Upload
others
View
4
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Technologia montażu systemów energetyki odnawialnej(B.21)
Wykład: Organizacja robót instalacyjnych
oraz Bezpieczeństwo podczas montażu
Slajd 1
Prowadzący: dr inż. Marcin Michalski
kontakt: e-mail: [email protected]
energetyka.michalski
PODSTAWOWE ZASADY ORGANIZACJI
PODSTAWOWE ZASADY ORGANIZACJI
PODSTAWOWE ZASADY ORGANIZACJI
Slajd 5
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Warunki transportu, przechowywania i przenoszenia. Sprzęt i urządzenia należy transportować w oryginalnym opakowaniu producenta, zgodnie z umieszczonymi na nim znakami i zaleceniami. Nie rzucać, nie przewracać, nie piętrować opakowań z nalepką szklanego kieliszka. Opakowane urządzenia przemieszczać na środki transportu za pomocą wózków widłowych lub podnośników palet. Urządzenia przechowywane na wolnym powietrzu powinny być zabezpieczone przed czynnikami atmosferycznymi. Po rozpakowaniu urządzenia należy przenosić pojedynczo przez minimum dwie osoby.
Slajd 6
Warunki transportu, przechowywania i przenoszenia. Urządzenia bez specjalnych oznaczeń można przenosić w dowolnej pozycji (w pionie lub płasko) chwytając dłońmi lub pasami transportowymi (parcianymi) za obudowę urządzenia. Nie należy stosować do przenoszenia materiałów, które mogą uszkodzić (porysować) powierzchnię urządzeń (stalowe linki, łańcuchy, haki, itp.). Podczas montażu należy zwrócić uwagę aby zabezpieczyć urządzenia przed upadkiem, zarysowaniem i innymi uszkodzeniami.
Kolektory i ogniwa fotowoltaiczne, na czas transportu na dach i montażu, należy zabezpieczyć
przed upadkiem (zsunięciem się z dachu).
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 7
Na dach kolektory i ogniwa fotowoltaiczne należy dostarczyć podnośnikiem lub wciągając je za pomocą krążka linowego, zabezpieczając je przed upadkiem, zarysowaniem i innymi uszkodzeniami.
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 8
W żadnym wypadku nie należy chwytać lub przenosić kolektorów słonecznych za
króćce, gdyż może to doprowadzić do ich deformacji.
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
W przypadku paneli fotowoltaicznych nie można opierać się na szklanej powierzchni
gdyż może to spowodować mikropęknięcia.
Slajd 9
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 10
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 11
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 12
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 13
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 14
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 15
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 16
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 17
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Slajd 18
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT URZĄDZEŃ I SPRZĘTU
Inwestycje i proces inwestycyjny
Proces inwestycyjny – ogół czynności związanych z powstaniem nowego obiektu budowlanego takich jak podjęcie i wykonanie czynności koncepcyjnych, prawnych, projektowych, budowlanych i innych.
Inwestycje i proces inwestycyjny
Proces inwestycyjny dzielimy na 2 etapy:
1. Etap pierwszy – obejmujący wszystkie czynności związane z przygotowaniem inwestycji do realizacji
2. Etap drugi – wykonanie inwestycji i przekazanie jej do użytkownika
PROCES
INWESTYCYJNY
Etap I
Przygotowanie inwestycji
Faza 1
Studia i analizy przedprojektowe
Faza 2
Dokumentacja przedprojektowa
Faza 3
Projektowanie
Etap II
Realizacja inwestycji
Faza 4
Wykonawstwo robót budowlanych
Faza 5
Montaż maszyn i urządzeń
Faza 6
Rozruch i próbna eksploatacja
Faza 1 – studia i analizy przedprojektowe
•Dokładne rozpoznanie potrzeb, oszacowanie ich wielkości i prognoza zmian w przyszłości,
•Badanie i ocena ogólnej sytuacji rynkowej
•Analiza własnych możliwości i możliwości konkurentów
Ocena zasadności i celowości inwestowania
Jeżeli ocena jest pozytywna, wtedy inwestor dokonuje wyboru inwestycji, określa jej wielkość, przewidywany koszt realizacji, opłacalność ekonomiczną oraz uwarunkowania lokalizacyjne. Te ustalenia stanowią program inwestycji.
Faza 2 – przygotowanie dokumentacji przedprojektowej
• Ustalenie prawne lokalizacji inwestycji,
• Przygotowanie dokumentacji geodezyjnej i geologiczno-inżynierskiej terenu budowy
• Wykonanie studium warunków ekologicznych i ochrony środowiska przyrodniczego
• Opracowanie założeń do części technologicznej i budowlanej inwestycji
Faza 3 - projektowanie
Stadia dokumentacji projektowej:
1. Koncepcja programowa inwestycji
2. Projekt budowlany
3. Projekt wykonawczy
Proces inwestycyjny
Proces inwestycyjny kończy się obowiązkową kontrolą przeprowadzoną przez właściwy organ nadzoru budowlanego i uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.
Slajd 26
Dokumentacja techniczna – jeden z rodzajów dokumentacji nieaktowej. Występuje w postaci opisów technicznych, obliczeń konstrukcyjnych, rysunków, planów, kosztorysów i harmonogramów. Przechowywana jest w archiwach użytkowników, inwestorów, wykonawców inwestycji, w archiwach instytucji, które w zakresie swoich kompetencji mają wydawanie zezwoleń budowlanych oraz archiwach jednostek projektowania.
DOKUMENTACJA TECHNICZNA
Generalnie rzecz ujmując, dokumentacja techniczna służy do realizacji inwestycji, utrzymania obiektów w dobrym stanie technicznym, do produkcji określonych wyrobów, utrzymania w ruchu linii technologicznych, a także dla zachowania sprawności pojedynczych urządzeń.
Slajd 27
Dokumentację techniczną można również podzielić ze względu na jej zakres formalny na: •prace studialne •prace normatywne •normy, zmiany i poprawki norm •normatywy i wytyczne techniczne •katalogi i albumy detali •techniczne biuletyny informacyjne •informatory i foldery •paszporty obiektów
W skład dokumentacji technicznej wchodzą: - karta tytułowa, - opis techniczny, - obliczenia, - plan orientacyjny, - plan sytuacyjny, - rysunki, - kosztorys,
- zestawienie materiałów.
DOKUMENTACJA TECHNICZNA
Slajd 28
DOKUMENTACJA TECHNICZNA
Karta tytułowa zawiera dane o dokumentacji technicznej, tzn. czego dotyczy, kto wykonał, nazwę biura projektów lub nazwisko projektanta oraz nazwisko osoby zatwierdzającej dokumentację. Opis techniczny podaje w formie opisowej dane dotyczące projektu. Na przykład przy projekcie instalacji ogrzewania centralnego podaje się, jaki jest rodzaj instalacji, jaki jest rozdział – górny czy dolny, na podstawie czego zaprojektowano instalację, jaki przyjęto czynnik grzejny, rodzaj kotła i inne. Obliczenia stanowią bardzo ważną część dokumentacji technicznej. Błędne obliczenia bardzo łatwo mogą spowodować katastrofę budowlaną, błędnie obliczony projekt instalacji ogrzewania centralnego może być przyczyną np. niedogrzewania pomieszczeń. Obliczenia wykonuje się na podstawie wzorów zawartych w odpowiednich normach.
Slajd 29
DOKUMENTACJA TECHNICZNA
Plan orientacyjny określa położenie działki, na której ma być budowany projektowany obiekt. Teren lokalizacji oznacza się na podkładzie mapy lub planu zagospodarowania terenu czy osiedla w podziałce nie mniejszej niż 1:25000. Orientację północną zaznacza się strzałką, określającą kierunek północny. Plan sytuacyjny określa dokładniej w porównaniu z rysunkiem orientacyjnym położenie (lokalizację) obiektu; na tych rysunkach podaje się kierunek przebiegu sieci i jej rodzaj, uwzględnia się również sieć istniejącą i projektowaną. Rysunki są potrzebne do wykonania danego elementu budynku, instalacji, itp. W zależności od przeznaczenia projektowanego przedmiotu liczba rysunków oraz ich rodzaj będą różne. W dokumentacji technicznej instalacji przemysłowych i sanitarnych znajdują się rysunki obrazujące rzuty kondygnacji, rozwinięcia instalacji oraz rysunki szczegółowe. Instalacyjne rysunki szczegółowe obejmują części urządzeń lub urządzenia bardziej skomplikowane, których wykonanie na zasadach rysunków przedstawiających rzuty czy rozwinięcia byłoby niemożliwe; wykonuje się je z zachowaniem odpowiedniej podziałki
Slajd 30
Kosztorys zawiera: zestawienie robót przewidzianych do wykonania, ilości poszczególnych robót, ceny jednostkowe oraz całkowity koszt obiektu.
W zestawieniu materiałów wyszczególnia się wszystkie potrzebne do wykonania robót materiały objęte kosztorysem i projektem. Zestawienie obejmuje materiały zasadnicze i pomocnicze. Ilość materiałów zasadniczych podaje się na podstawie projektu technicznego, natomiast ilość materiałów pomocniczych – na podstawie tabel, normatywów lub orientacyjnie.
DOKUMENTACJA TECHNICZNA
Slajd 31
IO - Instrukcja Obsługi IM - Instrukcja Montażu OK - Okładka Dokumentacji IE - Instrukcja Eksploatacji ID - Instrukcja Demontażu DZ - Deklaracja Zgodności IS - Instrukcja Serwisu DT - Dane Techniczne WP - Wytyczne Projektowe
WYKAZ OZNACZEŃ:
DTR – Dane (Dokumentacja) Techniczno-Rozruchowe
Dokumentacja techniczno rozruchowa
Dokumentacja techniczno rozruchowa:
http://www.viessmann.com/web/poland/pdf-90.nsf/public
BHP
Praca na wysokości na podstawie:
www.stowarzyszenie-bhp.konin.pl
• Prace na wysokości: jest to
praca szczególnie
niebezpieczna, wykonywana na
powierzchni znajdującej się na
wysokości co najmniej 1,0 m
nad poziomem podłogi lub
ziemi.
Definicja pracy na wysokości
50 cm
VIII piętro
Definicja pracy na wysokości
• Do pracy na wysokości nie zalicza się pracy na powierzchni, niezależnie od wysokości, na jakiej się znajduje, jeżeli powierzchnia ta:
osłonięta jest ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami lub ścianami z oknami oszklonymi;
wyposażona jest w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości.
• Ustawa Kodeks pracy • Art. 229. § 4. Pracodawca nie może dopuścić do
pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.
• Art. 2373. § 1. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Kto może wykonywać pracę na wysokości
• § 2. 1. Zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określają wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników, zwane dalej "wskazówkami metodycznymi", stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia.
• …………………..
Brak przeciwskazań do pracy na ………?
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 maja 1996 r.
w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń
lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.
• ZAŁĄCZNIK nr 1
• WSKAZÓWKI METODYCZNE W SPRAWIE PRZEPROWADZANIA BADAŃ PROFILAKTYCZNYCH PRACOWNIKÓW
Brak przeciwskazań do pracy na ………?
V Inne
czynniki Badania wstępne
Badania okresowe
Czę
stotl
iwość
bad
ań
Ostatni badanie okresowe
Nar
ząd
UWAGI 3
Praca na
wysokości
Lekarskie Pomocnicze Lekarskie Pomocnicze Lekarskie Pomocnicze
a) do 3 m
ogólne; w
zależności od
wskazań -
neurologiczne,
okulistyczne,
otolaryngolo-
giczne
w
zależności
od wskazań
ogólne; w
zależności od
wskazań -
neurologiczne,
okulistyczne,
otolaryngologi-
czne
w zależności
od wskazań
co
3-5
lat
ogólne
w zależności
od wskazań
b) powyżej
3 m
ogólne;
neurologiczne;
okulistyczne;
otolaryngolo-
giczne z oceną
błędników
w
zależności
od wskazań
ogólne;
neurologiczne;
okulistyczne;
otolaryngologi-
czne
w zależności
od wskazań
co 2
-3 l
ata;
po
wyże
j 5
0 r
oku
życi
a -
co r
ok
ogólne w zależności
od wskazań
Wady wzroku
wymagające stałego
noszenia szkieł
korekcyjnych
stanowią
przeciwwskazanie do
zatrudnienia (nie
dotyczy soczewek
kontaktowych)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 maja 1996 r.
w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń
lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.
• § 3. • ……………………
• 4. Orzeczenia lekarskie są wydawane w formie zaświadczeń:
• 1) według wzoru określonego w załączniku nr 2 do
rozporządzenia, jeżeli orzeczenie dotyczy przypadków wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 4 lit. a) i e),
• 2) według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, jeżeli orzeczenie dotyczy przypadków wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 4 lit. b)-d), f) i g).
