa da böleyim gelin

Kara’yım nazlı yâr yanıyor özümAlevden vazgeçtim dumanda gözümEle söyleyemem sana son sözümGel de kollarında öleyim gelin

Kara Osman Nalbant



Gelmedi

Yüreğinde çiğdem açmış, bağı bahçesi kardıSözü sevdadan açtı, gelmedi sözün ardı

Kara Osman Nalbant



Gelsin

Bugün gülü derenim, yarın erenim gelsinBana bir bahar yetmez, ömür verenim gelsin

Kara Osman Nalbant



Gemimiz Aynıdır

Garip olan kalır dardaAlem bilir, çare yardaDolaşır dururuz hardaDemimiz aynıdır bizim

Yar değil yareniz sazlaUğraşmayız çokla azlaNe bi eksik ne de fazlaSemimiz aynıdır bizim

Damla her an yere inerCan taşıyan sala binerHer sancı söz ile dinerEmimiz aynıdır bizim

Kayar yıldız yere inmezGidenimiz geri dönmezYanar ışığımız sönmezŞemimiz aynıdır bizim

Haktan gelene ne derizBorcumuz varsa öderizGün gelir çeker giderizGemimiz aynıdır bizim

Kara Osman Nalbant



Gerek Yok

Son nazarın yetmişti her şeyi anlatmayaÖzüm dersini aldı, gerek yok taş atmaya

Kara Osman Nalbant



Geri Dön

Gelen yok giden yok kalmışım naçarKözümden ayrılan külüm geriElini çabuk tut bu fırsat kaçarHazanda bulduğum gülüm geri dön

Delice uslanmış deli akmıyorDost bildiğim Kelkit geri bakmıyorAklımdan geçiyor sesim çıkmıyorCana canan diyen dilim geri dön

Divane gönlüme geçmiyor sözümŞeyda bülbül gibi yanıyor özümTek damla çıkmıyor kurudu gözümDeryayı dolduran selim geri dön

Dertliyim derdime çare bulamamKirazlar kızardı daldan alamamPüsküllü sazımı gayrı çalamamPerde perde gezen elim geri dön

Kara’yım yandıkça artıyor hazımHiç kimseye değil aleve nazımBir çiçek yitirdim kış oldu yazımBuzları eriten yelim geri dön

Kara Osman Nalbant



Geri Ver

Ağustos ayında dağa kar verdimZemheri ayında bağa har verdimSonbaharda sana iki nar verdimBiri sende kalsın, birin geri ver

Güzeli överken, çirkini yerdimYerini bilenden olmadı derdimSana sakla diye, iki gül verdimBiri sende kalsın, birin geri ver

Ben arı sen çiçek sözümüz baldıBir hoyrat seherde, peteği çaldıKollarım boynunda yapıştı kaldıBiri sende kalsın, birin geri ver

Ayrılık kapımı, zamansız çaldıSeni ilkbaharda, elimden aldıGözlerim zülfünde, asılı kaldı Biri sende kalsın birin geri ver

Bucağımız geniş yolumuz dardıBağımız yemyeşil dağımız kardıSon gün bıraktığım iki şey vardıBiri sende kalsın, birin geri ver

Kara Osman Nalbant



Geriye Dönmem

Şairim can için, bir yere sinmemGemiden inip de kayığa binmemZühre beni gerdi geriye dönmemHüznü şerbet yapıp içen gibiyim

Besbelli karakış komşusu güzünÇayımız sert olur, özümüz tüzünDidelerde damla, gönülde hüzünBuğday ekip yulaf, biçen gibiyim

Bir günde kırk kere feleği uttumDüşümde sılanın yolunu tuttumBilenin ömrüne bir ömür kattımKöprüyü koşarak geçen gibiyim

İki günden beri ötmüyor kuşumGüneşi görmeden çatladı taşımBağıma kar yağdı belada başımGözü arkasında, göçen gibiyim

Gölün üstündeki, uçan gibiyimCananın bağında açan gibiyimKarayere tohum saçan gibiyimGüzelden güzeli seçen gibiyim

Kara Osman Nalbant



Getir

Meleyen kuzuyu eşmede bırakEşmeden çeşmeye öleni getirAğlayan dilberi çeşmede bırakBağrına taş basıp güleni getir

Damlaya yakınım deryaya ırakYolda ustasını geçemez çırakÖvgü dolu sözler yazanı bırakKem sözü sözlükten sileni getir

Yadın ateşinde pişeni yememSaklıdır içimde sırrımı dememTabibim gülümün elidir imemSen git de derdimi bileni getir

Söyle de gövele göllere dalsınKırk damlayı sayıp birini alsınBire bir ekleyen orada kalsınBir lokmayı beşe böleni getir

Daldaki goncaya biçilmez değerGülü güzel eden dikenmiş meğerBir gün yeni köye göçersen eğerKullar bağda kalsın köleni getir

Kara Osman Nalbant



Giderim

Gözümdeki damla tanır Fırat'ıÜç adımlık yere yormam kır atıDün gece düşümde geçtim sıratıDönülmeyen yola girdim giderim

Yalnız Yar yolunda eğdim başımıÜçe değil beşe böldüm aşımıGözlerimden akan kanlı yaşımıBoz bulanık sele verdim giderim

Bir günde kış etti felek güzümüÖter telli turna yakar özümüŞah olsa karşımda çekmem sözümüNamerdi meydanda yerdim giderim

Kanatlı kapımı kimse çalmadıNere gittiğimi soran olmadıDünya denen bağda gözüm kalmadıKırmızı gülümü derdim giderim

Yeter gayrı gönül seni yoramamAğardı saçlarım hayal kuramamBana yol göründü gayrı duramamBen bendeki bana erdim giderim

Karay'ım severim gülün alınıDikeni batsa da eğmem dalınıİşe yaramayan dünya malınıYolun ortasına serdim giderim

Kara Osman Nalbant



Gideyim

Kuş konan ağacın dalını eğmemBin dünya verseler çirkini öğmemBen, beni kıskanır eline değmemGözümü gözünde, görüp gideyim

Her maşuğun sözü can katar canaBütün alem duydu yar dedim sanaGünde birkaç saat ruhsat ver banaEski bağdan kırk gül, derip gideyim

Zerden zincir yapıp takayım sanaBir değil bin türkü yakayım sanaHer akşam sel olup akayım sanaBoz kumu bağrına, serip gideyim

Mor kuşak eskidi al mendil yeniNerde bir gül görsem anarım seniCeme dem gelince çağır da beniCana borcum varsa, verip gideyim

Her gün yar yar diye bağıran deliKırk yıl sonra tanır yar yazan eliKırk yıl önce kopan kırk sarı teliGönülden gönüle, gerip gideyim

Kara Osman Nalbant



Gidiyorum

Dağların kızıSen yanımdaykenNara düşer yanmazEksi kırkta donmazdımNerdesin üşüyorumTez yetiş düşüyorumSen yanımdaykenKorku nedir bilmezKırk kurşun yer ölmezdimDamla idim engin oldumKarun kadar zengin oldumHalimlere yakınZalimlere ıraktımServetimiDost bağında bıraktımDün yanımdaydınBugün yanımda yoksunGözüm arkamda değilGidiyorum ağır ağırAlem ne derse desinGözlerim kapalıKulaklarım sağır

Kara Osman Nalbant



Gitme

Sevdim bir kaşı karayıTerk ettim köşkü sarayıSenden aldım bu yarayıGülünü bırakıp gitme

Yiteceksen bağrımda yitDayanamam öldür de gitBen kav idim sende kibritKülünü bırakıp gitme

Kem sözlüler kör olurlarGece gündüz kin solurlarBir gün peteği bulurlarBalını bırakıp gitme

Emre dostluğu bitirmezZinhar kendini yitirmezElinde bir şey götürmezSalını bırakıp gitme

Kara Osman Nalbant



Gitti

Yar başında bulduğum yâr beni yardan itti Hiç ardına bakmadan geldiği yere gitti

Kara Osman Nalbant



Gölü Özledim

Mızrap teli vurdu, tel beni vurduKuzumu yemezse severim kurduGözlerim görüyor dizlerim durduLeylamı özledim, çölü özledim

Yazmaya gerek yok bellidir durakYakasız gömleğim, buraktır burakHasretim çiseye, mevsimler kurakDamlamı özledim, gölü özledim

El ayak buz tutmuş, bakışı sıcakBoş gibi görünür, doludur kucakYar için yanıyor sönmeyen ocak Közümü özledim, külü özledim

Cananın yerine kimseyi koymamDünyayı verse de şeytana uymamYad ellerde yadın sesini duymam Kuşumu özledim, gülü özledim

Kara Osman Nalbant



Gönlüm

Şu gönlümBir elime geçseNe ister bendenTutupYakasından sorsamGündüz niye üzgünGece niye mutluBenim üstümeDamla düşmezkenOnu kuru yerdeNeden sel alırBenYangına su dökerkenO niye benzin dökerŞu gönlümBir elime geçseSorsam ne istediğiniSöyleyin, ne yaparımBırak yakamı git!Sevdim senin gibiBen de sevdimYetmez mi derse.

Kara Osman Nalbant



Gönül

Sönmedi ocağım hâlâ yanıyorKüllerim, közlerim dünü anıyorYârdan haber aldım yaram kanıyorGel gör aynı yerden vuruldum gönül

Kalifet Dağı’nı görür gözlerimNere gittiğimi söyler izlerimTek adım atamam durdu dizlerimPeşinden koşamam yoruldum gönül

Kara kıza, kara gözle bakardımOnun için dağı taşı yakardımKelkit gibi boz bulanık akardımİndim düz ovaya duruldum gönül

Başımı çevirip baktım yuvayaBirden kanatlanıp çıktım havayaTekbirle açıldı eller duayaMusalla taşına kuruldum gönül

Kara Osman Nalbant



Gönül Köprüsü

Seyyah oldum dolaşırımBir yıldızdan bir yıldızaGönül köprü ulaşırımBir yıldızdan bir yıldıza

Yolcum öldü sağ hancılarBitmez bendeki sancılarOk atar şimdi avcılarBir yıldızdan bir yıldıza

Söylerim döndükçe dilimDostu uyandırsın yelimGün gelir uzanır elimBir yıldızdan bir yıldıza

Kim demiş bu deniz biterDamla kalsa bize yeterKara bülbül olur öterBir yıldızdan bin yıldıza

Kara Osman Nalbant



Gönül Seni Yoramam

Kırılan kolum yendedirBilirim çarem sendedirSuçun büyüğü bendedirElden hesap soramam ben

Taş üstünde çimen bitmezZemheride bülbül ötmezAklım yeter gücüm yetmezBu yarayı saramam ben

Dört mevsim şiir yazarımDeğmez dilbere nazarımGayri hayattan bizârımPembe hayal kuramam ben

Bir günde ağardı başım Eğildi doğrulmaz kaşım Otuz beşi geçti yaşım Gönül seni yoramam ben

Kara’yım ünü n’edeyim Anısız dünü n’edeyim Yıldızsız tünü n’edeyim Bu alemde duramam ben

Kara Osman Nalbant



Gör Beni

Yâr sen çağırmadan nasıl geleyimEl et de bir kere yolda gör beniZemheri ayında nasıl güleyimMayısın birinde dalda gör beni

Her nefes alışta seni solurumAradığım şeyi sende bulurumAslı’ya kavuşmuş Kerem olurumBir gece kapımı çal da gör beni

İnsan ektiğini bir gün biçiyorBizimle gelenler geri göçüyorGecikme sevdiğim vakit geçiyorAyakta duracak halda gör beni

Kara’yım duramam artık yoldayımDün ayakta idim bugün koldayımSeherde kendimden geçmiş haldayımBeyazlar içinde salda gör beni

Kara Osman Nalbant



Gör Hazımı Sen

Söyle de bileyim ne oldu sanaÇekerdin eskiden her nazımı senBin sözünden biri dokundu banaAğrıya çevirdin yâr sızımı sen

Toprak suya hasret bu gönül sanaBir nazar edeyim dön de bu yanaBelli senden esti sam yeli banaBir günde güz ettin yâr yazımı sen

Gün doğar gün batar seni anarımYedi sene geçmiş ben dün sanarımGece gündüz cayır cayır yanarımKöze döndüğüm an gör hazımı sen

Yokluğunda kurşun gibi ağırdımDuymadın mı kaldır diye bağırdımHer dem seni çaldım seni çağırdımEl için çalarsam kır sazımı sen

Kara Osman Nalbant



Gören Olmasın

Felek kar yağdırma yüce dağımaBir kere döneyim gençlik çağımaSon defa gireyim, gönül bağımaDereyim gülümü, gören olmasın

Bir sevda masalı, yazdığım ağıtOkursam dört satır ıslanır kâğıtTel tel et zülfünü, örgüyü dağıtGölgele gerdanı, gören olmasın

Görmesin gözlerim ağaran seriKim demiş ayrılık ölümden beriGök mavisi boncuk taktığım yeriÇek de perdeleri gören olmasın

Melek her kapıyı, bir gün aralarDavulsuz düğünde giyme karalarGördüğün her turna seni yaralarSakla gözyaşını, gören olmasın

Kara Osman Nalbant



Görmeden Sevdim

Cismini görmeden resmini çizdimBeni sevdiğini bir sözden sezdimBir gece düşümde, iremi gezdimBağcıyı bağına girmeden sevdim

Ekinler ağardı yayladan göçtümDost ile ekmiştim, yalınız biçtimDilberin elinden bir tas su içtimAslını neslini, sormadan sevdim

Bir atı, bin beyin üstüne sürdümYolumuzda biten zincanı bürdümBuseyi, çiseyi, düşümde gördümDamlayı, elimi sürmeden sevdim

Salimim dünkünden beridir halimHer soruma cevap vermiyor alimSöylerim söylerim, inanmaz zalimBircanı gözümle görmeden sevdim

Kara’yım kimseye demedim ağaGül bağa yakışır duman da dağaÖmrümde izinsiz girmedim bağaBiricik gülünü dermeden sevdim

Kara Osman Nalbant



Görüntü

Ceylanın yarasını sarmak için eğildimGörüntüye bakmayın eğilen ben değildim

Kara Osman Nalbant



Görünür

Kalkarsa eğer dumanıYüce dağda kar görünürGelirse yayla zamanıNere baksam yâr görünür

Balta vurdular dalımaGücüm yetmedi zalımaBir güzel baktı falımaUzun ince yol görünür

Bu ayrılık neyin nesiAğlatır turnanın sesiBülbüle altın kafesiGurbet elde pul görünür

Kara yanar, döner közeSığmaz ki sevdası sözeAşkın köprüsü kem gözeSırat gibi dar görünür

Kara Osman Nalbant



Göz Utansın

Yele yağmura rağmen bizi dalda tutansınDaldaki güzelliği, görmeyen göz utansın

Kara Osman Nalbant



Gözlerime Bak

Bu gece ay doğmasınYıldızları göreyim çıplakEllerinden tutayım sımsıkıSen gözlerime bak.Sonra balkona çıkalımÖnce kendi sigaranıSonra benimkini yakSen beni çek bir nefesBen seni çekeyim

Kara Osman Nalbant



Gözümüz Karadır

Kimse el süremez, bendeki meceCihanı koynunda, saklar bir heceCeylan eyvanıma, gelse her geceÖmür boyu bitmez çıramız bizim

Dost bilir yaramız her bahar azarBir gönül almaya yeter bir nazarBir dağda bin taşta, adımız yazarDünyada silinmez turamız bizim

Her canlı fanidir, her cansız bakiGüğümü çeşmeden doldurur sakiGözümüz karadır, parkamız hakiElbet bir gün gelir, sıramız bizim

Yol üstüne kurar bin türlü tuzakZalimin yükünü, çekemez kızakŞükür dosdoğruya, değiliz uzakBir karıştan azdır, şaramız bizim

Kara’yım ferim var er oğlu erimAdrese gerek yok, besbelli yerimBin can dua eder ben amin derimBir günde kapanır yaramız bizim

Kara Osman Nalbant



Gözyaşım

Bedenimde başımsın, soframdaki aşımsınBen senin kara kaşın, sen benim gözyaşımsın

Kara Osman Nalbant



Gurbet

Ben bu yükü taşıyamamBelli sensiz yaşayamamBaşımı da kaşıyamamElim gurbet elde kaldı.

Dost bağına giremem benGüllerini deremem benHiçbir şeyi göremem benGözüm gurbet elde kaldı

Aşımı yârsiz yiyememEl al giyer ben giyememÇiğdeme canım diyememDilim gurbet elde kaldı

Feleğe gücüm yetmiyorDertler beni terk etmiyorBağımda bülbül ötmüyorGülüm gurbet elde kaldı

Kara’yım vadem dolacakGözüm arkamda kalacakMelek benden ne alacakCanım gurbet elde kaldı

Kara Osman Nalbant



Gurbet Elde

Yârdan ayrılmışım geri dönememYollar sırat gibi dar gurbet eldeDenize atsalar yine sönememBuz dağını yakar nar gurbet elde

Güneş batar sarı yıldız doğardıGöz nurumuz karanlığa boğardıBizim elde dağa taşa yağardıSerime düşüyor kar gurbet elde

Yel esti ardımdan senden ıradımAlamadım yarım kaldı muradımKarış karış nokta nokta aradımBir dost bulamadım yâr gurbet elde

Kara’yım nazlı yâr gel beni aparTelli turna gibi bin çığlık koparSılada düşmanım olsa ne yaparYedi yerden sokar mar gurbet elde

Kara Osman Nalbant



Gurbet Elde Kaldı

Al içinde sarı idimBir güzelin yari idimMor çiçekte arı idimBalım gurbet elde kaldı

Yaramı sazla dağladımNarın dibinde ağladımOyalı yazma bağladımDalım gurbet elde kaldı

Yâr koynunda kalamadımBir çıkar yol bulamadımEl uzattım alamadımGülüm gurbet elde kaldı

Kara’yım yâr dara düştümYâr yolunda yara düştümKor içinde kora düştümKülüm gurbet elde kaldı

Kara Osman Nalbant



Gül Beni Tanır

El ettim el olmuş yanıma gelmezAğlarım ceylanım, yaşımı silmezEkimde doğanlar derdimi bilmezDeli poyraz denen, yel beni tanır

Kumaşın hasını, yar saklar sonaAşık sitem eder çıkmayan canaKelkit Vadisi'nde, git de sor onaHer gün taşa çaldı, sel beni tanır

Dillerde dolaşan, türküler bizimPeriye söylemem özümde gizimPüsküllü sazımda, yiter mi izimParmağımı bastım, tel beni tanır

Kamil olan insan şeytana uymazKarenin yerine, yamuğu koymazEl oduna düşse, sıcaklık duymazKırk yıl kına yaktım el beni tanır

Kara’yım bu handa, eroğlu erimCanımı vermeden eğilmez serimCümle alem bilir, hazırdır yerimBin bir can unutsa, gül beni tanır

Kara Osman Nalbant



Gül Eylerim

Aşk ile dokununca dikeni gül eylerimYar benden su isterse damlayı göl eylerim

Kara Osman Nalbant



Gülcihan

Sıhhati yar sorar malı mülkü elGülü uyandırır seher denen yelMekanımı söyler sazımdaki telYolda beni ele sorma gülcihan

Saydım on kişinin dokuzu sağırÇık gönül dağına seherde bağırUzun ince yolda yükün çok ağırBilerek kendini yorma gülcihan

Yel eser zülüfler gerdana değerGüneş yüzü öğer, ay gözü öğerSeyvanda yalınız, uyursan eğerÖterim kendini kurma gülcihan

Bir ece bir kere yar derse canaSevda sudan önce karışır kanaKan değil bu canı, veririm sanaBeni el okuyla, vurma gülcihan

Bir gün kurur ise, çağlayan dereKalk seherde çağır, piri bin kereAlından vurulup, düşersem yereBeni ak kefene, sarma gülcihan

Kara Osman Nalbant



Güle Dokunma

Kalkıp er seherde uğradım hanaAk sakallı bir pir, seslendi banaBağa her gelişte söyledim sanaBülbül değil isen güle dokunma

Her yaralı yürek, yar diye atarEmrah ile Selvi yan yana yatarGönülsüz dilberin sözleri batarKına yakmadığın ele dokunma

Sevdanın deresi hep duru akarGördüğü damlayı peşine takarİntizar eden can deryayı yakarİçinde köz olan küle dokunma

Maşuk sevdiğini gözüyle öğerAşığın bir sözü bin cihan değerSen de benim gibi deliysen eğerAkordu bozulan tele dokunma

Kara Osman Nalbant



Güle Koşarım

Hedefi vurmadan, atımdan inmemAlevim güneşi görmeden sönmemYolum hak yol ise, geriye dönmemYağmur yağış demem dağı aşarım

Her dem her çatıda babadır uyumDostuma koşarım, alırsam duyumBulanmaz dereyim, tatlıdır suyumBir gün sakin akar bir gün taşarım

Erdem dost bağına, izinsiz girmezÖksüzün malına, zinhar el sürmezCimri kırkı sayar bir koyun vermezBu mal benim diyen, akla şaşarım

Hiç uğraşma gafil, ölçülmez enimBin bir kol kırılsa, saklar bir yenimZalime saldırmak, görevim benimSakarya coşunca ben de coşarım

Kara’yım söylerim sözlerim aktimKesemde yok ise, verecek naktimHelalleşmek için kalmışsa vaktimArkama bakmadan, güle koşarım

Kara Osman Nalbant



Güle Şiir Okurken

Güle şiir okurken, perdeyi aralayınİçinde bülbül yoksa üstünü karalayın

Kara Osman Nalbant



Güle Yazdım

Savur küllerimi seherin yeliGitsin kara sevda olduğum yereAlda götür beni baharın seliBırak boncuğumu bulduğum yere

Ömrümde bir kere feleği ütsemKonup gül dalına seherde ötsemTelli turna ile ah ben de gitsemHer gün hayaline daldığım yere

Ufuk kızarınca doldurdum demiHer yudumda seni anarım EmiBeni boynu bükük getiren gemiAl da geri götür geldiğim yere

Kara’yım zamana vermedim değerGördüm yazın sonu güz imiş meğerYâr bu canı sensiz verirsem eğerKırmızı gül bırak öldüğüm yere

Kara Osman Nalbant



Gülizar

Sarı yıldız kaydı, gözlerim aydaDört mevsim izini aradım çaydaHekimin sürdüğü, etmiyor faydaDerdimin dermanı sensin Gülizar

Yıldan yıla kalır karımız dağdaKarayel gazeli bırakmaz bağdaSoluna oturdum gözlerim sağdaParmak ısırtacak, zensin Gülizar

Yiğit gibi yiğit yardan ah almazBin kara çalana, bir kara çalmazTürkü çığıranın, yeri boş kalmazOlmadığım yerde bensin Gülizar

Kara’yım bakışım, bir bağı yakarHer su bir yol bulup, engine akarDilber sol yanına, bir yıldız takarNice sır saklayan, yensin Gülizar

Kara Osman Nalbant



Gülüm

Bir nazar eyledin yaktın solumuYedi yerden kırık gel sar kolumuEninde sonunda buldum yolumuSadık yâre doğru yürürüm gülüm

Kar yağınca kapanırsa yollarımParça parça olur bütün dallarımTartmazsa yükümü eğer kollarımBelime bağlayıp sürürüm gülüm

Bağa poyraz eser dal dala değerYaren meclisinde dost dostu öğerHer akşam adımı anmazsan eğerSabahı beklemem çürürüm gülüm

Koru sev, zoru sev yokuşu düz etGünde bir kez olsun deliden söz etBuludun ardından bana bir göz etSeher vakti seni görürüm gülüm

Kara Osman Nalbant



Gülüm Demedim

Sevdam dökülür yazıyaSenden başka kırmızıyaGülüm demedim demedim

Çiçek takmış yakasınaDöner bakar arkasınaGelin senden başkasınaCanım demedim demedim

Yâr bedelsin sen her şeyeOtur gel şu başköşeyeSenden başka hiçbir şeyeBenim demedim demedim

Bile bile zoru seçtimDikenli yollardan geçtimAteşin içine düştümYandım demedim demedim

Kara’yım yayladan geçtimÇiçek çoktu seni seçtimSen doldurdun ben de içtimKandım demedim demedim

Kara Osman Nalbant



Gülüyorum

Yaşamak güzel şeyİtirazım yok sözüneSen hiç yaşarkenÖlmeyi denedin mi?İnsan bir kez ölürDeme canım benimİnanması zor belkiBen bir gündeBeş kez ölüyorum.Bülbülün sesineUyanırım her sabahElimde dertli sazımYanımda kimse yokSeyvanda yalnızımHilali seyrederkenDünyayı ikiyeGüneşiOn ikiye bölüyorum.GörüyorsunHiç kolay değil işimİşte ben böyleyimYaşarken ölüyorumBitmedi güzelimGerisini söyleyeyimGüz güllerim elimdeÖlürken gülüyorum.

Kara Osman Nalbant



Gün Bitiyordu

Üç gün önceGeleceğim demiştiTam zamanındaSaat üçte geldiKoltuğa oturmadıSandalyeye iliştiNeyin var cano dedimHiç dedi…Biraz sonraSol gözündenÜç damla düştüİki kahve yaptımBenim yerimeSen iç dedi…Saate bir göz attıSol eliniSımsıkı tuttumYalnız gidebilir misinBitanem dedimGüç dedi…El ele çıktık dışarıAcı bir poyraz esiyorduGün bitiyorduKızıllığı görüyordukKorkusuzdukYan yana iki aslan gibiDimdik yürüyorduk

Kara Osman Nalbant



Gün Bitti

Döndüm doğuya baktım, batıda kalan azdıBiraz sonra ufukta, gün bitti diye yazdı

Kara Osman Nalbant



Gün ve Dün

TabibimGünü sorma, dünü sorŞikâyetim yok gündenKaç kez vurulmuşumBilmiyorumYa saymadımYa da sayamadımBütün yaralarım dündenMenekşemi doluÜçgülümü sam vurduEle değilSele verdim kan gülleriniDağları aşamadımVadiye ulaşamadımKözü de güzü de iyi bilirimBaharı yaşamadım.HabibimEskiden bu son durak derdimŞimdi durak diyorumEy felek yeter ettinYakamı bırak diyorum.Sızlasa her yanım benimDert etmem ben canım benimYanacağım yanacağımBitmeyeceğimDemir attım bu limanaHiçbir yere gitmeyeceğimKorkma!Sarhoş olmuyorum artıkBugünüDün etmeyeceğim.

Kara Osman Nalbant



Güneşi Gördüm

Seni sevdiğimiÖnce gözlerim söylediSonra ellerimBen beyazSen kırmızılar giymiştinMevsim baharMayısın biriydiHer taraf yemyeşilSeni seviyorum demeninTam yeriydiGece yarıyı geçinceSeni karşımaYüreğimi elime aldımYağmur gibi döküldüDilimden hecelerimGüneşi gördüm gözlerindeGündüz oldu gecelerim

Kara Osman Nalbant



Güneşi Görmedim

Sen sormadınBen söylemedimAylar geçtiGüneşi görmedimKalmadı tadım tuzumDarağacında gecelerKaç gündür uykusuzum.Sert esti feleğin rüzgârıBaşıma yıkıldıGönül sarayımKimim varSenden başkaKimi arayım.Geleceksen gelYaradan’dan başkasınaYalvarmayı bilmemBu yaşaca gülmedimBundan sonra da gülmem

Kara Osman Nalbant



Güneşim

Meleğim, sakın banaAyın kaçı diye sormaGüle gül vermediğimGünleri sildimBana gül demeSeni görmedenGülememGel deme sakınYıldızın yanındayımBırakıp da gelememUnutur muyum hiçSana gül verdiğimGünü bilirimBekle beni, uyumaŞafak sökerken gelirimMeleğim, çelik yeleğimHer akşamZühre gibi doğuyorsunTutup boğazındanKaranlığı boğuyorsunNe ben ne bir başkasıBir güne sığdırabilir seniGüneşim benimSen her gün doğuyorsun

Kara Osman Nalbant



Günlerin En Güzeli

Kokun en güzel koku sesin en güzel ündürGünlerin en güzeli senin doğduğun gündür

Kara Osman Nalbant



Güz Çiçeğim

Güz çiçeğimSeniSazımdaki sarı tel gibiAğustos sıcağındaTerimi soğutanYel gibi sevdimBazen dallarımı kırdınSana hiç darılmadımGülesin diyeNasıl sevdiğimi bilesin diyeAdını gül koydumSen hiç gülmedinYa da felek güldürmediHiçbir şeyeSana sarıldığım gibiSarılmadımÇöl ceylanımPeşindeyim, yorulmadımHatıralar beni düneSeni ilk gördüğümGüne götürüyorO gün seniVeli gibi sevmiştimŞimdi deli gibi seviyorum

Kara Osman Nalbant



Güz Günü

Aşka yandım yanık çıkar avazımSakın sırlarımı söyleme sazımSusuz geçti benim deryada yazımGüz günü su içtim gülün elinden

Şu garip başımdan eksilmez dumanDinmiyor fırtına vermiyor amanYere düşer yaprak gelince zamanGazel kurtulamaz yelin elinden

Aldı kahpe felek benden öcünüAh ile vah ile geçirdim dünüBağımıza yağmur yağdı güz günüGülü alamadım selin elinden

Dinle ey sevdiğim sana son sözümDoya doya baksın şu kara gözümBir su ver içeyim yanıyor özümZemzem olsa içmem elin elinden

Kara Osman Nalbant



Güzdeyiz

Dün yazdığım şiiriBugün ezbere okurumDokunamamEl yakar satırlarımResmine baktıkçaSeni çeşme başındaGördüğüm günü hatırlarımYazman kırmızıHızman sarıSen çiğdem çiçektinBen arıBöyle karşılamıştıkYıllar önce baharı.El ele tutuşup koştukKoştukça coştukEkin ektik, çayır biçtikDüğünde, bayramdaYağız atlara bindikYokuş çıktık iniş indikDüzdeyizYaz bitti diyorAsmanın yapraklarıTut elimden bırakmaGüzdeyiz

Kara Osman Nalbant



Güzel

Kırmızı gülde güzelTürkülerDilde güzelUzarsa siyah saçlarGüzelde, belde güzelBayrak direkteSevgiYürekte güzelDürüstlük özdeGözyaşıGözde güzelHızma burundaÇiçek dalındaSenKolumda güzelsin

Kara Osman Nalbant



Güzele Doğru

Çare bulur düşünen serHoşgörü savaşı keserŞair rüzgar olur eserGüzelden güzele doğru

İnananlar kalmaz naçarKar altında çiğdem açarBeyaz güvercinler uçarGüzelden güzele doğru

Bağda bülbüller şakıyorGökyüzü bize bakıyorDamla sel oldu akıyorGüzelden güzele doğru

Çay bulanır ırmak coşarBir damla bin bendi aşarKüheylan atlarım koşarGüzelden güzele doğru

Kem sözü dilden atalımEyleme sevda katalımHer gün bir adım atalımGüzelden güzele doğru

Kara Osman Nalbant



Güzü Sormayın

Yazı unuttum Güzü sormayın Baharı dün gibi hatırlarım Yüreğim bir çiçeğe geniş İki çiçeğe dardı Kırmızı bir gülüm vardı Güle nazar değdiğini Duymuştum Bu yüzden adını Boncuk koymuştum Ona şarkılar söyler Şiirler yazardım Geceleri düşümde Gündüzleri Gözümün bebeğindeydi Yerine kimseyi koymazdım Yirmi dört saat seyreder Doymazdım Bir güz günü Gülü kopardım dalından Biliyorum, ölmedi O günden beri gülmedi Nerede bir gül görsem Mezara giriyorum diri diri Pişmanım demek yetmiyor Yok mu içinizde Ellerimi kesecek biri

Kara Osman Nalbant



Haber Yok

Kalkmış tor kekliğim, durmadan öterCan dostu ölmeden bir görsem yeterDünkü yaptığım burç, gözümde tüterKaleden haber yok surdan haber yok

Hoyrat cano demiş kanmış bir güzelKırk yaşından sonra, bulunmaz tezelGül daldan ayrılmış bağ bahçe gazelAlevden haber yok kordan haber yok

Güzün konan kuşlar, terk etmiş gölüGönlümde yemyeşil mecnunun çölüSordum ben uyurken, yel almış külüAsımdan haber yok ardan haber yok

Sürüm susuz kalmış, çobanım ağlarHer yazın yağmura, dargındır dağlarKasım sanki hasım, kurumuş bağlarÇiseden haber yok şırdan haber yok

Kara der bu handa dost dostu yorarHer aşık her maşuk, son demi sorarBin deniz kaybeden, bin damla ararErenden haber yok erden haber yok

Kara Osman Nalbant



Habersiz

Gövel ördek yalnız yüzerÇilesinden göl habersizKırmızılar giymiş gezerBülbül ölmüş gül habersiz

Gözüm yaşlı dünden beriGidenim dönmedi geriAteşin düştüğü yeriDostlar bilir el habersiz

Beşer bulur ettiğiniGörür yolun bittiğiniKimin nere gittiğiniMevla bilir kul habersiz

Kara seyret son düğünüHerkese de döndüğünüKözün neden söndüğünüDamla bilir sel habersiz

Kara Osman Nalbant



Hancı

Önümü kesip durdularYokuşa sürüp yordularGüneş doğarken vurdularYaralarım yeni hancı

Bırak bir gece kalayımDerin uykuya dalayımKandilinde yağ olayımYak her gece beni hancı

Alevler sardı özümüKülüm örtmedi közümüTanırsın görsen yüzümüAl içeri beni hancı

Su varsa çağır geleyimBir yudum içip öleyimSeni sadık yâr bileyimGönlüne göm beni hancı

Kara Osman Nalbant



Hancı Sarhoş

Yola çıktım yokuş yolumKözdü kömür oldu solumKırk senedir tektir kolumYarda kaldı yarım benim

Aşığım ben yuva yıkmamEl sözüyle yoldan çıkmamKorkarım aynaya bakmamHer an yağar, karım benim

Can dert eder, canlar yanarHer demde dost dostu anarYar sarmazsa yaram kanarMosmor olur, sarım benim

Hancı sarhoş yolcu neylerBu feryadı duysun beylerDöner dili, bir gün söylerBülbül olur darım benim

Kara Osman Nalbant



Hani Gelecektin

Hani sen gelecektinBir yaz gecesiGelip alacaktım seniİnmediğin limandanEllerinden tutacaktımYıldızlar bize bakacaktıBeyaz güvercinimHani, gelecektinBelki yağmur yağacakBelki benSevincimden ağlayacaktım SenGözlerimi silecektinSeni tanırımSözünde dururdunYoksa,unuttun mu?

