http://hallofpeople.com/gr/bio/Ουίλιαμ-Μπλέηκ.php

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ

(William Blake)

ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ (επιλεγμένες)

Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης (The Marriage of Heaven and Hell, 1793), έργο το οποίο περιλαμβάνει τις περίφημες Παροιμίες της Κόλασης (Proverbs of Hell), είναι ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα του ποιητή, ζωγράφου, χαράκτη, μυστικιστή, William Blake (1757-1827).

Οδήγησε το κάρο και τ’ αλέτρι σου πάνω απ’ τα κόκαλα των νεκρών.

Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της

σοφίας.

Η φρονιμάδα είναι μια πλούσια κι ασκημομούρα γεροντοκόρη που την κορτάρει η Ανικανότητα.

Όποιος επιθυμεί αλλά δεν πράττει, γεννάει την

πανούκλα.

Ο ανόητος δεν βλέπει το ίδιο δέντρο με τον σοφό. Αυτός που το πρόσωπό του δεν σκορπάει φως, ποτέ

του δεν θα γίνει άστρο.

Η Αιωνιότητα είναι ερωτευμένη με τα έργα του χρόνου.

Τις ώρες της ανοησίας τις μετρά το ρολόι αλλά τις ώρες της σοφίας κανένα ρολόι δεν μπορεί να τις

μετρήσει.

Η ανοησία είναι ο μανδύας της κατεργαριάς.

Η ντροπή είναι ο μανδύας της Υπεροψίας.

Οι Φυλακές είναι χτισμένες με πέτρες του Νόμου, τα Πορνεία με πλίνθους της Θρησκείας.

Η έπαρση του παγωνιού είναι η δόξα του Θεού.

Η λαγνεία του τράγου είναι η αφθονία του Θεού.

Η οργή του λιονταριού είναι η σοφία του Θεού.

Η γύμνια της γυναίκας είναι το έργο του Θεού.

Οι χαρές γκαστρώνουν. Οι λύπες γεννάνε.

Το πουλί τη φωλιά, η αράχνη τον ιστό, ο άνθρωπος τη φιλία.

Η στέρνα περιέχει. Η πηγή ξεχειλίζει.

Μια σκέψη γεμίζει το αχανές

Πάντα λέγε λεύτερα τη γνώμη σου και ο τιποτένιος

θα σε αποφεύγει.

Οι τίγρεις της οργής είναι σοφότερες απ’ τ’ άλογα της διδαχής.

Η μηλιά ποτέ δε ρωτάει την οξιά πώς να μεγαλώσει∙ ούτε το λιοντάρι το άλογο πώς να πιάσει τη λεία του.

Η ψυχή της γλυκιάς χαράς ποτέ δε λερώνεται.

Όταν βλέπεις έναν Αετό, βλέπεις ένα μέρος του

Πνεύματος. Ψηλά το κεφάλι!

Η δημιουργία ενός μικρού λουλουδιού είναι το έργο αιώνων.

Το κεφάλι Θαυμαστό, η καρδιά Συγκίνηση, τα

γεννητικά όργανα Ομορφιά, τα χέρια και τα πόδια Αναλογία.

Όπως ο αέρας για το πουλί ή η θάλασσα για το ψάρι,

έτσι είναι η περιφρόνηση γι’ αυτόν που την αξίζει.

Απόδοση: Σ π ύ ρ ο ς Η λ ι ό π ο υ λ ο ς Νοε. 2011, Αναδημοσίευση από pteroen.wordpress.com/category/μπλεηκ-blake-william/

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Το δέντρο με το δηλητήριο Θύμωσα με το φίλο μου: είπα την οργή μου, η οργή μου έσβησε. Θύμωσα με τον εχθρό μου: δεν το είπα, η οργή μου θέριεψε. Και την πότιζα με φόβο Νύχτα και μέρα με τα δάκρυά μου Με χαμόγελα την έκρυψα και με γλυκές, απατηλές γητειές. Μέρα και νύχτα εκείνη θέριευε, μέχρι που γέννησε λαμπρό μήλο, κι ο εχθρός μου το 'δε να λάμπει κι ήξερε ότι ήτανε δικό μου. Κλεφτά μπήκε στον κήπο μου όταν η νύχτα είχε ρίξει τα πέπλα της και την αυγή τον είδα με χαρά ξαπλωμένο να κείτεται κάτω απ' το δέντρο.

Οιωνοί της Αθωότητας (απόσπασμα) Για να δεις τον κόσμο σε ένα κόκκο άμμου Και τον παράδεισο σε ένα αγριολούλουδο Κράτησε το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου Και την αιωνιότητα σε μία ώρα. ……………… Αν ο ήλιος και το φεγγάρι αμφέβαλλαν Αμέσως θα έσβηναν. Το να έχεις πάθος μπορεί να σου κάνει καλό, Αλλά δεν υπάρχει καλό αν το πάθος είναι μέσα σου. Η πόρνη και χαρτοπαίκτης, από το κράτος αδειοδοτούνται Για να οικοδομούν τις τύχες του έθνους. Η κραυγή της πόρνης από δρόμο σε δρόμο Θα υφάνει το σάβανο της παλιάς Αγγλίας. Η κραυγή του νικητή, η κατάρα του ηττημένου, Χορεύουν μπροστά από την νεκροφόρα της πεθαμένης Αγγλίας. Κάθε νύχτα και κάθε αυγή Μερικοί στη μιζέρια γεννιούνται, Κάθε αυγή και κάθε νύχτα Μερικοί σε γλυκιά απόλαυση γεννιούνται. Μερικοί γεννιούνται σε γλυκιά απόλαυση, Μερικοί γεννιούνται στην ατελείωτη νύχτα.

Οδηγούμαστε στο να πιστεύουμε ένα ψέμα Όταν βλέπουμε όχι με το μάτι, Το οποίο γεννήθηκε σε μια νύχτα για να χαθεί μέσα στη νύχτα, Όταν η ψυχή κοιμόταν στις ακτίνες του φωτός. Ο Θεός φαίνεται, και ο Θεός είναι φως, Σε αυτές τις φτωχές ψυχές που κατοικούν στην νύχτα. Μόνο η ανθρώπινη μορφή φανερώνεται, Σ' αυτούς που κατοικούν στα βασίλεια της ημέρας.

ΠΙΝΑΚΕΣΧΑΡΑΚΤΙΚΑ ΓΟΥΙΛΙΑΜΜΠΛΕΙΚ

ΔΥΟΑΠΟΤΑ100ΠΡΟΣΩΠΑ

ΟΣΑΤΑΝΑΣΠΟΥΚΑΛΕΙΤΙΣΣΤΡΑΤΙΕΣΤΟΥ

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑΤΟΥΜΠΛΕΙΚ