5 maja 2019 Nr 18 (36)/19

”Nabożeństwo majowe przy kapliczce”- narysował Mikołaj, lat 10

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

Rozpoczynamy Tydzień Biblijny – zachęcamy do prywatnej lektury Pisma Świętego.

1. Dzisiaj Wspólnota Krwi Chrystusa zaprasza dokawiarenki parafialnej na kawę, herbatę i domowewypieki. Za tydzień na ciasto zaprasza Wspólnota SzkołaMaryi.

2. Szkoła Maryi zaprasza dzisiaj na Eucharystię na g.18.00 oraz na adorację z modlitwą uwielbienia.

3. Za tydzień w kawiarence parafialnej o g. 19.15spotkanie wspólnoty młodzieżowej „Ruch Lednicki”.

4. Ks. Tomasz zaprasza młodzież do udziału wspotkaniu młodych w Lednicy 1 czerwca tego roku. Koszt90 zł od osoby (autokar) wpłacane przy zapisach. Więcejinformacji i zapisy u ks. Tomka w zakrystii po mszy.

5. Ks. Tomasz organizuje wyjazd młodzieży na„Wieczór Modlitwy Młodych” w piątek, 17 maja. Wyjazdok. 19.00 powrót po g. 24.00. Potrzebna zgoda rodziców.Zapisy i więcej informacji u Ks. Tomka.

6. Wspólnota Szkoła Maryi zaprasza do wzięciaudziału w rekolekcjach ewangelizacyjnych, które odbędąsię w naszej parafii w weekend 24 – 26 maja. Więcejinformacji na plakatach.

7. Zachęcamy do czytania prasy katolickiej oraz dozabrania naszego Tygodnika Parafialnego. Dzisiaj ciekawywywiad – świadectwo naszej parafianki, która należy doWspólnoty Szkoła Maryi.

REDAKCJA KONTAKT Z PARAFIĄRedaktor naczelny

Ks. Tomasz – topolski.tomasz91@gmail.com

Teksty Ewa Rola – ewkarolka@po.pl Maria Rusiecka – maria.karas@wp.pl Lucyna Witek – lucyna.witek@rewit.pl Piotr i Joanna Błędzcy – piotr.bledzki@gmail.com

Korekta Małgorzata Migdał – gmigdal@op.plOpracowanie graficzne Katarzyna Karczewska – banas_ka@wp.pl

ul. Kartuska 349, 80-125 Gdańsk, tel. 58 3-03-99-94

e-mail: jasien@diecezjagdansk.plwww.parafiajasien.gda.pl www.youtube.com/gdanskjasien

Biuro parafialne: wt i czw 16.00-17.00, sob 10.00-12.00

Numer konta Pekao SA II O/Gdańsk24 1240 1268 1111 0000 1541 8823

Strona 8

5 maja 2019 Nr 18 (36)/19

Tygodnik Parafialny Parafia pw. bł. Doroty z Mątew GDAŃSK JASIEŃ

III NIEDZIELA

WIELKANOCNA

Rok liturgiczny C/I

I czytanie: Dz 5, 27b-32.40b-41 Cierpienie dla Imienia Jezusa

Psalm: Ps 30,2 i 4.5-6ab.11 i 12a i 13b Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś

II czytanie: Ap 5, 11-14 Chwała Baranka

Ewangelia: J 21, 1-19Trzecie zjawienie się Zmartwychwstałego apostołom

Papieska intencja ewangelizacyjna na miesiąc maj:Aby dzięki zaangażowaniu swoich członków Kościół w Afryce był zaczynem jedności wśród narodów, znakiem nadziei dla tego kontynentu.

Z Dziejów Apostolskich

Arcykapłan zapytał Apostołów:„Zakazaliśmy wam surowo, abyście nienauczali w to imię, a oto napełniliścieJerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć nanas krew tego człowieka?”. OdpowiedziałPiotr i Apostołowie: ”Trzeba bardziej słuchaćBoga niż ludzi. Bóg naszych ojców wskrzesiłJezusa, którego straciliście, przybiwszy dokrzyża. Bóg wywyższył Go na prawicę swojąjako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowinawrócenie i odpuszczenie grzechów.Dajemy temu świadectwo my właśnie orazDuch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzysą Mu posłuszni”. I zabronili Apostołomprzemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili.A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszylisię, że stali się godni cierpieć dla imieniaJezusa.

