Embed Size (px)
Citation preview
1
VOL. I DE ANIMA
M
MAGIS
1 Prooemium-0176 6
Prooemium-0176 quantitate; ergo pertinet ad scientiam magis abstrahentem quam *
2 Prooemium-0198 3
Prooemium-0198 naturalem philosophum magis debere agere de anima quam de
3 Prooemium-0341 5
Prooemium-0341 quantum ad actualem existentiam, magis pendet a materia quam anima
4 Prooemium-0342 8
Prooemium-0342 rationalis, tamen quantum ad ordinem ad materiam magis abstrahit
5 Prooemium-0395 9
Prooemium-0395 esse ab huiusmodi causa, si factum est, et magis esse ob eam causam
6 Prooemium-0430 12
Prooemium-0430 extra corpus, et de modo essendi et cognoscendi quem tunc habet, magis
7 Prooemium-0431 6
Prooemium-0431 pertinet ad metaphysicum, quia concernit magis statum substantiarum
8 Prooemium-0433 10
Prooemium-0433 tx, 1, ait Physicam esse de ente, quod secundum magis non est *
9 Prooemium-0496 1
Prooemium-0496 magis delectant aliis, nam quae de rebus nobilioribus tractant *
10 Prooemium-0499 6
Prooemium-0499 scientiam certam de infimis rebus, magis delectat sine dubio illa quae
11 Prooemium-0500 7
Prooemium-0500 de rebus altissimis tractat, quia est magis conformis appetitui hominis,
12 Prooemium-0504 10
Prooemium-0504 illud ingenium acuit. Illa tamem honestior censenda est et magis *
13 Prooemium-0621 8
Prooemium-0621 intellectus attentius vim rationis, et ita vel magis firmatur in actu, aut
14 d.1, q.2-0181 5
d.1, q.2-0181 vegetativa, quae est imperfectior, magis subiecta est suae operationi,
2
15 d.1, q.3-0078 1
d.1, q.3-0078 magis ex effectu formali sumenda est quam ex materia secunda *
16 d.1, q.4-0065 10
d.1, q.4-0065 organicum", definitio est quidditativa; immo si comparatio sit facienda, magis
17 d.1, q.4-0182 10
.1, q.4-0182 operandi principium, tam essentiale videtur esse hoc secundum et magis
18 d.1, q.4-0186 7
d.1, q.4-0186 definitio, explicans ordinem ad operandum, est magis essentialis quam
19 d.1, q.4-0247 9
d.1, q.4-0247 operari, principalius est ipsum esse quam operari, et magis intentum a
20 d.2, q.1-0169 3
d.2, q.1-0169 materiam, et magis tendit ad generationem similis, quam ad propriam
21 d.2, q.2-0061 3
d.2, q.2-0061 principium sentiendi magis abstrahit a materia, et per species *
22 d.2, q.3-0005 6
d.2, q.3-0005 est perfectior et a materia magis elevata. Et ideo ad illius substantiam
23 d.2, q.3-0075 3
d.2, q.3-0075 primum, nec magis a morte sensus ullus aut corpori aut animae quam
24 d.2, q.3-0181 3
d.2, q.3-0181 corporeae, multo magis impediret, quia immutaret vehementer potentiam;
25 d.2, q.3-0222 4
d.2, q.3-0222 ut visus, est magis immaterialis; ergo potentia cognoscitiva ex se
26 d.2, q.3-0224 4
d.2, q.3-0224 fuerit perfectior et magis cognoscitiva, eo erit immaterialior; ergo. Patet
27 d.2, q.3-0226 7
d.2, q.3-0226 immaterialitatem, ergo quo ex illo gradu magis participaverit, eo magis
28 d.2, q.3-0226 10
d.2, q.3-0226 immaterialitatem, ergo quo ex illo gradu magis participaverit, eo magis
29 d.2, q.3-0231 7
d.2, q.3-0231 se habet simpliciter ad simpliciter, ita magis ad magis; intellectus autem
30 d.2, q.3-0231 9
d.2, q.3-0231 se habet simpliciter ad simpliciter, ita magis ad magis; intellectus autem
31 d.2, q.3-0237 1
d.2, q.3-0237 magis vel minus perfectum in eodem gradu. Consequens est falsum;
3
32 d.2, q.3-0253 5
d.2, q.3-0253 Sed haec omnia demonstrantur magis discurrendo per actus *
33 d.2, q.3-0440 8
d.2, q.3-0440 Physicorum, materiam esse incorruptibilem. Quod alia via magis physica
34 d.2, q.3-0505 8
d.2, q.3-0505 Adde quod licet virtus de se sit magis appetibilis quam vitium,
35 d.2, q.3-0554 5
d.2, q.3-0554 ad consequendum suum finem magis quam rebus aliis naturalibus.
36 d.2, q.3-0611 8
d.2, q.3-0611 genera constitutum eius naturam participare debet, cui magis *
37 d.2, q.3-1074 14
d.2, q.3-1074 immortales, nam Gabriel, in 2, d 2, q 1, ait Angelos non esse magis
38 d.2, q.4-0076 7
d.2, q.4-0076 2 In hac quaestione antiqui philosophi magis errarunt quam in *
39 d.2, q.4-0169 4
d.2, q.4-0169 Et explicatur hoc magis.
40 d.2, q.4-0170 3
d.2, q.4-0170 1 Nam magis intime est Deus intra me quam illa
41 d.2, q.4-0784 1
d.2, q.4-0784 magis intrinseca, sed provenit ex imperfectione aliarum formarum, quae
42 d.2, q.5-0129 4
d.2, q.5-0129 possit informare illud magis quam equum. Et haec ratio est *
43 d.2, q.6-0189 5
d.2, q.6-0189 7 Quod autem ut magis explicetur, notandum, 2, quod in
44 d.2, q.6-0384 1
d.2, q.6-0384 magis et minus perfectum. Appetitivum autem non constituit specialem
MAGISTER
1 d.1, q.1-0093 2
d.1, q.1-0093 vero, magister Socratis, dixit animam esse quamdam virtutem *
MAGISTRIS
1 d.2, q.3-1108 2
d.2, q.3-1108 praecipit magistris omnibus, ut doceant hanc veritatem fidei, et *
4
MAGNA
1 Prooemium-0451 8
Prooemium-0451 denique dificillimam. In quibus verbis auctores mysteria magna
2 Prooemium-0463 10
Prooemium-0463 honesta; et merito, quia sunt propter se appetibiles, et magna ex parte
3 d.1, q.2-0171 10
d.1, q.2-0171 operatione est signum perfectionis, necessitari vero ad operandum est magna
4 d.1, q.2-0263 4
d.1, q.2-0263 perfectissimo; ergo est magna perfectio. Atque adeo posse hoc statu carere
5 d.1, q.2-0265 6
d.1, q.2-0265 Item, necessitari ad videndum Deum magna perfectio est.
6 d.2, q.3-1158 8
d.2, q.3-1158 definitum, et fuit de ea re controversia magna in Ecclesia.
MAGNAE
1 d.2, q.3-0272 2
d.2, q.3-0272 cognoscenda; magnae quidem virtutis est rem spiritualem cognoscere,
MAGNAM
1 Prooemium-0516 4
Prooemium-0516 summam habet honestatem, magnam et honestam delectationem summae
2 Prooemium-0538 6
Prooemium-0538 dicemus. Et hinc etiam habet magnam delectationem.
3 Prooemium-0567 7
Prooemium-0567 Adde quod licet esse motorem non magnam perfectionem dicat,
4 d.1, q.3-0101 8
d.1, q.3-0101 artificio et diversitate; anima vero habet diversitatem magnam in operibus
MAGNES
1 d.2, q.1-0034 3
d.2, q.1-0034 alimentum, et magnes ferrum. Deinde alterare illud et disponere, et tandem
5
MAGNETEM
1 d.1, q.1-0098 4
d.1, q.1-0098 motivum; unde dixit magnetem habere animam, quia movit ferrum.
MAGNUM
1 d.2, q.3-0080 10
d.2, q.3-0080 lib De haeresibus, cap 83, contra quos coactum est magnum
2 d.2, q.3-0816 11
d.2, q.3-0816 in illo opere tribuit amico vitam brevi duraturam, sibi autem magnum
3 d.2, q.3-0846 4
d.2, q.3-0846 Quae expositio habet magnum fundamentum in littera *
MAIOR
1 Prooemium-0369 11
Prooemium-0369 contemplari non potest; sed mens abstrahit a materia; ergo. Probatur maior,
2 Prooemium-0519 5
Prooemium-0519 communia. Quae utilitas longe maior est.
3 d.1, q.2-0175 5
d.1, q.2-0175 Quae quidem perfectio erit maior vel minor in diversis animalibus,
4 d.1, q.2-0266 8
d.1, q.2-0266 Item, Deum necessitari ad amandum se ipsum maior perfectio
5 d.2, q.2-0148 5
d.2, q.2-0148 Ad confirmationem respondetur quod maior est falsa;
6 d.2, q.3-0051 2
d.2, q.3-0051 Patet maior, quia quod est immateriae est independens in esse a
7 d.2, q.3-0509 3
d.2, q.3-0509 virtutis est maior quam delectatio; nec peccatores in operibus malis
MAIOREM
1 Prooemium-0568 5
Prooemium-0568 tamen esse primum motorem maiorem perfectionem dicit quam sit *
2 d.1, q.2-0074 1
d.1, q.2-0074 maiorem potentialitatem tollit est perfectior in ratione actus; huiusmodi
6
3 d.1, q.2-0173 9
d.1, q.2-0173 ut sic excedat gradus formae inanimatae, debet habere maiorem *
4 d.1, q.2-0232 5
d.1, q.2-0232 esse imperfectionem, et certe maiorem quam sit necessitari ad *
5 d.1, q.3-0109 10
d.1, q.3-0109 caeli non est propria organisatio, quia solum est secundum maiorem
6 d.1, q.4-0039 6
d.1, q.4-0039 "corporis organici," et ideo ad maiorem expositionem tantum posita
7 d.2, q.1-0014 3
d.2, q.1-0014 nisi ad maiorem quantitatem produci; quaelibet autem res naturalis
8 d.2, q.3-0217 7
d.2, q.3-0217 autem excessus perfectionis semper requirit abstractionem maiorem a
MAIORI
1 d.1, q.2-0103 7
d.1, q.2-0103 et quod ille educit rem de maiori potentia ad actum quam actus *
2 d.2, q.3-0318 7
d.2, q.3-0318 unde res quo materialiores sunt, eo maiori necessitate circa alia agunt,
MAIORIS
1 d.1, q.2-0148 6
d.1, q.2-0148 Item, actus secundus est signum maioris perfectionis, et habet
2 d.2, q.1-0228 4
d.2, q.1-0228 quantitatis et non maioris; ideo postquam produxit fructus in ea *
3 d.2, q.3-0251 7
d.2, q.3-0251 quamvis sub hoc possit dari latitudo maioris vel minoris perfectionis.
MAIUS
1 d.1, q.2-0276 9
d.1, q.2-0276 circa has operationes indifferentia et libertas est multo maius bonum
2 d.1, q.3-0016 10
d.1, q.3-0016 organisatio per animam, alias fieret per accidentia, quod est maius
3 d.2, q.1-0219 12
d.2, q.1-0219 id quod perditur, nam si hoc sit minus dicitur augmentatio, si maius
7
MALA
1 d.2, q.3-0522 8
d.2, q.3-0522 dare, iustos vero praemia recipere; alias et mala manerent impunita,
2 d.2, q.3-0592 4
d.2, q.3-0592 humanum lapsa, siquidem mala perseveraverit, non gustat immortalitatis
3 d.2, q.3-0594 4
d.2, q.3-0594 bona immortalitate fruitur; mala autem dicitur non frui immortalitate,
4 d.2, q.4-0424 10
d.2, q.4-0424 hominem esse puniendum vel praemiandum propter opera bona vel mala
MALE
1 d.2, q.3-0178 11
d.2, q.3-0178 et per illum species suas recipit. Quod organum, si sit male affectum,
2 d.2, q.3-1209 4
d.2, q.3-1209 contingit quod cerebro male affecto et phantasia laesa, intellectus *
3 d.2, q.5-0027 10
d.2, q.5-0027 ergo eadem anima est vegetativa, sensitiva et rationalis; ergo male
MALI
1 d.1, q.2-0130 8
d.1, q.2-0130 naturae, et aliud in ratione boni vel mali moralis. Nos hic loquimur primo
2 d.2, q.1-0161 1
d.2, q.1-0161 mali; nam quod possunt convertere naturaliter trahunt, non vero aliud
3 d.2, q.3-0490 9
d.2, q.3-0490 ipsa virtus et delectatio illius; et sufficiens poena mali est turpitudo
4 d.2, q.3-0534 1
d.2, q.3-0534 mali nihil patieris, sursum in caelo permanet spiritus, at impiorum
MALIGNANTIBUS
1 d.2, q.3-0479 6
d.2, q.3-0479 ex Psalmo: "Noli aemulari in malignantibus, etc." Et Psalmus
8
MALIS
1 d.2, q.3-0509 10
d.2, q.3-0509 virtutis est maior quam delectatio; nec peccatores in operibus malis
MALITIA
1 d.1, q.2-0133 4
d.1, q.2-0133 huiusmodi bonitas et malitia fundatur in libertate; actus autem sunt *
2 d.2, q.3-1097 9
d.2, q.3-1097 mortalem, et dicit eos errasse, quoniam "excaecavit eos malitia
MALITIAM
1 d.2, q.3-1099 1
d.2, q.3-1099 malitiam suam. Facit illud etiam Eccle, ultimo: Donec "revertatur
MALO
1 d.2, q.3-1079 6
d.2, q.3-1079 Thomas dicit, q 16 De malo, art 1, ex Augustino, lib 21 De *
2 d.2, q.5-0049 6
d.2, q.5-0049 spiritum, quam dicebant esse a malo deo; alteram spiritualem a bono
MALORUM
1 d.2, q.3-0512 2
d.2, q.3-0512 prosperitate malorum et afflictione bonorum, non solvit certe eo modo
2 d.2, q.3-0524 6
d.2, q.3-0524 27 Audi philosophos de poena malorum et de iustorum praemio in
MALOS
1 d.2, q.3-0476 1
d.2, q.3-0476 malos deliciose vivere usque ad mortem, bonos autem laboriose; ergo
MALUM
1 d.2, q.2-0155 4
d.2, q.2-0155 brutum apprehendat ut malum ambulare, potest cessare ab operatione
2 d.2, q.3-0465 5
d.2, q.3-0465 rationem vivere, et est malum et poena dignum; nam cum ratio sit
9
3 d.2, q.3-0470 7
d.2, q.3-0470 principalis cura gubernatoris est poena afficere malum et pervertentes
4 d.2, q.3-0474 5
d.2, q.3-0474 atque iustitiam illius poena malum afficere, et praemio afficere bonos,
5 d.2, q.4-0423 7
d.2, q.4-0423 gessit in corpore, sive bonum, sive malum"; ubi inquit Paulus *
MALUS
1 d.1, q.2-0131 9
d.1, q.2-0131 modo, nam secundo modo actus est bonus vel malus et non habitus;
MANEAT
1 Prooemium-0710 3
Prooemium-0710 Aristotelis littera maneat exposita quantum fuerit necessarium.
2 d.1, q.1-0041 9
d.1, q.1-0041 postea non potest se movere, nec sentire, quamvis maneat idem corpus,
3 d.2, q.3-0796 3
d.2, q.3-0796 aliqua forma maneat post corruptionem totius, ut si est anima talis, ut
MANEBAT
1 d.1, q.2-0260 1
d.1, q.2-0260 manebat hic dubitatio: Quomodo posse cessare ab operatione sit
MANEBIT
1 d.2, q.3-0544 6
d.2, q.3-0544 sua maneret sine corpore, semper manebit.
2 d.2, q.3-0983 12
d.2, q.3-0983 separatus autem a corpore semper erit in actu, et ideo non manebit
MANEBUNT
1 d.2, q.1-0076 5
d.2, q.1-0076 quantum est de se manebunt perpetuo eodem modo absque ulla *
10
MANEM
1 d.2, q.3-0660 6
d.2, q.3-0660 Alii animam a corpore separatam "manem deum" nuncupabant.
MANENS
1 d.2, q.4-0625 5
d.2, q.4-0625 perficit materiam in se manens independens ab illa.
MANENT
1 d.1-0045 1
d.1-0045 manent in qualibet parte.
2 d.1, q.2-0128 7
d.1, q.2-0128 Argumenta vero quae illam probant soluta manent. Sed circa illa nota:
3 d.2, q.3-0969 3
d.2, q.3-0969 46 Sed manent alia loca Aristotelis difficillima: Et secundus est
4 d.2, q.4-0907 10
d.2, q.4-0907 ergo producuntur animae quot fiunt homines; et tot postea manent
5 d.2, q.6-0248 1
d.2, q.6-0248 manent in superiori tamquam complentes unam rationem integram per
6 d.2, q.6-0413 6
d.2, q.6-0413 Argumenta vero secundae opinionis soluta manent, et
MANENTE
1 d.1, q.1-0142 3
d.1, q.1-0142 Item, quia manente eadem materia, manet res mortua. Et
2 d.2, q.4-0741 2
d.2, q.4-0741 ergo manente anima, non potest destrui unio. Probo antecedens, quia
3 d.2, q.4-0748 1
d.2, q.4-0748 manente.
4 d.2, q.4-0780 3
d.2, q.4-0780 conveniunt, illo manente. Qui modus potest dici per se, tamen impedibiliter.
5 d.2, q.4-0782 10
d.2, q.4-0782 quod in aliis unio est inseparabilis a forma, illa manente, in anima
11
MANERE
1 d.1, q.3-0239 11
d.1, q.3-0239 formalem ab eo ad quod ordinatur, ut patet, nam potest manere anima
2 d.2, q.3-1001 4
d.2, q.3-1001 intelligit post mortem manere animam, ut D Thomas ibi, lect 15, 16 et
3 d.2, q.3-1055 1
d.2, q.3-1055 manere constantissima veritas est in fide.
4 d.2, q.4-0053 8
d.2, q.4-0053 hominum, quia illa anima non deberet perpetuo manere violenter; ergo
5 d.2, q.4-0333 3
d.2, q.4-0333 corpore et manere destructo corpore.
MANERENT
1 d.2, q.3-0522 9
d.2, q.3-0522 dare, iustos vero praemia recipere; alias et mala manerent impunita,
MANERET
1 Prooemium-0238 5
Prooemium-0238 sic qualibet illarum ignorata, maneret ignota essentia; tamen inter has
2 d.2, q.3-0544 2
d.2, q.3-0544 sua maneret sine corpore, semper manebit.
3 d.2, q.4-0047 3
d.2, q.4-0047 a corpore maneret violentum, quia maneret extra statum suum *
4 d.2, q.4-0047 6
d.2, q.4-0047 a corpore maneret violentum, quia maneret extra statum suum *
5 d.2, q.4-0792 5
d.2, q.4-0792 anima semel separata semper maneret separata, naturaliter loquendo,
6 d.2, q.4-0798 11
d.2, q.4-0798 fine; tamen ex parte frustraretur, quia de facto in perpetuum maneret
7 d.2, q.4-0824 6
d.2, q.4-0824 semel caecus, quamvis perpetuo duraret, maneret semper in illo statu. *
12
MANET
1 d.1, q.1-0142 6
d.1, q.1-0142 Item, quia manente eadem materia, manet res mortua. Et
2 d.1, q.2-0208 8
d.1, q.2-0208 se habere ad modum illius actus qui manet ablata operatione; non
3 d.1, q.3-0252 12
d.1, q.3-0252 re, et circumscripto omni alio extrinseco, res ipsa in se intrinsece manet
4 d.2, q.1-0220 9
d.2, q.1-0220 decretio, si aequale status; quamdiu autem virtus auctiva manet
5 d.2, q.3-0436 1
d.2, q.3-0436 manet totum; tamen semel posita existentia in simplici entitate *
6 d.2, q.3-0477 11
d.2, q.3-0477 reservatur hoc illis in sequentem vitam; ergo post vitam corporis manet
7 d.2, q.3-0542 5
d.2, q.3-0542 quod si anima separata manet, illud sibi est naturale, non miraculum,
8 d.2, q.3-1038 7
d.2, q.3-1038 homini, si post hanc vitam nihil manet? Certe, si anima moritur, vana
9 d.2, q.3-1051 5
d.2, q.3-1051 Item, si anima non manet quomodo est "sancta [...] et salubris [...]
10 d.2, q.3-1063 9
d.2, q.3-1063 1 Quia Sacra Scriptura tantum dicit quod anima manet in
11 d.2, q.3-1212 5
d.2, q.3-1212 intellectus, quae semper salva manet.
12 d.2, q.3-1215 5
d.2, q.3-1215 quod post mortem non manet; in tertio vero est sermo de morte
13 d.2, q.4-0546 6
d.2, q.4-0546 corpore, esse, quod erat hominis, manet ipsius animae tantum; et propter
14 d.2, q.4-0586 8
d.2, q.4-0586 non indigens substentante, et ideo separata adhuc manet.
15 d.2, q.4-0763 4
d.2, q.4-0763 substantia, scilicet homo, manet tamen entitas quae erat homo; anima
16 d.2, q.4-0768 1
d.2, q.4-0768 manet causa non causans.
13
17 d.2, q.4-0802 7
d.2, q.4-0802 Fateor tamen quod anima separata non manet sine aliqua *
18 d.2, q.4-0803 3
d.2, q.4-0803 violentia, quia manet contra inclinationem naturalem; et nihilominus ille
19 d.2, q.4-1030 9
d.2, q.4-1030 remote, inquantum ad illam disponunt. Et ita nulla manet difficultas.
20 d.2, q.6-0250 9
d.2, q.6-0250 Et signum huius continentiae est: si talis ratio manet univoca in
MANIFESTAE
1 Prooemium-0665 4
Prooemium-0665 plura sunt experientia manifestae, tamen quoad plura alia *
MANIFESTARI
1 d.2, q.4-0422 1
d.2, q.4-0422 manifestari oportet ante tribunal Christi, ut referat unusquisque [...] prout
MANIFESTATUR
1 d.1, q.3-0264 6
d.1, q.3-0264 creaturis possibilibus, in quibus illa manifestatur.
2 d.2, q.3-0441 1
d.2, q.3-0441 manifestatur in anima, nam corruptibile est quod ab aliquo agente
MANIFESTE
1 Prooemium-0654 11
Prooemium-0654 materiae et formae substantialis, nam in nulla re naturali tam manifeste
2 d.1, q.2-0231 8
d.1, q.2-0231 potest cessare, sed necessitatur ad cessandum. Quod manifeste ostendit
3 d.2, q.1-0035 3
d.2, q.1-0035 sibi assimilare, manifeste etiam est commune opus. Ergo nullum restat
4 d.2, q.3-0269 3
d.2, q.3-0269 haec operatio manifeste ostendit potentiam, a qua elicitur, esse illius
5 d.2, q.3-0335 4
d.2, q.3-0335 hoc autem opus manifeste est opus potentiae independentis a materia,
14
6 d.2, q.3-0776 1
d.2, q.3-0776 manifeste formam etiam dependere in esse.
MANIFESTUM
1 d.1, q.2-0164 1
d.1, q.2-0164 manifestum quod non indigebat expositione Aristotelis.
