MÜJDENEDİR?B C

Müjde Koalisyonu KitapçıklarıEditörler: D. A. Carson & Timothy Keller

MÜJDENEDİR?

B C

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (2) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

Via Christus YayınlarıDavutpaşa Cad. Kazım Dinçol San. Sit.No 81/87, Topkapı, İstanbul, Türkiyehttps://viachristus.comyayinlar@viachristus.com

Müjde Nedir?Yazar: Bryan ChapellEditör: D. A. CarsonEditör: Timothy KellerÖzgün adı: What Is the Gospel?

ⓒ 2011 Müjde Koalisyonu. Bu kitabın her türlü yayın hakkı saklıdır ve izin ile kullanılmıştır. Telif hakkısahiplerinin yazılı izni olmadan bu yayın, makale tarzında yayınlar içinde bulunan kısa alıntılardan hariç herhangi bir biçimde basılıp çoğaltılması yasaktır. Kitabın metnini kullanmak isteyenler, telif hakkı sahiplerin izniiçin yayıncıya başvurmalıdır.

ISBN: 978-605-66445-2-8E-kitap: 978-605-66445-3-5Serti ka No: 16231Sürüm: mujde_nedir@ekran-30-g6620447*URL: https://yayinlar.viachristus.com/mujde_nedir

Çeviri: Alper GünayÇeviri Editörü: Kerem KoçDüzelti: Ferah YagnaliyevaKapak: Mehmet SezerDizgi: Caleb Maclennan

Fethiye Halk Kilisesi’nin yardımlarıyla Türkçeye kazandırılmıştır.

Bu kitapta kullanılan tüm Kutsal Kitap ayetleri, aksi belirtmedikçe, Kutsal Kitap Türkçe Yeni Çeviri’denalınmıştır. Kutsal Kitap © e Bible Society in Turkey (Kitab-ı Mukaddes Şirketi), e Translation Trust (YeniYaşam Yayınları), 2001, 2008. Tüm yayın hakları Kitabı Mukaddes Şirketi’yle Yeni Yaşam Yayınları’na ai ir veizin ile kullanılmıştır.

Dağıtım: Bu PDF yerel kiliselerin kullanabilmeleri için tek yönlü basıma uygun bir şekilde hazırlanmıştır veVia Christus Hizmetleri’nin internet sitesinde ücretsiz yayınlanmaktadır.

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (3) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

İçindekiler

Giriş 8Tanrı Bizden İstediği Her Şeyi Bize Sağlar 10Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır 15Tanrı Kusursuzlaştırdığı Kişileri Kullanır 22Notlar 24Müjde Koalisyonu 25

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (4) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

“Mesih İsa günahkârları kurtarmak için dünyaya geldi.”

1. T 1:15

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (5) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (6) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (7) jaguar / 2017-11-13, 18:02:08

K ardeşim David’in tutuklanmasına yol açan olayların üzerinden yıllar geçti. Büyür-ken, ailemin onun zihinsel kavrayışını tanımlamak için kullandığı en yumuşak söz,

“Çoğu kişiye göre öğrenmekte zorluk çekiyor”du. Zihinsel gelişimi durmuş olsa da, anneve babam yaşlanırken, David’in bedeni güçlenmiş, istekleri artmıştı. Onunla uğraşmanınyarattığı stres ve kendi sorunları, anne ve babamın ayrılmasına ve kardeşimle ilgili dahabüyük zorluklar yaşamalarına yol açtı. Bir yetişkin olarak David’in bağımsızlık arzusu vegelişim konusundaki yeteneksizliği sürekli bir endişe kaynağı haline gelmişti. Arkadaşlıkve eğlence için kurduğu ilişkiler belâ anlamına geliyordu ve bu ilişkiler beklenen şekildesonuçlandı. Tutuklanıp hapsedilmesi, aklının alabileceğinden daha fazlaydı.Hapishane hücresinde birisinin, ancak bir çocuğun zihinsel algısı ile hissedebileceği ezicikorkuyu deneyimliyordu. Bir köşeye büzüşerek titremeye başladı.

Kardeşimin belirgin korkusu, hücredeki başka bir adamın yüreğinde bulunan birşeyi canlandırdı. Kendi sorunlarına rağmen David ile Tanrı’nın merhamet dolu mesajınıpaylaştı: “Mesih sana yardım edebilir. O’na güven!”

Çocukken kilisede yapılan Pazar okulu derslerinde anlatılan gerçekler tekrar Da-vid’in yüreğine döndü. Böylece Tanrı’ya günahlarını affetmesi için dua etti ve Mesih’ekurtarıcısı olarak güvendi.

David, uzun bir süre hapishanede kalacak. Aynı zamanda Mesih ile de sonsuza dekbirlikte olacak, affedilmiş, yenilenmiş, değerlenmiş ve değişmiş olarak. Bu, kardeşim veMesih’e güvenen herkes için Müjde’nin ta kendisidir.

Müjde’yi kısaca “iyi haber” diye tanımlayabiliriz. Kutsal Kitap, Tanrı’nın vaadiniyerine getirmek amacıyla çaresiz haldeki insanları kurtarmak için bir Kurtarıcı yollaya-cağını, yaratılışın görkemini yenileyeceğini ve her şeyin üzerinde merhamet ve adalet ilehüküm süreceğini belirtmek için “iyi haber” terimini kullanmaktadır. Bu nedenle Müjde’-nin iyi bir özeti “Mesih İsa günahkârları kurtarmak için dünyaya geldi” (1. Timoteos 1:15)ayetidir.

Ruhsal gerçekler bunlarla sınırlı kalmasa da Tanrı bizleri kurtarır, yeniler ve ruhsaldurumumuzu yönetir. Tanrımız, Mesih aracılığıyla halkını, her şeyi etkilemiş olan insangünahının sonsuz sonuçlarından kurtarır. Kurtuluşumuz bizi de kapsamaktadır ama biz-den çok daha büyüktür.

Bu inanılmaz gerçeği daha fazla keşfetmeden önce Kutsal Kitap’ın bunları yalnızcabizi büyülemek için ilân etmediğini anlamamız gerekir. Tanrı bu gerçekleri, David gibi,senin ve benim gibi günahkârların, bizi kurtarmak için gelen İsa Mesih’in Rab olduğunuilân eden iyi habere güvenerek günahın suçluluğundan ve gücünden sonsuza dek özgürolması için açıklamaktadır. İlerleyen bölümler, bu iyi haberin anahtar noktalarıdır.

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (8) jaguar / 2017-11-13, 18:02:09

Tanrı Bizden İstediği Her Şeyi Bize Sağlar 9

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (9) jaguar / 2017-11-13, 18:02:09

Tanrı Bizden İstediği Her Şeyi Bize Sağlar1

Birisinin bizi “günahkâr” olarak tanımlamasından hoşlanmayız, özellikle de bu ifa-deyi azılı katiller ve çocuk tacizcileri için kullanıyorsak. Ama Kutsal Kitap, Tanrı’nınkesinlikle kutsal olduğunu ve hiç kimsenin O’nun kusursuzluğu ile kıyaslanamayacağını,O’nun dışında herkesin “günahkâr” olduğunu belirtir. “Günahkâr” ifadesi, basitçe Tan-rı’nın standartlarını yakalayamamak demektir. Eğer herhangi bir şekilde günah işlersek,Tanrı’nın amaçladığından farklı bir hale geliriz (Romalılar 3:23; Yakup 2:10). Bizi, O’nunkutsal doğasını yansıtmamız için yaratmıştır (1. Petrus 1:16). Hatamız yalnızca bizi incit-mekle kalmaz, aynı zamanda Tanrı ile olan ilişkimize de zarar verir (Efesliler 4:30).

Tanrı’nın BenzerliğiTanrı ile olan ilişkimizdeki sorunlar, ilk ebeveynlerimizin günahından ötürü insani do-ğamızın bozulması sonucunda başladı (Romalılar 5:12). Adem ile Havva’dan bu yana,her insan sevdiğini düş kırıklığına uğratmanın, başkalarını incitmenin ve birisinin ide-allerini terk etmesinin ne anlama geldiğini bilmektedir. Utanç ile pişmanlığın ne demekolduğunu biliyoruz. Yaşadığımız bu etkilerin asıl sebebini bilmiyor olsak da, bir ruhsalgerçeği yansıtmaktadır. Utanç ile pişmanlık duymamızın asıl sebebi, Tanrı’nın benzeyi-şinde yaratılmamıza rağmen, buna uygun şekilde yaşamamamızdır (Romalılar 3:10).

Tanrı’nın benzeyişinde yaratıldık (Yaratılış 1:26–27). Tanrı bizi kendi benzerliğindeyaratmıştır, öyle ki O’nu sevebilelim. Günah işlediğimizde doğamızın özüne aykırı hare-ket etmiş oluruz ve bu yüreğimizin derinliklerinde irkilme olmasına neden olur. Hisset-tiğimiz suçluluk, günahtan ötürü Tanrı ile ilişki içinde bulunma amacımızdan uzaklaştı-ğımızda ortaya çıkan yürek acımızdan kaynaklanmaktadır.

Tanrı, kendisi ile yakın bir ilişki içinde olabilmemiz için bizden kutsallık beklemek-tedir. Ancak doğamız ve eylemlerimiz bizi ondan uzaklaştırmaktadır. Bu durumu nasıldüzeltebiliriz? Biz düzeltemeyiz. Çünkü biz kusurlu yaratıklarız ve kendi kendimizi kut-sal hale getirme ihtimali, çamurlu bir elin beyaz bir tişörtü temizleme ihtimalinden farklıdeğildir.

Tanrı’yla olan bozulmuş ilişkimizi düzeltebilecek olan tek kişi yine Tanrı’dır ve böyleyapmakla, bizden talep ettiği kutsallığı sağlamaktadır. Tanrı ilk adımı atar (1. Yuhanna 4:19).Tanrı, Mesih aracılığıyla bizi günahımızın sonuçlarından kurtarır. Bizim temin edemeye-ceklerimizi sağlar, bu nedenle zaman zaman O’nun sağlayışını “Lütuf Müjdesi” olarakadlandırırız. Lütuf, –bir kişiye, onun temin edemeyeceği bir şeyin– “armağan” olarakverilmesi demektir; bu, kendisini çamura bulamış birisine temiz bir tişört verilmesinebenzer.

