37Opzij - mei 2013

37Opzij - mei 2013

tekst Maartje den Breejen, Larissa Pans, Laurence de la Porte

ProfieLen

3535onder de

Ze worden minder gerecenseerd en krijgen nog minder literaire prijzen: vrouwelijke schrijvers. Ze zijn gewoon minder goed, hoor je dan. Jaja, die kennen we nou wel. En dus presenteert Opzij de lijst ‘35 onder de 35’: de jonge garde schrijfsters. Aanstormend, veelbelovend en heel, heel soms arrivé.

38Opzij - mei 2013

39Opzij - mei 2013

35 onder de 35

ABsUrdistischZe hanteert de pen als een camera, schreef men toen Basje Boer (32) debuteerde met de verhalenbundel Kiestoon. Daarin verbindt ze in ‘negen snapshots’ de levens van een groepje twintigers met elkaar. Het is vast geen toeval dat ze afstudeerde aan de afdeling fotografi e van de Rietveld Academie. Zowel in haar proza als haar beeldende werk rukt ze het alledaagse uit zijn verband en geeft het een absurdistische draai. Daarnaast is ze singer-songwriter in de band Butcherbaby. Op haar blog (basjeboer.nl) schrijft ze over feministische zaken, fi lm, kunst en ironie. Binnenkort verschijnt een nieuwe verhalen-bundel bij Van Gennep.

hErkANsiNGEen bekend gezicht, maar niet van de literatuur die ze óók schrijft: Anna Drijver (29). Haar fenomenale rollen in Bride Flight en Komt een vrouw bij de dokter brachten haar faam. Desondanks maakte ze onlangs bekend even genoeg te hebben van acteren. Tijd om het schrijven weer op te pakken? Drie jaar geleden verscheen haar eerste roman, getiteld Je blijft. Over Dora en Daaf die een uitzonderlijke bijbaan hebben: als tekstschrijvers verzorgen ze begrafenissen van mensen zonder nabestaanden. De Volkskrant schreef dat Drijver ‘fris, groen en ietwat gewild literair’ klinkt in dat debuut. Tijd voor de herkansing.

AdEMEN ‘Je merkt meteen dat schrijven voor haar gelijk staat aan ademen. Zij is een schrijfster,’ zei een uitgever van Podium over Naomi Rebekka Boekwijt (22). Twee jaar geleden deed ze mee aan schrijfwedstrijd Write Now! en momenteel woont en werkt ze op een boerderij in Zwitserland, omdat ze zich het fi jnst voelt in de natuur. Haar nachtmerrie: ‘Een kantoorbaan van 9 tot 5 in een kunstmatige omgeving.’ Onder haar bewonderaars mag ze auteur Ivo Victoria scharen. Hij zei over haar verhaal: ‘Als ik twintig jaar geleden had meegedaan aan Write Now! en ik had haar gelezen, dan was ik wellicht daar en toen gestopt met schrijven.’

thEAtEr oP PAPiErNadat Ellen Deckwitz (30) had gedebuteerd met de dichtbundel De steen vreest mij mocht ze van zichzelf even niet meer over dood en geweld schrijven; die thema’s had ze nu uitgebreid behandeld. Met succes overigens: ze ontving de C. Buddingh’-prijs 2012 voor het beste poëzie-debuut. Eind vorig jaar verscheen Hoi feest, waarin het net als in haar debuutbundel gaat over de controle over het lichaam, maar nu op lichtvoetige wijze. Deckwitz noemt zichzelf als dichter een soort theatermaker op papier. Ze is erg goed in voordragen en recordhouder bij het aantal gewonnen poetry slams in een jaar.

krokodillENDichter Hanneke van Eijken (32) won vorig jaar de Jotie T’Hooft Poëzieprijs. Een slimme tante die Hanneke, want naast haar poëzie dichtte de jurist een proefschrift over Europees burgerschap in elkaar én ze werkt voor het European Network of Legal Experts bij (jawel!) Gender Equality. Over die combinatie van academische en dichterswereld zei ze eens: ‘Er zijn geen krokodillen die schuiven in mijn wetenschap-pelijke artikelen, laat staan dat er mannen regen komen maken. Tegelijkertijd is er natuurlijk wel een overlap.’ Wat voor overlap is te ontdekken in haar kersverse debuutbundel Papieren veulens.

