CZASOPISMO UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO W KRAKOWIE

I S S N 1 6 8 9 - 7 7 5 7 N r 2 ( 6 3 ) m a r z e c 2 0 1 5

UEK partnerem

26 marca 2015

Adres redakcji:Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowieul. Rakowicka 2731-510 Kraków

Redakcja:Piotr Czarniecki

Piotr MalecWydawca: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

WSPOMNIENIE

NAUKA

WYDARZENIA

Kierunek Prawo w UEK

JEDNOSTKI

STUDENCI

3

10-11

12-13

15

16-17

20-2122-23

26

27

30-3132

33

Szanowni Państwo S

erdecznie zapraszam do lektury niniejszego

numeru czasopisma „Kurier UEK”. Za nami czas

obfitujący w wiele ważnych i ciekawych wyda-

rzeń. Dowodem zaangażowania we wzbogacanie

życia uczelnianego są doniesienia o inicjatywach, podej-

mowanych w obszarach popularyzacji wiedzy i transferu

doświadczeń, które podejmowane są chętnie zarówno

przez pracowników, jak i studentów naszej Uczelni.

Wśród wielu informacji o przejawach życia uczelnianego

szczególnie cenne są te, które dotyczą sukcesów w reali-

zacji kolejnych inicjatyw dydaktycznych, poszerzających

spektrum kierunków studiów w ofercie Uniwersytetu.

Przed nami Dzień Otwarty – wydarzenie nie-

zmiennie cieszące się ogromną popularnością.

Mam szczerą i mocną nadzieję, że i tym razem

pozwoli licznej grupie zainteresowanych podjąć

właściwą decyzję w kwestii wyboru ścieżki edukacyjnej

na najbliższych 5 lat.

I szczególna okoliczność – Święto Wielkiejnocy,

z okazji którego pragnę złożyć wszystkim Państwu

najserdeczniejsze życzenia serdeczności przy stole

wielkanocnym, ciepłych spotkań i wyjątkowych

chwil, przynoszących spokój i radość. Wesołego Alleluja!

Prof. UEK dr hab. inż. Andrzej ChochółRektor Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie

WSPOMNIENIE

Latem 1962 r. Katedra Historii Gospo-

darczej kończyła ledwie czwarty rok

swego istnienia, ale była już w struktu-

rze Wyższej Szkoły Ekonomicznej silną

jednostka naukowo-dydaktyczną. Zajmowała

wówczas salę na I piętrze budynku głównego,

nieopodal starej auli. Skład personalny tworzy-

li: profesor zwyczajny (Stanisław Hoszowski,

uczony o renomie międzynarodowej), docent

(Janina Bieniarzówna) i doktor wkrótce no-

minowany na adiunkta (Jan Małecki). Rzecz

znamienna: nikt z tego grona nie był dotąd

związany z uczelnią ekonomiczną, wszyscy

otrzymali formację uniwersytecką na studiach

historycznych. Liczne zajęcia (kursowy wykład

na I roku studiów) wymagały wzmocnienia

kadry o etat asystenta. 1 października 1962 r.

stanowisko to objął mgr Jan Szpak. Przyszedł

także z zewnątrz, jako absolwent studiów hi-

storycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Nie był dotąd znany osobiście nikomu z nas,

ale na decyzji kierownika Katedry o jego przy-

jęciu zaważył z pewnością fakt, że polecała go

jako swojego ucznia dr Helena Madurowicz

(później prof. UJ Madurowicz-Urbańska),

która wyszła z tej samej sławnej lwowskiej

szkoły historii gospodarczej Franciszka Bu-

jaka, co Stanisław Hoszowski.

Młodego kolegę przyjęliśmy życzliwie,

gdyż okazał się człowiekiem zdolnym, chęt-

nym do współpracy i przyjmowania obo-

wiązków, nie skłonnym do konfliktów. Mnie

dodatkową radość sprawił fakt, że Jan Szpak

pochodził ze wsi Sidzina pod Jordanowem,

do której przez długie lata jeździłem z rodziną

na wakacje. To pochodzenie z biednej, gór-

skiej wsi leżącej na pograniczu Orawy, z ro-

dziny małorolnego chłopa, który wszakże nie

szczędził wysiłków, by umożliwić wykształce-

nie najmłodszemu swemu dziecku, wpłynęło

wyraźnie na wytrwałość w pracy Jana Szpaka.

Urodził się w czasie wojny, w 1940 r. (miał

zatem w chwili śmierci 74 lata). W domu

rodzinnym, leżącym na krańcach rozległej

wsi, tuż przy ówczesnej (do 1945 r.) granicy

Państwa Słowackiego, przeżywał wojenną

i powojenną biedę wsi. Przez pierwsze lata

nauki szkolnej chodził do szkoły prowadzo-

nej przez siostry zakonne przy tzw. ochronce

w Górnej Sidzinie (po latach jeszcze została

tam pamięć jego bystrości umysłowej), a cie-

kaw świata czytał książki, które udawało

się czasem zdobywać. Dopiero przejście

do liceum ogólnokształcącego w Jordanowie

zmieniło tę sytuację. W tej prowincjonalnej

szkole średniej, gdzie się kształcił w ostatnich

latach okresu stalinowskiego (1953-1957),

znalazł i dość zasobną bibliotekę, i warto-

ściowych nauczycieli. Wspominał ich zawsze

z wdzięcznością, a szczególnie doskonałą na-

uczycielkę języka polskiego, która ze wzglę-

dów politycznych z ośrodka akademickiego

została przeniesiona do małego miasteczka.

To ona wpłynęła na jego zainteresowania

i obrany kierunek studiów.

Swojej Sidzinie pozostał wierny do końca.

Przyjeżdżał na wakacje, interesował się zacho-

dzącymi przemianami, jak również – już jako

historyk – dziejami rodzinnej miejscowości.

Po latach udało mu się spełnić marzenie: nabyć

niewielki teren i zbudować tam, na krańcach

tzw. Małej Sidzinki, domek letniskowy, póź-

niej rozbudowywany. Przebywał tam coraz

chętniej i częściej razem ze swoimi bliskimi.

Jan Szpak wcześnie założył rodzinę. Oże-

nił się ze swoją koleżanką ze studiów i razem

przeżyli długie lata aż do niemal równocze-

snej śmierci (Maria Szpakowa zmarła miesiąc

po swoim mężu: 28 lutego 2015 r.). Doczekali

się czwórki dzieci, którym zapewnili byt

i wykształcenie. Udało się to, mimo że nie

wykazywał nigdy wielkiej zapobiegliwości

w zdobywaniu popłatnych zajęć, ani nie

korzystał z przywilejów, które by to mogły

ułatwiać. Dość powiedzieć, że w tej samej

uczelni i tej samej jednostce organizacyjnej

nie tylko przepracował nieprzerwanie 50 lat,

ale nigdy nie był zatrudniony dodatkowo

w innej instytucji.

Od początku zatrudnienia w Katedrze Hi-

storii Gospodarczej nastawiony był na pracę

naukową, która w tej akurat dziedzinie nie

dawała większych możliwości dodatkowych

dochodów. Nie był z wykształcenia eko-

nomistą, ale problematyka ekonomiczna

interesowała go żywo, można powiedzieć,

że czuł ją. Podobnie przyswoił sobie łatwo

statystyczną metodę badawczą. Pod tym

względem znalazł sobie znakomitego mi-

strza w osobie prof. Hoszowskiego, który

sam z wykształcenia historyk swobodnie

poruszał się w problematyce gospodarczej,

demograficznej, w stosowaniu metod ma-

tematyczno-statystycznych. Toteż od razu

wciągnięty został w czasochłonne prace pro-

wadzone przez Hoszowskiego – prace, które

wymagały ze strony młodego asystenta wiele

trudu, ale równocześnie znakomicie kształ-

ciły w doskonaleniu warsztatu naukowego.

W ten sposób już u progu swojej działalności

naukowej wniósł Szpak wkład w osiągnięcia

badawcze swojego profesora: na polu edytor-

stwa naukowego (opracowanie trudnego in-

deksu do wydania lustracji województw Prus

Królewskich 1624 r.), demografii historycznej

(pionierskie podjęcie rejestracji zachowanych

ksiąg metrykalnych krakowskich parafii),

czy wielkiego handlu międzynarodowego

(na podstawie żmudnych obliczeń – a nie

posługiwano się jeszcze wtedy komputerami

– danych z rejestrów cła pobieranego od stat-

ków w Cieśninie Sundzkiej w XV–XVIII w.).

Jan Szpak podjął równocześnie samodzielną

pracę naukową. Prof. Hoszowski podsunął

mu, jako przedmiot badań, doskonale zacho-

wany XVI-wieczny zespół rachunków tzw.

ekonomii malborskiej, tzn. dóbr królewskich

położonych na Żuławach. Przepracowanie

tych przebogatych materiałów wymagało

odpowiedniego przygotowania, które Jan

Szpak już posiadał, ale przede wszystkim

pozwoliło ukazać elementy gospodarki

rynkowej na tym terenie, odmienne od roz-

wijających się stosunków folwarczno-pańsz-

czyźnianych na innych ziemiach Rzeczypo-

spolitej. Te badania zaowocowały rozprawą

doktorską i kilkoma jeszcze publikacjami,

wykorzystane zostały również przez auto-

Profesora Jana Szpaka wspomina

ra w jego pracy habilitacyjnej poświęconej

kapitalnemu problemowi tzw. rewolucji cen

w Europie w XVI w. W ten sposób Szpak

stał się kontynuatorem pionierskich badań

lwowskiej szkoły Franciszka Bujaka, w której

zainicjowano opracowywania monografii

cen w różnych ośrodkach gospodarczych

dawnej Polski (pierwowzorem takich mono-

grafii stało się opracowanie cen we Lwowie

Stanisława Hoszowskiego).

Prof. Szpak włączał się też w inne prace

badawcze prowadzone w Katedrze (m.in.

ma swój udział w „Dziejach Krakowa”). Nie

należał jednak do uczonych, o których się

mawia, że „bez reszty poświęcili się nauce”.

Powiedziałbym nawet, że traktował z pew-

nym dystansem swoje osiągnięcia naukowe.

Przy tym – jak mi się wydaje – nie wyko-

rzystał w pełni własnych możliwości twór-

czych. Przeszkadzała mu w tym osobista

skromność i niedocenianie samego siebie.

Posiadał natomiast duże zrozumienie dla

wartości pracy społecznej, a zwłaszcza pracy

nad kształceniem młodzieży.

Jan Szpak należał do tego pokolenia, któ-

re przemianom ustrojowym wprowadzo-

nym po 1945 r. zawdzięczało (przynajmniej

we własnym mniemaniu) tzw. awans spo-

łeczny. Świadomość tego, jak również wła-

sne przeżycia związane z pokonywaniem

nierównego startu w okresie nauki szkolnej,

wyrobiły w nim wrażliwość społeczną i przy-

wiązanie do „Polski Ludowej”. Stosunkowo

późno wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii

Robotniczej, pełnił jakieś funkcje w aparacie

partyjnym. Tym się jednak różnił od wielu

(większości?) członków uczelnianej organizacji

partyjnej, że w swoich wyborach politycznych

kierował się względami ideowymi, nie zaś

chęcią ułatwienia sobie kariery zawodowej

czy korzystania z przywilejów. Nie starał się

na przykład o intratne wyjazdy na stypendia

zagranicznej do krajów Europy Zachodniej

czy do Stanów Zjednoczonych. Z drugiej zaś

strony odznaczał się tolerancyjnym stosun-

kiem do inaczej myślących, nigdy nie narzucał

pożądanych zachowań politycznych. W tym

zaś, co pisał, kierował się rzetelnością nauko-

wą (w wydanym przezeń w 1985 r. skrypcie

uczelnianym znalazły się liczne ingerencje

cenzury). Trzeba tu koniecznie podkreślić,

że dzięki takiej jego postawie (jak zresztą

i innych pracowników) w Katedrze Historii

Gospodarczej panowała atmosfera wzajemnej

życzliwości, bez niezdrowego współzawod-

nictwa, sporów o obciążenia dydaktyczne

itp. Było rzeczą znamienną, a może nawet

zdumiewającą, że w roku 1980/81 i potem

po ogłoszeniu stanu wojennego z tej samej

Katedry wywodzili się, współpracowali i wza-

jemnie wspomagali: przedstawiciel komitetu

uczelnianego PZPR, przewodnicząca ko-

misji uczelnianej „Solidarności” (przy tym

organizatorka Wydziału Historii Kościoła

działającej półlegalnie Papieskiej Akademii

Teologicznej) oraz pochodzący z rekomen-

dacji „Solidarności” rektor.

Gotowość do pracy społecznej sprawiła,

że w miarę osiągania kolejnych szczebli kariery

zawodowej (1965 starszy asystent, 1970 adiunkt,

1984 docent, 1993 profesor nadzwyczajny)

Jan Szpak podejmował się różnych funkcji

w administracji akademickiej aż do stano-

wiska prorektora ds. nauczania (1987-1990)

oraz kierownika Katedry Historii Gospodar-

czej i Społecznej (1997-2008). W owocnym

pełnieniu tych funkcji pomagał mu życzliwy

stosunek do studentów i współpracowników,

nie dopuszczający do sytuacji konfliktowych.

Jednakże za najważniejsze swoje zadanie

w pracy zawodowej uważał Profesor Szpak

dydaktykę. Był w pierwszym rzędzie nie

organizatorem nauki, nawet nie badaczem

(„naukowcem”), ale właśnie nauczycielem

akademickim. Rozumiał dobrze, że osiągnięcia

badawcze, choć utrwalone pod postacią druku,

choć mierzalne (liczba opublikowanych „pozy-

cji”), są w gruncie rzeczy przemijającym, naj-

częściej maleńkim wkładem do zasobu naszej

wiedzy. Natomiast że o wiele ważniejsze jest

to, co mniej widoczne, nie dające się zmierzyć,

ani ukazać doraźnych efektów – kształcenie

młodzieży studiującej odbywające się w toku

procesu dydaktycznego (a i wychowawcze-

go), przekazywanie jej rzetelnych informacji,

uczenie samodzielnego myślenia, rozumienia

przemian w życiu gospodarczym. Rozumiał,

że dobrze wykształcony absolwent będzie

w swej przyszłej działalności wpływał pozy-

tywnie na kształt i poziom życia gospodar-

czego kraju. Nic więc dziwnego, że prowadził

swoje wykłady (i inne zajęcia dydaktyczne)

z wielką starannością. Wielce wymowny pod

tym względem jest fakt, że gdy w 1991-1992 r.

przeprowadzono wśród studentów badania

ankietowe dotyczące jakości prowadzonych

dla nich zajęć, osiągnął najwyższą punktację

wśród wszystkich wykładowców uczelni.

Wielkim osiągnięciem okazał się napi-

sany przezeń podręcznik do historii gospo-

darczej powszechnej. Powstał jako skromny

skrypt uczelniany. Wkrótce jednak został

dostrzeżony przez Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne w Warszawie i opublikowany

przez nie (1997) jako ogólnopolski podręcz-

nik akademicki. O jego wartości świadczą

kolejne, udoskonalane wznowienia (cztery

wydania). Tym sposobem dzieło to wpły-

nęło i wpływać będzie na wykształcenie

setek, albo i tysięcy polskich ekonomistów.

Stało się zwieńczeniem półwiecza ofiarnej

pracy Profesora Szpaka w Wyższej Szkole

Ekonomicznej (Akademii Ekonomicznej,

Uniwersytecie Ekonomicznym) w Krakowie.

prof. J. M. Małecki

NAUKA

Przedstawiciele Uniwersytetu

w Bergen w sposób czytelny

przedstawili przedmiot i zakres

wsparcia, na jakie mogą liczyć

badacze ze strony uczelni. Punktem

wyjścia jest umowa z pracownikiem,

w której określono, że 40% czasu pracy

powinien przeznaczyć na dydaktykę,

40% na badania a pozostałe 20% na wła-

sny rozwój naukowy. Badacze są zatem

zainteresowani prowadzeniem badań

i mogą liczyć w tym zakresie na wspar-

cie ze strony utworzonej kilka lat temu

jednostki organizacyjnej „Research and

Development Support Office’’.

Zgodna z norweską praktyką jest

podjęta przez polskie uczelnie1 inicja-

tywa tworzenia na uczelniach jednostek

organizacyjnych mających za zadanie

wspieranie zarówno badaczy przygoto-

wujących i realizujących projekty, jak też

organizowanie współpracy badawczej

pomiędzy uczelniami polskimi i zagra-

nicznymi, zgodnie z przyjętymi przez

uczelnie startegiami badawczymi i biz-

nesowymi. Zadanie to realizowane jest

w ramach projektu „Międzynarodowa

sieć wspierania badań i transferu wiedzy,

jako płaszczyzna współpracy uczelni

polskich i norweskich” we współpracy

z Uniwersytetami w Bergen i Stavanger.

