e - S q u a r e & S m a r t T i m eP h a n t a s i a l a n d

E e n d a g u i t h e t l e v e n v a n ?H i k i n g w i t h O r a c l e

vu: uptime group | veldkant 35d | 2550 kontich | www.uptimegroup.be | redactie@uptimegroup.be | #5 10-2010

# 5 | o k t o b e r 2 0 1 0 | u p t i m e g r o u p

2 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

Colofon

DE REDACTIEGeert Baeten - r e d a c t e u rg e e r t . b a e t e n @ u p t i m e . b e

Peter De Tender - r e d a c t e u rp e t e r. d e t e n d e r @ u p t i m e . b e

Lai Wah Ho - r e d a c t e u rl a i w a h . h o @ u p t i m e g r o u p . b e

Catherine Lekeux - r e d a c t e u rc a t h e r i n e . l e k e u x @ u p t i m e g r o u p . b e

Fredric Vanvinckenroye - l a y o u t & e i n d r e d a c t e u r

f r e d r i c . v a n v i n c k e n r o y e @ u p t i m e g r o u p . b e

Annelies Hendrickx - e i n d r e d a c t e u ra n n e l i e s . h e n d r i c k x @ u p t i m e g r o u p . b e

Jackie Janssen - e i n d r e d a c t e u rj a c k i e . j a n s s e n @ u p t i m e g r o u p . b e

Henk Van ‘t Net - e i n d r e d a c t e u rh e n k . v a n t n e t @ u p t i m e . b e

Verantwoordelijke Uitgever

uptime group nvVeldkant 35d2550 Kontich

Contact

Algemene redactier e d a c t i e @ u p t i m e g r o u p . b e

Wedstrijdenw e d s t r i j d @ u p t i m e g r o u p . b e

Woordje van Jackie ............................................. 3

10 jaar uptime ...................................................... 4

e-Square... ............................................................. 5

SmartTime ............................................................ 6

Dag uit het leven van? (1) .................................. 7

Reis van... .............................................................. 8

Uptime Group Academy ..................................... 9

De laatste peuk .................................................. 10

Phantasialand .................................................... 12

SPLUT! .................................................................. 14

Bieren van de Verhuisbrouwerij ..................... 15

Hiking with Oracle ............................................. 16

Dag uit het leven van? (2) ................................ 17

People .................................................................. 18

Uptime baby’s .................................................... 20

Njam! .................................................................... 21

Doorbijten ........................................................... 22

Outro .................................................................... 23

Page | 3o k t o b e r 2 0 1 0

Woordje van Jackie

10 jaar Uptime. Geweldig toch. 10 jaar geleden is ver en tege-lijkertijd dichtbij. De kiemen voor het succes van Uptime werden in 2000 geplant. Het is de tijd waarin het best verkochte PC-Game aller tijden op de markt komt: The Sims. Op 17 februari 2000 verschijnt Windows 2000 bij Microsoft. Op 4 mei legt het “ILOVEYOU”-virus mailsys-temen en netwerken van veel bedrijven in de hele wereld plat. In hetzelfde jaar scheerde Krezip hoge toppen met hun single “I would stay”. En dat laatste dat hebben we dan ook gedaan.

De laatste 2 jaren heb ik het geluk om deel uit te maken van deze geweldige groep. Ondertussen een “grote kleine”. Een begin-nende puber. Als ik de artikels in deze update bekijk , dan zie ik toch vooral het verhaal van de passie van veel mensen. Dan zie ik ook hoe we de transformatie gemaakt hebben van een Oracle en Microsoft kennisbedrijf naar een overall infrastructuur

integrator met een totaalaanbod wat infrastructuur betreft. Dan zie ik ook dat vele nieuwe medewerkers hun weg hebben gevonden naar Uptime Group. Als alles volgens planning blijf t lopen, dan werken er tegen het einde van het jaar 280 passionele mensen structureel voor deze groep.

Toch hoop ik ook dat we de komende 10 jaar deze groei kunnen combineren met het warme, kleine, vriendelijke, persoonlijke bedrijf je dat we willen zijn. Ik hoop dat jullie daar allemaal mee over waken, en ons alert houden als we die belofte niet kunnen waarmaken.

Daarom is het van belang om kleine entiteiten in die groep te hebben. Specialisten die in een PB-conference (Pizza with Beer-conference) kennis willen delen met hun collega’s. Praktijkervaringen sharen met pizza, pita en vooral veel gelach en plezier. We starten dan ook in 2011 de Uptime Group Academy, in de gangen ook wel de UG-scouts genoemd, waar we interne en externe medewerkers op een plezante manier kennis laten uitwisselen.

Leuk om lezen is ook het artikel rond “doorbijten”, het symboliseert onze waarden: klantgerichtheid, f lexibiliteit en zinvolle groei. Het toont ook aan dat onze medewerkers niet alleen doen wat nodig of verstandig is; maar ook wat juist is, wat eerlijk is, wat billijk is, wat rechtvaardig is.. . zowel op lange als op korte termijn.

Het kan niet anders zijn dat de oprichters bij de start ook dat voor ogen hadden. Ze mogen dus trots zijn op jullie, op 10 jaar uptime.

Bedankt klant, leverancier en alle uptimers overal ten velde!

Om te eindigen met het begin:

“I have to learn, have to tr y, have to trust I have to cr yI have to see, have to know that I can be myself ”(Krezip – I Would stay)

Prosit,

Jackie

4 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

10 jaar uptime

Meer dan 13 jaar geleden ben ik gestart als Oracle Database Administrator bij Cronos. Na 6 maand kreeg ik de vraag om de Database groep verder uit te bouwen. Later hebben we dan een UNIX Administrators team en een SAP BC team opgestart. Op dat ogenblik was Roger Sels (oorspronke-lijk gestart als Oracle Developer binnen Cronos) volop zijn Microsoft System Engineers-team aan het uitbreiden.

In oktober 2000 zijn we gestart met Uptime: Roger Sels en het MSE team, Yves Heylen als Sales Manager en ikzelf met de Oracle DBA’s, SQL Server DBA’s, UNIX Admins en Jochen (SAP BC). We hadden een zeer duidelijke doelstelling en een lange termijn strategie.

Het doel was om een belangrijke infrastructuur partner te worden met een zeer belangrijke toegevoegde waarde; nl. Kennis. Een echt KENNISBEDRIJF. De eerste focus is con-sulting, in 2002 zouden we starten met de verkoop van Hardware en Licenties en later zouden we managed ser-vices toevoegen. Het uiteindelijke doel was om een inter-nationale infrastructuur partner te worden die tevens out-sourcing projecten aankan.

Maar om deze doelstellingen mogelijk te maken moes-ten we ook een f irmanaam hebben. Slapeloze nachten en ettelijke brainstorm-sessies later kwam Roger met het idee “Uptime”. Nu nog een logo. Roger bedacht een uurwerk met zowel wijzers als digitale cijfers. Dit logo hebben we pas veel later omgevormd tot het huidige Uptime logo. Een frisser logo, duidelijk en opvallend.

In maart 2001 werd ik zwaar geveld door Hepatitus Mono-nucleose (klierkoort en geelzucht). Ik hoorde van de dokter in het ziekenhuis dat ik minstens 6 maanden bui-ten strijd was en dat ik het de komende jaren rustig aan moest doen. De tweede ziekenhuisdag was de kamer te klein. De eerste meeting met Roger en Yves ging door. Na één week ziekenhuis ben ik terug gestart met werken (welliswaar op een laag pitje). De wil was er om van Up-time iets groots te maken, een bedrijf met veel aandacht voor de menselijke aspecten. Een no-nonsense bedrijf waar het plezant is om te werken. Een organisatie waar de mens centraal staat. Deelnemen aan beta-programma’s was zeer belangrijk. Zorgen dat we een voorloper zijn in onze domeinen. Als we een partnership aangingen was dit met het doel om zo snel mogelijk een top-3 partner te worden. Een infrastructuur-partner met aandacht voor de applicatie, over de database en het Operating Systeem tot het netwerk en alle hardware en licenties.

Roger ging meer en meer de rol van Business Develop-ment Manager vervullen en bouwde partnerships uit zoals NetApp en IBM. Tom Verté werd verantwoordelijk voor het MSE-team. Yves bouwde verder het sales team op Cronos Groep niveau uit en later ook de bedrijven ron-dom Panoptic.

