Hét allround autosportmagazine

BRANDEN BLUSSEN EN COUREURS REDDEN MET OCA OFFICIALS

RACEN MET VAKANTIECOMBI’S MAX VERSTAPPEN: BETER DAN JOS KUIPERS ETALEERT WK-VORM

Apr

il 2

013

E7,

95

4

PaasracesOude en nieuwe helden

COLUMN HUUB VERMEULEN + AUDI & SEBRING + DRAGRACE + RALLYCROSS: DS3 VS POLO + MALCOLM WILSON + WRC

AUTOSPORT COMPETITIE NOORD NEDERLAND

KNAF AUTORENSPORT

April 2013Hét allround autosportmagazine

6 SPORT KORTHet laatste autosportnieuws, Vergeten Helden plus de column WillemJ. Staat. Uiteraard duiken we ook in de papieren archieven van START.

16 INTERVIEWMax Verstappen is bezig aan een imponerende afscheidstournee in karting.De zoon van Jos is zo snel dat zelfs Michael Schumacher hem niet bijhoudt... 23 ACNNHet Drents Touringcar Championship gaat op de schop. Peter Grondel vertelt waarom.

38 HISTORIEDe officiële terugkeer van Mercedes-Benz in de autosport komt op het conto van een Fransoos.

48 RACEN MET VOLVO’SIn de voetsporen van Jan Lammers. Twee coureurs over de liefde voor de 850 BTCC.

52 KARTINGTijdens de eerste ronde van NK Rotax Max noteerden we de laatste nieuwtjes.

54 DRAGRACEFred Hanssen: door de week visser op zee, in het weekeinde de verrassing op de dragstrip.

68 WRCVolkswagen won ook de Rally van Mexico. Loeb is met proefpensioen, wie geeft Sebastien Ogier tegengas?

Autorensport

Historie

Inhoud

Karting

Rallycross

WRC

6

Zeddammer Bernhard ten Brinke zet komend seizoen alles op de Dakar Rally 2014. Hij vormt opnieuw een duo met de Franse navigator Mat-thieu Baumel.

Om hoge ogen te kunnen gooien en de achtste plaats van 2012 te kunnen verbeteren werd in samenwerking met Wevers Sport, dat de HRX Ford V8 ontwikkelde, een voorbereidingstraject uitgestip-peld wat vergelijkbaar is met de fabrieksteams. Ten Brinke’s route naar Dakar bestaat volledig uit woestijnrally’s en begint begin april met de Abu Dhabi Desert Challenge, een 8-daagse woestijnrally meetellend voor het FIA WK Cross Country.

Verder staan de Baja Espana en de Oilibya Rallye op de rol. “Mat-thieu en ik willen groeien als duo en tegelijkertijd gebruiken we de wedstrijdkilometers om de auto nog verder te optimaliseren. Tussen de wedstrijden door gaan we een aantal keer testen. Het is ook goed denkbaar dat we nog een extra wedstrijd inpassen als we dat nodig vinden”, aldus Bernhard ten Brinke. “Alles is erop gericht om straks maximaal te kunnen presteren in de Dakar.” n

Op een kletsnat circuit van Monza het Nederlandse team ook een goed openingsweekeinde van de AutoGP serie. De debuterende thuisrijder Riccardo Agostini pakte op imponerende wijze pole po-sition voor het Nederlandse team en scoorde een zevende en een vijfde plaats in de beide races van het weekeinde.

Teamgenoot Meindert van Buuren debuteerde eveneens verdien-stelijk. De 18-jarige overstapper uit de Formule Renault 2.0 kreeg het extra vermogen van de MP Motorsport AutoGP bolide vlot on-der de knie en leverde een solide tweede race af die hem een top tien klassering bezorgde. n

BeRnHaRD Ten BRInKe GaaT VOL VOOR DaKaR

Mp MOTORspORT GRIjpT pOLe In auTO Gp

Lezen& gratis

racen!Neem een jaarabonnement op START en krijg een gratis heat voor Short Track Car Racing cadeau ter waarde van euro!

Je mag zelf racen in een geprepareerde Renault op het spectaculaire Raceway Venray om minuten lang op jacht te gaan naar het perfecte rondje en ervaar de sensatie van deze oval en z’n uitdagende kombochten!

Elke maand ontvang je bovendien ons magazine met daarin alle nieuwtjes en achtergronden uit de Nederlandse en internationale karting & autosport. Alsof je er zelf bij bent geweest!

Vanaf april ontvangt elke nieuwe abonnee een actiecode na het afsluiten van een jaarabonnement via www.startautosportmagazine.nl

Racedata : april, mei, augustus, oktober. meer info: www.chrono.nl

De 20-jarige Mike Veldhuisen is het nieuwe KNAF Talent First ral-lytalent van 2013. Hij zal dit jaar zijn debuut maken in het Neder-lands Rallykampioenschap met de Chevrolet Kalos van het Del-tion Rallyteam. Het talent van Veldhuisen was al opgevallen bij de eerste selectiedag in februari op Circuit Park Zandvoort. Met slechts vijf autocrosswedstrijden op zak, had hij daar de voltallige concurrentie achter zich gelaten. Zijn talent werd alleen maar on-derstreept tijdens de twee dagen durende intensieve rallycursus in het Duitse Fürstenau. De Noord-Hollander was daarin zijn enige overgebleven concurrent, de 21-jarige David Verzijlbergen, de baas. Veldhuisen treedt nu toe tot ‘Learn to Train’, de eerste fase van het meerjaren talent-ontwikkelingsprogramma van Stichting KNAF Talent First. n