Z przeprowadzonych w ramach Pro-

jektu badań wynika, że władze polskich

uczelni nie biorą często pod uwagę tego,

że ich rola nie kończy się w momencie

przyjęcia do wiadomości zgłoszonej

przez badacza inicjatywy podjęcia prac

nad projektem badawczym. Założenie,

że projekty zostaną w całości przygo-

towane i zrealizowane siłami zespołów

badawczych nie zachęca badaczy do an-

gażowania się w prace nad projektami

badawczymi. W odniesieniu do każ-

dej inicjatywy projektowej niezwykle

istotne jest przeprowadzenie rzetelnej

analizy rzeczywistych potrzeb i moż-

liwości uczelni, w kontekście planowa-

nych do uzyskania – w ramach projektu

– rezultatów i korzyści.

Doświadczenia uczelni zagranicznych

wskazują, że korzystnym rozwiązaniem

jest wyodrębnienie procesów związanych

z zarządzaniem projektami, zwłaszcza

badawczymi i wdrożeniowymi oraz ulo-

kowanie ich w jednym miejscu, w spe-

cjalnie powołanej jednostce organizacyj-

nej, najczęściej określanej jako „biuro

wspierania projektów (BWP)”. Pierwsze

efekty pracy BWP mogą pojawić się już

po kilku miesiącach od jego uruchomie-

.

1 Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie (Lider), Uniwersytet w Bergen, Uniwersytet w Stavanger, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Akademia Leona Koźmińskiego, Politechnika

Wrocławska, Politechnika Częstochowska, Politechnika Łódzka, Uniwersytet Szczeciński.

nia w postaci np. usprawnienia obiegu

informacji, niezbędnych przy podejmo-

waniu kluczowych decyzji związanych

z zarządzaniem projektami (portfelem

projektów) na poziomie całej instytucji.

Dodatkowe korzyści związane są m.in.

ze wzrostem skuteczności i precyzji

w tworzeniu np. harmonogramów czy

przy planowaniu kosztów, co ma istotny

wpływ na wskaźnik sukcesu projektów,

rosnący w miarę rozwoju działalności

„Biura”. Pozwala to na sformułowanie

podstawowych obszarów działalności

BWP, które – w pierwszej fazie rozwoju

– powinny koncentrować się na:

wykorzystaniu istniejącego poten-

cjału badawczego uczelni, zgodnie

z przyjętymi strategiami rozwoju

badań oraz biznesową,

rozwijaniu współpracy pomiędzy

jednostkami naukowymi i organi-

zacyjnymi w ramach uczelni oraz

pomiędzy jednostkami naukowymi

i instytucjami badawczymi w kraju

i zagranicą, zgodnie ze zdefinio-

wanymi potrzebami badawczymi,

budowaniu trwałych powiązań po-

między uczelnią a przedsiębior-

stwami, zgodnie z przyjętymi przez

uczelnię strategiami w odniesieniu

do rozwoju badań oraz biznesową.

Podejmując działania zmierzające

do wprowadzenia na uczelni spójnego

systemu zarządzania projektami, należy

zwrócić szczególną uwagę na dostępne

zasoby ludzkie a zarazem, na możliwo-

ści wpłynięcia na zmianę dotychczaso-

wego zachowania się pracowników ba-

dawczych, aby dostosować je do pracy

w „środowisku projektowym”. Można

tego dokonać odwołując się do osób po-

siadających już doświadczenie w zarzą-

dzaniu projektami, jak też poprzez orga-

nizację i realizację celowych programów

szkoleniowych, wprowadzenie systemu

wynagradzania za udział w badaniach,

ściśle powiązanego z osiąganiem celów

projektowych. Dla zwiększenia liczby

projektów badawczych w uczelniach

niezbędne jest – w aktualnej sytuacji

– wypracowanie właściwego systemu

motywacji i wsparcia organizacyjnego

dla badaczy, między innymi, poprzez

tworzenie jednostek organizacyjnych

wspomagających naukowców, zwłaszcza

w odniesieniu do części administracyj-

nej prac, związanych z przygotowaniem

projektu badawczego czy wdrożeniowego.

Najczęściej punkt wyjścia stanowi przy-

gotowanie wniosku o dotację. Niezbęd-

ne jest również wdrożenie właściwego

systemu oceny i wynagradzania pracow-

ników za uczestnictwo, recenzowanie

i sukcesy w programach badawczych oraz

zapewnienie możliwości elastycznego

kształtowania obciążeń dydaktycznych

dla pracowników przygotowujących

i realizujących projekty, na co zwraca

uwagę MNiSW w liście skierowanym

do władz uczelni i instytucji naukowych2.

BWP jako „jednostka organizacyjna”

powinno być zatem powoływane z my-

ślą o stworzeniu na uczelni właściwych

warunków do zawiązywania się zespołów

badawczych, nastawionych na szerokie,

międzyuczelniane i międzynarodowe

badania. Podejmowane badania powin-

ny wpisywać się w realizację strategii

badawczej i biznesowej przyjętej przez

uczelnię a zatem, powinny dotyczyć

dziedzin uznanych za priorytetowe przez

uczelnię a zarazem powinny uwzględ-

niać potrzeby gospodarki, założenia po-

lityki naukowej i innowacyjnej państwa

i UE. BWP, na potrzeby przyszłych prac

badawczych i wdrożeniowych, powin-

no podejmować intensywne działania

zmierzające do nawiązywania i rozwija-

nia kontaktów z podobnymi ośrodkami

badawczymi w kraju i zagranicą. Roz-

winięta w ostatnich latach współpra-

ca międzynarodowa uczelni związana

była przede wszystkim z dydaktyką

i dotyczyła głównie wymiany studen-

tów i wykładowców. Znaczące miejsce

w działalności prowadzonej przez BWP

odgrywać powinna działalność szko-

leniowa, związana z rozwojem wiedzy

i doskonaleniem kompetencji członków

zespołów projektowych, co w przyszłości

może przekształcić się, w prowadzone

na szeroką skalę, komercyjne świadcze-

nie usług badawczych przez uczelnię

na rzecz gospodarki.

Ze względu na specyfikę projektów

realizowanych na uczelniach, BWP po-

winno dysponować elastyczną strukturą,

którą tworzyć będą etatowi pracownicy

oraz doraźne zespoły, złożone z badaczy

zainteresowanych udziałem w projek-

tach badawczych i wdrożeniowych oraz

pozyskaniem środków na ich realizację.

Zauważmy tylko, że obecnie znaczenia

nabierają projekty o charakterze in-

terdyscyplinarnym, z udziałem wielu

partnerów, w tym przedsiębiorców oraz

partnerów zagranicznych. W zależności

od umiejscowienia BWP w strukturze

organizacyjnej uczelni oraz zasięgu jego

2 List z dnia 6 czerwca 2014 roku, skierowany przez Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego do uczelni i instytucji naukowych w sprawie udziału w „Pakcie dla Horyzontu 2020”.

BWP jako „jednostka organizacyjna” powinno być zatem powoływane z myślą o stworzeniu na uczelni właściwych warunków do zawiązywania się zespołów badawczych, nastawionych na szerokie, międzyuczelniane i międzynarodowe badania.

NAUKA

oddziały-wania, można wyróżnić trzy

typy biur wspierania projektów, a mia-

nowicie: operacyjne, taktyczne lub stra-

tegiczne. BWP może być umiejscowione

na jednym ze wskazanych wyżej pozio-

mów, jakkolwiek mogą być one równo-

legle ulokowane na różnych poziomach

struktury organizacyjnej, dzięki czemu

istnieje możliwość lepszej koordynacji

działań i efektywniejszego podziału

zadań pomiędzy różnymi poziomami

zarządzania w instytucji. W przypadku

uczelni wyższych, zwłaszcza w początko-

wym etapie tworzenia BWP, najkorzyst-

niejszym rozwiązaniem jest utworzenie

strategicz-nego biura wspierania projek-

tów, a zatem na poziomie władz uczelni.

Przystępując do organizacji BWP na-

leży zwrócić szczególną uwagę na zagad-

nienia związane z metodyką zarzadzania

projektami. Metodyka powinna być ściśle

dostosowana do potrzeb i możliwości

instytucji oraz realizowanych przez nią

projektów oraz powinna odwoływać

się do wcześniej zgromadzonej wiedzy

i zdobytych przez uczelnię doświadczeń

w obszarze realizacji projektów. Meto-

dyka zarzadzania projektami umożliwia

przede wszystkim podejście do procesu

zarządzania projektami w sposób syste-

matyczny, standardowy i zorganizowa-

ny. Ważne jest przy tym, aby metodyka

zarządzania projektami została opraco-

wana a następnie była wdrażana w taki

sposób, aby z jednej strony uwzględniała

w pełni przyjętą strategię rozwoju badań

oraz oczekiwania biznesowe a z drugiej,

uwzględniała wielkość, zakres i stopień

złożoności podejmowanych projektów.

Rozwijanie standardów jest ważną

funkcją BWP. Ich zadaniem – przede

wszystkim – jest stworzenie wspólnego

języka komunikacji w zespołach pro-

jektowych. Formularze i listy kontrolne

powinny być przygotowane w formie

szablonów umożliwiających ich wie-

lokrotne wykorzystywanie. Zauważ-

my, że punktem wyjścia do ich przygo-

towywania są zdobyte doświadczenia

związane z zakończonymi projektami.

Proponowane szablony powinny mieć

zatem postać wytycznych skierowanych

do osób realizujących projekty, a za-

tem nie będą się odnosić bezpośrednio

do konkretnego projektu. Szablony nie

zawierają bowiem szczegółowych infor-

macji, w jaki sposób wykonać daną pra-

cę lecz stanowią jedynie punkt wyjścia

do organizacji prac zespołu projektowe-

go. Opisują one sposób postępowania

na kolejnych etapach realizacji projektu

– poczynając od rozpoczęcia, planowa-

nia, realizacji, kontroli a na zamknięciu

projektu kończąc. Szablony wskazu-

ją jedynie, co warto zrobić oraz jakie

metody warto w tym celu zastosować.

Proponowane szablony powinny być

stosunkowo proste i przejrzyste tak, aby

kierownicy projektów mieli możliwość

łatwego ich zaadoptowania do potrzeb

danego projektu, koncentrując uwagę

na najważniejszych, wybranych obsza-

rach. Zauważmy, że tworzenie metod

i standardów zarządzania projektami

w instytucji jest podstawową usługą

świadczoną przez każde BWP. Moż-

na postawić tezę, że tworzenie BWP

uzasadnione jest jedynie wówczas, gdy

w instytucji zostaną wdrożone standar-

dy zarządzania projektami a następnie

podlegać będą stałemu procesowi mo-

nitorowania oraz doskonalenia.

Do zadań BWP należy również two-

rzenie, udostępnianie i archiwizowanie

dokumentacji projektowej, a zatem –

gromadzenie doświadczeń na podstawie

analizy zakończonych projektów.

Ogólna metodologia zarządza-

nia projektami oparta jest na pod-

stawowych grupach procesów opisa-

nych szczegółowo m.in. w PMBOK@

Guide i składa się z 3 zasadniczych

części, przedstawionych poniżej.

Proces autoryzacji projektów związa-

ny jest z zatwierdzaniem zgłaszanych

pomysłów na nowe projekty i ma za-

gwarantować z jednej strony, rozwój

instytucji a z drugiej, wykorzystanie

zasobów zgodnie z jej strategicznymi

oraz biznesowymi celami. Warto za-

uważyć, że pojawiające się inicjatywy

w odniesieniu do nowych projektów

mają istotny wpływ na funkcjonowa-

nie uczelni. Stanowią dla pracowni-

ków okazję do zdobycia nowej wiedzy

i umiejętności, pozwalają im poprawić

dotychczas uzyskiwane wyniki oraz

stwarzają warunki do wypracowania

nowych i efektywniejszych metod po-

stępowania i procedur, a zatem stanowią

najskuteczniejszą metodę wprowadzania

innowacji. Proces autoryzacji projektu

rozpoczyna się w momencie dostarcze-

nia, przez inicjatora pomysłu na nowy

projekt np. z wykorzystaniem „Karty

z opisem inicjatywy projektowej”.

W przypadku projektów dużych o zna-

czeniu strategicznym dla uczelni, ważną

rolę odgrywa wdrożenie procesu kontroli

gotowości projektu do realizacji. Reali-

zacja tego procesu pozwala władzom

uczelni uzyskać pewność, że przyjęte

do realizacji projekty będą właściwie

przygotowane i zarządzane. Proces ten

kończy się decyzją dotyczącą uruchomie-

nia realizacji projektów. Proces kontroli

gotowości projektu do realizacji, który

powinien być monitorowany przez po-

wołany, na poziomie uczelni, Komitet

Sterujący. Proces ten gwarantuje wła-

dzom uczelni, że przyjęte do realizacji

projekty będą właściwie przygotowane

a następnie – zarządzane oraz uwzględ-

nione zostaną w nich wymagania i ocze-

kiwania stawiane przez uczelnię lub

instytucję finansującą projekt.

Decyzja włączenia inicjatywy projek-

towej do portfela projektów umożliwia

przejście do procesu inicjacji projektu.

Jest to proces ustalania zakresu projek-

tu oraz przygotowania wstępnego pla-

nu realizacji projektu. Procesu inicja-

cji poprzedza określenie niezbędnych

kompetencji zespołu odpowiedzialnego

za realizację projektu, z uwzględnieniem

istniejącego w instytucji potencjału.

Na etapie tym powoływany jest kierownik

oraz członkowie zespołu projektowego,

odpowiedzialnego za przeprowadzenie

procesu inicjacji a następnie – przygo-

towanie projektu. W procesie tym do-

konuje się uściślenia oczekiwań insty-

tucji odnośnie planowanych rezultatów

projektu oraz rozważane są możliwe

rozwiązania alternatywne. W przypadku

przygotowywania projektu w odpowiedzi

na konkurs ogłoszony przez instytucję

finansującą, cel projektu określony jest

w regulaminie konkursu, a szczegółowy

zakresu projektu znajduje się w formu-

larzu wniosku o finansowanie projektu.

W tej sytuacji, można pominąć etap

inicjacji projektu i przejść do następ-

nego procesu, jakim jest planowanie

projektu. Doświadczenie wskazuje jed-

nak, że przygotowanie projektu badaw-

czego lub wdrożeniowego, z udziałem

instytucji naukowych i biznesowych,

wymaga podjęcia działań związanych

ze zbudowaniem np. partnerstwa na-

ukowo-przemysłowego, z czym wiąże

się dokonanie podziału planowanych

w projekcie zadań pomiędzy poszcze-

gólnych partnerów, ustalenie z part-

nerami ostatecznego zakresu projektu

oraz przygotowanie wstępnego planu

realizacji projektu w ramach budowa-

nego partnerstwa. W takiej sytuacji nie

jest uzasadnione pominięcie etapu ini-

cjacji projektu.

Planowanie projektu jest kluczowym

procesem budowy projektu mającym

zapewnić, że wszystkie aspekty projek-

tu zostaną w nim uwzględnione przed

przystąpieniem do jego realizacji. Pro-

ces ten rozpoczyna się od powołania

zespołu projektowego, mającego zreali-

zować proces planowania, który to ze-

spół – w przypadku przejścia do fazy

realizacji projektu – odpowiadał będzie

za zarządzanie projektem. Projekty wy-

różnia to, że każdy realizuje unikatowy

cel lub produkt. Unikatowość projektu

oznacza, że każdy nowy projekt należy

zdefiniować od podstaw i opracować dla

niego listę zadań. Szczegółowe określenie

zadań następuje w procesie planowania

realizacji projektu, którego rezultatem

jest plan projektu. Proces planowania

wymaga często uruchomienia wstępnego

funduszu, umożliwiającego szczegółowe

opracowanie planu, harmonogramu, bu-

dżetu czy też np. sfinansowania udziału

w spotkaniach partnerów krajowych

i zagranicznych. Zatwierdzona karta

projektu i inne dokumenty z nią zwią-

zane, stanowią podstawę uruchomienia

procesu planowania oraz uzasadniają

finansowanie dalszych prac nad projek-

tem. Za realizację działań na tym etapie

odpowiada kierownik projektu wraz

z zespołem projektowym. Plan projektu

stanowi zatem rozwinięcie przyjętej kar-

ty projektu i innych dokumentów z nią

związanych np. mogą to być wytyczne

ogłoszonego konkursu na projekty ba-

dawcze. Jak zauważono wcześniej, każdy

projekt jest unikatowy i stąd nie istnieje

określony z góry sposób postępowania

przy jego realizacji. Z każdym nowym

projektem pojawiają się zatem pyta-

nia, na które ma odpowiedzieć proces

planowania.

Proces realizacji projektu obejmuje 3

główne procesy związane z (1) raporto-

waniem, (2) rozwiązywaniem problemów

i (3) kontrolą zmian w projekcie. Proces

raportowania związany jest z przyjętym

harmonogramem raportowania, okre-

ślającym terminy oraz format i treść

raportu, którym powinien kierować się

zespół projektowy oraz komitet steru-

jący, monitorujący realizację projektu.