Tanrı’nın Kutsallığıİsa Mesih’in adı, bizi nasıl kutsal hale getirdiği konusunu açıklar. İsa, “kurtarıcı” anla-mına gelir; görevi, bizi günahımızın sonuçlarından kurtarmaktı. Ek sözcük olan Mesih ,gerçek bir isimden ziyade İsa’nın amacını tanımlayan bir sözcüktür. “Meshedilmiş” an-lamına gelen bir unvandır. Baba Tanrı, insanlığa kutsallık vermek için İsa’yı özel temsil-cisi olarak meshetmiştir. Tanrı, yüzyıllar boyunca peygamberleri aracılığıyla meshedilmişolanın halkını kurtaracağını vaat etmiştir (Elçilerin İşleri 3:18–20). Buna rağmen birçokinsan, meshedilmiş olanın Tanrı’nın Oğlu olması karşısında şaşkınlığa düşmüşlerdir.

Mesih, aramıza Tanrı’nın kusursuz benzeyişinde gelmiştir. Kutsal olmasına rağmeninsan niteliklerine sahipti (Galatyalılar 4:4–5; Filipililer 2:6–11). Tanrı’nın beden almış ha-

10 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (10) jaguar / 2017-11-13, 18:02:10

liydi. İsa, bir özellik dışında bizler gibiydi, bizden farklı olan özelliği ise günahsız ol-masıydı (İbraniler 4:15). İsa, kusursuz olmakla kalmamış, aynı zamanda Kutsal Ruh’unBakire Meryem’in rahmine gölge salması sonucunda dünyaya gelmişti. Bu sayede ori-jinal günahın yol açtığı ve diğer insanların paylaştığı bozulmuş doğaya sahip değildi(Matta 2:20–23).

Mesih’in kutsallığı bizim için iki şey yapmaktadır. İlk olarak bize Tanrı için nasıl ya-şamamız gerektiğini göstermektedir. Eğer bir yaşam sevgi ile dolu olur ve bencillikten tü-müyle uzak olursa, o zaman bu yaşam, İsa’nın yaşamına benzeyecektir (1. Yuhanna 3:16).O’nun sayesinde dolu bir yaşamın nasıl olması gerektiğini öğreniyoruz, tıpkı Tanrı’nınbizi bu amaçla yaratması gibi: tümüyle insan ama buna rağmen Tanrı ile tam bir pay-daşlık içinde. Peki ya bu tür bir davranış ve paydaşlığı gerçekleştiremezsek? O zaman neolacak? Bu durumda İsa’nın kutsallığının ikinci sağlayışına ihtiyaç duyarız. Bu sağlayış,Tanrı için yaşamanın neye benzediğini göstermekten ötedir ve bizim Tanrı’yla ve O’nunstandartlarına uygun şekilde yaşamamızı sağlamaktadır.

Tanrı’nın Adaletiİsa’nın kutsallığı, O’nu günahımız için kusursuz bir kurban haline getirmiştir. Bu, günü-müzde kulağa tuhaf gelmektedir, ancak Kutsal Kitap’ın baştan sona kadar verdiği mesajbudur. Günahlarımız Tanrı’yı rahatsız etmekten ötedir. Öyle ki insanlığın günahı tahminedilemeyecek ölçüde acıya yol açmıştır. Öfkemiz, istismarcılığımız, aldırmadığımız acı-lar ve görmezden geldiğimiz adaletsizlik Tanrı’nın gözünden kaçmamaktadır. Kutsal birTanrı, bu tür bir günaha karşı gözlerini kapayıp, kulaklarını tıkayamaz. Mağdurlar adaletiçin haykırır, Tanrı’nın merhameti ise doğruluğundan dolayı talep edilen İsa’nın kurbanıaracılığıyla sağlanır.

Tanrı’nın Oğlu hiç günah işlememiş olmasına rağmen, kendi isteği ile çarmıhta acıçekmiş ve bizim hak ettiğimiz cezaya çarptırılmıştır; bu, insanlığın ödeyebileceğindençok daha fazladır. Mesih’in doğruluğu, bizim bozulmuşluğumuz ve günahlarımız kar-şısında ağır basmaktadır. Kendisini bizim için feda etmesi tüm çağlar boyunca işle-nen ve işlenecek günahları bağışlatmaya yeterlidir (Romalılar 5:15–19; İbraniler 9:26–28;1. Petrus 3:18; 1. Yuhanna 2:2). Tanrı, Mesih’in kendisini kurban olarak sunmasını günah-larımızın cezası olarak kabul etmiştir (1. Petrus 2:24). Tanrı’nın adaletine karşı ödeye-mediğimiz borcumuzu ödemiştir. (Mezmur 47:7–9; Titus 2:11–14). O’nun kefareti bizimgünahlarımızı örtmüştür (1. Yuhanna 4:10). O’nun ölümü, bizi hak ettiğimiz cehennemcezasından kurtarmıştır (Galatyalılar 3:13–14).

Suçluluk ile boğuşan bizler için Mesih’in sağlayışı muhteşem bir haberdir. Günahnedeniyle suçlu olan bizler, borçlu olduğumuz Tanrı’nın yasasını ihlâl ettiğimiz için buborcu ödeyemeyiz, tıpkı hapishanede bulunan kardeşim David’in işlediği suçun bedeliniödeyememesi gibi. Ruhsal yoksulluğumuza rağmen Mesih gelip bu ruhsal borcu bizimyerimize ödemiştir, bu sayede David, sen ve ben tüm yüreğimizle utançtan uzak biryaşam sürdürebiliriz.

Mesih’in DoğruluğuMesih’in fedakarlığı (kendisini kurban olarak sunması), tanrısal adaleti tatmin etmiş-tir (Romalılar 5:20–21). Ruhsal konumumuz, ‘hiç günah işlememiş’ durumuna gelir(Yeşaya 1:18). Teologlar, Tanrı’nın açıkladığı yeni kutsal konuma “doğru kılınma” derler.Doğru kılınma, çarmıhta gerçekleşen inanılmaz bir karşılıklı değiş tokuşun sonucu-

Tanrı Bizden İstediği Her Şeyi Bize Sağlar 11

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (11) jaguar / 2017-11-13, 18:02:10

dur. Günahlarımızı yüklenmiş ve sonuç olarak bizi doğru kılmıştır (2. Korintliler 5:21;1. Petrus 3:18). O’nun gibi (kutsal) olabilelim diye, bizim gibi (günahkâr) olmayı seçmiştir.

Mesih’in günah için muhteşem sağlayışı, kardeşimle birlikte senin günahlarını vekendi günahlarımın büyüklüğünü itiraf etmemi sağlamaktadır. Tüm insanlar –yaşamla-rındaki en rezil kötülüklere rağmen– Mesih’in fedakârlığı sayesinde günahlarını bağışla-tabilirler.

Müjde dediğimiz iyi haberin kanıtlarından biri, bu makalenin başında bahse-dilen ayetin diğer kısmında yer almaktadır. Elçi Pavlus şöyle yazmaktadır: “Mesihİsa günahkârları kurtarmak için dünyaya geldi—Günahkârların en kötüsü benim.”(1. Timoteos 1:15). Pavlus, önceki yaşamında Mesih’e küfretmiş ve hatta takipçileriniöldürtmüştü. Ama şimdi elçi bu günahlarının bedelini ödeyen Mesih’in kefareti ileövünmektedir. Pavlus bunu günahlarının önemsizliğinden dolayı değil, çarmıhın yüceliğiyüzünden yapmaktadır. Çünkü İsa Mesih’in kendisini feda etmesi, en büyük günahlarıbağışlamaya ve en büyük günahkârların kefaretini ödemeye yeterlidir.

Tanrı’nın Sevgisiİsa Mesih’in sağlayışının bizi de kapsadığından nasıl emin olabiliriz? Mesih’in kendisibile bazılarının cehenneme gideceğinden söz etmektedir (Matta 23:33; Yuhanna 3:18). Busayede –herkes için yeterli olsa da– Mesih’in kefaretinin herkesi kapsamadığını biliyoruz.Peki bunun gerçekten bizi de kapsadığından nasıl emin olabiliriz? Bunun yanıtı, Tanrıbizden istediği her şeyi, bize sağlar düşüncesinde hatırlatılır.

Tanrı, bizden O’nun affını kazanmaya çalışmamızı talep etmemektedir. Bize, bazıönemli ruhsal görevler yerine getirmemiz gerektiğini ya da günahlarımızın bedeli kar-şılığında derin bir pişmanlık duyarak telafi etmek için çabalamamızı söylememektedir.Bunun yerine Müjde bize, Tanrı’nın yalnızca lütuf aracılığıyla bağışlanma sağladığınıbildirmektedir (Romalılar 3:23–24). Bizden sevgisini kazanmamızı talep etmekten ziyade,bu sevgiyi bize karşılıksız olarak vermektedir.

Eğer Tanrı’nın sevgisini kazanmak zorunda olsaydık O’nun, “Tanrın Rab’bi bütünyüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin” diyen en önemli emrini yerinegetirmek bizim için çok zor olurdu (Matta 22:37). Eğer insanların bize olan sevgileri,bizim onlar için yaptığımız işlerin seviyesine bağlı hale gelirse, onlara hizmet etmeyedevam edebiliriz ama onları sevmemiz mümkün olmayacaktır. Eğer bir anne veya babaçocuğuna, “Seni ancak matematikten beş alman, bulaşıkları yıkaman ve kediyi doyurmankarşılığında severim” derse, çocuk bu durumda itaat etse de, sevgileri son derece çıkarcıolan annesini veya babasını sevmez.

