THE STANDARD - cadillacclub.nl · The Standard verschijnt 6 keer per jaar en is het Nederlandstalige tijdschrift voor de Cadillac & LaSalle liefhebber van de klassiekers tot de hedendaagse

Cadillac Club Nederland

The

Sta

ndar

d №

. 3

201

4 C

adill

ac C

lub

Ned

erla

nd

THE S

TAND

ARD№. 3 2014

We sell new parts for Cadillac®

& LaSalle™

1936–early ’70sWe are not a salvage yard

BOXES 1941–1964

We stock a complete line of

battery trays and holddowns.

FOR 1963–1976 CONVERTIBLES

Rear quarter cour-tesy lenses

1960 EYEBROW

MOLDINGSNew stainless sets

with clips

ENGINE DECAL & DETAIL SETS 1936–1972

The detail aspects of your engine compart-ment are more critical than ever; just go to a car show and look! When it’s time to spi� up, call us.

GEARSHIFT/TURN SIGNAL KNOBS & LEVERS

Cadillacs/LaSalles 1938–1960

DOORSILL PLATESCarpet is great, but without new sills, your

for ’30s–’60s.

STAINLESS/CHROME SOMBREROS Medallions only

CORRECT “V” FAN

BELTS1940s–1960s

1950–’58

WINDSHIELD

WASHER

PUMP

Restoration kits & service

INSIDE REARVIEW MIRRORSBrand new, for late 1930s–1970s

1941 FENDER SPEARS

FRESH AIR–HEATER/ DEFROSTER DUCT HOSE

Many uses in Cadillacs from ’30s–’60s. Comes in 2", 2½", 3", 4", 4½ and 5".

EXHAUST INSULATION KITS

safe, show-winning wrap.1956 EXHAUST

PORT ASSEMBLY

1959 FRONT FENDER SPEARS

DOOR MIRRORS 1937–1966Treat yourself and your Cadillac or LaSalle

them all; left or right, convertible to limo!

HOOD PARTS • ENGINE PARTS • BATTERY CABLES • GLOVEBOXES • PLUG WIRE KITS • RADIATOR & GAS CAPS • NOS PARTS • CADILLAC & LASALLE LITERATURE CARB KITS • BULBS • HOSE CLAMP KITS • CHROME CLIPS • TRUNK LINING MATERIAL • SWITCHES • LIGHTERS • EXHAUST SYSTEMS • WIPER BLADES • TUNEUP KITS

www.mcveys.com

MONDAY–FRIDAY 9:00–5:005040 ANTIOC H, SUITE EMERRIAM, KS 66203 USA

PHONE

(913) 722-0707

FAX (913) 722-1166e-mail

[email protected]

“V”s AND EMBLEMSWith a name like McVey, we'd better have a great selection of perfect new “V”s and we do! In chrom.

SCRIPT & LETTERS 1940s–1970sWe may have the most complete inventory of new script and letters anywhere in the U.S. Our selection covers over 40 years: ELDORADO, COUPE de VILLE & SEVILLE.

HUBCAPS, MEDALLIONS & TRIM RINGSFor 1941–’53 Cadillacs — new hubcaps, medallion & trim rings.

SABRE WHEEL &

WIRE WHEEL HUBCAPS

We have the

all three types: chrome, gold and 1957-style.

1948–1964 HOOD BUMPER SETS

NOS KEYS & LOCKS

We've recently added a nice selection of authentic, original keys and locks to our

inventory. Door, ignition, trunk & glovebox.

NEW: OIL BREATHER

CAP1950–’62

FUEL

SENDERS1940–1964

The GM Restoration Parts emblem and symbol used in this ad are your assurance the

with this symbol. General Motors trademarks are used under license to Beaulin Ent.

Medallions only

1957 WHEEL COVERS Medallions only

Medallions only

Supplier of GM Restoration Parts

Decals

only

LENSES ’30s, ’40s, ’50s, ’60sFrom obvious to the obscure. Taillight, back-up, turn signal, foglight, courtesy, maplight, dome, reading light, door, license plate, just about all of them! New... ’63–’64 convertible courtesy lenses, ’59 Fleetwood lenses.

CRESTS 1940–60sHood & trunk crests with bezels in chrome or gold, fender crests, interior trim crests.

MEDALLIONS 1930s TO 1970sHubcaps are a focal point of your Cadillac's design. And the center medallion is the most critical part. We have new medallions from the late ’30s thru the ’70s.

50's AutomobielDesignSterling McCall museum

Bathurst AustralieVerslagen en ritten

en veel foto's

2010

nr.

2


THE STANDARD3-2013-cover.indd 4-5 16-06-13 00:53

2 | No. 2 2014

The Standard verschijnt 6 keer per jaar en is het Nederlandstalige tijdschrift voor de Cadillac & LaSalle liefhebber van de

klassiekers tot de hedendaagse modellen.

Oplage: ca. 500 exemplaren

Voorzitter:Koen Ongkiehong

070 -356 00 3506 -24 80 44 08

Pijnboomstraat 742565ZR Den Haag

[email protected]

Secretaris:Ferry Balk

023 -539 27 63 [email protected]

Penningmeester: Guus Volckmann

070 - 36 04 [email protected]

ledenadministratie:Koen Ongkiehong

06 -24 80 44 [email protected]

Webdesign:Daniel Treuren

www.thecapguy.nl

Art Director & Design:www.roosenrustdesign.nl

Dries de Regt06 - 46 19 22 30

[email protected]

Drukker:Bal Media Schiedam

010 2476666www.balmedia.nl

Contributie leden:Bij automatische incasso: � 52,50 p/j

Zonder drukwerk, met uitsluitend het 'digitale' clubblad: �37,50p/j)

Bij niet automatische incasso: � 57,50p/jBij niet automatische incasso, met uitsluitend

het 'digitale' clubblad: � 42,50p/jContributie donateurs: � 30,00 p/j

buiten Nederland: op aanvraag.Tarieven advertenties: op aanvraag.

Automobielen: Cadillacs en LaSalles.IBAN: NL04INGB0007310062t.n.v. Cadillac Club Nederland

Bij elke betaling gaarne uw naam, adres en lidmaatschapnummer vermelden.

Opzeggingen uiterlijk vier weken voor het einde van het jaar doorgeven.

CadillacClub Nederland

4 van de redactie

6 verslag technische dag

9 evenementen

10 lady rose

13 ledennieuws

14 ardennen

16 delta tour

22 roll & rock

24 clc-vs corner

28 le musee de la nationale 7

30 meetings in en om hamburg

34 big meet

36 wouter's auto's

42 zeeland & friesland tours

49 moerdijks oldtimer festival

52 koninklijke cadillacs

55 vraag en aanbod

Bouwjaren voor 1961 Ton Christiaanse. tel: 030-2314451 Matern Harmsel. tel: 0546-454757

Eldorado’s van 1967-1978 Peter Onken. tel: 0251-248361 06-53287347

Bouwjaren 1961-1976 Koen Ongkiehong. tel: 070-3560035 06-24804408, [email protected]

Opgericht 7 januari 1990. Aangesloten bij de F.E.H.A.C. De CCN is gelieerd met de Amerikaanse Cadillac LaSalle Club. PO Box 360835 Columbus , OH 43236-0835 USA. www.cadillaclasalleclub.org | [email protected]

De Technische commissie:

INHOUD NUMMER 3 2014 JAARGANG 25

Cadillac Club NL | 3

De opkomsten bij de ritten in Zeeland en Friesland waren goed. We kregen hiervan twee uitgebreide verslagen van Ruud Gersons en Guus Volckman. Dat Peter en Tanja Wissekerke in de Zeelandrit voorop reden in hun witte Mercedes was op verzoek van Koen. Hij had hun gevraagd of zij een rit wilden organiseren wetende dat hun geschorste 1976 Coupe de Ville op LPG pas weer begin 2016 de weg op zal komen als hij 40 jaar wordt. Peter dacht dat het ongepast zou zijn om met een MB voorop te gaan rijden maar hopelijk is dat een stimulans voor andere leden om naar ritten te komen zonder Cadillac. Het gaat in de CCN niet alleen om Cadillacs maar ook om de gezelligheid en dat kan ook zonder Cadillac. Peter die vaak naar de druk bezochte MB-clubritten gaat vindt het veel gezelliger bij de CCN. Tijdens de voorbereiding van de Frieslandrit heeft Koen veel gemaild met Wouter van den Brand. Dit heeft geleid tot een lang en interessant verhaal waarin Wouter o.a. schrijft over de “Miljoenen” Cadillac, een Seville met 4,1 liter motor waarmee hij mogelijk een wereldrecord heeft gevestigd door er zoveel kilometers mee te rijden. We hopen dat zijn verhaal een inspiratie is voor leden om jongere Cadillacs te kopen. Ferry Balk mocht tijdens de Frieslandrit een stukje meerijden in de groene 1994 De Ville Concours die Wouter nu enkele jaren heeft. Hij was erg onder de indruk van dit model, wellicht een

opvolger voor zijn huidige Passat voor dagelijks gebruik, maar ze zijn hier zeldzaam. Wouter is op zoek naar lichtmetalen velgen voor zijn wagen, tips zijn welkom.Marco Verduijn heeft 2 mooie verhalen geschreven over zijn 1978 Coupe de Ville. Hij heeft een leuk plan om volgend jaar per Cadillac naar Schotland te gaan voor een Whisky tour, daarover meer in de volgende Standard.Koen bezocht autohistoricus Frans Vrijaldenhoven voor de tweede keer en doet verslag van de vooroorlogs Cadillacs van het koninklijk huis. We zijn begonnen met het maken van mooie foto’s tijdens de eerste ritten voor de CCN jubileumkalender voor volgend jaar. Heeft u mooie en scherpe digitale foto’s van uw Cadillac, stuur die dan naar de redactie zodat we daaruit kunnen selecteren.

Het is gelukt om de clubbladen vanaf het begin van de oprichting van de CCN in 1990 in PDF-formaat online te zetten. Dat was een flinke klus van meer dan 100 uur. Alleen nr 3 van 1992, nr 1 van 1995, nr 2 van 1995, nr. 1 van 2007 ontbreken. Als een van de leden die heeft zouden we die graag willen scannen. Het begon met zeer dunne clubbladen op A4 formaat. Het totaal aantal pagina’s van de 6 clubbladen van jaargang 1990 was praktisch net zoveel als dat van deze Standard. De 25 jaargangen bestaande uit 133 clubbladen hebben een omvang van ruim 5700 pagina’s. Veel clubbladen die oorspronkelijk in zwart wit werden uitgegeven zijn nu in kleur als PDF te bekijken. Als u geen inlogcodes heeft om het clubbladen archief te bekijken op de site kunt u die bij de redactie opvragen.

Van de Redactie

4 | No. 2 2014

RESTAURATIE, REPARATIE, ONDERHOUD, REVISIE EN ONDERDELEN

OLDTIMERS, KLASSIEKE EN MODERNE USA CARS

Energieweg 6 • 2404 HE Alphen a/d Rijn • The NetherlandsT +31 (0)172 53 20 40 • M +31 (0)6 290 98 063 • [email protected]

www.classiccarexpert.nl


Technische Dag Classic Car Expert 19 APRIL

Nog niet eerder had ik een technische dag bezocht. Op aanraden van Koen ging ik mee, dan kon ik meteen al mijn vragen over onze nieuwe Cadillac CTS uit 2003 afvuren en Ruben zou ook de historie uitlezen. Het thema was motoren, maar je kon eigenlijk al je “technische problemen” kwijt. Bovendien had Koen lekker hazelnootgebak van Maison Kelder gekocht om te trakteren op deze dag. In Den Haag is Maison Kelder een begrip voor de lekkerste taartjes, dus reden te meer om mee te gaan.We waren niet de eersten die in Alphen aan den Rijn bij de garage van Ruben arriveerden, de Cadillac de Ville convertible van William Damen uit Silvolde stond al voor de deur. Robert Joosten uit Varik en zijn vader kwamen net aanrijden met hun 1968 Coupe de Ville en even later kwam ook Ferry Balk met zijn gerestaureerde Sedan de Ville uit 1968. Dus waren er 3 Cadillacs uit 1968 gekomen. Wat me meteen opviel, was dat de hele garage zo schoon en netjes was. Geen spetje olie op de vloer, gereedschapskasten netjes en helemaal compleet. Ruben vertelde dat hij eigenlijk altijd netjes is. “Natuurlijk mors

je wel eens olie maar als je het meteen opveegt van de vloer, blijft het schoon. En ik wil niet als ik een sleutel nodig heb, misgrijpen in de gereedschapslade. Alles moet na gebruik terug waar het hoort. Mijn garage moet uitstralen zoals ik zelf het liefst werk: netjes”, aldus Ruben.Leuke auto’s had Ruben staan. De merken zijn me ontschoten. Ik dacht een T-bird in een bijzonder warme rode/oranje kleur. Een cabriolet met een hardtop maar je hebt wel twee man nodig om het dakje te demonteren. Dit moet je dus doen voordat je weggaat en er zeker van zijn dat het niet gaat regenen…..Het thema voor de dag was de motor. Koen had een power point presentatie gemaakt.Ruben had diverse motordelen op de werkbank liggen zoals koppen waarbij hij aangaf wat er zoals kapot kon gaan. Verder welke fouten gemaakt konden worden bij de montage zoals bijv. foutief monteren van zuigerveren. Er lag een Cadillac V8 motor die uit een tank kwam en de motor op een van de foto’s die in een steun gemonteerd was en rondgedraaid kon worden was

van een jaren vijftig Buick. Deze motor stond bekend als “Nailhead” omdat de kleppen verticaal stonden en niet onder een hoek zoals gebruikelijk was en klein waren. Vandaar dat ze met nails (spijkers) vergeleken werden.De eerste Cadillac die op de brug ging was van Sjaak Poot met de 6 liter V6/8/4 motor. Deze motoren zijn direct herkenbaar aan de hoge kleppendeksels. Ik had er nog nooit van gehoord maar in 1981 zat er een sensor op de motor en die schakelde dan 2 of 4 cilinders uit. Aan elke kant 1 cilinder om zo de brandstof te besparen. Dus van 8 cilinders naar 6 en dan naar 4 cilinders. Maar dat trapsgewijs uitschakelen van de twee cilinders verliep niet helemaal geruisloos en daarom waren de sensors losgekoppeld.Een poging van General Motors om een zuinige motor te introduceren door middel van cilinderuitschakeling was op zich een prachtig idee. Als de motor draait bij lichte belasting, is het logisch om onnodige cilinders uit te schakelen om brandstof te besparen, zoals het uitschakelen van lampen in ongebruikte ruimtes. Tegenwoordig is cilinderuitschakeling perfect geregeld,

6 | No. 2 2014

The Standard by Lina Geeve

dankzij het gebruik van geavanceerde motor managementsystemen. Maar in 1981 was dit alles nog zo goed als onbekend. GM verdient respect voor haar poging, maar schoot zichzelf in eigen voet door het concept onvoldoende te laten uitkristalliseren. De V-8-6-4 was de Titanic van GM’s motorenprogramma. De auto bokte en schokte. De eigenaren werden gek van de bijgeluiden en verloren vermogen op de gekste momenten totdat men in wanhoop het systeem los koppelde. Cadillac verloor heel veel klanten door deze technische miskleun. Het grootste probleem zat in de solenoids (magneetspoelen) die matig tot helemaal niet functioneerden. Het laatste doodsteek was de zéér geringe winst. De V8 was van zichzelf te groot en te zwaar, zodat het brandstofverbruik nog steeds te hoog was. Daarbij kwamen de hoge kosten voor de reparaties onder garantie en overige onderhoud.Sjaak Poot is van plan om zijn prachtige witte Eldorado te verkopen.Gerard Gaanderse die naar de TD was gekomen om zijn zwarte Fleetwood op te halen was zeer geïnteresseerd en maakte een proefrit met de Eldo. Ruben heeft de motor van het linker ventilatieraampje vervangen van de Fleetwood.

Buiten stond de Freightliner van Leonard Griffioen uit Waarder. Een soort SRV

wagen van vroeger maar dan gevuld met gereedschappen voor garagehouders. Leonard is franchise nemer van Snap On. Dat was spectaculair om te zien. Leonard rijdt dus de garagebedrijven af met de vraag of ze nog gereedschappen nodig hebben, en die dus direct kan leveren. Grappig om te horen dat Snap On in 1920 is gestart door 1 man. Die vond het steeds meesjouwen van zijn gereedschappen erg zwaar bedacht dat het toch wel anders moest kunnen. Hij is de uitvinder van het systeem van het loskoppelen van de houder en kopstukken. Dat scheelt enorm in gewicht. Trots op zijn uitvinding ging hij de fabrikanten af. Maar die zagen dat door zijn uitvinding de staalverkoop enorm zou dalen en wilden niet meewerken aan zijn uitvinding. Hij is dan uiteindelijk zelf gestart en eigenlijk ken ik bijna geen ander gereedschap dan dat systeem. Nu is het een topmerk geworden en over de hele wereld bekend. De lunch was goed verzorgd met o.a. warme snacks.Tomas Fransen was aanwezig met een zwarte Eldorado cabriolet uit 1973. Koen kon hem tips geven en vond de oorzaak van de lekkage in de achterbak. De watergoot bleek niet goed vast te zitten en dat kon verholpen worden door de stalen stang die in de goot zit goed vast te zetten in de klemmen. Verder bleek er speling te zitten in de koppeling van de rechter aandrijfas die aan vervanging toe was.

Leden gaven elkaar tips. Marco Verduijn was met zijn 1978 Coupe gekomen met de door Multinal Amsterdam Sloterdijk verchoomde achterbumper en deur-klinken. Handig voor Henny Crama die overweegt om de bumpers van zijn 1976 Eldorado te laten verchromen.Tegenover de garage van Ruben zit een hele grote Kringloopwinkel. Mijn inrichting van mijn huis komt voor een groot deel uit Kringloopwinkels. Heerlijk vind ik het neuzen in die “afgedankte” spulletjes en ik kon niet laten daar ook even binnen te wippen. Nog nooit zo’n grote Kringloopwinkel gezien. Ik zag een heel leuke 60-er jaren ronde eettafel staan met wel liefst 8 stoelen, in zeer goede staat. Het was maar goed dat ik het niet kon kopen, want daar werd gewerkt met een soort veilingsysteem. Je kon schriftelijk een bod uitbrengen, en het hoogste bod werd na 1 week bepaald. Eigenlijk een soort Marktplaats binnen de kringloopwinkels. Na een uurtje weer teruggekeerd naar de garage van Ruben, en daar gaf Sjaak van Aalst een presentatie over roestbestrijding. Een Anti-Roest Behandeling begint met een carrosserie keuring. Tijdens deze inspectie wordt de aanwezige roest en de oorzaak hiervan beoordeeld. Voor de gesloten holle onderdelen wordt een endoscoop gebruikt om de staat van de chassisbalken, deuren en dergelijke te zien. Dan volgt een advies op maat en prijsopgave voor een


The Standard by Lina Geeve

Dinitrol behandeling en/of restauratie. De behandeling bestaat uit vier stappen en verschillenden Dinitrol produkten die door Sjaak werden toegelicht. In een demonstratie klemde hij 2 plaatjes staal strak tegen elkaar aan met tangen en spoot de randen in met Dinitrol ML. Aan het eind van zijn voordracht maakte hij de tangen los en toonde hoe ver de ML tussen de platen was ingedrongen. ML heeft een bijzonder hoog penetratievermogen. Door de capillaire werking kan het ook in de kleinste haarscheurtjes en tussenruimten binnendringen.Op de site www.sjaakvanaalst.nl valt meer te lezen over de 4 stappen: reinigen, roest stoppende behandeling, wax behandeling en onderzijde behandeling.De aanleiding voor deze technische dag was het probleem met de gereviseerde motor in de 1969 de Ville convertible van Jaap Teeuwen. Na de inbouw bleek dat de hoofdproblemen die de vorige motor had, namelijk trillingen, niet volledig verdwenen waren. Het was een in Amerika gereviseerd blok waarvan een kop niet goed was vastgezet. De installateur kreeg als garantie van leverancier wel een nieuwe koppakking maar de motor ging niet beter lopen nadat de kop goed was vast gezet.

