کتاب عنوان

فالن فالن دکترفالن اه دانش علم هیأت عضو

فالن اه دانش انتشارات

١٣٩٣

..

؟؟ : سرشناسه؟؟ : عنوان؟؟ : نشر مشخصات؟؟ : ظاهری مشخصات؟؟ : فروست؟؟ : شاب

؟؟ : انگلیس به عنوان : یادداشتکتاب نامه : یادداشت

نمایه : یادداشت؟؟ : موضوع؟؟ : افزوده شناسه؟؟ : کنگره رده بندی؟؟ : دیویی رده بندی

١١١ فالن اه دانش انتشارات

؟؟ کتاب: عنوانفالن فالن دکتر تألیف:

فالن فالن دکتر ادبی: ویراستار؟؟ صفحه آرا:

فالن اه دانش ناشر:؟؟ چاپ: نوبت و تاريخ

؟؟ شمارگان:تومان ؟؟ قیمت:

؟؟ : شابوزیری قطع:؟؟ چاپخانه:

؟؟ پخش: مراکزاست. نویسنده عهده به مطالب درست مسئوليت

است. محفوظ ناشر برای چاپ حق

همه! به تقدیم

پیش گفتار

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

پیش گفتار ج

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندان

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

گنبد بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

زایدش ب تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه

فالن فالن

٩٣ تابستان تهران،

مطالب فهرست

ث پیش گفتار

ذ ل ها ش فهرست

ز جدول ها فهرست

س کدها فهرست

ش نمادها فهرست

١ ی فصل آزمایش عنوان ١

١ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . معمول متن ١ . ١

٢ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . آزمایش عنوان ی ١ . ٢

٣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ١

٣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ٢

مطالب فهرست ح

٣ . . . . . . . . . . . . . ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ٢ . ١

٣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ریاض متن های ١ . ٣

۵ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ل ش و جدول ۴ . ١

٨ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . متن در کد نوشتن ۵ . ١

٨ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . نقل قول نوشتن ۶ . ١

١٠ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . قاب رسم ١ . ٧

١۴ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . پرسش ها

١٧ دو فصل آزمایش عنوان ٢

١٧ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مقدمه ٢ . ١

١٨ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ی آزمایش عنوان ٢ . ٢

١٩ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . دو آزمایش عنوان ٢ . ٣

٢٠ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . پرسش ها

٢١ سه فصل آزمایش عنوان ٣

٢١ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مقدمه ٣ . ١

٢٢ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ی آزمایش عنوان ٣ . ٢

٢٢ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . دو آزمایش عنوان ٣ . ٣

٢۵ آزمایش عنوان آ

٢۵ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مقدمه آ . ١

٢۶ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ی آزمایش عنوان آ . ٢

٢۶ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . دو آزمایش عنوان آ . ٣

٢٩ پاسخ ها

٣١ منابع

خ مطالب فهرست

٣٣ انگلیس به فارس واژه نامه

٣۵ نمایه

ل ها ش فهرست

۶ . . . . . . . . . . . . . . . . ل ها ش فهرست در چاپ برای کوتاه عنوان ١ . ١

٧ . . . . . . . . . . . . . . . مشترک عنوان ی با و هم کنار در ل ش دو ١ . ٢

٧ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . رایج ه های س از نمونه هایی ١ . ٣

٢٨ . . . . . . . . . . . . . . . . ل ها ش فهرست در چاپ برای کوتاه عنوان آ . ١

جدول ها فهرست

۵ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . خانه ١٢ با جدول ی از نمونه ای ١ . ١

۵ . . . . . . . . . . . . . . . چندخط خانه های با جدول ی از نمونه ای ١ . ٢

کدها فهرست

٨ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . آزمایش معمول کد ی ١ . ١

نمادها فهرست

حقیق اعداد مجموعه R

موهوم اعداد مجموعه C

طبیع اعداد مجموعه N

Central Processing Unit CPU

١ی فصل آزمایش عنوان

معمول متن ١ . ١

شعر کرد. اشاره عاشقانه و مذهبی ، سیاس به م توان جمله آن از که دارد مختلف انواع شعر