KOMENTARZ:

Dzieje Apostolskie ukazują nam działalność ewangelizacyjnąapostołów w Jerozolimie po zmartwychwstaniu Jezusa. Dziękiautorowi – św. Łukaszowi, możemy poznać początki Kościoła, tego,który istnieje już od ponad 2000 lat, tego, którego jestemczłonkiem, tego, który zaprasza mnie do ewangelizowania.

Działalność apostołów, przynosiła duże owoce. Świadczą o tymsłowa samego Arcykapłana o napełnieniu nauką Jeruzalem. Dziękipostawie apostołów, ich świadectwie i głoszeniu nauki Chrystusa,wielu ludzi przyłączyło się do ich wspólnoty.

My, tak jak apostołowie, jesteśmy powołani do tego, abyprzekazywać naukę Chrystusa – ewangelizować w naszychdomach, miejscach pracy, nauki, środowiskach w których żyjemy.Jest to zaszczyt, ale także obowiązek, wynikający z przyjętegoprzez nas sakramentu chrztu. Nie było to łatwe zadanie w czasachapostołów, nie jest to łatwe zadanie dzisiaj, ale postawa uczniówJezusa zachęca nas, aby nie się nie poddawać, a z pewnością naszegłoszenie ewangelii przyniesie owoce w życiu naszym, a przedewszystkim w życiu ludzi, którym będziemy mówić o Jezusie.

Ks. Tomasz

Strona 1

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Święto Wojska Polskiego

–

Rozpoczęliśmy miesiąc maj, który w KościeleKatolickim jest czasem szczególnie poświęconymNajświętszej Maryi Pannie. Matka Boża, tak bardzozatroskana o nasze dobro, niezliczoną ilość razy w cią-gu dziejów Narodu Polskiego wypraszała nam u Bogaswą pomoc i ratunek. W niełatwe dzieje Polskiwkroczyła wraz z przyjęciem przezeń Chrztu Świętegow 966 roku. Najświętsza Dziewica stała się od tegoczasu prawdziwą Hetmanką Narodu Polskiego. Maryjaobjawiając się o. Juliuszowi Mancinellemu mówiła "Jajestem Królową Polski. Jestem Matką tego narodu,który jest Mi bardzo drogi, więc wstawiaj się do Mnieza nim i o pomyślność tej ziemi błagaj nieustannie, a Jabędę ci zawsze, tak jak teraz, miłościwą". Królowie,hetmani, rycerze, mieszczanie oraz cały lud oddawalisię Jej, jako słudzy i niewolnicy, a ta dobra Matkabłogosławiła im ilekroć byli wierni Jezusowi Chrystu-sowi. Na kartach historii znajdujemy niezliczoneprzykłady Jej przedziwnie cudownych interwencji.Zatrzymajmy się na kilku trudnych momentach w hi-storii naszego narodu.

Pod Grunwaldem zjednoczone wojska polsko-rusko-litewskie nim przystąpiły do bitwy z Zako-nem Krzyżackim wyśpiewują Bogurodzicę i tymsamym wzywają na pomoc Maryję, by zjednała imprzychylność Syna i Pana. Dyplomaci króla Włady-sława Jagiełły tak wyrażają się o Bogurodzicy na dwo-rach Europy: „Aby zatem umocnić się w Panu i potędzeJego mocy, Król z rycerstwem powierzającym duszeBogu i potrząsającym kopiami, wespół śpiewają naBożą chwałę, intonując w ludowym polskim językupieśń o narodzinach Pana, zaczynającą się słowami:Dei genitrix, a porwani boską odwagą ruszają do atakui wnet wrogie szwadrony uderzają na siebie nawza-jem”. Zjednoczone wojsko z maryjną pieśnią na ustachidzie do boju i pokonuje kwiat rycerstwa zakonnegoz Ulrykem von Jungingenem na czele.