Systematisch werden andere mogelijke oorzaken van de trillingen onderzocht zoals de visceuze koppeling tussen de waterpomp en de ventilator vin, de harmonic balancer, het vliegwiel, de cardanas, het differentieel en nog veel meer. De installateur die het blok inbouwde heeft het probleem van de trillingen wel iets kunnen verminderen maar Jaap had op een beter resultaat gehoopt nadat hij fors had betaald. Na de inbouw en al het gezoek en gesleutel was de conclusie van de installateur dat hij nooit meer een revisieblok onder garantie zou gaan inbouwen. Veel uren heeft hij niet in rekening gebracht. Op deze dag is de Cadillac onderzocht op de brug maar Ruben en de aanwezigen konden geen verklaring vinden voor de trillingen. Op zich liep de motor aardig. Door de achteras op steunen te zetten konden de wielen en de cardanas vrij draaien. Het linker achterwiel maakte in vrijloop wel wat lawaai maar dat gaf waarschijnlijk geen trillingen.Aan het einde van de dag zijn Ruben, Jaap , Ferry en Koen nog gaan rijden om de trillingen te beoordelen. Advies van Ruben is om eerst eens 2 oude banden te vernieuwen. Verder is het idee om er een set wielen op te zetten waarvan zeker is dat deze goed zijn. Dus moeten de velgen perfect recht zijn, de banden

volledig rond zijn en alles in balans zijn. De vraag is alleen waar je zo’n set van 4 wielen vandaan haalt gezien het feit dat praktisch alle Cadillacs wel wat trillingen hebben. Verder is een idee van Koen om contact op te nemen met de afdeling voertuigtechniek van de HAN, Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Misschien een leuk thema voor onderzoek voor een student. Fer denkt dat het interessant is om eens een technische dag te organiseren die in het teken staat van velgen en banden.Jammer dat Hans van Deijzen pech kreeg met zijn 1960 Sedan. Daar was een vriesplug uit het blok los geraakt zodat alle koelvloeistof op straat kwam. Hij had de Cadillacs van Koen en Robert Joosten willen taxeren maar dat ging helaas niet door.Een paar weken later is Hans naar Den Haag gereden met zijn sedan en heeft de Cadillac van Koen getaxeerd. Al met al een heel leerzame en gezellige dag en de volgende keer zal ik zeker weer komen.

LINA GEEVE

8 | No. 2 2014

eVenementenZaterdag 26 juli: Midden LimburgritGeorganiseerd door Jos Heemels en zijn vader Jan Heemels uit Herkenbosch.Rond 12.00 uur verzamelen bij het lommerrijke kasteel Daelenbroeck in Herkenbosch. Aldaar koffie met Limburgse vlaa. Om 14.00 uur vertrek voor een rit door het mooie Midden-Limburg, met een tussenstop in Kessel-Eik met een mooi uitzicht op de Maas. Rond 17:00 uur aankomst bij kasteel Daelenbroeck waar om 18.00 uur meegedaan kan worden aan het diner (ca. � 20 per persoon) Om 19.30 uur gezamenlijk vertrek naar Retailpark Roermond, alwaar samenkomst voor avondcruise. 21:15 uur Cruise naar Open Air Cinema Horn. Om 22:00 uur is er een filmvoorstelling in deze Drive In Bioscoop: ‘Christine’, compleet ouderwets met soda’s en popcorn! Aanmelden en informatie bij Jos Heemels: [email protected] of 0475 - 53 44 38

Zondag 7 september: Wijnroute in de Achterhoek Georganiseerd door Bastiaan de Vries.Om 12.00 uur verzamelen bij bungalowpark ‘Stoombroek’ te Braamt (Vlak bij Doetinchem), Adres: Landweerswal 2, 7047 CE Braamt. Er is daar een restaurant, waar op eigen kosten geluncht kan worden.De rit begint om 12.30 uur en heeft verschillende tussenstops voor het maken van foto’s voor de jubileum kalender zoals bij Hotel Montferland en in ’s Heerenberg en een rondleiding in Kasteel Huis ten Bergh, www.huisbergh.nl.De totale rit is ca. 45 km lang. Om 16.00 uur een BBQ of buffet, afhankelijk van het weer, en een wijnproeverij op Landgoed Montferland, www.landgoedmontferland.nl. De eigen bijdrage voor de rit en bezoek aan Huis ten Bergh � 7,50 euro p.p.De wijnproeverij en buffet met dessert

is geheel voor eigen rekening � 54 euro p.p. Graag aanmelden voor 1 augustus bij Bastiaan de Vries, [email protected] of 020 – 4682497. Tijdens de CCN-ritten worden foto’s gemaakt voor de jubileum kalender van de CCN voor.

WILT U EEN RIT OF TECHNISCHE DAG ORGANISEREN NEEM DAN CONTACT OP MET:[email protected] OF [email protected] Oktober Snertrit van de Tielse Oldtimer Clubinfo of voor het opgeven voor email [email protected] of tel 0344-603527 06-53830785Verzamelen tussen 10.00 uur en 11.00 uur in het Dorpshuis te Wadenoyen, adres Lingedijk 55, 4014 MC (parkeerterrein bij Chinees restaurant de Lelie).


Na diverse keren de USA te hebben bezocht o.a. 2 keer 6 weken met een camper ben ik geïnfecteerd geraakt met het USA auto syndroom. Het heeft mij niet meer los gelaten en lange tijd ben ik op zoek geweest naar de voor mij geschikte USA oldtimer. Via de autosite Marktplaats ben ik een verkoopadvertentie tegen gekomen van een felrode Cadillac Coupe de Ville uit 1978 met wit dakje.

Na lang wikken en wegen heb ik contact gezocht met de vorige eigenaar en bleek dat de auto nog te koop stond in het plaatsje Wijhe vlakbij Hardenberg. Begin juni 2013 ben ik samen met mijn vrouw afgereisd naar Wijhe, toch wel met gemengde gevoelens. We hadden intussen al een hoop scrap gezien en veel kilometers gemaakt voor noppes.

Daar aangekomen zag ik de Cadillac al

staan, gepoetst en wel hij zag er prachtig uit en meteen dacht ik dit wordt hem. Uiteraard eerst even een eind gereden. Er was een constant getik te horen maar dat was een kleinigheid. Van een van de wieldoppen zat een spaakje los, zo verholpen.

Het was duidelijk een goed onderhouden auto. Later moest er nog wel wat aan gebeuren naar mijn smaak uiteraard. De koop was binnen 5 minuten beklonken met handjeklap en de prijs was behoorlijk naar beneden bijgesteld.

15 juni 2013 het was zover met de trein naar Wijhe samen met een vriend de auto opgehaald. Wat een beleving dat je nu eindelijk zelf zo’n Cadillac uit 1978 voor jezelf hebt. Na de aanschaf wist ik nu ook hoeveel benzine er getankt moest gaan worden 90 liter volle tank maar dat weet je van zo’n auto. Na in IJmuiden te zijn aangekomen is

de Cadillac naar zijn nieuwe onderkomen gereden, een stalling in Oud-IJmuiden een voormalig camper verhuurbedrijf zo’n 15 min van mijn huis vandaan. Nadat de euforie een beetje geluwd was heb ik de Cadillac later nog eens goed geïnspecteerd en heb ik als eerste opknappunt de 2 kapjes van de interieurverlichting achterin vervangen, de vorige waren helemaal verbrokkeld. Ik had ze al van tevoren via Ebay besteld.

Aan beide kanten links en rechts achter waren de kunststof fillers behoorlijk aangetast en slecht aan elkaar geplakte brokjes en stukjes. Ook de kunststof delen links en rechtsachter onder de trunk en onderlangs de kentekenplaat waren in slechte staat. Aan beide kanten van de portieren waren de sierlijsten beschadigd het leek op een vroegere inbraakpoging. De kunststof rear fillers plus de andere kunststof delen en andere sierlijsten heb ik later bij Koen besteld, inmiddels was ik ook lid geworden van de Cadillac Club Nederland.

Lady Rose

10 | No. 2 2014

The Standard by Leo de Wit

Bij verdere controle bleek o.a. de roest aan de zijkant van de motorkap rechtsvoor vrij ernstig te zijn. Ik had wel wat roesplekjes gezien maar wist niet dat het toch wel serieus was.Ik heb toen besloten direct de roest te gaan aanpakken voordat het helemaal niet meer te doen was. Omdat ik geen kleurnummer meer had heb ik eerst de volgende eigenaar gebeld of die het nummer had, helaas niet dus. Gelukkig via via ben ik in Haarlem terecht gekomen bij de firma Ten Wolde (die als specialisatie heeft het nemen van kleurmonster van auto’s). Daar kon ik een spuitbus met de goede kleur autolak laten maken.

Enfin na 2 dagen alle roest weg gehaald, gaten dicht geplamuurd, geschuurd en behandeld met antiroest, nieuwe lak en blanke lak was het resultaat zeer bevredigend de foto’s spreken voor zich.Niet veel later heb ik voor mijn verzekering mijn auto laten taxeren bij Van Deijzen taxaties te Aalsmeer die toen al constateerde dat mijn verlichting niet helemaal correct was.

Op de terugweg naar huis na de taxatie ter hoogte van Hoofddorp leek mijn auto op een rijdende kermisattractie. Erg leuk behalve voor oom agent die mij op de randweg Haarlem aanhield. Ik had mazzel en mocht door rijden maar linéa recta naar de stalling.

Inmiddels had ik contact gezocht met Peter Onken van Katella te Beverwijk om de verlichting na te kijken. Na controle bleek mijn groot licht schakelaar bijna doorgebrand en was er nog wel meer aan de hand.

De auto heeft een week bij Katella gestaan. Na zo’n 15 meter oude kabel leukoplast kroonsteentjes muizenkeutels te hebben verwijderd, nieuwe bekabeling, koplampen van deze tijd en een nieuwe grootlicht schakelaar is alles helemaal in orde gekomen.

Na de reparatie van de verlichting (eind september 2013) ben ik samen met Ronald Blazer in IJmuiden (zit al 35 jaar in de USA cars) begonnen met een algehele check van de motor remmen en aandrijving. Ronald heeft een huis met garage onder zijn woning en er kunnen 2 auto’s staan. Verders is hij drag race specialist en is hij in het bezit van een Chevrolet Monte Carlo en een grijze Plymouth, beide racekanonnen. Voor op de weg de Plymouth en de Monte Carlo voor op de weg en het circuit. Daarnaast is hij samen met vrienden een echte drag racer aan het bouwen geschat aantal pk’s 2400. Op een van de foto’s een impressie van de volledig nieuwe motor van de Monte Carlo.De eerste prioriteit waren de remmen. Na demontage van beide achter remmen (trommelremmen) bleken deze in prima staat. Schoonmaken met aceton volstond.De voorremmen was andere koek na demontage bleken er nieuwe remblokken nodig en zijn deze er op gemonteerd. De volgende stap was het openen van het cardan en demontage van beide

steekassen. Er bleek toch wel slijtage te zijn. Beide kanten waren op het lagerpunt aardig ingesleten. Ik heb toen besloten en op advies van Ronald en om alle ellende voor te zijn 2 nieuwe steekassen te bestellen. Vervolgens is gedurende de eerste 2 weken van oktober de motor gecheckt. Na het plaatsen van een nieuwe rotorkap nieuwe bougiekabels en het beter op tijd zetten van de motor draaide deze al heel wat beter. De volgende fase 3e week oktober is het controleren van de druk in de cilinders die bleken gemiddeld 8,7 tot 9,0 bar, dus goed. Ook de bougies zijn nog prima en niet ingebrand of vet.Nieuwe olie, nieuw oliefilter, nieuw luchtfilter en 19 liter koelvloeistof later draait de motor prima en nergens lekkage. Zoals op de foto te zien zijn inmiddels de achterlichten verwijderd plus lijsten/houder en gaan ook de oude plastic delen er af. Inmiddels is ook gelijk maar de achterbumper eraf gehaald en de portier grepen i.v.m. verchromen als je toch bezig bent....

De foto’s geven de impressie van de gestripte achterkant van de inmiddels tot "Lady Rose" gedoopte Cadillac eigenlijk met de "rokken omhoog".De bumper plus achterlichthouder/lijsten en portiergrepen zijn toen naar een verchromer gebracht locatie Multinal Amsterdam Sloterdijk (vragen naar Jelle Hoekstra die is de specialist daar).



Nog een grote klus voor dit jaar 2014 lag er nog in het verschiet, het plaatsen van 2 nieuwe steekassen. De steekassen zijn lange tijd onderweg geweest zeker 4 maanden maar goed ze waren op tijd er stond een lange rit naar de Ardennen in de planning.Het plaatsen van de steekassen zou zo "gepiept" zijn ware het niet dat ook dit toch ook even tegen zat. Het is bekend dat veel nieuwe onderdelen van uit de USA vaak net niet helemaal passen en dat er altijd wat gedaan moet worden om het passend te maken zo ook met de rechter steekas.Om de borgpen in het cardan t.o.v. de tandwielen goed op zijn plaats te laten vallen moest er aan het eind van de steekas toch een paar millimeter worden weg geslepen.Uiteindelijk na veel passen en meten kwam het spul op zijn plek, inmiddels ging er in een tijdsbestek van 4 maanden voor de 6e keer nieuwe olie in het cardan, die is nu wel goed schoon gespoeld er was trouwens geen sprake van enig ijzer schraapsel goed teken. Ook zijn er nieuwe lagers en pakkingen geplaatst. Inmiddels is het maart 2014 en op een mooie dag na "Lady Rose" goed in de was gezet te hebben wil ik de gebarsten verf op de nieuwe rear-fillers over gaan spuiten.

Nou deze mooie dag eindigde dus dramatisch. Wat is er gebeurd? Hoogst waarschijnlijk heeft er een chemische reactie plaats gevonden waardoor alle verf begon te bubbelen. Ik dacht dat ik gek werd, het zag er niet uit. Ik had er vreselijk de ziekte in en liet de verf maar drogen. De week er op ben ik naar 3 verschillende schadereparatie bedrijven geweest voor informatie wat nu te doen.

Tja dus alles maar weer helemaal kaal maken en vervolgens met een goede kunststof primer 2 lagen tussen de lagen goed laten drogen m.b.v. haardroger dan 3 lagen kleur lak en na elke laag weer drogen met de haardroger en dan 2 lagen blanke lak ook weer tussen elke laag laten drogen.Zo gezegd zo gedaan nieuwe verf gehaald en samen met Willem de plaatwerker een goede lak spuiter zou het dan verder af gaan maken. Ik kom 2 dagen later kijken en ik werd al voorzichtig opgewacht en ik moest vooral niet schrikken. Nou ik schrok mij eigen wezenloos "ORANJE" i.p.v. rood eerst dacht ik nog dat het de primer was, nee dit was de kleur lak. Kortom bij Ten Wolde in Haarlem hebben ze mij een spuitbus mee gegeven met de kleur van een andere auto.Nog diezelfde middag ben ik naar Ten Wolde gegaan om verhaal te halen. Die zaten er behoorlijk mee in hun maag maar goed ik kreeg nu gratis de goede kleur mee. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en kon ik vlak voor de eerste rondrit van ons in Tiel afgelopen april met een Cadillac rijden met dezelfde kleur.

Tijdens de schorsing periode heb ik ook niet echt stil gezeten. Na een redelijke tijd zoeken heb ik via de site hubcap.com (USA) 4 gerestaureerde wieldoppen besteld en waren deze na 2 weken al in huis.

De nieuwe kunststof delen voor rondom de nummerplaat en onder de kofferdeksel besteld via Koen zijn deels bij een autospuiterij en deels door mijzelf in de kleur van de auto gespoten en het resultaat was netjes.

Verders was het nu nog wachten totdat de chromen delen van de achterbumper sierlijsten en deurgrepen klaar waren en dit kon wel enige tijd duren en het is uiteindelijk 3,5 maand geworden.

Eindelijk konden eind februari 2014 de vers verchroomde bumperdelen gemonteerd worden. Samen met Ronald Blazer (man met groene sweater) en Willem, een heel goede autoplaatwerker/lakspuiter, zijn we van start gegaan. Willem kreeg nog even de scherpe punt van de achterklep rechtsachter tegen zijn hoofd aan vandaar de snee op zijn hoofd. Al met al verkeken we ons toch even op de klus i.p.v. "Effe een paar uurtjes" werd het een hele dag vooral de aansluiting van de achterlichtlijsten aan beide kanten moest exact gelijk zijn en dat ging niet lekker. 3 keer het hele spul er weer af en er weer op. Tja dit ging niet zonder gevolgen, aan beide kanten begon de nieuwe verf op de kunststof delen te barsten ik was daar ziek van. Het punt is dat de originele kunststofdelen veel buigzamer zijn dan de replica’s die veel harder zijn. Ook de binnenmantel is anders afgewerkt dan het origineel. Het zag er naar uit dat zeker aan de linkerkant het deel geheel opnieuw zou moeten worden overgespoten. Er zit een foto tussen dat het wiel er af is i.v.m. een lekkend ventiel, dat was bij garage Albatros IJmuiden (binnenkort ga ik heen om de auto te laten uitlijnen en balanceren). Inmiddels is er een nieuwe expansietank voor de koelvloeistof geplaatst een gebruikte maar eentje die niet lek was.

Komende week wordt de eight-track radio vervangen (hij gaat zeker niet weg) voor een nieuwe retro-look radio.

12 | No. 2 2014

LedennieuwsDe CCN heet de volgende leden van harte welkom.

1313 Tomas Fransen 1973 Eldorado conv. Edenville 8 1103 AJ Amsterdam

06 - 48 93 54 16 [email protected]

1314 Mike Pronk 1958 Sedan de Ville Nieuwe Wetering 183

3194 TB Hoogvliet


1315 Jelle de Gee donateur Wagenstraat 3A 1017 CZ Amsterdam


1316 Klaas van Dunschoten 1959 Fleetwood Veenestraat 32 3751 GH Bunschoten


1317 Jan Edam 2008 SRX Flint 5 2033 CS Haarlem

06 - 51 75 83 63 023 - 53 33 328 [email protected]

1318 Rody van der Steen 1978 Coupe de Ville Leliestraat 12 3314 ZN Dordrecht


1319 Ties Aalbers donateur Scheivoor 8 6744 WD Ederveen


Opzeggingen:

992 R. Kuper

746 R. Vermeire (verkoop Cadillac)

1084 C.J. v.d. Laan

1201 T. Weijermars

1226 B. Speerstra

1257 A. Hahn (verkoop Cadillac)

1259 F. v.d. Berg

1313 1314

1318


Na zondag 27 april helemaal weg gehoosd te zijn op Zandvoort American Day zijn we jawel met droog weer de volgende dag ’s ochtends 10.00 uur na de files vanuit IJmuiden vertrokken richting Marcourt en Ardennes richting ons hotel afstand 350 km.Wat ons opviel was het toch nog grote aantal vakantiegangers die op deze dag ook richting het zuiden onderweg waren. De meeste parkeerplaatsen langs de snelweg zaten tjokvol maar ja een sanitaire stop moet toch ook af en toe en altijd zijn er leuke positieve reacties op de auto, ook op de snelweg duimpje omhoog of naast je blijven rijden en natuurlijk altijd de bekende vraag "hoeveel verbruikt ie nou?" tja niet zuinig maar dat is bekend.

Bij Weert zijn wij afgeslagen op weg naar een supermarkt voor wat lekkere broodjes beleg etc, etc, en daarna door richting Maastricht.Vlak na Weert kreeg ik een rood floers voor mijn ogen, een acuut "ik wil nu van de snelweg syndroom". Gelukkig kon de Tom Tom ook de weg aangeven met "vermijd alle snelwegen" heel fijn.

En zo werd het 13.30, de lunchstop brak aan stoelen er uit tafeltje uitgeklapt en aan de dis. Maar ja het was niet echt stil, vliegtuigen

vlogen zowat het brood van mijn bord af en ja hoe kon het ook weer, we stonden nog net niet op de start en landingsbaan van Maastricht Airport.

Na de lunch zijn wij verder afgedaald richting Ardennen via heel leuke pittoreske dorpjes, stille landerijen een prachtige route en geen snelweg geraas. Op een gegeven moment merkte je dat je in het gebied kwam waar destijds het Ardennenoffensief is uitgevochten (14 december 1944 tot 15 januari 1945). Regelmatig op de kruispunten oud Amerikaans militair materieel, tanks, geschutkoepels van tanks en veldgeschut. Ook regelmatig een aanwijzing naar de ere begraafplaatsen waar ik later nog wat meer over vertel. Ik had thuis al het idee opgevat om via Luxemburg te gaan rijden, dat is een klein stukje om maar ja de benzineprijs is toch wel heel aantrekkelijk om maar even aan te geven � 1,39- voor een liter super plus 98 � 1,29- voor een liter euro 95. Rond 17.15 waren we aangeland in Trois Vierges een 20 tal kilometers in Luxemburg.