Kara Osman Nalbant



Haset

Ben her dağı aşarım, bana beni set etmeKazanmak ister isen çok çalış haset etme

Kara Osman Nalbant



Hasret

Ey! Gökyüzündeki kızDenizlerGözlerini kıskanırBulutlar saçlarınıBazen ay ışığıBazen kızgın güneşSabahı müjdeleyen yıldızEy! Gökyüzündeki kızHasretim sanaKuşlara kanat olsamHep yanında olsamGüneşten kına yaksamEllerineGökkuşağı kemerYıldızlardan küpeSaçların bulut bulutTut hadi! Ellerimden tutYıldızlarda evlenelim bizGökyüzünde yalnız ikimizEy! Gökyüzündeki kızHasretim sanaKuşlara kanat olsamHep yanında olsam

Kara Osman Nalbant



Hatıra Devri

Benim tarihimAğlamakla başlarNe kaba taş, ne yontma taşYalnız doymak isteyen bir başÖnce gülmeyi öğrendimSonra sevmeyiKırdım ayaklarımdaki duşağıSokaktaydım artıkDediler kimin uşağıKapandı çocukluk çağımArtık okullu olacağımDefterler, kalemler arkadaşımDurmadan ilerliyor yaşımEl öptüm, ayrıldım okuldanBaşladı gençlik çağımSandım hep böyle kalacağımÇok koştumGelmedi yolun sonuBu benim sevda çağımEvlenip ayrılacağımEllerimde kıpkırmızı kınaKoçyiğit haydi akınaÇalışmak zamanıdırHem de çok çalışmakArtık görevimizBizi büyütenlere bakmakSıkıntılı geçti yıllarDüşmek, kalkmakHiç gelmedi aklımaDönüp arkama bakmakZaman yaklaştıBaston elimdeGün geçtikçeAklaşır siyah saçlarHatıra devrim başlarÇeker giderim ansızınKalır başucumdaFatiha yazan taşlar

Kara Osman Nalbant



Hatırla

Kulak ver sesime gün etme günüSonunda seher var incitme tünüHer gün gelir geçer unutma dünüUmmana dalsan da çölü hatırla

Sabahtan gelirim akşamki cemeNe az derim ne çok verilen semeSakın adın neydi unuttum demeKözümü gömdüğün külü hatırla

Sırrını insandan saklamaz doğaZamanı gelince kar yağar dağaGazel döktü diye darılma bağaBaharda derdiğin gülü hatırla

Yağmura sitem et damlaya küsmeBir gün demiyorum bir gece esmeBir kere daha bak sendeki resmeGözümde gördüğün gölü hatırla

Kara Osman Nalbant



Hatun

Her bağın gülü solar solmayan gül kadındırBu hayat sensiz olmaz, hatun senin adındır

Kara Osman Nalbant



Hayal

Ağır ağır geçtimHer gün geçtiğim yoldanBeş geçe saat dördüKırmızılar giymiştinGözlerim seni gördü.Ne hal sordun ne hatırHayal olmalı gördüğümKesmiyorYokluğunu satır.Bahçende güllerYollarda ben divaneBaykuşlar ötüyorGel gör!Saray virane.İzlerine basarak yürüyorumHangi pencereye baksamSeni görüyorumKulağımda bir ses çınlarBeynimde parçalanırPeş peşe kurşunlar

Kara Osman Nalbant



Hayat

Bana bir deniz gerekOldukça derinHadi bakYok mu ki gözlerinBana bir yel gerekOldukça serinBeğendin mi yaptığınıBu yangınSenin eserinDün de yanıyordumBugün deDünyada yarın yokHayat bu işteKısa bir oyun kadarBana bir çukur gerekBoyum kadar

Kara Osman Nalbant



Hayırsız

Yine bir derdi var eğmiş başınıHışım gibi geçti görmez hayırsızAsmış suratını yıkmış kaşınıBir kuru selamı vermez hayırsız

Esiyor başında kavak yelleriUzansa yıldıza değer elleriÜzerine çise yağmış gülleriGelip seher vakti dermez hayırsız

Yağmur gelir gövce belden yelinenKol kola gezerken gördüm elinenYâr sevdim demesi kolay dilinenSözünün ardında durmaz hayırsız

Köz oldu son sözü yaktı Kara’yıDarıldım bu yüzden açtım arayıCan evimde duran eski yarayıGelip de bir gece sarmaz hayırsız

Kara Osman Nalbant



Haznedar

Yel eser yel içindeYağmur yağar sel içindeSu sesi yaramı deşerDamlalar yereCemre yüreğime düşerBir gecede eritir karıHem ben beklerimHem çiçeklerSabırsızlıkla baharıGönülBir çiçeğe konarÇiçek olgunlaşırOlur narİşte o meyvenin adıdır yârYâr hazine, ben haznedarOnu beklerimÖlünceye kadar

Kara Osman Nalbant



Hele Gide

Bir mektup yazdım yâreHele gideÜzülmeDolmasın gözlerinKim bulmuş gurbete çareGündüz çiçeklerleGece yıldızlarla beraberimYirmi dört saatSeni düşünüyorumKendimden bihaberimKanatlarından asılıyorumKuşlarınBiri bitinceBiri başlıyor yokuşlarınSırtımı batıya döndümDoğuyu gözlüyorumSebebini sormaSöylememHer geçen günSeni daha çok özlüyorum

Kara Osman Nalbant



Her Dem

El açana yok deme, bir lokmayı bölen olHer dem mazlumu koru bu uğurda ölen ol

Kara Osman Nalbant



Her Gömlek Ere Gelmez

Ne giyecek bellidir, her gömlek ere gelmezAl gömlek giyenlerin sırtları yere gelmez

Kara Osman Nalbant



Her Mektubu Okuma

Gönderene iyi bak her mektubu okumaDesen senin değilse o kilimi dokuma

Kara Osman Nalbant



Her Şeyim

ŞairimBaşı karlı dağaGazel döken bağaKül içindeki közeYardan duyduğumHer sıcak sözeŞiir yazdımİlk satırdaCanım, mircanımAlım dedimBalım dedimGönlümdeki gölümKokladığımGülüm dedimBülbülümKanıyor yaram dediGel de sar karam dediGüneşim dedimYiğidim dediAslanım dedimHer şeyim dediBu söze ne denirİki gözümKalmadı kalmadıSöyleyecek sözüm dedim

Kara Osman Nalbant



Her zaman Böyleyim

Canım, dağ ceylanımYıllardır seni anlattımBu şiirde beni anlatacağımCanım demediğim dilbereKaşımı kaldırıp bakmamSevdanın gölü dururkenHoyratın gölüne akmamCanım bin kez yansaBir kez can yakmamHaram karışan aşı yememDuymak istemediğim sözüHiç kimseye dememDaldaki kuşa taş atmamYaşamak istemediğim şeyiDüşmanıma yaşatmamDoğru söyleyeniHer zeminde överimBir kez yar diyeniBir ömür severimKara yerde kara karıncayıGörür gözlerimNe canı ne cananıİncitir sözlerimDaha ne söyleyim canımEksiğim varsa tamamlaİşte ben her zaman böyleyim

Kara Osman Nalbant



Herkese Yeter

Arslanı kim doğurur, sevdayı biz asarsakDünya herkese yeter insan gibi yaşarsak

Kara Osman Nalbant



Hırsız

GülümFeleğin kolları uzunBenim kollarım kısaMucize bekleme bendenAdım Kara OsmanDeğil ki Hazreti MusaGeçeceğin yeri bilsemÖnünü keseceğimGece gündüz yel olupPeşinden eseceğim.Bastığın her yereBir gül dikeceğimEl arsız dese deSabah akşamDurmadan öteceğim.Felekten korkar daSesime ses vermezsenSeni sana bırakmamBütün alem seyredecekSeni senden çalacağımDünyada ödül alanİlk hırsız ben olacağım.

Kara Osman Nalbant



Hicran

Sabah mı akşam mı bilmemEkledim gündüzü geceyeSenelerce bekledimCevap veren olmadıSorduğum bilmeceyeDeryanın ortasındaBir yanıp bir sönüyorumKapıldım bir girdabaDurmadan dönüyorumAnahtarsız kelepçeKırk yıldır bileğimdeHicran iki hece değilİki kurşun yüreğimdeGece yarıyı geçinceYıldızları sayıyorumZühre’ye bakıncaYumuluyor gözlerimYağmur gibi peş peşeKağıda dökülüyor sözlerimŞiir denen kilimiHece hece dokuyorumDün aya yazdığımıBugün güneşe okuyorumHuma dağdanBülbül bağdan sesleninceKendimden geçiyorumBu hasret bitsin diyeYüreğimi yakan hicranıVuslat tasına doldurupBir yudumda içiyorum

Kara Osman Nalbant



Hikâye

Horozlar ötünce uyanırdımAnam kalkar, inekleri sağarBirer tas süt içerdikÖküzler koşulur kağnıyaGün doğmadan, çoluk çocukTarlaya göçerdikBabam yan yatarTık tık tırpanını dişerDedem kemlik yolardıBıtırak batmasın diyeBileklerine bez dolardıÖğle sıcağıBaşakları kavururSuratımızı yakardı.Dedem kağnıya ekin yığarBize gölge yapardıÖğle yemeğiniKağnının gölgesinde yerdikArdından birer tas ayran içerAllah’a şükrederdikİkindiye doğru poyraz eserdiİştahlanırdı babamTırpanı iyi keserdiAnama dönerYarışa var mısın derdiBen olurdumBu yarışın hakemiÇok geçmezdiDolardı anamBabamın beline kemiGüneşin batımınaBir mızrak kalaKağnıyı yığmaya başlardıkBu işi hep dedem yapardıBeğenmezdi işin kötüsünüCanı da oldukça dardıBağları evirir çevirirKağnıyı adam akıllı yığardıKıyıda köşedeBir şey kalmasın diye arardıkDirgeni, tırmığıKağnıya sıkıca sarardıkBen okun üstüne binerdimTehlikeli yere gelince inerdimKöyün kağnılarıPeş peşe dizilirdiYola yan yana çizgiler çizilirdiAğır olurdu öküzlerin yüküNal çivileri toprağı delerdiÖküzler sert gidinceArabalar ya evler ya devrilirdiKağnılar gacır gucur bağırırdı



Dedem sesini bu sese katarTürküler çığırırdıArada bir kağnıyı direklerdikÖküzler dinlensin diyeBirkaç dakika beklerdikHarman yerindeSapları yığına yığardıkÇökelekli yapardı babaannemOn kişi bir sofraya sığardıkİşte böyle geçerdiBir günümüzYazdım ki unutulmasınŞiirlerde kalsın dünümüz

Kara Osman Nalbant



Hoşçakal Diyemem

Zaman su gibi akıyorGecenin yarısını sardıkSen ev sahibiBen konukGözlerinden aktı sevdaİçime oluk oluk.Deryaya sığmayanıDamlada nasıl gizlerimAdımı dağa, taşaSararan yaprağaKara toprağa yazdımSilinmez kalır izlerim.SerçelerSeheri müjdeliyorBiraz sonra gideceğimAyrılık sözcükleriÖnümde bal olsaYiyememSen güle güle desen deBekleme bendenBen hoşçakal diyemem

Kara Osman Nalbant



Hüseyin

El Hüseyin tel HüseyinBugün esen yel HüseyinGece gündüz Yaradan'aDua eden gül Hüseyin

Öz Hüseyin söz HüseyinKül Kerbela köz HüseyinBin göz var gözün içindeGüzel gören göz Hüseyin

Sağ Hüseyin sol HüseyinÖnümüzde yol HüseyinYan yana yatar şühedaBu çınarda dal Hüseyin

Muharremde aş HüseyinEğilmeyen baş HüseyinDamlası derya doldururGözümüzde yaş Hüseyin

Dağımızda kar HüseyinYar içinde yar HüseyinMahşerece sönmeyecekKerbela’da nar Hüseyin

Kara Osman Nalbant



Hüsniye

Adı yeter dostlar, gerek yok sözeYüzü küle dönmüş yürekse közeYitirdiğim yerde, geldik göz gözeKaç yıllık hasretle, baktı Hüsniye

Sevda ocağında, kül bekler közüOluklu çeşmenin, görünmez özüAlem’den ağırdır hoşça kal sözüSon gülü boynuna, taktı Hüsniye

Naçar kalanların, doğrulmaz kaşıÇok belli kahrından ağarmış başıArından çıkmamış, gözünün yaşıBakarken gönlüme, aktı Hüsniye

Başka güne kaldı, bitmedik davaAnladım maşuğa, çok uzak nevaGüneş battı hemen karardı havaDerhal çakmağını, çaktı Hüsniye

Kara der bu demde neyleyim avıAsla unutamam duyduğum savıSevdanın narından kuruyan kavıŞehir meydanında yaktı Hüsniye

Kara Osman Nalbant



Hüzün

Benim gözümde bahar, gülün güldüğü andırDuygusal insan için, her hüzün bir hazandır

Kara Osman Nalbant



Ilgaz

An gelir kör hakim, bir canı teklerYüz suçun üstüne yüz daha eklerKaçmaz hiçbir yere yareni beklerUmman olmuş şarın, adıdır Ilgaz

Alem beni duysun, sıla her şeyimOcakta yetiştim, dedemdir beyimDostum, bu durağın sanını deyimMircan görmüş canın adıdır Ilgaz

Alnından okunmaz, bu dağın yaşıGidenler deneyin baş yarmaz taşıZirvesi görünmez, dumandır başıHer dem yağan karın, adıdır Ilgaz

Sus desende susmaz turnası öterBir üçgül koparsan, on üçgül biterYaren ateş yaksa bin duman tüterHer dem yanan narın, adıdır Ilgaz

Kara der kim demiş ağlayan haklıDüşünür kullanmaz her insan aklıGelen geçen dostlar özünde saklıCan dost, sonbaharın adıdır Ilgaz

Kara Osman Nalbant



Irağım

Bağdaki adım kara dağın başında ağımKara yere çok yakın, gülüme çok ırağım

Kara Osman Nalbant



İçimdeki Yağmur

Kendimi çağırdım, bugün bin kereBir damlaya hasret, kurumuş dereYaprağın yerine, ben düşsem yereİçimdeki yağmur diner mi bilmem

Görünmez pehlivan herkesi yenerVakit tamam olur, sancımız dinerAdem yayan gitmez bir sala binerYar beni görünce, iner mi bilmem

Gül yüzlü sevdiğim, halayda serdiYaradan her zaman hakkımı verdiBir buse isterdim, Cennet’te derdiAzize sözünden döner mi bilmem

Yalazım soldadır dostlarım sağdaHer an figan eder kekliğim dağdaBircanıma gönül, verdiğim bağdaYaktığımız ateş, söner mi bilmem

Kara’yım yareni beklemem bardaBilirim her kem söz yaradır şardaHayat bu mircanım, kalırsa dardaSon gün el atına biner mi bilmem

Kara Osman Nalbant



İki Damla Yaş

Bir bahar akşamıYolda rastladım sanaYürüdük sessiz sedasızSen sağda ben soldaGözlerimiz konuştuYoldaş olduk.Her gün aynı yerdeAynı saatte bekledim seniBir gün gülerek geldinTutuştuk el eleÇöktük ardıcın dibineKonuştuk uzun uzunArkadaş olduk.Bir kış günüÖnce kapını açtın banaSonra yüreğiniDertleştik haldaş oldukBüyük mü söyledim neGülümü hiç kimseyeVermem demiştimBir güz günüHiç hesapta yokkenYitirdim seniAyrılmadık ayrı düştükGöz ucundaİki damla yaş olduk

Kara Osman Nalbant



İki Göz Ev

Sinesi sahn-ı seman, kalbi iki göz evdiEla gözlü sevdiğim beni o evde sevdi

Kara Osman Nalbant



İki Gözüm

AşığımYirmi dört saatSeverimGece Zühre’yiEn güzel yıldızıGündüzSüpürge saçlı bir kızıAy ışığında kızarırGüneş ışığındaYanarımSevdiklerimiGünde bir kez değil Bin kez anarım.AşığımSana aşığımYa bülbül olurÖlenece öterimYa da Kerem gibiBuram buram tüterim.Bu sana hem ilkHem son sözümSeniYalnız seni sevdimİki gözüm

Kara Osman Nalbant



İki Gün

Hasretlik çeken için, iki gün bir ömürdürİlk gün köz olan yürek ikinci gün kömürdür

Kara Osman Nalbant



İki Köy

Hava karardıGölün kıyısındaBıraktığım gülüBir damlaya hasretÇölü düşünüyorumBir bahar akşamıydıSeni çok seviyorumDemiştimSen de anındaBen de seni demiştinBir yaz akşamındaYine seninleyimSeni, bendeki seniÇoktan öte sevmişimÖlümden öte köyYok derdi velilerBir deliden öğrendimAşıklar için varmışCanım, ceylanımSen yanımdaykenŞimşekten üreğimTut elimden gidelimÖlümden ötedeİki güzel köy varBiri senin yüreğinBiri benim yüreğim

Kara Osman Nalbant



İki Mezar

Narı sevda için dua ederizHer ateşte yanmaz dalımız bizimDeniz kuruyunca çeker giderizKuru yerde yüzer salımız bizim

Bazen gemideyiz bazen saldayızGündüz gökyüzünde gece daldayızYorulmak bilmeyiz her gün yoldayızDoğuştan böyledir halımız bizim

Her yerde söylenir bizim adımızBağa bahar gelir artar şadımızÜç harfin birinde saklı tadımızBin bir çiçektendir balımız bizim

Dünyaya misafir gelen beşerizKurtuluş yok kara yere düşerizHer ozana iki mezar eşerizSaza kefen olur şalımız bizim

Kara Osman Nalbant



İki Sela

GüneşBiraz önce battıOcak başındayımAlev söndüKözü seyrediyorumHiç kimseyeDökemediğim içimiBeni dinlerseKüle dökeceğimYatmadan önceÖmür tahtasındanİki çivi sökeceğimÖnce gece susacakSonra benTan yeri ağarırkenYanyanaİki yıldız kayacakGülün yerine benBenim yerimeDağ taş inleyecekFiganı duyuncaElleri böğründeGözleri yaşlıDostlarım gelecekPeş peşeİki sela dinleyecek

Kara Osman Nalbant



İki Uçluyum

Gelmeyin üstümeGelmeyin yeterSuçum yok benimSuçluyumSürçü lisan hariçYanlış yapmadımŞairimDoğruları maviyleYanlışlarıBüyük harflerleKırmızı yazarımBu yüzdenNe yazsamNe söylesemSuçluyumKusura bakmayınHuyum böyleAdım KaraBu saatten sonraAğ olamamDoğruya doğruYanlışa yanlışSuçluysam suçluyumBütün alem duysunBen iki uçluyum

Kara Osman Nalbant



İlaç

GülümDünya bir bahçeBen bahçıvan olsaydımOrta yere bir çınarÇınarın soluna bir narSağına seni dikerdimYel olsamUyanırsın diye esmezdimBerber olsaydımEllerimi keserSaçlarını kesmezdim.Sen öğrenciBen öğretmen olsaydımSana hiç kızmazdımŞair olsaydım eğerSenden başkasınaŞiir yazmazdım.İyi ki varsınSen olmasaydınÇirkini görmezHoyratı yermezdimİster kız ister ayıplaBen eczacıSen ilaç olsaydınSeni kimseye vermezdim

Kara Osman Nalbant



İmkansız

Bir söz ile döndüm on dört yaşımaBin tür lezzet kattı, her gün aşımaDertler yağmur gibi, yağsa başımaCanan dediğime küsmem imkansız

Kahpe felek her gün bendimi yıksaSol yanımda duran, kor beni yaksaHer gün kırk harami karşıma çıksaDost ile selamı, kesmem imkansız

Mor gülü koparma, dalında dursunDosta götürsün de yol beni yorsunNeden sevdiğimi, tüm alem sorsunNefes alıyorsam susmam imkansız

Her gün göz atarım, sevda dağımaBaykuşlar giremez, gönül bağımaYalan söyleyeni, koymam sağımaKepimi her mıha asmam imkansız

Kara’yım bilin ki söz benim sözümBircan bir verirse, bin görür gözümHer gün cayır cayır yansa da özümCihanda yaş yere basmam imkansız

Kara Osman Nalbant



İnanma

Bakma gözlerimeO gözler benim değilSevmiyorumSevmiyorum seni hiçİnanma!Bu sözler benim değilGece benimYıldızlar benim değilSakın kader deme!Bu kader değilSuçlu benimSuç benim değilKesmedim umudumuKesmedim hiçAdalet topal olurKör değil

Kara Osman Nalbant



İncinir

Kar kapattı yollarımıSoran olmaz hallarımıSallar durur dallarımıEsme desem yel incinir

Dil küstüm der gönül anarYürek gizli gizli yanarYar dokunur yaram kanarDeğme desem el incinir

Dostlarım kapımı çalmazBu dünya kimseye kalmazElimdeki düzen almazFazla gersem tel incinir

Külden arındırmış közüBir şey görmez olmuş gözüBilirim ki bana sözüDeme desem dil incinir

Kara’yım bindim doruyaMevlam sülünü koruyaSordukları her soruyaCevap versem gül incinir

Kara Osman Nalbant



İncitmem

Her gün dikeni batsa gülümü yardan itmemSevdim dediğim canı, ömür boyu incitmem

Kara Osman Nalbant



İnlerim

Her yıldız kayışında, inim inim inlerimKimse duymaz sesimi, ben kendimi dinlerim

Kara Osman Nalbant



İnsan

An gelir diller susar, gözler bir gülü gözlerBu erdem bize mahsus, insan insanı özler

Kara Osman Nalbant



İnsan Gibi

Gün başlarkenBir dilek diliyorumDün dileğim tutmadıBugün de tutmayacakBiliyorum.Sözde dostum çokDüşmanım yokBaşıma gelenleriKendimden biliyorumSalımı bağladığım ipYel esince kopuyorKoptukça bağlıyorumDünden beri değilDoğduğum günden beriAğlıyorum.Gönlüm beniBir gün bana bıraksaElime bir bıçak alıpGüneşi ikiye böleceğimVerip yarısını geceyeİnsan gibi öleceğim.

Kara Osman Nalbant



İnsanı Okuyun

Şiir hep bizi anlattıBaharı, yazıGazeli, güzeli anlattıGurbetten sılayaSıladan gurbeteEsen yeliSazın döşündekiİnleyen teli anlattıŞiir gündüz canıGece cananı anlattıHasbelkader şairimBen de sizeŞiiri anlatacağımAlevin konağındaYarin yanağındaElvan elvan açanGül şiirdirEl ele yürürkenBaşımıza yağan karYüreğimizdeBağdaş kurupOturan nar şiirdirŞiir ilim, şiir dilimŞiir kilimdirSözün kısasıŞiir aşkın aşıdırKalkıp er seherdeYar yar diyenlerinGözyaşıdırŞiir bizizBu handa silinmeyenYan yana iki izizHer seherde kalkınBu kilimi dokuyunŞiirin hasını, dahasınıBizi, insanı okuyun…

Kara Osman Nalbant



İntikam

Kırk yıllık arkadaşım, niçin intikam aldıİblise bi mutluluk bana bin hüzün kaldı

Kara Osman Nalbant



İntizar

Bal aldığı çiçeği, incitmez benim arımNe cana ne de sana kendime intizarım

Kara Osman Nalbant



İrilmek ve Dirilmek

Kor ateşe düşenler, yandıkça irilirlerYar yolunda ölenler, andıkça dirilirler

Kara Osman Nalbant



İstanbul

Yitiğim var geldim sende ararımYeter ağladığım güldür İstanbulTutuşmuşum, alev alev yanarımYarsiz deniz bana çöldür İstanbul

Siyah saçlarımda görünür aklarSaplanır peş peşe beynime oklarDalgalar gülümü koynunda saklarÇok aradım yeter buldur İstanbul

Yedi dağdan gelir kokusu gülünDuyulur seherde sesi bülbülünÜmraniye tepesinde üçgülünÖzünde bulduğum baldır İstanbul

Kara ağlar tam gülecek çağındaDivane dolaşır Beykoz dağındaBoğaz kıyısında gönül bağındaKıpkırmızı açan güldür İstanbul

Kara Osman Nalbant



İstemez

Akşama gel derse periYokuşlar yoramaz eriBin ok yer eğilmez seriBindiği at gem istemez

Kalkar her seherde öterDost bağı gözünde tüterDüşünde gül görse yeterŞeyda bülbül yem istemez

Aşık yar peşinde yelerSevdayla dağları delerBir lokmayı bine bölerKendisine sem istemez

Kural belli konan göçerGüzün eken yazın biçerYare der ki bu da geçerOzan elden em istemez

Kara Osman çaydan geçerKendine bir yoldaş seçerBin dem gelir bir kez içerDem üstüne dem istemez

Kara Osman Nalbant



İsteyin Yeter

Bine kavuşmak için, biri isteyin yeterAnında altın olur, alından dökülen ter

Kara Osman Nalbant



İstiyorum

Özlediğim resmi yapacağımGülmüyor gözlerinGülsün istiyorumSinsin ateşimiz yansınYıldızlar bizi kıskansınGece gündüzAy güneşi kucaklasın istiyorumBaşlasın sevgi çağıBütün insanlar yan yanaYerde bir gökkuşağıBacalardan duman duman tütsünÇeşmelerden oluk oluk aksınSarsın sevginin sıcağıYılanDeliğinden çıksın istiyorumAç kollarınıBırak dünyayı gitsinKucakla beni kucaklaSevgiye olan hasret bitsinBelki noksan, belki fazlaBeynimde canlandı bir hızlaSolmasın çizdiğim tabloHep böyle kalsın istiyorum

Kara Osman Nalbant



İyi Düşün

Gardaşım iyi düşün, yel bize bizden eserBakıp da göremeyen, bindiği dalı keser

Kara Osman Nalbant



İzi Kalır

ŞairBeni hiç şaşırtmadınYine mendil elindeGözlerin ufuktaKirpiklerin ıslakAynı türkü dilindeKırk yıldırTanırım seniHiç değişmemişsinYine o iki heceyiAyın doğmadığıGeceyi seviyorsunKaç kere bitti dedinBitti mi?Bir gün olsunHayaliGözünden gitti mi?Daha adını anmamOnu sildim demeİnanmamSilsen de izi kalırBu sözümü unutmaAşıklarEn derin yarayıEn çokSevdiklerinden alır

Kara Osman Nalbant



İzi Kalsın

Aslanım gürle gayrı, hain dersini alsınTokat gibi tokat at, yıllarca izi kalsın

Kara Osman Nalbant



İzindeyim

Bacı yoruldu sanma, yorulmadım zindeyimSerhatta şehit düşen, Mehmet'in izindeyim

Kara Osman Nalbant



Kader

Korkma!Son sözüm değilÖn sözüm canımYar eli değmedenYansa da hanımTaşlara yazmıştımSilinmez sanım.Dünü unutmadımYazdığım anılarıAlem duysun diyeSesli okuyorum.Dağda gördüğümHer ulu çınaraKaderi bağlıyorumHem beni yitirdimHem de seniBir saat dinlenipİki saat ağlıyorum.BugünSağım çok yorgunSızlıyor sol yanımYarınŞu dağın ardındaNe olur ne olmazBilinmez bircanım.

