UHÝM - UHİM...making it up still preserve their experience, history, sensitivity and justice. unsurlar, çözüm için yeterli birikime, tarihsel geçmiþe, duyarlýlýða ve hakkaniyete

UHÝM ULUSLARARASIHAK ÝHLALLERÝÝZLEME MERKEZÝ

w w w . u h i m . o r gINTERNATIONA L CENTER FOR WATCH ING VIOLATION OF RIGHTS

ÝSTANBUL/2010 RAPOR NO: 02ÝSTANBUL/2010 REPORT NO: 02

TÜRKÝYE ÖRNEÐÝ

TURKEY CASE

YENÝ SÖMÜRGECÝLÝÐÝN HAYAT DAMARIETNÝK MÝLLÝYETÇÝLÝK ve STATÜKO:

LIFEBLOOD OF NEO- COLONIALISMETHNIC NATIONALISM AND STATUS QUO:

adaletiçiðneyen devlet adamlarýný

cezalandýrmayan milletlerçökmek zorundadýr.

Hz. Muhammed (s.a.v.)

INTRODUCTION

MILITARY OVERTAKES

JUDICIARY

DISINTEGRATION, PROVOCATION AND TRIGGERING CONFLICTS

COLD CASES

TERROR

CONCLUSION

UHÝM ULUSLARARASIHAK ÝHLALLERÝÝZLEME MERKEZÝ

INTER NATIONAL CENTER FOR WATCHING VIOLATIO N O F RIGHTSw w w . u h i m . o r g

ÝÇÝNDEKÝLER

CONTENTS

GÝRÝÞ

DARBELER

YARGI

AYRIÞTIRMA, KIÞKIRTMA ve ÇATIÞTIRMA

FAÝLÝMEÇHULLER

TERÖR

SONUÇ

5

8

10

12

16

21

25

5

8

10

12

16

21

25

5ETHNIC NATIONALISM AND STATUS QUO: TURKEY CASE

giriþintroduction

20. yüzyýlda dünya, hegemon güçler tarafýndan kurgulananoyunun sahnesi olmaktan kurtulamadý. Yýllar geçtikçeaktörler deðiþti, ancak senaryo ayný kaldý. Dünyacoðrafyasýnýn dört bir yanýnda, kimi zaman enerji, kimizaman doðal kaynaklar için; bazen bölgeleri kontrol etmek,bazen de baþka bir konuda koz olarak kullanmak için; kâhbizzat güç kullanarak, kâh iç dinamikleri körükleyerekgerçekleþtirdikleri operasyonlar deþifre edildikçe þifrelergüncellendi, yüzler yenilendi ve oyun kesintisiz devam etti.Türkiye Cumhuriyeti tarih boyunca, küresel güçlertarafýndan sergilenen bu oyunun sahnelerinden biri oldu.Toplumu ayrýþmaya ve çatýþmaya sürükleyecek her türlüyol denendi. Birey ve toplumlar etnik köken, dünya görüþü,mezhep vs. farklýlýklarýyla kamplaþtýrýldý. Aleviler Sünnilerle,Laikler Ýslamcýlarla, Kürtler Türklerle kýyaslandý, ayrýþtýrýldýve çatýþtýrýldý.

In the 20th century, the world could not avoid being anarena for the game that was fictionalized by hegemonicpowers. With the years passing actors changed whilethe scenario remained the same. With operations revealedciphers were updated, faces were renewed and the gamecontinued uninterrupted over energy or naturalresources, or control of lands or using as a trump byusing force directly as well as triggering internaldynamics over the corners of the world.

The Republic of Turkey has come to be a scene of thisgame played by global powers throughout the history.Every effort was made in order to segregate society andcause people conflict with each other. Individuals andcommunities were ghettoized through ethnic origins,worldviews, religious sects, etc. Alevites were compared,segregated and conflicted with Sunnites as well as laicistswith Islamists and Kurds with Turks.

20. yüzyýlda dünya, hegemon güçlertarafýndan kurgulanan oyunun sahnesi

olmaktan kurtulamadý. Yýllar geçtikçeaktörler deðiþti, ancak senaryo aynýkaldý.

In the 20th century, the world couldnot avoid being an arena for the gamethat was fictionalized by hegemonicpowers.

6 ETNÝK MÝLLÝYETÇÝLÝK ve STATÜKO: TÜRKÝYE ÖRNEÐÝ

Küresel güçlerin sözkonusu süreçte en büyük destekçileri,statükocu yönet imler oldu. Ýsted ikleri ortamýnoluþturulmasýnda statükocu yönetimlerle kimi zaman iþbirliðiyapan, kimi zaman onlarý kullanan hegemon güçler,Türkiye’de yaþanan garip olaylar zincirinin hemen herhalkasýnda varoldular. Darbelerin, failimeçhullerin, terörolaylarýnýn ve bir ülkeyi kaosa sürükleyecek pek çok sürecin;ayný güçler tarafýndan, ya planlandýðý, ya teþvik edildiði, yabizzat gerçekleþtirildiði görüldü.Özellikle 12 Eylül sonrasýnda, ABD’nin Ortadoðu’daki enönemli müttefiði konumunda bulunan Türkiye, toplumsalbarýþýný saðlamaya güç yetiremeyen, komþularýnýn tamamýnýtehdit olarak gören, farklý etnik gruplarý birarada ve huzuriçinde yönetmeyi beceremeyen, hak ve özgürlükleri kýsýtlayan,inanç farklýlýklarýna tahammül edemeyen bir ülke görüntüsüverdi. Bu tablo, öngörüldüðü þekilde, Türkiye’nin, küreselgüçlerin desteðine muhtaç, uluslararasý hukuk tarafýndansürekli kontrol edilmesi gereken sorunlu bir ülke olduðusöylemine zemin hazýrladý.Bu tablonun istikrarlý bir þekilde devamý, bölge üzerindebüyük hedefleri olan hegemon güçlere ve varlýðýný busorunlu tabloyla anlamlý ký lan statükoya yaradý.Farklýlýklardan, ayrýþmadan ve çatýþmadan beslenen statüko,ne hazindir ki, “toplumsal barýþý saðlamak”, “kardeþkavgasýna son vermek” ve “terörü ortadan kaldýrmak” içinçaba sarfettiði söylemi ile iþgördü.Bugün, hegemon güçlerin kurduðu bu denklem, içeridestatükonun da desteðiyle, “Kürt Sorunu” görüntüsü ilevarlýðýný sürdürüyor. Yýllardýr, sorunun muhataplarýtarafýndan “etnik ayrýmcýlýk” temelinde ve “hak veözgürlükler” baðlamýnda tartýþýlan sözkonusu sorunun;sosyal, siyasal, kültürel ve ekonomik pek çok nedeni vesonucu olduðu açýk. Sorunun çözümü için, bu neden vesonuç zincirinin titizlik ve hakkaniyetle irdelenmesi gerekiyor.Ancak, yukarýda da bahsedildiði üzere, ülkemizde yaþananbu sürecin sonlandýrýlamamasýnda, küresel aktörlerin nedenli etkin olduðu gerçeði üzerinde durmak gerekiyor.Sorunun çözümüne dair ortaya konan yaklaþýmlarýnyanlýþlýðýna, giriþimlerin yetersizliðine ve çözümüngecikmesiyle orantýlý olarak artan gerginlik ortamýna raðmen,Türkiye, dolayýsýyla Türkiye’yi meydana getiren tüm

During this process, biggest supporters of global powersbecame status quoist governments. Hegemonic powersthat sometimes collaborated with status quoistgovernments or used them instead existed at every stepof the weird game that has been played in Turkey. Ithas been observed that it were the same powers thatmilitary overtakes, cold cases, terrorist events and manyhappenings sliding a country into a chaos were plannedor encouraged or realized by the same powers themselves.

Especially after September 12, Turkey as the mostimportant ally in the middle east drew a picture of acountry that could not afford to succeed a social peace,considered all its neighbors as a threat, could not manageto govern different ethnic groups in peace, put arestriction on rights and freedoms and could not showtolerance towards belief differences. This picture, as isforeseen, paved the way for emergence of a discoursein which Turkey was a problematic country that neededsupport of global powers and was required to be checkedcontinuously by international law.

Hegemonic powers holding great pretensions over theregion and status quo that came to existence thanks tothis problematic p icture benefited most fromcontinuation of this picture consistently. Status quonourishing from segregation and conflicts, unfortunately,functioned with an untrue discourse in which it showedeffort to “establish social peace”, “put an end to brotherlyfight” and “abolish terror”.

Today this equation made by hegemonic powers sustainsits existence with cooperation of status quo inside underthe appearance of “Kurdish Question”. It is obviousthat the aforementioned question which has beendiscussed for years by responsible parties in terms ofethnic segregation and rights and freedoms is a reasonand result of a variety of issues that are social, political,cultural and economic. However as is mentioned above,we have to emphasize that global powers are so influentialover the process that the question cannot be solved yet.Despite the wrong approaches that were put forwardin solving the issue, inadequate attempts and tenseatmosphere which has been getting stronger day by dayproportionately with delay in the solution, Turkey andtherefore all elements making it up still preserve theirexperience, history, sensitivity and justice. Nevertheless,was fictionalized over insolubility this policy that isperpetuated by agents that dispersed over many fieldsin the country through diplomatic channels as well as

Türkiye, dolayýsýyla Türkiye’yi meydanagetiren tüm unsurlar, çözüm içinyeterli birikime, tarihsel geçmiþe,duyarlýlýða ve hakkaniyete sahip olmaözelliðini hâlâ muhafaza ediyor.

Turkey and therefore all elementsmaking i t up still preserve theirexperience, history, sensitivity andjustice.

unsurlar, çözüm için yeterli birikime, tarihsel geçmiþe,duyarlýlýða ve hakkaniyete sahip olma özelliðini hâlâmuhafaza ediyor. Ne var ki, gerek diplomatik kanallarla,gerek askerî ve siyasî yaptýrýmlarla, gerek sözkonusu güçlerinülke içerisinde pek çok alana yayýlmýþ temsilcileri aracýlýðýylasürdürülen politika, çözümsüzlük üzerine kurgulanmýþ vebu senaryo bugüne kadar baþarýyla uygulanmýþ bulunuyor.Ancak özellikle son birkaç yýldýr, sorunun açýkyüreklilikletartýþýlmaya baþlanmasý ve çözüm önerilerinin hayatageçirilmesiyle baþlayan süreçte yaþananlar, senaryonundeþifre olmasý sonucunu da beraberinde getirdi. Sözkonususüreçte, hak ve özgürlük alanlarýnda atýlan adýmlar, kendisinisorunun muhatabý olarak gören kesimler tarafýndan yankýbulmadý, bulamadý. Bu tavýr, sorunun “etnik ayrýmcýlýk”söyleminin ötesinde, baþka nedenlerinin olduðu noktasýndakiiddialarý kuvvetlendirdi.Bu raporda, sözkonusu süreçte küresel güçlerin müdahalelerive statükonun bu müdahalelerdeki payý üzerinde durulacak.Türkiye’nin yakýn geçmiþine tutulacak bir projeksiyon, bize,olup bitene dair daha anlamlý sorular sorma imkaný ve dahadoðru tavýr alma cesareti verecektir.


military and political obligations, and practicedsuccessfully so far.

Nonetheless, especially for a couple of years that theissue started to be discussed straightforwardly andsolution offers were put in effect resulted in uncoveringof scenario. Steps taken in the field of rights and freedomsduring the said process did not/could not reflect onresponsible parties. Such an attitude strengthened theclaims saying that there have been different reasonsother than the discourse of ethnic discrimination.

This report tells about interventions of global powersand place of status quo within these interventions. Aclose projection to recent past of Turkey will give us achance to pose meaningful questions in understandingthe case and to have a more appropriate attitude.


darbelermilitary overtakes

20. yüzyýlýn ikinci yarýsýndan itibaren küresel güçlerinbenimsediði “yeni sömürgecilik” anlayýþý ile ülkeler;“demokratikleþme”, “sanayileþme”, “kalkýnma” gibigerekçeler gösterilerek ve bizzat o ülkenin kendi güçleritarafýndan kontrol altýnda tutularak sömürüldüler. Dünyanýndört bir tarafýndaki diktatörlükler, hegemon güçlerinhimayesinde statükolarýný devam ettirirken, küresel aktörlerde daha kolay sürdürülebilir ve daha kalýcý koloniler kurdular.Türkiye Cumhuriyeti, henüz 100 yýlý bulmayan kýsacýktarihine pek çok askerî müdahale sýðdýrdý. Önce “saltanattankurtarýlan” halkýn “hazýr olmadýðý” gerekçesiyle demokratikseçimler yapýlmadý. Çeyrek yüzyýl sonra gerçekleþtirilenseçimlerde, tarihin en ilginç yöntemlerinden biri “açýk rey,gizli tasnif” kullanýldý.1950’ler boyunca devam eden Menderes iktidarý askerî bir

From the second half of the 20th century on countrieswere colonized under the pretexts such asdemocratization, industrialization and developmentwith neo-colonial understanding. While dictators overthe world were keeping their status quo under thepatronage of hegemonic powers, global actors establishedmore easily controllable and permanent colonies.