‘Ik ben als de dood om afhankelijk te worden,’ zei Hanna Bervoets (29) in Vrij Nederland. Een vrouw naar ons hart. Vorig jaar won ze de Opzij Literatuurprijs voor haar bijzondere roman Lieve Céline. ‘Een slim en ontroerend boek,’ oordeelde de jury. Bervoets tekent hierin het tragische portret van laagbegaafd, zwaarlijvig tienermeisje Brooke. Zij heeft maar één wens: Céline Dion in Las Vegas zien optreden en zo haar thuissituatie in Amster-dam-Noord ontvluchten. Daar resideert Bervoets zelf ook. Op haar werkkamer schreef ze haar nieuwe roman Alles wat er was, een ‘apocalyptisch verhaal over een handjevol mensen dat in een

schoolgebouw het einde der tijden uitstelt.’ En op die werkkamer schrijft ze ook haar zaterdagcolumn voor het Volkskrant Magazine. Zo schrijnend als haar roman is, zo grappig en eigentijds zijn haar columns. Wekelijks weet Bervoets in pakweg vierhonderd woorden treffend haar generatie te schetsen. Alleen bij het televisieprogramma Wie is de Mol? was ze iets minder succesvol: ze vloog er als eerste uit. Een medekandidaat tijdens een opdracht: ‘We dachten de hele tijd dat ze af was, maar dan was ze gewoon weer gevallen.’ Ach, geluk-kig was dat maar vijftig minuten en is die bloeiende literaire carrière voor altijd.

oNAFhANkEliJk

ch

ris

va

n h

ou

tsr

ac

hel

en

Gel

i

br

end

a v

an

lee

uw

en

na

din

e a

nc

her

na

din

e a

nc

her

step

ha

n v

an

Flet

eren

40Opzij - mei 2013

41Opzij - mei 2013

XXXX35 onder de 35

NiEUWE liEFdE‘Van een Rietveld-student mag je beeldend werk verwachten, en het etiket “beeldend” past ook zeker op de poëzie van Gerrist,’ schreef NRC Handelsblad over Waar is een huis, dichtbundel van Annemieke Gerrist (32). En de recensent stelt meteen dat die typering te mager is voor de complexiteit van haar schijnbaar eenvoudige verzen. Ze vangt de essentie van het leven, roemt een andere criticus. Toe maar. Gerrist wil zich ondertussen niet alleen op dichten toeleggen en twittert: ‘Wie heeft er een onge-bruikte hobo op zolder liggen, en zou hem willen uitlenen?’ Dus, ook Opzij-lezeressen: wie helpt een arme, bijzonder getalenteerde kunstenaar aan een nieuwe liefde?

BiErGeboren schrijfster Hanneke Hendrix (33) maakt hoorspelen, maar heeft het naar eigen zeggen niet altijd op de grindbak. Met haar debuutroman De verjaardagen is ze terecht genomineerd voor de Academica Literatuurprijs dit jaar. Over de vriendschap tussen brok-kenpiloot Boris en zijn buurmeisje Lies, die aan een ongeneeslijke huidaandoening lijdt, waardoor lichamelijk contact onmogelijk is. Op haar 30ste kreeg Hendrix haar weblog cadeau: ‘Het meisje dat op dinsdag het bier schenkt’. Daarna schreef de barvrouw tot in de late uurtjes boven de kroeg aan haar roman. Fraaie theaterteksten staan ook op haar naam, onder meer voor Het Zuidelijk Toneel.