Kara Osman Nalbant



Kadersiz

Gündüzleri yetim gecesi öksüzElin daldasında durur kadersizFelek omzunu bırakmaz yüksüzHer gün düşe kalka yürür kadersiz

Çözülmüş düğmeler terlemiş bağırBen çağırsam duyar yabana sağırGönlündeki yükü dünyadan ağırBağlamış beline sürür kadersiz

Nisan yağmurları doldurur gölüSırılsıklam olur yaşayan ölüYazın ortasında bulduğu gülüGüz gelince sele verir kadersiz

Kara’yı ağlatma anladım yeterNice beter gördüm beterden beterÇileli geceler gün gelir biterYıldızı ölürken görür kadersiz

Kara Osman Nalbant



Kadın

Seçmesi, seçilmesi hakkıdır her kadınınHer yerde büyük yazın, her harfini adının

Kara Osman Nalbant



Kalem

Yazarsa her gerçeği, kaleyi yıkar kalemO kalemi tutanı, bir günde tanır âlem

Kara Osman Nalbant



Kandil

........Hayırdadır elimiz, duadadır dilimiz.......Şeytanlar korkar bizden yandıkça kandilimiz

Kara Osman Nalbant



Kanındayım

Kara kızım, alın yazımKutup yıldızımYalnızım deme sakınSoluna bak, koluna bakYanındayımSaldan indimUzun ince yoldayımSana geliyorumSeherde bekle beniGüneş doğar doğmazHanındayımKuzular koynundaKollarım boynundaSen beni soluyorsunBen de seniCanındayımÖnce kara bulutlaraSonra yüreğineSaklanıyorumNeredesin karam deYerimi deyimHücreleri dolaşıyorumTek tekNe isteyim kerimdenMemnunum yerimdenKanındayım

Kara Osman Nalbant



Kâr etmez

Kurbanın olayım el sür yaramaDerinden almışım ilaç kâr etmezKarlı dağlar girdi bağla aramaGülü mahşerece bana yâr etmez

Feleğin ettiği yetti canımaGülü sevdim diye girdi kanımaÇağırın bülbüller gelsin yanımaYananlar dünyayı bana dar etmez

Seher vakti yola çıksam buradanGemiler aşk ile yürür karadanDağlar yeter gayrı çekil aradanYaradan’ı bilen kula zor etmez

Kara’yım yâr kuru dala konarımYeşil yaprak görsem seni sanarımKırk yıl oldu gece gündüz yanarımKırkikindi yağsa kora kâr etmez

Kara Osman Nalbant



Kar Olsam

Gül olsam dostun bağında, her seher el değse banaKar olsam gönül dağında, bir ömür yel değse bana

Kara Osman Nalbant



Kara

BitanemAdım gibi biliyorumBir gün öleceğimGözlerime iyi bakÖlürken güleceğimMeleğimSenden son dileğimMezarımı derin kazdırBütün anılarım sığsınMayısta çiğdemHazirandaGül bırak üstümeKara taşaKara yazdırDostlarım beni ansınDoğum günümüGülün altına sen yazSon satırı boş bırakDüşmanlarımYaşıyor sansın

Kara Osman Nalbant



Kara Çalmayın

Dünyayı verseler de ağa kara çalmayınGözünüzle görmeden, günahını almayın

Kara Osman Nalbant



Kara Gözlüm

Ay ışığı sarhoş etmiş aşığıAç da pencereyi bak kara gözlümÇekme perdeleri söndür ışığıBenim yüreğimi yak kara gözlüm

Yoluna baş koymak benim kaderimSöyle sen olmasan nere giderimAğrıya sızıya ben dert mi derimDivaneyim derdim yok kara gözlüm

Seni bin yıl sevsem yine doyamamSen fısılda yeter eli duyamamDizimde uyursan elbet kıyamamKuşların sesine kalk kara gözlüm

Kara’yım nazlı yâr sol yanda sızımOn beşine değdi dün doğan kızımSen gökte ay isen ben de yıldızımKaldır da başını bak kara gözlüm

Kara Osman Nalbant



Kara Oğlan

Gel bölelim kırkı beşeToprağı korusun meşeSabah akşam gir ateşeBuğla deli oğlan buğla

Eğilmez bayrak direğiKör olan görmez üreğiBu yaşta körpe yüreğiDağla deli oğlan dağla

Gel dua et rahmet inerAmin deriz ateş sönerİki damlan sele dönerÇağla deli oğlan çağla

Dilbere yakışır hızmaAlemde yarene kızmaKuru dala yeşil yazmaBağla deli oğlan bağla

Bahar gelir, çiçek açarDers ilimse iblis kaçarVakit gelir kuşun uçarAğla Kara Oğlan ağla

Kara Osman Nalbant



Kara Sevda

Sarı giymiş gelin sarıBelli gayrı ömür yarıÇölde çiçek bulsa arıBalda kara sevda yazar

Un kalmamış eleğindeÜç yıldız var yeleğindeMavi boncuk bileğindeKolda kara sevda yazar

Gönül yorgun göz havadaSöz köz olmuş öz duadaSerçe tek kalmış yuvadaDalda kara sevda yazar

Yıllar geçse de aradanTaze kan damlar yaradanBelli yâr geçmiş buradanYolda kara sevda yazar

Durgun akar bentler yıkanVar mı ki bu handan bıkanTek yolcuyla yola çıkanSalda kara sevda yazar

Kara Osman Nalbant



Kara Yaz

Hiçbir şeyle ölçülmez sana verdiğim değerKara yere Kara yaz beni sevdiysen eğer

Kara Osman Nalbant



Kara Yazarlar

Bin cefa bir gülü diken eylemezYüreği yananlar suyu neylemezAşıklar her şeyi ele söylemezDilberin adını şara yazarlar

Dört mevsim arıdır evin kadınıYemeyen ne bilir balın tadınıGönül verdikleri erin adınıİpek iplik ile çara yazarlar

Nisanda yeşerir karlı dağlarımGürgenin dalına mendil bağlarımHüma figan eder ben de ağlarımDamlalar ağıdı nara yazarlar

Gün gelir etekten taşı dökerlerGül yerine kara çalı dikerlerYar sevdim diyeni ipe çekerlerAşığın adını dara yazarlar

Yaprak sararınca yele ne derimToprağa karışmak benim kaderimŞu yalan dünyadan çeker giderimDostlarım taşıma Kara yazarlar

Arayanlar bulur bağda yiteniGül sağır olsa da duyar öteniDostlar dost bağında olup biteniÜzerime yağan kara yazarlar

Kara Osman Nalbant



Karakuş

Kaytan bıyıklıdır çevrede tektirEsnafın şahıdır her sözü çektirYiğidi tanırım gözü çok pektirBin “iti” bir iple, bağlar Karakuş

Her adım atışta yoklar solunuKırılsa çıkarmaz yenden kolunuSuya hasret göller bekler yolunuKendi vadisinde, çağlar Karakuş

Besmeleyle başlar her yeni güneAydınlığı sever göz kırpmaz tüneCan yakan caninin gider üstüneYarayı yarayla, dağlar Karakuş

Bir bakışta tanır, selek seleğiHiç kimse bükemez çelik bileğiYufkadan yufkadır onun yüreğiBir ağlayan görse, ağlar Karakuş

Kalkar seher vakti kapıyı açarKara haber duyar uykusu kaçarBir esnaf kardeşi kalırsa naçarHer türlü yardımı, sağlar Karakuş

Kara Osman Nalbant



Karanlık

Handa değilim bu geceHancıyı düşünüyorumAy uykudaYıldızlar görünmüyorNasıl geçecek bu geceKaranlıkBir kat daha artırıyorBeynimdeki sancıyıVar mı ki içinizdeBenden başka bilenBir çiçeğinSolarken çektiği acıyı

Kara Osman Nalbant



KaraToprak

Nerdesin cananım sensiz naçarımKuru bir gazelim yelden kaçarımGün doğmadan perdeleri açarımGel de er seherde gör beni beni

Gün benim olacak dünü yenersemYarın karanlıktır, bugün sönersemSöz verip sözümden geri dönersemMertlik meydanında yer beni beni

Taktığın duvakta hel ben olayımAk gerdanı döven tel ben olayımBürüğü sallayan, yel ben olayımGözü varsa görsün şer beni beni

Kopar beni daldan elinde solamBelime kuşağı sar dolam dolamKelkit vadisinde ince kum olamGötür bir sahile, ser beni beni

Var mı ki yarından haber verecekKimler ağlayacak kimler gülecekDavetsiz misafir bir gün gelecekDoymaz kara toprak yer beni beni

Kara Osman Nalbant



Karayım

Gel gör beni halim yamanTerk etmez başımı dumanSulu sepken vermez amanSaçım beyaz, ben karayım

Gazel döktü, bağlar sarıAynaya bak, ömür yarıÇoktan yitirdik baharıDağlar beyaz, ben karayım

Geride bıraktım yazıYoldayım dağların kızıDamardaki kan kırmızıKefen beyaz, ben karayım

Üstüme gel ara sıraSultan olsan da Mısır’aÜstümdeki toprak karaTaşım beyaz, ben karayım

Kara Osman Nalbant



Kardelen

Güneşi görmeden yazı bitirdimKarlı dağa döndü başım kardelenBülbül gülü ben de seni yitirdimSel oldu akıyor yaşım kardelen

Asmalı konağın bacası tütmezSen gittin gideli serçeler ötmezEl ele vermeden çilemiz bitmezAçarsan yaz olur kışım kardelen

İzlerin duruyor bastığın yerdeSöyle de geleyim nerdesin nerdeTabip ilaç vermez bendeki derdeYaradan’a kaldı işim kardelen

Sevda çınarında yemyeşil daldımKara haber geldi kuruyup kaldımEn ağır yarayı dün senden aldımYıkıldı doğrulmaz kaşım kardelen

Bir gün terk edecek bu can bu teniBu sana son sözüm unutma beniEs kaza bir hoyrat koklarsa seniÇatlar başucumda taşım kardelen

Kara Osman Nalbant



Kaybolur

Önce kendine bak yadı yoklamaBir gün takke düşer, keli aklamaKefenin cebi yok, boşa saklamaYardan uzak isen varın kaybolur

Bin insan alkışlar, yiğit kasılmazBir şey çaldı diye, insan asılmazAcun dönüyorsa, umut kesilmezSaat durduğunda zarın kaybolur

Yaşım epeyce var bakma turayaYılda bir kez olsun el sür yaraya Dost sözünü dinle girme saraya İnsanı yakmayan narın kaybolur

Açık kalsın canım, sarma başımıDostlar alkışlasın, sen dik taşımıElif ne dersen de eğmem kaşımıGünü tün edersek yarın kaybolur

Cihanda her sevgi komşu elemeÖzün her seherde, sorar kalemeNeyin var derlerse, hiç de alemePınara söylersen, şarın kaybolur

Kara Osman Nalbant



Kayıkçı

Bir sonbahar günüSeni düşünürkenYeşerir umutlarımÇilingir sofrayı kurarBir hatıranınYıl dönümünü kutlarım.Karşımda resminYaklaşıpYakından bakıyorumGözlerin masmavi denizOrtasında iki küçük adaBirinde sal bağlıBirinde kayıkGözlerimiGözlerine dikiyorumGüneşe doğruHiç durmadanKürek çekiyorum

Kara Osman Nalbant



Kayıp Aranıyor

Güneşin çocuğuydumEllerim soğukBakışlarım sıcaktıDağlardan menekşe toplarBağlardan gül dererdimKaçmazdım bağbancıdanKöşe bucakKanatlarım vardıSıkışınca uçacak.Bir kayıp aranıyorBenBende beni arıyorumAradığım buradaBulduğum çocuk olacak

Kara Osman Nalbant



Kazanan ve Kaybeden

Herkesi kardeş bilin kavga bitsin acundaKazanan ve kaybeden aynı ipin ucunda

Kara Osman Nalbant



Kelkit Ol

Selvi vakit tamam bekleme hadiSözünden dönenler elbet de adiKelkit ol ki susuz, kalmasın vadiSenede dokuz ay çağla ben gibi

Adın handan olsun, soyadın utluSözün tatlı olsun, düğünün kutluGüneşi görünce olmazsan mutluHer gün er seherde ağla ben gibi

Alemde servete vermedim değerSen burdan gideli, ben beni öğerDağlarda bir yatır, görürsen eğerElvan elvan çabut bağla ben gibi

Gelinim diyenler, her ata binmezSon durağa varan alkışsız inmezİsteksiz gelenin, gözyaşı dinmezYaran kanamışsa, dağla ben gibi

Bilirim ormanda, vardır bir duldaElbet de bir kusur, bulunur kuldaBir daha söyleyim kalırsan yoldaİşlemin doğru mu, sağla ben gibi

Kara Osman Nalbant



Kemer Olsam

Mayısta gül açar bülbülüm ağlarHaziran gelince bezenir bağlarYola çıktım geçit vermedi dağlarKuş olup da konsam dalına güzel

Yâr seninle bile gitsek sılayaGiysen kırmızılar girsen halayaEl ele tutuşup çıksak yaylayaTaş kınası yaksam eline güzel

Yel esip başımdan karı bitirseYârin kokusunu alıp getirseGözyaşım sel olup beni götürseAksam şelaleden gölüne güzel

Dardayım gelsene dağların kızıBu gece erken doğ seher yıldızıBeyazın üstüne giysen kırmızıKemer olsam ince beline güzel

Sevenler mezara yalnız gitmeseDoğmasa şu güneş gece bitmeseBağda ben var iken bülbül ötmeseBaksam doya doya gülüne güzel

Kara Osman Nalbant



Kendimi Bildim Bileli

Didindim yurt ettim çölüHer düşümde gördüm gölüDikeniyle sevdim gülüKendimi bildim bileli

Biri sevdim, iri sevdimSırma saçlı peri sevdimAteş yanan yeri sevdimKendimi bildim bileli

Kar üstüne Kara yazdımBeni gölde ara yazdımArzuhalim yâra yazdımKendimi bildim bileli

Kara’yım dost yolu yordumHancıyı yolcuya sordumSöz verdim sözümde durdumKendimi bildim bileli

Kara Osman Nalbant



Kerim

Cimriye çok uzakta kerime yakın erimErimin çocukları kerimden daha kerim

Kara Osman Nalbant



Keziban

Nameni okudum, can beni yormaOka sinem açık, sırtımdan vurmaHer şeyi söylemem ayrıntı sormaDün akşam bicanı andım keziban

Kem aldı düşümde tuttuğum dalıSeyvan bana yeter, azdırmaz zalıÖmrümde bir kere tatmadım balıSomunu ayrana, bandım keziban

Dedelerim derdi inanmak erdemAşkım perdeledi görmedi didemBir günde beş kere, uyardı edemSözlerini doğru, sandım keziban

Yorganımı sardım döşeğim katlıMaşuk yayan gider, yavuklu atlıArif doğru diyor söz baldan tatlıGüzel sözlerine kandım keziban

Aşık oldum demek kolaydır dileAlemde veren yok, bülbülü güleSenin ocağında, dönmedim küleKendi ataşımda yandım keziban

Kara Osman Nalbant



Kır Çiçeğim

Kır çiçeğimGül bülbüleKül köze, saz sözeGöz, güze aşıktırDağ dağa, bağ bağaSol sağaKara, ağa aşıktırAşığımKırk yıldır tanırımNar beni yakmazEle değilYalnız bana sor beniHer soruyaCevap veririmYufkadanYufkadır yüreğimBir nazarla eririmKır çiçeğimSesime kulak verNefes alıyorsamBilesin ki ben seniNe ele veririmNe de ele...

Kara Osman Nalbant



Kırmızı

Aşk yarası olur derinSöylemem yaşını yârinEli kırmızı kırmızı

Kırmış felek kanadınıAlamamış muradınıSormayın demem adınıŞalı kırmızı kırmızı

Ömrü kısadır yalanınYüzü gülmez ah alanınGözü ardında kalanınSalı kırmızı kırmızı

Kara dosta selam ederYarsiz sarayları nederAşkın dergâhına giderYolu kırmızı kırmızı

Kara Osman Nalbant



Kırmızı Gemi

Hazanda bulduğumYoluna kurban olduğumDağların kızıÇilem dünkünden çokDamarlarımdaYalnız sen varsınBir damla kan yokSaçlarından tutupGözlerine bakıncaKendimi masmaviBir denizde bulurumYelkenleri atlastanKıpkırmızıBir gemi olurumAy doğar doğmazDemir alırız limandanEllerin saçlarıma dokununcaAyrılır bedenimdenBütün günahlarımKendimi cennette bulurum

Kara Osman Nalbant



Kırmızı Işık

Sen bu sabahSevdanın gölündeGüneşin doğuşunuSeyrettin gönlünceBen dün geceBir canın gidişiniBir yıldızınKayışını seyrettimBirkaç saatte değilBirkaç dakikadaAğardı saçlarımAcıyı bilir misin?Hiç kırağı yaktı mı?Senin yüreğiniNeyleyimTercih senindiKırmızı ışıktaArkana bakmadanKarşıya geçtinNiye üzüldüğümüBiliyor musun?Aslana layıktınÇakalı seçtinEtini yiyenBir kurt olsaydıBelki üzülmezdim

Kara Osman Nalbant



Kırmızı Mektup

Damlayı göl edip daldımYormayın akşamdan kaldımKırmızı bir mektup aldım“Göndereni bil” yazıyor

Gönül yorgun dil uslanmışSözcük sözcüğe yaslanmışBaktım satırlar ıslanmış“Gel yaşımı sil” yazıyor.

Has bahçenin gülü oldumSabah açtım akşam soldumSuç bizde suçluyu buldum“Düşmanımız dil” yazıyor

Neyleyim bülbülsüz bağıBir gün biter gençlik çağıYol vermeyen yüce dağı“Ferhat gibi del” yazıyor.

Damlayı elden gizledimHer gün yolunu gözledimYeter gayrı çok özledim“Haziranda gel” yazıyor

Kara Osman Nalbant



Kıskanır

Sağ el eldivende, sol ayak mesteYar kokusu vardır püsküllü festeGün boyu kulağım sestedir sesteÇınar yaprağını, yelden kıskanır

Perdesinde yer yok kem olan sözeAsla sitem etmez, can yakan közeOzan bir cingözle, gelse göz gözeBağlama göğsünü telden kıskanır

Zaman mola vermez su gibi akarMircan aslanına bin türkü yakarHoyrat sevap diye, güzele bakarMaşuk sevdiğini, elden kıskanır

Düğünde bayramda can canı överÇok kızan küheylan gemini geverZülüfler savrulur, gerdanı döverDadaş yosmasını kelden kıskanır

Kara’yım yananı görüyor gözümPirini görmeden kararmaz üzümDoğruyu söylerim incedir sözümAlevim közünü, külden kıskanır

Kara Osman Nalbant



Kıskanırım

Söğüde çaput bağlamaSözünen yara dağlamaSeher vaktinde ağlamaIslanırım demedim mi?

Acından öl haram yemeSelam bile verme kemeSabah akşam deli demeUslanırım demedim mi?

Canı çağır zinhar bıkmaKaş atana kurşun sıkmaDilber kız duvarı yıkmaYaslanırım demedim mi?

El yanında dostu yermeHer herife yolluk sermeYamuğun bağına girmeKıskanırım demedim mi?

Bin post için dostu ekmeSöz doğruysa geri çekmeHanın önünde diz çökmeHırslanırım demedim mi?

Kara Osman Nalbant



Kıyamete Kadar

Kirazım, nazımPoyrazım, alın yazımSesime ses verPüsküllü sazımEr seherde başlaÇise ol yağ üstümeBir güzel ıslanayımGün boyu esKır dallarımı kırÇok yaramazımBiraz uslanayımBaharda seslendimSesimi duymuyorKokusu ağırKulağı sağır toprakEl aşını yemedimGelen geçen sorduDerdimi demedimKarayele el ediyorElimdeki ak yaprakBu yaprağa her günBir satır ekleyeceğimBekle dediğin yerdeKıyamete kadarSeni bekleyeceğim

Kara Osman Nalbant



Kibir

Ademoğlu yan yana, ikinin dostu birdirAdem denen çınarı, kemiren kurt kibirdir

Kara Osman Nalbant



Kilciyim

İlk yazdığım nameyi, her gece okuyorumKilciyim, kilimciyim, sevdamı dokuyorum

Kara Osman Nalbant



Kilim

Başucumda adım yazar, hece hece oku beniKilim yedi dil konuşur, ilmek ilmek doku beni

Kara Osman Nalbant



Kime ne ?

Seherde cananın yanına varsamKarga tepesine bir çadır kursamTutsam ellerinden halını sorsamAbamı yaş yere sersem kime ne?

Peşkirim eskidir mendilim yeniGüzelin önüne ben koydum eniBitanem akşamdan çağırsa beniÖzlediğim gülü dersem kime ne?

Perinin bağına destursuz girsemIsırgan otunu kökünden bürsemKurbanın kanını yüzüne sürsemSaçlarını dal dal örsem kime ne?

Kıldan çadırımı, tepeye kursamGelip geçenlere Selvi’yi sorsamKırk yıllık yarayı elimle sarsamBiri için bir can versem kime ne?

Kara’yım yaparım yıktığım hanıYürekten çıkan söz dindirir kanıBirkaç kuruş için can yakan canıAlemin yanında yersem kime ne?

Kara Osman Nalbant



Kirazım

Senin için her gün, adak adarımBil ki kollarında, dünya kadarımHer öğün soframda, seni tadarımDamağımda tadın kirazım benim

Dilinde türküydüm elinde sazdımKınalı kuzuydum, bir anda azdımTek tek yemişlerin, adını yazdım Baş sayfada adın, kirazım benim

Hakka el açarsak tez dolar boşlarTek yürek olursak, toz olur taşlarCan can diyenleri, alkışlar kuşlarBir kez esse badın kirazım benim

Dost dostunu duyar, olsa da sağırEzelden yüklendik yükümüz ağırKalkıp er seherde dost diye çağırEm olur her yadın kirazım benim

Kara’yım ben bana anlattım seniGüzelin sağına, ben koydum eniSen kendinde isen düşünme beniŞad ediyor şadın, kirazım benim

Kara Osman Nalbant



Kirve

Çare olamazsan derdimi bilmeBırak da ağlayım, yaşımı silmeAğır yara aldım, üstüme gelmeİndiğim kayığa, binemem kirve

Sefil kaldığım yer, ortası çölünDeryaya çevrilir damlası gölünAlime söyleyin suçu yok gülünBin kişi üflese sönemem kirve

Adem adım adım yanaşır kaşaFatiha yazarlar bembeyaz taşaHer insan ölecek, üzülme boşaYolu yarıladım, dönemem kirve

Yarenler sinimi kazsınlar bağaKırmızı her zaman, yakışır ağaZenginler sırtını dayamış dağaCihanda feleği yenemem kirve

Karayer yaprağı besleyen anaVasiyetim belli söyledim sanaBile bile bindim in deme banaCananım el etti, inemem kirve

Kara Osman Nalbant



Korkarım

Ne zaman yola çıksam, gözüm arkamda kalırArkamda kalan gözü, korkarım biri alır

Kara Osman Nalbant



Korkma

Gene yarım kaldıYar ile başlayan şiirOdam çok karanlıkBir kibrit yakıyorumDedemden kalmaSaatime bakıyorumYirmi üç elli beşBeş dakika sonraNe sen değişeceksinNe dünya ne de benGün dün olacak.Her akşam kendimiHer sabah seniSen gibi okuyorumSabrın sonuAyan beyan bellidirOlduğun yerde durKorkma cesur olCamına taş atanPişmiş aşınaSoğuk su katanŞüpheli can bensemGemin çıkmışsaDünkü rotasındanGel vur beniAlnımın ortasından.

Kara Osman Nalbant



Korkmayın

Korkmayın boğulmayız, çekilin siz aradanGönülden köprü yapmış, yeri göğü Yaradan

Kara Osman Nalbant



Korkuyorum

EskidenSeni sevdiğimiBir ben bilirdimBir de rüyalarımRüyalarım da güzeldiSen deGece şiir yazarGündüz okurdumŞiirlerim de güzeldiSen deŞimdi seni sevdiğimiHerkes biliyorSeni değilSensizliği yazmayaKorkuyorumÇekilip bir köşeyeEski yazdıklarımıOkuyorum

Kara Osman Nalbant



Koşuk

Yeter ki gönül versin, insan kendini aşarGün gelir yazan ölür, yazdığı koşuk yaşar

Kara Osman Nalbant



Kök

Dalımı yetim bırak, çiçeğim kalsın öksüzToprağa sevdalıyım, bırakma beni köksüz

Kara Osman Nalbant



Köleyim

Dinle beni ey dilber! Ben bir cana köleyimCan bedenden çıkmıyor söyle nasıl öleyim

Kara Osman Nalbant



Kördüğüm

Dün geceSabaha karşıKor içindeKora düştümKırmızı gülümüÇeşme başındaHoyratın elindeTelli turnamıEr seherdeAzılı bir çakalınGölünde gördümBoşa koydumDolmadıDoluya koydumAlmadıMeseleyiÇözemedimElimde kaldıBeynimi kemirenKördüğümDua ediyorumİnşallahGerçek değilHayel içindeBir hayeldirBenim gördüğüm

Kara Osman Nalbant



Köylü

Elleri dar olsa da gönülleri engindirKöylünün en fakiri Karun kadar zengindir

Kara Osman Nalbant



Köz

Kaç kere dedim sana, bensiz közde üşürsünYaradan’a yalvar da beni köze düşürsün

Kara Osman Nalbant



Kucak Açtı

Afrin’de yaşayan halk, Aslana kucak açtıKendini ser sananlar, Aslan gelince kaçtı

Kara Osman Nalbant



Kurban

Çiçeği çiğdem olsun üstündeki urbanınMor koyunu azat et, ben olayım kurbanın

Kara Osman Nalbant



Kurgan

Beni asarsan eğer, güvenme her urganaBakma büyür cesedim, götür göm bir kurgana

Kara Osman Nalbant



Kurtar Beni

Gülüm gökte, sanıyorumSabah akşam, anıyorumYar yar diye, yanıyorumGel de kurtar beni benden

Çok istedim, gelemedimYılda bir kez gülemedimKayalar sert, delemedimDel de kurtar beni benden

Belime kuşak, bağladımYarayı damda, dağladımGölü gördükçe, ağladımGül de kurtar beni benden

Kara’yım feleğe kızdımKendi mezarımı kazdımYatacağım günü yazdımSil de kurtar beni benden

Kara Osman Nalbant



Kurtuluş

Yıldızsız bir yaz gecesiDolaşırkenRüzgâr Saçlarını okşarEllerimi sanırsınKuşlar kanat çırparGüneşe doğruSenGözlerinde uyursunYıldızsız bir yaz gecesiDöner durursunGün doğar belkiKurtulursun

Kara Osman Nalbant



Kusursuz Kul

Mircanın verdiği gül, canın elinde solmazKusursuz kul arama, insan kusursuz olmaz

Kara Osman Nalbant



Külü Beklerim

Yıllardır yanarım yanarım bitmemCanan diyenimi yakamdan itmemBin cihan verseler bırakıp gitmemBir şeyda bülbülüm gülü beklerim

Gittiğin yol yanlış, dedim yüz kereBirkaç ay geçmeden bulandı dereBir deniz verseler gitmem bir yereTurnamı bulduğum, gölü beklerim

Hey tabip boş yere kendini yormaBırak bende kalsın derdimi sormaBekleyenin varsa, git gayrı durmaBen dost yitirdiğim, çölü beklerim

Bir garip aşığım, canan her şeyimSazım sol yanımda, elimde neyimHısıma söylemem, hasıma deyimKamıştan yaptığım, hülü beklerim

Kara'yım neyleyim, çıkmadık canıBir yılda yapmıştım, yıktığım hanıDünyamda yalazdan kalan tek anıHiçbir yere gitmem, külü beklerim

Kara Osman Nalbant



Külümde Kaldı

Demedi kimseye dilim yâr diyeBenim ela gözlü perim var diyeGüle irmik aldım helva kar diyeBugün gidemedim, elimde kaldı

Es uyandır dostu seherin yeliAkşam dua etsin dönerse diliGülü benden aldı baharın seliYar dedim gerisi dilimde kaldı

Sitem sana değil bent yıkan seleBağa yağan çise bir dursun heleGelen geçen sordu demedim eleKırk yıllık sırlarım külümde kaldı

Kara’yım çekerim bu çile bitmezHazan yeli eser bülbülüm ötmezDilberi sevmeye bir ömür yetmezSöylediğim son söz telimde kaldı

Kara Osman Nalbant



Külümdesin

Yeter ki sen çağırKızgın çölü geçerim susuzKapanmaz gözlerimGeceleri kalsam da uykusuzKorkma!Kurda kuşa yem olmamSen, beylik tabancamBelimdesinHer gördüğüm ağacaİki yürek kazıyorumMehtaplı gecelerdeSana şiirler yazıyorumKalem kaşlım elimdesinGün dünden kısaGeceler gibi uzun dualarımSırma saçlımYirmi dört saat dilimdesinBaharı görmedi gözlerimYazı erken bitirdimBir güz günü bülbül gülüBen de seni yitirdimResmine baktıkçaŞimşekler çakar gözlerimdeYağmur suyu değilDereleri dolduranAğlıyorumDamla damla selimdesinSancılar çekerimYokluğunda dinmeyenYangın varYüreğimde sönmeyenİnanmıyorsun değil mi?Gel bak istersenKülümdesin

Kara Osman Nalbant



Külün İçinde

Ne kaderdi ne de sendin yerdiğimDünya malı idi yere serdiğimYalnız gül değildi sana verdiğimYüreğim de vardı gülün içinde

Yeni açtı idin bağımda yeniGüz günü elimden yel aldı seniBöyle boynu bükük bırakma beniGel güldür yüzümü elin içinde

Yel senden eserse ele ne derimYâr sevmenin bedelini öderimKelkit Vadisi’nde akar giderimGören olmaz beni selin içinde

Kara’yım muhanet yâre sözlerimSon nefeste bile yolun gözlerimKıyamete kadar sönmez közlerimKalır nar-ı sevdam külün içinde

Kara Osman Nalbant



Kürşad

Er seherde cananı çağıran dil şad olurOzan oğlu ozanın alt soyu kürşad olur

Kara Osman Nalbant



Küstüm

Seher vakti esen yele ne deyimDalımı terk eden gazele küstümPerdeme darılan tele ne deyimSesimi duymayan güzele küstüm

Sabah akşam yiyip içip azdılarSağıma soluma hendek kazdılarCana canan dedim bana kızdılarEzele ne deyim sezele küstüm

İçimdeki bende bir gün gülmediGidin söylen güle bülbül ölmediÜç adımlık yerdi kalkıp gelmediYaramı sarmayan tezele küstüm

Kara’yım dinleyin sözüm bitmediAteşe ben düştüm kimse itmediDivane gönlüme gücüm yetmediSözünde durmayan izele küstüm

Kara Osman Nalbant



Mahkûm

Duvar seni bir gün olur aşarımÇıkarsam dışarı yol mu dayanırKoç Köroğlu gibi dağda yaşarımO zaman kır ata nal mı dayanır

Yirmi yıldan beri yüzüm gülmüyorKaybettiğim günler geri gelmiyorNeler çektiğimi kimse bilmiyorDemir kelepçeye kol mu dayanır

Gardiyan isterse odam ışıyorYüreğim yanarken elim üşüyorGün akşam olunca yaprak düşüyorHer gün bu acıya dal mı dayanır

Kara’yım düşmanım Bolu Beyi’dirMahkûm bir insanın can her şeyidirCehennem ateşi bundan iyidirBöyle bir çileye kul mu dayanır

Kara Osman Nalbant



Mahzuni

Ser bahçıvan idi gönül bağındaDikeni gül edip derdi MahzuniTürküler solunda dostlar sağındaBugün muradına erdi Mahzuni

Hep sırtını döndü sırça sarayaAk demedi bir gün olsun karayaİlaç kâr etmeyen nice yarayaSözü merhem edip sürdü Mahzuni

Çıktı yokuşları düze ulaştıAcıda gezindi bala bulaştıBu vatanı karış karış dolaştıÇirkini her yerde yerdi Mahzuni

Yoksul gördü hasta gördü hislendiTürkü ekti türkü biçti beslendiEtme gardaş uyan diye seslendiHer düşünde bizi gördü Mahzuni

Zengin sofrasına karnı tokuduGece yazdı gündüz bize okuduTürkülerden dokuz kilim dokuduEdirne’den Kars’a serdi Mahzuni

Kara Osman Nalbant



Maşuğun Sözü

Gönül kapısını, anahtar açmazKartalın karası alçaktan uçmazYiğidin alisi kavgadan kaçmazSeferde sırtından vurulmaz aşık

Yıllardır solmadı elimde gülümÇiseden sakladı közümü külümBilirim bu handa kesindir ölümBoğulur düşmana sarılmaz aşık

Baharda yar gibi, severim güzüArifler neylesin gülmeyen yüzüDilberi incitmez, maşuğun sözüŞahı merdan olsa kurulmaz aşık

Besbelli deliyiz, çilemiz bitmezFeleğe yalınız gücümüz yetmezAtın dorusuna gem fayda etmezBoz bulanık akar durulmaz aşık

Karayım yar sevdim gözleri aleGönlünde ben varım elinde laleTek taşı düşünce, yıkılmaz kaleYürür ince yolda yorulmaz aşık

Kara Osman Nalbant



Maşuğun Şahidi

Yaren maşuğun şahidiKalbinde saklar şehidiOn kurşun yiyen yiğidiTaşıyacak sal mı kaldı

Her can dostuna darılırYanlış basar yer yarılırKaptan damlaya sarılırTutulacak dal mı kaldı

Gayrı bir kuru dereyimSeli düşümde göreyimMircanıma ne vereyimPeteğimde bal mı kaldı

Desen idim her kilimdeBin mani kaldı dilimdeBir divit var sağ elimdeDağıtacak mal mı kaldı

Kayaları delemem benHer suali bilemem benİkinci kez ölemem benPeri bende hal mi kaldı

Kara Osman Nalbant



Mavi Boncuk

Dilberin selamı can katar canaHer sözcük em olur karışır kanaÇardağın kaşından bir el et banaGünde yedi türkü yakayım sana

Herkes der ayrılık ölümden ağırSultan beni duyar, olsa da sağırBahar bayramında beni de çağırOtuz mavi boncuk takayım sana

Yar eli değmezse ak düşer sereHaber ver geleyim gittiğin yereSen mavi deniz ol ben yeşil dereMenderesler çizip akayım sana

Kırk yılda kızardın bir yılda soldunBir anda boşaldın bir anda doldunÇok sevdiğin yere uğramaz oldunGel de bir heğ üzüm sıkayım sana

Cansız küheylana beni sen bindirÇok ıslatma canım yağmuru dindirHadi kalk, başından yaşmağı indirSon kez doya doya bakayım sana

Kara Osman Nalbant



Mecnun

MecnunLeyla’yı seven değilLeyla’yı yitirendirGölü hiç görmedenÖmrünü çölde bitirendirGölü ben de görmedimSararmış yaprakÇatlamış toprak gibiyimHasretim bir damla suyaOn yıldır ayaktayımHiç dalmadım uykuyaYitiğim var, arıyorumYorulmadım, yoldayımİki yol var önümdeYa Mecnun’u bulupOna yoldaş olacağımYa da bir Leyla bulupMecnun olacağım.

