KOMUNIKAT

MIESIĘCZNY n. 1 — 2020

Turyn – Valdocco 24 stycznia

MARYJA JEST Z NAMI I PROWADZI NAS NA DRODZE ZBAWIENIA

Rok 150 lecia założenia Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki stał się prawdziwie dla naszego Stowarzyszenia czasem łaski, gdzie dotknęliśmy obecności macierzyńskiej Maryi, która nam towarzyszy we wzmacnianiu naszej wiary w Jezusa Jej Syna, także, żeby móc doświadczyć miłosierdzia Boga przez każdego z nas.

Serce człowieka rzeczywiście zostało stworzone przez Boga i pragnie pogłębionego pokoju i miłości. Niestety pokój się zmniejsza na ziemi: wzrastają spory, serca mężczyzn i kobiet często się zatwardzają i oziębiają. Nienawiść i przemoc naznaczają życie tak wielu ludów i narodów. Wielu nie zna miłości Boga i oddaliło się od Niego; tak wielu jest duchowo chorymi i zdąża ku śmierci duchowej. Łatwo zapomina się Jezusa Chrystusa, Jego słowa i Jego miłość. W następstwie wiara gaśnie w wielu duszach a serce jest blisko materialnych rzeczy świata.

Maryja z macierzyńską troskliwością jest z nami i prowadzi nas, ażebyśmy nie utracili drogi zbawienia. Dzięki Niej także dzisiaj znajdują się ci, którzy wierzą i kochają, ci którzy starają się coraz bardziej zbliżać do Jezusa, którzy Go poszukują niestrudzenie. Są pokorni i cisi, którzy ból i cierpienie niosą w milczeniu, ze swoją nadzieją a nade wszystko ze swoją wiarą są apostołami miłości. Jezus przyniósł światło na ten świat; przyniósł dla tych, którzy chcieli je zobaczyć i otrzymać. Jest światło prawdy, pokoju i miłości. Maryja nas prowadzi po macierzyńsku do uczczenia Jezusa, do ukochania Go jak Ją. W ten sposób kiedy nasze myśli, słowa i uczynki zostały skierowane według Jego woli.

Także Wiązanka tego 2020 ‘’Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele’’ pogłębia werset ewangeliczny: ‘’Bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi’’, przypominając nam tak wieloma sposobami i różnorodnymi wyrażeniami, którymi Ksiądz Bosko zachęcał do kształtowania chłopców,11 ażeby umieli być wzrastającym światem bardziej sprawiedliwym i bardziej ludzkim. Tak wiele jest dziedzin w których są dobrzy chrześcijanie: dobrzy chrześcijanie w życiu codziennym oświeconym wiarą, w gorliwym postępowaniu, w zapale apostolskim i ewangelizacyjnym, w duchowości prawdziwie salezjańskiej, w misjach ad gentes, w odważnym wyjściu na obrzeża i zewnątrz własnych kręgów wygody…

W ten sam sposób są pierwszeństwa i kryteria do życia przez uczciwych obywateli w świecie: dając świadectwo o sprawiedliwości, solidarności, opieki nad najbardziej zranionymi, wychowując młodych do czynnego obywatelstwa i odpowiedzialnego oraz do służby w polityce, oddalając od siebie każdy przejaw deprawacji, przejmując się światem w ruchu i w migracji, do troski o dom wspólny, skutecznego przestrzegania Praw Ludzkich…Chodzi o wiarę, która wciela się w czasie i w historii.

Oby Maryja Wspomożycielka i ksiądz Bosko, nasz ojciec i założyciel, których upamiętniamy w szczególny sposób tego miesiąca stycznia, wspierali nas we wzrastaniu jako Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele.

Pan Renato Valera, Przewodniczący

Ksiądz Pierluigi Cameroni SDB, Kierownik duchowy

2

Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali ze sobą, sam Jezus przy-bliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonię-te, tak że Go nie poznali…Na to On rzekł do nich: «O, nie-rozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? ». I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. (Łk 24, 13-16; 25-27).

