12
BİLDİRİ TAM METNİ YAZIMI Sunum sırasında bildirilere katkılar ve eleştiriler olabileceği ve bildiri sahiplerinin bu doğrultuda yeni düzenlemeler yapabileceği düşünülerek; bildiri tam metinlerinin sempozyum sonrasında aşağıdaki yazım formatına uygun biçimde düzenlenip en geç 31 EKİM 2016 PAZARTESİ GÜNÜ AKŞAMINA KADAR ilgili seksiyon yöneticisinin e-posta adresine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Bu tarihten sonra gönderilen bildiri tam metinleri kesinlikle yayınlanmayacaktır. Seksiyon Yöneticilerinin İletişim Adresleri: Fiziki Coğrafya Araştırmaları Seksiyonu Doç. Dr. Necla TÜRKOĞLU E-Posta: [email protected] / [email protected] Yrd. Doç.Dr. Erkan YILMAZ E-Posta: [email protected] / [email protected] Beşeri Coğrafya Seksiyonu Prof. Dr. Ali ÖZÇAĞLAR E-Posta: [email protected] Dr. Kerime KARABACAK E-Posta: [email protected] / [email protected] Ekonomik Coğrafya ve Bölgesel Kalkınma Seksiyonu Doç. Dr. Nuri YAVAN E-Posta: [email protected] / [email protected] Arazi Kullanımı, Mekânsal Analiz Seksiyonu Öğr. Gör. Dr. Rüya BAYAR E-Posta: [email protected] / [email protected] Coğrafi Bilgi Sistemleri Ve Uzaktan Algılama Seksiyonu Yrd. Doç. Dr. Olgu AYDIN E-Posta: [email protected] / [email protected] TÜCAUM 2016 ULUSLARARASI COĞRAFYA SEMPOZYUMU (13-14 EKİM 2016) BİLDİRİLER-PROCEEDINGS” Ankara Üniversitesi Yayın Kurulu’nun onayı ve sayı alındıktan sonra elektronik yayın olarak TÜCAUM’un WEB Sayfasında pdf formatında yer alacaktır. BİLDİRİ TAM METNİ İÇİN SAYFA DÜZENİ Sayfa boyutu: A4 Üstten ve alttan boşluk 3 cm Sol 2 cm

tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

  • Upload
    others

  • View
    4

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

BİLDİRİ TAM METNİ YAZIMI

Sunum sırasında bildirilere katkılar ve eleştiriler olabileceği ve bildiri sahiplerinin bu doğrultuda yeni düzenlemeler yapabileceği düşünülerek; bildiri tam metinlerinin sempozyum sonrasında aşağıdaki yazım formatına uygun biçimde düzenlenip en geç 31 EKİM 2016 PAZARTESİ GÜNÜ AKŞAMINA KADAR ilgili seksiyon yöneticisinin e-posta adresine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Bu tarihten sonra gönderilen bildiri tam metinleri kesinlikle yayınlanmayacaktır.Seksiyon Yöneticilerinin İletişim Adresleri:Fiziki Coğrafya Araştırmaları SeksiyonuDoç. Dr. Necla TÜRKOĞLUE-Posta: [email protected] / [email protected]

Yrd. Doç.Dr. Erkan YILMAZE-Posta: [email protected] / [email protected]

Beşeri Coğrafya SeksiyonuProf. Dr. Ali ÖZÇAĞLAR E-Posta: [email protected]

Dr. Kerime KARABACAKE-Posta: [email protected] / [email protected]

Ekonomik Coğrafya ve Bölgesel Kalkınma SeksiyonuDoç. Dr. Nuri YAVANE-Posta: [email protected] / [email protected]

Arazi Kullanımı, Mekânsal Analiz SeksiyonuÖğr. Gör. Dr. Rüya BAYARE-Posta: [email protected] / [email protected]

Coğrafi Bilgi Sistemleri Ve Uzaktan Algılama SeksiyonuYrd. Doç. Dr. Olgu AYDINE-Posta: [email protected] / [email protected]

“TÜCAUM 2016 ULUSLARARASI COĞRAFYA SEMPOZYUMU (13-14 EKİM 2016) BİLDİRİLER-PROCEEDINGS”

Ankara Üniversitesi Yayın Kurulu’nun onayı ve sayı alındıktan sonra elektronik yayın olarak TÜCAUM’un WEB Sayfasında pdf formatında yer alacaktır.

BİLDİRİ TAM METNİ İÇİN SAYFA DÜZENİ Sayfa boyutu: A4 Üstten ve alttan boşluk 3 cm Sol 2 cm Sağ: 2 cm Satır aralığı: 1,25 Toplam sayfa sayısı (ana metin, referanslar, çizelge-şekiller ve fotoğraflar dahil) 10-

20 aralığında olacaktır. (20 sayfanın üzerine çıkılmayacaktır) Bildiriler içindeki şekil ve haritalar renkli hazırlanabilecektir. Metin içerisinde (tablo ve şekiller dahil) koyu karakterlere yer verilmeyecektir.