Bizden kendisini sevmemizi isteyen Rab, sevgisini karşılıksız olarak vererek bizimde O’nu sevmemizi sağlamaktadır. Kutsal Kitap, “Bizse seviyoruz, çünkü önce O bizisevdi” demektedir (1. Yuhanna 4:19). Tanrı, bize olan karşılıksız sevgisini göstermek içinilk adımı atmaktadır.

Antlaşma SadakatiKutsal Kitap bize, Tanrı’nın halkı ile yaptığı anlaşmalar konusunda da ilk adımı attığınıaçıklamaktadır. Bu anlaşmalar ile Tanrı halkını karşılıksız olarak sevmeyi vaat etmek-tedir. Anlaşmalar birer sözleşme değildir. Sözleşme, şartları yerine getirilmediği zamanfeshedilebilir ancak Tanrı’nın vaadi koşulların yerine getirilmemesi nedeniyle ortadankalkmaz. Tanrı halkının, “Biz sadık kalmasak da, O sadık kalacak. Çünkü kendi özüneaykırı davranamaz” demesi bundandır (2. Timoteos 2:13).

12 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (12) jaguar / 2017-11-13, 18:02:11

İsrail’in kölelikten kurtulması, Tanrı’nın vaade bağlı sevgisine ilişkin en iyi örnek-lerden biridir. Tanrı yüzyıllar öncesinden İbrahim’e onu ve soyunu seveceğine ilişkinvaatte bulunmuştur. Geçen zamana rağmen İbrahim’in soyu sadakat konusunda başarısızolmuştur. Tanrı, Musa’yı onları kurtarması için yollayıncaya kadar Mısır’da köle olarakyaşamışlardır. Kölelikten kurtulmalarından sonra Tanrı onlara, kutsal bir yaşam sürdü-rebilsinler diye On Emri vermiştir.

Bu olayların sırası, Tanrı’nın antlaşma sevgisini anlayabilmek için hayati öneme sa-hiptir. Çünkü Tanrı, daha yasayı vermeden önce halkını kurtarmıştır. Onları kurtarmakiçin kendisine itaat etmelerini beklememiştir (Yasa’nın Tekrarı 5:6). Onlara, “Bana itaatederseniz sizi severim” dememiş, aksine antlaşma sadakati uyarınca, şöyle seslenmiştir:“Seni sevdim ve seni kurtardım, bu yüzden yaşamına bereket getirecek bu yasalara uy-malısın.”

Tanrı’nın bize gösterdiği lütfu –biz O’nu sevmeden ve O’na itaat etmeden önceO’nun bizi sevmiş olması– Müjde’nin açıkladığı iyi haberin önemli bir bölümüdür(Romalılar 5:8). Eğer Tanrı bizi sevmeden önce yaşamımıza çeki düzen vermemizi iste-seydi, hapishanede bulunan kardeşim gibi hiç kimse için umut olmayacaktı. David’inyaşamı tam bir felaketti. Hatasını telafi etmek için hiçbir yol yoktu. Başkalarına verdiğizararı telafi etmek için ne fiziksel özgürlüğe, ne de zihinsel kapasiteye sahipti. AncakMesih’in onu sevdiği ve ona yardım edeceği gerçeğini kabul ettiğinde, günahla dolugeçen yıllara ve fiziksel sorunlara rağmen Mesih’in lütfuna kavuştu.

David’in yetişkinlik dönemi boyunca bizim ile konuşması basit cümlelerden ve ho-murdanmalardan ibaretti. Ama Mesih’in kendisi için duyduğu sevgiye güvenmeye baş-ladığı zaman bize mektup yollamaya başladı. Yazabildiğini bile bilmiyorduk. Dilbilgisiçocuklara özgüydü ama imanı konusunda olduğu gibi, zamanla bu konuda da ilerlemekaydetti. Hapishaneden bize şöyle yazdı: “Tanrı, O’na iman eden herkes için mucize şey-ler yapabilir. Ben Tanrı’ya iman ediyorum. Oğlu İsa Mesih’i, günahlarımız için ölmesiamacıyla yolladı. Tanrı dünyayı o kadar sevdi ki, biricik oğlunu verdi. O’na iman edenkimse ölmeyecek, ama sonsuz yaşama sahip olacak.”Yuhanna 3:16’yı kendi sözleri haline getirerek, tanıdığı herkese İsa Mesih’in Müjdesi’niduyurdu: O bütün dünya ve tüm günahlarımız için yeterlidir ve O’na iman eden herkesekapısı açıktır.

Mesih’e İmanMüjde, Mesih’e iman eden herkesi kapsamaktadır. Tanrı, dağlara tırmananların, bağım-lılıklarından kurtulanların, yoksullukta huzur bulanların ya da iyilik konusunda belli birseviyeye gelenlerin kurtarılacağını söylememektedir. O sadece, Mesih’e kurtarıcısı olarakiman edenleri kurtarmaktadır (Yuhanna 3:16).

David’in durumu, bizim bu tür bir imanın doğasını anlamamıza yardımcı olmakta-dır. Mesih’e iman etmenin bizlerde iyi bir şeyleri açığa çıkardığını ve bu sayede Mesih’inbize sevgi duyduğunu düşündüren hatalı fikre kapılmamalıyız. Bu düşünceye göre, imanbizi diğer insanlardan biraz daha iyi bir hale getirmektedir. Ancak bu tür bir iman tanımıhiçbir anlam ifade etmemektedir. Mesih’in günahlarımız için öldüğünü kabul etmek elçiPavlus’un Tanrı’ya küfrünü ve cinayetlerini nasıl telafi edebilirdi ki? Kardeşimin Mesih’eiman etmesi sonucu, suçlarının örtülmesi nasıl mümkün olabilirdi ki? Eğer Tanrı imanı-mızı adaleti ile tartsaydı, o zaman adil bir Tanrı olduğundan söz edemezdik. Bu nedenleTanrı’nın adaletini dengeleyenin, imanımız değil, Mesih’in bizim yerimize kendisini fedaetmesi olduğunu anlamalıyız.

Tanrı Bizden İstediği Her Şeyi Bize Sağlar 13

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (13) jaguar / 2017-11-13, 18:02:12

Eğer Tanrı’nın lütfunu kazanan imanımız ise, bu durumda kendi kurtuluşumuzdankendimiz sorumluyuz. Bu durumda bunun başarısını üstlenebilirdik. Ancak Kutsal Kitapaçıktır: Mesih kurtarır! İmanımız Tanrı’nın sevgisini kazanamaz ve onu hak edemez. Can-kurtaran tarafından boğulmaktan kurtarılan bir yüzücünün, “Hayattayım, çünkü benikurtarması için cankurtaranı çağırabilecek kadar iyi bir insanım” diyerek övünmesi netuhaf olurdu! Herkes, kurtarılan kişinin bu şekilde övünmesi için hiçbir nedeninin bu-lunmadığını bilirdi. Çünkü kurtarılışı, tamamen cankurtaranın iyi niyetine ve yeteneğinebağlıydı.

İmanımız sayesinde kurtuluşu hak ediyoruz düşüncesi, ‘çaba yeterli gücü sağlar’fikrini destekler, şüphesiz ki kurtuluşumuzun bir başkasına bağlı olması bu duruma birantitezdir. İnsanlar, yeterli ölçüde ruhsal bir çabanın ya da teolojik bir çalışmanın onlarayeterli imanı aşılayacağına ve bu yolla Tanrı’nın sevgisini garanti altına almış olacaklarınainanmaktadırlar. Ancak kurtuluşun üstün bir imana sahip olmamız sayesinde gerçekle-şeceği inancı, imanımızı iyi işlere bağlamaktadır, öyle ki bunun sonucunda diğerlerindendaha iyi iş çıkarmamız gerekir. Bu, boğulmaktan kurtarıldığı sahilde, “Kurtuldum çünkücankurtarana diğerlerinden daha güçlü tutundum” diye övünen adama benzer.

Kutsal Kitapsal imanı anlayabilmek için, ruhsal olarak hayatta kalabilmek amacıylaçabalamaktan dolayı tamamen bitkin düştüğümüzü ve kurtulabilmek için bütünüyle can-kurtaranın (İsa Mesih) gücüne ihtiyaç duyduğumuzu düşünmeliyiz. Umudumuz ima-nımızın gücüne bağlı olamaz –zayıflıklarımız ve taşıdığımız kuşkular bundan çok dahagüçlüdür– yalnızca İsa Mesih’in sağlayışına dayanmalıdır.

Kardeşimi hapishane hücresinde sınırlı zihinsel kapasitesi ile tükenmiş duygular vebüyük bir suçluluk içinde yere çökmüş bir halde hayal ettiğimde, kurtuluş umudununonun iman gücüne dayanmasını istemiyorum. Umudunun İsa Mesih’in sevgisinin gü-cüne dayanmasını arzuluyorum. David’in aklında ve yüreğinde başka hiçbir şey için güçbulunmamaktadır. Umudu, Tanrı’nın beğenisini kazanmak için bilgeliği, gayreti ve gücütükenen ve bunun ne demek olduğunu bilen elçi Pavlus’un umudu ile aynı olmalıdır. Pav-lus şöyle yazmaktadır: “İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tan-rı’nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir” (Efesliler 2:8–9).

İman çaba gösterilmesi gereken bir iş değildir, zihinsel bir egzersiz ya da duygusalbir deneyim de değildir. Tanrı’nın sevgisini hak etmek için yeterli imanımızın olmasıylaövünemeyiz. Bizi kurtaran iman, insanın boyun eğmesi ve tövbe etmesi aracılığıyla Tan-rı’nın bizi sevmesini gerektirecek hiçbir şeye sahip olmadığımızı açıklar. Günahlarımız-dan kurtulabilmek için yalnızca Mesih’e ihtiyacımız vardır. Tanrı’nın sevgisini kazana-bilmek için yaptığımız hiçbir şeye –iyi işlerimize, bilgece düşüncelerimize ve imanımızıngücüne– güvenmeyiz. Yalnızca Mesih’in kurtarışına güveniriz.

