Repetitorium Ces.-slov. Derm. 82, 2007, No. 6, p. 345-346

Klinicky pripad: Biele papulozne a plosne loziska nasliznici dutiny ustnej

Szep Z.1, Haid J.1, Ondrias F.2, Kolibasova K.1

1 Katedra dermatovenerologie FZSS SZU v Bratislaveveduca katedry doc. MUDr. K. Kolibasova, PhD., mim. prof.2Oddelenie patologie FNsP Ruzinov, Bratislavaprimar doc. MUDr. F. Ondrias, PhD.

Pacientkou bola 20-rocna zena, u ktorej pred niekolkymi rokmi vznikli biele loziska na sliznici dutiny ustnej. Bolaopakovane vysetrovana u dermatologov a stomatologov, diagnoza vsak nebola stanovena. Posledny rok uz nepozoro-vala d'alsiu progresiu lozisk. Loziska boli morfologicky ploche papulky, ktore splyvali v mensie biele, mierne vyvyseneplosky (obr. 1). Lokalizacia bola na vestibularnej sliznici dolnej pery a na bukalnej sliznici. Realizovana bola biopsiaz postihnutej sliznice. Histologicke nalezy prezentujeme na obr. 2-4.

Obr. 1. Obr. 3.

I'.% <?

» *•"

. ' • t »!r»:Obr. 2. Obr. 4.

Cesko-slovenska dermatologie 345

HISTOLOGICKY OBRAZ

V hornych vrstvach nerohovatejuceho dlazdicobunko-veho epitelu sliznice dutiny ustnej, v zone str. spinosumje pritomna vyrazna koilocytoza (obr. 2, 3, 4). Koilocytysii charakterizovane polygonalnym alebo ovalnym tva-rom, vacsinou periferne (miestami centralne) ulozenympyknotickym, bazofilnym jadrom a vakuolizovanou cyto-plazmou (kavitarna degeneracia) (obr. 4). Epitel vybiehav akantoticke capy, ktore navzajom anastomozujii hori-zontalne (obr. 2, 3). V subepitelovom vazive papil tunicapropria mucosae su naznacene perivaskularne lymfocyto-ve infiltraty okolo dilatovanych kapilar (obr. 2, 3).

ZAVER

vej DNA je mozne lahko ziskat oskriabanfm povrchulezie.

V diferencialnej diagnostike treba odlisit biele papu-lozne a plosne loziska sliznice dutiny ustnej - obraz leu-koplakie: epitelove dyspldzie az spinalioma in situ, oralhairy leukoplakia, naevus spongiosus albus mucosae,morsicatio buccarum, lichen ruber planus, candidosishyperplastica chronica, syphilis secundaria, morbusDarier a d'alsie choroby. Histologicke vysetrenie jejednym z kl'ucovych vysetreni pri ich vzajomnomrozliseni.

Terapia Heckovej choroby nie je standardizovana.Viacero autorov povazuje liecbu za zbytocnii, vzhl'adom namoznu spontannu regresiu (3). Ojedinele prace referujuo uspesnej liecbe s CO2 laserom (\ chirurgickou exciziou,kryoterapiou, resp. acitreti'nom a interferonom (6). Posledneprace upozornuju na lispesne pouzitie imiquimodu (5).

Morbus Heck (Focal epithelial hyperplasia of LITERATURAHeck)

Miesto biopsie sa zahojilo bez komplikacii. Pacientkebola vysvetlena podstata ochorenia, ale na d'alsiu kontro-lu sa uz nedostavila.

DISKUSIA

Heckova choroba je v kaukazskej populacii zried-kavym nalezom (7). Castejsie bola opisana u Indianov,Eskimakov a u cernochov v juznej Afrike (2, 4, 11). Jezaujimave, ze bola objavena aj u primatov (9). Heckovachoroba postihuje hlavne zenske pohlavie vo vekovejkategorii deti a mladych dospelych (8).