Later hebben we vanuit Uptime andere bedrijven opge- richt zoals E-Pact, Hestia en Dataconstruct. Ook project management was een noodzaak om grotere projecten aan te vatten. Het doel was om mensen kansen te geven hun eigen bedrijf te gaan leiden met de nodige onder-steuning vanuit Uptime en de Cronos Groep.

Nadien werd er besloten om extra management aan te trekken en om de Uptime Groep op te starten. Jackie nam de rol als CEO van de Uptime Groep op zich. Een zeer belangrijke rol om het initiële idee van 2000 verder te zetten. Jackie heeft dan ook nieuwe bedrijven opge-start zoals Neoria, B-Blue, ICTinus, enz... Er staan nog een aantal bedrijven in de startblokken. Ik ben er dan ook van overtuigd dat we met de Uptime Groep op de juiste koers zitten. Ik wil Jackie dan ook alle steun geven om van Uptime Groep de beste infrastructuur-partner te maken.

Graag wil ik iedereen bedanken om aan dit succes mee te werken. Het is vooral dankzij jullie dat we van Uptime een succes hebben kunnen maken.

Bedankt! Henk

 

Page | 5o k t o b e r 2 0 1 0

e-Square

e-Square is opgestart in 2010 en heeft een 100% focus op EMC².

e-Square onderscheidt zichzelf van andere EMC² partner’s door zijn zeer uitgebreide kennis en support op het gehele EMC² port-folio.

Ons motto is “Where Storage Meets Quality”, of het nu reselling van EMC² producten is, consultancy op-drachten, of een deel van een groter project, e-Square heeft de kennis en ervaring om van al uw storage ge-relateerde projecten een succes te maken.

Bij e-Square draait alles rond de data van de klant. Onze insteek is dan ook niet om enkel een vendor of een product te positioneren, maar om een totaal oploss-ing te formuleren voor specif ieke data vraagstukken. Deze trachten wij uiteraard binnen het EMC² portfolio op te lossen, maar ook onze andere collega’s kunnen hier natuurlijk ook hun toegevoegde waarde bieden.

Momenteel tellen wij reeds twee personen, en zijn al volop bezig met het zoeken naar nieuwe collega’s. Graag willen we onszelf even kort aan jullie voorstel-len:

Jurgen Cobbaut heeft een kleine 5 jaar ervaring in IT infrastructure oplossingen met voornamelijk VM-ware en SUN Microsystems. De laatste 2 jaren heeft hij vooral een focus gehad op virtualisatie en VDI met VM-ware, maar ook Storage is natuurlijk geen onbekende.

“Ik kijk er naar uit van e-Square een succes te maken en ook van EMC² een strategische partner voor de group te maken. Uiteraard willen we dit verwezenlijken door een vlotte en aangename samenwerking met al onze collega’s, zodoende wij ook door middel van cross-selling meerdere deals naar de group kunnen krijgen en op die manier meteen onze collega’s steunen.”

Peter Witsenburg draait al heel wat jaren mee in het internationale ICT circuit en is zijn carièrre gestart bij Phillips, alwaar hij heeft leren werken met de P7000/7300 Mainframe systemen.

Later bij de introductie van de Personal Computer be-gin jaren tachtig, heeft hij de overstap gemaakt naar de consultancy wereld om daar als IT Manager aan de slag te gaan. Nadien is hij gaan werken voor een aantal fabrikanten (waaronder Lucent Technologies en Intel) om daarna in de distributiesector terecht te komen bij Arrow electronics.

De afgelopen jaren heeft hij de unieke kans gehad om de binnenkant van het Datacenter te mogen verkennen en verkopen als Sales & Marketing Manager bij Interxion in Belgie en Nederland.

“Sinds deze zomer heb ik de overstap gemaakt naar de Uptime Group als Bussiness Unit Manager voor e-Square, wat een soort van “back to my roots”gevoel geeft :)”

“Ik kijk er dan ook naar uit om jullie allemaal beter te le-ren kennen, en vooral naar onze samenwerking op het gebied van Storage en Netwerkoplossingen voor onze klanten”

6 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

SmartTime

SmartTime, wat een avontuur! Dit avontuur is begonnen in april 2010; er was binnen de groep nood aan een bedrijf om de “kleine” klanten te bedienen. SmartTime is opgestart om de K van de KMO te bedie-nen. Om er een getal op te kleven: alle bedrijven met 1 tem 50 pc’s.

Maar wat weten we eigenlijk over de KMO in België?

1-50 pc’s is dus eigenlijk 99% van de Belgische markt!!!

De K(M)O markt vraagt een andere benadering dan de grote bedrijven, de klant verwacht een snelle en geper-sonaliseerde reactie van zijn service provider en als het kan gekanaliseerd door 1 persoon.

Dit proberen we bij SmartTime alle dagen waar te maken, snel en degelijk reageren op alle mogelijk vra-gen die op ons afkomen. De vragen gaan van een kapot toetsenbord tot het opzetten van een volledig nieuwe serveromgeving, je kan het zo gek niet bedenken.

Wat ons als bedrijf in een drukke markt “speciaal” of “dif ferent” maakt is het feit dat we aan iedere consul-tant een aantal klanten koppelen. De SmartBuddy krijgt de kans om naar een persoonlijke relatie met zijn klanten te groeien. Dit zorgt ervoor dat we mensen nodig hebben die veelzijdig zijn qua tech-nische kennis en toch over voldoende commerciële visie beschikken om hun klanten te doen groeien. Als de klanten groeien, groeien wij mee.

Onze SmartBuddies moeten dus op zijn minst goede troubleshooters zijn, geen schrik om nieuwe dingen from scratch te leren en een can do-mentaliteit bezit-ten. Het is niet aan iedereen gegeven om alle dagen letterlijk in de problemen te zitten en deze op te lossen terwijl de klant over je schouder meekijkt.

Uiteraard mogen we de power van de groep niet ver-geten, SmartTime kan namelijk terugvallen op alle ex-perts die bij Uptime rondlopen alsook de kennis binnen Cronos. Dit is uiteraard een punt waar we onze klanten graag attent op maken en waar we ook met uitpakken. Als groep is onze kennis zo goed als eindeloos.

SmartTime is momenteel 5 mensen sterk:Wouter Van Humbeeck, Jan Van der Auwera (ePact), Thomas Muylaert, Roeland Van Dender en mezelf, Erik De Maeyer.

Roeland Van Dender Thomas Muylaer t

Wouter Van Humbeeck

Erik De Maeyer

Jan Van der Auwera - ePact

Page | 7o k t o b e r 2 0 1 0

Dag uit het leven van...

6:00 : Wekker gaat af, geeuw. De dagelijkse hygiëne passeert. Daarna check ik even hoe dat het gesteld is met de f iles en zie dat er een ongeval gebeurd is. Nog even afwachten alvorens te vertrekken richting Kontich en even van thuis uit werken, want ik sta niet zo graag in de f ile. De perfecte gelegenheid om ook de kinderen naar school te brengen. 8:30 Op naar Kontich nadat ik mijn zoontje aan school heb afgezet, de dochter is al “groot” en gaat alleen met de f iets. Er is nog steeds f ile en de gps heeft het moei-lijk , eerst 10u dan 10u30, dan even 11u06 maar uitein-delijk om 10u15 arriveer ik in Kontich. 10:15 Aangekomen in Kontich, nog even tijd om iede-reen te groeten en van een koff ie te genieten. Al weet ik dat dit niet zo goed is voor de gezondheid, maar ja , het moet maar niet zo lekker zijn hé. 10:30 De eerste afspraak staat op het programma: een sollicitant. Gezien mijn collega ziek is springen we even in om dit gesprek te doen. We polsen of deze persoon past in het plaatje dat wij voor ogen hebben. Fijn, mensen op de rooster leggen ;-) 11:40 Op naar de volgende afspraak, vanuit een call actie voor PSIvision is er een lead gekomen. We heb-ben binnenkort een meeting bij die klant, en die moet voorbereid worden. We beslissen om eerst bammekes te smeren en deze tijdens de meeting te verorberen. Ef f icient hé! 12:40 Terug achter mijn pc ga ik eens door de mails van de dag en tracht deze op te kuisen. Ik ben een zero-in-boxer. Enkele zaken rond de lopende projecten in orde brengen(planning, leveringen checken, . . .) en dan op naar de volgende meeting. 14:00 Meeting omtrent een andere lead van de call-actie. Daar bespreken we de volgende stappen die we ondernemen naar de klant toe.