Brak przeciwskazań do pracy na …………?
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 maja 1996 r.
w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń
lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.
• § 1. 1. Rozporządzenie określa: • …………………….. • 4) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich: • a) o utracie przez pracownika zdolności do wykonywania
dotychczasowej pracy (art. 43 pkt 2 Kodeksu pracy), • b) o konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu
na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika (art. 55 § 1 Kodeksu pracy),
• c) stwierdzających, że ze względu na stan ciąży kobieta nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej (art. 179 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy),
• d) stwierdzających, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego (art. 201 § 2 Kodeksu pracy),
• e) o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 Kodeksu pracy),
• f) stwierdzających u pracownika objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej (art. 230 § 1 Kodeksu pracy),
• g) stwierdzających niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy lub u którego stwierdzono chorobę zawodową, lecz nie zaliczono go do żadnej z grup inwalidów (art. 231 Kodeksu pracy),
Brak przeciwskazań do pracy na ………?
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 maja 1996 r.
w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń
lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.
Brak przeciwskazań do pracy na ………?
Ustawa Kodeks pracy
Art. 43. Pracodawca może
wypowiedzieć warunki pracy lub
płacy pracownikowi, o którym mowa
w art. 39, jeżeli wypowiedzenie stało się
konieczne ze względu na:
…………………..
2) stwierdzoną orzeczeniem
lekarskim utratę zdolności do
wykonywania dotychczasowej pracy
…………………….
• Praca na wysokości powyżej 3 m
• Wady wzroku wymagające stałego noszenia szkieł korekcyjnych stanowią przeciwwskazanie do zatrudnienia (nie dotyczy soczewek kontaktowych)
Okulary a praca na wysokości
Foto http://frywolnie.com.pl/soczewki-kontaktowe-czy-okulary/
• Czy samo zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do pracy na zajmowanym stanowisku (np. monter konstrukcji stalowych) jest wystarczającym dowodem, że pracownik może wykonywać pracę na wysokości?
• Czy równie ważne jest dla pracodawcy skierowanie na badania i gdzie ono powinno być przechowywane?
• Co ma zrobić pracownik noszący na stałe szkła korygujące, gdy w skierowaniu jest wskazana praca na wysokości powyżej 3 m?
• Czy są dopuszczalne zapiski na zaświadczeniach lekarskich typu „przy pracy na wysokości powyżej 3m zaleca się stosować szkieł kontaktowych”?
• Czy powyższy zapis jest zaleceniem lekarskim, do którego zgodnie z Ustawą Kodeks pracy Art. 212 punkt 6), osoba kierująca pracownikiem jest obowiązana się stosować?
Pytania problemowe
• Ustawa Kodeks pracy • Art. 2373. § 1. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on
wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
• Ogólne przepisz bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozdział 6 • Prace szczególnie niebezpieczne • § 81. 1. Pracodawca określa szczegółowe wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy
wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, w szczególności zapewnia: • ……….. • 3) instruktaż pracowników obejmujący w szczególności: • a) imienny podział pracy, • b) kolejność wykonywania zadań, • c) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
• Szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. • § 1a. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: • 1) instruktażu - rozumie się przez to formę szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 2
godziny lekcyjne, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności dotyczących wykonywania pracy i zachowania się w zakładzie pracy w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy;
Niezbędne szkolenia
• § 11. 1. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku:
• 1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych;
• ……………………… • 2. Pracownik wykonujący pracę na kilku stanowiskach pracy powinien odbyć instruktaż stanowiskowy na
każdym z tych stanowisk. • 3. W przypadku wprowadzenia na stanowisku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zmian warunków techniczno-
organizacyjnych, w szczególności zmian procesu technologicznego, zmian organizacji stanowisk pracy, wprowadzenia do stosowania substancji o działaniu szkodliwym dla zdrowia albo niebezpiecznym oraz nowych lub zmienianych narzędzi, maszyn i innych urządzeń - pracownik zatrudniony na tym stanowisku odbywa instruktaż stanowiskowy przygotowujący go do bezpiecznego wykonywania pracy w zmienionych warunkach. Tematyka i czas trwania instruktażu stanowiskowego powinny być uzależnione od rodzaju i zakresu wprowadzonych na stanowisku zmian.
• …………………………………….. • 5. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza wyznaczona przez pracodawcę osoba kierująca pracownikami lub
pracodawca, jeżeli osoby te posiadają odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie zawodowe oraz są przeszkolone w zakresie metod prowadzenia instruktażu stanowiskowego.
• 6. Instruktaż stanowiskowy kończy się sprawdzianem wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania pracy zgodnie z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, stanowiącym podstawę dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku.
• § 12. 1. Odbycie instruktażu ogólnego oraz instruktażu stanowiskowego pracownik potwierdza na piśmie w karcie szkolenia wstępnego, która jest przechowywana w aktach osobowych pracownika.
• 2. Wzór karty szkolenia wstępnego jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
Czy to jest ten „Instruktaż”?
Czy jest to wystarczające potwierdzenie odbytego instruktażu?
• Problemy nawarstwiają się w przypadku powstania wypadku.
• Między innymi problem polega na dostarczeniu dowodów zaświadczających o dopuszczeniu pracownika do pracy na wysokości z brakiem przeciwskazań do wykonywania tej pracy oraz zapisów z instruktażu potwierdzającego:
UWAGA !!!
a) imienny podział pracy,
b) kolejność wykonywania zadań,
c) wymagania bezpieczeństwa i
higieny pracy przy poszczególnych
czynnościach.
• § 41. 1. Pracodawca jest obowiązany udostępnić pracownikom, do stałego korzystania, aktualne instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące:
• 1) stosowanych w zakładzie procesów technologicznych oraz wykonywania prac związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników;
• 2) obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych; • …………………….. • 2. Instrukcje, o których mowa w ust. 1, powinny w sposób zrozumiały dla
pracowników • wskazywać czynności, które należy wykonać przed rozpoczęciem danej
pracy, • zasady i sposoby bezpiecznego wykonywania pracy, czynności do
wykonania po jej zakończeniu oraz zasady • postępowania w sytuacjach awaryjnych stwarzających zagrożenia dla
życia lub zdrowia pracowników. ………….