De Nederlandse Chinees Ho Pin Tung zag in Sepang een zesde plaats tijdens de eerste race van de Porsche Carrera Asia Cup geschrapt worden achter de groene tafel. De reden: een ontbre-kend ringetje aan de bevestiging van de achterste spoorstang. Het team van Tung, Budweiser Kamlung Racing Team, heeft protest aangetekend tegen de uitsluiting. Zij voerden aan dat het ontbre-kende ringetje geen enkel wedstrijdvoordeel oplevert. Voor Ho Pin Tung was de uitsluiting bijzonder zuur, omdat hij na een tikje van Benjamin Rouget enkele verloren plaatsen weer was opgestoomd naar plaats zes. n

Sport Kort

MIKe VeLDHuIsen KnaF RaLLY TaLenT

OnTBReKenD RInGeTje ZIT HO pIn TunG DWaRs

16

J

Bart-Jan Keizer Verstappen.nl

Max VerstappenJong, bloedsnel & onverschrokken

Interview

Max Verstappen is bezig aan een

imponerende afscheidstournee in

karting. De 15-jarige zoon van is

niet alleen verbazingwekkend snel, maar

ook verbazingwekkend koel. Niet vreemd

dat de F1-teams interesse hebben om

Max te contracteren.

Ferrari, McLaren, Red Bull, Lotus. De scouts

van alle grote teams hebben de jeugdige Lim-

burger in het vizier. “Maar denk maar niet dat

we zo’n standaardcontract gaan tekenen. Mooi

niet.” Aan het woord is Jos Verstappen, F1-cou-

reur van 1994 tot 2003, en door de wol geverfd.

Nederlands beste coureur van de laatste de-

cennia heeft zijn stuur aan de wilgen gehangen

om zoon Max door de ‘bullshit’ heen te loodsen

naar een carrière in de autosport. “Max is zo’n

bijzonder talent, dat ik het geen probleem vind

om zelf niet meer te racen. Hij is veel completer

dan ik, ook naast de baan, heeft een mooiere,

vloeiende rijstijl en is nu al veel verder dan ik op

zijn leeftijd. Ik begon Europees te rijden toen ik

15 was. Max heeft er al drie jaar internationaal

op zitten.”

‘Komt goed pap’Jos Verstappen: “Voor een race van Max kan ik

best gespannen zijn. Dan spoor ik hem aan om

vast met zijn voorbereiding te beginnen. Zo van:

‘Zou je niet dit, zou je niet dat.’ Dan kijkt hij me

aan en is de reactie eigenlijk altijd: ‘Komt goed

pap’, inclusief relativerend handgebaar. En weet

je wat het mooie is: het komt ook altijd goed.”

Tot nu toe steekt Max Verstappen in bloedvorm.

Alle finales werden dit seizoen gewonnen, op La

Conca de eerste ronde van het WSK Master en

de eerste ronde van het WSK Euro, op Lonato

de Wintercup en in Zuera ook de tweede ronde

van de WSK Euro.

0,3 seconden“Dit seizoen klopt alles. De kart, de motor en ook

mijn rijden. Omdat we alles heel goed voor el-

kaar hebben gaat het racen heel makkelijk. Ik

weet dat ik sneller ben dan mijn tegenstanders.

Ook als ik niet meteen voorop rijd.” Max is af en

toe zo’n 0,3 seconden per rondje sneller dan de

concurrentie en dat is in kartverhoudingen een

eeuwigheid. Max: “Ik hoef vooraan niet te for-

ceren als de jongens achter me wel alle risico’s

nemen. Ik zie dat ze op de grens rijden als ze

proberen aan te haken. En dat komt omdat alles

zo goed voor elkaar is.”

KwartJe gevallenVorig seizoen kende Verstappen junior de no-

dige ups en downs. Zo had Max Europees

kampioen moeten worden, maar werd hij - vol-

gens velen - onterecht bestraft en lag de winst

in de KZ1 voor het grijpen in Las Vegas totdat

de bougie het begaf. “En ik heb zelf ook de

nodige foutjes gemaakt”, geeft Max eerlijk toe.

“De fout tijdens de World Cup (FIA-CIK, red.) in

Napels heeft me veranderd. In de finale werd

ik in de eerste ronde voorbij gestoken door de

Nieuw-Zeelander Daniel Bray. Ik wilde hem al in

de tweede ronde weer terugpakken. Ik was te

agressief, raakte hem, we gingen eraf en voor

mij was de race over. Ik ben er een week ziek

van geweest. De race ging over 16 ronden, ik

was sneller, dus ik had moeten wachten. Die

fout is toch ergens goed voor geweest, want na

die race ben ik beter gaan rijden. Ik zie het op de

videobeelden van de wedstrijden: m’n inhaalma-

noeuvres zijn gecontroleerder, ik neem minder

onnodige risico’s en ben geduldiger.” Vader Jos:

“Na Napels is het kwartje gevallen. Dat voorval

heeft zijn ogen geopend. Schijnbaar had Max

zoiets nodig.”

met één hand sturenMax rijdt dit jaar voornamelijk in de schakelkarts,

in de KZ2 en KZ1, de eredivisie van de karting,

maar net zo makkelijk stapt hij over naar een

‘automaat’ in de KF2. Een kwaliteit die tamelijk

uniek is in kartland. “Voor mij is er niet veel ver-

schil tussen wel of niet schakelen. Bij mijn eerste

test in een schakelkart was dat wel anders. Ik

was een jaar of 12 en kwam na 10 rondjes ge-

17

‘ALS IK SNELLER BEN, DAN GA IK ER VOORBIJ. OOK ALS HET MICHAEL SCHUMACHER IS.’