Kara Osman Nalbant



Mecnun Gibi

Dünyada kör için gözyaşı dökmeSen sen ol darıyı, zamansız ekmeLeyla ne der diye, sözünü çekmeSonuna noktayı koy mecnun gibi

Maşuğun solunda, bir yıldız eceSözün ortasından, ayrılmaz heceYüzün güzelliği, görünmez geceÇirkini seherde soy mecnun gibi

Duyarsan sesimi, dost diye bağırTarttım sevgimizi dünyadan ağırCırcırın sesinden, olduysan sağırBeni yüreğinle duy mecnun gibi

Mircanı seversen, başa bak başa Bu handa ayağın, değmesin taşa Gözündeki gölde gönlünce yaşa Dilerim seviye doy mecnun gibi

Aşığız gamlıyız, sözümüz bitmezYarsiz geçen vakit, bi para etmezAcuna doymaya bir ömür yetmezBir geceyi bir yıl say mecnun gibi

Kara Osman Nalbant



Mehmet Akif

Gül olmayan bağda bülbül öter miİnanan insanın azmi biter miİndirmeye yadın gücü yeter miYüzer al sancağım der Mehmet Akif

Bu yalan dünyada özgür yaşarızBize tuzak kuran akla şaşarızHer türlü engeli çiğner aşarızYırtarız dağları der Mehmet Akif

Hak bildiği yolda yalnız giderdiTerk etmezdi devesini güderdiÇanakkale onun için kaderdiGeçilmez bu boğaz der Mehmet Akif

Vermezsek kimseye bir çakıl taşıNazlı hilal bize çatmaz ki kaşıDoğrulunca arşa değerse başıHakkım helal olsun der Mehmet Akif

Hilali sanımız rengi kanımızKırmızı beyazdır dört bir yanımızİstiklal uğruna feda canımızBu söz bir yemindir der Mehmet Akif

Bir gün ayrı düşsek yanar özümüzYıldızı görünce güler yüzümüzKabarır göğsümüz dolar gözümüzEngine sığmayız der Mehmet Akif

Ufuklar kızardı güneş doğuyorZifiri geceyi hilal boğuyorŞehidin üstüne yağmur yağıyorİlkbahar yakındır der Mehmet Akif

Kara Osman seslen Akif duyuyorKendinin yerine seni koyuyorMezarında rahat rahat uyuyorBilir ki nöbette er Mehmet AkifŞüheda şad oldu der Mehmet Akif

Kara Osman Nalbant



Mektup

Dün geceMart bacadan baktırdıÇiğdemler gibiAltında kaldım karınUzak değil biliyorumDağın arkasında yarınYa sen erken gelYa güneş erken doğsunIsınır belkiÜşüyen ellerimKendin gelemezsenBir mektup gönderSatırlarına dokunsunSana dokunamayan ellerim

Kara Osman Nalbant



Meleğim

Yanında ben varsam ardına bakmaGölü doldurmadan, deryaya akmaKülünü yel alır meydanda yakmaSevdayı gönlünde kavur meleğim

Hoş sözü em eyle, bir yudumda içSenin yokluğunda varlığım bir hiçKırmızı buğdayı gün doğarken biçÇeci gün batmadan savur meleğim

Küpe su doldurdum içen olmadıBeleş öğüt verdim kimse almadıDört mevsim dolaşan arı kalmadıŞimdi bütün ballar mavur meleğim

Kara’yım her şeye aklım ermiyorBülbül bir gün bile gülü yermiyorVarsıllar düşküne selam vermiyorZaman gavurdan da gavur meleğim

Kara Osman Nalbant



Memleketim

Reşadiye’mElim ayağımGözüm kulağımKanadım kolumKemiğim etimSunası öksüzTurnası yetimKadını LeylaErkeğiMecnun olan yerMemleketimSuyu sıcakHavası serinGülü kırmızıGölü derinÇamuru katıTaşı sertİnsanı mert olan yerMemleketimAğustostaDağında kar olanZemherideBağında nar olanBülbüle genişHoyrata dar olan yerElim ayağımGözüm kulağımSağım solumKemiğim etimAyrılığınÖlümden zor olduğu yerMemleketimDağı taşı kekik kokarIrmağı bulanık akarAğıtları yürek yakarSözün ferman olduğuSuyun derman olduğuYiğidin harman olduğu yerMemleketimBu şiir sana hediyemAl! Koynunda saklaReşadiye’m

Kara Osman Nalbant



Merhaba Çocukluğum

Elli yıldır seni arıyorumNerdesin çocukluğumGünü gündüzDünü gece görür gözlerimSilinmemiş duruyorÇermikteki izlerimHiçbir şeyi unutmadımDün gibi hatırlarımDamlama şiir yazsamDeryaya sığmaz satırlarımGeceleri narGündüzleri kar gibiydimBir nazar eden olsaDamla damla erirdimKaranfile karanfilGüle gül diyemezdimSeni seni derdimGerisi gelmezdiİçimdeki duyguyuYalnız ben bilirdimBaşka kimse bilmezdiGeceler uzunGündüzler kısaydıGünün sahibi güneşGeceninki aydı.Gece yarıyı geçinceGöz kırpardı ışıklarÇermik karanlığa gömülürYıldızları seyrederdi aşıklarGecede bin kezİner çıkardımYormazdı beni yokuşlarGün ağarırkenŞarkıların en güzeliniBenim için söylerdi kuşlar.Biliyor musun çocukluğumŞimdi ben nerdeyimElli yıl önce seni yitirdiğim yerdeyimFeleğin söndürdüğü ateşiÇatal çamın dibindeYeniden yakıyorumDumanı seyrederken doluyor gözlerimKafamı kaldırıpGökyüzüne bakıyorumKaymamış, duruyor yerindeZühre denilen yıldızNe ben varım yanındaNe de kırmızı kazaklı kızSurdaki gedik gibi belliKümedeki yokluğumBir gün olsun geri gel!Sana! Ağzımın dolusunca



Merhaba deyim çocukluğum

Kara Osman Nalbant



Merhaba Şairim

Güneş doğarkenGel yanımaUfka beraber bakalımTut ellerimdenYum gözleriniBaşını göğsüme yaslaKulağıma fısıldaKuşlar duymasınHer hecesiGüneş gibi sıcakDupduru sözlerini.Bitanem deyinceAç gözleriniGözümün bebeğindeAlev alev yananMeleği göreceksinUnutmaBütün servetimizDündürSeni sol yanımaYüreğime koyduğumCanım dediğimO günMerhaba şairimDediğin gündür.

Kara Osman Nalbant



Mest Olur

Ferhat bir dağa darılsaHu deyince taş yarılsaCan dostu köze sarılsaKülü mest olur mest olur

Bekçi olsa dost bağınaKara sürdürmez ağınaHer gün yatarsa sağınaGülü mest olur mest olur

Gece bitse gün ağarsaÇıkıp çardağa bağırsaBircan bir canı çağırsaDili mest olur mest olur

Uğrasam selvi gelineMızrabı versem elineDokunsa sazın telineEli mest olur mest olur

Alim dostunu anarsaHer tün ışığı yanarsaKuşu koluna konarsaDeli mest olur mest olur

Kara Osman Nalbant



Mezar

Ey denize akan dere!Söyle nere gidem nereDert etme düşerim yereGöz ucunda yaş gibiyim

Yağmura tutuldum yoldaBulamadım ben bir duldaAşiyanım kuru daldaYaralı bir kuş gibiyim

Bahar ile kardeş güzümSararmaz yapraksız üzümAylardır gülmüyor yüzümHaziranda kış gibiyim

Dilim söyler elim yazarKayayı parçalar nazarDünya her diriye mezarBen yazılı taş gibiyim

Kara Osman Nalbant



Mezem

Ben beni içiyorum, sevdadır benim mezemBenim de bir canım var bir canı nasıl ezem

Kara Osman Nalbant



Milletin Terazisi

Zulme karşı duranın her gün değeri artarMilletin terazisi, her zaman doğru tartar

Kara Osman Nalbant



Mircan

Gömleğim eskidi mendilim yeniDün gece solumdan sel aldı seniSözü köz eyleyip yaksan da beniİçimdeki sevda bitmez mircanım

Bülbülüm kulağım mor güle sağırBen seni duyarım, hey diye bağırYaram sol yanımda, oldukça ağırAzrail’e gücüm, yetmez mircanım

Kaderse değişmez canını sıkmaIşığı görmeden gölünden çıkmaBaşına taş düşse, yuvanı yıkmaÖksüzün ocağı tütmez mircanım

Gün olur dünyada düşersen daraKimse yardım etmez sen seni araHer gün ah çekersin içteyse yaraHiçbir ilaç fayda etmez mircanım

Bilirim hiçbir söz var etmez yokuDeryalar aş olsa, doyurmaz tokuBen kağıda yazdım sen sana okuSesim uzaklara, gitmez mircanım

Kara Osman Nalbant



Muhabbet

Dostluk bahçesinde bitenDikensiz bir gül muhabbetDamlası dünyaya yetenGönlümdeki göl muhabbet

Divanedir yâr yitirenBahardır kışı bitirenYitikten haber getirenSeherdeki yel muhabbet

Gurbet yüreği dağlayanKavuşsa güler ağlayanDünü bugüne bağlayanSazımdaki tel muhabbet

Kara’yım güldür çaldığımBelli sevdaya daldığımSırrın arıdan aldığımAğzımdaki bal muhabbet

Kara Osman Nalbant



Mühendis

Gezer diyar diyar okur ezeliMermerin üstüne yazar gazeliDoğrunun içinde arar güzeliYanlışı anında siler mühendis

Usanmaz çevirir çarkın kolunuHer adım atışta yoklar solunuProblem çözmenin bilir yolunuKendini bilgiyle biler mühendis

Yarım kalan işler girer düşüneKalfalar, ustalar, düşer peşineYa bismillah deyip başlar işineYalçın kayaları diler mühendis

Kurumaz çınarı kökü derindeAyyıldız elinde miğfer serindeEn güzeli arar durmaz yerindeİşinin peşinde yeler mühendis

Adım başı fidan diker çallaraÇeşit çeşit yuva yapar dallaraBir sevda uğruna düşer yollaraŞirin için dağı deler mühendis

Kara Osman Nalbant



Mühür Gözlüm

Akşam yakın bağım ırakSen bir usta ben de çırakAcı duymam kesip bırakBürme beni demedim mi?

Yuvamı kendim yaparımBulut deme nem kaparımÇok inceyim tez koparımGerme beni demedim mi?

Marş deyince çağlar dereKep yakışmaz başka sereKar gibi düşmezsem yereGörme beni demedim mi?

Zinhar selam verme keleMecnun olam dokun teleTurnam boz bulanık seleVerme beni demedim mi?

Damlayım bir göl içindeKöz sakladım kül içindeMühür gözlüm el içindeYerme beni demedim mi?

Kara Osman Nalbant



Naçardım

Hatırlıyor musunSen en önde otururdunBen en arkadaSınıfın en uslusu senYaramazı bendimEn çalışkan öğrenci senTembel olan bendimEn zengin çocuk senBir meteliğeBin kurşun atan bendim.Hiç unutmamHer bir mayıstaBen sana koşuyordumSen ene koşuyordunHiç ardına bakmıyorKoştukça coşuyordun.Herkes bana bakıyor diyeAynaya bakmıyordunElin gözündeEn güzel gazeldinEller ne derse desinSen,benim gözümdeEnsiz daha güzeldinVelhasıl seni endenKendimi senden ayıramadımKelimenin tam anlamıylaNaçardım naçarSen ensiz nefes alamıyordunBen de sensiz

Kara Osman Nalbant



Namussuz Adam

Bak işte göründüBu senin gerçek yüzünHani sen istemezdinYârin gözlerinde hüzünİnanmıyorum sanaBütün sözlerin yalanÇok şey saklı içindeDünden bugüne kalanIşıkları yakVeKalk aynaya bakGörünsün çirkin yüzünGüneşi kararttı ellerinBilemedinKıymetini gündüzün.Sana yer yok yüreğimdeTek kişilik odamHani!Ellerinden de kıskanırdın beniÇek ellerini!Namussuz adam

Kara Osman Nalbant



Nazar

Nazar nazarı keser, görenin gözü değmezGönül gözü görenler, feleğe boyun eğmez

Kara Osman Nalbant



Ne Bilsin

Kırk haremi geldi bindi dalımaYuvası olmayan dalı ne bilsinSahte derviş yenmez demiş balımaÇiçeği bilmeyen balı ne bilsin

Tanımaz deryayı deryada yüzerBakıyor görmüyor beyhude gezerKendi sefil ele methiye düzerKendini bilmeyen eli ne bilsin

Akar gözyaşlarım yeşertir çölüDuysa feryadımı dirilir ölüDamla damla dolar velinin gölüDamlayı bilmeyen seli ne bilsin

Her gün zarardayım gönül kârdadırDünya geniş insanoğlu dardadırKimi ekmek toplar kimi bardadırDeryada yüzenler çölü ne bilsin

Kara’yım yanarım yanan kınamazÇıra bile benim gibi yanamazAslı gördüm Kerem’ini tanımazKeremi bilmeyen beni ne bilsin

Kara Osman Nalbant



Ne Deyim

Düşümde uzaktan gözlerim seniBeden aynı beden, şalvarın yeniMevsimler sırayla, kucaklar beniBahara ne deyim yaza ne deyim

Mircan yüke yığmaz, ettiğim esiYazması beyazdır, masmavi fesiHer yerden duyulur, kavalın sesiAkordu bozulmuş saza ne deyim

Kaderden kaçılmaz bellidir emetDerdim son gülleri elimde demetYiğit yol gözlüyor peri de kısmetKızana ne deyim, kıza ne deyim

Çeşmenin taşına bir serçe konarSes verir sesime, yüreğim yanarDostum unutursa, dilberim anarHüzüne ne deyim haza ne deyim

Kara Osman Nalbant



Ne Yazayım

Bir ses ver sesime dereYar desen yeter bir kereÜç nokta koyduğun yereNe yazayım ne yazayım

Yaşıyorum söyle canaAyda bir uğrasın hanaBeni duymayan bicanaNe yazayım ne yazayım

Kırılan kol sığmaz yeneSamandan ayrılır deneDağları del, gel diyeneNe yazayım ne yazayım

Her gün diken batar eleMaşuk sitem etmez güleKuşlukta esmeyen yeleNe yazayım ne yazayım

Git sarıl dosdoğru sözeCan taşıyan döner özeGüzeli görmeyen gözeNe yazayım ne yazayım

Kara Osman Nalbant



Nedim

Solumdaki sensin sağımda nedimSana yakışmıyor, gördüğüm edimDaha ne söyleyim bülbülüm dedimDost bağında durur, izlerim benim

Düşman bin taş atsa, hiçbiri ilmezAğlarım, bir dostum yaşımı silmezNe çileler çektim hiç kimse bilmezKülümü terk etmez közlerim benim

Baharda kaptırdım, çiğdemi seleDemansız derdimi demedim eleGönlümden geçeni söyledim yeleDilbere sitemdir, sözlerim benim

Kara’yım adımı, bilmeyen yokturEğri bulamazsın her sözüm okturSaymayı bilirim bir binden çokturBini birde görür, gözlerim benim

Kara Osman Nalbant



Nefes Gibisin

Ben dumanlı dağımSen başımın üstündeMavi bir fes gibisinBen Kelkit VadisiyimSenDört mevsimYirmi dört saatYankılanan ses gibisinSeni anlatmakDağları delmektenBin kat daha zorSözün kısasıSensizlikYüreğimi yakan korHer şeyi dert etmemBu da geçer derimGeçerBiliyor musun?Bütün zorluklarıSayende aşıyorumSen kanımdaysanYaşıyorumİki gözümİşte son sözümAldığım nefes gibisin

Kara Osman Nalbant



Nehir

Gece çıkarım yolaYoruluncaGördüğüm seyvanGözüme hanGönlümeSaray görünür.Yeter ki bendekiBenden istesinBaşımı kaldırıpGöğe bakarımBediri görünceBütün yıldızlarGöz kırpar banaBen de onlaraYedi ateş yakarım.Her düşümdeDiken batar elimeHiç acı duymamYalnız bir damlaKan görürüm.Bana bir mircanGöle bin can verenYaşını başınıBilmediğim nehirNeredeysen gelBuz tuttu eski şehir.

Kara Osman Nalbant



Nerdesin

Bir nisan akşamındaEllerinden tutmuştumBütün çocuklarBütün çiçekler şahitGönlümdenBahar geçiyordu.Bir gün sarılar giymiştinGüneş gibi sıcaktıBakışlarınİçimden yaz geçiyordu.İlk kez gözlerim dolmuştuBir yolcuyu uğurlarkenRüzgârda savruluyorduBir hayatYüreğimden güz geçiyordu.Işıklar kırmızı yanıyorZaman beynimde durduNerdesin?Sen varken tez geçiyordu

Kara Osman Nalbant



Nerede Kalmıştık

Damlaya yakınGölden uzaktayımDenizin kızınıSeni seviyorumSağ kolum kırıkSol ayağım yaralıHer nefes aldıkçaYanaşıyor ölümÜç mevsimBana sen gibi uzakTurnalar konmuyorBuz tuttu gölümBeni sana götürdüDün gece esen yelGözlerine bakarakTek soru sordumNerede kalmıştıkHadi söyle!Sen hatırlarsınKırdığımız dalıKara kirazın dalınıBeraber aşlayalımGel tut elimdenNerede kaldıysakBismillah deyipOradan başlayalım

Kara Osman Nalbant



Neyleyim

Hasat kaldırılır ambarım dolarHerkes dua etse, durulur sularSam yeli esince güllerim solarGazeli savuran güzü neyleyim

Arif olan anlar, besbelli derdimAlemi bırakıp, ben beni yerdimEl istedi dilber, kolumu verdimDamla ile sönen közü neyleyim

İnsanım diyenler nefsini yoklarDüzen bozulunca kel keli aklarBirinden korkanlar adını saklarÖznesi olmayan sözü neyleyim

Gönül gözleriyle görürler körlerNefsine bendedir, susarsa hürlerBin yıllık çınarlar, dalıyla gürlerKabuğu olmayan, özü neyleyim

Maşuk Ferhat ise, kayalar tozarŞirin’in yarası, kem sözden azarAya mayıl mayıl baksa ne yazarGüneşi görmeyen gözü neyleyim

Kara Osman Nalbant



Nisyan ve İsyan

Közü kül eyleyen şey, alevin nisyanıdırKıskançlık denilen şey, kölenin isyanıdır

Kara Osman Nalbant



Niyet Okuma

Gerçeği göremezsin, kafanı gömme kumaÖyle değildir belki, sakın niyet okuma

Kara Osman Nalbant



Nöbetteyiz

Sırt sırta nöbetteyiz, gürz bende ok edemdeGözünüzü dört açın, yaşamak zor bu demde

Kara Osman Nalbant



Okul

Gece gündüz okuyun cahil şeytana kuldurBilin ki her şeytanın korktuğu yer okuldur

Kara Osman Nalbant



Okunmuyor

Kara der ki her şiir, her yerde okunmuyorDikeni gül eyledim, yar gelip dokunmuyor

Kara Osman Nalbant



Okurum

Gülmeyi unutalıÇok oldu gülümBelli yaşamak zorNe gülebiliyorumNe ölebiliyorumSen ki bana bazenGüneş kadar uzakAy kadar yakınsın.Beni bende aramaEski yerde değilimKestiler demedimKıstılar sesimiBil ki eskisi gibiYanık ötemiyorumElli yıllık ocaktımSu döktüler narımaTütemiyorum.Geldiğim yer belliGün gelecekGeriye döneceğimYolda yarım kalanKilimi dokurumSen de yarım kalanŞiirlerini yazYaradan büyüktürÖlmezsem okurum.

Kara Osman Nalbant



Okuyorum

Kadim olan kelamı dosdoğru okuyorumÖmür kilim gün ilmek aşk ile dokuyorum

Kara Osman Nalbant



Okuyun

Adınla başlarAdınla biter şiirimSakın bana şair demeNeler çekmiş ustalarKim şair olmuşYaşarkenÇekerler peşindenDost bildiklerinTam yokuşu aşarkenNe şairi! CanımEh işte şiir yazıyorum.Bazen kendimeBazen sana kızıyorumDünü yazdımBeğenmedinGünü yazdımYine beğenmedinYarınSeni yazacağımBakalım ne diyeceksinYine beğenmezsenSeni sana bırakıpŞiire mezar kazacağımMezarın taşınaBüyük harflerleOkuyun yazacağım

Kara Osman Nalbant



Olmalı

El göğse dokunur mızrabım teleSevdamın közünü saklarım küleBağına darılmak, yakışmaz güleSineye taş basıp, çarman olmalı

Cananla beraber, başlarım güneBir ağıt duyarsam dönerim düneGün gelir kavgada çıkarsam öneSırtımı döndüğüm, arman olmalı

Sevi elinen gel geç kalma cemeBu yalan dünyada haramı yemeBu sene yanına gelemem demeSultanın her sözü ferman olmalı

Aşk ile değerse, can közü yakarKüheylan her yolda su gibi akarDağda yar bırakan ardına bakarHer canın sevdiği, erman olmalı

Ozanım elimden düşürmem alıArım bensiz yemez yaptığı balıSelvisiz alemde, neyleyim malıBiricik derdime, derman olmalı

Kara Osman Nalbant



Olmasa

Dünya dolmaz idi gölünGözyaşlarım sel olmasaBöyle açmaz idi gülünBülbüldeki dil olmasa

Aşığım ben bir karayaBenzerim yanan çırayaSamanlık derdim sarayaİçindeki gül olmasa

Kül eder sevdanın narıKimse yok edemez varıKonmazdı çiçeğe arıÖzündeki bal olmasa

Sevdam usta ben çırağımDaha menzile ırağımDüşmezdi benim yaprağımSenden esen yel olmasa

Kara’yım dilbere nazımYazdıkça artıyor hazımSes vermez püsküllü sazımGöğsündeki tel olmasa

Kara Osman Nalbant



Olmazdı

Güzelimİyi ki çirkin varSeniSendeki güzelliğiGöremezdimGülüzarda yerimYüreğimdePerim olmazdıİyi ki gece varYıldızım, kara kızımHer seherdeŞiir yazdığımZührem olmazdıİyi ki gündüz varGüneşim olmazdıEşim olmazdıSevmekBenim işim olmazdıİyi ki varsınSeni her günHer nefes alıştaAnmak da güzelAlevlerin içindeHiç acı duymadanYar yar diyeYanmak da güzel

Kara Osman Nalbant



Olsam

Gündüzleri güneşGeceleri ay olsamUzun kış gecelerindeGaribin elindeBir yudumSıcak çay olsamÇobanın elinde kavalGelinin dilinde türküAsırlık çınarda dalAzgın sularda sal olsamAşka kulAşığa yol olsam.Hastaya su veren elHer damlasındaBir sevda saklayanSel olsam.

Kara Osman Nalbant



Olun

Öksüz çocuğa anne, yetime baba olunSıcak günde şemsiye, soğukta aba olun

Kara Osman Nalbant



Olur mu

Sarı gelin kaçma bendenSensiz çıkmaz can bu tendenElbette hoşlandım sendenHaz olmadan naz olur mu

El elinden bade içmemGöv olan ekini biçmemSensiz yaylalara göçmemMor çiçeksiz yaz olur mu

Ben ilmeğim sevda kilimYar diyene baldır dilimSon perdeye küstü elimSarı telsiz saz olur mu

Kara’yım allar giyememBal olsa sensiz yiyememEl yanda canım diyememHanım desem az olur mu

Kara Osman Nalbant



Olursa

Lokmayla doyarsınız, gözünüz tok olursaKavgaya gerek kalmaz sözünüz ok olursa

Kara Osman Nalbant



On Dilek

AğlamakÇare değil gözümBen ağlamıyorumSen de ağlamaGelip silememKara gözleriniYetişmez ellerimHayli uzaktayım.Umut ağaçlarınaAdak çaputlarıBağlamam artıkİki gözümSen de bağlama.Basit soruyu eleZorunu bana sorKolayı bilememSen ağlarkenBen gülemem.Kara saplı bıçağıKara günler içinHer gün bilerimOn dilek dilesemBirini bugün içinDün dünde kaldıDokuzunuYarın için dilerim.

Kara Osman Nalbant



On Sekiz

Gelen geçen yer içer, tükenmez benim aşımGönlümde güneş batmaz her dem on sekiz yaşım

Kara Osman Nalbant



Onun

Ozana bir şey demem, cümbüş onun el onunDerya azar ben azmam damla onun sel onun

Kara Osman Nalbant



Otuz Beş

Yolun ortasında durmuşOrta boylu bel otuz beşSaçları gerdana vurmuşZülfündeki tel otuz beş

Kaldırıp baktı başınıKalem sandım ben kaşınıSormadan bildim yaşınıElindeki gül otuz beş

Doğrulup baktım serineBıçak saplandı derineBen yaşlanayım yerineSen hep böyle kal otuz beş

Kara’yım düşündüm dünüAşk ile eğirdim yünüBugün dostun doğum günüÖmür yarı, yıl otuz beş

Kara Osman Nalbant



Otuz İki Damla

Bu geceAy değil doğanBitanem sensinYüce dağda karYüreğimde narsınGel bak istersenŞarap yokElimdeki kadehteSen varsınAk düşmesinSiyah saçlarınaHep böyle kalDileğimTek dileğimElinde kalmasınTuttuğun dalOtuz iki boncuğuGözlerine bakarakDüşümde taktımAğlamadı sanmaAvuçlarımaOtuz iki damlayıPeş peşe bıraktım

Kara Osman Nalbant



Ozan

Garipler dağına bahar gelmemişKurtulmaz dumandan başı ozanınDosttan ayrılalı bir gün gülmemişYıkılmış doğrulmaz kaşı ozanın

Ceylansız yaylaya çadır kurmayınYaşlanmış çınara balta vurmayınEl yanında demez boşa sormayınYar yanında on dört yaşı ozanın

Hoyrat kopardığı gülü koklamazSulu sepken kara taşı aklamazMezar taşı hiçbir sırrı saklamazHer gerçeği söyler taşı ozanın

Evi bir göz oda gönlü saraydıGömleği bembeyaz saçı karaydıAyrılık bağrında derin yaraydıBir günde ağardı başı ozanın

Kara’yım feleğe gücüm yetmediYarenlerim bana yardım etmediBin aşık bin maşuk yedi bitmediAlem yer tükenmez aşı ozanın

Kara Osman Nalbant



Öğretmenim

Öğretmen veliye benzerKölesi Ali’ye benzerİlim deryasında yüzerYelkenli gemiye benzer

Ulu bir çınara benzerEn yakın sınara benzerSusayan bir yudum içerMeydanda pınara benzer

Öğretmenim göze benzerBereketli güze benzerAğarır bu yolda saçlarKar üstünde ize benzer

Sazımdaki tele benzerSeherdeki yele benzerBahçıvandır gülü severKaderi bülbüle benzer

Öğretmenim tana benzerAl bayrak tutana benzerVatan için bin can verirKefensiz yatana benzer

Öğretmen aşığa benzerBal dolu kaşığa benzerKaranlıklar korkun bizdenÖğretmen ışığa benzer

Kara Osman Nalbant



Öğretmenin Duası

Artarak devam etsin, bilime olan ilginGünde bir kalem tüket, bir ömür yetsin silgin

Kara Osman Nalbant



Öğüt

Günde beş kez söyledim, çare olmadı öğütDamlaya hasret kaldı, kurudu salkım söğüt

Kara Osman Nalbant



Öğütler

Kır çiçeklerimYüzünüzü solgun görsemHislenirimBülbül, güle bahardaBenSize dört mevsim seslenirim.Su kenarında yeşerir söğütSözlerimde biraz şiir kokacakBiraz öğüt.Güçlüklere göğüs germeyeBu yaşta alışınUnutmayınHer yokuşun bir inişi vardırMenzile ulaşmak için çalışın.Bugünün işiniYarının çivisine asmayınHayat tehlikelerle doludurSakın tuzağa basmayınDaha başındasınız yolunBilim çiçek, siz arı olunDünyayı size verselerYanlış yoldan gitmeyinSevdikleriniziAsla incitmeyin.Doğrunun yanındaYanlışın karşısında durunİnsanın insanca yaşadığıYeni bir dünya kurun.Dostlar bazen acı söylerSakın darılmayınDenize düşseniz bileYılana sarılmayın.Ağlayanı susturmayınSancısını dindirinAyı yere biz indirdikGüneşi siz indirin.Kulağınızda küpe olsun sözlerimSizi yükseklerde görmek isterBenim kara gözlerim

Kara Osman Nalbant



Öksüz Geceler

Bir başkaydıEskiden gecelerimAkı ak karası karaDüşündükçeKanar içimdeKabuk bağlamış yaraEskiden sıcaktıŞimdi kar yağarGecelerin üstüneÜşürümKaçar uykularımSıcak geceleriDüşünürümSol elim şakağımdaBir şarkıyı değilBir hüzünlü ağıtıHecelerimYıldızları vurdularÖksüz kaldı gecelerim

Kara Osman Nalbant



Öldürür

Gelin söylemiştim sanaİlkbaharı yaz öldürürN’olur öyle bakma banaBeni ela göz öldürür

Bal tadını vermez pekmezYâr sevmeyen çile çekmezYiğidi zülfikar kesmezDeme acı söz öldürür

Dünya yalan imiş meğerBir ah çeksem arşa değerSam yeli boynunu eğerYaz gülünü güz öldürür

Kara’yım tutmaz ellerimSusar sazımda tellerimSayılı kaldı günlerimKara sevda tez öldürür

Kara Osman Nalbant



Ölene Kadar

Şu kavşaktakiKırmızı lambaSen geçerkenSürekli yansaBen karşıda beklesemGün boyuUzasa gölgenBana kadarSarsam seni sinemeBırakmasamÖlene kadar

Kara Osman Nalbant



Ölenece Yanarım

Yeter ki sen tutuştur, ölenece yanarımBeşe katlanır kârım, her an seni anarım

Kara Osman Nalbant



Ölmüşüm

Seni ilk gördüğüm günYeşiller giymiştinBaharı müjdeleyenÇiğdem gibiydinDün gibi hatırlarımDalga dalgaydı saçlarınGerdanı dövüyorduSağlı sollu zülüflerAy tutulmuştuKara gözlerindeYıldızlar ağlarkenBen gülmüştüm.Birkaç ayda ben seniBirkaç gündeSen beni değiştirdinYazı görmedenGüzü yaşıyordumKordaydım üşüyordumYorgundum, kırgındımİki adım atmadanYere düşüyordum.Köprüleri yıkmışGemileri yakmıştımDeryanın ortasındaÇırpınıp duruyordumYorulmuştumNe halimi soran vardıNe yaramı saranAlnımın ortasından değilSırtımdan vurulmuştum.Son sözlerimiBağıra bağıra yazdımNe sesimi duyan olduNe yazdığımı okuyanCanan koynumdanCan bedenimdenSessizce çıkıp gittiGüneşi ikiye bölerkenYüreğimi de bölmüşümNe el edebildimNe peşlerinden gidebildimAnladım ki ölmüşüm