MANSURAM
1 d.2, q.3-1060 4
d.2, q.3-1060 nostram animam perpetuo mansuram, quia Deus conserbabit illam, non
MANU
1 d.2, q.3-1028 11
d.2, q.3-1028 Probatur: Sap 2, 3 et 4 cap: "Iustorum animae in manu
MANUSCRIPTA
1 Prooemium-0006 10
Prooemium-0006 Eius omnia ferme opera edita fuere, etiam quae hic manuscripta monstro.
MATERIA
1 Prooemium-0096 10
Prooemium-0096 7 Ex his primo conciliantur diversae opiniones in hac materia.
2 Prooemium-0128 12
Prooemium-0128 Unde una pendet in cognitione ab alia et e contra, ut materia a forma
3 Prooemium-0140 6
Prooemium-0140 additis quae supra diximus de materia et eius dispositionibus. Et ideo
4 Prooemium-0162 7
Prooemium-0162 1 Omnis enim gradus abstrahens a materia secundum esse
5 Prooemium-0171 4
Prooemium-0171 secundum esse a materia pertinent ad Metaphysicam, cuius est res
6 Prooemium-0192 6
Prooemium-0192 consequenter omnia illorum principia, scilicet materia et forma, operationes et
7 Prooemium-0199 1
Prooemium-0199 materia, quia per animam materia habet esse naturae. De nomine
15
8 Prooemium-0199 5
Prooemium-0199 materia, quia per animam materia habet esse naturae. De nomine
9 Prooemium-0213 1
Prooemium-0213 materia, intelligens et volens.
10 Prooemium-0236 8
Prooemium-0236 Item, utraque istarum pertinet ad essentiam rei: materia ut
11 Prooemium-0242 7
Prooemium-0242 Philosophus primo considerat de forma, de materia autem propter formam;
12 Prooemium-0263 5
Prooemium-0263 naturam ex forma et materia compositam, et ideo dicuntur dari per
13 Prooemium-0280 2
Prooemium-0280 propria materia et forma pertinet absolute ad physicum secundum
14 Prooemium-0283 5
Prooemium-0283 naturale constans ex vera materia et forma, quae comprehenditur sub
15 Prooemium-0312 5
Prooemium-0312 Et inductione patet, nam materia simpliciter est de
16 Prooemium-0341 8
Prooemium-0341 quantum ad actualem existentiam, magis pendet a materia quam anima
17 Prooemium-0368 5
Prooemium-0368 3 Nam rem a materia abstractam naturalis scientia *
18 Prooemium-0369 8
Prooemium-0369 contemplari non potest; sed mens abstrahit a materia; ergo. Probatur maior,
19 Prooemium-0371 10
Prooemium-0371 reperitur id cuius gratia, in rebus autem abstractis a materia non reperitur
20 Prooemium-0391 10
Prooemium-0391 ex verbis quae subdit. Postquam dixerat in abstractis a materia non
21 Prooemium-0406 8
Prooemium-0406 de rebus minus abstrahentibus, cum agat de materia prima et de
22 Prooemium-0414 12
Prooemium-0414 ut sic, et, cum etiam ageret de his quae sunt in materia, ageret simpliciter
23 Prooemium-0434 3
Prooemium-0434 separabile a materia, id est, de ente quod fere secundum omnes partes *
24 Prooemium-0437 5
Prooemium-0437 separabilia sunt specie in materia, tamen quomodo se habeant haec
16
25 d.1-0003 3
d.1-0003 1 De materia huius disputationis agit Aristoteles, lib, 2, cap, 1 et 2, 1
26 d.1-0007 3
d.1-0007 forma, non materia nec compositum.
27 d.1, q.1-0076 5
d.1, q.1-0076 accidentibus, an vero ex materia et forma substantiali. Antiqui ergo
28 d.1, q.1-0140 1
d.1, q.1-0140 materia, quia materia communis est omnibus rebus naturalibus, non autem
29 d.1, q.1-0140 3
d.1, q.1-0140 materia, quia materia communis est omnibus rebus naturalibus, non autem
30 d.1, q.1-0142 5
d.1, q.1-0142 Item, quia manente eadem materia, manet res mortua. Et
31 d.1, q.1-0144 2
d.1, q.1-0144 pro materia cum accidentibus, vel pro composito ex materia et forma
32 d.1, q.1-0144 9
d.1, q.1-0144 pro materia cum accidentibus, vel pro composito ex materia et forma
33 d.1, q.1-0150 6
d.1, q.1-0150 sunt principia vitae; quia non materia, est ergo anima substantialis
34 d.1, q.1-0154 1
d.1, q.1-0154 materia: est ergo forma. Patet minor, quia illud principium constituit
35 d.1, q.1-0157 6
d.1, q.1-0157 autem non potest esse actus materia, tum quia materiam non potest
36 d.1, q.1-0167 9
d.1, q.1-0167 operatio dimanat ab essentia rei, et non a materia, quia communis;
37 d.1, q.1-0184 2
d.1, q.1-0184 a materia; ergo a forma.
38 d.1, q.2-0005 6
d.1, q.2-0005 explicatione notandum est quod sola materia est quae habet *
39 d.1, q.3-0013 7
d.1, q.3-0013 2 Nam vel per corpus intelligitur materia, et hoc non, quia
40 d.1, q.3-0014 9
d.1, q.3-0014 ordo ad materiam communis est omnibus formis, vel materia *
41 d.1, q.3-0015 6
d.1, q.3-0015 organisata, et hoc non, quia materia organisata includit animam. Fit enim
17
42 d.1, q.3-0046 2
d.1, q.3-0046 Tandem, materia essentialiter est receptiva formae; ergo et
43 d.1, q.3-0048 3
d.1, q.3-0048 Quocirca sicut materia non est aliud in essentia sua quam entitas
44 d.1, q.3-0068 3
d.1, q.3-0068 Unde si materia nuda secundum se sumatur, omnes formae rerum
45 d.1, q.3-0069 9
d.1, q.3-0069 naturalium informant materiam eiusdem rationis, quae dici solet materia
46 d.1, q.3-0072 6
d.1, q.3-0072 1 in dispositionibus, quas in materia requirunt, ut possint eam
47 d.1, q.3-0074 9
d.1, q.3-0074 2 in effectu formali quem habent in ipsa materia. Et haec est
48 d.1, q.3-0078 9
d.1, q.3-0078 magis ex effectu formali sumenda est quam ex materia secunda *
49 d.1, q.3-0081 5
d.1, q.3-0081 nobiliorem effectum habet in materia, perfectius compositum constituit,
50 d.1, q.3-0136 4
d.1, q.3-0136 Uno modo pro materia sic disposita ad receptionem animae,
51 d.1, q.3-0160 10
d.1, q.3-0160 substantiali; et isto modo significat idem quod compositum ex materia et
52 d.1, q.3-0171 9
d.1, q.3-0171 formis distinguitur, et ratione cuius requirit anima in materia *
53 d.1, q.3-0185 10
d.1, q.3-0185 ratione. Ita respondent qui putant accidentia non subiectari in materia
54 d.1, q.3-0187 6
d.1, q.3-0187 Sed ego non video quomodo materia possit esse disposita nisi
55 d.1, q.3-0213 7
d.1, q.3-0213 sumitur pro toto, an ut pro materia disposita sumitur. Dicendum ex
56 d.1, q.3-0221 3
d.1, q.3-0221 organicum" pro materia disposita, an pro toto, quaestione sequenti *
57 d.1, q.4-0042 4
d.1, q.4-0042 organicum" sumatur pro materia disposita, et "potentia ad vitam" pro
58 d.1, q.4-0055 4
d.1, q.4-0055 corpus organicum" pro materia disposita est quidditativa, si vero sumatur
18
59 d.1, q.4-0062 4
d.1, q.4-0062 aliam, nam si materia habet tales dispositiones est propter formam
60 d.1, q.4-0068 12
d.1, q.4-0068 animae in ordine ad quem speciem sumit; si vero sumeretur pro materia
61 d.1, q.4-0084 7
d.1, q.4-0084 Oppositum huius, immo quod sumatur pro materia disposita,
62 d.2, q.2-0061 6
d.2, q.2-0061 principium sentiendi magis abstrahit a materia, et per species *
63 d.2, q.3-0005 5
d.2, q.3-0005 est perfectior et a materia magis elevata. Et ideo ad illius substantiam
64 d.2, q.3-0011 5
d.2, q.3-0011 materialis, quia composita ex materia et forma, sed quia materia habet
65 d.2, q.3-0011 10
d.2, q.3-0011 materialis, quia composita ex materia et forma, sed quia materia habet
66 d.2, q.3-0013 6
d.2, q.3-0013 materialis formae est quod a materia pendeat in esse, atque adeo quod
67 d.2, q.3-0015 5
d.2, q.3-0015 dicitur non quae ex materia et forma non componitur, hoc enim *
68 d.2, q.3-0017 2
d.2, q.3-0017 habet materia, et consequenter illa quae habet esse independens a
69 d.2, q.3-0018 1
d.2, q.3-0018 materia. Unde esse immaterialem et subsistentem vel idem sunt, vel
70 d.2, q.3-0021 1
d.2, q.3-0021 materia, ut ostendunt operationes eorum, quia omnes fiunt medio *
71 d.2, q.3-0070 4
d.2, q.3-0070 4 In hac materia fuit antiquus error Sadducaeorum qui negantes *
72 d.2, q.3-0149 8
d.2, q.3-0149 ab illo in esse reali, ut quia materia realiter recipit omnem formam, ideo
73 d.2, q.3-0197 5
d.2, q.3-0197 materialis et corporeae, nam materia limitat et coarctat rem; *
74 d.2, q.3-0218 1
d.2, q.3-0218 materia.
75 d.2, q.3-0282 7
d.2, q.3-0282 enim a loco, etc, provenit a materia; ergo qui operatur, abstrahens
19
76 d.2, q.3-0321 9
d.2, q.3-0321 operari; et inter eas, res sentientes perfectius; ergo materia impedit
77 d.2, q.3-0335 10
d.2, q.3-0335 hoc autem opus manifeste est opus potentiae independentis a materia,
78 d.2, q.3-0365 6
d.2, q.3-0365 est forma perfectior, quo a materia abstractior; sunt autem inter
79 d.2, q.3-0367 3
d.2, q.3-0367 independentes a materia, et ab omni ordine ad illam; aliae vero sunt adeo
80 d.2, q.3-0449 9
d.2, q.3-0449 principium corruptionis; in anima autem nostra non est materia, neque
81 d.2, q.3-0450 3
d.2, q.3-0450 dependentia a materia; ergo nec principium corruptionis.
82 d.2, q.3-0775 8
d.2, q.3-0775 Si autem operationes omnes sunt dependentes a materia, ostendunt
83 d.2, q.3-0794 12
d.2, q.3-0794 corruptibili, et 9 Metaphysicae, tx. 12, inquit posse nos separata a materia
84 d.2, q.3-0807 5
d.2, q.3-0807 dixit, quia abstrahit a materia secundum esse; et 2 De partibus *
85 d.2, q.3-1022 3
d.2, q.3-1022 anima in materia disposita ad receptionem illius. Et haec de secunda
86 d.2, q.3-1083 13
d.2, q.3-1083 materiae; ergo non est de fide ex natura sua non dependere a materia.
87 d.2, q.4-0010 5
d.2, q.4-0010 1 Quia forma et materia debent proportionari, sicut actus
88 d.2, q.4-0011 7
d.2, q.4-0011 et potentia; res autem spiritualis et materia prima non habent inter se
89 d.2, q.4-0029 6
d.2, q.4-0029 sed intellectivum principium non indiget materia ad operationes suas
90 d.2, q.4-0031 7
d.2, q.4-0031 immateriales et non organicae, ad quas materia potius impedit.
91 d.2, q.4-0112 1
d.2, q.4-0112 materia ad sui conservationem tali entitate actuante illam et terminante
92 d.2, q.4-0114 6
d.2, q.4-0114 primo et per se cum materia unam substantiam integram, et replere,
20
93 d.2, q.4-0117 5
d.2, q.4-0117 substantiae compositae ex illa materia et forma; convenientes, *
94 d.2, q.4-0124 7
d.2, q.4-0124 1, Principium intellectivum nostrum constituit cum materia
95 d.2, q.4-0142 1
d.2, q.4-0142 materia hominis erit alia forma substantialis actuans illam, ex quibus
96 d.2, q.4-0205 3
d.2, q.4-0205 compositum ex materia et anima illa sensitiva, sed etiam includit substantiam
97 d.2, q.4-0300 3
d.2, q.4-0300 quod ex materia et forma fit compositum; et concludit animam esse
98 d.2, q.4-0302 7
d.2, q.4-0302 et per se unum, sicut ex materia et forma. Et hoc est quod cap 1.
99 d.2, q.4-0384 4
d.2, q.4-0384 contemplativo", omnino a materia abstracto, ut angelico et divino, "alia
100 d.2, q.4-0521 3
d.2, q.4-0521 nostra et materia, nam licet anima sit spiritualis et intellectiva, indiget
101 d.2, q.4-0573 9
d.2, q.4-0573 essentia hominis non est sola anima, sed etiam materia; ergo existentia
102 d.2, q.4-0574 11
d.2, q.4-0574 hominis non est idem cum sola anima, sed etiam cum materia; *
103 d.2, q.4-0581 10
d.2, q.4-0581 proprium partiale, quod secum trahit, cum quo etiam in materia recipitur.
104 d.2, q.4-0727 7
d.2, q.4-0727 perfectissima, corpus illius constet ex perfectissima materia, sed in hoc
105 d.2, q.4-0791 4
d.2, q.4-0791 ultima in hac materia, ideo pro nunc dicitur ad argumentum quod
106 d.2, q.4-0957 3
d.2, q.4-0957 dependentia a materia, cum aperte demonstraverit illam esse *
107 d.2, q.4-0968 1
d.2, q.4-0968 materia, cum ostensum sit esse immaterialem; ergo non educitur de
108 d.2, q.4-1024 10
d.2, q.4-1024 sit necessarium, nam ipsa anima fit a Deo in materia disposita; ergo
109 d.2, q.5-0134 8
d.2, q.5-0134 rationis integrae in speciebus suis requirunt in materia diversas *
21
110 d.2, q.6-0213 8
d.2, q.6-0213 quae est occasio multarum aequivocationum in hac materia. Anima
111 d.2, q.6-0348 11
d.2, q.6-0348 animae. Et cum non possit fingi alia operatio elevatior a materia in
112 d.2, q.6-0355 6
d.2, q.6-0355 Gradus enim operationum, quae a materia elevantur, tantum apparent
MATERIAE
1 Prooemium-0654 1
Prooemium-0654 materiae et formae substantialis, nam in nulla re naturali tam manifeste
2 d.1, q.1-0146 6
d.1, q.1-0146 principium vitae, quia neque ratione materiae, neque ratione accidentium,
3 d.1, q.1-0159 6
d.1, q.1-0159 completa, cui repugnat esse actum materiae.
4 d.1, q.2-0076 5
d.1, q.2-0076 ille tollit substantialem potentialitatem materiae, quae est summa *
5 d.1, q.3-0034 5
d.1, q.3-0034 forma essentialiter est informativa materiae; ergo, etc. Maior patet ex
6 d.1, q.3-0047 5
d.1, q.3-0047 forma essentialiter est actuativa materiae.
7 d.1, q.3-0050 4
d.1, q.3-0050 est ipsa entitas materiae, ita forma in essentia sua non est nisi entitas
8 d.1, q.3-0060 5
d.1, q.3-0060 in simili de aptitudine materiae primae. Quia tamen haec aptitudo ad
9 d.1, q.3-0161 7
d.1, q.3-0161 forma substantiali informante diverso modo diversas materiae partes.
10 d.1, q.3-0189 6
d.1, q.3-0189 disponere nisi formaliter et inhaerendo materiae. Unde concedo quod
11 d.1, q.4-0236 3
d.1, q.4-0236 sint actus materiae a qua substentantur in esse, et deinde ut sint principia
12 d.2, q.1-0116 6
d.2, q.1-0116 Secunda ratio sumitur ex parte materiae, nam omne
13 d.2, q.1-0235 7
d.2, q.1-0235 debilitatione suae virtutis, vel ex variatione materiae aut causarum
22
14 d.2, q.3-0014 7
d.2, q.3-0014 non per se existat, sed inexistat materiae. Unde immaterialis forma
15 d.2, q.3-0040 8
d.2, q.3-0040 2 arguitur: Anima nostra educitur de potentia materiae; ergo
16 d.2, q.3-0043 9
d.2, q.3-0043 agente naturali; ergo eius forma educitur de potentia materiae. Patet
17 d.2, q.3-0300 9
d.2, q.3-0300 corpus, nam tanta subtilitas intellectus cum tanta grossitie materiae non
18 d.2, q.3-0305 1
d.2, q.3-0305 materiae quae multa in uno composito confundet; et proprium est rei
19 d.2, q.3-0317 2
d.2, q.3-0317 ratione materiae. Materia enim facit rem esse coarctatam et limitatam;
20 d.2, q.3-0368 4
d.2, q.3-0368 imperfectae, ut omnino materiae immersae sint. Et inter has *
21 d.2, q.3-0798 8
d.2, q.3-0798 ostendit animas aliorum viventium educi de potentia materiae, dicens:
22 d.2, q.3-1010 5
d.2, q.3-1010 Aristoteles educi de potentia materiae, ut patet ex 2 De generatione
23 d.2, q.3-1014 9
d.2, q.3-1014 asserere animam rationalem contineri et educi de potentia materiae, eo
24 d.2, q.3-1019 2
d.2, q.3-1019 potentia materiae, nam iam dixit quod venit de foris; unde quando
25 d.2, q.3-1020 6
d.2, q.3-1020 ait quod continetur in potentia materiae, non debet intelligi contineri
26 d.2, q.3-1083 1
d.2, q.3-1083 materiae; ergo non est de fide ex natura sua non dependere a materia.
27 d.2, q.4-0028 5
d.2, q.4-0028 6 Omnis forma unitur materiae propter suam operationem;
28 d.2, q.4-0060 5
d.2, q.4-0060 11 Omnis forma unitur materiae mediis dispositionibus *
29 d.2, q.4-0062 11
d.2, q.4-0062 materiale non potest agere circa rem spiritualem, ut illam uniat materiae;
30 d.2, q.4-0115 10
d.2, q.4-0115 ut sic dicam, illud vacuum quod erat in potentialitate materiae.
23
31 d.2, q.4-0120 4
d.2, q.4-0120 et non ratione materiae, ergo ratione formae.
32 d.2, q.4-0126 9
d.2, q.4-0126 substantiae constitutum; ergo tale principium est vera forma materiae.
33 d.2, q.4-0136 7
d.2, q.4-0136 animam et formam, nam ex parte materiae omnes sunt aequales;
34 d.2, q.4-0453 10
d.2, q.4-0453 compositum, nec pars est totum. Unitur enim forma rationalis materiae, ex
35 d.2, q.4-0539 1
d.2, q.4-0539 materiae; et ideo etc.
36 d.2, q.4-0560 2
d.2, q.4-0560 communicat materiae; et ideo est vera forma, sed independens; et ita esse
37 d.2, q.4-0570 8
d.2, q.4-0570 ergo esse hominis constat ex partiali esse materiae et esse animae; non
38 d.2, q.4-0614 2
d.2, q.4-0614 unita materiae est per se; ergo subsistens; sed ratione unionis ad
39 d.2, q.4-0617 2
d.2, q.4-0617 causalitate materiae, et prius natura creatur quam uniatur materiae, quia
40 d.2, q.4-0617 9
d.2, q.4-0617 causalitate materiae, et prius natura creatur quam uniatur materiae, quia
41 d.2, q.4-0624 8
d.2, q.4-0624 instrumentum coniunctum; anima vero non sic unitur materiae, sed solum
42 d.2, q.4-0672 1
d.2, q.4-0672 materiae, Aureolus, apud Capreolum, in 2, d 3, q 1, ad argumenta
43 d.2, q.4-0697 5
d.2, q.4-0697 rationalis non est forma materiae tamquam illi immersa, aut ab illa
44 d.2, q.4-0719 1
d.2, q.4-0719 materiae, sed composito. Unde si "corpus" sumatur pro composito,
45 d.2, q.4-0721 7
d.2, q.4-0721 rationalis; forma vero dicitur dare esse materiae, quia conservat illam /
46 d.2, q.4-0743 5
d.2, q.4-0743 accidens, alias uniretur anima materiae medio accidenti; non *
47 d.2, q.4-0785 2
d.2, q.4-0785 uniuntur materiae cum dependentia ab illa, et ideo ablata unione, statim
24
48 d.2, q.4-0926 8
d.2, q.4-0926 31 An anima rationalis educatur de potentia materiae. Utrum anima
49 d.2, q.4-0943 1
d.2, q.4-0943 materiae. Quod insinuat saepe D Augustinus, quod ipse dicit animam fieri
50 d.2, q.4-0969 2
d.2, q.4-0969 potentia materiae; ergo creatur. Utraque consequentia patet ex dictis.
51 d.2, q.4-1017 7
d.2, q.4-1017 36 Ad undecimum. Qui putant dispositiones materiae habere
52 d.2, q.4-1021 8
d.2, q.4-1021 effective efficere spiritualem animam, et illam unire materiae. Sed *
53 d.2, q.4-1029 4
d.2, q.4-1029 concurrunt ad dispositionem materiae, animam vero non attingunt nisi
54 d.2, q.5-0140 9
d.2, q.5-0140 productivam; et maxime quia una educeretur de potentia materiae,
55 d.2, q.6-0124 2
d.2, q.6-0124 potentialitatem materiae, licet ipsa materialis non sit.
MATERIALE
1 d.2, q.2-0059 9
d.2, q.2-0059 rationem superat principium vegetandi, nam hoc est nimis materiale;
2 d.2, q.3-0026 11
d.2, q.3-0026 esse, si operatio omnis formae est materialis, ipsum esse erit materiale.
3 d.2, q.3-0057 1
d.2, q.3-0057 materiale; ergo.
4 d.2, q.3-0106 8
d.2, q.3-0106 eiusdem ordinis; virtus autem spiritualis et principium materiale non
5 d.2, q.3-0109 11
d.2, q.3-0109 proportionatum in quo recipiatur; hoc autem non potest esse aliquid materiale;
6 d.2, q.3-0290 2
d.2, q.3-0290 aliquid materiale repraesentetur.
7 d.2, q.4-0062 1
d.2, q.4-0062 materiale non potest agere circa rem spiritualem, ut illam uniat materiae;
8 d.2, q.4-0537 1
d.2, q.4-0537 materiale, accidens illi inhaerens necessario debet esse materiale; at
25
9 d.2, q.4-0537 8
d.2, q.4-0537 materiale, accidens illi inhaerens necessario debet esse materiale; at
10 d.2, q.6-0122 8
d.2, q.6-0122 generatione, non est aliud quam constituere compositum materiale
MATERIALEM
1 Prooemium-0321 5
Prooemium-0321 Falluntur etiam dicentes potentiam materialem animae pertinere
2 Prooemium-0377 9
Prooemium-0377 intellectu, ut de facto facimus in hac scientia, materialem cognitionem
3 d.2, q.3-0056 8
d.2, q.3-0056 nisi materialis; omne autem quod habet causam materialem est *
4 d.2, q.3-0240 1
d.2, q.3-0240 materialem; quae omnia competerent intellectui, si esset potentia *
5 d.2, q.4-0484 1
d.2, q.4-0484 materialem. Et eadem ratione non potest dicere secundum. Et praeterea,
6 d.2, q.6-0025 1
d.2, q.6-0025 materialem.
