Zostań podróżnikiem. Jak zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku - Piotr M. Małachowski

PIOTR MACIEJ MAŁACHOWSKI

Zostań podróŜnikiem

Jak zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku

Darmowy e-book dostarczony przez autora bloga: Podróż przez życie Tytuł: Zostań podróżnikiem Jak zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku Wydanie I Rok 2009 ISBN 978-83-928637-0-0 Autor: Piotr Maciej Małachowski Zdjęcia: Eyleen Mendoza Carvallo Piotr Maciej Małachowski

Utwór jest dostępny na licencji Creative Commons: Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkach 2.5 Polska, co oznacza, że e-book ten wolno kopiować, rozpowszechniać, odtwarzać i wykonywać, ale nie wolno go używać do celów komercyjnych. Wolno także tworzyć na jego podstawie utwory zależne, ale nie wolno ich używać do celów komercyjnych. Ponownie rozpowszechniany utwór (lub utwór zależny) musi być udostępniany na podstawie takiej samej licencji (CC-BY-NC-SA) i musi być oznaczony w sposób określony przez autora. Kontakt z autorem: [email protected] Autor dołożył wszelkich starań, by informacje zawarte w publikacji były kompletne i rzetelne. Nie ponosi jednak odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z ich wykorzystania.

Spis treści

Bajka zamiast wstępu ....................................................................5

1. Dlaczego Meksyk? ........................................................................7

2. Przygotowania..............................................................................10

2.1. Kraj dla wybranych....................................................................10

2.2. Zostań ekspertem .........................................................................11

2.3. Buenos días, czyli uśmiech po polsku ............................14

3. W drodze na szczyt....................................................................17

3.1. Największa góra – kupujemy bilety ...............................17

3.2. Najtaniej z Wysp...........................................................................19

3.3. Jutro będzie taniej lub drożej ..............................................21

3.4. Toast na szczycie ..........................................................................22

4. Powrót do planu ..........................................................................25

4.1. Kartki z podróży ............................................................................25

4.2. Gdzie jest przywódca? ..............................................................27

5. Vademecum podróżnika ......................................................28

5.1. Wizy i szczepienia .........................................................................28

5.2. Bagaż i ubezpieczenie................................................................29

5.3. Transport ...........................................................................................30

5.4. Noclegi..................................................................................................34

5.5. Jedzenie ...............................................................................................37

5.6. Bezpieczeństwo ..............................................................................39

5.7. Pieniądze .............................................................................................43

5.8. Telefony...............................................................................................45

6. Propozycja trasy .........................................................................47

6.1. Dzień 1: Cancun .............................................................................47

6.2. Dzień 2: Isla Mujeres.................................................................49

6.3. Dzień 3: Tulum...............................................................................49

6.4. Dzień 4: Palenque ........................................................................50

6.5. Dzień 5: San Cristobal ..............................................................51

6.6. Dzień 6: Cañon del Sumidero..............................................51

6.7. Dzień 7: Puerto Escondido.....................................................52

6.8. Dzień 8 i 9: Acapulco.................................................................52

6.9. Dzień 10, 11 i 12: Ciudad de Mexico ................................53

6.10. Dzień 13: Campeche.................................................................58

Zostań podróżnikiem strona 4 ______________________________________________

6.11. Dzień 14: Chichén Itzá.............................................................58

6.12. Dzień 15: Cancun........................................................................59

Koniec bajki ............................................................................................60

Napisz do mnie ....................................................................................61

Jak zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku strona 5 ______________________________________________

Bajka zamiast wstępu

Drogi Czytelniku, nie jest to e-book o tym, jak zarobić pieniądze.

Jest o tym, jak je wydać. To konieczne wyjaśnienie, bo może już

teraz przyszedł moment, abyśmy się rozstali. Nie znajdziesz tu

także informacji, jak za darmo pojechać do Meksyku, bo nie jestem

bajkopisarzem.

Jestem realistą, więc potrafię wyobrazić sobie kogoś, kto spędza

urlop nad Bałtykiem, albo nad innym europejskim morzem i

wracając stamtąd do domu czuje niedosyt. Może nawet myśli, że

cały rok ciężko pracował, by zasłużyć na wspaniały odpoczynek, a

jednak nie wyszło tak, jak

tego pragnął. Choć przecież

wraca z zasłużonego

wypoczynku.