Kara Osman Nalbant



Ölünce Olacağım

Elindeki gül benim, bir anda solacağımŞimdi "şair" değilim, ölünce olacağım

Kara Osman Nalbant



Ömrüm

Baharda çift kışın tektimYama yere burçak ektimTek başıma kürek çektimGölde geçti ömrüm benim

Kaç yıldır beklerim hanıBir gün görür dilber tanıBu dağ bu taş kollar canıYolda geçti ömrüm benim

Kuşa kanat yana koldumSeherde kendimi buldumBağa girdim bülbül oldumDalda geçti ömrüm benim

Her gün yanan çıra bizimYüreğimde çıkmaz gizimHiç kaybolmaz kalır izimÇalda geçti ömrüm benim

Kara der ki derdim melalBin kurşundan ağır celalSolum yıldız sağım hilalÇölde geçti ömrüm benim

Kara Osman Nalbant



Ömrüm Beni

Her dert söyletir aşığıDüne kattı ömrüm beniHer dem aradım ışığıTüne kattı ömrüm beni

Telimi saza bağladımYufka yüreği dağladımEl yanda yaşın ağladımSele kattı ömrüm beni

Hazan yeri duraklarımSuya hasret topraklarımSarardı hep yapraklarımGüze kattı ömrüm beni

Kara der ki ey erenlerHaklıya hakkın verenlerEr seherde gül derenlerSize kattı ömrüm beni

Kara Osman Nalbant



Ömür Boyu

Bana yurt olan yerde şehit düşerse erimŞeyda bir bülbül olup, ömür boyu öterim

Kara Osman Nalbant



Önder

Kesinlikle öndesin, senden öndeyse önderİlk sırada değilsen, önderi geri gönder

Kara Osman Nalbant



Öptüm

Hesap kitap yapan takılmaz ağaKış günü bayırda, dikkat et çığaDağa kar yağınca uğradım bağaBi toprağı öptüm, bir taşı öptüm

Yerini bilen yok, bir gece göçtüŞiir yazma kolay okumak güçtüKırk yıl sonra resmi elime geçtiBi kirpiği öptüm bir kaşı öptüm

Periden sıcacık bir selam aldımBircanı aradım mircanı buldumFakir bir haneye, misafir oldumBi ekmeği öptüm, bir aşı öptüm

Ne istesen verir, cömerttir doğaCihanı verseler var demez yoğaGüneş ufuktayken ulaştım dağaBi yamacı öptüm bir başı öptüm

Denize bakarken yaşarır gözümAlem seyirdedir yanarken özümAvluya girdim ki her taraf üzümBi kuruyu öptüm bir yaşı öptüm

Kara Osman Nalbant



Öz ve Göz

İnsana beden yetmez bedene bir öz gerekGerçeği görmek için, iki sağlam göz gerek

Kara Osman Nalbant



Öze Döndü

Beyazdan ayrılmış üzgün alımızGeçti bahar çiçek açmaz dalımızYol yol görünüyor baktım falımızYazı tez bitirdik gün güze döndü

Otuz beşe değdi sevdiğim yeniGül gibi kokuyor kokladım teniDerya ateş olsa yakmazdı beniDünkü söylediği söz köze döndü

Güneş batsa bile yeniden doğarFelek üstümüze her gün yük yığarGül yağmur istiyor bağa kar yağarKuzeyden esiyor yel bize döndü

Bindim gayrı bu gemiden inememAşka yandım su dökmeyin sönememYolun gelişi yok geri dönememBen toprağa döndüm can öze döndü

Kara Osman Nalbant



Özgecan

Çantalar püskülsüz duvaklar telsizYüz binler ayakta, yüz binler elsizDavul zurna sustu, sazlarım telsizKopuzum can diyor dilim Özgecan

Kime sorsam söyler,Yaradan kerimHakim bana sorsa suç bizim derimYıllardır gören yok kaybolmuş erimYaprağım can diyor dalım Özgecan

Dilimde tüy bitti, geçmiyor sözümKıpkırmızı oldu bembeyaz yüzümBen bir akasyayım, yanıyor özümÇiçeğim can diyor balım Özgecan

Güz günü gençlerin elinde güldümOnlar için bin kez uykumu böldümCan ile muhabbet etmeden öldümTabutum can diyor salım Özgecan

Her gün bin bir surat kesiyor ayazHer yüreğe düşen cemredir niyazBir yanım kırmızı bir yanım beyazBeyazım can diyor, alım Özgecan

Kara Osman Nalbant



Özlem

Yar seven geceyi, gündüze eklerBuludun ardında, damlayı teklerGözü hep yoldadır baharı beklerBülbüle aylarca yem olur özlem

Bağlama çalamaz, bağlıysa aşıkBalı canan verse, yeter tek kaşıkYak derim bir anda, görünür ışıkKaranlık gecede şem olur özlem

Maşuk her ceylanı, bir okla vururDost için akmayan gözyaşı kururDağda yalnız kalan dolaşır dururYar olan yürekte dem olur özlem

Kaybolmaz taşlara yazılan sözlerCan taşıyan bir can bir canı özlerKalkar seher vakti, mircanı gözlerOzanın gözünde, nem olur özlem

Kara’yım düşümde, giderim yâreBirkaç damla suyla döner mi areDostun verdiği şey olmazsa çareKapanmaz yaraya em olur özlem

Kara Osman Nalbant



Özlemek

Bir sonbahar günüKaralar giymiştiYüreği elindeydiÜç kez ardına baktıYıldız gibi aktıGidiş o gidişYolunu gözlüyorumDostlarımGözlemeGelmez diyorlarÖzledimÇok özledim diyorumÖzleme diyorlarYılda bir gün olsunGülmedim diyorumHaline şükretÖlmedin ya diyorlarÖzlemek ölmektenİki harf fazla diyen şairSana ihtiyacım varNeredesin kalk ayağaBir şeyler söyle banaÖlmeye ve özlemeye dair

Kara Osman Nalbant



Özlenen Yel

Bitanem kadere küsme, özlenen yel eser bir günZinhar umudunu kesme, yel sancıyı keser bir gün

Kara Osman Nalbant



Özlerim

Gördüğün deniz değil, onlar benim gözlerimGece seheri özler, ben de seni özlerim

Kara Osman Nalbant



Paramparça

Başa kar yağar da kalmaz mı yazaHasüt hiç görmeden çok diyor azaMeydanda bin kurşun sıktılar sazaGögüs paramparça tel paramparça

Yıllardır bu handa köz külde piştiBağa fidan dikmek en makbul iştiBin yıllık çınara bin bomba düştüKökü paramparça dal paramparça

Alemden zenginim servetim huşuKispet giymeyenler ne bilsin tuşuBir lokma et için, vurmuşlar kuşuGaga paramparça, dil paramparça

Dilberin bağrına her akşam estimÇeşmeye giderken yolunu kestimBurçak tarlasında, mayına bastımBacak paramparça el paramparça

Evden yalnız çıktı, bülbülün gülüBin dostu doldurdu kuruyan gölüYalnız gitmem dedi, canlandı ölüKefin paramparça sal paramparça

Kara Osman Nalbant



Pes Etmem

Söz kurşundan ağırdır, güle zinhar es etmemSöyleyen söze dahil, hiç kimseye pes etmem

Kara Osman Nalbant



Reçete

Dün kendimiŞair sanıyordumŞair olmadığımıBugün anladımAcar bir şairinBir şiirini okudumŞurası olmamışSözünü diyememBenden iyi yazmışHakkını yiyememŞiir değilTabibin habibineYazdığı bir reçeteYazdıranı tanımamYazanı kutluyorumNe kemiğe değmişNe de eteİlk kez gördüğümBu güzel resmeKem gözle değilGıptayla bakıyorumGülü bulduğumO gölün kıyısındaOturdum bir taşaYazdığım şiirleriTek tek yakıyorum

Kara Osman Nalbant



Rengin Olmasa

Bağını sormadan üzümü yemeRehberin yok ise, dikkat et imeEsamen okunmaz fakirim demeKarunu kim tanır zengin olmasa

Ağırdan yüz bin kez ağırdır elemCan yakan sözleri yazmasa kalemYumruk kadar yere sığar mı alemYürek bu dünyadan engin olmasa

Doğruya yakın ol yanaşma sefeHamı dost eyleme, ol yalnız efeBiri gelir çöker boş kalmaz kefeDüzen bozulurdu dengin olmasa

Kara’yım közümü örterse külümCihanda gözümü korkutmaz ölümŞu deli gönlümü şad eden gülümSeni kim görürdü rengin olmasa

Kara Osman Nalbant



Resim

Yağmur yağıyorduYorgun gecenin üstüneElimde bir kitapArasında senSeni okurkenUyumuşum.Saat beşi vuruyorduKitap yere düşmüşResminElimde duruyordu

Kara Osman Nalbant



Reşadiye

Bağa bahar gelince yolu gözler şadiyeGülü de bülbülü de şad eder Reşadiye

Kara Osman Nalbant



Ruhunu Verme

Gelin son kilimi, benimle dokuKarşında değilsem yarılır sokuSakla sadağında, verdiğim okuHedefi görmeden yayını germe

Aşığız gücümüz yetmiyor şaraKolunda değilsem solunda araYeniden kanarsa, eskiyen yaraHasetin verdiği, em olsa sürme

Bırakma gülünü elinde solsunAttığımız taşlar, yerini bulsunYarenin döşeği, kabarık olsunHoyratın altına çul bile serme

Aşk ile yeşerttik bu susuz çölüSevdikçe seviyor turnalar gölüBile diktiğimiz bembeyaz gülüKurbanın olayım elinen derme

Bu fani dünyanın, bir yüzü acıHer canın alevi kızdırmaz sacıSom altından olsa fırlat at tacıCihanı verseler, ruhunu verme

Kara Osman Nalbant



Rüyalarım

Geceleri severimGeceleriKapanmaya görsünKara gözlerimKim demişGidenler gelmez diyeİşte geldinBak benimlesin.Yan yana asılmışızDallarından ağaçlarınSallandıkça dağılırBoynuma dolanırSaçlarınGüneşe yakalanırGökte dolaşan kaçakRüyalarımAh! RüyalarımGeceyi kesen bıçak

Kara Osman Nalbant



Sabreyle

Besbelli ölümden, beterdir elemYaş altmışı geçti, dolmadı çilemEl ele yürürken savrulsun yelemÇayın kıyısında yalnız gezilmez

Niyet halis ise, bakmam ki şekleKoşuğa sımsıcak bir cümle ekleBiz bize dizelim, gündüzü bekleNarın ışığında, boncuk dizilmez

Canın yakmadığı her ateş sönerNe dersen yaparım yeter ki önerDeğirmenin taşı damlayla dönerAşk ile un olur, buğday ezilmez

Ben bana yakınım deryaya ırakCihanda Emrah'a olaydım çırakVasime sözümü söyleyim bırakBu handa aşığın ağzı büzülmez

Sabreyle arife bu yağmur dinerDem gelir Köroğlu kır ata binerŞeytanlar gecenin ardına sinerHainin kurgusu erken sezilmez

Kara Osman Nalbant



Sadaka

Sakın dalgadan korkma, sol yanında ada varHer gün bir sadaka ver, savacak bin gada var

Kara Osman Nalbant



Sağıma Kar Yağar

Tokmağı olmayan kapıyı çalmamDeliyim dilberden beddua almamSevdaya köleyim, kapıda kalmamGülün yüreğinde yerim var benim

Hiç kimse göremez saklarım ağıCanı bulamazsam, yakarım bağıBir gün bir gecede, delerim dağıYar için dökecek terim var benim

Gönlüme yazdığım nameyi silmemDolu olup yağsam mazluma ilmemYar yanımda iken yorulma bilmemBin dağ devirecek ferim var benim

Usta oldum sandı kırk günlük çırakRuhum hep yanında bedenim ırakKahpe felek bir gün, yakamı bırakDağların ardında merim var benim

Kara’yım bu yolda vermedim molaSağıma kar yağar, yar dönse solaServet gözümde yok, saçarım yolaBin ambar dolusu zerim var benim

Kara Osman Nalbant



Sağır

Gözü kartaldan keskin sözü kurşundan ağırBenim sözümü duyar kendi sözüne sağır

Kara Osman Nalbant



Sakarya

Adımız sakaryadır, her vadide akmayızGelecek nesillere kem miras bırakmayız

Kara Osman Nalbant



Saklıdır

Sevdadır tabibim nar benim emimHer gün dağıtırım azalmaz semimYar yar diye akar, damarda dedimServetim her şeyim közde saklıdır

Bu demde bir şeye, biçilmez pahaAlem duysun deyip, söyledim ahaVerdiğim nameye, göz at bir dahaHer derdin dermanı sözde saklıdır

Yar benim adımı yazdıysa silmezBoşuna atmayın taş yiyen ölmezKimi sevdiğimi, hiç kimse bilmezBir canım cananım özde saklıdır

Ayak yanlış yapmaz, uyarsa sereGünde bu sözümü söyle bin kereSer dostun gıbalı gitmez bir yereÇektiğim resimler gözde saklıdır

Aradım özümde, bulamadım suçSevgi gönüldeki, yıkılmayan burçŞimdi uçacaksan gel benimle uçMestin güzel yanı, güzde saklıdır

Kara Osman Nalbant



Salkım

GençtimAç da susuz da değildimKarnım toktuYollarım yokuşArdımdan itenim yoktu.YoruluncaBir sigara yakıyordumBir sağa bir solaBir sakalaBir bıyığa bakıyordumGözlerimi yumuyorYorganıBir kibritle yakıyordum.Aman ha!Siz benim sözüme bakmayınYorganı yakmayın.HepimizAynı derede damlayızAyrı ırmağa akmayın.GerektiğindeGözünüzü kırpmadanAynı andaAynı kazanda kaynayınDüğünde bayramdaAynı zılgıtı çekerek oynayın.El ateşe bakarSiz dumana bakınAynı bacadan çıksın tütünDost da düşman da bilir kiKolay yutulmaz bütünSon sözüm demiyorumİlk sözümSalkımı büyütün

Kara Osman Nalbant



Sana Bıraktım

Gözlerine çok yakın, gönlüne çok ıraktımHer şey gönlünce olsun, seni sana bıraktım

Kara Osman Nalbant



Sana Geldim

Sen bir deryaBen bir ırmakGece gündüzSana akıyorumAdın dilimdenResmin elimden düşmüyorMavi gözlerine bakıyorumSaymadım, bilmiyorumKaç yokuş çıktığımıKanadı kırık bir kuşumMenzil göründüÖnümdeki son yokuşumBeden beniBen bedeni sürüyorumAlaca karanlıktaDüşe kalka yürüyorum.Şafak sökerkenBir bir sönüyor yıldızlarGüneşin yanındaSeni görüyorumUzat elleriniTut ellerimden habibimDuruldum sana geldimYoruldum sana geldim.Kaç bıçak saplandıPeş peşe sırtımaKaç kurşun yedimSol yanımdanÖldürmeyen öldürmüyorZühre’yi her görüşümdeYeniden cana geldimNe bahar gördü gözlerimNe de yazHaziranlar kasımKasımlar hasım olduAç kapıyı tabibimVuruldum sana geldim.Bu günü çok bekledim çokKafaya koydumGeri dönüşüm yokAy doğmadanSeni çalacağımEller ne derse desinSen ne dersen deKızarmayacak yüzümArsızım sana geldimHırsızım sana geldim.Her gün bir şeyiBugün her şeyi yitirdimEl konuşuyorBen susuyorumDün kızılcık şerbeti içtim



Bugün kan kusuyorum.Bir yudum su verHardayım sana geldimDardayım sana geldim.Ne elimde bir şey varNe de avucumdaÜçgülü yeleMenekşeyi eleÇiğdemi sele verdimGönül gölüm dolmadanOkyanus benim dedim Deryada değil Damlada vurgun yedim Beterden beter halım Kalmadı tutacak dalım Hastayım sana geldim Yastayım sana geldim. Gün değişse de Dün değişmedi Ayın koynunda saklı Mavi boncuğum Ben hiç akıllanmadım Yine eskisi gibi Ele avuca sığmayanO yaramaz çocuğumGündüzleri ağlayıpGeceleri güldüğüm yereO eski hana geldimHancı iyi bak gözlerimeSon defa sana geldim.Sararmadan döküldüDalımdaki yapraklarElin bağında değilGülün bağrında yandımPembe bir rüya imişBin bir çiçekli baharUyandım sana geldim.Gülizarda nar gibiyimTaze yağmış kar gibiyimHancısız hana geldimAç kollarını kara toprakSana geldim.

Kara Osman Nalbant



Sana Susamıştım

Dün gece düşümdeGöz göze geldikSana susamıştımSeni istedim sendenSehere kadar sustukGözlerimiz konuştuHava soğuk olsa daYüreklerimiz hardıSağımızda çiğdemSolumuzdaKara lale vardıAynı sözleriAynı anda söyledikKesildi ayaklarımızBir anda yerdenHey! Diye bağırdıkİkimiz birdenSeherde neyKuşluktaKaval çaldımAkşamları yârin elindePüsküllü sazdımNarı sevda şairi yakmazBir ömürAleve şiir yazdım

Kara Osman Nalbant



Sarı

Dostlarım birer çiçek, deli gönlüm arıdırDört mevsim dolaşırım, güz çiçeğim sarıdır

Kara Osman Nalbant



Sarı Gelin

Gonca derdim ele verdimYaprağını yele verdimKuru yerde sele verdimSarı gelin, seni seni

Baharı, yazı bitirdimSonunda güzü getirdimGeç buldum, erken yitirdimSarı gelin, seni seni

Azrail döner peşimdeNe bulacak can eşimdeAğlarken gördüm düşümdeSarı gelin, seni seni

Kara’yım salda ararımTuttuğum dalda ararımArıyım balda ararımSarı gelin, seni seni

Kara Osman Nalbant



Savaşın Kızı

Gece gündüz figan eder nadilerBaş harfini kayıp etmiş hadilerCılga yoldan geldi geçti şadilerSevdanın hanına giren olmadı

İki gözü iki çeşme gelininEsmesini bekler seher yelininYar yolunda yara alan delininYarasına merhem süren olmadı

Göze yakın söze uzak durdularSevginin yoluna tuzak kurdularHalimleri yerden yere vurdularZalimi meydanda yeren olmadı

Elli yıllık sırrım saklı nazardaSavaşın kızını sevdim hazardaVeresiye mertlik sattım pazardaBorcunu getirip veren olmadı

Doğrunun yerine eğri diktilerKader tarlamıza keder ektilerHak hukuk diyeni ipe çektilerYargısız infazı gören olmadı

Kara Osman Nalbant



Saz Konuşur

Erenler öz konuşur çok dinler az konuşur Ozanlar yorulunca yerine saz konuşur

Kara Osman Nalbant



Saza Sığın

Adresimi unuttumBeni görmek istersenGündüzleri güneşeGeceleri aya bakAvcıya yaklaşmaAvdan uzak durNamuslu fakir olZahmet çekmedenZengin olma.Her çağrılan yereDerim ki gitmeGölüne sahip çıkKuşları incitme.Yeni bir yuva kurDemiyorumYeni bir sayfa açYüreğin özünüKaşın gözünü korurBahar bitince yazaYaz biter bitmezPüsküllü saza sığın.Hayatı sev, atı sevMutlu olmak elindeHer şeyden önceYar dediğin eşiniVar dediğin işini sev.

Kara Osman Nalbant



Sebepsiz

Sevdanın ocağında kül olmak için evdimGülü kırmızı diye, seni sebepsiz sevdim

Kara Osman Nalbant



Sebepsiz Sevdim

Dün, seni bulduğum yereBir demet gül bıraktım.AnılarımÇırılçıplak dikildi karşımaBakamadımKamaştı gözlerimNeler söyledim bir bilsenBir usta dizse yan yanaŞiir olurdu sözlerim.Dünü, o günü hatırladımSen, ben, çocuklarHepimiz bir bütündükYüreklerden alev alev çıkanMasmavi bir tütündük.Bir elmanın iki yarısıydıkYa da madalyonun iki yüzüElma yarım şimdiMadalyon resimsizDüşe kalka yürüyorumTübingen’de sensiz.Sorma sakın neden diyeNe diyeceğimi biliyorsunSenBeni sebepsiz terk ettinBenSeni sebepsiz sevdim

Kara Osman Nalbant



Seherde

Garip geceyi bitirmişYola çıkmış er seherdeBelli kendini yitirmişDöner durur bir seherde

Bahar karışır yazımaTeller alışır nazımaSorarsan eğer sazımaHer sırrımı der seherde

Bağında bülbülü öterDağında nergizi biterBuram buram sevda tüterAdım başı, yer seherde

Kırmızı gülüm süslenirKara topraktan beslenirKalk diye bana seslenirDile gelir her seherde

Kara’yım kervanım yürürGönlüm bedenimi sürürGüzeli çirkini görürKalkıp baksa kör seherde

Kara Osman Nalbant



Sel Islanır

Seherde yağmur çiselerGönlümdeki gül ıslanırNazlı yâr hasta deselerAğlar sazım tel ıslanır

Yalan dünyada yaşarımO döndükçe ben koşarımGünde bin yokuş aşarımBir damlamla yol ıslanır

Beyaz yakışmıyor güleSabır demek kolay dileGökler ağlar benim ileCan taşıyan sal ıslanır

Denizdeki fener sönerKara yalnız geri dönerHerkesin gözyaşı dinerBenimkinden sel ıslanır

Kara Osman Nalbant



Selam

Neredesin gözü elamGel de edek, iki kelamHer kapıyı açar selamFer ekler ferime benim

Koçsuz sürüyü heylemeSözü köz et kül eylemeKimseye bir şey söylemeSelam ver pirime benim

Yatır gördüm çal dağındaÇiğdemler açmış sağındaGül açarken dost bağındaKar düştü serime benim

Ağlarken aynaya bakmaGüne kızıp dünü yakmaKoltuğumu boş bırakmaSen otur yerime benim

Kara Osman Nalbant



Selam Olsun

Alımız merhem yarayaBeyaz yakışır karayaSon yokuşta bir arayaGelenlere selam olsun

Niyetleri bilir HüdaVatana canımız fedaYeter bize hoş bir sedaDiyenlere selam olsun

Eğilmedi dik serimizMillet sinesi yerimizHer yerde var eserimizGörenlere selam olsun

İnce eğrilmiş ipimizŞehit oğluyuz hepimizKırmızı beyaz kepimizGiyenlere selam olsun

Aynı kökten beslenirizAyrı düşer hislenirizGardaş diye seslenirizDuyanlara selam olsun

Kara Osman Nalbant



Sele Verdim

Elim kolum bağlıydı, gücüm yetmedi eleDünyanın yarısını, sele verdim, dün sele

Kara Osman Nalbant



Semah

Kırmızılar giymiş, kalkmış erkendenSeher semah döner, yel semah dönerKonamamış dala bülbül dikendenBülbül semah döner, gül semah döner

Kurumaz bu çınar kökü derindeTalip velisini bekler serindeHu deyince kalkar durmaz yerindeYürek semah döner, dil semah döner

İz bırakmaz bende atma çamuruAşk ile yoğurmuş pirim hamuruYağar üzerime nisan yağmuruDamla semah döner, sel semah döner

Dem gibi kırmızı benim meylerimİçersem çirkini güzel eylerimBen kendi kendime çalar söylerimMızrap semah döner, tel semah döner

Sararınca yaprak düşer dalındanKara koşup tutar dostun salındanSon sefere çıkan dönmez yolundanYolcu semah döner, yol semah döner

Kara Osman Nalbant



Sen Gibi

Sevda çınarının yaprağı yelinAğlamak nafile her damla selinKaralar bağlamış üç aylık gelinElleri böğründe geçti sen gibi

Garip misin dedim belini büktüBiraz otur dedim yanıma çöktüBen bir soru sordum içini döktüBir yudum su verdim içti sen gibi

Seherde bülbülün sesini duyduGeceyi giydirdi gündüzü soyduCümlenin sonuna noktayı koyduO da yar yolunu seçti sen gibi

Gitme gülüm dedim eğildi seriSordum söylemedi gittiği yeriDöneceğim dedi dönmedi geriBir eylül sabahı göçtü sen gibi

Kara Osman Nalbant



Sen mi Geldin

Mayısın birinde sözüm ballanırHaziran başında bağım allanırKasımda selvimin dalı sallanırSeher sen mi geldin yel sen mi geldin

Kimi gül dikiyor kimi deriyorHalim met ediyor zalim yeriyorKırk yıllık dargın saz seda veriyorMızrap sen mi geldin tel sen mi geldin

Yazdım dağa taşa gülüm okuyaBirazdan dalarım derin uykuyaKırk yıldır hasretim bir damla suyaDamla sen mi geldin sel sen mi geldin

Bedenim yoruldu gönlüm yeliyorGideceğim yeri herkes biliyorKapının önünden bir ses geliyorTabut sen mi geldin sal sen mi geldin

Kara’yım döşeğim kara yer olduKulağım duyuyor gözüm kör olduDün buz kesen hava bugün har olduÇiğdem sen mi geldin gül sen mi geldin

Kara Osman Nalbant



Sen misin

Estikçe dağımın karı eriyorYoksa yâr baharın yeli sen misin?Duydukça sesini efkâr veriyorDaldaki bülbülün dili sen misin?

Kelkit Vadisi’nde yan yana köylerKırmızılar giymiş biri el eylerDokunsam perdeye derdimi söylerYoksa şu sazımın teli sen misin?

Dünü unutuyor günü bitirenOlmadı bir kuru selam getirenHer baharda beni alıp götürenYoksa Delice’nin seli sen misin?

Kara der ki geri dönmez gidenimYanar otuz yıldır sönmez bedenimNiksar Ovası’nın bülbülü benimKız söyle Ayvaz’ın gülü sen misin?

Kara Osman Nalbant



Sen Sen

AğlamakBenim kaderimGözlerimdeDamla damla senElimde sigaramDuman dumanUykularım sayık sayıkRüyalarımda hep senYollarda iz izOdamda beraberizKarşımda senYaşamak zorYüreğimde kor kor senSen! Sen! Sen!Ne haldeyim bir bilsen

Kara Osman Nalbant



Sen Varsın

Kar çiçeğimNe sen beni buldunNe de ben seniSeni banaSeher yeli getirdiBeni sanaDüşlerim götürdüYalan olan dünyadaYaralı iki kuştukGüneş doğarkenHayal ettiğimiz yerdeCennette buluştukSağ yanımda yanSolumda canİyi ki varsınKışta kıyametteSığındığım han oldunKorkmuyorum artıkKorkmuyorumYalnız değilimSolumda sen varsınKolumda sen varsın

Kara Osman Nalbant



Sena

Koyunu sağınca, kuzuyu heyleObaya dönerken bir kez el eyleBu ilden gidersen, adresi söyleGelip geçenlere, soramam seni

Zühreyle beraber seslenin banaDüşelim peş peşe kavuşak tanaBiraz yavaş yürü, çatayım sanaBelli ki bu yolda, yoramam seni

Cihanda aramız olmaz ki serinOcağımız geniş gölümüz derinCümle alem bilir, besbelli yerinSena başka yerde aramam seni

Çaldım kapısını, açmadı hancıIşığı görmeden kesilmez sancıErim var diyene ok atmaz ancıYaralı ceylanım vuramam seni

Kara’yım çirkine, kulağım sağırAyrılık sözcüğü kurşundan ağırSebebini sormam yeter ki çağırGelirim sevdiğim kıramam seni

Kara Osman Nalbant



Sende Değil

Bekleme git yolunaSeni değilSana benzeyeni çağırdımKusura bakmaAradığım sen değilsinGözüm sende değil.Borcum yok kimseyeÖdedim diyetimiKorkmazdın elbetteBilseydin niyetimiBağda geçti ömrümBağcıyı dövmedim hiçÜzüm sende değil.Gerçek değil gördüğümBir hayel-i kebirDenedim bin defaOyunu bozmadı cebirİki kere iki beş etmiyorÇözüm sende değil

Kara Osman Nalbant



Sende Kaldı

Sakın banaYanlış yoldasın demeGüneşi arkamaAyı önümeHeybemi yanıma aldımDüşe kalka yürüyorumEmrah'ın geçtiğiKöprülerden geçtimCeylanlara su verenTaş oluklu çeşmelerdenBirer yudum su içtimGüneş batarkenOlanca gücümle bağırdımGeçmişi yanıma çağırdımÇıkardım heybemdenBütün anılarımıDöktüm ortayaSebepsiz Değil’iDağlara, taşlaraAğaçlara, kuşlara okudum.Derin bir ah çekipAyağa kalktımResmini elime alıpGözlerine baktımNe ben bir şey sordumNe sen bir şey söyledinEdep ikimizdeAnılar bendeSebebi söylemedinO sende kaldı

Kara Osman Nalbant



Sende Kalsın

Can alan peşimde, hep beni öğerGün gelir bedenim toprağa değerSeheri görmeden, gidersem eğerSülünü bana ver gül sende kalsın

Yaprağıma yardım etmiyor dalımBeni görür görmez, el sallar alımGözler çeşme olsa ıslanmaz salımDamlayı bana ver sel sende kalsın

Ne zaman gelecek, demiyor kazaBirden kışa döner, güvenme yazaYaban el değmesin püsküllü sazaMızrabı bana ver tel sende kalsın

Adam gibi sevmek her şeyin başıHiç kimse sökemez, diktiğim taşıMahşerece dinmez gözümün yaşıMendili bana ver şal sende kalsın

Kara der ey gönül, söyle kim haklıBugün beğenmedim, verdiğin aklıO benim hazinem, her şeyim saklıMorumu bana ver, al sende kalsın

Kara Osman Nalbant



Senden Umdum

Bilirim oraları ben o sahilde kumdumEloğluna ne deyim, selamı senden umdum

Kara Osman Nalbant



Seni Anacağım

Sevdanın ocağında, aşk ile yanacağımNefes alıp verdikçe hep seni anacağım

Kara Osman Nalbant



Seni Anlatacağım

Beni anlıyor musunDemiyorumElbet de anlıyorsunBeni duyuyor musunDiyorumEfendim diyorsunSesin kısılıyorSusuyorsunTurnalar havadaÖrdekler sudaGözünü açEy! SevdiğimDüşman pusudaBir şey istedimSeherde sendenHer şeyi anlattınBeni anlatmadınSözüm söz olsunBen her aşımaSeni katacağımNefes aldıkçaDağlara taşlaraAğaçlara kuşlaraSeni anlatacağım

Kara Osman Nalbant



Seni Arıyorum

Bahar yine sensiz geldiBen sensizlikteYine seni arıyorum.Hatırlamak için değilYaşatmak için dünüO kentin kalesindeyimMayısın birinci günüKara bir kartal gibiOvaya bakıyorumYeşilin yanındaSarıyı, beyazı, alıAlın sol yanındaKırdığım dalı görüyorum.Seni dağlara, taşlaraGökte uçan kuşlaraÇıkmaz sokaktaki naraMeydandaki çınara soruyorumDün akşama kadarBedenimi yordumBugün gönlümü yoruyorum.Sigarayı çoktan bıraktımÇakmağım cebimdeAra sıra çıkarıp bakıyorumÂşıklar ateşi severÇalı çırpı toplayıpKale dibinde yakıyorum.Gözlerim ufuktaGüneş, yine sensiz batıyorBiliyorumAy, yine sensiz doğacakBen, yine körkütükOtelin yolunu tutacağım.Hala kabuk bağlamadıSol yanımdaki yaraSağıma yatacağımYine uyku tutmayacakKara gözlerimiSabaha kadarYıldızlara seni anlatacağım.Gün doğarkenBir mum misaliYavaş yavaş söneceğimYükümü tuttumAbbas yolcuArdıma baka bakaGeldiğim yere döneceğim.