Page 2: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

A. BİDİRİ TAM METNİNİN BİÇİM ÖZELLİKLERİ

BİLDİRİ BAŞLIĞI: Times New Roman karakterinde kalın, iki yana yaslı 16 punto ve sözcüklerin sadece baş harfleri büyük olacaktır (ve bağlacı küçük yazılacak). Türkçe başlığın altında İngilizce başlık italik, Times New Roman karakterinde, iki yana yaslı, ve sadece ilk sözcüğün ilk harfi büyük (özel isimler hariç) 14 punto olmalıdır. Bu ikinci başlıktan sonra yazar adı, unvansız, 12 punto, koyu ve sola yaslı, üst 18nk. boşluk bırakılarak Times New Roman karakterinde yazılmalı, altına italik, 10 punto ve sola yaslı olarak çalıştığı kurum adresi belirtilmelidir. Bildiride bir iletişim yazarı belirlenmeli ve ilk sayfanın altına örnekte görüldüğü gibi iletişim yazarının adı soyadı ile e-posta adresi 9 punto ve sola yaslı olarak verilmelidir.

“Öz:” ile bu son başlık arasında iki satır aralığı bulunmalıdır. İki ya da daha fazla yazarlı bildirilerde yazarların kimlik bilgileri arasında aralık verilmemelidir. ÖRNEĞE BAKINIZ

Çok yazarlı bildirilerde yazarların adresi aynı ise yazar isimlerine numara verilmeden tek bir adres yazılmalıdır. Yazarların kurumları farklı ise örnekteki gibi düzenlenecektir. ÖRNEĞE BAKINIZ

ÖZ/ABSTRACT: Bildiride Türkçe ve İngilizce hazırlanmış öz bulunmalıdır. Bilindiği üzere öz, bildiride önemsiz ayrıntıların atlanarak çalışmanın konusu, amacı, yöntemi, veri derleme aracı/araçları ve teknikleri, analiz türü ve bulguların ya da sonuçların sunulduğu bir nitelik taşımaktadır. Bu nedenle öz, bildirinin amacını, veri kaynaklarını, bulgularını ve sonuçlarını içermelidir. Yazılacak özetler, tek paragraf halinde, italik, 10 punto, Times New Roman karakterinde olmalıdır. Toplam sözcük sayısı 150-300 aralığında olmalıdır. ÖRNEĞE BAKINIZ

ANAHTAR SÖZCÜKLER: Yayımlanan bildirilere yer veren indeks ve öz (abstract) veri tabanlarında anahtar sözcükler ulaşımı kolaylaştırmaktadır. Veri tabanları üzerinde yapılacak taramalardan rasyonel bir biçimde sonuçların alınabilmesi amacıyla anahtar sözcükler doğru verilmelidir. Çalışmanın uygulandığı coğrafi alan/bölge en sonda yer almalıdır.

ÖRNEK TAM METİN YAZIM FORMATI AŞAĞIDADIR.

Page 3: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

Çanakkale ve Kepez Yerleşmelerinde Sulu Tarım Alanları Kentleşme İlişkisi (Times New Roman, 16 punto bold, iki yana yaslı)

The relationship between the irrigated agricultural areas and the urbanization in Çanakkale and Kepez settlements (Times New Roman, italik 14 punto, iki yana yaslı)

A.Esra Özel Cengiz1, Canan Zehra Çavuş*1, Telat Koç2 (Times New Roman 12 punto bold, sola yaslı)1Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Terzioğlu Kampüsü, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Çanakkale(Times New Roman 10 punto italik, sola yaslı)2Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Terzioğlu Kampüsü, Fen-Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü, Çanakkale

