تػریف مػروف و موکر

اًمیت در موظر اصالم

ثار اجتماغی ا

غٍاقب فردی و اجتماغی ترک

ن ظرائط وجٍب ا

مراخل امر بي مػروف هٌی از موکر

ًدف و غایت

مٍاهع

فات ا

مٌارتٌا

پرصض ًای رائج

اص احکام عولی هسلواًاى ٍ تِ ًظش شیعیاى اص فشٍع اهش تِ هعشٍف ٍ ًْی اص هٌکشاهش تِ هعشٍف یعٌی دستَس دادى یا تَصیِ کشدى اص سَی فشد . دیي اسالم است

هسلواى تِ دیگشاى تِ اًجام آًچِ اص ًظش عقل یا ششع اسالم خَب دس ًظش گشفتِ هی شَد ٍ ًْی اص هٌکش یعٌی دستَس دادى یا تَصیِ کشدى اص سَی فشد هسلواى

تِ دیگشاى تِ اًجام ًذادى آًچِ تِ اص ًظش عقل یا ششع اسالم تذ دس ًظش گشفتِ .هی شَد

مػروف بي ًر غمل پشودیدى وهیکٍی ی گ فتي میطٍد و ظامل واجبات و مشتدبات و اغمال مباح .میطٍد( ًماهود درختکاری )پشودیدى غرفی

موکر هیز بي تمام اغمال هاپشود و قبیح اظالق میطٍد و ظامل خرام ًا ، مکروًات و اغمال مباح .میطٍد( ًماهود دراز کردن پا در مقابل بزرگ تر)هاپشود غرفی

تِ -ٍاجة کفایی است کِ اگش افشادی هٌکشِ حشام، ٍ ًْی اص هعشٍفِ ٍاجة اهش تِ ّوِ تِ اًجام آى اقذام کٌٌذ، اص دیگشاى ساقط هی شَد؛ ٍ اگش -کفایت هقذاس

.آًْا تشک ٍاجة کشدُ اًذّوِ افشاد آى سا تشک کشدُ تاشٌذ،

ن کریم یات قرا

:ا

ََل إمَْخْْيِ َو يَأُِمُروَن ِِبمَْمْعُروِف َو يَْْنَْوَن َعِن إمُْمْنَكِر َو ُأومِئَك َو ٌّة يَْدُعوَن إ ونهُُ مَْتُكْن ِمنُُْكْ ُأمَّ ُُ ِو ْْ (104:معرإن أٓل) إمُْم

ٍ تایذ اص هیاى شوا گشٍّی هشدم سا تِ ًیکی دعَت کٌٌذ ٍ تِ کاس شایستِ ٍا داسًذ ٍ اص صشتی تاص داسًذ ٍ آًاى .ّواى سستگاساًٌذ

ِ َو مَوْ ُلْنُُتْ ٍة ُأْخرَِحْت ِنونَّاِس ثَأُِمُروَن ِِبمَْمْعُروِف َو تَْْنَْوَن َعِن إمُْمْنَكِر َو ثُْؤِمنُوَن ِِبَّللَّ ٓ َخْْيَ ُأمَّ َمَن َأْىُل إْمِكتاِب ماَكَن َخْْيًإ أ

ُهُ إمْْاِسُقون ( 110: معرإن أٓل) مَيُْم ِمْْنُُم إمُْمْؤِمنُوَن َو َأْلََثُشوا تْتشیي اهتی ّستیذ کِ تشای هشدم پایذاس شذُ ایذ تِ کاس پسٌذیذُ فشهاى هی دّیذ ٍ اص کاس ًاپسٌذ تاص

.هی داسیذ ٍ تِ خذا ایواى داسیذيَن اكَة َو َأَمُروإ ِِبمَْمْعُروِف َو ََنَْوإ َعِن إمُْمْنَكرِ إَّلَّ الَة َو أٓثَُوإ إمزَّ ْن َمكَّنَّاُهْ ِِف إْْلَْرِض َأقاُموإ إمصَّّ (41: إحلج ) إ

کساًی ّستٌذ کِ اگش دس صهیي قذستی یاتٌذ ًواص سا اقاهِ هیکٌٌذ ٍ صکات هیپشداصًذ ٍ اهش تِ هعشٍف ( هَهٌیي) .ٍ ًْی اص هٌکش هیکٌٌذ