Max VerstappenJong, bloedsnel & onverschrokken

Officials, koelbloedige helden

Eigenlijk vrij ongemerkt passeerde vorig jaar het gouden jubileum van de OCA, de Officials Club Automo-bielsport. De feloranje jassen zijn niet weg te denken uit de autoren-sport, maar toch valt niet altijd op wat voor belangrijke taken deze vrijwilligers verrichten. We liepen een paar uur met ze mee tijdens een trainingsdag in Zandvoort.

Aart van der Haagen Chris Schotanus24 REPORTAGE

De OCA-leden trotseren, zoals zo vaak, de kou en

de regen op zaterdag 9 maart. Hun bijeenkomst om

vaardigheden en reactievermogen te oefenen valt

samen met een testdag van de DNRT en het BPO, dus

er vinden genoeg activiteiten op het asfalt in de duinen

plaats om een goed praktijkprogramma af te werken,

vol verrassende elementen. We spreken eerst even met

Niek Oude Luttikhuis van CPZ, die veel contact heeft

met de marshals. “Deze mannen en vrouwen verdie-

nen heel veel respect,” vindt hij. “Ze ondersteunen het

racen en bewaken ieders veiligheid. Dat alles volledig

op vrijwillige basis; ze krijgen alleen een lunchpakket

en betalen jaarlijks zelfs contributie aan de vereniging.

Gelukkig erkennen de meeste teams en coureurs de rol

van de officials en worden de meeste aanwijzingen zon-

der problemen opgevolgd. Loopt het even mis, dan ligt

dat veelal aan de adrenaline. Een rijder kan na panne

of een crash verhit uit de auto stappen en komt dan als

eerste een marshal tegen, op wie hij dan wellicht zijn

teleurstelling of boosheid over de situatie afreageert.

Er is eigenlijk nooit agressie in het spel; het blijft dan bij

verbale uitingen en ook dat gebeurt maar af en toe. De

OCA-mensen kijken daar door hun ervaring niet meer

van op. Ze laten de coureur begaan en treden niet in

discussie.”

FOrmulE 1Wat motiveert mensen om zich aan te melden als

vrijwilliger die helpt het racen in goede banen te leiden?

“Liefde voor de sport,” meent Niek Oude Luttikhuis. “Ze

komen waar het publiek nooit komt en zitten met hun

neus boven op het gebeuren. De baanposten bieden

de mooiste plekken om de wedstrijden gade te slaan.

Verder hebben ze natuurlijk veel contacten met de

teams en vinden het mooi om actief bij te dragen aan

de sport, om bij het spel betrokken te zijn. Die kans

krijgen immers maar weinigen. Bovendien vormt de

OCA een gezellige club met veel saamhorigheid. Eén

keer per jaar reist er een vaste delegatie naar Le Mans

om daar een baanpost te beheren en ook de Formule 1

op Silverstone staat vast op de kalender. Oud-officials

blijven vaak nog tot in lengte van dagen trouw aan hun

lidmaatschap.” De vereniging telt circa 300 mensen,

van wie ongeveer de helft zich regelmatig actief opstelt

langs en op de baan. Om de risico’s van een wedstrijd

af te dekken en alle processen soepel te laten verlo-

pen dienen er vele tientallen marshals mee te draaien.

Alleen al voor de twintig baanposten heb je er zestig

nodig: overal één om alles in de gaten te houden, één

om te vlaggen en één om via de portofoon contact te

houden met racecontrol, legt Niek uit. “Dan nog zo’n

twintig in de pitstraat en eenzelfde aantal in de paddock,

plus enkele mensen op de rescuewagens.”

StiEkEmE rijDErSWiSSElNet als coureurs dienen ook officials over een licen-

tie te beschikken. Om die te behalen en te behouden

worden ze geacht minimaal één keer per twee jaar

aan een training deel te nemen, georganiseerd door

een opleidingscommissie, die namens de KNAF en in

nauwe samenwerking met de OCA opereert. Dit team

bestaat uit drie man: John van Wooning (tevens lid

van de beleidscommissie en diensthoofd van racecon-

trol), Jan-Willem Mol (tevens hoofd van de pitstraat en

startofficial) en Jaap Molmans (tevens baanpostleider

en penningmeester van de vereniging). John vertelt wat

de marshals vandaag zoal voor hun kiezen krijgen. “Ze

zullen in actie komen bij incidenten, maar inspecteren

ook de veiligheidsvoorzieningen en de rijdersuitrusting.

Verder controleren ze of de deelnemers die aan de start

verschijnen wel in de desbetreffende klasse thuishoren.

Bij de training gebruiken we in dit geval polsbandjes,

anders zou je alleen de auto zelf in de gaten kunnen

houden tussen pits uit en pits in en heb je geen weet

van - in theorie - een stiekeme rijderswissel. Een enkele

coureur laten we opzettelijk zonder balaclava of met de

gordels te los vertrekken. Kijken of dat opvalt.”