، منحن مثل تخصص واژه چند اینجا در است. برخوردار خاص اهمیت از نیز فارس عاشقانه

آونگ و مارپیچ نگاشت، ، موهوم و مشخصه چندجمله ای ، کل تبدیل ر، عمل ، خط معادله

نمادهای با سپس کرد. اشاره پیوسته و فشرده تابع به م توان نیز توابع میان از داریم. نیز ایده آل

م شویم. آشنا N و C ،R

ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس است. استایل فایل ی این

خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش همان ورا خواند دیوانه هشیوار

آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون جانست چشم خرد ببند دارد پای

رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه آن و جانست نگهبان شناس را خرد

کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که را جان و را خرد بی گمان بد و نی

ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش و ب پس ازین سود چه گفتن نیست

سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به جوی راه دانندگان گفتار به نهان و

ی فصل آزمایش عنوان ١ ٢

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندانمتن۴ مقداری متن٣ مقداری متن٢ مقداری متن١ مقداری

آزمایش عنوان ی ١ . ٢

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که١Test ٢Test ٣Test ۴Test

٣ ریاض متن های ١ . ٣

ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ١

چراغ چندین به و فروغ چندین به دود و باد از نه و گرد و آب از نه کبود چرخ سرخست یاقوت ز

برآید خاور ز روز گرفتست روشنایی کزو دلفروز گوهر اندرو روان باغ نوروز به چون بیاراسته

. هم نتابی من بر که بودت چه هم آفتابی تو آنکه ایا راست تر روش ی ازین نباشد باختر سوی

ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ٢

همان داستان بدین نهاده دل جهان کس هر بر خواننده خواند هم بس داستانها این دفتر از چو

این آرم شعر به روان طبع و خوب گفتن سخن زبان گشاده بیامد جوان راستان هم و نیز بخردان

ار پی به همیشه بد ابا بود یار بد خوی را جوانیش انجمن دل شد شادمان ازو من گفت را نامه

بود.

ر دی آزمایش عنوان ی ١ . ٢ . ٢ . ١

شود بپیمایدا گردش روز س چو مپیچ هرگز تو توان تا بد به بسیچ را شب تیره مر چراغست

بیننده چو خورد عشق غم کو کس پشت چو زرد و باری آنگاه آید پدید روشنا بدو گیت تیره

دهد روشنایی ترا بیشتر کند نمایش شب دگر ناپدید شود او زمان اندر هم دید دور از دیدارش

به تر باری شبانگاه هر بود نخست از بود که گردد باز بدان درست و تمام گردد هفته دو به بیشتر

نهاد. ی بدین هم بود تا بود داد خداوند نهادش بدینسان تر نزدی تابنده خورشید

آزمایش... برای ر دی متن١ مقداری

ریاض متن های ١ . ٣

آن، در که است تعریف ی این ١ . ٣ . ١ تعریف

a٢ + b٢ = c٢

است.راحت به را پانویس ها چینش م توان متن ی مختلف صفحات در م بینید، که همان طور . فارس پانویس ١ی

چید. چندستونه یا ی صورت به را آن ها و داد تغییر

ی فصل آزمایش عنوان ١ ۴

صورت به شماره دار فرمول ی دارای که است قضیه ی این ( آزمایش (عنوان ١ . ٣ . ٢ قضیه

a٢ + b٢ = c٢ (١ . ١)

است.