lichtVoEtiGLezers van nrc.next krijgen Renske de Greef (29) elke morgen bij het ontbijt. Ook deze columnist tikte haar eerste stukjes voor jongeren-magazine spunk.nl. Twee jaar later doken de media boven op haar vanwege de bundeling van haar ‘Lust’-columns: ze is nog maar 18 jaar, maar verhaalt al over haar seksleven. Bij de krant moest ze de grote schoenen vullen van haar populaire voorganger Aaf Brandt Corstius, maar dat lukte moeiteloos. Haar persoonlijke, lichtvoetige narratiefj es zijn zo geestig dat je haast zou vergeten dat ze ooit romans schreef. Alweer vier jaar geleden verscheen haar laatste: En je ziet nog eens wat.

VriENdEliJk FilErENHaar poëzie heeft ‘spankracht’, meent de jury van het NK Poetry Slam 2012 die Laura van der Haar (30) op 1 zette. Haar handelsmerk? ‘Met poëtische taal fi leerde ze vriendelijk haar tegenstander,’ want bij poetry slam gaat het ook om de voordracht. Ze bereikte ook de top-100 van de Turing Nationale Gedichten-wedstrijd, met onder andere dit fragment uit Alber-querquee baby: met een fl etse bek van de kou zink je je huis uit/ de stoep veert niet mee en de rest/ ook al niet. Denk haar niet fulltime dromerig op een zolderkamer-tje: ze staat als archeoloog met de poten in de modder.

FEEstJEs VAN VrEEMdENDe jonge schrijvers zijn opvallend veelzijdig. Zo studeerde Marjolijn van Heemstra (32) godsdienstwe-tenschappen, ze werkt als theatermaker bij Frascati en het Ro Theater en is ook dichter: in 2010 verscheen haar dichtbundel Als Mozes had doorge-vraagd. Voor nrc.nl ging ze elke week onuitgenodigd naar een feestje van vreemden om te kijken of ze welkom was. Tegenwoordig heeft ze een wekelijkse column over oplossingen in Trouw. En ja, ze schreef dus ook een roman: vorig jaar verscheen haar debuut De laatste Aedema, over de laatste telg van een adellijke familie. ‘Ingenieus,’ oordeelde Opzij in haar rubriek Talentscout.

GoochElshoWAlleen al de biografi e van Shira Keller (27) is leuk om te lezen. Op haar website vat ze de jaren 2008-2012 samen: ‘Voor een maand vertrek ik naar een koeiendorp in Zwitserland, waar ik verliefd word op een goochelaar en blijf hangen. Ik begin te schrijven en in augustus 2012 ligt er een stapel van mijn boek in de Amsterdamse boekhandel Athenaeum. Ik schrik me een ongeluk en ren de winkel weer uit.’ De jaren daarvoor werd ze opgeleid tot theatermaker aan de Toneelacademie Maas-tricht, het schrijven van een kort toneelstuk vormde de afsluiting. Na de première zat ze huilend in de trein, omdat Maria Goos heeft

gezegd dat ze het mooi vond.Het boek waarover ze het heeft, is haar debuut, getiteld M. Het gaat over een beeldhouwer die tijdens het maken van een zelfportret haar adolescente verhouding met haar docent verwerkt. M. kreeg bijna overal lovende kritieken. Marja Pruis, jurylid van de Opzij Literatuurprijs, schreef bijvoorbeeld: ‘Ze heeft een sterke, uitgebeende stijl, maar is ook niet bang voor uitschietende metaforen, witregels, herhalingen en grote woorden.’ Wat doet ze nu? ‘Ik werk aan mijn tweede roman, een goochel-show en twee toneelstukken. Ik woon afwisse-lend in Amstelveen en Zwitserland.’