Kara Osman Nalbant



Seni Beklerim

Uzanıp yatsam dizindeGözümü görsem gözündeGeleceksin dur sözündeBağımda beklerim seni

Köz içimde atamadımSaçlarından tutamadımEl yanında yatamadımYanımda beklerim seni

Dost bağına giremedimGüz gülümü göremedimSon selamı veremedimSalımda beklerim seni

Zamansız gelirse ölümKorkarım ki kurur gölümElimde kırmızı gülümYalımda beklerim seni

Kara Osman Nalbant



Seni Beklerken

Güneş yüzünden önceGözünü gösterir banaGözlerimin içi gülerÇözülür bir birGönlümdeki buzlarSeni beklerkenHer düşümdeKara bir kartalKanadında getirirSeni banaSeher göz edinceSusar bütün kuşlarYalnız ben öterimSeni beklerkenÖnce saçların görünürUfuktaKara bir bulut gibiArdındanBir şimşek çakarÖzlediğim yağmurNihavent makamındaBir şarkı gibi başlarSırılsıklam ıslanırımSeni beklerken

Kara Osman Nalbant



Seni Çalıyorum

İyi geçmedi günümUzatmadan söyleyimTek kelime üzgünümEskiden olsaBir sigara yakardımAynanın karşısına geçerDumana bakardımŞimdiKalemi elime alıpMavi göle dalıyorumNe selam veren varNe de alanDonup kalıyorumÇocukluğum geliyorSerçeler geliyor aklımaResimlerini çiziyorumMasanın üstüneYan yana diziyorumAçıp pencereyiPeş peşe salıyorumDuvarda asılı sazıElime alıyorumOturup seni çalıyorumBilirsinSevdiğim makam hicazdırYine abarttın demeYaptığım şey icazdır

Kara Osman Nalbant



Seni Düşlerim

Ne sıcak terletir beniNe soğukta üşürümNe yağmura sitem ederNe doludan incinirim.Varlığı yokluğa, açlığı tokluğaİnişi yokuşa, tepeyi düzeGizi göze, geceyi gündüzeBaharı güze eşlerim.Mevsimin ilk karıHer yıl aynı günAynı şarkıyı dinlerkenYağar saçlarımaNe kışı dert ederNe “kıyametten” korkarım.Seni yitirdiğim günüBulduğum güneAğladığım günüGüldüğüm güne eşlerim.Söylediğim yetmez miDaha ne söyleyimİnanması zor belkiİşte ben böyleyimÖzü söze, külü közeSolu sağa, bağı dağaSoğuğu sıcağa eşlerimUmutlarım ısıtır beniKış ortasında yazı düşlerim.Sere serpe uzanırımSeyvanın gölgesineEfil efil poyraz eserSaçların gibi savrulurSalkım söğüdün dallarıBir o yana bir bu yanaDalar gider gönlümBeyazı karayaSeyvanı saraya eşlerimKapatır gözlerimiSeni düşlerim.

Kara Osman Nalbant



Seni Düşünürken

Seni düşünürkenFırtınalar koparYüreğimdeŞimşekler ışıtırGökyüzünüSeni görür gözlerimAdını çağırıncaGök gürler peş peşeSana ulaşır sözlerimSeni düşünürkenBulutlardan sarkarSiyah saçlarınÇöker üstümeBir sağanak gibiGözyaşlarınSırılsıklam ıslanırım

Kara Osman Nalbant



Seni Düşünüyorum

Ağır sevdanın yüküÇekmiyor artık dizlerimYorgunum.Her akşamKırmızı ışıkta geçiyorumSevdadan yanaSeni düşünüyorumDalgınım.Güneşi gözlemekle geçiyorBütün günümGönlüm uzaklardaBeynimde sürgünüm.Hiç kimse yok yanımdaHerkes evine döndüKâbus gibi çöküyorÜstüme karanlıkBiliyorumBirkaç adım ötedeBeni gözlüyor ölümKendimden geçtim artıkSeni düşünüyorum gülüm

Kara Osman Nalbant



Seni Soluyorum

Seher yeli eserken ben yolda oluyorumBülbül gülü soluyor ben seni soluyorum

Kara Osman Nalbant



Seni Taşıyorum

DünBeni sana götürmeyen suBugünSeni bana getiriyorGün doğarkenSahilde yürüyorumDalgaYağız bir kısrak gibiKaldırmış başınıÜstünde seni görüyorum.Gözlerim denize komşuTek tabanca yaşıyorumYaş elliyi geçtiYorulmak nedir bilmemGün boyu seni taşıyorum

Kara Osman Nalbant



Seni Yakacağım

GülümBugün ya da yarınHiç kimse görmedenSeni yakacağımAlevlerin arasındanGözlerine bakacağımÖnce közeSonra öze döneceksinRengin hiç solmayacakSeni kara yere değilGönlüme gömeceğimMezarın olmayacak

Kara Osman Nalbant



Seninleyim

Bir sonbahar akşamıYine seninleyimTek kelime etmedenEl ele, göz gözeGün boyu rüzgâr inlerGeceleri ben inlerimSöylerdim sebebiniBir kere sorsaydınızYağmurlar yağmurlarKara gözlerimdeDamla olsaydınız.Sallanıyor, görüyorumBirazdan düşecekDaldaki sarı yaprakİşte gerçek sevgilimKollarını açmış toprakBir sonbahar akşamıYine seninleyimSensizlikte seni yaşayarak

Kara Osman Nalbant



Sensiz Olmaz

Sen ağzımın tadısın, sıfatın ensiz olmazSakın abarttın deme şiirler sensiz olmaz

Kara Osman Nalbant



Sensizlik

Şu yalan dünyadaGarip oğlu garibimEşimi ve işimiSeviyorumZoru seviyorumYüreğimi yakanKoru seviyorumDişimi sıkıpMenzile doğruKoşuyorumYeter ettin felekDemedim, dememYaradan’a şükürYaşıyorumAçlığa, susuzluğaUykusuzluğaSoğuğa, sıcağaAğrıya, acıyaGün gelir alışırımBeni korkutanTek şeyO daracık yerdeSağır sessizliğeBeterin beteriSensizliğeNasıl alışacağım

Kara Osman Nalbant



Ses

Dünyada en tatlı şey, beraber yenen aştırYalnızsan türkü çağır, ses insana yoldaştır

Kara Osman Nalbant



Sesimi Duymadı

Kırk yıldır yollardayım dolaştım diyar diyarÇağırdım her seherde sesimi duymadı yar

Kara Osman Nalbant



Sev

Kiminin evi zindan kiminin yüreği evGülü kim olsa sever yiğitsen dikeni sev

Kara Osman Nalbant



Sevda

Sevda sarı bir çiçek aşık bal arısıdırAşıkların çiçeği, dünyanın yarısıdır

Kara Osman Nalbant



Sevda Doluyum

Bende biraz olmasaBulutlarıSaçların sanır mıyımOrtadaNe yağmur var ne de karBen iliklerime kadarSırılsıklam ıslanır mıyımBende biraz olmasa İki kere iki beş eder mi Ne birazı! Az söyledin Ağzıma kadar doluyum. Bende biraz olmasa Gördüğüme Seni sorar mıyım Denizde Damla arar mıyım Aşığın kanadıyım Maşuğun koluyum Bütün âlem duysun Ağzıma kadar Sevda doluyum

Kara Osman Nalbant



Sevda Yokuşu

Bağrıma yazmıştım, verdiği sözüBeş günde dönerdi yansaydı özüYar ocakta yoksa, neyleyim közüBen o bağda ateş yakamam gayrı

Herkes bir sırrını, söyler bir yanaGüleni çok gördüm, ağlayan anaBir gün duyulursa el ne der banaIrmağım vadimde akamam gayrı

Oyuna kalkınca sanırdım kirmanKöyün ortasında, vuruldu ermanHer iki dizimde kalmadı dermanSevda yokuşunu, çıkamam gayrı

Kır atı düşmanın üstüne sürdümYara kapanmadı, defteri dürdümBu gece düşümde, el ile gördümBen onu koluma, takamam gayrı

Canan kız dağları duayla yarmışHazanda bir okla hedefi vurmuşKendisine göre, bir yuva kurmuşOna yar gözüyle bakamam gayrı

Kara Osman Nalbant



Sevda Yolu

Sevda yolu bin bir durak, son durağa eren olmazBilmem ki bu nasıl ateş, yakar bizi yeren olmaz

Kara Osman Nalbant



Sevdanın Çobanı

Sevdanın çobanıyım, dağa gel kurban hazırKumaşım elvan elvan, bağa gel urban hazır

Kara Osman Nalbant



Sevdanın Dili

Türkçe söyle gülümBilmem yabancı dilTürkülerle büyüdümSevdanın dilidir müzikÇal!Sazın telinden anlarımHer insan söyleyemezNasıl sevdiğiniDokun saçlarımaAşığı elinden anlarımMezara değilMısralara gömülür duygularYaz!Şairin dilinden anlarım

Kara Osman Nalbant



Sevdaya Dair

Dün gece bir şair öldüOnu kırk yıldır tanırdımAğzından bal akardıNe söylese inanırdım.Evden işe, işten eveBaşka yere gitmezdiAğacının meyvesi biterÇiçeği bitmezdi.Başındaki saçlarSanki bembeyaz kardıAyağa baktığını görmedimHep başa bakardı.Sormanıza gerek yokİyi bilirim onuGüle güle demekZor gelse deElimi yüreğime koyupDiyeceğim.Güle güle şairÇok şey öğrendim sendenSevdaya dair

Kara Osman Nalbant



Sevdiğim

Eser sevda yeli gençlik çağımdaCeylanlar dolaşır gönül dağımdaGül açmazsa eğer benim bağımdaBütün dallarımı kırsın sevdiğim

Aşık heykel diker aşkın adınaArı sevda katar balın tadınaBakar ise gözüm elin yâdınaGözünü kırpmadan vursun sevdiğim

Kara haber verin Zeyno gelineEllerin dayasın ince belineKarışır giderim insan selineArdımdan izimi sürsün sevdiğim

Kara olgunlaşır döner bütüneAğıtlar karışır tüten tütüneKazın mezarımı yolun üstüneHer gelip geçtikçe görsün sevdiğim

Kara Osman Nalbant



Sevi

Adam gibi yürürsek, sevda yolu aşınmazSevi kaleye benzer, başka yere taşınmaz

Kara Osman Nalbant



Seviyorum

SeniGüneşin doğuşu gibiNisanın yağışı gibiSeviyorumSeniCiritte bindiğim atDağları yol edenFerhat gibi seviyorumSeni aşımda tuz gibiZemheride yaz gibiElimdeki saz gibiSeviyorumSeniBu sözün sahibi gibiBen gibi, Osman gibiSözün kısasıHası ve dahasıSeniSen gibi seviyorum

Kara Osman Nalbant



Sevmedim De

Hatırlar mısınSendenBir tek şey istemiştimHer şeyi de deSakınSevmedim demeDemiştimMeğerse körmüşAşığın gözüGeri aldım canımSöylediğim sözüYalvarırım sanaSevmedim de hadiSöndürmek içinİçimdeki közü

Kara Osman Nalbant



Sevmiyorum

Bıldır acelem vardı, bu yıl hiç evmiyorumKurtlar kuşlar şahidim birini sevmiyorum

Kara Osman Nalbant



Sığdırdım

Ağlamadı sanma sakınSeli, bir damlayaGazeli güze, yangını közeGeçmişiBir çift söze sığdırdım.Muhabbeti ocağımaEvreni kucağımaÇileyi bülbüleSevdamıKırmızı bir güle sığdırdım.Yoksulluğu bilirimYokluğu hiç düşünmedimÇokluğu bire sığdırdım.Acıları, ağarmış başaSancılarıBağrımdaki taşa sığdırdım.Anıları düne, güneşi güneAyı geceyeİkimiziBir heceye sığdırdım

Kara Osman Nalbant



Sığındım

Sevda beni yaktı, çakmak çırayıÇiğdem el sürmeden yıktı sarayıYine sol yanımdan, aldım yarayıMevla yardım etti, göle sığındım

Yumdum gözlerimi, gittim ezeleÇiçekler toplayıp verdim güzeleHaziran ayında döndüm gazeleSeher vakti esen yele sığındım

Bu yalan dünyada çilem dolmadıSenelerce yandım gören olmadıMuhabbet edecek dilber kalmadıYükledim göçümü küle sığındım

Yar için yaşadım yaşa basmadımNamerdin sözüne kulak asmadımZincire vurdular zinhar susmadımAdım şeyda bülbül güle sığındım

Bin çınar kestiler bin çam bürdülerBir gecede yüz bin defter dürdülerGerçeği söyledim köyden sürdülerTaş bastım bağrıma, ele sığındım

Kara Osman Nalbant



Sığınır

Bin bir öğüt versem birini almazGünde bin taş atar yerini bulmazYelin yeli eser hiç kimse kalmazYolda mahsur kalan, köze sığınır

Alev kaybolursa, buz buzu yakarSözcük gözlerinde, yaş olur akarÜç adım atınca, dört gözle bakarGölde yar kaybeden saza sığınır

Kamberin gözyaşı doldurur gölüAmin diyen canı duymazmış ölüYüzüne bakamaz üzgündür gülüSoğuktan korkanlar, yaza sığınır

Aynı hızla dönen bin felek vardırKim demiş ki geniş insana dardırBu handa her canın her şeyi ardırKalbinde demlenmiş söze sığınır

Kara’yım söyledim, yaramız içteGayrı ne diyeyim sonuç bir hiçteDolaş bak dünyayı marifet güçteDüşmanından korkan öze sığınır

Kara Osman Nalbant



Sıra Bende

Çoğalmadı bir gün azımKışa döndü her yıl yazımSen ağlama yeter sazımSıra bende, sıra bende

Elin gördükleri yaldızYürekte saplı çuvaldızBu gece kaymasın yıldızSıra bende, sıra bende

Poyraz savurdu külümüHer canlı tadar ölümüAzrail bırak gülümüSıra bende, sıra bende

Kar’osman’ım yüküm ağırKem söze kulağım sağırSaldakini geri çağırSıra bende, sıra bende

Kara Osman Nalbant



Sildir Beni

Kelkit akar ben çağlarımSeli damlaya bağlarımEl gülerken ben ağlarımGüz gelmeden güldür beni

Yadın sözü benim nemeKıskanırım gelme cemeEl yanında bir şey demeIssız yerde öldür beni

Saramadım ince beliVeli idim oldum deliEs gayrı seherin yeliGüz gülüme bildir beni

Kara'yım incitmez badımHazanda değişir tadımSon listede varsa adımYalvar yakar sildir beni

Kara Osman Nalbant



Sinem

Bağında dolaştım güldedir kokunKara kaşlar yaydır, kirpikler okunEr seherde kalkıp, bir kere dokunPüsküllü sazında, tel olam Sinem

Bu yalan dünyada doyamam sanaBir sin bize yeter, yatak yan yanaBükmeyi dönmeden el et de banaDeryayı dolduran sel olam Sinem

Bir dostu çağırdım dörde beş kalaDenizden korkarım binemem salaKırk yıllık çınarda, kon da bir dalaMeydanı sallayan yel olam Sinem

Sırtından ok yiyen ardına bakmazÖzden gelen damla dereye akmazDüşsem de yalaza canımı yakmazKözü kucaklayan kül olam Sinem

Ben bana uzağım sen bana yakınKara denen kader, komşusu akınKüheylan ata bin, ak duvak takınSolunda kırmızı, gül olam Sinem

Kara Osman Nalbant



Sinem

Belli ki dolu var, bulutlar karaYittim er seherde, gel beni araDost yarası değil, sendeki yaraAslının aslını sordun mu sinem

Dilin gülüm dedi elinde soldumSevda sokağının sarhoşu oldumKendimi ararken cananı buldumYokuşta enesi yordun mu sinem

Ara sıra sancı, sol yanı yoklarAcın çektiğini ne bilsin toklarHedefe vardı mı, attığın oklarBir ile ikiyi vurdun mu sinem

Kara’yım ayağım, tanır bu düzüAşığım diyenin, gülmez ki yüzüBudaktan sakınmaz karadır gözüOtağı ak dağa, kurdun mu sinem

Kara Osman Nalbant



Sitem

Şeyda bülbül niye kondun dalımaYaralar dikenim var demedim miEl içinde adım çıktı zalımaSen gülüm dedin de yâr demedim mi

Bülbül senin gerçek adın Kara mıBir bakışta yakıp gittin çıramıHiç kimse saramaz benim yaramıGel de dost bağına sar demedim mi

Feryat etme buradayım uçmadımBağımı bırakıp dağa kaçmadımYokluğunda bir gün bile açmadımSensiz dünya bana dar demedim mi

Dağda yardım ettim çadır kuranaHak selamı verdim yolu yoranaKimin kimsen yok mu diye soranaBağımda bülbülüm var demedim mi

Kara Osman Nalbant



Sola Döndüm Ben

Yaram sol yanımda emim sağımdaYardan yara aldım gençlik çağımdaHer mevsim öterdim kendi bağımdaAçmadı güz gülüm lala döndüm ben

İnsanım insana aklım ermiyorDünü işitmiyor günü görmüyorÖdünç diye alıp geri vermiyorDivaneden öte zala döndüm ben

Kendi bıçağımı kendim bilerimBana gücüm yetse beni silerimSevgiyle doludur gönül kilerimYine senden yana sola döndüm ben

Kara’yım sıladan haber alamamDerdimi deşecek yaren bulamamGayrı gideceğim burda duramamYedi yerden kırık kola döndüm ben

Kara Osman Nalbant



Soluyorum

Ne cismin yeter banaNe de resminNe zaman arasamSeni yüreğimdeEksiksiz buluyorumEcele inanırımAcelem yok benimDamla damlaDoluyorumYaradan’a şükredipMutlu oluyorum.Ağlamak hem güzelHem erdemdirBelli ki bu yüzdenAşk dediğimiz şeyDamarımızda demdirDört mevsimGece gündüzBir şey soluyorumO şeyin içindeHem kendimiHem seni buluyorum

Kara Osman Nalbant



Son Ah

Feleğe sitem ettim, bu çektiğim son ahtırSabreyle deli gönlüm, tünün ardı sabahtır

Kara Osman Nalbant



Son Bakışımdır

Yâr yaslan bağrıma söyle sözünüAğlasam da söndüremem közünüKapama göreyim nolur yüzünüBelki de bu sana son bakışımdır

Adını yazmayın yârin taşınaDaha yeni değdi otuz yaşınaKırmızı yazmayı sarın başınaO siyah saçlara son bakışımdır

Kara haber gelir verilir selaSığmaz ki nazlı yâr tahtadan salaBöyle gitmez idi ceylanım yolaYâr senin ardından son bakışımdır

Turnaya değmeyin çilesi yeterEşini yitirmiş başında öterBırakıp da gitmek ölümden beterBu benim toprağa son bakışımdır

Kara Osman Nalbant



Son Dokunuş

Gün, sen gidince bittiBen dündeyimSeninle beraberGüneşli bir gündeyim.Silinmiyor beynimdenYolda çektiğim resimEn sevdiğin şiiriEn sevdiğin yerdeBalkonda okuyorumSana ulaşıyor mu sesim?Çile bize yakınUmut bizden uzaktaÇırpınıp duruyoruzBirer ayağımız tuzaktaGözü arkasında kalırEşinden ayrılan kuşunHiç aklımdan çıkmıyorElime son dokunuşun.

Kara Osman Nalbant



Son Hesap

Yedi dua yazdım sardım meşineBin bir yıldız doğdu, peşi peşineOn beşimde düştüm aşk ateşineYanmadı yüreğim, pişti sevdiğim

Bağda yara aldım dağda dağladımGördüğüm çınara çaput bağladımBulutlar ağlarken ben de ağladımGönlüm yatağından taştı sevdiğim

Hiç eser kalmadı eski şanımdanYaş elliyi geçti bezdim canımdanYaralı bir ceylan geçti yanımdanKüllenmiş yaramı deşti sevdiğim

Yemeğe çağırdım, gelen olmadıKuru selam verdim kimse almadıPoyrazın önünde yaprak kalmadıKara dağa ilk kar düştü sevdiğim

Bugün de çırağım dün de çıraktımGerçeğe çok yakın düşe ıraktımElimde ne varsa handa bıraktımSon hesap boyumu aştı sevdiğim

Kara Osman Nalbant



Son Olsun

Yediğim dokuz kurşun bir daha at on olsunDaha şiir yazamam, bu yazdığım son olsun

Kara Osman Nalbant



Son Söz

Yaprak sararınca sarılır yeleSöz damlaya döner karışır seleAkıllı sır saklar söylemez eleDeli her sırrını zala der imiş

Ölüyü giydirdim diriyi soydumÇaresiz kalınca aleme uydumBirinin sırrını birinden duydumYolcu gördüğünü yola der imiş

Her aşık gün boyu cananı solurGüneşi göremez gün akşam olurDertli dertleşecek birini bulurYaprak her derdini dala der imiş

Hiç sinyal vermeden kesilir sürekHemen işe başlar kazmayla kürekMezara girmeden boşalır yürekHerkes son sözünü sala der imiş

Kara Osman Nalbant



Son Sözüm

Kapatmış yolları büklerEfkâr veriyor ibiklerNazlı yâr yolumu beklerYol verin geçeyim dağlar

Ararım dağda sülünüKoklarım sarı gülünüBaş pınarın üçgülünüBırakın biçeyim dağlar

Tanır beni yâr sesimdenAteş çıkar nefesimdenÇıkıp altın kafesimdenÜstünde uçayım dağlar

Kara der ki bu son sözümHep güzeli gördü gözümOlacaksa eğer çözümDünyadan göçeyim dağlar

Kara Osman Nalbant



Son Yağmur

Bırak beni ıslanayımBu son yağmurdurGönlümde çiseleyenBirkaç sararmış yapraktırDallarımda hatıralarımDokunsam konuşacakGözümü gözleyen toprakHa düştü ha düşecekDalımdaki son yaprakHer düşümdeHazinemde ne varsaDüne taşıyorumDünü güne çeviripYeniden yaşıyorum.Hadi durmaBana bir kazmaBir de kürek getirMezarımı yol üstüneKazayımSon sözlerimiYağmur yağarken yazayım.İliklerime işleyenSon yağmurunHer damlasındaSen varsın bilirimKara gözlerindenTek damla düşse üstümeSığmam her tabuta irilirimGün doğarkenGülerek gel yanımaAğlarsan kıyamet koparYarılır kara toprak dirilirim.

Kara Osman Nalbant



Son Yokuşum

Günlerdir gözüm yolda, niye geciktin kuşumBeni yalnız bırakma, bu benim son yokuşum

Kara Osman Nalbant



Sona Geldim Ben

Beni bulamazsan düne dön yaşaBoş kalsın adımı, yazdırma taşaTek adım ataman, uğraşma boşaElimi bırakma, sona geldim ben

Canlar beni görür sesimi duymazBen yola uyarım yol bana uymazGaribin halinden anlamaz aymazPerimin yanına, hana geldim ben

Her şeyim diyenin sözüne uydumKendimi kendinin yerine koydumSesini sevdiğim, sen dedi duydumBir anda yeniden cana geldim ben

Kara’yım akşamdan giderim yareSeyvana bıraktım, bir küçük pareBin tabibe sordum sensin tek çareGözümün bebeği sana geldim ben

Kara Osman Nalbant



Sor Beni Beni

Şu şeyda bülbülü çağır da gelsinÖtüp er seherde bağrımı delsinNere göçtüğümü damla ne bilsinBoz bulanık sele, sor beni beni

Ekimde kırk evlek buğday ekerdimDönek başlarına fidan dikerdimDalda kalmak için neler çekerdimPoyraz denen yele, sor beni beni

Karayele yaprak vermez mazılarBin bir sevda saklar mavi yazılarNerde bir al görsem, içim sızılarDalda duran güle, sor beni beni

Kara’yım yolları bitmez sanmışımÖz gözden kaçınca söze kanmışımBen de bilmiyorum nasıl yanmışımKor saklayan küle, sor beni beni

Kara Osman Nalbant



Sorma

Seher vakti dokun daldaki güleSelam söyle közü koruyan küleGüneşi görmeye, gidersen göleKamışa sor beni kuşlara sorma

Güzelin önünden, kaldırma eniBedel can olsa da severim seniDeliyim yelimden, tanırlar beniBir cana sor beni tuşlara sorma

Vakitsiz yağan kar, dalları eğerPazarda insana biçilmez değerKendimi ararken yitersem eğerAvama sor beni, başlara sorma

Ozanım bırakmam tuttuğum eliGül kemeri sever kemer de beliAğlarken tutulur, damlamın diliKirpiğe sor beni, kaşlara sorma

Bilirsin biricik, korkarız dondanHepimiz insanız, aslımız ondanYeni bir hayata başlarız sondanToprağa sor beni, taşlara sorma

Kara Osman Nalbant



Sorun

Niye ağladığımıBen de bilmiyorumGidin güle sorunYanmayan ne bilsinAteşin acısınıSiz onuKüle sorunTartmışlarHer şeyden ağır gelmişAyrılığın kefesiNe bülbül isterNe de benVatansız altın kafesiDerdi çekeneDikişi dikeneYaşıDökene sorun

Kara Osman Nalbant



Söylesin Sözü Olan

Meydanı boş bırakın söylesin sözü olanKabukla yüzleşmekten korkar mı özü olan

Kara Osman Nalbant



Söz

Gözün gördüğü kabuk, kabuğun altı özdür Varlığı varda ara, her şeyin başı sözdür

Kara Osman Nalbant



Sözün Özü

Kurduğum düzeni, felek bozuyorZühre el sürmezse, yaram azıyorKalem her satırda, hüzün yazıyorYar ile birlikte, derdi sevdim ben

Her sudan içemem, her aşı yememSaklarım her sırrı, kimseye dememSevdanın oğluyum alemdir cememBudur sözün özü, ferdi sevdim ben

Bin tuzağa bassa, bir tuzak kurmazDost dostun aybını yüzüne vurmazBir lokma yüzünden, insanı kırmazSözünde duranı, merdi sevdim ben

Kara’yım gönülden, bağlıyım aşkaCanı sevmeyenler, gözümde kuşkaMerhem kar etmiyor bu yara başkaGöllerde yeşeren, berdi sevdim ben

Kara Osman Nalbant



Su

Sen su ol ben de testi, damla damla dolayımBeni sensiz bırakma, sana kurban olayım

Kara Osman Nalbant



Suç

Dalda güvercin gördüm, bana göz edip uçtuArdından uçamadım, o zaman uçmak suçtu

Kara Osman Nalbant



Suç ve Suçlu

Yolda yakaladı bizi yağmurToprak ciğerine kadarBizİliklerimize kadar ıslandık.Göz göze gelince açtı güneşÇiçekler akşama kadarBizMahşere kadar yandık.Saçlarını tararken esti rüzgârSaçları bana kadarEllerimSaçlarına kadar uzandı.Suçüstü yakalandımAcımasız yargılandımSuçElimden yüzümeYüzümden gözümeGözümden sözümeSözümden özümeÖzümdenKözüme kadar uzandıKaybeden yandıKırk yıl sonra karar açıklandıKızı ben kazandımDavayı savcı kazandı

Kara Osman Nalbant



Susma

Kabuk güzel görünür aç gözünü özü seç,Sükut altın olsa da susma sakın sözü seç

Kara Osman Nalbant



Sustu Bugün

Karlı dağa dönmüş dilberin başıBelli ki çok üzgün, yıkılmış kaşıSaz çalarken dindi gözünün yaşıAğlayan sarı tel, dil sustu bugün

Bir canın canıydım, can bana eştiDuyduğum bir figan yaramı deştiKarayel esince, dört yaprak düştüGövde bağırıyor, dal sustu bugün

Her ocağın külü, muhtaç bir közeBir nazarın yeter, lüzum yok sözeBir kasım sabahı, geldik göz gözeDamla konuşuyor sel sustu bugün

Türkçe sözlüklerden, silmişti pesiİlk kez duyuyordum, bir sessiz esiDün akşamdan beri, çıkmıyor sesiÇiğdem dile geldi gül sustu bugün

Kara’yım elimde söndürdüm şemiBin kişi paylaştık, bir lokma semiLimandan ayrıldı, boş gelen gemiDalga konuşuyor, yel sustu bugün

Kara Osman Nalbant



Sülünü Gördüm

Sözü köz eyledim elimi yaktımTürkü sevenleri, peşime taktımBaşımı kaldırıp, yüzüne baktımAlev alev yanan, gelini gördüm

Bakışları çok sert, gülüşü hoştuSağ elinde mendil, sol eli boştuCanı pahasına, durmadan koştuYelinen yarışan sülünü gördüm

Tasa su doldurdu bir yudum içtiAlaydan yanına dört yaren seçtiMircan kız halayın, başına geçtiDönerken saçının telini gördüm

Öldürenler ölür yar seven ölmezKaderin cilvesi, güzeller gülmezBizim elde kızlar, oje ne bilmezTaş kınası yakmış, elini gördüm

Kara’yım her yerde, aradım canıKasımın başında, yıkmışlar hanıBaktım ki herkesin kolunda yanıGülün yakasında gülünü gördüm

Kara Osman Nalbant



Şair

Aleme ses vermez küserse sazımPayımı böldükçe çoğalır azımKırmızı gül yoksa kış olur yazımBen bülbülüm demek yetmiyor şair

Kuzumuz kınalı turnamız telliYola çıkanların hedefi belliİstersen yüz yaşa istersen elliYol bitmeden çile bitmiyor şair

Halimi sormadan adımı sordunBedenimden önce gönlümü yordunFikrime zikrime kelepçe vurdunBu yol bizim köye gitmiyor şair

Gözüm üstündeyken gül attın banaIslandım yağmurda girmedim hanaYüzüne baksam da darıldım sanaGayrı gönül kuşum ötmüyor şair

Kara'yım kimseyi incitmez yelimBir dost sitem etse bükülür belimUsanmam söylerim döndükçe dilimBin yanlış bir doğru etmiyor şair

Kara Osman Nalbant



Şair Değilim

Yağmur yağarkenGöz kırpan güneşiGün batarkenSevda tüten bacayıYıldızlar kayarkenGözleri dolan ayıSofrada yavan ekmeğiŞekersiz çayıTavlada doru kısrağıYağız tayı seviyorumEle benzetme beniBen benim, ben senimHer nefeste seni soluyorHer yudumdaSeni içiyorumGel bak istersenSarhoş değilimSırılsıklam olmayıSeni yitirdiğim yerdeBulmayı seviyorumKara bulut gibiyimAra sıra azıyorumAynaya bakıncaSana değilKendime kızıyorumDeğişen bir şey yokKırk yıldır gece gündüzŞiir yazıyorumŞair değilimŞairi ve şiiri seviyorum

Kara Osman Nalbant



Şair Gibi

Bir damlamYeşertir sanıyordumMecnuna mezar olanUçsuz bucaksız çölüBir zalimBir günde boşalttıKırk yıldaDoldurduğum gölüElim kolum bağlıydıYel olup esemedimŞer ipi kesemedimTabibim yoktuYaramıKöz ile değilSöz ile dağladımDuyan olmadı sesimiŞair gibi ağladımKör oldu gözlerimSeçemedimKarayı ağıBir sonbahar günüGün batarkenSırtımdan yedimKara saplı bıçağı

Kara Osman Nalbant



Şairin Silahı

Yara almış şairin her cümlesi bir okturElinde bir kalem var, başka silahı yoktur

Kara Osman Nalbant



Şehit Hüseyin

Aldı pusulayı çıktı sefereYayladan göçmeden gitti HüseyinVatana saldırmış yedi kefereEkini biçmeden gitti Hüseyin

Savaş başımıza yıktı seyranıO bir asker oğlu asker hayranıÇıkardım yayıktan taze ayranıDoldurdum içmeden gitti Hüseyin

Acı esti rüzgâr gençlik çağındaİzleri duruyor yayla dağındaÜç fidan dikili gönül bağındaGülleri açmadan gitti Hüseyin

Tanırdı dedemi mermi taşıyanGidip de soramam yok ki yaşayanAnaya emanet kaldı aşiyanYavrular uçmadan gitti Hüseyin

Kara der ki dedem geri dönmediEbemin gözyaşı bir gün dinmediŞükrolsun al sancak yere inmediOğluna bırakıp gitti Hüseyin

Kara Osman Nalbant



Şeyda

Bülbülün adı şeyda, gülün adı peridirCan perinin bendesi şeyda aşkın eridir

Kara Osman Nalbant



Şiir

Her şiir bir yudum su, narı sevda aşımdırMavi mendilim kağıt, sözcükler gözyaşımdır

Kara Osman Nalbant



Şimdi

Gülü iyi duyar, ele sağırdımKalkıp her seherde seni çağırdımGençliğimde kurşun gibi ağırdımSavurup duruyor yel beni şimdi

Mayısın birinde köye göçerdimKalaylı taslardan ayran içerdimHaziran ayında çaydan geçerdimVurur taştan taşa sel beni şimdi

Sağdan hançer yedim,soldan oklandımGündüz karalandım, gece aklandımDünyayı terk edip aya saklandımArasa bulamaz el beni şimdi

Yağmur çiselerken bağa girerdimSiyah saçlarını dal dal örerdimGönül yarasına merhem sürerdimGördüğüne sorar gül beni şimdi

Kara Osman Nalbant



Şulem

Uzak yakın demem giderim çineMenzile az kaldı, yaklaştım bineSevda ocağında, yer yoktur kineİnsanım diyeni yakmıyor şulem

Külüm savrulunca közlerim bittiKahpe denen felek, canıma yettiDilberim gülünü dermeden gittiGiden arkasına bakmıyor şulem

Dünyayı verseler, eğilmez başımBir hızır uğrarsa, tükenmez aşımYanık yüreğimde saklı gözyaşımİçinde sen varsın çıkmıyor şulem

Neşeli bir şey çal, derdimi deşmeNe koyun ne kuzu yeşermiş eşmeKuru selam verdim almadı çeşmeKurnalar darılmış, akmıyor şulem

Kara der uğraşma, değişmez sıraBin suçu bağışlar bir yudum şıraBir can üflemezse, söner mi çıraİnsanoğlu aşktan bıkmıyor şulem

Kara Osman Nalbant



Tabibim

Habibim demiyorumYanıma gel tabibimÇatır çatır kırılıyorBütün kemiklerimBırak elindeki gülüDikeni varYaralar seniElime dokun.Çoğu gitti azı kaldıBırakıp gideceğimPüsküllü sazıGözünü gözlerGüneş batarkenBenim yerimeAra sıra teline dokun.Al altına iskembeyiOtur ocak başınaYalnız seyretKızıl alevleriKorkma!Yakmam elleriniKözüme dokun.