باید... ابتدا (١ . ١) فرمول در برهان

است... لم ی این ١ . ٣ . ٣ لم

است... گزاره ی این ۴ . ١ . ٣ گزاره

است... نتیجه ی این ۵ . ١ . ٣ نتیجه

شماره آن، دوم خط و بوده چندخط فرمول ی دارای که است مالحظه ی این ۶ . ١ . ٣ مالحظه

م خورد:

z · z̄ = (x+ iy) · (x− iy)

= x٢ − (iy)٢ (١ . ٢)

= x٢ − i٢y٢

= x٢ + y٢

است: چندضابطه ای تابع ی دارای که است مثال ی این ١ . ٣ . ٧ مثال

|x| =

−x اگر x < ٠٠ اگر x = ٠x اگر x > ٠

■ است... کاف ١ . ٣ . ٧ مثال حل برای حل

۵ ل ش و جدول ۴ . ١

ل ش و جدول ۴ . ١

پایین در نباشد، ان پذیر ام کار، این اگر یرند. ب قرار صفحات باالی در باید ل ها ش و جدول ها

از بیشتر نباید جدول ها، و ل ها ش خود و متن در ارجاع بین همچنین گیرند. قرار باید صفحات

باشد. فاصله صفحه، دو

داریم... ١ . ١ جدول در

خانه ١٢ با جدول ی از نمونه ای ١ . ١ جدول

دوم سرستون اول سرستون

است آزمایش ی این است آزمایش ی این اول سرردیف

است آزمایش ی این است آزمایش ی این دوم سرردیف

است آزمایش ی این است آزمایش ی این سوم سرردیف

چندخط خانه های با جدول ی از نمونه ای ١ . ٢ جدول

دوم سرستون اول سرستون

این است آزمایش ی ایناست آزمایش ی

این است آزمایش ی ایناست آزمایش ی

اول سرردیف

این است آزمایش ی ایناست آزمایش ی

این است آزمایش ی ایناست آزمایش ی

دوم سرردیف

که نیابم جای برومند درخت بر اگر رفته اند همه دانش باغ بر گفته اند همه گویم چه هر سخن

پایه ای ر م توانم گزند بازدارد زو سایه همان بلند نخل زیر شود کو کس رای نیست شدن بر از

را این تو یادگار ی بمانم گیت به شهریار نامۀ نامور کزین فکن سایه سرو آن شاخ بر ساختن

معن و رمز ره بر دگر خرد با خورد اندر چه هر ازو مدان بهانه و فسون رنگ به مدان فسانه و دروغ

برد.

ازو موبدی هر دست در پراگنده داستان اندرون بدو فراوان باستان گه از بود نامه ی

روزگار پژوهندۀ راد و خردمند و بزرگ و دلیر نژاد دهقان بود پهلوان ی بخردی هر نزد بهره ای

ی فصل آزمایش عنوان ١ ۶

آزمایش ل ش عنوان ی ١ . ١ ل ش

کرد یاد را نامه کاین بیاورد سالخورد موبدی کشوری هر ز جست باز همه سخنها گذشته نخست

ما به ایدون که داشتند چون آغاز به گیت که مهان فرخ نامداران وزان جهان کیان از بپرسیدشان

ای ی پیشش فتند ب آوری کند روز همه برایشان اختری نی به سرآمد گونه چه ذاشتند ب خوار

بن افکند نافه نامور ی سخن سپهبد ازیشان بشنید چو جهان گشت و شاهان سخنهای مهان

مهان. و کهان از آفرین برو جهان اندر شد یادگاری چنین

داریم... نیز ١ . ١ ل ش در

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

٧ ل ش و جدول ۴ . ١

مشترک عنوان ی با و هم کنار در ل ش دو ١ . ٢ ل ش

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

سوم ل ش عنوان (ج) دوم ل ش عنوان (ب) اول ل ش عنوان (آ)

باستان مصر (ج) و باستان روم (ب) باستان، ایران (آ) در رایج ه های س از نمونه هایی ١ . ٣ ل ش