25

42 René de Boer Audi AG

Audi behaalde tijdens de 12 Uur van Sebring tussen 1999 en 2013 niet minder dan elf overwinningen. De eerste sportwagenzege en de eerste dieselzege van het merk stammen niet uit Le Mans, maar uit Sebring. Dit jaar raceten de LMP1-prototypes er voor het laatst. Tijd voor een terugblik.

Voorlopig de laatste Audi-zege in Sebring, op 16 maart 2013. Michele Alboreto in Sebring 2001, op weg naar wat zijn laatste overwinning.

Einde van een tijdperk

Audi presenteerde de nieuwe R8 voor het seizoen 2000 in Miami.

REPORTAGE

43

Jan Lammers en Andy Wallace reden in 2002 met de Champion-Audi. Hier is Lammers op snelheid met de Champion-Audi R8 in 2002.

“Als je daar aankomt, lijkt het wel een soort

tijdmachine. Terug naar de tijd van Steve

McQueen en Paul Newman.” Jan Lam-

mers weet waarover hij spreekt. Hij racete

een aantal keren op het vliegveldcircuit,

het voormalige Hendricks Airfield nabij het

gehucht Sebring in Florida. Als Alec Ullmann

in de beginjaren vijftig niet op het idee was

gekomen om hier een sportwagenrace te

houden, dan had waarschijnlijk niemand

buiten een omtrek van 30 kilometer ooit van

Sebring gehoord. Het met borden aangepre-

zen ‘historic district’ bestaat in feite uit niet

meer dan wat (grotendeels leegstaande)

winkels, en verder is er helemaal niets. ‘The

middle of nowhere’ is nog een vriendelijke

kwalificatie. O ja, er worden ook sinaasap-

pels geteeld...

OvernAMeMaar ja, die race. Het is de oudste sportwa-

genwedstrijd in de Verenigde Staten, tien

jaar ouder dan de etmaalrace in Daytona.

En het is een bijzonder evenement. Altijd

medio maart, tijdens de ‘Spring Break’,

meestal met mooi weer en met enthousiaste

bezoekers die er een prachtig feest van

maken.

De race dit jaar was een bijzondere. Voor

het laatst was de 12 Uur van Sebring de

openingswedstrijd van de American Le Mans

Series, die volgend jaar zoals bekend sa-

men met de Grand-Am opgaat in de nieuwe

klasse die United SportsCar Racing heet.

De meeste ALMS-fans, voor wie Sebring

een jaarlijks hoogtepunt vormde, vinden het

maar niets, puristen als ze zijn, en bang dat

hun gekoesterde Amerikaanse sportwagen-

cultuur zal worden opgeofferd aan de meer

show-geörienteerde Grand-Am-traditie.

Zet één van de geavanceerde LMP1-

prototype en een van de nogal potsierlijke

Daytona Prototypes (‘prototurtles’, volgens

sommigen) naast elkaar, en het is meteen

duidelijk wat we bedoelen. Maar ja, de over-

name (het officiële woord is ‘fusie’, maar dat

gelooft niemand) was onafwendbaar: Grand-

Am heeft de financieel zware NASCAR-or-

ganisatie achter zich, terwijl de ALMS in de

afgelopen 14 seizoenen grotendeels werd

gefinancierd door Don Panoz, die er ook

niet jonger op wordt en geen geld in de serie

wilde blijven steken.

GOODbye LMP1Het einde van het ALMS-tijdperk in Sebring

betekende tevens dat er dit jaar voor het

laatst LMP1-prototypes in actie kwamen,

want de hoogste prototypeklasse verdwijnt

in de VS voor volgend jaar van het plateau.

Van die gelegenheid maakte Audi gebruik

om nog eens goed uit te pakken, ondermeer

met een historisch overzicht van vier succes-

volle Audi-sportwagens uit de Sebring-histo-

rie. Die begon voor het Beierse merk in 1999

met de allereerste sportwagenrace ooit voor

Audi. Slechts drie maanden na de presenta-

tie van het programma in het Velodrome van

Berlijn stonden er op 20 maart 1999 twee

zwart gekleurde Audi R8R’s aan de start,

ingezet door het Audi Sport Team Joest. De

première verliep niet geheel zonder proble-

men. Zo moesten de auto’s 15 mm hoger

worden gezet vanwege de enorme ‘bumps’

op het circuit. Maar de eerste podiumplaats,

achter de winnende BMW van Kristensen/

Lehto/Müller en de Dyson-Riley&Scott van

Leitzinger/Forbes-Robinsion/Weaver was

wel een feit voor Audi met Michele Alboreto,

Dindo Capello en Stefan Johansson.

MiAMi beAchEen jaar later, met de ervaring van Sebring

en de eerste keer Le Mans, probeerde Audi

het opnieuw. Hoofd techniek Wolfgang Appel

en motorenman Ulrich Baretzky hadden

een nieuwe auto ontwikkeld, de Audi R8. De

officiële presentatie vond plaats op Ocean

Drive in Miami Beach, waar coureur Allan

McNish de R8 voor het hotel Tides parkeer-

de. “De snelste cabriolet van Miami Beach”,

grapte de Schot, nadat hij was uitgestapt.

Daags erna werd de racepremière een suc-

ces: coureurs Frank Biela, Tom Kristensen

en Emanuele Pirro behaalden de eerste

sportwagenzege voor Audi, terwijl teamge-

noten Michele Alboreto, Dindo Capello en

Allan McNish de dubbelzege completeerden.

