64
[1] «Δεν είναι κακό να φοβάσαι. Αλλά μην σταματή- σεις ούτε στιγμή να βάζεις κόντρα…» Μια έκδοση μνήμης για τον γιατρό Θανάση Τριαρίδη (1966-2013)

Thanasis triaridis giatros

  • Upload
    diapy

  • View
    233

  • Download
    1

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κόντρα. Για τον γιατρό Θανάση Τριαρίδη

Citation preview

Page 1: Thanasis triaridis giatros

[1]

laquoΔεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματή-

σεις ούτε στιγμή να βάζεις κόντραhellipraquo

Μια έκδοση μνήμης για τον γιατρό Θανάση Τριαρίδη (1966-2013)

[2]

[3]

Η έκδοση αυτή έγινε την άνοιξη του 2014 για τον Κώστα και την Όλγα και για όλους τους ανθρώπους που μοιράστηκαν με τον Θανά-ση ζωή όνειρα δάκρυα και προσδοκίες

[4]

[5]

Γιώργος Τούλας

Ο φύλακας-άγγελος των ασθενών και των φίλων δεν μένει πια εδώ

Ο Θανάσης Τριαρίδης ένας υπερήρωας

των ελληνικών ιατρικών χρονικών δεν μένει πια μαζί μας Το 1981 ήρθε στο λύκειό μας ένας καινούργιος μαθητής Παράξενο φρούτο Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την αρχή ήταν αυτό που λέμε ο άνθρωπος που σε κερδίζει Άρχισε να μας λέει ιστορίες για το πανκ Μας μύησε Θα σου γράψω ένα σύνθημα στο πρόχειρο μου λέει μια μέρα Πήρε ένα μαρκαδόρο και έγραψε Punks not dead Εκείνη ήταν η πιο ενδιαφέρουσα σχολική περίοδος της ζωής μου Το σπίτι του στα Κωνσταντινουπολίτικα ήταν αληθινό σχολείο για μένα Εκεί έμαθα πολλά πράγματα και κυρίως την πολιτική σκέψη εκείνου του καιρού Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Μαζί πήγαμε στη συναυλία του Σαββόπουλου με τα τραπεζάκια έξω στο Παλέ που παρουσίασε η μητέρα του Ρουφούσα κάθε μέρα εκείνων των χρόνων Το καλοκαίρι του 82 αποφασίσαμε να πάμε οι τρεις μας εκείνος εγώ και ο επιστήθιος παιδικός μου φίλος Νίκος Σαρρόπουλος που τον χάσαμε πριν δέκα χρόνια στο σπίτι τους στην Ποτίδαια Το λέ-με Μακραφού μου έλεγε από τις δυο εξορίες που πήγε ο πατέρας μου το Φουρνά και τη Μακρακώμη Ήμασταν σαν ήρωες σε ταινία εκείνο το καλοκαίρι δεν το ξέχασα ποτέ Κάθε φορά που φοβόμα-σταν να κάνουμε κάτι ακραίο έλεγε laquoέχω τα ειδικά χάπια εναντίον του φόβουraquo και έδειχνε ένα μπουκαλάκι με άγνωστα χάπια που είχε πάρει κρυφά από το φαρμακείο του πατέρα του επίσης γιατρού Θες να σου δώσω ένα

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 2: Thanasis triaridis giatros

[2]

[3]

Η έκδοση αυτή έγινε την άνοιξη του 2014 για τον Κώστα και την Όλγα και για όλους τους ανθρώπους που μοιράστηκαν με τον Θανά-ση ζωή όνειρα δάκρυα και προσδοκίες

[4]

[5]

Γιώργος Τούλας

Ο φύλακας-άγγελος των ασθενών και των φίλων δεν μένει πια εδώ

Ο Θανάσης Τριαρίδης ένας υπερήρωας

των ελληνικών ιατρικών χρονικών δεν μένει πια μαζί μας Το 1981 ήρθε στο λύκειό μας ένας καινούργιος μαθητής Παράξενο φρούτο Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την αρχή ήταν αυτό που λέμε ο άνθρωπος που σε κερδίζει Άρχισε να μας λέει ιστορίες για το πανκ Μας μύησε Θα σου γράψω ένα σύνθημα στο πρόχειρο μου λέει μια μέρα Πήρε ένα μαρκαδόρο και έγραψε Punks not dead Εκείνη ήταν η πιο ενδιαφέρουσα σχολική περίοδος της ζωής μου Το σπίτι του στα Κωνσταντινουπολίτικα ήταν αληθινό σχολείο για μένα Εκεί έμαθα πολλά πράγματα και κυρίως την πολιτική σκέψη εκείνου του καιρού Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Μαζί πήγαμε στη συναυλία του Σαββόπουλου με τα τραπεζάκια έξω στο Παλέ που παρουσίασε η μητέρα του Ρουφούσα κάθε μέρα εκείνων των χρόνων Το καλοκαίρι του 82 αποφασίσαμε να πάμε οι τρεις μας εκείνος εγώ και ο επιστήθιος παιδικός μου φίλος Νίκος Σαρρόπουλος που τον χάσαμε πριν δέκα χρόνια στο σπίτι τους στην Ποτίδαια Το λέ-με Μακραφού μου έλεγε από τις δυο εξορίες που πήγε ο πατέρας μου το Φουρνά και τη Μακρακώμη Ήμασταν σαν ήρωες σε ταινία εκείνο το καλοκαίρι δεν το ξέχασα ποτέ Κάθε φορά που φοβόμα-σταν να κάνουμε κάτι ακραίο έλεγε laquoέχω τα ειδικά χάπια εναντίον του φόβουraquo και έδειχνε ένα μπουκαλάκι με άγνωστα χάπια που είχε πάρει κρυφά από το φαρμακείο του πατέρα του επίσης γιατρού Θες να σου δώσω ένα

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 3: Thanasis triaridis giatros

[3]

Η έκδοση αυτή έγινε την άνοιξη του 2014 για τον Κώστα και την Όλγα και για όλους τους ανθρώπους που μοιράστηκαν με τον Θανά-ση ζωή όνειρα δάκρυα και προσδοκίες

[4]

[5]

Γιώργος Τούλας

Ο φύλακας-άγγελος των ασθενών και των φίλων δεν μένει πια εδώ

Ο Θανάσης Τριαρίδης ένας υπερήρωας

των ελληνικών ιατρικών χρονικών δεν μένει πια μαζί μας Το 1981 ήρθε στο λύκειό μας ένας καινούργιος μαθητής Παράξενο φρούτο Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την αρχή ήταν αυτό που λέμε ο άνθρωπος που σε κερδίζει Άρχισε να μας λέει ιστορίες για το πανκ Μας μύησε Θα σου γράψω ένα σύνθημα στο πρόχειρο μου λέει μια μέρα Πήρε ένα μαρκαδόρο και έγραψε Punks not dead Εκείνη ήταν η πιο ενδιαφέρουσα σχολική περίοδος της ζωής μου Το σπίτι του στα Κωνσταντινουπολίτικα ήταν αληθινό σχολείο για μένα Εκεί έμαθα πολλά πράγματα και κυρίως την πολιτική σκέψη εκείνου του καιρού Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Μαζί πήγαμε στη συναυλία του Σαββόπουλου με τα τραπεζάκια έξω στο Παλέ που παρουσίασε η μητέρα του Ρουφούσα κάθε μέρα εκείνων των χρόνων Το καλοκαίρι του 82 αποφασίσαμε να πάμε οι τρεις μας εκείνος εγώ και ο επιστήθιος παιδικός μου φίλος Νίκος Σαρρόπουλος που τον χάσαμε πριν δέκα χρόνια στο σπίτι τους στην Ποτίδαια Το λέ-με Μακραφού μου έλεγε από τις δυο εξορίες που πήγε ο πατέρας μου το Φουρνά και τη Μακρακώμη Ήμασταν σαν ήρωες σε ταινία εκείνο το καλοκαίρι δεν το ξέχασα ποτέ Κάθε φορά που φοβόμα-σταν να κάνουμε κάτι ακραίο έλεγε laquoέχω τα ειδικά χάπια εναντίον του φόβουraquo και έδειχνε ένα μπουκαλάκι με άγνωστα χάπια που είχε πάρει κρυφά από το φαρμακείο του πατέρα του επίσης γιατρού Θες να σου δώσω ένα

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 4: Thanasis triaridis giatros

[4]

[5]

Γιώργος Τούλας

Ο φύλακας-άγγελος των ασθενών και των φίλων δεν μένει πια εδώ

Ο Θανάσης Τριαρίδης ένας υπερήρωας

των ελληνικών ιατρικών χρονικών δεν μένει πια μαζί μας Το 1981 ήρθε στο λύκειό μας ένας καινούργιος μαθητής Παράξενο φρούτο Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την αρχή ήταν αυτό που λέμε ο άνθρωπος που σε κερδίζει Άρχισε να μας λέει ιστορίες για το πανκ Μας μύησε Θα σου γράψω ένα σύνθημα στο πρόχειρο μου λέει μια μέρα Πήρε ένα μαρκαδόρο και έγραψε Punks not dead Εκείνη ήταν η πιο ενδιαφέρουσα σχολική περίοδος της ζωής μου Το σπίτι του στα Κωνσταντινουπολίτικα ήταν αληθινό σχολείο για μένα Εκεί έμαθα πολλά πράγματα και κυρίως την πολιτική σκέψη εκείνου του καιρού Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Μαζί πήγαμε στη συναυλία του Σαββόπουλου με τα τραπεζάκια έξω στο Παλέ που παρουσίασε η μητέρα του Ρουφούσα κάθε μέρα εκείνων των χρόνων Το καλοκαίρι του 82 αποφασίσαμε να πάμε οι τρεις μας εκείνος εγώ και ο επιστήθιος παιδικός μου φίλος Νίκος Σαρρόπουλος που τον χάσαμε πριν δέκα χρόνια στο σπίτι τους στην Ποτίδαια Το λέ-με Μακραφού μου έλεγε από τις δυο εξορίες που πήγε ο πατέρας μου το Φουρνά και τη Μακρακώμη Ήμασταν σαν ήρωες σε ταινία εκείνο το καλοκαίρι δεν το ξέχασα ποτέ Κάθε φορά που φοβόμα-σταν να κάνουμε κάτι ακραίο έλεγε laquoέχω τα ειδικά χάπια εναντίον του φόβουraquo και έδειχνε ένα μπουκαλάκι με άγνωστα χάπια που είχε πάρει κρυφά από το φαρμακείο του πατέρα του επίσης γιατρού Θες να σου δώσω ένα

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 5: Thanasis triaridis giatros

[5]