Öz: (Times New Roman 10 punto italik yazılacak) Planlama çalışmalarında korunması ve geliştirilmesi önem taşıyan sulu tarım alanları, “sulu mutlak tarım alanı” olarak da ifade edilmektedir. Bu araziler, üretim potansiyellerinin yüksek olması nedeniyle tarım alanları içinde özel önem verilen alanlardır. Günümüzde giderek artan nüfus ve buna bağlı gelişen konut ihtiyacı olgusu değerli tarım alanlarının da imara açılması tehlikesini beraberinde getirmiştir. Çalışma; Çanakkale kent merkezine 15 km mesafedeki Atikhisar Barajı’nın suladığı tarım alanlarının, Çanakkale ve Kepez yerleşmelerinin mekansal büyüme süreci nedeniyle, kaybını ele almaktadır. Ayrıca, dünyada ve Türkiye’de pek çok kentin ortak sorunu olan sulanan tarım arazilerinin imara açılması, yürürlükte olan yasa ve yönetmelikler kapsamında ele alınmıştır. Araştırmada sulanan alanlar ile Çanakkale ve Kepez kentlerinde imar dönemlerine göre büyüme süreci, bu süreç ile birlikte kayba uğrayan sulanan tarım alanları Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ile belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, Atikhisar Barajı’na ait 43,67 km² sulama alanının 16,54 km² (%37,87)’sinin yerleşim amaçlı olarak imarlı alanlara dönüştüğünü göstermektedir. 2012 yılı itibari ile 33.91 km²’ye ulaşan imarlı alanların da %48,78’inin sulu tarım alanları üzerinde yer aldığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Kentsel yayılma, Tarımsal toprak kaybı, Çanakkale kenti, Kepez, Atikhisar Barajı.

Abstract: In the studies of planning, it is important to protect and improve the irrigated agricultural areas which can also be expressed as “irrigated absolute agricultural areas”. These areas are particularly important areas among the agricultural areas because of their higher production potential. Nowadays, agricultural areas are faced with the danger of becoming built up areas due to population growth and resident requirements owing to this growth. This study handles the loss of agricultural areas due to spatial growth processes of Çanakkale and Kepez settlements, these areas are irrigated by Atikhisar Dam located at 15 km distance to Çanakkale city centre. Moreover, the problem of becoming built up area for irrigated agricultural areas in Turkey and the world were also undertaken according to legal regulations. In this research the irrigated areas, growing processes with respect to built up periods in Çanakkale and Kepez cities and the loss of irrigated agricultural areas during these periods were monitored using Geographical Information Systems (GIS). According to results, the 16,54 km² (i.e. 37,87%) of irrigation field of Atikhisar Dam (i.e. 43,67 km² ) had become to a built up area. Using the data of 2012, it is obtained that the 48.78 % (i.e. 16,54 km² ) of the total built up areas (i.e. 33.91 km²) are located on the irrigated agricultural areas.

Keywords: Urban sprawl, Loss of agricultural lands, Çanakkale city, Kepez, Atikhisar Dam.

1* İletişim yazarı: Canan Zehra Çavuş, e-posta: [email protected]

Page 4: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

METİN BAŞLIKLARI: Bildirilerde kullanılacak başlıklar Times New Roman karakterinde 11 punto bold sadece ilk harfleri büyük, sola yaslı, paragraf girintisi 1.25 cm, üst ve alt boşlukları 6 nk. olacak, Giriş ve Sonuç dahil örnekteki gibi şekillendirilecek ve numaralandırılacaktır. Örneğin;

1. Giriş2. Arazi bölünüşü ve kullanımı 2.1. Arazi örtüsü verileri2.1.2. Tarım alanları2.1.3. Orman alanları…………..…………..5. Sonuç

ŞEKİL VE ÇİZELGELER: Bildirideki şekil, harita ve fotoğrafların bilgisayar kayıtları, renkli veya siyah-beyaz basıma uygun yüksek çözünürlükte olmalı, metin içerisine yerleştirilmelidir. Çizelge başlıkları çizelgenin üstüne, çizelge kaynağı ise altına verilmeli, çizelgeler örnekteki gibi şekillendirilmeli, kesinlikle dikey çizgiler kullanılmamalıdır. Çizelgeler içerisinde koyu karakterlere yer verilmemelidir. Çizelge ve şekil açıklamalarında sadece ilk kelimenin baş harfi büyük, diğerleri küçük harflerle yazılmalıdır. Çizelge içerisindeki metinlerde de aynı kural geçerlidir. Tüm tablolar “Çizelge”; tüm grafik, harita ve çizimler “Şekil” olarak; fotoğraflar “Foto” olarak adlandırılmalıdır. Şekil ve fotoğraf isimleri (açıklamalar dahil) şeklin ya da fotoğrafın altında verilmelidir.

Tüm şekil, çizelge ve fotoğraf adları 9 punto, Times New roman karakterinde olmalı, numaralandırmalardan sonra nokta verilmelidir. Çizelge, şekil ve fotoğraf kaynakları 8 punto olarak ayarlanmalıdır. Örneğin; Çizelge 7. Yerleşim yerlerine göre Niğde ilinin aldığı ve verdiği göç

Göç Şehirden Şehre Köyden Şehre Şehirden Köye Köyden KöyeNüfus Oranı Nüfus Oranı Nüfus Oranı Nüfus Oranı

Aldığı Göç 19735 %58 4531 %13 8533 %25 1503 %4Verdiği Göç 18965 %54 9563 %27 4834 %14 1639 %5

Kaynak: TÜİK, 2000 Göç İstatistikleri

Page 5: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

Şekil 1. Karçal Dağı ve çevresinin lokasyon haritası.