ka

sper

vo

Gel

Za

nG

mik

e n

ico

laa

ssen

/ ta

ke

tw

o

ru

ud

po

s

kek

e k

euk

ela

ar

ru

ud

po

s

42Opzij - mei 2013

43Opzij - mei 2013

35 onder de 35

Om haar studie aan de Schrijversvak-school in Amsterdam te kunnen betalen, werkte Ester Naomi Perquin (33) enkele jaren als cipier. Het werk liet een onuitwisbare indruk op haar achter. Ze verdichtte haar ervaringen in haar derde geruchtmakende bundel Celinspecties. Geruchtmakend, omdat Perquin zich in de gedichten verplaatst in zware criminelen zonder een oordeel over goed en kwaad te vellen. Haar empathie met de daders riep publieke morele verontwaardiging op, maar werd ook bekroond met de prestigi-euze VSB Poëzieprijs 2013. ‘Het taalge-bruik is soms soepel als spreektaal, dan weer geraffi neerd en virtuoos. De dichter neemt de lezer aan de hand en laat hem net zo gemakkelijk struikelen, wanneer haar woorden dat nodig hebben,’ oordeelde de jury. De prijzenkast van Perquin puilt al aardig uit. Voor haar bundel Servetten halfstok won ze de Debuutprijs Het Liegend Konijn en de Eline van Haarenprijs. Met Namens de ander (2009): de J.C. Bloem-poëzie-prijs en de Jo Peters PoëziePrijs. En voor haar hele oeuvre de Anna Blaman Prijs en de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs. Ze werd in 2011 voor twee jaar benoemd tot Stadsdichter van Rotterdam. Op dit moment werkt ze aan een roman. We zien er reikhalzend naar uit.

MANUscriPt iN trEiNEen van de schrijvers van collectief De Jagers is Renske Jonkman (30). In de journalistiek verdient ze haar sporen bij onder meer de Volkskrant en Vogue. In de literatuur wordt haar debuutroman Zo gaan we niet met elkaar om genomineerd voor de Academica Literatuurprijs 2012. Al voordat het offi cieel verschijnt, genereert het boek aandacht door de opvallende promotieactie van de uitgever: een deel van het manuscript, compleet met aantekeningen van de redac-teur, wordt ‘gevonden’ door verschillende treinreizigers. Zij lezen over Hazel en haar broer Jaris, die door zijn schizofrenie alle grip op de realiteit verliest.

chick NoirBek dicht en dooreten! is de opvallende titel van het debuut van Deborah Klaassen (28) – en een bewerking van haar afstudeer-scriptie Shut Up and Eat!. Hiermee voltooide ze haar master creative writing aan de Brunel University van Londen en oogstte veel lof van Fay Weldon. Chick noir wordt als totaal nieuw genre op haar boek geplakt: chicklit dat thrillerachtig ontspoort over een au pair in Londen. Filosoof/journalist Klaassen is een van de drie oprichters van schrijverscollectief De Jagers, die muzikale, literaire optredens voor festivals als Crossing Border organiseren, met volstrekt eigen vormen als het mimegedicht.

GEEN PUNtEN EN koMMA’sOp 31 januari van dit jaar, Gedichtendag, debuteerde Bernke Klein Zandvoort (25) met de bundel Uitzicht is een afstand die zich omkeert. Ze zocht haar inspiratie in de straten van Londen, waar ze woont. Haar gedichten bevatten geen titels noch punten, geen kapitalen noch rijm. Het werken met leestekens vindt ze beperkend, ‘de gedichten moeten in een stroom gelezen kunnen worden, dan kan de lezer zelf bepalen wanneer hij afbreekt. (...) Ik wil niet dat mijn harde punt daar staat en mijn harde hoofdletter.’ Klein Zandvoort is afgestu-deerd aan de Rietveld Academie, afdeling Beeld en Taal.