Niezbędne instrukcje
• Instrukcja między innymi powinna odpowiedzieć nam na pytanie: jak postępować w chwili gdy pracownik uległ wypadkowi na wysokości i nie jest wstanie sam opuścić stanowiska pracy w sposób bezpieczny?
Niezbędne instrukcje
Pomocy !!!
• Ustawa kodeks pracy
• Art. 210.
• ………
• § 4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.
• § 5. Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia.
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 maja 1996 r.
• w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej.
• § 1. 1. Ustala się rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej.
• 2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.
• ........................
• ZAŁĄCZNIK
• WYKAZ RODZAJÓW PRAC WYMAGAJĄCYCH SZCZEGÓLNEJ SPRAWNOŚCI PSYCHOFIZYCZNEJ
• .......................
• 30. Prace na wysokości na masztach i wieżach antenowych.
Stan psychofizyczny pracownika, a praca na wysokości
• Dlaczego tylko „antenowe”? • Czy jest to związane ze zagrożeniami ze strony anten?
Stan psychofizyczny pracownika, a praca na wysokości
http://www.qrbiz.com/buy_iron-tower-
communication-tower
http://www.ua.all.biz/pl/maszty-i-wieze-
telekomunikacyjne-g1830092
• Najwięcej ogólnych informacji na temat organizacji pracy na wysokości dostarczają nam:
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ • z dnia 26 września 1997 r. • w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy • Rozdział 6 Prace szczególnie niebezpieczne • A. Przepisy ogólne. §81 • E. Prace na wysokości. §105 - §110 • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY • z dnia 6 lutego 2003 r. • w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót
budowlanych • Rozdział 8 Rusztowania i ruchome podesty robocze. §108 - §132 • Rozdział 9 Roboty na wysokości. §133 - §142 • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 października 2002 r. • w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w
zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. • § 8a - § 8e
Organizacja pracy na wysokości
• Rozdział 6 Prace szczególnie niebezpieczne • A. Przepisy ogólne • § 81.1. Pracodawca określa szczegółowe
wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, w szczególności zapewnia:
• 1) bezpośredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób;
• 2) odpowiednie środki zabezpieczające; • 3) instruktaż pracowników obejmujący w
szczególności: • ……………… • 2. Pracodawca zapewnia, aby dostęp do miejsc
wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych miały jedynie osoby upoważnione i odpowiednio poinstruowane.
Organizacja pracy na wysokości
Minimum 2 osoby
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• E. Prace na wysokości.
• § 106. 1. Na powierzchniach wzniesionych na wysokość powyżej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi, na których w związku z wykonywaną pracą mogą przebywać pracownicy, lub służących jako przejścia, powinny być zainstalowane balustrady składające się z poręczy ochronnych umieszczonych na wysokości co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokości co najmniej 0,15 m. Pomiędzy poręczą i krawężnikiem powinna być umieszczona w połowie wysokości poprzeczka lub przestrzeń ta powinna być wypełniona w sposób uniemożliwiający wypadnięcie osób.
• 2. Jeżeli ze względu na rodzaj i warunki wykonywania prac na wysokości zastosowanie balustrad, o których mowa w ust. 1, jest niemożliwe, należy stosować inne skuteczne środki ochrony pracowników przed upadkiem z wysokości, odpowiednie do rodzaju i warunków wykonywania pracy.
• 3. Wymagania określone w ust. 1 nie dotyczą ramp przeładunkowych.
• § 107. Prace na wysokości powinny być organizowane i wykonywane w sposób niezmuszający pracownika do wychylania się poza poręcz balustrady lub obrys urządzenia, na którym stoi.
Organizacja pracy na wysokości
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• Prace na wysokości do 2 m
• § 108. Przy pracach na: drabinach, klamrach, rusztowaniach i innych podwyższeniach nieprzeznaczonych na pobyt ludzi, na wysokości do 2 m nad poziomem podłogi lub ziemi niewymagających od pracownika wychylania się poza obrys urządzenia, na którym stoi, albo przyjmowania innej wymuszonej pozycji ciała grożącej upadkiem z wysokości, należy zapewnić, aby:
• 1) drabiny, klamry, rusztowania, pomosty i inne urządzenia były stabilne i zabezpieczone przed nieprzewidywaną zmianą położenia oraz posiadały odpowiednią wytrzymałość na przewidywane obciążenie;
• 2) pomost roboczy spełniał następujące wymagania: • a) powierzchnia pomostu powinna być wystarczająca dla pracowników,
narzędzi i niezbędnych materiałów, • b) podłoga powinna być pozioma i równa, trwale umocowana do elementów
konstrukcyjnych pomostu, • c) w widocznym miejscu pomostu powinny być umieszczone czytelne
informacje o wielkości dopuszczalnego obciążenia.
Organizacja pracy na wysokości
UWAGA !!!
Niema tu wymagań co do konieczności stosowania sprzętu chroniącego przed
upadkiem z wysokości jak: szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• § 110. 1. Przy pracach na: słupach, masztach, konstrukcjach wieżowych, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stropów, a także przy ustawianiu lub rozbiórce rusztowań oraz przy pracach na drabinach i klamrach na wysokości powyżej 2 m nad poziomem terenu zewnętrznego lub podłogi należy w szczególności:
• 1) przed rozpoczęciem prac sprawdzić stan techniczny konstrukcji lub urządzeń, na których mają być wykonywane prace, w tych ich stabilność, wytrzymałość na przewidywane obciążenie oraz zabezpieczenie przed nieprzewidywaną zmianą położenia, a także stan techniczny stałych elementów konstrukcji lub urządzeń mających służyć do mocowania linek bezpieczeństwa;
• 2) zapewnić stosowanie przez pracowników, odpowiedniego do rodzaju wykonywanych prac, sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości jak: szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa przymocowaną do stałych elementów konstrukcji, szelki bezpieczeństwa z pasem biodrowym (do prac w podparciu - na słupach, masztach itp.);
• 3) zapewnić stosowanie przez pracowników hełmów ochronnych. • 2. Wymagania określone w ust. 1 dotyczą również prac wykonywanych na
galeriach, pomostach, podestach i innych podwyższeniach, o których mowa w § 108, jeżeli rodzaj pracy wymaga od pracownika wychylenia się poza balustradę lub obrys urządzenia, na którym stoi, albo przyjmowania innej wymuszonej pozycji ciała grożącej upadkiem z wysokości.
