Embed Size (px)
Citation preview
Nieuwsbrief Centrum
Nieuwsbrief september 2014: Jaargang 5, nummer 5
Opening van de Synagoge
De Synagoge – Informatiecen-
trum over ontwikkelingen in de
gemeente
Gedeputeerde Marianne
Besselink opende op vrijdag 4
juli het gemeentelijke informa-
tiecentrum ’De Synagoge’. In
‘De Synagoge’ verstrekt de
gemeente informatie over ont-
wikkelingen die binnen de
gemeente plaatsvinden.
Aanleiding voor het opzetten
van het centrum zijn de Actie-
plannen Centrum en
Dorpen & Wijken. Zowel in het
centrum van Delfzijl als ook in
de omringende dorpen en wij-
ken wordt de komende jaren geïnves-
teerd om de leefbaarheid van het
gebied te verbeteren.
Om inwoners en andere belangstellen-
den de gelegenheid te bieden zich
over deze ontwikkelingen te informeren
en deze te volgen, heeft de gemeente
‘De Synagoge’ ingericht als informatie-
centrum. ‘De Synagoge’ biedt daar-
naast een plek waar betrokkenen en
geïnteresseerden in de ontwikkelin-
gen binnen de gemeente elkaar
kunnen ontmoeten en waar van
gedachten kan worden gewisseld over
de voortgang van diverse projecten en
de mogelijkheden van samenwerking.
U als bewoner van het centrum kunt
daar natuurlijk ook geïnformeerd wor-
den over de plannen. Verschillende
projecten worden hier gepresenteerd,
zoals herstel zeedijk, herontwikkeling De
Vennen en nog veel meer. Ook is het
leuk het gebouw van binnen te bekij-
ken. Tevens wordt er een folder ver-
strekt met daarin ook de geschiedenis
in jaartallen van de Synagoge. U bent
iedere woensdag en donderdag van
13.00 tot 17.00 uur van harte welkom
aan de Singel 50 te Delfzijl.
Ondernemer aan het woord
Het is half augustus ’14, wisselend buien en
zon. Ik ben op weg naar het ’t Zandt waar de
ondernemer van deze nieuwsbrief woont.
Wouter Verhaag (31) heeft aan de Vennen 1
een schoenreparatie bedrijf met een depot in
Appingedam. De werkzaamheden zijn over-
dag erg intensief en druk, daarom heb ik bij
hem thuis afgesproken. Hij woont in een klein
boerderijtje, die voor 90 % helemaal door
Wouter zelf is verbouwd. In de kamer ontmoet
ik zijn vrouw Jennie Rosing en hun dochter
Jose van 2 jaar.
Wouter is geboren in Delfzijl, maar zijn jeugd
heeft hij doorgebracht in Krewerd. Ondanks dat
Delfzijl mooi is en hij zijn bedrijf er heeft, bevalt
het leven op het platteland zeer goed. Veel
privacy, ruimte en rust. ‘s Morgens staat hij
altijd in de zaak op de Vennen en ’s middags in
Appingedam in de Dijkstraat, waar de schoenen
en anders te repareren spullen worden aange-
nomen. >>
INHOUD
Opening van de
Synagoge 1
Ondernemer aan het
woord 1
Supermarktweetjes 3
De uitdag groeit! 4
Hans Beukema vertelt
over Delfzijl 5
Ontbijt Havendagen 8
Een foto van toen:
De Vennen 8
Activiteitenprogramma
t/m oktober 2014 10
2
Wouter was 16 jaar toen hij bij
Gerard Ernens begon. Hij
startte met de opleidingen
van assistent, gazel en vak-
bekwaam meester schoen-
hersteller. Daarnaast mag hij
leerlingen ook opleiden voor
dit ambachtelijk vak. Trots
heeft hij zijn diploma’s voorin
de zaak opgehangen. 10
jaar geleden was het mo-
ment daar om het bedrijf
over te nemen en daar heeft
hij nog geen moment spijt
van. Naast de schoenrepara-
tie verkoopt hij ook sleutels,
klompen, fournituren, porte-
monnees en tassen. In de
begin periode was het feno-
meen “hakkenbar” zeer po-
pulair. De klant kon dan
wachten op de schoenen
die gemaakt moesten wor-
den en Geert zorgde voor
het nodige vermaak. Lachen,
gieren en brullen, alles was
mogelijk en niets was te gek.