Page 6: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

Yarımadanın içerisinde kalan yaklaşık 817 km²’lik arazinin %48,19’unu tarım alanları, %31,75’ini orman alanları, %15,3’ünü kullanılmayan alanlar ve %4,75’ini mera alanları oluşturmaktadır (Çizelge 3, Şekil 7).

Çizelge 3. Çalışma alanındaki arazi varlığının dağılımı. Arazi Çeşidi Miktar (km²) %

Tarım Arazisi 409,78 48,19Orman Arazisi 246,28 31,75Kullanılmayan Arazi 120,29 15,3Mera Arazisi 40,62 4,75

Toplam 816,9 100Kaynak: KKTC Tarım ve Orman Bakanlığı, Tarımsal Yapı ve Üretim, 2010

Şekil 7. Çalışma alanının genel arazi kullanımı. Kaynak: Corine Land Cover 2006 (http://www.eea.europa.eu/data-and-maps/data/clc-2006-vector-data-version-2)

ATIFLAR: Metin içerisinde atıfta bulunulan kaynaklar, yazarın soyadı, yayın yılı ve gerekirse sayfa numarası sıralamasıyla parantez içerisinde verilmelidir (Özçağlar,2001:35). Aynı yazarın aynı tarihli birkaç eseri varsa alıntılarda yıldan sonra a,b,c ... şeklinde numaralandırma yapılacaktır (Özçağlar, 2001a:47). Birden fazla esere atıfta bulunuluyorsa atıflar yayın tarihi sırasına göre verilmelidir (Timur, 1978; Akçadağ vd., 2000; Öktengil, 2004). Harita, şekil veya fotoğraf atıflarında ise örnekteki sistem kullanılacaktır (Çizelge 1; Foto 3).

İlgili çalışmalara yapılacak atıflarda yazarların soyadları ve yayın tarihi kullanılır. Örneğin;Oktay (1996) …….Oktay’a (1996) göre ……Oktay ve Brown (1986) …..Oktay ve Brown’a (1986) göre ……Yazar sayısı ikiden fazla olan eserlere metin içerisinde yapılacak atıflarda ilk yazarın soyadı

yazılarak sonrakiler (vd) şeklinde belirtilecektir. Örneğin;Timur vd. (2000) ……(Akçadağ vd., 2000)

Page 7: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

ATIFLAR İÇİN LÜTFEN AŞAĞIDAKİ ÖRNEĞE BAKINIZ

Yağışın mekânsal dağılımının değişkenlik göstermesi, çok sayıda parametrenin karmaşık etkileşimi altında olmasından kaynaklanmaktadır. Bu durum, yağışın doğru bir şekilde modellenebilmesini zorlaştırmaktadır. Söz konusu karmaşık mekanizma, uygun yağış modellerinin kullanılmasıyla doğru bir şekilde analiz edilebilir. Mauritius adası için gerçekleştirilen bu çalışmada, stokastik yöntemin deterministik yöntemlere kıyasla daha doğru tahmin yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuç, pek çok araştırmanın da sonuçlarını destekler niteliktedir (Phillips, vd., 1992; Goovaerts, 2000; Buytaert, vd., 2006; Tobin, vd., 2011). TP ve IDW yöntemleri göreceli olarak daha basit ve kolay uygulanabilmekte ve yağışın mekânsal paternini gösterebilmektedir. Ancak, yağış ölçüm istasyonlarının homojen bir şekilde dağılmaması, özellikle dağlık alanlarda istasyon bulunmaması veya sayılarının yetersiz olması enterpolasyon sonuçlarını etkilemektedir. Bunun dışında yüksekliğin kısa mesafede büyük farklılıklar göstermesi sonuçları olumsuz yönde etkilemektedir. Bu sebeple, TP ve IDW yöntemleri yağışın daha doğru bir şekilde açıklanabilmesinde çoğu zaman eksik kalmaktadır (Goovaerts, 2000). Oysa OK yöntemi, ölçme yapılan noktalar arasındaki mekânsal ilişkinin değerlendirilmesine imkân tanıyarak, yarı variogram analizleri ile bu ilişkinin düzeyini belirleyebilmektedir (Aydın ve Çiçek, 2015). Bu yöntemde tahmini yapılacak noktalar için, kendisine yakın tüm noktaların ölçüm değerleri hesaba katılmaktadır. Böylece tahmin hata değerleri daha düşük çıkmaktadır. Ayrıca, bu yöntemle, tahmin edilen her bir nokta veya alan için bir varyans değeri hesaplanmaktadır. Bu sayede tahmin hatasının büyüklüğünün değerlendirilmesi mümkün olabilmektedir. Jeoistatistik analizlerin diğer bir özelliği, enterpolasyon sonuçlarına yardımcı olabileceği düşünülen ikincil veya yardımcı değişkenlerin kullanılmasına olanak sağlayarak daha doğru tahmin yüzeylerinin oluşturulmasını sağlamasıdır. Bu yönü, jeoistatistik yöntemleri deterministik yöntemlere göre avantajlı kılmaktadır (Goovaerts, 2000; Tobin, vd., 2011).

