?Mesnevi’den (şiirli)

H i k â y e l er

Mesnevi’den (şiirli)

Hikâyeler ?

AVCININ HİLESİ

Vural KAYA

ÖNSÖZ “Sabır, kurtuluşun anahtarıdır..”

Mevlânâ Celâleddîn

Sevgili Okur,

Medeniyetimizin temeli olan değerlerimizi Hazreti Mevlâna’mızın Mesnevi’sinden anlatmaya “Sabır” kavramıyla devam ediyoruz. Sabır, “Medeniyet Okulu” kapsamındaki altıncı değer kitabımızdır.

Sabır, hayatımızın vazgeçilmezidir. Hayatımızda sabır olmazsa olmaz...

Bizi yaşamaya ve huzur bulmaya sevk eden şeydir sabır. Medeniyetimizin en önemli değerlerindendir. Sabır olmadan meyvesi tatlı olan hiçbir nimet yoktur. Hz. Mevlana’mızın deyişiyle söylersek en büyük sabır Allah’ın emir ve yasaklarına karşı gösterdiğimiz sabırdır. Allah’ımızın her dediğine sabırla ve hürmetle karşılık vermeliyiz ki sonumuz cennet olsun canlar! Biz buna canı gönülden inanıyoruz.

Hz. Mevlana’mız sabır ile kurtuluşa ereceğimizi de söylüyor bize. Sabır ile huzur bulabileceğimizi, sabır ile iyilikler güzellikler görebileceğimizi...

İşte yine Mevlana’mızın Mesnevi’sinden bir hikâyesinin şiirsel bir şekilde anlatıldığı bu kitabımızdaki hikâye de sizlere bir başka bakış açısıyla sabrı anlatmaktadır. Dikkatlice okumanızı ve sabrı öğrenmenizi istiyoruz. Sabrı öğrenmekle kalmayacak etrafımıza yayacağız. İnsanlarımıza sabrı anlatacağız. Sabrın nasıl bitmez tükenmez bir hazine olduğunu bütün hayatımızda hep birlikte yaşayacağız inşallah.

Sabırla kalınız...

Sağlıcakla... Tahir AKYÜREK

Konya Büyükşehir Belediye Başkanı

Konya Büyükşehir Belediyesi Adına SahibiTahir AKYÜREK

KoordinatörMücahit Sami KÜÇÜKTIĞLI

EditörMuhammet Ali ORAK

ResimleyenM. Ahmet DEMİR

Son okumaEnes ERGUNT

Ön Hazırlık A.Yasin CANDAN

Konya Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları No: ??Çocuk Kitapları Serisi/Mesnevi’den Hikâyeler: ??Medeniyet Okulu Serisi:??

ISBN978-605-389-182-6

Sertifika No21473

Baskı-CiltERMAN OFSET Yeni Matbaacılar SitesiYayın Cad. No: 12 Karatay / Konya+90 332 342 01 55

Yapım

KÜLTÜR A.Ş.www.konyakultur.com+90 332 352 81 11

Nisan, 2015

bir avcı, kuşları kolayca yakalayabilmek içinkendini gizlerdi, ağaç dallarıyla, otlarla, yapraklarla

bu avcı hileci bir avcıydı, doğru sözlü değildikuşları yakalamak için oturduğu yerin önüne

bir tuzak kurup, oraya yem serper, avını beklerdiorda, öylece hiç hareket etmeden gün boyu beklerdi

bu sırada, karnı iyice acıkmış bir kuşcağız gelipavcının yanına sokuldu, onu böyle görünce sordu

“siz burada ne yapıyorsunuz, neden sessiz bir şekildeorada öylece oturmaktasınız?”, dedi, masum haliyle

avcı, kuşu böyle aç ve çaresiz görünce kuşa seslendi“ben dünyadan el etek çekmiş bir zahidim,

kimsenin işine karışmam, burada bekler dururum gün boyu, bir başıma tefekkür ederim” dedi

kuş, avcının bu sözleri üzerine rahatladı biraz“ah ne güzel, öyleyse, sizin önünüzdeki buğdaylardan

yiyebilir miyim, azıcık, ne olur, karnım çok açmadem bir zahitsiniz, yardım ediniz bana”, dedi