که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش

فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و

خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد

متن مقداری متن۵ مقداری متن۴ مقداری متن٣ مقداری متن٢ مقداری متن١ مقداری

١This is a footnote٢This is a footnote

٣This is a footnote۴This is a footnote

۵This is a footnote

ی فصل آزمایش عنوان ١ ٨

متن در کد نوشتن ۵ . ١

که... م شود دیده نیز ١ . ١ کد در

آزمایش معمول کد ی ١ . ١ �کد١ \renewcommand\@afterheading{%٢ \@nobreaktrue٣ \everypar{%۴ \if@nobreak۵ \@nobreakfalse۶ \clubpenalty 1٧ \if@afterindent \else٨ {\setbox\z@\lastbox}%٩ \fi

١٠ \else١١ \clubpenalty 1١٢ \everypar{}%١٣ \fi}}� �

نقل قول نوشتن ۶ . ١

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

راست سمت از و است کوچ تر اصل فونت از مقداری آن فونت که نقل قول ی هم این

است: تورفتگ مقداری دارای چپ و

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون جانست

بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه آن و جانست

٩ نقل قول نوشتن ۶ . ١

گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که را جان و را خرد

به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش و ب پس ازین سود چه

از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به جوی راه دانندگان گفتار

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار چو نغنوی زمان ی آموختن

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

ی فصل آزمایش عنوان ١ ١٠

قاب رسم ١ . ٧

..

اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون ( آزمایش (عنوان ١ . ١ یادآوری

بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون

ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش

نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

..

چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از ١ . ٢ یادآوری

آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی تا بدان آفرید

پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان تابناک برشده

گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان پدید آمد خش

برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج بهر ز آمدند جای به

ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش تیزرو گنبد این آمد پدید

جای. سزاوار

شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون بجنبید

١١ قاب رسم ١ . ٧

..

مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید چراغ

نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و بود تیره

کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز خرد جویا

ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد توانا دانا چو

نهان. و

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد راه

. هم ندان نشان

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد گنبد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه زایدش ب

چندین به و فروغ چندین به دود و باد از نه و گرد و آب از نه کبود چرخ سرخست یاقوت ز

خاور ز روز گرفتست روشنایی کزو دلفروز گوهر اندرو روان باغ نوروز به چون بیاراسته چراغ

من بر که بودت چه هم آفتابی تو آنکه ایا راست تر روش ی ازین نباشد باختر سوی برآید

. هم نتابی

..

اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون ( آزمایش (عنوان ١ . ٧ . ١ قضیه

بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون

ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش

نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم

ی فصل آزمایش عنوان ١ ١٢

..

ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش همان

شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون جانست چشم

بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه آن و جانست نگهبان

نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که را جان و را خرد بی گمان

و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش و ب پس ازین سود چه گفتن

سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به جوی راه دانندگان گفتار به نهان

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی

م شود: آورده فرمول ی اینجا در

a٢ + b٢ = c٢ (١ . ٣)

خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که

وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای

گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن

چندین به و فروغ چندین به دود و باد از نه و گرد و آب از نه کبود چرخ سرخست یاقوت ز

خاور ز روز گرفتست روشنایی کزو دلفروز گوهر اندرو روان باغ نوروز به چون بیاراسته چراغ

نتابی من بر که بودت چه هم آفتابی تو آنکه ایا راست تر روش ی ازین نباشد باختر سوی برآید

. هم

..

اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون ( آزمایش (عنوان ١ . ٧ . ٢ تعریف

بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون

سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش

روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد

١٣ قاب رسم ١ . ٧

..

م شود: آورده فرمول ی اینجا در

a٢ + b٢ = c٢ (۴ . ١)

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد گنبد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه زایدش ب

که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش

فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و

خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد

..