Yalnızca Mesih’e iman –Tanrı’nın bizi kabul etmesi için kendi arzularımızdan vazgeç-mek– Tanrı’nın yüreğimizde çalışıyor olmasının etkisidir, öyle ki tüm umutsuzluğumuzuve düş kırıklıklarımızı kendisine tam anlamıyla bağlanmamız için kullanır. UmudumuzMesih’ten başka hiçbir şeye dayanmadığında, her şeyden vazgeçip O’na döneriz. Pavlus’-un, sahip olduğumuz imanın bile Tanrı’nın armağanı olduğunu söylemesi bunun neden-lerinden biridir (Efesliler 2:8–9). Kurtaran iman, bizim kendi çabamızla sahip olabileceği-miz bir şey değildir. İşte bunun için Tanrı yüreğimizin O’nun için atmasını sağlamasaydı,ruhsal olarak ölü olurduk (Hezekiel 36:26; Efesliler 2:1).

14 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (14) jaguar / 2017-11-13, 18:02:12

Mesih’e Dayanmak

Kutsal Kitapsal iman, bilgimizin, gayretimizin yada kendimizi alçaltmamızın miktarınagüvenmek değil, en temelde Mesih’in yaptığı işe dayanmaktır. Çünkü Mesih’te kalmakiçin imanımızın gücüne dayanmıyoruz ama O’nun bizi kendisine çeken sevgisinin gü-cüne dayanıyoruz. Asansöre binen güçlü bir adam kendisini yükseltmek için kas gü-cüne değil, asansörün çelik tellerine güvenir; aynı şekilde Kutsal Kitapsal iman da ortayakoyduğumuz ruhsal çabaya bağlı değildir, sergilediğimiz ruhsal bağımlılığa dayalıdır.Mesih’e olan imanımızın gücüne değil, O’nda huzur bulduğumuz sevgisine güveniriz(Yeşaya 30:15; İbraniler 4:9–11). Zayıf ve karmaşık insani çabamız yerine, her şeye egemenRab’bin sonsuz ve sarsılmaz merhametine güveniriz.

Yüreklerimizi Tanrı’nın karşılıksız sevgisine açtıkça, tatlı ve şaşırtıcı bir esenlik keş-federiz (Romalılar 5:1–2). Tanrı’nın beklentilerini karşılayıp, öfkesini yatıştırmak için bit-mek tükenmek bilmeyen kaygılara sürüklenmek yerine O’nun sonsuz ve ilahi kabulünesahip oluruz (Efesliler 2:17–19). Ayrıca ruhlarımızı Mesih’e emanet etmekle, Tanrı’nın öf-kesinin yarattığı dehşetten kurtulduğumuzu fark ederiz. İmanımız sadece Mesih’in kurta-ran işinde olduğu için, Hristiyan hayatı Tanrı’yla iyi geçinmeye çalışmakla geçen yorucumonoton bir hayat değildir. Günahımızı örten, zayıflıklarımızı yenen, ve bize İsa’nın doğ-ruluğunu veren lütfuna güveniyoruz.

Artık Tanrı’nın bizi sevmesi için uğraşıp didinmiyoruz. Tanrı bizi sevmektedir veeğer Cennetin Kralı bize gülümsüyorsa, o zaman insanların bunun tersini yapıyor olma-ları veya hayatımızdaki durumumuzun acizliği bizi umutsuzluğa düşürmemelidir. İsterderin bir şekilde günaha batmış olalım, ister sıradan bir günahımız olsun, ister yaşamı-mızın dolu olduğuna inanalım ister boş, ister güzel bir evde yaşıyor olalım ister bir ha-pishane hücresinde ne durumda olursak olalım Tanrı’nın lütfu bizi Tanrı’nın huzurundaİsa kadar doğru saymaktadır. Tanrı bizi, Mesih’i sevdiği kadar çok sevmektedir. Tanrı’nınbu sevgisi, suçundan dolayı acı çekenler, yenilgileri nedeniyle pişmanlık duyanlar vegeleceklerinden korkanlar için huzur dolu bir rahatlık sağlar. Ancak Müjde’de var olaniyi haberler bunlarla son bulmaz.

Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır2

Tanrı’nın lütfu aracılığıyla doğru kılınmak gerçekten harikadır, ancak Tanrı’nın tümplanı bundan ibaret değildir. Mesih, bizi yalnızca geçmiş günahlarımızdan kurtarmaz,aynı zamanda kendisiyle birlikte sonsuz yaşamımızı güvence altına alır. Bu nedenle Me-sih, kendisine iman edenlere şöyle demiştir: “O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın,hepsi sonsuz yaşama kavuşsun” (Yuhanna 3:16). Tanrı’nın kurtarışı, bizi bir kaplanınsaldırısından kurtarıp ertesi gün tekrar ormana, tehlikenin göbeğine bırakmak şeklindedeğildir. Müjde, Tanrı’nın bizi ruhsal açıdan sonsuza dek güvende tutması için gereklişeyleri içermektedir.

Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır 15

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (15) jaguar / 2017-11-13, 18:02:13

Mesih ile BirlikTanrı bizi yalnızca İsa’yı sevdiği kadar sevmekle kalmaz, aynı zamanda lütfuyla bizikendi çocukları haline getirir. Elçi Yuhanna şöyle yazmaktadır: “Bakın, Baba bizi o kadarçok seviyor ki, bize ‘Tanrı’nın çocukları’ deniyor! Gerçekten de öyleyiz.” (1. Yuhanna 3:1).Ama nasıl olur da fiziksel olarak doğal yollardan doğan, anne ve babaya sahip olan bizlerTanrı’nın çocukları olabiliriz? Bunun cevabı lütfun geniş bir açıklamasının bulunduğu şucevapta saklıdır: Göklerdeki Baba tarafından evlat edinildik (Efesliler 1:5–6).

Bu evlat edinme süreci nasıl işler? Sürecin özünü belirtmiştik: Tanrı ile olan ruhsalyaşamımız için Mesih’e güveniriz. Ancak itiraf etmemiz gereken bir şey var ki bunungerçekleşmesi için, İsa’nın bizleri kutsal kılması gerekmektedir ve günahlarımızı fark edipdüşüncelerimizin, sözlerimizin, işlerimizin uygunsuzluğunu kabul etmemizde Tanrı’nınönünde doğru sayılabilmemiz için önemlidir. O zaman Tanrı bizi lütfu aracılığıyla doğrukılar, böylece huzuruna, doğru ve Tanrı’nın Mesih kadar sevdiği kişiler olarak çıkarız.

Ruhsal olarak tamamen bağımlı olma konusundaki tüm içeriği henüz tartışmadık.Eğer tüm mücadelemiz ruhsal yaşamı sağlamıyorsa, o zaman insan başarısının standart-larına göre ancak bir ölü kadar iyi olabiliriz. Kulağa tuhaf gelse de, Müjde bunun doğruolduğunu söylemektedir. Hatta bu ölüm, Tanrı’nın ailesine dahil olmak için yeni bir ya-şamın kapısıdır.

Mesih’in Ölümünde BirleşmekMesih’in, ne kadar büyük olursa olsun hiçbir iyiliğin insanı Tanrı’nın önünde aklamayayetmeyeceğini belirtmesinden sonra Pavlus şunları eklemektedir: “Mesih’le birlikte çar-mıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum.” (Galatyalılar 2:20). Bu sözler kulağa korkutucugelse de, Tanrı önünde kendi kutsallığımızdan ziyade Mesih’in çarmıhtaki fedakârlığınadayanmanın ne demek olduğuna ilişkin açık bir ifadedir. Umudumuz, bizim ne yaptı-ğımızdan çok O’nun ne yaptığı ile ilgilidir. Ruhsal durumumuz –kimliğimiz– O’nunlabirlikte bütünleşmiştir.

Mesih’in ölümünde birleşmek kulağa ürkütücü gelebilir, ama bu aslında iyi bir şey-dir. Eğer hepimizin O’nunla birlikte çarmıha gerildiği doğruysa, o zaman bunun anlamıtüm günahlarımızın, yetersizliklerimizin ve başarısızlıklarımızın da çarmıha gerildiğidir.Bizi ruhsal olarak Tanrı’dan uzaklaştıran her şey çarmıhta olduğundan dolayı Tanrı bizikendisine yakınlaştırabilir. Ama ruhsal olarak ölüysek bu tür bir yakınlaşma bize ne yararsağlar? Pavlus bize, ruhsal yaşamımızın –Tanrı’nın önündeki kimliğimizin– artık başkabir kaynaktan doğduğunu hatırlatarak bu sorunun yanıtını vermektedir.

Mesih’in Yaşamında BirleşmekYalnızca Mesih’in ölümünde değil, aynı zamanda Mesih’in yaşamında da O’nunla bir-leşmiş durumdayız. Pavlus şöyle yazmaktadır: “Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Ar-tık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor” (Galatyalılar 2:20). Bu sözler bize yalnızcaMesih’le birlikte yeni bir yaşamı garanti etmiyor, aynı zamanda Müjde’nin anahtar niteli-ğindeki bir yönüne de vurgu yapıyor, öyle ki bu konuya şimdiye kadar çok az değindik:Diriliş!

Mesih, günahlarımız yüzünden çarmıhta acı çektiğinde, aynı zamanda insanlığınTanrı’nın yolunu terk etmiş olması nedeniyle uğradığı ceza da ortadan kalkmış oldu.Tanrı Adem’e, sözünü dinlemezse kesinlikle öleceğini söyledi (Yaratılış 2:17). Adem’-in günahı, kutsal Tanrı ile insan yüreği arasındaki yaşam bağını parçaladı. Tanrı, ya-nıt olarak Kutsal Ruh’un gücüyle Mesih’i ölümden dirilterek, ilk günahın yarattığı etki-

16 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (16) jaguar / 2017-11-13, 18:02:14

nin Mesih’in çarmıhta kendisini kurban olarak sunmasıyla ortadan kaldırdığını gösterdi(Romalılar 8:11; 1. Korintliler 15:15–20).