7 d.2, q.6-0405 7
d.2, q.6-0405 vegetativae in communi sit esse formam materialem, sed abstrahunt.
MATERIALES
1 Prooemium-0298 7
Prooemium-0298 Item, ridere et huiusmodi passiones sunt materiales, et tamen
2 Prooemium-0330 8
Prooemium-0330 Concedo. Est tamen differentia, quod res aliae materiales cum *
3 d.1, q.1-0037 9
d.1, q.1-0037 2 Est communis animi conceptio quod hae res materiales,
4 d.2, q.1-0159 2
d.2, q.1-0159 valde materiales sint, terrestri quodam nutriuntur alimento, quod sibi
5 d.2, q.2-0060 4
d.2, q.2-0060 unde per qualitates materiales et communes sua opera exercet; at vero
6 d.2, q.3-0025 4
d.2, q.3-0025 excepta humana, esse materiales et mortales, quia, cum operatio sequatur
26
7 d.2, q.3-0212 7
d.2, q.3-0212 esse elevata supra virtutes omnes omnino materiales. Quod exponit
8 d.2, q.3-0369 5
d.2, q.3-0369 quaedam habent operationes omnino materiales; aliae aliquantulum a *
9 d.2, q.3-0411 1
d.2, q.3-0411 materiales. Et hic modus corruptionis, ait D Thomas, non potest
10 d.2, q.3-0950 10
d.2, q.3-0950 tx 160, et 116: "Accipit enim phantasia species suas materiales a
11 d.2, q.4-0072 5
d.2, q.4-0072 potentias sensitivas et passiones materiales specie distinctas a potentiis
12 d.2, q.4-1020 2
d.2, q.4-1020 dispositiones materiales in virtute animae patris generantis possunt *
13 d.2, q.5-0033 10
d.2, q.5-0033 distinguuntur realiter; sed anima vegetativa et sensitiva sunt formae materiales
14 d.2, q.6-0327 4
d.2, q.6-0327 per qualitates omnino materiales, quae naturales dicuntur.
MATERIALI
1 Prooemium-0206 8
Prooemium-0206 esse obiectum huius scientiae, intelligimus de viventi materiali, quod est
2 d.2, q.3-0167 8
d.2, q.3-0167 primum argumentum probat; habet tamen in natura materiali, ut *
3 d.2, q.3-0258 7
d.2, q.3-0258 potentia, nam impossibile est quod actu materiali et corporeo cognoscatur
4 d.2, q.3-0346 5
d.2, q.3-0346 quae non possit a materiali agente impediri, ut appetitus sensitivus
5 d.2, q.3-0944 5
d.2, q.3-0944 potest dependere ab aliqua materiali potentia:
6 d.2, q.4-0360 5
d.2, q.4-0360 corporis; quod de potentia materiali verificari non posset; et 3 De
7 d.2, q.4-0533 2
d.2, q.4-0533 in materiali subiecto, non vero id repugnet formae substantiali. *
8 d.2, q.4-0641 8
d.2, q.4-0641 subiectum. Et idem est de quavis forma materiali.
27
MATERIALIA
1 Prooemium-0189 1
Prooemium-0189 materialia; quae secundo modo, sunt spiritualia omnino; quae tertio, sunt
2 Prooemium-0190 6
Prooemium-0190 quasi media inter spiritualia et materialia. Quare de primis viventibus
3 d.2, q.3-0275 7
d.2, q.3-0275 14 Quinta ratio: Intellectus noster cognoscit materialia modo *
4 d.2, q.3-0277 3
d.2, q.3-0277 cognoscit ipsa materialia, nam quodammodo spiritualisat illa, dum abstrahit
MATERIALIBUS
1 d.1, q.4-0235 5
d.1, q.4-0235 clarius relucet in animabus materialibus, quae primo ordinantur ut
2 d.2, q.3-0174 1
d.2, q.3-0174 materialibus unam rem cognoscibilem a potentia, existentem intra illam,
3 d.2, q.3-0199 5
d.2, q.3-0199 independentiam; et ideo in materialibus potentiis habet verum quod ad
4 d.2, q.3-0203 5
d.2, q.3-0203 neque patitur ab obiectis materialibus, et ideo potest quascumque res
5 d.2, q.3-0267 8
d.2, q.3-0267 coniunctionem ad sensus, tamen ex ipsis rebus materialibus ad immaterialia *
6 d.2, q.3-0338 3
d.2, q.3-0338 ascendendo, de materialibus et moralibus iudicando, et circa earum
7 d.2, q.4-0681 6
d.2, q.4-0681 Et inductione etiam patet in materialibus. Ignis enim
8 d.2, q.6-0349 2
d.2, q.6-0349 rebus materialibus, non poterit inveniri alius modus animae. Et ita
MATERIALIORES
1 d.2, q.3-0318 4
d.2, q.3-0318 unde res quo materialiores sunt, eo maiori necessitate circa alia agunt,
28
MATERIALIS
1 Prooemium-0180 6
Prooemium-0180 perfectionem; operatio autem quaedam est materialis, quae fit medio
2 Prooemium-0419 3
Prooemium-0419 quidditas rei materialis a sensibilibus abstracta.
3 d.1, q.3-0166 1
d.1, q.3-0166 materialis ad receptionem animae, hoc vero constituitur ex vi introductionis
4 d.1, q.3-0192 3
d.1, q.3-0192 genere causae materialis, quamvis sint perfectione posteriora, nam licet
5 d.1, q.3-0194 2
d.1, q.3-0194 causae materialis, tamen aliqua accidentia ad aliquam substantiam
6 d.2, q.3-0009 7
d.2, q.3-0009 2 Ratio qua una anima dicatur materialis. Ad cuius evidentiam
7 d.2, q.3-0011 1
d.2, q.3-0011 materialis, quia composita ex materia et forma, sed quia materia habet
8 d.2, q.3-0013 1
d.2, q.3-0013 materialis formae est quod a materia pendeat in esse, atque adeo quod
9 d.2, q.3-0026 7
d.2, q.3-0026 esse, si operatio omnis formae est materialis, ipsum esse erit materiale.
10 d.2, q.3-0041 2
d.2, q.3-0041 est materialis. Probo antecedens: Potest fieri actione agentis naturalis;
11 d.2, q.3-0050 4
d.2, q.3-0050 non alias, est materialis; huismodi autem est anima nostra; ergo.
12 d.2, q.3-0056 2
d.2, q.3-0056 nisi materialis; omne autem quod habet causam materialem est *
13 d.2, q.3-0101 7
d.2, q.3-0101 recipitur; impossibile autem est quod potentia materialis eliciat actum
14 d.2, q.3-0197 1
d.2, q.3-0197 materialis et corporeae, nam materia limitat et coarctat rem; *
15 d.2, q.3-0306 1
d.2, q.3-0306 materialis compositionem ex multis postulare; id ergo quod tam *
16 d.2, q.3-0316 2
d.2, q.3-0316 rei materialis; ergo. Maior ex terminis videtur clara. Et praeterea ex
17 d.2, q.3-0328 3
29
d.2, q.3-0328 ergo est materialis potentia.
18 d.2, q.3-0345 10
d.2, q.3-0345 actus necessario debet esse spiritualis. Nulla enim est actio materialis
19 d.2, q.3-0865 5
d.2, q.3-0865 organica non potest esse materialis; cognovit ergo Aristoteles potentiam
20 d.2, q.4-0150 1
d.2, q.4-0150 materialis. Illa autem substantia essentialiter est irrationalis, quia forma
21 d.2, q.4-0517 7
d.2, q.4-0517 requisita non est in ratione entitatis materialis, sed in ratione actus
22 d.2, q.5-0032 5
d.2, q.5-0032 2 arguitur, nam forma materialis et immaterialis *
23 d.2, q.6-0124 5
d.2, q.6-0124 potentialitatem materiae, licet ipsa materialis non sit.
MATERIALITATE
1 d.2, q.3-0370 1
d.2, q.3-0370 materialitate abstrahunt, dum aliquo modo cognoscere possunt; ergo ordo
MATERIALITER
1 d.1, q.2-0051 8
d.1, q.2-0051 actus primus, et idem est de anima, "materialiter" est *
2 d.2, q.4-1026 5
d.2, q.4-1026 efficientia; concurrunt ergo dispositiones materialiter tantum ad unionem
MATERIALIUM
1 Prooemium-0202 6
Prooemium-0202 formam, quae intrisecum principium est materialium actionum, posse
2 Prooemium-0215 1
Prooemium-0215 materialium, et intelligens cum dependentia a sensibus.
3 Prooemium-0295 2
Prooemium-0295 operationum materialium eius in quo est; ergo. Nam operationes hae sensitivae,
30
MATERIAM
1 Prooemium-0041 10
Prooemium-0041 Mixtis, in hoc libro incipit agere de viventibus, quam materiam *
2 Prooemium-0182 7
Prooemium-0182 operatio omnino spiritualis nullo modo concernens materiam, ut intelligere
3 Prooemium-0230 5
Prooemium-0230 formam, physicus vero per materiam. Pro cuius probatione notari
4 Prooemium-0232 10
Prooemium-0232 quod Philosophus cum considerat de ente naturali, nec solam materiam
5 Prooemium-0243 10
Prooemium-0243 et hic, tx, 16, ait "diminute" procedere qui solam materiam accipit
6 Prooemium-0244 8
Prooemium-0244 in definitione; et similiter qui, forma accepta, materiam dimittit.
7 Prooemium-0246 7
Prooemium-0246 7, qui ait nullum artificem considerare materiam per se, sed
8 Prooemium-0249 7
Prooemium-0249 inquit, per formam, physicus vero per materiam definit. ubi non
9 Prooemium-0254 3
Prooemium-0254 definire per materiam, nam Aristoteles, 1 Posteriorum, *
10 Prooemium-0255 3
Prooemium-0255 demonstrationem per materiam definivit. Sensus ergo illius colligi debet ex more
11 Prooemium-0264 1
Prooemium-0264 materiam. Ita exponit Albertus, lib 1, tract, 1, circa finem, D *
12 Prooemium-0272 3
Prooemium-0272 datur per materiam, quia illam in se comprehendit. Et haec dicitur *
13 Prooemium-0275 9
Prooemium-0275 Et alii artifices imitantes physicum possunt definire per materiam et
14 Prooemium-0278 6
Prooemium-0278 omne ens definibile per propriam materiam physicam est absolute
15 Prooemium-0288 3
Prooemium-0288 et per materiam; ergo eius definitio et essentia pertinet ad physicum;
16 Prooemium-0320 7
Prooemium-0320 etiam pertinet ad Physicam et concernit materiam.
31
17 Prooemium-0342 7
Prooemium-0342 rationalis, tamen quantum ad ordinem ad materiam magis abstrahit
18 Prooemium-0407 3
Prooemium-0407 omnibus concernentibus materiam, et sic ageret de omnibus rebus.
19 Prooemium-0691 8
Prooemium-0691 Quaedam vero conditionales, quas in prooemio ponit, materiam
20 d.1, q.1-0119 4
d.1, q.1-0119 corpus aliquod, nec materiam, sed substantialem formam, non *
21 d.1, q.1-0122 8
d.1, q.1-0122 Aristoteles incipit ab illa divisione substantiae in materiam, formam et
22 d.1, q.1-0155 3
d.1, q.1-0155 vivens actuando materiam cui unitur, ex qua unione resultat vivens
23 d.1, q.1-0157 9
d.1, q.1-0157 autem non potest esse actus materia, tum quia materiam non potest
24 d.1, q.1-0198 3
d.1, q.1-0198 substantiae in materiam, formam, et compositum; et concludit animam
25 d.1, q.2-0200 6
d.1, q.2-0200 Item, facta divisione substantiae in materiam, formam, etc,
26 d.1, q.3-0014 3
d.1, q.3-0014 ordo ad materiam communis est omnibus formis, vel materia *
27 d.1, q.3-0044 7
d.1, q.3-0044 essentia accidentis; ergo aptitudinalis ordo ad materiam est de essentia
28 d.1, q.3-0051 4
d.1, q.3-0051 apta ad informandam materiam; et illa aptitudo non est aliquid *
29 d.1, q.3-0061 2
d.1, q.3-0061 informandam materiam communis est omnibus substantialibus formis,
30 d.1, q.3-0066 1
d.1, q.3-0066 materiam et formam. Materia enim omnium generabilium eadem est;
31 d.1, q.3-0069 3
d.1, q.3-0069 naturalium informant materiam eiusdem rationis, quae dici solet materia
32 d.1, q.3-0076 5
d.1, q.3-0076 quia forma taliter informat materiam, et tale esse praebet composito,
33 d.1, q.3-0083 8
d.1, q.3-0083 Et hinc secundo differt, quod anima requirit materiam alio
32
34 d.1, q.3-0137 6
d.1, q.3-0137 nam sicut forma ignis requirit materiam dispositam, ita anima. Quamvis
35 d.1, q.3-0150 8
d.1, q.3-0150 In hoc ergo sensu "corpus organicum" significat materiam *
36 d.1, q.3-0214 9
d.1, q.3-0214 1 Physicorum quod ordo ad compositum et ad materiam est unus et
37 d.1, q.3-0215 11
d.1, q.3-0215 idem; et sic cessat quaestio, quia anima eodem actu informat materiam
38 d.1, q.3-0218 1
d.1, q.3-0218 materiam dispositam ut per se ordinatur ad accidentia ipsa, sed ad
39 d.1, q.3-0219 1
d.1, q.3-0219 materiam quam informat; praerequirit autem accidentia tamquam *
40 d.1, q.4-0059 11
d.1, q.4-0059 diximus, idem est ordo et aptitudo ad compositum et ad materiam, et
41 d.1, q.4-0400 3
d.1, q.4-0400 24 Tetigimus materiam hanc in cap De ad aliquid, et in 1 Posteriorum,
42 d.2, q.1-0169 1
d.2, q.1-0169 materiam, et magis tendit ad generationem similis, quam ad propriam
43 d.2, q.3-0334 8
d.2, q.3-0334 praemeditatur, vel probabiliter vel certitudinaliter, iuxta rei materiam:
44 d.2, q.3-0440 2
d.2, q.3-0440 Physicorum, materiam esse incorruptibilem. Quod alia via magis physica
45 d.2, q.4-0078 9
d.2, q.4-0078 spiritualem, non intellexerunt qua ratione posset proprie informare materiam
46 d.2, q.4-0102 5
d.2, q.4-0102 3 Quid sit informare materiam. Quocirca sit in hac re prima
47 d.2, q.4-0107 5
d.2, q.4-0107 supponere quid sit informare materiam. et quae sint signa ex
48 d.2, q.4-0167 5
d.2, q.4-0167 efficio, quia nec per materiam, nec per formam, neque illam recipio;
49 d.2, q.4-0243 4
d.2, q.4-0243 dantur aliae informantes materiam, et dependentes ab illa; ergo inter
50 d.2, q.4-0247 4
d.2, q.4-0247 in hoc quod materiam informat. Et hoc modo "supremum infimi attingit
33
51 d.2, q.4-0298 5
d.2, q.4-0298 cap 1, substantiae in materiam, formam et compositum, ubi per
52 d.2, q.4-0306 5
d.2, q.4-0306 substantia sit divisa in materiam et formam et compositum, anima est
53 d.2, q.4-0557 9
d.2, q.4-0557 res alias, quod in aliis primo forma intrat materiam, et ex illis fit *
54 d.2, q.4-0559 11
d.2, q.4-0559 subsistens, ideo illa primo recipit in se esse, et intrans materiam, illud *
55 d.2, q.4-0567 6
d.2, q.4-0567 idem. Et probatur aperte, supposito materiam habere esse partiale
56 d.2, q.4-0569 7
d.2, q.4-0569 18 Tunc est argumentum: Homo includit materiam et illius esse;
57 d.2, q.4-0615 1
d.2, q.4-0615 materiam nihil amittit, ratione cuius non subsistat; ergo etiam unita
58 d.2, q.4-0625 2
d.2, q.4-0625 perficit materiam in se manens independens ab illa.
59 d.2, q.4-0682 6
d.2, q.4-0682 et aer non possunt informare materiam, quia sunt substantiae *
60 d.2, q.5-0117 1
d.2, q.5-0117 materiam, et istae videantur in 1 De Generatione, aliae sunt *
61 d.2, q.5-0136 4
d.2, q.5-0136 simul informent eamdem materiam, quia illa non potest esse simul
MATURASCERE
1 d.2, q.1-0231 8
d.2, q.1-0231 stellarum, nam quodam tempore non potest planta maturascere
MAXIMAM
1 d.1, q.4-0244 4
d.1, q.4-0244 Et ad illam maximam, quod esse est propter operari
2 d.2, q.3-0058 7
d.2, q.3-0058 4 Intellectus in operibus suis habet maximam dependentiam
MAXIME
1 Prooemium-0050 4
Prooemium-0050 scientiam de parte maxime essentiali, et aliam de toto. Hoc enim
34
2 Prooemium-0133 7
Prooemium-0133 supra et infra dicendis, eo vel maxime quod ad cognoscendam *
3 Prooemium-0387 9
Prooemium-0387 secundum se, sub quo comprehenduntur substantiae separatae et maxime
4 Prooemium-0450 8
Prooemium-0450 certiorem, esse utilem ad alias scientias, et maxime ad naturales; esse
5 Prooemium-0526 2
Prooemium-0526 est maxime appetibilis, et propter delectationem summam quam affert.
6 Prooemium-0537 4
Prooemium-0537 simpliciter nobilior est, maxime cum etiam in certitudine excedat, ut
7 Prooemium-0658 9
Prooemium-0658 sui cognitione perseverat; per hanc autem scientiam homo maxime
8 Prooemium-0659 7
Prooemium-0659 cognoscit se ipsum, et ideo illi maxime naturalis est et valde utilis.
9 Prooemium-0664 5
Prooemium-0664 cognoscibiles sunt, quia sunt maxime perfectae et nobis etiam quoad
10 d.1, q.2-0211 3
d.1, q.2-0211 esse notissimae, maxime quia apud antiquos non erat nota.
11 d.1, q.2-0240 12
d.1, q.2-0240 illo modo. Sed hoc nihil valet, nam quod essentiale est, et maxime rei
12 d.1, q.4-0102 8
d.1, q.4-0102 principio huius libri investigandum esse quae sit maxime communis
13 d.1, q.4-0283 6
d.1, q.4-0283 "quia", certe nulla est, nam maxime esset illa quae datur per effectum;
14 d.1, q.4-0352 2
d.1, q.4-0352 fine maxime noscitur quidditas rei; et quamdiu finis ignoratur, nondum
15 d.2-0014 2
d.2-0014 et maxime communis vis et potentia qua cuncta viventia vivunt.
16 d.2, q.1-0123 8
d.2, q.1-0123 3 Ex parte finis arguitur: Sensus, et maxime gustus et tactus,
17 d.2, q.1-0158 6
d.2, q.1-0158 convertendum illud non fuit necessarius, maxime in plantis quae, cum
18 d.2, q.3-0228 8
d.2, q.3-0228 est, eo erit immaterialior, nam universalitas potentiae maxime *
35
19 d.2, q.3-0336 1
d.2, q.3-0336 maxime si addas quod iste discursus et motio intellectus sine *
20 d.2, q.3-0377 7
d.2, q.3-0377 extremo ad extremum nisi per medium, maxime ubi nulla est *
21 d.2, q.3-0560 8
d.2, q.3-0560 illam conducunt vehementer amat. Quod desiderium est maxime *
22 d.2, q.3-0620 3
d.2, q.3-0620 participare, cui maxime assimilatur, quam terrestrium mortalitatem. Quam
23 d.2, q.3-0784 6
d.2, q.3-0784 potius ab excellente intelligibili perficitur maxime. Lib etiam 1, tx. 9
24 d.2, q.3-1170 3
d.2, q.3-1170 conclusio, esse maxime pium et consonum fidei asserere immortalitatem
25 d.2, q.3-1179 8
d.2, q.3-1179 apparet asserere illas non demonstrare hanc veritatem; maxime quia haec
26 d.2, q.4-0022 5
d.2, q.4-0022 quia si non posset, maxime quia est substantia spiritualis subsistens;
27 d.2, q.4-0210 6
d.2, q.4-0210 unio non sufficit ut actio maxime vitalis unius suppositi tribuatur alio,
28 d.2, q.4-0529 8
d.2, q.4-0529 divinae tamen Sapientiae possibilis, et naturae ordini maxime conveniens,
29 d.2, q.4-0879 12
d.2, q.4-0879 primo creatur a Deo, debet creari in optimo statu et illi maxime debito
30 d.2, q.5-0090 3
d.2, q.5-0090 Sed quod maxime urget est VIII Synodus Generalis, act 10,
31 d.2, q.5-0123 7
d.2, q.5-0123 sub genere et non in specie; maxime quia illa anima essentialiter *
32 d.2, q.5-0140 3
d.2, q.5-0140 productivam; et maxime quia una educeretur de potentia materiae,
33 d.2, q.6-0265 6
d.2, q.6-0265 nutritiva anima prima est et maxime communis. Et in hoc etiam sensu
ME
1 d.2, q.3-0457 5
d.2, q.3-0457 "vix intelligatur, inquit, a me ipso." Et plures rationes etiam adducit
36
2 d.2, q.3-0514 4
d.2, q.3-0514 inquit, est ante me, donec intrem in sanctuarium Dei et intelligam
3 d.2, q.3-0669 7
d.2, q.3-0669 dicebat, arbitrari, o mihi carissimi filii, me, cum a vobis discessero,
4 d.2, q.4-0170 8
d.2, q.4-0170 1 Nam magis intime est Deus intra me quam illa
5 d.2, q.4-0171 3
d.2, q.4-0171 substantia a me distincta possit intra me esse; et tamen quia non est
6 d.2, q.4-0171 7
d.2, q.4-0171 substantia a me distincta possit intra me esse; et tamen quia non est
7 d.2, q.4-0172 7
d.2, q.4-0172 forma mea, sed substantia integra a me distincta, ideo non ego intelligo
8 d.2, q.4-0507 5
d.2, q.4-0507 Physica, quae est in me et in alio, habet idem numero obiectum, nempe
MEA
1 d.2, q.4-0155 8
d.2, q.4-0155 experimur nos esse qui intelligimus; unde intellectio mea est operatio
2 d.2, q.4-0156 2
d.2, q.4-0156 vitalis mea, sicut visio, etc; ergo principium illius intellectionis est
3 d.2, q.4-0157 4
d.2, q.4-0157 vera forma et mea anima. Antecedens patet experientia.
