Liksyon 2 para sa ika-11 ng Enero, 2020

Tatlong beses pumunta sa Jerusalem si Nabucodonosorupang lupigin ito.

Ang huling pagkakataon ay noong 586 BC. Sinira ang Jerusalem at ang mga Israelita ay nabihag sa Babilonia.

Ang ikalawa ay noong 597 BC. Kinuha ng hari ang mgapanday, mangagawa, at mga mahahalagang mga tao(kasama si Ezekiel).

Ang una ay noong 605 BC. Ang mga prinsipe ng bayan ay dinala sa Babilonia. Ang ideya ay doktrinahan ang mgaprinsipeng iyon para maging tapat sa Babilonia. Kasama sagrupong iyon sina Daniel, Ananias, Misael at Azarias.

Dios ang may kontrol. Daniel 1:1-2, 21

Pagsasanay:

Ginagawang pagano. Daniel 1:3-7

Pagkain. Daniel 1:8-16

Resulta:

Perpekto. Daniel 1:4, 17

Nakahihigit. Daniel 1:18-20

“At ibinigay ng Panginoon sa kaniyang kamay si Joacim na harisa Juda, sangpu ng bahagi ng mga kasangkapan ng bahay ng

Dios; at ang mga yao'y dinala niya sa lupain ng Sinar sa bahayng kaniyang dios: at ipinasok niya ang mga kasangkapan sa silid

ng kayamanan ng kaniyang dios.” (Daniel 1:2)

Ang tunay na Dios ay makikitang mukhang natalo at dios nahindi makakapagtanggol sa kanyang bayan.

Gayunman, ang mga salitang "ibinigay ng Panginoon …" ang nagpapabago sa lahat.

Ginagamit ng Dios ang Babilonia upang parusahanang kasamaan ng Kanyang bayan (Habakkuk 1:5-11).

Siya ang may control sa kasaysayan. Itinakda Niyaang parusa ng 70 taon. Ginamit Niya si Ciro upangmapalaya muli ang Kanyang bayan (Ezra 1:1).

Makakasiguro tayong ang Dios ang may control sa kasaysayan. Iingatan niya ang Kanyang bayan hanggang sa huli, hanggang saKanyang Ikalawang Pagparito.

“At pinanganlan sila ng pangulo ng mga bating: kay Daniel ang ipinangalan ay Beltsasar, at kay Ananias ay Sadrach; at kay Misael ay Mesach; at kay Azarias ay Abed-nego.”

(Daniel 1:7)Nais ni Nabucodonosor na gawing tapat na tagaBabilonia ang mga Hebreongprinsipe. Sinubukan niyang baguhin ang kanilang pananaw at pagsamba.

Binago niya ang kanilang tirahan, mula sa simplengJerusalem tungosa marangyang

Babilonia

Binago niyaang kanilang

mga pangalan, upang iugnayang kanilang

pagkakakilanansa mga dios ng taga Babilonia

Binago niyaang kanilang

pag-aaral, upang turuansila tungkol sa

kultura at relihiyon ng

Babilonia

Binago niya ang kanilang pagkain, upang sambahin

nila ang mga dios ng taga Babilonia

Kung tinanggap nila ang mga pagbabagong iyon, magiging maharlikang lingcod-bayan sila. Ipagpapalitba nila ang kanilang prinsipyo sa magaan at komportableng buhay?

“Nguni't pinasiyahan ni Daniel sa kaniyang puso na siya'y hindi magpapakahamak sa pagkain ng hari, o sa alak man na kaniyanginiinom: kaya't kaniyang hiniling

sa pangulo ng mga bating nasiya'y huwag mapahamak.”

(Daniel 1:8)

Mukhang, ang mga batangHebreo ay walang magawaupang tanggihan ang pagbabago.

Gayunman, ayaw ni Daniel na pagbigyan ang mgabagay na labag sa kanyangpananampalataya.

Kasama sa pagkain ng hari ang mgaipinagbabawal ng Dios (Levitico 11).Ang mga pagkaing iyon ay inihandog sa mg adios ng Babilonia. At ang pagkain nito ay bahagi ng kanilang pagsamba (Gawa 15:28-29).