Jasnogórskie Sanktuarium Najświętszej MaryiPanny jest najświętszym miejscem dla Polaków. Tuna Jasnej Górze, w sercu Matki Bożej bije sercenaszego narodu. W czasie potopu szwedzkiego w 1655wróg postanowił dopaść i splądrować to mieszkanieJasnogórskiej Pani. Znalazłszy się pod murami JasnejGóry 18 listopada tegoż roku zbrojni nieprzyjaciele wliczbie dziesięciu tysięcy z ogromnymi działami jak na

taką twierdzę kpili z klasztoru nazywając gokurnikiem. Ojciec Augustyn Kordecki, wiedząc, że nieotrzyma z zewnątrz żadnej pomocy, postanowił bronićklasztoru cały czas nie tracąc ufności w pomocKrólowej Polski. Przez 6 tygodni odpierane są atakiSzwedów. Obrońcy mężnie walczą w obroniesanktuarium. Nie ustają w żarliwej modlitwie; wciążodbudowują uszkadzane mury i gaszą pożarywybuchające na skutek spadającego gradu szwedzkichpocisków. Mury wciąż kruszone nie upadają i ogień niezajmuje tego świętego miejsca. Przez cały ten czaspaulini odprawiają procesje z NajświętszymSakramentem a śpiew Bogarodzicy nie cichnie we dniei w nocy. Wreszcie nastąpił kres oblężenia i Szwedzibyli zmuszeni zakończyć swój atak na JasnogórskieSanktuarium. Jednak jeszcze długi czas po tychzmaganiach opowiadali o przedziwnych wyda-rzeniach, jakie towarzyszyły oblężeniu. Relacjonowali,iż widzieli postać kobiecą w niebieskiej szacieprzechadzającą się po murach. Jej oblicze wywoływałopaniczny lęk w ich szeregach wojska. Niekiedyukazywała im się osoba w białej szacie trzymająca wręku miecz. Kiedy wojsko przystępowało do ataku,owa zagadkowa postać otaczała mgłą klasztor.Mówiono także o tym, iż dowódcom szwedzkimukazywała się niewiasta o świętym obliczu i naka-zywała pozostawienie sanktuarium w spokoju. 1 kwietnia 1656 król Jan Kazimierz, dziękując zacudowne uratowanie Jasnej Góry, w uroczystymślubowaniu powierzył Koronę Królestwa PolskiegoNajświętszej Maryi Pannie i ogłosił Matkę BoskąKrólową Polski.

Dominika Madej, Lucyna Witek – Wspólnota KrwiChrystusa

Ciąg dalszy artykułu w następnym numerze..

Strona 2

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Dokończenie ze strony 6

TP: Cały cykl trwa 7 lat?

SP: To zależy od rozwoju duchowości. To takjak w klasie – można powtórzyć rok, jeśli tonam pomoże. Tu nie ma żadnychegzaminów. Jeśli ktoś potrzebuje dłuższejrehabilitacji to może z tego korzystać. Niktnikogo do niczego nie zmusza.

TP: Szkoła powstała na Ukrainie. Czy czućinną, bardziej wschodnią duchowość?

SP: Nie. Tutaj jest otwartość, wyrozumiałość,troska, życzliwość. W Bożych oczach,wszyscy jesteśmy równi. Jakoś mnie toporusza, że potrafimy się zjednoczyć mimoróżnicy kulturowej. Przecież jest napisane wliście do Kolosan: “Nie okłamujcie się nawza-jem boście zwlekli z siebie dawnego czło-wieka z jego uczynkami a przyobleklinowego, który wciąż się odnawia ku głę-bszemu poznaniu Boga na obraz Tego ,którygo stworzył. A tu już nie ma Greka ani Żyda,obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcyScyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkimwe wszystkich jest Chrystus. A dalej A w se-rcach waszych niech panuje pokójChrystusowy do którego też zostaliściewezwani w jednym ciele” (Kol 3, 11-15).Także nawiązując do słów św. Pawła: wszyscyjesteśmy dziećmi Bożymi i kocham moichbraci i siostry we wspólnocie.

TP: Czy Szkoła działa jakoś na zewnątrz?

SP: Angażujemy się w ewangelizację. Naprzykład w Kurs Alfa, który adresowany jestdla osób zagubionych, zranionych, które nieumieją sobie poradzić z własnym życiem.Chociaż sam kurs nie jest dziełem Szkoły, topomagaliśmy to wypromować i zorga-nizować – żeby to się zadziało. Udzielamy sięz innymi wspólnotami przy adoracjach,włączamy się w liturgię.

TP: Szkoła zmieniła Pani życie?