Met de overname heeft
Wouter ervoor gekozen de
Hakkenbar af te schaffen en
de schoenen te repareren op
een ander tijdstip zodat de
kwaliteit gewaarborgd is.
Zijn vrouw Jennie werkt partti-
me in het onderwijs in Appin-
gedam. Na de zomervakan-
tie betrekt de school een
nieuwe locatie. Spannend
allemaal en weer een uitda-
ging zo’n nieuwe start.
Voor wat betreft zijn eigen
zaak en locatie aan de Ven-
nen maakt hij zich toch wat
zorgen. In de zomerperiode
ligt alles stil, er gebeurt niets,
kortom geen ontwikkelingen.
Je hoort helemaal niets.
Naast de schoenreparatie verkoopt Wouter Verhaag ook sleutels,
klompen, fournituren, portemonnees en tassen. Daarnaast mag hij
ook leerlingen opleiden voor het ambachtelijke vak van
schoenhersteller. Een echte vakman!
Graag zou hij in de buurt van
een supermarkt blijven, want
dat is voor een schoenhersteller
de beste plek. Zelf vindt Wouter
dat het gemeentebestuur te
weinig affiniteit met Delfzijl
heeft, in Appingedam is dat
anders, daar staan ze dichter
bij de mensen en ondernemers.
Hij kan het weten want ook
daar heeft hij een vestiging van
schoenreparaties. De burge-
meester en wethouders komen
zo even binnen lopen, maken
een praatje en luisteren naar
wat er leeft onder de onderne-
mers. Dit komt heel prettig over
en geeft een gevoel van
betrokkenheid. Want met
elkaar moeten we het doen.
Ondernemers, bewoners en
gemeentebestuur. Op deze
wijze kunnen we de leefbaar-
heid in Delfzijl waarborgen.
Op mijn vraag wat Wouter zou
doen als hij zelf een week be-
stuurder mocht zijn hoeft hij niet
lang na te denken. Hij zou de
muur die om de raad heen is ge-
trokken weghalen. Meer vragen
aan de inwoners d.m.v. informa-
tie en inspreekavonden. Zo heeft
besluitvorming ook meer draag-
vlak. Momenteel is er veel onvre-
de onder de bevolking en is
men niet trots op Delfzijl. Dat is
jammer want Delfzijl verdient het
om trots op te zijn. >>
“Delfzijl verdient het om trots op te zijn!”
3
<< Als bestuurder zou hij zelf
vaker de media opzoeken,
vaak wordt Delfzijl negatief
belicht, dat is jammer maar
door zelf open en transpa-
rant te zijn kan je dit ombui-
gen naar positieve bericht-
geving. De plannen zoals ze
er nu liggen zijn goed voor
Delfzijl. Nu nog de uitvoe-
ring.
De volgende ochtend
bezoek ik zijn winkel.
De machines draaien op volle
toeren. Op het moment dat ik
binnen kom wordt er een sleutel
voor een klant bij gemaakt. Sta-
pels schoenen staan klaar voor
reparatie, zo krijgen ze een twee-
de en sommige zelfs een derde
kans. Wouter merkt dat de consu-
ment de laatste jaren meer gaat
voor kwaliteitsschoenen die gere-
pareerd kunnen worden. Boven-
dien lopen deze ook lekkerder en
bieden deze meer comfort.
Vervolgens overleggen we over
de plek voor de foto’s.
Die zijn snel gemaakt en kan
Wouter samen met zijn collega
weer verder met de reparaties.
Wouter Verhaag aan de
Vennen is u graag van dienst
met reparaties van schoenen en
tassen.