Sobór Watykański II przypisuje Słowu największą wagę(S.C. 24), stwierdzając z bardzo odważnym oświadcze-niem, że Kościół zawsze oddawał cześć Pismom Świętym jak samemu Ciału Pana(DV 21). Jesteśmy bardzo wdzięczni temu Soborowi, który otworzył całemu ludowi prosty i po-korny, wielki skarb Słowa Bożego, ogłoszony w macierzy-stym języku.

Bóg gromadzi nas, aby otwierać swoje serce i mówić do naszego

Powiedzieliśmy już , że każda celebracja jest spotkaniem. I że Kościół etymologicznie oznacza zgromadzenie zjednoczone poprzez słuchanie Słowa. To jest jego pierwszorzędna istota. ‘’Kościół, słuchając Słowa Bożego celebruje misterium Chrystusa, celem zba-wienia świata’’. Bóg osobiście gromadzi nas, ażeby mówić do serca i wejść w dialog z nami. Dlatego Bóg używa naszych słów mężczyzn i kobiet, ażeby powiedzieć nam jasno jak bardzo nas kocha, jak możemy być naprawdę szczęśliwymi, jakie plany ma dla świata lepszego i bardziej ludzkiego, w jaki sposób urzeczywistnił swoje plany za pośrednictwem Jezusa Chrystusa i nade wszystko, to czego chce w szczególności dla każdego z nas i dla wszystkich razem jako Kościoła.

Słowo staje się człowiekiem i rozkłada swój namiot wśród nas

Bóg nasz Ojciec nigdy nie przestawał rozmawiać z osobami. Ponadto, ‘’ Wielokrotnie i na różne sposo-by przemawiał niegdyś Bóg do ojców [naszych]przez proroków, a w tych ostatecznych dniach prze-mówił do nas przez ‘’(Hbr 1 , 1). Prolog Ewangelii Świętego Jana opowiada to w sposób wyjątkowy. Istotnie, kiedy przychodzi pełnia czasu, nadzieja się urzeczywistniła. Jezus, Słowo żywe Ojca, pozosta-je jednym z nas i stawia swój namiot pomiędzy mężczyznami i kobietami, ażeby nas nigdy nie więcej nie opuszczać. ’’A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata’’(Mt 28, 20).

Myśląc o tych słowach Zmartwychwstałego, liturgia wypracowała najpiękniejszy obrzęd z ewangelia-rzem na ambonie celem głoszenia Ewangelii. Przez tę procesję, zgromadzenie przyjmuje Chrystusa zmartwychwstałego, który przychodzi osobiście, ażeby rozmawiać i obwieszczać Dobrą Nowinę. W

Droga formacyjna 2019 – 2020 Zakotwiczeni do dwóch kolumn: Jezus Eucharystia i Maryja Niepokalana – Wspomożycielka

Luis Fernando Álvarez González, sdb

4. Chleb Słowa

3

rzeczywistości, jak mówi święty Augustyn. ’’Ewangelia jest ustami Chrystusa. Zasiadł już w niebie, ale nie przestaje mówić na ziemi’’. Czy Słowo Boga przemienia Twoje życie, twoje serce?

Słowo Boga w celebracji Eucharystii

Eucharystia czerpie z Słowa Boga, zawartego w Pismach, elementy liturgii Słowa, które pozwalają nam zarówno słuchać, jak odpowiadać Bogu i ukierunkować obfitujący dialog z Nim. Są one następne:

a) Czytania biblijne zawarte w lekcjonarzu i w ewangeliarzu.

b) Homilia, której ważność tkwi w słuchaniu Słowa jako dobrego nasienia i zastosowania go we wła-snym życiu i w rzeczywistości, jak czyni Maryja, pierwsza uczennica Pana.

c) Psalm responsoryjny, którego śpiew wyraża niezrównany ton liryczny i poetycki w głoszeniu Słowa.

d) Istotne i konieczne jest milczenie, które wyróżnia i podtrzymuje dialog osobisty z Panem

i rozważanie Słowa, na sposób, który mógłby przynieść owoc obfity w naszym życiu codziennym. Sło-wo się rodzi zawsze w milczeniu.