Proces rozwiązywania problemów wiąże

się z identyfikacją, śledzeniem i rapor-

towaniem trudności, jakie mogą poja-

wić się w trakcie realizacji projektów aż

do momentu ich wyeliminowania.. Pro-

ces kontroli zmian projektowych wiąże

się z identyfikacją, rejestracją, analizą,

akceptacją i implementacją żądań zmian

w projekcie.

Zamykanie projektu jest procesem

uruchamianym po zakończeniu reali-

zacji projektu oraz przekazaniu rezul-

tatów projektu klientowi lub instytucji

finansującej projekt. W procesie tym

następuje: (1) podsumowanie istotnych

zdarzeń, jakie miały miejsce podczas

realizacji projektu oraz (2) przygoto-

wanie informacji na potrzeby plano-

wania i realizacji przyszłych projektów.

W procesie zamykania projektu należy

dążyć do uzyskania odpowiedzi na sze-

reg pytań, odnoszących się do przebie-

gu realizacji projektu np. Czy rezultaty

projektu są zgodne z oczekiwaniami

ujętymi w projekcie? Czy poszczegól-

ne zadania projektu zostały wykonane

zgodnie z przyjętym planem? W jaki

sposób zebrane informacje mogą być

wykorzystane do realizacji projektów

w przyszłości? Czy zastosowana metodo-

logia zarządzania projektem sprawdziła

się w praktyce? Jakie wnioski można

wyciągnąć z realizacji projektu?

dr Lesław Piecuch

Planowanie projektu jest kluczowym procesem budowy projektu mającym zapewnić, że wszystkie aspekty projektu zostaną w nim uwzględnione przed przystąpieniem do jego realizacji.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Tegoroczny II Małopolski Kon-

gres Kobiet odbywał się pod ha-

słem Kobiece perspektywy, a jego

głównym celem była wymiana

doświadczeń oraz integrowanie i przy-

czynianie się do wzajemnego wspiera-

nia się kobiet. Organizatorem Kongre-

su było „Stowarzyszenie Most Kobiet”

z merytorycznym wsparciem Uniwer-

sytetu Ekonomicznego w Krakowie. JM

Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego

Prof. UEK dr hab. Andrzej Chochół

pełnił funkcję członka Komitetu Ho-

norowego Kongresu. Ponadto w skład

Rady Programowej II Małopolskiego

Kongresu Kobiet weszli dr Piotr Buła,

dr Magdalena Dołhasz, dr hab. Janusz

Fudaliński i dr Bożena Pera.

W Kongresie wzięło udział ponad

tysiąc kobiet, będących przedstawi-

cielkami różnych lokalnych społeczno-

ści oraz środowisk, głównie z regionu

małopolskiego, reprezentujących świat

nauki, biznesu, polityki, sztuki, jak

również organizacje samorządowe, czy

pozarządowe.

Oficjalne otwarcie Kongresu po-

przedził krótki spektakl przygotowany

przez Art Color Ballet. W trakcie uro-

czystego otwarcia Kongresu, w imieniu

Komitetu Honorowego wszystkich ze-

branych powitał JM Rektor Uniwer-

sytetu Ekonomicznego w Krakowie

dr Magdalena Dołhasz,

dr Bożena Pera

Prof. dr hab. Andrzej Chochół, życząc

owocnych obrad i wymiany doświad-

czeń. W swoim przemówieniu zwrócił

także uwagę na znaczącą rolę kobiet,

zarówno pracujących, jak również stu-

diujących na naszej Alma Mater. W 13

sesjach panelowych poświęconych róż-

nym ciekawym zagadnieniom związa-

nym z miejscem kobiet we współcze-

snym świecie i problemom, z którymi

na co dzień się spotykają, wystąpiło

około 100 zaproszonych gości. Jako

przedstawicielka Uniwersytetu Eko-

nomicznego w Krakowie wystąpiła

w panelu „Kobieta w mediach” dr Mag-

dalena Dołhasz z Katedry Marketingu,

prezentując wizerunek polskiej kobiety

w reklamie, wokół którego rozpoczęła

sie burzliwa dyskusja. Dr Adriana Pa-

liwoda-Matiolańska, przedstawicielka

Katedry Handlu i Instytucji Rynkowych

UEK wzięła udział w sesji poświęconej

współczesnemu postrzeganiu i podejściu

do feminizmu w Polsce, prowadzonej

przez dziennikarkę i publicystkę oraz

Prezeskę Ogólnopolskiego Kongresu

Kobiet – Dorotę Warakomską. Nato-

miast dr Bożena Pera z Katedry Han-

dlu Zagranicznego UEK przedstawiła

prezentację na temat miejsca Polek

zajmujących stanowiska menedżerskie

wyższego szczebla w biznesie, będącą

wprowadzeniem do dyskusji o przed-

siębiorczych Małopolankach, które

zdobyły wysoką pozycję zawodową.

Oprócz przedstawicielek Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie w pane-

lach, we wszystkich sesjach brało udział

wiele przedstawicielek Uniwersytetu.

Na zakończenie tej całodziennej im-

prezy wystąpiła Młodzieżowa Orkiestra

Kameralna Fresco Sonare.

II Małopolski Kongres Kobiet był

również dobrą okazją do promocji Uni-

wersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Dużym zainteresowaniem ze strony jego

Uczestników cieszyły się między inny-

mi materiały informujące o kierunkach

studiów oferowanych na naszej Uczelni

ostatnie wydanie Kuriera UEK, a mi-

gawki z II Kongresu Kobiet Małopol-

skich wyemitowano w popołudniowym

wydaniu Kroniki Krakowskiej.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W południowej części Kra-

kowa, na tzw. „białych

morzach”, tuż obok

Sanktuarium Miłosier-

dzia Bożego św. Faustyny, powstaje

od 2008 r. imponujących rozmiarów

Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie

się”. Jego najważniejszą częścią jest

Sanktuarium św. Jana Pawła II, uro-

czyście erygowane w 2011 r. przez me-

tropolitę krakowskiego ks. kardynała

Stanisława Dziwisza. Podstawowym

zadaniem Centrum Jana Pawła II jest

strzeżenie, utrwalanie i pogłębianie

papieskiego dziedzictwa oraz pro-

mowanie wartości, jakimi żył i o któ-

rych nauczał Papież-Polak Jan Paweł

II. Młodszym pracownikom Uczelni,

a zwłaszcza kolejnym rocznikom na-

szych studentów, należy przypomnieć,

że Jan Paweł II jest „najdostojniejszym

gościem” Uniwersytetu Ekonomiczne-

go. 17 czerwca 1999 r. Ojciec Święty

Jan Paweł II odwiedził naszą Uczel-

nię i udzielił apostolskiego błogosła-

wieństwa Rektorowi, Senatowi i całej

społeczności ówczesnej Akademii

Ekonomicznej w Krakowie.

Centrum „żywej pamięci” Jana Paw-

ła II powstaje główne ze składek wier-

Fot.:

Jace

k Ba

rbur

ski

dr Jerzy Wrona,

nych. Ostatnio budowę Centrum Jana

Pawła II wsparła społeczność naszego

Uniwersytetu Ekonomicznego. Inicja-

tywa wyszła od grupy pracowników

UEK i ich rodzin, którzy w ostatnich

latach aktywnie brali udział w wyjaz-

dach turystyczno-pielgrzymkowych

– do Rzymu, Ziemi Świętej i sank-

tuariów religijnych Europy. Tablica

z informacją o ofierze naszej spo-

łeczności uniwersyteckiej pojawiła się

na wewnętrznej fasadzie w środkowej

części Sanktuarium św. Jana Pawła II.

Z tej okazji, w sobotę 7 marca br.

została odprawiona przez duszpasterza

Sanktuarium ks. Jarosława Glonka uro-

czysta msza św. w Kaplicy Kapłańskiej.

Wzięła w niej udział około 40-osobowa

grupa pracowników (wraz z rodzina-

mi) naszej uczelni, na czele z rektorem

Profesorem Andrzejem Chochółem

oraz byłymi władzami – rektorem

Romanem Niestrojem, prorektorami

– Andrzejem Malawskim, Zbigniewem

Dreslerem i Józefem Pociechą. Pod-

czas liturgii, w czytaniach modlitew-

nych Rektor Chochół wzniósł prośbę

do Opatrzności i świętego Jana Pawła

II o pomyślność dla całej społeczności

akademickiej Uniwersytetu Ekono-

micznego – pracowników i studentów.

W Kaplicy Kapłańskiej, w której

miała miejsce msza św. z naszym udzia-

łem, znajduje się płyta z grobu św. Jana

Pawła II pochodząca z Grot Watykań-

skich Bazyliki św. Piotra. Na płycie

umieszczony jest relikwiarz, wykonany

na wzór otwartego Ewangeliarza, które-

go strony przewracał – i ostatecznie tak

symbolicznie zamknął – rzymski wiatr

w czasie pogrzebu Papieża. Sama Kapli-

ca Kapłańska zaprojektowana została

na wzór krypty św. Leonarda na Wawe-

lu, w której ks. Karol Wojtyła, odprawił

w 1946 r. swoją prymicyjną mszę św.

Fot.:

Jace

k Ba

rbur

ski

Fot.:

Jace

k Ba

rbur

ski

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Konkurs skierowany jest do każde-

go entuzjasty Krakowa i Wiednia

oraz całej c.k. Monarchii i ma

charakter otwarty.

Zapraszamy wszystkich niezależnie

od wieku i miejsca zamieszkania. Liczy

się pomysł i inwencja.

Motto tegorocznej edycji:

„Wiedeń w Krakowie, Kraków w Wied-

niu, a nawet w perspektywie całej c.k.

Monarchii”.

Wszystkie informacje na stronie:

http://wieninkrakau.uek.krakow.pl/

Zachęcamy do zapoznania się z za-

mieszczonymi na stronie inspiracjami

i ciekawostkami oraz pracami nagro-

dzonymi w poprzednich edycjach.

Zamieszczone na stronie wiadomo-

ści mogą okazać się przydatne w quizie,

który zostanie rozegrany na gali fina-

łowej - dlatego zapraszamy

do śledzenia jej na bieżąco!

Termin zgłoszenia udziału w kon-

kursie 15.04.2015

Termin składania prac 30.04.2015

Robert i . Patronatu

Norman Davies i

Gospodarka nie może istnieć

bez podstaw normatywnych.

Wolności gospodarczej, w tym

mechanizmu konkurencji nie

zapewni „wolna ręka rynku”. Swoboda

działalności gospodarczej oznacza wol-

ność gospodarczą w granicach wyznaczo-

nych prawem. Wszyscy dobrze wiemy jak

istotne jest tworzenie prawa przy udziale

prawników znających reguły i potrzeby

obrotu gospodarczego (handlowego). Te-

go rodzaju prawnicy wykonujący zawód

związany z funkcjonowaniem gospodarki

są profesjonalistami, nie wymagającymi

pomocy ekspertów gospodarczych. Takich

prawników chcemy wykształcić.

Największe uczelnie biznesowe i eko-

nomiczne na świecie mają swoje wydziały

prawa. W Polsce Uniwersytet Ekonomicz-

ny w Krakowie jako jedyna publiczna,

wyższa uczelnia ekonomiczna, ma swój

kierunek Prawo.

Obecnie skuteczność działania w gospo-

darce w ogromnej mierze zależy od spe-

cjalizacji i jakości oferowanych produktów

i usług. Wiedza, umiejętność, doświad-

czenie oraz know-how, na których praw-

nik buduje swoją faktyczną odrębność

zawodową, tworzą również jego wizeru-

nek. Kierunek Prawo w UEK jest stwo-

rzony nie tylko by kształcić studentów

w zakresie wiedzy ogólnej o prawie ale

by położyć szczególny nacisk na wiedzę

z zakresu prawa gospodarczego (w tym

handlowego) oraz podatkowego. Z myślą

o naszych przyszłych absolwentach oraz

biorąc pod uwagę potrzeby rynku pracy

usług prawniczych, UEK proponuje wyjąt-

kowe studia prawnicze. Te studia w założe-

niu mają dostarczać studentom nie tylko

ogólnej wiedzy prawniczej, którą oferują

istniejące wydziały prawa innych uniwer-

sytetów „nieekonomicznych”, ale także

wiedzy ekonomicznej, przede wszystkim

w zakresie finansów i rachunkowości. Tak

wykształcony absolwent prawa powinien

być poszukiwany na rynku pracy.

Kierunek Prawo utworzony w UEK

powstał w wyniku wieloletnich prac przy-

gotowawczych. Ich efektem jest stworzenie

programu studiów o charakterze interdy-

scyplinarnym w tym znaczeniu, że łączy

zagadnienia prawne z ekonomicznymi.

W UEK funkcjonują cztery katedry prawni-

cze, niektóre o kilkudziesięcioletnich trady-

cjach. Na Wydziale Finansów są to Katedra

Prawa Cywilnego i Gospodarczego oraz

Katedra Prawa Administracyjnego i Za-

mówień Publicznych. Zatrudnieni w tych

Katedrach prawnicy posiadają z reguły

wieloletnie doświadczenie dydaktyczne

oraz znaczny i znaczący dorobek nauko-

wy. Niewątpliwie UEK jest wszechstronnie

przygotowany do rozpoczęcia kształcenia

studentów prawa. Wypracowana koncep-

cja studiów została zaakceptowana przez

Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego,

co dowodzi, że oceniono ją jako warto-

ściową propozycję w ofercie dydaktycznej

polskich uczelni.

Jak zostać studentem kierunku Prawa

w UEK? Przede wszystkim należy złożyć

dokumenty rekrutacyjne. W procedurze

kwalifikacyjnej brane będą pod uwagę

dwie oceny uzyskane przez kandydatów

na egzaminie maturalnym. W przypadku

studiów stacjonarnych – pierwsza ocena

z jednego z trzech wybranych przez kan-

dydata przedmiotów: matematyki, historii

lub wiedzy o społeczeństwie; druga z ję-

zyka obcego. W przypadku studiów nie-

stacjonarnych – pierwsza ocena z jednego

z siedmiu wybranych przez kandydata

przedmiotów: matematyki, historii, wiedzy

o społeczeństwie, geografii, biologii, che-

mii lub fizyki i astronomii; druga z języka

obcego. Oceny z egzaminu maturalnego

na poziomie podstawowym uwzględnia

się ze współczynnikiem 0,6, natomiast

na poziomie rozszerzonym ze współczyn-

nikiem 1.0.

Zapraszamy nie tylko maturzystów po-

szukujących ciekawych i perspektywicz-

nych studiów, ale także wszystkie osoby

chcące zwiększyć swoje szanse na rynku

pracy. Więcej informacji o kierunku Prawo

można uzyskać w Dziale Nauczania UEK.

PC

mgr Karol Magoń

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Głównym celem projektu jest m.in.

stworzenie europejskich mo-

deli edukacji nauczycieli szkół

podstawowych i ponadpod-

stawowych w celu wspierania rozwoju ich

umiejętności. Założeniem jest także opra-

cowanie metodologii kształcenia w zakresie

przedsiębiorczości i wykorzystania wiedzy

na jej temat w wielu kontekstach, w ramach

prowadzonych zajęć dydaktycznych. Pro-

jekt ten jest finansowany ze środków Ko-

misji Europejskiej (program COMENIUS)

a Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

jest jednym z jego 9 Partnerów. Działania

w ramach projektu są realizowane w okre-

sie od października 2013 do września 2015,

w ośmiu państwach członkowskich UE:

Włoszech, Grecji, Austrii, Portugalii, Polsce,

Belgii, Holandii i na Węgrzech.

Project PERSPECTIVES poświęco-

ny jest tworzeniu nowych dróg kształce-

nia nauczycieli, tak aby skuteczniej pobu-

dzali oni ducha przedsiębiorczości wśród

uczniów. Proces edukacji w zamierzeniu

ma być bardziej skoncentrowany na zachę-

caniu do samodzielności, pro-aktywności,

współdziałania oraz rozbudzaniu wśród

młodzieży odpowiedzialności za swoją

ścieżkę zawodową.

Dotychczas w projekcie, w którym akces

mają przedstawiciele ośmiu państw Unii

Europejskiej, odbyły się trzy spotkania

robocze; w Perugii (Włochy), Vravronie

„PERSPECTIVES.

dr Marek Makowiec,

dr Mariusz Makowski,

mgr Tomasz Kusio,

(Grecja) oraz Aveiro (Portugalia). Owocem

dotychczasowej międzynarodowej współ-

pracy jest stworzenie analizy kontekstowej

programów nauczania przedsiębiorczości

w różnych krajach, przeprowadzone wy-

wiady z nauczycielami, oraz warsztaty na-

uczania przedsiębiorczości (study circles). Najbliższe cele badaczy zaangażowanych

w projekt obejmują przeprowadzenie grup

focusowych, stworzenie programu nauczania

przedsiębiorczości w oparciu o dotychczas

zgromadzone dane oraz udostępnienie go-

towych rozwiązań edukacyjnych – poprzez

specjalnie zbudowany portal internetowy

– dla nauczycieli w całej Europie.