14:15 Amai.. . dat was een eff iciente meeting, na 15 min terug achter mijn pc. Next op de agenda is nog eens door een nieuw presales dossier gaan en vragen omtrent het dossier opstellen. 15:00 De wekelijkse PSIvision meeting waarin ik vandaag samen met een collega een voorstel lanceer rond een nieuwe folderstruc-tuur en documenttemplates. 17:15 Laatste check van de mailbox en dan huiswaarts. Onderweg belt dan “de grote baas” om te vragen of ik nog iets wil ophalen... 19:10 Ik arriveer in een full house (schoonouders, vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen). Raar zou je zeggen, maar de uitleg is simpel. Inge en de kinderen zijn 11 kleine konijntjes aan het groot brengen omdat moeder konijn gestorven is. Ik kan je verzekeren dat het sindsdien iedere dag een full house is. Ondertussen kan ik nog genieten van een lekkere croque monsieur met wat groentjes. 20:30 De rust keert weer, lekker onderuit gezakt in de zetel zappen we een weg doorheen de programma’s / f ilms van de avond. Dit gaat uiteraard samen met een porto voor mevrouw en een jäger-meister voor meneer, maar alleen als ie ijs en ijskoud is! 23:00 Tijd om goedendag te gaan zeggen tegen mijn donsdeken...

F R A N K G E E L E Nnaam: Frank Geelengeboren: Genk, 14 oktober 1974woonplaats: Genk - Boxbergheide (net naast Bokrijk!)functie: Project Managergezin: Getrouwd met Inge Femke (9j) Brecht (6j)

Enkele weetjes

Lievelingskost? Chili Con CarneBang voor? KwetsurenSporten? VolleybalEmotioneel? Emotioneel IntelligentSpreken? Soms weinig en na enkele pinten teveel :)

Reizen? De Belgische kust, Kreta, Oostenrijk,... het kan allemaal!

8 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

Reis van...

Reizen is één van mijn favoriete bezigheden en dit ar-tikel zal dan ook gaan over een rondreis die ik enige tijd geleden gemaakt heb in Amerika. Niks speciaals zal je zeggen en dat was het eigenlijk ook niet, behalve het feit dat het me wel stof geeft om over te schrijven in dit artikel ;-)

Maar, terug naar het begin .. . .

Vorig jaar in mei, toen de economische crisis in volle opmars was en de beurs in paniek was; vertrok ik , na maanden voorbereiding, naar Amerika. Achttien uur en twee omleidingen later waren we eindelijk aangeko-men in Los Angeles. Na een goede nachtrust de auto gaan afhalen en toen kon het echte vakantiegevoel beginnen. De verplichte rondrit in Beverly Hills en het gapen naar de poepsjieke huizen achter ons gelaten, vertrokken we op weg naar San-Francisco. Na een 5-daagse rit langs de Pacif ic van Los Angeles naar San-Francisco, streken we neer in de gay-stad van de wereld. Ondanks het koude en mistige weer, is San-Francisco toch een aanrader om te bezoek-en.

Fishermans Wharf is een toeristische spot, maar biedt toch een mooi zicht en prachtige gelegenheden om activiteiten te doen zoals daar zijn het bezoeken van Alcatraz (vooral de avondtour is spectaculair), ‘Bike The Bridge’ en het obligate tripje met de ‘Cable Car’.

Na enkele dagen de toeristische spots en minder toeristische spots (veelal omdat we verloren liepen) bezocht te hebben, was het tijd voor enkele dagen na-tuur en wandeltochten in de vele nationale parken die het Westen te bieden heeft.

Yosemite, Death Valley, Bryce, Zion en zelfs Page en de Grand Canyon zijn in die dagen de revue gepasseerd maar, na de nodige muggenbeten, zonnecrème, para-plu’s en regenjassen en een overdosis natuur was het toch weer tijd voor de grauwe, grijze steden van het Westen.

Alhoewel, grauw en grijs is het laatste wat je kan zeg-gen van Las Vegas want glamour en glitter sierden onze weg toen we vanuit de hoge ‘bergen’ van de Grand Canyon met onze rental car ‘The Strip’ aandeden. Het gokken nam ons volledig in bezit en de casino’s, de ontelbare shows en straatperformances passeerden de revue. Doch, enkele weken na onze aankomst in Los Angeles dienden we afscheid te nemen van het Westen. Na het afgeven van onze rental in goede staat, stonden we opnieuw op straat en dienden we een taxi te nemen naar de luchthaven.

Gedaan met de reis zouden velen denken maar, we wilden nog een echte grauwe, grijze stad dus stapten we op een inlandse vlucht richting New York. Toerisme ten top en logeren dichtbij Times Square maakten ons vakantiegevoel compleet. Net zoals velen voor ons, hebben we gezocht naar een ‘Friends’ café maar niet gevonden. Een aanrader is wel een leuke belgische pub in een zijstraatje van Times Square waar het mogelijk is om een Leffe, Grimbergen en Kriek te drinken en friet met stoverij te eten (na 3 weken is een lekkere friet stoverij met mayonaise altijd welkom). Alles in beschouwing genomen was het een superleuke reis en hebben we vier mooie fotoboeken bij maar, toen we na al die weken opnieuw Zaventem zagen en de Brusselse f ile mochten trotseren op weg naar huis, voelden we ons toch ook goed. Home sweet home had nog nooit zo mooi geklonken.

Ik ben Kristof Versluys, woonachtig te Knesse-lare en werk sinds 09 augustus voor Neoria. Ik heb een 10-tal jaar werkervaring en heb een voorgeschiedenis met IBM Storage en Power.

Page | 9o k t o b e r 2 0 1 0

Uptime Group Academy

Kennis is van geen waarde tenzij je deze in de praktijk brengt. (Heber J. Grant)

En dat is een waarheid als een koe. Daarom faciliteert Uptime Group de kennisdoorstroming met een nieuw initiatief: De Uptime Group Academy.

Wat is dit?De Uptime Group Academy is een forum om alle Upti- mers, Cronosieten en ook onze klanten de kans te geven kennis op te doen, én kennis te delen met col-lega ‘s. Uptime Group, en zijn deelbedrijven, staat gekend als een kennisbedrijf. Een omgeving waar nieuwe tech-nologieën graag vertoeven. Daar moeten we iets mee doen.

Hoe gaat dit in zijn werk?We ontwierpen een platform waarbinnen opleidin-gen gegeven worden: in de vorm van een workshop, opleidingssessie, online platform, social media, . . . Voor Uptimers en anderen, maar dus ook dóór Uptimers en anderen. Een aantal opleidingen zijn al geprogram-meerd, anderen zullen we op vraag van jullie inlassen.Wil je zelf iets meer te weten komen over een bepaald onderwerp, dan kan je je inschrijven voor één van de sessies die hierover gegeven wordt. Wil je jouw collega ’s deelgenoot maken van een nieuwe evolutie, trend, . . . dan kan je hierover een opleiding voorzien. Wij zorgen voor de omkadering, het geloop en geregel. Jullie zorgen voor de invulling. Zowel vóór als achter de lessenaar.

Wat hebben we al klaar voor jullie: De datums waarop de reeds geplande opleidingen doorgaan zijn alvast geprikt. Extra timeslots zijn voorzien voor wat jullie inbrengen. Ook alle logistieke en online ondersteuning wordt geregeld.Iedereen wordt op regelmatige tijdstippen op de hoogte gebracht van de geplande events.

Daarnaast is er al een eerste rondvraag gebeurd naar de opleidingen die men graag zou krijgen. Deze heb-ben we tevens al in grote categorieën ingedeeld.