Potrafię wyobrazić sobie taką

osobę. Jeśli to Ty nią jesteś,

jeśli to Ty czujesz niedosyt

wracając z wczasów do

domu, ten e-book jest właśnie dla Ciebie.

Chcę Ci w nim powiedzieć, że za cenę tradycyjnych wakacji w

Europie, możesz zobaczyć Meksyk - kraj Azteków, Majów i

najpiękniejszych plaż na świecie. Brzmi jak bajka? Bo to jest bajka.

Jasne, przed chwilą stwierdziłem, że nie jestem bajkopisarzem. To

prawda. Ale ufam, że dostrzeżesz różnicę. To nie jest bajka o

Meksyku, ale o Tobie. O Twoich marzeniach i o tym, jak je

zrealizować.


Pomoże Ci w tym ten e-book. Jest o tym, jak na własną rękę

zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku. Co zrobić, by zostać

podróżnikiem po tym pięknym kraju. Daję Ci tę wiedzę zupełnie za

darmo, bo choć nie jestem bajkopisarzem, to w bajki wierzę. A

zwłaszcza w to, że ludzie potrafią zamieniać je w rzeczywistość.

Nie trzeba wytężać słuchu, by usłyszeć zewsząd, że wyprawa do

Meksyku nie jest dobrym pomysłem. Bo kryzys, choroby,

narkotyki, przestępczość... Wszystko, co tylko przyjdzie do głowy

tym, którzy chcą, abyś myślał tak, jak oni. Nie musisz się temu

poddawać. Ale możesz.

Jeśli jednak dotarłeś do tego miejsca, proszę Cię o wysiłek.

Pomyśl sam. Po prostu pomyśl. Właśnie teraz. Czego pragniesz? Co

chcesz zrobić, by kolejnym razem, wracając z wczasów, na które

ciężko pracowałeś, nie poczuć tego, na co kompletnie nie

zasługujesz? Na ciągłą tęsknotę za czymś niemożliwym do

zrealizowania. Nie zasługujesz też na rozczarowanie.

Jeśli w tym, co wymyślisz, znajdzie się miejsce na Meksyk,

przeczytaj ten e-book do końca. Wyjaśnię w nim, krok po kroku,

jak znaleźć klucz do drzwi podróżniczych marzeń. Podpowiem też,

jak je otworzyć. Ale tylko Ty możesz to zrobić. Tylko Ty swoje

marzenia możesz zamienić w plany i je zrealizować.

Pojedź do Meksyku na własną rękę. Bez pośrednictwa biura

podróży. To łatwiejsze, niż myślisz. I tańsze, niż się spodziewasz.

Przeczytaj, jak się do tego zabrać i jak bezpiecznie stamtąd wrócić.

1. Dlaczego Meksyk?

Odwaga to panowanie nad strachem, a nie brak strachu.

Mark Twain

Kiedy wróciłem ostatnio z tego kraju do Polski, była zima. Bialutko

na całej trasie od Krakowa do Poznania. Na głowie miałem

słomiany kapelusz, który nie zmieścił się w bagażu. W niczym nie

przypominał sombrera, ale gdy wysiadałem z pociągu, kolejarz

zagadnął: „A pan to pewnie z Meksyku...”.

Kto myśli o Meksyku na dworcowym peronie, o pierwszej w nocy,

przy dziesięciostopniowym mrozie? Być może każdy. O Meksyku

myśli każdy, kto przynajmniej raz zastanawiał się poważnie nad

swoimi podróżami marzeń.

Kiedyś też się nad nimi zastanawiałem. I za każdym razem

wszystko kończyło się tak samo. Czyli niczym. Bo na przeszkodzie

zawsze stawały koszty.

To nieprawdopodobne, jak

reklama potrafi działać na

człowieka. Piękne zdjęcia i

kolorowe foldery z hasłem

„Meksyk na wyciągnięcie

ręki” pobudzały moją

wyobraźnię. – To takie łatwe, takie tanie i takie bliskie – myślałem

za każdym razem, gdy przeglądałem pobieżnie oferty biur podróży.