NOTLAR: Notlar bölümü açılacaksa: Yazarlar dipnotları, referanslar yada varsa teşekkür bölümünden önce “Notlar” başlığı altında vereceklerdir. Notlar, Times New Roman karakterinde 9 punto yazılacak ve satır girintisi verilmeyecektir. Örneğin;

Notlar1. Nüfus artış hızı formülü, bir dönemdeki son sayım ile ilk sayımın e tabanına göre logaritmaları farkının 10’ a bölünerek,1000 ile çarpılması şeklinde açılmaktadır ki, sonuç binde artış hızı olarak ortaya çıkmaktadır. 2. E = Ekonomik rant, Y =alana verim, p = ürün başına düşen pazarlama ücreti, a = ürün başına düşen üretim (nakliye hariç) ücreti, f = mesafeye bağlı olarak nakliye ücreti, k = mesafe’dir.

TEŞEKKÜR: Teşekkür bölümü açılacaksa: Bu bölümde yazar(lar), çalışmanın hazırlanması sürecinde yardım almış oldukları kişilere; çalışmaya parasal destek sağlayan kişi, kurum ya da kuruluşlara; ya da verilerin kullanılmasına izin veren kişi, kurum ya da kuruluşlara teşekkür edebilir. Bu not, çalışma metninin bitiminde ama referanslardan önceki kısımda yer almalıdır.

REFERANSLAR: Sadece metin içerisinde belirtilen çalışmalara bu bölümde yer verilmelidir. Bu bölümde, eksik (metinde belirtilmiş ancak referanslar kısmında yer almayan) ya da fazla (metin içerisinde belirtilmemiş ancak referanslar kısmında yer alan) kaynak isimlerine kesinlikle yer verilmemelidir. Referanslar, yazarların soyadına göre, yazarı belli olmayan kaynak eserler (raporlar, bültenler vb) ise yayınlayan kurumların adlarına göre diğer eserlerle birlikte alfabetik sıra içinde yer almalıdır. Referanslar, bu başlık altında düzenlenerek, 9 punto, Times New Roman karakterinde yazılacaktır. Her eserin ikinci satırındaki girinti 1.00 cm. olacak ve eser adı italik olarak belirtilecek, süreli yayınlarda yayın yeri verilmeyecek ve makalelerin isimlerinde sadece cümlenin ilk harfi büyük yazılacaktır.Makaleler: Brunetti, M.; Maugeri, M.; Nanni, T. (2001) “Changes in total precipitation, rainy days and extreme events in northeastern Italy”,

International Journal of Climatology, 21, 861-871.

Kitaplar: Ökçün, A. G. (1997b) 1920-1930 Yılları Arasında Kurulan Türk Anonim Şirketlerinde Yabancı Sermaye, 2. Baskı, SPK Yay.,

Ankara.Pointing, C. (2000) Dünyanın Yeşil Tarihi: Çevre ve Uygarlıkların Çöküşü, Çev. A.Barış Sander, Sabancı Üniv. Yay., İstanbul.DİE, (2002) Yıllık İmalat Sanayi İstatistikleri 1997, DİE Basımevi, Ankara.

Page 8: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

Kitap Bölümleri: Uras, G. (1981) “Türkiye’de yabancı sermaye yatırımları”, İçinde II. Türkiye İktisat Kongresi Bildiriler Kitabı, DPT Yay., Ankara,

407-418.Öniş, Z. (1994) “Liberalization, transnational corporations and foreign direct investment in Turkey: the Experince of the 1980s”, I n

Şenses, F. (ed.), Recent Industrialization Experience of Turkey in a Global Context, Greenwood Press, London, 91-109.

Tezler: Avcı, S. (1991) Türkiye’de Şeker Sanayii, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniv. Sos. Bil. Enst., İstanbul.

İnternet Kaynakları: Üstel, F., (2004) Zorunlu İç Göç Sonrası Köye Dönüş-Ön Rapor, Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı (TESEV), İstanbul

(http://www.tesev.org.tr, 08.08.2005).