The Republic of Turkey faced many militaryinterventions throughout its short history which has notcompleted even 100 years yet. First of all, democraticelections were not carried on on the ground that thepeople “just liberated from sultanate” was “not ready”.In the elections which were held a quarter of centurylater method of “open ballot and hidden counting”, oneof the most interesting methods of voting of the history,was used.

While Menderes rule that continued over 1950s ended

Prof. Dr. Necmettin Erbakan, kurduðuMil li Nizam Part is i AnayasaMahkemesi kararý ile Mili SelametPartisi ise 1980 askeri müdahalesonucu kapatýldý. Son olarak 28 Þubat1998 tarihinde postmodern darbeyleGenel Baþkaný olduðu Refah Partisikapandý. 5 yýl süre ile siyasi yasaðamaruz býrakýldý.

National Order Party and NationalSalvation Party that were establishedby Prof Necmettin Erbakan were shutdown by decision of ConstitutionalCourt and 1980 military coup d’etatrespectively. Finally, Welfare Partywhose director-general was him wasclosed down with post-modern coupd’etat in February 28, 1997. He wasconvicted with political ban for 5 years.

9

darbeyle son bulurken, ABD’nin darbe sürecindeki katkýlarýbugün artýk belgelerle kanýtlanmýþ bulunuyor. Benzertablolar 12 Mart 1971 muhtýrasýnda, 12 Eylül 1980darbesinde ve son olarak 28 Þubat 1997 alýnan ve bugünartýk “Postmodern Darbe” olarak kabul edilen MGKkararlarýnýn öncesinde ve sonrasýnda da yaþandý.12 Eylül’de statüko, önce toplumun farklý kesimleriniçatýþtýrarak darbeye zemin hazýrladý. Ardýndan ayrýmgözetmeksizin toplumun tüm kesimlerinin hedef alýndýðýve her sesin bastýrýldýðý kapsamlý bir sindirme ve hesaplaþmasürecine girildi.28 Þubat sürecinde yaþananlarla artýk statükonun ülkeyönetimi üzerindeki etkisinin boyutlarý gözler önüne serilmiþoldu. Öte yandan 28 Þubat ile birlikte, küresel güçlerinTürkiye’de statüko eliyle sürdürdüðü oyunun deþifre edildiðibir sürece girildi.Darbelerin “daha demokratik bir yönetimin saðlanmasý”,“toplumsal barýþýn tesisi”, “cumhuriyetin temel niteliklerininkorunmasý” gibi gerekçelerle gerçekleþtirildiði iddia edildi,ancak müdahalelerin faturasýný halk ödedi. Kapatýlan siyasîpartiler, yýllarca ertelenen demokratik seçimler, tutuklanarakcezaevine gönderilen binlerce insan, hukuk dýþý yargýlamave infazlar ve bu olumsuz tabloda yer alan diðer tümunsurlar, küresel güçlerin ve statükonun istediði resmioluþturdu.Ýnsanlarýn kendini güvende hissetmediði, bilimin, sanatýn,ticare tin, eðitimin, sanayinin saðlýklý bir þekildesürdürülemediði, toplumsal barýþ ve huzurun saðlanamadýðýülkeler, her zaman hegemon güçlerin faaliyetleri için enuygun zeminler olmuþtur. Ýþsizliðin ve buna baðlý olarakyoksulluðun arttýðý, sosyo-ekonomik düzeyin toplumsalbölünmüþlüðe yol açtýðý, etnik farklýlýklarýn körüklenerekbir çatýþma ortamýnýn yaratýldýðý durumlarda, küresel aktörlersözkonusu alanlardaki desteklerini (!) sunma fýrsatýbulmuþlardýr.Türkiye, hegemon güçlerin teþvik ve destekleriylegerçekleþtirildiði artýk kanýtlanan askerî darbelerden büyükzarar gördü. Darbeler topluma hiçbir yarar saðlamadýðýgibi, her darbe ülkeyi yýllarca geri götürdü. Bir taraftaküresel güçler bölgedeki hakimiyetini derinleþtirirken, diðertarafta (sivil olsun asker olsun) statükonun ülkedekitemsilcileri, sosyal-siyasal-ekonomik sömürülerini devamettirdiler.

with a military overtake, today the USA’s contributionin the process of coup d’etat has been proven withevidences. Similar happenings were also observed duringMemorandum of March 12, 1971, coup d’etat ofSeptember 12, 1980 and finally before and after MGK(National Security Council) decisions which were takenin February 27, 1997 and accepted as a post-moderncoup d’etat today.

Firstly, status quo paved the way for coup d’etat bypitting different segments of the society against eachother. Afterwards, a comprehensive process ofsuppression and revenge was launched in which allsegments of society were targeted and all kinds of voiceswere suppressed without differentiating.

Magnitude of the influence of status quo on theadministration of the country became revealed withhappenings in the process of February 28. On the otherhand, a process started with February 28, in which thegame carried by status quo in Turkey with the help ofglobal powers was revealed.

It was claimed that coups d’etat were realized on thegrounds of “providing a more democratic government”,“establishing social peace”, “protecting basic principlesof the republic” and so on but it was the people whopaid the price for it. Political parties closed down,democratic elections postponed for years, thousands ofarrestees in prisons, unlawful proceedings andpunishments, and all the other elements that took placein this negative scene formed the picture what globalpowers and status quo desired.

Countries where people feel unsecure, science, art, trade,education and industrial activities cannot be handledin a healthy way, and social peace and rest cannot beensured have always become the most convenient placesfor activities of hegemonic powers. In situations whereunemployment and thereby poverty increased, socio-economic level caused a social disintegration, anatmosphere of conflict was created by inciting ethnicdifferences global actors had the chance to provide theirsupport (!) in the aforementioned fields.

Turkey got harmed seriously from military overtakesthat has proven now that they were realized byencouragement and supports of hegemonic powers.Besides that the people never benefitted from coupsd’etat, each of them carried the country back for years.While on one hand global powers consolidated theirinf luence over the region, on the other handrepresentatives of the status quo, whether they be civilianor from army, sustained their social, political andeconomic exploitation.

ETHNIC NATIONALISM AND STATUS QUO: TURKEY CASE


yargýjudiciary

Makro düzeyde küresel güçlerin hedefleri doðrultusundaiþgören statükonun, halk iradesine ve toplumsal yaþamamüdahaleleri sadece askerî alanla sýnýrlý kalmadý. Devletinen üst yönetimsel organlarýnda köþe baþlarýný tutan bürokratikoligarþinin temsilcileri, yargý alanýnda gerçekleþtirilen akýlalmaz uygulamalarýn da mimarlarý oldular. Birçok örnekte,yasama ve yürütme organlarý hiçe sayýlarak gerçekleþtirilenmüdahaleler, toplumun ihtiyacý olan deðiþikliklerin önündekien büyük engellerden biri olarak kaldý.Yapýsý, iþlevi, iþleyiþi ve kararlarý ile her dönemde tartýþýlanbir kurum olan Anayasa Mahkemesi; 27 Mayýs Darbesi’ninbir armaðaný olarak varlýðýný sürdürdü. Siyasî partilerinkapatýlmasýna kadar varan uygulamalarýyla, her dönemdeaskerî vesayetin temsilcisi olarak millet iradesinin karþýsýndayer aldý. Toplumsal ihtiyaçlar karþýsýnda gerçekleþtirilen

Inventions of status quo -that functioned in parallelwith aims of global powers at maximum- onpeople’s will and social life were not limited tomilitary field only. Representatives of bureaucraticoligarchy who took posts in the highest positionsin state administration became architects ofunimaginable practices that were executed in thefield of judiciary. In several examples, interventionsremained as one of the biggest obstacles beforechanges that society needed.Constitutional Court as an institution that is alwaysdiscussed in terms of its structure, functioning andjudgments continued its existence as a gift of coupd’etat of May 27. With its practices like closingdown of political parties it took place opposingpeople’s will as the representative of militarytutelage at all periods. Status quoist interventions

Hâkimler baðýmsýz, teminatlý vetarafsýz olmalýdýr. Ama hâkimin tarafolacaðý olaylar da vardýr. HâkimlerTürkiye Cumhuriyeti’nden yanataraftýr. Taraf olmuþtur, olacaktýr. Ayyýldýzlý bayraktan taraftýr. Hâkimler,Ankara’nýn baþkent olmasýndan yanada taraftýr.

Yargýtay Eski Baþkaný Osman ArslanAralýk 2007

Judges must be independent, securedand impartial. But there are cases thatthe judge shall become sided with.Judges are sided with the Republic ofTurkey. They became a party and willbe. They are sided with the flag withcrescent and stars. Judges also aresided with Ankara being the capital.

Osman ArslanPresident of Judicial Council

December 2007

ETHNIC NATIONALISM AND STATUS QUO: TURKEY CASE 11

of Constitutional Court were also observed inpracticing many decisions related to the legislativeand executive.Like Constitutional Court, also Court of Appealsand State of Council, among the highest judiciarybodies, became the executor of numerous decisionsthat denied authority of the legislative and executiveorgans and ignored decisions legislated by them.Turkey that was to be governed as a republic, aswas taught in schools “self-governance of people”,became a victim of arbitrary and partial practicesof so called independent judiciary on the contraryof the widely known discourse.State security courts (DGM) that was opened fora second time in the aftermath of coup d’etat ofSeptember 12 –which military tutelage showed itsexistence over the country in the most violent way- functioned as one of the instrument of fear policiesconducted over people especially during the processof February 28.Judiciary’s intervention in law and country politicswas not limited only to higher judiciary organs.Institutions such as bars, the Supreme Board ofJudges and Prosecutors (HSYK) and YARSAVserved the purpose of supporting hegemony ofstatus quo over the people by playing certain rolesin this process.

yasama ve yürütme ile ilgili birçok kararýn uygulanmasýndada Anayasa Mahkemesi’nin statükocu müdahaleleri ilekarþýlaþýldý.Yüksek yargý organlarýndan Yargýtay ve Danýþtay da, týpkýAnayasa Mahkemesi gibi, yasama ve yürütme organlarýnýnönüne geçildiði ve bu mercilerin aldýðý kararlarýn hiçesayýldýðý sayýsýz kararýn uygulayýcýsý oldular. Okullarda“halkýn kendi kendisini yönetme biçimi” olarak öðretilencumhuriyetle idare edilen Türkiye, bu yaygýn söyleminaksine, “baðýmsýz” olduðu savunulan yargýnýn keyfî ve yanlýuygulamalarýnýn kurbaný oldu.Askerî vesayetin ülke üzerindeki varlýðýný en þedit biçimdegösterdiði 12 Eylül Darbesi sonrasýnda ikinci kez açýlanDevlet Güvenlik Mahkemeleri, özellikle 28 Þubat sürecinde,toplum üzerinde uygulanan korku politikalarýnýnaraçlarýndan biri olarak iþgördü.Yargýnýn hukuka ve ülke siyasetine müdahalesi, yalnýzcayüksek yargý organlarý ile sýnýrlý kalmadý. Barolar, HSYKve Yarsav gibi kurumlar, bu süreçte üstlendikleri rollerle,statükonun millet üzerindeki egemenliðinin yargý yoluyladesteklenmesi amacýna hizmet ettiler.

Askerî vesayetin ülke üzerindekivarlýðýný en þedit biçimde gösterdiði12 Eylül Darbesi sonrasýnda ikinci kezaçýlan Devlet Güvenlik Mahkemeleri,özellikle 28 Þubat sürecinde, toplumüzerinde uygulanan korku politikalarýnýnaraçlarýndan biri olarak iþgördü.