GEhYPEtE JoNGErE‘Kinderen van’ komen vaak al op jonge leeftijd in de scene. Dit geldt ook voor Iris Koppe (28), dochter van schrijversfotograaf Klaas. Schreef als scholier al het feuilleton Rosiri voor NRC Handelsblad, over het opstandige leven van een Amster-dams meisje. Na drie afl everingen toonden vijf uitgevers interesse. Koppe weigerde ‘de gehypete jongere’ te zijn ‘omdat ik jong ben en meisje enzo’. De Bezige Bij haalde haar in 2007 binnen en bundelde Rosiri; vier jaar later volgde De man met de schaar. Ze is van alle markten thuis: studeerde politicologie en Russisch, schrijft columns, fi lmt, fotografeert en doet aan cabaret.

WElkoME GAstHaar roman Onnozele kinderen is nog niet eens gepubliceerd en nu al is Olga Kortz (27) een welkome gast op evenementen als de Jonge Schrijversavond en Crossing Border. Kortz begon haar carrière bij studentenblad Propria Cures, de literaire kweekvijver waar ook Hella Haasse en Mensje van Keulen hun eerste schreden zetten. De protago-nist in Onnozele kinderen, Olga, is copywriter bij een pr-bureau en vraagt zich af hoe het mogelijk is lief te hebben als de wereld daar niet langer op is ingericht. Volgens uitgever Prometheus kijken duizen-den mensen reikhalzend naar het debuut uit. Je zal het maar waar moeten maken.

ciPiEr

loek

bu

ter

bo

b b

ro

nsh

oFF

/ h

h

hen

rie

tte

Gu

est

/ a

np

lon

a a

ald

ers

kla

as

ko

pp

e

san

der

ver

mee

r

44Opzij - mei 2013

45Opzij - mei 2013

XXXX35 onder de 35

WoNdErkiNdAl op haar 19de debuteerde Lieke Marsman (22) als dichter met haar bundel Wat ik mijzelf graag voorhoud; ze werd in de Volkskrant zelfs een wonderkind genoemd. Ze schrijft over taal en woorden, over zichzelf, over fi etsers, slaapkamers en gordijnen, over jeugdherinneringen. Haar poëzie neigt naar proza met lange zinnen, die in pakkende ritmes zijn gedwongen. (...) Tegelijkertijd is het fi jne aan beweging/ juist dat het uitbundig is, je kunt heel hardnekkig/ een dansend monster in je voeten hebben zitten, dat/ je hakken de hele avond de grond in wil stampen.

droMEr De grootste dromer van het literair collectief De Jagers is zonder twijfel Sterre van Rossem (28). De jonge idealist wil al haar lezers zich laten herinneren hoe het is om te spelen. ‘Ik denk dat de wereld dan een stuk vriendelijker, gezonder en mooier zal zijn. Als iedereen daarmee ook milieubewust, vege-tariër, parttime vrijwilliger en een goeie buur wordt, is dat mooi meegenomen.’ Laten we het er maar op houden dat veel fantasie een groot goed is voor kunstenaars. Uitgeverij Prometheus had haar nog maar één kort verhaal horen voordragen en contracteerde haar direct; eind 2010 verscheen haar debuut Een smaak van liefde.

tAFEldAMEVoor de dochter van Marita Mathijsen, Alma Mathijsen (28), was jongerenwebsite spunk.nl haar springplank en intussen werkt ze gestaag aan haar oeuvre. Zo schreef ze vijf toneelstukken, een verhalenbundel en de roman Alles is Carmen, die twee jaar geleden verscheen bij De Bezige Bij. Haar opleiding genoot ze niet alleen aan de Rietveld Academie, maar ook in The Big Apple, waar ze een half jaar creative writing studeerde. Ook op tv is Alma geen onbekende: ze presenteerde voor de VPRO het programma Villa Live en mocht een aantal keren aanschuiven als tafeldame bij DWDD.

kiNdErWENs New Kids lijkt niet de plek bij uitstek om een fl orerende literaire carrière te starten. Nicole van Nierop (33) was scenarioschrijver en acteur voor deze spraakmakende tv-serie. Samen met Frank Lammers schreef ze vervolgens Brabants geluk, een komedie waarin vrouwen met een kinderwens de hoofdrol spelen. Zelf voedt Van Nierop haar 11-jarige zoontje Samuel alleen op. En ze vond ook nog tijd om haar debuutroman te tikken. Ik houd van u verscheen in 2010 en werd genomineerd voor de Cutting Edge Award.