e)Modlitwa wiernych, która prosi w intencji potrzeb świata, najbardziej poszkodowanych i za Kościół. Dialog, jaki powszechnie jest znany, jest istotnym w każdym spotkaniu międzyosobowym. Ogłaszanie Słowa, z wysokości ambony, wyraża, że Bóg podejmuje inicjatywę: aklamację, milczenie, śpiew i wy-znanie wiary, które nas otwierają na adorację – zawierają odpowiedź modlitewną zgromadzenia. I w ten sposób, żeby Duch Święty przewodniczył i kierował naszą modlitwą w liturgii Słowa. Dlatego, słu-chanie Słowa jest już modlitwą!

Owocami obfitymi i soczystymi tego dialogu pomiędzy Bogiem i każdym z członków zgromadzenia celebrującego są: nawrócenie i wiara; pełniejsza zgoda na wolę Ojca; podążanie za Chrystusem i po-słuszeństwo Duchowi Świętemu. To tłumaczy dlaczego liturgia Słowa domaga się pewnej przestrzeni czasu szerokiego i wielkiego, wypełnionego milczeniem, w ten sposób, ażeby Słowo dane od Ojca w Synu owocowało w nas i powracało na nowo do Ojca pełnioną Liturgią przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Słowie wcielonym.

Jak regulują Twoje życie słuchanie, milczenie, dialog?

Sprawy które wyróżniają liturgię Słowa żywego

I to wyjaśnia także, że podejmujemy troskę z całym szacunkiem i troskę o godne głoszenie czytań, w sposób który całe zgromadzenie mogłyby przyjąć do swego serca dar Słowa o Życiu wiecznym. Bywa tak, że się wzbudza ‘’anamnezę’’(wspominanie, które zwraca obecnie to, co się przypomina)o cudach Boga przyniesionych w pełni w Chrystusie, które stopniowo się przekształci w szczere działanie łaski i chwałę Bogu. Bez ‘’anamnezy’’ nie może być celebracji, nie ma co przypominać. I bez dobrego czyta-nia nie ma ‘’anamnezy’’. Do wyróżniania uczestnictwa w liturgii Słowa przyczyniają się:

a) Znak z ambony, który wspólnie z ołtarzem i z miejscem stanowi główny ośrodek przestrzeni litur-gicznej Eucharystii. Jest stosownym, żeby było wydane odpowiednie rozporządzenie i szlachetne piękno,które wskazuje jasno ważność Bożego Słowa.

b) Godność i piękno ksiąg Słowa Bożego (lekcjonarz i ewangeliarz). Kościół na zawsze otrzymał wobec Słowa Bożego tę samą cześć co wobec Ciała Pańskiego.

c) Usłyszane głoszenie i ze zrozumieniem Słowa, zawierzonego jako skarb w odpowiedzialności lekto-rów. Słowo Boga powinno zawsze być czytane jak list dziecka lub małżonka. Jeśli te czytania nie są czytane dobrze, Słowo nie staje się wysłuchane i, dlatego nie ma dialogu między Bogiem a Jego Lu-dem.

d) Stosowne upomnienia, krótkie, wymowne, pełne ducha, które przygotowują do słuchania ducho-wego, szlachetnego i wiernego Słowa.

4

Słowo Boga nie tylko się czyta, celebruje się!

Mówić, że Słowo Boże się celebruje oznacza, że Bóg czyni to co mówi; lub lepiej, to w Eucharystii się wypełnia to co Słowo Boże zwiastuje. Innymi słowami, Słowo i celebracja są jedynym czynem kultu(S C 56), ponieważ odtwarzają tę samą jedność pomiędzy dziełami i słowami, która istnieje w historii zbawienia; i dlatego obydwoje przypominają tajemnicę Chrystusa i ją wyrażają obecnie każdy na swój sposób.