Podczas spotkania w Aveiro (miejsco-

wość na północy Portugalii, umiejscowionej

na wybrzeżu, 80 km od Porto), uczestnicy

projektu dyskutowali o doświadczeniach

zgromadzonych podczas study circles, mię-

dzy innymi o aktualnych wyzwaniach, jakie

stoją przed nauczycielami, którzy próbują

nowych rozwiązań edukacyjnych „out of the box”. Przedstawicielem Uniwersytetu

Ekonomicznego reprezentującym stronę

polską był dr Mariusz Makowski z Ka-

tedry Psychologii i Dydaktyki. Podczas

obrad zastanawiano się jak przygotowa-

ny portal edukacyjny uczynić najbardziej

funkcjonalnym dla nauczycieli szkolnych.

Umieszczono na nim bogatą pulę dobrych

praktyk, ćwiczeń i gotowych lekcji, tym

niemniej w trakcie spotkania zauważono

– iż z racji, że są one opracowane po an-

gielsku, ich przydatność dla uczących jest

ograniczona. Wynika to głównie ze słabej

znajomości języka angielskiego wśród na-

uczycieli. Można zatem wysnuć podstawo-

wy wniosek, że nauczyciel przedsiębiorczy,

to nauczyciel znający języki obce.

Gospodarzem projektowego zjazdu była

placówka oświatowa – Escola Profissional

Aveiro, którą można uznać, za szkołę mode-

lową. Szereg rozwiązań i praktyk tam zapre-

zentowanych stanowił dużą inspirację dla

uczestników spotkania. Uczniów tej szkoły

cechuje duża aktywność w różnorodnych

działaniach placówki. Na jej terenie bardzo

aktywnie działa stacja telewizyjna „Canal

Central”, w której pracują absolwenci.

Projekt PERSPECTIVES, którego głów-

nym koordynatorem jest włoska organizacja

Tucep, zostanie zakończony we wrześniu

2015, podczas ostatniego zjazdu w Kerkro-

ve, w Holandii.

Obecnie prowadzone są szkolenia dla

nauczycieli szkół wszystkich szczebli z Kra-

kowa i okolic w zakresie przygotowania ich

do bardziej efektywnego kształtowania po-

staw przedsiębiorczych wśród młodzieży.

Uczestnicy goszczą na naszym Uniwersyte-

cie, biorąc udział w warsztatach rozwijają-

cych między innymi świadome kształtowa-

nie postaw własnych jak i podopiecznych,

podejmowanie ryzyka, współpracę oraz

komunikowanie, które w zamierzeniu mają

otworzyć uczniów na pro-przedsiębiorcze

działanie i być może w niedalekiej przyszło-

ści zakładanie własnych innowacyjnych

działalności gospodarczych.

Równolegle, w ramach jednego z działań

w projekcie planowane jest wydanie dwu-

tomowej, wielorozdziałowej recenzowanej

monografii w języku angielskim. Publikacja

ta będzie równocześnie wydana w wersji

elektronicznej, w formacie pdf. Wiodące

tematy publikacji obejmować będą:

1. Zarządzanie przedsiębiorczością. Tom

I. Rozwój i funkcjonowanie organizacji;

2. Zarządzanie przedsiębiorczością w go-

spodarce opartej na wiedzy. Tom II.

Problematyka zarządzania wiedzą

i kapitałem intelektualnym.

Publikacje będą wydane na zakończenie

projektu, które jest przewidziane na wrze-

sień tego roku.

Strona internetowa projektu:

www.perspectiveproject.eu

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Zimowa szkoła została zorganizowana

przez petersburskie Centrum Regio-

nalnej i Międzynarodowej Polityki

pod tytułem „Rosja i Zachód: Quo

Vadis?”, we współpracy z Polskim Instytutem

w Sankt Petersburgu, Fundacją im Friedricha

Eberta, Polsko-rosyjskim Centrum Dialogu

i Współpracy oraz przy udziale placówek

dyplomatycznych Polski, Norwegii i Da-

nii a także Biura Informacyjnego NATO

w Sankt Petersburgu.

Wśród uczestników znajdowali się za-

równo specjaliści w dziedzinie współpracy

między rosyjskimi i zachodnimi instytucjami,

jak i wykładowcy i profesorowie uczelni ro-

syjskich, polskich, a także goście z Niemiec,

Szwecji a nawet Kanady. Tegoroczna silna re-

prezentacja z Polski obejmowała studentów i

wykładowców Uniwersytetu Ekonomicznego

i Jagiellońskiego, naukowców i specjalistów

z Warszawy i Wrocławia, w sumie około 12

osób. Niektórzy z uczestników brali udział

w szkole już po raz kolejny, można było

zatem powymieniać się doświadczeniami

w kwestiach kwaterunku, przebiegu zajęć

i wyrażanych poglądów.

Mimo obecnej sytuacji geopolitycznej,

która w dodatku pogorszyła się w trakcie

naszego pobytu w Nowogrodzie, nasi rosyj-

scy gospodarze okazali się gościnni i chętni

do dyskusji, zarówno w trakcie zajęć jak

i po nich, w mniej oficjalnej formie. Same

zajęcia trwały od rana do wieczora i miały

Wojciech Sak,

formę półtoragodzinnych modułów – krót-

kich wystąpień prelegentów, najczęściej

podpierających się prezentacjami multi-

medialnymi, po których następował czas

na zadawanie pytań. Poruszono całą gamę

problemów, od kryzysu ukraińskiego, przez

zamierającą współpracę polityczno-gospo-

darczą Rosji i UE, po rosnące wpływy Chin.

Szczególnie zacięte dysputy wywołały wystą-

pienia Swietłany Glinkiny i legendarnego już

Modesta Koreliowa, słynącego ze swojego

nieprzejednanego, prorządowego stanowiska,

wyrażanego najczęściej krzykiem i wyma-

chiwaniem pięściami. Z drugiej strony de-

klaracje zachodnioeuropejskich prelegentów,

wyrażających chęć bliskiej współpracy, było

mocno idealistyczne i najprawdopodobniej

nie do zrealizowania.

Tym co zwróciło szczególną uwagę

polskich gości było niemal jednolite

stanowisko reprezentowane przez rosyj-

skich prelegentów i studentów, niezwykle

podobne do oficjalnych przekazów me-

dialnych. Dostęp do wszystkich telewizji

rosyjskich umożliwił nam porównanie

treści dyskusji i retoryki mediów, żywo

podobnej to tej z czasów świętej pamię-

ci Związku Radzieckiego. Zadawaliśmy

sobie pytanie o sens rozmów na tematy

polityczne z Rosjanami, zwłaszcza że go-

spodarze byli dumni ze swojej jednolitości

poglądów. Niemniej warto było poznać

ich stanowisko, mentalność i owego „du-

cha Rosji”.

Poza dyskusjami i pracą w grupach, or-

ganizatorzy przygotowali również wyciecz-

ki po Nowogrodzie, wartym zobaczenia

ze względu na odrestaurowane średnio-

wieczne mury miejskie. Zakwaterowano nas

w hotelu o wysokim, europejskim standar-

dzie, blisko centrum. Konferencje odbywały

się na miejscu, w dobrze przygotowanej sali.

Mieliśmy do dyspozycji całą przestrzeń ele-

ganckiego hotelu wraz z basenem. Chociaż

program zajęć był bardzo intensywny, moż-

na było wygospodarować czas na spotkania

mniej formalne, i spojrzeć na wzajemne

relacje trochę pozytywniej.

Konferencja zakończyła się wspólnym

bankietem w rustykalnej restauracji, na któ-

rym uczestnicy otrzymali dyplomy udziału

w szkole. Była to wyjątkowa okazja do spo-

tkania ludzi naprawdę znających się na rzeczy,

posiadających ogromną wiedzę i praktycz-

ne podejście, a także świetna okazja do po-

ćwiczenia języka rosyjskiego i zrozumienia

naszych sąsiadów.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W styczniu 2015 roku

ukazała się monogra-

fia pt. „Marketing pol-

skich przedsiębiorstw

w 25-leciu gospodarki rynkowej” pod

redakcją naukową Romana Niestroja

i Piotra Hadriana nakładem Fundacji

Uniwersytetu Ekonomicznego w Kra-

kowie. Publikacja została napisana

przez zespół Zakładu Zarządzania

Marketingiem Katedry Marketingu

w składzie: Anna Czubała, Magdalena

Dołhasz, Piotr Hadrian, Krzysztof Ka-

pera, Mariusz Kuziak, Roman Niestrój,

Marek Rawski, Halina Wojnarowska.

Jest ona efektem szeroko zakro-

jonych na skale ogólnopolską badań

prowadzonych w średnich i dużych

firmach, których zakończeniem była

zorganizowana przez Katedrę Mar-

ketingu UEK w czerwcu 2014 roku

w Krakowie ogólnopolska konferencja,

na której przedstawiono wyniki badań.

Należy dodać, że celem Konferencji

było podjęcie pogłębionej refleksji nad

rolą marketingu w procesie transfor-

macji ustrojowej w Polsce, jego kon-

dycji po 25 latach rozwoju gospodarki

rynkowej, a także perspektyw marke-

tingu na tle przemian zachodzących

w gospodarce światowej. Zakres przed-

miotowy tak nakreślonych rozważań

obejmował zagadnienia związane z teo-

rią i praktyką marketingu w odnie-

sieniu do sfery biznesu, jak również

innych form aktywności społecznej,

w których koncepcja marketingowa

jest wykorzystywana dla zwiększenia

efektywności i skutecznej realizacji

właściwych im celów.

W nurcie polskich badań nad orien-

tacją marketingową Katedra Marke-

tingu Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie jest w czołówce, niniejsza

monografia nie jest pierwszą, mieści

się tu również projekt zrealizowany

w roku 1998 przez zespół pracowników

Katedry Marketingu ówczesnej Aka-

demii Ekonomicznej w Krakowie, pod

kierunkiem prof. Jerzego Altkorna, pod

tytułem: „Kierunki rozwoju zarządza-

nia marketingowego w Polsce”. Badanie

to przeprowadzono w przededniu dzie-

siątej rocznicy początku transformacji,

a 15 lat później zbliżający się jubileusz

ćwierćwiecza gospodarki rynkowej

wydawał się właściwą i kolejną oka-

zją dla nawiązania do tamtych badań

i rozpoznania kondycji marketingu

polskich przedsiębiorstw po stosunko-

wo długim, bo obejmującym już całe

jedno pokolenie, okresie funkcjono-

wania gospodarki rynkowej w Polsce.

Głównym celem badania w 2013 ro-

ku było sprawdzenie, w jakim stopniu,

po dwudziestu pięciu latach rozwija-

nia gospodarki rynkowej, w polskich

przedsiębiorstwach zakorzeniły się

marketingowe idee i zasady postępowa-

nia na rynku, a także rozpoznanie, jakie

strategie, formy i instrumenty działa-

nia preferują badane przedsiębiorstwa.

Zamysł ten znalazł odzwierciedle-

nie w układzie treści zawartych w ni-

niejszej monografii, która składa się

z 14 rozdziałów obejmujących kolejno:

krótką charakterystykę dotychczaso-

wych badań nad rynkową orientacją

polskich przedsiębiorstw oraz założenia

metodyczne i charakterystykę aktual-

nego badania, oraz ocenę orientacji

w oparciu o identyfikację kluczowych

czynników sukcesu przedsiębiorstw,

organizacyjne uwarunkowania i infor-

macyjne podstawy marketingu, cha-

rakterystykę planowania i strategii

marketingowych przedsiębiorstw oraz

polityk instrumentalnych (produktu,

ceny, dystrybucji i promocji). Osob-

ne rozdziały poświęcono, nieobec-

nym w poprzednim badaniu, e-mar-

ketingowi oraz nowym koncepcjom

wynikającym z ewolucji marketingu.

Całość monografii zamyka rozdział

podsumowujący samoocenę przed-

siębiorstw dotyczącą ich przystoso-

wania do gospodarki rynkowej oraz

wskazujący bariery dalszego rozwoju

zarządzania marketingowego w Polsce.

dr Magdalena Dołhasz,

O-

--

-

-

--

-

--

-

-

-

--

-

-

-

Kierując się założeniami z projektu

z 1989 roku, skonstruowano narzędzie

badawcze w postaci kwestionariusza

ankietowego, składającego się z 52 py-

tań (łącznie z częścią metryczkową),

który objął w sumie ponad 200 bada-

nych zmiennych. Badanie przeprowa-

dzone w ramach obecnego projektu

zrealizowane zostało metodą ankiety

internetowej posadowionej na witry-

nie WWW w subdomenach domeny

uek.krakow.pl, należącej do Uniwer-

sytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Badanie miało przebieg dwufazowy

i wieloetapowy. Posłużono się hybry-

dową metodą rekrutacji respondentów

(mixed-mode), łączącą rekrutację te-

lefoniczną i internetowe zaproszenia

do udziału w badaniu.

Zbieranie danych zakończono pod

koniec 2013 roku. Łącznie wyodrębnio-

no wypełnionych przez respondentów

z przedsiębiorstw zatrudniających

przynajmniej 50 pracowników 422

kwestionariusze i one stanowiły pod-

stawę niniejszego raportu.

Zachęcam wszystkich do zapozna-

nia się z wynikami.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W polskich przedsiębior-

stwach marketerzy mają

sporo do zrobienia, jak

pokazują badania pro-

wadzone przez Katedrę Marketingu1.

Nowe koncepcje marketingowe, po-

pularyzowane głównie w dydaktyce

i literaturze naukowej, z trudem znaj-

dują uznanie wśród przedsiębiorców.

Jedna trzecia badanych menedżerów

w ogóle nie potrafi ustosunkować się

do takich pojęć, jak: marketing warto-

ści, marketing partnerski czy marketing

społecznie zaangażowany. Jednocześnie

w działaniach przedsiębiorstw dominu-

je orientacja na klienta i widoczne jest

coraz głębsze zakorzenienie w prakty-

ce klasycznych, marketingowych reguł

i zasad postępowania na rynku.

Przedsiębiorstwa coraz częściej ko-

rzystają z nowoczesnych technologii

informacyjno-komunikacyjnych. In-

ternet największą rolę odgrywa w ob-

słudze klienta, reklamie oraz sprzeda-

ży produktów. Widoczne jest znaczne

upowszechnienie się wśród polskich

przedsiębiorstw oprogramowania wspo-

magającego marketing (bazy danych,

systemy CRM, systemy wspierające

działania marketingowe w Internecie).

Jednakże relatywnie duża grupa firm

nadal w niewystarczającym stopniu

wykorzystuje oprogramowanie wspo-

magające marketing.

Uruchomiony niedawno nowy kie-

runek Marketing i Komunikacja Ryn-

kowa (MiKR) przygotowuje studentów

do podjęcia takich wyzwań. Obecnie

na pierwszym roku na wszystkich for-

mach studiów kierunku MiKR studiu-

je ponad 300 osób. Dla zdecydowanej

większości z nich (95%) jest to kierunek

pierwszego wyboru. Warto podkreślić,

że studenci wybierając Marketing i Ko-

munikację Rynkową kierowali się nie

tylko własnymi zainteresowaniami, ale

także perspektywami znalezienia pra-

cy. Potwierdzają to informacje z rynku

pracy. W samym tylko portalu pracuj.pl

po wpisaniu hasła „marketing” na po-

czątku marca 2015 r. można było znaleźć

blisko 1.300 ofert pracy dla marketerów.

Najliczniejszą grupę poszukiwanych

pracowników stanowili specjaliści ds.

marketingu.

Oczywiście oferty pracy dotyczą

różnych stanowisk i zakresów obowiąz-

ków – od analityków rynku przez pra-

cowników działów reklamy czy handlu

zagranicznego po osoby zaangażowane

w e-commerce. Stąd też przedmioty

kierunkowe MiKR dotyczą szerokiego

zakresu zagadnień marketingowych. Stu-

denci I stopnia mają w planie studiów

m. in. takie przedmioty jak: badania

marketingowe, handel i zarządzanie

sprzedażą, marketing, marketing usług,

negocjacje handlowe, podstawy e-marke-

tingu, podstawy komunikacji rynkowej,

zachowania konsumenta, zarządzanie

marketingiem czy zarządzanie projekta-

mi. Wśród przedmiotów kierunkowych

na II stopniu studiów można wymienić

np. analizę zachowań konsumenta, au-

dyt marketingowy, komunikację mar-

ketingową, marketing międzynarodowy,

marketing społeczny lub modelowanie

marketingowe.