SP: W mojej sytuacji i chorobie Szkoła dała mi poczucie, że Bóg jesti posyła mi ludzi, kapłanów, żebym nie zwątpiła. Że stawia Maryję,aby nam pomagała. Moja duchowość się rozwija. Nie płaczę nadswoim życiem. Cieszę się tym, że Pan Bóg dał mi doświadczenie,które mnie wzmocniło – a nie powaliło. To jest łaska.

TP: Jak można dołączyć do Szkoły?

SP: Najlepiej porozmawiać z księdzem. Każdy kapłan na Jasieniuskieruje do nas. Spotykamy się w kawiarence w czwartki zaraz pomszy o 18:00. Zapraszamy. Nikt nikogo nie będzie wypytywał. Niktnie będzie oczekiwał życiorysu. Będziemy słuchać tyle, ile osoba jestgotowa się otworzyć.

Z Panią Sylwią Pikulską rozmawiał Piotr Błędzki

Strona 7

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Nabożeństwa Maryjne

Miesiąc maj jest miesiącem poświęconymMaryi. Przyroda w pełni rozkwita i tętni życiem.Zielenią się trawy, kwitną drzewa i krzewy.Wielobarwne kwiaty rozsiewają słodki zapach.Pachnie bez, jaśmin, konwalie. To najpiękniejszymiesiąc w roku. Najpiękniejszy miesiąc dlaNajpiękniejszej Pani.

Nabożeństwa majowe, jako nabożeństwa maryjne,zostały zatwierdzone i obdarzone odpustami przezpapieża Piusa VII w 1815 roku.

Zwyczaj modlitw maryjnych trafił do Polski dziękijezuitom. Od 1827 roku majówki odprawiano w kon-wikcie w Tarnopolu, a następnie w innych placówkachzakonu: Starej Wsi i Nowym Sączu.

Ksiądz Karol Bołoz Antoniewicz, jezuita (1807-1852) zebrał pieśni maryjne na maj (Lwów 1850),a także sam napisał szereg utworów, do dziś śpie-wanych przez wiernych na cześć Matki Bożej:„Chwalcie łąki umajone”, „Już majowe świecą zorze”,„Kwiat nadziei, Kwiat miłości”, „O Maryjo, przyjm wofierze”.

Inny jezuita, ksiądz Wincenty Buczyński wydał weLwowie pierwszą książeczkę o nabożeństwachmajowych w 1839 roku.

W 1844 roku ksiądz Alfons Skórkowski wprowadziłnabożeństwa maryjne do jednej z podkrakowskiejparafii. Propagował też na wsiach i w miejscachodległych od kościołów nabożeństwa przy kapliczkachprzydrożnych, prowadzonych i śpiewanych przezsamych wiernych. Parafianie, po skończonych pracachw polu i w obejściu, gromadzili się wokół kapliczki i re-cytowali Litanię oraz śpiewali pieśni maryjne.Kapliczki z figurką Matki Bożej i przydrożne krzyżeznajdowały się w każdej wsi, na polach, w lasach, przyszosach. Budowano je jako wotum wdzięczności,miejsce spotkań i modlitw oraz jako pamięć pozmarłych i zamordowanych. Zazwyczaj były drewnianelub rzeźbione w kamieniu. W formie małych domków,miniaturowych kościołów, w formie kamiennychkolumn zwieńczonych krzyżem metalowym lub figurąświętej osoby.

Na Pomorzu istniejeokoło 2 tysięcy przydro-żnych kapliczek. W samymGdańsku jest ich 21. Naj-starsza z 1766 roku znajdu-je się w Oliwie, przy al.Grunwaldzkiej 517 (naprze-ciwko zajezdni tramwajo-wej), posiada figurkę MatkiBożej i świętego Jana Nepo-mucena, który ma chronićprzed kataklizmami: powo-dzią i suszą. (zdj. obok)

Obecnie w miastach bardzo rzadko można spotkaćnabożeństwa majowe przy przydrożnych kapliczkach.Zazwyczaj odprawiane są w kościołach w ustalonymporządku. Na początku nabożeństwa maryjnego zo-staje wystawiony Najświętszy Sakrament, po nim jestodśpiewana lub wyrecytowana Litania Loretańskai antyfona „Pod Twoją obronę”, krótkie kazanie lubczytanie okolicznościowe i błogosławieństwo Naj-świętszym Sakramentem. Śpiewy to pieśni majowelub Apel Jasnogórski.