م شود: آورده فرمول ی اینجا در ١ . ٧ . ٣ تعریف

a٢ + b٢ = c٢ (۵ . ١)

بهره ای ازو موبدی هر دست در پراگنده داستان اندرون بدو فراوان باستان گه از بود نامه ی

روزگار پژوهندۀ راد و خردمند و بزرگ و دلیر نژاد دهقان بود پهلوان ی بخردی هر نزد

را نامه کاین بیاورد سالخورد موبدی کشوری هر ز جست باز همه سخنها گذشته نخست

داشتند چون آغاز به گیت که مهان فرخ نامداران وزان جهان کیان از بپرسیدشان کرد یاد

آوری کند روز همه برایشان اختری نی به سرآمد گونه چه ذاشتند ب خوار ما به ایدون که

سخن سپهبد ازیشان بشنید چو جهان گشت و شاهان سخنهای مهان ای ی پیشش فتند ب

مهان. و کهان از آفرین برو جهان اندر شد یادگاری چنین بن افکند نافه نامور ی

چندین به و فروغ چندین به دود و باد از نه و گرد و آب از نه کبود چرخ سرخست یاقوت ز

ی فصل آزمایش عنوان ١ ١۴

خاور ز روز گرفتست روشنایی کزو دلفروز گوهر اندرو روان باغ نوروز به چون بیاراسته چراغ

نتابی من بر که بودت چه هم آفتابی تو آنکه ایا راست تر روش ی ازین نباشد باختر سوی برآید

. هم

شود بپیمایدا گردش روز س چو مپیچ هرگز تو توان تا بد به بسیچ را شب تیره مر چراغست

بیننده چو خورد عشق غم کو کس پشت چو زرد و باری آنگاه آید پدید روشنا بدو گیت تیره

دهد روشنایی ترا بیشتر کند نمایش شب دگر ناپدید شود او زمان اندر هم دید دور از دیدارش

به تر باری شبانگاه هر بود نخست از بود که گردد باز بدان درست و تمام گردد هفته دو به بیشتر

نهاد. ی بدین هم بود تا بود داد خداوند نهادش بدینسان تر نزدی تابنده خورشید

که نیابم جای برومند درخت بر اگر رفته اند همه دانش باغ بر گفته اند همه گویم چه هر سخن

پایه ای ر م توانم گزند بازدارد زو سایه همان بلند نخل زیر شود کو کس رای نیست شدن بر از

را این تو یادگار ی بمانم گیت به شهریار نامۀ نامور کزین فکن سایه سرو آن شاخ بر ساختن

معن و رمز ره بر دگر خرد با خورد اندر چه هر ازو مدان بهانه و فسون رنگ به مدان فسانه و دروغ

برد.

پرسش ها

یریم؟ ب جدی را پاک انرژی های باید چرا ١ . ١

.a٢ + b٢ = c٢ کنید ثابت ١ . ١ پرسش از استفاده با ١ . ٢

خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون ١ . ٣

خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که

غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای

زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه

ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس ۴ . ١

ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش همان

را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون جانست چشم خرد

١۵ پرسش ها

رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه آن و جانست نگهبان شناس

یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که را جان و را خرد بی گمان بد و نی

جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو

ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین

سخن شاخ به یابی دیدار چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر

بن. به نیاید دانش که بدان

٢دو فصل آزمایش عنوان

مقدمه ٢ . ١

انواع شعر که شد گفته قبل فصل در م شویم. آشنا C و CPU با ابتدا فصل این ابتدای در

بیشتر همچنین کرد. اشاره مذهبی شعر و سیاس شعر به م توان جمله آن از که دارد مختلفمتن٢ مقداری متن١ مقداری داد. خواهیم توضیح مشخصه چندجمله ای و چندجمله ای مورد در

دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس است. استایل فایل ی این متن۴ مقداری متن٣ مقداری

هر به ازویی ورا داند انه بی خویش همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد

شادان بی چشم تو بنگری چون جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو

است چشم تو پاس سه پاس سه آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان

ستایم من گر و ستود یارد که را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش

کردۀ تویی بود چه کافرینش و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که