Γιώργος Τούλας

Ο φύλακας-άγγελος των ασθενών και των φίλων δεν μένει πια εδώ

Ο Θανάσης Τριαρίδης ένας υπερήρωας

των ελληνικών ιατρικών χρονικών δεν μένει πια μαζί μας Το 1981 ήρθε στο λύκειό μας ένας καινούργιος μαθητής Παράξενο φρούτο Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την αρχή ήταν αυτό που λέμε ο άνθρωπος που σε κερδίζει Άρχισε να μας λέει ιστορίες για το πανκ Μας μύησε Θα σου γράψω ένα σύνθημα στο πρόχειρο μου λέει μια μέρα Πήρε ένα μαρκαδόρο και έγραψε Punks not dead Εκείνη ήταν η πιο ενδιαφέρουσα σχολική περίοδος της ζωής μου Το σπίτι του στα Κωνσταντινουπολίτικα ήταν αληθινό σχολείο για μένα Εκεί έμαθα πολλά πράγματα και κυρίως την πολιτική σκέψη εκείνου του καιρού Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος Μαζί πήγαμε στη συναυλία του Σαββόπουλου με τα τραπεζάκια έξω στο Παλέ που παρουσίασε η μητέρα του Ρουφούσα κάθε μέρα εκείνων των χρόνων Το καλοκαίρι του 82 αποφασίσαμε να πάμε οι τρεις μας εκείνος εγώ και ο επιστήθιος παιδικός μου φίλος Νίκος Σαρρόπουλος που τον χάσαμε πριν δέκα χρόνια στο σπίτι τους στην Ποτίδαια Το λέ-με Μακραφού μου έλεγε από τις δυο εξορίες που πήγε ο πατέρας μου το Φουρνά και τη Μακρακώμη Ήμασταν σαν ήρωες σε ταινία εκείνο το καλοκαίρι δεν το ξέχασα ποτέ Κάθε φορά που φοβόμα-σταν να κάνουμε κάτι ακραίο έλεγε laquoέχω τα ειδικά χάπια εναντίον του φόβουraquo και έδειχνε ένα μπουκαλάκι με άγνωστα χάπια που είχε πάρει κρυφά από το φαρμακείο του πατέρα του επίσης γιατρού Θες να σου δώσω ένα

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 6: Thanasis triaridis giatros

[6]

Μετά ψιλοχαθήκαμε Ο Θανάσης έφυγε στο Βελιγράδι εγώ στην Αθήνα Επικοινωνούσαμε αραιά και πού Τον ξαναβρήκα χρόνια πολλά αργότερα Έγινε ο γιατρός μου συναντιόμασταν στο Θεαγέ-νειο καμιά φορά που χρειαζόμουν καμιά συμβουλή Στο μεταξύ αρ-ρώστησε Τα χρόνια της αρρώστιας του τα δύσκολα χρόνια ο για-τρός που ήταν μαζί και ασθενής και φύλακας άγγελος για άλλους αρ-ρώστους ήταν τα χρόνια εκείνα που μερικοί άνθρωποι γίνονται άγγε-λοι και διδάσκουν το κουράγιο και τη δύναμη Οι καρκίνοι που τον βρήκαν ήταν απανωτοί αλλά εκείνος αεικίνητος ανεβοκατέβαινε τους ορόφους του Θεαγενείου εμψυχώνοντας άλλους καρκινοπαθείς Απί-στευτη δύναμη και κουράγιο Τα χέρια του κατακίτρινα από το κά-πνισμα που δεν το σταμάτησε λεπτό laquoΤι δεν το ελαττώνεις λίγοraquo του είπα μια φορά laquoΓιατί τι θα μου κάνειraquo μου απαντούσε laquoΤο πνευμόνι μου τού το έδωσα λες να ζητήσει και κάτι άλλοraquo Για όσους τον γνώρισαν από την Ιατρική ο Θανάσης ήταν η ουσία του όρκου του Ιπποκράτη Για όσους τον ξέραμε από παιδιά ήταν η πεμπτουσία του σπινθηροβόλου πνεύματος του ιδανικού φίλου των παιδικών χρόνων για να ανακαλύψεις τον κόσμο Ο Θανάσης Τρια-ρίδης δεν μένει πια εδώ Δεκαοχτώ μήνες μετά τον πατέρα του Ντί-νο ανέβηκε στους ουρανούς

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 7: Thanasis triaridis giatros

[7]

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 8: Thanasis triaridis giatros

[8]

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 9: Thanasis triaridis giatros

[9]

Αγγελική Τριαρίδου

[12122013]

Σήμερα ο θάνατος χτύπησε και πάλι την πόρτα της οικογένειας για να πάρει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας της ψυχής μας των αναμνήσεων των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων της απένα-ντι πόρτας του σπιτιού μας επί 45 χρόνια του μυαλού μας της ζωής μας Ο ξάδελφός μου ο πρώτος μου ξάδελφος ο Θανάσης Τριαρίδης ο μεγάλος γιος του Ντίνου και της Όλγας έχασε σήμερα μετά από δεκαετή παλικαρίσιο αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο Το παιδί με το σπινθηροβόλο πνεύμα ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo των νεανικών μας χρόνων ο αγωνιστής γιατρός του Θεαγενείου (ο laquoκαλύτερος γιατρός του κόσμουraquo όπως έλεγαν όλοι οι ασθενείς του) που έβγαινε από τη χημειοθεραπεία που έκανε και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο για να χειρουργήσει και για να βοηθήσει τους άλλους καρκινοπαθείς το πιο καλό και πιο αγαπητό παιδί του κόσμου έφυγε σήμερα από κοντά μας Πολύ νωρίς πολύ άδικα πολύ βασανιστικά Για τους εκατοντάδες ανθρώπους που τον γνώρισαν και τον αγάπη-σαν η στάση του απέναντι στη μοίρα και ο αγώνας του απέναντι στην αρρώστια έγιναν φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας Όπως και ο πατέρας του έτσι κι αυτός μας έμαθε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ και ότι κανείς δεν μπορεί να μας κλάψει να μας θρηνήσει να μας θάψει πριν πεθάνουμε αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς Για μένα που μεγάλωσα μαζί του που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε βραδιές ατέλειωτων εξομολογήσεων ψαρεύο-ντας στη Μακραφού ή συζητώντας στο σπίτι του παππού Φρεσκάκη

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 10: Thanasis triaridis giatros

[10]

ο ξάδελφος θα είναι πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου του καλύτε-ρου εαυτού μου που θα φυλάω μέσα μου Για τα δύο υπέροχα παιδιά του που αφήνει πίσω τόσο νωρίς ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα ήθους και δύναμης Γι αυτόν ελπίζω να ταξιδεύει πλέον ελεύθερος στις έναστρες νύχτες πάνω από τη βαθιά μπλε θάλασσα με τις καλές ψαριές που τόσο αγαπούσε

(Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο parallaximaggr στις 12-12-2013)

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 11: Thanasis triaridis giatros

[11]

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 12: Thanasis triaridis giatros

[12]

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 13: Thanasis triaridis giatros

[13]

Σ

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 14: Thanasis triaridis giatros

[14]

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 15: Thanasis triaridis giatros

[15]

Νίκος Θεοδωρίδης

Περπατώντας με τον Θανάση στο χιόνι Προσπαθώ να γράψω για τον Θανάση Ο λόγος ιερός το έργο δύ-σκολο Πώς να χωρέσεις σε λέξεις έναν άνθρωπο σαν τον Θανάση Πώς να τον χαρακτηρίσεις Πολυδιάστατο πολυπράγμονα χαρισμα-τικό ιδιαίτερο ndash αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό σεμνό και προσηνή Έναν άνθρωπο γεμάτο αντιθέσεις ιδέες πάθος με ότι ασχολήθηκε (και ήταν πολλά αυτά) το έκανε και το έζησε με πάθος έδινε και δι-νόταν ολοκληρωτικά Ορμητικός παράτολμος πολλές φορές δεν κρατούσε laquoπισινέςraquo δεν τσιγκουνευόταν τα συναισθήματά του δοτι-κός και ανεξάντλητος Τριάντα χρόνια περίπου φιλίας με πέντε από αυτά να είμαστε συγκάτοικοι Ατελείωτες ώρες συζητήσεων μουσι-κών ακροάσεων ξενύχτια γέλια και πάντα με ένα μπουκάλι μπίρα και τσιγάρα πολλά τσιγάρα

Το πρωινό του Δεκέμβρη που έμαθα αυτό που φοβόμουν εδώ και καιρό δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άδειασα ndash σαν να είχα μπει στον αυτόματο Το βράδυ αργά όταν έμεινα μόνος ξαναέκανα μαζί του για άλλη μια φορά τη διαδρομή που μας έδεσε τη διαδρομή που είχαμε κάνει εκατοντάδες φορές Βελιγράδι χρόνια πριν Ούτε εγώ ούτε ο Θανάσης ανήκαμε στην κατηγορία laquoτων φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουνraquo κι έτσι 12 με 1 τα ξημερώματα μάς έκοβε η πείνα Για φαγητό στο σπίτι ούτε λόγος Το μόνο ανοικτό φαγάδικο εκείνη την ώρα ένα μαγαζί περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μας και ξεκινούσαμεhellip Η πόλη έρημη και παγωμένη ψυχή στους δρόμους χιόνι παντού Σε αυτές τις διαδρομές έγιναν οι πιο σημαντικές και σοβαρές συζητήσεις ανοίγαμε τις ψυχές μας ο-νειρευόμασταν βάζαμε στόχους σχεδιάζαμε όμορφα αγνά σαν το απάτητο χιόνι που μας περιέβαλλε Ξανάκουσα την τόσο χαρακτη-ριστική φωνή του να μου περιγράφει τι ήθελε να κάνει πώς έβλεπε τον κόσμο πώς ήθελε να ζήσει Να ζήσει ναι γιατί ο Θανάσης ήταν

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 16: Thanasis triaridis giatros

[16]

ζωή Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα περισσότερα όνειρά του τα πραγματοποίησε έγινε πολύ καλός γιατρός αγάπησε πολύ και αγα-πήθηκε πολύ και η ψυχή του έμεινε αγνή και λευκή σαν αυτό το χιό-νι γιατί δεν έχασε ποτέ την παιδικότητά του τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό του

Έχει δύο αξιαγάπητα παιδιά και έχω τη χαρά και την τύχη να έχω βαφτίσει το ένα από αυτά Όταν μεγαλώσει ο Κώστας θέλω να πάμε για μπίρες και εκεί να του πω τι ήταν ο πατέρας του για μένα τι πε-ράσαμε μαζί τι ονειρευόταν πόσο τυχερός ήμουν που είχα έναν τέ-τοιο άνθρωπο για φίλο και πόσο περήφανος πρέπει να είναι για αυ-τόν Την Όλγα μου θα προσπαθήσω να την κάνω να νιώσει ότι υ-πάρχει ένας άνθρωπος εδώ και μια οικογένεια που θα είναι πάντα κοντά της σε κάθε της βήμα σε κάθε ωραία ή δύσκολη στιγμή πά-ντα παρών όπου και όποτε χρειαστεί

