SINIF YÖNETİMİNDE GELENEKSEL YAKLAŞIM

Öğretmenin geleneksel otorite figürü olarak algılandığı toplumlarda gözlenen yaklaşımdır.

Öğretmen merkezlidir; öğretmen etkin , öğrenci pasif bir konumdadır.

Öğretmen öğrenci ilişkileri , aşırı ölçülerde yapılandırılmıştır.

Sadece öğretmen tarafından  belirlenen katı ve tek yönlü kurallar tartışılamaz.

Dolayısıyla; demokratik yaşamın gerekleri ile bağdaşmaz.

Öğretmen sınıf içinde yapay bir "evet efendimcilik" sağlar.

Öğrenciler ise; otorite simgesi olarak algıladıkları öğretmenlerine karşı  farklı tepkiler  geliştirirler.

Öğretmen öğrencilerin, gerçekte uyum sorunları yaşamakta olduklarını  göremez. Öğrencileri yaramaz ya da uysal olarak adlandırır.

Genellikle , öğretmen yaramaz  olarak tanımladığı öğrencilere karşı , açık yada  örtülü bir mücadele başlatır.

Bu mücadelede daha çok suçlama , yargılama ve cezalandırma  davranışı egemendir.

Sınıf içinde bir anlamda karşıt gruplar oluşur. Bu ortamda insancıl eğitimsel bir ortamın sağlanması mümkün olmaz.

Bu durum esasen eğitimde en  önemli sorunlardan biri olan yabancılaşmayı doğurur.

Öğrenci duyarsızlaşır.

Bu olay geleneksel sınıf yönetimi yaklaşımı ,  eğitimi , hem öğrenciler hem de öğretmen için  çekilmez bir yük haline getirir.

Diğer sınırlılıkları:

Öğrenciyi ezberciliğe iter.

Öğrenciler arasındaki bireysel farklılıklar ve öğrencilerin öğrenme ihtiyaçları dikkate alınmaz.

Ders kitaplarına aşırı bağımlılık vardır.

Derste canı sıkılan öğrenci bakın nasıl bir sanat eseri ortaya çıkarmış!

Değerlendirme aşamasında öğrenciler kendilerine aktarılan bilgileri yorumsuz bir şekilde geri iletirler.

Sınıf içi etkileşim ve bilgi alışverişi çok sınırlı ölçüdedir. Dolayısıyla öğrencilerin sosyal yönlerinin gelişimini de yavaşlatır.

Tercih Edilmesinin Nedenleri

1) Sınıfların kalabalık olması,

2) Derslerin müfredat yapısı,

3) Öğretmenlerin yetiştirildikleri

kurumlarda, öğretim yöntem ve

tekniklerini yeterince kavrayamamaları,

5) Daha ekonomik olması,

6) Kolay ve zahmetsiz olması,

7) Yeni öğretim yaklaşımlarının öğretmenler tarafından, yeterince takip edilmemesi,

8) Sürpriz bir bilgi ile karşılaşmayacağı için öğretmene “güven” duygusu vermesidir.

Peki bu yaklaşımın hiç yararı yok mu?

Az bir çabayla herkes tarafından uygulanabilir.

Öğrencide, dinleme, anlatma ve ana dile hakim olma yeteneği gelişir.

Zamandan tasarruf sağlar.

Düşünceler belli bir sıraya göre açıklanır. Öğretmen iyi bir şekilde anlattığında öğrenci konuyu kolay birleştirebilir.

Geleneksel yaklaşım yönteminin etkili kullanılması için;

•Öğrencilerin analizi,

•Öğretmenin durumu,

•İçeriğin analizine bakılır.

Öğrencinin analizi;

Öğrencilerin yaş, cinsiyet, sınıf ve deneyimleri gibi özelliklerden hareket ederek öğretmenin bu özellikler açısından kendisine benzeyen ve benzemeyen yanlarını analiz edip saptamaktır.

Öğretmen;•Kibirli olmamalı,•Öğrencilere karşı; gerçek bir ilgi

göstermeli,•Öğrencilerine arkadaşça ve içten

davranmalı,•Kendine hakim olmalı ve öğrencilerle göz

iletişimi kurmalı ,•Konuları basitten karmaşığa doğru, etkili

bir plan dahilinde anlatmalıdır.

Ayrıca;

•Düz anlatımın uzunluğunu öğrenciyi sıkmayacak şekilde hazırlamalı,

•Öğretmen konu dışına çıkmamaya özen göstermeli, konuşma dili açık ve anlaşılır olmalı,

•Anlatım sırasında, ses tonu, görsel-işitsel araçlar, ipuçları, espriler v.b. kullanılarak öğrencinin dikkati uyanık tutulmalıdır.

İçeriğin Analizi;

•İçeriğin seçilmesi,

•İçeriğin sınırlandırılması,

•İçeriğin yapılandırılması aşamalarıdır.

Seçim sizin?