کس هر به و بپوی گیت به جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار

سخن شاخ به یابی دیدار چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب

١Text1 ٢Text2 ٣Text3 ۴Text4

دو فصل آزمایش عنوان ٢ ١٨

بن. به نیاید دانش که بدان

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندان

ی آزمایش عنوان ٢ . ٢

گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون متن٣ مقداری متن٢ مقداری متن١ مقداری

ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد

سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد

نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم١This is a footnote٢This is a footnote

٣This is a footnote

١٩ دو آزمایش عنوان ٢ . ٣

دو آزمایش عنوان ٢ . ٣

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

دو فصل آزمایش عنوان ٢ ٢٠

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندان

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

گنبد بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

زایدش ب تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه

پرسش ها

گرفت؟ نظر در باید را نکات چه کتاب صفحه آرایی و حروف چین هنگام در ٢ . ١

.a٢ + b٢ = c٢ کنید ثابت ٢ . ١ پرسش از استفاده با ٢ . ٢

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا ٢ . ٣

کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود سرانجام

بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به بردن رنج خود

بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد گنبد بدین کن نگه

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه زایدش ب تیمار و رنج آن نه

٣سه فصل آزمایش عنوان

مقدمه ٣ . ١

کو کس است. استایل فایل ی این متن۴ مقداری متن٣ مقداری متن٢ مقداری متن١ مقداری

خویش همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد

چون جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی

سه آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی١Text1 ٢Text2 ٣Text3 ۴Text4

سه فصل آزمایش عنوان ٣ ٢٢

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندان

ی آزمایش عنوان ٣ . ٢

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

دو آزمایش عنوان ٣ . ٣

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

٢٣ دو آزمایش عنوان ٣ . ٣

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

سه فصل آزمایش عنوان ٣ ٢۴

. هم ندان

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

گنبد بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

زایدش ب تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه

آ پیوست

آزمایش عنوان

مقدمه آ . ١

آغاز از است. استایل فایل ی این متن۴ مقداری متن٣ مقداری متن٢ مقداری متن١ مقداری

آرد توانایی تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید

و آب میان تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید

پس وزان پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد

سپنج بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز

فت ش تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

١Text1 ٢Text2 ٣Text3 ۴Text4

آزمایش عنوان آ ٢۶

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

ی آزمایش عنوان آ . ٢

و پرداخت خواهیم مشخصه چندجمله ای و چندجمله ای درباره برهان چند بررس به ادامه، در

از نه و گرد و آب از نه کبود چرخ سرخست یاقوت ز کرد. خواهیم مقایسه ر دی ی با را آن ها

دلفروز گوهر اندرو روان باغ نوروز به چون بیاراسته چراغ چندین به و فروغ چندین به دود و باد

تو آنکه ایا راست تر روش ی ازین نباشد باختر سوی برآید خاور ز روز گرفتست روشنایی کزو

. هم نتابی من بر که بودت چه هم آفتابی

..

رفته اند همه دانش باغ بر گفته اند همه گویم چه هر سخن ( آزمایش (عنوان آ . ٢ . ١ تعریف

همان بلند نخل زیر شود کو کس رای نیست شدن بر از که نیابم جای برومند درخت بر اگر

نامۀ نامور کزین فکن سایه سرو آن شاخ بر ساختن پایه ای ر م توانم گزند بازدارد زو سایه

مدان بهانه و فسون رنگ به مدان فسانه و دروغ را این تو یادگار ی بمانم گیت به شهریار

برد. معن و رمز ره بر دگر خرد با خورد اندر چه هر ازو

م شود: آورده فرمول ی اینجا در

a٢ + b٢ = c٢ (آ . ١)

خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده گوش که

غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل خرد و رهنمای خرد

زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست وزویت فزون وزویت

برخورد. از گفتار ز دانا که خرد مرد خردمند آن گفت چه

دو آزمایش عنوان آ . ٣

گوش که خرد از بیار داری چه تا کنون اندرخورد گفتن ه جای بدین خرد وصف خردمند ای کنون