State security courts (DGM) that wasopened for a second time in theaftermath of coup d’etat of September12 –which military tutelage showedits existence over the country in themost violent way- functioned as oneof the instrument of fear policiesconducted over people especiallyduring the process of February 28.


ayrýþtýrma, kýþkýrtma ve çatýþtýrmadisintegration, provocation and triggering conflicts

Toplumlarý yöneten statükocu güçlerin, mevcut konumlarýnýmuhafaza etmek için insanlýk tarihi boyunca baþvurduklarýen önemli yöntemlerden biri de; farklýlýklarý körükleyerektoplum içerisinde bir çatýþma ortamý doðurmak oldu. Küreselgüçler ve onlarýn yerel destekçileri, bu kaos ortamýnýnbastýrýlmasý ve toplumsal huzurun saðlanmasý vaadiyletoplum üzerindeki baskýlarýný arttýrýrken, ayrýþtýrýlarakçatýþtýrýlan toplumun farklý kesimleri zarar gören tarafolmaktan kurtulamadý.

Türkiye geçtiðimiz yýllarda, bu þablonun birçok kezuygulandýðý toplumsal hadiselerle karþý karþýya kaldý.Örneðin, Anadolu coðrafyasýnýn dörtbir yanýnda yüzyýllardýrbirlikte yaþayan Alevî ve Sünnîler, fitili birtakým provokatifolaylarla ateþlenen süreçlerin maðdurlarý oldular. Birçokilde sýkýyönetim ilan edilmesi sonucunu beraberinde getiren,

One of the most significant methods that status quoistforces governing society utilized so as to preserve theircurrent statuses throughout the history of humankindwas to create an atmosphere of conflict among societyby pitting differences. While global powers and theirlocal compradors increased oppression on the societyby promising to precipitate this chaotic environmentand establish social peace, different segments of thesociety that were disintegrated and encouraged to conflictwith each other could not escape from being the losingparty.

In the past years, Turkey faced with many socialhappenings that the scenario above was applied manytimes. For instance, Alevites and Sunnites who havebeen living for centuries in the corners of Anatoliabecame the victims of some processes that were triggeredby certain provocative events. Happenings ofKahramanmaraþ that resulted in martial rule in many

12 Eylül 1980 Askerî Darbesi, TürkSilahlý Kuvvetleri tarafýndan ülkedeyaygýnlaþan siyasî cinayetler, siyasive ekonomik iktidarsýzlýk, siyasal vetoplumsal þiddet olaylarý, TürkiyeBüyük Millet Meclisi'nin birçok tura rdýn d an C umh urb aþ k aný ' n ýseçememesi ve 6 Eylül günü Konya'daNecmettin Erbakan önderliðindeyapýlan Kudüs Mitingi gerekçegösterilerek yapýldý.

Military overtake of September 12,1980 was carried out by Turkish ArmedForces on the grounds that politicalmurders became prevalent, politicaland economic impotence arose,political and social acts of violencetook place, the assembly could notelect the president after severalturnouts and meeting of Quds thatwas held on 6 September in Konyaunder the leadership of NecmettinErbakan.


sað-sol çatýþmasýný derinleþtiren ve böylece 12 Eylül’e gidenyolu açan “Kahramanmaraþ Olaylarý”, bunun en çarpýcýörneklerinden biriydi. Olaylarla ilgili belge, rapor ve görgütanýklarýnýn ifadeleri dikkatle incelendiðinde, olaylarýn asýlnedeninin Alevî-Sünnî çatýþmasý olmadýðý açýkçagörülecektir. Günlerce süren olaylar esnasýnda devletin vegüvenlik güçlerinin müdahalede bulunmayýþý, olaydan yýllarsonra ortaya çýkan (ve bir kýsmý dönemin baþbakaný BülentEcevit’in kiþisel arþivinde yeralan) ve olaylarýn planlýolduðunu kanýtlayan MÝT raporlarý ve olaylar sonrasýndayaþanan siyasî ve hukukî süreç birlikte deðerlendirildiðinde,olaylarýn temelinde etnik farklýlýklarýn deðil, statükocuzihniyetin iktidar hesaplarýnýn olduðu iddialarýnýn yersizolmadýðý artýk anlaþýlýyor.

Kahramanmaraþ’taki hadiselerin benzerleri, ayný süreçteTürkiye’nin birçok þehrinde daha yaþandý. Baþta Çorumolmak üzere, Alevî ve Sünnîlerin birlikte yaþadýðý þehirlerdegerçekleþen provokatif olaylar, yaþanan acýlarýn ötesinde,ayný amaca hizmet etti.

Statüko, her süreçte olduðu gibi, 12 Eylül’e giden yolda daayrým gözetmedi. 80 öncesi yaratýlan gergin ortamdaçatýþtýrýlan toplumun farklý kesimleri, statüko tarafýndanayný oranda maðdur edildi. Sol görüþe sahip olanlarýnMetris’te, saðcýlarýnsa Mamak’ta yaþadýklarý, Kürtlerin 12Eylül sonrasýnda Diyarbakýr Cezaevi’nde yaþayacaklarýnýnhabercisi gibiydi.Ýlerleyen yýllarda da tablo deðiþmedi. 2 Temmuz 1993’teSivas Madýmak Ote l i’nde Sünnîler tarafýndangerçekleþtirildiðine inanýlan Alevî-Sünnî çatýþmasý olaraklanse ettirilen ve 33 kiþinin hayatýný kaybetmesiyle sonuçlananyangýndan hemen üç gün sonra Erzincan’ýn Kemaliyeilçesine baðlý Baþbaðlar köyünde gerçekleþtirilen ve manidarbir biçimde yine 33 kiþinin hayatýný kaybetmesiyle sonuçlanansaldýrý, statükonun Alevi-Sünni çatýþmasý üzerindenbeslendiðinin belgelerinden biri oldu.

Benzer bir senaryo, ilerleyen yýllarda, özellikle 28 Þubatsürecinde Ýslamcý-Laik çatýþmasý adý altýnda sahneye kondu.Gazete ve televizyonlar “þeriat devleti kurmak isteyen Ýslamcýterör örgütleriyle”, “tarikat þeyhlerinin kirli iliþkileriyle”,“ülke ekonomisini ele geçirmeye çalýþan yeþil sermaye”haberleriyle dolup taþtý. Sonuçta “Cumhuriyetin temelniteliklerine saldýrýldýðý” söylemiyle dindar kesim toplumda

provinces, deepened rightest-leftist conflict and thuspaved the way for September 12 was one of the mosthard-hitting examples. It is obviously seen that the truereason underlining the event was not Alevite-Sunniteconflict when documents, reports and witness accountsregarding the happenings are examined carefully. It isnow understood, claims saying that the reason behindis political interests of status quoist mentality ratherthan ethnic differences are not inappropriate ones whenunavailability of intervention of state and security forceswith the happenings lasting for days, MÝT (NationalIntelligence Organization) reports which were uncoveredyears later than the event happened (some were amongpersonal archives of Bülent Ecevit, the then primeminister) and proved ‘all things were planned’, andpolitical and legal process after the event are examinedtogether.

Events similar to Kahramanmaraþ were experiencedalso in many other cities of Turkey. Provocative eventsthat were realized in cities where Alevites and Sunnitescoexisted, first and foremost in Çorum, served the samepurpose beyond the suffering felt.

As in all processes , status quo did not makedifferentiation while opening the way for September 12as well. Different segments of the society that weredriven into conflict by status quo in the tense atmospherecreated before 1980 were equally aggrieved by the statusquo. Experiences of leftists in Metris and of rightistsin Mamak were like a precursor of Kurd’s experiencesin Diyarbakýr Prison af ter S eptember 12.

The scene did not change in proceeding years. 3 daysafter the fire that was believed to be an Alevite-Sunniteconflict realized by Sunnites in July 2, 1993, SivasMadýmak Hotel and caused death of 33 people, theattack that was realized in the village of Baþbaðlar inKemaliye/Erzincan and meaningfully resulted in deathof 33 people again became one of the evidences of statusquo’s exploitation of Alevite-Sunnite conf lict.

A similar scenario was put on the scene in the comingyears, during the process of February 28 in particular,under the name of Islamist-Laicist conflict. Newspapersand TV programs were full of news telling about“Islamist terrorist organizations aiming to establish asharia state”, “dirty relations of leaders of religiousorders” and “green capital attempting to dominate stateeconomics”. Finally, religious section of the society wasotherized and excommunicated from social, political,cultural and economic fields with a discourse that “basic


ötekileþtirilerek sosyal-siyasal-kültürel-ekonomik alanýndýþýna itildi.

28 Þubat Postmodern Darbesi’ne zemin hazýrlayan sürecinperdearkasý, küresel güçlerin ve statükonun sözkonususüreçteki müdahaleleri, bugün artýk deþifre edilmiþ durumda.Türkiye bu müdahale ile hiçbir yasal dayanaðý olmayanBatý Çalýþma Grubu’nun yaklaþýk 6 milyon insaný fiþlediði,ülke ekonomisinin % 30 oranýnda küçüldüðü, toplumunfarklý kesimlerinin yaþamlarýný eþit þartlarda sürdürmesininönüne geçildiði ve en önemlisi temel hak ve özgürlükalanlarýna gerçekleþtirilen müdahale yoluyla Türkiye’ninher anlamda geri lediði bir sürece girmiþ oldu.

Bugün; ayný senaryo “Kürt Sorunu” adý altýnda uygulanmayaçalýþýlýyor. Diðer örneklerden farklý olarak, sorununmuhataplarý olarak görülen ve oyunun içine çekilmeyeçalýþýlan kesimlerin daha istekli olduðu görülüyor. Etnikayrýmcýlýða maruz kalan ve hak ve özgürlükleri kýsýtlananKürtlerin temsilcisi olduðunu ileri süren PKK’nýn silahabaþvurmasý, bir taraftan küresel aktörlerin bölge üzerindekiplanlarýnýn bir parçasýný oluþtururken, bir taraftan da“vatandaþlarýný bu güvensiz ortamda koruma göreviniüstlenen” statükonun ülke üzerindeki baskýn gücünü anlamlýkýlmaya yarýyor.

Sürecin temel dinamiðinin etnik ayrýmcýlýk, ya da hak veözgürlük mücadelesi olmadýðý artýk anlaþýlmýþ bulunuyor.Yýllardýr bu alanla ilgili olarak dillendirilen taleplerin, bugünyavaþ yavaþ gerçekleþiyor olmasý, yaþanan süreci tersineçevirmeye yetmiyor. Baþta GAP olmak üzere, küreselgüçlerin Ortadoðu politikasýna ters düþecek, bölgede barýþve huzurun tesis edilmesinin yolunu açacak her olumluadým, karþýsýnda sözkonusu güçleri ve onlarýn yerlidestekçileri olan statükoyu buluyor. Baþta silah, eroin vemaden kaçakçýlýðý olmak üzere bölgede kanunsuz yollarlakazandýðý milyarlarca Dolar’ý gözardý edemeyen, öte yandanOrtadoðu’da ciddi bir aktör olma yolunda ilerleyenTürkiye’yi kendi içsorunlarýyla boðuþmaktan kafasýnýkaldýramayan bir ülke olarak görmek isteyen hegemongüçler; Kürt halkýnýn yumuþak karný olan “etnik ayrýmcýlýk”,“özgürlük”, “eþitlik” kartlarýný ustalýkla oynuyor.

Türkiye Cumhuriyeti tarihi boyunca statükonun Kürthalkýna karþý aldýðý insafsýz tutum, Türk toplumunun

principles of republic were attacked”.

Backstage of the process paving the way for post-moderncoup d’etat of February 28, interventions of globalpowers and status quo on the said process are revealedtoday. With this intervention Turkey entered a processin which Western Study Group illegally blacklistedapproximately 6 million people, country economicsbecame smaller by 30%, living of different sections ofsociety at equal standards was prevented and the mostimportantly basic rights and freedoms were violated.

Today the same scenario are aimed to be implementedunder the name of “Kurdish Question”. Differing fromother examples it is seen that sections deemed asresponsible parties and aimed to be involved in thegame are more enthusiastic. Use of arms by PKK,claiming to be representative of Kurds who are exposedto ethnic discrimination and whose rights and freedomsare limited, forms a part of the plan of global actor overthe region on the one hand while it makes meaningfulthe dominant power of status quo over the country onthe other, taking in charge of protecting its citizens inthis insecure environment.

