Upload
others
View
1
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
KONTAKT ZESPÓŁ SZKÓŁ W CHEŁMCU NR 4 2016/2017
KONTAKT:
ZESPÓŁ REDAKCYJNY:
Aneta Wilk,
Alicja Dziubadzka,
Wiktoria Borkowska,
Karolina Górka,
Anna Janiszewska,
Anna Kożuch,
Sylwia Noga,
Kinga Rak,
Julia Wąchała,
Bartosz Ogurek
POD OPIEKĄ PANI
mgr Teresy Gwiżdż
SKŁAD
KOMPUTEROWY:
Magdalena Smaga
Anita Leśniak
I TY MOŻESZ DOŁĄCZYĆ DO
REDAGOWANIA GAZETKI!
JEŚLI MASZ CIEKAWY POMYSŁ
NA ARYKUŁ WYŚLIJ GO NA
PODANY
ADRES:[email protected]
1.Aktualności
- Telegraficzny skrót tego, co wydarzyło się w naszej
szkole w ostatnim czasie.
2.Opinie
Samotność – wybór czy charakter?
Zwyczaje i obrzędy bożonarodzeniowe
w różnych krajach
Recenzja książki: ,, Złodziejka książek ”
Trzymaj formę:W domu też możesz uprawiać jogę
3. Twórczy kącik
zdjęcia – Angelika Gawrońska
4. Ciekawostki
Czy wiesz, że Nowy Rok jako pierwsi na świecie
witają mieszkańcy Wyspy Kirimati.
5. Wywiad tygodnia
„Po udanym zjeździe czuję satysfakcję”–
rozmowa z Szymkiem Chęsiakiem o pasji
rowerowej i... sytuacjach mrożących krew w
żyłach.
6. Poradnik gimnazjalisty
Kto najlepiej zarabia w Polsce?
AKTUALNOŚĆI
... HEJ KOLĘDA...
"GDZIE JEST NASZE BETLEJEM"
ZAJĘCIA PROFILAKTYCZNE - ,,RADOŚĆ ŻYCIA WYPŁYWA
Z PASJI”
KONKURS „LOSY ŻOŁNIERZA…”
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ WOLONTARIUSZA
EUROPEJSKI TYDZIEŃ AUTYZMU
Samotność, wybór czy charakter ?
Każdy z nas posiada w swoim życiu taką osobę, bez której nie
wyobraża sobie samotnego funkcjonowania w świecie, kogoś naprawdę
ważnego. Dla jednych są to najczęściej długoletni koledzy ze szkoły lub
zwyczajni znajomi, a dla drugich po prostu rodzice czy rodzeństwo.
Wszyscy wiemy, że obecność i świadomość tego, że jest koło nas ktoś,
kogo bezwarunkwo możemy nazwać przyjacielem, wpływa na nasze
życie bardzo pozytywnie. Takie relacje między ludźmi pozwalają nam
rozwiązywać nasze problemy, budować zaufanie, rozwijać się,
przeżywać wspólnie przygody i tworzyć bezcenne wspomnienia. Ale czy
na pewno każdy z nas potrzebuje w swoim życiu drugiego człowieka ?
Aspołeczność
Zachowanie aspołeczne- tzw. „wyłączeniowe” formy
niedostosowania społecznego charakteryzujące się biernością, izolacją,
niechęcią do bycia w grupie, zahamowaniem, brakiem inicjatywy
społecznej, innymi słowy życie bez ludzi. Dla większości brzmi to
irracjonalnie, a wręcz strasznie, lecz niestety w dzisiejszych
społeczeństwach coraz częściej spotykamy się z przypadkami
aspołecznymi. Dotyczy to zarówno młodzieży, jak i ludzi dorosłych
i starszych. Część osób żyjąca w ten sposób przyznaje, że taka
postawa jest dla nich uciążliwa i stanowi mocną barierę w nawiązywaniu
kontaktów. Tak jak inni odczuwają potrzebę porozmawiania lub po
prostu pobycia z kimś, lecz wiedzą , że ich wewnętrzny strach nie
pozwoli im na bliższe relacje z innymi. Wiele takich osób zwyczajnie
cierpi z tego powodu i niejednokrotnie zgłasza się po pomoc do
specjalisty, który pomoże mu w pokonaniu swoich uprzedzeń. Niestety
druga grupa ludzi aspołecznych jest zadowolona ze swojej postawy.
Uważają oni, że stronienie od towarzystwa i samotność jest dla nich
dobra.
OPINIE
Nie czują się z tym źle, ponieważ nie odczuwają chęci stworzenia
silnych więzi z innymi. Według nich "życie na własną rękę" jest po
prostu łatwiejsze i prostsze. Twierdzą, że to chroni ich przed zranieniem
spowodowanym przez człowieka. Przyznają, że bycie " odludkiem" nie
przeszkadza im, bo po prostu nie lubią ludzi, i cieszą się, że ich
problemy omijają ich szerokim łukiem.
Jak radzić sobie z aspołecznością ?