Het was de eerste overwinning in een lange

reeks, want het sportprototype R8 was zes

jaar lang bijzonder succesvol in de interna-

tionale lange-afstandsracerij.

Het jaar erop bezette Audi in Sebring zelfs

de eerste vier plaatsen, met Laurent Aiello,

Michele Alboreto en Dindo Capello als win-

naars, in een race die werd overschaduwd

door het tragische overlijden van Bob Wol-

lek, die tijdens een onschuldig fietstochtje

van het circuit naar het hotel op de dag voor

de race om het leven kwam. Voor Michele

Alboreto zou het succes in Sebring zijn

laatste overwinning zijn: de Italiaan overleed

in het voorjaar van 2001 als gevolg van een

testongeval met de Audi-sportwagen op de

Lausitzring.

neDerLAnDS PODiUMSUcceSIn 2002 deelde Dindo Capello de Audi met

het startnummer 2 met Johnny Herbert en

de Italiaan Christian Pescatori. Dit trio stelde

in Sebring de overwinning veilig. Voor het

eerst stond er ook een Nederlander met een

Audi aan de start: Jan Lammers was door

Dave Maraj, de eigenaar van het Ameri-

kaanse Champion-team, gevraagd om zijn

vaste rijdersbezetting van Stefan Johan-

sson en Andy Wallace te komen versterken.

JAN LAMMERS OVER DE AUDI R8: ‘WILDE WEL EENS MÉT DE AUTO RIJDEN WAAR IK

NORMAAL GESPROKEN TÉGEN REED.’

Volvo boysVan racende Volvo’s kijken we in Nederland niet vreemd meer op. In vrijwel alle overlevende 360’s zie je tegenwoordig een helm in plaats van een gleuf-hoed boven het dashboard uit torenen. Oké, maar een voorwielaangedreven mastodont als een 850 Estate ligt toch wat minder voor de hand, ook al gaf Jan Lammers ooit het goede voorbeeld. Jochen Pethke en Christ van der Peijl schudden het BPO-veld op met hun oerdegelijke vakantiecombi’s.

Aart van der Haagen Jordy de Droog48 REPORTAGE

Het ligt niet helemaal voor de hand, de competitie

opzoeken met een stationwagon die zelfs in

uitgeklede toestand en zonder labrador achterin

nog circa 1200 kilogram in de schaal legt. Daarvan

drukt bijna een ton op de aangedreven voorwielen,

zodat je achter in theorie geen remmen zou hoeven

monteren. Bij wijze van spreken, dan. Volvo zaaide

nogal wat verwondering toen het in 1994 in het

British Touring Car Championship oftewel BTCC aan-

trad met twee door TWR (Tom Walkinshaw Racing)

geprepraeerde, blauw-witte 850 Estates, bemand

door respectievelijk Jan Lammers en de Zweed

Rickard Rydell. Onder de coureurs die met hen het

veld deelden verwierven de twee combi’s weldra

de naam ‘pizza delivery’; het lag hen wat zwaar op

de maag om door zo’n geval gepasseerd te worden

en ze konden het dan niet nalaten af en toe een

tikje tegen de achterbumper uit te delen. Het belette

Volvo niet beslag te leggen op een zesde plaats in

het kampioenschap. Evenwel werden de Estates

voor het volgende seizoen afgeserveerd, omdat een

aangepast reglement bepaalde dat de achterspoiler

niet boven het dak mocht uitsteken. Sedans namen

hun plek in, terwijl Lammers het voor gezien hield en

werd vervangen door Tim Harvey, een Brit.

NattE drOOmHet BTCC-avontuur van Volvo bracht op zijn minst

twee jonge Nederlanders het hoofd op hol en beide

werden gegrepen door het 850-virus. Jochen Pethke,

toen 21 jaar: “Mijn vader werkte bij de Haarlemse

dealer Svala en daar kreeg ik een bijbaantje.

Onderdelen verkopen en auto’s repareren. Moet je

je voorstellen wat er dat jaar gebeurde: het BTCC

met Volvo’s op televisie en een klant van Svala die

gewoon even twee van die banaangele T-5R’s be-

stelde. Een natte droom voor mij, die dingen. Ik nam

mezelf heilig voor dat later, als ik groot was… Goed,

dat lukte uiteindelijk.” Christ van der Peijl groeide

op in een Volvo-nest. “Mijn vader richtte in 1974

de Oranjegarage in Nijmegen op, waar ik als kind

natuurlijk veelvuldig rondliep. Ook ik lag aan de buis

gekluisterd als het BTCC werd uitgezonden.”