HENDRIK SMAAL IN GESPREK MET
WOUTER VERHAAG
Supermarktweetjes: Opening Lidl en Franse weken AH
De Franse weken bij Albert Heijn
Frankrijk is de meest favoriete buitenlandse vakantie-
bestemming. In de zomer reizen jaarlijks 1,5 miljoen
Nederlanders af naar Frankrijk. Bent u daar ook één
van? Dan heeft u vast nog even nagenoten bij de
Albert Heijn. Van maandag 11 t/m zondag 17 augus-
tus stond Albert Heijn namelijk in het teken van de
Franse specialiteiten. De afdeling marketing stuurt
voor zulke speciale weken altijd alle filialen promotie-
materiaal. Echter vond Roelof Gort, manager Albert
Heijn Centrum, dat er meer moest gebeuren. Winke-
len is een beleving . Daarom had hij een Frans terras
ingericht midden in de winkel. Een aantal bedrijven
hebben bomen, aanplant, verlichting en terrasmeu-
bels beschikbaar gesteld. Bovendien had Bé Kerbof
het panorama ‘200 jaar bevrijding van de Fransen’
dat om de molen stond in het kader van De Laatste
Vriend van Napoleon aan Roelof uitgeleend. Dit
panorama is geschilderd door 25 leden van schilder-
club de Stalmeesters. Met daarnaast alle lekkernijen
van de AH was de Franse week een groot succes.
Lidl, de hoogste kwaliteit tegen de laagste prijs
Op 14 augustus jl. is de vernieuwde Lidl aan de Vennen
75 in het centrum van Delfzijl heropend. Drie weken heeft
de verbouwing geduurd en het resultaat mag er zijn. Zo is
de routing aangepast, de bake off afdeling met vers ge-
bakken brood en dan de vele meters koeling met glas-
deuren. Dit alles volgens de nieuwe hygiëne wetgeving.
De klanten werden verwelkomd met koffie en koeken.
Wessel Deelstra is sinds kort de nieuwe manager, samen
met zijn assistent managers en de rest van het team
werkt hij aan een kwalitatief hoge Lidl in ons centrum.
Geweldig dat een groot bedrijf als de Lidl investeert in
het centrum van Delfzijl en als BCC wensen wij het hele
team veel succes.
4
De uitdag groeit!
Het is de laatste zaterdagmid-
dag van augustus en dan
presenteren grote en kleine
organisaties hun activiteiten
voor het komende seizoen. Aan
de lange zijde van het karakte-
ristieke Hervormde Kerkje op het
Molenbergplein – met een
torenklok die de juiste tijd aan-
geeft – zie je van ver al de witte
tentdoeken van tientallen
kraampjes. De zon schijnt en het
is droog, overal staan kraampjes
– de je voor € 20.= kunt huren
van de gemeente – maar wat
hebben zij te bieden?
Zo tegen half twaalf loop ik via
de Kerkstraat naar het plein.
Aan de rand van het plein staat
een rode bluswagen van de
brandweer. Daar zijn vooral
jongens en meisjes bezig om
vanaf de brandwateraansluiting
bij café Het Centrum, een slang
uit te rollen naar het plein. Dich-
terbij gekomen zie ik dat de
brandkraan inmiddels al zover is
opengedraaid dat het eerste
water de weg naar de spuit-
mond heeft gevonden en dat
heeft wat, spelen met water, die
activiteit blijft de hele middag
zeer in trek.
Vorig jaar – de eerste keer –
was ik er ook, maar nu zijn er
veel meer kraampjes; wel 45,
veel meer dan vorig jaar. Op
zoek naar de ‘man van de ge-
meente’ om mijn plek te vinden,
loop ik langs de rijen. Vooral de
sport en de muziek zijn uitge-
breid. Je kunt hockeyen, tennis-
sen, dammen, kijken naar
demonstraties van dansgroepen
en ritmische gymnastiek van
Sportfit.
Foto ANP/Evert Elzinga Toots Thielemans
Muziek is er ook volop, prominent
met live muziek van het Delfzijls
Harmonie Orkest, het IVAK met
een fluitensemble en een blazers-
groep. Zij staan bij de zijmuur van
“Het Oude Postkantoor”, waar
galerie HOP in zit, een tentoonstel-
lings- en verkooplokaal van allerlei
kunstuitingen. Even na twee uur
gaat het licht sputteren, gevolgd
door een regenbui. Dus zoeken de
bezoekers een goed heenkomen.