Opleidingskalender:Vanaf januari 2011 voorzien we elke laatste vrijdag van de maand een Uptime Group Academy. Afhankelijk van de hoeveelheid “stof ” wordt dit een halve of een hele dag. Als het om een technische sessie gaat, wordt er tijdens de middag een lunch and learn georganiseerd voor de sales.Bovendien worden er ook workshops georganiseerd om dieper te kunnen ingaan op bepaalde technische aspecten. Deze zullen met een hogere frequentie ge-organiseerd worden, om snel een intensief traject te kunnen afronden. Bijvoorbeeld: 5 opeenvolgende maandagen.

Soorten opleidingen: Technische tracks voor technische onderwerpen:

+ Workshops voor intensieve trajecten

Sales Tracks voor technische onderwerpen• Lunch & Learn

Niet technische opleidingenITIL tracks, projectmethodologie, softskill trainingMaar ook: stoppen met roken, elektriciteit for dum-mies, . . . behoren tot de mogelijkheden

Waar verwachten we input van jullie?Je wilt een opleiding geven?Heb je zin om één van bovenstaande onderwerpen vast te pakken? Of is er een ander onderwerp dat je met collega ’s wilt delen? Laat dat dan weten via mail aan Kirsten De Coninck. Wat verwachten we bij een opleiding? • Je voorziet cursusmateriaal en geeft aan hoe lang de opleiding zal duren.• Je geeft aan hoeveel kennis aanwezig moet zijn voor de cursus: basic & advanced

Je wilt een opleiding volgen? • Geef alvast door voor welk van de geplande opleidin-gen je interesse hebt.• Geef door voor welke andere onderwerpen je inte-resse hebt. Laat dit weten via mail aan Kirsten De Coninck

We wensen iedereen een leerrijk jaar toe!Kirsten

Als je in je werk geen fouten mag maken, dan is het niet het goede werk. (B. Polak)

Technology   Expertise  Level  Cisco  -­‐  CCNA   advanced  expertise  EMC  Storage   basic  +  advanced  expertise  Netapp  Storage   basic  +  advanced  expertise  Microsoft  –  Windows  2008R2   advanced  expertise  Powershell   Basic  expertise  

 

uptime group academy

10 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

De laatste peuk

‘Ik rook omdat het een gewoonte is. Het is mijn manier om even te ontstressen.’

De rokers onder ons zullen deze zin zeker wel herken-nen. Als niet-rokers de vraag stellen waarom we ro-ken, zijn de meest voortkomende antwoorden: Een gewoonte, ontstressen, relaxen, een momentje voor mezelf,… Terwijl het antwoord zou moeten zijn: Ik ben verslaafd aan nicotine. Waarom zeggen we dit dan niet? Een typisch zinnetje van een gestopte roker is: ‘Goh ik zou nu echt wel een sigaret kunnen gebruiken’. Dus als je rookt, zit je te klagen dat je wilt stoppen, en als je gestopt bent, zit je te klagen dat je een sigaret kan gebruiken.

Wel, de cursus van Allen Carr gaat hier dieper op in. De cursus bestaat uit 2 delen: In het eerste deel gaat het over de nicotine verslaving en in het tweede deel gaat het over de mentale verslaving. De andere aanpak bestaat erin dat Allen Carr niet op de gezondheid zit te hameren (want dat weet iedereen dat roken ongezond is), maar dat er getracht wordt een inzicht te creëren in het rookgedrag (want waarom roken wij??). Terwijl de meeste mensen proberen te stoppen op karakter (wat meestal een hel is), stoppen wij ook gedeeltelijk op karakter, maar het enige verschil is dat wij niet zeggen dat we niet NIET mogen roken, wij zoeken een redenering achter WAAROM we willen ro-ken en zien dan in dat er geen reden is om te roken… Iemand die op karakter stopt ziet dit niet in (die ligt enkel de hele dag te zeuren dat hij NIET MAG roken), en zal ofwel een hel van een leven leiden(lijden), ofwel hervallen.

Deel 1: NicotineNicotine is de verslavende drug die in rookwaren zit. Zonder Nicotine, geen verslaving, zo simpel als dat. Maar hoe komen we dan eigenlijk tot een verslaving?

Een niet-roker (of iemand die net de eerste sigaret in z’n leven gaat benuttigen) bevindt zich op 100% ge-moedsrust. Door je eerste sigaret te roken (1) daalt je gemoedsrust naar bv. 80%. Je vraagt jezelf af wat hier in godsnaam lekker aan is (op dit moment is het ‘nico-tine-monster’ wakker). Dus wat doe je, je steekt de 2de aan, je ‘voedt ’ de nicotine drang en je voelt je terug

100% (Proficiat, u bent verslaafd!). Bij het uitduwen van je 2de sigaret begin je terug naar 80% te zakken, en door te roken stijg je terug, enzovoort.

Dus wat is roken dan eigenlijk? Wel, de graf iek toont duidelijk aan dat een roker de staat van niet-roker probeert te bereiken. Eigenlijk streef je naar de voldoe-ning die een niet-roker steeds heeft (of de voldoening die je had voor je begon te roken). Na 5 dagen stop-pen met roken is de nicotine drang volledig verdwenen uit je lichaam. Je zal misschien last hebben van een rokershoest (de reiniging van de longen), of slechte nachtrust, of een draaierig gevoel in je hoofd, maar dit verdwijnt na 5 dagen. Door te stoppen met roken is je lichaam aan het afkicken van de nicotine en moet het zich dus aanpassen. Hierdoor kan je ook bijkomen om-dat je metabolisme zich ook terug aanpast. Alles wat je hiermee bijkomt, val je ook terug af, eens je metabo-lisme terug stabiel is.

Dit is dus ‘the easy-part ’. Vijf dagen niet roken en de verslaving is weg. Een eitje!Nu komt het moeilijke gedeelte: De mentale verslaving.

Deel 2: De mentale verslavingDit is ‘the hard part ’. Laat ik beginnen met het slechte nieuws… de sigaret is een kl**tz*kj* en dus niet onze vriend (wat we jaar en dag geloofden).

Als we even terug de graf iek erbij nemen, zien we hoe een verslaving gecreëerd wordt. Het ‘smerige’ hieraan is, dat die sigaret een illusie creëert. Laat ik dit verder uitleggen: Jij neemt je 1ste sigaret en

Page | 11o k t o b e r 2 0 1 0

Allen Carr

denkt ‘wat the hell?’. Oftewel heb je karakter en rook je een 2de, oftewel heb je geen karakter en rook je nooit die 2de (wat dus het beste is :). Je hebt dus karakter en neemt de 2de sigaret. Die sigaret doet je terug beter voelen (van 80% naar 100%) en jij denkt ‘waauw, het werkt dus toch’. Great, we zijn in de val gelopen, vanaf nu als we ons slecht voelen (door nicotine-gebrek) zoeken we dus steun bij onze goede vriend mr. Sigaret en die doet ons terug beter voelen… voila de illusie.

Laat ik eerst nog eens enkele situaties opsommen waar onze vriend mr. Sigaret ons steeds helpt:• Je hebt stress, je rookt en voelt je al vele beter.• Je komt thuis van werk, ploft je neer in de zetel en steekt relax een sigaret op.• Je hebt net slecht nieuws gekregen en hebt een siga-ret nodig.• Je hebt net goed nieuws gekregen en het eerste wat je doet is buiten van blijdschap een sigaret opsteken.

Het grappige hiervan is dat bovenstaande situ-aties steeds tegenovergesteldes van elkaar zijn. Dit wil dus zeggen dat een sigaret je in alle om-standigheden helpt. Heb je stress -> Roken! Heb je geen stress -> Roken! … wat 1 wondermiddel :)

Al rokend door de jaren heen bouwen we die illusie verder en verder uit. Na het eten hebben we sowieso een sigaret nodig, of we worden lastig. Herhaal dit ja-ren aan een stuk en je weet niet meer beter.

Allen Carr probeert deze illusie te doorbreken, door objectief naar het roken te kijken. Want eigenlijk is er niet één voordeel aan roken… moest het nu nog lekker smaken, dan had je toch nog een voordeel, maar ik ken niemand die teer een lekkere smaak vindt…

Dit brengt ons dus bij de vraag ‘Waarom roken wij’? Simpel, we weten niet meer beter. Elke keer als we ons slecht voelen, roken we, en voelen we ons beter. Dus waarom zouden we niet meer roken? Allen Carr helpt je dus uit deze illusie te geraken. Neem jezelf niet voor om niet meer te roken, maar krijg een inzicht in het roken. Want wat is de meerwaarde van het roken? Niets, nada, noppes. Eens je dit door hebt, kan je afkickingsproces beginnen.