MEt hoNd Haar debuut Het schuwste dier bereikte de longlist van zowel de Academica Literatuurprijs als die van de Gouden Boekenuil, de meest prestigieuze, literaire prijs van België. Een goed ontvangen boek, met proza dat ‘aanleunt’ tegen poëzie, en Eva Meijer (33) is dan ook een van De Jagers-vrouwen. Ze hoort tot de jaloersmakende generatie Slash, die vele vaardigheden tegelijk beoefent, zoals die van schrijver, singer-song-writer en kunstenaar. Meijer (vier albums, twee EP’s) kun je als singer-songwriter aantreff en in Paradiso en op Crossing Border, maar ze treedt ook geregeld op in Engeland en de VS. Voor een performance met een hond draait ze haar hand ook niet om.

AFVAlliGE

De Brazilianen lezen nu ook Confetes na eira, oftewel Dorsvloer vol confetti, het debuut van Franca Treur (33). Zeeuwse jongeren van de jeugdtheaterschool Zeeland spelen een toneelversie van haar boek, de Nederlandse verfi lming is net begonnen, van het boek zelf zijn al meer dan 100.000 exemplaren verkocht. En dan ook nog laaiend enthousiaste recensies in alle grote kranten. Met recht een droomdebuut. De schrijver typeert het bevindelijk gereformeerde boerengezin waaruit ze afkomstig is als een ‘haast totalitair milieu’ en schreef er een roman over. De zwaar gereformeerde gemeenschap was not amused, in het Reformatorisch Dagblad stond een ingezonden brief van haar oud-do-cent, waarin hij opriep om aan haar, als afvallige, geen aandacht meer te besteden. Dat ze veel losmaakte in Nederland heeft ze gemerkt. Naast massale media-aandacht en veel discussie ontving Treur rond de duizend persoonlijke brieven van lezers. Op haar 22ste besloot ze uit het geloof te stappen, dat ging toen nog onopgemerkt. Nu wordt het als statement gezien. Treur: ‘Dankzij mijn roman ben ik opeens een “bekende afvallige” geworden. “Kijk uit, straks word je nog een Franca Treur!” zeggen reformatorische ouders tegen hun kinderen.’ De druk van ‘de tweede’ op haar zal groot zijn: vier jaar na de verschijning van Dorsvloer vol confetti staat er nog altijd op haar site dat ze bezig is aan een tweede roman.

an

na

leen

lo

uw

es

hh

/ b

ob

br

on

sho

FF

mer

lijn

do

om

ern

ik

br

ian

sm

euld

ers

co

rb

ino

46Opzij - mei 2013

47Opzij - mei 2013

XXXX35 onder de 35

Ze is niet alleen een bijzonder productieve schrijver, maar ook nog een cum laude afgestudeerd politicoloog. Vorig jaar debuteerde Wytske Versteeg (29) met de roman De wezenlozen, een compact boek over een desintegrerend gezin, hoge en lage cultuur, Griekse tragedie en reality-tv, dat op de longlists van de Opzij en de AKO Literatuurprijs terechtkwam. Dit jaar verschijnt al weer de roman Boy, over de invloed van verdriet: een vrouw wreekt de dood van haar geadopteerde zoon. Ondertus-sen werkt Versteeg aan een promotieonder-zoek op het gebied van wetenschapscommu-nicatie aan de Universiteit Twente. Ze