Maria Rusiecka

Przydrożna kapliczka z terenu naszej parafii przy ulicySzczęśliwej.

Strona 4

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Litania Loretańska Miesiąc maj, właściwie od zawsze, w szczególnysposób poświęcony jest Maryi. Jedną ze szcze-gólnych form kultu Matki Bożej w tych dniach jestLitania do Najświętszej Maryi Panny, nazywanapopularnie Litanią Loretańską.

Termin „litania” z łac. oznacza prośbę, błaganie.Od innych modlitw błagalnych różni się specyficznąformą. Składa się z wezwań-inwokacji, po którychnastępuje stała odpowiedź – „módl się za nami”.Litania loretańska jest zalecaną przez Kościół modli-twą. Polega ona na dość długiej serii wezwań do Maryi,następujących po sobie w jednakowym rytmie i stwa-rzających jakby modlitewny strumień uwielbień i bła-gań. Wezwania bowiem, przeważnie bardzo krótkie,składają się z dwóch części: pierwsza jest wychwala-niem (Panno…, Matko..., Królowo…), druga - błaganiem(„módl się za nami”).

Geneza Litanii Loretańskiej jest trudna do usta-lenia. Najprawdopodobniej w swej charakterystycznejformie i podstawowym zarysie pojawiła się podkoniec XII wieku. Można również wykazać, że niektórewezwania skierowane do Maryi znajdowały się w Li-tanii do Wszystkich Świętych, z biegiem czasudodawane nowe tytuły maryjne stawały się corazliczniejsze i stopniowo utworzyły nową grupę, któraoderwała się od początkowego pnia. Litania zwanajest „Loretańską” od miasteczka Loreto, położonegow prowincji Ancona, we Włoszech, gdzie znajduje sięsłynne sanktuarium maryjne. Wierzono, że w XIIIwieku został przeniesiony przez aniołów do LoretoDomek Nazaretański, w którym przyszła na światMatka Boża. Faktem jest, że litania była szczególniepropagowana i odmawiana przez pielgrzymów w tymsanktuarium maryjnym. Przybrała tam ostatecznąformę. Z roku 1531 pochodzi świadectwo używania

jej w tym sanktuarium. Po raz pierwszy ukazała siędrukiem w 1572 r. we Florencji i zawierała 43 wezwa-nia. W dokumentach papieskich pojawiła się o niejwzmianka w 1581 r. w bulli „Redituri” papieżaSykstusa V, który udzielił za jej odmawianie 200 dnio-wego odpustu i zachęcał wiernych do jej odmawiania.Kolejne odpusty przypisali do niej Pius VII oraz Pius XIw 1932 r. Natomiast papież Benedykt XIV urzędowo jązatwierdził i zezwolił stosować w publicznym kulcieKościoła.

Wezwania Litanii Loretańskiej podlegałyzmianom (dzisiejsza wersja litanii zawiera 52 wezwa-nia). Usuwano lub wzbogacano ją nowymi we-zwaniami w zależności od potrzeb i okoliczności. I takw ciągu wieków oficjalnie dodano następujące inwo-kacje: „Wspomożenie wiernych” (Pius V po zwy-cięstwie nad Turkami pod Lepanto (1571r.)); „Królowobez zmazy pierworodnej poczęta” – (Pius IX, przedogłoszeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP(1854r.)); „Królowo Różańca świętego” (Leon XIII,1883r.) oraz „Matko dobrej rady” (1903r.). „KrólowoKorony Polskiej” (Kościół w Polsce wprowadził w1908r., po drugiej wojnie światowej „Królowo Polski”),„Królowo pokoju” (Benedykt XV 1917r.), „Królowowniebowzięta” (Pius XII, po ogłoszeniu dogmatu1950r.); „Matko Kościoła” (Paweł VI (lata ’60 XX w.),„Królowo Rodzin” (Jan Paweł II, 1995r.). Opróczzezwoleń na powszechne wprowadzenie inwokacji,wydano wiele zezwoleń ograniczonych do poszcze-gólnych diecezji lub zgromadzeń zakonnych. I tak np.franciszkanie uzyskali pozwolenie na umieszczenie (naostatnim miejscu) własnego wezwania „Królowozakonu serafickiego” (1910r.), a karmelici stosują od1689r. wezwanie „Królowo szkaplerza świętego”.