ConclusieIk geef voor mezelf toe, tijdens de cursus voelde ik me eigenlijk een idioot… alle muren en illusies die de siga-ret had opgebouwd voor mij, werden 1 voor 1 neerge-haald, tot je beseft dat er gewoon geen meerwaarde in het roken zit. De cursus zit niet te hameren op het feit dat het ongezond is en veel geld kost en blabla, maar confronteert je met het feit dat je beste vriend, je vriend in nood, je vriend die er altijd voor je is… eigen-lijk niets anders dan een achterbakse vriend is.

Hopende dat dit toch een interessant stukje lectuur was, wens ik diegenen die willen stoppen alvast veel succes toe! Even ter info: De mensen die aanwezig waren tijdens de cursus:- Philip Warrens- An Craps- Jean Dutordoir- Veronique Goovaerts- Jurgen Barbieur- Kurt Vlaminck- Roel Snijers- Dirk Mommaerts- Elke Weemaes

Statistisch gezien is 54% na 2 jaar nog steeds gestopt met roken. Ik ben benieuwd :)

Philip

Nvdr: Dit krantenknipsel

moesten we nog plaatsen.

Een inside joke. Als iemand

weet waarover het gaat,

geef ons even een seintje!

12 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

Phantasialand

Er was eens… Een incentive!

Een nieuw jaar ging van start, dus konden goede voor-nemens niet achterblijven.Alleen deed Hestia dit een beetje apart, waardoor ik het privilege kreeg, er een verhaaltje over te schrijven.

De doelstelling was minstens 4 van de 6 KPI’s (nvdr. Key Performance Indicators) te behalen, een lijst, opgesteld in functie van de klant.Welgeteld negen maanden later kon Nicolas zwaar gaan betalen, want we gingen met de hele infanterie, naar het oostelijk gelegen Phantasialand!

En zo geschiedde..

11 september. Een dag die ons allen eeuwig zal bijblij-ven. De gebeurtenissen ter plekke sloegen in als een bom. Niemand zag het aankomen, en ook niemand kon het uiteindelijk nog voorkomen. Het tot in detail uitgewerkte doel bleek bereikt… Hestia arriveerde in Phantasialand!

Wat vooraf geweten was, maar omstreeks zes uur in de ochtend toch nog even benadrukt werd, was hoe vroeg we wel niet moesten verzamelen. Terwijl het me-rendeel van de werknemers nog vriendjes probeerden te worden met het ochtendgloren, waren de gemo-tiveerden onder ons al volop hun verwachtingen aan het bespreken. De inleiding van wat een mooie dag beloofde te worden, werd aangevuld met een natje en een droogje in de vorm van koff ie en koff iekoeken. Een laatste sigaret was nog van ogenblikkelijk belang, alvo-rens de bus te betreden.

Eens gesetteld, vertrokken we richting Limburg, waar onze gek sprekende collega’s de groep vervoegden. Van hieruit reden de 49 enthousiastelingen in één trek door naar Duitsland. Het alom gekende fenomeen, dat ons doet terugdenken aan de schooltijd, bleek ook hier weer aan de orde. Achteraan de bus het krapuul (kra·puul het; o gespuis, schurken), in het midden zij die hun partner of kind meenamen en vooraan de or-ganisatie, de engeltjes a.k.a. strebers (stre·ber de; m,v -s (min) al te eerzuchtig iem) en Wim. De rit ging vlotjes, de cava vloeide rijkelijk en de vrolijke stemming bij me-nig mens bleef niet lang weg.

Bijna een uur eerder dan gepland, was het zover. De bus parkeerde zich op de daarvoor voorziene Phan-tasialandbussenparkeerplaats en van zodra de benen gestrekt waren en we een toegangskaart bemachtigd hadden, begon onze dag pas echt. Ware het niet dat de attracties pas om 10u open gingen, hoewel het park zelf, al een uur eerder zijn deuren had geopend. Wat een kwelling! Je gaat toch ook niet na een avondje stappen, met geweldig grote honger naar de lokale pita, om er dan pas na een uur -stikkend in je eigen spog- je bestelling door te geven?! Maar klagen kon-den we niet. De weergoden waren ons gunstig gezind en onder collega’s en tevens vrienden, amuseer je je continu.

De tijd vloog. Zo ook de mensen boven ons hoofd.

Page | 13o k t o b e r 2 0 1 0

Phantasialand

Teken dat we konden gaan aanschuiven. We begonnen rustig, desalniettemin kleddernat. Waar we in Bobbe-jaanland moeite moesten doen om een druppeltje wa-ter op te vangen, deed de ‘River Quest ’ dit moeizaam in onze plaats. Tenminste als je zat waar ik zat. Een troost was dat de personen aan weerszijden van mij, dubbel zo nat waren. Opdrogen deden we vervolgens in een attractie genaamd ‘Mystery Castle.’ Ook hier was een honderdmaal beter concept te bemerken, wanneer we het vergelijken met onze eigenste Walibi-attractie, de ‘Dalton Terror.’ De bloedmooie vrouw in ons midden, deed het liever wat rustiger aan en vroeg ons mee te gaan in de ‘Colorado Adventure.’ Een treintje dat op het eerste zicht de prioriteit had kinderen bezig te houden, maar niets bleek minder waar. De foto achteraf sprak dan ook boekdelen. 12u was het afgesproken tijdstip om onze magen tot op het uiterste te rekken. Nog drie kwartier dus om een laatste attractie te doen. En welke achtbaan is dan geschikt? Uiteraard ja, de ‘Black Mamba’. Veertig minuten aanschuiven, voor tweeën- vijf tig seconden desoriëntatie. (Inderdaad, ik ben zo een van die mannen die dat meet, om achteraf te kun-nen klagen dat het het aanschuiven allesbehalve waard was. (En gelijk had ik!)) Misschien had ik het nog een beetje weten te appreciëren zonder twee veertienja-rige meisjes aan mijn linkerkant, die voor tijdelijke ge-hoorschade in m’n oor gezorgd hebben, but still. .

12u! Hoogtepunt van elke (werk)dag. Het pittoreske, Mexicaanse restaurant werd al gauw gevuld met uit-gehongerde Hestianen. Halve liters bier waren wel-kom, en andermans relazen onvermijdelijk. Een stevig gekruid paprikasoepje later, begonnen we guitig aan onze lappen vlees, aangevuld met een vleugje barbe-cuesaus, welke ik wijselijk doorgeschoven heb. Als kers op de taart was er ijs voorzien, met een heerlijk choco-ladesausje. Op en top in orde! En weer helemaal klaar voor de namiddag.

‘Stonewash Creek’ is de naam van de perfecte attractie om ons net na het middageten aan te wagen. De boom-stammetjes zoals we ze kennen. Niet te snel, niet te lang en amper tot geen wachttijden. En zolang je niet

vooraan zat, werd je ook niet al te vochtig. Terwijl som-migen de ‘thrill-seeking boomstammekes’ nogmaals onder de loep namen, paste ik voor een tweede beurt en genoot in de plaats daarvan van het fel schijnend zonnetje. Vervolgens begon de groep, inclusief mezelf, aan te schuiven bij de ‘Winja’s Fear & Force.’

Mocht ik op voorhand geweten hebben dat het langer dan anderhalf uur aanschuiven was, had ik wellicht vriendelijk bedankt en doorgewandeld, maar alvorens we dat doorhadden, waren we al te ver om nog terug te keren. Enkele luttele grappen en grollen later be-vonden we ons in een van de draaiende karretjes, die de achtbaan ons te bieden had. De erbarmelijk lange wachttijd werd zonder enige twijfel beloond. Dit was wat mij betreft de f ijnste attractie tot zover. De ver-wachtingen werden volledig ingelost en het leek er niet op dat er nog iets beter ging zijn dan dit.