Ο Θανάσης είναι για μένα σημείο αναφοράς Αν θυμηθώ τις πιο ση-μαντικές στιγμές της ζωής μου σχεδόν σε όλες ήταν παρών αλλά τον θέλω και σε αυτές που θα έρθουν Μπορεί να λείπει σαν φυσική πα-ρουσία αλλά με έναν παράξενο μεταφυσικό τρόπο θα είναι πάντα εκεί Ήταν ο πυρήνας μιας παρέας τόσο διαφορετικών ανθρώπων Ο συνδετικός κρίκος Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμό-μαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Βρεθήκαμε μερικές φορές οι υπόλοιποι θυμόμαστε λέμε μια ιστορία και γελάμε Τελειώνει η ι-στορία και δεν μιλάμε κοιταζόμαστε σκύβουμε το κεφάλι εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης μέσα σε δευτερόλεπτα Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής και να αποδεχτώ ότι έτσι έχει το σενάριο και δεν αλ-λάζει ούτε διασκευάζεται Κάπου διάβασα ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμη πιο πικρό και από τον θάνατο είναι η λήθη Ο θάνατος μπορεί να είναι το τέλος της ζωής η λήθη όμως είναι το τέλος της ύπαρξης για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο υπάρχει η μνήμη ndash ενώ μέσα στη λήθη δεν υπάρχει τίπο-τα πια Μα όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε τον Θανάση είναι αδύνατον να τον ξεχάσουμε γιατί είναι από εκείνους τους λίγους που έχουν το χάρισμα να σημαδεύουν ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων που θα βρεθούν κοντά τους

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 17: Thanasis triaridis giatros

[17]

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 18: Thanasis triaridis giatros

[18]

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 19: Thanasis triaridis giatros

[19]

Λευτέρης Μαυρίκος

Ο Θανάσης ο γιατρόςhellip

Το τηλέφωνο που δέχθηκα την Πέμπτη το πρωί ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει Μετά από 10 χρόνια αγώνα με τον καρκίνο ο Θα-νάσης κέρδισε άπειρες μάχες αλλά έχασε την τελευταία και έφυγε από κοντά μας Η κυρία Όλγα η μητέρα του μας έλεγε πως με όλα αυτά που γρά-φτηκαν για τον Θανάση θα τον αγιοποιήσουμε και θα θυμόμαστε μόνο τα καλά του Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που γράφω αυτό το κείμενο για να μιλήσω για τον άνθρωπο Επιπλέον ο Θανασάκης (ο μικρός συνονόματος ξάδερφος εξού και το Θανασάκης) μου είπε ότι θα συγκεντρώσει διάφορα κείμενα για τον Θανάση και θα επιμε-ληθεί ένα βιβλίο για να το δώσει στα παιδιά του στον Κώστα και τη μικρή Όλγαhellip Θέλω λοιπόν να μιλήσω για τον Θανάση τον άνθρωπο με τα καλά και τα κακά του Ώρες-ώρες ήταν αφόρητος ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλος μερικές φορές σε έφερνε στα όριά σου και ήθελες να του ορμήσεις ndash και άλ-λες φορές απλά έλεγες laquoΑμάν ρε γιατρέ δεν τρώγεσαι με τίποταraquo Αλλά ταυτόχρονα ήταν ευθύς δεν ήταν δήθεν δεν ξεχώριζε τους αν-θρώπους ανάλογα με τα λεφτά την κοινωνική θέση ή τη laquoμόρφωσηraquo ήταν πραγματικός φίλος εξαιρετικός συζητητής με ευρύτητα πνεύ-ματος και γνώσεων αρκετά τρελός ώστε να εξερευνούμε τον κόσμο που ανοιγότανε μπροστά μας με τον δικό μας μοναδικό τουμπιώτικο τρόπο και να έχουμε απίστευτες ιστορίες να διηγούμαστε Αν ήταν άγιος θα ήταν πολύ κακή παρέα Επίσης δεν θα είχε τίποτα να μας

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 20: Thanasis triaridis giatros

[20]

αφήσει πίσω γιατί τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες ενώ τα έρ-γα του Θανάση κρατάνε και θα κρατήσουν πολύ περισσότερο Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν κλεί-νω τα μάτια μου και σκέφτομαι τον Θανάση Γιατρός χειρουργείο ΩΡΛ τσιγάρα πολλά τσιγάρα καφέδες Heineken υπερβολή γέλιο μέχρι δακρύων αυτοσαρκασμός και πλάκα ο ένας στον άλλο ψάρε-μα βάρκες παραγάδια και καλάμια (ποτέ δεν είναι αρκετά) γκάτζετ κάθε είδους ο πρώτος ΗΥ που έπιασα στα χέρια μου και ηλεκτρο-νικές μυγοσκοτώστρες ατέλειωτες συζητήσεις διαφωνίες για το ρόλο της αριστεράς και την επανάσταση άπειρα περιοδικά για βάρκες ψάρεμα όπλα και αμυντικά θέματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές Το πιο άθλιο πλύσιμο πιάτων και ποτηριών στην ιστορία του 20ού αιώνα Ο γιατρός μου στα δύσκολα Ο γιατρός όλων μας Όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για το γιατρό Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο έλεγε ότι θα γίνει ΩΡΛ και θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί ασκείται η πραγματική ιατρική Το έκανε μέχρι το τέλος Χειρουργούσε όσο άντεχαν τα χέρια του Έ-κανε χημειοθεραπεία και έμπαινε κατευθείαν στο χειρουργείο Έβρι-ζε τους διάφορους υπουργούς που ξεκίνησαν την αποψίλωση των νο-σοκομείων και έβαζε από μόνος του εξωτερικά ιατρεία με 50 60 ακόμα και 70 περιστατικά σε κάθε βάρδια Σκηνή απείρου κάλλους 80άρης παππούς διαμαρτύρεται συνεχώς έξω από τα εξωτερικά ια-τρεία στο Θεαγένειο Όταν ήρθε η ώρα να εξετασθεί για κάποιο όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα στη μύτη άρχισε να λέει ότι έχει καρκί-νο και τον ταλαιπωρούν τότε ο Θανάσης του λέει laquoΑυτό που έχεις εσύ δεν είναι καρκίνος αυτό είναι καρκίνοςraquo και σηκώνει την μπλού-ζα και του δείχνει την ουλή από την πρόσφατη εγχείρηση στον πνεύ-μονα Επίσης όταν μιλάμε για τον Θανάση μιλάμε για έναν άνθρωπο που έδινε Μοίραζε απλόχερα Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον (τον οποιονδήποτε) και να μην το κάνει Κι άλλη σκηνή απείρου κάλους 1985 διακοπές στη Σα-ντορίνη Η παρέα μας έχει γνωρίσει μια άλλη παρέα από τη Θεσσα-

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 21: Thanasis triaridis giatros

[21]

λονίκη και περνάμε ωραία Κάποια όμως από τα παιδιά ξεμένουν από λεφτά και αποφασίζουμε να κάτσουν άλλες δύο ημέρες στη Σα-ντορίνη και να καλύψουμε οι υπόλοιποι ότι μπορούμε από τα έξοδά τους (μπίρες δηλαδή) ώστε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στη Θεσσα-λονίκη Αλλά επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για δωμάτιο τα παιδιά θα κοιμούνταν στην πλατεία του Καρτεράδου Ο Θανάσης πήγε και τους έκανε παρέα και για συμπαράσταση κοιμόταν και αυτός μαζί τους με το sleeping bag στην πλατεία Υπερβολικός σε όλα του Ποιος Ο γιατρός Όχι δα Φοιτητής κυκλοφορούσε με 2 πακέτα τσιγάρα ένα άσσο φίλτρο μαλακό και ένα camel Επειδή τα camel ήταν ακριβά τα κάπνιζε εναλλάξ με άσ-σους Τρεις άσσους ένα camel Τυπική παραγγελία του πρώτου καφέ της ημέρας laquoΔύο φραπέ γλυκούς με γάλαraquo laquoΓιατί δύο φραπέδες ρε γιατρέraquo laquoΈναν για να ξυπνήσω και έναν για να τον ευχαριστηθώraquo Κάποια στιγμή τον έπιασε μια μανία με το τηλεμάρκετινγκ Παράγ-γελνε ότι απίθανο υπάρχει και δεν υπάρχει laquoΡε συ γιατρέ τι τη μα-ζεύεις όλη τη σαβούρα εδώ μέσαraquo τον ρωτούσα laquoΑν γίνει καμιά έ-κρηξη ηφαιστείου όπως στην Πομπηία ο αρχαιολόγος του μέλλο-ντος δεν θα μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό το μέρος από όλα αυτά που θα βρει εδώ μέσαraquo Μες στην τρελή χαρά ο Θανάσης μού εκθείαζε τη χρησιμότητα της συσκευής που παράγει υπέρηχους για να απομακρύνει τις γάτες και του super εργαλείου γυμναστικής που του χρειάζεται για να έχει δυνατά χέρια Παθιαζόταν με το σχεδιασμό ηλεκτρονικών εργαλείων για χειρουρ-γικές επεμβάσεις και την εφαρμογή νέων μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου Κάποιες από αυτές τις ιδέες του ήδη έχουν ξεκινήσει πειραματική εφαρμογή στη Ρωσία Όπως παθιαζόταν για την παρα-γωγή βιοαιθανόλης την εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών αναψυχής κά Το πιο σημαντικό του όμως χαρακτηριστικό ήταν το χιούμορ του ο αυτοσαρκασμός και η μόνιμη διάθεση να κάνει πλάκα και να δεχτεί την πλάκα Έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες διάφοροι φίλοι να πει-ράζουμε ο ένας τον άλλον με πειράγματα που άλλοι θα τα θεωρού-

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 22: Thanasis triaridis giatros

[22]

σαν χοντράδες Ειδικά τα χρόνια της αρρώστιας είχαμε φτιάξει την laquoπλάκα φάρμακοraquo Στις καφετέριες της Τούμπας γιατί δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά ανάμεσα σε ποτά στην αρχή και σόδες αργότερα αντιμετωπίζαμε με αστεία την αρρώστια Στον πρώτο καρκίνο στους λεμφαδένες του έλεγα ότι έβγαλε γυναικείο καρκίνο στα βυζιά Στον δεύτερο στον πνεύμονα του έλεγα laquoΠόσο απατεώνας είσαι ρε για-τρέ Πήγες και έβγαλες καρκίνο άλλοθι για τα τσιγάραraquo laquoΕπιτέλουςraquo έλεγε αυτός laquoτώρα θα σταματήσουν να με πρήζουν για το κάπνισμαraquo Στον καρκίνο στον εγκέφαλο όταν έκανε τις ακτινοβολίες του έλεγα ότι θα τον παίρνω μαζί μου στο κάμπινγκ για φακό και αυτός έλεγε ότι τώρα θα κάνει το καλύτερο πυροφάνι της καριέρας του σαν ψα-ράς επειδή το κεφάλι του θα λαμπυρίζει από την ακτινοβολία laquoΆσε που θα γίνεις πανέξυπνος και θα γράψεις και κανένα βιβλίο σαν τον Θανασάκηraquo του έλεγα εγώ laquoΛες ρε συraquo μου έλεγε laquoνα γίνω κι εγώ συγγραφέας Θα γίνω φίρμα Τώρα όταν χτυπάω Θανάσης Τριαρί-δης στο google βγάζει δέκα σελίδες για τον μικρό και μία για μέναraquo Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα Λίγες μέρες πριν φύγει όντας νοσηλευόμενος στο Θεαγένειο τον είδα σε μια πολύ άβολη και άχαρη στάση και άρχισα τα γνωστά laquoΤι στάση είναι αυτή ρε του-μπιώτης άνθρωπος Θα σε βγάλω φωτογραφία και θα σε εκβιάζω για να κερνάς μπίρες σε όλη σου τη ζωήraquo Χαμογέλασε με εκείνο το χα-ρακτηριστικό χαμόγελο του τελευταίου καιρού πιο πολύ με τα μάτι-α και μου είπε laquoΧε χε σιγά μην πάρεις μπίρες από μέναraquo Ήταν σκληρό και μερικές φορές επώδυνο όλο αυτό το πράγμα αλλά έμαθα ότι πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στο φόβο Δεν πρέπει ούτε στιγμή να δείξεις ότι φοβάσαι γιατί τότε θα σταματήσεις να αγωνίζε-σαι Δεν ξέρω αν φοβόταν (ο μόνος ίσως άνθρωπος που το ξέρει είναι η γυναίκα του η Ναταλία) αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία εν τέλει γιατί ούτε μια στιγμή δεν έδειξε κάτι τέτοιο ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται Αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος Ίσως να μην υπάρχει άλλος άνθρωπος στα χρονικά που να άντεξε σχεδόν έξι χρόνια συνεχούς χημειοθεραπείας Ο Θανάσης ο Μιχάλης ο Γιάννης και κάποιοι λίγοι ακόμα είναι φίλοι πολύτιμοι ndash φίλοι για μια ζωή Ζήσαμε συζητήσαμε ονειρευ-