Na to pytanie zapewne wszyscy odpowiedzieliby, że trzeba otworzyć się
na ludzi. Jednak dla osób cierpiących na to zaburzenie osobowości jest
to bardzo trudne. Według psychologów najważniejszym krokiem ku
normalności, jest dostrzeżenie tego problemu. Radzą, aby wszelkie
zmiany wprowadzać powoli i nie na siłę, aby móc poczuć się lepiej
w środowisku innych osób. Zalecają spontaniczne, krótkie rozmowy
z przypadkowymi ludźmi o mało istotnych sprawach, które z czasem na
pewno staną się częstsze, a tematy tych pogawędek przybiorą
poważniejszą postać. Następnie namawiają, by odważyć się udzielać
w małych grupkach, gdzie ich zdanie nie musiałoby być decydujące,
aczkolwiek istotne. Wierzą, że spokojne bezstresowe pokonywanie
swojej aspołeczności przybliża ich do ludzi. Dbajmy zatem o nasze
relacje z innymi i pamiętajmy, że każdy z nas został stworzony, by być
dla kogoś i służyć mu naszą przyjaźnią.
Zwyczaje i obrzędy bożonarodzeniowe w różnych
krajach
POLSKA
W Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się po zapadnięciu
zmroku, gdy na niebie pojawia się pierwsza gwiazda. Wtedy cała
rodzina gromadzi się w jednym pokoju, przy stole nakrytym białym
obrusem. Pod nim rozłożone jest siano. Kiedy już wszyscy domownicy
staną wokół stołu, najstarsza osoba w rodzinie rozpoczyna modlitwę,
odczytuje fragment Pisma św. o narodzinach Jezusa, następnie bierze
z talerzyka biały opłatek, podchodzi do każdego, łamie się nim i składa
życzenia. W tym dniu wspomina się wszystkich, którzy nie mogą być
z nami. To z myślą o zmarłych i o każdym, kto nie ma gdzie spędzić
tego wieczoru, leży na stole dodatkowe, puste nakrycie. W czasie Wigilii
najważniejszy jest opłatek i zawsze pierwszy. Dopiero gdy podzielimy
się opłatkiem, możemy skosztować czerwonego barszczu z uszkami,
czarnego maku, brązowych orzechów i srebrnych ryb. Przedtem nie
wypada śpiewać nawet kolęd. Tradycja obchodów Świąt Bożego
Narodzenia jest głęboko zakorzeniona nie tylko w narodzie polskim. Na
całym świecie katolicy świętują narodzenie Jezusa, ale w każdym kraju
panują nieco odmienne zwyczaje. Do rozpowszechniania zwyczaju
budowania żłóbków i szopek najwięcej przyczynił się św. Franciszek
z Asyżu i jego bracia. To on, chcąc przypomnieć narodziny Pana Jezusa,
nakazał nanieść do groty siana i przyprowadzić wołu i osła. Zawołał
braci i pobożnych ludzi. Tam odczytał im Ewangelię o narodzeniu
Zbawiciela i wygłosił kazanie o wcieleniu Słowa.
HISZPANIA
W Hiszpanii odpowiednikiem opłatka jest chałwa. Przed Bożym
Narodzeniem każda rodzina hiszpańska zaopatruje się w nową szopkę.
Wigilijna wieczerza rozpoczyna się po pasterce. Następnie wszyscy
wychodzą na ulice oświetlone tysiącami barwnych żarówek, śpiewają
kolędy, tańczą i bawią się do rana.
Głównym daniem jest pieczona ryba oraz "ciasto Trzech Króli",
w który zapieka się drobne upominki. Prezenty rozdawane są 6 stycznia
w święto Trzech Króli, na pamiątkę darów, które Jezus otrzymał od
mędrców ze Wschodu.
WIELKA BRYTANIA
W Wielkiej Brytanii wigilijny posiłek zaczyna się w południe
w ścisłym gronie rodzinnym. Obiad, bo trudno tu mówić o wieczerzy,
składa się z pieczonego indyka i "płonącego puddingu". Wieczorem
w Wigilię angielskie dzieci wywieszają swoje pończochy za drzwi, by
nazajutrz rano odnaleźć je wypełnione prezentami. Tu narodził się
zwyczaj pocałunków pod jemiołą wiszącą u sufitu. Taki pocałunek
przynosi szczęście i spełnienie życzeń. Londyn jest ojczyzną pierwszych
kartek z życzeniami. W 1846 roku Jon Horsley z Anglii zaprojektował
pierwszą kartkę świąteczną z napisem "Wesołych Świąt Bożego
Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku".
SZWECJA
W Szwecji Święta Bożego Narodzenia rozpoczynają się w pierwszą
niedzielę adwentu. Tradycyjna szwedzka uczta składa się z iutfisk, czyli
rozmoczonej suszonej ryby o dość mdłym smaku. Potem podaje się
galaretkę wieprzową, głowiznę i chleb, a na deser pierniczki. Nie stawia
się wolnego nakrycia na stole, ale za to odwiedza się samotnych.
Szwedzi nie śpiewają kolęd, lecz tańczą wokół choinki.
NIEMCY
W Niemczech "Boże Narodzenie" obejmuje trzy dni: 24 grudnia -
Wigilię, pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, narodziny Jezusa
Chrystusa (25.12.) i drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia (26.12.).
W Wigilię w chrześcijańskich rodzinach przed lub po uczestnictwie
w Mszy Świętej zapala się świece na choince i wtedy rozpoczyna się
"gwiazdka" tzw. "Bescherung". Śpiewa się lub słucha się kolęd
i członkowie rodziny obdarowują się wzajemnie prezentami. Dzieciom
opowiada się legendę mówiącą, iż prezenty przyniósł Święty Mikołaj lub
Dzieciątko Jezus.