REFERANSLAR İÇİN LÜTFEN AŞAĞIDAKİ ÖRNEĞE BAKINIZ

Referanslar

Alaner, A.B. (2010). The rhythmic structure of Anatolian folk music, International Journal of Arts and Sciences, 3(15):1-8.Arıcı, M. (1992). Her Yönüyle Rize, Ankara. Bartók, B. (1991). Küçük Asya’dan Türk Halk Musıkisi, (Translator: Bülent Aksoy), Pan Yayıncılık, İstanbul.Carny, G.O. (Ed.). (1994). The Sounds of People&Places: A Geography of American Folk and Popular Music, Rowman &

Littlefield Publishers, Inc., London.Esen, A.Ş. (1999). Anadolu Türküleri, Kültür Bakanlığı Yayınları: 2308, Ankara. Giray, S. (2002). Ahmed Adnan Saygun’un Keman Yapıtları: Bir Kemancıya Rehber, Kültür Bakanlığı Yayınları/2776,

Yayımlar Daire Başkanlığı Sanat-Müzik Eserleri Dizisi/371-58, Ankara. Gazimihâl, M.R. (1975). Türk Nefesli Çalgıları (Türk Ötkü Çalgıları), Kültür Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi

Yayınları:12, Ankara. Haberal, H. (2013). Yayla Kültürü ve Yayla Turizmi, Eastern Black Sea Development Agency, Ankara. Hamzaçebi, G. (2015). Yol havaları. In: Yayla Kültürü ve Yaylacılık Sempozyumu, Tunçel, H., (Ed.), Bilecik Şeyh Edibali

Üniversitesi Yayınları, Bilecik, 315-326. Janiskee, R.L., Drews, P.L. (1998). Rural Festivals and Community Reimaging, In: Tourism and Recreation in Rural Areas,

Butler, R., Hall, C.M., and Jenkins, J. (Eds)., John Wiley&Sons, New York.Japan International Cooperation Agency and State Planning Organization the Republic of Turkey. (2000). The study on the

regional development plan for the Eastern Black Sea Region in the Republic of Turkey (DOKAP) Final Report, Turkey.Kızılarmak, İ. (2006). Yayla Turizmi, Detay Yayıncılık, Ankara.Mountain Agenda. (1999).Mountains of the World: Tourism and Sustainable Mountain Development, Bern: Mountain

Agenda.Mynet Magazin. (2010). 'Bu toprakları yok ettirmeyeceğiz' Memleketi Rize'de 'Ovit Yayla Şenlikleri'ne katılan Tarkan,

hidro-elektrik santralleri konusunda da mesaj verdi”, (http://www.mynet.com/magazin/detay/guncel/bu-topraklari-yok-ettirmeyecegiz/4292, 13.07.2015).

Olay53.com. (2010). “Tarkan Ovit'i Salladı!”,(http://www.olay53.com/haber/tarkan-oviti-salladi-video-21127.htm, 13.07.2015).

Özden S, Atmis E, Menemencioğlu, K. (2004). Negative effects of recent unplanned expansion on highland ecosystems in Turkey, Mountain Research and Development, 24(4): 303-306.

Pazar53.(2010). “Tarkan memleketi Rize'de coşturdu”,(http://www.pazar53.com/tarkan-memleketi-rizede-costurdu-16106h.htm, 13.07.2015).

Price, M. (1999). Global Change in the Mountains, The Parthenon Publishing Group, New York & London. Somuncu, M. 2016. Tourism and the Commodification of Cultural Heritage in the Eastern Black Sea Mountains, Turkey. In:

Sustainable Mountain Regions: Challenges and Perspectives in Southeastern Europe, Koulov, B., Zhelezov, G. (Eds.), Springer, Switzerland, 243-255.

Somuncu, M., Çabuk Kaya, N., Akpınar, N., Kurum, E., Özelçi Eceral, T. (2012). Doğu Karadeniz Bölgesi Yaylalarının Arazi Kullanım ve İşlevlerindeki Değişimin Değerlendirmesi, TUBITAK-SOBAG-109K079, Ankara.

Somuncu, M. (2010). The dilemma in turkish highlands: preservation of natural and cultural heritage and tourism development – A case study of the Eastern Black Sea Region, Proceedings of the 2nd International Conference on Heritage and Sustainable Development, Evora-Portugal, Vol. 1: 431-440.