“bilmem ki, o buğdaylar bana bir yetimin emanetidirbuğdayları bana emanet etti, sonra yetime ne derim ben?

emanet buğdayları yemen doğru olur mu acaba? bilmem ki, düşünmem lazım biraz”, dedi

tabii numara yapıyordu yalancı, düzenbaz avcıkuşu kafese hapsetmek için yapıyordu bütün bunları

kuş boynunu büktü, “hadi ama, zahit ve avcı kardeş,ey güzel insan, o buğdaydan yememe izin ver lütfen”, dedi

avcı, içinden kıs kıs güldü, kuş şimdi tuzağa düşecekdiye iç geçirdi, kurnazca seslendi kuşa: “ne yapalım; ye bari”

kuş, avcının bu sözleri üzerine rahatladı biraz“ah ne güzel, öyleyse, sizin önünüzdeki buğdaylardan

yiyebilir miyim, azıcık, ne olur, karnım çok açmadem bir zahitsiniz, yardım ediniz bana”, dedi

“bilmem ki, o buğdaylar bana bir yetimin emanetidirbuğdayları bana emanet etti, sonra yetime ne derim ben?

emanet buğdayları yemen doğru olur mu acaba? bilmem ki, düşünmem lazım biraz”, dedi

tabii numara yapıyordu yalancı, düzenbaz avcıkuşu kafese hapsetmek için yapıyordu bütün bunları

kuş boynunu büktü, “hadi ama, zahit ve avcı kardeş,ey güzel insan, o buğdaydan yememe izin ver lütfen”, dedi

avcı, içinden kıs kıs güldü, kuş şimdi tuzağa düşecekdiye iç geçirdi, kurnazca seslendi kuşa: “ne yapalım; ye bari”

kuşcağız, sevinerek buğdayları yemeye başladıoh, açlığı biraz olsun geçecekti, nasıl da acıkmıştı öyle!

tam o sırada yalancı ve düzenbaz avcı, amacına ulaştı işteyanı başında duran kafesi, kuşun üzerine kapatıverdi

kuşcağız avcının niyetinden habersiz habire yem deneliyorduyazık, açlıktan gözü buğdaydan başka bir şey görmüyordu

sonra bir de baktı ki, avcı kendini çoktan kafeslemişti bilekapana kısılmıştı artık avcının avı olmuştu, onun esiriydi

kuşcağız çırpınarak haykırdı, “bunu yaptın bana böylehani sen zahid idin, hani dünyadan el etek çekmiş idin?”

avcı, hin hin gülümsedi, gözleriyle kuşu süzerek “görünüşe ve her söze inanırsan olacağı bu işte”, dedi

kuşcağızın ah edip vah etmesi pek işe yaramadıkuşcağız avcının avı olmuş, hayatı son bulmuştu

**

elbette, hikayede görünüşe aldanmamak anlatılıyorhırs ve hevese kapılmak, anlatılıyor cancağızım

fakat doğru sözden ayrılarak, hile ile yalan ile avcılık eden bu adamın davranışı da anlatılıyor, unutma!

ne kuş gibi hırsa kapılıp oyuna gelmek doğrudurne de doğruluktan çıkıp, hileyle yalanla yaşamak, doğrudur

ikisinden de kaçınmalıyız, ikisi de kötüdür; cancağızımikisi de fenalıktır, ikisi de ahde vefasızlıktır, bunu pek iyi anlayalım

Mini sözlükAhde vefasızlık: Verilen sözün tutulmamasıdır. Dünyadan el etek çekmek: Bir kenara çekilip çevresiyle ilgisini kesmek, toplumun yaşayışına karışmamak, dünya işleriyle ilgilenmez olmak.Fenalık: Kötülük, şer.Gözleriyle süzmek: İnsanın karşısındakine inceden inceye bakması. Bakış. Görüş. Manalı, anlamlı bakmak. Heves: İstek, eğilim, arzu, şevk.Hırs: Sonu gelmeyen istek, aşırı tutku.Hin hin gülümsemek: Kurnazlıkla gülümsemek. Hile: Birini aldatmak, yanıltmak için yapılan düzen, dolap, oyun, ayak oyunu, alavere dalavere, desise, entrika. Yem denelemek: Yemi tane tane yemek. Zâhid: Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren kimse.