4 d.2, q.4-0163 10
d.2, q.4-0163 3 Quia si hoc principium intelligendi non est forma mea,
5 d.2, q.4-0172 2
d.2, q.4-0172 forma mea, sed substantia integra a me distincta, ideo non ego intelligo
6 d.2, q.4-0182 10
d.2, q.4-0182 non percipit, quomodo possit visio esse vera actio vitalis mea, et quod
7 d.2, q.4-0197 7
d.2, q.4-0197 quia si intellectus non est potentia mea, certe neque actus intelligendi
8 d.2, q.4-0198 3
d.2, q.4-0198 est potentia mea, nam eius est actus, cuius est potentia; et ille
9 d.2, q.4-0230 9
d.2, q.4-0230 esse liberum, et operationem meam esse in potestate mea; ergo *
37
10 d.2, q.4-0231 6
d.2, q.4-0231 potentia illa est proprie potentia mea. Illa autem est potentia spiritualis;
11 d.2, q.4-0232 8
d.2, q.4-0232 principium ergo talis potentiae est de substantia mea; ergo est intrinseca
12 d.2, q.4-0233 3
d.2, q.4-0233 forma substantialis mea. Hoc autem principium libere volendi est *
MEAE
1 d.2, q.4-0918 4
d.2, q.4-0918 18: "Omnes animae, meae sunt; sicut anima patris, ita et anima
MEAM
1 d.2, q.3-1050 8
d.2, q.3-1050 in infernum." Ps 15: "Non derelinques animam meam in inferno."
2 d.2, q.4-0230 5
d.2, q.4-0230 esse liberum, et operationem meam esse in potestate mea; ergo *
MEDIA
1 Prooemium-0183 6
Prooemium-0183 Angeli; alia est operatio quodammodo media, quae in se immaterialis
2 Prooemium-0190 2
Prooemium-0190 quasi media inter spiritualia et materialia. Quare de primis viventibus
3 Prooemium-0672 4
Prooemium-0672 illius organa, quae media [...]; quae omnia difficile cognoscuntur. Tandem
4 d.2, q.1-0172 2
d.2, q.1-0172 alterius, media formatione fructuum et seminum.
5 d.2, q.2-0043 3
d.2, q.2-0043 sed quasi media inter plantas et animalia; unde "plantanima" ea vocat.
6 d.2, q.3-0372 1
d.2, q.3-0372 media quae cum primis conveniat in immaterialitate et intellectu, et
7 d.2, q.3-0864 7
d.2, q.3-0864 spiritualis; nam operatio quae non fit media potentia corporea et *
8 d.2, q.4-0244 7
d.2, q.4-0244 haec duo extrema dari poterit forma media quae participet aliquid ex
38
9 d.2, q.4-0531 1
d.2, q.4-0531 media inter utramque, quae ambas in se contineret.
10 d.2, q.6-0340 4
d.2, q.6-0340 tamen non fit media qualitate sensibili, sed media quadam potentia
11 d.2, q.6-0340 8
d.2, q.6-0340 tamen non fit media qualitate sensibili, sed media quadam potentia
MEDIANTE
1 d.2, q.2-0117 2
d.2, q.2-0117 debet mediante illo recipere species rerum; hoc autem fieri non posset
MEDII
1 d.1, q.2-0019 10
d.1, q.2-0019 secundus; et huiusmodi sunt potentiae et habitus, qui actus medii
2 d.2, q.3-0187 8
d.2, q.3-0187 Sed contra, nam visus est cognoscitivus sui medii, scilicet
MEDIIS
1 d.2, q.2-0036 6
d.2, q.2-0036 reperitur vera anima, etiam in mediis. Mirabile enim esset quod *
2 d.2, q.4-0060 6
d.2, q.4-0060 11 Omnis forma unitur materiae mediis dispositionibus *
MEDIO
1 Prooemium-0180 9
Prooemium-0180 perfectionem; operatio autem quaedam est materialis, quae fit medio
2 d.2, q.3-0021 9
d.2, q.3-0021 materia, ut ostendunt operationes eorum, quia omnes fiunt medio *
3 d.2, q.3-0239 6
d.2, q.3-0239 consistit in hoc quod fiat medio organo corporeo, et per potentiam
4 d.2, q.3-0872 6
d.2, q.3-0872 intelligat eam quae non fit medio organo corporeo.
39
5 d.2, q.4-0714 5
d.2, q.4-0714 et organo, sed tamquam medio quodam ad recipiendas species.
6 d.2, q.4-0743 6
d.2, q.4-0743 accidens, alias uniretur anima materiae medio accidenti; non *
7 d.2, q.6-0335 10
d.2, q.6-0335 operantis; et talis est operatio animae vegetativae, quae fit medio calore
8 d.2, q.6-0339 8
d.2, q.6-0339 Alia est operatio vitae quae licet fiat medio corporeo organo,
9 d.2, q.6-0345 2
d.2, q.6-0345 fit medio corpore ut instrumento, neque in corpore recipitur, sed
MEDIOQUE
1 d.1, q.4-0264 2
d.1, q.4-0264 primis medioque vacantibus."
MEDIUM
1 Prooemium-0515 1
Prooemium-0515 medium attingendi illum, nempe supernaturale lumen infusum; et hinc
2 d.1, q.1-0087 6
d.1, q.1-0087 Heraclitus vero asseruit esse vaporem medium inter aerem et aquam.
3 d.1, q.4-0344 10
d.1, q.4-0344 haec vero descendit usque ad particulares animas, et dat medium *
4 d.1, q.4-0358 2
d.1, q.4-0358 nam medium ipsius est quid posterius quam animae quidditas; neque
5 d.2, q.2-0033 4
d.2, q.2-0033 extremum nisi per medium; sed imperfectissimum viventium est quod
6 d.2, q.2-0035 4
d.2, q.2-0035 inter haec habent medium res sentientes; ergo, si in duobus extremis
7 d.2, q.3-0173 1
d.2, q.3-0173 medium viride, omnia apparent illius coloris. Quod docet in potentiis
8 d.2, q.3-0377 6
d.2, q.3-0377 extremo ad extremum nisi per medium, maxime ubi nulla est *
9 d.2, q.3-0903 6
d.2, q.3-0903 Aristotele in prooemio esse unicum medium ad demonstrandam *
40
10 d.2, q.3-0907 7
d.2, q.3-0907 Aristoteiis. Caieianus negat minorem, sed ait medium esse: Quod
11 d.2, q.3-0914 4
d.2, q.3-0914 putans illud esse medium, consequenter dixit animam in corpore posse
12 d.2, q.3-0916 7
d.2, q.3-0916 est, nec forte verum. Igitur verum medium demonstrationis est illud
13 d.2, q.3-0918 4
d.2, q.3-0918 intulimus. Cum ergo medium illud posuerit Aristoteles, non est cur
14 d.2, q.4-0294 4
d.2, q.4-0294 illius. Sed hoc medium nom multum urget.
MEDIUS
1 d.1, q.2-0024 8
d.1, q.2-0024 comparat animam ad scientiam, quae est actus medius, et ait quod anima
MELIOR
1 Prooemium-0126 7
Prooemium-0126 incommodus, tamen quem supra diximus est melior; nam consuetum est
2 d.1, q.2-0085 1
d.1, q.2-0085 melior qualitas, et est quasi causa aequivoca omnium actuum; quod
3 d.1, q.2-0120 6
d.1, q.2-0120 vel secundo, nam inter hos melior est status existentis in actu secundo;
4 d.2, q.3-0063 1
d.2, q.3-0063 melior intellectus; ergo videtur intellectus potentia corporea et organica:
MELIORA
1 d.1, q.3-0103 10
d.1, q.3-0103 et ideo requirit diversa organa, et tanto plura et meliora quanto *
MELIORI
1 Prooemium-0473 7
Prooemium-0473 quae egerit de honorabilioribus rebus et meliori modo. De qua *
MELIUS
1 Prooemium-0131 3
Prooemium-0131 et ideo melius est quod praecedat cognitio animae, quia principalior
41
2 Prooemium-0356 1
Prooemium-0356 melius explicetur ille locus.
3 d.1-0051 7
d.1-0051 aliam. Quae probatio in quaestionibus exponitur melius.
4 d.1, q.2-0041 7
d.1, q.2-0041 Item, ille est actus perfectior qui melius tollit potentialitatem
5 d.1, q.2-0068 8
d.1, q.2-0068 est perfectior actus, in ratione actus, qui melius actuat; sed *
6 d.1, q.2-0113 2
d.1, q.2-0113 primus melius actuat quam secundus, ut argumenta probant. Invenies
7 d.1, q.2-0115 1
d.1, q.2-0115 melius esse dispositum illum qui habet intellectum principiorum, quam
8 d.1, q.2-0280 9
d.1, q.2-0280 operationibus et earum multitudo non est perfectior, sed melius est
9 d.1, q.3-0082 2
d.1, q.3-0082 et melius esse illi praebet quam aliae formae.
10 d.1, q.3-0222 1
d.1, q.3-0222 melius dicetur.
11 d.1, q.4-0082 11
d.1, q.4-0082 clare patet ex contextu. Tandem, quia particula in illo sensu melius
12 d.1, q.4-0402 8
d.1, q.4-0402 dicta illis locis, et haec et illa melius intelligentur.
13 d.2, q.1-0020 1
d.2, q.1-0020 melius viget argumentum, nam res inanimes etiam habent virtutem *
14 d.2, q.1-0126 3
d.2, q.1-0126 finem, ad melius exsequendam actionem nutritivam, illa necessario *
15 d.2, q.3-0062 7
d.2, q.3-0062 corporis confert intellectui, et in corpore melius complexionato est
16 d.2, q.3-0357 9
d.2, q.3-0357 Cognoscit enim intellectus corpora, et ex illis aliquid melius illis *
17 d.2, q.4-0987 9
d.2, q.4-0987 compos, quo nihil ab optimo et sapientissimo genitore melius est *
42
MEMB.
1 d.1, q.1-0064 7
d.1, q.1-0064 Alexander Alensis, 2 p, q 87, memb, 2, a 1.
MEMBRA
1 d.1, q.4-0172 6
d.1, q.4-0172 communi, non quod omnia illa membra omni animae debeant *
2 d.2, q.1-0182 8
d.2, q.1-0182 omnes partes, et distribuere illud per omnia membra, unicuique *
3 d.2, q.5-0028 6
d.2, q.5-0028 dividitur anima in illa tria membra, nam in divisione recta numquam
4 d.2, q.6-0008 9
d.2, q.6-0008 sunt etiam una anima; divisio autem in qua membra coincidunt in unum
5 d.2, q.6-0285 7
d.2, q.6-0285 divisio duplicem sensum habere: Primus quod membra *
6 d.2, q.6-0290 10
d.2, q.6-0290 adaequate respiciente omnia opera vitalia hominis. Et isto modo membra
7 d.2, q.6-0299 8
d.2, q.6-0299 Et ideo alius sensus divisionis est, ut membra dividentia
8 d.2, q.6-0301 2
d.2, q.6-0301 haec membra non distinguuntur tamquam formae integrae distinctae,
9 d.2, q.6-0304 6
d.2, q.6-0304 plantam, animal et hominem, distingueret membra secundum praecisa *
10 d.2, q.6-0361 1
d.2, q.6-0361 membra, scilicet anima sensitiva et vegetativa, habent rationes formales
MEMBRO
1 d.1, q.3-0128 4
d.1, q.3-0128 dimanarent in alio membro tales dispositiones.
2 d.2, q.6-0270 5
d.2, q.6-0270 nomine "animae vegetativae" in membro dividente intelligatur ea quae
43
MEMBRORUM
1 d.1, q.1-0103 3
d.1, q.1-0103 potentiarum et membrorum. Alii, quos Aristoteles refert, tx 86,
2 d.2-0005 1
d.2-0005 membrorum definitiones assignat. Idcirco antequam ad potentias *
3 d.2, q.1-0120 1
d.2, q.1-0120 membrorum; et ideo omne vivens habens tale corpus indiget virtute ad
4 d.2, q.6-0310 4
d.2, q.6-0310 aliqua formalis distinctio membrorum; haec autem reperitur hic, ut
5 006-0161 1
006-0161 membrorum definitiones assignat. Quocirca illa particula "quo vivimus"
MEMBRUM
1 d.2, q.5-0029 2
d.2, q.5-0029 unum membrum debet praedicari de alio. Si secundum, ergo homo
2 d.2, q.6-0362 4
d.2, q.6-0362 genericas; tertium vero membrum, scilicet anima rationalis, est in specie
MEMINIT
1 d.2, q.3-0759 3
d.2, q.3-0759 et illius meminit D Augustinus, 10 Super Genesim ad litteram, cap
MEMORIA
1 d.2, q.4-0352 2
d.2, q.4-0352 De memoria et reminiscentia, cap 14.
MENS
1 Prooemium-0369 5
Prooemium-0369 contemplari non potest; sed mens abstrahit a materia; ergo. Probatur maior,
2 Prooemium-0408 12
Prooemium-0408 Sed haec ratio est forte in se bona, sed non est mens *
3 Prooemium-0409 4
Prooemium-0409 Aristotelis illa, sed mens eius est quod scientia agens de intellectu ut sic debet
44
4 Prooemium-0421 1
Prooemium-0421 mens seu anima non est principium intrisecum motus eius, in quo est,
5 d.1, q.4-0101 2
d.1, q.4-0101 Sed mens Aristotelis clara est in contrarium. Proponit enim in
6 d.2, q.3-0597 2
d.2, q.3-0597 genitrixque mens, cum sit vita et natura, peperit hominem sibi *
7 d.2, q.3-0704 2
d.2, q.3-0704 Aristotelis mens.
8 d.2, q.3-0797 3
d.2, q.3-0797 intellectus seu mens"; item 2 De generatione animalium, cap 3, *
9 d.2, q.3-0801 9
d.2, q.3-0801 cum inseparabilia sint." Et infra: "Restat igitur ut mens sola *
10 d.2, q.4-0388 8
d.2, q.4-0388 Philoponus. Sed secunda expositio videtur mihi propria mens *
MENSURAM
1 d.1, q.2-0176 2
d.1, q.2-0176 iuxta mensuram perfectionis eorum. Anima enim rationalis, quia *
2 d.2, q.4-0841 2
d.2, q.4-0841 delictorum mensuram; postea vero revocantur in corpora, et per varios
MENSURAT
1 d.2, q.3-0313 10
d.2, q.3-0313 rem aliquam, rursus concipit se concepisse, et considerat et mensurat,
MENTE
1 Prooemium-0386 9
Prooemium-0386 anima intellectiva humana, sed agere de intellectu et mente absolute et
2 Prooemium-0390 10
Prooemium-0390 atque adeo nec finalem. Et quod hoc modo de mente loquatur patet
3 d.1, q.2-0212 4
d.1, q.2-0212 12 Sed omissa mente Aristotelis, videamus quid in re verum sit.
4 d.2, q.3-0615 1
d.2, q.3-0615 mente concipit, ita anima nostra, quando a sensibus sequestrata per
45
5 d.2, q.3-0684 6
d.2, q.3-0684 Chrysostomus, supra, insanos vocat et mente destitutos eos qui de hac
6 d.2, q.4-0978 8
d.2, q.4-0978 unde tibi est animus missus, multa indutus mente." Quod explicans
7 d.2, q.6-0276 2
d.2, q.6-0276 a mente Aristotelis, licet communiter non sic exponatur.
MENTEM
1 Prooemium-0367 4
Prooemium-0367 novimus, intellectum sive mentem in nullis."
2 Prooemium-0381 6
Prooemium-0381 Item, est falsum intellectum seu mentem in nullis animalibus
3 Prooemium-0493 2
Prooemium-0493 altiora mentem elevat.
4 d.1, q.1-0197 5
d.1, q.1-0197 Et vere est contra mentem Aristotelis; nam ideo praemisit divisionem
5 d.1, q.1-0200 2
d.1, q.1-0200 probationis mentem illius ostendit.
6 d.1, q.2-0189 5
d.1, q.2-0189 11 Et hanc esse mentem Aristotelis probatur.
7 d.1, q.4-0071 7
d.1, q.4-0071 6 Ex quibus colligo quod iuxta mentem Aristotelis "corpus organicum"
8 d.2, q.3-0729 1
d.2, q.3-0729 mentem suam, sed quibusdam locis illam insinuans, aliis occultat. Haec
9 d.2, q.3-0811 1
d.2, q.3-0811 mentem; et in hac secunda beatitudinem collocat. Et improbat eos qui
10 d.2, q.3-0819 6
d.2, q.3-0819 42 Haec sunt quae Aristotelis mentem sanam ostendunt; quae autem
11 d.2, q.4-0345 5
d.2, q.4-0345 est verbum graecum significans "mentem." Et ait Averroes quod per
MENTES
1 d.2, q.3-0634 4
d.2, q.3-0634 Rabirio: "Bonorum virorum mentes, inquit, mihi divinae atque
46
MENTIONEM
1 d.2, q.3-0702 1
d.2, q.3-0702 mentionem fecerimus; quod consulto fecimus, ut illius sententiam hoc ultimo
2 d.2, q.4-0876 8
d.2, q.4-0876 suum effectum, formalem vero minime; et expressam mentionem facit
MENTIS
1 d.2, q.2-0101 7
d.2, q.2-0101 dolorem, aut non videre? Nullus sane mentis compos; et tunc habet se
MEO
1 d.2, q.3-0583 5
d.2, q.3-0583 est mortalis, in animo meo Epicurus habet palmam. "Et haec de prima
MERA
1 d.2, q.4-0823 2
d.2, q.4-0823 privatione mera ad habitum naturaliter non potest esse regressus; ut homo
MEREANTUR
1 d.2, q.4-0842 10
d.2, q.4-0842 circuitus in ipsis deferuntur, donec ita se gerant ut mereantur pervolare
MERENDI
1 d.2, q.4-0894 8
d.2, q.4-0894 Item, tales animae vel essent in statu merendi, vel iam in
2 d.2, q.4-0896 2
d.2, q.4-0896 statum merendi; si autem iam sunt in termino, ergo iam habent merita
MERETUR
1 d.2, q.3-0507 10
d.2, q.3-0507 laborem suum et difficultatem non parvam, et ratione illius meretur *
47
MERIDIE
1 d.2, q.3-0484 1
d.2, q.3-0484 meridie est lux, "nam animus, inquit, hominis horret audire quod
MERITA
1 d.2, q.4-0896 12
d.2, q.4-0896 statum merendi; si autem iam sunt in termino, ergo iam habent merita
MERITO
1 Prooemium-0004 8
Prooemium-0004 Universis ille fuit celebris doctrina tanta, ut merito Eximii nomen *
2 Prooemium-0463 3
Prooemium-0463 honesta; et merito, quia sunt propter se appetibiles, et magna ex parte
3 Prooemium-0521 8
Prooemium-0521 Theologia naturalis et Sapientia, et Prima Philosophia merito dicitur.
4 d.1, q.4-0034 7
d.1, q.4-0034 aliis convenit, et ideo locum generis merito habet; est autem actus non
5 d.1, q.4-0119 3
d.1, q.4-0119 definitio; et merito, quia illa non est univoce neque proprie anima.
6 d.2, q.1-0010 5
d.2, q.1-0010 quaestionem verti potest; et merito.
MERITORIUS
1 d.1, q.2-0132 5
d.1, q.2-0132 et ideo ille est meritorius vel demeritorius. Ratio est: Quia *
MERITUM
1 d.1, q.2-0036 2
d.1, q.2-0036 Item, meritum et demeritum in actu secundo consistit, propter
MERUM
1 d.2, q.4-0101 3
d.2, q.4-0101 philosophia est merum delirium et error inintelligibilis.
48
METAPHORAM
1 d.1, q.1-0036 5
d.1, q.1-0036 fluentes, vivas, quasi per metaphoram.
METAPHYSICA
1 Prooemium-0270 1
Prooemium-0270 metaphysica, quia proprium istarum scientiarum est agere de generibus et
2 d.2, q.3-0397 4
d.2, q.3-0397 Ratio quidem est metaphysica satis, et acuta, et demonstrativa;
METAPHYSICI
1 d.2, q.5-0111 3
d.2, q.5-0111 ibi, et metaphysici in lib 8. Vide Soncinam, q 13. Et omnes tribuunt
METAPHYSICIS
1 d.2, q.2-0079 4
d.2, q.2-0079 8 His rationibus metaphysicis accedunt physicae quae ex experientia
METAPHYSICUM
1 Prooemium-0431 3
Prooemium-0431 pertinet ad metaphysicum, quia concernit magis statum substantiarum
METHODUM
1 Prooemium-0077 8
Prooemium-0077 est." Et rationabiliter quidem procedit Aristoteles iuxta methodum
METHODUS
1 Prooemium-0118 7
Prooemium-0118 in scientia ostenditur. Et haec est methodus quam Aristoteles *
2 Prooemium-0697 2
Prooemium-0697 Tandem methodus quam hic ponit investigandi definitionem,
49
MEUM
1 d.2, q.3-0671 1
d.2, q.3-0671 meum videbatis, sed cum esse in hoc corpore ex his rebus quas
2 d.2, q.3-1049 8
d.2, q.3-1049 inferno expectabant? Gen 37: "Descendam ad filium meum lugens
3 d.2, q.4-0475 3
d.2, q.4-0475 principium intellectivum meum applicat virtutem suam ad intelligendum,
4 d.2, q.4-0922 2
d.2, q.4-0922 filium meum"; et illud: "Deus Abraham, Isaac et Iacob." Item:
MIHI
1 Prooemium-0224 4
Prooemium-0224 Quae distinctio non mihi displicet. Novi enim quod eadem res
2 d.1, q.3-0227 8
d.1, q.3-0227 invenitur in multis generibus. Quae distinctio semper mihi displicuit,
3 d.2, q.3-0634 6
d.2, q.3-0634 Rabirio: "Bonorum virorum mentes, inquit, mihi divinae atque
4 d.2, q.3-0669 4
d.2, q.3-0669 dicebat, arbitrari, o mihi carissimi filii, me, cum a vobis discessero,
5 d.2, q.3-1171 9
d.2, q.3-1171 animae esse demonstrabilem lumine naturali; et oppositum videtur mihi
6 d.2, q.4-0164 5
d.2, q.4-0164 sed aliqua substantia spiritualis mihi accidentaliter unita, qui intelligit
7 d.2, q.4-0168 9
d.2, q.4-0168 recipitur ergo in illa substantia quae fingitur esse mihi unita.
8 d.2, q.4-0388 6
d.2, q.4-0388 Philoponus. Sed secunda expositio videtur mihi propria mens *
9 d.2, q.6-0057 6
d.2, q.6-0057 4 Utraque istarum opinionum est mihi difficillima, et imprimis quod
MIMIME
1 d.2, q.3-1200 7
d.2, q.3-1200 quae vero multiplicatur sine causalitate corporis, mimime.
50
MINIMA
1 d.2, q.1-0027 6
d.2, q.1-0027 modorum, nam haec differentia est minima omnium, quae reperitur inter
2 d.2, q.3-0337 6
d.2, q.3-0337 limitatione ulla fit, et a minima creatura usque ad supremum Creatorem
3 d.2, q.3-0530 2
d.2, q.3-0530 fuit minima cum corporibus contagio suntque in corporibus humanis
MINIME
1 d.2, q.1-0148 4
d.2, q.1-0148 possunt; plantae vero minime id possunt.
2 d.2, q.4-0165 7
d.2, q.4-0165 est illa substantia spiritualis, ego autem minime, quia intelligere est *
3 d.2, q.4-0670 8
d.2, q.4-0670 operibus suis indiget ministerio sensuum, Angelus vero minime.