Somuncu, M., Yılmaz, M. (2006). Rize ilinde yayla-dağ turizminin gelişimi ve yöredeki ekonomik, kültürel, ekolojik

Page 9: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

etkileri, 1. Rize Sempozyumu, Rize, 208-216.Somuncu, M., İnci, A. (2004). Balancing protection and utilization in overcoming inaccessibility: a rural development

model in mountainous area of Turkey, Mountain Research and Development, 24 (4): 307-311.Somuncu, M. (1989). The Kaçkar mountains of Eastern Black Sea coast, Image of Turkey, 26:18-23.Sözer, V. (1964). Müzik ve Müzisyenler Ansiklopedisi, Atlas Kitabevi, İstanbul. Sun, M. (1969). Türkiye’nin Kültür, Müzik, Tiyatro Sorunlar,. Ajans Türk Kültür Yayınları: 2, Ankara. Sun, M. (1992). Türk Toplumunun Müzik Sorunlarının Çözümünde Temel Görüş Ne Olmalıdır! In: Türk Halk Musikîsinde

Çeşitli Görüşler, Turhan, S. (Ed.), Kültür Bakanlığı Yayınları/1414, Kültür Eserleri/179, Ankara, 285-292. Şişman, B. (2010). Kültürel, yapısal ve işlevsel açıdan doğu karadeniz’de yaylacılık ve yayla etkinlikleri (Hıdırnebi

ve Kadırga yaylaları örneği, Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11): 549-559. Tanrıkorur, Ç. (1992). Türk Halk Mûsikîsi ve Klâsik Türk Mûsikîsi, In: Türk Halk Musikîsinde Çeşitli Görüşler, Turhan, S.

(Ed.), Kültür Bakanlığı Yayınları/1414, Kültür Eserleri/179, Ankara, 378-389. Tokel, B.B. (2000). Neşet Ertaş Kitabı, Akçağ Yayınları, Ankara. Türk Dil Kurumu.(1988). Türkçe Sözlük, Cilt 1, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih-Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayını,

Ankara, 534. Uçan, A. (1996). İnsan ve Müzik İnsan ve Sanat Eğitimi, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Ankara. Wikipedia: The Free Encyclopedia. (2015). “Horon (dance)”,

(https://en.wikipedia.org/wiki/Horon_(dance) (28.07.2015).Yarwood, R., Charlton, C. (2009). ‘Country life’? Rurality, folk music and ‘Show of Hands’, Journal of Rural Studies,

25:194–206.Zaman, M. (2010). Doğu Karadeniz Kıyı Dağları’nda Dağ ve Yayla Turizmi, Atatürk Üniversitesi Yayınları, No:977,

Erzurum.Zaman, M. (2007). Doğu Karadeniz Kıyı Dağları’nda Yaylalar ve Yaylacılık, Atatürk Üniversitesi Yayınları, 960, Erzurum. Zaman, M. (2000). Doğu Karadeniz bölümü geleneksel yayla şenliklerine tipik bir örnek: Kadırga-otçular şenlikleri,

Türk Coğrafya Dergisi, 35:277-297.

B. BİLDİRİNİN YAPISAL ÖZELLİKLERİ HAKKINDA AÇIKLAMA

(BURADA BELİRTİLEN AÇIKLAMALAR ÖNERİ NİTELİĞİNDEDİR. LÜTFEN YAZARA MÜDAHELE OLARAK ALGILANMASIN.)

1. GİRİŞ: Bu bölümün amacı, çalışmanın genel bir tespitini ve analizini yapmaktır. Çalışmanın amacı, konusu, dayandığı kuramsal çerçeve, çalışmanın aşamaları, bölümleri, işlenen düşünceler net ve bütünlüklü olarak kısaca özetlenerek okuyucuya aktarılmalıdır. Bu bölümde konunun ne olduğu, araştırmanın niçin yapıldığı, hangi bölümlerde nelerin söz konusu edildiği gibi soruların yanıtları yer almalıdır. Bu sorular arasında, var olan bir sorunu ortaya koymak, bir soruna çözüm getirmek, herhangi bir konuyla ilgili literatüre katkıda bulunmak gibi amaçlar bulunabilir. Bu bölümde konu ile ilgili literatür taramasına (istenildiğinde İlgili çalışmalar bölümü olarak ayrı bir başlık altında ele alınabilir, bkz. madde 3)ve araştırma yöntemine (istenildiğinde yöntem bölümü olarak ayrı bir başlık altında ele alınabilir, bkz. madde 4) de yer verilebilir.

2. KURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle hazırlanan bildirinin hangi alan üzerinde hazırlandığı açıklanır. Bu bölümle ilgili anlatımlar, söz konusu çalışmaya açılım sağlayan kuramsal çerçeve ile sınırlı tutulmalıdır.

3. İLGİLİ ÇALIŞMALAR: Bu bölümde, bildirinin konusuna giren alanda daha önce gerçekleştirilmiş benzer araştırmalara yer verilir. Bu bölüme çeşitli yazarlar ‘literatür’, ‘alanyazın taraması’ örneğinde olduğu gibi farklı isimler verebilmektedir. Söz konusu araştırmalarda hangi konuların, hangi yöntemlerle incelendiği, hangi sonuçlara ulaşıldığı vb. konulara kısaca burada değinilebilir. Ayrıca, bildirinin ilgili alana getirdiği katkının belirlenmesi açısından da ilgili çalışmalara yer verilmesi önemlidir.