Ale po zagłębieniu się w szczegóły, wszystko jawiło się jak wyprawa

na Marsa.

Na lot w kosmos jakoś nigdy nie miałem i nie mam chęci. A

zwłaszcza pieniędzy. Dlatego wybór był oczywisty – tradycyjny

urlop nad Bałtykiem.

Życie to pasmo przypadków. Dla mnie był nim opis przygód pary

Polaków w Ameryce Łacińskiej, który znalazłem w internecie.

Właściwie to nie o opis chodziło, ale kwoty wydane przez nich

podczas podróży. Niewyobrażalnie niskie.

Ale uwierzyłem im. Uwierzyłem obcym ludziom, że wymarzone

wakacje mogą być tanie.

To był zupełny przypadek. A wkrótce miał miejsce kolejny – gdy

podjąłem decyzję o wyprawie do Meksyku na własną rękę. Bez

pośrednictwa biura podróży.

Z perspektywy czasu była to decyzja nierozważna. Chodziło

przecież o mój pierwszy wyjazd poza Europę. Pierwszy wyjazd, w

którym miałem być zdany tylko na własne siły. W Meksyku nie

czekał na mnie żaden przewodnik. Nie znałem tam nikogo, u kogo

mógłbym się zatrzymać, czy poprosić o pomoc. Nie znałem też

języka hiszpańskiego, a na miejscu okazało się, że mój angielski był

nieprzydatny.

Z perspektywy czasu uczciwie jest powiedzieć, że była to decyzja nie

tyle nierozważna, co szalona.


Nie miałem pojęcia, jak to wszystko będzie na miejscu wyglądać.

Nie wiedziałem nawet, w którą stronę po wylądowaniu w Meksyku

skieruję swoje pierwsze kroki. A mimo to, bez samochodu,

pokonałem w tym kraju prawie cztery tysiące kilometrów,

oglądając miejsca i przeżywając przygody, o których mówi się, że

pochodzą ze snów. Ale ja nawet takich snów nie miałem.

Miałem tylko realia. Kiedy cały i zdrowy wróciłem do domu,

usiadłem w fotelu i patrząc na walizkę uśmiechnąłem się do siebie.

Cała wyprawa nie była szalona. Była bardzo łatwa. I tania.

Śmiałem się sam z siebie, bo znalazłem odpowiedź, dlaczego

wybrałem się na nią tak późno. Ze strachu. To strach nie pozwalał

mi wcześniej realizować marzeń.


2. Przygotowania

Cokolwiek zamierzasz zrobić, o czymkolwiek marzysz,

zacznij działać. Śmiałość zawiera w sobie geniusz, siłę i magię.

Johann Wolfgang Goethe

2.1. Kraj dla wybranych

Kto może pojechać do Meksyku na własną rękę? Będę z Tobą

szczery. Tylko osoby do tego predysponowane.

Nie wynajmiesz hotelowego pokoju, w którym nie ma ciepłej wody?

Śpisz spokojnie tylko wtedy, gdy wszystko dopięte jest na ostatni

guzik? Denerwujesz się, gdy nie zdążysz przesiąść się do innego

autobusu? Panikujesz w

ciemnej uliczce? Jeśli choć

jedna odpowiedź jest

twierdząca, przykro mi,

ale ten wyjazd nie jest dla

Ciebie.

Jeśli jednak wędrowałeś

kiedyś z plecakiem po

górach, potrafisz znaleźć na mapie drogę z punktu A do punktu B i

dowiedzieć się z niej, ile wynosi przybliżona odległość, a na dodatek

nie boisz się wyzwań, Meksyk czeka właśnie na Ciebie.

Najpierw musisz jednak odpowiedzieć sobie na bardzo ważne

pytanie. Musisz wiedzieć, po co w ogóle chcesz tam pojechać?


