Neal Jansen A3a

Meneer van Eijk

15-3-2015

2015In mijn dromen

Zakelijke GegevensAuteur: Simone Van der Vlugt, 1966Titel: In mijn dromenUitgever: Anthos AmsterdamEerste druk: Juni 2011Genre: Literaire thriller

MotivatieDe reden waarom ik dit boek heb gekozen om te lezen, is omdat ik al vaker een boek van Simone Van der Vlugt heb gelezen en nog geen enkele keer ben teleurgesteld. Ook was dit één van de boeken die mijn moeder mij aanraadde te lezen. Nadat ik de achterkant had gelezen wist ik ook dat het een spannend boek was en toen was mijn keuze zeker. Ik lees namelijk het liefst spannende boeken.

Eerste ReactieIn het begin ging het boek een beetje langzaam, maar tegelijker tijd gebeurde er toch wel van alles waardoor je toch vrij makkelijk door het boek ging. Aan het begin van het boek denk je dat het alleen over Rosalie gaat, maar na een paar hoofdstukken komt er af en toe een ongenummerd hoofdstuk voorbij dat over een andere persoon gaat. Hierbij wordt niet echt duidelijk gemaakt wat die persoon in het verhaal toevoegt en over wie het gaat. Door die hoofdstukken word je nieuwsgierig. Je wilt weten over wie het gaat en wat die persoon met de rest van het boek te maken heeft. Aan het einde van het boek wordt het duidelijk dat het over Rafik gaat.

SamenvattingHet boek gaat over Rosalie. Ze heeft voorspellende dromen. Al sinds ze klein is droomt ze over gebeurtenissen die vlak daarna ook daadwerkelijk gebeuren. Haar ouders zijn streng christelijk en willen er niets van weten en geloven haar dan ook vaak niet. Ze heeft er niet echt last van tot ze droomt dat het vliegtuig waarin zij en Jeroen (haar vriend) terugvliegen naar Nederland neerstort. Ze durft niet meer het vliegtuig te nemen. Jeroen gelooft haar niet en hij vindt het een beetje onzin. Om te bewijzen dat ze ongelijk heeft neemt hij gewoon het vliegtuig. Rosalie laat haar ticket omboeken. Als ze de volgende dag naar het nieuws kijkt ziet ze dat het vliegtuig echt is neergestort. Ze had gelijk. Op het nieuws wordt het alleen gebracht als een ongeluk terwijl Rosalie het vermoeden heeft dat het een terroristische aanslag was, maar daar wordt niets over gezegd.

Als ze zelf weer terug is in Nederland is ze van slag van de dood van Jeroen. Het duurt even voordat ze dat heeft verwerkt. Ze vertelt niemand van haar droom, omdat ze weet dat ze haar misschien niet geloven. Ze krijgt al snel weer een nieuwe droom. In deze droom zit ze op een feestdag in de metro en ontploft de heleboel. In die droom ziet ze ook duidelijk een verdacht persoon lopen. Ze gaat naar de politie om het te melden. Ze vertelt nu ook de droom over het neergestorte vliegtuig en dat ze denkt dat het terroristische aanslag was. Ze kijken haar een beetje verward aan.

Ze besluit het aan Rafik te vertellen, een goede Marokkaanse vriend met een eigen restaurant. Als ze het heeft verteld probeert hij haar te kalmeren en zegt dat ze zich niet druk moet maken. Hij gelooft haar wel, omdat ze al een keer eerder een droom heeft verteld en die ook uitkwam. De volgende dag gaat ze een dagje met haar zus weg. Haar zus geeft haar voordat ze weggaan een boek over voorspellende dromen. Als ze in de trein weer terug naar huis zitten komt er man tegenover hen zitten met een koffertje en krijgt Rosalie het benauwd. De man lijkt vreselijk veel op de verdachte man uit de droom van Rosalie. Als hij daarna wegloopt en zijn tas niet meeneemt raakt ze een beetje paniek. Het personeel zegt dat ze even moet afwachten. Het personeel had gelijk, hij komt terug en heeft zich omgekleed en was het koffertje gewoon vergeten.

Ze gaat bij haar ouders op bezoek. Ze vertelt over haar dromen, maar haar ouders willen er niets van weten. Ze komt erachter dat haar ouders vroeger expres het contact met haar tante hebben

verbroken. Haar tante had ook voorspellende dromen en haar ouders dachten dat ze Rosalie beïnvloedde. Ze gaat bij haar op bezoek en vertelt ook haar over de voorspellende dromen. Ze praten er nog even over en wisselen nog nummers uit en daarna gaat Rosalie weer naar huis.

De eerst volgende feestdag is Koninginnedag. Op die dag staat Rosalie ‘s morgensvroeg bij het metrostation. Ze wil alles in de gaten houden en let heel goed op de mensen die voorbij komen. Ze ziet nergens de man uit haar droom lopen. Ze blijft een tijdje rondlopen en gaat daarna maar weer naar huis. Er was niets verdachts te zien.