De Cadillac "Lady Rose" reed prima. Toch heb ik met het stijgen van de wegen en dalen behoudend gereden en niet op de max het is toch allemaal bijna 40 jaar oud. Het viel mij wel op dat onze Belgische vrienden dit niet konden waarderen, ze rijden agressief. Op de meeste 2-baans wegen mag 90 km

per uur worden gereden maar in de meeste gevallen is dat puur suicide en ik deed het al helemaal niet. Na de tankstop en wat geshopt te hebben door naar het hotel waar we rond 18.30 aankwamen. Het hotel (en niet om reclame te maken) is echt een aanrader "Auberge La Grande Cure", ik had het via "Pharos" reizen geboekt. De volgende ochtend 28 april, na een goed

ontbijt zijn we via een mooie route naar Bastogne gereden voor een bezoek aan het Memorial Museum m.b.t. het Ardennen offensief en het gehele verloop van de 2e wereldoorlog van aanvang tot einde.De route bevatte behoorlijk veel hellingen en ook zoveel diepe dalen dus de Cadillac moest er aardig aan scheuren. Na ons bezoek van een paar uur en dat heb je toch echt wel nodig, kwamen wij bij het parkeerterrein aan en tot onze schrik lag er een plasje met vloeistof rechts voor net na het voorwiel.OK geen paniek eerst even bepalen wat het was en het bleek om koelvloeistof te gaan.Bij nader onderzoek bleek dat het expansievaatje een lek vertoonde net onder het bevestigingsgedeelte. De koelvloeistof stroomde er niet uit maar tja het bleef een aandachtspunt.

Het museum is recent volledig gemodern-iseerd en is zeker een bezoek waard. Ook het Memorial zelf werd gerestaureerd.

Trip naar de Ardennen

14 | No. 2 2014

The Standard by Marco Verduijn

Vanuit Bastogne zijn wij terug gereden naar La Roche en Ardenne. Een leuk middeleeuws plaatsje met fijne dromerige terrasjes aan de rivier de Ourthe en uitstekend smakend La chouffe Brune (bier).‘s Avonds hebben wij in een klein restaurantje gegeten op z’n Belgisch en lekker.

Na aankomst weer in het hotel en na het afkoelen van de motor heb ik het koelwaterniveau gecontroleerd en dat was goed, ook de lekkage bleef (gelukkig) beperkt tot wat druppeltjes. Ook geen afwijkend hoog olieverbruik. Na enkele Irish Coffees/witte wijn in het hotel begonnen onze oren te zakken en dus te kooi.

Na het relaxgedeelte op de ochtend van de 30e April zijn wij via een autoroutekaartje van het hotel afgereisd naar Durbuy. Durbuy is het oudste stadje van België en dat is ook te zien aan de middeleeuwse huizen straten, een erg toeristisch plaatsje, je brak je nek over de Japanners.

Vandaar rustig rijdend naar Vicenze waar wij een klooster hebben bezocht.

De route heeft ons vervolgens bij een Engelse ere begraafplaats doen belanden. Het valt mij ook steeds op (ook bij andere ere begraafplaatsen) hoe jong die jongens allemaal waren op het tijdstip dat zij zijn gesneuveld voor onze vrijheid!! Zo’n 90% tussen 18 en 25 jaar. Heel veel behoorden bij de Royal Air Force en een aantal bij de Gunners Schots Wales overal vandaan.Opvallend was dat er een oorlogs-correspondent tussen lag, op de leeftijd van 54 jaar gesneuveld maart 1945. Heel stil zijn wij weer terug gereden naar La Roche en Ardenne. Wij hebben al een paar ere begraafplaatsen bezocht en iedere keer raak je diep onder de indruk van al die rijenwitte kruizen. Na aankomst in La Roche en Ardenne even het koelwaterniveau inspecteren. Gelukkig niks aan het handje ondanks weer wat gedruppel.

De volgende ochtend na een gebroken nacht, waarom volgt zo, even relaxen. Het hotel beschikt over een goed wellness gedeelte gelegen op een hoger gedeelte met mooi uitzicht over de vallei. Waarom gebroken nacht? Om 03.30 schrok ik wakker en ik was vergeten de massaknop van de accu uit te zetten. De massaknop is gemonteerd op de accu om bij langere periodes van stilstand (schorsen) de leegloop van de accu te voorkomen.Dus ik om 03.40 in slaaptenue over het knerpend grindpad naar de auto. Motorkap open massaknop op uit en motorkap dicht maar dit ging niet zo "zachtjes". Ik weer terug en jawel ik had de code om via de achterdeur naar binnen te komen niet bij mij hoe handig ook weer.

Gelukkig voor mij maar niet voor de vrouwelijke eigenaar (die was namelijk wakker geworden door de klap van motorkap) deed deze het licht aan en zag mij daar heel zielig staan en kon ik na een excuus van mijn kant het bed weer opzoeken.

Helaas, 1 mei moesten wij weer terug. Maar we hadden de hele dag en je bent binnen 3,5 uur terug dus hadden we gehoord dat er in een klein plaatsje een zogenaamde "brocante" was, oftewel rommelmarkt. Wij er heen totdat we op een landweggetje midden in een weiland aan moesten sluiten in de parkeer rij. Gelukkig kon ik de Cadillac redelijk kwijt al moest ik uitstappen en meteen tot mijn enkels in de modder. Na de rommelmarkt een benzine stop in Trois Vierges Luxembourg en na controle koelwater/oliepeil, alles goed, zijn wij letterlijk via Luik naar Weert gespoeld vanwege de vele regenval. Na een goede wok maaltijd in Weert en tot de conclusie gekomen dat we toch een waterlek hadden bij het voorraam, zijn wij weer in IJmuiden aangekomen.

De Cadillac heeft prima gepresteerd en was een testcase voor de rit naar Oostenrijk Kremsmunster aankomende augustus 2014.De expansietank is vervangen en een Retroradio voor toch wat meer muziek dan de Beach Boys op de eight-trackspeler en alleen Hollands FM wordt binnenkort gemonteerd.


The Standard by Marco Verduijn

16 | No. 2 2014


18 | No. 2 2014


20 | No. 2 2014


22 | No. 2 2014

The Standard by Henny Crama

RoLL & Rock

Het is al weer 2 maanden geleden dat Pietersen op 6 april voor de derde maal ROLL & ROCK organiseerde. Dit evenement begint al aardig wat bekendheid te krijgen wat bleek uit de grote opkomst van Amerikaanse auto liefhebbers en Harley rijders. Publiek om al dit schoons te bewonderen was er ook in overvloed. Hierbij zat het weer gelukkig mee. De weersverwachtingen waren eerder minder rooskleurig voorspeld.

Pietersen heeft zijn showroom en werkplaats aan de Waalhaven ZZ 6 in Rotterdam (haven 2248) Hier is veel moois te bewonderen, zoals de nieuwe Cadillacs, Chevrolets, Buicks en Fords. De Harley liefhebber komt hier ook ruim aan zijn trekken met een scala aan Harley modellen. Voor jong gebruikte Amerikanen kun je ook goed terecht bij Pietersen. Zelf heb ik er een Buick Enclave gekocht, later meer hierover.

De dag begon om 8.30 uur voor de motorrijders met een ontbijt en koffie, om 10 uur startte de tocht van 100 km. Er waren 125 motoren die mee reden, dit hadden er makkelijk meer kunnen zijn maar de organisatie vond dit aantal genoeg. Onderweg werd de inwendige mens niet vergeten en was er tussen de middag een versnapering.Het goede doel wordt hierbij niet vergeten. Van de 10 euro inschrijfgeld ging 6,75 naar stichting DaDa, die knuffels uitdelen op de kinderafdelingen van de Rotterdamse ziekenhuizen.

Om 11 uur was een ieder welkom die in het bezit is van een Amerikaan, als je je hiervoor van te voren had ingeschreven kon je je wagen parkeren in de speciaal gereserveerde parkeer garage voor de deur aan de haven. 2 Muntjes voor een consumptie waren hierbij inbegrepen.

De Heartbeat Corvette Club was uitgenodigd om met zo veel mogelijk leden te komen.

Hieraan was gehoor gegeven aan het feit dat er veel mooie Corvettes waren te zien. Er waren al ver van te voren 70 inschrijvingen en ik denk dat op de dag zelf de 100 wel is gehaald. Modellen vanaf de jaren 50 tot de huidige nieuwe modellen waren aanwezig. Als je ze dan zo allemaal bij elkaar ziet staan blijven de oudjes toch het mooist. Natuurlijk waren er ook diverse leden van de Cadillac Club met hun wagen aanwezig. Zoals o.a Guus, Peter, Koen en ondergetekende. Bij aankomst eerst wat rond gelopen door de parkeergarage om al het moois te bekijken. Na al dit moois te hebben gezien wat gaan eten en drinken dat aangenaam werd begeleid door life muziek van de Rock & roll band The Embers, die stonden te spelen voor de deur van Pietersen in een oplegger. Voor de deur stonden alle Harleys


The Standard by Henny Crama

geparkeerd die de dag hadden meegedaan aan de rit en van alle bezoekers. Ook dit was een lust voor het oog. Ik wist niet dat er zo veel verschillende custom build Harleys waren. Voor het publiek waren er diverse onderdelen georganiseerd, diverse Lowriders zorgden af en toe voor een leuke afleiding door al huppelend en springend langs het publiek te rijden. Vergeef me de termen die ze hiervoor hadden maar die zijn me ontschoten.Wat zeker bij bleef is de MPH Harley Dragster van het Haas Brothers team, de lucht van verbrand rubber en ether bleef lang hangen.Partcenter Holland en Slager Automaterialen (Onderdeel van Pietersen) organiseerden een magazijn sale. In dezelfde straat was tevens een gezellige US Market met veel onderdelen en hebbedingetjes.Aan het eind van de dag was Eric Corton uitgenodigd om bekend te maken wie de prijzen kregen uitgereikt die Pietersen ter beschikking had gesteld. Voor de mooiste wagens van de dag.

Al dit alles heeft er toe bijgedragen aan een gezellige dag waar je rustig enkele uren kon vertoeven.

Zoals eerder vermeld zou ik nog even terug komen op mijn Buick Enclave die ik bij Pietersen heb gekocht.

Je hoort vaak minder mooie verhalen over garage bedrijven, ik wilde toch eens een positief verhaal vertellen. Ik heb een mooie Buick Enclave gekocht bij Pietersen. Een

echte Amerikaan die rijdt als een zonnetje, helaas geen Cadillac maar mijn budget was daarvoor niet toerijkend. Wie weet wat de toekomst brengt.Terug te komen op de Buick, de wagen werd netjes afgeleverd met een 6 maanden Bovag garantie. Ik kon er helaas niet veel van genieten omdat ik een schouder operatie moest ondergaan en daardoor geen auto mocht rijden. De wagen stond op de oprit en ik zag dat er wat olie onder de wagen lag. Bij inspectie bleek het stuurhuis te lekken. Gemaild met Pietersen en daar ik niet mocht rijden werd de wagen vanuit Rotterdam in Leiden opgehaald voor reparatie en kreeg ik als vervangend vervoermiddel een bijna nieuwe Cadillac voor de deur. Dat was wel even slikken daar ik er niet in mocht rijden i.v.m. mijn arm operatie. Na 2 weken kreeg ik mijn wagen weer terug en zag ik de mooie Cadillac van mijn oprit verdwijnen. Gelukkig was de tijd weer aangebroken dat ik het stuur weer vast mocht houden en kon ik weer genieten van de Buick. Na een tijdje kwam er een foutmelding van de banden spanning sensoren. Gemeld bij Pietersen en gelijk werd de auto weer voor de deur opgehaald en een vervangende wagen neergezet. Na een paar dagen was de wagen er weer en werkte alles weer naar behoren. Vorige week kwam de melding airback laten controleren. Gemeld bij Pietersen, auto weer opgehaald voor de deur en een vervanger neer gezet. Vandaag weer terug gebracht en probleem verholpen.Als je een nieuwe auto koopt is het natuurlijk niet leuk als er achter elkaar diverse zaken niet goed zijn, maar de wijze waarop Pietersen de klachten oppakt en verhelpt geeft blijk van een goed ondernemerschap en geeft je het gevoel dat je bij een goed bedrijf terecht bent gekomen.Een flinke pluim dus voor Pietersen en ik denk dat ze er een vaste klant bij hebben.En voor een ieder die wil genieten van mooie Americanen raad ik aan de kalender voor volgend jaar in de gaten te houden wanneer Pietersen ROLL & ROCK weer organiseert.

Misschien toch nog een klein min puntje en een tip voor Pietersen. De wc’s bestonden uit dixies, voor mannen geen probleem maar verder op de dag zeker niet vrouwvriendelijk daar ze gingen stinken en smerig waren. Misschien had een wc wagen beter geweest en als er dan betaald moet worden voor een schone wc vinden de meesten geen probleem.

Verkeerde kant parkeer garage uitgereden.

24 | No. 2 2014

The Standard by Gerard Gaanderse

Ook deze keer komen in mijn rubriek drie nummers van The Self-Starter aan de orde, te weten de afleveringen van maart, april en mei.Op de voorpagina van The Self-Starter staat meestal een prachtige foto van een bijzondere auto, het maartnummer laat een schitterend gerestaureerde blauwe Coupe de Ville uit 1954 zien met op de achtergrond enkele roze getinte bergen. De restauratie van deze auto kostte twaalf jaar!In de gebruikelijke inleiding van de voorzitter van de CLC merkt Lars Kneller in het maartnummer op dat het gelukkig goed gaat met de CLC. Het aantal leden blijft stabiel en dat is blijkbaar in vergelijking met andere autoclubs in de V.S. een positieve uitzondering. Er zijn ruim 7000 leden. Voor het Cadillac en LaSalle museum in aanbouw is in 2013 circa 250.000 dollar opgehaald, dat is ook de doelstelling voor dit jaar. Veel aandacht in het maartnummer is er voor de Grand National die van 8 t/m 12 juli in Lake George (staat New York) zal worden gehouden. Er staan tal van activiteiten op het programma, o.a. een boottocht op het meer bij Lake George, bezoeken aan automusea en aan privé verzamelingen van auto’s e.d. Als je het programma leest, krijg je direct zin om er naar toe te gaan; voordeel voor ons is dat het redelijk makkelijk is “aan te vliegen” vanuit Amsterdam. Bij genoemd

nummer is een inschrijfformulier gevoegd, maar via de website van de club www.cadillaclasalleclub.org kan inschrijven ook.

Cadillacs uit 1966Een aardig verhaal in de aflevering van maart gaat over een groot liefhebber van Cadillacs, met name van Cadillacs uit 1966. Toen de schrijver van dat artikel, Rob Leonard, 10 jaar oud was kocht zijn vader een Cadillac Sedan de Ville uit 1966. Die auto maakte blijkbaar flink wat indruk op de jonge Rob want in 1981 kocht hij zelf op zijn zeventiende verjaardag al een Fleetwood Brougham uit 1966. Dat was een beetje een roestbak, maar de prijs was er ook naar: $ 200,--! Rob kon dat bedrag echter niet zelf betalen, zijn vriendin schoot het aankoopbedrag voor. Bovendien mochten

zijn ouders niet weten dat hij die Fleetwood had gekocht, hij stalde de auto elders. Na een paar jaar met veel plezier in die auto te hebben gereden, kreeg hij door een aanrijding zware schade aan de auto. De verzekering keerde $ 400,-- als vergoeding uit en dat was het einde van die auto. Maar oude liefde roest niet: sinds die eerste Fleetwood Brougham uit 1966 heeft Rob nog acht (!) andere Cadillacs uit 1966 gehad, o.a. een 1966 Fleetwood 75 Sedan, een limousine die dienst had gedaan bij Lockheed Aircraft. Niet alleen kocht hij veel auto’s, hij verkocht ze na verloop van tijd ook wel weer. Van sommige verkopen heeft hij redelijk wat spijt blijkt uit zijn artikel, zo wilde hij op een gegeven moment wel weer een goede 1966 Fleetwood Brougham kopen. Hij woonde destijds in Los Angeles

cLc-Vs coRneR



en in de jaren tachtig was het geen enkel probleem daar aan Cadillacs uit de zestiger jaren te komen. Later, in de negentiger jaren, werd het al lastiger om dergelijke auto’s in goede staat te vinden. Uiteindelijk is het hem in 2007 gelukt een goede Fleetwood Brougham uit 1966 te kopen, dit keer een zilverkleurige, dezelfde kleur als de eerste Cadillac van zijn vader. Aan het slot van zijn artikel merkt Rob op dat hij nu op zoek is naar nog een Cadillac, een Deville Convertible uit – u raadt het al – 1966.

V-16 Cadillac uit 1939

Van deze auto, de 1939 Cadillac V-16, Style 9033 Seven-Passenger Imperial Sedan, zijn er destijds 60 gebouwd. Het is een prachtig gerestaureerde auto, de foto’s die bij het artikel staan laten een donkerrode, schitterend uitziende auto zien met erg veel ruimte achterin. In 1939 werd deze auto afgeleverd aan een onbekende klant in New York. Midden veertiger jaren kocht een begrafenisondernemer de auto en gebruikte die in zijn bedrijf. De zoon van die ondernemer heeft toen een keer bij het vervangen van de olie vergeten olie bij te vullen met alle gevolgen van dien: de motor liep vast. De begrafenisondernemer loste het probleem op door aan een monteur te vragen de auto dusdanig in orde te brengen dat de auto – slechts voor verkoopdoeleinden – een stukje zou kunnen rijden. Dat was makkelijk te regelen en dus kon hij de auto verkopen. De volgende eigenaar kreeg uiteraard snel een flink probleem met de auto, de oplossing was dat de V-16 motor werd vervangen door een modernere V-8 motor. Na aldus jaren te zijn gebruikt, belandde de auto op een sloperij waar in 1980 de huidige eigenaar van de auto, Richard Long, het wrak zag staan. Na wat onderhandelen met de sloper kon hij de auto voor $ 75,-- kopen, voor dat bedrag zorgde de sloper er ook nog voor dat het wrak bij Richard thuis werd gebracht. Het heeft Richard jaren gekost om de auto te restaureren, alleen al het vinden

en herstellen van een andere V-16 motor om de niet-originele V-8 motor te vervangen, duurde ruim drie jaar. Maar het resultaat liegt er niet om: de auto ziet er fantastisch uit, binnen bevinden zich prachtige houten panelen op en houten frames om de deuren. Voor de bekleding van de stoelen en bank is een stof gebruikt uit de Rolls-Royce catalogus. Tijdens de Grand National van de CLC in 2013 ontving Richard de tweede prijs voor zijn V-16 Imperial Sedan. Richard is van plan om regelmatig met zijn bijzondere auto te blijven rijden, zo kunnen velen er van genieten!

Jongere Cadillac rijders bij de CLC betrekkenIn het aprilnummer wijst de hoofdredacteur van The Self-Starter er op dat de CLC probeert jongere Cadillac rijders bij de Club te betrekken, zo kan de Club op de lange termijn blijven bestaan. In genoemd nummer gaat een artikel over zo’n jonger clublid (wij hebben al weer een paar jaar geleden een toen zeventienjarig clublid gekregen, zo jong zijn ze in de V.S. geloof ik niet!) met een CTS-V. Het betreffende clublid had al in allerlei soorten auto’s gereden, maar wilde op een gegeven moment wel eens een auto hebben die passend is voor iemand die de trouwleeftijd nadert. Hij wilde wel iets snels, een vierdeurs auto met vijf zitplaatsen en een motor met ten minste 300 pk. Bovendien moest de auto wat aanschaf- en onderhoudskosten betreft passen binnen zijn budget. Nogal wat wensen, Mercedes 500 E viel af, BMW 540 was ook te duur en uiteindelijk besloot hij op zoek te gaan naar een gebruikte Cadillac CTS-V. Dat bleek knap lastig te zijn, Brandon, waarover het artikel gaat, zocht toen hulp bij de CLC bij zijn speurtocht en dat leidde er uiteindelijk toe dat hij van een 20-jarige een CTS-V uit 2005 kocht. Deze versie van de CTS heeft een 5,7 liter motor met een vermogen van 400 pk. Voorwaarde bij de hulp van de CLC was wel dat als Brandon een Cadillac zou kopen, hij lid moest worden van de CLC, dit onder het motto “voor wat hoort wat”. Zo kocht Brandon in 2012 de CTS-V waarmee hij inmiddels redelijk wat mijlen heeft gereden. Hij geniet van zijn auto en vindt het clublidmaatschap van de CLC erg plezierig. Hij heeft inmiddels al aardig wat clubevenementen meegemaakt en heeft zo leuke contacten gekregen met andere leden. Bij het artikel staan enkele treffende foto’s van zijn zwarte racemonster.