Organizacja pracy na wysokości
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• § 134. Otwory w stropach, na których prowadzone są roboty lub do których możliwy jest dostęp ludzi, należy zabezpieczyć przed możliwością wpadnięcia lub ogrodzić balustradą, o której mowa w § 15 ust. 2.
• § 135. Pomosty robocze, wykonane z desek lub bali, powinny być dostosowane do zaprojektowanego obciążenia, szczelne i zabezpieczone przed zmianą położenia.
Organizacja pracy na wysokości h
ttp://w
ww
.doka
.co
m/w
eb/p
rod
ucts
/syste
m-g
roup
s/d
oka
-wa
ll-
syste
ms/fra
me
d-fo
rmw
ork
/fram
ax-
xlife
/ind
ex.p
l.php
?sta
rtPa
ge
La
ng
ua
ge
=P
L
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
• § 141. 1. Drabina bez pałąków, której długość przekracza 4 m, przed podniesieniem lub zamontowaniem powinna być wyposażona w prowadnicę pionową, umożliwiającą założenie urządzenia samohamującego, połączonego z linką bezpieczeństwa szelek bezpieczeństwa.
Organizacja pracy na wysokości
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
http://e-totem.pl/index.php/systemy-asekuracji-pionowej
• Drabina z pałąkami bez prowadnicy pionowej (asekuracji) wejście na drabinę dopuszczalne z wykorzystaniem lonż V-kształtną z absorberem energii przypiętej do szelek bezpieczeństwa i przepinanej co dwa trzy strzeble
Wchodzenie po konstrukcjach – drabiny stałe, klamry
Do 4 m
• § 142. 1. Osoby korzystające z urządzeń krzesełkowych, drabin linowych lub ruchomych podestów roboczych powinny być dodatkowo zabezpieczone przed upadkiem z wysokości za pomocą prowadnicy pionowej, zamocowanej niezależnie od lin nośnych drabiny, krzesełka lub podestu.
• 2. Prowadnica pionowa, o której mowa w ust. 1, powinna być naciągnięta w sposób umożliwiający przesuwanie w górę aparatu samohamującego.
• 3. Prowadnica pionowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zabezpieczona przed odchylaniem się większym niż o 2 m. Urządzenia zabezpieczające przed odchylaniem się lin powinny umożliwiać przesuwanie się urządzenia samohamującego.
• 4. Długość linki bezpieczeństwa, łączącej szelki bezpieczeństwa z aparatem samohamującym, nie powinna przekraczać 0,5 m.
Organizacja pracy na wysokości
http://www.janitex.pl/prace/
Lina
nośna Prowadnica
pionowa
Aparat
samohamujący
Linka
bezpieczeństwa
z amortyzatorem
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
• § 21. 1. Strefę niebezpieczną, w której istnieje zagrożenie spadania z wysokości przedmiotów, ogradza się balustradami, ……..
• 2. Strefa niebezpieczna, o której mowa w ust. 1, w swym najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6 m.
• 3. W zwartej zabudowie miejskiej strefa niebezpieczna, o której mowa w ust. 1, może być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych, zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.
Organizacja pracy na wysokości strefa niebezpieczna
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
• § 20. 1. Strefę niebezpieczną ogradza się i oznakowuje w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym.
• 2. Przejścia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie niebezpiecznej zabezpiecza się daszkami ochronnymi.
• § 22. 1. Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości nie mniejszej niż 2,4 m nad terenem w najniższym miejscu i być nachylone pod kątem 45° w kierunku źródła zagrożenia. Pokrycie daszków powinno być szczelne i odporne na przebicie przez spadające przedmioty.
• 2. W miejscach przejść i przejazdów szerokość daszka ochronnego wynosi co najmniej o 0,5 m więcej z każdej strony niż szerokość przejścia lub przejazdu.
• 3. Używanie daszków ochronnych jako rusztowań lub miejsc składowania narzędzi, sprzętu, materiałów jest zabronione.
Organizacja pracy na wysokości strefa niebezpieczna
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
• § 50. 1. Stosowane w zakładach pracy drabiny przenośne powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach.
• 2. Drabiny przenośne powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, w sposób niestwarzający zagrożeń dla ich użytkowników i osób przebywających w pobliżu. Wymagania bezpieczeństwa przy stosowaniu drabin są określone w przepisach w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy.
Jeszcze o drabinach
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• § 50. 1. Stosowane w zakładach pracy drabiny przenośne powinny spełniać wymagania Polskich Norm.
• 2. Przy używaniu drabin przenośnych niedopuszczalne jest w szczególności:
• 1) stosowanie drabin uszkodzonych; • 2) stosowanie drabiny jako drogi stałego transportu, a także do
przenoszenia ciężarów o masie powyżej 10 kg; • 3) używanie drabiny niezgodnie z przeznaczeniem; • 4) używanie drabiny rozstawnej jako przystawnej; • 5) ustawianie drabiny na niestabilnym podłożu; • 6) opieranie drabiny przystawnej o śliskie płaszczyzny, o obiekty
lekkie lub wywrotne albo o stosy materiałów niezapewniające stabilności drabiny;
• 7) stawianie drabiny przed zamkniętymi drzwiami, jeżeli nie są one zamknięte na klucz od strony ustawianej drabiny;
• 8) ustawianie drabin w bezpośrednim sąsiedztwie maszyn i innych urządzeń - w sposób stwarzający zagrożenia dla pracowników używających drabiny;
• 9) wchodzenie i schodzenie z drabiny plecami do niej; • 10) przenoszenie drabiny o długości powyżej 4 m przez jedną osobę. • 3. Drabina przystawna powinna wystawać ponad powierzchnię, na którą
prowadzi, co najmniej 0,75 m, a kąt jej nachylenia powinien wynosić od 65° do 75°.
Jeszcze o drabinach – wersja archiwalna
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
Praca na drabinach
od 650 do 750
> 0,75 m
< 1 m
min. 4 szczeble
wolne – podparcie dla
pracownika
UWAGA ! Praca na
wysokości
PRZEJŚCIA
NIE MA
Przy zagrożeniu upadku
elementów z wysokości.