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 23: Thanasis triaridis giatros

[23]

τήκαμε πραγματοποιήσαμε κάποια από τα σχέδιά μας ενώ κάποια άλλα τα αφήσαμε και μείνανε σχέδιαhellip Η όποια ποιότητα έχω σαν άνθρωπος είναι η ποιότητα των ονείρων των συζητήσεων των μικρών και μεγάλων στιγμών που ζήσαμε κλει-σμένοι στο ασανσέρ στο σπίτι του Θανάση σε μια παραλία να μιλά-με για τον Μπρεχτ στο κρεβάτι του Θεαγενείου πρώτα εγώ και με-τά ο Θανάσης οι μουσικές στο σπίτι του Γιάννη η ωδή στην ξεχα-σμένη ένα απόγευμα στη Σαντορίνηhellip Τώρα που ο πρώτος από ε-μάς έφυγε θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτή τη φιλία για όσα μου έδωσεhellip Από τον Θανάση διαλέγω να κρατήσω μία φράση όπως την κατέ-γραψε ο συνονόματός του Θανάσ(ακ)ης Τριαρίδης Τη χρειάζομαι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται laquohellipδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγ-μή να βάζεις κόντραhellipraquo

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 24: Thanasis triaridis giatros

[24]

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 25: Thanasis triaridis giatros

[25]

Για τον Θανάσηhellip

Μια ενδεικτική επιλογή

από τα όσα γράφτηκαν για αυτόν στο Facebook τον Δεκέμβριο του 2013

Δεν μπορώ να το πιστέψωhellip Εγχείρησε την κόρη μου μόλις είχε βγει από τη χημειοθεραπεία Στους διαδρόμους του Θεαγενείου όλοι λέγανε πως είναι άγιοςhellip Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θανάση Μαρίνα Φ Τα παιδικά μου πάρτι στην Τούμπα στο τέλος αντί για μπλουζ είχανε εξομολόγηση μέθη οσμές ιδρώτα και αλήθειες από καπνό Τον είδαμε μετά να laquoμεγαλώνειraquo και κοκορευόμασταν που κάναμε παρέα μικροί Αυτός ΕΖΗΣΕ σας λέω Κόπηκαν τα γόνατά μου το πρωί Καλό δρόμο Thanasis Th Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη Έχουμε και φωτογραφίες μαζί και στο Σαντέ και στον Ερωδιό και σε πολλά άλλα Χρόνια είχα να τον δω Μάθαινα όμως και για τον αγώνα του και για τις φάσεις του Θα σε αγαπάω πάντα ρε Σάκη Άγγελος Γρ Τον θυμάμαι στο στρατό Πάντοτε εμψύχωνε όσους λιγοψυχούσαν Όλοι τον θαυμάζαμε και αυτός ποτέ δεν σνομπάρισε κανέναν Δεν έχω ξαναγνωρίσει τέτοιον άνθρωπο Θυμάμαι μια μέρα έκλαιγα γιατί είχαν καθυστερήσει τα χρήματα από το σπίτι Ήρθε αφήνοντας όλους τους υπολοίπους που σπρώχνονταν για την παρέα του με κέρασε καφέ

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 26: Thanasis triaridis giatros

[26]

και χωρίς να μου πει τίποτε κατάλαβε τι είχε γίνει και στα κλεφτά μού έδωσε χρήματα Και επειδή δεν ήθελα να τα πάρω laquoδανεικά είναι θα μου τα δώσειςhellipraquo Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ μουhellip Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποιhellip Μιχ Στ Χειριστής Βαρέων Όπλων Πετροχώρι Ξάνθης Ότι κι αν πει κανείς για τον Θανάση θα είναι λίγο Ήταν ο άνθρωπος που ως γιατρός όχι μόνο μου έσωσε τη ζωή αλλά την άλλαξε κιόλας με τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα Ο Θανάσης έδινε νόημα στη ζωή Σταυρούλα Κως Πόσες και πόσες ερωτεύτηκαν τον Θανάση Κι εγώ ανάμεσά τους Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που νιώθαμε όταν μαθαί-ναμε πως βάζει εξωτερικά ιατρεία πρωί και απόγευμα για να εξυπηρε-τήσει όλους τους ασθενείς ενώ ο ίδιος ήταν καρκινοπαθής Ήταν τιμή που αγγίξαμε έστω για λίγο την αύρα αυτού του σπάνιου ανθρώπουhellip Δέσποινα Πρ Υπήρξε συνάδελφος και συνοδοιπόρος Η ιατρική του μπλούζα πρέπει να κρεμαστεί στην οροφή του Θεαγενείου Χαράλαμπος Μ Μόνο από το Θεαγένειο Από όπου πέρασε ο Θανάσης άφησε το στίγμα του Jack B Είμαι συντετριμμένη Πραγματικά αυτός ο Άνθρωπος και Ιατρός ήταν φύλακας-άγγελος όλων των καρκινοπαθών Προσπαθούσε να βρει λύση για όλους όσοι τον πλησίαζαν Δεν γνώριζα ότι είχε και ο ίδιος ndash ήξερα μόνο για τον πατέρα του Τι να πωhellip Καλό του ταξί-διhellip και άπονο πλέον Δέσποινα

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 27: Thanasis triaridis giatros

[27]

ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ ΑΥ-ΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΑ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΝΩΜΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗ-ΣΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΕΡΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗhellip ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕ-ΠΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ laquoΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟ-ΝΑΔΙΚΗ ΕΡΩΜΕΝΗraquo ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ε-ΔΩ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΤΟΝ ΙΑ-ΤΡΟ-ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΔΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ Μαρία Ι Θανάση έβαλες πολλά λιθάρια στην ανάπτυξη και προβολή του προνο-σοκομειακού τομέα (αγάπη συναδελφικότητα παιδεία αλτρουισμό) η γενιά μας σιγά σιγά μπαίνει στο περιθώριο ελπίζω η νέα γενιά να το πάει ακόμη πιο ψηλά Καλό ταξίδι φίλε Vassilis St Σε γνώρισα για λίγο αλλά σημάδεψες τη ζωή μου Είσαι ένα φως που τυλίγει τους ανθρώπους Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Σάκηhellip Μαρία Παπ Κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει τον Σάκη Ακόμη και όσοι τον συνάντησαν για λίγο έχουν να λένε για αυτόν Σαν να είχαν συναντηθεί με έναν άγγελοhellip Πέτρος Σ

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 28: Thanasis triaridis giatros

[28]

Είμαι συγκλονισμένη Τον είχα γνωρίσει στο Βελιγράδι σε μια παρέα φοιτητών Δεν με εκπλήσσει καθόλου η πορεία του ndash φαινόταν από τότε Έκανε πράξη τα όνειρα της νιότης του χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς Είχε μια απίστευτη γοητεία που δεν σου επέτρεπε τον ξεχάσεις Είναι από τους λίγους ανθρώπους που σε πείσμα των και-ρών οι ιδέες τους συμβαδίζουν με τη ζωή τους Lina S Έψαχνε ανθρώπους για να βοηθήσει Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου Η λέξη laquoδοτικότηταraquo άλλαζε μετά από τη συνάντηση μαζί του Alex Ch Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡ-ΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ Α-ΚΟΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ Vassiliki Gr Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ΓΙΑΤΡΟΣ που πράγματι υπηρέτησε πιστά τον όρκο του Ιπποκράτη Υπηρέτησε στην Κω το 2005-2006 και μας σημάδεψε όλους με το ήθος του Ιωάννης K

Ένα γενναίο παλικάρι αγωνίστηκε και βοήθησε τόσους πολλούςhellip Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για αυτόνhellip Anthi S ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΗ-ΡΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗhellip Evelina Kamp

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 29: Thanasis triaridis giatros

[29]

Καλό παράδεισο ΓΙΑΤΡΕ Δεν θα σε ξεχάσει κανένας από όλους όσους βοήθησεςhellip Viki K Όσο και να προσπαθούν να κάνουν τον άνθρωπο κερδοφόρο εργαλείο δεν θα το κατορθώσουν γιατί θα υπάρχει πάντα κάποιος Θανάσης Τριαρίδης Γιάννης Σκλ KALO TAJIDI GIATRE MOY PALIKARI HSOYN KAI PALIKARISIA EFYGES Evi Ath - Kos Μεγαλείο ψυχής θάρρους και αγωνιστικότητας προσφοράς και συ-μπαράστασης Οι πραγματικοί ήρωες της ζωής είναι αφανείς αλλά το έργο τους σπουδαίο Ας αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με πολ-λούς αποδέκτες Καλό σου ταξίδι ΑΝΘΡΩΠΕ Τίμησες την έννοια της λέξης αυτής Fenny Ec Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος κι ένας γιατρός από τους λίγους Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να πάει να βοηθήσει κι αυτούς που τον χρειάζονται ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ Καλόν παράδεισο Θανάση Olga Kan ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΚΟΝΤΡΑ Ο-ΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ Anna Ts

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 30: Thanasis triaridis giatros

[30]

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 31: Thanasis triaridis giatros

[31]