It is now understood that major dynamic of the processis not ethnic discrimination or struggle for rights andfreedoms. However it is not enough to reverse theprocess experienced back although relevant demandsvoiced for years are being met gradually today. Everypositive step, first and foremost GAP, that contradictswith Middle Eastern policy of global powers and willpave the way for establishing peace in the region facewith the said powers and status quo which is localcomprador of them. Hegemonic powers that cannotignore millions of dollars obtained through unlawfulways such as firstly arms, heroin and mine traffickingare willing to see Turkey -advancing to be a leader inthe middle east- as a country that is busy with internalproblems; and they play the cards of “ethnicdiscrimination”, “freedom” and “equality”, the achilles’heel of Kurdish people.

Merciless attitude that status quo adapted towardsKurdish people along with the history of Republic ofTurkey gains a wide feature that binds all of Turkishpeople. Turks and Kurds who share a common culture,geography and civilization for centuries are beingdisintegrated, provoked and driven into conflict. Statusquo that aggrieves all segments of the populationregardless of religion, religious sect, worldview, ethnicidentity, choosing as a victim so as to sustain its existence,


tamamýný baðlar nitelikte bir yaygýnlýk kazanýyor. Yüzlerceyýldýr ortak bir kültürü, ortak bir coðrafyayý, ortak birmedeniyeti paylaþan Türkler ve Kürtler; ayrýþtýrýlýyor,kýþkýrtýlýyor ve çatýþtýrýlýyorlar. Din, mezhep, dünya görüþü,etnik kimlik ayrýmý gözetmeksizin, varlýðýný sürdürmek içinkurban olarak seçtiði her kesimi maðdur eden statüko,bugün kendisine yeni kurban olarak Kürtleri ve Türkleriseçmiþ görünüyor.

Uzun yýllar boyunca sürdürülen bu politikayla saflar giderekdaha keskin çizgilerle belirlenirken, yeterli altzemininhazýrlandýðýný gören küresel güçler, çatýþma ortamýný ülkeçapýnda sürdürülen bir terör hadisesine taþýmayý baþardýlar.Öte yandan Kürt halkýnýn haklarýný demokratik ortamdasavunmayý misyon edindiði iddiasýyla meclise giren anlayýþýn,bu söyleminde ne kadar tutarlý olduðu da ayrý bir soruiþareti oluþturuyor. Sözkonusu söylem üzerinden siyasetyapanlarýn, son yýllarda Kürt halkýna karþý uygulanan etnikayrýmcýlýðýn son bulmasý adýna gerçekleþtirilen giriþimlerekayýtsýz kalmasý bu soruyu daha da anlamlý kýlýyor. Sorunlarýndemokratik yollarla çözümünü savunduðunu iddia edenbu anlayýþýn, özellikle son cumhurbaþkaný seçimi, demokratikaçýlým ve anayasa deðiþikliði çalýþmalarýnda sergilediðitutum, izlenen bu siyasetin Kürt halkýnýn deðil statükonunçýkarlarýna hizmet ettiðini gözler önüne seriyor.

is seen to select Kurds and Turks as new victims today.

While lines are being determined clear cut with thispolicy conducted for years, global powers accomplishedto transform atmosphere of conflict into a country-wideterrorist issue, seeing the necessary grounds ready. Onthe other hand, it forms another question how theunderstanding that entered the assembly claiming tohave the mission of defending rights of Kurdish peoplein a democratic environment is consistent with itsdiscourse. This question becomes more reasonable aslong as those doing politics via the aforementioneddiscourse remain indifferent to attempts that have beenrealized in order to eliminate ethnic discriminationagainst the Kurdish people in recent years .

The approach of this understanding -claiming to defenddemocratic solution for problems to particularly latestpresidential elections, democratic opening and worksfor amendment of constitution- reveals that the policyconducted serves not for Kurdish people but interestsof status quo.

5 Temmuz 1993'de, Erzincan'ýn Kemaliyeilçesine baðlý Baþbaðlar Köyü'nde akþamüzeri ezanýn okunduðu sýrada camiyegiren karanlýk güçler cemaati zorla dýþarýçýkarýp kurþuna dizdi, burada 29 kiþi öldü.Daha sonra köy ateþe verildi ve 214 ev,köy okulu, köy camii, halkevi yakýldý.Yakýlan evlerde saklanan 1'i kadýn 4 kiþide yanarak can verdi. Ayrýca bu katliamýn2 Temmuz'daki Madýmak Olaylarý'nakarþýlýk olarak yapýldýðý iddia edilmektedir.

In July 5, 1993, during when athan wasbeing recited in the evening in Baþbaðlarvillage of Kemaliye district, Erzincan, darkforces who entered the mosque forcedthe community go out and fusilladed; 29people died here. The village was setafire later on; 214 houses, village school,village mosque and communal roomwere burnt. 4 people out of which wasa woman and who were hiding in thehouses burnt to death. Moreover, it isclaimed that this massacre was carriedout in response to Madýmak Eventswhich occurred in July 2.


failimeçhullercold case

Toplumlarý korku politikalarý ile sindiren, zemininihazýrladýklarý güvensiz ortamlarla hegemonyalarýný devamettiren küresel güçler, Türkiye’de sayýsýz failimeçhul cinayetinhazýrlayýcýsý ve uygulayýcýsý oldular. Suikaste kurbangidenlerin büyük çoðunluðu küresel güçlerin Türkiyeüzerindeki oyunlarýný deþifre edenler, statükonun hegemongüçlerle koordineli bir çalýþma yürüttüðünü ifþa edenleroldu.

Suikastler bazen bir siyasiyi, bazen bir akademisyeni ya dabir gazeteciyi, bazen de bir ordu mensubunu hedef aldý.Birçoðu bugün hala aydýnlatýlmayý bekleyen bu olaylar,gerçek sorumlularý örtbas edilen, yerlerine göstermelikgerekçelerin sunulduðu, göstermelik faillerin yargýlandýðýhadiseler olarak kaldý.

Kimi zaman tehlike olarak gördükleri, kimi zaman da

Global powers that suppress societies through fearpolicies and continue their hegemonies via insecureenvironments they founded became preparative andexecutive of numerous murders by unknown assailantsin Turkey. Great majority of those assassinated werethose who revealed the game of global powers overTurkey and declared that status quo worked coordinatedwith hegemonic powers.

Among targets of assassinations were sometimespoliticians or scholars or journalists, or a member ofarmy. These events still waiting to be enlightenedremained as cases whose true responsibles were concealedand that instead sham perpetrators were put on trialfor. .

By destroying bodies of those who they considered asthreat sometimes, or they chose as victims in order toestablish conditions they wanted, those who have to face

Uður Mumcu, 24 Ocak 1993'tearabasýna konan C-4 tipi plastikbombanýn patlamasý sonucu suikastekurban gitti. Suikast nedeni olarakPKK lideri Abdullah Öcalan’ýn MilliÝstihbarat Teþkilatý’na baðlý olduðunuispat eden belgeleri ele geçirdiðisöylenmiþtir.

Uður Mumcu became victim of anassassination realized explosion of aplastic bomb of C-4 type that wasplaced in his car in January 24, 1993.As reason of the assassination it wasstated that Abdullah Öcalan, PKKleader, captured the documentsproving that he was affiliated withNational Intelligence Organization.


with a greater and more intricate web of crimes via thepolitics -conducted during post-assassination processes- beyond their crimes continue to walk in the same wayfor years.

Lack of healthy information as regards murdering thosevictims who were accepted in the eye of public and hadimportant missions in their own fields leaves seriousquestion mark regarding true reasons underlining theevents. When taking into account the way and timingassassinations were conducted, post legal and socialprocesses it is understood that the mentioned murdersserve a shared purpose.

It is possible to see in many murders by unknownassailants that evidences were destroyed darkly andmore importantly in the following years manyperpetrators being trialed regarding murders were notthe true people. Also it is understood that some casesare aimed to be deemed as accidents. With the methodthat is frequently applied, a discourse in which victimof murder are killed by a dissident organization orperson is produced, aiming at arising a social indignation.

One of the most significant rings of chain of thementioned events, Orgeneral Eþref Bitlis, the thenCommander in Chief of Gendarmerie Forces, lost hislife in February 17, 1993, in a plane accident that felldown 10 minutes later than take-off. The reason forfalling down was explained to be “icing or cockpit error”.However, it was reported that the reason was neithericing nor cockpit error as a result of examination byÝTÜ (Istanbul Technical University). Eþref Bitlis drewattention of global power groups especially with hisworks in the Southeastern Anatolia. Revealing thatplanes taking off from bases of poised hammer took aidto PKK camps, Orgeneral Bitlis were exposed to manysimilar attempts before the event which was obviouslywork of restless global powers due to his activities.

After a short while, Ahmet Cem Ersever, the then seniormajor resigned and left the army by protesting suspiciousdeath of Eþref Bitlis on the grounds that “the state hadno serious strategy in struggling with PKK”. He wasfound dead in the way out of Elmadað/Ankara inNovember 4, 1993 after he said that the people had tobe informed about backstage of certain events happeningin the surroundings and dirty relations of certain publicservants with PKK, and he would make explanationsregarding these issues.

Turgut Özal, the 8th president and one of the most

istedikleri ortamýn oluþmasý için kurban olarak seçtikleriinsanlarýn bedenlerini ortadan kaldýrmak suretiyle iþlediklerisuçun ötesinde, suikast sonrasý süreçlerde yürüttüklerisiyasetle daha büyük ve daha derin bir suç yumaðýnýnmuhatabý olmasý gerekenler; yýllardýr ayný yolu aþýndýrmayadevam ediyorlar.

Her biri kendi alanýnda önemli görevler almýþ, toplumnezdinde genel kabul görmüþ bu insanlarýn, kurban gittiklericinayet olaylarý ile ilgili saðlýklý bilgi edinilememiþ olmasý,olaylarýn arkasýnda yatan asýl sebeplerle ilgili ciddi soruiþaretleri doðuruyor. Olaylarýn gerçekleþtirilme biçimi,zamanlamasý, olaylar sonrasýnda yaþanan toplumsal vehukukî süreçler gözönüne alýndýðýnda, sözkonusucinayetlerin ortak bir amaca hizmet ettiði anlaþýlýyor.

Birçok failimeçhul olayýnda, delillerin esrarengiz biçimdeyokedildiðini, daha da önemlisi, sözkonusu cinayetlerle ilgiliolarak yargýlanan pek çok sanýðýn, ilerleyen yýllarda olayýnasýl muhataplarý olmadýðýný görmek mümkün. Bazýhadiselerinse bir kaza olarak lanse edilmeye çalýþýldýðýanlaþýlýyor. En sýk baþvurulan yöntemde ise, cinayete kurbangiden þahsýn, karþýt görüþlü bir örgüt ya da þahýs tarafýndanöldürüldüðü söylemi üzerinden toplumda infial uyandýrmakhedefleniyor.

Sözkonusu olaylar zincirinin en önemli halkalarýndan biriolan, dönemin Jandarma Genel Komutaný Orgeneral EþrefBitlis, 17 Þubat 1993’te bindiði uçaðýn havalandýktan 10dakika sonra düþmesi sonucu hayatýný kaybetti. Uçaðýndüþüþ sebebinin “buzlanma ve pilotaj hatasý” olduðuaçýklandý. Ancak ÝTÜ’nün yaptýðý inceleme sonucundauçaðýn düþüþ sebebinin buzlanma ya da pilotaj hatasýolmadýðý rapor edildi. Eþref Bitlis, özellikle Güneydoðu’dayürüttüðü çalýþmalarla küresel güç odaklarýnýn tepkisiniçekiyordu. Çekiç Güç üslerinden kalkan uçaklarýn PKKkamplarýna yardým götürdüðünü deþifre eden OrgeneralBitlis, kendisinin faaliyetlerinden rahatsýz olan küreselgüçlerin bir operasyonu olduðu belli olan bu olaydan öncede pek çok kez benzeri giriþimlere maruz kalmýþtý.

Bu olaydan kýsa bir süre sonra, Kýdemli Binbaþý AhmetCem Ersever “devletin PKK ile mücadelede ciddi birstratejisinin olmadýðýný” gerekçe göstererek ve Eþref Bitlis’inþüpheli ölümünü protesto etmek için görevinden istifa etti


ve ordudan ayrýldý. Bazý kamu görevlileri ile PKK arasýndakikirli iliþkilerle ve bölgede olup biten bazý olaylarýn perdearkasý ile ilgili halkýn doðru bilgilendirilmesi gerektiðini vebu konularda açýklama yapacaðýný söyledikten kýsa bir süresonra 4 Kasým 1993’te Ankara Elmadað ilçesi çýkýþýnda ölübulundu.

Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en önemli siyasetadamlarýndan 8. Cumhurbaþkaný Turgut Özal da þüphelibir ölümle hayata gözlerini yumdu. Özellikle Orta Asyaülkeleri ile olan iliþkileri ve Ortadoðu’da izlediði siyasetle,hegemon güçlerin bölgedeki etkinliðini azaltmaya veTürkiye’nin bölgede yeniden etkin bir güç olmasýnýsaðlamaya yönelik ciddi adýmlar atan Özal’ýn, 17 Nisan1993’te kalp krizi sebebiyle vefat ettiði duyuruldu. Ancaksonraki süreçte yaþanan geliþmeler, olaydaki soru iþaretlerinidaha da arttýrdý. Örneðin, Özal’ýn ölümünden sonraotopsisinin yapýlmamýþ olmasý ve zehirlenmesi ile ilgiliiddialarýn kaydadeðer bir þekilde araþtýrýlmamýþ ve konununyargýya intikal ettirilmemiþ olmasý bu noktalardan sadecebirkaçý.

Özal döneminin en çarpýcý isimlerinden biri de hiç kuþkusuzAdnan Kahveci idi. Maliye ve Gümrük Bakaný olarak 46.,47. ve 48. hükümetlerde görev yapan Kahveci, kapsamlýbir Kürt Raporu hazýrlamýþ ve bu raporda, sorunun “hak veözgürlük” temelli bir sorun olmadýðýný, demokratik haklarýntesisi ile akan kanýn durmayacaðýný belirtmiþti. Kahveciekonomik alanda da küresel güçlerin hoþuna gitmeyecekgörüþler taþýyordu. Ekonomik baðýmsýzlýk için, ülkenin,IMF ve Amerika’nýn baskýsýndan kurtulmasý gerektiðinisavunan Adnan Kahveci, 5 Þubat 1993’te Ankara-Ýstanbulkarayolunda ailesi ile birlikte seyir halinde iken geçirdiði

17 Nisan 1993’te hayatýný kaybeden8. Cumhurbaþkaný Turgut Özal’ýn ölümsebebi kalp krizi olarak açýklandý. Ancakbugüne kadar ulaþýlan bilgiler Özal’ýnbir suikaste kurban gitmiþ olmaihtimalini güçlendiriyor.

Reason of death of Turgut Özal,the 8th president, on April 17, 1993was explained to be a heart attack.However, information revealingtoday strengthens the possibilityof an assassination.

important politicians of Republic of Turkey, also passedaway after a suspicious death. Özal took serious stepstowards weakening influence of hegemonic powers inthe region and enabling Turkey to become an influentialpower again in the region through his relations withespecially Turkic countries and Middle Eastern policy;and he was declared to have died as a result of a heartattack in April 17, 1993. Nevertheless, the followinghappenings increased number of question marks inminds of people. For example, that autopsy of Özal wasnot done, that claims saying that he was poisoned werenot investigated deeply and that the issue was notbrought before the judiciary are some points.

One of the most outstanding personalities of Özal’sterm was undoubtedly Adnan Kahveci. Kahveci, theminister of finance and customs during 46th, 47th and48th cabinets, prepared a detailed Kurdish Report; hestated that the problem had no basis in “rights andfreedoms” and blood was not ceased with foundingdemocratic rights. Kahveci held economic views thatglobal powers also would be discontent with. AdnanKahveci defended that the country must get rid ofpressure of IMF and the USA for economicindependence. He lost his life in the consequence of asuspicious car accident with his family on the highwayAnkara-Istanbul in February 5, 1993.

Another example is death of Mehmet Bedri Ýncetahtacý,member of TBMM Susurluk Research Commissionand Gaziantep MP from Fazilet Party which was shutdown. He died in a car accident in November 21, 1999on the way to Esenboða Airport for a Cologne flight.It was reported that Ýncetahtacý died in the scene ofaccident as a result of car accident in which he lostcontrol and hit pillars in traffic island. Following theevent the car of Ýncetahtacý was removed immediatelyfrom the scene of accident by gendarmerie troops on


the grounds that Finnish President would come toAnkara. The accident in which Ýncetahtacý lost his lifeis remembered as “the accident by which SusurlukScandal was whitewashed”.

Status quo performed killings in order to disintegratedifferent parts of society and have them conflict witheach other. Killings of Bahriye Üçok, Muammer Aksoy,Turan Dursun or Ahmet Taner Kýþlalý can be evaluatedin this framework in terms of processes that wereexperienced after murders. With killings of theabovementioned personalities whose ideas and discourseswere not embraced by a large portion of religious sectionIslamist-Laicist conflict was aimed to be deepened.Again via the same discourse, it was targeted that statusquo increased its influence over religious section of thepopulation. Many details related to murder of AhmetTaner Kýþlalý reveals this reality. Today it is revealedthat the event was planned in the way that Kýþlalý wouldnot die; therefore bomb was left onto the most visiblepart, between front window and wipers. So, it becomesclear today that a propaganda was aimed to be madethrough this painful accident experienced by “a Kemalistintellectual that were exposed to an attempt ofassassination but survived”.

Bahriye Üçok, “a theologist defending laicism” in herterms, lost her life as a result of a bomb pack she receivedby cargo. After the event Teoman Koman, the thencounselor of MÝT, stated in a meeting with journaliststhat “In fact, we had already trained Mrs. Bahriye Üçokregarding how to open book packages she would receiveby cargo!”. This also strengthens the possibility thatthe event was planned as an unsuccessful attempt ofassassination.

Assassination of Uður Mumcu through which manyplans were aimed to be put in action needs to be speciallyexamined. As a very successful researcher and journalist,Mumcu laid stress on the dark relations between PKKand some members of army and asserted that true reasonbehind terrorist events in Turkey was not “struggle forfreedom” but CIA and MOSSAD. Death of Mumcuas a result of a bomb placed in his car in January 24,1993 put an end to Mumcu’s efforts of unveiling thenetwork of dirty relations and oppression over thereligious section was intensified through organizationsthat undertook responsibility of the murder. Thousandsof people joining funeral ceremony of Uður Mumcu,whom global powers desired to silence, ironically shoutedslogans like “Damn Sharia”. In the following process

þüpheli trafik kazasý sonucu hayat ýný kaybett i .

Bir diðer örnek de, TBMM Susurluk Araþtýrma KomisyonuÜyesi ve kapatýlan Fazilet Partisi Gaziantep Milletvekiliolan Mehmet Bedri Ýncetahtacý’nýn, 21 Kasým 1999’daAlmanya'nýn Köln kentine hareket etmek üzere, EsenboðaHavalimaný'na giderken geçirdiði trafik kazasýnda yaþamýnýyitirmesi olayýdýr. Tahtacý’nýn Esenboða Havalimaný yolundaaracýn kontrolünü kaybedip, refüjde bulunan direklereçarptýðý kaza sonucunda, olay yerinde yaþamýný yitirdiðibildirildi. Olayýn ardýndan Finlandiya Cumhurbaþkaný'nýnAnkara'ya gelecek olmasý gerekçe gösterilerek Ýncetahtacý'nýnotomobili jandarma ekipleri tarafýndan hemen olay yerindenkaldýrýldý. Ýncetahtacý'nýn hayatýný kaybettiði kaza, bugün“Susurluk Skandalý'nýn üzerinin örtüldüðü kaza” olarakanýlýyor.

Statüko, toplumun farklý kesimlerini ayrýþtýrmak veçatýþtýrmak için de cinayetler iþledi. Bahriye Üçok,Muammer Aksoy, Turan Dursun ya da Ahmet TanerKýþlalý cinayetleri, olay sonrasýnda yaþanan süreçlerbakýmýndan bu çerçevede deðerlendirilebilir. Dindar kesiminciddi bir kýsmý tarafýndan fikir ve söylemleri benimsenmemiþolan sözkonusu isimlerin ölümleri ile Ýslamcý-Laik çatýþmasýderinleþtirilmek istendi. Yine bu söylem üzerinden,statükonun, toplumun dindar kesimi üzerindeki baskýsýnýarttýrmasý hedeflendi. Ahmet Taner Kýþlalý cinayetiyle ilgilibirçok ayrýntý bu gerçeði gözler önüne seriyor. Olayýn,Kýþlalý’nýn ölmemesi üzerinden planlandýðý, bu yüzden,bomba paketinin en kolay görülebilecek yer olan ön camile sileceðin arasýna býrakýldýðýný, böylece “suikast giriþimineuðrayan, ancak sað kurtulan Kemalist bir aydýn”ýn yaþadýðýbu elim olay üzerinden propaganda yapýlmak istendiðibugün artýk deþifre edilmiþ durumda.

Evine kargo ile gelen bombalý bir paketi açarken bombanýnpatlamasý sonucu hayatýný kaybeden, kendi tanýmlamasýyla“laikliðin savunucusu ilahiyatçý” Bahriye Üçok’unölümünden sonra, dönemin Mit Müsteþarý KorgeneralTeoman Koman’ýn, gazetecilerle gerçekleþtirdiði birtoplantýda sarfettiði, “Bahriye Haným’ý teþkilata çaðýrýp kitappaketlerini nasýl açmasý konusunda kendisini eðitmiþtikhâlbuki!” sözleri de, olayýn baþarýsýzlýkla sonuçlanacak birsuikast giriþimi olarak planlandýðý ihtimalini kuvvetlendiriyor.


Ölümü üzerinden pek çok planýn birden devreye sokulmakistendiði bir isim olarak Uður Mumcu suikasti üzerindeözellikle durmak gerekiyor. Çok baþarýlý bir araþtýrmacýgazeteci olan Mumcu, PKK ile bazý ordu mensuplarýarasýndaki karanlýk iliþki üzerinde duruyor, Türkiye’deyaþanan terör olaylarýnýn asýl nedeninin “özgürlükmücadelesi” olmadýðýný, yaþanan sürecin arkasýnda CIA veMOSSAD’ýn olduðunu ileri sürüyordu. 24 Ocak 1993’tearabasýna konan bombanýn patlamasý ile yaþamýný yitirenMumcu’nun ölümü ile bu kirli iliþkiler aðýný deþifre etmeçabalarý akamete uðratýldýðý gibi, cinayetin sorumluluðununyüklendiði örgütler üzerinden dindar kesim üzerindekibaskýlar da arttýrýldý. Küresel güçlerin susturmak istediðiUður Mumcu’nun cenazesine katýlan binlerce kiþi, ironikbir biçimde “kahrolsun þeriat” sloganlarý attýlar. Cinayetitakip eden süreçte Türkiye-Ýran iliþkilerinin bozulmasý da,öngörüldüðü gibi gerçekleþti.

Uður Mumcu’dan yýllar önce, genel yayýn yönetmenliðiniyürüttükleri gazetelerinin satýlmasýna þiddetle karþý çýkaniki isim; Abdi Ýpekçi ve Çetin Emeç, benzer þekilde saldýrýyauðrayarak hayatlarýný kaybettiler. Ýlginçtir ki, Ýpekçi veEmeç’in ölümlerinden çok kýsa bir süre sonra idareciliðiniyaptýklarý Milliyet ve Hürriyet gazeteleri yeni sahiplerinesatýldý. Suikast sonrasýndaki süreç de diðer pek çok örnekteolduðu gibi statükonun ve küresel güçlerin istediði gibiþekillendi.

Turkey-Iran relations were damaged as was foreseen.

Abdi Ýpekçi and Çetin Emeç, two personalities opposingselling of the newspapers of that they carried out dutyof chief editorship lost their lives as a result of a similarattack years before Uður Mumcu. It is very interestingthat newspapers Milliyet and Hürriyet that they carriedout chief editorship for were sold to new owners soonafter their death. Post assassination process also wasshaped in the way that status quo and global powerswanted as was in many cases.

Adnan Kahveci, 1983 yýlýnda ANAP'ýnkurucularý arasýnda yeraldý. Turgut Özaltarafýndan 1988 yýlýnda Maliye Bakanlýðýgörevine getirildi. IMF’ye karþýtepkilerini dile getirirken bir yandan da1991-1992 Nevruz'unda yaþananolaylarda çok sayýda kiþinin hayatýnýkaybetmesi üzerine Kürt sorunu ile ilgiliçalýþmalara baþladý. Bu çalýþmasürecinde þüpheli bir trafik kazasýndahayatýný kaybetti.