studeerde ook sociale geografi e aan de UvA en drama aan de Hogeschool Gent. En, o ja, dan schrijft ze ook nog essays, verhalen, gedichten en toneelteksten. Versteeg kwam al eerder in beeld toen ze de Serge Heederik Prijs voor fi losofi sch schrijftalent en de Kwakoe Literatuurprijs won. In 2008 kwam het non-fi ctieboek Dit is geen dakloze uit. Daarin vermengde ze de ervaringen van daklozen met haar ervaringen als vrijwilliger in een crisisopvang, fi losofi -sche literatuur en journalistieke observaties. Daarna raakte ze een tijdje in de vergetel-heid. Inmiddels is duidelijk dat Versteeg een schrijver is die blijft.

lolitA ZElFZe schrok zich rot van het eff ect van de aanprijzing ‘autobiografi -sche elementen’ op haar debuutro-man Met Muijs: haar privéleven kwam in elke recensie terug. Het betreft dan ook een explosief, Lolita-achtig thema, deze keer geschreven vanuit Lolita zelf. Frederique Schut (28) kreeg als 16-jarige een relatie met een 42-jarige man, haar 14-jarige romanpersonage Floo legt het aan met de 46-jarige huisvriend van haar ouders. Een ‘heftig’ verhaal, vindt ook Schut zelf. De copywri-ter is overigens nog steeds samen met haar Humbert Humbert. ‘Ik was al jong mentaal volwassen,’ zegt ze in Jan.

kAPotJEsHaar oma had een avontuurtje met Erik Hazelhoff -Roelfzema en trouwde daarna met een van de andere Soldaten van Oranje: Chris Krediet. In 2011 zegt journalist Carlijn Vis (30) haar vaste baan op om er een roman over te schrijven. Daartoe interviewt ze haar grootmoeder, die naar verluidt niet te beroerd is om overal op te antwoorden (zo kwam ze bijvoorbeeld te weten wat ‘kapotjes’ waren). Vrij spel is al aan een vijfde druk toe. De Tweede Wereldoorlog fascineert Vis: tot haar boek verscheen, blogde ze elke dag over de blijvende impact van de oorlog op de maatschappij.

losBANdiG liEFdEslEVENVijf maanden nu mag ze zich schrijver noemen: neerlandica/nieuws-lezer Elisabeth Steinz (33) debuteerde in januari met En een nacht. De fi lmrechten zijn net verkocht aan Endemol. Het is dus wachten op de roadmovie van haar roman over het losbandige liefdes-leven van nieuwslezer Isabelle. Steinz’ schrijfstijl wordt eigenzinnig, origineel en ironisch genoemd. NRC Handelsblad vergelijkt Isabelle al lovend met de bijdehante Phileine uit Gipharts Phileine zegt sorry: ‘Na tien dagen bleef de bril af, omdat mijn vader in coma was geraakt. Daar valt verder niet veel over te vertellen: Hij sliep. Wij niet.’

choQUErENGoeroe is haar debuutroman, zegt Elfi e Tromp (27) maar eerder schreef zij al twee kinderboeken. Veelvuldig vergezeld door haar naakthond is deze dame een bijzonder bezige bij. Ze schrijft, presenteert én maakt theater. Een beetje choqueren vindt ze ook wel lekker. Foto’s van haar optredens tonen haar druipend van het bloed. De tragikomedie heeft haar voorkeur. Goeroe verhaalt van een meisje wier grote droom het is (verrassing!) goeroe te worden. Nog maar net in de winkels, met een lancering waar naar Elfi es zeggen de Nasa jaloers op zou zijn.