Ogrodzenie strefy
niebezpiecznej balustradą
1/10 wysokości
prowadzonych prac lecz
niemniej jak 6 m
Osoba nadzorująca Kask i okulary ochronne
• § 8b. 1. Do pracy na wysokości mogą być wykorzystywane drabiny jako stanowiska robocze, jedynie w warunkach, w których, biorąc pod uwagę wymagania określone w § 8a ust. 1, wykorzystanie innego, bardziej bezpiecznego sprzętu roboczego nie jest uzasadnione z powodu niskiego poziomu ryzyka i krótkotrwałego ich wykorzystania albo istniejących okoliczności, których pracodawca nie może zmienić.
• 2. Drabiny: • 1) muszą być tak ustawione, aby zapewnić ich stateczność w trakcie
użytkowania; • 2) przenośne muszą opierać się na stabilnym, trwałym, posiadającym
odpowiednie wymiary, nieruchomym podłożu w taki sposób, aby szczeble pozostawały w pozycji poziomej oraz były zabezpieczone przed przemieszczaniem, zanim będą użytkowane;
• 3) zawieszane muszą być zaczepione w bezpieczny sposób, tak aby zapobiec, z wyjątkiem drabin linowych, ich przemieszczaniu lub bujaniu;
• 4) używane jako środki dostępu muszą być dostatecznie długie, tak aby wystarczająco wystawały ponad platformę dostępu, chyba że zostały zastosowane inne środki zapewniające pewne uchwycenie poręczy;
• 5) wieloczęściowe łączone lub wysuwane muszą być używane w taki sposób, aby zapobiec przemieszczaniu się ich różnych części względem siebie;
• 6) przejezdne przed ich użyciem muszą być pewnie unieruchomione.
Jeszcze o drabinach
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy.
• § 48. 1. Dopuszcza się wykonywanie robót malarskich przy użyciu drabin rozstawnych tylko do wysokości nieprzekraczającej 4 m od poziomu podłogi.
• ………… • § 189. Wykonywanie robót murarskich
i tynkarskich z drabin przystawnych jest zabronione.
• § 194. Roboty ciesielskie z drabin można wykonywać wyłącznie do wysokości 3 m.
Jeszcze o drabinach
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
Pytanie :
Czy to są prace niskiego poziomu ryzyka
i krótkotrwałe ?
• 3. Drabiny muszą być używane w taki sposób, aby:
• 1) przez cały czas była zapewniona możliwość bezpiecznego uchwycenia poręczy i wsparcia pracowników;
• 2) w szczególności, jeśli ładunek ma zostać ręcznie przeniesiony na drabinie, nie może to przeszkadzać pracownikowi w bezpiecznym trzymaniu się poręczy.
• 4. Przenośne drabiny muszą być zabezpieczone przed przemieszczaniem się w trakcie ich użytkowania za pomocą urządzeń przeciwpoślizgowych przy górnych lub dolnych końcach podłużnic albo poprzez inne rozwiązania o równoważnej skuteczności.
Jeszcze o drabinach
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy.
• Szelki są założone prawidłowo jeżeli: - pasy szelek nie są poskręcane,
- między poszczególne pasy szelek, a ubranie można włożyć dłoń,
- tylna klamra zaczepowa znajduje się na wysokości łopatek,
- pas piersiowy znajduje się na wysokości środkowej części klatki piersiowej,
- wolne końce pasów są zabezpieczone szlufkami i przylegają do szelek.
Zasady bezpiecznej pracy w szelkach
„Środki ochrony indywidualnej" - rozumie się przez
to wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w
celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń
związanych z występowaniem niebezpiecznych lub
szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również
wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu.
• Łączenie amortyzatora z linką z szelkami bezpieczeństwa:
- amortyzator z linką musi być połączony do przedniej lub tylnej
klamry zaczepowej szelek bezpieczeństwa,
- zabrania się łączenia amortyzatora z linką do klamer bocznych
pasa do prac „ w podparciu”,
- zabrania się włączania innych dodatkowych elementów między
amortyzatorem z linką, a punktem konstrukcji stałej.
Zasady bezpiecznej pracy w szelkach
• Łączenie amortyzatora z liną z punktem konstrukcji stałej.
• UWAGA !!!
• Kształt i budowa punktu konstrukcji stałej powinny uniemożliwić samoistne zsunięcie lub odłączenie się urządzenia.
R≥ 10 mm
Punkt konstrukcji stałej min. 15 kN
• 1 N to siła, z jaką trzeba działać na
ciało o masie 1 kg, aby nadać mu
przyspieszenie równe 1 m/s²
• Na powierzchni Ziemi na ciało o
masie 1 kg działa siła skierowana w
dół o wartości około 9,81 N
• Siła przyciągania Ziemi działająca na
człowieka o masie 75 kg wynosi około
736 N.
Zasady bezpiecznej pracy w szelkach
• Zasady prawidłowej pracy z amortyzatorami bezpieczeństwa. przed każdym zastosowaniem amortyzatora należy dokonać
dokładnych oględzin wszystkich części składowych (linki, zatrzaśniki, klamry) pod względem uszkodzeń mechanicznych, chemicznych i termicznych. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń urządzenie należy wycofać z użytkowania poprzez przecięcie pasów i lin, uniemożliwiające ponowne wprowadzenie do użycia,
podczas użytkowania amortyzator należy chronić przed kontaktem z olejem, rozpuszczalnikami, kwasami i zasadami, otwartym płomieniem, odpryskami gorących metali i przedmiotami o ostrych krawędziach,
jeden z zatrzaśników amortyzatora z liną powinien być połączony z klamrą przednią lub tylną szelek bezpieczeństwa, a drugi z punktem konstrukcji stałej. Zabronione jest łączenie zatrzaśnika z klamrami pasa do pracy „w podparciu”,
maksymalna długość amortyzatora bezpieczeństwa połączonego z liną bezpieczeństwa nie może przekraczać 2 m,
Zasady bezpiecznej pracy w szelkach
Kontrola szelek linek
UWAGA !!!
Przed użyciem szelek linek bezpieczeństwa należy
sprawdzić ich stan techniczny i ważność przeglądów
okresowych, jeżeli:
• linki szelki brały udział w powstrzymywaniu spadania,
• stwierdzono mechaniczne, chemiczne lub termiczne
uszkodzenie części składowych,
• upłynęło więcej niż 5 lat od daty pierwszego wydania
do użytkowania, linki szelki należy wycofać z
użytkowania i poddać kasacji (dokonać fizycznego
zniszczenia).