Adnan Kahveci took part in foundersof ANAP in 1983. He was appointedMinister of Finance by Turgut Özal in1988. While he declared his reactionsagainst IMF, he started working onKurdish question on the other handupon that many people lost their livesduring the happenings in 1991-1992Nawroz. During this process of workinghe lost his life in a suspicious caraccident.


terörterror

21. yüzyýla gelinirken büyük küçük birçok devlet, deðiþenkonjonktüre ve önümüzdeki yüzyýlda dünyanýn alacaðý yenibiçime göre stratejilerini gözden geçirdi. Türkiye’nin bölgeselgüç olma yolunda attýðý her adým, küresel güçlerin geriadým attýrma giriþimlerini beraberinde getirdi. Ülkeiçerisinde statükonun varlýðýný devam ettirmek adýna izlediðiyolun önünü kesecek, Türkiye’yi bunalýma sürükleyenodaklarý ifþa edecek her ses, statükonun devletin herkademesine sirayet eden temsilcileri tarafýndan bastýrýldý.Yaklaþýk 30 yýldýr yaþanmakta olan sürecin, küresel güçlerinbölge üzerindeki planlarý ve yerli statükonun varlýðýný devamettirme hedefleri ile birlikte deðerlendirilmesi artýk kaçýnýlmazgörünüyor. Böyle bir deðerlendirmenin en önemliduraklarýndan biri , hiç kuþkusuz terör olacaktýr.

Terörün ülkemize ve ülkemiz insanýna ciddi manada

While advancing towards 21st century, great and smallmany states revised their strategies according to changingconjuncture and new form that the world would takein the next century. Every step that Turkey took in theway of becoming a regional power brought globalpowers’ attempts to have it step back. Every voice thatput an obstacle before status quo’s efforts to sustain itsexistence in the country and would reveal responsiblegroups for depression of Turkey was suppressed by theagents of status quo which penetrated all ranks of thestate. Now, it seems inevitable to evaluate the processlasting almost 30 years together with plans of globalpowers over the region and local status quo’s aims tosustain its existence. One of the most important pointsin such an evaluation shall be undoubtedly terror.

We have to take into consideration that terror also costa serious amount of economic loss for our country and

Kan ve þiddetten beslenen bir örgütünotomatiðe alýnmýþcasýna kritikdönemlerde devreye girmesi salt içsiyaset ve kültürel gerekçelereindirgenebilir mi?

Ezber Bozmadan Ýnþa Olmaz, Akif Emre, Yeni

Þafak, 24.06.2010

Would it be reduced only to internalpolitics and cultural reasons that anorganization nourished by blood andviolence entered the scene in criticalterms as if it is automatic?

There would be no construction withoutbreaking taboos, Akif Emre, Yeni Þafak,

24.06.2010


ekonomik bir bedel ödettiðini de göz önünde bulundurmakgerekiyor. Son 30 yýlda terör kurbaný ve maðduru olanbinlerce vatandaþýmýzýn yanýsýra 450 milyar Dolar paraharcandý. Teröre harcanan para ekonomiye, verimlikaynaklara yatýrýlsaydý, Türkiye'de kiþi baþýna düþen gelirlebirlikte eðitim, kültür ve refah düzeyi ileri derecede artmýþolacaktý.

Ülkemizdeki terörün yol açtýðý bir diðer sorun ise sosyo-kültürel manada yaþanan tahribattýr. Bilhassa Doðu veGüneydoðu bölgelerinde terör sebebiyle boþalan köylerberaberinde Batýdaki þehirlere doðru yoðun bir nüfus akýþýnýkaçýnýlmaz hale getirdi. Þehir merkezleri kendi topraklarýndaiþ güç sahibi iken bunlardan mahrum býrakýlan milyonlarcainsanla dolup taþtý ve halkýn geneli sosyo-ekonomik sorunlarlaboðuþmak durumunda kaldý.

Resmî ideolojinin yanlý yaklaþýmlarý ile Cumhuriyetin ilkyýllarýndan itibaren kimliksizleþtirilmeye ve ötekileþtirilmeyeçalýþýlan Kürtler, zemini küresel güçlerin desteði ilehazýrlanan askerî müdahalelerden biri olan 12 Eylül 1980Askeri müdahalesi sonrasýnda, özellikle DiyarbakýrCezaevi’nde yaþananlarla sistematik bir þekilde toplumdanuzaklaþtýrýldý. Bir taraftan Türklerle Kürtler arasýndakitarihî bað koparýlmak ve toplumun bu iki unsuru arasýndabir çatýþma ortamý yaratýlmak istenirken, diðer taraftan daetnik milliyetçiliðe dayanan bir düþünce ve hayat tarzý içingerekli söylem yaygýnlaþtýrýlmaya çalýþýldý. Özellikletoplumlarý birarada tutan en önemli saik olan manevîdeðerlerin köreltilmesi ile toplumda etnik kökenleri farklýunsurlar arasýnda bir çözümsüzlük ortamý oluþturulmayaçalýþýldý.

Resmi söylem yalnýzca Türk milliyetçiliðinin yaygýnlaþmasýnazemin hazýrlamakla kalmadý. Sözkonusu söylemin, aynýzamanda Kürt milliyetçiliðini de tetiklediðini görmek zordeðil. Terör sorununun en önemli sebebi olarak görülenKürt meselesinde, etnik milliyetçiliðin öngördüðü çözümlerindýþýnda hiçbir çözümün varlýðýný kabul etmeyecek biranlayýþýn yaygýnlaþmasý da bunun en önemli kanýtý olmaniteliðini taþýyor.

ABD’nin Ortadoðu politikasý ve Ýsrail’in “Arz-ý Mevud”ideali çerçevesinde, Türkiye topraklarýnýn ciddi bir bölümü,

our people. During the last 30 years, thousands of ourpeople became victims of terror and besides that 450billion dollars were spent in this period. If this amountwas spent for economy and resources the level of welfare,education and culture along with per capita GDP wouldrise.

Another problem caused by terror in our country issocio-cultural damage. Especially in eastern andsoutheastern regions depopulation of villages due toterrorist events caused inevitably a flux of people intothe cities in the west. Cities were full of millions ofpeople who had their own businesses in their hometownonce a time but were deprived of them now and majorityof the population had to tackle with socio-economicproblems.

Kurds that were aimed to be de-identified and otherizedby partial attitude of official ideology since the verybeginning of the Republic were removed from thesociety systematically particularly by the happenings inDiyarbakýr Prison after military intervention inSeptember 12, 1980 –one of the military interventionsof which grounds were prepared with support of globalpowers. While on one hand historical tie between Kurdsand Turks was tried to be broken and an atmosphereof conflict between these two elements of the societywas aimed to be created, on the other hand a discourserequired for a mentality and a lifestyle which was basedon ethnic nationalism was tried to be popularized. Anatmosphere of deadlock among different ethnic groupsin the society was tried to be created through dullingspiritual values that are the most important motiveparticularly in keeping people together.

Official discourse paved the way not only for prevail ofTurkish nationalism; it is not hard to observe that thesaid discourse triggered Kurdish nationalism at thesame time. Prevail of an understanding that accepts nosolutions except the one foreseen by ethnic nationalismseems to be the most important evidence of it when itcomes to Kurdish question which is seen as the mostsignificant reason of problem of terror.

Within the framework of Middle Eastern policy of theUSA and ideal of “Promised Lands” f Israel, a seriousportion of Turkey’s lands faced with terrorist happeningsand Turkey was indulged in a process in which itexperienced a great loss in social, political, economicand cultural fields. Increase in number of terrorist actsin a period during which Turkey remembered itsfounding role over the region and began to follow a


terör sorunu ile muhatap olurken, Türkiye devlet olaraksosyal-siyasal-ekonomik ve kültürel alanda kendisine ciddikayýplar yaþatacak bir sürecin içine çekildi. Terör olaylarýnýn,özellikle Türkiye’nin bölgedeki kurucu rolünü hatýrladýðýve bu amaca uygun siyaset izlemeye baþladýðý süreçlerdeartmasý, Türkiye’de terörden hangi güçlerin beslendiðisorusunun cevabý niteliði taþýmaktadýr.

ABD’nin 11 Eylül sonrasýnda izlemeye baþladýðý politikaçerçevesinde, askerî müdahalede bulunma kararý aldýðýIrak’a girmek için Türk kara-hava ve deniz sahalarýnýkullanma talebinin, TBMM’deki oylama sonucunda kabuledilmemesi sonrasýnda yaþanan terör saldýrýlarý, bu durumunen çarpýcý örneklerinden biri olarak düþünülebilir. 1 Mart2003 Tezkeresi sonrasýnda Ýstanbul’da önce 15 Kasým2003’te Neve Þalom ve Beth Ýsrael Sinagogu’na, ardýndanÝngiliz Konsolosluðu ve HSBC binalarýna gerçekleþtirilensaldýrýlar, onlarca insanýn ölümüne, yüzlerce insanýnyaralanmasýna sebebiyet verirken, Türkiye gündemi deaylarca baþta antisemitizm olmak üzere birçok suni gündemlemeþgul edilmiþti.

Ekonomik boyutu ile deðerlendirildiðinde de, hem küreselgüçlerin, hem de ülke içerisindeki statükonun, Türkiye’deterör sorununun varlýðý üzerinden saðladýklarý kazancýninanýlmasý güç boyutlarda olduðu görülüyor. Dünyanýn enönemli eroin, silah ve maden kaçakçýlýðý merkezlerindenbiri olan bu coðrafyada istikrar ve güven ortamýnýnoluþmasýný istemeyen sözkonusu güçlerin en önemligerekçesinin, bu bölgede dönen ticaret sonucu elde ettiklerimilyarlarca Dolar’ý riske etmeme gayreti olduðu anlaþýlýyor.

Öte yandan, Türkiye’nin baþta savunma sanayi olmak üzere,terörle ilgili harcamalarýnýn da Türkiye ekonomisi ilekýyaslandýðýnda telafisi zor miktarlara ulaþtýðýnýn da hesapedilmesi gerekiyor. Buna raðmen, geçen onca yýl içerisindeterörün askerî tedbirlerle bitirilemeyeceði gerçeðinidillendirenlerin ya dikkate alýnmamýþ ya da susturulmuþolmasý da sorunun bir baþka vahim boyutu olarak dikkatçekiyor.

Terör ile küresel güçler arasýndaki iliþkiyi en iyi resmedenörneklerden biri de hiç kuþkusuz Çekiç Güç oldu. KörfezSavaþý sonrasý bölgeye konuþlanan Çekiç Güç’ün bölgede

policy consistent wi th this purpose bears thecharacteristics of being the answer of the question “whichpowers nourish from terror in Turkey”.

Within the framework of the policy that the USAfollowed after September 11, the USA decided to enterIraq in order to make a military intervention anddemanded to use Turkish land, air and sea areas.However this demand was denied in the assembly byvoting and some terrorist attacks happened; this picturecan be considered as one of the most hard-hittingexamples of this situation. While the attacks to NeveÞalom and Beth Israel synagogues in November 15,2003, and then to the British Consulate and HSBCbuildings caused death of tens of people as well ashundreds of people being injured, Turkey was keptbusy with several false agenda for months like anti-Semitism.

When also evaluated from economic aspect, it is observedthat both global powers and local status quo gained anincredible profit via the existence of terror problem inTurkey. The most important reason of the said powers-that do not want a stable and secure environment inthese lands as one of the most important centers ofheroin, weapon and mine trafficking- is conceived tobe their endeavor not to jeopardize millions of dollarswhich they obtain v ia trade in the region.

On the other hand, it has to be taken into account thatTurkey’s expenditure on terrorism, firstly defenseindustry, reaches to irrecoverable amounts whencompared to economy of Turkey. It is another desperateaspect of the situation that some were not taken intoconsideration or silenced despite the fact that duringpast decades they voiced that the problem could not besolved through military measures.

Poised Hammer became undoubtedly one of theexamples that described relations between terror andglobal powers best. It was proven with many cases thatPoised Hammer positioning in the region after GulfWar supported terror there for years; and even EþrefBitlis, the then Chief Commander of GendarmerieForces paid for revealing this fact with his life. Apartfrom this, JÝTEM that has been uncovered newlythrough its harsh and oppressive practices executedover Kurds in the region lasting for years and witnessesof confessors became one of the coordinating elementsof weapon and heroin trafficking, contrary to its essentialduties which were determined as sustaining war againstterror in the region.


yýllarca terörü desteklediði birçok olayla kanýtlandý. Hattabizzat dönemin Jandarma Genel Komutaný Orgeneral EþrefBitlis, bu gerçeði ifþa etmenin bedelini canýyla ödedi. Ayrýcabölgede Kürtlere yýllarca kan kusturan uygulamalarý,itirafçýlarýn beyanlarý ile henüz yeni yeni gün yüzüne çýkanJÝTEM, bölgede terörle mücadele olarak belirlenen aslîgörevlerinin tersine, silah ve eroin kaçakçýlýðýný koordineeden unsurlardan biri oldu.