Z listu Księdza Generała na 150 lecie ADMA: ‘’Zawierz, zaufaj, uśmiechnij się’’

Maryja mistrzyni mądrości

Maryję przedstawia się księdzu Bosko jako mistrzynię mądrości we śnie w wieku dziewięciu lat. Ewangelista Łukasz szkicuje portret Maryi jako niewiasty mądrej, która strzeże i rozważa każdą spra-wę w własnym sercu. Mądrość biblijna, rzeczywiście się cechuje właśnie poprzez zdolność wchodze-nia w słuchanie Słowa Bożego które rozbrzmiewa w codzienności. Maryja jest prorokiem, ponieważ ma serce, które słucha, które umie się uczyć z rzeczywistości i umie rozpoznawać w niej znaki wkro-czenia Boga oraz Jego zbawienia. W maryjnych snach księdza Bosko, Maryję przedstawia się często jako niewiastę ludu: rzeczywistą, czynną, bogatą w mądrość doświadczenia życiowego. Maryja uczy księdza Bosko wychodzić z doświadczenia oraz widoku doświadczenia, unika abstrakcji, pobudza in-teligencję swojego ucznia. Jest widocznym, pod tym względem, wpływ matki Małgorzaty w wyobra-żeniu maryjnym księdza Bosko. Jak matka Małgorzata, ‘’czciciele ‘’ Maryi Wspomożycielki powinni być prorokami przez swoje życie, przez swoje posłuszeństwo pozwolić się powodować przez wyda-rzenia, budować skarb doświadczenia, pozwolić się prowadzić krok za krokiem przez Ducha. Są pro-rokami na pierwszym miejscu ponieważ są świadkami, potem ponieważ – są wychowawcami – są zdolnymi towarzyszyć innym na drodze życiowej.

The paper can be read at the following site:

www.admadonbosco.org

For every comunication you can contact

the following email adress: pcameroni@sdb.org

5

VIII Międzynarodowy Kongres Maryi Wspomożycielki: Z Maryją, Niewiastą wierzącą.

Wydarzenie, rozpoczynając w centrum słuchania Słowa, oczywistość jak wiara w Jezusa się przekazuje z osoby na osobę, z pokolenia na pokolenie, opowiadając cuda dokonane przez Boga. Wszystko to mając blisko Maryję, która przyjęła Jezusa w swoje dziewicze łono i przez to jest matką, mistrzynią i przewodniczką wiary, w sposób szczególny w towarzyszeniu młodym pokoleniom, w ich drodze do świętości.

Zakończenie

Podczas gdy składamy podziękowania za te 150 lat życia Stowarzyszenia Maryi Wspomożycielki, zobo-wiązujemy się, wierni charyzmatowi naszego świętego założyciela Rodziny Salezjańskiej, pozwolić się prowadzić przez Ducha Świętego poprzez odnowiony bodziec ewangelizacyjny i wychowawczy. Cho-dzi o niesienie wiary w Jezusa Chrystusa i miłości do Maryi wszystkim młodzieńcom, chłopcom, dziew-czętom, nastolatkom, szczególnie tym najbiedniejszym i potrzebującym(nie zapominajmy nigdy o nich). Chodzi o zasiewanie tej wrażliwości już w pierwszych latach w których chłopcy i dziewczęta przeżywają złoty wiek zauroczenia wartościami religijnymi, chodzi o współuczestniczenie w tej wierze w Jezusa i miłość do naszej Matki z licznymi przyjaciółmi, krewnymi, kolegami, bliskimi, znajomymi. Istota tego bodźca ewangelizacyjnego zasadza się na odnowieniu Stowarzyszenia z uwagą uprzywile-jowaną na rodzinę i nowe pokolenia, sprzyjając i troszcząc się o przyjaźń osobistą, otwarcie na wszyst-kich i na ducha służby, czyniąc nasze postawy głęboko ewangelicznymi Maryi: Jej gotowość do rozpo-rządzenia Bogu, Jej wierność w godzinie próby i krzyża, Jej duch radości i wydajność łaski z powodu cudów, które Pan działa.