Na kierunku MiKR można studio-

wać różne specjalności. Pierwszy sto-

pień studiów pozwala na wybór zajęć

w obszarze „Reklamy i Public Relations”.

Reklama i Public Relations zajmują się

komunikowaniem firmy z otoczeniem.

Dzięki nim budowany jest odpowiedni

wizerunek produktów i marek, a kon-

sumenci są skłonni nabyć reklamowane

produkty. Public Relations pokazują mię-

dzy innymi, w jaki sposób radzić sobie

z nieprzychylnymi reakcjami klientów

lub co zrobić, by przyciągnąć uwagę

dziennikarzy i zachęcić ich do pisania

o firmie. Gwałtowny rozwój Internetu

łączy się z dynamiczną ewolucją mar-

ketingu elektronicznego. Stąd też przy-

gotowana dla studentów specjalność

Rynkowa

dr hab. Agnieszka Żbikowska,

„e-Marketing” pozwala na zdobycie wie-

dzy na temat wykorzystania Internetu

w działalności marketingowej, poznania

zasad funkcjonowania rynku interne-

towego oraz wykorzystywanie narzędzi

typowych dla marketingu w środowisku

wirtualnym. „Handel i budowanie rela-

cji z nabywcami” to specjalność, której

zadaniem jest nie tylko nauczanie przy-

szłych zarządzających placówkami han-

dlowymi, ale także kształcenie umiejęt-

ności personalnych. Mają one pomagać

marketerom w nawiązywani kontaktów

osobistych z klientami i w budowaniu

lojalności konsumentów. Rosnąca po-

pularność wykorzystywania narzędzi

marketingu przez jednostki samorządu

terytorialnego sprawiła, że dla studen-

tów przygotowano również specjalność

„Marketing miast i regionów”.

Coraz silniejsze umiędzynarodowie-

nie gospodarki i globalizacja powodują,

że zwiększa się liczb przedsiębiorstw,

które oferują swoje produkty w wielu

krajach. Dlatego II stopień studiów

pozwala studentom na zgłębianie tajni-

ków „Marketingu międzynarodowego”.

Dzięki temu przyszli marketerzy bę-

dą mogli łatwiej zaspokajać potrzeby

i pragnienia konsumentów z rynków

zagranicznych. Jeśli natomiast studenci

chcieliby pracować jako menedżerowie

produktu, mogą wybrać specjalność

„Zarządzanie produktem”. Ich zada-

niem będzie odkrywanie potencjalnych

okazji rynkowych i kreowanie innowa-

cyjnych produktów oraz kształtowanie

cech produktów. Studenci wybierają-

cy „Analitykę rynku” zdobędą wiedzę

dotyczącą prowadzenia ilościowych

oraz jakościowych badań społecznych

i marketingowych. Wiedza ta jest uzu-

pełniana o umiejętności wykorzystania

programów komputerowych do analizy

danych marketingowych. Dla osób zain-

teresowanych prowadzeniem sprzedaży

w Internecie przygotowano specjalność

„Handel elektroniczny”.

Studenci kierunku Marketing i Ko-

munikacja Rynkowa mogą rozwijać

swoją kreatywność nie tylko na zaję-

ciach, ale także uczestnicząc w pracach

Koła Naukowego Marketingu. Koło

corocznie organizuje Akademię Mar-

ketingu oraz Warsztaty Marketingowe

(wydarzeniom przygotowywanym przez

Koło patronuje Katedra Marketingu).

Wiedzę o marketingu przekazują za-

równo pracownicy Uniwersytetu, jak

i praktycy. Podczas spotkania studen-

tów pierwszego roku kierunku MiKR

swoimi doświadczeniami dzieliła się

ubiegłoroczna absolwentka specjalności

„Marketing międzynarodowy” pracująca

w dziale marketingu firmy Nowy Styl

Group. Mówiła, jak wiedza zdobyta

trakcie studiów może być przydatna

w codziennej pracy marketera.

N--

-

-

-

-

--

--

-

--

-

-

---

-

Nagi mężczyzna czyli jak kreatywny marketer przemienia skandal w sukces

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Jednak zarządzanie projektami to nie

tylko duże firmy czy urzędy. Rozwi-

janie własnego małego biznesu czy

nawet budowa własnego domu to pro-

jekty, do których można zaprząc metody

i zasady, które poznasz na studiach. Nie

ma osoby, która wcześniej lub później

nie spotkałaby się z koniecznością zarzą-

dzania, bądź uczestniczenia w projekcie.

W świecie, gdzie kompetencje stano-

wią o możliwości odniesienia sukcesu,

nie bez znaczenia jest konkretny zawód,

który uzyskujesz dzięki tej specjalności.

Swoje kompetencje możesz potwierdzić

zdając egzamin zewnętrzny, po którym

otrzymasz międzynarodowo uznawa-

ny certyfikat IPMA Level D lub IPMA

Student.pytania.

Celem specjalności jest kształcenie

w zakresie praktyki zarządzania projektami.

Program zajęć uwzględnia dobrze dobrane

podstawy teoretyczne, które umożliwią

absolwentom szybkie wdrożenie do zarzą-

dzania projektami w przedsiębiorstwach

i urzędach. Specjalność przygotowuje

menedżerów projektów i członków ze-

społów projektowych, a także konsultan-

tów. Oprócz przedmiotów bloku kierun-

ku Zarządzanie, w ramach specjalności

oferowane są przedmioty bezpośrednio

związane z pracą menedżera projektu:

zarządzanie czasem, kosztami, jakością,

ryzykiem, zamówienia publiczne, prowa-

dzenie negocjacji. W programie znaleźć

można także przedmioty specjalistyczne,

np. zarządzanie projektem międzynarodo-

wym, czy analiza efektywności projektów.

Tematyka przedmiotów została przygoto-

wana tak, aby w jak najwyższym stopniu

odwzorować warunki zarządzania pro-

jektami w przedsiębiorstwach i urzędach.

Absolwent specjalności zarządzanie

projektami posiada wiedzę umożliwiają-

cą mu samodzielne zarządzanie prostymi

projektami, a także odpowiedzialne i świa-

dome uczestnictwo w dużych projektach.

W miarę nabywania doświadczenia, ab-

solwent będzie mógł wykorzystać nabytą

wiedzę do kierowania dużymi przedsię-

wzięciami. Umiejętności te są uzupełniane

przez wiedzę z zakresu funkcjonowania

i doskonalenia przedsiębiorstw, ekono-

micznej oceny przedsięwzięć inwestycyj-

nych oraz zarządzania zespołami ludzkimi.

Zarządzanie projektami staje się współ-

cześnie jedną z podstawowych koncepcji

zarządzania zmianą i rozwojem organizacji.

Absolwenci tej specjalności znajdują więc

pracę we wszelkiego rodzaju organizacjach,

które nastawiają się na rozwój. Stałe dosko-

nalenie jest warunkiem sukcesu organiza-

cji. Nie jest więc niespodzianką, że wśród

tych przedsiębiorstw znajdują się dzisiejsi

i przyszli liderzy. Absolwenci specjalności

zarządzanie projektami mają więc szansę

stać się współautorami sukcesu tych firm.

Certyfikat IPMA Level D oraz IPMA Stu-

dent, który student może uzyskać po ukoń-

czeniu specjalności znacznie zwiększa szanse

zdobycia pracy wkrótce po zakończeniu

studiów. Przedmioty specjalności zostały

tak opracowane, aby przygotowywały stu-

dr Sławomir Wawak,

mgr Mariusz Sołtysik,

UEK

dentów do egzaminu. Egzamin jest pro-

wadzony przez niezależne stowarzyszenie

IPMA. IPMA jest międzynarodową orga-

nizacją zrzeszającą menedżerów projektów,

ludzi i organizacje związane z zarządzaniem

projektami. Jej certyfikaty są rozpoznawane

na całym świecie i stanowią ważny dokument

potwierdzający kompetencje..

Praca w projektach staje się w nowocze-

snych firmach standardem. Na rynku pracy

istnieje duże zapotrzebowanie na absolwen-

tów przygotowanych do pracy w projektach,

biegłych w podstawowych metodach i tech-

nikach, umiejących pracować w zespole,

zdolnych do rozwiązywania problemów

i radzenia sobie z nietypowymi sytuacja-

mi. Kompetencje kierownika projektu da-

ją dziś szerokie i obiecujące perspektywy

na rynku pracy.

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

dostrzega tą lukę na rynku pracy. Dlatego

wspólnie z International Project Mana-

gement Association (IPMA) opracował

program nauczania zgodny ze światowymi

standardami zarządzania projektami. Dzię-

ki akredytacji programu nauczania przez

IPMA, studenci mają możliwość uzyska-

nia profesjonalnych certyfikatów jeszcze

podczas studiów. Dotychczas ich uzyskanie

wymagało szeregu dodatkowych szkoleń.

IPMA ma wieloletnie doświadczenie

w budowie profesjonalnego systemu oceny

kompetencji w zakresie zarządzania projek-

tami, zarówno osób, jak i całych organizacji.

Poza produktami skierowanymi do wyż-

szej kadry menedżerskiej, IPMA Polska

ma w swojej ofercie również cały wachlarz

produktów adresowanych bezpośrednio

do studentów – Project Master (konkurs

na najlepszą pracę dyplomową z zakresu

zarządzania projektami), praktyki z zakre-

su zarządzania projektami (konkurs Young

Project Management Program) oraz semi-

naria i warsztaty Young Crew. Mogą z nich

korzystać studenci specjalności Zarządzanie

projektamie na UEK.

Certyfikat IPMA-Student stanowi pod-

sumowanie akademickiej edukacji w zakresie

zarządzania projektami oraz jest obiektyw-

nym i rozpoznawalnym przez pracodawców

świadectwem posiadanych kwalifikacji, które

są uniwersalne i niezależne od branży. Jest

to szczególnie istotne w sytuacji, gdy jak

pokazuje praktyka, aktualnie tylko niewiel-

ki procent absolwentów podejmuje swoją

pierwszą pracę zgodnie z ukończonym

kierunkiem studiów i specjalnością.

Biorąc udział w konkursie Project Ma-

ster, praktyce Young Project Management

Program oraz uzyskując certyfikat IPMA-

-Student, znacznie wzmocnisz swoją pozycję

na konkurencyjnym rynku pracy. Jako po-

siadacz certyfikatu IPMA-Student staniesz

się członkiem międzynarodowej profesjo-

nalnej społeczności i członkiem organizacji

realizujących projekty, Young Crew i IPMA,

a międzynarodowy networking umożliwi Ci

wejście w globalny rynek pracy.

International Project Management Asso-

ciation (IPMA) ogłasza coroczny konkurs

na projekt badawczy w obszarze zarzą-

dzania projektami. Nagrody przyznawane

są w kategorii młodych badaczy (urodzo-

nych po 1979 r. lub mniej niż 10 lat pracy

na uczelni) oraz ogólnej. Podstawowe kry-

teria oceny aplikacji to:

związek z uczelnią lub inną instytucją

badawczą,

związek projektu z dowolnym obsza-

rem zarządzania projektami (patrz:

podstawy kompetencyjne NCB 3.0)

uczony nie musi zajmować się

wprost zarządzaniem projektami

(wystarczy jeden z obszarów)

wniosek musi dotyczyć projektu

badawczego.

Strona internetowa specjalności:

http://projekty.uek.krakow.pl/

Fot.:

Fot

olia

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

N ie wystarczy wiedzieć jak anali-

zować informacje, zaplanować,

przeprowadzić i wyemitować

kampanię reklamową, komuni-

kat rynkowy czy program marketingowy

przedsiębiorstwa, … trzeba jeszcze mieć

na nie pomysł inny niż konkurencja i ta-

ki aby klienci go zapamiętali czyli pomysł

oryginalny, indywidualny, niebanalny, nie-

sztampowy, nietypowy, niekonwencjonalny,

nieszablonowy, świeży, unikatowy, itd. !!!

Wszystkie te przymiotniki określające

„oryginalny” pomysł to synonimy. Tworze-

nie list synonimów może być doskonałym

początkiem treningu wyzwalającym pokłady

kreatywności niezbędne każdemu kto chce

pracować w marketingu i zajmować się ko-

munikacją marketingową.

Według współczesnych badań potrafi-

my wykorzystać potencjał naszego umy-

słu w zaledwie 1% i ten znikomy procent

pozwala skutecznie realizować codzienne

zadania. Około 99% mózgu stanowi nie-

wykorzystywaną „rezerwę” kreatywności.

Jeśli zatem będziemy aktywować tę część

mózgu do działania nawet w małym stopniu,

zadziwi nas, jak wielkie może to przynieść

korzyści w naszym życiu.

Co to jest kreatywność? Joseph O’Connor,

znany trener NLP twierdzi, że kreatywność

polega na odpowiednim zintegrowaniu

swoich umiejętności w celu zwrócenia ich

na drogę dotychczas nieznaną i stworzenia

w ten sposób nowej wartości.

Czy zatem człowiek rodzi się z umiejęt-

nością bycia kreatywnym?

Czy można kreatywność wytrenować,

wyćwiczyć? Na oba pytania odpowiedź

jest twierdząca.

Dlatego też na „Kierunku Marketing

i Komunikacja Rynkowa” w letnim seme-

strze na zajęciach z „Komunikacji marke-

tingowej”, prowadzonych przez profesora

dr hab. Jana W. Wiktora oraz dr Magdalenę

Dołhasz jednym z pierwszych zagadnień,

które studenci ćwiczyli były kreatywność

i umiejętność pracy w zespole odgrywająca

w pracy marketera równie ważną rolę jak

zdolność kreatywnego myślenia.

Studenci po wstępnych ćwiczeniach zwią-

zanych z tworzeniem synonimów, łańcuchów

skojarzeń słów itp. mieli opisać w formie in-

strukcji sposób wykonania przez specyficzny

target jednej z czynności dnia codziennego.

Ważnym w tym ćwiczeniu było zachowanie

lakonicznej formy i niuansów związanych

z postacią reprezentującą dany target.

Wszyscy studenci wykazali się dużą

kreatywnością o czym świadczą poniższe

przykłady.

1. Przygotuj sprzęt do konserwacji

2. Ułóż odpowiednio ręce.

3. Startujemy.

4. Przyłóż szczotkę do buta i jedź prosto,

możesz przyspieszyć.

5. Za 10 cm zwolnij i skręć w lewo, długi

zakręt przed Tobą.

6. Zwiększ prędkość, bo znowu długa

prosta przed Tobą.

7. Jeszcze 5 takich okrążeń i meta.

[Autorzy: Anna Górka, Mateusz Bojda,

Denys Chernenko]

1. Posegreguj szaty.

2. Umieść rzeczy w bębnie.

3. Pamiętaj, aby użyć Pervol Black Ma-

gic do czarnych rzeczy!

4. Zaleca się, aby czas prania nie prze-

kraczał czasu niedzielnej Mszy.

5. W przypadku trudnych plam typu

wino użyj Vanisha.

6. Włącz pranie na odpowiedni pro-

gram (jeśli masz problem – zapytaj

gospodyni).

7. Po zakończeniu; wyjmij szaty i wysusz.

[Autorzy: Kaja Chmiel, Joanna Biel, Mo-

nika Dobrowolska]

Słuchaj Ziomuś powiedz komuś,

że co wtorki masz porządki !

1. Weź odkurzacz w swoje ręce i ogarnij

syf w łazience.

2. Najpierw kabel włóż do gniazda

a poczujesz sie jak gwiazda,

3. Włącz odkurzacz szybkim ruchem

no i zajmij sie okruchem.

4. Gdy odkurzysz w całym domu odpol

Hip-Hop po kryjomu.

5. W rytm muzyki sprzątaj kurze nie

zapomnij o kapturze,

6. Jak posprzątasz cała chatę zaproś

panne otwórz chatę!

[Autorzy: Michał Górecki, Krzysztof Po-

lepszyc, Mirosław Dziubek]

1. Weź ciupagę, hej !

2. Kierpce załóż lub filcoki.

3. Bierz kobierec wyjdź z chałupy.

4. Powieś dywan na cepoku, trzaskaj

go ino roz.

5. Zawołaj babę, niech weźmie kobie-

rec do domu.

6. Spocznij że se i otwórz siwuchę!

[Autorzy: Olga Wernej, edyta Waligóra,

Paulina Stanisławczyk, Bruno Spólak]

Czy wiecie jaka to czynność i o kogo

chodzi?

dr Magdalena Dołhasz,

JEDNOSTKI

Dziś by wyjechać na zagranicz-

ne studia, niepotrzebne są już

wielkie pieniądze, ogromny

wysiłek czy podejmowanie ry-

zyka. Recepta na dobry start na zagranicz-

ną, renomowaną uczelnię nie jest wcale

skomplikowana.

Najpierw należy wybrać UEK, czyli

uczelnię która pochwalić się może szeroki-

mi kontaktami ze szkołami zagranicznymi.