Μιχάλης Τραΐτσης

Η πλατφόρμα των ονείρων μας

Μου είναι αδύνατο να εξοικειωθώ με την απώλεια του Θανάση Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος φίλος μου Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στην Τούμπα και βρεθήκαμε συμμαθητές στην ίδια τάξη Μια μέρα γυρίσαμε μαζί από το σχολείο και αυτό ήταν μέχρι να το τελειώ-σουμε μαζί πηγαίναμε μαζί γυρνούσαμε Μαζί στο σχολείο μαζί στις βόλτες στις πορείες στις συναυλίες στα πάρτι στις εφηβικές και νεανικές περιπέτειες στις πολιτικές ανησυχί-ες στο πρώτο ταξίδι στα νησιά μαζί παντού Συνοδοιπόροι και ονει-ροπόλοι σε μια υπεροχή εποχή με τον Θανάση ασυγκράτητο με μια μοναδική ορμή παρέσυρε οποιονδήποτε και στις πιο απίθανες περιπέτειες με έναν τρόπο ρομαντικό και παθιασμένο συνάμα Πά-ντα με έντονο και ασυγκράτητο πάθος Πάθος για ζωή που γενναιό-δωρα το μετέδιδε σε οποιονδήποτε ήταν γύρω του Και είχε πάντα πολύ κόσμο γύρω του ο Θανάσης Πολύ και καλό όπως του άρμοζε Και δε διστάζω να πω πως ήταν ο συνομήλικος παιδαγωγός μας Έχω άπειρες όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο που διατηρώ με ζήλο στη μνήμη μου αλλά μια από αυτές πολύ έντονα περιφέρε-ται στις σκόρπιες σκέψεις μου αυτές τις άγρυπνες μέρες Είναι από εκείνο το καταπληκτικό καλοκαίρι που βρισκόμασταν στο υπέροχο καταφύγιο των νεανικών μας αναζητήσεων στο οικογενειακό του ε-ξοχικό στη Μακραφού που τότε ήταν για εμάς ένας κόσμος απόμα-κρος και φανταστικός Είναι σαν να ήμασταν χθες στην υπέροχη πλατφόρμα του σπιτιού του με θέα τη θάλασσα όπου περάσαμε ατέ-λειωτες καλοκαιρινές νύχτες αγναντεύοντας το πέλαγος ακούγοντας ραδιόφωνο και κάνοντας τα πιο απίστευτα και τρελά σχέδια για το μέλλον μας Και ήμασταν έτοιμοι να σκίσουμε τον κόσμο ολόκληρο

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 32: Thanasis triaridis giatros

[32]

Έμενε μόνο να διαλέξουμε προς ποια κατεύθυνση θα πηγαίναμε ndash ή μάλλον τι θα πρωτοκάναμε από όσα ονειρευόμασταν Ο Θανάσης είχε ήδη διαλέξει την Ιατρική αλλά από ότι φαίνεται μάλλον το α-ντίθετο έγινε Με τα γνωστά αποτελέσματα και τον Θανάση μετά τις σπουδές να τρέχει πάντα για τους πάντες με αυταπάρνηση και ένα αλησμόνητο πάθος μέχρι το τέλος Μια νύχτα στη Μακραφού σε εκείνη την πλατφόρμα των ονείρων μας ακούγοντας από το ραδιοφωνάκι τη Ρόζα Μπαλιστρέρι του εί-πα laquoΘανάση εγώ σκέφτομαι να πάω στην Ιταλίαraquo και περίμενα με περιέργεια και ενδιαφέρον τη γνώμη του laquoΝα πας αλλά να γυρίσεις γρήγοραraquo μου είπε τότε Και για να μου το επιβεβαιώσει κάναμε και μια συμφωνία την τελευταία νύχτα πριν από την αναχώρησή μου στην ταβέρνα του Βλάχου στα Κάστρα laquoΡαντεβού πάλι εδώ όταν θα γυρίσειςraquo Κι εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω Αχ βρε Θανάση τι αδικίαhellip

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 33: Thanasis triaridis giatros

[33]

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 34: Thanasis triaridis giatros

[34]

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 35: Thanasis triaridis giatros

[35]

Χαρούλα Δολμά

Θα μου λείπειςhellip

Ο Θανάσης ήταν ο φίλος ήταν ο μέντορας ήταν ο άνθρωπος που είδε κάτι διαφορετικό και πίστεψε σε εμένα ήταν ο άνθρωπος που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ και που σίγουρα θα φροντίσω όσο μπορώ να τον laquoγνωρίσειraquo μέσα από τα μάτια μου μια ζωή που ετοι-μάζεται σε λίγο να έρθει στον κόσμο Μια ζωή που χωρίς τον Θανά-ση σίγουρα δεν θα υπήρχε καθώς ένα από τα κύρια μελήματά του ήταν και το να βρει κάποιον laquoσωστόraquo να με αποκαταστήσει γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά όλες τις φίλες του τις πάντρευε Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μου Τώρα αν μου ζητήσεις να γράψω το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό από τον Θανάση είναι μια φράση που μου έλεγε πάντα στα δύσκολα laquoΔεν πειράζει κοριτσάρα μου εσύ να είσαι καλάraquo Αυ-τό έλεγε και τελείωνε τη συζήτηση χωρίς να υπεραναλύει τους λόγους και τα γιατί Αυτό Και ήταν αρκετό Αυτό λοιπόν θα το θυμάμαι και θα το ακούω όπως και τώρα στα αφτιά μου σε κάθε εμπόδιο που θα συναντήσω στη ζωή μου Μέχρι λοιπόν να ξανασυναντηθούμε φίλε μου θα μου λείπειςhellip

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 36: Thanasis triaridis giatros

[36]

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 37: Thanasis triaridis giatros

[37]

Μιχάλης Πασόγλου

Ναύτη παλιέhellip

Νομίζω ότι ήμασταν με τον Θανάση πάνω στη βάρκα για ψάρεμα όπου συνηθίζαμε να κάνουμε πολλές και διάφορες συζητήσεις για τη θάλασσα και το ψάρεμα που τόσο μας άρεσε για την πολιτική για διάφορα σημαντικά γεγονότα των ημερών και φυσικά για τα ωραία κορίτσια που υπήρχαν γύρω μας Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα σιωπής συγκέντρωσης για να τσιμπήσει το ψάρι ή και ανάπαυσης για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη κουβέντα μας ndash δεν ξέρωhellip Σε μια τέτοια φάση λοιπόν τον ακούω ξαφνικά να απαγγέλλει

laquoΝαύτη παλιέ ναύτη σκληρέ με τόσα που rsquoχεις πάθει

θα rsquoπρεπε τώρα από καιρό πολλά να έχεις μάθει

Πως την βοήθεια που ζητάς στους χάρτες σου και μόνο μέσα σου ψάξε να την βρεις στην πίστη σου και μόνο

Έτσι είναι ναύτη η στεριά σε αυτούς μονάχα ανήκειhellip Μέσα σου ψάξε να την βρεις

με πίστη για την νίκηraquo

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 38: Thanasis triaridis giatros

[38]

laquoΣιγά σιγά θα μας πεις ότι είναι και δικοί σου αυτοί οι στίχοιraquo του λέω laquoΦυσικά και είναι δικοί μουraquo μου λέει με ύφος απόλυτα σοβαρό και κάπως θυμωμένο που τον αμφισβήτησα laquoΚαι μάλιστα να τους γράψεις να μην τους ξεχάσωhellip Και μιας και παίζεις και κιθάρα να βρεις μια ωραία μουσική να τους μελοποιήσειςhellipraquo Μόλις βγήκαμε στη στεριά πράγματι τον έβαλα να μου το ξαναπεί και το έγραψα σε ένα χαρτί Και μετά από λίγες μέρες τού το έπαιξα στην κιθάρα laquoΤο rsquoχεις κάνει μπαλάνταraquo μου λέει laquoτο ήθελα λίγο πιο ροκιά αλλά τέλος πάντων καλό είναιhellipraquo Κάπως έτσι έμειναν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου και ποτέ δεν έ-μαθα αν ήταν στrsquo αλήθεια δικοί του ndash ή αν προέρχονταν από κάποιο τραγούδι που είχε μάθει απέξω Πάντως όσο κι αν έψαξα στο Διαδί-κτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό ndash και τώρα τους γράφω σε αυτό το ση-μείωμα για μην ξεχαστούν ποτέ Αντίο Θανάση μουhellip

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 39: Thanasis triaridis giatros

[39]

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 40: Thanasis triaridis giatros

[40]

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 41: Thanasis triaridis giatros

[41]

Αγγελική Τριαρίδου

Ο ξάδελφος κι εγώhellip

Γεννηθήκαμε την ίδια χρονιά με λίγους μήνες διαφορά Ήμασταν τα πρωτότοκα των οικογενειών Η πρώτη μας κοινή φωτογραφία είναι δυο μωρά φασκιωμένα και ξαπλωμένα μπρούμυτα να κοιτάζονται πρόσωπο με πρόσωπο στον καναπέ του σπιτιού μας στην Αγ Δημη-τρίου Ζυγισμένη φωτογραφία ωραία σχεδόν καλλιτεχνική αναρω-τιέμαι ποιος να την έβγαλε ο θείος Ντίνος ή ο μπαμπάς Το ένα από τα δύο μωρά σηκώνει το χέρι του σαν να θέλει να αγγίξει το κεφαλά-κι του άλλου Δεν θυμάμαι πια ποιος από τους δυο μας είναι ο Θα-νάσης ή εγώ Ακαθόριστα έρχονται στο μυαλό μου σκόρπιες αναμνήσεις των πρώ-των παιδικών μας χρόνων Ο ξάδελφος κι εγώ στο σπίτι της θείας Όλγας στην Αγ Τριάδα μετά ο ξάδελφος εγώ και ο Στέφανος (που ήταν όμως ακόμη μωρό γιατί σε αυτές τις πρώτες ηλικίες του αν-θρώπου ακόμη κι ένας χρόνος φαντάζει μεγάλη διαφοράhellip) ο ξά-δελφος εγώ και ο Άκης (ο άλλος μου ξάδελφος από την πλευρά της μαμάς που όμως ήταν μεγαλύτερος έναν ολόκληρο χρόνο και μας πουλούσε και λίγο τσαμπουκά) Από τα 7 αγόρια πρώτα ξαδέλφια μου και φυσικά και από τα δεύτερα για έναν ανεξήγητο λόγο μόνο ο Θανάσης αποκαλούνταν laquoΟ ξάδελφοςraquo Απλά χωρίς ονοματικό χα-ρακτηρισμό Ίσως ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πιο κοντινός μου ηλι-κιακά ίσως πάλι το γεγονός ότι ήταν ο εύκολος τρόπος να διαχωρί-ζεται από τον συνονόματο αδελφό μου πάντως ο ξάδελφος ήταν Ο ξάδελφος ndash τελεία και παύλα Η ξεχωριστή αυτή ονοματοδοσία πέρασε σταδιακά και σrsquo όλη την οικογένεια Όχι μόνο εγώ και ο αδελφός μου αλλά και όλη η οικο-

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 42: Thanasis triaridis giatros

[42]