Jeśli myślisz tylko o plażach i błogim odpoczynku nad błękitnym

morzem, zapomnij o Meksyku. Szkoda czasu. Naprawdę szkoda

Twojego czasu, który spędzisz w samolotach w drodze na drugą

półkulę i z powrotem. Szkoda też Twojego zdrowia narażonego na

komplikacje związane ze zmianą stref klimatycznych.

Jeśli myślisz tylko o morskich i słonecznych kąpielach, wybierz się

lepiej na Hel, albo do jakiegoś hiszpańskiego lub włoskiego

miasteczka.

Podkreślam to, bo znam ludzi, którzy za duże pieniądze wykupili

wczasy pobytowe w Meksyku. Przez dwa tygodnie siedzieli w

luksusowym hotelu, zamknięci niemal jak w więzieniu. Taplali się

w basenie i morzu, nie mając zielonego pojęcia, co przeszło im koło

nosa. A potem wrócili nieco rozczarowani – tak, to dobre słowo, że

było niemal tak samo, jak trzy lata temu na urlopie w Ustce.

Nie warto gnać aż do Meksyku, by poczuć się tak samo, jak oni.

2.2. Zostań ekspertem

Naprawdę musisz wiedzieć, po co chcesz pojechać do Meksyku. Jak

się tego dowiedzieć? Pomoże Ci w tym książkowy przewodnik po

tym kraju.

Nie musi być nowy, dlatego popytaj znajomych, albo poszukaj na

aukcjach internetowych. To nieprawdopodobne, że ludzie

sprzedają bezcenną wiedzę niemal za grosze, tylko dlatego, że

zapakowana jest w pogniecioną okładkę. Nie patrz na wygląd

książki. Bardziej pofatygowana będzie nawet tańsza. Poza tym


zabierzesz ją w drogę, gdzie i tak ulegnie zniszczeniu. Tak samo jak

samochodowa mapa Meksyku. Kup ją wraz z przewodnikiem.

Przewodnik i mapa to konieczność. Po prostu musisz je mieć.

Który przewodnik wybrać? Podaruj sobie kolorowe wydawnictwa.

Są piękne, ale w ogóle nieprzydatne. Dlatego w grę nie wchodzą

między innymi „Podróże

marzeń” Gazety Wyborczej.

Wybierz lepiej jeden z

opasłych tomisk, na przykład

Pascala.

Zasada jest prosta - im mniej

fotografii, tym lepiej.

Najlepiej w ogóle bez zdjęć,

bo wtedy jest więcej miejsca na użyteczne informacje. Nie ma co

żałować obrazków. Fotki z Meksyku zrobisz sobie przecież sam.

Dużo lepsze.

Najpierw przewodnik przeczytaj. Od deski do deski, ale na luzie.

Bez stresu, jakby od tego miała zależeć cała wyprawa. W ten sposób

zaczniesz poznawać Meksyk, zanim tam wylądujesz.

Podczas lektury przewodnika wynotuj miejsca, które wydają się

warte zobaczenia. Jak je rozpoznać? Nie da się ich rozpoznać. Ale

da się wyczuć. Podczas lektury przewodnika wystarczy słuchać

siebie, a wtedy lista ciekawych miejsc na pewno powstanie. Nie

przerażaj się, gdy będzie długa.


Potem obejrzyj filmy i programy o Meksyku. Bez problemu

znajdziesz je w internecie. Obejrzyj o tym kraju wszystko, co tylko

się da. Nawet, gdy już to wcześniej oglądałeś.

Kiedy przygotowywałem się w ten sposób do wyjazdu, znajomi byli

zaskoczeni moją wiedzą o Meksyku. – Po co w ogóle chcesz tam

jechać? Przecież wszystko już wiesz – żartowali sobie nawet.

Nie zwracałem na to uwagi, bo moje myśli krążyły wokół czegoś

innego. Wokół chwili, w której Meksyk przyszedł do mnie, zanim

ujrzałem go na oczy.

Po prostu zakradł się i mną zawładnął.

W Twoim przypadku nie musi być tak samo. Może być zupełnie

inaczej, ale wiem, że pojawi się w tym wspólny mianownik. Wiedza.