4 d.2, q.4-0876 5
d.2, q.4-0876 suum effectum, formalem vero minime; et expressam mentionem facit
MINIMUM
1 d.2, q.4-0952 5
d.2, q.4-0952 creationem, et oppositum, ut minimum, esset erroneum, ut testatur
MINISTERIO
1 d.2, q.4-0670 4
d.2, q.4-0670 operibus suis indiget ministerio sensuum, Angelus vero minime.
MINISTERIUM
1 d.1, q.3-0140 2
d.1, q.3-0140 diversum ministerium ad quod ordinantur partes ipsae. Quae differentia
2 d.2, q.4-0522 7
d.2, q.4-0522 tamen sensibus, qui illi sint in ministerium, et hos habet in corpore; et
MINISTRANTE
1 d.2, q.3-0838 3
d.2, q.3-0838 tamquam a ministrante species; quomodo operatio intellectus nostri pendet
51
2 d.2, q.3-0844 5
d.2, q.3-0844 a corpore ut a ministrante; et ita anima non habet operationem *
MINISTRATUM
1 d.2, q.4-0218 4
d.2, q.4-0218 prius per sensum ministratum aliquo modo. Et haec aperte docent
MINOR
1 d.1, q.1-0154 6
d.1, q.1-0154 materia: est ergo forma. Patet minor, quia illud principium constituit
2 d.1, q.2-0069 10
d.1, q.2-0069 huiusmodi est anima et similes actus primi; ergo. Probatur minor, nam
3 d.1, q.2-0127 7
d.1, q.2-0127 8 Unde ad argumentum primum negatur minor. *
4 d.1, q.2-0175 7
d.1, q.2-0175 Quae quidem perfectio erit maior vel minor in diversis animalibus,
5 d.1, q.4-0274 1
d.1, q.4-0274 minor, nam si omnem experientiam auferamus, tam obscurum est nobis,
6 d.2, q.1-0074 5
d.2, q.1-0074 superiori; ergo vivunt. Pater minor, nam res inanimatae talem habent
7 d.2, q.2-0009 4
d.2, q.2-0009 huiusmodi; ergo. Probatur minor, quia tantum est principium sensationis et
8 d.2, q.2-0149 7
d.2, q.2-0149 et in praesenti est etiam falsa minor, nam animalia habent virtutem
9 d.2, q.3-0444 2
d.2, q.3-0444 Probatur minor, quia omne agens naturale debet habere actionem suam
10 d.2, q.3-1071 8
d.2, q.3-1071 Hieronymus in id Mt 11 "Qui [...] minor est in regno caelorum, etc";
MINOREM
1 d.1, q.3-0110 2
d.1, q.3-0110 vel minorem densitatem. Forte stellae partes propriae caeli non sunt,
2 d.2, q.3-0907 4
d.2, q.3-0907 Aristoteiis. Caieianus negat minorem, sed ait medium esse: Quod
52
3 d.2, q.3-1151 4
d.2, q.3-1151 Ad quartum respondetur minorem esse falsam, et sententiam
MINORIS
1 d.2, q.3-0251 9
d.2, q.3-0251 quamvis sub hoc possit dari latitudo maioris vel minoris perfectionis.
2 d.2, q.3-0273 10
d.2, q.3-0273 quando sensus non impediunt; sed quadam ratione non videtur minoris
MINUS
1 Prooemium-0406 3
Prooemium-0406 de rebus minus abstrahentibus, cum agat de materia prima et de
2 Prooemium-0498 3
Prooemium-0498 comparemus scientiam minus certam de rebus altissimis agentem ad
3 d.2, q.1-0112 10
d.2, q.1-0112 essentialiter inter se subordinati, nam quod perfectius est supponit minus
4 d.2, q.1-0219 8
d.2, q.1-0219 id quod perditur, nam si hoc sit minus dicitur augmentatio, si maius
5 d.2, q.2-0068 3
d.2, q.2-0068 autem gradus minus perfectus est separabilis a perfectiori, ut patet
6 d.2, q.2-0075 1
d.2, q.2-0075 minus perfectum est; tamen res minus perfecta non necessario includit,
7 d.2, q.2-0075 6
d.2, q.2-0075 minus perfectum est; tamen res minus perfecta non necessario includit,
8 d.2, q.2-0077 10
d.2, q.2-0077 est separabilis ab illo; cumque anima sensitiva constituat gradum minus
9 d.2, q.3-0237 3
d.2, q.3-0237 magis vel minus perfectum in eodem gradu. Consequens est falsum;
10 d.2, q.3-0517 8
d.2, q.3-0517 Signum vero quod tertio loco adducit Scotus minus *
11 d.2, q.3-0518 6
d.2, q.3-0518 proprie et docte dictum est; minus proprie, dico, quia sufficeret sanctum
12 d.2, q.3-0519 8
d.2, q.3-0519 uti ratione illa, quamvis non uterentur philosophi; minus docte vero,
53
13 d.2, q.4-0025 4
d.2, q.4-0025 corporis; ergo multo minus anima id erit. Patet consequentia, quia
14 d.2, q.4-0027 1
d.2, q.4-0027 minus concernit corpus.
15 d.2, q.6-0384 3
d.2, q.6-0384 magis et minus perfectum. Appetitivum autem non constituit specialem
MIRABILE
1 d.2, q.4-0525 3
d.2, q.4-0525 negari esse mirabile quod res adeo distantes, ut sunt corpus et spiritus,
MIRABILEM
1 d.2, q.4-0660 6
d.2, q.4-0660 accidentia panis in Eucharistia, propter mirabilem unionem quam cum
MIRABILI
1 d.1, q.2-0141 6
d.1, q.2-0141 primus, sed ipsamet essentia divina, mirabili modo intellectui beato
MIRABITUR
1 d.2, q.3-0701 1
d.2, q.3-0701 mirabitur quis quod inter tantos philosophos nullam principis eorum *
MIRACULOSE
1 d.2, q.5-0087 3
d.2, q.5-0087 perpetua, neque miraculose fuit conservata. Et similiter in resurrectione
MIRACULOSUM
1 d.2, q.3-0543 7
d.2, q.3-0543 nam in ordine naturae nihil est miraculosum; si ergo anima ex natura
MIRACULUM
1 d.2, q.3-0542 11
d.2, q.3-0542 quod si anima separata manet, illud sibi est naturale, non miraculum,
54
2 d.2, q.3-1092 3
d.2, q.3-1092 animae nullum miraculum Deus facit, nec Sacra Scriptura id narrat ut
3 d.2, q.3-1093 1
d.2, q.3-1093 miraculum, sed ut quid naturale.
MISERICORDIA
1 d.2, q.6-0244 10
d.2, q.6-0244 in illo non distinguuntur. Et hoc modo iustitia et misericordia non *
MISERIIS
1 d.2, q.3-0550 11
d.2, q.3-0550 suum finem; hunc autem non assequitur in hac vita plena miseriis.
MISSARUM
1 d.2, q.5-0069 11
d.2, q.5-0069 Toletano XV, 537 et in cap "In quadam", De celebratione missarum. Ex
MISSUM
1 d.2, q.3-0649 5
d.2, q.3-0649 In terras; Et quod missum est ex caetheris coris,
MISSUS
1 d.2, q.4-0978 5
d.2, q.4-0978 unde tibi est animus missus, multa indutus mente." Quod explicans
MITTANTUR
1 d.2, q.4-0843 9
d.2, q.4-0843 ad locum caelestem, vel certe incurabiles reddantur et mittantur in *
MIXTUM
1 d.2, q.1-0117 7
d.2, q.1-0117 vivens et sentiens requirit corpus organicum mixtum ex quattuor *
2 d.2, q.1-0119 3
d.2, q.1-0119 organicum et mixtum non potest esse sine mutua actione et passione
55
3 d.2, q.3-0787 1
d.2, q.3-0787 mixtum nec habere aliquid commune cum corpore. Et tandem tx. 20
4 d.2, q.4-0984 1
d.2, q.4-0984 mixtum atque concretum, etc." Et 3 De officiis: "Mente, inquit,
MOBILE
1 d.1, q.4-0017 7
d.1, q.4-0017 vitae in viventibus esse illud animal mobile quod caelum, stellas et
MOBILEM
1 d.1, q.1-0086 9
d.1, q.1-0086 principium omnium rerum, et esse subtilissimum et facile mobilem.
MODERNI
1 d.1, q.4-0076 10
d.1, q.4-0076 Simplicius et Albertus, cap 3, Aegidius et Apollinaris, et moderni
2 d.1, q.4-0321 11
d.1, q.4-0321 Magnus, et multi ex latinis, ut Caietanus hic, et multi moderni. Et
3 d.2, q.3-0719 3
d.2, q.3-0719 communiter et moderni, et specialiter Augustinus Eugubinus, lib 9,
MODESTIA
1 Prooemium-0005 9
Prooemium-0005 arripuerit apud omnes, neque non vitae sanctitate et modestia notus.
MODI
1 d.1, q.3-0124 8
d.1, q.3-0124 Quod sic intelligi potest, quia ex vi modi quo anima informat caput,
2 d.2, q.6-0380 3
d.2, q.6-0380 numerantur quattuor modi viventium qui quodammodo accidentales
MODICA
1 Prooemium-0527 6
Prooemium-0527 Utilitas autem eius ad temporalia modica est, sed ad scientiam *
56
MODICAM
1 Prooemium-0667 6
Prooemium-0667 in quibus inquirendis difficultatem non modicam patimur. Experimur
MODO
1 Prooemium-0182 5
Prooemium-0182 operatio omnino spiritualis nullo modo concernens materiam, ut intelligere
2 Prooemium-0188 6
Prooemium-0188 Differunt tamen quod quae primo modo vivunt sunt omnino *
3 Prooemium-0189 4
Prooemium-0189 materialia; quae secundo modo, sunt spiritualia omnino; quae tertio, sunt
4 Prooemium-0219 4
Prooemium-0219 Physicam. Et hoc modo agit de anima Aristoteles, lib 3; et colligitur.
5 Prooemium-0301 5
Prooemium-0301 Item, operationes intellectus suo modo pendent a sensibus et a
6 Prooemium-0390 8
Prooemium-0390 atque adeo nec finalem. Et quod hoc modo de mente loquatur patet
7 Prooemium-0402 7
Prooemium-0402 Et in hoc sensu procedunt aliquo modo rationes illius, scilicet
8 Prooemium-0412 3
Prooemium-0412 ente eo modo quo Metaphysica agit de omnibus rebus. Immo si Physica
9 Prooemium-0417 11
Prooemium-0417 corpore. Et ita agit de intelligibili ab hoc intellectu isto modo. Et
10 Prooemium-0430 5
Prooemium-0430 extra corpus, et de modo essendi et cognoscendi quem tunc habet, magis
11 Prooemium-0468 5
Prooemium-0468 beatitudinis relucet. Isto ergo modo dicuntur scientiae istae honorabiles.
12 Prooemium-0472 4
Prooemium-0472 obiecto, vel ex modo procedendi. Unde illa scientia erit honorabilior
13 Prooemium-0473 8
Prooemium-0473 quae egerit de honorabilioribus rebus et meliori modo. De qua *
14 Prooemium-0481 4
Prooemium-0481 conducunt, et hoc modo utiliores sunt scientiae practicae, sub quibus
57
15 Prooemium-0484 2
Prooemium-0484 Alio modo potest esse utilis scientia ad bona animae, et
16 Prooemium-0556 6
Prooemium-0556 1 Quod caeli motum aliquo modo vitalem esse fateatur, et
17 Prooemium-0576 7
Prooemium-0576 animae excellat, neque motorem primum ullo modo ad obiectum *
18 Prooemium-0647 2
Prooemium-0647 Uno modo, quod ad praecedentes Physicae partes sit utilis;
19 Prooemium-0648 2
Prooemium-0648 alio modo, quod ad subsequentes, nempe de animalibus. Et hic
20 d.1-0026 3
d.1-0026 anima eo modo sit actus corporis quo gubernator actus est navis. Haec
21 d.1, q.1-0012 8
d.1, q.1-0012 Et confirmatur, nam si anima informaret, eodem modo
22 d.1, q.1-0049 8
d.1, q.1-0049 significandam, a qua profluit operatio. Et hoc modo vivere est ipsum
23 d.1, q.1-0143 2
d.1, q.1-0143 eodem modo patet animam non esse corpus, nam vel corpus sumitur
24 d.1, q.1-0145 4
d.1, q.1-0145 substantiali. Si primo modo sumatur, certum est illud non esse *
25 d.1, q.1-0147 8
d.1, q.1-0147 ut ostensum est. Si vero sumatur secundo modo, tunc si tali composito
26 d.1, q.2-0017 7
d.1, q.2-0017 respectu nullius est primus; qui alio modo actus ultimus dici potest; et
27 d.1, q.2-0021 7
d.1, q.2-0021 Anima ergo dicitur actus primus primo modo, et ideo *
28 d.1, q.2-0053 3
d.1, q.2-0053 actus et modo actuandi, perfectior est actus secundus, quia tollit omnem
29 d.1, q.2-0121 11
d.1, q.2-0121 et ideo in tali statu consistit beatitudo; et isto etiam modo operatio
30 d.1, q.2-0131 1
d.1, q.2-0131 modo, nam secundo modo actus est bonus vel malus et non habitus;
31 d.1, q.2-0131 4
d.1, q.2-0131 modo, nam secundo modo actus est bonus vel malus et non habitus;
58
32 d.1, q.2-0138 9
d.1, q.2-0138 gloriae, nam habet idem obiectum adaequatum et perfectiori modo
33 d.1, q.2-0141 7
d.1, q.2-0141 primus, sed ipsamet essentia divina, mirabili modo intellectui beato
34 d.1, q.2-0160 2
d.1, q.2-0160 secundo modo, id est qui potest ab operatione cessare. Et patet, quia
35 d.1, q.2-0163 8
d.1, q.2-0163 Item, quia animam esse actum primum alio modo erat adeo
36 d.1, q.2-0165 9
d.1, q.2-0165 Ait 2 quod esse actum primum isto secundo modo est de
37 d.1, q.2-0188 1
d.1, q.2-0188 modo quo alia quaelibet forma substantialis, sive separabilis sit sive non.
38 d.1, q.2-0199 1
d.1, q.2-0199 modo certissimo et notissimo, non obscuro illo et dubio modo.
39 d.1, q.2-0199 10
d.1, q.2-0199 modo certissimo et notissimo, non obscuro illo et dubio modo.
40 d.1, q.2-0235 6
d.1, q.2-0235 Quocirca esse actum primum secundo modo non est de essentia
41 d.1, q.2-0240 2
d.1, q.2-0240 illo modo. Sed hoc nihil valet, nam quod essentiale est, et maxime rei
42 d.1, q.2-0243 7
d.1, q.2-0243 Quocirca esse actum primum illo secundo modo praedicari
43 d.1, q.2-0249 4
d.1, q.2-0249 primum illo secundo modo; et in hoc superat anima ut sic formam
44 d.1, q.3-0084 2
d.1, q.3-0084 altiori modo dispositam quam aliae formae.
45 d.1, q.3-0102 7
d.1, q.3-0102 suis, et artificioso quodam et admirabili modo suas actiones exequitur,
46 d.1, q.3-0134 3
d.1, q.3-0134 consistit in modo informandi animae.
47 d.1, q.3-0136 2
d.1, q.3-0136 Uno modo pro materia sic disposita ad receptionem animae,
48 d.1, q.3-0151 10
d.1, q.3-0151 informatam forma, ut dante esse corporeum et dispositum organico modo
59
49 d.1, q.3-0152 7
d.1, q.3-0152 secundum diversas partes. Et si hoc modo sumatur in definitione "*
50 d.1, q.3-0157 7
d.1, q.3-0157 quamvis sit sub illo. Utroque enim modo potest sumi esse in potentia,
51 d.1, q.3-0159 2
d.1, q.3-0159 Alio modo sumitur "corpus organicum" organisatione *
52 d.1, q.3-0160 4
d.1, q.3-0160 substantiali; et isto modo significat idem quod compositum ex materia et
53 d.1, q.3-0161 5
d.1, q.3-0161 forma substantiali informante diverso modo diversas materiae partes.
54 d.1, q.3-0163 9
d.1, q.3-0163 vivens per animam constitutum. Et "corpus organicum" isto modo
55 d.1, q.3-0168 5
d.1, q.3-0168 Et isto etiam secundo modo potest sumi "corpus organicum" in
56 d.1, q.3-0172 5
d.1, q.3-0172 organisationem accidentalem. Si hoc modo sumatur "corpus organicum," *
57 d.1, q.3-0175 7
d.1, q.3-0175 9 Sed forte dices quod neutro modo potest anima dicere ordinem
58 d.1, q.3-0176 7
d.1, q.3-0176 ad corpus organicum, nam in primo modo corpus organicum *
59 d.1, q.3-0179 2
d.1, q.3-0179 secundo modo corpus organicum est idem quod vivens, quod
60 d.1, q.3-0190 4
d.1, q.3-0190 corpus organicum illo modo includit accidentia; et nihilominus potest
61 d.1, q.3-0198 6
d.1, q.3-0198 ipsa debet recipi. Et isto modo possunt poni in definitione.
62 d.1, q.4-0030 7
d.1, q.4-0030 utrumque definiri potest, sed non eodem modo, ut statim dicam.
63 d.1, q.4-0058 4
d.1, q.4-0058 Dico tamen utroque modo esse quidditativam, nam, ut *
64 d.1, q.4-0060 6
d.1, q.4-0060 ideo per illam particulam utroque modo intellectam explicatur propria
65 d.1, q.4-0064 7
d.1, q.4-0064 dispositiones. Quapropter sive uno sive alio modo sumatur "corpus *
60
66 d.1, q.4-0093 9
d.1, q.4-0093 particula utrumque esse comprehendit, nunc isto, nunc alio modo illam
67 d.1, q.4-0156 8
d.1, q.4-0156 primum vitaliter operandi. Constatque animam esse isto modo definitam
68 d.1, q.4-0173 8
d.1, q.4-0173 convenire, sed quod disiunctim applicanda sint eo modo quo in definitione
69 d.1, q.4-0227 1
d.1, q.4-0227 modo ordinatur ad haec, quo ipsum esse et operari inter se *
70 d.1, q.4-0317 5
d.1, q.4-0317 operatione; potentia autem nullo modo est causa essentiae, nec *
71 d.1, q.4-0337 8
d.1, q.4-0337 quantum ad hoc quod definitio debet aliquo modo persuaderi et *
72 d.1, q.4-0386 3
d.1, q.4-0386 nos aliquo modo, quia consideramus res prout existentes sunt et factae.
73 d.2, q.1-0022 5
d.2, q.1-0022 Dices differentiam esse in modo. Sed contra. Nam
74 d.2, q.1-0041 4
d.2, q.1-0041 conveniunt in eodem modo appetitus, conveniunt etiam in eodem
75 d.2, q.1-0076 8
d.2, q.1-0076 quantum est de se manebunt perpetuo eodem modo absque ulla *
76 d.2, q.1-0141 9
d.2, q.1-0141 dolore afficitur, illud significat vel vociferando vel alio modo, et dum
77 d.2, q.1-0156 7
d.2, q.1-0156 ergo. Respondetur: Ad percipiendum perfecto quodam modo
78 d.2, q.1-0165 6
d.2, q.1-0165 vegetabilia differunt ab inanimatis in modo nutritionis, quia, ut dictum
79 d.2, q.1-0166 10
d.2, q.1-0166 est cap 1 De generatione, inanimata nutriunt se mortuo modo, animata
80 d.2, q.1-0167 3
d.2, q.1-0167 vero vitali modo.
81 d.2, q.1-0176 3
d.2, q.1-0176 differunt in modo, tamen quia ille modus facit rem esse alterius superioris
82 d.2, q.1-0190 6
d.2, q.1-0190 inanimatis, tamen disponere illam heterogeneo modo, intrinsece sumendo
61
83 d.2, q.1-0194 2
d.2, q.1-0194 in modo appetitus. Omnia enim haec appetunt sine actu elicito; et ideo
84 d.2, q.1-0196 6
d.2, q.1-0196 quod omnia quae conveniunt in modo appetitus, conveniant etiam
85 d.2, q.2-0082 4
d.2, q.2-0082 Patet, 1 ex modo organorum. Habent enim visum eodem
86 d.2, q.2-0083 1
d.2, q.2-0083 modo organisatum, quo ad videndum requiritur; et auditum similiter;
87 d.2, q.2-0087 8
d.2, q.2-0087 Item patet, quia animalia bruta sunt aliquo modo docilia, et
88 d.2, q.2-0115 9
d.2, q.2-0115 quia forma intellectiva, si unitur corpori, debet aliquo modo uti illo
89 d.2, q.3-0044 4
d.2, q.3-0044 consequentia, nam eodem modo generatur homo, quo alia entia *
90 d.2, q.3-0055 6
d.2, q.3-0055 ergo pendet ab illo aliquo modo; ergo corpus est causa illius, et non
91 d.2, q.3-0093 1
d.2, q.3-0093 modo operationis colligitur ratio potentiae, et ex potentia colligitur
92 d.2, q.3-0128 1
d.2, q.3-0128 modo illa quae intelligit, et illa recipit. Primum antecedens patet, quia
93 d.2, q.3-0148 3
d.2, q.3-0148 recipit, eo modo quo illud recipit. Unde si realiter recipit, denudatur
94 d.2, q.3-0211 7
d.2, q.3-0211 cognoscitiva est, debet esse immaterialis aliquo modo, id est, debet
95 d.2, q.3-0220 8
d.2, q.3-0220 infimi inter potentias cognoscitivas sunt, sunt aliquo modo immateriales.
