Hayat sürprizlerle dolu. Kim derdi ki, günün birinde yüreği şefkatle çarpan, sevgi dolu bakışları olan, düşüncelerinin temelinde medeniyet yatan, her cümlesinin başı eğitim ile başlayan, yüzünden hiç eksik olmayan gülüşü ile

kendisini insanlığa adamış bir Vali Yardımcısı, bir baba, bir amca, bir değer ile tanışacağımı…

Gün geldiğinde sırtımı dayadığım koca bir dağ oldunuz arkamda. Gün geldiğinde de gözyaşlarımı sildiğim bir mendil… Sözleriniz haritam, gözleriniz karanlık yarınlarıma ışık oldu. Elleriniz ise hep güven verdi bana.

Öğretmenim oldunuz benim. İlk dersimiz Hayat Bilgisi idi. Hayatı öğretiniz bana, zorluklara karşı sabırlı olmayı, her şeye rağmen ayakta kalmayı ve çalışmayı, kararlı, tutarlı, ilkeli, erdemli bir insan olmayı öğrettiniz bana.

En güzeli de sevmeyi, sevilmeyi öğrettiniz bana. Değerli öğretmenim bu anlamda size en içten şükran duygularımı sunuyorum.

Değerli Vali Amcam sizin ve güzel eşiniz Hüsniye teyzemin sayesinde çok özlediğim

babalık ve annelik duygularını yeniden yaşıyorum. Bir baba sıcaklığını, bir anne

şefkatini benden esirgemediğiniz için, yalnızlığımı paylaştığınız için, evinizin

kapılarını açıp ekmeğinize ortak ettiğiniz için, yaralarıma merhem olup Canıma can

kattığınız için sizlere çok teşekkür ederim. Sizlere minnettarım ve sizleri çok

SEVİYORUM…08.10.2008

Sevil CANSIZ