Upload
tranbao
View
241
Download
2
Embed Size (px)
Citation preview
W skład szkieletu klatki piersiowej wchodzi:
12 kręgów piersiowych, 12 par żeber i mostek.
trzon mostka
SZKIELET KLATKI PIERSIOWEJ
ŻEBRO
• Jest kością długą w kształcie łuku wypukłością zwróconą na zewnątrz.
• Składa się z części środkowej – trzonu i dwóchkooców: tylnego – kręgosłupowego i przedniego – mostkowego.
• Żebro kostne (kośd żebrowa) przechodzi koocem przednim w chrząstkę żebrową.
• Każde żebro składa się z większej części kostneji przymostkowej mniejszej części chrzęstnej.
ŻEBRO c.d.
• 7 par górnych żeber określa się jako żebra prawdziwe, które łączą się bezpośrednio chrząstką żebrową z mostkiem.
• 5 par dolnych żeber nazywa się żebrami rzekomymi.• Chrząstki żebrowe VIII, IX i X żebra łączą się
z mostkiem za pośrednictwem chrząstki żebrowej żebra położonego wyżej i razem z chrząstką VIII żebra tworzą łuk żebrowy prawy i lewy.
• Chrząstki żebrowe XI i XII żebra kooczą się swobodnie między mięśniami brzucha (nazywane są żebrami wolnymi).
MOSTEK (sternum)
Jest kością płaską, nieparzystą, położoną z przodu ciała. Łączy się z żebrami i razem z kręgosłupem odcinka piersiowego tworzy szkielet klatki piersiowej.
Składa się z rękojeści, trzonui wyrostka mieczykowatego.
Rękojeśd łączy się z trzonem za pomocą chrząstkozrostu.
Trzon łączy się z wyrostkiem mieczykowatym również za pomocą chrząstkozrostu, ale w wieku starczym najczęściej ulega on skostnieniu tworząc kościozrost.
rękojeśd
trzon
wyrostek mieczykowaty
chrząstkozrost
wcięcie szyjne
wcięcie obojczykowe
wcięcie żebrowe I
wcięcie żebrowe II
wcięcie żebrowe VII
POŁĄCZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM
Kooce przednie żeber zakooczone chrząstką żebrową łączą się z mostkiem.
Żebro I łączy się z rękojeścią mostka chrząstkozrostem (prawie nieruchomo).
Żebra od II do VII łączą się z mostkiem stawami mostkowo –żebrowymi.
Żebra VIII i IX nie łączą się z mostkiem bezpośrednio. Każde z nich tworzy z leżącym wyżej żebrem staw międzychrząstkowy.
ROLA CHRZĄSTKI ŻEBROWEJ
• Stanowi ona bierny element mechanizmu oddychania i jest najważniejszym czynnikiem warunkującym rozszerzalnośd klatki piersiowej.
• Chrząstki żebrowe zwiększają elastycznośd ścian klatki piersiowej i umożliwiają intensywniejsze wychylenia żeber.
POŁĄCZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM c.d.
obojczyk
żebro I
więzadło żebrowo - obojczykowe
więzadło mostkowo – żebrowe śródstawowe
więzadło mostkowo – żebrowe promieniste chrząstka żebra II
POŁĄCZENIA ŻEBER Z KRĘGAMIW obrębie odcinka piersiowego kręgosłupa
występują stawy żebrowo – kręgowe łączące głowyi guzki żeber z kręgami.
Staw głowy żebra łączy głowę żebra z dołkami żebrowymi kręgów znajdującymi się na trzonach kręgów. Na głowie żeber II-X znajduje się grzebieo, od którego do krążka międzykręgowego biegnie więzadło śródstawowe głowy żebra. Dzieli ono jamę stawową na 2 piętra. Staw posiada torebkę stawową, wzmocnioną na powierzchni przedniej przez więzadło promieniste głowy żebra.
Staw żebrowo – poprzeczny łączy guzek żebra z dołkiem żebrowym wyrostka poprzecznego. Stawy te występują przy żebrach I-X. Są wzmocnione przez więzadła żebrowo – poprzeczne łączące żebro z wyrostkiem poprzecznym kręgu tworzącego staw i kręgu położonego wyżej.
więzadło promieniste głowy żebra
więzadło żebrowo - poprzeczne
MECHANIKA ODDYCHANIA
Dotyczy:
• ruchów żeber,• ruchów mostka,• ruchów kręgosłupa,• czynności mm oddechowych,• zmian ciśnienia w jamie opłucnej,• zmian ciśnienia w całej klatce piersiowej
RUCHY ŻEBER I MOSTKA
• Pierwsza para żeber razem z rękojeścią mostka (wieczko klatki piersiowej) i częściowo dalsze 3 pary żeber, podczas wdechu poruszają się ku górze i przodowi (1-160).
• Kolejne żebra poruszają się na zasadzie „rączki od wiadra”, co powoduje zwiększanie czołowego wymiaru klatki piersiowej. Towarzyszy im także unoszenie mostka – ku górze i ku przodowi, co powoduje również powiększanie wymiaru strzałkowego.
• Dwie ostatnie pary żeber związane są funkcjonalnie z pracą przepony i mm brzucha. Podczas wdechu dolna częśd klatki piersiowej unosi się ku górze i przodowi, podczas wydechu jest ściągana w dół.
RUCHY KRĘGOSŁUPA
• W trakcie spokojnego oddychania w zasadzie nie zachodzą żadne ruchy w obrębie kręgosłupa.
• Głęboki wdech łączy się z prostowaniem kręgosłupa.
• Czynny, długi wydech – ze zginaniem.
CZYNNOŚD MIĘŚNI ODDECHOWYCH
Mięśnie stanowią napęd dla ruchów żeber, mostka i kręgosłupa. Udział mięśni wdechowych i wydechowych –właściwych i pomocniczych jest różny w zależności od sposobu oddychania.
• Wdech jest aktem czynnym, angażującym właściwe mięśnie wdechowe tylko podczas spokojnego oddychania. Przy nasilonym oddychaniu wdech wymaga udziału mięśni pomocniczych.
• Spokojny wydech jest aktem biernym. Po ustąpieniu skurczu mięśni wdechowych odkształcone elementy elastyczne wracają do początkowego ułożenia. Nasilony wydech wymaga udziału mięśni wydechowych. W zależności od stopnia tego nasilenia, w wydechu biorą udział albo tylko zasadnicze mięśnie wydechowe, albo włączane są mięśnie pomocnicze.
ZESPÓŁ MIĘŚNI ODDECHOWYCH
Mięśnie działające na mechanizm kostno –stawowy klatki piersiowej dzieli się na trzy grupy:
• synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych,
• mięśnie oddechowe- wdechowe- wydechowe
• mięśnie oddechowe pomocnicze
ZESPÓŁ MIĘŚNI ODDECHOWYCH
1. Synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych: mm międzyżebrowe zewnętrzne i wewnętrzne oraz dźwigacze żeber.
2. Mięśnie oddechowe - wdechowe: przepona, mm zębate tylne górne i mm pochyłe,- wydechowe: mm skośne brzucha, m. poprzeczny brzucha, m. prosty brzucha i m. czworoboczny lędźwi.
3. Mięśnie pomocnicze wdechowe: m. piersiowy większy, m. piersiowy mniejszy i m. zębaty przedni.