96 d.2, q.3-0249 3
d.2, q.3-0249 etiam ex modo. Cognoscit enim per causas quidditatem rei et Deum
97 d.2, q.3-0275 8
d.2, q.3-0275 14 Quinta ratio: Intellectus noster cognoscit materialia modo *
98 d.2, q.3-0276 6
d.2, q.3-0276 spirituali. Quinta ratio sumitur ex modo quo intellectus noster *
99 d.2, q.3-0292 4
d.2, q.3-0292 ratio sumitur ex modo quo intellectus apprehendit res, non sistendo in
62
100 d.2, q.3-0314 4
d.2, q.3-0314 qua certitudine et modo illud cognovit; et si opus fuerit iterum atque
101 d.2, q.3-0320 8
d.2, q.3-0320 habere circa se; viventia autem possunt aliquo modo circa res ipsas
102 d.2, q.3-0359 8
d.2, q.3-0359 cognoscere, et non quiescit donec illum aliquo modo videat. Voluntas
103 d.2, q.3-0370 5
d.2, q.3-0370 materialitate abstrahunt, dum aliquo modo cognoscere possunt; ergo ordo
104 d.2, q.3-0392 4
d.2, q.3-0392 corrumpi, vel nullo modo conveniet. Quod autem non per se conveniat
105 d.2, q.3-0408 5
d.2, q.3-0408 dupIiciter possit corrumpi: Uno modo per accidens, id est,
106 d.2, q.3-0410 7
d.2, q.3-0410 potest in se substentari. Et isto modo esse desinunt omnes formae
107 d.2, q.3-0431 3
d.2, q.3-0431 Et eodem modo concludit ista ratio, si sumamus quod esse per
108 d.2, q.3-0512 10
d.2, q.3-0512 prosperitate malorum et afflictione bonorum, non solvit certe eo modo
109 d.2, q.3-0617 2
d.2, q.3-0617 eodem modo se habens, universi ordinem, caelorum et astrorum cursus
110 d.2, q.3-0752 7
d.2, q.3-0752 omnis operatio vitalis est animae aliquo modo. Tamen est differentia,
111 d.2, q.3-0788 10
d.2, q.3-0788 concludit esse perpetuum. Et ex praemissis sequitur aperte isto modo:
112 d.2, q.3-0806 9
d.2, q.3-0806 tractationem de anima rationali ad Metaphysicam pertinere aliquo modo
113 d.2, q.3-0828 3
d.2, q.3-0828 concludatur isto modo: Si intelligere est phantasia, vel non est sine *
114 d.2, q.3-0832 8
d.2, q.3-0832 Aristotelem animam esse mortalem; et ideo alio modo explicat; *
115 d.2, q.3-0836 6
d.2, q.3-0836 potest dependere a corpore: Uno modo tamquam a subiecto et
116 d.2, q.3-0837 8
d.2, q.3-0837 instrumento; quomodo visio pendet a corpore. Alio modo *
63
117 d.2, q.3-0842 6
d.2, q.3-0842 dicitur, quae uno vel altero modo pendet. Et ita secundum Aristotelem
118 d.2, q.3-0897 7
d.2, q.3-0897 5 Nam si Aristoteles intelligeret illo modo: Quod si
119 d.2, q.3-0899 9
d.2, q.3-0899 ridicula, nam constat aperte animam non habere tali modo operationem
120 d.2, q.3-0909 2
d.2, q.3-0909 omni modo, illa est immortalis; et quia anima potest habere istam
121 d.2, q.3-0915 5
d.2, q.3-0915 habere operationem propriam illo modo; sed hoc nec demonstrabile
122 d.2, q.3-0945 2
d.2, q.3-0945 Uno modo tamquam ab elicienti, ut pendet actus *
123 d.2, q.3-0947 2
d.2, q.3-0947 Secundo modo tamquam a proponente obiectum *
124 d.2, q.3-0952 2
d.2, q.3-0952 Tertio modo pendet operatio unius potentiae ab alia,
125 d.2, q.3-0956 9
d.2, q.3-0956 Hic ergo non loquitur Aristoteles de isto tertio modo, quia est
126 d.2, q.3-0960 7
d.2, q.3-0960 phantasiae, et dependens ab illa eo modo quo alii affectus animae, nempe
127 d.2, q.3-0964 2
d.2, q.3-0964 et modo loquendi Aristotelis, nam ad istum modum ait lib 3, tx 160,
128 d.2, q.3-0967 1
d.2, q.3-0967 modo sed alio, tertio videlicet, quod semper se concomitatur. Et ita
129 d.2, q.3-1013 2
d.2, q.3-1013 pari modo sentiendum est, atque etiam de intellectuali." Ubi videtur
130 d.2, q.3-1015 1
d.2, q.3-1015 modo quo anima sensitiva et vegetativa.
131 d.2, q.4-0040 9
d.2, q.4-0040 quia esset perfectissima forma, et ita informaret perfectissimo modo,
132 d.2, q.4-0214 6
d.2, q.4-0214 enim intellectionem nostram pendere aliquo modo a sensibus, nam
133 d.2, q.4-0218 6
d.2, q.4-0218 prius per sensum ministratum aliquo modo. Et haec aperte docent
64
134 d.2, q.4-0221 3
d.2, q.4-0221 quae nullo modo pendet in esse a corpore, non pendebit in operari; ergo
135 d.2, q.4-0247 8
d.2, q.4-0247 in hoc quod materiam informat. Et hoc modo "supremum infimi attingit
136 d.2, q.4-0262 9
d.2, q.4-0262 corpore. Et hoc sensu loquitur Caietanus supra. Alio modo sumitur
137 d.2, q.4-0264 5
d.2, q.4-0264 intellectivum est" potest uno modo fieri abstractive et secundum se, et
138 d.2, q.4-0284 5
d.2, q.4-0284 Item, anima in ipso modo intelligendi habet dependentiam a
139 d.2, q.4-0319 5
d.2, q.4-0319 termini sunt sumendi eodem modo in praemisis et in conclusione; cum
140 d.2, q.4-0323 4
d.2, q.4-0323 Adde quod eodem modo id concludit de principio intelligendi
141 d.2, q.4-0595 10
d.2, q.4-0595 illud, et componendo unam naturam, non repugnat. Et isto modo anima
142 d.2, q.4-0608 7
d.2, q.4-0608 docuerat, supra; sed intelligitur de distincto modo essendi, nam anima
143 d.2, q.4-0612 9
d.2, q.4-0612 subsistere, licet quaestio parum differat a quaestione de modo loquendi.
144 d.2, q.4-0629 3
d.2, q.4-0629 ex communi modo loquendi, et ex Aristotele, 3 De Anima, cap 4,
145 d.2, q.4-0724 2
d.2, q.4-0724 aliquo modo deserviat intellectioni.
146 d.2, q.4-0759 5
d.2, q.4-0759 substantia" est modus sub modo; modus autem habet rationem *
147 d.2, q.4-0779 3
d.2, q.4-0779 quae isto modo per se conveniunt, separari possunt ab eo cui *
148 d.2, q.4-0821 6
d.2, q.4-0821 quando vero status est primo modo, id est, propter solam carentiam
149 d.2, q.4-0825 9
d.2, q.4-0825 Status igitur animae separatae esset violentus isto primo modo, quia
150 d.2, q.4-0902 3
d.2, q.4-0902 mundi usque modo.
65
151 d.2, q.4-1033 5
d.2, q.4-1033 ratio sensitivae animae perfectiori modo continetur, ideo potentiae *
152 d.2, q.5-0022 8
d.2, q.5-0022 distinguuntur essentialiter; ergo ubicumque sint distinguuntur isto modo.
153 d.2, q.6-0012 5
d.2, q.6-0012 una in alia aliquo modo contineatur. Sequitur enim hoc evidenter ex
154 d.2, q.6-0018 5
d.2, q.6-0018 ergo anima rationalis aliquo modo continet alias.
155 d.2, q.6-0019 4
d.2, q.6-0019 2 Sed de modo huius continentiae diversitas est opinionum. *
156 d.2, q.6-0032 5
d.2, q.6-0032 contineat; sed cum hoc modo anima perfectior continet imperfectiorem.
157 d.2, q.6-0159 3
d.2, q.6-0159 Si primo modo considerentur, habent se ut superius et inferius, et
158 d.2, q.6-0160 9
d.2, q.6-0160 una includitur in alia; si vero considerentur secundo modo, in his *
159 d.2, q.6-0181 9
d.2, q.6-0181 habent se sicut superius et inferius. Eodem igitur modo dicendum est de
160 d.2, q.6-0197 4
d.2, q.6-0197 vegetativae, tamen diverso modo, nam in anima animalis reperitur tantum
161 d.2, q.6-0215 9
d.2, q.6-0215 differentiam suam continetur in illo gradu; et isto modo solae animae *
162 d.2, q.6-0216 6
d.2, q.6-0216 plantarum sunt vegetativae; et tali modo anima rationalis non est vegetativa,
163 d.2, q.6-0218 8
d.2, q.6-0218 virtute animam plantae ut sic. Et hoc modo nomen "vegetabilium"
164 d.2, q.6-0222 7
d.2, q.6-0222 contentam in illo gradu; et isto modo anima rationalis non est formaliter
165 d.2, q.6-0244 7
d.2, q.6-0244 in illo non distinguuntur. Et hoc modo iustitia et misericordia non *
166 d.2, q.6-0251 6
d.2, q.6-0251 inferiori et superiori. Et isto modo ratio animae vegetativae et sensitivae
167 d.2, q.6-0267 7
d.2, q.6-0267 Item, ab anima in communi isto modo explicata sumitur
66
168 d.2, q.6-0277 7
d.2, q.6-0277 Secunda convenientia istarum animarum est in modo *
169 d.2, q.6-0282 6
d.2, q.6-0282 abstrahendo a nutritione. Et isto modo videtur communiter sumi "*
170 d.2, q.6-0284 4
d.2, q.6-0284 Et si hoc modo sumatur "anima", ut hic est divisum, potest
171 d.2, q.6-0290 9
d.2, q.6-0290 adaequate respiciente omnia opera vitalia hominis. Et isto modo membra
172 d.2, q.6-0358 1
d.2, q.6-0358 modo operandi intra eumdem gradum operationis. De qua re diximus
173 d.2, q.6-0370 4
d.2, q.6-0370 eorum, et isto modo tantum sunt tres gradus viventium, ut argumentum
174 d.2, q.6-0374 2
d.2, q.6-0374 Alio modo sumuntur illi termini prout significant potentias
175 d.2, q.6-0388 9
d.2, q.6-0388 Nullum est enim animal quod non se aliquo modo movere possit;
MODORUM
1 d.2, q.1-0027 1
d.2, q.1-0027 modorum, nam haec differentia est minima omnium, quae reperitur inter
2 d.2, q.3-0841 3
d.2, q.3-0841 nullo istorum modorum pendet a corpore; operatio autem communis
MODOS
1 d.2, q.6-0375 7
d.2, q.6-0375 separabiles inter se et constituentes diversos modos viventium. *
2 d.2, q.6-0378 7
d.2, q.6-0378 possunt locomoveri; locomotivum autem supponit duos modos, *
MODUM
1 Prooemium-0144 1
Prooemium-0144 modum unius, tamen non est una in specie ultima, sed in genere tantum
2 Prooemium-0248 3
Prooemium-0248 ponit inter modum definiendi physici et dialectici, nam dialecticus,
3 Prooemium-0296 4
Prooemium-0296 etiam secundum specialem modum, quo ab homine fiunt, procedunt
67
4 Prooemium-0706 3
Prooemium-0706 eumdem procedendi modum observabimus quem in libris De *
5 d.1, q.1-0014 4
d.1, q.1-0014 esse, nec eumdem modum substantiae. Contra est, nam forma
6 d.1, q.1-0178 8
d.1, q.1-0178 extrinseca intelligentia, quae tantum unitur caelo per modum motoris; ergo
7 d.1, q.2-0105 8
d.1, q.2-0105 constituta sub actu secundo habet semper perfectiorem modum, quia
8 d.1, q.2-0179 9
d.1, q.2-0179 non habeat libertatem, tamen ab intrinseco habet quemdam modum
9 d.1, q.2-0201 7
d.1, q.2-0201 subdit animam esse actum primum per modum formae, et hoc ponit
10 d.1, q.2-0208 4
d.1, q.2-0208 se habere ad modum illius actus qui manet ablata operatione; non
11 d.1, q.2-0209 11
d.1, q.2-0209 tamen ideo vult quod omnis anima possit se habere ad modum *
12 d.1, q.2-0219 9
d.1, q.2-0219 13 An sit de ratione animae habere aliquem modum cessandi ab *
13 d.1, q.2-0221 4
d.1, q.2-0221 animae habere aliquem modum cessandi ab operatione, qui ex *
14 d.1, q.2-0233 7
d.1, q.2-0233 operandum; quamvis ergo ista anima habeat modum et terminum in his *
15 d.1, q.2-0245 10
d.1, q.2-0245 superiori; et ita est quasi praedicatum accidentale, aut ad modum *
16 d.1, q.3-0100 8
d.1, q.3-0100 inanimati habet unum simplicem et naturalem operandi modum absque *
17 d.1, q.3-0121 1
d.1, q.3-0121 modum informandi eiusdem formae. Nam sicut anima plantae per
18 d.1, q.3-0127 3
d.1, q.3-0127 pede, secundum modum quo illum informat, neque ex vi illius *
19 d.1, q.3-0170 2
d.1, q.3-0170 declarat modum proprium informandi animae, per quem ipsa ab aliis
20 d.2, q.1-0077 8
d.2, q.1-0077 mutatione intrinseca; at vero vegetabilia transcendunt hunc modum *
68
21 d.2, q.1-0080 7
d.2, q.1-0080 semper agunt et patiuntur; ergo habent modum essendi distinctum ab
22 d.2, q.3-0297 6
d.2, q.3-0297 uniuscuiusque propriam essentiam investigando, et modum et ordinem
23 d.2, q.3-0416 6
d.2, q.3-0416 Ad probandum autem hunc secundum modum esse *
24 d.2, q.3-0697 2
d.2, q.3-0697 circa modum existendi illius in corpore, aut circa multitudinem *
25 d.2, q.3-0772 6
d.2, q.3-0772 una sit independens, illa ostendit modum entitatis formae suae; et docet
26 d.2, q.3-0964 8
d.2, q.3-0964 et modo loquendi Aristotelis, nam ad istum modum ait lib 3, tx 160,
27 d.2, q.3-0988 7
d.2, q.3-0988 sed inquit quod non habebit eumdem modum reminiscentiae, quem
28 d.2, q.4-0599 5
d.2, q.4-0599 quia subsistere excludit omnem modum essendi in alio, non est autem
29 d.2, q.4-0609 5
d.2, q.4-0609 cum separatur habet alium modum essendi, et ideo dicitur subsistere,
30 d.2, q.4-0829 5
d.2, q.4-0829 explicemus originem animae et modum inceptionis eius. Quae res *
31 d.2, q.6-0249 1
d.2, q.6-0249 modum actus et potentiae, tunc etiam in ipso superiori distinguuntur.
32 d.2, q.6-0385 1
d.2, q.6-0385 modum vivendi, quia numquam separatur a sensitivo. Omne enim *
33 d.2, q.6-0409 4
d.2, q.6-0409 tamen quantum ad modum, ut patet ab effectu, nam quaternarius non
MODUS
1 Prooemium-0649 2
Prooemium-0649 secundus modus est sensus Aristotelis. Subdit enim: "Est enim anima
2 d.1, q.2-0216 7
d.1, q.2-0216 actum, vel propter impedimentum. Et hic modus cessandi *
3 d.1, q.2-0284 6
d.1, q.2-0284 absque ulla mutatione. Tamen hic modus adeo est perfectus, ut soli
69
4 d.1, q.3-0117 2
d.1, q.3-0117 diversus modus informandi formae substantialis, nam sicut partes illae
5 d.1, q.3-0205 9
d.1, q.3-0205 actum formalem, qui est constitutio talis compositi. Qui modus definiendi
6 d.1, q.4-0092 3
d.1, q.4-0092 Quapropter hic modus etiam est probabilis, et forte quia illa
7 d.2, q.1-0029 4
d.2, q.1-0029 2 arguitur. Nam modus ipse operandi, in plantis inventus,
8 d.2, q.1-0094 3
d.2, q.1-0094 vegetabilium praebet modus nutritionis et generationis in illis *
9 d.2, q.1-0101 3
d.2, q.1-0101 emissionem. Qui modus generationis est proprius viventium, ut infra
10 d.2, q.1-0174 2
d.2, q.1-0174 quod modus operandi aliquando elevat rem ad alium gradum, ut *
11 d.2, q.1-0176 7
d.2, q.1-0176 differunt in modo, tamen quia ille modus facit rem esse alterius superioris
12 d.2, q.1-0197 6
d.2, q.1-0197 in gradu essendi, nam ille modus appetendi consequitur formam *
13 d.2, q.1-0201 3
d.2, q.1-0201 rationis, quamvis modus appetendi non sit nobilior.
14 d.2, q.2-0160 2
d.2, q.2-0160 Alius modus cessandi ab operatione est per somnum, qui quidem
15 d.2, q.2-0163 9
d.2, q.2-0163 animalis et potentiae lassantur, provisus est a natura modus, quo *
16 d.2, q.3-0283 11
d.2, q.3-0283 ab his omnibus, habet esse abstrahens ab his omnibus, nam modus
17 d.2, q.3-0411 4
d.2, q.3-0411 materiales. Et hic modus corruptionis, ait D Thomas, non potest
18 d.2, q.4-0212 6
d.2, q.4-0212 5 4 arguitur, nam ipse modus intelligendi in homine inventus est
19 d.2, q.4-0759 3
d.2, q.4-0759 substantia" est modus sub modo; modus autem habet rationem *
20 d.2, q.4-0759 6
d.2, q.4-0759 substantia" est modus sub modo; modus autem habet rationem *
70
21 d.2, q.4-0780 5
d.2, q.4-0780 conveniunt, illo manente. Qui modus potest dici per se, tamen impedibiliter.
22 d.2, q.6-0349 7
d.2, q.6-0349 rebus materialibus, non poterit inveniri alius modus animae. Et ita
23 d.2, q.6-0411 9
d.2, q.6-0411 animal, quia continet animam sensitivam; ergo alius est modus *
MOMENTANEUM
1 d.2, q.3-1042 6
d.2, q.3-1042 lucrum." Et alibi: "Quod [...] momentaneum et leve, etc." 2 Cor
MONSTRO
1 Prooemium-0006 11
Prooemium-0006 Eius omnia ferme opera edita fuere, etiam quae hic manuscripta monstro.
MORALES
1 Prooemium-0635 5
Prooemium-0635 Sed praeterea ad scientias morales plurimum iuvat
2 d.2, q.3-0453 4
d.2, q.3-0453 23 Tamen rationes morales solent adduci multae. De quibus
MORALIBUS
1 d.1, q.4-0330 3
d.1, q.4-0330 naturalibus et moralibus, teste Aristotele, 2 Posteriorum, et D Thoma,
2 d.2, q.3-0338 5
d.2, q.3-0338 ascendendo, de materialibus et moralibus iudicando, et circa earum
MORALIS
1 Prooemium-0491 1
Prooemium-0491 moralis naturalis etiam plurimum confert; et potissimum haec pars De
2 d.1, q.2-0130 9
d.1, q.2-0130 naturae, et aliud in ratione boni vel mali moralis. Nos hic loquimur primo
3 d.2, q.3-0547 4
d.2, q.3-0547 29 Alia via moralis demonstrandi hanc veritatem desumitur ex
71
MORALIUM
1 Prooemium-0461 8
Prooemium-0461 esse laudabilem et honorabilem: lib 1 Magnorum moralium; et
MORE
1 Prooemium-0255 11
Prooemium-0255 demonstrationem per materiam definivit. Sensus ergo illius colligi debet ex more
MORES
1 Prooemium-0607 9
Prooemium-0607 tum ponit ad destruendam infidelitatem gentilium, et pravos mores
2 d.1, q.1-0106 7
d.1, q.1-0106 esse animam mundi. Galenus, lib Quod mores animae sequantur *
3 d.2, q.3-0689 2
d.2, q.3-0689 instituendos mores hominum, pertinebat ad providentiam Dei, ut esset
MORI
1 d.2, q.3-1041 13
d.2, q.3-1041 animam suam, etc." Ad Phil 1: "Mihi [...] vivere Christus est, et mori
MORIATUR
1 d.2, q.1-0063 2
d.2, q.1-0063 prius moriatur." Et ex Psalmo 77: "Occidit in grandine vineas
MORIEMUR
1 d.2, q.3-0580 6
d.2, q.3-0580 "Comedamus et bibamus, cras enim moriemur", ut de insipientibus
MORIETUR
1 d.2, q.4-0919 8
d.2, q.4-0919 filii"; et rursus: "anima quae peccaverit, ipsa morietur." Et passim
72
MORITUR
1 d.2, q.1-0065 9
d.2, q.1-0065 terra mortuum fuerit [...]" Non enim occiditur aut moritur nisi quod
2 d.2, q.3-1038 11
d.2, q.3-1038 homini, si post hanc vitam nihil manet? Certe, si anima moritur, vana
3 d.2, q.3-1047 1
d.2, q.3-1047 moritur, quomodo poena inferni praedicatur aeterna?: Iob 21, Mt
MORITURUS
1 d.2, q.3-0667 6
d.2, q.3-0667 Maioris, regis eorum, quibus iam moriturus consolabatur filios. Quae refert
MORIUNTUR
1 d.2, q.4-0908 6
d.2, q.4-0908 separatae et distinctae quot homines moriuntur; nec fieri potest ut
MORTALEM
1 d.2, q.3-0637 9
d.2, q.3-0637 Pro Sestio: "Sic habeo, inquit, te non esse mortalem, sed corpus
2 d.2, q.3-0705 8
d.2, q.3-0705 37 Multi putantes Aristotelem sensisse animam esse mortalem. Nam
3 d.2, q.3-0707 2
d.2, q.3-0707 esse mortalem, ut Clemens Alexandrinus, Iustinus Martyr, Sermone
4 d.2, q.3-0832 4
d.2, q.3-0832 Aristotelem animam esse mortalem; et ideo alio modo explicat; *
5 d.2, q.3-1097 1
d.2, q.3-1097 mortalem, et dicit eos errasse, quoniam "excaecavit eos malitia
6 d.2, q.3-1107 1
d.2, q.3-1107 mortalem secundum naturam, aut secundum philosophiam. Et postea
MORTALES
1 d.2, q.3-0025 6
d.2, q.3-0025 excepta humana, esse materiales et mortales, quia, cum operatio sequatur
73
MORTALIA
1 Prooemium-0396 5
Prooemium-0396 quam animalia caduca atque mortalia." Et deinde dicit: "Illi genus
2 d.2, q.3-0812 11
d.2, q.3-0812 hoc tantum persuadent, ut homo res humanas curet, et mortalis mortalia
MORTALIBUS
1 d.2, q.2-0108 7
d.2, q.2-0108 hic ab Aristotele, quod in viventibus mortalibus habeat verum, non
2 d.2, q.4-0367 4
d.2, q.4-0367 quod in viventibus mortalibus, quibus inest ratio, insunt etiam caetera
MORTALIS
1 d.2, q.3-0583 2
d.2, q.3-0583 est mortalis, in animo meo Epicurus habet palmam. "Et haec de prima
2 d.2, q.3-0607 6
d.2, q.3-0607 eris immortalis deus non ultra mortalis." Refert Caelius Rhodiginus, lib
3 d.2, q.3-0812 10
d.2, q.3-0812 hoc tantum persuadent, ut homo res humanas curet, et mortalis mortalia
4 d.2, q.3-0817 7
d.2, q.3-0817 virtutis opus." Si autem anima esset mortalis, non esset virtus oppetere
MORTALITATEM
1 d.2, q.3-0620 7
d.2, q.3-0620 participare, cui maxime assimilatur, quam terrestrium mortalitatem. Quam
MORTALIUM
1 d.2, q.4-0383 1
d.2, q.4-0383 mortalium semper est sensibus coniunctus; ideo subdit quod "de intellectu
MORTE
1 d.1, q.1-0069 4
d.1, q.1-0069 cap 1 De morte et vita. Et est usita acceptio.