Wiele rodzin wynajmuje nawet Mikołaja, którego rolę odgrywają
studenci przebrani w kostium. W pierwszym i drugim dniu Świąt Bożego
Narodzenia wielu ludzi udaje się do kościoła na świąteczne msze. 25
i 26 grudnia są dniami świątecznymi wolnymi od pracy.
GRECJA
Greckie Boże Narodzenie jest spokojnym, uroczystym okresem. Gorący
okres rozpoczyna się 6 grudnia w dniu Świętego Mikołaja, kiedy to
wszyscy wymieniają się podarunkami i trwa aż do 6 stycznia - święta
Trzech Króli. Na dzień przed Bożym Narodzeniem i Nowym Rokiem
dzieci śpiewają coś na wzór kolęd, chodząc od domu do domu. Te
kolędy mają błogosławić domostwa. Często kolędy te są śpiewane przy
akompaniamencie małych metalowych trójkącików i małych glinianych
bębenków. Za śpiew dzieci często nagradzane są słodyczami
i suszonymi owocami.
Na prawie każdym stole można znaleźć Christopsomo (Chleb
Chrystusa). Jest to okrągły bochenek ozdobiony na szczycie krzyżem,
wokół którego ludzie stawiają symbole z ciasta przedstawiające
wszystko to, co oznacza długotrwałość. Jeśli biesiadnicy pochodzą
z wyspy i są rybakami na ich stole zobaczysz chleb z rybą. Choinki nie
są powszechnie używane w Grecji, a prezenty są wręczane 1 stycznia.
Obecnie w większych miastach można zobaczyć ulice przystrojone
w lampki i dekoracje. Powoli zostaje też przejmowana zachodnia
tradycja wysłania kart z życzeniami świątecznymi do przyjaciół
i rodziny.
FRANCJA
We Francji świąteczną atmosferę wyczuwa się już na kilka tygodni
przed Bożym Narodzeniem. Wszystkich opanowuje gorączka zakupów.
Właściciele sklepów prześcigają się w pomysłach dekorowania wystaw.
Ulice miast przystrojone są kolorowymi lampkami i gwiazdkami. Święta
Bożego Narodzenia pełnią we Francji bardzo ważną rolę. Są to święta
rodzinne. Francuzi wręczają sobie ręcznie robione kartki świąteczne oraz
kupują prezenty.
We Francji, w przeciwieństwie do Polski, nie ma Wigilii. Francuzi
biorą udział we mszy, a 25 grudnia siadają do wspólnego obiadu. W ten
dzień je się indyka nadziewanego kasztanami i pije dużo szampana. We
Francji dzieci wierzą, że to mały Jezus przynosi im prezenty, które
w wigilijną noc wkłada do bucików ustawionych przy kominku.
CZECHY I SŁOWACJA
Okres Bożego Narodzenia jest w Republice Czeskiej okresem
szczególnym. Święta są tu czasem wzajemnych spotkań rodzinnych
oraz dniem wolnym, w którym można się dobrze zabawić. Już kilka
tygodni przed Bożym
Narodzeniem, zarówno w Czechach, jak i na Słowacji, wystawy
sklepowe przyciągają klientów specjalnymi promocjami i kolorowymi
świecidełkami. Prawdziwy okres świąteczny rozpoczyna się jednak
dopiero 24 grudnia. Ludzie wierzący przez cały ten dzień zachowują
post, następnie składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami.
W prawie każdym domu stoi choinka, wokół której gromadzą się
domownicy zasiadający do wspólnej kolacji, gdy na niebie ukaże się
pierwsza gwiazdka. Na stole nie może na przykład zabraknąć "vánočky"
- tradycyjnego białego ciasta przypominającego wyglądem i smakiem
polską słodką chałkę z bakaliami. Pierwszą spożywaną potrawą są,
podobnie jak w Polsce, opłatki. Następnie na stół wędruje zupa
grzybowa oraz obowiązkowo ryba, a najlepszą oczywiście jest karp.
Na Słowacji, a przede wszystkim w okolicach Bratysławy,
w miejsce zupy grzybowej często podawany jest kapuśniak. Czesi
i Słowacy przywiązują też ogromną wagę do suszonych owoców oraz
jabłek, które służą nie tylko do jedzenia, ale także do świątecznych
wróżb. W okresie bożonarodzeniowym nasi południowi sąsiedzi śpiewają
oczywiście również kolędy, a ludzie nawiedzają kościoły, które
w Czechach w ciągu roku świecą pustkami.
WŁOCHY
We Włoszech Święta Bożego Narodzenia mają tysiącletnią tradycję.
Włosi wysyłają wiele kartek z życzeniami do rodziny i przyjaciół.
8 grudnia ubiera się choinkę oraz budowane są żłobki w kościołach.
24 grudnia obchodzona jest Wigilia - uroczysta kolacja, podczas której
jedzone są typowe włoskie ciasta - penettone i pandoro, a także nugat,
migdały i orzechy laskowe. Włosi biorą udział w Pasterce. W czasie
Bożego Narodzenia rozdają prezenty. Centralne ulice Rzymu zdobią
wielkie choinki.