Nagmungkahi si Daniel ng pagkain upangmaiwasan ang mga isyu. Maliban doon, humilinglang siya ng inuming makatutulong sa kanya namag-isip ng malinaw.

Higit sa lahat, nagtiwala siya sa Dios. Naniwalasiyang makagawa siya ng hindi pangkaraniwan samaiksing panahon (sampung araw).

“Marami sa mga nag-aangking Kristyano ngayon ang

nag-iisip na si Daniel ay masyadong particular at

sasabihing siya ay makitid at panatiko. Itinuturing

nila ang pag-kain at pag-inom na may maliit na

resulta upang mangailangan ng desididong pagtayo—

isa na ang kabilang sa posibleng pagtanggi sa bawat

kalamangan dito sa lupa. Ngunit ang mga

nagdadahilan ng ganoon ay makikita sa araw ng

paghukom na sila’y tumalikod sa ipinahayag na atas

ng Dios at nagtayo ng sariling opinion bilang basehan

ng tama at mali. Makikita nilang kung ano ang

inakala nilang hindi mahalaga ay hindi pinapansin ng

Dios. Ang Kanyang mga iniatas ay dapat sagradong

sinusunod.”

E.G.W. (Counsels on Health, p. 69)

“Tungkol nga sa apat na binatang ito, pinagkalooban sila ng Dios ng kaalaman

at katalinuhan sa lahat ng turo at karunungan: at si Daniel ay may

pagkaunawa sa lahat na pangitain at mga panaginip.” (Daniel 1:17)

Pumili si Aspenaz ng mga lalaking " walangkapintasan," (Daniel 1:4). Ito ay simbolong handog pasasalamat ni Nabucodonosorsa kanyang dios na si Marduk.

Lahat ng mga kabataan ay walang pisikal at mental na kasiraan. Ganunpaman, apat lang ang nagpakitang walang espiritwal na kasiraan.

Pinarangalan ng Dios ang kanilang katapatan sapagbigay sa kanila ng magandang pangangatawanat katalinuhang higit sa lahat ng mga Hebreongkabataan (v. 15, 17).

Binigyan din tayo ng karunungan ng Dios upangmanatiling tapat sa Kanya sa gitna ng mundongnabahiran ng mga kathang-isip at kasinungalingan.

NAKAH IH IG I T

Kailangan nilang matutunan ang mga bagayna laban sa kanilang paniniwala. Ngayon, kailangan din nating pag-aralan ang mgamaling bagay na itinuturong katotohanan.

Ang Dios ang may kontrol sa kasaysayan

Binibigyan tayo ng karunungan ng Dios upang magtagumpay sa mgamasungit na kapaligiran

Pinararangalan ng Dios ang sinumang magpasya na sumunod saKanya anuman ang sitwasyon

Salamat sa pasya nilang ipagtanggol ang kanilangpananampalataya, pagpapalain sila ng Dios sapamamagitan ng higit na kakayahangpangkaisipan. Nakapasa sila sa pasulit na may mgakarangalan!

Matututunan natin ang mga sumusunod mula sa kanilang karanasan:

“Si Daniel ay napailalim sa pinakamatinding

tukso na maaaring sumalakay sa mga kabataan

ngayon; ngunit siya ay tapat sa relihiyosong payo

na kanyang natanggap sa kabataan ng buhay.

Napapalibutan siya ng mga impluwensyang

tinatantyang magbabagsak sa mga mag-aalangan sa

pagitan ng prinsipyo at pagkahilig; ngunit ang

salita ng Dios ay nagpresenta sa kanya bilang isang

taong walang dungis. Hindi nangahas si Daniel na

magtiwala sa kanyang sariling kapangyarihang

moral. Pangangailangan para sa kanya ang

panalangin. Ginawa niyang kalakasan ang Dios, at

ang pagkatakot sa Dios ay namalagi sa kanya sa

lahat ng transaksyon ng kanyang buhay.”

E.G.W. (Fundamentals of Christian Education, cp. 8, p. 78)