γένεια ο μπαμπάς η μαμά η γιαγιά ενίοτε και μέλη της δικής του οικογένειας αναφέρονταν στον Θανάση όταν μιλούσαν μεταξύ τους και με μας ως laquoΟ ξάδελφοςraquo Ο οποίος από μωρό ακόμα έκανε ότι μπορούσε για να μας καταπλήξει Με το μορφωτικό κοινωνικό και πνευματικό back up του Ντίνου της Όλγας και του παππού Φρε-σκάκη και το δικό του ανήσυχο και εξερευνητικό πνεύμα ο ξάδελ-φος εξελίχτηκε γρήγορα σε ένα μικρό παιδί-θαύμα με απίστευτες εγκυκλοπαιδικές και άλλες γνώσεις για την ηλικία του με μια λαμπε-ρή και χαρισματική προσωπικότητα και κυρίως με μια τρομακτική διάθεση μοιράσματος και προσφοράς κάτι που στα παιδιά σπανίζει Και μπορεί τους χειμώνες να ζούσαμε κλεισμένοι στα διαμερίσματα τα καλοκαίρια όμως μετά το 70 είχαμε τη Μακραφού όπου επί τρεις μήνες άκουγα εμβρόντητη και εντυπωσιασμένη τις θεωρίες του ξαδέλφου για τον ουρανό τη γη τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια για τα έντομα τα ζώα τα πτηνά και τα ψάρια για τις διάφορες ανα-καλύψεις και περιπέτειες των παιδικών (και όχι μόνο) μυθιστορημά-των Βιβλία με εξωτικά κείμενα και φωτογραφίες πήγαιναν και έρχο-νταν στις αυλές των δύο σπιτιών η ζούγκλα του Αμαζονίου τα ζώα της στέπας το μυστήριο των Πυραμίδων και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς Και μετά όλη η παιδική λογοτεχνία από τον Ιού-λιο Βερν μέχρι τον Λουντέμη και βάλεhellip Και μαζί μ αυτά μικρά φορητά κασετοφωνάκια με κασέτες με τραγούδια συλλογές Σαββό-πουλο Pink Floyd κόμικς αλλά πάντα περιπετειώδη Asterix και Ovelix και ταυτόχρονα βιβλία με πειράματα Φυσικής Χημείας και Βιολογίας που όλα βέβαια τα δοκιμάζαμε και τα κάναμε στην πρά-ξη Ούτε ως παιδί αλλά ούτε και ως καθηγήτρια αργότερα δεν γνώ-ρισα στη ζωή μου παιδί στη σχολική ηλικία του δημοτικού με τόσες γνώσεις και τέτοια αντίληψη Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνιαhellip Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ξάδελφος ήταν πάντα αυτός που θα ρωτούσα αν είχα την οποιαδήποτε απορία γύρω από τον φυσικό κό-σμο και τα έμβια όντα Που στα χρόνια της εφηβείας βέβαια αυτό σήμαινε ότι ήταν ο προσωπικός μου σύμβουλος γύρω από θέματα ερωτικών σχέσεων έτοιμος να μου λύσει οποιαδήποτε απορία συναι-σθηματικής ψυχολογικής ή σεξουαλικής φύσεως Γιατί ο ξάδελφος δεν είχε απλώς γνώσεις αλλά πάντα τις μετουσίωνε σε θεωρίες Είχε

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 43: Thanasis triaridis giatros

[43]

πάντοτε μια laquoεπιστημονικάraquo τεκμηριωμένη θεωρία για τα πάντα Το δημιουργικό μυαλό που είχε και η αντιληπτικότητά του στην παρα-τήρηση των έμβιων όντων τον οδηγούσαν στο να μετουσιώνει τις γνώσεις που έπαιρνε σε θεωρίες Ιατρικής Ψυχολογίας Βιολογίας Φυσικής κοινωνικοπολιτικής ερμηνείας ενίοτε και φυσικά να τις με-τατρέπει εξίσου εύκολα σε τακτικές και μεθόδους αντιμετώπισης με την ίδια ευκολία και επιτυχία πάντα είτε επρόκειτο για το ψάρεμα του χταποδιού με τα τούβλα είτε επρόκειτο για την αντιμετώπιση ενός σπυριού στο πρόσωπο είτε επρόκειτο για καμάκι σε κάποια γκόμενα Ναι ο ξάδελφος είχε πάντα μια σωστή θεωρία για όλα Και ήταν πάντα έτοιμος και διατεθειμένος να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε χρειαζόταν Όχι μόνο εγώ αλλά και όλες οι φίλες μου τον λάτρευαν γιατί πάντα ήταν πρόθυμος να ακούσει να ενδιαφερθεί να βοηθήσει να βρεθεί μια λύση Επί παντός θέματος και προβλήματοςhellip Η μετακόμιση στην Τούμπα μάς βρήκε στην εφηβεία Τα τρία χρό-νια του λυκείου που ζήσαμε εκεί ο ξάδελφος έκανε κατάληψη στο διπλανό διαμέρισμα το laquoπαππουδόσπιτοraquo όπως χαϊδευτικά το ονο-μάζαμε μεταξύ μας κάνοντας έτσι την επανάστασή του στο οικογε-νειακό κατεστημένο του πάνω ορόφου Κρυφά τσιγάρα μουσικές rock punk και αργότερα heavy metal πολύ διάβασμα και ακόμη περισσότερες συζητήσεις Κυρίως περί αισθηματικών ζητημάτων μιας και ο ξάδελφος εξελισσόταν σε μέγα καρδιοκατακτητή των κο-ριτσίστικων καρδιών Και δεν ήταν να απορεί κανείς Όμορφο παιδί με γραμμωμένο σώμα χωρίς να καταβάλει καμιά ιδιαίτερη προσπά-θεια με το πιο όμορφο πρόσωπο με λαμπερό βλέμμα και χαμόγε-λο δυνατός και εύθραυστος μαζί ότι τρελαίνει τις γυναίκες Και μαζί μrsquo αυτά ευγενής έξυπνος διαβασμένος μάγκας όπου έπρεπε και δια-νοούμενος όπου ταίριαζε Με οξυδερκές χιούμορ που συνδυαζόταν με μια ανείπωτη τρυφερότητα Ο γοητευτικός laquoΛούηςraquo του μυθιστο-ρήματος έτσι τον φωνάζαμε με τον αδελφό μου πειράζοντάς τον laquoΕγώ ξαδέλφη τηρώ τις ισορροπίεςraquo μου απαντούσε με μια χαρα-κτηριστική κίνηση των δύο χεριών του χαμογελώντας πονηρά Με καμάρι τον περιέφερα όποτε μας καταδεχόταν στις παρέες και στους φίλους μου Με όλους γινόταν αμέσως φίλος όλα τα κορίτσια ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν γι αυτόν Ο ξάδελφος ήταν η μεγαλύ-

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 44: Thanasis triaridis giatros

[44]

τερη επιτυχία σε μια παρέα αμέσως προσαρμοζόταν μπορούσε να μιλήσει και να ακούσει για τα πάντα Τέτοιο παιδί ήταν Η συγκατοίκηση στο διπλανό σπίτι είχε και μία ακόμη παράμετρο Όχι μόνο εγώ αλλά και η μάνα μου τον είχαμε πρόχειρο για να μας λύνει όλες τις απορίες περί των ιατρικών θεμάτων Πριν ακόμη μπει στην Ιατρική ο ξάδελφος ήξερε να διαγνώσει την όποια ίωση πιάσι-μο πονόδοντο πονοκέφαλο στραμπούληγμα χτύπημα ή ότι άλλο σε βασάνιζε και με δυο απλά λόγια να σε καθοδηγήσει στο πώς να το αντιμετωπίσεις χωρίς πανικό Και είχε κάτι ένα ξεχωριστό και ιδιαί-τερο χάρισμα που τον ακολούθησε και σε όλη την ενήλικη ζωή του και στον τρόπο που άσκησε την ιατρική του Το χάρισμα να καταλα-βαίνει τον άρρωστο (ίσως με την υψηλή αντιληπτικότητα και παρα-τηρητικότητα που τον χαρακτήριζε) και να του δίνει να καταλάβει με απλό τρόπο το τι έπρεπε να κάνει χωρίς να δημιουργεί πανικό Ήταν κατά κάποιον τρόπο ο mentalist της οικογένειας laquoΟ ξάδελφος θα γίνει ο καλύτερος γιατρόςraquo έλεγε η μάνα μου που ndash καθώς ήταν η έξυπνη της οικογένειας ndash είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις θεωρίες του Και ήταν αλήθεια Μετά ήρθαν βέβαια τα χρόνια του πανεπιστημίου Εγώ πέρασα στα Γιάννενα ο ξάδελφος έφυγε στο εξωτερικό από όπου μου έστελνε κάρτες και γράμματα ακόμη τότε δεν υπήρχαν το Internet και τα κινητά Επιστρέφοντας βρεθήκαμε για λίγο και πάλι έφυγε για να πάει στρατό και μετά ειδικότητα αγροτικό κτλ Εν τω μεταξύ παντρευτή-καμε ο ξάδελφος έγινε πατέρας οι ζωές προχώρησαν δίχως να κοι-τάζουν πίσω Μαθαίναμε ο ένας τα νέα του άλλου εγώ τηλεόραση και περιοδικά εκείνος γιατρός στα νοσοκομεία πλέον με υποχρεώ-σεις και ασθενείς που πίνανε νερό στο όνομά του Βρισκόμασταν εν-διάμεσα σε καμιά μάζωξη του θείου Ντίνου τυχαία στο ασανσέρ του σπιτιού της Τούμπας πάντα με το ίδιο λαμπερό βλέμμα πάντα με την ίδια διάθεση να ακούσει πώς είμαι και τι κάνω Όταν χρειαζόταν ή για μένα ή για τον Κώστα ή για όποιον άλλο από το φιλικό μας περιβάλλον τηλεφωνούσα στον ξάδελφο για άμεσες και δωρεάν ια-τρικές γνωματεύσεις και συμβουλές Πάντα πρόθυμος πάντα με

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 45: Thanasis triaridis giatros

[45]

πραγματικό ενδιαφέρον ποτέ διεκπεραιωτικός ποτέ αδιάφορος Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο ξάδελφος ήταν πάντα εκεί Σταθερή αξία Και μετά ήρθαν τα χρόνια της αρρώστιας Που συνέπεσε χρονικά με την καλύτερη περίοδο της ζωής του την πιο δημιουργική ηλικιακά την πιο αποδοτική σαν γιατρού την πιο δυναμική από την πλευρά της προσφοράς Μόλις είχε τελειώσει με την επέμβαση του πρώτου καρκίνου στο στήθος και τον συνάντησα στο ασανσέρ της Τούμπας laquoΌλα καλά ξαδέλφηraquo μου είπε laquoτο προλάβαμε στην αρχή δεν μα-σάω τίποτα εδώ όλη μέρα στο νοσοκομείο αντιμετωπίζουμε τόσα θα το παλέψω κι αυτόraquo Και στη συνέχεια όσο τα πράγματα με τον καρκίνο δυσκόλευαν τόσο περισσότερη διάθεση για αγώνα ξεχείλιζε από μέσα του Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να αφιερώσει όσο πε-ρισσότερο δημιουργικό χρόνο μπορούσε για τα παιδιά του γιατί ο ξάδελφος εκτός από όλα όσα ξέραμε ότι ήταν λαμπερός έξυπνος γοητευτικός γιατρός κτλ ήταν πλέον και πατέρας Η ζωή του ήταν τα παιδιά τουhellip Τα γράφω όλα αυτά γιατί δεν θέλω να ξεχαστούν Γιατί τα γραπτά μένουν τα λόγια πετούν Ο αγώνας ενάντια στην αρρώστια έγινε κι αυτός μια θεωρία για τον ξάδελφο laquoΔεν θα παραδοθώ άνευ όρων θα το παλέψω όσο μπορώraquo Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ Και μέσα από την απίστευτη δύναμη έβγαινε και μια απίστευτη τρυφερότητα Υποστήριξη για τον κάθε ασθενή του προ-σωπικά στο νοσοκομείο αλλά και εκτός αυτού αγώνας για το σύ-στημα υγείας και τα στραβά του ειδικά στα θέματα των καρκινοπα-θών ενδιαφέρον και αγάπη για τον καθένα ξεχωριστά σrsquo όλους τους ανθρώπους που είχε στη ζωή του Τον τελευταίο χρόνο που είχε σπάσει πια κάθε ιατρικό ρεκόρ για το πώς κρατιόταν ακόμα στη ζωή ανέβαινε όποτε μπορούσε πάνω στον μπαμπά μου στον laquoθείο Νικό-δημοraquo όπως έλεγε για να δει τι κάνει Ναι ο σαρανταεπτάχρονος καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο ξάδελφός μου ανέβαινε στον ογδοντάχρονο πατέρα μου για να μάθει πως πάει με το ζάχαρό του να δει αν έχει καταθλιπτικές τάσεις και τι χάπια πρέπει να πάρει και να κάνουν μαζί κανένα τσιγάρο και να τον υποστηρίξει ψυχολογικά Ναι τέτοιο παιδί ήταν ο ξάδελφοςhellip