Ewa Rola

Do Najświętszej Panny Marii Litania(fragment)

W istocie Swojej, od pierwszego tchnienia,Z udziałem łaski najzupełniej zgodna,Jako latorośl ze złotem promieniaUprzędzająca się swymi włóknami;Panno Chwalebna, Wierna i Czcigodna, Módl się za nami...

Od rana prawdy stawszy się kołyską,Gdy, męką Syna nad śmierć wyniesiona,Wężowi głowę tu potarłaś śliską,Współ-wszechmoc bierzesz tam, w niebo-niesiona,I wciąż rozrzewniasz się nad planetami...Można, Łaskawa i Błogosławiona, Módl się za nami

Przy-czyno źródła-czynów, ObjawieniaI odpoczynku Samej Wszechmocności,Ty, co istocie, nie mającej cieniaZwierciadłem stałaś się — SprawiedliwościI odpromieniasz ją swymi gwiazdami Módl się za nami...

Z dokonań wszystkich najpełniejsze Twoje,Owej istotnej prawdy cało-lico,Z którego jasne wciąż pryskają zdroje,Odradzające wszech-żywot wiosnami — Wiosnami-cudu: Mądrości Stolico, Módl się za nami...

Cyprian Kamil Norwid

Strona 5

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Szkoła Maryi w naszej ParafiiRozmowa z Panią Sylwią Pikulską ze Szkoły Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji, zwanej też Szkołą Maryi.

Tygodnik Parafialny: „Szkoła” kojarzy się z tornistrem,lekcjami, dzwonkiem. Szkoła Maryi jest podobna dozwykłej szkoły?

Sylwia Pikulska: Tak jak zwykła szkoła na początku w ze-rówce uczy literek a potem trudniejszych zagadnień, takSzkoła Maryi też najpierw chce nas uzdrowić z naszychgrzechów i zranień, a potem daje nam wzrost wiary.Otwiera nas na Boga i służbę innym przez świadectwa,dobre uczynki miłosierdzia. Pozwala zachłysnąć sięBogiem. Tak, jak można powiedzieć, że „w dobrychzawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem”, tak i Szkołapomaga przejść przez życie od startu do mety.Maryja wiele razy pomagała mi w opresji i trudnychchwilach. Kiedyś nie zdawałam sobie z tego tak sprawy,ale teraz wiem, jak Ona mnie prowadziła do Boga i robito także przez Szkołę Maryi.

TP: Jaka jest Pani droga do tej wspólnoty?

SP: Na początku byłam w innej wspólnocie i moja drogado Jasienia (chociaż mieszkam „za rogiem”) była bardzodługa. Zawsze się bałam, jak mnie ludzie tutaj będąodbierać. W moim życiu wydarzyło się coś co zmieniło całkowiciemoje postrzeganie Boga. Moja córka zachorowała. To byłkulminacyjny moment zaufania Bogu na tysiąc, a nie nasto procent. Szukałam drogi do Boga. Mój kuzynzaproponował mi wspólnotę w Leźnie, gdzie poczułam,że to jest coś dobrego. Czułam, że Bóg daje miwspólnotę, by się wzajemnie pocieszać. Tam dostałamdużo miłości a księża dawali dużo modlitwy takżewstawienniczej. aby przetrwać ten bardzo trudny czaschoroby. Miałam pragnienie, że muszę działać tu bliżej.To trwało. We wszystkim jest potrzebny czas na zagojenieran, na uzdrowienie i dojście do Boga. Do szkoły Maryi zachęciła mnie moja kuzynka.. Zaczęłamtutaj przychodzić. Widziałam, że to jest dobre, boże, i żetu jest moje miejsce. Ktoś mi powiedział, że najpierw siękarmimy i ja się najpierw karmiłam w tej pierwszejwspólnocie, a teraz Pan Bóg mnie postawił tutaj, abymumiała służyć innym w Szkole Maryi. To daje mi teżpoczucie, że jestem komuś potrzebna.

TP: Jak to się zaczęło tu na Jasieniu?