:( غلیٌم الشالم)روایات اًل بیت ِ ِعْنَد إْْلَْمِر ِِبمَْمْعُروِف َو ما ( :عویو إمسالم)إمْيإملومننی ِ ُُكُّيَا َو إمِْجيَاُد ِِف َسِبيِل إَّللَّ اُل إمِْبّ َأمْعَ

ّيٍ ٍر مُّجِ ثٍَة ِِف ََبْ ْْ َّلَّ َلنَّْيِي َعِن إمُْمْنَكِر إ (َنج إمبالغو)إهْنَّ

تواهی اعوال ًیکَ حتی جْاد دس ساُ خذا دس هقاتل اهش تِ هعشٍف ٍ ًْی اص هٌکش تِ اًذاصُ قطشُ ای دس .هقاتل دسیا ّستٌذ

كُْ َأ ( : ص)پیغمب إکرم إمنَّاُس يَْوَم إمِْقيَاَمِة َعْن َأْقَوإٍم مَيُْسوإ ِبأَهِْبيَاَء َو ََّل ُشيََدإَء يَْغِبُطيُمُ ََّل ُأْخِبُ

ي ِ ِ قَاَل ُهُ إَّلَّ ِ َعزَّ َو َخلَّ عَََل َمنَاِبَر ِمْن هُوٍر ِقيَل َمْن ُهْ ََي َرُسوَل إَّللَّ ُبوَن َن ِبَمنَاِزِميِْم ِمَن إَّللَّ ّبِ ُُيَ

ََل ِعَباِدِه فََكْيَف َّ إ ََل ِعَباِدِه ُقوْنَا َىَذإ َحبَُّبوإ إَّللَّ

َّ إ ُبوَن إَّللَّ ّبِ ِ َو ُُيَ ََل إَّللَّ

ِّ إ ُبوَن ِعَباَد ُيَُ ِعَباَد إَّللَّ ّبِ

َذإ َأَطاُعوهُْ ُّ فَا ُ َو يَْْنَْوََنُْم مَعَّا يَْكَرُه إَّللَّ بُّ إَّللَّ ِ قَاَل يَأُِمُروََنُْم ِبَما ُُيِ ََل إَّللَّ

ِّ إ ُُم إَّللَّ إَّللَّ َبار ) َأَحَّبَّ

(170ص؛ 79 جإْٔلهوإر؛

:و بزرگان ( غلیٌم الشالم)صیرى ائمي ي ( :عویو إمسالم)س یدإمشيدإء ِة َخّدِ ْصاَلحِ ِِف ُأمَّ

ََّّما َخَرْحُت ِمَطوَِب إَّْل ه

ّص ُأِريُد َأْن أُٓمَر ِِبمَْمْعُروِف إ

(329ص 44 َبار إْٔلهوإر ج)َو َأَْنَي َعِن إمُْمْنَكر هي فقط تشای دسخَاست اصالح دس اهت جذم قیام کشدم هی خَاّن اهش تِ هعشٍف ٍ ًْی اص

.هٌکش کٌن

ُ قَاَل : عویو إمسالمعَِلٍّ ََّما : َعْنُو ِْلَِِب َذّرٍ َرِِضَ إَّللَّ ه ّنَّ غَِضبَْت إ

ِّ َعزَّ َو َخلَّ فَاْرُج َمْن غَِضبَْت ََلُ إ َّلِلَّ

ََتُمْ ْْ (130َنج إمبالغو ، خطبو ) عَََل ِديِنك إمَْقْوَم َخافُوَك عَََل ُدهَْیاُهْ َو ِختَ تشای خذا غضة کشدی ٍ اهیذ تِ کسی داشتِ تاش کِ : تِ اتَرس دس حیي تثعیذش فشهَدًذ

.تشای اٍ غضة کشدی ایي هشدم اص تَ تشای دًیایشاى تشسیذًذ ٍ تَ اص آًْا تشای دیٌت تشسیذی