Mesih’in ölümünden sonraki yaşamı, Tanrı’nın günahı ortadan kaldırıp bize sonsuzyaşam sağlayacağına ilişkin vaadinin gerçek olduğunu kanıtlamaktadır. Günahımız Tanrıile olan ilişkimizi sona erdirmeyeceği gibi, bu dünyadaki yaşamımızın sona ermesi deO’nunla olan ilişkimizi sona erdirmeyecektir. Çünkü ölümlü bedenimiz toprağa karış-tığında, ruhumuz Tanrı ile olan paydaşlığına sonsuza dek devam edecektir. ArdındanTanrı’nın ölü bedenlerimizi tekrar dirilteceği zaman gelecektir, tıpkı İsa Mesih’i dirilttiğigibi. Böylece hem bedende, hem de ruhta Mesih ile birleşeceğiz, ancak Müjde’nin bukısmına daha sonra değineceğiz.

Şimdilik önemli olan, Mesih’in dirilmesiyle birlikte her imanlının ruhunun haliha-zırda Mesih ile birleşmiş olduğunu anlamasıdır. Mesih, ölmüş olmasına rağmen hayatta-dır, ruhumuzda yaşamaktadır ve bizimle ruhsal bir birlik içerisindedir. Pavlus’un, “Mesihbende yaşıyor” dediğini hatırlayın. Eğer ancak bir ölü kadar iyiysek (çünkü ne yaparsakyapalım Tanrı’nın huzurunda durma hakkını elde etmemize yetmez), o zaman İsa bizdeyaşamaktadır (çünkü Ruh’u bizimkiyle birliktedir). Bu durumda Mesih’in kimliğine sa-hibiz demektir. O’nun nitelikleri –bilgeliği, kutsallığı ve doğruluğu– bizim akılsızlığımı-zın, günahımızın ve isyanımızın yerine geçer (1. Korintliler 1:31). Bunun için Elçi Pavlus,Mesih’in yaşamımız haline gelmesinden ötürü sevinç duymaktadır (Koloseliler 3:4) ve“Çünkü benim için, yaşamak Mesih’tir” (Filipililer 1:21) der. Mesih’le olan ruhsal birleş-memizin sonucunda bize utanç veren her şey ölüdür ve Mesih’i onurlandıran her şey isebizimdir.

Aile AyrıcalıklarıMesih’in kimliğini paylaştığımız için, Tanrı’nın ailesinin birer üyesiyiz (İbraniler 2:11).Ne kadar kötü bir geçmişe sahip olduğumuzun hiçbir önemi yoktur. Çünkü eski olangitmiştir. Onun yerine Mesih’te yeni bir yaşama kavuştuk (2. Korintliler 5:17). Mesih’lebirleşen herkes aynı O’nun gibi Tanrı çocuğudur. Bu “evlat edinme” durumu ile Tanrıbize, kimliğini paylaştığımız Mesih’i onurlandırabilmemiz için, özel güvenceler verir.

Değişmeyen Konum

İlk güvence, değişmeyen bir konumdur. Kardeşim David suçundan dolayı cezaya çarp-tırıldığında, hapishaneye gönderilmeden önce aileme onunla nezarethanede görüşmesiiçin izin verildi. Babam gözyaşları içinde, hapishaneye yollanmak üzere olan ama Mesiharacılığıyla yakın bir zamanda kurtulmuş olan kardeşim için eski bir ilahiden şu alıntıyıyaptı:

Hapishaneler birer saray olur,Mesih orada benimle kalırsa.3

Duygu dolu bu sözlerle babam kendi sevgisini ve Mesih’in esenlik veren sevgisini Davi-d’e gösterdi. David, babamı küçük düşürmüş ve ona ihanet etmiş olmasına rağmen, hâlâonun oğluydu. David’in yaptıkları bu ilişkiyi değiştirememişti.

Aynı şekilde, bizim eylemlerimiz de Tanrı ile olan ilişkimizi değiştirmez (İbraniler 10:14).Günah işleyip sevgisine ihanet ettiğimizde bile O’nun çocukları olmayı sürdürürüz.Ruhsal konumumuz bizim yaptıklarımıza değil, Mesih’in bizim için yaptıklarına bağlı-dır. Mesih bizde yaşadığı sürece, Baba bizi sever. Bu sonsuz merhametin getirdiği gü-

Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır 17

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (17) jaguar / 2017-11-13, 18:02:14

vence bizde Tanrı’yı onurlandırma ve günah işlediğimizde O’na dönme isteği uyandırır(Romalılar 2:4).

Tanrı bizi disipline ederek, isyanımızın daha zararlı sonuçlarından uzaklaştırmayaçalışabilir, ancak bu bizi daha az sevdiği anlamına gelmez. Göklerdeki Babamızın, bizidisipline etmekteki amacı bize yardımcı olmaktır, bize zarar vermek değil. Tanrı’nınen ağır disiplini altındayken bile sonsuz bir sevgi ve ruhsal bir koruma altındayızdır(İbraniler 12:5–11). Tanrı’nın çocukları olarak O’nun gözündeki ruhsal konumumuz asladeğişmez.

Sürekli KorunmaDeğişmeyen konumumuz nedeniyle Tanrı’nın sürekli koruması altındayız. Bu sürekli ko-ruma vaadine karşılık, gerek Hristiyan şehitlerden, gerekse acı ve trajedi ile karşı karşıyakalan imanlılardan haberdar olan bazı kişiler, bu sözlere alaycı bir kahkaha ile karşılıkverebilirler. Ancak Tanrı’nın koruması gerçek ve güvenilirdir.

Devamlı denemelerden geçen biri Tanrı’nın sürekli korumasına nasıl inanıp güvene-bilir? Bunun yanıtı, bu yaşamın varoluşumuzun sonu olmadığını ya da yaşamımızın enönemli bölümünü oluşturmadığını hatırlamakta saklıdır. İsa, “Bedeni öldüren, ama canıöldüremeyenlerden korkmayın. Canı da bedeni de cehennemde mahvedebilen Tanrı’dankorkun” demiştir (Matta 10:28).

Tanrı, bizim ebedi konumumuzu güvence altına alma konusu ile bu dünyadaki geçiciyaşamımızı kolaylaştırmaktan çok daha fazla ilgilenmektedir. Bu nedenle yaşamımızınetrafını ruhsal bir çit ile sarmaktadır, öyle ki hiçbir şey bu çiti aşıp içeri giremesin ve ebedikonumumuza zarar veremesin. Ayrıca, Tanrı bizi Mesih’i sevdiği kadar çok severken,nasıl olur da aynı zamanda bizim sonsuza dek cehenneme atılmamıza yol açacak bir de-neyimi tecrübe etmemize izin verebilir ki? Düşmüş olan bu dünyada birçok zorlukla kar-şılaşacağız (Yaratılış 3:17–19), ancak Tanrı bizi O’nunla olan ilişkimizden koparıp atacakhiçbir şeye izin vermez (Romalılar 8:35–39).

Karşılaştığımız denenmelerin esas nedenlerini Rab onları cennette bize açıklayıncayakadar bilmemiz pek mümkün değildir, ancak yine de Tanrı’nın genel amacını bilmek-teyiz. Pavlus, “Tanrı’nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikteher durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz” demiştir (Romalılar 8:28). Bu inanılmazbir vaattir: Evrendeki hiçbir olay tesadüfe bağlı değildir. Tanrı, halkının iyiliği için herşeyde etkindir. Pavlus, “iyi” olanı açıklamak için, Mesih’e benzer kılınmamız amacıylaher şeyin bir arada çalıştığını söyler: “Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğanolsun” (Romalılar 8:29).

Tanrı, ailesini genişletmek ve olgunlaştırmak için çalışmaktadır, öyle ki cennette Me-sih benzerlerinin sayısı artsın. Bizi karakter olarak Mesih benzerliğinde inşa etmek, mer-hametli hale getirmek ve bunu başkalarına göstermek için Tanrı bu dünyada denenmeler-den geçmemize izin vermektedir. Bu denenmeler bizi geçici şeylere karşı duyduğumuzaşırı sevgiden uzaklaştırmakta ve Tanrı’nın çok değerli olan sonsuz önceliklerini anla-mamızı ve bunlar için yaşamamızı sağlamaktadır (2. Korintliler 4:17). Her şeye rağmen,Tanrı bizi dayanamayacağımız denenmelerden geçirmez (1. Korintliler 10:13), bizi sevgidolu varlığından mahrum bırakmaz (İbraniler 13:5), denenmelerin ortasında imanımızıarttırır ve yüreğimizi güçlendirmek için bizi daha sık bereketler (Ağıtlar 3:23).

Tanrı, bizim iyiliğimiz için gerekli olan gözyaşı ve kahkahalarımızın değerini bilmek-tedir. Bu nedenle kardeşim David’in bir gece hapishane hücresinde şöyle yazmış olmasınaif bir davranıştır: “Anne ve babamı kırdığımı düşündüğüm zaman çok üzülüyorum. Bu

18 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (18) jaguar / 2017-11-13, 18:02:15

yüzden dua edip uyumadan önce biraz ağlayacağım.” Entelektüel birisi, bunca gözyaşınaizin veren Tanrı’ya dua edilmesini küçümseyebilir. Fakat David’in gözyaşları, yaşamındaTanrı’nın parmağı olduğunun inkârı değildi aksine bu durum onda dua etme ihtiyacıoluşturuyordu. David, Tanrı’nın geçmiş isyanı ve acıları konusunda onun yüreğinde ça-lışacağına ve bu durumu iyiliği için kullanacağına inanıyordu. O dönemde David, Tan-rı’nın kendisinde tamamlamakta olduğu büyük işin farkında değildi, ancak kısa süresonunda Tanrı ona duanın gücünü öğretecekti.