Dat kan dit jaar, meer dan vorig
jaar, in de Hervormde Kerk zelf.
Daar wordt die middag veel mu-
ziek gemaakt. Het Eemsmondkoor
geeft daar met vijf songs acte de
présence. Er is een workshop van
het toonkunstkoor (beide vereni-
gingen hebben dezelfde dirigent)
en een demonstratie van jeugdige
dansers. Vooral tijdens de regen-
bui kwamen daar de mensen
binnen – een mooie schuilplaats
met muziek toe.
Zo rond kwart over drie word ik aan-
gesproken door iemand van de
christelijke mondharmonica-
vereniging Dindua. Een bevlogen
vrijwilliger houdt een enthousiast
verhaal en laat net zo’n harmonica
zien als waarmee de nu 91-jarige
Belgische jazzmuzikant Toots Thiele-
mans tot dit jaar optrad en concer-
ten gaf. Hij is bij velen bekend door
het muzikale intro van de politieserie
Baantjer.
Naast muziek en sport zijn er heel
veel groepen te vinden die een
hobby delen. Vooral de schilder-
kunst is sterk vertegenwoordigd.
Zoals met Pictura, de Stalmeesters
en Atelier & Galerie Kroonstad
(Google op galerie Kroonstad) om
maar enkele te noemen. Ook veel
kleine verenigingen die allerlei
vormen van houtbewerking laten
zien en andere vormen van hand-
werk.
Er zijn hobby-, muziek- en sportvere-
nigingen, soms semi – professioneel,
maar ook de grote professionele
organisaties zijn vertegenwoordigd:
De Bibliotheek, met een schat aan
informatie, de Vrijwilligerscentrale
van de stichting Welzijn en Dienstver-
lening – maak daar eens een af-
spraak als u vrijwilligerswerk zoekt. >>
“De zon schijnt en het is droog, overal staan kraampjes,
de uitdag heeft van alles te bieden”
5
<< De grote buurman ‘aan de
overkant van het plein’ het
Theater en Congrescentrum de
Molenberg is er. Zijn kraam
heeft geen opsmuk, alleen een
tafel met de directeur, die –
gezeten op de enige stoel –
alle bezoekers hoogst persoon-
lijk te woord staat.
Uit een doos achter hem geeft hij desge-
vraagd het programma van het seizoen
2014-2015.
Mijn kraampje zult u misschien denken,
hoe is dat afgelopen? Nou, ik mag
graag dammen en voordat het seizoen
begint is deze uitdag een soort trefpunt
voor veel leden om de laatste nieuwtjes
uit te wisselen. Bovendien zijn er altijd
bezoekers die een potje willen schuiven.
En zo komt tegen vier uur, de zon
schijnt al weer volop, een eind
aan de opening van het seizoen
2014-2015. Gezamenlijk ruimen wij
het materiaal op en nemen het
weer mee. Volgend jaar zijn wij
weer van de partij!
ROB VAN HEUKELEM
Hans Beukema vertelt over Delfzijl
Voor een bijdrage aan Nieuwsbrief Centrum vonden we schrijver Hans Beukema bereid zijn herin-
neringen ‘aan toen’ en zijn visie op het huidige Delfzijl aan het papier toe te vertrouwen.
ons woongebied en het centrum. Als
we naar het centrum gingen, was
dat in het spraakgebruik onveran-
derd ‘naar Delfzijl’. De voor ons
dichtstbijzijnde winkeliers woonden in
de Willemstraat: kruidenier Voerman
(die de weekboodschappen aan
huis bracht), slager Hoeksema (later
Kramer) en bakker Pilon (kwam da-
gelijks aan huis).