Zasady umiejscowienia punktu konstrukcji stałej
Wartość poniżej
6 kN
• Bezpieczne zatrzymanie spadającego człowieka musi nastąpić w powietrzu (po fazie tzw. swobodnego upadku). Bezwzględnie należy zapewnić wolną przestrzeń w strefie tzw. swobodnego upadku.
• Określając wielkość wolnej przestrzeni należy uwzględnić parametry podzespołu łącząco-amortyzującego oraz położenie punktu kotwiczącego w stosunku do użytkownika.
• Droga swobodnego spadania zawsze powinna być jak najkrótsza i nie powinna dopuszczać do przekroczeniem siły udarowej (6 kN) towarzyszącej przy powstrzymywaniu spadania.
1,5
m
5,0
m
Punkt konstrukcji
stałej min. 15 kN
2 m – wolny
spadek do
wytracenia luzu
linki
1,5 m –
wydłużenie
amortyzatora
0,2 m – przesunięcie
klamry zaczepowej
szelek
1,8 m – wysokość
człowieka
+ 1 m – zabezpieczenia
1,5
m
3,5
m
Punkt konstrukcji
stałej min. 15 kN
0,5 m – wolny
spadek do
wytracenia luzu
linki
1,5 m –
wydłużenie
amortyzatora
0,2 m – przesunięcie
klamry zaczepowej
szelek
1,8 m – wysokość
człowieka
+ 1 m – zabezpieczenia
1,5
m
6,5
m
Punkt konstrukcji
stałej min. 15 kN 3,5 m – wolny
spadek do
wytracenia luzu
linki
1,5 m –
wydłużenie
amortyzatora
0,2 m – przesunięcie
klamry zaczepowej
szelek
1,8 m – wysokość
człowieka
+ 1 m – zabezpieczenia
Zasady umiejscowienia punktu
konstrukcji stałej, do którego
dołączany jest amortyzator z liną
Zasady umiejscowienia punktu konstrukcji stałej
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w
sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych
§ 48. 1. Dopuszcza się wykonywanie robót
malarskich przy użyciu drabin rozstawnych tylko do
wysokości nieprzekraczającej 4 m od poziomu
podłogi.
• Umiejscowienie punktu kotwiczenia powinno ograniczyć ryzyko zderzenia się osoby z przeszkodą przy powstaniu „efektu wahadła”
Zasady umiejscowienia punktu konstrukcji stałej
1,5
m
3,5
m
Punkt konstrukcji
stałej min. 15 kN
0,5 m – wolny spadek
do wytracenia luzu
linki
1,5 m – wydłużenie
amortyzatora
0,2 m – przesunięcie
klamry zaczepowej szelek
1,8 m – wysokość
człowieka
+ 1 m – zabezpieczenia
• Zagrożenia: • Upadek z drabiny – poślizgnięcie się • Upadek transportowanych elementów • Drobne elementy niesione z wiatrem
Praca na dachach – identyfikacja zagrożeń ograniczenie ryzyka
Środki profilaktyczne możliwe do zastosowania:
Organizacyjne:
• Opracowanie instrukcji
• Dobór pracowników
• Badania lekarskie pracowników
• Zapewnienie nadzoru
• Ocena stanu technicznego drabiny
Techniczne:
• Transport wysięgnikiem koszowym
• Wygrodzenie i oznakowanie strefy niebezpiecznej
• Zamontowanie prowadnicy pionowej
Indywidualne:
• Kask zapięciem pod brodę
• Okulary ochronne typu gogle
• Obuwie ochronne z protektorem
• Szelki bezpieczeństwa
• Linka bezpieczeństwa (krótka) z amortyzatorem do współpracy z prowadnicą pionową
• Linka (krótka) podwójna (Loż V-kształtna z absorberem energii)
Praca na dachach – identyfikacja zagrożeń ograniczenie ryzyka
Dach budynku o wysokości 12 m
Świetlik dachowy
Punkt kotwiczący
Murek okalający dach ok. 0,5 m
• Zagrożenia: • Upadek z dachu • Upadek na dachu • Upadek elementów z dachu • Upadek z wysokości przez świetlik dachowy
Środki profilaktyczne możliwe do zastosowania:
Organizacyjne:
• Opracowanie instrukcji
• Dobór pracowników
• Badania lekarskie pracowników
• Zapewnienie nadzoru
• Ocena stanu technicznego dachu
• Ocena punktów kotwiczenia
• Asekuracja pracownika
• Bezpośredni nadzór
• Zapewnienie łączności
Techniczne:
• Zabezpieczenie materiałów i narzędzi przed upadkiem z dachu
• Założenie balustrad ochronnych
• Wygrodzenie i oznakowanie strefy niebezpiecznej
• Użycie mas kotwiczących
Indywidualne:
• Kask zapięciem pod brodę
• Okulary ochronne typu gogle
• Obuwie ochronne z protektorem
• Szelki bezpieczeństwa
• Linka bezpieczeństwa z amortyzatorem do współpracy z punktem kotwiczenia
• Urządzenie samohamujące do współpracy z masą kotwiczącą.
UWAGA !!!!
Zagrożenie upadku z
wysokości przy
przepinaniu się
BHP PRZY PRACACH ELEKTRYCZNYCH
I TERMICZNYCH NA BUDOWIE http://poradnik.instalator-elektryk.pl/tag/bhp/
http://warszawa.instalator-elektryk.pl/?bhp-elektryka-budowa,11
https://www.youtube.com/watch?v=mWcnNcyBRbI
Slajd 80
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Podstawowe zasady:
• Naprawy i konserwacje mogą być wykonywane tylko przez wykwalifikowany
personel. Wyjątek stanowi wymiana wkładek bezpiecznikowych i żarówek w
instalacjach nieprzemysłowych.
• Przed załączeniem należy skontrolować stan urządzenia.
•Przed wymianą wkładek bezpiecznikowych lub żarówek trzeba wyłączyć obwód spod
napięcia.
• Wtyczki wyciągamy z gniazdka trzymając za jej obudowę a nie za kabel.
• Urządzenia elektryczne z dostępnymi elementami metalowymi (np. obudowy)
powinny być przyłączone wyłącznie do gniazd z bolcem ochronnym.
• W przypadku nieprawidłowej pracy urządzenia należy je odłączyć i wezwać
fachowca.
Slajd 81
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Działanie prądu elektrycznego na organizm ludzki
Najczęstsze przyczyny porażenia:
• Uszkodzenie izolacji urządzeń elektrycznych
• Niewłaściwa konserwacja urządzeń
• Nieprzestrzeganie przepisów BHP
Prąd płynący przez organizm człowieka nazywamy prądem rażeniowym.