Kişisel GüçEvlatlığa kabul edilişimizin üçüncü güvencesi kişisel güçtür. Tanrı’nın her şeyi, vaadiuyarınca iyi amacı için kullanmasından daha harika olan şey, bunu yapma yöntemidir.Örneğin; her durumun bize yararlı yönde işlendiğine dair vaat, duayla ilgili bir bağlamiçerisinde bulunuyor. Elçi önce, “Ne için dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz” der (günü-müzde her şeyi bildiğini iddia edenlere karşı ne büyük tezat). Sonrasında Pavlus şunuekler: “Ne için dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz, ama Ruh’un kendisi, sözle anlatılamaziniltilerle bizim için aracılık eder… Çünkü Ruh, Tanrı’nın isteği uyarınca kutsallar içinaracılık eder” (Romalılar 8:26–27). Vay canına! Biz Tanrı’yı en iyi sonucun ortaya çıkmasıiçin yönlendirmeyiz, ancak Kutsal Ruh dualarımızı kusursuz bir yakarışa çevirerek Tan-rı’nın isteğinin yerine gelmesini sağlamaktadır.

Tanrı’nın isteğinin yerine gelmesi için isteklerimizi daha büyük bir gayretle sunarken(Matta 6:10) Tanrı, her şeyi iyiliğimiz için bir araya getirerek bize yanıt verir. Tanrı, dün-yayı bizim için yeniden şekillendirmektedir, öyle ki ruhsal olarak bizim için en iyi olangerçekleşsin. Dualarımız sayesinde, yeni bir gerçeklik için Tanrı’nın yardımcı yaratıcılarıhaline geliriz. Dua ettiğimiz için her şey değişir, ama bu dualarımızın gücünden ya daiyiliğinden değil; dua ettiğimiz Tanrı’dan kaynaklanır.

İsa’nın Rab olmasının açıklanması, Yeni Antlaşma yazarlarının iddialarından ensık görülenlerindendir. Bu basit bir söylemden ibaret değildir, ayrıca her şeyi yara-tanın, vaat ettiği gibi halkını göksel bir güçle kurtaracağının ilanıdır (Markos 1:15;Elçilerin İşleri 2:36; 10:36). Bu güç, her şeyin tamamlandığı günde kusursuz bir şekildeaçıklanmış olacaktır, hatta şimdi bile tüm dualarımız sayesinde gerçek bir şekilde hisse-dilmektedir.

Ailem, bu Müjde vaadinin boş olmadığını fark etti (Yeşaya 65:24; Efesliler 3:20). Kar-deşim David’in annem ve babam için ağlamasının bir nedeni de onların ayrı olmasıydı.Yıllarca süren gerginlikler sonunda onları birbirinden kopardı ve bu durum kardeşimindenenmesini daha da zor bir hale getirdi. İman etmesinden sonra David, yaklaşık 15yıldır ayrı yaşayan yaşlı annemiz ile babamızın tekrar bir araya gelmesi için dua etti. Benise bu duaların ne kadar boş olduğunu ona söylemek istemedim. Ancak, Kutsal Kitapsalgerçeklere yüreğimde tekrar yer vermem gerektiği konusu bana hatırlatılmak üzereydi.

En büyük kız kardeşimin düğününden birkaç hafta önce annem arayarak, babamlabirlikte gelmek üzere bir plan yaptıklarını söyledi. “Aynı otelde ve hatta aynı odada ka-lacağız” diye de ekledi. Şaşkınlık içindeki suskunluğum sırasında şöyle fısıldadı: “Buutanılacak bir şey değil. Unutma ki, biz hâlâ evliyiz.”

Anneme, “Babamla aranız düzeldi mi?” diye sordum. Gözyaşları içinde cevap verdi:“Kardeşinin sorunları ile uğraşırken, omuz omuza vermemiz gerektiğini bir kez dahaöğrendik.” Ardından ben de ağladım ve en ufak şey dahil her şeyi, hatta dünyanın utançduyacağı şeyleri bile iyi amacı uyarınca ve bilgece kullanan Tanrı tarafından büyülendim(1. Korintliler 1:27). Tanrı’dan, daha fazlasını beklemeliydim. Ama zihinsel açıdan sınırlı,

Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır 19

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (19) jaguar / 2017-11-13, 18:02:16

suç işlemiş, hapsedilmiş küçük kardeşim Tanrı’nın sözüne tam bir yürekle inandı ve yar-dım etmesi için O’na dua etti. Tanrı da onu en iyi şekilde yanıtladı.

Yaşları 79 ile 82 olan anne ve babam kardeşimi hapishanede ziyaret ettiklerinde,dikenli tellerle kaplı kapıya doğru el ele tutuşarak yürüyorlar. Ben de benimle birlikteinanma cesareti gösteren herkese: “Müjde gerçektir ve dünyayı değiştirir” diyorum. Tan-rı’nın dileğimizi tam olarak istediğimiz şekilde yanıtlayacağını ya da yaşamımız boyuncadualarımızın sonuçlarını her zaman göreceğimizi vaat etmiyorum, ama bir konuda vaattebulunuyorum –çünkü Kutsal Yazılar aynı şeyi yapmaktadır– Tanrı, kendisini sevenleriniyiliği için her şeyde çalışacaktır.

Ruhsal BüyümeEvlat edinilmemizle güvence altına alınan kişisel güç, yalnızca dış dünyamızı değil, aynızamanda içsel varlığımızı da kapsamaktadır. İman etmiş olanlar, kendi yaşamlarının Kur-tarıcı’ya yücelik getirmesinden başka bir şey için bundan daha samimiyetle dua etme-mektedirler. Buna rağmen ayartılar ile kuşatılmış ve sık sık ruhsal zayıflıklarımız nede-niyle yenilgiye uğratılırız. Bu zorluklar karşısında Müjde Tanrı’nın çocuklarına dördüncübir güvence vermektedir: Tanrı bize, günah ile mücadele etmemiz için gerekli ruhsal kay-nağı sağlamıştır.

Mesih benzerliğinde olgunlaşıp büyüme sürecine “kutsallaşma” denir. Tanrı Sözü’-nün olgunlaşmamıza yardımcı olmak üzere sağladığı birçok pratik yol vardır. İlk olarakKutsal Kitap bize, Tanrı’nın bizden beklentisini açıklamaktadır. Tanrı bizim bunu tahminetmemizi beklemez. Bunun yerine Tanrı bize bazı talimatlar vererek ruhsal yaşamımı-zın güvence altında kalmasını ve O’nu yüceltme arzumuzun yerine gelmesini sağlar.Dünya, Tanrı’nın yasalarını yaşamdan keyif almanın önündeki bir engel olarak görse de,Hristiyan olan bir kişi bu talimatların Tanrı’yı hoşnut ettiğini ve bize ruhsal bir tatminsunduğunu bilir.

Böylece dünyanın aldatmacasına kanmamış oluruz. Çünkü Tanrı bize sözlerindenöğrenmemiz ve dua aracılığıyla O’nunla iletişim kurmamız gerektiğini, halkı ile birlikteibadet etmemiz ve kutsallaşma yolunda olgunlukla yürüyen kişilerden yardım almamızgerektiğini söylemektedir. İşte bu “lütuf araçları” ile kutsallaşma yolunda büyürüz. Lütufaraçlarının yarattığı etki önemlidir, çünkü hepimiz doğal süreç olan öğrenmeye ve dav-ranmaya yatkın doğal yaratıklarız. Susarsak su içmemiz sağlanır; ayartı ile boğuşursak,Kutsal Kitapsal yönlendirme ile bundan uzak durmamız sağlanır.

Ancak kutsallaşmamız sadece doğal bir süreç değildir. Kutsal Kitap ruhsal savaşınbedene ve kana karşı değil, kötülüğün göksel yerlerdeki ruhsal ordularına karşı oldu-ğunu söylemektedir (Efesliler 6:12). Bu mücadele, insanın gösterebileceğinden daha fazladirenç gerektirmektedir. Bu nedenle Rab, lütuf araçlarını bizim ruhsal zafer kazanma-mızda doğaüstü bir güç olarak kullanır.

Ruhsal güç yaşamımıza imanla girer, Tanrı Sözü bunu “Mesih’te yeni yaratıklar”diyerek açıklar. Mesih yüreğimize girmeden önce günaha karşı direnemezdik. AncakMesih bizi dönüştürür. Kutsal Ruh’unu vererek bizi günaha karşı ikna eder ve direnci-mizi güçlendirir. Şeytana karşı çaresiz değiliz (Koloseliler 1:13). Elçi Yuhanna şöyle yazar:“Çünkü sizde olan (Kutsal Ruh), dünyadakinden (Şeytan) üstündür” (1. Yuhanna 4:4).Mesih’i ölümden dirilten Ruh içimizde yaşayan ve günaha karşı zafer kazanmamızı sağ-layan Ruh’tur.

Şeytan bizi hâlâ günaha karşı direnemeyeceğimiz ve yenilgiye uğramanın doğal ol-duğu konusunda ikna etmeye çalışır. Ancak Tanrı Sözü, direnebileceğimizi ve artık doğal

20 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (20) jaguar / 2017-11-13, 18:02:16

güçlere bağlı olmadığımızı bize açıkça deklare eder (Romalılar 8:11). Ama eğer zaferinmümkün olmadığına inanırsak, o zaman savaşı baştan kaybetmişiz demektir. Bu nedenleTanrı Sözü gerçeğine bağlı bir iman, ruhsal zaferin başlangıcıdır. Lütuf araçlarının kulla-nımı imanı destekleyip güçlendirmektedir.

Ruhsal GüvenlikLütuf araçlarının bir diğer amacı da, her savaşı kazanamasak bile, Tanrı tarafından se-vilmeye devam edileceğimizi bilme konusunda derin bir inanç var etmektir. Bir dostumbüyük bir bilgelikle bana şunları yazmıştı: “İman yaşamında büyüyen bireyler, bu bü-yüme gerçekleşmese bile Tanrı tarafından daha az sevilmeyeceklerini bilen kişilerdir.”Bu kulağa, olanaksız ve ters bir şey gibi geliyor. Eğer insanlar düşüşlerinin Tanrı’nınsevgisini azaltmayacağını bilirlerse, o zaman günahlarında ısrar etmezler mi? Evet, bazıisyankâr ve duyarsız kimseler lütfu istismar edecektir, ancak Tanrı’nın Ruhu’na boyuneğenler böyle değildir.