Op latere leeftijd kwam ‘de trek’
naar het centrum. Op jeugdige
leeftijd gingen we soms op zondag-
middag naar de bioscoop van de
familie Schepel. Die stond in de
Marktstraat, ongeveer tegenover het
huidige bedrijfspand van Kantoor &
Kopie. Het bijzondere was dat de
bioscoopzaal in de voormalige
gracht van de eerste Delfzijlse
schans was gebouwd. Achter de
entree leidde een trap naar een
benedenzaal. De duurste plaats,
‘balcon’, was een verdieping hoger,
maar bevond zich in werkelijkheid op
straatniveau. Om de overmoedige
jeugd na de voorstelling zo snel
mogelijk kwijt te zijn, opende de heer
Schepel vaak de nooduitgangen
van de zaal. We stonden dan direct
buiten, maar een heel eind beneden
het maaiveld. Ik besefte pas veel
later dat we indertijd langs een
vroegere oever van de oude
vestinggracht naar het straatniveau
klauterden. >>
Het was op een van de zon-
nige dagen in augustus
jongstleden dat Hendrik
Smaal bij Ria en mij binnen-
wipte en mij verraste met de
vraag of ik mijn visie op ‘het
Delfzijl van toen en nu’ in
Nieuwsbrief Centrum wilde
ventileren. Ik ging graag
akkoord.
Herinneringen aan oud-
Delfzijl heb ik te over. Ik
woonde in mijn jeugd met
mijn ouders en drie broers
aan de Uitwierderweg, in
een van de woningen die
tegenover het perron van
het NS-station staan.
In die lintbebouwing woon-
den indertijd scheepseige-
naars, kapiteins, (hoofd)
onderwijzers, leraren en heel
veel ambtenaren. De naam
Uitwierderweg werd in het
Delfzijlse overigens nauwelijks
gebruikt: wij woonden
‘achter ’t spoor’.
Achter de huizen strekte zich
boerenland uit, tot aan de
zeedijk. De skyline werd on-
derbroken door de boerde-
rijen Betingeheem, Kuilsburg
en Veenkamp (later sport-
hal).
Het spoorwegemplacement
was een scheiding tussen
Hans was als leraar, adjunct-
directeur en directeur verbonden
aan het scheepvaartonderwijs in
respectievelijk Harlingen en
Delfzijl. Hij schreef daarnaast
artikelen voor kranten en magazi-
nes. Ook verscheen een aantal
succesvolle boeken van zijn
hand. Een fusiegolf die het
nautisch onderwijs in Nederland
in 1990 teisterde, deed Hans
Beukema besluiten om zijn loop-
baan te vervolgen als zelfstandig
schrijver en uitgever.
Bron: maritiemeschrijvers.nl
6
Het oude Molenbergplein
In dezelfde gracht stonden ook huizen. Ze leverden in
de richting van de molen fraaie doorkijkjes op, die nog
steeds als tekening of schilderij zeer gewild zijn. De huis-
jes en de oude gracht werden het slachtoffer van de
vooruitgang van Delfzijl. Alleen molen Adam hield kra-
nig stand.
Pas veel later drong het besef door dat men dit tastba-
re restant uit nota bene de ontstaansgeschiedenis van
Delfzijl letterlijk had weg geschoffeld. Gedane zaken
nemen geen keer, maar jammer is dat er geen lering uit
werd getrokken.
Zeer onlangs werd een nog herkenbaar aanwezig stuk
vestinggracht (naar het heden gerekend vanaf molen
Adam langs Het Lokaal en synagoge) dichtgegooid en
daarmee voor altijd weggestopt. Nostalgie kan een
remmende werking hebben op toekomstplannen, maar
in dit geval was een fraai alternatief voor handen
geweest. Bij de herinrichting van het Molenbergplein
had men het tracé van de vroegere vestinggracht met
een andere kleur bestrating kunnen aanduiden.
De Nederlands Hervormde kerk stond in de vestingtijd
op een eilandje, in de genoemde gracht. Het (hoge)
eilandje is nog steeds zichtbaar. Ook hier had men op
het Molenbergplein en op het Commandementsplein
het ooit omringende water met een andere steen- of
kleursoort in beeld kunnen brengen.
Vanaf de omloop van molen Adam had zich
voor de toeschouwer de vroegere kaart van
Delfzijl afgetekend! Gemiste kans, jammer.