ROSJA
We współczesnej Rosji bardziej uroczyście, niż Boże Narodzenie,
świętowana jest noc z 31 grudnia na 1 stycznia. To czas prezentów,
które w Rosji przynoszą Dziadek Mróz i jego wnuczka Śnieżynka. Boże
Narodzenie jest obchodzone po świętach Nowego Roku, 7 stycznia. To
święto bardzo radosne, wiele osób udaje się wtedy do cerkwi, wszyscy
składają sobie życzenia. Rozpoczyna je uroczysta, rodzinna kolacja,
czyli Wigilia. Przygotowuje się postne danie z ziaren pszenicy, miodu
i kaszy zmieszanymi z migdałowym lub makowym mlekiem. Do kaszy
dodaje się orzechy lub mak. Takim daniem rozpoczyna się Wigilia. Na
rosyjskim stole wigilijnym obowiązkowo powinno znaleźć się 12 dań -
zgodnie z liczbą apostołów - m.in. bliny, ryba i mięsa w galarecie,
pieczyste i pierniki miodowe. Wieczerzę wigilijną poprzedza ścisły post,
który przestrzegany jest, aż do pojawienia się pierwszej gwiazdki,
symbolizującej gwiazdę Betlejemską. Do tradycji Świąt Bożego
Narodzenia należy m.in. zapalanie świec w oknach i ognisk na ulicach,
które mają rozgrzać w zimową, mroźną noc narodzone Dzieciątko.
Dzieci z papierowymi gwiazdami i lampionami w rękach pukają do tych
domów, w których zapalono świece, aby złożyć życzenia domownikom,
zaśpiewać kolędy, a nawet odegrać całe przedstawienia. Gospodarze
zapraszają ich do domu, do swojego stołu lub nagradzają świątecznymi
smakołykami.
WĘGRY
Na Węgrzech w czasie świąt organizuje się wielkie bale dla dzieci.
Najważniejszy z nich odbywa się w stolicy kraju, Budapeszcie,
w budynku Parlamentu. Uczestniczą w nim znani aktorzy i artyści. Pod
obrus leżący na stole wkłada się sianko. Wyciągnięcie najdłuższego
źdźbła wróży długie życie. W czasie Wigilii i Świąt Bożego Narodzenia
Węgrzy jedzą pieczonego indyka, zupę rybną oraz rosół z kury. Na stole
nie może zabraknąć ciasta z makiem, bo mak zapewnia rodzinie miłość.
AUSTRIA
W Austrii po piątej po południu rozbrzmiewa w oknach mały
dzwoneczek. To znak, że rozpoczyna się świąteczna kolacja. Austria jest
ojczyzną jednej z najpiękniejszych kolęd na świecie "Stalle Nacht,
heilige nacht" (Cicha noc, święta noc).
DANIA
W Danii na Wigilię podaje się słodki ryż z cynamonem i pieczoną
gęś z jabłkami. Tradycyjnym daniem jest budyń z ryżem, w którym
gospodyni ukrywa migdał. Kto go znajdzie, ten dostaje świnkę
z marcepanu, która zapewnia szczęście przez cały rok.
MEKSYK
W Meksyku już 15 grudnia wiesza się pod sufitem piniatę - gliniane
naczynie wypełnione słodyczami. Pod nią gromadzą się dzieci. Jedno
z ich rozbija piniatę kijem, co rozpoczyna wyścig w zbieraniu słodyczy.
Głównym daniem wigilijnym jest wędzony dorsz z papryką i oliwą oraz
małymi grzankami. Podaje się również pieczonego indyka, owoce,
słodycze.
STANY ZJEDNOCZONE
Święta Bożego Narodzenia w Stanach Zjednoczonych - choć raczej
właściwie należałoby użyć zwrotu święto - gdyż tradycyjna amerykańska
rodzina nie obchodzi Wigilii, a 26 grudnia jest normalnym dniem pracy.
Nie umniejsza to jednak roli, jaką Boże Narodzenie pełni w kulturze
USA.
Każda amerykańska rodzina pieczołowicie i z dużym
wyprzedzeniem przygotowuje się na ich nadejście. Ulice i domy
przystrajane są tysiącem migocących światełek i lampek. W ogródkach
i witrynach sklepowych pojawiają się świąteczne dekoracje. Wszędzie
rozbrzmiewa dźwięk kolęd, a w powietrzu unosi się zapach choinek.
Jedną z ważniejszych tradycji związanych z Bożym Narodzeniem
w Stanach Zjednoczonych jest dawanie prezentów - wzajemne
obdarowywanie się.
W każdym domu pod choinką piętrzą się prezenty, a ich otwarcie
następuje w świąteczny poranek przed śniadaniem. Kulminacyjnym
punktem Bożego Narodzenia jest uroczysty obiad, na którym nie może
zabraknąć bliższej i dalszej rodziny.
Recenzja książki pt.: ,, Złodziejka książek ”
Autorem książki pt.: ,,Złodziejka książek ’’ jest Markus Zusak,
została ona wydana w styczniu 2014 roku. Jej orginalny tytuł to
,,Book Thief”.
Opowiada o dziewczynce o imieniu Liesel, która trafia pod opiekę
małżeństwa Hubermannów, zamieszkujących fikcyjne miasteczko
Molching tuż pod Monachium. Zaczyna się najgorszy okres w historii
ludzkości, a Liesel nie dość, że musi pożegnać się ze swoją mamą, to jej
młodszy brat niespodziewanie umiera. Jedyne pocieszenie dziewczynka
znajduje w książce, którą udaje jej się wtedy ukraść. Chociaż nie umie
jeszcze czytać, jest to jej jedyna pamiątka wiążąca się z przeszłością,
o której teraz musi zupełnie zapomnieć.