Kara Osman Nalbant



Test etme

Sakın beni test etme, okumdan doğru özümKorku nedir bilmem ben karadır kara gözüm

Kara Osman Nalbant



Tokat

Maziyi öğrenmek erekGel bu gülü bile derekNice saray görmek içinTokat’a gelmeniz gerek

Devlet kubbe, ekin direkDüşmana karşı tek yürekGüzel şeyler görmek içinTokat’a gelmeniz gerek

Her tarafı taştan direkDoğanın hakkını verekBin harika görmek içinTokat’a gelmeniz gerek

Zalimi her yerde yerekAlime yün döşek serekBin bir eser görmek içinTokat’a gelmeniz gerek

Kara Osman Nalbant



Tutulmuşum

TutulmuşumSana tutulmuşumKendimde değilimAşk şifreli kilitSen usta çilingirGel kurtar beniBen beni açamam.Sıradan insanımDoğrularımYanlışlarım varÇölün ortasındaBırakıp gidersenKanadım yokArdın sıra uçamam.Yeniçeri değilimDoğuştan çeriyimOrdu gelse üstümeHer şeyimi, seniBırakıp kaçamamÇiftçi çocuğuyumEkmeyi biçmeyiÇayı geçmeyiBu yalan dünyadanSızlanmadanAdam gibiGöçmeyi bilirim.

Kara Osman Nalbant



Tuzak

Köre seheri sorma, o sehere uzaktırŞeytanın yüzü kara, ışık ona tuzaktır

Kara Osman Nalbant



Tübingen

Canım, dağ ceylanımSensiz TübingenDereleri kurumuşKederli bir ırmağa Dalından koparılmışKırmızı bir güleSunasına hasretMavi bir göle benziyorHer yıldız kayışındaSeni anıyorumAndıkça yanıyorumDünü düşündükçeBir kat daha büyüyorGeceye beslediğim kinSensiz TübingenYalan gibi çirkin.Elimde kırmızı gülümEşini yitirmişTurna gibi bağırıyorumBir şafak daha söküyorTübingen’de sensizKuşlar beni çağırıyorBen seni çağırıyorum

Kara Osman Nalbant



Türküler

Geride bırakmış nice çağlarıİnsan var olalı koşar türkülerGeçit vermez olan yüce dağlarıDelik deşik eder aşar türküler

Koymayın aşığı sakın dar yereSevda yağmur gibi yağsın her yereYürekten çıkan söz sığmaz bir yereHangi kaba koysam taşar türküler

Eser ılgıt ılgıt seher yelidirArif olan anlar gönül dilidirDurulmaz önünde sevda selidirDiller yâr dedikçe coşar türküler

Mavi boncuk taktım ince bileğeAlın sözlerimi koyun eleğeHiçbir zaman boyun eğmez feleğeKıyamete kadar yaşar türküler

Kara Osman Nalbant



Türküler Özümüz

Başında sarı yemeniÖnünde Tokat çemeniUnutur muyuz Yemen’iTürküler özümüz bizim

Gülü bağda görsek yeterAyrılık ölümden beterHüma bizim için öterTürküler özümüz bizim

Gideriz düşmana karşıYıkılmaz Aynalı ÇarşıYere indiririz arşıTürküler özümüz bizim

Her bülbül bekler sabahıArşa direklenir ahıSelvi’si yakmış Emrah’ıTürküler özümüz bizim

Yaramız var pare pareYâr gelirse bulur çareSeher yeli eser yâreTürküler özümüz bizim

Her evden var şehidimizKar altında cahidimizSarıkamış şahidimizTürküler özümüz bizim

Kara Osman Nalbant



Türkülerin İçinde

İzini türkülerde buldumMısralarda saklı adınBir lokmadır ağız dolusuTadın türkülerdeKemana benzerKaşın türkülerdeBir çeki tespihtirYaşın türkülerdeKöz gibi düşer yüreğimeSözlerin türkülerdeArar bir yitiğiGözlerin türkülerdeHâlâ kınalı ellerinBal akarDillerin türkülerdeSana yakışırdıTürkülere de yakışmışHızman türkülerdeYazman türkülerdeMevsimler gelir geçerNerede bir gül görsemSeni sanırımÖtmesin sakın bülbülKıskanırımTürküler ağlarBen ıslanırımÇiçekler bezer baharıKıpkırmızı nar olurYaz türkülerdeBen gibi hüzünlüGüz türkülerdeSaçlarıma yağarKar türkülerdeİzini buldumYâr türkülerdeBen ateşin içindeyimSen!Türkülerin içinde

Kara Osman Nalbant



Tütmek

Verdiğim gülü al, yakana takmaKözümü kül eyle, canımı yakmaNüfus kütüğünde, yazana bakmaŞimdi on sekizdir, yaşımız bizim

Pişmişse soğuk su katmayın aşaHiç akıl etmezsek taş düşer başaHınzır oğlu hınzır uğraşma boşaDünyada eğilmez, başımız bizim

Bilirim kolaydan, kolaydır cebirŞahı merdan olsa sevilmez cabirBambaşka maşuğun yattığı kabirGün geçtikçe uzar taşımız bizim

Yar için yanana haz verir tütmekCananı kahreder habersiz gitmekAleve yakışmaz közü terk etmekAğlarken yıkılmaz kaşımız bizim

Karay’ım yeniden yaşarım dünüGözlerim her zaman, arkayı önüCihanda söylenir, cömerdin ünüHelal bir lokmadır, aşımız bizim

Kara Osman Nalbant



Tütüyorum

Bugün özel bir günBenim içinGüzel bir günBaşına kar yağmışDağın yanındayımKapıldım bir esineAlıp götürdü beniYılların ötesineGeriye döndümSılada yar bırakanÇeriye döndümGüneş batarkenBir ateş yaktımDüz konuşun başınaBen geldim yazdımÇeşmemizin taşınaAlev çiçekBen alevin arısıyımKüçük görmeyin beniDünyanın yarısıyımYumdum gözlerimiBir türkü söyledimYine eskisi gibiYaktığım ateş söndüŞimdi ben tütüyorumDuyar mı bilmemBir gül için ötüyorum

Kara Osman Nalbant



Uçuyorum

Bu sabahGüneş doğarkenGözümü açıyorumKav gibiyimKuş gibi uçuyorum.Dün akşamHer şeyimi dağıttımKöze külüBülbüle gülüCeylana çölüTurnayaGölü verdim.Yolu bin yolcuyaHanı bir hancıyaKekliği ancıyaKarı dağaNarı bağaÖlüyü toprağaDiriyi sağa verdim.Güzü gazeleİnciyi güzeleKüfemdeBir şey kalmadıArıya balıKaraya alı verdim.

Kara Osman Nalbant



Umudumu Kesmedim

Yaylayı yayla yaptımBelki göçersin diyeKaç bahar geldi geçtiGöçmedinÇeşme yaptım yol üstüneOlukları avuçlarımGelip bir yudum içmedinNehir değilKuru bir dereydi aramızdakiKöprü yaptım kollarımdanGeçmedinFelek vurdu öldürmediBir gün olsun güldürmedi.Buna rağmenFeleğe de sana da küsmedimBu yaylaya göçecekBu köprüden geçeceksinBekliyorumUmudumu kesmedim

Kara Osman Nalbant



Umut

Adak çaputları bağladımUmut ağaçlarınaYel içinde yel eserUmutlarım sallanırBilirim ki hayat oyunYıldızlar çocukAy körebedirHer gece bir gündüzeHer gündüzBir geceye gebedir.Belki umut, belki benimAğaçta sallananlarBelki deHer çaput bir hikâyeHer hikâye bir içim suDinledikçe uyurSusadıkça içerimYudum yudumAdak çaputları umudum

Kara Osman Nalbant



Unutma

Unutma on bir ayı gelir geçer balayıBir kovanda toplanır arıların alayı

Kara Osman Nalbant



Unutmadım

Bir elim şakağımdaÖnümde siyah beyaz albümKırk yıllık resimlere bakıyorumDerin bir ah çekipBir sigara yakıyorumGözlerimi kapatıpKırk adım geriye yürüyorumEksiksiz hepimiziAynı karede görüyorum.Bir zamanlarUzundu, uzundu kollarımızDalları eğiyordukÜç adım zıplayıncaBulutlara değiyorduk.Hırçındık, yaramazdıkKusur yoktu sözlüğümüzdeBu yüzden onu aramazdıkGüzel sever, güzel giyinirdikO günün tabiri ile şıktıkAşkın ne olduğunu bilmesek deHepimiz sırılsıklam âşıktık.Ben yeli severdimDamlayı, seli severdimSevince deli severdim.Yağmur altındaSaatlerce ıslanırdımArkadaşlarımı değilBulutları kıskanırdım.Elin sevdiği yerdeBenimki gökteydiNaçardım naçarBir gün olsun gülmüyordumYa kanadım yoktuYa uçmayı bilmiyordum.Eskiden adınızı çağırırdımŞimdi çağıramamUtanırımUnuttum desem yalan olurHepinizi ay ışığında tanırım.Nice kandiller söndüBen de söneceğimBekleyin yolumuBir gece sessizce döneceğimGülü bulduğum yerdeUykuya dalacağımOrada karışsın toprağaKemiğim, etimUnutmadım, unutamamTokat benim memleketim

Kara Osman Nalbant



Usanma

Hasım biraz ötede dilin hep döner sanmaEğer sen bülbül isen gülü çağır usanma

Kara Osman Nalbant



Uslanmıyorum

Canım, ön adınıHer zaman, her yerdeSöyleyememÖnce gözlerime bakSonra sözlerimeSözlerimde beniGözlerimdeKendini görürsünSevdadaDört mevsim yokİki bahar varBirinin ardında harBirinin ardında kar varBugün ilkbahardaHardayımDelindi gök kubbeKırkikindiİliklerime işliyorBaşımın üstündesinIslanmıyorumTurnalar gidin söyleyinKahpe feleğeSon baharın sonundaBuradayımAdım deliye çıktıElinden geleniArdına koymasınUslanmıyorum

Kara Osman Nalbant



Uyku Tutmaz

Gün batarkenGüzeller geçti yanımdanBeyazlar, yeşillerSarılar geçtiPeteğine dönenBal yüklü arılar geçti.Ne soran oldu derdimiNe ben söyledimGömülü kaldı gönlümdeHayellerimHep ay ışığında derdimKırmızı gülüDikene değdi ellerim.Gündüz yazdığım şiirleriGece yıldızlara okurumZühre kıskanır sözlerimiPervaneler gibiDöner dururumUyku tutmaz gözlerimi

Kara Osman Nalbant



Üç Sef

Cihanda en ağır şey muhakkak ki eseftirBir doğruyu götüren, yaptığımız üç seftir

Kara Osman Nalbant



Üstüme Düşer

Kapanır bir günKara gözlerimBulutlar ağlar peşimdenDamlalar taşıma düşerDaha kar yağmazSaçlarımaSoğuktan değilYalnızlıktan üşür ellerim.Yoldan geçen biriİşte Kara’mKara yerde der deGül bırakırsa üstümeCemre toprağa değilYüreğime düşer.Turnalar geçerÜstümden katar katarDuyarım sesleriniBirinin gölgesiÖğle sıcağındaÜstüme düşer

Kara Osman Nalbant



Üşürüm

Ömrüm bir nefes olsa seninle bölüşürümİyi ki varsın alev, sen yoksan ben üşürüm

Kara Osman Nalbant



Üşüyorum

Bir mendil al eline, tez yetiş düşüyorumGelirsen odun getir kordayım üşüyorum

Kara Osman Nalbant



Üzülme

Her gün kulağımda çınlar sözlerinCihanda bir beni, yakmaz közlerinNurdan bir çeşmedir, ela gözlerinResmime bakınca, dolsun üzülme

Suçum varsa benim beni yereyimHer gece düşümde, seni göreyimBenden bir gül iste, bağı vereyimDünkü verdiklerim solsun üzülme

Birkaç damla ile bu derya dolmazDerdi biz buluruz dert bizi bulmazYar yolunda yara, almayan olmazBu yalan dünyada, kulsun üzülme

Gelen, her kapıya bir gün gelecekBu handa yaşayan, bir gün ölecekYaprak ağlayacak, toprak gülecekSon sözün mahşere kalsın üzülme

Bir bahar yaşadık, bağda yatmadıkAcıdan bal yaptık, bir gün tatmadıkBiz bu aşa zinhar, haram katmadıkŞeytan her gün kara çalsın üzülme

Kara Osman Nalbant



Üzülme Merim

Sevda bizde ilim ÇindeBu cihanda zehir kindeKolum kırık, yen içindeÜzülme perim, üzülme

Başı dumanlıdır dağınSol yanında kara ağınBir anda kayar ayağınÜzülme serim üzülme

Seherde dağda yitersinYele bir ömür yetersinBir gün yerime ötersinÜzülme merim üzülme

Geldi geçti, yarı yaşınGün gelir, eğilir kaşınBir günde ağarır başınÜzülme kerim üzülme

Bir gün bir sela verilirBağın son gülü derilirBir can ölür bin dirilirÜzülme çerim üzülme

Kara Osman Nalbant



Vasiyet

Gönlümden geçenleri yazdımBirkaç satırTan yeri ağarırken okuyunNeyleyimDavetsiz geldi misafirYarım bıraktığımKilimi dokuyun.Hem kabuğu, hem özüGerçeği gören gözüİncitse de siziOk gibi sözü, sevin.Seherdeki yeliDamlası insan olan seliKazma tutan, kalem tutan eliGardaş diyen dili sevin.Ya söz vermeyinYa sözünüzde durunÇalmayın elin kapısınıÇayın kuşunuÇayın taşıyla vurun.Ben: Recep YazıcıoğluDevletin Yaramaz ÇocuğuBağda geçti ömrümBağcıyı dövmedim hiçTokat’ta kazmam küreğimErzincan’daEnkaz altında kaldı yüreğim.Recep, bin yıllık asmadaErken sararmış salkımEy! Kadirşinas halkımNasıl bilirsiniz beni?Kulağıma söyleyin usulcaYarınBağırsanız da duymayacağım

Kara Osman Nalbant



Vatan Her Şeyim

Seherde dar yere sipere varsamSana engel olan dağları yarsamCephe gerisinde, yaranı sarsamPak alnında iki damla ter olsam

Beni uyandırır, duyduğum nidaİşimi görmeden, edemem vedaBu yolda bin canı, edeyim fedaTetiği çeken el gözde fer olsam

Şehit düşen erin kurumaz demiBu dağlar bu taşlar tanır edemiOk azrail olsa, kırpmam didemiÇavuşun yanında acar er olsam

Al göklerde iken, dinleriz marşıGeçmişte kaç kere indirdik arşıBirlikte yürüsek düşmana karşıKızanın önünde yiğit ser olsam

Gafil mazime bak tarihte beyimVatan ilelebet, benim her şeyimGel sana içimden geçeni deyimŞehidin düştüğü, karayer olsam

Kara Osman Nalbant



Vefa

Kale dibindeyim, gözlerim surdaSelamım ceylana sitemim kurdaÇileği, çiğdemi görmedim burdaÇiçeksiz baharı, neyleyim dağlar

İzlerim yerdedir dumanım serdeAmasız kefilim merdoğlu merdeYitirdiğim gülü, bulduğum yerdeOturup bir türkü söyleyim dağlar

Yıllardır gönlümden uzakta sefaSevgide bitmez şey vefadır vefaAy ufka ermeden, gülle son defaDamda iki kelam, eyleyim dağlar

Aşığım cihanda kul olmam kulaÖnde yer vermedim paraya pulaEl edin akşamdan, çıkayım yolaSeherde sürüyü heyleyim dağlar

Bir garip ozanım mahlasım karaÇektiğim cefayı yazdım bin zaraYar eli değmezse körelmez yaraHandan ayrılalı, böyleyim dağlar

Kara Osman Nalbant



Ver

Yılda bir kez olsun gel de yanımaİster sefa sürdür ister çile verİkisi de sığar gönül hanımaİster ayrı ayrı, ister bile ver

Yol yolcuya hasret bu gönül sanaKırk yıllık geçmişim dün gibi banaBen bir öksüz çocuk sen sevda anaİster bas bağrına, ister ele ver

Acırsın nazlı yâr görsen halımıEsti deli poyraz kırdı dalımıAyaklar altında koyma malımıİster hayra dağıt, ister sele ver

Kara’yım söylerim sözüm gelineKarıştı gözyaşım güzün selineKuru bir gazelim düştüm elineİster ateşe at, ister yele ver

Kara Osman Nalbant



Verdim

GülümSen ağlama diyeSeli ben aldımSana yeli verdimEr seherde es diyeAşkın bıçağını verdimKem sözleri kes diyeEllerimi verdimKuzuları okşa diyeSana dallarımı verdimAsıl diyeDilimi sana verdimSusarsamGerçeği söyle diyeGözlerimi verdimGüzeli benim gözümleGör diyeKalemimi sana verdimYarım kalan şiirleriYaz diyeKulaklarımı verdim sanaKalbimdeki kuşunSesini duy diyeSana ömrümüSolmayan gönlümü verdimYetmez mi?

Kara Osman Nalbant



Verendir

Yanımda duran yaren dua eden erendirBeni senden alacak, seni bana verendir

Kara Osman Nalbant



Vicdan

Bir gün kayar gideriz, bize yar olmaz felekBaşka araç arama, vicdan en sağlam elek

Kara Osman Nalbant



Vurgun Yedim

Yele karşı, duramadımBağa çadır kuramadımÇok asıldım kıramadımAl mendilim dalda kaldı

Kışın damla yazın seldimTek başıma dağı deldimYorgun argın eve geldimAklım fikrim, çalda kaldı

Güz gülümün rengi sarıKimse yok edemez varıGenç yaşında, öldü arıSırrın sırrı, balda kaldı

Kara'yım, sözümü dedimHer derde devadır nedimKuru yerde vurgun yedimVarım yoğum salda kaldı

Kara Osman Nalbant



Vurgunum

Bir kelime yeter vurgunum sanaAslanın her sözü, can katar canaYaradan aşkına, destur ver banaKırmızı gülümü dermeye geldim

Çözde düğmeleri bağımı göremZülfü tel tel edip dört dallı öremDestur ver sevdiğim içeri giremDünya gözü ile görmeye geldim

Kırmızı buğdayı elinen ekmemGüzelin yanına izinsiz çökmemArif beni bilir sözümü çekmemÇirkini yerinde yermeye geldim

Biz bize olunca el bizi görmezHer tabip yarama elini sürmezCan alan alırsa bil geri vermezEmaneti sana vermeye geldim

Kara’yım servetim elimde ahaBana göz kırpıyor gökteki sühaYanında yörende bitmesin dahaBağdaki dikeni bürmeye geldim

Kara Osman Nalbant



Vuslat

Damla gülün denizi, gönül benim gölümdürVuslat yeniden doğmak, veda etmek ölümdür

Kara Osman Nalbant



Yabancıyım

Canlıya kurşun atmam, elli yıldır ancıyımBeni bana sormayın, ben bana yabancıyım

Kara Osman Nalbant



Yağmur

Çaylarım kurudu, gayrı taşamamElimden tutan yok, dağı aşamamŞimdiden söyleyim fazla yaşamamSelvi oh demeden dinerse yağmur

Kurda kuşa hasret kaldı dağlarımErken gazel döktü bu yıl bağlarımEllerim böğrümde bir ben ağlarımKeltepeden geri dönerse yağmur

Kurak geçen mevsim eğer başlarıBugün tadan var mı yağsız aşlarıGözden düşen damla deler taşlarıBir yanık yüreğe, sinerse yağmur

İnek sağmayan kız bilmez kovayıTepeden seyreder, çiğdem ovayıSağnak deyip geçme yıkar yuvayıYağmurun üstüne binerse yağmur

Toprak yarıldıkça yanar özümüzYaradan’a ayan her bir sözümüzGöz göze geliriz, güler yüzümüzYa Allah deyince, inerse yağmur

Kara Osman Nalbant



Yağmur Ol

Donuk bakan gözler hasret baharaÇiğdemin izinde yağmur ol yağmurDurmadan el eyler her can buharaCemrenin özünde yağmur ol yağmur

Alevden derdim yok közüm yoruyorKöye saray yaptım bomboş duruyorYoldan geçen herkes, seni soruyorAlemin gözünde, yağmur ol yağmur

Bir bulut ağlarsa, bin bağ dillenirTam tava gelince, toprak bellenirGündüz bir tohum at gece çillenirAşığın sözünde, yağmur ol yağmur

Ozan bir ses duyar bin kez hislenirCan taşıyan her can, sana seslenirSağım gündüz solum gece beslenirDirinin yüzünde yağmur ol yağmur

Kara Osman Nalbant



Yakacağım

Kor idim akkor oldum denize akacağımKarşıdan seyret beni denizi yakacağım

Kara Osman Nalbant



Yakışır

Kırmızı güle yakışırKara banaYıldız geceye yakışırİnciler sanaDalga denizeSevda bize yakışırSenin adın GülBenimki BülbülGülmek sanaAğlamaksa bana yakışır

Kara Osman Nalbant



Yakmışlar

Başımı çevirip baktım geriyeKendini bilmezler çağı yakmışlarOvadan ayrıldım geldim beriyeEcdat yadigarı dağı yakmışlar

Aslıyı sorarım gören olmamışDolanıp dururum çilem dolmamışTarlada takında kimse kalmamışGülünü derdiğim bağı yakmışlar

Dedemin diktiği çınar kuruyorGördüğüm çirkinlik beni yoruyorİçi boş olanlar sağlam duruyorÜzüm doldurduğum hağı yakmışlar

Biri alkışlayıp bini yermişlerİnsan onurunu yere sermişlerSorgusuz sualsiz karar vermişlerKarayı gösterip ağı yakmışlar

Korkusuz damlayım selim peşimdeKoşarım menzile canım dişimdeSağır kadıları gördüm düşümdeSolu ipe çekip sağı yakmışlar

Kara Osman Nalbant



Yalan

Kırk yıllık pazarcıyım kalmadı gönül alanGerçek elimde kaldı, karaborsada yalan

Kara Osman Nalbant



Yalan Dünya

Her söze inanma, her sazı çalmaBu handa kimseden beddua almaSen sen ol deryada derine dalmaYalan dünya merdi derde salandır

Bir diyarı seven, bin deve güderCan taşıyan canlı bir bedel öderYele göz kırpanlar savrulur giderEn sadık dostların dalda kalandır

Bir bilene sor da gel söyle banaKimdir bu zühreyi doğuran anaEr seherde gel de diyeyim sanaGecenin özünden günü çalandır

Çiçekler süt beyaz, yapraklar sarıBir gün eksik olmaz bağrından arıRüzgarda savrulur, kül özler narıMaşuk her yanından, yara alandır

Yar gelip yarama olmazsa dermanGün gelir dar yerde okunur fermanDeyim de öğrenin kim midir ermanGözünü kırpmadan, köze dalandır

Kara Osman Nalbant



Yalnız Yürü

Dünü sana bırakmam, elinden alacağımYarına yalnız yürü ben dünde kalacağım

Kara Osman Nalbant



Yalnızım

Yaylam var göçenim yokÇeşmem var içenim yokHuma çekip gitti dağımdanYılda bir fidan diken yokGünde bin fidan sökülüyorGönül bağımdanGün geçtikçeArtıyor ağrım sızımElimden tutan yokÇırılçıplak yalnızımLodosta savrulan yaprakBir damla suya hasretToprak gibiyimBu halim yeni değilYıllardır böyleyimSöyleyeceğimi söyledimDaha ne söyleyim.Gülmedim, gülmüyorumSebebini bilmiyorumCiğerime saplanıp kalıyorSırtımdan yediğim oklarUzun sözün kısasıDerdim fazladan öte çokBir mavzer dayalı böğrümdeTetiği çeken yok…

Kara Osman Nalbant



Yalnızlık

Dün yalnızdımBugün yalnızlıktanBiraz daha ötedeyimAy doğarkenİki damla ayrılacakDeryaya akan seldenBir yaprak daha sarardıGülün dalındaKorkarım kara yelden.Bu şiiriSana, cana yazdımYüreğimin sıcaklığı saklıSözlerimdeTespih gibi dizildiDamlalar gözlerimde.Söndü sandığım yangınYeniden alevlendiKözümü saklamıyorGayrı külümİyi ki doğdun diyorumSesimi duyuyor musun?Gülüm

Kara Osman Nalbant



Yalvardım

Bin bir ışık yaktım gören olmadıYanımda duranlar yaren olmadıAlanı çok gördüm veren olmadıBir yudum su için sele yalvardım

Nar sağımı yaktı yar da solumuFelek on beşimde kırdı kolumuDönekse başında kesti yolumuN'olur esme diye yele yalvardım

Dişedim tırpanı buğdayı biçtimLeylek pınarının suyunu içtimBin tabip içinden habibi seçtimSarmadı yaramı ele yalvardım

Yaş elliyi geçti yaramaz oldumDostun hatırını soramaz oldumTek başıma sofra kuramaz oldumBitanem gel diye güle yalvardım

Yüzümü güldürdü özüm gülmediNeler çektim neler kimse bilmediYardıma çağırdım perim gelmediKözümü göm diye küle yalvardım

Kara Osman Nalbant



Yamalığı Bulunmaz

Yüreği elindedir, Allah diyen kurbanınYamalığı bulunmaz, üstündeki urbanın

Kara Osman Nalbant



Yan Yana

Çığırını kendin aç, kalmak istersen zindeYürüyelim yan yana, herkes kendi izinde

Kara Osman Nalbant



Yanıyorum

Nerde bir kale görsem, hep seni anıyorumKırk yıl önce üfledin, kırk yıldır yanıyorum

Kara Osman Nalbant



Yâr

Âdemi yaratmasa yaratmazdı âlemiParça parça kırarım yâr yazmayan kalemi

Kara Osman Nalbant



Yar Bana Ne Der

Yarensiz yaylaya çadır kuramamİnsanım cihanda yalnız duramamŞeydayım ağzıma, kilit vuramamSeherde susarsam yar bana ne der

Yıldızsız geceler yoktur dünümdeBin bir anı saklı, birçok günümdeCılgada bir hoyrat, yürür önümdeÇığrına basarsam, yar bana ne der

Nar yârin değilse can narda buyarDoğru yoldan sapan şeytana uyarSeherde seslensem yar beni duyarSesimi kısarsam, yar bana ne der

Her maşuk bir canın peşinde yelerBir kem bir taş atsa, bin cana ilerDostlarım yüzüme, bakınca gülerÇehremi asarsam yar bana ne der

Dağın doruğuna, bir çadır kurdumYokluk kapısına, bin kilit vurdumHaddimi bilirim dur dendi durdumDüzeni yasarsam, yar bana ne der

Kara Osman Nalbant



Yar Beni Beni

Kuşlar gibi yuva yapsak dallaraSonbaharda fidan diksek çallaraElimden tutsa da düşsek yollaraYorsa yokuşlarda yar beni beni

Yüreğim elimde gözüm hasımdaKaybettiğim şeyi buldum asımdaKar olup üstüme yağsa kasımdaSaklasa koynunda yar beni beni

Kese bir yol bulup gitsem ezeleUnuttu mu dünü sorsam güzeleDüşsem ateşine dönsem gazeleSavursa seherde yar beni beni

Çevirse yüzünü bir nazar etsemEl etse seherde peşinden gitsemYaksa ocağında bir ömür tütsemSeyretse karşıdan yar beni beni

Kara'yım ölürüm saldan inersemYeniden yakmayın eğer sönersemYel yardım eder de geri dönersemGül dibine gömsün yar beni beni

Kara Osman Nalbant



Yar Beni Yorma

Bin kaya oyarım bir ağaç soymamBu yalan dünyada kötüye uymamAlevi solurum, pişmanlık duymamYolum hayli uzun, nar beni yorma

Yaralı yüreğim say bak kaç pareBilirim her derde bulunmaz çareGel kesme yolumu gideyim yâreGün gelir erirsin kar beni yorma

Şu yüce dağlarda, ben idim ermanBoşuna uğraşma değişmez fermanGayrı sol yanımda kalmadı dermanCeylana çatamam, şar beni yorma

Sevginin deryası damlayla dolmazGönülde açan gül bir ömür solmazSağ gözün sol göze, faydası olmazDenedim bin defa, zar beni yorma

Er geç bineceğim bu saldan inmemSen üfledin beni, uğraşma sönmemBir gün geleceksin, geriye dönmemSon sözümü dedim yar beni yorma

Kara Osman Nalbant



Yar Bilir

Can dostum bin ok atsa, birisi bana ilmezAklımdan geçenleri, Yar bilir kimse bilmez

Kara Osman Nalbant



Yar Diye

Yerde sayısız çakal özde bir aslan yatarCan darıldım dese de kalbi yar diye atar

Kara Osman Nalbant



Yar İçin

Yaşamı güzel kılan yardan alınan hazdırGül gibi bir yar için, kırk yıllık çile azdır

Kara Osman Nalbant



Yar Olayım

GülümYeter ki sen açBülbülün öttüğüÇiğdemin bittiğiElimin toprağaDeğdiği her yerdeSana bağ olayım.Gelen geçen yesinTükenmesin aşımEl içindeBey deme banaAdımla çağırBulutlara değsinAğaran başım.Gözünün bebeğindeYüce dağ olayımSen başımdaKıyamete kadarErimeyen kar olCihanda tek isteğimYüreğin gibiSımsıcak bir evOcağında narKucağındaSana, yalnız sanaYar olayım.