W trakcie nauki wystarczy zawalczyć o

odpowiednią średnią, pozytywnie zda-

ny egzamin z języka, dodatkowe punkty

za aktywność, jasno sprecyzowany cel

i odrobinę orientacji w tym, co oferuje

nam świat. Warunkiem koniecznym jest

oczywiście udział w rekrutacji. Na koniec

przyda się trochę odwagi, by zrealizować

to, co może odmienić najbliższą przyszłość.

Najbardziej popularne destynacje w

ramach programu Erasmus+ i umów

wielostronnych: pierwsze miejsce –

Niemcy, drugie miejsce – Francja, potem

kolejno: Hiszpania, Włochy, Portuga-

lia, wszystkie kraje pozaeuropejskie –

wśród nich najpopularniejsze – Chiny.

Tegoroczna rekrutacja – dzięki zmia-

nie regulacji programu Erasmus+ –

umożliwiająca wielokrotne korzystanie

z programu, cieszyła się dwukrotnie

większą popularnością, niż w roku

ubiegłym.

Zanim jednak będzie można skorzy-

stać z pożytków wyjazdu, musimy wszy-

scy uporać się z częścią organizacyjną.

Zapewniamy jednak, że wysiłki zwią-

zane z załatwianiem spraw formalnych,

pomimo iż mogą na początku lekko

peszyć studenta myślącego o wyjeź-

dzie, zostają w całości zrekompenso-

wane w trakcie wymiany. Odwiedziny

w Biurze Programów Zagranicznych,

korespondencja mailowa, kontakt te-

lefoniczny, strona internetowa i biuro-

wy Facebook pomogą łatwo przebrnąć

przez wszystkie formalności.

BPZ jest często jednostką kojarzoną

z załatwianiem spraw żmudnych i nu-

żących. Proponujemy jednak myślenie

o nas, jako o punkcie, który przede

wszystkim jest miejscem w którym

można dowiedzieć się w jaki sposób

tworzyć i realizować pomysły na własną,

bardziej zindywidualizowaną ścieżkę

nauki. Dzięki możliwościom, które

oferuje Uczelnia zapewniamy wyjazdy,

które uczą zastanowienia nad zagad-

nieniem własnej kreatywności i przy-

gotowują do praktycznych wyzwań

stojących u progu kariery zawodowej.

Nasz nowy adres: bpz.uek.krakow.pl

Zapraszamy serdecznie do odwiedzin.

T -

Ilość szkół partner-

skich: ponad 250

Ilość studentów, która

wzięła udział w rekru-

tacji: 376

Ilość osób zakwalifi-

kowanych: 263

Ilość osób, które zosta-

ły odrzucone z powo-

dów formalnych: 96

Ilość osób, które speł-

niły kryteria formalne,

dla których zabrakło

miejsc na wybranych

uczelniach: 17

Ilość osób, które wy-

brały wyjazdy w ra-

mach programu Era-

smus+: 368

Ilość osób, które wy-

brały wyjazdy w ra-

mach umów wielo-

stronnych: 39

Ilość osób, które wy-

brały opcję Podwój-

nych Dyplomów: 23

Ilość osób, które wy-

brały opcję EMBS: 23

Ilość osób, które wy-

brały wyjazdy w ra-

mach programu Fun-

dusz Stypendialny

i Szkoleniowy: 14

Ilość osób, które wy-

brały opcję programu

Joszef: 3

Ilość osób, które wy-

brały opcję wyjazdu

na studia częściowe

w Grand Valley State

University: 3

Ilość osób zaangażo-

wanych w proces re-

krutacyjny: 5

Fakty

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

University of Johannesburg (UJ)

jest jedną z największych uczelni

w Republice Południowej Afryki.

Powstała w 2005 roku z połącze-

nia: Rand Afrikaans University, Technikon

Witwatersrand oraz Uniwersytetu Vista.

Dzięki scaleniu trzech różnych instytucji

UJ oferuje szeroki wachlarz programów

edukacyjnych, co umożliwia zdobycie

zróżnicowanych kwalifikacji zawodowych.

Uniwersytet posiada cztery kampusy:

Auckland Park Kingsway, Auckland Park

Bunting Road, Doornfontein oraz Soweto.

Obecnie kształci ponad 50 000 studentów.

UJ zapewnia idealną podstawę

do prowadzenia badań interdyscyplinar-

nych, ponieważ funkcjonuje w ramach 9

wydziałów, m.in.: architektury i sztuki,

nauk ekonomicznych, finansów, nauk

o zdrowiu, humanistycznych, prawa

oraz zarządzania. Na wydziałach zlo-

kalizowane są 22 centra, których celem

jest zapewnienie wsparcia działaniom

badawczym. Jako jedyna afrykańska

-

mgr Monika Bulsza

uczelnia UJ został członkiem Univer-sitas 21 – wiodącej globalnej sieci uni-

wersytetów badawczych.

Pracownicy i studenci University of

Johannesburg pochodzą z ponad 50 róż-

nych krajów z całego świata, co dodat-

kowo wzbogaca akademicką, społeczną

i kulturową różnorodność tej uczelni.

Ponadto UJ prowadzi politykę czterech

języków, co oznacza, że zajęcia oraz

obsługa studentów prowadzona jest

po angielsku, afrikaans, zulu i Nor-

thern Sotho.

W tej wielokulturowej atmosferze

przedstawiciele UEK zostali bardzo

miło przyjęci przez osoby zarządzają-

ce Uniwersytetem w Johannesburgu:

prof. Ihrona Rensburga – Rektora (Vi-

ce-Chancellor & Principal), prof. Tshi-

lidzi Marwala – Prorektora (Deputy

Vice Chancellor for Research, Post-

graduate & the Library), jak również

pana Lebethe Malefo – Dyrektora ds.

Internacjonalizacji. Podczas spotkania

podsumowano obszary dotychczasowej

kooperacji oraz omówiono projekty

zaplanowane na kolejne lata. Rektor

UEK – prof. Andrzej Chochół wręczył

pamiątkowe dyplomy kluczowym oso-

bom, które przyczyniły się do rozwoju

współpracy pomiędzy uczelniami.

Ważnym punktem wizyty było spo-

tkanie z władzami Wydziału Zarzą-

dzania, ponieważ w jego strukturach

znajdują się katedry, których pracow-

nicy współpracują z Uniwersytetem

Ekonomicznym w Krakowie. Spotka-

niu przewodniczył prof. Daneel van

Lill – Dziekan Wydziału, wspierali go

Wicedziekani – proff. Jane Spowart

oraz prof. Gert Roodt. Przedstawicie-

le UJ podzielili się doświadczeniem

w zdecentralizowanym zarządzaniu

wydziałem posiadającym autonomię

finansową. Prorektor UEK – prof. An-

drzej Sokołowski przedstawił z kolei

rozwiązania wykorzystywane na na-

szej Uczelni.

Bardziej operacyjny charakter miało

natomiast spotkanie z pracownikami

naukowymi, którzy są aktywnie za-

angażowanie w projekty realizowane

pomiędzy instytucjami: prof. Cecile

Nieuwenhuizen – kierownikiem Katedry

Business Management, prof. Geoffem

Goldmanem z tej samej katedry, od-

powiedzialnym za badania naukowe,

prof. Christine de Meyer – kierowni-

kiem Katedry Marketing Management

oraz prof. Mornay’em Roberts-Lombar-

dem, z tej samej katedry, odpowiedzial-

nym za studia doktoranckie.

Po zrealizowaniu kilku projektów

badawczych z zakresu zarządzania (któ-

rych efektem były publikacje w między-

narodowych czasopismach), udziale

we wspólnych inicjatywach tj. kongresy

biznesowe oraz konferencje naukowe,

rozpoczęto wymianę pracowników

naukowych. W tym roku kolejni wy-

kładowcy UEK wyjadą do RPA, aby

poprowadzić zajęcia dla studentów

University of Johannesburg.

Najnowszym obszarem współpracy

jest projekt Post-Doctoral fellowships –

stypendia post-doktorskie Uniwersytetu

w Johannesburgu – skierowane do osób,

które uzyskały stopień doktora w Uni-

wersytecie Ekonomicznym w Krakowie.

Szczegóły dotyczące stypendium zostały

omówione z Dyrektorem Krakowskiej

Szkoły Biznesu UEK – dr. Piotrem

Bułą. KSB UEK koordynuje projekty

realizowane wspólnie z University of

Johannesburg od 2009 roku.

-

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Ponad 480 studentów i absol-

wentów wzięło udział w kon-

sultacjach dokumentów aplika-

cyjnych, próbnych rozmowach

kwalifikacyjnych i szkoleniach. Cen-

nym doświadczeniem była możliwość

rozmowy z konsultantem – specjalistą

HR na tematy związane z rekrutacją

i przygotowaniem dokumentów apli-

kacyjnych. Studenci mogli również

przetestować się na próbnej rozmo-

wie kwalifikacyjnej oraz wziąć udział

w bogatej ofercie warsztatów i szkoleń.

Konsultacje i szkolenia prowadzili

przedstawiciele takich firm jak: State

Street Bank, Capgemini Polska, Euroc-

lear Bank SA/NW, Alexander Mann

Solutions Poland Sp. z o.o., Coca-Cola

HBC Polska Sp. z o.o., OSTC Poland

Sp. z o.o., IBM, Shell Polska Spółka

z o.o. Oddział Zabierzów, Akademic-

kie Inkubatory Przedsiębiorczości,

Urząd Miasta Krakowa, Wojewódzki

Urząd Pracy w Krakowie i Fundacja

Małopolski Fundusz Ekonomii Spo-

łecznej – UEK.

Szczegółowych informacji na tematy

związane z zakładaniem i prowadze-

niem działalności gospodarczej udzie-

lali przedstawiciele Urzędu Miasta

Krakowa, Małopolskiego Funduszu

Ekonomii Społecznej i Akademickich

Inkubatorów Przedsiębiorczości. 

Doradcy zawodowi pomagali ustalić

własną ścieżkę kariery i kierunki roz-

woju, a na zainteresowanych studentów

czekały testy kompetencji i wstępnej

orientacji zawodowej. 

Wiele osób skorzystało z pomocy

doświadczonej wizażystki i fotografa

aby zrobić sobie profesjonalne zdję-

cie do CV. 

„4 Sfery Kariery” zakończyły się

dużym sukcesem i mamy nadzieję,

że możliwość bezpośredniego spo-

tkania ze specjalistą HR z wybranej

firmy bądź instytucji oraz rozmowy

z doradcą zawodowym były cennym

doświadczeniem zarówno dla studen-

tów i absolwentów jak i dla firm bio-

rących w nich udział. 

 

Zapraszamy do zapoznania się z fo-

torelacją na facebooku: www.facebo-

ok.com/4sferykariery i do udziału

w kolejnych edycjach!

mgr Katarzyna Wandas

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Monika Weryszko,

W dniach 16–18 stycznia

br. czworo przedstawi-

cieli Zrzeszenia Studen-

tów Niepełnosprawnych

UEK wraz z przedstawicielem Biura ds.

Osób Niepełnosprawnych UEK wzięło

udział w XL Sympozjum GAP „Współ-

czesna gospodarka i administracja pu-

bliczna”. ZSN UEK z chęcią zaangażo-

wał się w program przygotowany dla

dzieci biorących udział w sympozjum.

Przeprowadziliśmy ponaddwugo-

dzinne warsztaty dotyczące zmysłów

człowieka oraz niepełnosprawności.

Warsztaty rozpoczęliśmy od wspólnego

poznania się oraz krótkiej zabawy in-

tegracyjnej, która przełamała pierwsze

lody i początkowe skrępowanie dzie-

ci. Następnie przeprowadziliśmy quiz

z wiedzy o zmysłach. Tym sposobem

przeszliśmy do ich omawiania. Młodsze

dzieci odgadywały puszczane dźwięki,

natomiast starsze zdobywały podstawy

wiedzy o polskim języku migowym oraz

o kulturze Głuchych. Po tej części zajęć

dzieci potrafiły wymigać m.in. swoje

imię, wiek, miejsce zamieszkania. Na-

sze spotkanie nie mogło obyć się bez

omówienia zmysłu wzroku. Dzieci miały

okazję poznać alfabet Braille’a, a następ-

nie za pomocą wytłoczek po jajkach

oraz piłeczek ping-pongowych (imitu-

jących sześciopunkt) układać poszcze-

gólne słowa. Dużym zainteresowaniem

cieszyło się także ćwiczenie polegające

na tym, iż jedna osoba, mając zamknię-

te oczy, musiała słuchać wskazówek

kolegi lub koleżanki i w ten sposób

„przejść” przez narysowany na kartce

labirynt. Kolejna zabawa nawiązywała

zarówno do zmysłu wzroku, jak i do-

tyku. Dzieci z zamkniętymi oczami

musiały rozpoznać przekazywane im

przedmioty. Tym, co również je zain-

teresowało, było zaprezentowanie, jak

osoba niewidoma używa z telefonu

komórkowego. Niektóre dzieci sko-

rzystały także z tabliczki brajlowskiej

i za pomocą dłutka „napisały” swoje

imię, posługując się alfabetem Braille’a.

Po wspólnej pracy i zabawie przy-

szedł czas na zdjęcie grupowe. Przez cały

czas trwania warsztatów z twarzy dzie-

ci ani na chwilę nie znikały uśmiechy.

Od jednej dziewczynki otrzymaliśmy

nawet piękną pracę plastyczną, którą

zabraliśmy ze sobą do Krakowa. W ta-

kich chwilach utwierdzamy się w prze-

konaniu, że to, co robimy, ma sens!mu

za wsparcie swoją obecnością i auto-

rytetem wydarzenia, a w szczególności

Rektorowi UEK za jego otworzenie.

Dziękujemy wszystkim osobom zaanga-

żowanym w przygotowanie wydarzenia,

bez pracy których wieczór ten nie byłby

tak udany. Do zobaczenia na spotkaniu

opłatkowym za rok!

mgr Anna Stawowy,

mgr Ewelina Durlak,

Jednym z pomysłów na zwiększenie

efektywności tych działań było pod-

jęcie przez UEK współpracy z innymi

krakowskimi uczelniami. Pierwsze po-

rozumienie z AGH i PK zostało podpisane

w 2007 roku. Na mocy najnowszego poro-

zumienia z października 2010 roku współ-

pracuje już 6 krakowskich uczelni (AGH,

PK, UEK, UJ, UP i UPJPII), a możliwe,

że w tym roku dołączy do naszej grupy

Uniwersytet Rolniczy.

Na podstawie doświadczeń we współ-

pracy doszliśmy do wniosku, że jako uczel-

nia ekonomiczna mamy swoją specyfikę:

przedmioty matematyczne i ekonomiczne,

które są ze swej natury trudne, a proces

udostępniania ich dla osób z niepełno-

sprawnościami, głównie wzroku i słuchu,

jest niezwykle wymagający. Stąd pojawił

się pomysł, aby nawiązać współpracę z in-

nymi uczelniami o profilu ekonomicznym

i razem poszukać najlepszych rozwiązań.

Inicjatorem tego pomysłu był Pełnomocnik

Rektora UEK ds. Osób Niepełnosprawnych

prof. UEK dr hab. Janina Filek.

Profesor Jania Filek wspólnie z pracow-

nikami Biura ds. ON UEK zorganizowała

spotkanie, które odbyło się 22 stycznia 2015

roku na Uniwersytecie Ekonomicznym

w Krakowie. Obecni byli pełnomocnicy

oraz pracownicy jednostek zajmujących

się wsparciem osób niepełnosprawnych

następujących uczelni: Uniwersytetu Eko-

nomicznego w Katowicach, Uniwersytetu

Ekonomicznego w Poznaniu, Akademii im.

Leona Koźmińskiego oraz Szkoły Głów-

nej Handlowej. Ze względu na przyczyny

techniczne, na spotkaniu nie była obecna

reprezentacja z Uniwersytetu Ekonomicz-

nego we Wrocławiu, która również włącza

się w działania.

Uczestnicy spotkania wymienili się

poglądami, doświadczeniami i roz-

wiązaniami stosowanymi na ich uczel-

niach. Następnie dyskutowali na temat

przyszłości i większego zaangażowania

w przystosowanie materiałów dydaktycz-

nych. Największym wyzwaniem okazuje

się bowiem przystosowanie materiałów

i podręczników do przedmiotów mate-

matycznych. W związku z tym uczelnie

planują stworzyć bazę materiałów i książek

zaadaptowanych do potrzeb osób z nie-

pełnosprawnością wzroku.

Spotkanie rozpoczęło współpracę mię-

dzy uczelniami. Podczas VIII Krakowskich

Dni Integracji będziemy ponownie gościć

przedstawicieli uczelni, a kolejne spotkanie

odbędzie się za kilka miesięcy.