74
2 d.1, q.4-0163 7
d.1, q.4-0163 vegetamur. Sic enim Aristoteles, lib De morte et vita, cap 1, ait
3 d.2, q.3-0075 5
d.2, q.3-0075 primum, nec magis a morte sensus ullus aut corpori aut animae quam
4 d.2, q.3-1149 7
d.2, q.3-1149 immortalitatem, id est, est immunis a morte culpae. Exponit Ambrosius,
5 d.2, q.3-1215 12
d.2, q.3-1215 quod post mortem non manet; in tertio vero est sermo de morte
6 d.2, q.4-0760 10
d.2, q.4-0760 accidentis; ergo illa unio est accidens, et ita in morte hominis non *
7 d.2, q.4-0762 6
d.2, q.4-0762 Dicendum est ergo quod in morte hominis corrumpitur
8 d.2, q.5-0081 4
d.2, q.5-0081 dicitur quod in morte pulvis traditur terrae, spiritus vero redit ad *
9 d.2, q.5-0082 5
d.2, q.5-0082 Dominum. Et similiter in morte Christi dicitur quod tradidit spiritum,
MORTEM
1 d.2, q.3-0476 6
d.2, q.3-0476 malos deliciose vivere usque ad mortem, bonos autem laboriose; ergo
2 d.2, q.3-0645 10
d.2, q.3-0645 "Vita brevis nobis, ad tempus vivimus omnes, ast animus mortem
3 d.2, q.3-0815 7
d.2, q.3-0815 "Magnum, inquit, virtutis opus esse oppetere mortem pro amico quia
4 d.2, q.3-0818 1
d.2, q.3-0818 mortem, quia simul cum vita perit omnis felicitas.
5 d.2, q.3-0971 6
d.2, q.3-0971 corruptibilem; subdit etiam quod post mortem non reminiscimur; ergo post
6 d.2, q.3-0972 1
d.2, q.3-0972 mortem non intelligit anima; ergo non operatur; ergo non est; ergo
7 d.2, q.3-1001 3
d.2, q.3-1001 intelligit post mortem manere animam, ut D Thomas ibi, lect 15, 16 et
8 d.2, q.3-1054 9
d.2, q.3-1054 quid infernum? Ut quid beatitudo? Animam igitur post mortem *
75
9 d.2, q.3-1215 3
d.2, q.3-1215 quod post mortem non manet; in tertio vero est sermo de morte
10 d.2, q.4-0838 5
d.2, q.4-0838 Phaedone ait quod post mortem animae iudicantur, et quae *
MORTIS
1 d.2, q.3-0458 6
d.2, q.3-0458 D Ambrosius, lib De bono mortis, Chrysostomus, homil 4 De *
2 d.2, q.3-0683 1
d.2, q.3-0683 mortis obicierunt, certe confisi de animae immortalitate. Unde D *
MORTUA
1 d.1, q.1-0142 8
d.1, q.1-0142 Item, quia manente eadem materia, manet res mortua. Et
2 d.2, q.1-0030 11
d.2, q.1-0030 docet illas operationes non procedere a vita. Sunt enim opera mortua,
MORTUAS
1 d.1, q.1-0035 5
d.1, q.1-0035 communiter aquas perpetuo stantes mortuas appellamus, quas vero continue
MORTUIS
1 d.1, q.1-0176 6
d.1, q.1-0176 differunt opera vitae ab operibus mortuis. Motus enim caeli non est
2 d.2, q.3-1052 3
d.2, q.3-1052 cogitatio pro mortuis exorare, ut a peccatis absolvantur",
MORTUO
1 d.2, q.1-0166 9
d.2, q.1-0166 est cap 1 De generatione, inanimata nutriunt se mortuo modo, animata
MORTUORUM
1 d.2, q.3-0999 5
d.2, q.3-0999 Aristoteles dixit de felicitate mortuorum, et inter alia quod prosperi *
76
2 d.2, q.3-1000 6
d.2, q.3-1000 amicorum eventus conducunt ad felicitatem mortuorum; in quo aperte *
3 d.2, q.3-1031 1
d.2, q.3-1031 mortuorum, sed vivorum." Quo testimonio utitur Chrysostomus, Homil 71
MORTUUM
1 d.1, q.1-0030 8
d.1, q.1-0030 quod si prorsus hac vi destitualur iam mortuum censetur. Et ideo
2 d.2, q.1-0065 2
d.2, q.1-0065 terra mortuum fuerit [...]" Non enim occiditur aut moritur nisi quod
MORTUUS
1 d.2, q.3-1039 11
d.2, q.3-1039 est fides nostra, et vana praedicatio nostra, et gratis Christus mortuus,
MOTIBUS
1 Prooemium-0021 6
Prooemium-0021 partibus autem, principiis, accidentibus et motibus agit non *
MOTIO
1 d.1, q.1-0110 4
d.1, q.1-0110 endel‚cheia", id est, "motio." Quam interpretationem defendit Angelus *
2 d.2, q.2-0029 7
d.2, q.2-0029 quae a cognitione procedit; et localis motio, cuius principium est
3 d.2, q.3-0336 8
d.2, q.3-0336 maxime si addas quod iste discursus et motio intellectus sine *
MOTIONEM
1 d.1, q.1-0109 2
d.1, q.1-0109 perpetuam motionem, idque tribuit Aristoteli, explicans nomen "*
MOTIVA
1 d.2, q.2-0120 8
d.2, q.2-0120 10 Quarta conclusio: Anima sensitiva est etiam motiva *
2 d.2, q.2-0124 3
d.2, q.2-0124 et potentia motiva, nam ad eumdem finem requiruntur, nempe ad *
3 d.2, q.2-0132 6
d.2, q.2-0132 motivam; ergo anima sensitiva et motiva secundum locum eadem est.
4 d.2, q.6-0400 1
d.2, q.6-0400 motiva, sed consequenter ex vi augmentationis, et ideo, etc.
77
MOTIVAM
1 d.2, q.2-0132 1
d.2, q.2-0132 motivam; ergo anima sensitiva et motiva secundum locum eadem est.
MOTIVUM
1 d.1, q.1-0098 1
d.1, q.1-0098 motivum; unde dixit magnetem habere animam, quia movit ferrum.
2 d.2, q.2-0133 6
d.2, q.2-0133 Sed contra. Ergo sensitivum et motivum secundum locum
3 d.2, q.4-0694 3
d.2, q.4-0694 Unde ad motivum Aureoli dicitur illa non esse adeo *
MOTORE
1 Prooemium-0551 1
Prooemium-0551 motore vivente. Respondet: Ut sic ad libros De Anima pertinere,
2 Prooemium-0553 5
Prooemium-0553 demonstratae ibi de primo motore non excedunt proprietates demonstratas
3 Prooemium-0570 9
Prooemium-0570 Quapropter si ego in Physicis haec de primo motore demonstrata
MOTOREM
1 Prooemium-0567 5
Prooemium-0567 Adde quod licet esse motorem non magnam perfectionem dicat,
2 Prooemium-0568 4
Prooemium-0568 tamen esse primum motorem maiorem perfectionem dicit quam sit *
3 Prooemium-0573 4
Prooemium-0573 demonstrativum ad primum motorem ut sic esse philosophis impositum et
4 Prooemium-0576 4
Prooemium-0576 animae excellat, neque motorem primum ullo modo ad obiectum *
5 d.2, q.4-0079 8
d.2, q.4-0079 et ideo asseruerunt esse in homine tamquam motorem solum et
MOTORIS
1 Prooemium-0560 6
Prooemium-0560 2 Deficit, quod proprietates primi motoris perfectiores esse
78
2 d.1, q.1-0178 9
d.1, q.1-0178 extrinseca intelligentia, quae tantum unitur caelo per modum motoris; ergo
MOTORUM
1 Prooemium-0548 8
Prooemium-0548 agitur de Deo et intelligentiis sub ratione motorum; quae ratio *
MOTU
1 Prooemium-0083 2
Prooemium-0083 communi motu animalium, ut notarunt Philoponus, D Thomas et
2 d.2, q.2-0125 11
d.2, q.2-0125 perfecte vitam animalis tuendam; ad quem finem neque sensus sine motu,
3 d.2, q.6-0392 3
d.2, q.6-0392 animalia moventur motu dilatationis et constrictionis, et haec dicuntur
MOTUM
1 Prooemium-0556 4
Prooemium-0556 1 Quod caeli motum aliquo modo vitalem esse fateatur, et
2 Prooemium-0574 4
Prooemium-0574 proprietates dictas per motum physicum de Deo glorioso demonstrari
3 d.1, q.1-0029 6
d.1, q.1-0029 dicimus quando potest ex se motum, aut aliquem sensum habere;
4 d.1, q.1-0031 9
d.1, q.1-0031 antiqui, ut Aristoteles refert, viventia per sensum et motum a non
5 d.1, q.4-0165 8
d.1, q.4-0165 10, ex Dionysio philosopho, ait "vitam esse motum generi *
6 d.2, q.1-0140 1
d.2, q.1-0140 motum quo illa significat; animal vero, quamtumvis imperfectum, si
7 d.2, q.6-0394 2
d.2, q.6-0394 per motum localem possunt sibi necessaria providere. Alia vero sunt
8 d.2, q.6-0395 4
d.2, q.6-0395 animalia quae per motum sibi provident, et haec sequuntur appetitum
79
MOTUS
1 Prooemium-0082 8
Prooemium-0082 ubi se offerebat occasio dicendi de organo motus illud remittit ad lib De
2 Prooemium-0193 1
Prooemium-0193 motus eorum nec ad aliam scientiam pertinent, ut Aristoteles docet,
3 Prooemium-0363 7
Prooemium-0363 2 Anima intellectiva non est principium motus; ergo non est
4 Prooemium-0421 8
Prooemium-0421 mens seu anima non est principium intrisecum motus eius, in quo est,
5 Prooemium-0423 2
Prooemium-0423 est motus nec actio physica, ut dicitur 3 De Anima, cap 7. Et de
6 Prooemium-0550 6
Prooemium-0550 Sed replicat: Nam ille caeli motus est vitalis, quia est a
7 Prooemium-0552 6
Prooemium-0552 ad physicum vero sub ratione motus. Additque quod proprietates *
8 Prooemium-0557 12
Prooemium-0557 ad libros De Anima pertinere. Quod certe falsum est, quia ille motus
9 Prooemium-0669 6
Prooemium-0669 potentiae concurrant, quae operationes, qui motus, difficile cognoscitur.
10 d.1-0031 7
d.1-0031 aut intellectus, aut sensus, aut localis motus et status, aut accretio et
11 d.1, q.1-0177 1
d.1, q.1-0177 motus vitalis, quia licet recipiatur in caelo, tamen progreditur ab *
12 d.1, q.4-0146 1
d.1, q.4-0146 motus potest caelo ut agenti tribui.
13 d.1, q.4-0174 6
d.1, q.4-0174 naturae diximus de illa particula: "motus et quietis."
14 d.2, q.1-0053 5
d.2, q.1-0053 "Si nobis tantum esset motus plantarum, non diceretur homo factus
15 d.2, q.1-0069 4
d.2, q.1-0069 movere aliqua specie motus, ut supra diximus ex communi hominum
16 d.2, q.2-0010 1
d.2, q.2-0010 motus localis; sentire autem non est agere, sed recipere; ergo non est
80
17 d.2, q.2-0012 10
d.2, q.2-0012 non habet esse principium actionis vitalis, nec vero ratione motus
18 d.2, q.2-0094 3
d.2, q.2-0094 Item, omnes motus aut signa exteriora, quae in brutis videmus,
19 d.2, q.2-0126 2
d.2, q.2-0126 nec motus sine sensu sufficeret. Sentire enim quae prosunt et nocent
20 d.2, q.2-0168 8
d.2, q.2-0168 quae interrumpi naturaliter non potest, ut est motus cordis. Quem *
21 d.2, q.6-0393 6
d.2, q.6-0393 ab Aristotele "immobilia," quia ille motus est imperfectissimus, nec
22 d.2, q.6-0396 4
d.2, q.6-0396 suum, sive talis motus sit volatus, sive gressus, sive reptatio; et
MOVEAT
1 d.1, q.1-0095 3
d.1, q.1-0095 qui alia moveat, de cuius natura inquit esse animam. Et hinc habuit
MOVEBANTUR
1 d.2, q.5-0054 4
d.2, q.5-0054 tomo 3, qui movebantur ex illo: "Benedicite spiritus et animae *
MOVENDI
1 Prooemium-0365 7
Prooemium-0365 anima est principium vel augendi vel movendi localiter, intelligendi
2 d.1, q.1-0034 9
d.1, q.1-0034 illae vero non viventes, quae omni vi se movendi carent. Unde *
MOVENDUM
1 d.1, q.1-0082 8
d.1, q.1-0082 igneae; circularibus quidem ut essent apti ad movendum; ignei vero,
MOVENS
1 d.1, q.1-0040 2
d.1, q.1-0040 se movens, etc, recedente aliquo vel deficiente aliqua dispositione illius,
2 d.1, q.1-0091 6
d.1, q.1-0091 quod est quidam numerus semper movens se ipsum. Quae sententia
81
3 d.1, q.1-0170 5
d.1, q.1-0170 forma, sed ut extrinsecum movens. Tamen hoc dici non potest, nam
4 d.2, q.4-0176 1
d.2, q.4-0176 movens caelum illi accidentaliter uniatur, numquam caelum intelliget
5 d.2, q.4-0177 6
d.2, q.4-0177 aut erit vivens nec se movens. quia illa substantia angelica est extrinseca
6 d.2, q.4-0293 7
d.2, q.4-0293 ex eo quod secundum Aristotelem intelligentia movens caelum est anima
7 d.2, q.4-1005 3
d.2, q.4-1005 si primum movens de novo inciperet movere, mutaretur; ergo *
MOVENT
1 d.2, q.1-0070 7
d.2, q.1-0070 conceptione; sed plantae se ab intriseco movent nutritione et *
2 d.2, q.2-0144 3
d.2, q.2-0144 Item, animalia movent sese, etiam si sint in perfecto statu
3 d.2, q.2-0147 8
d.2, q.2-0147 significandas solet dici quod inanimata non se movent, sed a generante.
MOVENTE
1 d.2, q.4-0146 4
d.2, q.4-0146 caelo et intelligentia movente. Homo igitur non potest esse essentialiter
MOVENTEM
1 d.1, q.1-0094 1
d.1, q.1-0094 moventem. Et Anaxagoras dixit esse intellectum separatum et immixtum,
MOVENTI
1 d.1, q.4-0144 2
d.1, q.4-0144 intelligentiae moventi caelum. Illa enim non est principium quo caelum se
MOVENTUR
1 d.2, q.2-0130 5
d.2, q.2-0130 tantum sentiunt, imperfecte tantum moventur: contractione tantum et
82
2 d.2, q.2-0142 11
d.2, q.2-0142 opus vitae; nec est simile de inanimatis, quia haec non moventur per
3 d.2, q.2-0145 11
d.2, q.2-0145 et in loco naturali suo; inanimata vero quasi per accidens moventur,
4 d.2, q.6-0392 2
d.2, q.6-0392 animalia moventur motu dilatationis et constrictionis, et haec dicuntur
MOVERE
1 d.1, q.1-0033 7
d.1, q.1-0033 Physicorum. Res ergo illae quae sese movere possunt viventes dicuntur;
2 d.1, q.1-0041 5
d.1, q.1-0041 postea non potest se movere, nec sentire, quamvis maneat idem corpus,
3 d.1, q.1-0047 7
d.1, q.1-0047 vitam, quod se ipsum per se movere potest. Tamen, licet ab operatione
4 d.2, q.1-0069 1
d.2, q.1-0069 movere aliqua specie motus, ut supra diximus ex communi hominum
5 d.2, q.4-1005 7
d.2, q.4-1005 si primum movens de novo inciperet movere, mutaretur; ergo *
6 d.2, q.6-0388 10
d.2, q.6-0388 Nullum est enim animal quod non se aliquo modo movere possit;
MOVET
1 d.1, q.4-0145 1
d.1, q.4-0145 movet, sed est principium extrinsecum quod movet caelum, nec ille
2 d.1, q.4-0145 7
d.1, q.4-0145 movet, sed est principium extrinsecum quod movet caelum, nec ille
3 d.2, q.3-0331 5
d.2, q.3-0331 nam apprehensa re aliqua movet se intellectus ad cognitionem alterius,
MOVETUR
1 d.1, q.1-0089 7
d.1, q.1-0089 esse de natura caeli, quia semper movetur, ut Alchmaeon, qui ideo
83
MOVIT
1 d.1, q.1-0098 8
d.1, q.1-0098 motivum; unde dixit magnetem habere animam, quia movit ferrum.
MULTA
1 Prooemium-0155 4
Prooemium-0155 Conscripsit etiam Aristoteles multa volumina de animalibus, ut dictum est;
2 Prooemium-0474 2
Prooemium-0474 comparatione multa diximus in libris Posteriorum.
3 Prooemium-0605 8
Prooemium-0605 plurimum confert nostrae fidei, nam ostendit quod multa illius dogmata
4 Prooemium-0631 4
Prooemium-0631 Unde experientia docet multa supponi in Dialectica quae in hac scientia
5 d.1, q.2-0152 1
d.1, q.2-0152 multa dicit, et distinguit duplicem actum primum: allius est qui
6 d.1, q.2-0241 10
d.1, q.2-0241 adeo perfectae, positive debet illi convenire. De quae re multa in simili
7 d.1, q.4-0008 3
d.1, q.4-0008 Item, prima multa continet superflua. Nullum enim corpus est
8 d.2, q.3-0305 3
d.2, q.3-0305 materiae quae multa in uno composito confundet; et proprium est rei
9 d.2, q.3-0308 11
d.2, q.3-0308 ita in confuso res cognoscunt, ut simul cum propriis obiectis multa
10 d.2, q.3-0418 6
d.2, q.3-0418 convenit formae", de cuius sensu multa disputant Caietanus, 1 p,
11 d.2, q.3-0603 7
d.2, q.3-0603 admittitur ad superos." De qua re multa Seneca, lib 1 De consolatione,
12 d.2, q.3-0655 5
d.2, q.3-0655 Metamorphoseos. Et saepe poetae multa dicunt de Campis Elysiis, in quibus
13 d.2, q.3-0998 7
d.2, q.3-0998 Respondetur quod potius in libris Ethicorum multa *
14 d.2, q.4-0035 3
d.2, q.4-0035 perfectissimum, nam multa sunt alia perfectiora, ut de caelestibus patet;
84
15 d.2, q.4-0971 2
d.2, q.4-0971 quo multa refert Augustinus Eugubinus, lib 9, cap 5: Asclepius,
16 d.2, q.4-0978 6
d.2, q.4-0978 unde tibi est animus missus, multa indutus mente." Quod explicans
MULTAE
1 d.2, q.3-0453 7
d.2, q.3-0453 23 Tamen rationes morales solent adduci multae. De quibus
2 d.2, q.3-0771 5
d.2, q.3-0771 Ratio est, quia licet multae operationes dependeant, si tamen
3 d.2, q.6-0354 8
d.2, q.6-0354 gradu, saltem sub duobus primis, possunt dari multae species animarum.
MULTARUM
1 d.2, q.6-0213 4
d.2, q.6-0213 quae est occasio multarum aequivocationum in hac materia. Anima
MULTAS
1 d.2, q.4-0711 3
d.2, q.4-0711 corpore ad multas operationes quae dimanant ab illa, ut rationalis est, ut
MULTI
1 d.1, q.1-0055 5
d.1, q.1-0055 est ipsa anima, ut multi improprie dicunt, sed anima est principium
2 d.1, q.4-0319 7
d.1, q.4-0319 18 Sed contra hanc conclusionem tenent multi putantes demonstrationem
3 d.1, q.4-0321 3
d.1, q.4-0321 Magnus, et multi ex latinis, ut Caietanus hic, et multi moderni. Et
4 d.1, q.4-0321 10
d.1, q.4-0321 Magnus, et multi ex latinis, ut Caietanus hic, et multi moderni. Et
5 d.2, q.1-0203 7
d.2, q.1-0203 primus separabilis ab operatione, nam hoc multi putant esse de ratione
85
6 d.2, q.3-0625 3
d.2, q.3-0625 spiritus. Et multi errarunt putantes illam esse substantiam Dei. De quo
7 d.2, q.3-0640 3
d.2, q.3-0640 alii, quamvis multi errent putantes intellectivum principium non *
8 d.2, q.3-0695 3
d.2, q.3-0695 cognoscimus. Et multi eorum hanc veritatem cognoscentes in multis
9 d.2, q.3-0706 2
d.2, q.3-0706 gravissimi multi auctores putant illum sensisse animam nostram
10 d.2, q.3-0739 8
d.2, q.3-0739 Aristoteles in eis non arguit, in quo multi falsi sunt, ut Themistius,
11 d.2, q.3-1080 5
d.2, q.3-1080 civitate, cap 10, nam multi sancti tenuerunt eos esse corporeos, ut D.
12 d.2, q.4-0392 9
d.2, q.4-0392 sit actus ut nauta", seu ut forma. Quod multi putant dictum fuisse
13 d.2, q.4-0970 4
d.2, q.4-0970 Unde philosophi etiam multi hanc veritatem cognoverunt. De
14 d.2, q.5-0057 5
d.2, q.5-0057 quod ex illo loco multi colligunt distinctionem animarum: per spiritum
MULTIPLICANTUR
1 d.1, q.2-0184 5
d.1, q.2-0184 10 Haec et alia multiplicantur ab auctoribus; non 1 quidem omnino
2 d.2, q.4-0502 1
d.2, q.4-0502 multiplicantur species et actus existentes in ipsis intellectibus. Et hoc docet
3 d.2, q.4-0504 1
d.2, q.4-0504 multiplicantur necessario, nam sicut plures visus vident eamdem rem numero,
MULTIPLICARENTUR
1 d.2, q.4-0497 7
d.2, q.4-0497 intellectus in omnibus fuit: Quia si multiplicarentur intellectus, *
2 d.2, q.4-0498 1
d.2, q.4-0498 multiplicarentur intellecta, atque adeo duo intellectus simul numero deberent
86
MULTIPLICARI
1 d.2, q.3-0052 8
d.2, q.3-0052 corpore; ergo et in fieri; ergo potest multiplicari et fieri per se absque
2 d.2, q.4-0511 5
d.2, q.4-0511 res spiritualis non potest multiplicari secundum numerum. Tamen *
MULTIPLICATIONEM
1 d.2, q.3-0049 6
d.2, q.3-0049 3 Forma, quae multiplicatur ad multiplicationem corporis, et
MULTIPLICATUR
1 d.2, q.3-0049 4
d.2, q.3-0049 3 Forma, quae multiplicatur ad multiplicationem corporis, et
2 d.2, q.3-1198 7
d.2, q.3-1198 Ad tertium respondetur quod forma quae multiplicatur cum
3 d.2, q.3-1200 3
d.2, q.3-1200 quae vero multiplicatur sine causalitate corporis, mimime.
4 d.2, q.4-0056 7
d.2, q.4-0056 ergo simul incipit cum composito; ergo multiplicatur cum illo; ergo
MULTIS
1 d.1, q.1-0081 6
d.1, q.1-0081 animam esse quid compositum ex multis atomis circularibus naturae
2 d.1, q.2-0182 3
d.1, q.2-0182 tamen a multis operationibus cessare potest, ut quando vivens pervenit
3 d.1, q.3-0227 3
d.1, q.3-0227 invenitur in multis generibus. Quae distinctio semper mihi displicuit,
4 d.1, q.4-0012 6
d.1, q.4-0012 2 Secunda etiam definitio in multis deficit:
5 d.2, q.3-0306 4
d.2, q.3-0306 materialis compositionem ex multis postulare; id ergo quod tam *
6 d.2, q.3-0681 9
d.2, q.3-0681 Lactantius, lib 3. Et quid simile refertur de multis romanis, qui
7 d.2, q.3-0695 9
d.2, q.3-0695 cognoscimus. Et multi eorum hanc veritatem cognoscentes in multis
87
8 d.2, q.4-0286 5
d.2, q.4-0286 Item, id patet ex multis passionibus quae in composito *
9 d.2, q.4-0528 7
d.2, q.4-0528 perficiatur. Mirabilis quidem res, et ideo multis philosophis ignota, *
10 d.2, q.6-0357 6
d.2, q.6-0357 distinctio specifica formarum sumitur ex multis aliis, scilicet ex diverso
MULTITUDINEM
1 d.2, q.3-0697 9
d.2, q.3-0697 circa modum existendi illius in corpore, aut circa multitudinem *
2 d.2, q.4-0513 4
d.2, q.4-0513 Multiplicantur enim secundum multitudinem corporum quae informant.