Zostań ekspertem na

temat Meksyku. Zacznij

nim żyć. Być może już

wtedy w Twojej głowie

punkty na mapie

zamienią się w zarys

wycieczki. Przenieś go na

papier. Wyobrażaj sobie

ten kraj. Tak, jakbyś już tam był. W ten sposób, nie mając jeszcze

biletu, ani daty wylotu, będziesz miał wstępny plan podróży.

Ale nie to będzie najważniejsze w tym poznawaniu Meksyku „na

sucho”. Najważniejsze, że dowiesz się, po co chcesz tam pojechać.


2.3. Buenos días, czyli uśmiech po polsku

Pomny doświadczeń, zachęcam jednak, abyś nie jechał sam.

Przecież naprawdę nie chodzi o szkołę przetrwania, lecz o przygodę

ze szczęśliwym zakończeniem.

Potrzebujesz minimum jednego towarzysza.

Nie musi być to osoba o takich samych zaletach, co Ty. Nie musi

wiedzieć tyle, co Ty. Na pierwszy rzut oka może się nawet wydawać,

że w ogóle nie nadaje się do wyjazdu. Być może ma jednak coś,

czego brakuje Tobie. Intuicję, większe poczucie humoru, bardziej

przyjazne nastawienie do

ludzi. Przekonasz się, jak

może być to pomocne.

Czasami bardziej, niż Twoje

logiczne myślenie, logistyczne

podejście, zdrowy rozsądek,

albo nadmiar szaleństwa.

Pojedźcie minimum w dwójkę, ale nie zabierajcie dzieci. Pod

żadnym pozorem.

Przed wyjazdem zaopatrzcie się w miniaturowe rozmówki polsko-

hiszpańskie ze słowniczkiem i porządny brulion.

Jeśli masz zacięcie, wykuj rozmówki na blachę. Ale kto ma do tego

zacięcie?

Wystarczy, że nauczysz się kilkunastu podstawowych zwrotów. To

nie żart. Znajomość wyrazów, których używa się na powitanie,

pożegnanie, podziękowanie i przeproszenie, w połączeniu z


uśmiechem na twarzy, to wystarczający zasób, by poradzić sobie w

obcym kraju.

Uśmiech nie jest tu dodatkiem. Jest bardzo ważnym elementem

konwersacji, bo często zastępuje nieznane słowa.

Oczywiście taka znajomość hiszpańskiego nie spowoduje, że nagle,

w cudowny sposób, porozumiesz się z Meksykanami. Nie dogadasz

się z nimi także po angielsku – mało kto na Twojej trasie będzie

znał ten język. Dlatego oprócz rozmówek, zabierz zeszyt. Będziesz

w nim rysował wszystko, co chcesz powiedzieć, a czego powiedzieć

nie umiesz lub czego nie ma w rozmówkach.

Śmieszne, prawda? Też się z tego

śmiałem. A teraz myślę, że ten

brulion jest nawet ważniejszy od

rozmówek.

Cóż z tego, że nauczysz się ich na

pamięć i na przykład wydukasz po

hiszpańsku – jak ja to robiłem –

pytanie o cenę, skoro nie zrozumiesz

odpowiedzi?

Namęczysz się, napocisz, by chwilę potem otworzyć gębę nie

rozumiejąc odpowiedzi. Bo pech chciał, że akurat takiej odpowiedzi

rozmówki nie przewidują. Ale zeszycik rozwiąże problem.

Wystarczy z uśmiechem podsunąć go pod nos sprzedawcy, a ten z

uśmiechem zapisze, albo narysuje o co mu chodzi.


Fakt, że rozmowy w języku „zeszytowym” zabierają mnóstwo czasu.

Ale nie obawiaj się, że odbierzesz go Meksykanom. Oni nigdzie się

nie spieszą. Wręcz przeciwnie.

Meksykanie poświęcą Ci nawet więcej uwagi, gdy dowiedzą się, że

jesteś z Polski. Z kraju, z którego pochodził szanowany i ceniony

przez nich Juan Pablo II. Wykorzystaj to. Tak, pochwal się tym,

nawet gdy nie podzielasz ich opinii o Karolu Wojtyle. Szybko

przekonasz się, jak wiele drzwi otwiera przed nami, Polakami,

nazwisko jednego z nas.