Prawdziwe zawierzenie Maryi, pierwszej do bycia ewangelizowaną i pierwszą ewangelizatorką, jest dla nas wydarzeniem charyzmatycznym, które nam pozwala na świadomość bycia sługami i pośredni-kami łaski Boga. Maryja, gwiazda ewangelizacji, nas wspiera, jak czyni w Kanie Galilejskiej, żeby umieć przechwytywać prawdziwe pytania młodych i ludu, który Bóg kocha i nas zaprasza do zwraca-nia uwagi na swego Syna: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie » (J 2, 5).

6

AQUILA(WŁOCHY)

Wszyscy znają historię miasta Aquila i trzęsienia ziemi 6 kwietnia 2009, które spowodowało ponad 300 zmarłych, 1.600 rannych i tysiące wysiedlonych w mieście regionu Abruzji oraz w dziesiątkach okolic gra-niczących. Jeszcze dzisiaj po ponad 10 lat nie mówi się nam o tym, ponieważ rany są jeszcze otwarte, ale mówi się mało co się stało, ażeby odżywały (wspomnienia).

Jest 24 maja 2017. Także w Aquila tworzy się grupa ADMA. Dwudziestka osób przystępuje do Stowarzy-szenia, zobowiązując się do uczestniczenia w życiu liturgicznym, do przeżywania i pogłębiania pobożności do Maryi Wspomożycielki, do pielęgnowania przyjmowania środowiska chrześcijańskiego, do współpra-cowania z posłannictwem księdza Bosko. Stawać razem dla nas jest stało się dla nas koniecznością, mo-dlić się razem i znajdować pokój dla naszych dusz, świętować razem uroczystość oraz cieszyć się darem życia. To jest także nasz sposób czynienia wolontariatu, bycia obecnymi i stawać się użytecznymi w dzie-le, które się podejmuje. Przeminęło więcej niż dwa lata od założenia, zostało nas 27. Nie ma nas tak wielu ale jesteśmy bardzo zjednoczeni. Znajdujemy się na miejscu jako cel główny, jest nim bycie do rozporzą-dzenia domu, dla jakiejkolwiek potrzeby. I jest tak, że ktoś daje własne umiejętności techniczne poprzez prace ręczne, ktoś współpracuje z dyrektorem w formowaniu młodzieży, ktoś się wymienia podczas tygo-dni letnich chłopców, ktoś pomaga w pracach sekretariatu i administracji, ktoś po prostu uczestniczy w modlitwie. Jak piękną jest rzeczą zbierać się 24 każdego miesiąca na odmawianiu Różańca, lub raz kiedyś na Mszy na naszej drodze formacyjnej, lub na licznych chwilach świątecznych lub w niedzielę na Mszy.

Chcąc naśladować rodzinny sposób postępowania serdeczności, święta, jedności charyzmatu salezjań-skiego, następnie sposób postępowania oratorium, wszystkie soboty, prawie na zmianę i szanując rozpo-rządzalność rodzinną oraz obowiązki dotyczące rodziców i z pracy, znajdujemy się w tej kuchni, którą na-zywamy ,,żółtym domkiem,, dla przygotowania obiadu, bez zbytnich wymagań, około 45 chłopców klas

wyższych i trzecich średnich, którzy następnie przechodzą kurs formacyjny dla animato-rów. I jesteśmy także dla zebra-nia ich przyzwyczajeń, ich lę-ków i powrotów za każdym ra-zem rodziców, i poczuwać się do podziękowania pocałun-kiem lub objęciem, i czystym poruszeniem oraz nieskończo-ną delikatnością. Oni są na-szym bogactwem; są chłopcy, którzy uczęszczają do orato-rium, także dzieci rodziców sto-warzyszonych w ADMA oraz chłopcy, którzy przychodzą z innych dzielnic, którzy posta-nowili przeżywać swoją forma-cją chrześcijańską i współu-czestniczyć w ich młodości w tym środowisku, razem z inny-mi młodzieńcami.