4. MATERYAL ve YÖNTEM: Bu bölüm açıldığında bu aşamaya kadar yapılan açıklamaların ışığında, var olan veya olduğuna inanılan sorunun ve çözümünün ortaya konulabilmesi için yürütülen araştırmaya ait bilgiler açıklanır. Çalışmada kullanılacak yaklaşım ve yöntemin tam bir betimlemesi yapılır. Bu bilgilerin verilme nedeni kullanılan yöntemin izlenmesi ile bir başka araştırmacının aynısını tekrarlamasına olanak tanımasıdır. Bu nedenle yöntem, bilimsel bilginin temeli olan tekrar edilebilirlik koşulu için yeterli açıklıkta anlatılmalıdır. Ana kütlenin özellikleri, bilgi toplama tekniği, niçin bu veri toplama tekniğinin tercih edildiği, tekniğin avantajlı ve dezavantajlı yönleri tartışılır. Araştırmada veri derlemede kullanılan aracın geliştirilme aşamaları ve içeriği gibi konular olabildiğinde ayrıntılı bir biçimde açıklanır. Araştırma alan araştırması tekniklerinden biri ile gerçekleştirilmiş ise, seçilen örnekleme tekniği ve bu tekniğin tercih edilme nedenleri açıklanır.

Page 10: tucaum.ankara.edu.trtucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/... · Web viewKURAM: Bu bölümde, çalışmanın dayandığı kuramsal çerçeveye yer verilir. Böylelikle

5. ANALİZ VE BULGULARIN YORUMLANMASI: Bu bölüm araştırmanın esasını teşkil eden verilerin analizinin yapıldığı yerdir. Analiz bölümü, veri derlemeye dayalı olan çalışmalar için geçerlidir. Derleme (toplu bakış) türü makalelerde analiz bölümü genellikle bulunmaz. Buradaki açıklamalar genel olarak alan araştırması teknikleri ile derlenen verilerin analizi üzerine yapılmaktadır. Analiz çeşidinin seçimi, istatistiksel testler, güven aralığı, istatistiksel testlerin tercih edilme nedeni vb. noktalar bölümün giriş kısmında açıklanır. Bunlar yapıldıktan sonra sıra bulguların yorumlanması gelmiştir. Bulguların yorumlanması bölümünde ise, verilerin analizi ile elde edilmiş bulguların sunumuna yer verilir. Bulgular, araştırma soruları, başka deyişle hipotezler ile değerlendirilerek organize edilir. Hipotezlerin ışığında veriler incelenir, yorumlanır. Bulguların hipoteze uygunluğu değerlendirilir. Sunum biçimi; tablo, grafik ya da şekillerden biri veya birkaçı ile gerçekleştirilebilir. İstatistiksel analiz sonuçlarının sunumu da bu bölümde yapılır. Bulguların yorumlanması bölümünde bulguların tekli, ikili veya çoklu tablolar biçiminde istatistiksel testlerin sonuçları ile birlikte sunumunun tercih edilmesi yerinde olacaktır. Böylelikle hangi testin hangi veriler üzerine uygulandığına ilişkin bilgiler daha açık bir şekilde anlaşılır. Bulguların yorumlanması bölümünde örnekleme ilişkin genel bilgiler (demografik veriler), araştırmadan elde edilen bilgiler olmak üzere iki aşamada sunulmalıdır. Araştırmadan elde edilen bulgular ise kendi arasında bir veya birkaç aşamalı olarak sunulabilir. Ancak burada dikkat edilmesi gereken husus, makaleyi açıklamaları gereğinden fazla kullanılan tablolar ile boğmamaktır. Mümkün olduğunca tablolar birleştirilmeli ya da araştırma amacı/sorusu ile doğrudan ilgisi olmayan tablolar kullanılmamalıdır. Ayrıca genel bilgilerin tek bir tablo halinde sunulmasında yarar vardır.

6. SONUÇ: Bildiriden elde edilen sonuçların özetlendiği, gerektiği durumlarda genellemelerin yapıldığı bölümdür. Bu bölüm, ele alınan sorunun kısa bir tekrarı ile başlamalı ve bunu, elde edilen sonuçların kısa bir özeti izlemelidir (ampirik çalışmalar için). İfadeler kısa ve öz olmalıdır. İlgili literatüre yapılan olası bilimsel katkı da burada kısaca özetlenebilir. Burada daha sonra bu alanla ilgili araştırmalarda bulunacak olanlara yol gösterici açıklamalar da yapılabilir. Olası araştırmacılara bu alanda hangi konuların araştırılmaya gereksinme duyduğu, araştırmalarda hangi konulara dikkat edilmesi gerektiği gibi açıklamalarda bulunulabilir.