3. W drodze na szczyt

Cierpliwość przekracza szczyty, ale upór - łamie skały.

Władysław Grzeszczyk

3.1. Największa góra – kupujemy bilety

Wszystko wygląda pięknie, prawda? Ale przestanie takie być, gdy

zaczniesz szukać biletów na samolot. Ich cena potrafi oziębić

najgorętszy zapał.

Bilety to najwyższe wzniesienie w drodze na meksykański szczyt.

Będzie zniechęcać każdego dnia. Podsuwać myśli, że to wszystko

nie ma sensu. Skutecznie

odwracać uwagę od celu.

Ale tę górę da się pokonać,

pod warunkiem zmiany

sposobu myślenia.

W skrócie polega to na tym,

że po raz pierwszy w życiu

to nie Ty wybierzesz datę

urlopu. To Meksyk powie Ci, kiedy chce Cię ugościć.

Dlatego uzbrój się w cierpliwość. Szukanie tanich biletów może

potrwać bardzo długo. Nawet kilkanaście tygodni. Co zrobić, gdy

po takim czasie cena nie będzie Cię satysfakcjonować? Nie

kupować. Po prostu nie kupować, tylko dalej czekać i szukać.

Prawdziwa cierpliwość zawsze zostaje nagrodzona.


Z Polski nie ma bezpośrednich lotów do Meksyku. Najpierw trzeba

udać się do któregoś z europejskich lotnisk. Ofert jest dużo. Na

przykład Lufthansa lata do Meksyku przez Frankfurt nad Menem,

KLM przez Amsterdam, British Airways z Londynu, a Iberia z

Madrytu. Co jakiś duże, znane linie lotnicze wprowadzają promocje

na wybranych trasach i w ściśle w określonych terminach. Dlatego

warto często odwiedzać ich strony internetowe.

Na bilety w dobrej cenie można także natrafić u mniej znanych

firm: Jetairfly, Corsairfly, ArkeFly, Condor, Martinair, czy

Airberlin, ale z reguły tańsze są loty amerykańskich linii: Delta,

Continental Airlines lub American Airlines z przesiadką w Stanach

Zjednoczonych. Opcja ta wiąże się jednak z koniecznością

posiadania wizy wydawanej przez Ambasadę Stanów

Zjednoczonych. A co za tym idzie – z dodatkowymi kosztami i

stresem.

Podczas przeglądania ofert w internecie warto zaglądać na strony

pośredników, na przykład: Opodo, Expedia, czy eDreams. Czasami

niektóre bilety u nich bywają tańsze od tych oferowanych

bezpośrednio u przewoźnika.

W żaden sposób nie

rozwiązuje to jednak

podstawowego problemu:

nadal nie jest tak tanio,

jak by się chciało. Trzeba

powiedzieć nawet wprost:

jest taniej, ale nadal drogo.


3.2. Najtaniej z Wysp

Gdzie zatem kupić naprawdę tanio?

W biurze podróży posiadającym flotę lotniczą. Tak, to nie pomyłka.

Lecimy do Meksyku na własną rękę, ale aby się tam dostać,

korzystamy z samolotu biura podróży. To jak najbardziej możliwe.

Biura podróży sprzedają pakiety „wczasy plus podróż”, ale niektóre

z nich oferują także bilety lotnicze. A to dlatego, że nigdy nie udaje

im się pozbyć całego towaru. Dzielą go więc, bo lepiej sprzedać

choćby miejsce w samolocie, który przecież i tak poleci.

Najlepsze i najtańsze biura podróży latające do Meksyku własnymi

samolotami mieszczą się w Wielkiej Brytanii.

Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem w internecie ich ceny,

pomyślałem, że to pomyłka lub nabieranie klientów. Stary trick –

najpierw atrakcyjna cena, a potem dodatkowe, ukryte na początku

koszty. Dlatego podczas pobytu na Wyspach wybrałem się do tych

biur. Przekonać się, jak to naprawdę wygląda.

Na miejscu bilety okazały się droższe, ale tylko o koszty tradycyjnej

obsługi. Zakup przez internet był tańszy.