Kara Osman Nalbant



Yar Yolunda

Elâ gözler yeter ateş aramaKavı tutuşturur nazar sevdiğimYaradan aşkına el sür yaramaYaban el değerse azar sevdiğim

Öksüz kuzu gibi her gün melerimBin dilek dilesem seni dilerimÖnümüzü kesen dağı delerimUn olur kayalar tozar sevdiğim

Dağlar sağlı sollu sarmış ovayıGöç eden turnalar süsler havayıAlçacık bir dala yaptım yuvayıKorkarım hoyratlar bozar sevdiğim

Süslü püslü sözler kiri paklamazÜstüne yağan kar suçu aklamazGözler sırrı saklar aşkı saklamazBir gün damla damla sızar sevdiğim

Yar yolunda yaktım ben bu bedeniGörmez oldu gözüm gelip gideniSenden ayrılmanın belli nedeniOku başucumda yazar sevdiğim

Kara Osman Nalbant



Yaradan Aşkına

Yüce dağdaki sümbülüKokla Yaradan aşkınaYitirme derdiğin gülüSakla Yaradan aşkına

Deva idin sen her derdeBilmem ki nerdesin nerdeYağmurun dindiği yerdeBekle Yaradan aşkına

Kınalı kekliğim sekerYolu yokuş yükü şekerKervanım dünyayı çekerYükle Yaradan aşkına

İskelede bekler periBoş döner gemiler geriDamlanın düştüğü yeriYokla Yaradan aşkına

Kara’yım derdim üzümüDergâha döndüm yüzümüSöndürme gelin közümüÜfle Yaradan aşkına

Kara Osman Nalbant



Yaradan'dır

İçimden geçenleri tek bilen Yaradan'dırBu yıl çektiğim sancı bıldırki yaradandır

Kara Osman Nalbant



Yaralarım

Sözüm kâr etmedi sanaEridim ben yana yanaBelki inanırdın banaYüreğimi yarsa idin

Felek yuva bozmaz idiKalem idam yazmaz idiYaralarım azmaz idiZamanında sarsa idin

Değmeden otuz yaşımaSoğuk su kattın aşımaGelmezdi bunlar başımaİlk sözünde dursa idin

Kara’yım yıkıldı hanımKesseler de akmaz kanımBu kadar yanmazdı canımÇekip beni vursa idin

Kara Osman Nalbant



Yaramaz

Kurumasa gönül gölüYemyeşil ederdi çölüKoparmazdı insan gülüEl yaramaz olmasaydı

İnsan kör ile yatmazdıHelale haram katmazdıHak tamuyu yaratmazdıKul yaramaz olmasaydı

Çay bulanık akmaz idiKor insanı yakmaz idiCan kâbeyi yıkmaz idiDil yaramaz olmasaydı

Maşuk bir gül verse seleGenç yaşında düşer dileSaz der mi her sözü ele?Tel yaramaz olmasaydı

Kara Osman Nalbant



Yâre Götürün

Susuz kalmış güller gibi kururumKanatlı kapıya kilit vururumYüce dağ başında döner dururumYollar beni nazlı yâre götürün

Selam söyle telli turnam güzeleDüşlerimde ulaşırım ezeleHaziran ayında döndüm gazeleYollar beni nazlı yâre götürün

El etsem de gençlik gelmez beriyeKalkar sessiz gemi dönmez geriyeDüşmüşüm kalkamam kuru dereyeSeller beni nazlı yâre götürün

Kara’yım sırrımı ele diyememBal olsa soframda gayrı yiyememBeyazın üstüne allar giyememSallar beni nazlı yâre götürün

Kara Osman Nalbant



Yarende Yar Var

Yar bana yaren demiş, yarende yar var dedimKulağım sağır demiş, ben ötsem duyar dedim

Kara Osman Nalbant



Yasemin

.İyinin yanında, yer verme kemeHoyrat sofrasında bal olsa yemeYüreğim incinir, yaşlandım demeSaçlarıma yağan kar de Yasemin

Aşığım sevdiğim güzelden güzelUğraşma boşuna değişmez ezelSevdanın sırrını, de derse gazelBizi biz eden şey şar de Yasemin

Bir cihan eğemez, dik duran seriVerme hiç kimseye bastığın yeriKimsen yok mu derse çakalın biriArkamda bir aslan var de Yasemin

Yolumuz çok yokuş yükümüz ağırSakın duymaz deme uydurur sağırDüğünde bayramda hey diye çağırGöz göze gelince yar de Yasemin,Kara'yım bir nazar isterim sendenGöster cemalini çekinme bendenKırılan her kolu, çıkarma yendenTabibim yaramı, sar de Yasemin

Kara Osman Nalbant



Yastayım

Susturun sazları bugün dinlememTellerle aramda şara var benimKolumu kesseler böyle inlememYüreğimde derin yara var benim

Kanayan yaramı nasıl dağlayımBütün bülbülleri güle bağlayımHuma kuşu sen öt ben de ağlayımYüreğimde esen bora var benim

Gün akşam olmazdı Dünya dönmeseİnsan dayanamaz şehit denmeseMahşerece yağsa yağmur dinmeseSönmez yüreğimde çıra var benim

Neyleyim ey kader senden kaçamamKırıldı kanadım gayrı uçamamMayıs kışa döndü çiçek açamamYastayım üstümde kara var benim

Kara Osman Nalbant



Yaşıyorum

Sözü fazla uzatmaAnladım, tamamSen atlı süvariBen yaya şairGüneş batmadanYüzdüğün göldePeşinden çatıyorumNe sen görüyorsunNe de telli turnalarBir dalıpBin batıyorumSöyle avcılarınaİstedikleri kadarKurşun atsınlarGözümü kırparsamNamerdimErenler tanır beniDoğuştan deliyimYalnız çıkıyorumÇetenin karşısınaHer şeyi göze aldımYüreğim elimdeKendimi aşıyorumKıpkırmızı oldu gölGel bak istersenÖlmedim yaşıyorum

Kara Osman Nalbant



Yaşlıdır

Bir yumunca beş döker, canın gözü yaşlıdırDamla damla tükenmez göğün özü yaşlıdır

Kara Osman Nalbant



Yayla Çocuğu

Yayla çocuğuyumNe zamanÇobana rastlasamÇökerim yanınaHal hatırdan sonraKavalı eline alırBile sularız koyunuDuman çökünceDalar giderimSevdanın gölüneDamlayı sevenDeliye dönerim.Bölme dağda güleEski yayladaÇiğdeme rastlarımHer nefes alıştaGeriye dönerimGöz göze gelinceDilim tutulurOlduğum yerdeDonar kalırımSızar gözlerimdenDamlalar art ardaTutuşmuş çırayaHer dem kanayanYaraya dönerim

Kara Osman Nalbant



Yazayım

Bin bir şans getirsin ikinci yedinYılda iki değil dört, bayram edinYanlışlık milattan önceydi dedinDilber bu sözünü, nere yazayım

Resmini görünce kaynadı kanımBendeki kütükte, soyadın hanımBaşka yere yazsam silinir canımCan dostum adını, zere yazayım

Senede dokuz kez, kırıldım yâreBenim gözyaşımla döner mi areSekiz kapı çaldım, kalmadı çareGayrı son namemi pire yazayım

Söze gerek yoktur ortada halımGünde yedi yerden, kırıldı dalımİki kez baktırdım, çıkmadı falımDertliyim derdimi, sere yazayım

Kara der fermanı, her yere asakDüşman kalesini beraber basakNazlı yâre gitmek, askere yasakBelki destur verir, mire yazayım

Kara Osman Nalbant



Yazdım

Resmini karşımaKalemi elime aldımÖnce adını yazdımSonra tadınıGül dalında yaprağaYere düştüm toprağaSevgiHer şeyin başı yazdımDervişi tanda gördümGöklere veli yazdımOzanı handaSazını yanda gördümBu adam deli yazdımMayısta özüAğustosta közüGazel gördümGüzü yazdımBir son bahar akşamıFelek edeceğin ettiTurnalar gitti yazdımSeneler geçti aradanNe bu sevda bittiNe de yeter felekCanıma yetti yazdım

Kara Osman Nalbant



Yazmadım

Dost düşman beni tanır, bir gün bile azmadımNesnesi kurşun yiyen, hiçbir cümle yazmadım

Kara Osman Nalbant



Yazmışım

Alevin suçu yok, ben beni yaktımDamlamı sel ettim hep sana aktımDönüp yazdığıma yeniden baktımAvından vaz geçme ara yazmışım

Bin bir zorluk çektik, hatırla dünüZinhar pes demedik gün ettik tünüGelin unutmadım, doğduğun günüGel gör İstanbul’da sura yazmışım

Dün aynaya baktım yaş bugün elliDüşümde gördüğüm, turnalar telliGeleceğim meçhul geçmişim belliBenim sadık yârim kara yazmışım

Çardağın kaşından seslendi MemişHurmaydı elinde gördüğüm yemişDostum söyle şimdi nasılsın demişBeş aydır sol yanım yara yazmışım

Kara’yım genç iken söze tokudumAşkı ilmek ilmek, bağda dokudumİlk yazdığım notu, akşam okudumSeni bulduğum yer bura yazmışım

Kara Osman Nalbant



Yeğenlerim

Asma görür hislenirimBu duygudan beslenirimAnkara’dan seslenirimDuyar benim yeğenlerim

Sağlam tutarlar kaşığıBoşa atmazlar aşığıGönül gözüyle ışığıGörür benim yeğenlerim

Halayda bilir yeriniDayısı siler teriniCehaletin defteriniDürer benim yeğenlerim

Kara’yım giderim saldaKararır salkımım daldaÖmür boyu doğru yoldaYürür benim yeğenlerim

Kara Osman Nalbant



Yele Verdim

Her gün aynı hızla, dönüyor küreYağmuru bekliyor, kurumuş dereOturdum bu resmi, çektiğim yereGözümdeki yaşı göle verdim ben

Öykülerde bülbül, şiirde devdimUfuklar kızardı, o yüzden evdimDiyarı gurbette bir dilber sevdimElinden tutmadan ele verdim ben

Gömleğin rengini kör sorar köreEn keskin kılıçtan keskindir töreBir tuzağa bastım, göz göre göreGülü kuru yerde sele verdim ben

Dumanlıdır başım dağlıyım dağlıAç susuz değilim katmerim yağlıBir mircan yanıyor, kollarım bağlıSırma saçlı yâri, kele verdim ben

Kara’yım temmuzda yitirdim gülüBin bir ağıt yaktım, duymuyor ölüHer zaman közümü saklayan külüBugün er seherde yele verdim ben

Kara Osman Nalbant



Yelini Sevdiğim

Felek yaksa da çıramıÖlürüm yemem haramıSeher vakti sar yaramıElini sevdiğim dilber

Sensiz günler bana seneKollarım sığmıyor yeneZülüflerin değsin teneTelini sevdiğim dilber

Yar yar diye atar solumİzindeyim doğru yolumKemer olur sana kolumBelini sevdiğim dilber

Ezelden tanırım seniEvim eski sevim yeniAl götür deryaya beniSelini sevdiğim dilber

Kara’yım tütünüm tüterSeherde bülbülüm öterGünde bir kez üfle yeterYelini sevdiğim dilber

Kara Osman Nalbant



Yem Olmaz

Aslanın yarasına her çiçekten em olmazGönlünde aslan yatan, kurda kuşa yem olmaz

Kara Osman Nalbant



Yeni Yıl

Yeni yıl benim içinHiç yeni olmadıBen hep eskide kaldımYeni yıldanBeni yeniden yakacakBir nar istiyorumBen yanarkenYüreğini eline alıpGözlerime bakanBir yar istiyorum.Bulutların arasındanGözümün bebeğindeSiyah beyazResmini görünceKirpikleri nemlensinAcelem yok, beklerimSevdam yüreğimdeBirkaç baharDemlensin istiyorum.Durgunluğu sevmemGüz gülümBütün damlalarıBir bir peşine taksınAra sıra başını kaldırıpGökyüzüne baksınBir ömür sel gibiGeriye aksın istiyorum.

Kara Osman Nalbant



Yeniden Yaşıyorum

Yadıma yar düşünce ben beni aşıyorumDünü güne çevirip, yeniden yaşıyorum

Kara Osman Nalbant



Yer Belli

Hiç kurtulan olmamış, bu dert beni yer belliVasiyete gerek yok, yatacağım yer belli

Kara Osman Nalbant



Yerimi Bilirim

Şu yalan dünyada, olsaydım veliBir sözle keserdim, dal kıran yeliBende bir bende var deliden deliZalime, topuktan kızayım da gör

Bu yılki yediğim, üçüncü vurgunYüreğim yaralı, gözlerim yorgunVadiyi seversem akarım durgunBir kez deniz gibi azayım da gör

Alev çekip gitti, küllendi közümEle ne söyleyim sanadır sözümKaynağı sevidir kurumaz özümDideden kirpiğe sızayım da gör

Beni tilki sanma, biricik kurdumBeyazın altında yeşildir yurdumYerimi bilirim hep orda durdumKurulan tuzağı, bozayım da gör

Vasiyetim sana ben gibi yanmaBelli senin yerin alt dala konmaKara bu koşmayı, bitirdi sanmaHele son dizeyi yazayım da gör

Kara Osman Nalbant



Yeter

Yanmayı yanandan öğrenir çırakNar bana çok yakın sen bana ırakElimden tutmazsan yakamı bırakKırk yıldır peşinde gezdiğim yeter

Çayda boğulurum dereden geçmemÇiğdeme darıldım yaylaya göçmemHekim deva dese bir yudum içmemHer gün aynı handa sızdığım yeter

Başımın ağrısı dünkünden aşatDeli gönül yorgun bedenim haşatBu yolda ölürsem sevdamı yaşatEle bir şey sorma yazdığım yeter

Yar yitirdim demek kolaydır dileHiçbir yere sığmaz çektiğim çileDokunmak istemem kırmızı güleGözümün ucuyla süzdüğüm yeter

Yıllar sonra deştim küllenen közüSarmış sarmalamış kabuğum özüGayrı lügatımdan sildim kem sözüGül yüzlü cananı üzdüğüm yeter

Kara Osman Nalbant



Yeter Artık

Sağır ettilerDuyamadık feryatlarıKör ettilerGöremedikIşığa koşan atlarıBayram günlerindeEl kınalı elleri öptüBizMezar taşlarını öptükOğlumuz öksüzKızımız yetimYeter artık uyuduğunGözünü açEy milletim!

Kara Osman Nalbant



Yetim

Sürerim, sürerim kıratım gitmezBu kara sevdanın yolları yetimYazın sonu geldi bülbülüm ötmezKırmızı gülümün dalları yetim

El kapıdan bakar içeri girmezMerhem olsa eli yarama sürmezYaban el değerse perde ses vermezPüsküllü sazımın telleri yetim

Dinmiyor fırtına vermiyor amanBirbirine girdi sapınan samanDostun bacasından tütmüyor dumanYaktığım ateşin külleri yetim

Kara’yım kaçsam da yakalar ölümÇekilir sularım boşalır gölümUzanır salımdan tutamaz gülümYaramı saranın elleri yetim

Kara Osman Nalbant



Yıldızı Seviyorum

Göz resmi seviyorKulak ünüBaykuş tünü seviyorBülbül günüÖrdek ayı, avcı yayıEl ne derse desinBen içinde yar olanRüyayı seviyorumEğilmeyen başıÇatlamayan taşıOk olan kirpiğiSürmeli kaşıYar eli değenAşı seviyorumAğustosta kışıZemheride yazıYüreğimin sesiniPüsküllüSazı seviyorumSiz sormadanBen söyleyimAşığımKara bir kızıZühre denenYıldızı seviyorum

Kara Osman Nalbant



Yıldızım

Bağında yitmiştim sen buldun beniBen canı bırakmam, bu can da teniKaranlıklar zinhar, korkutmaz seniBir ölüp bin doğan, tansın yıldızım

Büyük hasar verir, bir küçük edimYanımda sevgilim ardımda nedimGözüne bakarak, her şeyim dedimCanıma can katan, cansın yıldızım

Has olan gümüşü, değişmem zereHasüt taş atmazsa, bulanmaz dereKıyamet kopsa da gitmen bir yereGözümü gözleyen yansın yıldızım

Dört mevsim telimi, incitir densizKörün sofrasından su içme bensizDünyada tek nefes alamam sensizDamarımda akan, kansın yıldızım

Kara Osman Nalbant



Yiğidin Eşi

Eli kınalı gelin, on parmağın beşidirYiğidi yiğit yapan, o yiğidin eşidir

Kara Osman Nalbant



Yiğidin Sözü

Aslanlar vuruşur çakallar kaçarDilberin kartalı yüksekten uçarSolan kırmızı gül, yeniden açarCananın sesini duyduğu zaman

Her şeyden ağırdır yiğidin sözüKorkuyu tanımaz, karadır gözüElbet de mahşerde ak olur yüzüBu handa aklına uyduğu zaman

Rab’bine şükreder, kaynarsa aşıBin çölü yeşertir, bir damla yaşıHer gün göğe değer delinin başıTaşı tam yerine koyduğu zaman

Hekimin derdini, bir hekim bilirKar geçit vermezse uçarak gelirEğer geç kalmışsa ah çeker ölürAlevler içinde, buyduğu zaman

Kara’yım içime, doğuyor yemenÖnümde gözümü gözlüyor emenCan gelir yeşerir, sararmış çimenDoğrular yalanı, soyduğu zaman

Kara Osman Nalbant



Yiğit

Eyer kaşı gümüş, kısrağı doruBeraber çözülür, zor olan soruYıllardır tanırım, seviyor zoruYol vermeyen dağı aşıyor yiğit

Güneş tepemizde, nazlı yar everDoğaldan hoşlanır istemez ziverAyrı gayrı bilmez, herkesi severGönlünde dünyayı, taşıyor yiğit

Yıllardır tanırım, her şeyi soldaDağ gibi yüreği, her cana duldaYapayalnız yürür bu ince yoldaCeylanın peşinden koşuyor yiğit

Dolu olup yağsa kimseye ilmezOkursa unutmaz yazarsa silmezCanana giderse yorulma bilmezDilber yar dedikçe coşuyor yiğit

Kara’nın gönlünde bir aslan yatarBircan dokunmadan açılmaz tatarHem dağı hem bağı düşüne katarMor gülün gönlünde yaşıyor yiğit

Kara Osman Nalbant



Yitirdim

Yaralı bir çınarımGizli gizli yanarımBir çift söz yeter sandımHalımı anlatmaya“Delinin Dili” yetmediBir dalımı anlatmayaSabah akşam bağırdımDuyulmadı sözlerimYalan önümü kestiGerçeği görmedi gözlerimKırk yılda doldurduğumGök mavisi deniziBir yudumda bitirdimBomboş kaldı ellerimHer şeyimi yitirdim.Kır çiçeğimiTemmuz sonunda selNar çiçeğimiAğustos başında el aldıİki gözüm iki çeşmeGüzü bitirdimBoşuna esme ey rüzgarDalımdaki son yaprağıKasım başında yitirdim

Kara Osman Nalbant



Yok Edelim

Kılıcı kınına sok, kirpiği ok edelimBal aksın ağzımızdan, kem sözü yok edelim

Kara Osman Nalbant



Yok Yok

Düşmanın sadağında, beni vuracak ok yokSana sırtımı dönmem, senin elinde yok yok

Kara Osman Nalbant



Yokluğun Azrail

Düşlerim sana yakınBen senden uzaktaDünü yaralı kurtardımGün çırpınıyor tuzaktaAkşamları sanaSabahlarıGüle şiir yazarımUzar gider satırlarımUnutmadımUnutmadım canımHer şeyiDün gibi hatırlarımSevdaDamarımda kan gibiUmutlarım tan gibiYokluğun AzrailSenİçimde can gibisin

Kara Osman Nalbant



Yoktur

Dinmedi gözümün yaşı dinmediİpek mendil ile silenim yokturBeni bekle dedi geri dönmediAylar yıllar geçti, gelenim yoktur

Dertliyim derdime çare bulamamYıllar geçti yârden haber alamamElin kapısını her gün çalamamNeler çektiğimi bilenim yoktur

Çeşmeler kaşlıdır tarlalar taşlıArpayı yolmuşlar buğdaylar başlıGördüğüm kızların gözleri yaşlıGözlerinin içi gülenim yoktur

Kara’yım közümü bekler küllerimÇektim ulaşmadı yâre tellerimÇatal kaşık tutmaz oldu ellerimLokmamı ikiye bölenim yoktur

Kara Osman Nalbant



Yolcu

Yetmedi damlalarDolmadı gölümDeli gönül uslanmadanİliklerim ıslanmadanYağmur dinmek üzere.DünüSeni incittiğimGünü düşünüyorumErkekler ağlamaz demeGözlerimdenYola çıktı damlalarŞakaklarıma inmek üzere.Anladım kiBaki değilmiş bu hanAz kaldıBirazdan kopacak tufanRüzgâr iyice serteldiMumlar sönmek üzere.BirazdanBoş bir gemi gelirDayanır iskeleyeAğıtlarla yüklenirSevaplarımTek başıma yola çıkarımGeldiğim yere dönmek üzere

Kara Osman Nalbant



Yoldaş

Karıncaya kulak ver cırcır bağırsın duymaArif ile yoldaş ol, sakın cahile uyma

Kara Osman Nalbant



Yoldayım

Bugün şiir yazarsan dörtlüğe ekle beniYoldayım geliyorum, seherde bekle beni

Kara Osman Nalbant



Yollar

Yâr bırakıp gitme beniSen gidersen tozar yollarArayıp bulurum seniSevdamızı yazar yollar

Terk etmez duman başımıSensiz yiyemem aşımıBoncuk gibi gözyaşımıSıra sıra dizer yollar

Ardıma bakmam giderimIrağı yakın ederimSuç benim kime ne derimKaderimi çizer yollar

Yâr değdi otuz beşineKor dayanmaz ateşineDüştüm ceylanın peşineBen gittikçe uzar yollar

Kara Osman Nalbant



Yoruldu Sanma

Bensiz gecelerde inciler takınSen bana ıraksın, yıldızlar yakınİncitmesin gülüm sözlerim sakınSitem ettim sana darıldı sanma

Gözyaşım olmasa güllerim kururGüvercin uçurdum yâr seni bulurBıraktığın her şey yerinde dururKale duvarını yarıldı sanma

Baykuş öter, viran olur bağlarımBeyaza bürünür yeşil dağlarımSon resmine bakar bakar ağlarımKanayan yarayı sarıldı sanma

Kara’yım ceylana bir haber saldımBelki gelir diye bir çift gül aldımÇeşmenin başında oturdum kaldımBeklerim ceylanım, yoruldu sanma

Kara Osman Nalbant



Yorulmaz

Kural belli gelmez gidenAslına döner her bedenYorgun düşer gıybet edenDua eden dil yorulmaz

Kaderin cilvesi kederHer canlı bir bedel öderMisafir hep önde giderSal taşıyan sel yorulmaz

Yari gördüm düş dağındaOturdum kaldım sağındaSeher vakti dost bağındaGül sallayan el yorulmaz

Ağardı Kara'nın başıKaç yıldır doğrulmaz kaşıDeli poyraz sever kışıKar savuran yel yorulmaz

Kara Osman Nalbant



Yorumu Size Bıraktım

Günlerce aç kaldım çiği yemedimHeybemde ne varsa köze bıraktımBülbül oldum güle benim demedimNeyim var neyim yok öze bıraktım

Yüreğimi yaktım yürek yakmadımNice yuva yaptım yuva yıkmadımYolumu kestiler yoldan çıkmadımYaz geçti son sözü güze bıraktım

Gömleğim kar beyaz yeleğim aldıBir haydut üstüme bin çakal saldıCevher olan yüküm yokuşta kaldıYorgun savaşçıyı düze bıraktım

Göz kirpiğe dargın, kirpikler kaşaBaş gövdeye kırgın, ayaklar başaBir manga asker var dokuzu paşaHal böyle yorumu size bıraktım

Kara Osman Nalbant



Yörük

Yörük oğlu yörüğün atına kamçı değmezYörükler dağa benzer dağlar başını eğmez

Kara Osman Nalbant



Yum Gözlerini

Gülü koparmışlar dalındanYele karışmışBülbülün heceleriUykusu kaçmış kuşlarınYorgun bu şehrin geceleriBirazdan yatacağımSeni uykuma katacağımYum gözleriniTut ellerimden meleğimSana neler anlatacağım

Kara Osman Nalbant



Yunus

Başka bir şey arama, bizi biz yapan usturEğri odun yakmayız, her birimiz Yunustur

Kara Osman Nalbant



Yunus Emre

Düşürmez elinden emre alınıGezer diyar diyar toplar balınıGönül gözü görmez dünya malınıBana seni gerek der Yunus Emre

Gül sıcağı sever çiğdem seriniCahil sığı sever alim deriniGelene geçene söyler yeriniDeryada damlayım der Yunus Emre

Uyanır uykudan sesi duyanlarAvamla yan yana gelir ayanlarAklını bırakıp nefse uyanlarYarı yolda kalır der Yunus Emre

Aç yatan var ise paylaş aşınıAğlatma öksüzü git sil yaşınıDost ne derse desin eğme kaşınıGül dikensiz olmaz der Yunus Emre

Kendini bilmeyen eli bilemezEren nefsi için dilek dilemezAlem kan ağlarken ozan gülemeAğlamak erdemdir der Yunus Emre

Her öğrenci güldür sever sıcağıDünyadaki cennet anne kucağıYurdumuz yuvamız ilim ocağıİlk öğretmen anne der Yunus Emre

Çok koşması gerek geri kalanınAyrı gayrı yoktur bilgi alanınBir harf için kırk yıl köle olanınÖpeyim elini der Yunus Emre

Ot bitmeyen yere buğday ekmeyinSu olmayan yere fidan dikmeyinUmmanda boşuna kürek çekmeyinTaş yerini bulsun der Yunus Emre

Bir mektup alınca güler yüzleriGönlü dalar gider dolar gözleriMekan değişse de kalır sözleriÖğretmenler ölmez der Yunus Emre

Taş olsa mum eder usta çırağıSevda çiçeğini yakmaz kırağıYakın eder bize bilim ırağıYarınlar bizimdir der Yunus Emre

Kara Osman Nalbant



Yunus'un Bakışı

Kara haberÇabuk yayıldı yurdaGündüz güneş tutulurGece ay doğmaz ordaSöyleyin nasıl unutayımYunus’un bakışınıÇok bağırdım duyulmadıDuyulsun gayrı çığlığımYunuslar kaybetmeyeDayanamaz sağlığım.Suçluları bulunYan yana dizinİyi bakın göreceksinizBütün suçlular sizinOnları sorgulasanız daYargılasanız daYunuslar geri gelmez kiGeride kalanların yüzüDünyayı versek gülmez kiEsen rüzgârlarKabaran denizGiden dünyadan habersizKırınKırın beyninizdeki kelepçeyiKimse demesin kadersiz

Kara Osman Nalbant



Yükle Sevdiğim

Yaprak sararırsa bağa kar yağarÜmidini kesme, gün tünü boğarGüneş batsa bile yeniden doğarSeherde gelirim bekle sevdiğim

Ali var alim yok, yattığım yerdeSensizlikten gayrı alıştım derdeBir yılda bir kere rüyama gir deÖmrüme bir sene ekle sevdiğim

Güz günü daralır her yolun eniHancıdan başkası tanımaz beniİki mevsim geçti, özledim seniGel beni obada, tekle sevdiğim

Göz göze gelirsek el tele değerZülüf yel eserse, gerdanı döverYükün mahiyeti sevdaysa eğerCihanı taşırım, yükle sevdiğim

Kara Osman Nalbant



Yüreğinle Duy

Güz gülümDurup dururkenNasılsın demeDünü biliyorsunSeni gördüğümİlk günkü gibiBugünAyın tutulduğuGece gibiyimNisanda çiğdemMayısta kirazHaziranda yazKasımda, aralıktaAkordu bozulmuşSaz gibiydim.Saat dokuzu geçtiBen onu geçtimSana çok yakınımElimde iki resimBirkaç şiir varİlk yazdığımıBağıra bağıraEn son yazdığımıSen duyma diyeSessiz okuyorumYüreğinle duy

Kara Osman Nalbant



Yürek

İçi boş olan yürek, bedene ağır yüktürSevdayla dolu yürek, acun kadar büyüktür

Kara Osman Nalbant



Yürüyorum

Bugün dünüGöreve başladığımİlk günü düşünüyorumHasrettim bir damla suyaDudaklarım çatlakEllerim kavruktuOturur ağlardımYaş çıkmazdı gözlerimdenNe yaprakNe dal incinirdi sözlerimden.Zor bir işe girişmiştimBaşarmaya ant içmiştimDoğrulardan yanlışları çıkarırdımGeriye bir şey kalmazdıÖğrendim kiHısımlar çoğalmadanHasımlar azalmazdı.Korkusuzdum, uykusuzdumSusuzdumDüşlerimde dikeni gülDamlayı göl eylerdimAradan yıllar geçtiÖzlediğim gün geldiDolu değilBağa yağmur yağıyorDereler coşuyorÇocuklarım koşuyorUmutlarım yeşerdiGörüyorumSaçlarıma kar yağsa daYorulmadım yürüyorum

Kara Osman Nalbant



Yüzüme Bakamazsın

Bakarak ekşi deme, asmamdaki üzümeBakarsın tatlı çıkar, bakamazsın yüzüme

Kara Osman Nalbant



Zafer

.Bayrağımız kırmızı, kefenimiz aferdirAdımız Türk Milleti soyadımız zaferdir

Kara Osman Nalbant



Zahit

Zahit sözünde durur, bir tür yemindir ahitRükudan gayrı yerde, zinhar eğilmez zahit

Kara Osman Nalbant



Zaman

Her şeyden kıymetlidir, zaman içinde zamanMihrican başlayınca, felek vermiyor aman

Kara Osman Nalbant



Zan

Zan deyip de geçmeyin anı bine böldürürBin bir ok yer vız gelir, aslanı zan öldürür

Kara Osman Nalbant



Zengin

Yar için yaş dökenin deryası engin olurHer gözden damla düşse her insan zengin olur

Kara Osman Nalbant



Zeytin Dalı

Sesimi duy ey dünya! Bu Sancağın alıyımBazen Fırat Kalkanı bazen Zeytin Dalıyım

Kara Osman Nalbant



Zincan

Elli yıllık yan idim, elli günde can oldumCanı çok gördü felek bir günde zincan oldum

Kara Osman Nalbant



Zirvedeyim

Dinle beniEy! BülbülSevda vadisindeNe sen teksinNe de gülSenin bağın varsaBenim de dağım varSenGülü seviyorsanBenKözümü saklayanKülü seviyorumSenGünü seviyorsanBenCananı bulduğumDünü seviyorumBu handaYalnız değilsinBen de varımHesabım netSözüm senettirSeher kadarYakınım zühreyeDaha ne deyimÖnümde kimse yokGel bak istersenZirvedeyim

Kara Osman Nalbant



Zühre

Gecenin kralıydım, Zühre benim ecemdiOnun kaydığı gece, en karanlık gecemdi

Kara Osman Nalbant


Documents

Kara Osman Nalbant - img.antoloji.com · Zühre yıldızında saklarım gizi Albayraktan tanır bu alem bizi Aleme ne deyim, ala ne deyim Kara Osman Nalbant. - kültür ve sanat...Döner