SP: Tutaj są Mikołaj i Gala, którzy przyjechali z Ukrainyi to oni zaczęli tworzyć Szkołę. Tak jak ja, należeli dowspólnoty gdzieś indziej – tam uczęszczali, przeszli wszy-stkie stopnie, a tutaj to przynieśli. Mikołaj jest anima-torem i głównym działaczem. Jego pragnienie było wiel-kie, żeby coś zrobić. Mikołaj z Galą mają korzenie Polskie.To on postarał się o zgodę Księdza Proboszcza. Tutaj byłona początku 5 osób. Potem Mikołaj i Gala wyprowadzilisię z Jasienia, ale przyjeżdżają co czwartek i dalej bardzowytrwale organizują spotkania. Jest dużo osób z Ukrainy.Dla mnie to jest bardzo miłe, bo chcą posługiwać, z namisię modlić. Są bardzo otwarci.

TP: Na czym polega regularne uczestnictwo w SzkoleMaryi?

SP: Spotykamy się co tydzień. Na początku jest modlitwado Ducha Świętego. Potem czytamy Pismo Święte – naj-częściej Ewangelię z dnia. Dzielimy się przemyśleniami,ale nikt nie komentuje i nie ocenia. Nikt nie wynosi tegopoza spotkanie. Potem modlimy się w naszych inten-cjach. Prosimy Ducha Świętego o dar umiejętności radze-nia sobie z tym wszystkim, co nas w życiu spotyka. I wte-dy kończymy modlitwę, robimy herbatkę i dzielimy siętym, co nas spotkało w codziennym życiu od ostatniegoczwartku.

TP: Ale są też dodatkowe sesje.

SP: Tak. Co pewien czas mamy sesje trzydniowe – odpiątku do niedzieli. One zwykle się nazywają „jesienna”,„zimowa” lub „wiosenna”. Na tych weekendowychrekolekcjach omawiamy na przykład Abrahama i co Bógprzez to słowo też chce powiedzieć coś do mnie i czasamiodnosimy te fragmenty do swojego życia. Potem nakolejnych etapach nauki są inne tematy ze Starego i No-wego Testamentu.Są też większe, wyjazdowe spotkania na 10-11 dni,przeważnie letnie. W Mikoszewie czy innych miej-scowościach, gdzie jest 100 osób lub więcej. Tam są po-sługujący, a my jesteśmy tylko uczestnikami. Tam przy-jeżdżają ludzie z różnych miejscowości. Przeważnie jestteż założyciel, ojciec Piotr Kurkiewicz, a także inni księża.Na te rekolekcje mogę zabrać męża i dzieci – nawet jeślizwykle nie uczestniczą w czwartkowych spotkaniach. Sąanimatorzy, którzy opiekują się dziećmi i młodzieżą.

Dokończenie na stronie 7...

Strona 6

5 maja 2019 Tygodnik Parafialny Nr 18 (36)/19

Z Wielkanocnego orędzia Papieża Franciszka

Chrystus żyje i trwa z nami. Ukazuje On światło swojego

oblicza Zmartwychwstałego i nie opuszcza tych, którzy

przeżywają trudne doświadczenia, cierpienie i żałobę.

Modlitwa najcichszaTy jesteś siewna, Tyś jest różańcowa,Ty polem szumisz, rankiem po rosie chodzisz —Ty jesteś Panna polna, Ty jesteś łąkowa —Gwiazdo zaranna! Przewodniczko łodzi!

Tobie przydrożne kapliczki stroją dziewczyny,Tobie śpiew wieczorny rodzi łąka.Gałązko ciszy ugornej, Pąku wierzbiny —Drżąca słońcem na wietrze sinym.

Ty jesteś z obrazów, Madonno, najpiękniejsza Panna,Ty jesteś kwietna, Ty jesteś przedziwna,pod zmierzch wieczorem jesteś a rankiem zaranna,Ty jesteś wzniosła jak Góra Oliwna.

Tyś Częstochowska i Tyś Ostrobramska,Tyś Kalwaryjska i Tyś jest przydrożna —na małych jasnaś z dzieciństwa obrazkach —A Tyś strapiona! Panno pobożna.

Ty jesteś śnieżna, bo ty oczyszczona —Tyś jest gromniczna i Tyś jest bolesna —Tyś na osiołku w ucieczce strudzona,Ty jesteś ludzka — a Tyś niedoczesna.

Tyś jest najświętsza i Ty jesteś dobra,Ty jesteś polska — a Tyś jest królewska.Szczęśliwy, kto jak lepszą część Ciebie obrał,Domie złoty! Sierocych ros Bramo niebieska!

Józef A. Frasik

Kapliczka z Mazowsza

Strona 3