JÝTEM baþta olmak üzere, son yýllarda, özellikle terörlemücadele ile ilgili olarak silahlý kuvvetlere baðlý birimlerinve ordu mensuplarýnýn içinde yeraldýðý pek çok olay, ülkeninen güvenilir kurumlarýndan biri olarak bilinen Türk SilahlýKuvvetleri’nin güvenilirliðinin sorgulanmaya baþlamasýnaneden oldu. Bu sorgulama süreci, bölgede gerçekleþtirilenbinlerce failimeçhulün, milyarlarca Dolar’lýk silah ve eroinkaçakçýlýðýnýn, görmezden gelinen istihbarat bilgilerisonucunda can veren birçok askerin ve buna benzer birçokcürümün sorumlularýnýn ordu içerisinde aranmasýný daberaberinde getirdi. Bugün bir kýsmý yargýya intikal etmiþbulunan benzeri olaylarýn, buzdaðýnýn yalnýzca görünenkýsmý olduðu yavaþ yavaþ anlaþýlýyor.

Many events regarding especially war on terror in whichmany units of armed forces and members of armyincluding JÝTEM, first and foremost, took place causedquestioning credibility of Turkish Armed Forces thatwas known as one of the most reliable institutions ofthe country. This process of questioning broughttogether with it that responsibles of thousands of murdersby unknown assailants, weapon and heroin traffickingof millions dollars, many soldiers’ loss of life as a resultof ignored information and of many crimes as suchbegan to be searched within the army. It is graduallyunderstood that similar cases –some being submittedto court today- are just tip of the iceberg.

Çekiç Güç, 1991 yýlýnýn Temmuz ayýndaBirinci Körfez Savaþý sýrasýnda KuzeyIrak'tan Türkiye'ye iltica etmek isteyenmültecileri koruma amacýyla Ýncirlik veP ir inçlik’ te Ameri ka ta rafý nda nkonuþlandýr ýldý. Ýngil iz ve Fransýzbirliklerinden oluþan güç, 77 hava aracýile 1.862 kiþilik personeli kapsamaktaydý.PKK’yý besleyen önemli faktörlerden biriolan Çekiç Güç’ün bölgedeki faaliyetleri1 Mart 2003 tarihinde Bakanlar Kurulukararýyla sonlandýrýldý.

Poised Hammer was positioned inÝncirlik and Pirinçlik by the USA withthe purpose of protecting refugeesfrom northern Iraq that wanted to takerefuge to Turkey during the first Warof Gulf, in July 1991. Forces composingof British and French troops included77 aircrafts and 1862 personnel. Asan important factor nourishing PKK,regional activities of Poised Hammerwere stopped by a decision of Councilof Ministers in March 1, 2003.


sonuçconclusion

1. Dünya Savaþý’ndan maðlup olarak ayrýlan Türkiye, savaþsonrasýnda emperyalist devletler arasýnda gerçekleþenpaylaþýmla, Anadolu topraklarýna, bir daha bu bölgenindýþýna çýkmamasý kurgulanarak hapsedildi. Savaþ sonrasýndaverilen Milli Mücadele ile Misak-ý Milli sýnýrlarýnýn çokdaha azýyla yetinmek zorunda kalarak kurulan yeni devlet,yaklaþýk yüz yýllýk tarihi boyunca, sözkonusu paylaþýmdakurgulanan bu plana uygun hareket etmek zorunda býrakýldý.Küresel güçlerin Kafkasya, Ortadoðu, Akdeniz, Boðazlar,Doðu Avrupa ve daha pek çok bölgeyle ilgili planlarýnýnen önemli parçasý olan Anadolu topraklarý, medeniyet kurmatecrübesi ve taþýdýðý tarihi misyon sebebiyle de durdurulmasýgereken yüksek bir potansiye l olarak görüldü.

20. yüzyýlda kabuk deðiþtirerek, tarih boyunca deðiþmeyenhedeflerine giden yeni yollar keþfeden küresel güçlerin, bu

Turkey as a loser of the First World War was confinedinto Anatolia in accordance with a partitioning thatoccurred among imperialist states after the war and itwas planned that it could never go out of this region.This newly emerged state after the war that had to havea much narrower land than misak-ý milli determinedwas subjected to act in parallel with the fictionalizedplan of partitioning throughout its history of almost ahundred years. Anatolian lands that are the mostimportant part of regional plans of global powers overCaucasia, Middle East, Mediterranean, Sea Straits,Eastern Europe and etc. was considered to be a highpotential due to its experience of establishing civilizationand historical mission it carried.

Local status quoist governments and structures becamethe most important supporters of global powers duringthe process who discovered new routes to theirunchanged targets by transforming themselves in the

AÝHM; TBKP, Sosyalist Parti, ÖZDEP veHEP gibi partilerin kapatýlmasýný özgürlükçügerekçeleri öne sürerek, durumu AÝHS'nin(Avrupa Ýnsan Haklarý Sözleþmesi) ihlaliolarak görmüþtür. Ancak AÝHM, RefahPartisi’nin kapatýlma davasýna iliþkin dahaönceki parti kapatma davalarýndabenimsediði tavrýndan farklý davranarak,Refah Partisinin AÝHS sistemi vede mokrasin in temel i l ke ler iy l ebaðdaþmadýðýný öne sürerek kapatýlmasýnýuygun görmüþtür.

While AÝHM (ECHR) considered closingdown of TBKP, Socialist Party, ÖZDEPand HEP as violation of EuropeanConvention on Human Rights byputting forward libertarian arguments,it displayed an attitude towards closingdown of Welfare Party different fromits attitude displayed in other actionsof closing and deemed suitable to haveit closed down by asserting thatWelfare Party was not compatible withsystem of ECHR and basic principlesof democracy.


süreçteki en önemli destekçileri, yerli statükocu yönetimlerve yapýlanmalar oldu. Dünyanýn dört bir tarafýnda izledikleripolitika ve yürüttükleri kampanyalarla, toplumlar nezdinde,medeniyetin, hak ve özgürlüklerin, geliþme ve kalkýnmanýnbeþiði olarak algýlanmayý baþaran küresel güçler, perdearkasýndan, bizzat kendi yönetenleri eliyle ayný toplumlarýsömürmeye devam etti.

Türkiye Cumhuriyeti’nin henüz yüz yýla ulaþmayan kýsatarihi, sözkonusu uygulamalarýn sayýsýz örnekleriyle dolu.Bu raporda, toplumsal nitelik kazanmýþ ve kamuoyundayanký bulmuþ olmasý bakýmýndan öne çýkan bazý örnekleretemas edilmeye çalýþýldý.

Yaklaþýk bir asýrlýk süreç içerisinde gerçekleþtirilen askerimüdahaleler, hak ve özgürlükleri, toplumsal özgüveni vedemokratikleþme sürecini sekteye uðratýrken, darbelerinsosyal-siyasî-kültürel ve ekonomik faturasý da yine milleteödetildi. Her darbe, haksýz yargýlama ve cezalarý, korkupolitikalarýný, kapatýlan siyasî partileri ve ertelenen seçimleri,milyonlarca insanýn fiþlenmesini, sanat ve eðitim alanýndakikýsýtlamalarý, uluslararasý kamuoyunda yaþanacak ciddikayýplarý da beraberinde getirdi. Özellikle 12 Eylül Darbesisonrasýnda bizzat statüko eliyle yürütülen politika veuygulamalar, bugün Türkiye’nin en önemli problemlerindenbiri olarak kabul edilen terör sorununun fitilini ateþledi.

Küresel güçlerin, statüko eliyle yürüttüðü politikalar, özellikletoplumun hassas dengeleriyle oynayarak infial yaratmayýplanlayan provokatif eylemlerde kendisini ele verdi.Yüzyýllardýr birarada yaþama tecrübesine sahip bir toplumdadin, mezhep ve etnisite farklýlýklarýný körükleyerek biriçsavaþ ortamý oluþturmak isteyen ve böylece oluþan tablonuniçerisinde her zaman kolaylýkla varlýðýný sürdürebileceðinibilen hegemon güçler, bu planlarýný, taþeronluklarýný yürütenstatüko eliyle uygulamaya koyuldular. Toplumlarý infialesevkeden süreçleri hazýrlayan, sonra da yaþananlarý izlemekleyetinen statükocu yönetimler, olaylarýn yatýþmasýndan sonragerçekleþtirdikleri göstermelik müdahaleler ve gözaltýlarla,ikinci kez hedef göstererek sorunlarý derinleþtirdiler.Toplumsal huzuru yeniden saðlamak bahanesiylegerçekleþtirilen askerî müdahalelere giden süreci hazýrlayanbu olaylarda, asýl suçlunun küresel güçler ve statükocuyönetimler olduðu gerçeði bugün daha yüksek sesle

20th century. Global powers who succeeded to beperceived as center of civilization, rights and freedoms,development and progress in the eyes of the peoples bymeans of policies and campaigns they carried out allover the world continued to exploit the same societiesthrough their own governors.

Short history of the Republic of Turkey that has notamounted to a century yet is full of numerous examplesof the mentioned practices. With this report it is aimedto touch on some examples that stand out because theygained a social character and found reflection on thepublic.

While military interventions that were carried withinalmost a century gave a pause to a process ofdemocratization, rights and freedoms, social confidence,it was the people again who paid for it socially, culturally,politically and economically. Each coup d’etat broughtabout unjust judgments and punishments, fear politics,closing of political parties and postponement of elections,blacklisting of millions of people, restrictions on art andeducation and great losses in international public. Policiesand practices executed by status quo itself especiallyafter the coup d’etat of September 12 ignited the fuseof terror problem that is seen one of the most importantproblems of Turkey.

Policies carried by global powers via hands of statusquo revealed itself in provocative acts that aimed atcreating outbursts particularly by playing with sensitivebalance of the society. Hegemonic powers -that desireto create an atmosphere of civil war by inciting religious,sectarian and ethnic differences in a society which hadexperience of coexisting for centuries and know thatthey can always sustain their existence in such a situationeasily- started to implement their plans via hands ofstatus quo, their compradors. Status quoistadministrations that prepare processes leading societiesto outbursts and watch the happenings only deepenedthe questions by targeting one more time throughinterventions realized only for show and detainmentsafter things were settled. In these events paving the wayfor military interventions that were realized under thepretext of establishing social peace again, the fact thatglobal powers and status quoist administrations are truecriminals is tried to be voiced more loudly and openedto discussion today.

Many people who detected the existence of such dirtygames over Turkey and desired to struggle with it dieddarkly. Most of them have not revealed yet totally; some


dillendirilmeye ve tartýþmaya açýlmaya çalýþýl ýyor.

Türkiye üzerindeki bu kirli oyunlarýn varlýðýný tesbit edenve buna karþý mücadele etmek isteyen birçok insan,esrarengiz biçimde öldü. Birçoðu, üzerindeki sis perdesihâlâ tam olarak aydýnlanmamýþ olan bu suikastlerin birkýsmýna da kaza süsü verilmek istendi. Ancak mesleði,statüsü, konumu ne olursa olsun, bu planýn karþýsýndadurmak isteyenlerin akýbeti ayný oldu. Bir taraftan yollarýnataþ koyacaklarýna inandýklarý kimselerin bedenlerini ortadankaldýrarak onlarý sustururken, diðer taraftan iþledikleri bucürümlerin faturalarýný da göstermelik suçlulara ödeterek,bunu da toplum üzerindeki baskýlarýný arttýrmanýn bir yoluolarak kullandýlar. Bugün kaza olarak açýklanan, ya dagöstermelik yargýlamalarla asýl suçlularýn gizlenmeyeçalýþýldýðý birçok failimeçhul aydýnlatýlmayý bekliyor.

Dün Alevî-Sünnî, Laîk-Ýslamcý ayrýmcýlýðý üzerindenplanlarýný uygulamaya koyan hegemon güçler, bugün aynýsenaryoda rolleri, etnik farklýlýklarýyla Kürtlere ve Türklerevermeye çalýþýyor. Cumhuriyet tarihi boyunca, bizzatstatükocu yönetimlerin izlediði siyasetle, özellikle 12 Eylüldarbe yönetimi eliyle gerçekleþtirilen baskýcý uygulamalarlaiyiden iyiye kýþkýrtýlan taraflar, bugün gelinen noktadabirbirine düþman ilan edilmeye ve küresel güçlerin bölgeüzerindeki planlarýna a le t ed ilmeye çalýþý lýyor.