Ik heb dan ook niet meer geprobeerd en mijn vrien-din mee op wandel genomen. Eens we de verzamel-ing Fatboys ontdekten in een open hutje, was één blik overduidelijk meer dan genoeg. Onze benen hadden nog net genoeg fut om erin te springen. Twintig mi-nuten later passeerden we de eindshow van Phantasi-aland, die ongetwijfeld de moeite waard was. Aziaten speelden de hoofdrol, wat me niet meteen verbaasde. Laat het aan die mannen over als je het menselijk li-chaam wenst te tarten tot op het bot. (No pun intended.)

18u. Verzamelen aan de bus. Onder het gezelschap van (veel) bier, chips en ‘The Italian Job’ keerden we terug naar Kontich. Het was weer een van die dagen die het werken bij Hestia de moeite waard maken. Bij deze wens ik nogmaals Nicolas te bedanken, maar vooral alle collega’s die dit mede mogelijk gemaakt hebben, want het was een dag om met plezier aan terug te denken. Al wat ons nu nog rest, is uitkijken naar de volgende incentive!

Kristiaan

14 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

SPLUT!

Boardgame Design“Weet je wat we doen? We spelen een spel vanavond!” - deze bekende reclame slogan omschrijf t perfect waar ik mijn hobbytijd mee invul. Ik ben Tommy De Coninck en werk als Citrix consultant bij ePact. Sinds jaar en dag ben ik een fervent liefhebber van bord-spellen. Die game-ervaring heeft me gedreven om in mijn vrije tijd zelf bordspellen te ontwerpen. Ik heb een hele boel ontwerpen op de tafel liggen maar enkel de meest solide games zien het buitenlicht. “Splut!” is het eerste bordspel dat ik voorstelde aan het grote publiek op een spelletjesbeurs te Amers-foort (NL). En het werd bijzonder goed ontvangen!

SPLUT!De doelstellingen bij het ontwerpen van dit strate-gische bordspel voor twee tot vier personen waren: soliditeit, eenvoud en een korte speeltijd. Het mocht de statige uitstraling van een schaakbord hebben, maar met “heroic fantasy” als luchtige omkadering. Het resultaat is een zenuwslopende confrontatie tus-sen trollen en tovenaars geworden. Elke beurt mag je een aantal zetten uitvoeren met één van je drie pionnen. De bedoeling is om met de trol-pion een rots op de tovenaar-pion van je tegenstander te wer-pen. Als je dat door een aantal strategische zetten en vernuftig plan voor mekaar krijgt, dan ben je de winnaar.

GratisDoor de positieve reacties van mijn playtesters en mensen die het spel voor de eerste keer speelden, heb ik vorige jaar het spel gratis speelbaar online

gebracht. Het kan makkelijk gedownload worden om te printen en thuis op de keukentafel te spelen, of je speelt SPLUT! online via IG Game Center. Dit principe werd gretig gebruikt en ondertussen zijn er tal van zelfgemaakte versies te zien op de spellen-community BoardGameGeek (www.geekdo.com/boardgame/64735/splut).

Ik kan alleen maar voorstellen: probeer het zelf ook eens, en let op voor rondvliegende rotsblokken ;)

Off iciële Websitehttp://www.toco.be/splut

Tommy

Nvdr: We hebben online in ons archief een folder ge-maakt waar je allerhande materiaal vindt om SPLUT! zelf te beleven. Regels, bord en pionnen staan afdruk-kensklaar.http://www.uptime.be/files/update/index.html

Page | 15o k t o b e r 2 0 1 0

De bieren van de Verhuisbrouwerij

Na zijn optreden in de tv-reeks Tournée Générale, waarin hij Jean Blaute en Ray Cokes leerde bier brou-wen, kan je moeilijk zeggen dat Oracle DBA Tom Robbroeck x een onbekende is binnen de Uptime Group. Samen met enkele vrienden is hij de drijvende kracht achter De Verhuisbrouwerij vzw.

Omdat hun hobbybrouwsel, het Trisser bier, een derde plaats behaalde in het Open Bles (BierLiefhebbers van de EgmontStede) Kampioenschap voor Amateurbrou-wers besloten ze dit in 2004 in grote hoeveelheden te laten brouwen door een professionele brouwerij. De doorslag voor deze beslissing lag echter bij Michael Jackson. Nee, niet die Amerikaanse pepsi drinkende zanger, maar de Engelse bierkenner die onder de naam ‘The Beerhunter’ talrijke boeken schreef over bieren uit heel de wereld. De Verhuisbrouwers lieten hun proef-brouwsel door hem keuren en hij vond het zeer egoïs-tisch om dit bier voor zichzelf te houden.

Het was ook dit proefbrouwsel dat HOP (Heerlijk Objectief Proeven), een bierproeversvereniging uit Kort-rijk , uitriep als hun deceniumbier. Dankzij hun steun werd de eerste 500 liter in Brouwerij De Graal te Brakel gebrouwen. Driehonderd liter kreeg het eti-ket ‘Deceniumbier HOP : Content ’ mee en de overige tweehonderd liter werd de eerste Trisser van de Ver-huisbrouwerij. Toen beseften ze nog niet dat dit een startschot was voor een heleboel liefhebbers om dit

bier in huis te halen. Meerdere grote brouwsels volg-den elkaar op. Dit jaar zal de 15000 ste liter gebrouwen worden in de Proefbrouwerij te Lochristi.

Vanwaar komt nu eigenlijk die naam ? Een trisser is een student die drie keer hetzelfde jaar heeft gedaan. Dit is natuurlijk een goede associatie met het cijfer 3 dat ook terug te vinden is in het woord tripel. Bovendien heeft de Verhuisbrouwerij dit bier gebrouwen ter ere van iemand die ooit een trisser is geweest. Ze noemen hier geen namen om de persoonlijke levensfeer van hun voorzitter niet te schaden.

De Trisser van 7,7% Vol Alc is geen echte blonde tri-pel omdat ze willen aantonen dat een tripel niet blond hoeft te zijn. Dit is meer de marketing die de tripel met blond en de dubbel met donker associeert. Historisch gezien wilden de brouwerijen die donkere speciaal-bieren maakten ook meegenieten van het naoorlogse succes van de blonde pils, waardoor ze hun straf fere bieren ook blond verkochten. Wist je dat de Trappisten van Westmalle de eerste waren die het woord ‘Tripel’ gebruikten ?

De bieren van de Verhuisbrouwerij worden allemaal met 100 percent mout gebrouwen. Bij veel commer-ciële bieren, waarin de grondstofprijzen een groot deel van de productiekost vertegenwoordigen, wordt een deel van de gerstemout vervangen door het veel goed-kopere rijst en mais, dat dit ten koste gaat van de vol-mondige smaak spreekt voor zich. Vooral de pilsbieren en de speciaalbieren met een grote marketinggehalte zijn in dit bedje ziek.

Voor diegenen die het Trisser bier nog niet hebben geproefd, kunnen we de smaak omschrijven als fruitig met een zachte overgang naar een licht bittere toets. Naargelang dit bier ouder wordt, vermindert de bitter-heid van het bier. Op iedere f les staat zowel de brouw als botteldatum en ieder brouwsel wordt aangeduid met een romeins cijfer, zo kan iedereen meteen een idee vormen over de ouderdom van het bier. Maar waarom zou u genoegen nemen met een smaakom-schrijving in deze update? We stellen voor dat u het zelf proeft en ontdekt op één van de komende uptime drinks of op het cronos sinterklaasfeest.

Buiten dit blond bier, komt de Verhuisbrouwerij af en toe af met een tweede eigen brouwsel voor het grote publiek. De afgelopen jaren was dit het Lustem bier, een donker tarwebier van 7% Vol Alc. Dit jaar komen ze met een nieuw bierrecept. Het zal de ‘Wintersnood’ noemen en één van de bestanddelen zullen, jawel, no-ten zijn. Meer details over de lancering kan je terugvin-den op de website http://www.verhuisbrouwerij.be of je kan hun fan worden op facebook of de verhuisbrou-wers volgen via twitter.

Tom

16 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

Hiking with Oracle

Eind augustus zakten 2 Oracle-DBA’s af naar de Westhoek voor operatie ‘Vierdaagse van de IJzer’. Vanuit hun commando-wagen volgen ze meer dan 9500 wandelaars langs de front-steden (Nieuwpoort, Diksmuide, Poperinge en Ieper).