26 | No. 2 2014


AllantéOok in het aprilnummer is een artikel opgenomen over een liefhebber van de Allanté, de Cadillac die destijds voor een deel (de carrosserie) bij Pininfarina in Italië werd gebouwd. Men zei wel eens over het produceren van deze auto dat dit gebeurde op de langste productielijn ter wereld, te weten van de V.S. naar Italië en weer terug naar de V.S.

De schrijver van het artikel, David Twombley, heeft in de loop der jaren 17 Cadillacs gehad, zijn huidige Cadillac is een 2013 Cadillac ATS Premium AWD 3,6 liter. Hij vindt dit de beste auto die hij ooit heeft gehad, maar dat neemt niet weg dat hij tevens de trotse eigenaar is van een Allanté uit 1992 die hij in 1994 heeft gekocht. Hij was al een paar jaar op zoek naar dit model, eindelijk vond hij dan een betaalbaar en goed exemplaar van dit type auto. Zijn Allanté had bij de aankoop 19.000 mijl gereden, inmiddels staat de teller na 19 jaar op 105.000 mijl. Niet alleen heeft zijn Allanté het gebruikelijke opvouwbare cabrio dak maar ook – voor de winter – een vaste kap die hij in november op zijn auto zet om die kap er in april weer van af te halen. Zo kan hij er het hele jaar door zeer comfortabel mee rijden ook al vermijdt hij het rijden met sneeuw – en dus strooizout – op de weg. Door de jaren heen heeft hij geen problemen met deze auto gehad, hij zorgt er voor dat de auto tijdig het normale onderhoud krijgt en dat is dan voldoende voor veel rijplezier.1937 Cadillac Convertible Sedan, Fleetwood Style 7529Een hele mond vol voor de omschrijving van een uitzonderlijke vierdeurs Convertible met een V-8 motor. Deze auto is niet alleen uitzonderlijk door de

uitstekende staat waarin hij verkeert, maar ook omdat hij twee keer op de voorpagina van The Self-Starter heeft gestaan. Zoals de hoofdredacteur in het aprilnummer aangeeft, het is de regel dat een auto nooit tweemaal op de voorpagina wordt afgebeeld, maar dit keer heeft men – terecht mijns inziens – een uitzondering gemaakt. In oktober 1977 stond deze erg lange Convertible al een keer op de voorpagina van de Self-Starter en nu

weer op die van het aprilnummer. Wat een auto! De vader van de eigenaar, Bill Williams, had in de veertiger en vijftiger jaren ook enkele vierdeurs Convertibles, o.a. een Packard uit 1928, een Buick van 1914 en een Hupmobile uit 1922; het “virus” van een vierdeurs cabriolet zat dus al vroeg in de familie. Bill kocht de auto in 1969, pas in

1973 begon hij, samen met hulp van vele deskundigen, aan de restauratie van zijn auto die drie jaar duurde. De auto bevond zich in een zeer slechte staat, de auto was na de Tweede Wereldoorlog jarenlang als taxi gebruikt met als resultaat een behoorlijk verwaarloosde auto met o.a. een kap die her en der flink was gescheurd, de flarden hingen erbij zo te zien op enkele foto’s bij het artikel. Toch is het gelukt om de auto om te toveren tot een perfect exemplaar van dit model. Dusdanig perfect dat Bill bij het tentoonstellen van zijn auto op de eerste Grand National van de CLC in 1976 97.75 beoordelingspunten kreeg uit een totaal van 100 punten. Een prestatie om trots op te zijn.

Speciaal LaSalle nummerHet meinummer van The Self-Starter staat in het licht van het “zuster” merk van Cadillac, te weten LaSalle. Zo staat op de voorpagina van dit nummer een knalrode LaSalle ambulance uit 1937. Om in zo’n opvallende auto naar het ziekenhuis te worden vervoerd, lijkt me een aangename ervaring (tenminste als je er niet al te ernstig aan toe bent, anders is het zelfs dan geen pretje om zo naar het ziekenhuis te moeten).

Ontstaan van het merk LaSalleAndrew Zizolfo beschrijft in een artikel het ontstaan van dit merk. In het begin van de twintiger jaren van de vorige eeuw had de toenmalige president van GM, Alfred Sloan, het goed voor elkaar met de verschillende merken van GM. Je kon goedkoop beginnen met een Chevrolet, via Pontiac en Oldsmobile kon je naar de hogere regionen van GM, te weten Buick en Cadillac. Toch ontstond er een te groot gat wat prijzen betreft tussen Buick en Cadillac, een gat dat er om vroeg om gevuld te worden. Besloten werd om een soort tussenmodel te gaan produceren, de productie daarvan zou door Cadillac worden gedaan. Sloan liet een ontwerper, werkzaam in Californië, benaderen om op projectbasis voor GM een model voor het nieuwe merk te ontwikkelen. Dat was Harley Earl, die toen als ontwerper in dienst was van een Cadillac dealer aan de westkust van de V.S. Earl was zo succesvol met zijn ontwerp dat hij uiteindelijk 32 jaar bij GM werkzaam is gebleven. De bekende “vinnen” periode van de GM auto’s uit de vijftiger jaren hebben we aan hem te danken. Voor het nieuwe merk, onder de naam LaSalle, ontwikkelden de Cadillac technici een lichtere, goedkopere V-8 motor. In 1927

kwamen de eerste LaSalles op de markt en de introductie was zeer succesvol. Gedurende een paar jaar produceerde de Cadillac fabriek zelfs meer exemplaren van LaSalle dan van Cadillac zelf. In 1940 stopte men met de productie van LaSalle, de schrijver van het artikel merkt op dat de reden daarvoor nog steeds onduidelijk is. Recent onderzoek door de CLC en het GM Heritage Center bracht naar voren dat er nog 661 LaSalles zijn overgebleven.

Bij dit artikel van Zizolfo staan foto’s van LaSalles door de jaren heen, inderdaad prachtige auto’s die niet onderdoen voor Cadillacs uit die periode.



1940 LaSalle Series 5219 Four-Door SedanIn het speciale LaSalle nummer van The Self-Starter is nog een aardig artikel van Andrew Zizolfo opgenomen, dit artikel van hem gaat over de aankoop van een LaSalle. Toen hij opgroeide in de veertiger jaren had hij erg veel belangstelling voor auto’s. Zijn voorkeur ging toen al uit naar de betere auto’s, o.a. naar Cadillacs. Zijn ouders konden zich een dergelijke auto echter niet veroorloven, die waren al blij als ze een simpele auto konden kopen.

Hij bleef liefhebber van Cadillacs en zag ook wel eens andere auto’s die erg mooi waren. Hij kwam er via een oom achter dat dit LaSalles waren, de productie van die auto’s was al een tijdje gestaakt volgens die oom. In 1985 werd Andrew lid van de CLC, hij had toen een Cadillac Coupe de Ville uit 1982. Na lid te zijn geworden kocht hij een Cadillac Series 62 Coupe uit 1964. Via via kwam hij er achter dat er een LaSalle uit 1940 te koop werd aangeboden, dat leek hem wel wat. Zo gezegd, zo gedaan, hij kocht die LaSalle voor een erg lage prijs. Dat bleek ook wel een reden te hebben: er moest erg veel aan die auto gedaan worden. Na een tijdje kwam hij er achter dat het opknappen van die auto zijn kennis en financiën ver te boven ging, hij verkocht hem weer. In de tussentijd genoot hij van zijn Coupe uit 1964, kocht een

Coupe uit 1954 en een Deville Convertible uit 1964.

In 2012 benaderde een vriend hem met de vraag of hij soms belangstelling had voor een LaSalle want die vriend had er drie (naast een Packard en een Hudson) en wilde zijn verzameling wat verkleinen. Die LaSalles waren erg goed gerestaureerd, het was dus slechts het maken van een moeilijke keuze welke van de drie hij zou kopen. Hij kocht toen een donker rode LaSalle uit 1940, een vierdeurs sedan met V-8 motor die er op de foto’s bij het artikel heel goed uitziet. In 1940 rolden er 10.181 van dergelijke auto’s van de band, toen stopte GM met de productie van LaSalles. Andrew heeft zijn auto een naam gegeven, te weten Sally, toepasselijker kun je het niet maken bij een LaSalle.

Nog het vermelden waard:• In het maartnummer is een overzicht

van inkomsten en uitgaven van de CLC opgenomen betreffende 2013. Het vermogen van de club bedraagt circa $ 393.000,--. De kosten voor het clubblad bedroegen in 2013 ruim $ 170.000,--voor de verzendkosten daarvan was men ongeveer $ 65.000,-- kwijt! De totale kosten van de club waren $ 23.000,-- hoger dan de inkomsten.

• In het aprilnummer vermeldt de hoofdredacteur dat na het overlijden van de acteur James Gandolfini (beter bekend als Tony Soprano) al zijn kinderen wel de 1968 Cadillac Convertible van pa wilden hebben, ook al verkeerde die auto in een slechte staat! Wie hem uiteindelijk kreeg, is onbekend.

• In het meinummer roept Lars Kneller, voorzitter van de CLC, de leden op deel te nemen aan de National Driving Tour in het noorden van Indiana. Deze toer duurt van 23 tot en met 27 september. Aansluitend vindt op zondag 28 september de opening van het CadillacLaSalle Museum plaats. Tijdens deze toer staan bezoeken aan het Kokomo Automotive Museum, het James Dean Museum, het Studebaker Museum, het Auburn-Cord-Duesenberg Museum en een restauratiebedrijf van klassieke auto’s op het programma; tijdens die dagen is er dus genoeg te doen!

• Al eerder heeft Lars aangekondigd dat Cadillac zou blijven adverteren in The Self-Starter. In het meinummer is een advertentie over twee pagina’s opgenomen voor de Cadillac 2015 Escalade. Het interieur van deze auto, dat groot is afgebeeld, ziet er zeer uitnodigend uit. Op een kleinere foto is de Escalade van buiten te zien, de voorkant van dit nieuwe model is erg strak geworden.

• Bij de CLC waren lange tijd wel allerlei artikelen (shirts, petjes, stickers e.d.) met Cadillac logo’s te koop, maar geen artikelen met het LaSalle logo er op. Een klein groepje van LaSalle liefhebbers begon in 2001 te praten over het vormen van een LaSalle afdeling binnen de CLC, dat resulteerde in de oprichting van de LaSalle Appreciation Society (LAS). Deze LAS vormt nu binnen de CLC een Afdeling met 350 leden. Via deze LAS zijn ook artikelen met het LaSalle logo beschikbaar gekomen, aldus een artikel in het speciale LaSalle nummer van The Self-Starter.

28 | No. 2 2014


Al enige jaren verblijf ik met mijn vrouw Rietje in het zuiden van La Douce France. Ongeveer 9 maanden van het jaar mogen we genieten van al het moois en lekkers wat “God in Frankrijk” te bieden heeft. Uitstapjes met de ‘Club des Voitures Anciennes’ (plaatselijke oldtimer club) is daar een goed voorbeeld van.Deze keer, op 13-10-2013, ging de voyage met 25 oldtimers naar het stadje Piolenc, + 5 km ten noorden van Orange aan de RN7. Wat de Route 66 voor Amerika heeft betekend, is de RN7 voor Frankrijk. Ook wel de route des vacances genoemd. Een stel enthousiaste mensen hebben in 1990 een association opgericht en gedurende 12 jaar allerlei materiaal verzameld met betrekking tot deze legendarische route en voilà, in 2003 is het ‘Musée Mémoire de la Nationale 7’ van start gegaan. Sinds 2012 zijn ze gehuisvest in een groter pand aan de RN7, wat door de gemeente Piolenc ter beschikking is gesteld.

Direct bij binnenkomst slaat mijn hart een keertje over, want aan de linkerkant kijk ik recht in de koplampen van een Daffodil.

Daar we zelf een Daf33 uit 1968 op stal hebben staan, gaat mijn interesse eerst naar dit stuk historie uit. Het ziet er een beetje triest uit. Weliswaar ongerestaureerd en slechts 46000 km op de teller, maar wel met behoorlijke gebruikssporen en volgens een medewerker loopt de motor ook niet. Na wat gegevens te hebben uitgewisseld ga ik verder het museum bekijken. Een geweldige verzameling nostalgie staat er uitgestald.

Er draait een film, met Engelse ondertiteling, waarin mannen van rijpere leeftijd vertellen wat een invloed de RN7 heeft gehad op de omgeving en voor hen zelf. Ik kan mij voorstellen hoe de RN7 als een magneet heeft gewerkt in een tijd zonder mobieltjes, hotel ketens, creditcards, supermarkten, televisie, pechdiensten, enz. Als reiziger was je aangewezen op datgene wat aan de weg werd aangeboden. Zoals slagers die hun eigen aangekocht vee zelf slachtten, groente uit eigen tuin, eieren rechtstreeks onder de kip vandaan, brood vers gebakken uit eigen oven, wijn die je het beste bij die ene of die andere vigneron kon kopen en de restaurants maakten van al dat verse

spul de lekkerste gerechten. Zo kreeg de Parijzenaar de vreemdste maar ook de lekkerste streekgerechten en specialiteiten voorgeschoteld.

Piolenc bijv., was en is nog steeds bekend om zijn knoflook.Al was de telefoon in die tijd lang geen algemeen goed, de mond op mond telefoon werkte voor 100%.Denk eens aan al die verschillende automerken met al hun garages, dat moet in die tijd aan duizenden mensen werk hebben gegeven, maar met het open stellen van de “Péage” in de jaren 60 werden de activiteiten aan de RN7 naar een lager niveau gebracht.

Gelukkig zijn allerlei wetenswaardigheden hierover nu in een museum ondergebracht. Een leuk museum vol met pure nostalgie.Na het bezoek heeft de organisatie een leuke picknick plaats uitgezocht, heel toepasselijk aan de RN7, compleet met picknick tafels en al. De manden en flessen gaan open en onder het genot van al het lekkers wat uit de manden tevoorschijn komt wordt er nog nagepraat over “die pure nostalgie”.

Le Musée de la Nationale 7

“Musée Mémoire de la Nationale 7”


Dat de modernisering zich heeft doorgezet mag blijken op de picknick plaats. De trein raast met hoge snelheid langs de ene kant en op + 100m aan de andere kant het drukke verkeer van de Péage. Maar dit kan de pret niet drukken, het blijft een nostalgische plek en het eten en de wijn smaken er niet minder lekker om.

Alles bij elkaar was het weer een leuk dagje uit met de plaatselijke oldtimer club.


De langste RN (route nationale) van Frankrijk (996 km) begint met een merkteken “Point Zero” voor de deuren van de Notre Dame in

Parijs en eindigt bij Menton aan de Italiaanse grens.

In het werkzame leven van deze pomp kwam een pompbediende

beleefd vragen hoeveel liter je wilde tanken, daarna werd de

voorruit gewassen, het motorolie-pijl gecontroleerd en ……… oh ja, is de bandenspanning nog oké?

En als mijnheer moet telefoneren, die groene deur door en de tele-

foon hangt aan de muur.Waar zijn de services gebleven als je heden ten dage “voer” voor je

pk’s nodig hebt.

Hamburg Cruising

Elke tweede zondag van de maand in de lente en zomer komen mensen met een Amerikaanse auto naar de "Speicherstadt" of naar de haven in Hamburg. Beetje kletsen en dan een ritje door de stad. Daar komt van alles op af; oud en nieuw, sport en comfort. Het ritje eindigt vaak bij de "Oldtimer Tankstelle".

Oldtimer Tankstelle Brandshof

Dit oude tankstation is nu een GTÜ-station speciaal voor oldtimers. Geen garage; ze doen alleen de keuring. Daarnaast serveren ze koffie en espresso uit een heus authentieke Italiaanse espresso-apparaat met zelfgemaakt gebak. Maar natuurlijk ook Currywurst & Pommes voor de grotere trek. Daardoor is het een gezellig trefpunt geworden waar vanalles wat oud is en rijdt in het weekend even een bakkie komt doen. http://www.tankstelle-brandshof.de

30 | No. 2 2014

Meetings in en om HamburgMijn trip naar Zweden, dat ik in mijn vorige stukje heb beschreven, kwam eigenlijk omdat ik verslag wou doen van de meeting in en om Hamburg. Via de Hamburg Cruising website zag ik een overzicht van alle meetings in het hele jaar. Daar zat de meeting van Falkenberg ook bij. Hier dus een stukje over de meetings in de direkte omgeving van Hamburg.

The Standard by Martijn Muller

Street Mag 2013 HamburgDit 2-daagse weekend evenement wordt jaarlijks geoganiseerd door het blad Street Magazine in een paar steden in Duitsland. Ook elk jaar weerin mei op de Hamburger Heiligen Geistfeld. Dit is vooral een scene voor de customs en hot rods, maar je ziet er ook originele exemplaren.De vorige jaren vond ik erg rommelig. De auto's stonden door elkaar en er waren ook VW busjes en Opel Commodores bij bijvoorbeeld, met de smoes dat het US-modellen waren. Dit jaar was het beter geregeld. Alleen echte US-cars van 1979 en ouder mochten op het veld staan.Er is muziek en genoeg te eten en te drinken. En er is een podium, waarop je je auto kunt laten presenteren. Iemand met veel kennis over auto's doet dan de presentatie, dus je hoeft er alleen bij te staan met kijken na een paar vragen te hebben beantwoord. Verder staan er enkele kraampjes met spullen. Maar er worden ook diensten aangeboden, zoals pin striping en chromen. Er wordt ook genoeg aangeboden voor de bikes, die sowieso welkom zijn.



Deze 1969 Eldorado komt ooit uit Nederland. De Duitse eigenaar is hem aan het opknappen.

32 | No. 2 2014


Miss Pepper (Barsbüttel bij Hamburg)Bij deze Burger joint kun je nog echte amerikaanse burgers en shakes genieten. Niet die kleffe troep van McDonnald en Burger King. Mijn twee dochtertjes vinden het altijd fantastisch.Het hele interieur is naar Amerikaanse stijl ingericht. Vooral de 50's en 60's komen er aan bod. Daar kun je altijd spontaan heen rijden op een mooie dag en dan tref je daar vanzelf ook andere bijzondere auto's. Maar ze organiseren ook drie keer in het jaar een Cars & Coffee. Helaas heb ik die gemist (en nog een paar andere meetings) door het gekloot met mijn radiator. En de laatste C&C viel samen met de GE.

Mocht er nu iemand interesse hebben aan en bezoek aan Hamburg of een rit naar Zweden met de Cadillac (want ik ga komende zomer weer!), dan laat je het me maar weten:[email protected] of +491773388291 (inclusief whatsapp).



cadiLLac Big meet Kremsmünster Oostenrijk

De Big Meet in Kremsmünster Oostenrijk viert dit jaar zijn tiende verjaardag.In verband met onze GE2013 was de organisatie zo aardig om hun meeting in 2013 over te slaan zodat meer internationale team naar Nederland konden gaan.De mede-organisatoren Georg Pfeiffer (op de foto zittend achter het stuur van zijn rode 1959 Eldorado Biarritz), Christian Freudentaler en Thomas Kopecky van de Big Meet waren op de GE2013 aanwezig.De Big Meet die in 2004 voor het eerst werd georganiseerd groeide uit tot een van de grootste Europese Cadillac meetings. Alle Cadillacs en LaSalles zijn welkom en deelnemers hoeven van geen enkele club lid te zijn en hoeven zich ook niet aan te melden.Er zijn geen kosten voor de deelname maar er is wel een goed doel waaraan gedoneerd mag worden. De meeting wordt gehouden in het park van het prachtige Kasteel Kremsegg.De Big Meet staat erom bekend dat hij in staat is om zeldzame Cadillacs te trekken. Doel van dit jaar is om diverse modellen te showen die echte mijlpalen waren in de Cadillac historie.Er worden 20 prijzen beschikbaar gesteld.Op zaterdag 23 augustus is er een rit door de mooie omgeving.

William Damen en Marco Verduijn gaan naar deze meeting. We hopen dat er meer leden van de CCN naar de Big Meet toe gaan.

Voor meer informatie en foto’s: www.cadillac-bigmeet.comwww.eldorado-seville.com(De site van medeorganisatoren Gerald Loidl en Afra Hämmerle Loidl, staand bij de bruine 1967 convertible, die enkele van de afgebeelde foto’s heeft gemaakt.)