In de jaren vijftig begon Delfzijl zich als industrie-
plaats af te tekenen. In Farmsum werd een
kabelfabriek gevestigd. Al spoedig volgde de
Sodafabriek en in het kielzog daarvan andere
chemie-industrieën. De komst van nieuwe inwo-
ners leidde tot nieuwe woonwijken. Voor veel
Delfzielsters was deze ontwikkeling een zegen.
Ik herinner met nog hoe ik als jochie voor een
boodschap onderweg was naar de Willem-
straat en op mijn fietsje een van de drie Vennen
kruiste. Daar werden op dat moment door
gemeentewerkers zeer behendig, huis aan huis,
vaatjes met fecaliën in een wagen leeg gekie-
perd. Ik was hoogst verbaasd bij de aanblik
ervan; dat fenomeen kenden wij ‘achter ’t
spoor’ niet.
Op de Vennen, maar ook op diverse andere
locaties in Delfzijl, was van woongenot nauwe-
lijks sprake. De huizen waren klein, vochtig en
hadden heel vaak twee ‘voorgevels’. Dat hield
in dat zowel de voor- als achterzijde van het
thuis door een gezin werd bewoond.
Beide gezinnen werden gescheiden door een
halfsteens muurtje. Alle woningen hadden bed-
steden. Privacy was een onbekend begrip. Wie
er weg wilde, kon niet. Er waren simpelweg
geen andere woningen voor hun inkomens-
niveau.
De komst van industrieën en de bijbehorende
huizenbouw betekende voor velen een verlos-
sing uit hun slechte woonomstandigheden. Ze
vertrokken grotendeels naar Plan Noord, waar
ze moderne rijtjes- of flatwoningen betrokken.
De sodafabriek eiste onder meer bereikbaar-
heid via het spoor. En dus werd de bestaande
spoorlijn naar het haventerrein nu naar het nieu-
we industriegebied doorgetrokken. Er werd
daarvoor in de haven zelfs de ‘havenbrug’
gebouwd. Het was op dat moment een logi-
sche beslissing, maar het had anders gemoe-
ten. Delfzijl wordt sindsdien doorsneden door
een verkeersweg en een spoorbaan, waarover
tot voor kort treinen met ladingen gevaarlijke
stoffen reden. Toen de ontwikkeling van het
chemiepark zich aftekende, ontbrak helaas een
langetermijnvisie. >>
7
<< Hoe had het anders
gemoeten? Welnu, het tracé
van de auto- en spoorweg
had (zoals planologen later
ook erkenden) halverwege
Appingedam en Delfzijl in oos-
telijke richting moeten worden
gelegd, richting industriepark.
Het (vracht)verkeer over de
weg en per spoor had Delfzijl
en Farmsum daarmee letterlijk
links laten liggen. Van een
verkeersader dwars door Delf-
zijl was geen sprake geweest.
Delfzijl ondergaat momenteel
de gevolgen van krimp. Dat
leidt tot leegstand en winkel-
sluitingen. Dat laatste zal
onder meer worden verholpen
door de verhuizing van de
winkels aan het Vennenplein
naar het oude centrum. De
maatregel is een ouverture
van de sloop van de Vennen-
flat. Het is een gegeven dat er
bij de bewoners zwaar inhakt.
Het aangevoerde argument
dat er in de nieuwe situatie
een zichtlijn naar de Eems
ontstaat, is niet realistisch. Het
enige dat vanaf het Vennen-
plein in beeld komt, zal de
groene zeedijk zijn.
In de huidige situatie kijken van-
uit de Vennenflat dagelijks
grote aantallen bewoners uren-
lang naar de Eems. In de
toekomstige situatie zal diezelf-
de frequentie niet gehaald
worden.
Maar als men dan toch iets wil,
bijvoorbeeld het centrum van
Delfzijl bij de haven betrekken,
doe het dan anders, zoals dat
ooit al eens is voorgesteld.