360 CuPIn 2000 nam Christ de zaak over en ondertussen be-

gon zich langzaam maar zeker enige interesse voor

de racerij te ontwikkelen. “Tijdens mijn IVA-periode

deed ik al mee met vanuit de school georganiseerde

circuitdagen in een 360 met een 2.3-motor en een

kooi. In 2004 reed een maatje van me mee in de

Ibiza Endurance Cup en ontdekte ik in Zandvoort de

360’s van de DNRT. Ik zei hem dat we voor hetzelfde

budget met twee man lol konden beleven in die

dingen en het jaar erop schreven we ons in.” Daar

ontmoette hij de vier jaar oudere Jochen Pethke, die

al sinds 2004 in de 360 Cup meedraaide. “Betrouw-

baar racen voor weinig,” zegt deze daarover. Later

nam de Heemstedenaar de rol van cupcoördinator

op zich. “Christ en ik hadden veel contact met elkaar

en we zagen allebei liever dat er dingen zouden

veranderen. Er werd nog wel eens gerommeld met

auto’s door de deelnemers. Op een gegeven mo-

ment stelden we voor dat iedereen met verzegelde

2.3-motoren zou gaan rijden, maar dat idee stuitte

op veel weerstand. Uiteindelijk zijn we er beide

uitgestapt. We konden ons niet echt meer met de

gang van zaken in de klasse verenigen en zochten

het intussen ook hogerop qua racen. Klaar voor de

volgende stap, zeg maar.”

afwIJkENd ChassIsNummErEind 2010 kreeg Jochen er lucht van dat Volvo-dea-

ler Bangarage in Mijdrecht een originele 850 BTCC

zou bezitten. “Waarschijnlijk een demoauto; ik kan

in ieder geval nergens terugvinden dat er ooit mee

geracet is, al duidden sporen aan de binnenzijde van

de wielkasten wel op enig gebruik. Het ging trouwens

om een body met een kooi op een rollend chassis,

zonder aandrijflijn. Al jaren stond de auto daar stof te

happen en ik vroeg aan de magazijnman of ik ’m niet

zou mogen kopen. De directeur van het bedrijf had

echter heel andere dingen aan zijn hoofd en ik leek

dus weinig kans te maken, tot dat telefoontje twee

weken later. Er werd een prijs genoemd en ik riep: 'Ik

kom er nú aan'. Er zaten overigens geen papieren bij

de auto, maar het afwijkende - veel kortere - chas-

sisnummer wees erop dat deze 850 zeker niet uit

de normale serieproductie kwam. Althans, dat zocht

Lex Kerssemakers voor me uit; één van de hoogste

bazen in Zweden. Volvo bouwde naar het schijnt tien

exemplaren op een aparte lijn, die daarna op trans-

port gingen naar TWR.”

sLOOPautODe coureur zag in de 850 een prima kandidaat voor

de Supercar Challenge en bracht de auto naar de

Oranjegarage van Christ, die het wel mooi vond om

zijn vriend op weg te helpen naar deel twee van

diens racecarrière. Samen bouwden ze de auto

op, om budgettaire redenen zoveel mogelijk met

straatautospullen. “De motor kwam gewoon uit een

sloopauto met 300.000 kilometer op de teller. We

monteerden wel een grotere Garrett-turbocompres-

sor, een ander uitlaatspruitstuk en een Quaife-

wokkelsper,

49

52

Karting

De karters trotseerden op Circuit de Lansard de ijzige kou en de sneeuw voor de eerste ronde van de Dutch Rotax Max Chal-lenge van Chrono Racing. Ondanks de tamelijk Siberische om-standigheden stonden in vrijwel alle klassen een gezond aantal coureurs aan de start. Tijdens de seizoensopener noteerden we de laatste nieuwtjes.

Racegekke familie (1) De naam Pim van Riet is bij veel autosportvolgers

zeer bekend. De voormalig kampioen van de Ne-

derlandse Renault Clio Cup en deelnemer aan het

Dutch GT Championship bewijst dat racen in het

bloed zit. Zijn vader Jan van Riet racete al en nu is

ook zijn zoon Lorenzo ‘besmet’ met het racevirus.

De 13-jarige coureur zit al sinds zijn zesde op een

kart en rijdt dit seizoen in de Rotax Junioren. Ook

zijn vader is de oervorm van het racen nog niet ver-

geten: Pim van Riet staat dit seizoen aan de start in

de DD2 en schreef de eerste NK-ronde bij de Mas-

ters op zijn naam.

Senna meets AlonsoWanneer het kartvirus heeft toegeslagen kom je er

niet meer vanaf. Daar kan Senna Koolen over mee-

praten. Al vanaf jonge leeftijd nam hij met succes

deel aan races in de Mini Junioren en leek hem een

mooie toekomst toebedeeld in de autosport. Helaas,

zoals zo vaak, hebben talentvolle rijders niet altijd het

benodigde budget om de stap te maken. Nu maakt

Koolen zijn comeback in de kartsport met Team TKP,

waarmee hij in 2005 Nederlands kampioen werd. Wat

blijkt: ‘Senna meets Alonso’ want de snelle Noord-Hol-

lander komt uit op een FA-kart, vernoemd naar en in

de kleuren van Formule 1-coureur Fernando Alonso.

De uitleg voor de rentree is eenvoudig: “Ik help Tij-

men, de zoon van Gerard van der Helm, in de Honda

Cadet en de MicroMax. Zo ging het weer kriebelen.

Het blijft een verslavend spelletje.”

Racegekke familie (2)Nog zo’n racegekke familie: Versluis. Jan Versluis

nam samen met zijn broer Peter met een brute Fer-

rari deel aan de Supercar Challenge. Peter Versluis

Casper Bekking Bas Kaligis

The challenge is on...1 De Rotax Max Challenge is

weer los!