اصالح مفاصد اجتماغی

غدم هیاز بي قٍى قٌریي در بشیاری مٍارد

ا صامان گرفتن کشب وکاًر

مشلط هطدن ها اًالن بر مشود قدرت

اصالح تربیت ظخصی افراد

فراگیر ظدن فشاد در مدیط ًای فردی و اجتماغی

مبتال ظدن ًمي جامػي بي غذاب ختی خٍبان

غدم امویت در تمام ظئٍن جامػي

مشلط ظدن ها اًالن بر مشود قدرت

تقٍیت روخیي فردگرای ی و بی اًمیتی در جامػي

اختمال تاث یر

غدم ضرر مػتوی بي

غلم بي مػروف و موکر

غلم بي ارتکاب مخاظب

غلم بي ارادى بر تکرار مخاظب

اهکار قلبی

اظٌار در غکس الػمل و رفتار

تذکر لشاهی

(قٍای قٌریي)برخٍرد قٌری

دس اصل ّشتن قاًَى اساسی جوَْسی اسالهی ایشاى تِ ایي جْت تَجِ ٍیژُ ٍ تأکیذ ٍ تصشیح ِ ای ». گشتِ است دس جوَْسی اسالهی ایشاى دعَت تِ خیش، اهش تِ هعشٍف ٍ ًْی اص هٌکش، ٍظیف

است ّوگاًی ٍ هتفاٍت تش عْذُ هشدم ًسثت تِ یکذیگش، دٍلت ًسثت تِ هشدم ٍ هشدم ًسثت . «تِ دٍلت، ششائط ٍ حذٍد ٍ کیفیت آى سا قاًَى تعییي هی کٌذ

اسالهی تایذ ٍصاستخاًِ، ًظام تَجِ تِ اصل ّفتن اص قاًَى اساسی جوَْسی اسالهی ایشاى، تا ساصهاى، هشکض ٍگشٍّی سا تا ّش ًام هٌاسة تشکیل دّذ کِ ٍظیفِ ایي گشٍُ، ّواى اجشای

ِ ای هحکن تشای صحیح قاًَى صًذگی ساص اهش تِ هعشٍف ٍ ًْی اص هٌکش تاشذ کِ خَد پشتَاً .قذستوٌذی ًظام ٍ تشای حفظ هصالح آحاد هشدم ٍ جاهعِ اًساًی اسالهی است

ایي ّیچ هجَّص آى ًیست کِ کساًی تِ تْاًِ ایي کِ اطویٌاًشاى سلة شذُ، قاًَى شکٌی الثتِ تخلّف اص قاًَى ٍ خشٍج اص هذاس قاًًَی تشای هقاتلِ تا ّش چیضی . قاًَى شکٌی جشم است. کٌٌذ

.خَدش یک جشم است –تذٍى اجاصُ حکَهت –کِ تِ ًظش اًساى هٌکش هی آیذ

خجالت کطیدن

ترس از غکس الػمل موفی مخاظب

ترس از دصت دادن ظغل

ترس از دصت دادن دوصتان

روخیي درون گرائی

در مػرض خعر قرار گرفتن

خس اهتق ام بجای دلشٍزی

کوجکاوی در زهدگی ظخصی مردم

از دصت دادن خیاء چطم

اصرار هابجا کردن و درهظر هگرفتن ظرائط مخاظب

غافل ظدن از غیٍب ظخصی خٍد

تودی و افراط کردن

آقایاى تا حضَس یکی اص هحاسم تِ خاًن تزکش هستقین ًذٌّذ ٍتشعکس

.ساٌّوایی کٌین ٍ عثَس کٌین ٍ تِ هجادلِ ًپشداصین

.تِ تْاًِ عول تِ تکلیف ًگاُ تِ هفاسذ جاهعِ ًذٍصین

.تا کالم هَدتاًِ ٍ لحي آسام ٍ تشخَسد تضسگَاساًِ تزکش دّین

.اگش هخاطة سفتاسش سا اصالح کشد اص اٍ تشکش کٌین

غیبت کردن

تػدی بي بیت المال

کٍتاًی در وظایف ظغلی

اخالق صٍء در خاهٍادى

بی خیائی و بی غیرتی

رغایت هکردن قٍاهین

ظایػي پراکوی در فضای مجازی

غدم پایبودی بي وغدى

لٍدى داظتن هگاى ا

تمشخر و تدقیر دیگران

بی اًمیتی بي فقراء گراهفروظی

مدهد و گ فتود تا ما بي ًمي اخکام غمل هکویم گروًی هزد ا

همی کویم و هچي می گٍیید غمل فرمٍدهد

کوید گرچي بي ًمي ا

.دوری همی کویدکوید گرچي از ًمي همی کوید و

274ص 6میزان الدکمي ج 442مجمٍغي ورام ص

اگر غامل هیشتیم می تٍاهیم امر بي مػروف و هٌی از موکر کویم ؟