Geef de schermdijk, waarop nu
windmolens worden geplaatst,
de functie van zeewering en
bouw een keersluis in het Zee-
havenkanaal, ter hoogte van
Oterdum. Die sluis zal altijd
openstaan, dus Delfzijl blijft een
getijhaven. Alleen bij extreem
hoge waterstanden wordt de
sluis gesloten. Hinder voor de
scheepvaart levert het niet op,
want slechts op zeer sporadi-
sche momenten kan er sprake
zijn van enige uren vertraging.
Let wel, tijdens DelfSail gaat de
haven een week op slot.
En het resultaat van die keer-
sluis? De kaden zullen nooit
meer onder water komen te
staan, de hoogwater-
voorzieningen (coupures) in de
dijk worden overbodig en zelfs
de hele damwand, die de haven
en het centrum scheidt, kan wor-
den opgedoekt. Stelt u zich die
situatie voor: onbeperkte zichtlij-
nen vanuit het centrum op het
havengebied.
Ooit bezaten we een schitteren-
de camping aan de Kustweg,
daarnaast een zeer populaire
verkeerstuin en een mooi zwem-
bad. Diverse ontwikkelingen
maakten, dat dit alles ophield te
bestaan. Maar wat schetst mijn
verbazing: het snel groeiende,
internationale leger van campers
heeft de parkeerplaats naast het
zwembad ontdekt. Er zijn door de
gemeente enige eenvoudige
voorzieningen gepleegd, kortom,
prima!
Maarre…, waarom wekken we
op zichtafstand het grotere, veel
mooiere, ongebruikte parkeerter-
rein tegenover de Inthof niet tot
leven? Onkruidbestrijders erover,
eventueel een eenvoudig loop-
bruggetje over de sloot naar de
dijk en Delfzijl heeft er een heuse
toeristische trekpleister bij. >>
Ooit bevond zich op
dit terrein aan de
Kustweg een schitte-
rende camping met
daarnaast een zeer
populaire verkeers-
tuin en een mooi
zwembad.
Foto: Ria Beukema
8
<< Maar wat zit ik nou te
somberen, is het zo slecht in
Delfzijl, is het allemaal kom-
mer en kwel? Helemaal niet.
We scoren hoog in regionaal
aansprekende evenemen-
ten, zoals Pinksterfeesten,
DelfSail en Havendagen. In
de organisatie ervan is de
participatie van de inwoners
groot, als bestuurder of als
vrijwillig medewerker. Het zijn
grote, maar overzichtelijke
projecten, die per aflevering
een financieel begin en
einde hebben. Eventuele
tegenvallers worden beperkt
tot het ene evenement.
Daarna wordt de keuze
gemaakt of het moet
worden herhaald of niet.
Overzichtelijk dus en weinig kans
op financiële debacles.
Met megalomane projecten,
waarvan de financiële risico’s
nauwelijks inschatbaar zijn en
waarbij bezoekersaantallen over
de duim worden geschat, ligt dat
anders. Zeker in Delfzijl. Wijlen Jan
Knollema lanceerde als directeur
van theater De Molenberg de
stelling dat zijn publiek voor de
helft uit garnalen bestond. Zijn
opmerking werd niet door ieder-
een begrepen.
Wat hij bedoelde was, dat hij zijn
bezoekers niet uit een bereik van
360 graden kon werven, maar
dat hem slecht 180 graden ten
dienste stonden.
In de andere helft van de cirkel
lag de Eems, daar woonden
geen potentiële bezoekers,
daar zwommen garnalen.
Bij plaatselijke ontwikkelingen zijn
lokale klankbordgroepen van
groot belang. De actieve
Bewoners Commissie Centrum
(BCC) is daar een voorbeeld
van. Ik wens de leden van de
commissie alle goeds toe bij hun
inspanningen voor een leefbaar
Delfzijl!
Groeten van een Delfzielster van
buiten het Centrum,
HANS BEUKEMA
Een foto van ‘toen’: De Vennen
Even een stukje nostalgie tussendoor. Een foto (periode rond 1930) van voor de afbraak van de
Vennen. Let ook op de grote kazerne die nog in tact is, rechts in beeld.
9
Havendagen: Lekker ontbijten in het centrum
In het weekend van 6 en 7
september stond Delfzijl in het
teken van de Havendagen.