٢٧ دو آزمایش عنوان آ . ٣

خرد و رهنمای خرد داد راه از به را خرد ستایش بداد ایزد چه هر از بهتر خرد برخورد زو نیوشنده

وزویت فزون وزویت غمیست وزویت شادمان ازو سرای دو هر به گیرد دست خرد شای دل

خرد مرد خردمند آن گفت چه زمان ی شادمان هم نباشد روان روشن مرد و تیره خرد کمیست

برخورد. از گفتار ز دانا که

همان ورا خواند دیوانه هشیوار ریش خویش کردۀ از گردد دلش پیش ز ندارد را خرد کو کس

جانست چشم خرد ببند دارد پای خرد گسسته ارجمند سرای دو هر به ازویی ورا داند انه بی خویش

آن و جانست نگهبان شناس را خرد آفرینش نخست نسپری جهان شادان بی چشم تو بنگری چون

را جان و را خرد بی گمان بد و نی رسد سه کزین زبان و وگوش است چشم تو پاس سه پاس سه

و ب پس ازین سود چه گفتن نیست کس چو یما ح شنود یارد که ستایم من گر و ستود یارد که

جوی راه دانندگان گفتار به نهان و ار آش هم ببین جهان کردگار کردۀ تویی بود چه کافرینش

چو نغنوی زمان ی آموختن از بشنوی سخن چون دانش هر ز وی ب کس هر به و بپوی گیت به

بن. به نیاید دانش که بدان سخن شاخ به یابی دیدار

تا بدان آفرید چیز ناچیز ز یزدان که نخست از گوهران مایۀ سر درست دان که باید آغاز از

تابناک برشده آتش ی بی روزگار و بی رنج برآورده چهار این گوهران سرمایۀ پدید آرد توانایی

پدید آمد خش پس گرمیش ز دمید جنبش به آتش که نخستین خاک تیره بر از باد و آب میان

بهر ز آمدند جای به گوهر چار این چو فزود تری باز همان سردی ز نمود سردی آرام ز پس وزان

تیزرو گنبد این آمد پدید برافراخته گردن هرگونه ز ساخته دگر اندر ی گهرها آمدند سرای سپنج

جای. سزاوار ی هر گرفتند کدخدای شد هفت دو و ده ابر نوبه نو نمایندۀ فت ش

بجنبید شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در

چراغ روشن کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون

بود تیره مرکزی ی اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید

خرد جویا نه و زبان گویا نه هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و

توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد

سرو چو شد بر راست سرش کلید سراسر را بندها این شد پدید آمد مردم ذری ب زین چو

راه ز برد فرمان دام و دد را او مر خرد و رای و هوش پذیرندۀ کاربند خرد و خوب گفتار به بلند

آزمایش عنوان آ ٢٨

آزمایش ل ش عنوان ی آ . ١ ل ش

نشان را این جز هم خوان خیره مردم ر م ی باشد چه معن به مردم که اندک بنگری خرد

. هم ندان

تویی شمار پسین فطرت نخستین بپرورده اند میانج چندین به برآورده اند گیت دو از ترا

سرانجام کن نگه آفرین جهان راز دانیم چه زین دگرگونه دانا ز شنیدم مدار بازی به را خویشتن

بردن رنج خود که رواست را تنت آری اندر رنج به گزین به ازین بیابی کاری چو ببین را خود

گنبد بدین کن نگه بال دام به نیاری اندر سر رها بد هر ز یابی که خواه چو سزاست دانش به

زایدش ب تیمار و رنج آن نه بفرسایدش زمانه گشت نه درد زویست و ازویست درمان که تیزگرد