V etiopatogeneze ochorenia sa uplatfiuju humdnnepapilomavirmy (HPV). Najcastejsimi HPV charakteris-tickymi pre Heckovu chorobu su typy 13 a 32 (1, 7, 9).Zriedkavejsie boli dokazane aj d'alsie typy HPV: 1 , 1 1 , 1 6 ,18,24(3,6).

Klinicky obraz je charakterizovany tvorbou makkych,mierne vyvysenych bielych papiil a plosnych plakov na sliz-nici pier (hlavne dolnej pery) a na bukalnej sliznici. Mozebyt' vsak postihnuta aj sliznica hornej pery, jazyka a d'asien.Priebeh je nepredvidatelhy: opakovane bol opisany spon-tanny ustup, ale raritne aj malfgna transformacia (3, 6).

V histologickom obraze nachadzame vyraznu akanto-zu epitelu sliznice dutiny ustnej, pri ktorom akantotickecapy navzajom anastomozuju. Vo vyssich epitelovych vrst-vach je prftomna koilocytoza, co je typickou zmenou papi-lomavirusovych infekcii. Koilocyty sii charakterizovanevakuolizaciou cytoplazmy a pyknotickym bazofilnymjadrom. Mozu byt' pritomne aj tzv. mitozoidne bunky,ktorych jadro podlieha zvlastnej degeneracii pripominaju-ce mitozam podobne konfiguracie. V subepitelovom vazi-ve mozu byt pritomne lymfocytove infiltraty (8, 10).

Antigeny papilomavirusov je mozne dokazat' imuno-peroxiddzovymi metodami, in situ hybridizdciou aleboPCR technikami (1,3). Material na dokaz papilomaviruso-

1. BASSIOUKAS, K., DANIELIDES, V, GEORGIOU, I. etal. Oral focal epithelial hyperplasia. Eur J Dermatol, 2000.10(5), p. 395-397.

2. CLAUSEN, FR, MOGELTOFT, M., ROED-PETERSEN,B. et al. Focal epithelial hyperplasia of the oral mucosa ina south-west Greenlandic population. Scand J Dent Res,1970, 78 (3), p. 287-294.

3. COHEN, PR., HEBERT, AA., ADLER-STORTHZ, K.Focal epithelial hyperplasia: Heck disease. PediatrDermatol, 1993, 10 (3), p. 245-251.

4. JARVIS, A., GORLIN, RJ. Focal epithelial hyperplasia inan Eskimo population. Oral Surg Oral Med Oral Pathol,1972, 33(2), p. 227-228.

5. MASCHKE, J., BRAUNS TC., GOOS, M. Imiquimod forthe topical treatment of focal epithelial hyperplasia (Heckdisease) in a child. J Dtsch Dermatol Ges, 2004, 2 (10) ,p. 848-850.

6. NIEBRUGGE, B., VILLIERS, E., GERLACH, K. et al.Demonstration of HPV 24 in long-standing Heck's diseasewith malignant transformation. Eur J Dermatol, 1999, 9(6), p. 477-479.

7. OBALEK, S., JANNIGER, C., JABLONSKA, S., et al.Sporadic cases of Heck disease in two Polish girls: associ-ation with human papillomavirus type 13. PediatrDermatol, 1993, 10 (3), p. 240-244.

8. SCHACHNER AL. Pediatric Dermatology. Mosby,Elsevier, London, 3rd ed., 2003, p. 467.

9. VAN RANST, M., FUSE, A., SOBIS, H. et al.A papillomavirus related to HPV type 13 in oral focal epit-helial hyperplasia in the pygmy chimpanzee. J Oral PatholMed, 1991,20(7), p. 325-331.

10. WEEDON, D. Skin Pathology, Churchill Livingston,London, 2nd ed., 2002, p. 705.

11. WITKOP CJ. Jr., NISWANDER JD. Focal epithelial hyper-plasia in Central and South American Indians and Latinos.Oral Surg Oral Med Oral Pathol, 1965, 20, p. 213-217.

Doslo do redakce: 24. 5. 2007

MUDr. Zoltdn Sze'p, PhD.Katedra dermatovenerologie FZSS SZU

Limbovd 12, 833 04 BratislavaSR

E-mail: zoltansz.ep@zoznam.sk

346