De ICT voorbereidingen voor deze manoeuvers zijn reeds begonnen in het voorjaar.Wandelaars schrijven zich in via het web, betalingen worden automatisch verwerkt, startnummers uit-gereikt en verblijf/vervoer voor de verschillende loge-mentskampen gereserveerd.

De slagkracht wordt geleverd door een robuste, perfor-mante en HA Oracle 11g database in het hoofdkwartier (Uptime - Kontich) en enkele gepassioneerde Oracle DBA’s.

Een uitdaging waar Oracle nieuwste technologieën ge-bruikt worden en falen of bugs geen opties zijn.

Dag 1, 7u00 de troepen ontplooien zich in Oost-duinkerke, in de frontlijn gebeuren de inschrijvingen aan de hand van de B-EID (Belgische electronische identiteitskaart).

De spanning stijgt, het plein vult zich met wandelaars, iedereen op z’n post, de laatste checks en dan om 8u30 een schot. De 38ste Vierdaagse is van start gegaan.

Duizenden wandelaars wandelen door de scannings-poorten en met behulp van RFID worden de tussen-tijden en real-time via 3G doorgestuurd naar het hoofdkwartier.Onderweg zullen de wandelaars nog verschillende keren worden gescanned. Deze technologie is in sa-menwerking met Dataction bvba (Erpe-Mere) op punt gezet.

Bij aankomst wordt de juiste medaille overhandigd. De logistieke bevelvoerders organiseren vervoer en maaltijden voor de 5 logementskampen adhv rap-porten en overzichten uit de centrale database.

De volgende dagen wordt het front verlegd naar Po-peringe en Diksmuide om op de laatste dag te eindigen in Ieper.Dagelijks worden hiervoor start- en aankomstplaats en de andere controleposten opgebouwd en afgebroken.

In 2003 kwam Majoor R. Baert aankloppen voor ICT ondersteuning. Sindsdien worden de ICT services aan de organisatie aangeboden als sponsering van CRONOS/UPTIME. Meer info www.vierdaagse.be

Danny

Page | 17o k t o b e r 2 0 1 0

Een dag uit het leven van...

7:30 De wekker gaat voor de eerste keer af. Een snooze-sessie of 2-3 later probeer ik er toch voor 8u uit te krui-pen. De ochtendstond heeft dan wel goud in de mond, maar niet voor Richard. Het is mijn eeuwige nemesis. Na een korte douche en worstelpartij met kledij vlie-gen we ontbijtloos de deur uit (de maag weigert te aanvaarden dat er daadwerkelijk opgestaan is) en de auto in. Als die er tenminste nog staat, want wonen in een dorpskern betekent te pas en te onpas rekening te moeten houden met kermissen hier en markten daar, waar we amper zelf naartoe kunnen, maar ons wel ver-plichten onze auto’s ver van eigen dorpel te moeten neerpoten.9:00 Als er geen camions crashten en de lokale be-jaardenbond er niet opnieuw massaal tijdens de spits op uit trekt, sta ik op de Veldkant. Klaar om aan de dag te beginnen.9:05 Met een eerste koff ie trekken we de dag op gang door te bekijken wie er allemaal verlof heeft genomen en dit in de centrale planningstool in te vullen. Jaloezie troef.9:15 We nemen de mailbox door om nieuwe aanvragen voor korte termijn consultancy projecten te verwerken en feedback over bestaande in rekening te brengen bij de planning. Als centraal aanspreekpunt tussen sales, quoters, administratie, consultants en klanten is het voornamelijk belangrijk goed georganiseerd te blijven, zodat iedereen altijd de laatste informatie bezit rond de onvermijdelijke aanpassingen aan de planning van interventies. Dit vergt geduld en diplomatie, en je leert

er op korte tijd veel mensen mee kennen.12:00 Onvermijdelijk na zo’n inspannende concentra-tie, begint het hongergevoel me toch te besluipen. Hoewel dit absoluut niet subtiel wordt aangepakt. Als-of er een jonge walvis in mijn buikholte rondzwemt, worden er klaaggeluiden geproduceerd waar zelfs Pin-nokkios Monstro niet aan zou kunnen tippen. We gaan daarom op ons gemak naar boven om in de immer gezellige refter enkele bokes te steken.12:25 Back to work. Met hernieuwde krachten gaan we er opnieuw tegenaan: Klanten worden gebeld, af-spraken gemaakt, achter mensen gelopen om z.s.m. de nodige informatie te vergaren.Een succesvolle dag wordt afgesloten met een zo leeg mogelijke inbox en een goed beeld over wat ons (bin-nen de mate van het mogelijke) de volgende dag te wachten staat.17:00 Afsluiten waar ik mee bezig was en checken of er niet teveel volk op de baan is. Filerijden is zeker geen hobby, dus altijd proberen om op een goed moment naar huis te vertrekken.18:30 Normaal gezien inmiddels thuis. Thuis is een ap-partement in Hoeilaart waar ik met 3 andere gasten sa-men woon. Met 4 wonen is een uitdaging, maar levert wel veel grappige situaties op. Keukenprinsen zijn we echter geen van allen. Naast een frituur wonen helpt ook niet echt de motivatie te stimuleren. Toch is voed-sel wel één van de prioriteiten bij thuiskomst.20:00 Voldaan van een al dan niet gezonde maaltijd kan ik de rest van de avond invullen. Daarbij denk ik aan: vriendin een bezoekje brengen, training van de voetbal, cinema, concert, console games spelen, op café, (anime) series kijken, sleutelen aan de PC, boek lezen, CDs checken, youtube afschuimen, proberen mijn basis drumskills bij te werken, de ouders bezoe-ken, op bezoek bij vrienden, . . . Onder het motto “too much to do, not enough time”. 00:30 Richtuur om het bed in te kruipen. Hopelijk ligt er op dat moment geen verdwaalde appartementsge-noot – of aanhang - te knorren.

Enkele weetjes

Lievelingskost? Steak mét frietjesBang voor? Ik haat eerder alle vliegende insecten!Sporten? Nu enkel nog voetbal, vroeger oa tennis, basket, judo, kempo,...Emotioneel? Niet echtSpreken? Te snel en te weinig gearticuleerd

Reizen? Zo vaak als ik kan. Japan staat bovenaan het lijstje!

R I C H A R D E M E R E N C I Anaam: Richard Emerenciageboren: Aruba, 26 december1982woonplaats: Hoeilaartfunctie: Service Delivery Managergezin: Ooit

18 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

People

18 | Page

Frank Geelen - PSI Vision Richard Emerencia - PSI Vision

Christophe Moor tgat - UnitA Danny Galle - UnitA

Nieuwe Gezichten

In dit onderdeel willen we je graag enkele nieuwe collega’s voorstellen en pasgeboren spruiten in het daglicht stellen.In deze editie hebben we weer een paar leuke foto’s op de kop kunnen tikken, maar denk jij dat er nog foto’s ontbreken van nieuwe aanwinsten gedurende de voorbije maanden... stuur ze zeker door naar redactie@uptime.beIn de volgende uitgave krijgen ze dan zeker hun verdiende plaatsje.

Jean- Paul Gabriël - IC Tinus Mathieu Van Dievoet - IC Tinus

Tim Peeters - IC Tinus Tom Beullens - DataConstruct

Regi Liekens - HestiaSören Van Hemelrijck - Hestia

Bernard De Coster - B- Blue

Frederick Van Asbroek - B- Blue

Johan Van Hoorde - B- Blue

Kevin Bessemans - B- Blue

Xavier Desloovere - Neoria Kristof Versluys - Neoria

David De Gendt - ePact Mathias Massez - ePact

Claire Ryckaer t - UptimeKristel Stoermer - Neoria

Page | 19o k t o b e r 2 0 1 0

People

De trouw foto’s van Nicolas Geudens & Annelies Hendrick x, en Ger t Maes plaatsen we in de volgende editie.