Ze vertelt ook haar verhaal aan haar collega’s Elvan en Amber. Diezelfde avond wordt ze gebeld door een man van De Telegraaf. Hij wil graag een artikel schrijven over haar voorspellende dromen. Ze wijst hem af. Ze weet niet hoe hij ervan af weet, maar ze weet wel dat ze boos is op de persoon die het heeft verteld. Die nacht heeft ze weer een droom. Dit keer ziet ze de man uit haar vorige droom lopen. Ze volgt hem. Hij rent voor haar weg en zij rent achter hem aan. Ze kan nog net het bordje met de straatnaam lezen voordat ze wordt aangereden door een bus. Ze schrikt wakker.

De volgende dag spreekt de man van De Telegraaf haar weer aan. Na een gesprek te hebben gehad besluit ze dat ze wel wil meewerken met het artikel. Hij heeft haar namelijk beloofd dat haar identiteit geheim blijft. De volgende dag staat het artikel in de krant. Haar ouders vinden het maar niets. Zaïd, haar vriend van de snackbar, vermoedt dat het over haar gaat en dus vertelt ze het hem ook maar.

Nadat ze heeft gewerkt, fietst ze naar huis. Voor de deur ligt een dode duif. Ze snapt niet wat die daar doet. Dezelfde week gaat ze nog naar haar tante. Die slaapt alleen, maar ze praat nog wel even met haar dochter. De dochter zegt dat haar tante haar wilde waarschuwen. Ze had in haar droom Rosalie zien vastzitten. Later die dag wordt ze gebeld door haar tante die het jammer vindt dat ze net kwam wanneer ze lag te slapen. Ze zegt ook nog tegen Rosalie dat ze die avond maar ergens moet logeren, of ten minste maar even weg moet bij haar huis. Die nacht slaapt ze in de kapsalon. De volgende ochtend als ze naar haar huis fietst, ziet ze dat de deur is ingetrapt. Ze gaat naar binnen, maar daar is niets bijzonders te vinden.

Als ze op haar mobiel kijkt ziet ze dat in de straat uit haar droom een groep terroristen is gepakt. Ze springt op haar fiets en fietst erheen zo snel als ze kan. Als ze daar komt vraagt ze het voor de zekerheid aan een paar mensen. Als ze het zeker weet stuurt ze een sms naar Rafik. Als ze hem heeft verstuurd wil ze weg fietsen maar twee mannen houden haar tegen. Ze arresteren haar voor mogelijk medeplichtigheid.

Ze moet tussen de verhoren door in de gevangenis blijven. Tijdens dat verblijf komt ze erachter dat Rafik ook was gearresteerd. Die andere jongens bleken gewoon oude vrienden te zijn van hem. Rosalie komt na een paar dagen te zijn verhoord vrij. Rafik blijft nog wel in de gevangenis, maar kan alleen maar aan Rosalie denken. Hier kom je erachter dat de ongenummerde hoofdstukken over Rafik gaan.

Die avond heeft ze weer een droom. Dit keer is het een leuke droom. Een droom waarin zij en Rafik zoenen. Ze zou het liefst nooit ontwaken uit deze droom.

Onderzoek van de verhaaltechniekThematiek & MotievenHet thema is paranormale gave, want het hele boek gaat het over de paranormale gave van Rosalie en de voorspellende dromen die ze daardoor heeft. Je hebt ook nog motieven terrorisme en onbegrip.Terrorisme, omdat Rosalie door haar paranormale gave een voorspellende droom krijgt over een terreur aanslag en probeert dat te voorkomen.Onbegrip, omdat niet iedereen Rosalie gelooft en haar daarom niet serieus neemt.

Verband titel en themaHet verband tussen de titel en het thema is dat door de paranormale gave van Rosalie ze voorspellende dromen heeft en daardoor in de dromen soms de toekomst ziet. Het thema is eigenlijk een soort van antwoord op de titel van het boek.

StructuurHet boek loopt gewoon in chronologische volgorde. Het is wel zo dat er twee verhalen door elkaar lopen, maar bij de verhaallijn die door die van Rosalie loopt is het niet echt duidelijk of het zich in dezelfde tijd afspeelt. Je weet alleen dat het zich in Nederland en Marokko afspeelt. Ik denk dat het een verhaallijn is die in een snel tempo van het verleden naar het heden gaat. Bij het andere verhaal is het wel gewoon duidelijk dat het zich in de tegenwoordige tijd afspeelt. Er is geen proloog en ook geen epiloog.