STUDENCI

W piątek (27.02) uczestni-

cy wyjazdu odwiedzili

siedzibę Europejskie-

go Banku Odbudowy

i Rozwoju. Tam mieli przyjemność

spotkać się z pracownikami tej mię-

dzynarodowej instytucji. Studen-

ci dowiedzieli się o zasadach działa-

nia Banku, projektach inwestycyj-

nych przez niego realizowanych oraz

o obowiązkach jego pracowników. Po-

znali także wymagania stawiane młodym

ludziom chcącym ubiegać się o pracę

w tej prestiżowej instytucji.

Głównym celem wyjazdu była jednak

wizyta na sobotniej konferencji LSE SU

Polish Economic Forum 2015, organizo-

wanej przez zrzeszenie Polaków studiu-

jących na London School of Economics.

Tematem tegorocznej edycji wydarzenia

było „Poland’s Golden Age. How to make it happen?”. Forum miało formę pane-

li dyskusyjnych, w których brali udział

zaproszeni goście ze świata biznesu, po-

lityki, nauki. Wydarzenie rozpoczęło wy-

stąpienie Witolda Sobkowa- ambasadora

Polski w Wielkiej Brytanii, który ogłosił

powołanie dedykowanego programu sty-

pendialnego dla Polaków chcących podjąć

studia na LSE.

Minął już rok od rozpoczęcia kon-

fi lktu na Ukrainie. Był to temat, któremu

poświęcono jeden z paneli tegorocznego

forum. Podczas dyskusji moderowanej

przez Jacka Żakowskiego- dziennikarza

„Polityki”- rozmawiano o sytuacji na Ukra-

.

inie, która to pokazała, że nasz kontynent

nie jest gotowy na konflikt geopolityczny

oraz zewnętrzną agresję. Wg Ihora Kyzyma

z ukraińskiej ambasady w Londynie Putin

dąży do zaostrzenia sytuacji na Ukrainie,

ponieważ kraj niestabilny i słaby łatwiej

ulega zewnętrznym wpływom. Z kolei

dr Sebastian Płóciennik z Polskiego In-

sytutu Spraw Międzynarodowych po-

ruszył kwestię kryzysu zaufania miesz-

kańców regionu do modelu gospodarki

wolnorynkowej i swobodnego handlu.

Ludzie zauważają, że rządy autorytarne

są w stanie błyskawicznie reagować na po-

jawiające się problemy w różnych sferach

państwa. Podkreślił również, że nowe

źródła energii osłabiają ekonomiczną

i polityczną pozycję Rosji. Swoją opinię

nt. kryzysu na Ukrainie wyraził również

Marek Matraszek- założyciel agencji spraw

publicznych CEC Government Relations.

Wg niego Putin dąży do przywrócenia

poziomnowojennego ładu międzyna-

rodowego. Prezydent Rosji kieruje się

ideologią, która jest zupełnie inna od tej

znanej ze świata zachodniego. Odruca ona

demokrację i zmusza obywateli do wiary

w wodza jako obrońcy konserwatywnych

wartości.

Podczas forum dyskutowano rów-

nież o ekspansji polskich firm na are-

nę międzynarodową. Grzegorz Zawada-

członek zarządu GPW S.A.- poruszył

temat finansowania przedsięwzięć go-

spodarczych. Stwierdził, że przedstawi-

ciele funduszy PE/VC zauważają brak

dużej liczby atrakcyjnych projektów,

w które warto zainwestować. Fundusze

emerytalne są również aktywne, jednak

stawiają one jeszcze wyższe wymagania

dot. celów inwestycji.

Z kolei Senior Partner BCG- Franciszek

Hutten-Czapski podczas panelu poświę-

conego innowacjom wyraził przekonanie,

że nie powinny one dotyczyć tylko małych

firm i start-upów, ale też dużych korpora-

cji. Kluczem do wzrostu innowacyjności

są dwa czynniki: kapitał oraz wsparcie

rządu. Państwo polskie niedostatecznie

wspiera przedsiębiorców i jest to jedno

z kluczowych wyzwań stojących przed

rządzącymi w celu poprawy konkuren-

cyjności. Dr Adam Czyżewski- główny

ekonomista PKN Orlen- mówił o ko-

nieczności zbudowania platformy ko-

munikacji między start-upami a dużymi

korporacjami. Jeśli ułatwimy im współ-

pracę, będzie to krok milowy w rozwoju

polskiej przedsiębiorczości.

Z kolei dyrektor zarządzający firmy

InPost- Tomasz Huś- podkreślił koniecz-

ność walki z biurokracją, która musi zostać

skutecznie pokonana.

Podczas Forum poruszono rów-

nież temat poprawy wizerunku Pol-

ski na arenie międzynarodowej.

W dyskusji uczestniczyła m.in. dyrek-

tor Narodowego Muzeum w Warszawie-

dr Agnieszka Morawińska, która podkreśli-

ła wagę kultury jako znaczącego czynnika

wpływającego na wizerunek naszego kraju.

Swoje własne wystąpienie nt. sektora

bankowego miał prezes banku BZ WBK-

Mateusz Morawiecki. Jak stwierdził, ban-

ki są obecnie przelewarowane. Istnieje

konieczność zmiany tego stanu rzeczy

i przywrócenia optymalnych poziomów

zadłużenia. Zwrócił uwagę na brak popytu

i chęci do inwestowania przy bardzo do-

brej płynności na rynku. W naszym kraju

wciąż występuje przestrzeń do prowadze-

nia akcji kredytowej. Wg niego w Polsce

w porównaniu do Europy zachodniej nie

prowadzi się wystarczająco dużo inwesty-

cji w ramach tzw. partnerstwa publiczno-

-prywatnego- powinno się to zmienić.

Wieczorem uczestnicy forum spotkali

się na uroczystym balu. Była to wspania-

ła możliwość do prowadzenia rozmów

w mniej oficjalnej amtosferze, nawiązy-

wania nowych kontaktów i dzielenia się

wrażeniami nt. forum.

Cały wyjazd był niezwykle cennym

doświadczeniem. Studenci przywieźli

z niego szersze spojrzenie na otaczającą

ich rzeczywistość gospodarczą i politycz-

ną, masę wartościowych kontaktów, oraz

niezapomniane wrażenia.

Michał Janocha,

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

P odstawą badania była ankieta in-

ternetowa, w której wzięło udział

204 respondentów, co stanowi

ponad 10% wszystkich korzysta-

jących ze świadczeń pomocy materialnej.

Składała się ona z 11 merytorycznych

pytań oraz metryczki.

Wyniki ankiety opracowano, a ana-

liza dotyczyła trzech zagadnień: wiedzy

ogólnej, wiedzy szczegółowej w ramach

poszczególnych form pomocy oraz źródeł

uzyskiwania informacji przez badanych.

Pierwsza część badania miała na celu

wykazanie związku między poziomem

wiedzy studentów na temat poszczegól-

nych stypendiów, a wiedzą ogólną na ich

temat. Wyniki ankiety zostały podzielone

na trzy grupy, w zależności od stopnia

posiadanych informacji.

W pierwszej grupie studentów, która

wskazała swój poziom poinformowa-

nia w zakresie pomocy materialnej jako

bardzo niski zaobserwowano również

nieduży poziom wiedzy na temat po-

szczególnych stypendiów. W przypadku

stypendium socjalnego ponad połowa

określiła własny zasób wiedzy jako ma-

ły lub bardzo mały, a wszyscy z tej gru-

py posiadają również bardzo niewielką

wiedzę o pomocy materialnej dla osób

niepełnosprawnych, zapomodze losowej

i stypendium ministra za wybitne osią-

gnięcia. Niewiele lepiej przedstawia się

sytuacja z domami studenckimi –tylko

16% studentów wskazało zakres wiedzy

jako duży, a około 30% określiła go jako

przeciętny. Niemal co drugi pytany wie

mało na ten temat.

Wśród studentów, którzy ocenili swą

wiedzę na temat stypendiów jako średnią

taką samą tendencję widać również jeśli

chodzi o poszczególne ich rodzaje. Jednak

i tutaj wyróżnia się małe poinformowa-

nie w pomocy dla niepełnosprawnych

– 4% badanych określa jako dobry stan

swojej wiedzy w tym obszarze, odnośnie

zapomogi losowej (15%) i stypendium

ministra (12%).

Jeżeli chodzi o grupę najlepiej poin-

formowaną widać tu wyraźnie związek

między stopniem wiedzy a korzystaniem

ze stypendiów. W tej grupie aż 95% an-

kietowanych regularnie korzysta z pomo-

cy materialnej, w tym co piąta z więcej

niż jednego rodzaju. Wnioski, które się

nasuwają są jednoznaczne – im więcej

studenci korzystają z pomocy socjalnej,

tym więcej starają się o niej dowiedzieć,

ale również im więcej o niej wiedzą, tym

więcej z niej korzystają. Największe zna-

czenie w tej grupie odegrało stypendium

socjalne, przy którym praktycznie wszy-

scy określili poziom swojej wiedzy jako

duży lub bardzo duży. W porównaniu

do pierwszej grupy, zasób wiadomości

dotyczący zarówno zapomogi losowej,

jak i kredytu studenckiego, a także sty-

pendium ministra jest dużo większy.

Cechą wspólną wszystkich grup

na pewno jest źródło informacji, z któ-

rego czerpią ankietowani. Przede wszyst-

kim jest to strona internetowa Uczelni,

która zawiera wiele treści pozwalających

rozwiać wątpliwości. Drugim popular-

nym źródłem są informacje zaciągnięte

od innych studentów oraz od pracowni-

ków Działu Spraw Bytowych.

W drugiej części badanie miało na celu

zweryfikowanie poziomu poinformowania

ankietowanych w zakresie poszczegól-

nych form pomocy materialnej. Studen-

ci mieli za zadanie określić jak oceniają

swój poziom wiedzy na ich temat, czyli

stypendium socjalnego, stypendium

specjalnego dla osób niepełnospraw-

nych. stypendium rektora dla najlepszych

studentów, stypendium ministra za wy-

bitne osiągnięcia, zapomogi losowej lub

domów studenckich.

Badania wykazały, że w zakresie sty-

pendium socjalnego respondenci ocenia-

ją swoją wiedzę dość wysoko – łącznie

40% deklaruje dużą i bardzo dużą wiedzę

na ten temat. W przypadku stypendium

socjalnego duża wiedza wśród respon-

dentów, może wynikać z dostępności tej

pomocy materialnej. Spośród wszystkich

form pomocy, właśnie ta jest najłatwiejsza

do uzyskania – uwzględniane jest jedynie

kryterium dochodu. Zasady pozyskania

się jasne i zrozumiałe, a tego typu sty-

pendium może być znane studentom

z poprzednich lat studiów.

Na temat stypendium specjalnego dla

osób niepełnosprawnych poinformowa-

-

roku

nie wykazuje jedynie 6% badanych, a aż

70% ocenia swoje zorientowanie w tym

temacie jako małe i bardzo małe. Mała

wiedza w tym zakresie może być wyni-

kiem małej ilości studentów niepełno-

sprawnych w stosunku do ogółu.

W przypadku stypendium rektora dla

najlepszych studentów aż 47% studen-

tów uważa, iż są dobrze poinformowani

w tym zakresie, 23% określa swoją wiedzę

jako przeciętną, a jedynie 27% deklaruje

niewiedzę. Powody takiego stanu rzeczy

mogą być podobne jak w przypadku sty-

pendium socjalnego. Ubiegać się o nie

mogą studenci, którzy w poprzednim

roku akademickim uzyskali odpowied-

nią średnią ocen oraz inne osiągnięcia

naukowe, artystyczne lub sportowe. Kry-

teria stawiane w celu otrzymania tego

stypendium powodują, że jest to druga

z najczęstszych form pomocy z jakiej

korzystają studenci.

Przy stypendium ministra za wybitne

osiągnięcia niewiedza jest deklarowana

przez 65% respondentów. Poinformowa-

nych jest jedynie 11%, a przeciętną wiedzą

wykazuje się 18% studentów, co wskazuje

na fakt, że jest to zagadnienie obce dla

badanych. Powodem tej niewiedzy, mo-

że być założenie z góry wśród studentów,

że nie spełniają warunków otrzymania

tej pomocy, mimo iż uprzednio nawet

się z nimi nie zapoznali.

Na temat zapomogi losowej studenci

równiej posiadają małą wiedzę. Jedynie

15% uważa, że nie jest im obca ta kwestia,

a 53% badanych ma odmienne zdanie

na ten temat. Taki stan może to wynikać

z wąskiego grona odbiorców tej pomocy.

Obcym tematem nie jest dla studen-

tów pomoc polegająca na zakwaterowa-

niu w domach studenckich – 34% uważa,

że ma na ten temat dużą lub bardzo du-

żą wiedze. Równocześnie jest to jedna

z trzech najpopularniejszych form po-

mocy, z której korzystają studenci.

Różne mogą być przyczyny przed-

stawionej wcześniej sytuacji. Pomocna

do oceny tych powodów okaże się ana-

liza struktury form pomocy materialnej,

z której korzystali badani studenci. I tak

oto 37% badanych była stypendystą rek-

tora, a ze stypendium socjalnego korzy-

stało ich aż 45%. W domu studenckich

mieszkało 28% respondentów, a 24%

w ogóle nie korzystało z żadnej pomocy

materialnej.

Podsumowując można wnioskować,

że wiedza na temat stypendium rektora

dla najlepszych studentów oraz stypen-

dium socjalnego jest tak duża właśnie

ze względu na ilość osób korzystających

z tego typu pomocy materialnej. Można

zaobserwować prawidłowość, że korzy-

stając z danego typu pomocy student

zgłębia wiedzę na jego temat.

Trzecia część badania miała na celu

zweryfikowanie źródeł pozyskiwania

przez studentów informacji na temat

pomocy materialnej, ocenę jakości prze-

pływu informacji jej dotyczących oraz

zaprezentowanie najbardziej prefero-

wanych kanałów pozyskiwania wiedzy.

Wśród nich wymienia się pracowników

Działu Spraw Bytowych, przedstawicieli

Samorządu Studenckiego, innych studen-

tów, stronę Uczelni, fanpage Parlamentu

Studenckiego na portalu Facebook, stro-

nę Parlamentu Studenckiego oraz rady

mieszkańców domów studenckich.

Badanie wykazało, że najpopularniej-

szym źródłem informacji jest strona inter-

netowa Uczelni. Aż 95% ankietowanych

korzysta z niej, aby pozyskać informa-

cje na temat pomocy materialnej. Może

to wynikać z łatwości dotarcia do potrzeb-

nych treści, możliwości znalezienia ich

w każdym momencie, a także zawartości

obowiązujących aktów prawnych.

Drugim źródłem, cieszącym się du-

żą popularnością, są pracownicy Działu

Spraw Bytowych. Ponad 47% responden-

tów pozyskuję informacje podczas roz-

mowy z nimi. Pracownikami są osoby

wykwalifikowane, doświadczone i posia-

dające dużą wiedzę w zakresie pomocy

materialnej.

Na trzecim miejscu uplasowali się inni

studenci. Ponad 40% osób, którzy uzu-

pełnili ankietę, pyta się innych studen-

tów o radę. Można wnioskować, że inni

studenci to osoby, które już wcześniej

korzystały z pomocy materialnej i umie-

ją przekazać osobom poszukującym in-

formacji wiedzę zdobytą na podstawie

własnych doświadczeń.

12% studentów odwiedza fanpage

UEK, a ponad 10% stronę parlamentu

UEK w celu poszerzenia swojej wiedzy

w omawianym temacie. Niski udział tych

kanałów może wynikać z nieświadomo-

ści studentów o możliwości lub błędnego

przekonania o braku możliwości znale-

zienia informacji na temat pomocy ma-

terialnej na tych stronach internetowych.

Do przedstawicieli Samorządu Stu-

denckiego z pytaniami o pomoc material-

ną, zgłasza się jedynie 8% ankietowanych.

Tak niski odsetek może wynikać z ko-

nieczności udania się do biura PSUEK,

co może stwarzać pewne problemy jak

takie jak: konieczność wygospodarowa-

nia dodatkowego czasu czy przełamanie

wstydu spowodowanego różnymi okolicz-

nościami. Studenci zazwyczaj preferują

formy komunikacji na odległość.

Z dostępnych źródeł informacji,

na ostatnim miejscu znalazły się rady

mieszkańców domów studenckich. Nie-

całe 2% respondentów pozyskuje od nich

informacje dotyczące pomocy materialnej.

Do pozyskujących informacji odnośnie

pomocy materialnej z tego źródła można

zaliczyć głównie studentów mieszkają-

cych w akademikach.

Respondenci także ocenili jakość prze-

pływu informacji związanej z poszczegól-

nymi źródłami informacji dotyczącymi

pomocy materialnej. Ogólnie poziom

przepływu treści na temat pomocy ma-

terialnej został oceniony na poziomie

dobrym.

Jeśli chodzi o poszczególne kanały

to stronę Uczelni 52% ankietowanych

oceniło bardzo dobrze lub dobrze. Mo-

że to wynikać z faktu, że Internet jest

w obecnych czasach powszechnym źró-

dłem pozyskiwania informacji. Na stronie

internetowej można też znaleźć najbar-

dziej aktualne i potwierdzone wiadomości.