Dit maritiem evenement werd
vorig jaar ook georganiseerd
en de vele activiteiten die
plaatsvonden in zowel het
centrum als op de handelska-
de zorgden voor een gezellige
sfeer.
Nog meer dan vorig jaar kon
het publiek merken dat
binnen de stichting Haven-
dagen Delfzijl de krachten
worden gebundeld. Horeca,
winkeliers en (maritieme)
bedrijven hebben hard
gewerkt aan de organisatie
van de Havendagen en
Delfpop. En met succes.
Ontbijt in de Landstraat
Net als vorig jaar stelde Reinier
Doorenbos, eigenaar van de
HEMA, op zondagochtend
een ontbijt beschikbaar aan
de vrijwilligers die meewerkten
aan de Havendagen, de
ondernemers van het centrum
en een deel van de inwoners
van het centrum.
De opkomst was groot. Ruim
160 mensen maakten gebruik
van de uitnodiging en zorg-
den voor een gezellige bijeen-
komst in de eerste prille zonne-
stralen van de ochtend. Alle
deelnemers bleven zitten tot
het laatste moment dat de
tafels en banken werden
opgeruimd. En geweldige
actie die het gevoel van trots
op Delfzijl bij de mensen naar
boven haalt, want waar ga je
nou zo gezellig met elkaar
ontbijten? Ja! In het centrum
van Delfzijl!
De opkomst was zelfs nog hoger dan vorig jaar en we hebben heerlijk
gegeten!
Reinier Doornbos (midden) , eigenaar van de HEMA, stelde het ontbijt
beschikaar.
Meer info?
www.havendagendelfzijl.nl
10
Activiteitenprogramma t/m november
Wekelijks Woensdag 9.00—17.00 warenmarkt.
Vrijdagavond koopavond.
Galerie Hop (in het oude postkantoor). Nieuwe expositie.
Openingstijden: wo. en za. Van 13.00 – 17.00, gratis entree.
Molen Adam
Openingstijden: wo, za en zo. Van 14.00—17.00 uur.
Informatiecentrum De Synagoge. Informatie en ontwikkelingen
van het centrum en de dorpen en wijken.
Openingstijden: woensdag en donderdag 13.00—17.00 uur.
7 sept t/m Joep Hommerson en Albert Greving.
26 okt.
13 sept t/m Galerie Kroonstad. Expositie kunstschilder Marein Konijn.
18 okt. Openingstijden: wo. En za. Van 13.00—17.00 uur, gratis entree.
De Molenberg. Voor het programmaoverzicht zie de website.
24 sept. Fashionevent centrum Delfzijl. Evenementenhal. 19.30 uur.
27, 28 sept. Muziekfestival centrum Delfzijl.
Filmliga in de Molenberg:
30 sept. Deux jour, une nuit. Aanvang: 20.00 uur.
14 okt. De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.
Aanvang: 20.00 uur.
15 okt. Najaarsmarkt centrum Delfzijl.
18 okt. Muziek in het centrum.
18 okt. Jubileumconcert 100 jaar Wilhelmina. Evenementenhal.
26 okt. Zeemijlenloop.
1 nov. Galerie Kroonstad. Expositie Noord-Duitse kunstschilders.
7 nov. Lampionnenoptocht DHO.
11 nov. Sint Maarten.
15 nov. Intocht Sinterklaas.
22 en 29 Pieten in het centrum.
nov.
CONTACTPERSOON
Hendrik Smaal
Landstraat 69
9934 BK Delfzijl
Telefoonnummer
06-52681905
E-mailadres
WEBSITE EN FACEBOOK
www.bccdelfzijl.nl
facebook.nl/bccdelfzijl
ONZE COMMISSIELEDEN
Bé Kerbof
Hendrik Smaal
John Limburg
Rob van Heukelem
Tini Heijn-Hooft
(voorzitter)
Willy Stam
OVERIGE MEDEWERKERS
Florentina Smaal
(vormgever nieuwsbrief
en notuliste)
Harry Boer
(gebiedsregisseur)