34 | No. 2 2014

The Standard


The Standard

36 | No. 2 2014

The Standard by Wouter van den Brand

Mijn auto'sOp verzoek van Koen heb ik onze mails, die wij uitwisselden naar aanleiding van het organiseren van een Friese tourtocht door Likele de Boer, een beetje aangepast en in verhaalvorm gegoten, zodat ook de leden van onze club kennis kunnen nemen hoe ik zo door het Cadillacvirus besmet ben geraakt. Met wat meer de nadruk op de jongste modellen, omdat die door de nieuwe mrb wat meer in de verdrukking dreigen te komen. En dat zo heel jammer zijn, want het zijn heerlijke auto’s. Betrouwbaar, betaalbaar ook op benzine. Dat is althans wat ik de afgelopen jaren heb ervaren, onder meer met de als allerslechtste motor neergezette 4,1 liter en ook nu weer ervaar met mijn twintig jaar jonge Sedan de Ville Concours 4,9 liter. Vandaar dit verhaal. Met dank aan Koen voor zijn inspirerend commentaar !


Vanaf jongsaf aan ben ik al autogek geweest, als ik de verhalen uit de familie mag geloven.

Toen ik een jaar of drie of vier was, was ik met mijn grootvader op stap geweest en had ik bij een auto geroepen: kijk, opa, kijk! Een Pontiac!Mijn grootvader heeft rond de auto gelopen en ging op zijn knieen om te zien wat er op de wieldoppen stond, maar vond niks waar hij dat uit op kon maken. En vertelde dit verhaal toen hij thuiskwam. Mijn vader wist meteen toen hij hoorde waar dat geweest was: O ja, dat is de Pontiac van ….. Zo groot was Enschede nog niet in de jaren vijftig.

Mijn vader was garagehouder en veel mensen denken dat die autogekte daarvan komt. Maar ik kan alle zonen van garagehouders, die bang zijn dat het een aanstekelijk virus is, gerust stellen: mijn broer heeft niks met auto’s. Hij vindt ze soms wel handig ….

Toen ik net mijn rijbewijs had gehaald op mijn achttiende, hadden we thuis een Chevrolet uit 1957. En daar mocht ik mijn eerste kilometers alleen in maken.

Helemaal verslaafd raakte ik aan het gemak en het comfort dat deze wagen bood in vergelijking tot de Ford Taunus, waar ik les in had gehad. Ik was voorgoed verkocht. Maar ja, ik ging studeren. En dan heb je geen geld voor een eigen auto. Zelfs niet als je werkstudent bent. Er volgden wat autoloze jaren.

Toen ik klaar was met mijn studie, kon ik de auto van mijn vader overnemen. Maar dat was inmiddels niet meer de Chevrolet, maar een Opel Rekord S uit 1966 met 1900 cc. Overigens ook een heerlijke auto. Een vierdeurs sedan met het eerste sportpookje – een omgebouwde stuurversnelling, die dan ook zo schakelde. Maar ik heb er heel veel plezier van gehad. Mijn eerste echte baan kwam al gauw. En ik verdiende echt mijn eigen geld. En wilde

een nog leukere auto. Een Amerikaan, had ik bedacht. Want ik wilde veilig rijden, gezien alle schade-auto’s, die ik in de garage had gezien thuis. Maar een tweedehands Saab kostte vijfduizend gulden en dat vond ik wel erg veel, maar een tweedehands Amerikaan begon ergens bij 500 gulden. Dat was meer mijn prijsklasse. Ik kon me maar één auto tegelijk veroorloven en die was dan ook altijd bedoeld als mijn dagelijkse vervoer. Dat is overigens niet veranderd in mijn leven.

Nu had ‘toevallig’ de buurman van mijn schoonmoeder in Rotterdam Hillegersberg een heel mooie Buick Skylark coupé uit 1966, waar ik al vaak bewonderend om heen had gelopen. Een vijfliter V8. Maar toen ik eens bij de koffie thuis aan tafel bij schoonma opmerkte dat ik wel belangstelling voor de wagen had, werd er meteen geroepen: je laat het, je gaat niet vragen bij de buren ! Het was een heel keurige buurt, u kent dat wel.

Het lot helpt altijd een handje. Op een vroege zaterdagochtend stond de buurman zijn auto te wassen en sprak ik hem aan en gaf blijk van mijn bewondering voor zijn auto. ‘Wil je hem kopen ? ‘sprak de buurman. ‘Want ik heb een grote BMW gekocht, maar ze wilden deze niet inruilen. Voor 500 gulden heb je hem.’

Tja. Wat doe je dan. Als keurige schoonzoon van mijn schoonmoeder had ik hem immers niet gevraagd of ik de auto kon kopen ? Hij bood hem mij aan. Dus heb ik ‘ja, graag’ gezegd. Dat was vlak voor de kerst. En desondanks is mijn schoonmoeder haar hele leven, en ze werd 102, mijn beste vriendin gebleven. Daar kon geen Buick tussenkomen ….

Na de kerst dus meteen op pad met de Buick. Begin januari vierden we een verjaardag in Groningen en gingen de volgende dag vergezeld van mijn broer en zijn echtgenote en mijn eigen vriend op weg naar Enschede, waar we toen woonden. Het stormde. Water kwam door de rubbers van de hardtop

vensters. Bovendien was het moeilijk sturen om de auto op de weg te houden. Dus maar binnendoor over Odoorn. Minder last van de wind, die dwars over de autoweg woei. Want in Odoorn daar waren bomen…… tja. Maar een dennenboom was die wind ook te hard, ondanks zijn dikke stam van minstens dertig cm doorsnee. En die stortte zich voor de auto net toen wij daar bijna voorbij waren. Krachtig remmen bewerkte wel enige vertraging, maar voorkwam niet dat wij over de omgevallen dennenboom heen redden. Veel geraas, we werden allemaal in de wagen heftig door elkaar geschud. Ik hoorde een harde vloek van mijn broer, die zich aan de rails van het (schuif)dak had gestoten en toen was het angstaanjagend stil … de lichten brandden nog, er klonk het zachte, heerlijke gebroddel van de achtcylinder. Ik keek om me heen en hoewel iedereen, inclusief ikzelf, erg geschrokken was, stelden we vast dat niemand iets mankeerde. Behalve mijn broer, maar dat bleef bij een bult. Boom van de weg gehaald, die, zoals bleek, door de auto middendoor was gezaagd. Dat maakte het van de weg slepen van de reuzenden wel gemakkelijker. En natuurlijk gekeken, voor zo goed en kwaad als dat ging in de regen en de storm, of de auto schade had, of de remmen nog heel waren. En stelden vast dat de wagen helemaal niets mankeerde …..

De volgende dag toch de wagen maar even op de brug gezet bij mijn vader. Om vast te stellen dat we weliswaar het halve dennenbos van Odoorn onder de wagen hadden hangen, maar behalve een iets omhooggedrukte bumper echt helemaal geen schade hadden …..En dat het water door de gesloten ramen naar binnen kwam, was door de kracht van de storm. Want met hoeveel kracht we ook de waterslang er op zetten, er kwam niks geen water naar binnen …Dat was wat anders dan die Europese koekblikken en toen stond vast: alleen nog maar Amerikanen !

Na twee jaren genieten en meer dan twee ton kilometers kwam de Riviera uit 1971. Een monster van een auto met max-track: een soort voorloper van het latere abs systeem. Hij werd zo maar te koop aangeboden. Ik vond het toen het meest vreselijke ontwerp ooit van GM en wilde hem daarom alleen al hebben. Dat lukte. Ietsje duurder dan de vorige Buick, maar ja, ik was ook rijker. Na drieduizend gulden als koopprijs en een zelfde bedrag aan herstelwerkzaamheden was de auto prima in orde.


38 | No. 2 2014

Wij waren inmiddels in Eenrum (Groningen) gaan wonen, omdat ik een baan had gekregen in het toenmalige academisch ziekenhuis in Groningen.

Op een winterse ochtend vergat aldaar een Simca 1300 rijder zijn ruiten schoon te krabben, reed bij ons de hoek om en knalde in volle vaart achter op de Buick die keurig langs de stoep stond geparkeerd. In de parkeerstand. Schade: een sierlijstje van het achterlicht, een kapot nummerbord en een Simca 1300 die olie stond te spuiten tegen onze gevel. Zijn motor lag op de voorbank. De chauffeur was alleen maar beduusd. En de Buick stond tien meter verderop dwars over de weg.

Mijn onovertreffelijke garagehouder, Jurrien Bolt van truckservice Bolt heeft hem opgehaald. Hij vond het risico van een kapotte automaat bij de Buick te groot. De Riviera is geëindigd als crossauto en ik heb maar een 1972 Cadillac Fleetwood Sixty Special Brougham gekocht. Mijn aardige garagehouder, kocht een reserve exemplaar erbij voor 500 gulden om mij indien nodig snel van dienst te zijn met onderdelen.

Deze Fleetwood Sixty Special Brougham vond ik de lekkerste Cadillac overigens, die ik ooit heb bezeten.

Mijn relatie raakte uit, ik kreeg een andere baan en verhuisde in 1981 naar Amsterdam. Daar werkte ik vanuit Utrecht voor de artsenberoepsorganisatie KNMG als vakbondsbestuurder en maakte heel veel kilometers. Ik reed daarnaast privé ook veel tussen Amsterdam en het noorden, waar mijn vrienden woonden in Friesland en Groningen. Anderhalve ton waren er maar zo voorbij in een jaar.Op de vraag bij de sollicitatie of ik geen Eend reed, had ik volmondig ja kunnen antwoorden. Maar met zoveel kilometers per jaar deed de 7,8 liter van de Fleetwood ondanks de uitstekende kilometervergoeding, een te grote greep in de kas. Op zoek dus naar een andere, modernere auto.

Na drie maanden een mooie, maar o zo saaie Opel Admiraal, werd het toch weer een Cadillac Seville. Een mooie lichtblauwe

ditmaal uit 1978 met een 5,7 liter motor. Na drie ton kilometers en zonder extra onkosten werd deze verkocht en kwam er een zescylinder Buick Skylark uit 1981 bij gebrek aan deugdelijke tweedehands Cadillacs. Er volgden toen wat moeizame jaren in mijn privé leven, omdat mijn partner ziek werd en uiteindelijk ook overleed en ik ondertussen ook nog hard doorwerkte. De Buick begaf het te vroeg. Roest op de bodemplaat, omdat hij te lang op een nat grasveld had gestaan bij de garage toen hij nieuw was en de garage gewoon over de roest had heen getectyleerd ….. Er kwam even een nieuwe Citroen BX TRS. Rijcomfort wil je nooit missen. Ik had al genoeg aan mijn hoofd en wilde niet de aanloopzorgen van een tweedehands Amerikaan.

Toen de rust een beetje was weergekeerd in mijn leven kwam er direct weer een Cadillac. Ditmaal wel voor een andere prijs dan al mijn vorige auto’s. Nu had ik hem immers ook nodig voor mijn werk. Een Cadillac Seville. Uit 1983. Weer uit Rotterdam. Direct van de eerste eigenaar. Maar deze keer niet van de buurman van mijn dierbare vriendin-schoonmoeder. En voor zeventienduizend gulden (bijna een derde van hun prijs) minder dan eerder Pietersen in Rotterdam mij hem had aangeboden. De eerste eigenaar stond hem af voor dertigduizend gulden. Hij had een mooie nieuwe Fleetwood gekocht, al werd die niet geleverd in Nederland. Toen ik bij Pietersen kwam informeren met toestemming van de eigenaar naar de reparatiegeschiedenis van de wagen, ontplofte de verkoper zo wat en begon kwaad te spreken over de auto en de klant. Een klant die altijd en al jaren nieuwe Cadillacs bij hen kocht en dat nu weer had gedaan. Gelukkig reageerde de garagechef wel begripsvol en als echte promotor van Cadillac. En kreeg ik inzicht in wat er allemaal gebeurd was met de auto gedurende de eerste ton kilometers. Alleen inspectiebeurten, zoals die waren voorgeschreven. Verder geen enkele klacht. Zoals de eigenaar mij ook had verteld.

Mijn Seville was voorzien van een 4.1 liter motor, uiteraard op benzine, zoals al mijn auto’s, die bekend stond als de slechtste Cadillac aller tijden. Er was zelfs een club van ontevreden eigenaren voor …..



Deze wagen heeft bij mij probleemloos 1.000.000 km (één miljoen) gereden bovenop de ruim honderdduizend kilometers die de vorige eigenaar er mee had gereden. En ik kwam alleen met de voorgeschreven inspectiebeurten in de garage. Dat hoge aantal kilometers kwam allemaal doordat de acties van de medisch specialisten mij en mijn collegae door het hele land brachten. Tja, en er kunnen veel aardige collegae in zo’n Seville en ik genoot van het rijden.

Als dat de slechtste Cadillac was, begrijpt iedereen meteen waar mijn vertrouwen in het merk Cadillac vandaan komt, sprak hij met een tevreden grijns.

Geen revisie gehad van de motor (en voorzover ik me herinner: evenmin de volgende eigenaar); alleen bij 750.000 km een nieuwe uitlaat. Zelfs airco pomp is heel (en functionerend) gebleven gedurende zijn hele leven. En gemiddeld met al die lange afstanden maar een verbruik van ca 1 liter benzene op 10 kilometer. De rust en het comfort dat deze auto bood was een zegen bij het aantal kilometers dat ik jaarlijks draaide. Toen nog ongestoord door mobiele telefoons kon ik onderweg rustig onderuitgezakt, maar toch alert oplettend, genietend van de voortreffelijke geluidsinstallatie na een inspannende vergadering op weg begeven naar de volgende afspraak en onderweg helemaal weer tot mezelf komen. Je kwam geheel uitgerust en goed geluimd aan bij de volgende spannende onderhandelingen. En bij een goed humeur verlopen zulke onderhandelingen altijd veel beter. Het verkeer was overigens toen ook aanzienlijk minder hectisch dan tegenwoordig.

In 1991, vlak voor mijn vertrek als vakbondsbestuurder bij de KNMG en kort voor mijn overstap naar een adviesbureau deed ik deze schitterende auto weg. Ik durfde de goden niet langer te verzoeken. En omdat ik maar zevenduizend gulden minder kreeg na die miljoen kilometers, kon ik een negen maanden oude (jonge) Buick

Reatta kopen, een van de vier exemplaren toen in Europa. Met die heerlijke 3.8 liter zescilinder van GM.

Een heerlijke auto.

Maar toen werd RIVA net door Merel overgenomen en de kwaliteit van de dienstverlening denderde naar beneden. Bij 160.000 km (130.000 van mijzelf) na ongeveer een jaar was de automaat stuk. De wagen moest afgesleept worden uit de ondergrondse parkeergarage bij mij thuis. Dat had ik nog nooit beleefd. Een Amerikaan die het niet deed. 'Meneer, dat gebeurt altijd na 150.000 km' …… aldus tenminste de toenmalige vervangende garagechef. Dat hij dat durfde zo kort na de miljoenen Cadillac en nog drie eerdere Cadillacs aldaar in onderhoud geweest. De man is later salesmanager van Cadillac in Europa geworden en weg was Cadillac van de markt. ‘En voor tienduizend gulden doe ie het weer, hoor !’ vermeldde hij nog opgewekt.

Natuurlijk heeft deze auto mij uiteindelijk niks gekost. Smoezen worden streng afgestraft. Dankzij de man, die altijd mijn auto’s opkocht van de RIVA; die vertelde me, nadat hij de Reatta ook had opgekocht, gerapareerd en verkocht wat er werkelijk aan de hand was. Ook een leuk verhaal op zichzelf.

Omdat hij jaren mijn afgedankte auto’s kocht, wist hij dat ze goed waren al hadden ze allemaal veel gereden. Hij kreeg ze altijd mooi gepoetst en volgetankt, voorzien van alle workshop - , body- en ownersmanuals. Zelf vind ik het ook altijd plezierig als ik een nieuwe tweedehands keurig verzorgd en afgetankt in ontvangst mag nemen. Dus toen ik na een jaar die Reatta wegdeed met zo weinig kilometers kwam hij helemaal uit het Brabantse naar Amsterdam bij mij thuis vragen of hij me kon helpen, want hij vond me een toffe klant (ik kon ook altijd heel goed met hem opschieten) en had begrepen dat ik de reparatie niet kon betalen en tijdelijke geldnood kon hij altijd wel oplossen ….. ik was helemaal ontroerd. Weliswaar reed ik toen even een heel oude MG Maestro, van oorsprong Honda Ballade, omdat ik inmiddels voor mezelf was begonnen, toen bleek dat mijn compagnons de boel belazerden, en dus niet met een dure auto wilde beginnen. En niet, omdat ik de reparatie van 10.000 gulden niet KON betalen, maar omdat ik mijn geld voor de zaak nodig had. ‘Tienduizend gulden?’ vroeg hij verbaasd. Niks hoor, voor veertienhonderd gulden reed hij weer. Alleen een relais kapot van de automaat !‘

Tja. Dat heeft Merel klanten gekost. Ik zag veel mensen toen en dokters zijn bijna allemaal wel autogekken, dus die vonden mijn verhalen wel boeiend. En leerzaam. Wel kijken bij Merel, nooit kopen.

In december kreeg ik het volle pond van de aankoopprijs terug …. En ging een Rover SD1 rijden van een vriend, omdat garage Minor in Amsterdam zo’n heerlijke garage was. En is. Echte autoliefhebbers en ongelooflijk klantvriendelijk.Er volgden nog een tweetal Rovers. En ik verhuisde naar Harlingen. Terug naar de rust van het noorden. Zee voor de deur. En mijn klanten hoefden net als vroeger in Amsterdam om me te bereiken nog steeds maar tien getallen te draaien op hun telefoons.


40 | No. 2 2014


Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.Het werd al snel dus weer een bijzondere Amerikaan. Door mijn werk voor de ambulancediensten in Nederland ontdekte ik deze bij een bestuurscollega in Winschoten. Ditmaal een Buick Le Sabre met dezelfde mooie 3.8 liter zes cylinder als in de Reatta. Minor snapte het helemaal, omdat het ook autogekken waren en zijn. Ze hebben me ook nooit gepressed tot een Rover. Rover reed ik puur en alleen omdat ik graag bij hen in onderhoud was. Waar mijn hart echt lag, hadden ze al lang begrepen. We bleven dus ook goede vrienden. En ik mocht, ook toen ik weer met mijn Buick was, best nog een bakkie koffie komen drinken.

Omdat mijn dierbaarste relatie indertijd uit Riva inmiddels directeur van een filiaal van Merel in Amsterdam was geworden, ben ik als trouwe Twenth naar hem teruggegaan met de Le Sabre. Naar al gauw bleek, geheel vruchteloos, want ook mijn mooie Buick was na 60.000 km, volgens de techneuten daar, aan een beurt toe die 7.000 gulden zou moeten kosten en het zou drie maanden moeten duren vanwege de onderdelen. Ik heb hem meteen verkocht (iemand sprak me aan in Harlingen en wilde hem graag hebben en heeft er jaren zonder klachten zonder zulke dure beurten in gereden)

Dus terug naar Minor in Amsterdam. Ik kocht toen een nieuwe MGF in 1997 bij mijn vrienden van Minor. Helemaal zat van GM dealers in Nederland. Mijn praktijk liep toen heel goed.

Maar na vijf jaar en 475.000 km begonnen er allemaal dingen los te gaan van de MGF. De slijtmijt sloeg ineens toe. Dat was ik niet gewend na zo weinig kilometers …… (al maakte de garage altijd reclame met mijn MG als klanten vroegen of je er wel dagelijks mee kon rijden. Dan verwezen ze altijd naar mijn auto – grijns. Toegegeven: de MG noch de garage hebben mij ooit in de steek gelaten).

Er volgde dus weer een Cadillac (de Ville uit 1990). Voor een spotprijsje - minder dan 1500 gulden ….

Helaas een Nederlandse uitvoering. Rare mistlampen achter en een door dealers bedacht achteruitrijlampje, vreemd geplaatst nummerbordje, maar op zich wel mooie auto en een heel goed onderhouden exemplaar en nog geen 100.000 gelopen.