. هم پذیرد تباه ما چون نه هم گیرد آرام جنبش از نه

پاسخ ها

..١۴ صفحه ،١ فصل

است. اتمام به رو فسیل سوخت های ذخایر چون ١ . ١

که... م کنیم ثابت ابتدا ١ . ٢

شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در ١ . ٣

کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون بجنبید

اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید چراغ روشن

هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و بود تیره مرکزی ی

کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز خرد جویا نه و زبان گویا نه

چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام

بپیمایدا گردش روز س چو مپیچ هرگز تو توان تا بد به بسیچ را شب تیره مر چراغست ۴ . ١

خورد عشق غم کو کس پشت چو زرد و باری آنگاه آید پدید روشنا بدو گیت تیره شود

ترا بیشتر کند نمایش شب دگر ناپدید شود او زمان اندر هم دید دور از دیدارش بیننده چو

پاسخ ها ٣٠

بود نخست از بود که گردد باز بدان درست و تمام گردد هفته دو به بیشتر دهد روشنایی

هم بود تا بود داد خداوند نهادش بدینسان تر نزدی تابنده خورشید به تر باری شبانگاه هر

نهاد. ی بدین

..٢٠ صفحه ،٢ فصل

است. اتمام به رو فسیل سوخت های ذخایر چون ٢ . ١

که... م کنیم ثابت ابتدا ٢ . ٢

شد بسته دگر اندر ی ها فل سزید چون چنان دانا ببخشید پدید آمد دادن و بخشش در ٢ . ٣

کردار به شد زمین راغ و دشت چون و کوه چون و دریا چو شد پیوسته کار چون بجنبید

اه جای نبد بلندی را زمین کشید باال سوی رستن سر دمید بر آبها کوه ببالید چراغ روشن

هم جوید کام زندگ وزان هم جوید آرام و خواب و خور سیاه و بود تیره مرکزی ی

کار فرجام نی و بد نداند پرورد تن خاشاک ز و خاک ز خرد جویا نه و زبان گویا نه

چنینست هنر پنهان ایچ نکرد ایرا از دادگر و بد توانا دانا چو کردگار بندگ ازو نخواهد

نهان. و ار آش کس نداند جهان کار فرجام

منابع

معمول دیفرانسیل معادالت نظریه وجیهه، ، وفائ و مهسا مقدم، وحید، دامن افشان، حسین، خیری، [١].١٣٩٠ تبریز، اه دانش انتشارات ، دینامی سیستم های و

[2] F. Bar, Introduction To..., Lecture Notes in Mathematics, Springer-Verlag, New York,2014.

ر. دی فارس منبع ی [٣]

انگلیس به فارس واژه نامه

آ

Pendulum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . آونگ

Ideal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ایده آل

ت

Function . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تابع

Continuous . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . پیوسته

Compact . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . فشرده

Transform . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . تبدیل

Global . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . کل

چ

Polynomial . . . . . . . . . . . . . . . . . . . چندجمله ای

Characteristic . . . . . . . . . . . . . . . . مشخصه

Imaginary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . موهوم

ش

Poem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . شعر.

Political . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . سیاس

Romantic . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . عاشقانه.

Persian . . . . . . . . . . . . . . . . . . فارس

Religious . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مذهبی

ع

Operator . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ر عمل

م

Spiral . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . مارپیچ.

Equation . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . معادله

Linear . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . خط

Curve . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . منحن

انگلیس به فارس واژه نامه ٣۴

ن

Map . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . نگاشت

نمایه

ا

٢۵ ،٢١ ،١٧ ،١ استایل،

ت

١ تابع،

چ

٢۶ ،١٧ ،١ چندجمله ای،

٢۶ ،١٧ ،١ مشخصه،

ش

١٧ ،١ شعر،

١٧ ،١ ، سیاس

١ عاشقانه،

١ ، فارس

١٧ ،١ مذهبی،

ف

٢۵ ،٢١ فایل،

١٢ فرمول،

۴ ، چندخط

٨ فونت،

ن

١ نماد،

Book’s Title

By:

Foo Bar

Faculty Member Of The Foo University

Foo University Press

2014