தி�ருஞா�னசம்பந்திர்

'தோதி�டுடை�ய செசவி�யன் வி�டை�தோயறி�தோய�ர் தூசெவிண் மதி�சூடிக்கா�டுடை�ய சு�டை�ப் செப�டி பூச�செயன்னுள்ளங்காவிர் காள்வின்ஏடுடை�யம�ரா�ன் முடைன நா�ட்பணி,ந் தோதித்திவிருள் செசய்திபீடுடை�யப�ரா ம�புரா தோமவி�ய செபம்ம�ன,வினன்தோறி'.

செப�ருள் :

"தோதி�ட்டை� உடை�ய செசவி�டைய உடை�யவின�கா�, இ�ப வி�கானத்தி�ன்தோமல் ஏறி�, தூய செவிள்ள,ய ப�டைறிடையத் திடை�ய�ல் டைவித்து, சுடுகா�டு செபற்றி சுடுதிடை�யுடை�ய தி�ருநீற்டைறிப் பூச� விந்து என் உள்ளத்டைதிக் காவிர்ந்தி காள்வின் (ய�செரான,ல்), இதிழ்காடைளயுடை�ய செவிண்தி�மடைரா ம�ரா,தோ� தோதி�ற்றி�ய ப�ராமதோதிவின் முன் கா��த்தி�ல் விழி,பட்டுத் துதி� செசய்ய, அவினுக்குத் தி�ருவிருள் ப�லித்தி ச�றிப்டைபயுடை�ய ப�ராமபுராத்தி�ன்காண் வி�ரும்ப� எழுந்திருள,ய செபரும�ன�கா�ய இவின்".

சீர்கா�ழி, என்னும் ஊரா,ல், ப�ரா�மணிக் குடும்பத்தி�ற் ப�றிந்தி�ர். இவிராது திந்டைதிய�ர் ச�விப�திவி�ருதியர், தி�ய�ர் பகாவிதி� அம்டைமய�ர். இவிர் மூன்று வியதுக் குழிந்டைதிய�கா இருந்திதோப�து, திந்டைதிய�ரு�ன் தோகா�ய�லுக்குச் செசன்றிதி�காவும், அங்தோகா குழிந்டைதிடையக் காடைராய�ல் அமராவி�ட்டுக் குள,க்காச் செசன்றி திந்டைதிய�ர், ச�றி�து தோநாராம் நீருள் மூழ்கா�ய�ருந்தி சமயம், திந்டைதிடையக் கா�ணி�தி குழிந்டைதி அம்டைமதோய அப்ப� என்று கூவி� அழுதிதி�காவும், அப்தோப�து உம�தோதிவி�ய�ர், ச�விசெபரும�னு�ன் இவிர் முன் கா�ட்ச� செகா�டுத்து ஞா�னப்ப�லூட்டியதி�காவும் செச�ல்�ப்படுகா�றிது. குள,த்துவி�ட்டு செவிள,தோய விந்தி திந்டைதிய�ர், ப�ள்டைளய�ன் வி�ய�லிருந்து ப�ல் விடிவிடைதிக் காவின,த்து, அது குறி�த்துக் தோகாட்காதோவி தோகா�ய�லிலுள்ள இடைறிவிடைனச் சுட்டிக்கா�ட்டித் "தோதி�டுடை�ய செசவி�யன்" என்று செதி��ங்கும் தினது முதில் தோதிவி�ராத்டைதித் தி�ருஞா�னசம்பந்திர் ப�டின�ர்.

தி�ருநா�வுக்கரசுநா�யனா�ர்

கூற்றா�ய�னாவா�று வா�லக்கக�லீர்!       கொக�டுமை� பல கொ�ய்தினா நா�னாறா�யேயன்,

ஏற்றா�யடிக்யேக இரவும் பகலும்      ப�ர%ய�து வாணங்குவான் எப்கொப�ழுதும்

யேதி�ற்றா�து என் வாய�ற்றா�ன் அகம்படியேய      குடயேர�டு துடக்க� முடக்க�ய�ட

ஆற்யேறான்அடியேயன்! அதி�மைகக் கொகடில      வீரட்ட�னாத்து உமைறா அம்��யேனா!

செப�ருள் :

(கூற்றா�ய�னாவா�று = கூற்றுவிடைனப் தோப�� ( கூற்று = யமன்), யேதி�ற்றா�து = தோநா�ய் முதில் பு�ப்ப��து, அகம்படியேய = உள்உறுப்புகாடைளதோய, து�க்கா�முடக்க�ய�ட = செசயல்ப��மல் மு�க்குதி��ல்)

ஒருடைசவிக் குடும்பத்தி�ல் தோவிள�ண்கு�த்தி�ல் திந்டைதிய�ர் புகாழின�ருக்கும் தி�ய�ர் ம�தி�ன,ய�ருக்கும் புதில்வினகாப் ப�றிந்திவிர். தினதுஇளடைமப்

பருவித்தி�ல் டைசவித்டைதி வி�ட்டு சமணி சமயத்தி�ல் தோசர்ந்தி�ர். சமணி நூல்காடைளக் காற்றுஅச்சமயத்தி�ன் திடை�விர்காளுள் ஒருவிரா�காவும்

வி�ளங்கா�ன�ர். சமணி சமயத்தி�ல் இருந்திதோப�து தி�ருநா�வுக்காராசர் திருமதோசனர் என்றிடைழிக்காப்பட்��ர்

தி�ருநா�வுக்காராசரா,ன் திமக்டைகாய�ர் தி��காவிதி�ய�ர் ஆவி�ர். இவிர் ச�றிந்தி ச�விபக்திரா�கா இருந்தி�ர். தினது திம்ப� சமணித்தி�ல் தோசர்ந்திடைதி எண்ணி,

ம,காவும் மனம் விருந்தி� இடைறிவின,�ம் முடைறிய�ட்டு விந்தி�ர். இதின�ல் மருணீக்கா�ய�ருக்குக் காடுடைமய�னசூடை� தோநா�ய் ஏற்பட்�து. சமணி ம�த்தி�ல்

செசய்யப்பட்� ச�கா�ச்டைசகாள் எதுவும் ப�னள,க்காவி�ல்டை�. ப�ன்னர் தி��காவிதி�ய��ம் முடைறிய�ட்��ர். தி��காவிதி� ச�வின,�ம் மனம் உருகா�ப் ப��ச்

செச�ன்ன�ர். தி�ருநா�வுக்காராசர் " கூற்றி�ய�னவி�று வி��க்காகாலீர்" என்று செதி��ங்கும் தோதிவி�ராப் பதி�காத்டைதிப் ப�டி முடைறிய�ட்�தி�ல் தோநா�ய் தீர்ந்திது.