Tanrı’nın değişmeyen sevgisinin kutsallaşmamıza nasıl yardım ettiğini anlamadanönce anahtar bir soruyu yanıtlamamız gerekir: “Günahın yaşamınızda egemen olmasınaizin veren şey nedir?” Yanıt: “Yaşamınızda günahın bu kadar egemen olmasının nedeni,onu seviyor olmanızdır.” Eğer günahın ilginizi çeken bir tarafı olmasaydı, o zaman sizisınayacak hiçbir gücü olmazdı. Bir soruya daha bakalım: “Günahın yerine sevgiyi nasılgetirebiliriz?” Buna şöyle bir cevap vermemiz gerekir: “Çok daha büyük bir sevgi ile.”Mesih’i günahtan daha fazla sevdiğimizde O’nu hoşnut etmeyi, günaha karşı hoşgörügöstermeye tercih ederiz (Yuhanna 14:15). Mesih için duyduğumuz sevgi, günaha gücünüveren kötülüğe karşı duyduğumuz sevgiyi yok eder.

Ve şimdi son bir soru: “Mesih’i sevmenizi sağlayan şey nedir?” Kutsal Kitap’ın ya-nıtı yine basittir: “Bizse seviyoruz, çünkü önce O bizi sevdi” (1. Yuhanna 4:19). Mesi-h’i gerçekten seversek, O’nu hoşnut etmek isteriz. Bizi, Mesih’i hoşnut etmeye yöneltenen büyük istek ise, Rab’bin sarsılmaz ve bitmeyen sevgisine ait bilgiden kaynaklanır(Ağıtlar 3:22–23). O’nun çocuklarına karşı olan değişmez lütfu, bizlerin kutsallık adınasahip olduğu en güçlü motivasyondur.

Kardeşim David, hapishaneye girdikten kısa süre sonra kargacık burgacık bir el ya-zısıyla, Kutsal Kitap ayetlerini ve dua grubunun söylediği ilahilerin sözlerini mektup ileyollamaya başladı. Ayrıca her mektubunu, “Tanrı sizi korusun” diye imzalamaya baş-ladı. Hapishanede benim bilemeyeceğim birçok denenme ve ayartılar ile karşı karşıyaolmasına rağmen, Tanrı’nın görkemini duyurma konusunda kendisini bir araç olarakgörmekteydi. Yaşamının, deneyimlediği lütfu yansıtmasını istiyordu. Hiç kimse onu busözleri yazmaya zorlamamıştı, zorlayamazdı da. Ancak Mesih’e olan sevgisi yaşamındaonu yönlendiren bir güce dönüşmüştü, nitekim bunu da Mesih’in karşılıksız sevgisini vetükenmeyen lütfunu tadanlar bilirler.

Sonsuz MirasTanrı çocuklarının beşinci güvencesi mirastır (Efesliler 1:14; 2:7). Kutsal Kitap, Tanrı’nınevlat edinilmiş çocuklarının mirasa Mesih ile birlikte ortak olduklarını söylemektedir(Romalılar 8:17). Bu kısa bölümde, iyi haberin ancak birkaç temel noktasına değinebiliriz.İlki sonsuz yaşamdır. İmanlılar öldüğünde ruhları hemen görkemli Baba’nın huzurunayükselir (1. Korintliler 5:8; Filipililer 1:21–24). Ölür ölmez tam bir kabule, tam bir sevinceve tam bir huzura kavuşuruz; ama bütün hikâye bundan ibaret de değildir (Luka 23:24).Bir gün Mesih tekrar geri gelecek ve başlangıçta çok iyi yarattığı dünyayı yenileyecektir(Yeşaya 65:17–19; Romalılar 8:21–23). İnsanlığın Aden bahçesinde tadını çıkardığı her şey

Tanrı Bize Sağladığı Her Şeyi Kusursuzlaştırır 21

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (21) jaguar / 2017-11-13, 18:02:17

tekrar eski haline getirilecektir, öyle ki tüm dünya Tanrı’nın eksiksiz bir sağlayışına veacının tamamen ortadan kalktığına tanıklık edecektir (Vahiy 21:4).

Yaratılış tekrar eski haline getirilecek ve biz ruhta, bedende ve düşüncede yenilenece-ğiz (1. Korintliler 15:52–54). Hapishanedeki kardeşim David, Tanrı’nın yalnızca merhame-tini bilmekle kalmayacak, aynı zamanda bedeni tekrar saflığına, zihni sağlığına ve bütün-lüğe kavuşacaktır. Kardeşim meleklerden bile daha görkemli olacak (1. Yuhanna 3:2–3).Özgürce yeni yaratılışın içine karışacak, gözleri parlayacak ve yüreği etrafını saran gü-zellikler karşısında büyük bir sevinç duyacak. Bu dünyadan çoktan göçmüş ve cennetegirmiş olan ailem, kardeşim ve Mesih’i seven herkes ile birlikte cennette tekrar birleşe-cektir (1. Selanikliler 4:14–18). Rab’bin sofrasında ziyafete katılacağız, O’nun iyiliğindensevinç duyacağız ve Tanrı’nın lütfu ile kusursuz bir şekilde yarattığı dünyadan sonsuzadek zevk alacağız. Dünyaya gelerek günahkârları muhteşem kurtuluş planı ile kurtaranRab, varlığımız dahil tüm dünyayı ve her şeyi yeniden başlangıçtaki haline getirecek vebu yeni dünya içindekilerle birlikte varlığını sonsuza dek sürdürecektir (Vahiy 21:1).

Tanrı Kusursuzlaştırdığı Kişileri Kullanır4

Bireysel AmaçMesih’in –kefareti ile açıkça ortaya çıkan– halkı ve dünya için duyduğu büyük sevgi, O’nuseven herkesin üzerinde derin bir etki yaratmıştır. Çünkü O’nu, O’nun sevdiği kişileri vesevme biçimini seviyoruz. İşlerinde ve sözlerinde kötü olanı takip eden kardeşim David,Mesih’e imanından kısa bir süre sonra şöyle yazdı: “Mesih’i o kadar çok seviyorum kiinsanların O’nun adını boş yere kullanmalarına dayanamıyorum. Onlara, Mesih’in nekadar iyi olduğunu göstermek istiyorum.” Mesih içimizde yer ettiğinde, O’nun yüreğibizim yüreğimiz haline gelir (Romalılar 6:4–11).

Mesih’i seven bireyler, O’nun sevdiklerini severek Mesih’i hoşnut etmek isterler. O’-nun elçileri olarak kayıp kişilere, elleri olarak ihtiyaç sahiplerine ve sesi olarak ezilen-lere ulaşmaktan sevinç duyarız. Ayrıca tüm insanların ihtiyaçlarının sağlandığı yaratılışınkâhyası olarak da O’na hizmet etmekten büyük haz alırız. Mesih’in ailesi genişlediği veherhangi bir ırka, bölgeye, sınıfa ve kültüre bağlı olmadan insani sınırların ötesine geç-tiği için sevinç duyuyoruz. Mesih’in bizdeki sevgisini açıklayarak, Mesih’in kutsal amacıolan sonsuz kurtuluş planını bizim de bir zamanlar keşfetme ihtiyacı içinde olduğumuzuanımsıyoruz.

Boş ve günahlı yaşamlarımızdan kurtarılmış olduk (1. Petrus 1:18). Mesih, bozuk olanbizlerden yararlı bir şey ortaya çıkarmıştır. Mesih’in işi, kardeşimin yanı sıra hatası nede-niyle onunla birlikte hapishaneye girmiş olan adamla henüz bitmemişti. Bu adam başkabir ırktan olsa da kardeşimle birlikte aynı imanı paylaşıyordu ve ikisi de Mesih’in sevgi-sini ve sonsuza dek ruhsal kardeş olduklarını biliyorlardı.

Zamanla, gelişim konusunda engeli olan kardeşim hapishanede insanlar tarafındanyardım gördü, öyle ki bu insanların geçmişi ve ırkı onları toplum içinde birbirindenayırıyordu. David sevginin önyargılarından daha büyük olduğunu öğrendi ve Mesih’insevgisini paylaşmak için bir araç oldu. Kendisinden farklı olanların arkadaşlığına karşıduyduğu güven, hapishane duvarları arasında, cennetteki ebedi ve görkemli bir kardeş-liği başlattı.

22 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (22) jaguar / 2017-11-13, 18:02:18

Amaçta BirlikMesih’in bizi değiştiren amacına bireysel olarak ve aynı zamanda topluluk olarak da-hil oluruz. Kilise aracılığıyla, Mesih’in iyi haberini sözle ve yapılan işlerle duyururuz,böylece krallığı yürekten yüreğe ve tüm uluslara yayılır (Koloseliler 1:22—2:4). Mesih’inkrallığı, Kutsal Yazılar’ın ilk sayfasından itibaren açıklanan bir öyküdür. Tanrı, ardındanacı dolu bir yaratılış bırakmayacaktır. Dünya ve sakinlerinin yıkımına yol açan ihaneterağmen, Tanrı onları terk etmeyecektir. İnsanları kurtaracaktır, öyle ki lütfunu tanısınlarve yaysınlar. Kurtuluş günahkârlar içindir, ama ayrıca Tanrı kurtuluşunu yine bu gü-nahkârlar aracılığı ile yayar. Kilisede toplanıp Rab’bin iyiliği için şükrederiz, O’nun içinyaşamamız konusunda birbirimizi teşvik eder ve diğerlerine Mesih’in insanı değiştirensevgisini anlamaları ve bunu deneyimlemeleri konusunda yardım ederiz.