Ponad 11% wypowiedziało się negatywnie

o stronie Uczelni jako źródle informa-

cji. Pracowników Działu Spraw Byto-

wych około 56% ankietowanych uważa

za dobre źródło, natomiast negatywnie

do ich pomocy jest nastawionych około

13% studentów. Przedstawicieli Samo-

rządu Studenckiego 19% respondentów

oceniło pozytywnie, a około 13% uważa,

że są złym źródłem pozyskania informa-

cji. Tylko 17% studentów dobrze ocenia

w tym aspekcie strona PSUEK. Inaczej

twierdzi 5% ankietowanych. Fanpage

PSUEK cieszy się ponad 22% poparciem

wśród osób, które uzupełniły ankietę,

STUDENCI

Event Focus – Studenckie Szkolenie

Branży Eventowej to cykl szkoleń

mających na celu przybliżenie

studentom krakowskich uczelni

mechanizmu działania branży wydarzeń.

Organizatorem jest Katedra Turystyki UEK

oraz Biuro Kongresów Urzędu Miasta

Krakowa przy wsparciu KNTR InvenTur.

Impreza realizowana jest w partner-

stwie merytorycznym Stowarzyszenia

Branży Eventowej (SBE) oraz Stowarzy-

szenie Organizatorów Incentive Travel

(SOIT).

Szkolenie będzie podzielone na 7 pa-

neli, dotyczących funkcjonowania rynku

spotkań w Krakowie – od oddziaływania

oraz usług B2B przez charakterystykę

branży eventowej po funkcjonowanie

i potencjał Convention Bureau.

Gośćmi wydarzenia będą wy-

bitni praktycy z branży eventowej:

Anna Nowakowska – Członek Zarządu

SBE ds. Edukacji, Olga Krzemińska-

-Zasadzka – właściciel agencji POWER,

vice presez SBE, Małgorzata Przygórska

– Skowron z Cracow Convention Bureau

UMK, Agnieszka Ciesielska właściciel

agencji Everitum, Bernadetta Podlińska

– Dyrektor Biura Zarządzania Areana

Kraków czy dr Krzysztof Borodako –

pracownik naukowy Katedry Turystyki

na Wydziale Zarządzania Uniwersyte-

tu Ekonomicznego, specjalizujący się

w tematyce przemysłu spotkań i opie-

kun merytoryczny nowej specjalno-

ści „Zarządzanie kongresami i dużymi

wydarzeniami”.

Szkolenie odbędzie się 14 kwietnia 2015

r. na terenie Kampusu UEK w pawilonie S,

sala nr 7 (II p.) w godz. 9:30 – 14:30.

Wydarzenie jest bezpłatne. Liczba

miejsc ograniczona.

Więcej informacji o szkoleniu, prele-

gentach plus formularz rejestracji:

http://eventfocus.syskonf.pl/

Zapraszamy!

dr Krzysztof Borodako

natomiast przeciwników tego źródła jest

około 6%. Innych studentów aż prawie

45% respondentów ocenia dobrze. Po-

zyskać informacje można przy każdym

spotkaniu lub każdej nieformalnej roz-

mowie. Natomiast około 10% ankieto-

wanych ma przeciwne zdanie.

Ankietowani zostali także zapytani

jakie źródło informacji odnośnie po-

mocy materialnej oferowanej studentom

są według nich najbardziej odpowiednie.

Nie zaskakuje fakt, że wśród studiują-

cych najbardziej popularnym środkiem

komunikacji w zakresie pomocy mate-

rialnej jest strona Uczelni (89% respon-

dentów). Studenci także bardzo chętnie

udadzą się do Działu Spraw Bytowych,

by od nich uzyskać odpowiedzi odno-

śnie wątpliwości dotyczących pomo-

cy materialnej (prawie 52% studentów).

Kolejnymi, najbardziej odpowiednimi

źródłami informacji dotyczącymi pomo-

cy materialnej są: fanpage PSUEK (30%

ankietowanych) i strona internetowa

PSUEK (14% studentów), studenci dzia-

łający w Samorządzie Studenckim (13%

ankietowanych), inni studenci (ponad

8% ankietowanych) i rady mieszkańców

domów studenckich (6% respondentów).

Badanie wykazało, że w niektórych

obszarach poziom poinformowania stu-

dentów o pomocy materialnej jest zado-

walający, a niekiedy bardzo duży. W po-

zostałych kwestiach, aby poprawić ich

wiedzę, warto wykorzystać popularne

kanały informacji, a zwłaszcza te prefe-

rowane przez ankietowanych.

Tobiasz Folak

EventFocus

www.conventionkrakow.pl

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Z tego tytułu nie mogło zabraknąć

także studentów kierunku Tury-

styka i rekreacja na UEK, którzy

pojechali doświadczyć światowej

branży turystycznej zgromadzonej w jed-

nym czasie i miejscu – na ITB w Berlinie.

W dniach 4-8 marca 2015 odbyła się

49 edycja targów, które organizowane

są nieprzerwanie od 1966 roku. W tym

roku targi ITB zgromadziły 10 096 wy-

stawców z 186 krajów na świecie i aż 175

000 odwiedzających. O rozmiarach tej

imprezy najlepiej świadczy miejsce ich

realizacji – 26 hal wystawienniczych o

łącznej powierzchni 160 km2. To wszystko

powoduje, że aby przejść i zapoznać się

z ofertą wszystkich wystawców potrzeba

co najmniej dwóch dni.

Wystawcami ITB Berlin były wszyst-

kie grupy zawodowe związane z szero-

ko pojętą turystyką i rekreacją. Oprócz

stanowisk poszczególnych krajów i re-

gionów prezentujących swoją ofertę

turystyczną, można było znaleźć m.in.

przedstawicieli międzynarodowych

związków turystycznych, biur podróży,

organizatorów podróży biznesowych,

przygodowych, ekologicznych czy kultu-

ralnych, firmy ubezpieczeniowe, wydaw-

nictwa, przedsiębiorstwa specjalizujące

się w technologiach i systemach kom-

puterowych wspomagających obsługę

ruchu turystycznego a także ambasa-

dorów hoteli, restauracji czy linii lotni-

czych oraz innych firm przewozowych.

Tegorocznym oficjalnym partnerem ITB

Berlin 2015 była Mongolia, która pod

hasłem „Podróż przez naturę” zachęcała

turystów do wyboru Mongolii jako miej-

sca destynacji wyjazdów turystycznych.

Impreza podzielona była na dwa bloki

tematyczne. W dniach 4-6 marca 2015

miały miejsce dni branżowe przezna-

czone dla przedstawicieli firm i orga-

nizacji z branży turystycznej, których

głównym celem było nawiązanie kon-

taktów biznesowych. Kolejne dwa dni

(7-8 marca) były dniami otwartymi dla

publiczności, przeznaczonymi dla osób

prywatnie zainteresowanymi podróżami

i ofertami turystycznymi i to właśnie

w tych dniach studenci turystyki mieli

możliwość dokładnego poznania oferty

turystycznej poszczególnych regionów

świata. Atrakcje dodatkowe takie jak

występny muzyczno-taneczne, pokazy

(np. masażu czy produkcji cygar), de-

gustacje oraz inne zabiegi promocyjne

dały okazję do bliższego poznania kul-

tury i obyczajów wiodących destynacji

turystycznych jak i mniej popularnych

turystycznie państw, takich jak np. Su-

dan Południowy czy Surinam. Godnym

uwagi był również pawilon reprezentu-

jący Polskę, gdzie uwagę uczestników

starały się aktywnie przyciągnąć m.in.:

województwo opolskie, małopolskie,

pomorskie czy wielkopolskie.

Wyjazd na Targi ITB Berlin to nie

tylko targi. To również możliwość po-

znania niemieckiej stolicy oraz innych

miast polskich i niemieckich. Tego-

roczny wyjazd poza wizytą w Berlinie

wzbogacony został o zwiedzanie polskiej

stolicy targów, czyli Poznania wraz z je-

go głównymi atrakcjami turystycznymi

oraz wizytą w Browarze Lecha. Za or-

ganizację tej imprezy odpowiedzialny

był mgr Michał Rudnicki, pracownik

Katedry Turystyki, który jako koordy-

nator warsztatów terenowych będących

w planie studiów kierunku Turystyka

i rekreacja na UEK opracował jej pro-

gram i cały czas czuwał nad jej prawi-

dłowym przebiegiem. Nadmienić należy,

że jego starania oraz przychylność władz

uczelni zaowocowały sfinansowaniem

tego wyjazdu (za co z góry dziękujemy

i wyrażamy wdzięczność), co świadczy

o dostrzeganiu ogromnego potencjału

przyszłych absolwentów tego kierun-

ku. Osoby uczestniczące w targach

ITB oprócz pozyskania doświadczenia

i ogromnych pokładów wiedzy mogły

przekonać się o możliwościach, jakie

daje branża turystyczna.

Ewelina Wojewodzic,

Patrycja Wachel,

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W tym artykule przedstawi-

my Wam co przygotował

dla Was tegoroczny Sztab

Juwenaliowy składający z je-

denastu dokładnie wyselekcjonowanych osób

z trzech najprężniej działających Organizacji

na UEK-u: Parlamentu Studenckiego, Nie-

zależnego Zrzeszenia Studentów oraz Era-

smus Student Network, a także przekonacie

się co ma Wam do powiedzenia Dyrektor

Juwenaliów UEK 2015 – Magdalena Mijał.

Czas do Juwe ucieka nieubłaganie, dlatego

zaczynamy!

147 dni. 3 528 godzin. 211 680 mi-

nut. Tyle czasu trwają przygotowa-

nia do dnia, w którym odbywa się

Koncert Główny. Tyle czasu ma je-

denastka śmiałków, która podjęła

się zadania, aby 14 maja Kampus

Uniwersytetu wypełnił się po brze-

gi ludźmi pragnącymi najlepszej

muzyki, świetnej zabawy i historii,

które miło się wspomina ale wstyd

opowiadać. Czy jest to możliwe? Jak

najbardziej tak! Najlepszym tego

przykładem jest zeszły rok, kiedy

wszystkie bilety zostały sprzedane

w liczbie ośmiu tysięcy. Komplet!

Poprzeczka została zawieszona wy-

soko, dlatego nie zwalniamy tempa

prac. Nie można przecież zapomnieć,

że Juwenalia UEK to nie tylko Kon-

cert Główny, ale także projekty, które

idealnie wprowadzają do klimatu

majowego święta. Co czeka nas

w tym roku? Poniżej rozkład jazdy!

29 kwietnia – Wybory Najmil-

szych Studentów UEK. W tym ro-

ku szykujemy dla Was wiele atrakcji,

w tym koło fortuny, przy którym

będzie można zgarnąć mnóstwo

nagród. Szykujcie się na świetną

zabawę połączoną z dużą dawką

humoru!

5-6 maja – X-tremalia. Na specjalnie

przygotowanym Skateparku odbę-

dą się ogólnokrakowskie zawody

deskorolkarzy, rolkarzy oraz BMX.

Dodatkowo turnieje jorkyball oraz

streetball. Jakby tego było mało,

będzie możliwość wzięcia udziału

w warsztatach Lacrosse oraz foot-

ballu amerykańskiego! 

7 maja – Przegląd Kapel Rockowych.

Ogólnopolski konkurs dla młodych

zespołów rockowych z ognistym po-

tencjałem. W tym roku startujemy

już po raz siódmy! W poszukiwa-

niach talentów od samego począt-

ku wspierają nas słynne osobistości

ze świata muzyki.

11 maja – UEK Gaming Stage. Pod-

czas tegorocznych Juwenaliów UEK

Grupa Projektowa chce trafić do gu-

stu każdego, zatem projekt UEK

Gaming Stage jest dedykowany dla

Was. Na finale będziecie mieli okazję

zagrać w przeróżne gry – od Worm-

s‘ów, przez konsole, aż po Heroesy 3!

W planach są też m.in. turniej po-

kera, Oculus Rift, Monopoly XXL

na żywo, automaty do gier i wiele

więcej.

12 maja – Fashion Night. Tegoroczne

wydarzenie promuje hasło „Młodzi

Zdolni”, pod którym skrywają się

liczni projektanci, styliści, firmy

czy blogerzy. Nie tylko ci znani, ale

w szczególności tacy, przed którymi

drzwi do świata mody wciąż stoją

szeroko otwarte.

13 maja – Zmagania Wydziałów.

Biorą w nim udział studenci UEK-u,

którzy reprezentują wydziały : Za-

rządzania, Ekonomii i Stosunków

Międzynarodowych, Finansów oraz

Towaroznawstwa. Podczas Zma-

gań Wydziałów studenci rywalizu-

ją w nietypowych konkurencjach

o puchar Rektora.

13 maja – Noc Kinowa. Gwieździste

niebo, piękny księżyc, koc, przyja-

ciele… i film! Z ogromnym entu-

zjazmem informujemy, że prace

do kolejnej edycji Nocy Kinowej

już trwają. Gwarantujemy mocną

dawkę dobrego kina, świetną at-

mosferę i mnóstwo atrakcji.

14 maja – Koncert Główny.

Aby być na bieżąco ze wszystkimi atrak-

cjami dotyczącymi Juwenaliów wystarczy

śledzić fanpage’e Facebookowe wyżej wy-

mienionych projektów, a na pewno żadna

informacja Was nie ominie.

Tak jak pisaliśmy na wstępie, mamy dla

Was kilka słów od Dyrektor Juwenaliów UEK

2015 – Magdaleny Mijał. Oto, co chciałaby

Wam przekazać.

„Gdyby był to standardowy wywiad, naj-

prawdopodobniej w tym miejscu dostałabym

pytanie “Dlaczego zgłosiłaś się na funkcję

Dyrektora Juwenaliów UEK 2015?”. Jestem

przekonana, że każdy student, który uczest-

niczył w Juwenaliach, potrafiłby sobie sam

odpowiedzieć. Myślę, że bardziej zaintere-

suje Was to, czego możecie się spodziewać

w maju tego roku, a w zasadzie już pod ko-

niec kwietnia, kiedy to zaczynamy zabawę,

bo przecież Juwenalia to nie tylko Koncert

Główny!

W tym roku postanowiliśmy zwiększyć

liczbę gwiazd, dlatego też będziemy mie-

li okazję pobawić się dłużej. Posłuchamy

zarówno młodych polskich artystów jak

i tych, którzy zajęli już znaczące miejsce

na polskiej scenie muzycznej. Zwieńczeniem

będzie występ gwiazdy zagranicznej, której

piosenki możemy usłyszeć we wszystkich

krakowskich klubach. Podczas koncertu, jak

co roku, będziecie mieli do dyspozycji strefę

gastronomiczną. W tym roku będzie ona

jednak zdecydowanie bardziej urozmaicona.

Jestem pewna, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Czekają na Was również dodatkowe atrak-

cje, ale żeby się o nich przekonać, musicie

koniecznie pojawić się na Kampusie już 14

maja! Jak już wspominałam Juwenalia to nie

tylko koncerty, ale także pozostałe projekty,

o których już czytaliście. Na wszystkie z nich

Was serdecznie zapraszam, mając nadzieję,

że zjawicie się tłumnie i będziemy się fan-

tastycznie bawić. Razem z całym Sztabem,

Koordynatorami projektów oraz Grupami

Projektowymi pracujemy już od listopada,

żeby trwające ponad dwa tygodnie Juwe-

nalia UEK 2015 zapadły w Waszej pamięci

na zawsze!“

To jak, będziecie tam z nami? ;)

Marcin Sarapata

Wtorek, 14 kwiecień, go-

dzina 10-16 – to da-

ta godna zapamięta-

nia, bo właśnie wtedy

na Uniwersytecie Ekonomicznym

w Krakowie zdecydowanie królować

będzie marketing!

Dzień Marketingu to projekt re-

alizowany przez Koło Marketingu –

Kolmark. Po raz piąty zapraszamy

studentów wszystkich uczelni kra-

kowskich (i niezależnie od kierunku)

do uczestnictwa w CERTYFIKOWA-

NYCH prelekcjach, których wspólne

ogniwo stanowią zagadnienia związane

z marketingiem. W tym roku naszymi

prelegentami są: Andrzej Kozdęba (ja-

mowie.to), Anita Kijanka (Wenusjan-

ki), Freshmail, Brand24 i VML. Projekt

ma na celu zapoznanie studentów z sze-

roko pojętym przekrojem marketingu,

dzięki czemu będą oni mogli zgłębić

temat, który ich (za)interesuje.

Dokładniejsze zestawienie prelekcji,

a także informacje o zapisach ukażą

się już wkrótce na stronie internetowej

Kolmarku (kolmark.uek.krakow.pl).

**

Zyskaj

rabatu przy zapisiena 2 semestry

kursu

500