2 Vader en zoon Pim en Lo-renzo van Riet.

3 Senna (Koolen) rijdt op Alonso chassis...

4 Telg uit echte racefamilie: Janno Versluis.

1 2

3 4

53

heeft in de afgelopen jaren alle extreme vormen

van de autosport uitgeprobeerd. Zo zat hij de voor-

bije jaren achter het stuur van een grote truck in

de Dakar Rally. De zoon van Jan, Janno, heeft zijn

eerste stappen in de racerij reeds gezet. Hij begint

onderaan de ladder in de kartsport, om zo de ideale

basis voor een mogelijk lange carrière te leggen. De

7-jarige coureur wordt begeleid door Joost van der

Pol en komt dit jaar uit in de Micro’s. De jongeling

trapte het seizoen af met een solide basis door in

het eerste raceweekend als vierde te eindigen.

Energy en Praga hofleveranciersEnergy Corse en IPKarting (Praga Kart) zijn op de

14e Rotax Max Challenge Grand Finals (RMCGF,

sorry voor de afkorting...) de nieuwe chassispart-

ners van Rotax. Energy Kart levert alle chassis voor

de klasse Rotax Max Junioren, terwijl Praga kart de

klasse DD2 Masters voor hun rekening neemt. Ook

is CRG terug aan het front en neemt de klasse DD2

voor haar rekening, terwijl Sodi kart net als afgelo-

pen jaar in Portugal de chassis levert voor de Rotax

Max Senioren. De 14e Rotax Max Challenge Grand

Finals worden voor het eerst in de geschiedenis van

de Grand Finals gehouden in de Verenigde Staten

en wel van 13 tot 16 november in New Orleans,

Louisiana. Dat belooft een mooi avontuur te wor-

den.

GirlpowerVrouwen in de racerij, het blijft een zeldzaamheid.

Toch zijn er in Nederland meer en meer meiden die

op de kart springen en bewijzen een stevig woordje

mee te kunnen racen in de diverse kampioenschap-

pen. Charlotte Verkuijlen is daar een goed voor-

beeld van. Al jaren is de jongedame te vinden in

de voorhoede van de Chrono-klassen. Dit seizoen

komt ze met Team TKP uit in de Rotax Senioren.

Vader Ad Verkuijlen, specialist in het ontwerpen van

rolkooien en wielophangingen voor diverse race-

auto’s en Dakartrucks, staat haar technisch bij: “Wij

gaan dit seizoen met Alonso rijden, omdat Ton Vink

daar dit jaar voor gekozen heeft. Omdat het vorig

seizoen bij TKP ons heel goed is bevallen was de

keuze snel gemaakt. Ik ben er van overtuigd dat

OTK goede chassis heeft, en ik ben benieuwd hoe

we het er dit jaar vanaf gaan brengen.” n

Uitslagen ronde 1 - Eindhoven: Micromax: 1. Kas Haverkort; 2. Daan Willemse;

3. Beau Heijmans; 4. Janno Versluis; 5. Nick van de Vorst. Micromax Rookie: 1.

Justin Polman; 2. Beer Dorrestijn; 3. Tijmen van der Helm; 4. Niek van de Mosse-

laar; 5. Pepijn Kraayeveld. Minimax: 1. Dikkie van der Wal; 2. Dylan Buys; 3. Jens

van Geel; 4. Jules de Bock; 5. Ruben Real del Sarte. Minimax Rookie: 1. Kevin

van der Meij; 2. Joep Megens; 3. Glenn van Berlo; 4. David Liwinski; 5. Storm

Broer. Max Junior: 1. Tom Meijer; 2. Dennis Tijs; 3. Rinus van Kalmthout; 4. Nick

Duncker; 5. Aaron Valster

Max Junior Rookie: 1. Rinus van Kalmthout; 2. Aaron Valster; 3. Leonard Hoog-

enboom; 4. Lorenzo van Riet; 5. Gijs Busser. Max Senior: 1. Willem Jan de Loos;

2. Christian Kuijer; 3. Roy Curfs; 4. Sam Schippers; 5. Bryan Eerden. Max Olym-

pisch: 1. Imke Arts; 2. Germ Sandstra; 3. Fabricio Rietdijk; 4. Niels Nipperus; 5.

Claudia Smits. DD2: 1. Chris Sterken; 2. Janno Theussing; 3. Erwin Montfoort; 4.

Roy van Deijne; 5. Damien Vuillaume. DD2 Master: 1. Pim van Riet; 2. Ronald

Happel; 3. Frank Haarman.

DUTCH ROTAX MAX CHALLENGE

5 Girlpower: Charlotte Verkuij-len (met vader Ad Verkuijlen).

6 Je eerste race in de Rotax Challenge, familie mee!

7 Indy Dontje zag dat het goed was in Eindhoven.

8 Winnaar bij de Micromax: Kas Haverkort.

5 6

7 8

64

Tank S Rally

ONE MAN SHOWVijftien klassementsproeven, vijftien keer de snelste. Dennis Kuipers kende geen rem tijdens de Tank S Rally, de opener van rallyseizoen 2013. De WRC-piloot toonde rondom Emmeloord weer eens aan dat hij eigenlijk in het WK thuishoort.

Bob de Jong wilde dolgraag de degens kruisen

met de Twentenaar die vorig jaar ook al wist te

winnen. Toen was het wapen van keuze een

Subaru S14 WRC (nu gereden door vader René), dit

keer stapte Dennis in de Fiesta RS WRC. Een auto

waarmee het op papier beter duelleren zou zijn met

een Mitsubishi Lancer WRC van 2005.