Moim zadaniem jest to książka godna polecenia ,ponieważ jest
ciekawie napisana a narratorką tej książki jest.... Śmierć. Każdemu,
kto ją przeczyta, na pewno zapadnie w pamięć.
K.G.
Joga na ratunek
Joga odpręża, reguluje funkcje ciała, wzmacnia i odmładza.
Regularna praktyka sprawia, że poczujemy się lżejsi,
odstresowani, bardziej elastyczni, a także bardziej stabilni
emocjonalnie i psychicznie. Jogę możesz też cwiczyć w domu.
Równowaga jest kluczem do sukcesu. Stres, towarzyszący w pracy,
wywołuje napięcia w mięśniach i przekłada się na nasze samopoczucie,
powodując zmęczenie, a tym samym zwiększając podatność na stres –
istna reakcja łańcuchowa! Praktyka jogi zapobiegnie uruchomieniu
w Tobie tego mechanizmu.
Asany ukoją napięcia mięśniowe, pranajamy – wyregulują oddech
i odprężą, a medytacja wyciszy umysł...
Pod warunkiem, że od jednej sesji jogi do drugiej nie minie zbyt
wiele czasu, będziesz mógł wstępować na kolejne ścieżki rozwoju. Lepiej
jest bowiem ćwiczyć krócej i częściej – a najlepiej dwa razy dziennie!
Joga-Joga.TV - na ratunek!
Nie każdy jednak dysponuje ilością czasu, umożliwiająca regularną
praktykę w szkole jogi lub klubie, bądź ma utrudniony z nią kontakt.
Co zrobić, kiedy szkoła plus zajęcia pozalekcyjne plus dojazd
zajmuje prawie cały dzień, uniemożliwiając dołączenie do jakiejkolwiek
grupy jogi? W jaki sposób zgłębiać jogę, jeśli się mieszka w małej
miejscowości, w której o szkole jogi nikt nie słyszał? Na ratunek
wychodzi platforma Joga-Joga.TV - pierwsza w Polsce profesjonalna
platforma do ćwiczenia jogi w domu i nie tylko. Dzięki niej, niezależnie
od czasu i miejsca, będziesz miał szansę cieszyć się z dobroczynnego
wpływu jogi na zdrowie. Jedyne czego potrzebujesz to połączenie
z internetem.
Dzięki Joga-Joga.TV znikną wszelkie ograniczenia i przeszkody do
wejścia na ścieżkę jogi. Możesz rozpocząć praktykę nie wychodząc
z domu – na platformie odnajdziesz materiały o różnym stopniu
trudności i różnym czasie trwania. Bez problemu zaplanujesz czas na
sesję jogi – w zależności od potrzeb możesz zaplanować dłuższy
i trudniejszy trening, bądź krótszy i prostszy.
Nawet jeśli znalezienie chwili spokoju w Twoim małym mieszkanku
lub z garstką współlokatorów graniczy z cudem, Joga-Joga.TV może być
w zasięgu Twoich oczu. Zajęcia są dostępne nie tylko na komputerze,
ale także na tablecie i smartfonie. Odtąd będziesz mógł odbyć
profesjonalną sesję jogi na powietrzu kiedy tylko zechcesz!
TWÓRCZY KĄCIK
Ciekawostki sylwestrowe
Sylwester i jego obchodzenie wiąże się z wieloma
ciekawostkami, o których większość z nas prawdopodobnie nie
ma pojęcia. Oto niektóre z nich:
Przyjęta nazwa 31 grudnia wywodzi się prawdopodobnie od imienia
papieża Sylwestra II, który według dawnych opowieści, uratował
ludzkość przed zniszczeniem przez smoka Lewiatana zamkniętego
w lochach Watykanu;
Święty Sylwester, którego imię związane jest z nocą 31 grudnia, jest
patronem zwierząt domowych;
Ważne wydarzenia Sylwestrowe: kanonizowanie Stanisława Kostki
(1726), uznanie Ottawy za stolicę Kanady (1857), opatentowanie gry
planszowej „Monopoly” (1935), bitwa na Morzu Barentsa (1942),
powstanie krajowej Rady Narodowej w Polsce (1943), zawieszenie stanu
wojennego (1982), formalny koniec istnienia ZSRR (1991).
Nowy Rok jako pierwsi na świecie witają mieszkańcy Wyspy Kirimati.
Następuje to już o godzinie 11:00 czasu polskiego. Potem przychodzi
kolej na następne państwa. O godzinie 15:00 czasu polskiego z nowego
roku cieszą się mieszkańcy Australii (Melbourne, Sydney), o 16:00 –
Japonii, o 17:00 - Mongolii, Malezji, Filipin, Singapuru, o 18:00 –
Tajlandii, Wietnamu, Indonezji, o 19:00 – Bangladeszu i Kazachstanu,
o 20:00 – Uzbekistanu i Pakistanu, o 21:00 – Azerbejdżanu
i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, o 22:00 – Kuwejtu, Etiopii, Iraku
i Kataru, o 23:00 – Libanu, Turcji, Izraela, Bułgarii, Grecji, Finlandii,
Litwy, Łotwy i Estonii, o 0:00 – Polski, Niemiec, Francji, Rzymu, Czech,
Norwegii, Szwajcarii, Hiszpanii, o 1:00 – Irlandii, Wielkiej Brytanii
i Islandii, o 4:00 – Argentyny i Brazylii, o 6:00 – Kanady (Toronto,
Ottawa), o 7:00 – Stanów Zjednoczonych (Chicago).