Was de dienstverlenende garage Minor geen probleem vanuit Harlingen, de gebrekkige en stugge dienstverlening bij GM was niet te behappen vanuit het noorden. En ik had er ook mijn buik van vol. Gelukkig had ik inmiddels een prettige garage gevonden in Cornwerd via mijn politieke relaties in Fryslân. Vader en zoon Ketellapper. Een set banden voor deze Cadillac was via hen maar 392 euro. Dezelfde maat en hetzelfde merk als op mijn 1983 Seville. Al kosten bij Merel deze sets van dat merk vijftien jaar eerder bijna 2400 gulden …. Het leven in de randstad is duur……

Helaas was ook deze auto maar een kort leven bij mij beschoren. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden scheurde onderweg bij 175.000 km een slang op een moment dat ik net in een file zat en

daardoor iets te laat zonder water zat en langs de weg kwam te staan. Met dus een kapotte koppakking als gevolg. Gelet op de aanschafprijs heb ik de wagen niet laten repareren. Maar ook de Nederlandse uitvoering, bedacht door de liefdeloze dealers in Europa, stond me steeds minder aan.

Na een paar weken tevreden toeren in een Opel Omega, geleverd door mijn onvolprezen Cornwerdse garage, trof ik bij een Kia garage in het midden des lands nog een mooie, originele Amerikaanse Seville uit 1986, die ik na geestige onderhandelingen voor heel weinig geld in handen kreeg. Voor zover ik me herinner had deze dezelfde 4,1 liter motor als in mijn exemplaar van de vele miljoenen kilometers.

Met deze donkerrode Seville heb ik met plezier mee gereden tot ik ziek werd. Veel minder kilometers dan vroeger, maar met heel veel plezier. Ik hoop dat Paul, de voormalige webmaster van CCN, er nog steeds van geniet, want het was niet alleen een fijne auto, maar ook een heel mooie, al moest er wel wat aan gebeuren, omdat hij gedurende mijn ziekte ook twee jaren stil heeft gestaan en niet altijd binnen helaas. En een schuifdak brengt altijd problemen.

Na zeven autoloze jaren heb ik, toen het allemaal weer een beetje beter ging en ik met pensioen zou gaan een Cadillac Concours de Ville uit 1994 met een 4,9 liter motor op de kop getikt, die al een poosje te koop werd aangeboden en ineens voor een derde van de vraagprijs te krijgen was. Een prachtig exemplaar. Van de eerste eigenaar. Met slechts 310.000 km op de teller.

Na installatie van een nieuwe benzinedop, een nieuwe accu en vervanging van slangen en vloeistoffen reed het monster weer als nieuw. Betrouwbaar. Heerlijk comfortabel. Verbruik ca 1 op 9 met airco. Op de lange weg makkelijk een op tien als je niet aldoor



plankgas optrekt. Maar dat past ook helemaal niet bij zo’n bolide.Volgens de bijgeleverde rekeningen was pas kort voor de stillegging de radiator vervangen. Onder de motorkap oogde de wagen als nieuw. Achteraf bleek dat er - voor de radiator vervangen was - stopsel in het systeem was gegooid. Wat een oenen ! En dat terwijl de auto altijd onderhoud heeft gehad bij Cadillac dealers. Dus inmiddels moest die radiator ook weer vervangen worden. Onlangs is ook de airco pomp vervangen en de compressor, geen zaken die abnormaal zijn, wel kostbaar, maar hij rijdt nu ook weer als nieuw. Het jammere is dat deze auto spaakwieldoppen heeft en de twee goeien dus bij bezoeken in Amsterdam eraf gestolen zijn. Omdat het een Special Edition is zijn originele tweedehands moeilijk te vinden, dus ik zoek maar weer naar lichtmetalen velgen die bij dit type passen, zoals ik altijd op mijn Cadillacs had. En ik heb goede hoop dat me dat gaat lukken.

En wie weet heeft een lid van onze club nog een set wieldoppen of velgen voor deze auto liggen ……

Deze auto zal me wel overleven - ik rijd nu per jaar wat ik vroeger makkelijk in een maand haalde en hij is nog maar bij 335.000 km jong.

Bovendien zijn de goede zorgen en de deskundige technici van het door hen zelf benoemde Cadillac team van Pyt Jaarsma

zijn automobielbedrijf in Hartwerd wezenlijk voor een goede service en betaalbare onderhoudskosten. Pyt, Chris, Gaston en Gerlof hebben niet alleen veel plezier in hun werk, maar hebben er echt verstand van.

En ik ben stapel gek met dit exemplaar van Cadillac. Natuurlijk weer op benzine. Natuurlijk weer alle handboeken bij de auto.De laatste echt grote sedan. In alles zo heerlijk overdadig en onnodig. Maar zo heerlijk gek.

En vooral betrouwbaar en veilig.

Harlingen '14

Twee onvergetelijke evenementen:

ZeeLand- en FRiesLand touRs 2014

42 | No. 2 2014

by Ruud Gersons

Onlangs vonden twee evenementen plaats binnen onze Club, die de moeite waard zijn er op terug te blikken.

Zeeland Friesland

Het Zeeland evenement van 18 meiOp deze dag organiseerden Peter en Tanja Wissekerke een “Zeelanddag”, die er wezen mocht. Tot in de kleinste details liep alles gesmeerd en soepel: van de spreekwoordelijke koffie-met-gebak bij Hotel-Restaurant “De Schelphoek” in Serooskerke op Schouwen-Duiveland, waar we elkaar ontmoetten, tot aan de gezamenlijke maaltijd als afsluiting bij restaurant “De roode leeuw” te Nieuw- en St. Joosland. Met alles wat daar tussen lag. En dat was veel.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Ik was vanwege de lange afstand – en ik wordt toch ook een jaartje ouder – de avond van te voren al naar Zeeland getogen. Vrienden van mij runnen daar de biologisch-dynamische boerderij “Loverendale” in…….. Serooskerke. Dus ik dacht: dan ben ik daar maar vast.

Maar tijdens de koffie ’s avonds ging het gesprek van het kweken van biologisch-dynamische groenten over op klassieke Cadillacs, want mijn gastheer en gastvrouw wilden wel eens haarfijn weten, waarom ik nou uitgerekend die nacht bij hen kwam

logeren. Dus vertelde ik van de Cadillac-dag, georganiseerd door Peter en Tanja Wissekerke, die óók in Serooskerke woonden en de start van de dag hadden georganiseerd bij restaurant “De Schelphoek”. En toen kwam de aap uit de mouw…………..

“Maar dat is hier ruim een half uur vandaan, over de Scheldekering, want dat is Serooskerke op Schouwen-Duivenland en wij wonen hier in Serooskerke op Walcheren”.

Kortom: er zijn dus twee Serooskerkes; de een op Schouwen-Duiveland (en daar moest ik heen) en de ander op Walcheren (en daar bevond ik mij). Gelukkig maar dat we dit op tijd ontdekten, anders was ik de volgende ochtend bij de start nog te laat aangekomen!

Het is een prachtige, zonnige dag en de weergoden zijn ons dus zeer welgezind. Bij Restaurant “De Schelphoek” komt de ene na de andere Cadillac het parkeerterrein oprijden en elke wagen staat keurig in het gelid naast de volgende. De meesten staan noord-zuid gericht, met de grilles dezelfde kant op.

de deelnemende CadillaCs in ‘t gelid

Als koffie en taart verorberd zijn, zet een kleurrijke sliert van een twaalftal Cadillacs (plus één Mercedes) zich statig in beweging, richting Oosterscheldekering. (Ik ging dus weer terug!) Dat de dorpjes langs de route pittoresk zijn, is een understatement.Het is er totaal verstild in zo’n dorpje op zondag en er zijn weinig mensen op straat; of het moeten de vele fietsers zijn die in ongeloof starend van hun rijwielen afstappen om deze glorieuze, maar vreemde stoet aan zich te zien voorbijtrekken. Glorieus natuurlijk vanwege de sierlijke lijnen van onze in showroomstaat gepoetste Cadillacs, maar vreemd vanwege de grote, witte, klassieke Mercedes S-klasse met wapperende Amerikaanse vlaggen (!!) die als lead-wagen voorop rijdt. Peter heeft zijn Cadillac namelijk nog geschorst, dus doet de Mercedes dienst als wegwijzer van de stoet richting lunchplek: die is bij Café Restaurant “Het Kasteel van Batavia” in Westkapelle. En ach, in de tijd dat president Eisenhower vlak na de 2e Wereld oorlog Duitsland bezocht, zal zo’n stoet er niet veel anders uitgezien hebben: de Mercedes-Benz van de Duitse Bondspresident voorop en een sleep Cadillacs van Eisenhouwer er achter aan.

Zo gaat het vandaag met ons ook! Wat mijn bruggetje vormt van de vredig slapende dorpjes naar het razende oorlogsgeweld van 1940-1945. Want na de lunch zullen we het naast ons lunchrestaurant gelegen Dijk- en Oorlogsmuseum met een bezoekje vereren.

Bij de lunchplek aangekomen staat er een overheerlijk buffet voor ons klaar, om naar hartenlust van te nemen. De smakelijke kroketten gaan er bij ieder in als God’s woord in een Ouderling! Groot contrast met de arme Zeelanders, die in de oorlog nauwelijks aan voedsel konden komen, zoals we na de lunch in het oorlogsmuseum kunnen zien.

Er zijn bijzondere artefacten uit de 2e Wereld oorlog te bewonderen en je krijgt er wel een idee hoe het in dit deel van Nederland moet

zijn toegegaan in die periode.

We vervolgen onze rit en komen ten slotte uit bij Restaurant “De roode leeuw” waar nog kan worden gedineerd, of vanwaar men afscheid neemt van de bijzonder goede zorgen van Peter en Tanja Wissekerke.

Peter en Tanja: jullie dag verdient een pluim. Oergezellig en met dat echte, vertrouwde Cadillac Club-gevoel. Een prachtige rit door een ongekend mooi landschap. Het was er allemaal. Namens alle deelnemers nogmaals: heel veel dank! (En dat ik een tijdlang pal achter de Mercedes van Peter aan reed, deed mij zo nu en dan sterretjes zien. Het gezegde binnen onze Club luidt weliswaar: “Beter een ster in de voorruit, dan vóór op de motorkap”, maar ik moet


by Ruud Gersons

Peter heeFt er Zin in. door Zijn hoed lijkt hij oP olie-baron jr ewing uit de amerikaanse serie “dallas”.

oP het terras van het oorlogsmuseum besPreken Peter en gerard de wereldPolitiek sinds 1945 (waarsChijnlijk, want de blikken Zijn ernstig), maar het kan ook gaan over gerard’s Plek oP die aChterbank - straks. is dat wel verstandig? vraagt hij ZiCh aF. oP de aChtergrond een landingsvaartuig waarmee Zeeland bevrijd werd. is het veiliger om daar maar mee naar huis te rijden?

nu begrijP je uitdrukking “Zo rood als een vuurtoren”. ondergetekende vertrekt hier vanaF het oorlogsmuseum riChting eindbestemming.

ondergetekende (reChts) in geanimeerd gesPrek tijdens de koFFie. oP de aChtergrond Peter, wiens oPvallende Postuur oP oPvallend veel Foto’s sChijnt voor te komen!

de seville van de Familie Ferwerda en mevrouw Zit PontiFiCaal aChter het stuur. dat betekent dat gerard hier oP de aChterbank moet Plaats nemen…

Peter wissekerke heeFt Plaats genomen aChter het stuur van Zijn roomwitte merCedes s-klasse. twee amerikaanse vlaggen oP de auto Zullen verraden wat er aChteraan komt!

zeggen dat ik de witte Mercedes S-Klasse van Peter ook wel heb leren waarderen tijdens deze prachtige rit. Vreemd gaan, kan dus op vele manieren. Dat heeft Peter hier maar weer eens bewezen!

Het Friesland evenement van 8 juniOp deze datum organiseerde Likele de Boer een wel héél bijzondere Cadillac-dag in het hoge noorden van ons land. De start van deze dag was nu eens geen restaurant, maar US-car specialist en autobedrijf Jaarsma in het dorpje Hartwerd, niet ver van Bolsward. (Kijk op www.automobielbedrijfjaarsma.nl) Wij worden hartelijk welkom geheten door de eigenaar en zijn zoon, die ons vertellen over dit bedrijf.

Ze specialiseren al tientallen jaren in de Ford Mustang, (die dit jaar zijn 50-jarig jubileum viert) maar ook Ford Trucks en de bekende Dodge Trucks staan in het programma. De economische crisis van de laatste jaren heeft ook dit bedrijf de bakens doen verzetten. Zo worden tegenwoordig ook klanten met Engelse klassenwagens als Jaguar en Aston Martin en Bentley binnen gehaald. Onderhoud en restauratie, alles is mogelijk bij Jaarsma.

Eén van de dames in ons gezelschap is het opgevallen, dat het in de bedrijfshal van Jaarsma zo kraakhelder en schoon is. Jaarsma: “Als alles schoon en opgeruimd is en al het gereedschap een eigen plek heeft, dan werk je makkelijker, beter en

sneller, waar uiteindelijk de klant ook mee gebaat is.”

Na koffie en heerlijke Friese koek, vertrekt de stoet van een 16-tal Cadillacs (en één Oldsmobile) richting de klassieke autoverzameling van de familie Cats in Pingjum. Hun website is www.catsandcaddies.nl en ik raad iedereen aan om daar eens een kijkje te nemen. Het bezoek aan het prachtige historische pand met de vele voor- en naoorlogse klassieke “Amerikanen” deed ons bezoekers verbaasd staan. Hoe is het mogelijk, dat in

dit gehucht zo’n schitterend museum – want dat is het – kan bestaan? Het is – zoals zo vaak – een bijzondere privé verzameling van één persoon, of één familie, die alleen bij gelegenheid voor speciale groepen belangstellenden de poorten opent.

Peter en tanja wissekerke hier aan het genieten van edele kroketten in het lunChrestaurant

ons hele geZelsChaP oP de kiek voor de gevel van jaarsma usa-Cars. en Zeg nou eens eerlijk: had je daar niet ook bij willen staan?

is één van de deelnemers Plotseling onwel geworden? nee hoor: een sChitterende 1960 CadillaC ambulanCe, die tot 1983 nog dienst heeFt gedaan, komt het terrein van jaarsma oPrijden om mee te doen aan deZe Friese CadillaC-dag!

sChoon en oPgeruimd is het in de moderne bedrijFshal van jaarsma us-Cars. deZe linColn Continental hebben vader en Zoon jaarsma uit de usa hier heen gehaald om totaal oP te knaPPen.

een Paar PoPulaire dodge- en Ford truCks staan bij jaarsma te kooP.

één van de mooiste deelnemende wagens aan de

Zeeland-tour was deZe 1956 CadillaC series 62

Convertible

44 | No. 2 2014

The Standard by Ruud Gersons

Zoals nu voor de Cadillac Club Nederland.Maar het is méér dan een museum, want de familie Cats doet ook restauraties. Zo wordt er de laatste hand gelegd aan de prachtige groene ’54 Cadillac Series 62 convertible (zie foto’s) die inmiddels geheel opnieuw is gespoten. Bijzonder is, dat de financiële bron, die deze verzameling oldtimers in wezen in stand houdt een Peugeot dealerschap is, dat de familie Cats er naast houdt. Of is het andersom? Nee, na de toespraak van de heer Cats Sr. is mij duidelijk waar zijn hart zit en dat is bij het Museum, de Amerikanen in zijn privé collectie. En het Peugeot-dealerschap mag optreden als mecenas om deze bijzondere hobby financieel mogelijk te maken! Al sinds 1959 is garage Cats een begrip in Friesland.

Behalve de schitterende verzameling Amerikaanse oldtimers, is het pand ook volgestouwd met automobilia zoals klassieke benzinepompen, heel veel modelauto’s, antiek gereedschap, oude afbeeldingen, etalagepoppen in jaren ’50 outfit en nog veel meer. Het geheel ademt de sfeer van vervlogen tijden. Maar die komen weer tot leven bij een bezoek aan

“museum” Cats. Beste heer Cats, heel veel dank voor uw uitleg, uw gastvrijheid en het mogen aanschouwen van uw schitterende collectie oldtimers!

onZe CadillaCs lijken er Zin in te hebben. Ze staan weer keurig in ’t gelid te waChten tot de eigenaren het boeiende bedrijF van jaarsma beZiChtigd hebben.

een Fraaie CadillaC Fleetwood van begin jaren ’50 maakt deel uit van de museumColleCtie van de Familie Cats.

een lange rij amerikaanse oldies vraagt onZe aandaCht in dit bijZondere museum!

deZe ’54 series 62 Convertible is al geheel oPnieuw gesPoten in mintgroen. aan het interieur wordt door de restaurateurs de laatste hand gelegd.

het karakteristieke bedrijFsPand, waarin de Privé ColleCtie van de Familie Cats is gevestigd. de bruine CadillaC voor de ingang behoort tot de verZameling van de Familie Cats. uiterst reChts de aChterkant van de 1960 CadillaC ambulanCe.

deZe buiCk vond ik één van de Fraaiste exemPlaren in het museum

we Zien kasten vol automobilia, w.o. een leuke verZameling sChaalmodellen



De weinige regendruppels van de ochtend maken plaats voor een aangenaam zonnetje in de middag en we rijden naar onze lunchplek. De lunch staat gereed in een schitterende woonboerderij, waarvan de eigenaar een catering bedrijf heeft en ook Cadillac-liefhebber is. Zijn mooie, groene Coup de Ville met wit dak, van eind jaren ’60 staat ons in het weiland naast de boerderij op te wachten.

Na weer aangesterkt te zijn, gaat de stoet verder richting Berlicum, waar het American Motors Rambler Museum is gevestigd.

Terwijl we weer met een rustig tempo door slapende dorpjes en langs sappig groene weilanden zoeven, vraag ik mij af of een echte geboren en getogen Zeeuw, die bij wijze van spreken geblinddoekt ergens in het Friese landschap zou zijn gedropt,

zou kunnen uitleggen waarom hij zich nu ontegenzeggelijk in Friesland bevindt en wat voor hem het verschil met Zeeland zou uit maken. Beide landschappen lijken voor een leek als ik wel heel erg op elkaar. Maar één verschil is natuurlijk snel aan te wijzen: in Zeeland kom je het water altijd tegen als de grens van het land. Je komt altijd uit bij zee, of bij zeearmen. Of te wel land, omgeven door water.In Friesland heb je dat ook wel, maar toch in mindere mate. Hier stuit je vooral op de vele Friese meren, sloten en vaarten, zodat je zou kunnen zeggen: water, omgeven door land. Precies omgekeerd dus als in Zeeland. Vroeger had je natuurlijk de statige Friese boerderijen, gebouwd op terpen, zodat het gebouw op een verhoging stond. Dat zie je tegenwoordig niet veel meer. In elk geval niet langs de routes die onze sliert Cadillacs te rijden kreeg.

Intussen zijn we aangekomen bij een fabrieksloods, die er uiterlijk nogal onooglijk en saai uitziet. We parkeren onze Cadillacs.

Maar schijn bedriegt, want groot is onze verbazing als we de loods binnen treden en er blijkt een twee verdiepingen groot museum achter schuil te gaan, van weer een schitterende privé collectie klassieke automobielen. Bij mij roept de aanblik van al dat moois direct herinneringen op aan ons bezoek van een paar jaar terug bij de Dutch Corvette Collection van André Boer in Wezep.

old meets young! deZe snelle xlr staat te midden van vooroorlogse CadillaCs en buiCks. het is één van de troetelkinderen van de Familie Cats. en dit aChterliCht FasCineert mij mateloos. hier Zie je duidelijk welke metamorFosen design kan doormaken, als je het vergelijkt met hoe het begon in de jaren ‘50

naar mijn mening het mooiste aChterliCht aller tijden, van de mintgroene ’56 Convertible uit de stal van de Familie Cats. je kunt duidelijk Zien hoe de ontwerPers van de moderne xlr (Foto 29) ZiCh door dit aChterliCht van harley earl uit de jaren ’50 hebben laten insPireren.

in het museum ook allerlei aPParatuur. het kon Zo maar een garagebedrijF uit een ver verleden Zijn, maar dan in amerika.

de mintgroene ’53 sedan de ville van Folkert alma, die vooroP rijdt in onZe stoet, om de weg te wijZen.

sPreekt voor ZiChZelF. de ongerestaureerde en originele 1960 six window sedan is net geParkeerd voor het amC-rambler museum

46 | No. 2 2014


Hoe begint zo’n verzameling? De oprichtereigenaar is in het buitenland en zijn zoon vertelt: Begin jaren '90 raakte zijn vader steeds meer geïnteresseerd in Amerikaanse auto's en motoren. Samen met een zakenvriend kocht hij de eerste auto's, namelijk een Chevrolet Corvette Stingray (1971) en een Cadillac Sedan de Ville (1967). Daarnaast hadden zij ook een paar Harley Davidson's. Hun website moet je gezien hebben: www.rambler-amc-museum.nl/ Je valt van de ene verbazing in de andere.