MULTITUDO
1 d.1, q.2-0280 4
d.1, q.2-0280 operationibus et earum multitudo non est perfectior, sed melius est
MULTO
1 Prooemium-0682 3
Prooemium-0682 sensitivam pertinent multo est difficilior quam cognitio vegetabilium:
2 d.1, q.2-0084 8
d.1, q.2-0084 Nam intellectus perfectior est intellectione. Est enim multo
3 d.1, q.2-0276 8
d.1, q.2-0276 circa has operationes indifferentia et libertas est multo maius bonum
4 d.2, q.2-0003 9
d.2, q.2-0003 1 De forma quae est principium sentiendi facilius multo persuaderi
5 d.2, q.2-0038 2
d.2, q.2-0038 est multo perfectius.
6 d.2, q.3-0006 2
d.2, q.3-0006 explicandam multo plura necessaria sunt quam in aliis animabus, de
7 d.2, q.3-0181 2
d.2, q.3-0181 corporeae, multo magis impediret, quia immutaret vehementer potentiam;
8 d.2, q.3-0510 6
d.2, q.3-0510 semper affliguntur nimium, immo plus multo delectantur.
88
9 d.2, q.3-1155 4
d.2, q.3-1155 incorporeos; tamen hoc multo certius est de animabus nostris. Et
10 d.2, q.4-0025 3
d.2, q.4-0025 corporis; ergo multo minus anima id erit. Patet consequentia, quia
11 d.2, q.4-0379 1
d.2, q.4-0379 multo altior quam imaginativae. Et hanc expositionem insinuat *
MULTORUM
1 d.2, q.3-0674 3
d.2, q.3-0674 34 De multorum antiquorum caede credentium animas esse immortales,
MULTUM
1 Prooemium-0522 4
Prooemium-0522 De cuius excellentia multum in libris Posteriorum, ubi non solum aliis
2 d.2, q.4-0294 6
d.2, q.4-0294 illius. Sed hoc medium nom multum urget.
MUNDI
1 d.1, q.1-0106 3
d.1, q.1-0106 esse animam mundi. Galenus, lib Quod mores animae sequantur *
2 d.2, q.3-0462 2
d.2, q.3-0462 huius mundi, esseque supremum gubernatorem illius.
3 d.2, q.3-0499 5
d.2, q.3-0499 evidentissimum Deum esse rectorem mundi.
4 d.2, q.4-0835 9
d.2, q.4-0835 colligitur ex Timeo Platonis, ubi dicit a principio mundi fuisse creatas
5 d.2, q.4-0902 1
d.2, q.4-0902 mundi usque modo.
MUNDO
1 d.2, q.4-0058 2
d.2, q.4-0058 exiliente mundo aeterno, essent nunc infinitae animae. Consequens autem
89
MUNDUM
1 d.2, q.4-1002 4
d.2, q.4-1002 concludit Aristoteles absolute mundum non incepisse, sed non incepisse
MUTABILITAS
1 d.1, q.2-0279 9
d.1, q.2-0279 non pertinent ad ultimum finem, sit perfectior, tamen mutabilitas in his
MUTARETUR
1 d.2, q.4-1005 8
d.2, q.4-1005 si primum movens de novo inciperet movere, mutaretur; ergo *
2 d.2, q.4-1006 7
d.2, q.4-1006 similiter, si de novo crearet animam, mutaretur. Hanc instantiam dedimus
MUTAT
1 d.2, q.6-0389 9
d.2, q.6-0389 immo nec a vegetativo, nam omne quod augetur mutat locum, ut
2 d.2, q.6-0398 6
d.2, q.6-0398 Ad aliud dicitur quod auctum mutat locum, non per
MUTATIO
1 d.2, q.6-0399 7
d.2, q.6-0399 se, sed ex consequenti; unde illa mutatio loci non fit a propria potentia
MUTATIONE
1 d.1, q.2-0284 3
d.1, q.2-0284 absque ulla mutatione. Tamen hic modus adeo est perfectus, ut soli
2 d.2, q.1-0077 1
d.2, q.1-0077 mutatione intrinseca; at vero vegetabilia transcendunt hunc modum *
MUTATIONI
1 Prooemium-0018 3
Prooemium-0018 quantitati et mutationi. Sunt autem inter sensibiles substantias quaedam
90
MUTATIONIS
1 Prooemium-0380 3
Prooemium-0380 esse principium mutationis physicae. Oppositum enim probavimus.
MUTUA
1 d.2, q.1-0119 8
d.2, q.1-0119 organicum et mixtum non potest esse sine mutua actione et passione
MUTUO
1 d.1, q.4-0149 4
d.1, q.4-0149 inquam, illative, nam mutuo se inferunt. Additur in definitione "ly
MYSTERIA
1 Prooemium-0451 7
Prooemium-0451 denique dificillimam. In quibus verbis auctores mysteria magna
MYSTERIORUM
1 d.2, q.3-1035 4
d.2, q.3-1035 fundamentum fere omnium mysteriorum nostrae fidei, et praecipue eorum
MAYÚSCULAS
MACHABAEORUM
1 d.2, q.3-1053 4
d.2, q.3-1053 ut in libris Machabaeorum dicitur? Ut quid enim est purgatorium? Ut
MAGIS
1 d.1, q.2-0122 8
d.1, q.2-0122 dicitur finis rei, id est, res operans. Magis enim ordinatur operatio ad
MAGNORUM
1 Prooemium-0461 7
Prooemium-0461 esse laudabilem et honorabilem: lib 1 Magnorum moralium; et
91
2 Prooemium-0639 1
Prooemium-0639 Magnorum Moralium, cap 5, "opus esse, inquit, animae *
MAGNUM
1 d.2, q.3-0665 1
d.2, q.3-0665 Magnum, quam refert D Antoninus, 1 p historiali, titulo 4, cap 2, 13.
2 d.2, q.3-0815 1
d.2, q.3-0815 "Magnum, inquit, virtutis opus esse oppetere mortem pro amico quia
MAGNUS
1 Prooemium-0157 10
Prooemium-0157 id scripsit, vel omissit propter alias causas; Albertus vero Magnus
2 d.1, q.3-0105 5
d.1, q.3-0105 animalium, cap 10, Albertus Magnus, lib 2 De Anima, tract, 1,
3 d.1, q.4-0321 1
d.1, q.4-0321 Magnus, et multi ex latinis, ut Caietanus hic, et multi moderni. Et
4 d.2, q.3-0713 8
d.2, q.3-0713 10, et 12 Metaphysicae, lect 3, Albertus Magnus, tract 2 De
5 d.2, q.5-0108 3
d.2, q.5-0108 62, Albertus Magnus, Summa de homine, a 1 q 7,
MAIOR
1 Prooemium-0309 1
Prooemium-0309 Maior patet, nam ultima differentia est quae rem constituit; ergo
2 d.1, q.1-0164 8
d.1, q.1-0164 Minor patet ex communi conceptione supra posita. Maior probatur, quia
3 d.1, q.3-0034 8
d.1, q.3-0034 forma essentialiter est informativa materiae; ergo, etc. Maior patet ex
4 d.2, q.3-0124 6
d.2, q.3-0124 corpora; ergo non est corporeus. Maior patet, quia recipiens debet esse
5 d.2, q.3-0316 4
d.2, q.3-0316 rei materialis; ergo. Maior ex terminis videtur clara. Et praeterea ex
6 d.2, q.4-0014 8
d.2, q.4-0014 principium est subsistens; non est ergo forma. Maior patet, quia subsistere
92
7 d.2, q.4-0039 9
d.2, q.4-0039 incorruptibiliter; sed forma hominis non sic informat; ergo. Maior patet,
8 d.2, q.4-0616 2
d.2, q.4-0616 subsistit. Maior patet, quia anima rationalis creatur per se sine ulla
9 d.2, q.4-0628 9
d.2, q.4-0628 quia ipsa est subsistens, nam operari subsistentium est. Maior patet
10 d.2, q.6-0062 9
d.2, q.6-0062 esse sensitivum formaliter; ergo est formaliter forma sensitiva. Maior
MAIORIS
1 d.2, q.3-0667 1
d.2, q.3-0667 Maioris, regis eorum, quibus iam moriturus consolabatur filios. Quae refert
MALE
1 d.2, q.6-0085 5
d.2, q.6-0085 qua oritur ratio causandi. Male ergo distinguitur continere in hoc vel
MANICHAEI
1 d.2, q.4-0932 7
d.2, q.4-0932 quasi dividi de substantia Dei. Tenuerunt Manichaei et Priscillianistae,
MANICHAEORUM
1 d.2, q.5-0044 10
d.2, q.5-0044 Anima, commento 23. Et ad hoc allusit quidam error Manichaeorum,
MANICHAEOS
1 d.2, q.5-0047 6
d.2, q.5-0047 lib De duabus animabus contra Manichaeos, tomo 6, *
MARCELLINUM
1 d.2, q.4-0834 7
d.2, q.4-0834 Platonici, ut refert Hieronymus, epist ad Marcellinum. Quod et *
2 d.2, q.4-0965 6
d.2, q.4-0965 re latius Hieronymus, ep ad Marcellinum, quae est 27 inter epistulas
93
MARSILIUS
1 d.2, q.3-0029 6
d.2, q.3-0029 calumniatoren Platonis, cap 7, et Marsilius Ficinus, De theologia
MARTYR
1 d.2, q.3-0707 7
d.2, q.3-0707 esse mortalem, ut Clemens Alexandrinus, Iustinus Martyr, Sermone
MATERIA
1 Prooemium-0233 8
Prooemium-0233 nec solam formam contemplatur, sed utramque amplectitur. Materia
2 d.1, q.3-0066 4
d.1, q.3-0066 materiam et formam. Materia enim omnium generabilium eadem est;
3 d.2, q.3-0317 3
d.2, q.3-0317 ratione materiae. Materia enim facit rem esse coarctatam et limitatam;
4 d.2, q.3-0448 7
d.2, q.3-0448 esse corruptio. Quod est aliter dicere: Materia et compositio illius est
5 d.2, q.4-0109 1
d.2, q.4-0109 Materia, ut diximus 1 Physicorum, de se est quaedam entitas potentialis
MATHEMATICA
1 Prooemium-0177 1
Prooemium-0177 Mathematica; illa autem est Metaphysica; ergo.
2 d.1, q.4-0324 5
d.1, q.4-0324 hoc adducit exemplum ex Mathematica, in qua una definitio *
MATHEMATICAE
1 Prooemium-0531 3
Prooemium-0531 antecellit; deinde Mathematicae, et aliae scientiae.
MATTHAEI
1 d.2, q.3-1033 2
d.2, q.3-1033 locum Matthaei. Item Mt 10: "Nolite timere." [...]
94
MATTHAEUM
1 d.2, q.3-1032 3
d.2, q.3-1032 in D Matthaeum, Theophylactus, et Caietanus super illum
MAXIMA
1 d.2, q.4-0804 7
d.2, q.4-0804 status, naturaliter loquendo, in perpetuum duraret. Maxima autem illa:
MAXIMUM
1 d.2, q.3-0662 6
d.2, q.3-0662 cap 5, 2, et Valerium Maximum, qui lib 2, cap 186, refert
MEDI
1 d.2, q.3-0666 5
d.2, q.3-0666 Idem crediderunt Persae et Medi, ut patet ex verbis Cyri *
MEDIUM
1 d.2, q.3-0905 1
d.2, q.3-0905 Medium autem verum est: Quod si anima habet propriam operationem
MELIUS
1 d.1, q.2-0089 7
d.1, q.2-0089 Similiter habitus est perfectior uno actu. Melius enim *
MENONE
1 d.2, q.3-0643 6
d.2, q.3-0643 Eamdem sententiam refert Plato, in Menone, tenuisse *
MENS
1 d.2, q.4-0940 10
d.2, q.4-0940 cap 8, refert haec verba ex Trismegisto ad Asclepium: "Mens non
MENTE
1 d.2, q.4-0984 9
d.2, q.4-0984 mixtum atque concretum, etc." Et 3 De officiis: "Mente, inquit,
95
MERCEDEM
1 d.2, q.3-0493 6
d.2, q.3-0493 Et ad Rom 1, Paulus: "Mercedem [...] sui erroris in semetipsis
MERCURIUS
1 d.2, q.3-0591 2
d.2, q.3-0591 hoc Mercurius Trismegistus, qui Dialogo 10, sic ait: "Anima in corpus
MESSIAE
1 d.2, q.3-1045 3
d.2, q.3-1045 est promissio Messiae ad benedicendas omnes gentes. Et in
METAMORPHOSEOS
1 d.2, q.3-0655 1
d.2, q.3-0655 Metamorphoseos. Et saepe poetae multa dicunt de Campis Elysiis, in quibus
METAPHYSICA
1 Prooemium-0177 5
Prooemium-0177 Mathematica; illa autem est Metaphysica; ergo.
2 Prooemium-0314 1
Prooemium-0314 Metaphysica consideretur. Minor patet ex dictis.
3 Prooemium-0412 5
Prooemium-0412 ente eo modo quo Metaphysica agit de omnibus rebus. Immo si Physica
4 Prooemium-0520 6
Prooemium-0520 Secundum post Theologiam locum habet Metaphysica, quae
METAPHYSICAE
1 Prooemium-0049 2
Prooemium-0049 6 Metaphysicae, d 3, concl 4. Nec enim fingi debet aliam esse
2 Prooemium-0220 3
Prooemium-0220 ex 6 Metaphysicae, tx, 1, ubi D Thomas et Albertus; et ex
3 Prooemium-0258 7
Prooemium-0258 2 Caeli, cap 12, et 12 Metaphysicae, et alias saepe. Idem *
4 Prooemium-0259 7
Prooemium-0259 Commentator, 2 Caeli, tx, 60, 12 Metaphysicae, tx, 4. Sic ergo hic
96
5 Prooemium-0327 6
Prooemium-0327 cum omnibus proprietatibus suis simpliciter, Metaphysicae vero *
6 Prooemium-0432 8
Prooemium-0432 separatarum. Et utrumque docuit Aristoteles. Nam 6 Metaphysicae,
7 Prooemium-0439 1
Prooemium-0439 Metaphysicae, tx, 167, coepit tractationem de anima separata, quam
8 Prooemium-0641 6
Prooemium-0641 Deservit etiam haec scientia nonnihil Metaphysicae, nam
9 d.1, q.1-0061 7
d.1, q.1-0061 vita, ut Aristoteles etiam intellexit, 12 Metaphysicae, tx 39. At *
10 d.1, q.4-0075 3
d.1, q.4-0075 et 7 Metaphysicae, lect 10. Idem Themistius, hic, cap 7, *
11 d.1, q.4-0085 4
d.1, q.4-0085 tenet Avicenna, 3 Metaphysicae, cap 3, Philoponus, hic, com 1,
12 d.1, q.4-0331 6
d.1, q.4-0331 ibi, lect 16, et 5 Metaphysicae, lect 1, et in 2, d 9, q 1, a 1, ad 1.
13 d.2, q.3-0713 4
d.2, q.3-0713 10, et 12 Metaphysicae, lect 3, Albertus Magnus, tract 2 De
14 d.2, q.3-0794 4
d.2, q.3-0794 corruptibili, et 9 Metaphysicae, tx. 12, inquit posse nos separata a materia
15 d.2, q.3-0795 5
d.2, q.3-0795 intelligere, et 12 lib Metaphysicae, tx. 17, dicit "nihil prohibere quod
16 d.2, q.3-0896 1
d.2, q.3-0896 Metaphysicae, in fine, omne immateriale esse immortale.
17 d.2, q.3-0996 3
d.2, q.3-0996 Et 12 Metaphysicae, tx. 35, laudat felicitatem Dei, quae non
18 d.2, q.3-1006 10
d.2, q.3-1006 quantum ad statum quem separata habebit. In 12 vero Metaphysicae
19 d.2, q.4-0331 3
d.2, q.4-0331 Praeterea, 12 Metaphysicae, tx 15 et 16, numerat *
20 d.2, q.4-0875 1
d.2, q.4-0875 Metaphysicae, tx 16, ubi ait efficientem causam praecedere tempore
21 d.2, q.5-0043 8
d.2, q.5-0043 2, q 9 et 10, Andreas, 7 Metaphysicae, q 17, Venetus, 2 De
97
METAPHYSICAM
1 Prooemium-0141 7
Prooemium-0141 amplius in Physica non immorabimur, ad Metaphysicam quantum
2 Prooemium-0163 3
Prooemium-0163 pertinet ad Metaphysicam, hiusmodi autem est gradus vitae. Hic enim
3 Prooemium-0170 6
Prooemium-0170 ut suppono; ergo pertinet ad Metaphysicam. Res enim abstrahentes
4 Prooemium-0171 7
Prooemium-0171 secundum esse a materia pertinent ad Metaphysicam, cuius est res
5 Prooemium-0174 10
Prooemium-0174 non est natura, et quod eius cognitio pertinet ad Metaphysicam.
6 Prooemium-0217 4
Prooemium-0217 cognitio pertinet ad Metaphysicam, ut argumentum factum probat; si *
7 Prooemium-0225 6
Prooemium-0225 secundum praedicata diversa potest ad Metaphysicam et ad aliam
8 Prooemium-0307 3
Prooemium-0307 differentiam; ad Metaphysicam vero secundum praedicata communia tantum;
9 Prooemium-0308 7
Prooemium-0308 ergo ad Physicam pertinet simpliciter, ad Metaphysicam secundum quid.
10 Prooemium-0317 4
Prooemium-0317 principium intelligendi ad Metaphysicam. Patet enim ex dictis, et late
11 Prooemium-0335 9
Prooemium-0335 praedicata plura pertinet homo et eius anima ad Metaphysicam quam
12 d.2, q.3-0806 6
d.2, q.3-0806 tractationem de anima rationali ad Metaphysicam pertinere aliquo modo
METEORUM
1 Prooemium-0040 5
Prooemium-0040 postquam Aristoteles in libris Metrorum perfecit tractatum De *
MIHI
1 d.2, q.3-1041 7
d.2, q.3-1041 animam suam, etc." Ad Phil 1: "Mihi [...] vivere Christus est, et mori
98
MINOR
1 Prooemium-0314 3
Prooemium-0314 Metaphysica consideretur. Minor patet ex dictis.
2 d.1, q.1-0164 1
d.1, q.1-0164 Minor patet ex communi conceptione supra posita. Maior probatur, quia
3 d.1, q.2-0031 4
d.1, q.2-0031 secundus, non primus. Minor patet, quia actus secundus est tamquam
4 d.1, q.3-0035 3
d.1, q.3-0035 quaestione prima. Minor patet ex 1 Physicorum, cap 9, q 1, ad 4. Et
5 d.2, q.3-0241 2
d.2, q.3-0241 organica. Minor probatur, nam est evidens esse in rebus gradum quemdam
6 d.2, q.4-0030 6
d.2, q.4-0030 proprias; ergo non unitur illi. Minor patet, quia illae operationes sunt
7 d.2, q.4-0196 9
d.2, q.4-0196 potentiae in nobis, ergo non erit potentia nostra. Minor vero probatur,
8 d.2, q.4-0313 10
d.2, q.4-0313 intelligendi est vera anima; ergo est vera forma informans. Minor probatur,
9 d.2, q.4-0619 12
d.2, q.4-0619 quam uniatur; ergo prius in se habet esse; ergo est subsistens. Minor
MINOREM
1 d.2, q.1-0085 8
d.2, q.1-0085 corpus autem quod actuat est organicum; ergo. Minorem probat *
MIRABILE
1 d.2, q.2-0036 7
d.2, q.2-0036 reperitur vera anima, etiam in mediis. Mirabile enim esset quod *
MIRABILIS
1 d.2, q.4-0528 2
d.2, q.4-0528 perficiatur. Mirabilis quidem res, et ideo multis philosophis ignota, *
MISCELLANEARUM
1 d.1, q.1-0111 3
d.1, q.1-0111 Polizianus, 1 Miscellanearum, cap 1, et Rodolfus, 1 De inventione, cap
99
MIXTIS
1 Prooemium-0041 1
Prooemium-0041 Mixtis, in hoc libro incipit agere de viventibus, quam materiam *
MODUS
1 d.1, q.1-0199 7
d.1, q.1-0199 esse formam; et comparat illam scientiae. Modus item definitionis et
MORALIUM
1 Prooemium-0639 2
Prooemium-0639 Magnorum Moralium, cap 5, "opus esse, inquit, animae *
2 d.2, q.3-1125 1
d.2, q.3-1125 Moralium, cap 25, D Gregorius Nazianzenus, epist ad Evagrium, De
MOTUS
1 d.1, q.1-0176 7
d.1, q.1-0176 differunt opera vitae ab operibus mortuis. Motus enim caeli non est
2 d.2, q.2-0141 8
d.2, q.2-0141 est vitaliter operari. De quo infra latius. Motus item animalis etiam est
MT.
1 d.2, q.3-1030 7
d.2, q.3-1030 Isaac, et Deus Iacob." Et additur Mt 22: "Non est autem Deus *
2 d.2, q.3-1033 4
d.2, q.3-1033 locum Matthaei. Item Mt 10: "Nolite timere." [...]
3 d.2, q.3-1047 9
d.2, q.3-1047 moritur, quomodo poena inferni praedicatur aeterna?: Iob 21, Mt
4 d.2, q.3-1071 4
d.2, q.3-1071 Hieronymus in id Mt 11 "Qui [...] minor est in regno caelorum, etc";
5 d.2, q.3-1101 4
d.2, q.3-1101 illum." Et illud Mt 10: "Animam autem non possunt occidere";
6 d.2, q.3-1122 7
d.2, q.3-1122 Eamdem veritatem confirmat Hieronymus in id Mt 10: "Animam
7 d.2, q.5-0076 11
d.2, q.5-0076 ait primo constitui hominem in esse viventis; ergo, etc. Et Mt 10:
100
MULTI
1 d.2, q.3-0675 5
d.2, q.3-0675 ut futura vita fruerentur. Multi etiam ex antiqui sese neci dederunt, ut
2 d.2, q.3-0705 2
d.2, q.3-0705 37 Multi putantes Aristotelem sensisse animam esse mortalem. Nam
MULTIPLICANTUR
1 d.2, q.4-0513 1
d.2, q.4-0513 Multiplicantur enim secundum multitudinem corporum quae informant.
MULTIPLICATIS
1 d.2, q.4-0501 5
d.2, q.4-0501 quidem est indigna philosopho. Multiplicatis enim intellectibus, *