CIEKAWOSTKI
Najpóźniej natomiast Nowy Rok witaliby mieszkańcy wysp Baker
i Howland (obie wyspy są niezamieszkałe i stanowią rezerwaty dzikiej
przyrody) – o godzinie 13:00 czasu polskiego.
Istnieje kilka ciekawych przysłów dotyczących dnia 31 grudnia:
Czy rok był suchy, czy było błoto, nigdy w Sylwestra nie będzie padało
złoto;
Dzień sylwestrowy pokaże czas lipcowy;
Sylwestrowe przesądy:
Istnieją przesądy i zwyczaje dotyczące również ostatniej nocy roku.
Niektórzy patrzą na nie z przymrużeniem oka, ale inni skrupulatnie,
każdego roku, robią wszystko, żeby uniknąć ewentualnych skutków
wszelkich przesądów. Oto, niektóre z nich:
Przed zakończeniem roku, uregulujmy wszelkie długi, żeby w Nowy Rok,
nie wchodzić z problemami, a do portfela włóżmy łuskę wigilijnego
karpia, żeby nie zabrakło nam pieniędzy.
Jeśli sprzątanie, to tylko dzień przed Sylwestrem – w przeciwnym razie
wymiecie się szczęście z domu. Warto pomyśleć o zapełnieniu lodówki,
pusta bowiem nie odgoni biedy w przyszłym roku.
Panny, powinny nasłuchiwać rozmów prowadzonych po północy.
Pierwsze męskie imię, które usłyszą prawdopodobnie będzie imieniem
przyszłego męża.
O północy, należy szeroko otworzyć okno lub drzwi, aby zaprosić do
środka Nowy Rok i życzliwe duszki, a pozbyć się tego co złe i stare.
Pomyślność w nowym roku wróżą jasne gwiazdy oraz poranne słońce na
bezchmurnym niebie, a także nakręcenie zegarów tuż po północy.
Samotne kobiety, które wybierają się na bal sylwestrowy, powinny
nasypać do butów odrobinę maku, który w przyszłym roku ma im
zapewnić całe mnóstwo adoratorów.
W Ekwadorze wypada tej nocy przespacerować się z walizką na około
własnego domu – zagwarantuje to podróż marzeń.
Sylwester obchodzony w innych krajach:
„Szczęśliwego Nowego Roku“
Zwyczaje sylwestrowe w Polsce
Polacy spędzają Sylwestra głównie w gronie znajomych na różnych
imprezach. Istnieje wiele tradycji, według których należy spędzić dzień
Nowego Roku. Dzień ten powinno się przeżyć w dobrym nastroju i przy
syto zastawionym stole, wtedy cały rok będzie pomyślny i dostatni.
W niektórych regionach do dziś zachował się przesąd, że pierwszą osobą
wchodzącą do domu w Nowy Rok powinien być mężczyzna, jeśli próg
przestąpi kobieta, to zwiastuje kłótnie i kłopoty przez cały rok. W Nowy
Rok Polacy odwiedzają się nawzajem i składają sobie życzenia. Często
używa się przy tym zwrotu “Do siego Roku”, co oznacza dostatni
i szczęśliwy rok. Dawniej w ciągu dwunastu dni, począwszy od
1 stycznia, obserwowano niebo i pogodę, aby odgadnąć pogodę
w kolejnych miesiącach roku.
„Feliz Año Nuevo!“:
Zwyczaje sylwestrowe w Hiszpanii
Sylwester w Hiszpanii jest obchodzony niezwykle hucznie.
W miastach i miasteczkach odbywają się liczne zabawy i fiesty
połączone z konkursami oraz słynnymi w całym kraju loteriami. Tuż
przed północą, zanim zaczną rozbrzmiewać dzwony, wszyscy świętujący
muszą zjeść 12 winogron i pomyśleć taką samą liczbę życzeń. Zgodnie
z tradycją tylko te osoby, które zdążą poprawnie wykonać „sylwestrowe
zadanie”, mogą liczyć na pomyślność w Nowym Roku.
„Bonne Année!“:
Zwyczaje sylwestrowe we Francji
Sylwester w wydaniu francuskim jest nieco spokojniejszy niż ten
obchodzony w Hiszpanii. Francuzi lubią bowiem spędzać ostatnią noc
w roku w towarzystwie przyjaciół i rodziny, relaksując się przy
szampanie i kosztując specjalnie na tę okazję przygotowanych potraw.
Pośród sylwestrowych specjałów znajdziemy m.in. dania z kaczki,
ostrygi, sery oraz słynną foie gras.
„Happy New Year!”:
Zwyczaje sylwestrowe w Wielkiej Brytanii
Mieszkańcy Wielkiej Brytanii spędzają Sylwestra w pubach lub na
tzw. „domówkach”, w gronie przyjaciół. Zanim zegar wybije dwunastą,
większość z nich włącza radio lub telewizor, aby wspólnie odliczać
ostatnie sekundy do nadejścia nowego roku. Szczęśliwcy tę wyjątkową
noc spędzają w Londynie, gdzie przy
akompaniamencie dzwonów słynnego Big Bena niebo rozbłyska setkami
kolorowych fajerwerków. Niezapomniane wrażenia nie kończą się jednak
wraz z nadejściem świtu, bowiem 1 stycznia odbywa się w Londynie
wielka noworoczna parada, w której uczestniczą tysiące osób.