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 46: Thanasis triaridis giatros

[46]

Αντί επιλόγου Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012 (από την αρχική σε-λίδα του fb) ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ndash ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013 (από την αρχική σελίδα του fb)

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙ-ΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟ-ΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑ-ΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 47: Thanasis triaridis giatros

[47]

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 48: Thanasis triaridis giatros

[48]

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 49: Thanasis triaridis giatros

[49]

Ναταλία Μπανιά

Ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωέςhellip

ήθελα να μιλήσω και εγώ αν και μου είναι πολύ δύσκολο για να ευ-χαριστήσω όλους τους διαδικτυακούς φίλους του Θανάση που τους βοηθούσε και τον γέμιζαν με την αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια Το Διαδίκτυο το θεωρούσε μέσο ενημέρωσης και στήριξης όλων όσων το χρειάζονταν και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσε και τη δική του νόσο

Η λέξη-κλειδί για την επιβίωση μέσα στον καρκίνο είναι πολλή αγά-πη ψυχική και σωματική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλ-λον και ο στόχος να συνεχίζεις να παλεύεις Ο Θανάσης τα είχε όλα Έζησε πραγματικά γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα επαγγελματικά και προσωπικά Προσπάθησε να υλοποιήσει πολλά από τα σχέδια και τις ιδέες που γεννιόντουσαν συνεχώς στο μυαλό του μέχρι την τελευταία στιγμή αν και συχνά έβρισκε εμπόδια σε ότι αφορά το επιστημονικό μέρος Γιrsquo αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον με τις πρά-ξεις και με το παράδειγμά του να βοηθήσει τον κόσμο με κάθε τρό-πο Και αυτό του έδινε ζωή

Εγώ από τη δική μου πλευρά τον στήριζα και τον ακολουθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που είχε ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές Αν και ζήσαμε λίγα χρόνια μαζί ήταν σαν να ζήσαμε πέντε ζωές με πολλή αγάπη έρωτα και πό-νο

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους φίλους του που ήταν πάντα δίπλα του σε όλες τις φάσεις της ζωής του

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 50: Thanasis triaridis giatros

[50]

Τέλος όσον αφορά το πώς αντιμετώπιζε τον θάνατο υπάρχουν δυο χαρακτηριστικές φράσεις που έλεγε laquoΠεθαίνει αυτός που κάνει τον πε-θαμένοraquo και laquoΣ όποιον μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνειraquo Με αγάπη η σύζυγος και φίλη του Ναταλία

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 51: Thanasis triaridis giatros

[51]

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 52: Thanasis triaridis giatros

[52]

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 53: Thanasis triaridis giatros

[53]

Θανάσης Τριαρίδης

Η κατισχύουσα αγάπη

1

Σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 πέθανε ο γιατρός Θανάσης Τριαρίδης στα 47 του χρόνια Ο Θανάσης είναι ο ξάδελφός μου έχουμε το ίδιο όνομα και το ίδιο επίθετο Από το 2004 ζούσε με τον καρκίνο ξεπερνώντας διαρκώς τα όρια επιβίωσης που του έδιναν οι συνάδελφοί του γιατροί για δέκα χρόνια ζούσε ερωτεύονταν α-σκούσε την Ιατρική χειρουργούσε εκπαίδευε τους νεότερους για-τρούς υποστήριζε τους χιλιάδες ασθενείς του τους φίλους του την οικογένειά του έφτιαχνε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία τα απογεύμα-τα αλλά και ιστοσελίδες ενημέρωσης για θέματα καρκίνου συμπίεζε διαρκώς το χρόνο κάνοντάς τον μια ανεξάντλητη αγάπη για τον άλ-λον Για τον κάθε άλλον Ακόμη και τον τελευταίο καιρό με το μη-χάνημα της γαστροστομίας στο χέρι γυρνούσε ανήσυχος στο νοσο-κομείο στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία προκειμένου να βρει αν-θρώπους που θα είχαν την οποιαδήποτε ανάγκη να παρηγορήσει να βοηθήσει να παρασταθεί ndash κι ας είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τον καθένα Για τον Θανάση της τελευταίας δεκαετίας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ένας ιδιότυπος αστικός θρύλος ndash ο οποίος όμως είναι απόλυτα πραγ-ματικός Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του Και στη συνέχεια στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν ειδικά αυτόν Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέτα-

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 54: Thanasis triaridis giatros

[54]

ση έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ Ενώ λόγω της αρρώστιας του μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του Όσοι ακού-γανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα πως είναι μια υπερβολή δεν μπορεί έλεγαν να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύ-ρωνε Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής δίνοντας σε όλους μας στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας ένα σπά-νιο υπόδειγμα δοτικότητας αλληλεγγύης και προσφοράς Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο (Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά Ήταν ο γιος του Ντίνου Τριαρίδη του μοναδικού ίσως έλληνα καθηγητή Ιατρικής που για λόγους ιδεολογικούς αρνήθηκε το καθηγητικό προνόμιο τού να έχει ιδιωτικό ιατρείοhellip) Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά) εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη Ο Σατομπριάν γράφει πως πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρ-τυρας Με άλλα λόγια οι άνθρωποι θυμούνται ndash αυτή είναι η ζωτική πολιτισμική συνθήκη μας Ορίζουμε την ύπαρξη τη ζωή την ιστορία μας και τη μεγάλη Ιστορία επειδή θυμόμαστε Ο πολιτισμός μας είναι η διαχείριση μιας μνήμης ατομικής που πασχίζει να εκκαθολι-κεύσει την εγχάραξή της Μπορούμε να το σκεφτούμε πεθαίνεις όταν πεθαίνει ο τελευταίος μάρτυρας Για τον Θανάση οι μάρτυρες είναι πολλοί Και διαρκώς πολλαπλα-σιάζονταν ndash ιδίως τα τελευταία χρόνια και ενώ κάμπτονταν οι βιολο-γικές του δυνατότητες Οι συνάδελφοί του στο Θεαγένειο θα μιλούνε για την απίστευτη διαδρομή του θάρρους της δοτικότητας και της προσφοράς που περιέγραψα παραπάνω ndash laquoένας υπερ-ήρωας της ια-τρικήςraquo έγραψε χθες ο Γιώργος Τούλας Οι ασθενείς του δεν θα ξε-χάσουνε ποτέ το γιατρό που όχι απλά υποστήριξε αλλά μοιράστηκε τον πόνο τους που γινόταν κατά έναν μαγικό τρόπο κομμάτι της ζωής τους Οι φίλοι του όλοι όσοι συνδέθηκαν μαζί του μέσα στις

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 55: Thanasis triaridis giatros

[55]

δεκαετίες από τα πρώτα χρόνια του σχολείου μέχρι τον τελευταίο καιρό του νοσοκομείου θα νιώθουν πάντοτε δίπλα τους μέσα τους γύρω τους αυτόν τον ατέλειωτο στρόβιλο ιδεών ενέργειας πληρο-φοριών επικοινωνίας αυτόν τον άνθρωπο με την απίστευτη γοητεία που κολλούσες πάνω του σχεδόν μεταφυσικά Όλη αυτή η ανθρώπινη δωρεά άνθισε σε μια οικογένεια ο Θανάσης είναι ο γιος του Ντίνου και της Όλγας ανθρώπων που έδωσαν το μέ-τρο της προσφοράς του ήθους και της αξιοπρέπειας σε μια ολόκλη-ρη γενιά Είναι ο αδελφός του Στέφανου και του Νικόδημου Και είναι ο πατέρας του Κώστα και της Όλγας Αυτά τα παιδιά μεγαλώ-νοντας χωρίς τη βιολογική παρουσία του Θανάση θα τον νιώθουν με τρόπο παράδοξο όλο και πιο κοντά τους σε αυτά θα απολήγουν σπαράγματα διηγήσεων άκριες δεσμών νεύματα και χειρονομίες ευγνωμοσύνης για να συγκροτήσουν την πατρική αφήγηση την κλη-ρονομιά της ζωής του και της δικής τους ζωής Το δεσμό τους Ο Θανάσης υπήρξε ευλογημένος ndash όχι από ουράνιες δυνάμεις αλλά από τους χυμούς της πιο βαθιάς ζωής είχε το χάρισμα να σκλαβώνει τους ανθρώπους με την ακατάβλητη ικανότητά του να αγαπά τον άλ-λον δίχως να περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα με την εμμονική ανιδιοτέλειά του Απίστευτα ερωτικός απαζάρευτα διονυσιακός α-σταμάτητα ενεργητικός αγάπησε και αγαπήθηκε με πάθος από τις γυναίκες από τους φίλους του από τα παιδιά του από τους συγγενείς του από τον καθένα άνθρωπο που συναντούσε στη ζωή του Πρόλα-βε να μοιραστεί αυτή την αγάπη να πάρει και να δώσει να την κάνει σχέση και δεσμό Και στα χρόνια της αρρώστιας του είχε την τύχη να ζήσει τον έρωτά του με τη Ναταλία Οι δυο τους μας έδωσαν ένα σπάνιο δώρο την πίστη πως μέσα στο περιορισμένο κάδρο της ζωής μέσα στις λογής προδιαγραφές της αλλόκοτης βιολογίας μας μέσα στη ματαιότητά μας υπάρχει η δυνατότητα για την αγάπη υ-πάρχει η δυνατότητα για το σήμα της αγάπης που θα κατισχύσει Και τώρα εδώ στεκόμαστε για να μιλήσουμε με λόγια για αυτήν την κατισχύουσα αγάπη Δεν είναι μπορετό οι λέξεις μας δεν φτάνουν Μα είμαστε και θα είμαστε οι μάρτυρες αυτού του δώρου που σήμαι-

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 56: Thanasis triaridis giatros

[56]

νε για όλους μας η ζωή του Θανάση Ο καθένας μας θα κρατήσει μέσα του ως φυλαχτό το δεσμό του μαζί του θα τον ποτίσει με ανα-στοχασμό και θα περιμένει το άνθισμα Και ίσως κάποτε σε χρόνο διαφορετικό για τον καθένα μας η ανθοφορία της μνήμης του Θα-νάση να έρθει και να συγκροτήσει έναν υπαρκτικό ιστό δικό μας και δικό του Αυτό θα είναι το τελευταίο μα εξακολουθητικό του δώρο για εμάς