WANkElENdEen van de weinige Vlamingen op deze pagina’s, maar Maud Vanhauwaert (29) is zo goed dat ze absoluut niet op deze lijst mag ontbreken. De dichter wankelt naar eigen zeggen op de grens tussen podium en poëzie. Beide leerde ze op de opleiding Woordkunst aan het instituut Herman Teirlinck te Antwerpen (het Belgische equivalent van de Amsterdamse Kleinkunstacade-mie). Vanhauwaert won diverse poetry slams, maar inmiddels is ze dit circuit ontstegen. In haar intieme debuutbundel Ik ben mogelijk volgen de poëtische hoogstandjes elkaar op. Zoals bakkers rollen deeg de dag in, en glimlachen zegt ze/ is een act tegen zwaartekracht.

cUM lAUdE

t. p

. de

bo

er

ko

os

br

euk

el

da

nie

l j.

ash

es

elin

e sp

ek

t. p

. de

bo

er

48Opzij - mei 2013

35 onder de 35

NArcistisch Volgens Marja Pruis, literair recen-sent van De Groene Amsterdammer, is Eveline Vreeburg (28) een gevaarlijke schrijfster. ‘Een merkwaar-dig genadeloze roman,’ oordeelt zij over Onder pseudoniem, en nog ‘vermomd als een naïef meisjesboek’ ook. Eefje is het hoofdpersonage in dit debuut: een licht narcistische twintiger die heen en weer pendelt tussen haar jeugd in het dorp en haar leven in de stad Amsterdam. Ze stelt zich halfslachtig tot doel om door te breken als acteur, maar levert een gevecht met de demon van haar dode zus. Door gebroken is Vreeburg nog niet, maar we kijken uit naar haar tweede roman Er is iets niet in orde, die dit jaar zal verschijnen.

MElANcholiEElsbeth Etty, Arnon Grunberg, Remco Campert, allen vielen als een blok voor de ‘zinderende’, ‘scherpe’, ‘sprankelende’ poëzie van Kira Wuck (34) in haar debuutbundel Finse meisjes. Ze stond zo in de schijnwerpers dat ze eind vorig jaar besloot de media even op afstand te houden om weer in een schrijfritme te kunnen komen. Wuck, dochter van een Finse moeder en Indonesi-sche vader, voelt zich thuis bij het absurdisme en de melancholie uit de noordelijke landen. Uit het titelge-dicht: Finse meisjes zeggen zelden gedag/ maar zijn niet verlegen of arrogant/ je hebt alleen een beitel nodig om dichtbij te komen.

iN dE riJLiteratuurwetenschapper Niña Weijers (25) won in 2010 de schrijfwedstrijd Write Now! voor jong schrijftalent. De jury, waarin niemand minder dan Annelies Verbeke aantrad, was vol lof over Weijers’ korte verhaal ‘Dat dit het begin was van iets’, vooral vanwege de opbouw, de kracht en het ontwijken van clichés. Verhalen bleef ze neerpennen, onder meer voor het oudste literaire tijdschrift van Nederland, De Gids. Weijers stond bij Lydia Davis in de rij voor een handtekening, die ze bewondert om haar vreemde korte verhalen. Wie weet staan lezers voor Weijers straks ook opgesteld; haar debuutroman verschijnt bij Atlas/Contact.

Hannah van Wieringen (31), zie het portret op pagina 33.

VlEkkENMaartje Wortel (30) ‘sprankelt van het verteltalent’, aldus de jury van de Opzij Literatuurprijs in 2012 en haar debuut Half mens verdient vier sterren in de Volkskrant. De schrijver met de doordringend blauwe ogen grossiert in nominaties en prijzen (Anton Wachter-prijs, Write Now!). Zoals veel jonge schrijvers volgde zij de richting Beeld en Taal van de Rietveld Academie. Een alleskunner die tevens columns en verhalen schrijft voor literaire tijd-schriften als De Gids, maar ook werkt voor Vogue en Eigen Huis & Interieur. Schrijft de eerste versie van haar boeken met een fijnschrijver in een dummy (‘Ik zit altijd onder de vlekken’).

da

nie

l so

ero

red

jo

pet

er v

an

tu

ijl

ru

ben

va

n s

ch

alm

mic

hie

l v

an

nie

uw

ker

k