„Buon anno nuovo!“:
Zwyczaje sylwestrowe we Włoszech
Przez większą część wieczoru sylwestrowego Włosi bawią się we
własnych domach, w towarzystwie znajomych. Zgodnie z tradycją, tuż
przed północą każdy mieszkaniec Italii powinien zjeść swoją porcję zupy
lub potrawki z soczewicy, bowiem dania te symbolizują pomyślność
i dobrobyt. Po takim posiłku większość Włochów udaje się na rynek
swojego miasta, aby tam przywitać nowy rok i obejrzeć pokaz
fajerwerków.
Eftyhisméno to Néo Étos!”:
Zwyczaje sylwestrowe w Grecji
Zwyczaje sylwestrowo-noworoczne w Grecji są mocno związane
z postacią św. Bazylego, który słynął ze swej szczodrości i dobrego
serca dla biednych. W specjalnym sylwestrowym przysmaku, zwanym
“Vassilopitta” lub „ciastem św. Bazylego” ukrywa się złotą lub srebrną
monetę. Szczęśliwiec, który natrafi na porcję z „niespodzianką” może
być pewien, ze czeka go rok obfitujący we wszelką pomyślność.
Zwyczaje sylwestrowe w Chinach
W Chinach powitanie roku wiąże się z tradycją, festynami,
jarmarkami i przebierańcami wokół świątyń i parków. Chińczycy także
psychicznie przygotowują się do nadejścia Nowego Roku, uważając, że
inaczej czeka się na każdy. Z domów miesiąc wcześniej wypędzają złe
duchy, robią zakupy i sprzątają w nadziei wymiecenia złego, starego
i niepożądanego. Wszędzie dominuje kolor czerwony.
Świętowanie ku czci bóstw i przesądów rozpoczyna się 22 stycznia.
Jest to największe święto obchodzone rodzinnie. Panuje przekonanie, że
20 stycznia domy odwiedza bóg kuchni, nagradzając szczęściem dobre
gospodynie, a złym płatając figle. W pierwszych dniach Nowego Roku
nie wolno dotykać miotły, by nie wymieść szczęścia. Nie powinno się też
często myć, aby nie wymyć pomyślności. W domach przez całą noc
świecą się czerwone lampiony. Wraz z fajerwerkami odstraszają bestię
połykającą ludzi wskazując drogę bogu pomyślności odwiedzającego
Chińczyków piątego dnia Nowego Roku.
Zwyczaje sylwestrowe w Rosji
W Rosji Sylwester obchodzony jest uroczyściej niż Boże Narodzenie
i ma to miejsce z 13 na 14 stycznia. Większość ludzi Nowy Rok wita
w domu w gronie rodziny i przyjaciół. Składają sobie życzenia
i obdarowywują prezentami przynoszonymi przez Dziadka Mroza
i Śnieżynki. W miastach popularne są zabawy na świeżym powietrzu.
Ciekawostką jest, że ludzie nie piją o północy szampana, obowiązuje
bowiem zakaz wnoszenia napojów alkoholowych oraz innych
w szklanych naczyniach.
„Happy New Year!”:
Zwyczaje sylwestrowe w Stanach Zjednoczonych
Amerykanie podobnie jak Włosi spędzają Nowy Rok na placach
i ulicach. Główna impreza odbywa się na Times Square. Tradycja zabaw
w tym miejscu została zapoczątkowana w 1904 roku, przez właściciela
„New York Timesa” Alfreda Ochs. Fajerwerkami uczczono oficjalne
otwarcie nowego budynku mieszczącego redakcję tej gazety. Trzy lata
później zrodziła się dzisiejsza tradycja spuszczania ze specjalnego
masztu o północy na Times Square wielkiej świetlistej kuli.
S.N
„Po udanym zjeździe czuję satysfakcję” – rozmowa z Szymkiem Chęsiakiem
o pasji rowerowej i... sytuacjach mrożących krew w żyłach.
Bartek Ogurek: Witaj Szymonie, jeździsz wyczynowo na rowerze, nieprawdaż
?
Szymon Chęsiak: Tak, od niedawna, bo od ubiegłego roku.
Jak do tego podchodzisz ty i jak odbiera to otoczenie ?
Ja to tego podchodzę jak do pasji, którą chcę rozwijać i odnosić w niej dobre wyniki. Najlepszym przykładem na to, jak odbiera to otoczenie, jest sytuacja, która miała
miejsce na zawodach, a mianowicie pewna pani z rodziną oglądająca zawody, idąc obok trasy powiedziała (cytuję) : „Ja bym tam nawet za milion dolarów nie zjechała",
a ja skomentowałem to tak : „A my za to jeszcze musimy płacić" (śmiech)
Prowadzisz także kanał na youtubie ?
Tak
Zamieszczasz tam wiele scen ze zjazdów, wygląda to niesamowicie. Co
czujesz, jadąc z góry ?
Czuję pewien niepokój spowodowany szybką jazdą z przeszkodami, np. kamienie,
korzenie, skocznie (niektóre o długości lotu nawet 10m !). Zaś po udanym zjeździe czuję satysfakcję, iż poprawiam swój czas, oraz, że wszystko jest okej.
Oczywiście zdarzają się pewnie problemy techniczne ?