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 57: Thanasis triaridis giatros

[57]

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 58: Thanasis triaridis giatros

[58]

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 59: Thanasis triaridis giatros

[59]

2

Για μένα ο Θανάσης είναι ο αγαπημένος μου ξάδελφος Ξέρω πως η χρήση του ενεστώτα για κάποιον που πεθαίνει είναι απελπιστικά κοι-νότοπη ndash μα δεν αντέχω να την αποφύγω είναι Ναι ο Θανάσης εί-ναι ο πιο αγαπημένος Είναι η παιδική μου ηλικία η εφηβεία η ενη-λικίωση Είναι η Μακραφού τα βράδια που ξημερώναμε ξαπλωμένοι στην άμμο το ψάρεμα οι ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή και τον θάνατο οι πρώτες σεξουαλικές ανησυχίες τα ψηλαφητά αινίγματα του μέλλοντος Είναι οι περιπετειώδεις διηγήσεις τα μεθύσια το σπί-τι του όπου πήγαινα για τα κλεφτά τσιγάρα οι βόλτες στην πόλη οι έρωτες οι ατέλειωτες συζητήσεις ο φόβος του μεγαλώματος οι μου-σικές τα βιβλία οι ταινίες οι φοβίες τα ταξίδια οι ελπίδες τα όνει-ρα Είναι όλα αυτά για τα οποία δεν φτάνουν οι λέξεις για τα οποία γίνονται φτωχές και άκυρες Ο Θανάσης είναι ο πρώτος μου φίλος Και πάλι ξανά ο πιο αγαπημένος Καθώς μεγαλώσαμε κι επειδή είχαμε το ίδιο ονοματεπώνυμο ζήσα-με συχνά παρεξηγήσεις άλλοτε γοητευτικές άλλοτε στενάχωρες Πολλές φορές βρέθηκε να υπερασπίζεται τα γραπτά μου (του επιτί-θονταν επειδή τον περνούσαν για μένα και του χρέωναν τις ακραίες πολιτικές απόψεις μου) Ωστόσο κάποτε στην Κω έκανε έναν απί-στευτο διάλογο με αποσπάσματα από την Κουπέλα με μια όμορφη εργαλειοδότρια την ώρα του χειρουργείου ndash μου τον μετέφερε η ίδια η κοπέλα χρόνια αργότερα σε μια εκδήλωση μαγεμένη από το για-τρό του νησιού που όταν χειρουργούσε μιλούσε ταυτόχρονα για τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα για τους Joy Division και για το πού έχει καλές ξέρες για πυροφάνι στη Χαλκιδική Φυσικά εγώ ήμουν πολύ πιο ευνοημένος από τη συνωνυμία μας εδώ και είκοσι χρόνια δεκάδες επαγγελματίες (ταξιτζήδες μεταφορείς εστιάτορες υδραυ-λικοί) αρνούνταν να μου πάρουν λεφτά επειδή οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γονείς τους είχαν χειρουργηθεί από αυτόν laquoΜα δεν είμαι εγώraquo τους έλεγα laquoείναι ο ξάδελφός μουraquo Μάταιος κόπος αυτοί εξα-κολουθούσαν να αρνούνται να πληρωθούν με απειλή μεγάλου καυγά Το καλοκαίρι του 1995 στα Πομακοχώρια οι Πομάκοι του Κίδαρι

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 60: Thanasis triaridis giatros

[60]

έστησαν ένα ολόκληρο γλέντι για μένα και όλη τη συντροφιά μου μόνο και μόνο επειδή είχα το ίδιο όνομα με αυτόν Άρχισα να πίνω τα βαριά κόκκινα πομάκικα κρασιά χωρίς να ξέρω γιατί με κερνού-σαν Ώσπου κάποια στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει έμαθα τι είχε συμβεί ως στρατιωτικός (τότε) γιατρός είχε σώσει τη ζωή ενός δικού τους παιδιού που είχε πάθει καρδιακή ανακοπή Κι ακόμη ήμουν ο πρώτος μαθητής του και ο παντοτινός βοηθός του σε όλα σε εξερευνήσεις σε αυτοσχέδια χημικά πειράματα σε κατό-πτευση χώρων για ορειβασία ndash αργότερα σε νυχτερινές περιπλανή-σεις και ταξίδια Μα κυρίως ήμουν ο μόνιμος ακόλουθός του στο ψάρεμα Για την ακρίβεια αυτός ψάρευε και εγώ του έκανα παρέα Κάποτε ndashπρέπει να ήταν το 1983 ή το 1984ndash βγήκαμε με τη βάρκα ανοιχτά να απλώσουμε παραγάδι Αυτός ήταν στα 17 κι εγώ στα 13 Έξαφνα ο καιρός άλλαξε απότομα σκοτείνιασε πήγαινε για μπουρί-νι Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μηχανή χάλασε έ-σπασε το κορδόνι της Ο Θανάσης έπιασε τα κουπιά ndash ήταν η μόνη μας πιθανότητα για να βγούμε έξω σε μια ακτή που σχεδόν δεν βλέ-παμε κι ενώ ο άνεμος ήταν ανάποδος Μου ζήτησε να κάνω το μόνο που μπορούσα να κάτσω κουβαριασμένος έτσι ώστε με τα γόνατά μου να δημιουργώ κόντρα στα δικά του πόδια και να κωπηλατεί πιο καλά Πράγματι άρχισε να κωπηλατεί σαν μανιασμένος κόντρα στον αέρα κόντρα στη θάλασσα στον ουρανό που έσφιγγε απειλητικός Ένιωθα πως είχε αγχωθεί πάρα πολύ όχι για τον ίδιο αλλά για μένα επειδή ήμουν μικρότερος και είχε την ευθύνη μου Κάπου στο βάθος είδαμε μια αστραπή laquoΦοβάσαιraquo με ρώτησε κάποια στιγμή Του α-πάντησα τρέμοντας από το φόβο την ελαφρώς ασύντακτη φράση laquoΌ-χι-πάρα-πολύraquo Με κοίταξε χαμογελώντας Ήταν γυμνός από τη μέ-ση και πάνω και πετάγονταν οι μύες του κορμιού του Έλαμπε σαν ήλιος μέσα στη σκοτεινιά του ουρανού laquoΚοίταraquo μου είπε laquoδεν είναι κακό να φοβάσαι Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κό-ντραhellipraquo Δυο ώρες αργότερα όταν βγήκαμε έξω ακριβώς την ώρα που άρχιζε η καταιγίδα ndashδεν ξέρω πώς τα κατάφερε αλλά βγήκαμεndash το συμφω-νήσαμε δεν θα λέγαμε σε κανέναν που είχαμε πάρει τη βάρκα στα

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 61: Thanasis triaridis giatros

[61]

ανοιχτά θα μας φώναζαν πάρα πολύ οι γονείς μας Ήταν ένα ακόμη από τα δικά μας μυστικά τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας όπως τις λέγαμε που δεν έπρεπε να μάθει κανείς Και ήταν αυτές οι laquoσυνωμοσίεςraquo για μένα ένα προσωπικός χώρος ιερός ένα αλλόκοτο άβατο Ή μια μικρή κρυφή πατρίδα μέσα στη μόνη πατρίδα της παιδικής ηλικίας Ωστόσο από όλες μας τις laquoσυνωμοσίεςraquo μας η πιο μεγάλη ήταν η υπόθεση της Σπηλιάς Υπήρχε μια υποβρύχια σπηλιά ανάμεσα στις πέτρες κάπου έξι μέτρα βάθος δίπλα στο κανάλι της Ποτίδαιας στην πραγματικότητα ήτανε ένα φυσικό τούνελ μήκους τεσσάρων ή πέντε μέτρων με μια τρύπα στη μια και στην άλλη άκρη του Στην κάθε τρύπα ίσα που χωρούσε το σώμα ενός ανθρώπου Τη βλέπαμε όταν βγαίναμε για να κάνουμε ψαροντούφεκο (για την ακρίβεια αυ-τός έκανε ψαροντούφεκο και εγώ τον ακολουθούσα στα δέκα μέτρα) την ονομάσαμε Σπηλιά τη χρησιμοποιούσαμε για σημάδι Κάποτε ο ξάδελφος είπε πως αποφάσισε να μπει μέσα της θα έμπαι-νε από τη μια τρύπα και θα έβγαινε από την άλλη Όσο για μένα εί-πε θα καθόμουνα στην επιφάνεια και θα τον κοιτούσα με τη μάσκα και τον αναπνευστήρα ndash κι αν έβλεπα να μην βγαίνει θα βουτούσα να τον τραβήξω Τον κοίταξα με τρόμο εγώ δεν μπορούσα να βουτήξω στα έξι μέτρα που βρισκόταν η Σπηλιά Τι θα γινόταν αν σκάλωνε κάπου Α μην ανησυχείς με καθησύχασε αν υπάρξει πραγματική ανάγκη θα τα καταφέρειςhellip Πράγματι βούτηξε στη Σπηλιά μπήκε από τη μία τρύπα χάθηκε ολόκληρος μέσα της Και πέντε ή έξι δευτερόλεπτα αργότερα φάνηκε στην άλλη Ανέβηκε πάνω laquoΕίναι απίστευτοraquo είπε laquoσαν ταινία επι-στημονικής φαντασίαςraquo Τον ρώτησα γιατί βούτηξε γιατί πήρε ένα τέτοιο ρίσκο laquoΜα για να δω τι έχει μέσαraquo μου είπε Με είδε που δεν ικανοποιήθηκα από την απάντησή του Λίγο αργότερα συμπλήρωσε laquoΌταν υπάρχει κάπου μια σπηλιά σημαίνει πως μας καλείhellip Σημαί-νει πως πρέπει να μπούμε μέσαhellipraquo Έκτοτε κάθε φορά που βγαίναμε για ψαροντούφεκο περνούσαμε από τη Σπηλιά Φυσικά αυτός πλέον βουτούσε συνέχεια έμπαινε

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 62: Thanasis triaridis giatros

[62]

από τη μία τρύπα και λίγο μετά έβγαινε από την άλλη Κι εγώ έμενα στην επιφάνεια να τον κοιτάζω στο βυθό με το σώμα μου να μου-διάζει από το φόβο με τη μάσκα μου να γεμίζει δάκρυα έμενα να κοιτάζω την άλλη τρύπα της Σπηλιάς να μετράω τα πέντε ή έξι δευ-τερόλεπτα να περιμένω αυτόν τον ωραιότερο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου να φανεί να βγει να ανεβεί πάνω θ τ - 12-12-2013

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 63: Thanasis triaridis giatros

[63]

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ

Page 64: Thanasis triaridis giatros

[64]

Thanasis Triaridis - 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΩΡΛ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ 8909177 Ή ΣΤΟ ΓΡΑ-

ΦΕΙΟ 2 (ΔΩΡΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ - ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ)

Thanasis Triaridis - 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Ή ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑ-ΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ

ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΜΟΥ (ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ) ΣΤΟ 6946 898589 (ΒΡΑ-ΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΘ ΧΩΡΙΣ

ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