Trouwer

Jurgen Cobbaut - e-Square Peter Witsenburg - e-Square Roeland Van Dender - Smar tTime Thomas Muylaer t - Smar tTime

Wouter Van Humbeeck - Smar tTime Tom Van Den Broeck - Tyrion Dominique Pringels - UG Tim Dooms - UG

Ann Schaerlaeken - UG Eef Schaekels - Cronos Heidi Van Den Bergh - Cronos

Mathias Massez & Marijke

20 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

uptime baby’s

Rowald Pelgrims - Papa: Peter Pelgrims

Ar thur Van Dievoet - Papa: Mathieu Van Dievoet

Bent Weemaels - Papa: Bar t Weemaels

Elin D’Hooge - Papa: Freek D’Hooge

Emily De Paus - Papa: Pascal De Paus Noor My ten - Papa: Geer t My ten

Noor Potargent - Mama: Kim Gheuens

Pauline De Baene - Papa: Stefan De Baene Renée Demeulenaere - Papa: Steven Demeulenaere

Roos Van Praet - Papa: Bar t Van Praet

Stan Goossens - Papa: Stijn Goossens

Vic De Maeyer - Papa: Erik De Maeyer & Mama: Melina Meeus

Zanne Lefever - Papa: Tijs Lefever

Tess Baeten - Papa: Geer t Baeten Seppe Maris - Papa: Peter Maris

Page | 21o k t o b e r 2 0 1 0

Njam!

Croque Monsieur – Italian Style

Ingrediënten: - Brood (grijs of wit) - Mozarella - Rode pesto - Verse basilicum - Peper - Gerookte ham - Oregano

Bereiding:Smeer een van de twee sneetjes brood in met rode pes-to. Leg daar bovenop de gerookte ham en vervolgens de schijf jes mozarella. Zorg dat de kaas enkele centimeter van de rand van het brood blijf t (Doe je dit niet dan sta je straks een kwartier langer het croque monsieur-machine schoon te maken). Gezien de neutrale smaak van de kaas kruid je deze best goed met veel peper van de molen, oregano en de verse basilicum. Zout laat je hier best achterwege gezien de de grookte ham meestal al voldoende zout bevat. Werk nu de croque af met het tweede sneetje brood.

Zorg dat de croque monsieur-machine gloeiend heet is. Wanneer je dit niet doet bestaat de kans dat de kant met de rode pesto papperig wordt. Kort en zeer hevig grillen is dus de boodschap.

Serveer de croque met een frisse salade.

Jean D.

Tortilla’s Benodigdheden: - Frietketel - Kleine pan met hoge rand Ingrediënten: - Zout - Peper - Aardappelen (geschild en in schijf jes van ongeveer 3mm dik) - Eieren - Ui (gesnipperd) - Eventueel paprika / tonijn / . . . naar keuze Verhouding:Ongeveer 10 eieren op 2 kg aardappelen. Ui wordt toe-gevoegd naar smaak. (Eventueel kan je de tortilla wat smaak geven met paprika, . . .) Bereiding: 1. Bak of frituur de schijf jes aardappel voor tot ze halfgaar zijn. 2. Fruit de ajuin. 3. Klop de eieren tot een homogeen mengsel en voeg voldoende zout en peper toe. 4. Meng aardappel, ui en eimengsel (+ evt. paprika) in de kleine pan tot een koek van ongeveer 3cm dik. Voeg genoeg ei toe. Indien je te weinig ei toevoegt, zal de tortilla niet stevig genoeg en veel te droog zijn. 5. Bak dit op een laag vuur en draai voortdurend om, zodat de tortilla volledig doorbakken is en niet aangebrand van buiten.

Tim M.

IT en fast-food, een cliché om U tegen te zeggen. Toch is niets minder waar! Enkele uptimers houden wel van een snelle, lekkere, gezonde of alternatieve hap; en delen deze graag met iede-reen. Ben jij ook een keukenprins of prinses, en zou je ook graag een paar receptjes delen met de collega’s? Stuur ze door naar redactie@uptime.be

22 | Page o k t o b e r 2 0 1 0

Doorbijten

“Wat doen we ermee? Gooien we de handdoek in de ring... of gaan we door?” De vraag gonsde doorheen het ruime klaslokaal.Vreemde blikken wisselenden zich af tussen het achttal dat er vrij ongemakkelijk bij zat.Ze bevonden zich tien verdiepen hoog. Toch voelde niemand zich groot op dat moment. Een paar minuten later volgde de eerste reactie.“Het ligt niet aan VMware”, mompelde de consultant terwijl hij zijn broodje kaas aan het doorslikken was.Zijn collega vervolgde terstond: “Het ligt ook niet aan Exchange, want die servers heb ik nu helemaal binnen-stebuiten gekeerd”. Daarna werd het bijna stil, enkel het gekauw op de lunchbroodjes was nog te horen.Het was duidelijk: een starre houding, een stille mee-ting: we zaten in de knoei! Reeds 2 jaar zaten we onverhoopt te zoeken op een merkwaardig probleem: Om de haverklap en zonder enige aanwijsbare reden hingen de Exchange servers, of hing de outlook client op zowat ieder werkstation.“Ik krijg terug ballonnetjes”, galmde het regelmatig door de gang, maar van feestvreugde was geen spoor te verkennen. Het bureaublad vertoonde volgende boodschap onderaan op het scherm: “Even geduld ter-wijl uw Exchange server gecontacteerd wordt.” De consultants zaten met hun handen in het haar. Bovenop het bestaande probleem kwam nog een ex-tra moeilijkheid: de klant wou een “No cure, no pay”-beleid. Indien we het antwoord niet vonden binnen een bepaalde termijn bleven al onze inspanningen on-vergoed. Gezien de crisis, kwam dat nu net niet goed uit. “We gaan nu toch niet opgeven”, reageerde een van de consultants, “ik vermoed dat een aantal pistes nog niet genoeg verkend werden zoals het netwerk en het an-tivirus”.

Zijn collega voegde er nog aan toe: “Wat we momen-teel niet voldoende verzameld hebben, is bewijsmate-riaal. Laat ons zorgen dat we een aantal zaken kunnen rapporteren en de nodige trendanalyses hebben”. Iedereen in het lokaal kon zich hierin schikken. We verlieten het lokaal met nieuwe vooruitzichten. De consultants besloten hun starre houding op te geven, zich even te herbronnen en de speurtocht verder intensief uit te voeren. Dat betekende dat ze alle kennis van de verschillende technologiën dienden te bundelen en nog meer in detail te monitoren. Alles hing af van een goede communicatie, zowel onderling alsook met de klant. Vanuit dit sprankeltje nieuwe hoop gaf de klant het probleem een nieuwe naam:“Het spook van <biep>”.nvdr. we hebben even de klantnaam weggebiept, neutraliteit weet u wel.

Iedereen gebruikte deze nieuwe naam om de zaak wat te relativeren. Zo kreeg het onderzoeksteam een nieu-we bijnaam: de Ghost-busters.Hier en daar werden posters uitgehangen. Deze waren getiteld “WANTED” met daarop tekeningen van spoken alsook de bijhorende beloning: één luttele dollar.

Bij het testen van Wif i-telefoons kregen we opeens hijgende collega’s te horen : “ IIIkk ben het spoooooook van <bieeeeeep>, huuuuuu!”Ook morbide foto’s zoals een corbillard die op de wa-gen uit de f ilm “ghostbusters” leek, prijkten op de nieuwe aanplakpalen. Deze humor kon niet uitblijven. Drie maand later werd het duidelijk: het lag niet aan VMware noch aan Exchange. We hadden uiteindelijk twee “spoken” bij hun lurven te pakken:

• Een slecht-werkende f irewall driver op de Exchange servers. Die hinderde zonder blikken of blozen het no-dige netwerkverkeer. Zonder interventie vielen hier-door de servers uit.

• Een andere f irewall zorgde daarnaast ook nog eens dat het netwerkverkeer dat langer dan een uur open-stond verbroken werd, waardoor niemand de nodige servers kon contacteren en bijgevolg Outlook hierdoor hing. Na de nodige patches en upgrades werd het euvel ver-holpen en konden we deze last achter ons laten. Na 2 jaar last verdween, samen met de ballonnetjes, de grimmige werksfeer. Doorbijters, dat zijn we!

Page | 23o k t o b e r 2 0 1 0

Outro

o k t o b e r 2 0 1 0© The Oatmeal -Matthew Inman

Psi Visionproject service and interim management

optimising ict infrastructures