Niestety tak, lecz prawie niemożliwe jest uniknięcie tego w tym ekstremalnym sporcie. Jeśli chodzi o sprzęt, zależy to od jego stanu, tzn. tego, czy właściciel dba
o rower i podzespoły, czyli serwisuje. Podstawową czynnością jest smarowanie łańcucha, mniej więcej co tydzień, mycie roweru po każdej jeździe oraz bardziej
zaawansowany serwis amortyzatorów i ramy roweru. Na taki serwis lepiej oddać swój sprzęt do profesjonalnego zakładu i mieć pewność, że wszystko będzie działać, jak
należy
Rozumiem. A ryzyko wypadków ?
To zależy oczywiście od wielu czynników, są to ,np. poziom jazdy, trudność trasy,
warunki atmosferyczne. Osoba mająca niski poziom jazdy, która jeździ powoli nie ma dużych szans na "glebę", zaś osoba jeżdżąca już z dosyć dużą prędkością może
obsunąć się na jakimś wystającym korzeniu.
WYWIAD TYGODNIA
Taka sytuacja miała miejsce na zawodach w Limanowej. Jeden z zawodników jadący
z dużą prędkością poślizgnął się na korzeniu i uderzył z prędkością 40km/h w drzewo. Skutki tego wypadku były opłakane, lecz dzięki ochraniaczom, które miał na sobie,
nie były tragiczne. Połamane żebra, woda w płucach i połamany obojczyk.
Bardzo nieprzyjemna sytuacja. Ale zapewne są też i pozytywne kwestie?
No jasne! Po udanym przejeździe na zawodach jest wielka radość ze swojego
osiągnięć.
Czy masz jakieś osiągnięcia?
Niestety, jeżdżę niedługo, więc jeszcze nie zdobywam szczególnych osiągnięć, lecz
w pierwszym stracie w Limanowej zająłem 5 miejsce, co według mnie było „dosyć" dobrym osiągnięciem. Następnymi zawodami, w których startowałem były "Joyride
night downhill" w Zakopanem, gdzie zająłem 8 miejsce, lecz też uważam to za sukces, ponieważ tam impreza była już bardziej obsadzona. W tych zawodach ciekawym
doświadczeniem było to, że finałowy przejazd zawodów odbywał sie po zmroku, a zawodnicy "nieuzbrojeni" w żadne latarki mieli słabą sytuację.
Dziękuję za rozmowę, do zobaczenia.
Kto najlepiej zarabia w Polsce?
IT i finanse – jeśli chce się dobrze zarabiać, należy szukać pracy w którymś
z tych sektorów. Takie wnioski płyną z badania przeprowadzonego przez
serwis zarobki.pracuj.pl, na podstawie którego powstał ranking najlepiej
płatnych zawodów w Polsce.
W ciągu ostatniego półrocza specjaliści od badania wynagrodzeń z Pracuj.pl
przebadali ponad 175 tys. użytkowników serwisu, pytając ich o to, jakie zajmują
stanowisko i ile na nim zarabiają. Na podstawie ich wypowiedzi powstał raport
płacowy, w którym sklasyfikowano najlepiej płatne stanowiska w Polsce.
Okazuje się, co zresztą nie jest niespodzianką, że na zdecydowanie
najwyższe zarobki w kraju mogą liczyć przedstawiciele sektorów IT
i finansów. W czołowej 20. najlepiej opłacanych profesji znalazło się aż 10
specjalizacji związanych z branżą teleinformatyczną (cztery z nich otwierają listę) i 4
zaliczające się do sektora finansowego. Dla nikogo nie powinno to stanowić
zaskoczenia, albowiem przedstawiciele tych gałęzi gospodarki już od kilku lat tworzą
wyżyny płacowe w Polsce.
– Od kilku lat sytuacja się nie zmienia. Na najwyższe wynagrodzenia mogą
liczyć eksperci od nowych technologii oraz finansów – tłumaczy Maciej Bąk,
ekspert ds. raportów wynagrodzeń w Pracuj.pl. – Popyt na wysokiej klasy specjalistów
z tych sektorów wciąż nie został zaspokojony, co znajduje potwierdzenie także na
rynku edukacyjnym. Praktycznie nie ma bezrobotnych wśród absolwentów kierunków
związanych z IT. To pracodawca musi się starać o to, by ich zatrudnić, często oferując
bardzo dobre wynagrodzenie – dodaje Maciej Bąk.
Główny wniosek z badania nie jest zaskakujący, ale na liście najlepiej płatnych
zawodów nie brakuje niespodzianek. Za spore zaskoczenie można uznać
obecność w zestawieniu takich stanowisk jak monitor badań klinicznych (osoba
zajmująca to stanowisko zajmuje się nadzorowaniem pracy ośrodków badawczych)
czy trener biznesu. Dla wielu osób niespodziankę może także stanowić fakt,
że radcy prawni zarabiają lepiej od adwokatów (różnica między tymi
specjalizacjami wyniosła 144 zł).
PORADNIK GIMNAZJALISTY
Pracuj.pl przyjrzał się także zarobkom przedstawicieli kadry zarządzającej.
Tu także nie brakuje niespodzianek. O ile normalne jest, że najlepiej zarabiającymi
menedżerami są prezesi firm, o tyle fakt, że dyrektorzy IT i finansowi otrzymują
wyższe pensje niż wiceprezesi czy dyrektorzy zarządzający, może wywoływać
konsternację. Szczególnie w tej drugiej grupie.