Tijdens de eerste boucle bleek de strijd slechts the-

oretisch. Kuipers bleek scherp vanaf de eerste ki-

lometer, bovendien haperde bij junior De Jong de

stuurbekrachtiging. Hij kwam met dikke spierballen

uit de auto, maar kon niet aanhaken bij de man met

startnummer 1. Na drie klassementsproeven bleek er

al gapend gat van 45 seconden tussen beiden, in het

voordeel van Dennis Kuipers.

Ook nadat de in een een nieuwe look gestoken Lan-

cer weer met stuurassistentie van het servicepark

rolde bleek de Fiesta-coureur een maatje of twee te

groot. Bob de Jong, met de van een rugbreuk her-

stelde Kees Hagman als navigator, knokte noest door

en kwam een aantal keren heel dicht bij een scratch,

maar moest uiteindelijk alle buit aan zijn Twentse op-

ponent laten.

De winnaar kreeg zijn notes voorgelezen door Robin

Buysmans, die afgelopen jaar kampioen werd naast

Jeroen Swaanen. De Belg stond af en toe perplex van

de snelheid die Kuipers etaleerde op de lastige proe-

ven door het Flevolandse land. Op het deel onverhard

tijdens de proef bij Zalk sloeg de schrik hem om het

lijf, zo oerendhard denderde Dennis Kuipers door de

zanderige links-rechts-combinatie.

“Ik dacht ‘wat gaat hij nu dan doen’. De tweede keer

wist ik wat er ging komen”, meldde Buysmans opge-

wonden bij de hergroepering. “Maar hoe doe je dat

Edwin Nieuwenhuis Bart-Jan Keizer

65

dan met die links 3 die erachteraan komt”, wilde va-

der René Kuipers weten. “Dat kan gewoon”, meldde

junior afgemeten, waarna senior er hoofdschuddend

het zwijgen toe deed.

Het Nederlands-Belgische duo won uiteindelijk met

een voorsprong van 2:14,9 minuten op het duo De

Jong-Hagman. “Ik heb een superwedstrijd gehad,

foutloos. Dit blijft één van de mooiere Nederlandse

rally’s. Ik heb genoten” En dan vooral op het onver-

hard, een liefhebberij meegenomen uit het WRC.

“Als ik gravel zie, dan word ik gek. Dat moet vol. Dat

vind ik zó mooi.”

Over een WRC-programma hult Dennis Kuipers

zich in nevelen, maar de Wallonie, Hellendoorn

Rally en de Euregio Rally lijken in ieder geval een

zekerheidje. “Dit smaakt wel naar meer. WRC?

Nee, dat is zo goed als uitgesloten zolang de TV-

coverage nog niet fatsoenlijk is geregeld. Wat kun

je een sponsor nou bieden?” Zijn vader greep op

de slotproef Nagelerweg nog snel de laatste podi-

umplaats, waarbij ook weer het Tank S pompstation

werd doorkruist. Tot voor de start van deze laatste

kilometers lag Kevin Kooijman verrassend op podi-

umkoers. De 350Z-kampioen doet het dit seizoen

met de ex-Van Merksteijn Mitsubishi Evo X R4 en

meldde zich met zijn nieuwe bolide meteen aan de

top.

Op de industrieterreinproef ging Kooijman voluit

en schoot met een iets te hoge snelheid door één

van de strobalen chicanes. Een flinke deuk in het

rechterachterscherm was het gevolg. Na de finish

stond de Deltion-piloot zijn Evo liefdevol over de

wond te aaien. “Ja, jammer. Verder geen krasje”,

aldus Kooijman, die verder een tevreden man was.

“Ik had nooit verwacht dat het zo goed zou gaan.

Gaandeweg de dag kreeg ik steeds meer vertrou-

wen. Dat er dan een vierde plaats uitrolt is echt heel

gaaf.” En die deuk? Dat is een mooi klusje voor de

leerlingen van de Deltion college rallyklas...

Arjen de Koning maakte in Emmeloord de top 5 vol.

Na een aantal jaren afwezigheid was Mr. Paradi-

git weer terug in de Flevopolder en hij vermaakte

zich prima. “Dit blijft een mooi evenement.” Al was

het op de slotproef op eieren rijden in zijn Evo 8

groep A. “De achterbanden waren aan de finish nog

steeds maar 8 graden. Geen temperatuur in te krij-

gen...” De uitglijder van zijn vrouw op de voorlaat-

ste proef (Lindedijk) deed het humeur van Arjen de

Koning ook geen goed. “Noortje lag op koers om de

groep N te winnen, maar ze schoot achterwaarts

de sloot in. Sander en Noortje konden ongedeerd

uitstappen. Toch is het balen.”

Nu ging de zege in de showroomcategorie naar Jo-

han Faes en Arie Lekkerkerker, die algemeen tot de

dertiende plaats reikten. “Het duurde wel lang voor-

dat we het ritme vonden, vooral omdat we vertrok-

ken op slicks die maar lastig warm wilde worden.”

Het zijn zo van die elementen die de Tank S Rally

maken tot een niet te onderschatten uitdaging. n

1 Dennis Kuipers ‘oerendhard’ onderweg over het onverhard.

2 Kampioen 2006 Frits van Eerd in de magnifieke Manta 400.

3 Arjen de Koning keerde terug naar Emmeloord en genoot.

4 Tot eigen verbazing meteen snel in de Evo R4: Kevin Kooijman.

21

43