COACALCO(MEKSYK) – PIELGRZYMKA DO BAZYLIKI W GUADELUPIE

4 grudnia 2019, w ramach święta Dziewicy Maryi z Guadelupe, które się obchodzi w Meksyku 9 grudnia, grupa ADMA Laura Vicuňa z Coacalco odwiedziła sanktuarium maryjne. Pielgrzymka miała za cel odwie-dzić i zawierzyć działalność Najświętszej Matce, także sformalizować przyjęcie 16 aspirantów, którzy na końcu formacji będą urzędowo przyjętymi do stowarzyszenia w następnym roku. Pielgrzymka ta stała się

KRONIKA RODZINY

7

pełną radości i uczucia ze strony aspirantów, którzy wyrazili Dziewicy swoje pragnienie poznania Jej i uko-chania Jej.

Odwiedziny zostały przeprowadzone przez 21 członków, 16 aspirantów i z animatorką duchową grupy sio-strą Guadelupe González Camarena, FMA.

Pielgrzymka jako wspólnota poprzez różne miejsca znaczące jak kaplica Cerrito, gdzie Dziewica Maryja z Guadelupy się uka-zała San Juan Die-go, ogrody na jego cześć i okoliczne kaplice. Pielgrzym-ka się zakończyła Mszą Świętą.

ZAŁOŻENIE ,,ADMA’’ w BETAFO /ANTSIRABE (MADASKAR)

Pobożność do Matki Bożej jest bardzo rozpowszechniona na Madagaskarze. Dziewica Niepokalana jest główną Patronką Madagaskaru. Salezjanie, od ich przybycia w 1981 roku, rozpowszechnili pobożność do Wspomożycielki.

W Betafo/Antsirabe.7 grudnia 2019 narodziła się pierwsza grupa ADMA.

Wcześniejsze przygotowanie od trzech lat, animowane przez siostrę Nunziatina Lo Bartolo, kierowało gru-pą czcicieli do zobowiązania. Podczas celebracji eucharystycznej, pod przewodnictwem Monsignore Rosa-rio Vella, Biskupa salezjańskiego, pierwsza grupa 23 członków wyraziła wolę kochania Matki Najświętszej z dziecięcą miłością, ażeby być apostołami pobożności do Maryi Wspomożycielki i zadawać sobie trud w wychowaniu młodzieży według charyzmatu Księdza Bosko. Róża-niec Członkom Stowa-rzyszenia został roz-dzielony.

Rodzina Salezjańska w Betafo jest bogata w liczne Grupy, które żyją charyzmatem Księdza Bosko: Salezjanie, Cór-ki Maryi Wspomoży-cielki, Wolontariuszki Księdza Bosko, Salezja-nie Współpracownicy, Byli Wychowankowie i Byłe Wychowanki, CMB(Wspólnota Misjo-narska Księdza Bosko)ADMA.

PIERWSZE STOWARZYSZENIE CZCICIELI MARYI WSPOMOŻYCIELKI – PIELGRZYMKA DO MEDJUGORJE

Grupa Rodzin z ADMA w Turynie, w towarzystwie księdza Pierluigi Cameroni, przeżyła ko-niec 2019 i początek 2020 z mocnym doświadczeniem wiary i braterstwa w Medjugorje. Poprzez wspinanie się na górę objawień i na Wzgórze Krzyża , uroczystości parafialne, od-wiedziny w różnych wspólnotach, które się poświęcają okolicznościom ubóstwa, spotkanie z widzącą Marja Pavlovic Lunetti, nastąpiły wytężone dni duchowości, odnowienie w wie-rze, prawdziwa pielgrzymka, która znaczyła drogę wszystkich uczestników. Nastąpiła także sposobność do dziękczynienia jako ADMA za dary otrzymane w 2019 podczas celebracji 150 lecia założenia.

Znaczące uczestnictwo około 20 dzieci, którym towarzyszyli rodzice potwierdziło wartość drogi wiary przeżywanej jako małżeństwo i jako rodzina oraz ukazało jak dzieci są napraw-dę nosicielami wielkich zasobów duchowych.

Wiara w Jezusa Chrystusa i miłość tak wielu pielgrzymów, pochodzących z tak wielu części świata, do Królowej Pokoju odnowiły nasze przyrzeczenie chrześcijańskie i zawierzenie Ma-ryi Wspomożycielce.