Slajd 82
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Zagrożenia dla organizmu wynikające z przepływu prądu rażeniowego:
• Działanie na serce – migotanie komór sercowych
• Działanie na układ oddechowy – zaburzenia pracy mięśni klatki piersiowej
• Cieplne działanie prądu – oparzenia wewnętrzne i zewnętrzne
Natężenie prądu rażeniowego zależy od impedancji ciała człowieka, a pośrednio od
jego wieku, płci, wagi itp.
Normalnie przyjmuje się impedancję na poziomie 1000 Ω.
Najgroźniejszy jest prąd o częstotliwości 15Hz do 1000Hz.
Drogi przepływu prądu:
• ręka – ręka
• ręka – nogi
• noga – noga
Najgroźniejszy jest przepływ prądu przez klatkę
piersiową.
Slajd 83
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Progi prądowe ważne dla bezpieczeństwa człowieka:
• próg zdolności odczuwania 0,5 mA
• próg samouwolnienia:
- 10 mA dla czasu rażenia 10 s
- 20 mA dla czasu rażenia 1 s
-120 mA dla czasu rażenia 0,1 s
• próg fibrylacji (migotania komór serca):
50 mA dla czasu rażenia > 1 s
500 mA dla czasu rażenia < 0,1 s
Napięcia dopuszczalne (bezpieczne dla życia człowieka):
50 V dla prądu przemiennego
120 V dla prądu stałego
W szczególnie niekorzystnych warunkach (np. duża wilgotność)
wartości tych napięć spadają o połowę.
Napięcie robocze – napięcie na częściach urządzeń podczas ich normalnej pracy.
Napięcie dotykowe – napięcie na elementach, które znalazły się pod napięciem pod
wpływem uszkodzenia.
Slajd 84
Środki ochrony przeciwporażeniowej:
• środki ochrony przed dotykiem bezpośrednim (ochrona podstawowa)
• środki ochrony przed dotykiem pośrednim (ochrona dodatkowa)
• środki do równoczesnej ochrony przed dotykiem bezpośrednim i pośrednim
Dotyk bezpośredni dotyczy części znajdujących się pod napięciem roboczym, a
pośredni części znajdujących się pod napięciem dotykowym.
Środki ochrony przed dotykiem bezpośrednim:
• izolacja podstawowa
• osłony (zapewniające ochronę przed dotknięciem palcem, np. IP2X. Ich zdjęcie
powinno wymagać narzędzi)
• ogrodzenia
• umieszczenie części urządzeń pozostających pod napięciem poza zasięgiem ręki (na
wysokości min. 2,5m lub w odległości min. 1,25m w bok lub w dół)
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I
ELEKTRONICZNYCH
Slajd 85
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Środki ochrony przed dotykiem pośrednim:
• samoczynne wyłączanie zasilania obwodu w razie zagrożenia
• urządzenia II klasy ochronności (izolacja ochronna)
• separacja elektryczna odbiorników
Środki ochrony przed dotykiem bezpośrednim i pośrednim:
• SELV – separowane bardzo niskie napięcie bezpieczne
• PELV – bardzo niskie napięcie ochronne
Slajd 86
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Samoczynne wyłączanie zasilania realizujemy poprzez:
• zabezpieczenia nadprądowe
- bezpieczniki instalacyjne
- wyłączniki nadprądowe
• zabezpieczenia różnicowoprądowe
Układy sieciowe stosowane w celach ochronnych:
• układy z uziemieniem ochronnym (TT, IT)
• układy z zerowaniem (TN-C, TN-S, TN-C-S)
Slajd 87
ZASADY BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONICZNYCH
Ratowanie osób porażonych prądem elektrycznym
• uwolnienie spod napięcia
• kontrola przytomności
• położenie w pozycji bezpiecznej
• sztuczne oddychanie
• masaż serca
UWAGA: zawsze wzywamy lekarza
Slajd 88
ZASADY BHP PRZY OBSŁUDZE UKŁADÓW AUTOMATYKI
Przykłady:
1. Zasady BHP instalacji solarnej pracującej na potrzeby instalacji c.w.u.: Instalacja solarna musi być zmontowana i obsługiwana zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami techniki. Montaż, pierwsze uruchomienie, konserwacje i naprawy instalacji solarnej powinny być wykonywane przez autoryzowane firmy instalacyjne. 2. Bezpieczeństwo Pracy Operatorów Maszyn (fragment): - Maszyny i urządzenia muszą posiadać certyfikat stanowiący deklarację oceny zgodności z przepisami w zakresie bhp. - Operator musi posiadać uprawnienia do wykonywania danej pracy. - Pracodawca musi sprawdzić czy operator posiada wymagane dokumenty i czy posiada potrzebne kwalifikacje i umiejętności - Operator musi dokonać sprawdzenia sprzętu przed rozpoczęciem pacy, a po zakończeniu musi pozostawić maszynę w stanie bezpiecznym. - Musi być dobrze zaznajomiony z instrukcja obsługi i zasadami bhp. - Musi informować o wszystkich potrzebnych naprawach. - Uruchomienie niesprawnej maszyny musi być uniemożliwione. - Operator musi nosić odzież ochronna i odpowiednie do zagrożeń środki ochrony osobistej. - Pracodawca prowadzi nadzór nad przestrzeganiem zasad bhp. - Maszyna musi być zabezpieczona przed włączeniem przez osoby nieupoważnione.
Slajd 89
ZASADY OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ PRZY OBSŁUDZE UKŁADÓW AUTOMATYKI
Zagrożenie pożarowe w instalacjach i urządzeniach elektrycznych wynika z
wydzielania się ciepła, które nieodłącznie towarzyszy przepływowi prądu
elektrycznego. W każdym urządzeniu elektrycznym wydziela się mniejsza lub większa
ilość ciepła i jest zjawiskiem naturalnym. Ilość wydzielanego ciepła jest wprost
proporcjonalna do drugiej potęgi natężenia prądu, odporności przewodu, przez który
płynie prąd, i do czasu jego przepływu.
Należy zatem kontrolować stan urządzeń elektrycznych, nie dopuszczać do ich
przegrzania
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
Prowadzący: dr inż. Marcin Michalski
e-mail: [email protected]
Slajd 90
energetyka.michalski