Son yýllarda atýlan yapýcý adýmlarýn kayda deðer bir neticevermemesi, sorunun sadece hak ve özgürlüklerinkýsýtlanmasýndan ve etnik ayrýmcýlýktan kaynaklanan birsorun olmadýðýný, kabuk baðlamasýna müsaade edilmeyenyaranýn, birileri tarafýndan sürekli kaþýnarak derinleþtirilmeyeçalýþýldýðýný gözler önüne seriyor. Geçtiðimiz yýllarda birçok

of them were executed under the appearance ofassassination. The end of those who aimed to standagainst this plan became the same regardless of theirprofession, status or position. On one hand, they silencedby destroying bodies of those whom they believed to bean obstacle in their way, on the other hand they had so-called offenders picked up the cost and used this as atool to increase oppression on the society. Severalmurders by unknown assailants that are explained tobe accidents or whose true offenders are tried to beconcealed via false judgments still wait to be uncovered.

Hegemonic powers that put their plans in effect in thepast through Alevite-Sunnite and Laicist-Islamistdiscrimination try to give roles in the same scenario toKurds and Turks according to their ethnic differences.Along with republican history parties, which wereprovoked deeply by means of policies of status quo andespecially oppressive practices realized by the hands ofcoup d’etat administration of September 12, are triedto be declared as enemies of each other today andinstrumentalized for regional plans of global powers.

That recent attempts did not yield a remarkable resultshows that the issue is not only about restriction ofrights and freedoms and ethnic discrimination and thatthe wound is being reopened and deepened continuouslyand in purpose by certain people. Many provocativeevents of which similar ones we witnessed in the pastare being realized again over the country; this strengthensthe idea that scenario is produced by the same hands.

While international judicial authorities led by globalpowers whose impartiality is controversial condemnTurkey for issues especially related to restriction onrights and freedoms of Kurds, they do not show thesame attitude for cases pertinent to for example wearingheadscarf, which can also be considered within the

Küresel güçlerin, statüko eliy leyürüttüðü politikalar, özellikle toplumunhassas dengeleriyle oynayarak infialyaratmayý plan layan provokat ifeylemlerde kendisin i e le verdi.

Policies carried by global powers viahands of status quo revealed itself inprovocative acts that aimed at creatingoutbursts particularly by playing withsensitive balance of the society.


benzerine þahit olduðumuz provokatif olaylarýn, ülkenindört bir yanýnda bugün yeniden sahneye konuluyor olmasý,senaryonun ayný elden çýktýðý kanaatini güçlendiriyor.

Küresel güçlerin güdümündeki tarafsýzlýðý tartýþmalýuluslararasý hukuk mercilerinin, Türkiye’yi, özellikleKürtlerin hak ve özgürlüklerinin kýsýtlanmasý ile ilgilimeselelerde mahkûm ederken, yine bireysel hak ve özgürlükbaðlamýnda deðerlendirilebilecek, örneðin baþörtüsü meselesiile ilgili davalarda ayný tavrý göstermemesi, sorunun küreselgüçlerin desteðiyle uluslararasý boyuta taþýnmasýný saðlayanetkenlerden biri olarak dikkat çekiyor. AÝHM’nin etnisitebaðlamýnda son derece hassas davranarak Türkiye’yi cezayatabi tutarken inanç özgürlükleri noktasýnda ayný hassasiyetigöstermemesi bu yorumu destekliyor. AB fonlarýnýn ciddidesteði ile iþgören STK’larýn yürüttüðü “toplumsaldönüþüm” projeleri, bugün gelinen noktada Kürttoplumunun sahip olduðu deðerlerin “feodalizm”nitelemesiyle bertaraf edilmesine ve ayný zamanda manevîdeðerlerinden de koparýlmasýna yol açmýþ bulunuyor. Bunlararasýnda Kürt halkýnýn geçmiþten bu yana süregelen “aþiret,töre” gibi geleneksel unsurlarýndan arýndýrýlmaya çalýþýldýðýgöze çarpýyor.

Küresel güçlerin ve statükonun bölgedeki politikasý PKKile paralellik arzediyor. PKK’nýn dindar Kürtler üzerindekibaskýsý ile statükocularýn toplumun ileri gelen, saygýn dinadamlarýný bir þekilde ortadan kaldýrmasý ve tüm bunlarýnküresel güçlerin bilgisi dâhilinde gerçekleþmesi bu paralelliðigözler önüne seriyor.

Yýllardýr, sivil inisiyatifleri, STK’larý, siyasî partileri, toplumsaldinamikleri, yerel deðerleri ve toplumlarýn bizzat kendilerini,çözüme gitmesi muhtemel yolun uzaðýnda tutan küreselgüçler, bugün sorunun çözümünde artýk içdinamiklerinyetersiz kaldýðýný ve konunun uluslararasý boyutta elealýnmasý gerektiðini dillendiriyorlar. “Barýþ”tan sözederek,Türkler ve Kürtler arasýnda bir savaþýn varlýðýný kabulezorlayan küresel güçler, bu barýþýn da Türkiye’nin kendidinamikleri ile deðil, bizzat uluslararasý kanallarýnarabuluculuðu ile gerçekleþebileceðini iddia ediyorlar.Yýllardýr sürecin dýþýnda býrakýlan gerçek “iç dinamikler”,bugün çözümsüzlüðün gerekçesi olarak gösterilerek safdýþýbýrakýlmaya çalýþýlýyor.

context of individual rights and freedoms. This situationdraws attention in the way that the issue is carried toan international level with support of global powers.This interpretation is supported by that ECHRcondemned Turkey by behaving very sensitive in issuesof ethnicity whereas it lacked the same sensitivity withrespect to freedoms of belief. Today, “socialtransformation” projects carried out by NGOs withconsiderable support of the EU funds lead the way toelimination of social values of Kurdish community bybeing stigmatized as “feudalism” as well as to people’sbreaking apart from its spiritual values. It is evidentthat for example Kurdish people is tried to be purifiedfrom tradi tional values l ike “tribe , morals”.

Regional policy of global powers is in parallel withPKK. PKK’s pressure on religious Kurds andelimination of respectful and outstanding men of religionin a way by status quoists, and that occurrence of theseis within the knowledge of global powers reveals thisparallelism.

Today global powers keeping away civil initiatives,NGOs, political parties, social dynamics, local valuesand of course societies themselves from the waypotentially leading to solution express for years thatinternal dynamics prove to be insufficient in solving thequestion and hence it has to be handled at an internationallevel. Global powers force to accept existence of a warbetween Turks and Kurds while mentioning about“peace” and claim that peace can be accomplished notby internal dynamics of Turkey but mediation ofinternational channels themselves. True dynamics thatkept out of the process for years are tried to be ruledout today by being labelled as reasons of solutionlessness.

Another fact this report reveals is to make emphasis onimportance of “credential values” by giving place to thefact that visions of civilization and socio-cultural feedingsources of Turks, Kurds and other ethnic groups arethe same.

This report aims at revealing true reasons behind theseweird happenings in Turkey and true offenders of them.Similar activities that are to be done especially in thefield of civil society shall provide a different way oflooking at goings-on for all individuals whom the today’sprocess interests. When recent history of Turkey isexamined carefully and attentively, it will be seen thatbasic dynamics of the events are global powers andstatus quo.

29

Bu raporun ortaya çýkardýðý diðer bir gerçek ise Türklerve Kürtler ile diðer etnik unsurlarýn medeniyettasavvurlarýnýn, sosyo-kültürel beslenme kaynaklarýnýn aynýolduðu tespitine yer vererek “inanç deðerleri”nin öneminevurgu yapmaktýr.

Bu rapor; Türkiye’de olup biten bu garip olaylarýn arkasýndayatan gerçek nedenleri ve olaylarýn gerçek müsebbiplerinideþifre etmeyi hedefliyor. Özellikle sivil toplum alanýndayapýlacak benzer çalýþmalar, bugün içinde yaþadýðýmýzsürece muhatap olan tüm bireylerin, olup bitenlere bir debu açýdan bakýlmasýnýn yolunu açacaktýr. Türkiye’nin yakýntarihi dikkat ve titizlikle incelendiðinde, hadiselerin temeldinamiðinin küresel güçler ve statüko olduðu görülecektir.

Ancak bu durum, içinde bulunduðumuz süreçte, toplumubirarada tutan köklü birikimin esaslý bir saðlamasýnýnyapýlmasý gerektiði gerçeðini de ortadan kaldýrmýyor. Köklümedeniyet birikiminin ýþýðýnda gerçekleþtirilmeye çalýþýlanher eylem manîpûle ediliyor. Statüko ve küresel güçler,Türkiye’nin tarihî birikimden beslenerek attýðý adýmlaraengel oluyor ve bu engelin aþýlamamasý için elinden gelenher türlü politikayý izliyor. Bu durumda elzem olan ortakbir paydada buluþulmasýdýr. Çünkü bütün farklýlýklarýyla,statüko dýþýnda toplumun tüm kesimleri, ayný sürecinmaðdurlarý olmuþlardýr. Bu raporun nihaî hedeflerindenbiri de yaþanan bu maðduriyetin gözler önüne serilmesidir.

However, during this process this situation does noteliminate the fact that a radical crosscheck must be doneregarding the rooted accumulation which has beenkeeping the community together. Every act which isaimed to be realized in the light of the rootedaccumulation is being manipulated. Status quo andglobal powers prevent Turkey from taking steps, inspiredby historical accumulation, and carry all kinds of policiesso as to disable clearing the hurdle. Necessary thing insuch a situation is to meet on common grounds because,except status quo, all segments of the population becamevictims of the same process despite their differences.One of the ultimate goals of the report is also to revealthese unjust treatments.

“Barýþ”tan sözederek, Türkler ve Kürtlerarasýnda bir savaþýn varlýðýný kabulezorlayan küresel güçler, bu barýþýn daTürkiye’nin kendi dinamikleri ile deðil,bi zzat u luslar a rasý kana l la rý narabuluculuðu ile gerçekleþebileceðiniiddia ediyorlar.

lobal powers force to accept existenceof a war between Turks and Kurdswhile mentioning about “peace” andclaim that peace can be accomplishednot by internal dynamics of Turkey butmediation of international channelsthemselves.

ETHNIC NATIONALISM AND STATUS QUO: TURKEY CASE

Kaynak: Türkiye’nin Kürt Sorunu ve Algýsý, SETA Yayýnlarý, Ankara 2009

26,7

24,3

23,1

10,0

5,8

2,4

2,1

1,9

1,5

1,4

0,6

0,3

Sizce, Türkiye’deki Türk, Kürt, Laz, Çerkez gibi farklý kökenden gelenleribir arada tutan en önemli bað nedir?Genel Daðýlým

What is the most important tie between those who are ethnically Turk, Kurd, Laz,Circassian, etc. in your opinion?Ratio

DÝNRELIGION

ORTAK TARÝH VE COÐRAFYASHARED HISTORY AND GEOGRAPHY

KARDEÞLÝK DUYGUSUSENSE OF BROTHERHOOD

MÝLLÝ VE KÜLTÜRELK DEÐERLERNATIONAL AND CULTURAL VALUES

TC VATANDAÞLIÐICITIZENSHIP OF REPUBLIC OF TURKEY

CUMHURÝYET DEÐERLERÝPRINCIPLES OF REPUBLIC

DEVLETSTATE

HUKUK VE DEMOKRASÝLAW AND DEMOCRACY

HERHANGÝ BÝR BAÐ GÖRMEYENNO TIE

ORTAK EKONOMÝSHARED ECONOMY

ORTAK DÝLCOMMON LANGUAGE

KARÝZMATÝK LÝDERLERCHARISMATIC LEADERS

0,0 0,5 10,0 15,0 20,0 25,0 30,0

Martin Luther King

Kuþlar gibi uçmasýný,balýklar gibi yüzmesini öðrendik;

ancak bu arada çok basit bir sanatý unuttuk;

kardeþ olarak yaþamayý...

Documents

UHÝM - UHİM...making it up still preserve their experience, history, sensitivity and justice. unsurlar, çözüm için yeterli birikime, tarihsel geçmiþe, duyarlýlýða ve hakkaniyete