In 1992 kocht de vader een knalgele AMC Gremlin 1974 als 2e auto. De Gremlin vond hij echter zo apart dat het een “blijvertje” werd, waarmee in feite de verzameling begon. (zie de foto hier onder). Toen de wagen in Amerika voor het eerst op de markt kwam, kreeg die meteen de bijnaam “The friendly old shoe” (de vriendelijke oude schoen). Vanwege de kort-afgesneden achterkant heeft de wagen inderdaad daar wel iets van weg. Daarna volgden in rap tempo meerdere Ramblers. Ik vermoed dat dit het enige museum in Europa is, gewijd aan dit merk. Misschien wel het enige museum van dit soort in de hele wereld.

Men raakte gefascineerd door de wagens van American Motors Corp. zoals de Rambler. Het is eeuwig zonde, dat – net als de Studebaker – ook American Motors van het toneel verdwenen is. Zij het dat de nog steeds gebouwde Jeep er een nazaat van is.

Een hoek van het museum is gewijd aan de Metropolitan. (zie foto hier onder). Een Nash Metropolitan was een zuinige, kleine auto in een periode (jaren ’50) dat in Amerika nog helemaal niet aan compacts werd gedacht. Daarmee was de Nash Metropolitan zijn tijd ver vooruit. Hij werd gebouwd bij BMC

in Groot Brittanië en vooral in Amerika en Canada verkocht. Maar slechts weinig kopers hadden belangstelling voor zulke kleine auto’s in een tijd waar gold: “bigger is better”

Het museum omvat ongeveer 50 wagens van het merk Rambler van alle bouwjaren, die er geweest zijn. De kenners onder ons weten dat het Merk Hudson aan de wieg heeft gestaan van de Rambler. En ja hoor, vlak bij de ingang van het museum staat zowaar een Hudson!

Bij de uitgang valt mij een rode Torino op. Meteen weet ik: die moet uit Argentinië zijn gehaald. En nadere bestudering bevestigt dat. In de jaren ’70 werd de Amerikaanse Rambler in Buenos Aires geassembleerd en daar verkocht als Torino.

In de jaren ‘70 kwam ik regelmatig in Argentinië en daar reden toen heel veel van dit soort wagens rond. Ook Europese merken werden in die dagen in Argentinië geassembleerd, maar een Amerikaanse wagen was wel zo sjiek en die te bezitten was het streven van een beetje Argentijn. Ik heb in Buenos Aires in de jaren ’70 veel rondgereden in zo’n AMC-Torino.

de bedrijFshal is omgetoverd in een uniek automuseum, gewijd aan amC-rambler automobielen.

de gele amC gremlin, waarmee de ColleCtie van het museum in Feite begon.

de blauwe wagen met FastbaCk is de rambler marlyn, die het stoFFige imago van het merk moest aFsChudden en het meer uitstraling moest gaan geven. hoe deZe wagen er als geheel uitZiet, is te Zien oP de volgende Foto.

de nash metroPolitan was een kleine wagen in een tijd dat niemand nog daCht aan ComPaCts.

een rij hornets uit de jaren ’80. je hebt oP deZe Plek in het museum het idee in een amerikaanse amC-showroom te staan uit die Periode!

hier is beter te Zien hoe de 1966 amC rambler marlin in werkelijkheid er uit Zag. de wagen heeFt geen raamstijlen (b-stijl) tussen Zijruiten vóór- en aChter en een Fraaie FastbaCk aChtersteven.

een reClamebord van amC met Folders geeFt je het gevoel in een amerikaanse amC-garage uit vervlogen tijden te staan.



De tweede verdieping is ingeruimd voor “Italiaans spul”. Waarschijnlijk een concessie aan zoon en schoonzoon, die het minder op hebben met Amerikanen. Hier treffen we veel Lancia’s aan, maar ook Fiat, Lamborghini en nog meer exoten. Een heuse autolift brengt de wagens van beneden naar boven en omgekeerd.

Na het bezoek aan deze bijzondere privécollectie gaat iedereen meer dan voldaan huiswaarts. Een groot woord van dank aan Likele de Boer en aan zijn compagnon Folkert Alta die met een mintgroene Cadillac van 1953 voorop reed en ons de weg wees. Hulde heren! Jullie organisatie was vlekkeloos en dat was ’s middags de blauwe hemel trouwens ook!

NawoordHet is natuurlijk altijd een beetje flauw om degenen die deze ritten niet mee gemaakt hebben te wijzen op wat zij hebben gemist. Maar voor de Zeeland tour en de Friesland tour is toch wel de opmerking op z’n plaats dat alléén bij een redelijke opkomst van leden dergelijke dagen georganiseerd kunnen worden. Zowel Peter en Tanja Wissekerke als Likele de Boer en Folkert Alta hebben wat dat betreft flink hun nek uitgestoken. Hopelijk zullen alle leden die dit lezen zich aangespoord voelen bij een volgende gelegenheid aan te sluiten aan de sliert Cadillacs. Want die mag best nog een stuk langer! Net als de staart van deze ongerestaureerde, originele 1960 Cadillac Six Window, die als “uitsmijter” dient aan het einde van dit artikel. En als je Cadillac is geschorst?

Doe dan net als ik: gooi je LPG tank er uit (’t is maar voor een paar jaar!) en ga rijden op benzine. Je betaalt per maand maar Euro 10,- aan wegenbelasting. En de CCN- ritten die de leden organiseren zijn dat dubbel en dwars waard! Dus: intussen happy motoring and see ya next time!

deZe rambler torino is geFotograFeerd in de straten van buenos aires en heeFt deZelFde kleur als die van de ColleCtie in het amC rambler museum! dit is buenos aires jaren ’70 ten voeten uit!

een sChier onaFZienbare rij ramblers van de jaren ’50 en ‘60

italiaans “sPul” oP de 1e etage. een Fraaie lanCia, waarvan het aChterste Zijruitje gebogen in het dak overlooPt.

ook de rambler kende Zijn “vleugeljaren”. hier een model uit 1960.

eén van de Fraaiste wagens in de rambler ColleCtie is wel deZe Cabriolet. en die vertiCale aChterliChten hebben we eerder geZien…

48 | No. 2 2014


Moerdijks Oldtimer Festival31 augustus

Het oldtimerfestival in Moerdijk is terug van weggeweest. Het laatste weekend van augustus is het feest in het dorp Moerdijk. Oldtimers staan geparkeerd langs de haven, er zijn rondvaarten over het Hollandsch Diep, in de spiegeltent zijn activiteiten voor jong en oud, er is een feestavond, in diverse kramen is van alles te koop en op zondag is er een oldtimerrit.

De Stichting Nostalgisch Moerdijk is speciaal opgericht om het oldtimerfestival nieuw leven in te blazen. "We willen Moerdijk weer positief op de kaart zetten”, vertelt Cor van Nispen van de stichting. "Het is hier echt niet allemaal kommer en kwel. Moerdijk is geen verkeerd dorp om te wonen.”Het dorp Moerdijk heeft de afgelopen maanden veel over zich heen gekregen. Het dorp zou de economische ontwikkelingen van het industrieterrein Moerdijk in de weg zitten. Op papier was het dorp al bijna van de kaart geveegd. De gemeente zet echter in op behoud van het dorp en wil investeren in de leefbaarheid van het dorp. En dat doet ook de Stichting Nostalgisch Moerdijk. Naast Cor van Nispen maken ook Henk Verbraak, Wout Groenendijk en John Geleijns deel uit van de stichting. Het oldtimerfestival is vier jaar geleden voor het laatst gehouden. Toen was de organisatie in handen van de Moerdijkse Oldtimervereniging. „Daar is het ooit begonnen”, vertelt Van Nispen die als echte oldtimerfreak ook lid is van de oldtimervereniging.

"De vereniging is zo’n twintig jaar geleden opgericht in café De Put. Toen de club tien jaar bestond wilden we iets bijzonders doen. Zo is het oldtimerfestival ontstaan. We lieten een spiegeltent naar het dorp komen, hielden wat activiteiten en stelden de auto’s op. Een groot succes, duizenden bezoekers trok het festival.” Het werd een jaarlijks terugkerend evenement in het dorp Moerdijk.

Bij het vijftienjarige bestaan van de Moerdijkse Oldtimervereniging in 2010 wilde de club extra groot uitpakken. Maar toen sloeg het noodlot toe. "Het was extreem

slecht weer. Veel activiteiten in de regio zijn dat weekend afgelast. Wij gingen door, er waren veel bezoekers. We hebben alleen veel stormschade geleden. Vooral de schade aan de oude stoomsleepboot Pieter Boele uit Dordrecht was aanzienlijk. Een marktkraam die door de lucht vloog richtte nogal wat schade aan. Voor de oldtimervereniging was de financiële strop daardoor groot. Dat is de reden dat het oldtimerfestival na 2010 niet meer gehouden is.” Daarom is er nu ook een aparte stichting in het leven geroepen. "Ik heb de afgelopen jaren in het circuit vaak positieve geluiden gehoord over het

Moerdijkse Oldtimerfestival. Het publiek wil graag dat het terugkomt. Er is veel vraag naar."

En dus staat het Moerdijkse Oldtimerfestival na drie jaar afwezigheid weer op het programma. De nieuwe stichting borduurt 30 en 31 augustus voort op het laatste oldtimerfestival. ,,We willen dezelfde grote aanpak hanteren. De spiegeltent komt weer naar de haven en daar willen we op zaterdagmiddag voor de jeugd en ouderen iets organiseren. Met de ouderen die willen, maken we die dag ook een rit in de oldtimers. In de ouderwetse spiegeltent is ‘s avonds de Moerdijk Party. De precieze invulling voor die avond is nog niet bekend.

Er komt een nostalgische poffertjeskraam, er zijn weer rondvaarten en ook de oude sleepstoomboot Pieter Roele ligt in de haven. Er zullen diverse kramen staan en natuurlijk zijn er vele oldtimers te bewonderen. Op zondag wordt de oldtimerrit gehouden. De organisatie daarvan is in handen van de Moerdijkse Oldtimervereniging.’

De stichting is nog op zoek naar sponsors voor het oldtimerfestival. ,,We hebben al enkele ondernemers die Moerdijk een warm hart toedragen bereid gevonden een donatie te doen. Maar er is ook heel wat geld nodig’, weet Van Nispen uit ervaring. Zelf heeft hij in zijn loods in Moerdijk vier oldtimers staan. Allemaal Cadillacs en allemaal glanzend gepoetst. En een vijfde prijkt op een levensgrote muurschildering.

Van Nispen heeft een voorliefde voor Amerika. Naast oldtimers staan er ook oude benzinepompen, radio’s, een jukebox en Amerikaanse koelkast. De sfeer die in zijn loods hangt hoopt Van Nispen ook te creëren tijdens het Oldtimerfestival.

Bron: BN De Stem 18-4-2014


50 | No. 2 2014

www.haibv.nl


52 | No. 2 2014

The Standard by Koen Ongkiehong

ko n i n k L i J k e cadiLLacs deeL 1In de vorige Standard schreef ik over de kennismaking met autohistoricus Frans Vrijaldenhoven.De vele positieve reacties die Frans kreeg op het boek “De automobielen van prins Berhard” dat in 1997 verscheen waren voor hem aanleiding om de hofauto’s onder de aandacht te brengen. In 2001 verscheen het resultaat, het 208 pagina’s tellende boek “Koninklijk Autorijden”. Op 5 juni mocht ik op de koffie komen bij Frans en zijn vrouw Sylvia in Den Haag. Ik had de scanner meegenomen om foto’s en stukken uit het archief van Frans te scannen. Allereerst kocht ik een van de laatste exemplaren van “Koninklijk Autorijden” en gaf Frans uitleg over de opzet van het boek. Van de 9 hoofdstukken is er een met als titel “De Cadillacs van Oranje” met totaal 30 pagina’s.In de andere hoofdstukken komen ook diverse Cadillacs aan bod. In totaal telde ik 48 foto’s met Cadillac in het boek.

Frans heeft het archief over Cadillacs dat als basis diende voor het boek netjes onderverdeeld in periodes. Van de vele honderden foto’s heeft hij slechts een fractie gebruikt. De meeste foto’s heeft hij in de loop der jaren zelf verzameld en verder heeft hij foto’s gekregen van bekenden en onbekenden die wisten dat hij autohistoricus was. Andere bronnen waren archieven waaronder de CONAM en de NCAD. Opmerkelijk is dat er relatief weinig foto’s zijn waar de Cadillacs volledig op staan. Dit komt omdat de fotografen meestal meer oog hadden voor de leden van het koninklijk huis dan voor de hofauto’s.De motorisering van het koninklijk huis

begon met het regelmatig inhuren van Peugeots bij Verwey & Lugard in Apeldoorn. De eerste echte leverancier van hofauto’s was Spijker. De bekendste Spijker is de Gouden koets die in 1898 door de Amsterdamse burgerij aan de jonge koningin Wilhelmina werd geschonken. In 1911 volgde de eerste Spijker automobiel en in totaal mocht Spijker een stuk of 10 automobielen leveren tot 1923. Persoonlijk had prins Hendrik favoriete merken zoals Renault, Protos, Minerva en Hispano-Suiza. In de periode van 1919 tot 1925 werden er 6 automobielen van het Amerikaanse merk Winton aangeschaft door het Koninklijk Staldepartement.

In 1922 werd de beslissing genomen om de eerste Cadillac aan te schaffen bij Holland-Automobile in Den Haag. In de advertentiecampagne uit die jaren noemde de importeur, Klaas Landeweer te Utrecht “ Holland-Automobile “ onze agente voor Zuid Holland.

'ik Zag Ze ZeLFs in het Beton in BeRLiJn en midden in FRankRiJk..'

1922 7 Persoons touring


The Standard by Koen Ongkiehong

De 7-persoons Touring type 59 werd aangeschaft voor een prijs van bijna 18.000 gulden. Daarna werden tot 1940 een stuk of 20 Cadillacs aangeschaft, allemaal met V8 motoren.

In 1927 werden bij de Haagse Automobiel Maatschappij een nieuwe 7-persoons Limousine en een gebruikte type 314 Cadillac aangekocht.

In 1929 werd een Cadillac 314 aangekocht die omgebouwd zou worden tot Landaulette. De typeaanduiding 314 stond voor de motorinhoud in cubic inch, dat is 5,1 liter. In mei 1940 had deze 93.000 km gereden.

De in 1930 aangekochte Phaeton type 341B uit 1929 is waarschijnlijk het meest

gefotografeerde model. Ook in dit verhaal staat hij op diverse foto’s. De 2420 kg zware Phaeton met provinciaal nummer H-426 was het paradepaard van de Koninklijk Staldepartement. Vooral bij bezoeken aan steden, het openen en bezoeken van tentoonstellingen, ook in het buitenland, konden

belangstellenden hun hulde aan de Koninklijke familie betuigen, mits het maar mooi weer was. Bij slecht weer was de gesloten kap bepaald niet

tochtvrij. De latere modellen met op-en neerdraaiende ruiten waren vrijwel tochtvrij.Opvallend is dat diverse Cadillacs voorzien waren van disc wheels die bijna dicht waren, dat was veel moderner dan de spaakwielen uit

die tijd.

Na de moord in 1934 op de Joegoslavische koning Alexander

in Marseille werd in 1936 bepaald dat hofauto’s voortaan geen treeplanken meer mochten hebben. De moordenaar had namelijk via de treeplank van de open DeLage Landaulette kunnen beklimmen om zijn moordaanslag te plegen. De Haagse carrosseriefabriek Chr. A. Roos kreeg

opdracht om de treeplanken van de Phaeton te verwijderen. De voorschermen werden verzaagd, verlengd en aangepast aan een meer moderne vormgeving. Dit was niet alleen een verfraaiing, maar het gaf ook een vermindering van opspattend

regenwater, mede door het aanbrengen van spatlappen. Ook de achterschermen werden verlengd.Op de foto’s van de Phaeton die na 5 oktober 1936 zijn genomen zijn de

verschillen van met de oorspronkelijke uitvoering goed te zien. In 1938 werd hij nog helemaal met “Cellulose-lak” overgespoten. In de meidagen van 1940 was de Phaeton voorzien van het nummer

'ik Zag Ze ZeLFs in het Beton in BeRLiJn en midden in FRankRiJk..'

1929 Phaeton en landaulette

1929 Phaeton en landaulette Zonder treePlank

1930 353 met sChuiFdak en wheel disk

1929 landaulette

1928 tyPe 341 imPerial

1927 landaulette 314 h-320

H-37 en was de kilometerstand 55.102. Helaas heeft deze prachtige Cadillac de oorlogsjaren niet overleefd.Rond de verloving en het huwelijk van prinses Juliana met prins Bernhard vond er een verjonging van het autoppark

plaats. Toen verschenen de Cadillac Imperial Sedans van 1936 en 1937.Carrossier Chr. A. Roos kreeg de opdracht om een drietal 1936-modellen om te bouwen tot Landaulette. Van de Cadillac rijdend onder nummer H-191 werden de treeplanken verwijderd en werden de voor-en achterschermen verlengd. De H-191 (zonder treeplanken) en de H-339 (met treeplanken) uit 1936 komen goed in beeld in de video http://www.youtube.com/watch?v=O92mOmEh_vU die gemaakt is van de verloving van prinses Juliana met prins Bernhard op 8 september 1936.

In de video http://www.youtube.com/watch?v=Bj2Lfok-e5c (in kleur) van het defilé in het Olympisch station op 18 september (in kleur!). Zijn de Cadillacs goed te zien met de open Phaeton voorop. Een van de foto’s genomen vanuit het

koninklijk paleis toont de aankomst van de stoet bij het Paleis op de Dam. Op 26 november 1937 werden door de toenmalige stalmeester 5 Cadillacs tegen fikse korting vijf Cadillacs model 1937 besteld. Deze werden in januari 1938 geleverd. Van deze serie werd na de oorlog geen enkel exemplaar teruggevonden.Waarschijnlijk heb ik in 2009 een Duitser ontmoet

die met een heeft gereden.Ik bezocht toen Mittweida (voormalig Oost-Duitsland) om de Ingenieurschool te bezoeken waar mijn opa van 1911 tot 1913 studeerde. Toen ik in de ochtend het hotel verliet sneeuwde het en

lag er een pak sneeuw op mijn Eldorado uit 1978. Waarschijnlijk was dat voor het eerst in zijn leven omdat ik hem uit Las Vegas had ingevoerd. Er stond een man bij van rond de 80. Hij vertelde dat hij in Nederland tijdens de oorlog in een Cadillac had gereden en dat die zo goed was!De kans is groot dat het een Cadillac is geweest van het koninklijk huis....................wie weet de Phaeton! De volgende keer dat ik naar Duitsland ga zal ik dus zeggen: Wir wollen unsere Cadillacs zurück haben! (weer eens wat anders dan fietsen).