PerspectiefHet boek is in een meervoudig perspectief geschreven. De genummerde hoofdstukken gaan over Rosalie en zijn vanuit een ik-perspectief geschreven. Voorbeeld:Voor ik kan reageren, zijn ze al doorgelopen naar de volgende coupé. Verontwaardigd kijk ik om me heen. Niemand zegt iets, maar zonder uitzonderingzijn mijn medepassagiers wat rechter gaan zitten en ik zie dat hun blik voortdurend naar het koffertje wordt getrokken.

De ongenummerde hoofdstukken gaan over Rafik en zijn vanuit een personaal perspectief geschreven. Voorbeeld:Nu zit hij hier, in zijn cel, en droomt zich bij haar. Hij heeft haar geschreven, maar aangezien hij in beperking zit, blijven zijn brieven in zijn cel liggen.

RuimteHet verhaal speelt zich af in Marrakech, bij Rosalie thuis, bij haar ouders, in de kapsalon en in Amsterdam. Marrakech:Langzaam keer ik terug naar de echte wereld, waarin ik veilig in mijn hotelkamer zit en de zon door een kier in de gordijnen naar binnen schijnt. Een paar seconden later weet ik ook waar het hotel staat: midden in Marrakech, waar we een weekje op vakantie zijn.

Bij Rosalie thuis:Thuiskomen blijft moeilijk. Ik loop rond, hoor het geluid van mijn voetstappen op de zware plavuizen vloer, mijn ademhaling en verder niets.

Bij haar ouders:Helaas heb ik haar adres niet. Mijn ouders wel. De vraag is alleen of ze met het willen geven. Nu ik er toch ben, leest mijn vader maar meteen een flink stuk uit de Bijbel voor.

In haar kapsalon:Omdat het vrij rustig is in de kapsalon, sluit ik vandaag wat vroeger dan normaal. Om halfzes wensen Elvan, Amber en ik elkaar een prettige avond en gaan we uiteen.

In Amsterdam:Hoe is die vogel hier terechtgekomen? Amsterdam zit vol met duiven en er gaan er vast ook een heleboel dood, maar ik heb er nog nooit een in een portiek zien liggen.

TijdIn het boek gaat er niet meer dan een jaar voorbij. Elk hoofdstuk is een dag of week na het vorige hoofdstuk en alles gebeurt snel achter elkaar. Het boek heeft ook een chronologische volgorde. Ook de ongenummerde hoofdstukken lopen in chronologische volgorde. De tijd die in deze hoofdstukken voorbij gaat is een aantal jaren. Het begint namelijk met Rafik als kleine jongen en eindigt in het heden. Het boek speelt zich wel in het heden af en dat wordt duidelijk gemaakt door het gebruik van het onderwerp terrorisme. Het boek heeft 268 pagina’s.

PersonagesRosalie is een normale vrouw met een paranormale gave. Ze droomt dat het vliegtuig waarin zij terug naar Nederland moet neerstort. Zij neemt de volgende vlucht, maar haar man niet en overlijdt. Als ze terug is in Nederland krijgt ze een droom over een terreuraanslag. Niet iedereen gelooft haar meteen. Toch doet ze er alles aan om het tegen te gaan.

- Vriendelijk- Standvastig- Angstig- Zenuwachtig

SchrijfstijlHet boek heeft een beschrijvende schrijfstijl. Dat komt doordat haar dromen heel gedetailleerd zijn. De stoelen naast mij zijn leeg, maar aan de andere kant van het gangpad zit een echtpaar met een meisje van een jaar of tien. Ze zien er zonverbrand uit, de vrouw heeft haar zonnebril nog op het hoofd en is gekleed in een mouwloos shirtje op een fleurige rok.

SchrijverSimone van der Vlugt is geboren op 15 december 1966. Ze wist al vrij snel dat ze schrijfster wilde worden en probeerde al vanaf haar dertiende de uitgever te interesseren met haar verhalen. Daar stopte ze mee toen ze ging studeren. Toen ze was afgestudeerd kwam ze met haar eerste boek, De amulet in 1995. Dat was het begin van een boekenreeks van historische jeugdboeken. Tegenwoordig schrijft ze thrillers voor volwassenen.Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar.

BeoordelingHet is boek was minder leuk dan ik eigenlijk had verwacht, maar niet slecht. Het begin maakte je nieuwsgierig en zorgde dat het lekker vlot las, maar op een gegeven moment werd het een beetje saai. Er gebeurde niets nieuws en als Rosalie in de gevangenis zit is alles een beetje hetzelfde. Het einde echter vond ik wel weer leuk. Daardoor vond ik het alsnog een goed boek. Ik vind het alleen wel een beetje jammer dat het een soort van openeinde heeft. Je weet nu eigenlijk nog niet precies hoe het afloopt.

BronvermeldingRoes, Els, Ik had één vraag waarom?, In: De Telegraaf, 18 juni 2011Cocq, Marjolijn de, Een boek per jaar haal ik makkelijk, In: Nederlands Dagblad, 13 september 2010