Gözlerimizin önüne açıkça serilmiş olan kurtuluş hikayesi bizim içindir, bizi bunadahil ederek güçlü bir şekilde sarıp kucaklamaktadır. Kendimiz dışında, başkaları ilebirlikte yerine getireceğimiz bir amacımız bulunmaktadır, Mesih’in bedeni ile birliktetoplu olarak bu kimliğimizi kutlarız. Tanrı bize toplu olarak bütünleşme ve katılım im-kânı sağlamakta, krallığının güçlenmesi yolunda her şeyi görkemi için dönüştürmektedir(Efesliler 1:21). Böylece teşvik edici, yönlendirici, güçlendirici ve bağışlayıcı bir toplulukolarak yaşayarak, üzerinde bulunduğumuz bu dünyayı doğru yönde dönüştürmek üzerebir tuz ve ışık haline gelmekteyiz (Matta 5:13–16; Efesliler 3:10–21).

Kurtuluş Sağlayan AmaçMesih’in yürekleri değiştiren işine katılma ayrıcalığına sahip kişiler olarak, bu muhteşemamaç uyarınca kurtarıldık. Kralımızı onurlandırıp O’nun lütfunu yaşamımızın her ala-nında –ilişkilerimizde, işimizde, dinlenmemiz ve tapınmamız sırasında– yansıtırız. Me-sih, tüm yaşamı kapsayan krallığını büyütürken, O’nun taşıdığı görkemi yaşamımızın heralanında yansıtırız.

İnançsal ve dünyasal farklılıklar, Mesihsel kaygıları yaşamın herhangi bir alanındanizole etmek amacıyla kullanılamaz. O, lütuf dolu krallığını var olan herkesin üzerinde yeralacak şekilde genişletmek için gelmiş ve tekrar gelecek olan Rab’dir. Kendi halkına dahiletmek için bizi kurtarmıştır. Biz yaşamımızı O’na büyük bir sevinçle adarken, O ise biziebedi amacı doğrultusunda kullanarak, dünyayı bireysel ve toplu çabamız aracılığıylakurtarma işine girmiştir.

Müjde yazarları Mesih’in Müjdesi’ni ilân ettiği zaman, bunu egemen Rab’bin geli-şine ilişkin bir ilân olarak açıkladılar. Eğer bu zorbaca bir yönetimin ilânı olsaydı, buduyuru hiçbir sevinç uyandırmazdı. Ama eğer Kral’ın gelip günahkârları kurtaracağıve bu kurtuluşun yenilenmiş bir yürek vereceği, desteklenen bir yaşam sağlayacağı vedünyayı değiştireceği vaatleri üzerine kuruluyorsa, o zaman Mesih’in amacı ve Müjdeyazarlarının duyurusu tam anlamıyla iyi bir haberdir. Haber o kadar iyidir ki, meleklerbile ona özlem duyar. Sevdiğimiz kişi olan ve bu Müjde’yi sağlayan Mesih, bu iyi haberinilânı ile sevgisini gösterir (1. Petrus 1:10–12). Bedenin, zihnin, alışkanlıkların, suçluluğun,ilişkilerin ve başka bir çok şeyin tutsağı da olsak, Mesih bizi tüm bunlardan ebediyenkurtarmak üzere gelmiştir. Harika olan haber ve Müjde işte budur!

Tanrı Kusursuzlaştırdığı Kişileri Kullanır 23

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (23) jaguar / 2017-11-13, 18:02:18

Notlar1. Hikâyenin bu bölümü, ’nda bulunan “Yaratılış ve İnsanlık,” “Düşüş,” “Tanrı’nın Tasarısı,” “Mesih’in

Kurtarışı,” ve “Günahkarların Aklanması” temalarlarıyla ilgilidir.Müjde Koalisyonu İman Açıklaması2. Hikâyenin bu bölümü, ’nda bulunan “Kutsal Ruh’un Gücü,” “Tanrı’nın Krallığı,” “Tanrı’nın Yeni

Halkı,” “Vaftiz ve Rab’bin Sofrası” (yani lütuf araçları) ve “Her Şeyin Yenilenmesi” temalarlarıylailgilidir.Müjde Koalisyonu İman Açıklaması

3. How Tedious and Tasteless the Hours , John Newton (1779).4. Hikâyenin bu bölümü, ’nda bulunan “Çevremizdeki kültürle nasıl ilişkiler içerisinde olmalıyız?” ve

“Müjde merkezli hizmet nedir?” temalarlarıyla ilgilidir.Müjde Koalisyonu Teolojik Hizmet Vizyonu

24 Müjde Nedir?

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (24) jaguar / 2017-11-13, 18:02:18

Müjde Koalisyonu

Müjde Koalisyonu, müjdeci kiliselerin derin bir adanmışlıkla Mesih’in müjdesin-deki imanımızı yenileme ve Kutsal Yazılar’a bütünüyle uyum sağlayarak pratiğe dönükhizmeti geliştirme amacıyla kurdukları bir paydaşlıktır. Geleneksel müjdeci gruplarınarasında bulunan hareketler, kilisenin yaşamını hafife almakta ve bizi tarihsel inanç veuygulamalarımızdan uzaklaştıran bazı davranışları sergilemektedirler ki bu bizde derinkaygılar uyandırmıştır. Kişisel tüketimi özendiren ve imanı politikleştiren putperestlik ilebaşımız derttedir; bunun yanı sıra son zamanlarda tartışmasız bir şekilde kabul görenteoloji ve ahlâki düşüncelerin göreceli yorumları nedeniyle sıkıntı çekmekteyiz. Bu hare-ketler, Kutsal Kitapsal gerçekleri ve tarihsel imanımızın teşvik ettiği yaşamsal değişimiterk etmeyi kolaylaştırmaktadır. Bu etkileri duymakla kalmıyor, aynı zamanda neticele-rini de görüyoruz. Kendimizi yeni bir umut ve sevinçle kiliseleri canlandırmaya adamışbulunuyoruz. Bunun sadece Mesih ile, iman sayesinde ve lütuf aracılığıyla verilen vaatlegerçekleşebileceğinin farkındayız.

Birçok müjdeci kilisede, müjdenin gerçeklerine ilişkin derin ve büyük bir uzlaşmanınbulunduğuna inanıyoruz. Buna rağmen Mesih’te ki birliğimizin kutlamak yerine günü-müzde bir çok grup, tarihten kalma saçma fakat ilgi çekici düşüncelere ve zenginlikarzularına ya da ritüel olarak manastırsal ayin düzenlerine, kendilerini kaptırmışlardır.Müjde ile yer değiştiren şey ne olursa olsun bu hiçbir zaman, Mesih’in öğrenciliğindenutanmayan, doğruya bağlı ve dayanma gücünü gerçekte bulan hizmet odaklı bir yürekmeydana getirmeyecektir. Kral’ın yolunda ilerleme konusunda istekliyiz, amacımız herzaman müjdeyi korumak, teşvik ve eğitim vermektir. Böylece şimdiki –ve gelecek– kuşak-taki kilise liderleri daha donanımlı olacak ve hizmetleri ilkeler ve pratik ile desteklenerekkendileri için kanını akıtan Kurtarıcı’yı yücelteceklerdir.

Tüm insanlar arasında, birlik içinde bir çaba meydana getirmek istiyoruz, öyle ki buçaba Mesih’i onurlandırma konusunda gayretli olsun, öğrencilerini çoğaltsın ve Mesihiçin doğru bir birlik oluştursun. Bu tür Kutsal Kitapsal temelli ve birlik içinde bulunan birhizmet, kilise için kalıcı bir gelecek meydana getirir. Bu gerçek bizi, Tanrı’nın Mesih’tekimerhametinin sonsuz kurtuluş için tek umut olduğuna ikna olmuş ve bu nedenle heyecanduyan diğer kişilerle birlikte olmaya zorlar. Bu müjdeyi açıkça, tutku, cesaret ve sevinçile duyurmayı arzuluyoruz; hoşnutluk içinde diğer mezheplerden, etniklerden ve sınıfsalaçıdan farklı imanlılarla ilişki içinde olmak istiyoruz.

Arzumuz kiliseye hizmet etmek adına, tüm kardeşlerimizi çağdaş kiliseyi Mesih’ineski müjdesinde yenilemek için çaba göstermeye davet etmektir. Böylece belirgin bir bi-çimde çağımızla iletişim kurmayı sağlayacak bir yolla, tam olarak Mesih için konuşupyaşayabiliriz. Bunu olağan lütuf araçlarıyla yapmak istiyoruz: Dua, Söz Hizmetkârlığı,Vaftiz ve Rab’bin Sofrası, ve Kutsalların Paydaşlığı. Buna ek olarak, burada açıklananinanç açıklamasını ve vizyonu benimseyen, Mesih’in Rab’liğini her şeyin üzerinde tutanbireyleri, toplulukları ve kültürleri Kutsal Ruh’un gücü ile değiştirme konusunda tüken-meyen bir umuda sahip herkesle çalışmak için büyük bir özlem duyuyoruz.

Müjde Koalisyonu 25

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (25) jaguar / 2017-11-13, 18:02:19

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (26) jaguar / 2017-11-13, 18:02:19

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (27) jaguar / 2017-11-13, 18:02:19

Müjde Koalisyonu Kitapçıkları Serisi’ndeki Yayınlar

Aklanma — Philip Graham RykenGerçeği Bilebilir Miyiz? — Richard D. PhillipsGünah ve Düşüş — Reddit Andrews IIIHer Şeyin Yenilenmesi — Sam StormsKilise: Tanrı’nın Yeni Halkı — Tim SavageKutsal Ruh — Kevin L. DeYoungMesih’in Kefareti — Sandy WillsonMüjde Merkezli Hizmet — D. A. Carson ve Timothy KellerMüjde Nedir? — Bryan ChapellMüjde ve Kutsal Yazılar: Kutsal Kitap’ı Nasıl Okumalıyız? — Mike BullmorePlan — Colin S. SmithTanrı’nın Krallığı — Stephen T. UmVaftiz ve Rab’bin Sofrası — Thabiti Anyabwile ve J. Ligon DuncanYaratılış — Andrew M. Davis

mujde_nedir@ekran-30-g6620447* (28) jaguar / 2017-11-13, 18:02:19