Koen Ongkiehong

stoet bij koninklijk Paleis

54 | No. 2 2014

1929 Phaeton met treePlank

stoet in olymPisCh stadion

1929 Phaeton Zonder treePlank

CCN’ers mogen gratis adverteren, uw advertenties worden 2x geplaatst, daarna is op verzoek herplaatsing mogelijk, eventuele wijzigingen gaarne doorgeven aan Koen Ongkiehong, Tel. 070-3560035, 06-24804408.E-mail: [email protected] leden kunnen voor � 15 een advertentie plaatsen.Over te maken op IBAN: NL04INGB0007310062t,n.v. Cadillac Club Nederland, onder vermeldingvan uw naam en te adverteren Cadillac. De rubriek vraag en aanbod wordt geplaatst op de internet site van de Cadillac Club Nederland:www.cadillacclub.nl

met adapter. Bank van achterkant ’60 Cadillac. Heel veel onderdelen coupe ‘55, sedan ‘59, coupe ‘68‘ Inl. Richard Kalisvaart, 06-54345348, Barendrecht (1-13)

Diverse nieuwe en gebruikte onderdelen voor Cadillacs, gespecialiseerd in Eldorado’s uit ‘67-‘78., LPGinbouwsets, Nwe. remdelen, dynamo’s, startmotors, waterpompen, benzinepompen, pakkingsets, fuseekogels.Inl.: Peter Onken, tel. 0251-248361 of 06-53287347, Heemskerk (0-10)

Onderdelen voor 1940/78, Gereviseerde vacuümpompen voor 1954/58. Gereviseerde rembekrachtigers 1952/72. Gereviseerde kachelkranen 1949/62. Gereviseerde waterpompen 1937/74. Gerevulcaniseerdecenterbearing supports 1957/64. 1 motor 1962, 2 zijklepmotoren 1937/48. 2 voorbumpers & 1 achterbumper 1959. 1 Achterbumper Seville1979. Veel onderdelen voor de jaren 40/50/60,zoals filters, ontsteking 6 & 12 Volt, Benzine/vacuumpompen & revisiesets, Carburateurs & revisiesets, diverse remonderdelen, wielrem-cylinders & hoofdrempompen met RVS cylinders.Stuurpompen/ huizen & revisiesets. Stuurkoppelingen. Reparatiesets voor centerlink-systeem. Bevestigingsmateriaal in UNC & UNF, sierlijstclips, correcte kleur bedrading & stekkers.Te veel om op te noemen.Inl. Matern Harmsel, Tel:0546-454757, 06-53816020 of E-mail: [email protected] 1-11

Cadillac onderdelen ‘55 ,’ 56 ,‘59 ,’67,’71, ‘72 Gebruikt en nieuw kijk op mijn web peetcadilac.nl startmotoren, airco pompen ,luchtpompen,blowermotors, Hi Jack schokbrekers, voor-schokbrekers, emblemen, werkplaatsboeken,instructieboekjes,enz.’72 Eldorado Coupe LPG, groen met wit leerinterieur, uit Las Vegas. ‘72 de Ville Supersportwagon identiek aan Elvis Presley wagon LPG’56 Coupe de Ville LPG met ’56 Trailer, enige op de wereld. Yard Sale op 24 , 25, 26, 27 oktober.Inl. Peter van Rijswijk, 06-55956172, [email protected] , Schiedam (1-13)

‘96 Eldorado, zeegroen/blauw metallic,135.000 km, creme leder interieur, alles werkendin zeer nette staat. Deze auto wordt aangeboden wegens overcompleetheid. Vaste prijs incl. nieuwe APK � 4950Diverse 6 deurs limousines, Superior ombouw,

The Standard Vraag & aanbod

52

The StandardThe Standard Vraag & aanbod

’86 FLEETWOOD BROUGHAM 5.0, van eerste eige-naar (Florida snowbird), triple blauw, blauw leder, slechts +/- 70.000 orig. mijlen, schitterende zondag cruiser, of interessant voor de bijtelling. Inl. Gerard Ferwerda, 0321 – 31 56 67 Dronten (3-13)

‘78 Coupe de Ville, heerlijk rijdend, in goede staat, opties (alles werkend): climate control, automatic trunk pull down, illuminated vanity mirrors, alarm, power locks, stuurbekrachtiging, power mirrors, el. bedienbare voorbank, power windows, power antenna, cruise control, lederen bekleding, origi-nele Cadillac spaakwieldoppen, originele radio met CB, rear window defog, recent grote beurt gehad. nieuwe uitlaat, nw.remschijven + blokken, IMPCO LPG (110l tank), rijdt ook op benzine, APK tot 29-06-2014, owners manual aanwezig, 7 liter V8 (425 cu.in.), TH 400 automaat,Minpunten originele lak is na al die jaren wat dof , vr.pr. €6000Inl. Melloi Kremer, 06 – 55 82 22 31

Ik heb jarenlang een ’63 Cadillac Sedan de Ville gehad en ben ook lid geweest. Nu ben ik de schuur aan het opruimen en kom ik nog een koppakkingset tegen en de lucht filter van de auto en een werk-plaatshandboek uit 1963. Als een van de leden die wil hebben kan hij die gratis ophalenInl. Ger Smeink, 06-23 18 18 24, de Dennen 20 , 1402 KK Bussum

‘54 conv. geel met rood interieur,‘54 conv. zwartmet rood interieur,‘55 conv. blauw met blauwinterieur,’59 conv. wit met rood/wit interieur, ‘59Fleetwood wit met zwart/wit interieur, ‘61 conv.beige met bruin interieur, ‘63 conv. wit met blauwinterieur. Cadillac neon nieuw in de doos 110 voltmet adapter. Bank van achterkant ’60 Cadillac. Heelveel onderdelen coupe ‘55, sedan ‘59, coupe ‘68‘Inl. Richard Kalisvaart, 06-54345348, Barendrecht(1-13)

Diverse nieuwe en gebruikte onderdelen voor Cadil-lacs, gespecialiseerd in Eldorado’s uit ‘67-‘78., LPG-inbouwsets, Nwe. remdelen, dynamo’s, startmo-tors, waterpompen, benzinepompen, pakkingsets, fuseekogels. Inl.: Peter Onken, tel. 0251-248361 of 06-53287347, Heemskerk (0-10)

Onderdelen voor 1940/78, Gereviseerde vacuüm-pompen voor 1954/58. Gereviseerde rembekrachti-gers 1952/72. Gereviseerde kachelkranen 1949/62. Gereviseerde waterpompen 1937/74. Gerevulcani-seerde centerbearing supports 1957/64. 1 motor 1962, 2 zijklepmotoren 1937/48. 2 voorbumpers & 1 achterbumper 1959. 1 Achterbumper Seville 1979. Veel onderdelen voor de jaren 40/50/60, zoals filters, ontsteking 6 & 12 Volt, Benzine/vacu-umpompen & revisiesets,Carburateurs & revisiesets, diverse remonderdelen, wielremcylinders & hoofdrempompen met RVS cy-linders. Stuurpompen/ huizen & revisiesets. Stuur-koppelingen. Reparatiesets voor centerlinksysteem. Bevestigingsmateriaal in UNC & UNF, sierlijstclips, correcte kleur bedrading & stekkers.Te veel om op te noemen.Inl. Matern Harmsel, Tel:0546-454757, 06-53816020 of E-mail: [email protected] 1-11

Cadillac onderdelen ‘55 ,’ 56 ,‘59 ,’67,’71, ‘72 Ge-bruikt en nieuw kijk op mijn web peetcadilac.nlstartmotoren, airco pompen ,luchtpompen, blowermotors, Hi Jack schokbrekers, voor-schokbrekers, emblemen, werkplaatsboeken, instructieboekjes,enz.’72 Eldorado Coupe LPG, groen met wit leerinterieur, uit Las Vegas. ‘72 de Ville Supersport wagon identiek aan Elvis Presley wagon LPG’56 Coupe de Ville LPG met ’56 Trailer, enige op de wereld. Yard Sale op 24 , 25, 26, 27 oktober.Inl. Peter van Rijswijk, 06-55956172, [email protected] , Schiedam (1-13) ‘96 Eldorado, zeegroen/blauw metallic,135.000 km, creme leder interieur, alles werkend in zeer nette staat. Deze auto wordt aangeboden wegens overcompleetheid. Vaste prijs incl. nieuwe APK € 4950 Diverse 6 deurs limousines, Superior ombouw, ’94 t/m ’99, kleuren wit, zwart en grijs metallic, alle inbuitengewoon nette roestvrije staat, inruil goed-kope Cadillac bespreekbaar, bouwjaren 1988-1999, prijzen vanaf € 5.400.Inl. Gert Sterken, 06-54687561 liefst na 18.00 uur,Helmond (3-12)

’78 Eldorado Biarritz met T-top lichtgeel, Eldorado’78 lichtblauw met wit dak LPG, ’75 Fleetwoodlichtgeel, 2001 STS zilver, onderdelen, boeken,kunststof fillers rond voor-en achter-bumpers,rubbers, onderdelen op aanvraag, www.ibuko.comInl. Koen Ongkiehong, 070-3560035,06-24804408, Den Haag (0-10)

’93 Fleetwood, blauw, blauw leren bekleding in nieuwstaat, vr.pr. € 9.500Inl. Ted Schipper 010-4227926 of 06-48785372, Rotterdam (0-10)

‘60 Coupe de Ville, rijdt op benzine en is in zeergoede staat. Prijs n.o.t.k. Voor meer info bel ofkom langs. Inl. Roy Boutens, 06 4842 1956 (4-13)

’84 Eldorado Biarritz Convertible, blauw metallic met blauwe canvas top, spaakwielen, zeer mooi.Inl. Ted Schipper 010-4227926 of 06-48785372, Rotterdam (3-11)

’79 Eldorado Biarritz. Deze is afgekeurd op de A-stijlen, verder mankeerde er niets aan. Heeft een perfecte motor (op benzine en LPG) en een heel mooi gecapiton-neerd lederen interieur zonder beschadigingen. Wie wil deze Eldo beter maken of voor onderdelen overnemen? Inl. Mark van Kessel, [email protected] Berkel Enschot (5-13) Te koop tijdens de CCN-evenementen:CCN’ers mogen gratis adverteren, uw advertenties worden 2x geplaatst, daarna is op verzoek her-plaatsing mogelijk, eventuele wijzigingen gaarne doorgeven aan Koen Ongkiehong, Tel. 070-3560035, 06-24804408. E-mail: [email protected] leden kunnen voor € 15 een advertentie plaat-sen. Over te maken op postbank rekening 7310062 t,n.v. Cadillac Club Nederland, onder vermelding van uw naam en te adverteren Cadillac. De rubriek vraag en aanbod wordt geplaatst op de internet site van de Cadillac Club Nederland: www.cadillacclub.nl

THE STANDARD3-2013.indd 52 18-06-13 00:05

‘89 Allanté , rood met zwarte softtop en zwart lederen int, digitaaldashboard, zeer, compleet, 4.5 l. 200 pk. 135.000 km, sportieve “Cadillac-ride, vraagprijs: � 6.500Inl. Ed Gardner, 06-45289961 , Etten Leur (4-14)

´77 Eldorado T-top Majorca lichtgeel, ´76 Eldordo conv, aubergine, wit dak, crème interieur.Inl. Koen Ongkiehong, 070-3560035, 06-24804408, Den Haag (4-14)

’81 Eldorado, 6 liter V8, 72.500 mijlen, net grote beurt gehad, zeer mooi chroom en rood leren bekleding, in perfecte staat, altijd op benzine gereden, APK dec. 2015, vr. pr. � 7900. Inl. Sjaak Poot, 06-33130821 Zoetermeer (4-2014)

1949 Cadillac 62 series four-door sedan, zowel optisch als technisch in zeer goede, perfecte staat. Exterieur zwart (orig. Lak), interieur beige velours, bruin metaalwerk, chroom i.z.g.st. De 331cu V8 is volledig gereviseerd, evenals de 4 gangs HydraMatic automatische versnellingsbak. Prachtige auto, prijs op aanvraag.Inl. G. Welten 06-52082160 , email: [email protected]

‘54 conv. geel met rood interieur,‘54 conv. zwartmet rood interieur,‘55 conv. blauw met blauwinterieur,’59 conv. wit met rood/wit interieur, ‘59Fleetwood wit met zwart/wit interieur, ‘61 conv.beige met bruin interieur, ‘63 conv. wit met blauw interieur. Cadillac neon nieuw in de doos 110 volt

’94 t/m ’99, kleuren wit, zwart en grijs metallic, alle in buitengewoon nette roestvrije staat, inruil goedkope Cadillac bespreekbaar, bouwjaren 1988-1999, prijzen vanaf � 5.400.Inl. Gert Sterken, 06-54687561 liefst na 18.00 uur, Helmond (3-12)

’93 Fleetwood, blauw, blauw leren bekleding innieuwstaat, vr.pr. � 9.500 Inl. Ted Schipper 010-4227926 of 06-48785372, Rotterdam (0-10)

‘60 Coupe de Ville, rijdt op benzine en is in zeergoede staat. Prijs n.o.t.k. Voor meer info bel ofkom langs. Inl. Roy Boutens, 06 4842 1956 (4-13)

’84 Eldorado Biarritz Convertible, blauw metallicmet blauwe canvas top, spaakwielen, zeer mooi. Inl. Ted Schipper 010-4227926 of 06-48785372, Rotterdam (3-11)


Vraag en aanbod

56 | No. 2 2014

Tel: (+31) 546 - 45 47 57 | Mob: (+31) 6 - 53 81 60 20 Email: [email protected]

w w w. m t h c l a s s i c s e r v i c e s . n l

• rEparaTiEs

• ondErhoud

• rEvisiE

• ondErdElEn

• bEklEding

• plaaTwErk

• sTraalwErk

• spuiTwErk

classic services

Dé SpecialiSt in caDillac en anDere amerikaanSe klaSSiekerS (1935 - 1980)

Nieuwe en gebruikte onderdelen:emblemen, schokbrekers, rubbers, uitlaten, dynamo’s, startmotoren, veel onderdelen voor 1956

Cabriolet daken en onderdelen ook montage

NEVER ADAPT.

Middelbeek Cars B.V. Koraalstraat 3, 1812 RK Alkmaar. Telefoon 072-5414646, www.middelbeekcars.nlGemiddeld verbruik: 6,1 - 14,1 l/100 km (16,4 - 7,1 km/l). CO2-uitstoot: 161 - 327 gr/km.Jeep is a registered trademark of Chrysler Group LLC. © Copyright 2012 Chrysler Group LLC. All Rights Reserved. De specificaties, omschrijvingen en illustraties zijn gebaseerd op de beschikbare informatie op het moment van advertentie realisatie en aanpassing. Foto’s en autobeelden zijn enkel ter illustratie, waaraan geen rechten kunnen worden ontleend. Vermelde prijs is inclusief BTW/BPM en exclusief kosten rijklaarmaken. Raadpleeg ons voor het actuele leasetarief. Prijswijzigingen voorbehouden.

Kies één van de vijf gratis Jeep Compass Value Packs met een waarde tot € 2.300,-. Ga naar jeep.nl/valuepacks.

Jeep proudly presents:de Grand Cherokee, Compass en Wrangler. De volledige line-up staat nu voor je klaar. Blijf trouw aan jezelf. Kies je eigen weg en kom langs voor een proefrit. Je rijdt al een Jeep vanaf € 27.890,-.

MIDDELBEEK CARS B.V. CADILLAC & JEEP DEALER VOOR NOORD-HOLLAND

KORAALSTRAAT 3, ALKMAAR | T 072 541 46 46 | WWW.MIDDELBEEKCARS.NL

bril-jant.nl | LisseCadillac Club NL | 57

54

CALL KOEN

di ac

Lodenwijkstraat 105652 AC EindhovenTel. 040 251 93 88fax. 040 251 49 48

LPG inbouw station

Gebr. van Orsouw

RDW erkend

LPG in uw Cadillac v.a. € 1.250 (OMVL)

Incl. RDW keuring

[email protected] www.gebrvanorsouw.nl

Advies over aankoop / verkoop / import van Cadillacs

Advies over reparaties van Cadillacs

Fillers en rubbers

Onderdelen cabriolet daken

Cadillac onderdelen op aanvraag

Werkplaatsboeken en andere Cadillac literatuur.

Constant aanbod van Cadillacs

Koen Ongkiehong0 7 0 - 3 5 6 0 0 3 50 6 - 2 4 8 0 4 4 0 [email protected]

Ruim 50 jaar ervaring!

KettenisAutoschadebedrijf

SpuitenUitdeuken

Ruiten serviceSchade herstelSpecialisatie in

klassiekers & Oldtimers

V. Beverningkstraat 1012582 VC Den HaagTel 070 355 30 45Fax 070 355 09 [email protected] ettenis

THE STANDARD3-2013.indd 54 18-06-13 00:05

We sell new parts for Cadillac®

& LaSalle™

1936–early ’70sWe are not a salvage yard

BOXES 1941–1964

We stock a complete line of

battery trays and holddowns.

FOR 1963–1976 CONVERTIBLES

Rear quarter cour-tesy lenses

1960 EYEBROW

MOLDINGSNew stainless sets

with clips

ENGINE DECAL & DETAIL SETS 1936–1972

The detail aspects of your engine compart-ment are more critical than ever; just go to a car show and look! When it’s time to spi� up, call us.

GEARSHIFT/TURN SIGNAL KNOBS & LEVERS

Cadillacs/LaSalles 1938–1960

DOORSILL PLATESCarpet is great, but without new sills, your

for ’30s–’60s.

STAINLESS/CHROME SOMBREROS Medallions only

CORRECT “V” FAN

BELTS1940s–1960s

1950–’58

WINDSHIELD

WASHER

PUMP

Restoration kits & service

INSIDE REARVIEW MIRRORSBrand new, for late 1930s–1970s

1941 FENDER SPEARS

FRESH AIR–HEATER/ DEFROSTER DUCT HOSE

Many uses in Cadillacs from ’30s–’60s. Comes in 2", 2½", 3", 4", 4½ and 5".

EXHAUST INSULATION KITS

safe, show-winning wrap.1956 EXHAUST

PORT ASSEMBLY

1959 FRONT FENDER SPEARS

DOOR MIRRORS 1937–1966Treat yourself and your Cadillac or LaSalle

them all; left or right, convertible to limo!

HOOD PARTS • ENGINE PARTS • BATTERY CABLES • GLOVEBOXES • PLUG WIRE KITS • RADIATOR & GAS CAPS • NOS PARTS • CADILLAC & LASALLE LITERATURE CARB KITS • BULBS • HOSE CLAMP KITS • CHROME CLIPS • TRUNK LINING MATERIAL • SWITCHES • LIGHTERS • EXHAUST SYSTEMS • WIPER BLADES • TUNEUP KITS

www.mcveys.com

MONDAY–FRIDAY 9:00–5:005040 ANTIOC H, SUITE EMERRIAM, KS 66203 USA

PHONE

(913) 722-0707

FAX (913) 722-1166e-mail

[email protected]

“V”s AND EMBLEMSWith a name like McVey, we'd better have a great selection of perfect new “V”s and we do! In chrom.

SCRIPT & LETTERS 1940s–1970sWe may have the most complete inventory of new script and letters anywhere in the U.S. Our selection covers over 40 years: ELDORADO, COUPE de VILLE & SEVILLE.

HUBCAPS, MEDALLIONS & TRIM RINGSFor 1941–’53 Cadillacs — new hubcaps, medallion & trim rings.

SABRE WHEEL &

WIRE WHEEL HUBCAPS

We have the

all three types: chrome, gold and 1957-style.

1948–1964 HOOD BUMPER SETS

NOS KEYS & LOCKS

We've recently added a nice selection of authentic, original keys and locks to our

inventory. Door, ignition, trunk & glovebox.

NEW: OIL BREATHER

CAP1950–’62

FUEL

SENDERS1940–1964

The GM Restoration Parts emblem and symbol used in this ad are your assurance the

with this symbol. General Motors trademarks are used under license to Beaulin Ent.

Medallions only

1957 WHEEL COVERS Medallions only

Medallions only

Supplier of GM Restoration Parts

Decals only

LENSES ’30s, ’40s, ’50s, ’60sFrom obvious to the obscure. Taillight, back-up, turn signal, foglight, courtesy, maplight, dome, reading light, door, license plate, just about all of them! New... ’63–’64 convertible courtesy lenses, ’59 Fleetwood lenses.

CRESTS 1940–60sHood & trunk crests with bezels in chrome or gold, fender crests, interior trim crests.

MEDALLIONS 1930s TO 1970sHubcaps are a focal point of your Cadillac's design. And the center medallion is the most critical part. We have new medallions from the late ’30s thru the ’70s.

50's AutomobielDesignSterling McCall museum

Bathurst AustralieVerslagen en ritten

en veel foto's

2010

nr.

2


THE AMERICAN DREAM STAAT BIJONS GEWOON IN DE SHOWROOM.

Pietersen US Cars & Bikes • Waalhaven ZZ 6 • Rotterdam • T 010 - 428 63 20 • [email protected] • www.pietersen.us

Since 1932

Exclusieve Cadillac dealers:

Pietersen Rotterdam Waalhaven ZZ6, Haven 2248 3088 HH Rotterdam www.ucp.nl

Middelbeek Cars Koraalstraat 3 1812 RK Alkmaar www.middelbeekcars.nl

Nefkens Amersfoort Amsterdamseweg 151 3812 RR Amersfoort www.nefkens-gm.nl

Hollandse Auto Importmaatschappij B.V. Floralaan 2 2231 ZV Rijnsburg www.haibv.nl

Kijk voor meer informatie op www.cadillacuitvoorraad.nl

ONDERSCHEIDEND, COMFORT & KLASSE

Cadillac CTS V-serie

Indien onbestelbaar, retourneren aan: 2712 KL 2

Documents

THE STANDARD - cadillacclub.nl · The Standard verschijnt 6 keer per jaar en is het Nederlandstalige tijdschrift voor de Cadillac & LaSalle liefhebber van de klassiekers tot de hedendaagse