Hazırlayan: Berk Günay

Öğretmen: Nalan Tüfekçi

Sanat Sosyolojisi Proje Ödevi

 18. y.y. in ilk yarısından itibaren Avrupa sanatında belirgin bir değişim gözlenir. Barok anlayışa ve rokoko sanatın aşırı taşkın süslemeleri ile sembolik tavrına tepki olarak doğan bu sanat anlayışının amacı barok öncesi donemin saf kabul ettikleri sanat anlayışına dönmektir. Antik devir hayranlığının sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Bu akıma mensup sanatçılar için önemli olan çizgi ve formdur. Renkler ve ışık etkileri bütünüyle bir çizgi ve forma bağlıdır. Antik form anlayışı her şeye hakimdir. Neo-klasik anlayışı Fransız ihtilali ile çakışan bir ölçüde de Napolyon devrinin sanat anlayışı olmuştur. 

Neoklasizm (Yeni Klasikcilik)

Sanatta yeniden ilkçağ unsurlarının ön plana çıkması anlamına gelir. Bu dönemde, eski Yunan ve Roma tarzı tekrar canlandırılmıştır. Bu akım özellikle Barok Sanatı’nın aşırı süslemeciliğine duyulan bir tepkidir. Neoklasik resim, yeni tarzın teknik özellikleri, ışığın getirdiği etkilerden uzak, perspektif ve derinlik aramayan, arka plana ağırlık veren keskinleşen çizgilerdir. Bu akımın en büyük ustası Jacques Louis David’dir.  Bilimsel olarak bu terim altında iki görüş açıklanmaktadır. Klasisizm halkındaki ilk görüş 16. yyda İtalyan mimar Andrea Pallodio tarafından ortaya konulmuştur. Pallodio ilk çağ Roma mimarisini ayrıntıları ile inceleyerek ilk klasisizmin temellerini atmıştır.

  Pallodio klasisizmi 1600’lerden sonra İngiltere’ye tümü ile yerleşmiş, etkileri buradan Amerika’ya uzanmış, diğer Avrupa ülkelerinde de derin izler bırakmıştır. Bu üslubun özellikleri sadelik, açıklık, ölçü, orantıların düzenliği, plastik çıkıntılı unsurlardan uzaklaşma gibi şeylerdir. İlk klasisizmin öncüsü olan Pallodio’nun yapıtlarına örnek olarak Venedik’teki Sen Jorj Lisesinin Vicenza’da Olimpico Tiyatrosunu, Rotando Villasını ve Bazilike denilen Belediye binasını verebiliriz. İkinci görüş ise 1770-1830 arasında Avrupa’da görülen ve Barok ve Rokoko’ya karşı bir tepki olarak görülen neo klasisizmdir. Bu görüşün güçlenmesinde en etkin rolü Alman bilim adamı Winckelmann oynamıştır. Winckelmann’nın 1764’te ilk çıkan Sanat Tarihi adlı 8 ciltlik bir kitap yayınlayarak Klasik Arkeolojinin kurucusu olmuş ve Antik Çağ sanat yapılarının yakın güzelliğini göstermeye çalışmıştır.

Daha sonra Pompei’de yapılan kazılar Atina’daki anıtların İngilizler tarafından incelenmesi, antik sanat hakkında yapılan diğer yayınlar, ilk çağa karşı büyük bir hayranlık uyandırmıştır. Tüm Avrupa’ya yayılan Klasisizm’in en güçlü olduğu ülke Fransa’dır. Neo klasizm Döneminde Resim Akımın sanat alanındaki ilk önemli temsilcisi ressam Mengs’dir. Mengs’n 1752’de akımın merkezi sayılan Roma’da kurduğu atölye yeni- klasik üsluba ilişkin yeni düşüncelerin yayıldığı bir tür uluslar arası merkez olmuştur. Bu atolyede çalışan sanatçılar arasında İngiliz Benjamin West, Gavin Hamilton, James Barry ve Adam Quotremèrede Quincy bulunmaktadır. Yeni-Klasikçilik sanatçılardan çok yazar ve kuramcılar tarafından yaratılan belki de ilk sanat üslubudur.

Jacques Louis David(1748-1825) FransaJean Pomuste Dominique Ingres(1780-1867) FransaMarie - Guillemine Benoist, (1768-1826) Fransa Anne Louis Girodet de Roucy Trioson, (1767-1824) Fransa Adélaide Labille - Guiard, (1749-1803) Fransa Antonio Cannova(1757-1822) İtalyaAndrea Appiani, (1754-1817) İtalya Johan Gottfri Schadow(1764-1860)Anselm Feuerbach, (1829-1880) Almanya Angelica Kaufman, (1741-1807) Isviçre Nicolai Abildgaard, (1743-1809) Danimarka Christoffer Wilhelm Eckersberg, (1783-1853) Danimarka James Barry, (1741-1806) İrlanda Karl Briullov, (1799-1852) Rusya

Neoklasizm’in Öncüleri

Jacques Louis David’e ait Socrates

Pierre-Narcisse Guérin :Aeneas Tells Dido the Misfortunes of the Trojan City

Jacques-Louis David: Andromache Mourning Over the Body of Hector

Pierre-Narcisse Guérin:Aurora and Cephalus

William-Adolphe Bouguereau: Dante and Virgil in Hell

http://www.gorselsanatlar.50megs.com/akimlar/klasisizm.htm

http://www.ranker.com/list/neoclassicism-art-and-artwork/reference

http://www.msxlabs.org/forum/sanat/199430-sanat-akimlari-neoklasizm.html

Kaynakça