Opowiedziałem o tym znajomym, którzy szukali właśnie połączenia

do Meksyku. Po kilku dniach usłyszałem od nich, że bilety lotnicze

sprzedawane przez biura podróży wcale nie są tanie.

Zdębiałem, ale szybko stwierdziłem, że mają rację. Bilety w dniu, w

którym przeglądali strony internetowe na wybrany przez nich

termin, rzeczywiście były drogie. Ale nazajutrz to oni przyznali mi


rację. Jak to możliwe? Bo następnego dnia kilka ofert spadło na

niewyobrażalnie niski poziom.

Tylko kilka dni zajęło mi, by odkryć, że biura podróży niemal

codziennie zmieniają ceny. Windują je do granic absurdu lub

obniżają w jego drugą stronę.

Nie udało mi się odkryć od

czego to zależy. Strony

internetowe biur podróży

odwiedzałem dzień w dzień

przez trzy miesiące, ale nie

wpadłem na żadne reguły,

którymi się kierują.

Na przykład jednego dnia

bilet do Meksyku w okresie

świątecznym był dużo droższy

od tego w okresie

poświątecznym - co jest

zrozumiałe. Ale innego dnia

na odwrót – taniej było na święta, a drożej w tak zwanym martwym

sezonie.

Żadnych reguł, żadnej możliwości przewidzenia ceny.

Oprócz jednego: im bliżej wylotu, ceny są zazwyczaj niższe. To

bardzo ważne spostrzeżenie, bo zupełnie odmienne o

reklamowanej powszechnie zasadzie o tanim, wcześniejszym

kupowaniu.


3.3. Jutro będzie taniej lub drożej

U tradycyjnych przewoźników ceny biletów do Meksyku

przekraczają tysiąc euro, choć czasami spadają do 800 euro. To

jednak nadal dużo.

Tak dużo, że dalsze pisanie i czytanie tego e-booka wydaje się być

pozbawione sensu.

Ale sens jest, gdy odwiedzi się strony biur podróży dysponującymi

własną flotą lotniczą.

W firmie Thomson bilet z

Londynu do Cancun i z powrotem

może kosztować w funtach

równowartość około 300 euro.

Niedawno za bilet na tą samą trasę

zapłaciłem u First Choice 250

euro, ale przepłaciłem, bo kilka

dni później był tańszy o prawie 50

euro. To końcowe kwoty, łącznie z

podatkami i opłatami lotniskowymi. Podobne ceny ma też Thomas

Cook.

Kryzys gospodarczy na świecie niewiele zmienił. Ceny biletów do

Meksyku nadal mogą być tanie i nadal trzeba cierpliwości i czasu,

by na nie natrafić.

Czym się kierować w poszukiwaniach?

Wyczuciem i cierpliwością. Jeśli w wybranym przez terminie cena

Ci nie odpowiada, zmień termin. Szukaj na kilka miesięcy naprzód i


na ostatnią chwilę. Ważne jest elastyczne podejście do tematu,

systematyczność i determinacja. Jeśli dziś nie udało się znaleźć

niczego ciekawego, wróć jutro. Być może jutro będzie jeszcze

drożej, a może taniej. Jeśli dziś jest tanio, także wróć jutro. Może

będzie jeszcze taniej, a może dużo drożej. Pamiętaj, nie ma

sztywnych reguł, którymi kierują się sprzedawcy.

Jeśli naprawdę chcesz polecieć tanio do Meksyku, odwiedzaj te

strony codziennie. To może być emocjonujące. Jak mecz. Albo

polowanie. Pamiętaj

tylko, aby szukać w

zakładce „Flights”.

Po prostu szukasz

tylko lotów, bez

wczasów.

Kiedy kupować?

Wtedy, gdy termin i

cena Ci odpowiada.

Jak? Na stronie wybranego przez biura podróży. To bardzo łatwe.

Wszystko odbywa się krok po kroku na przejrzystym formularzu w

języku angielskim. Potwierdzenie zakupu otrzymasz w postaci

elektronicznej i drogą pocztową. Istnieje też opcja odbioru biletu

na lotnisku w dniu wylotu.

3.4. Toast na szczycie

Masz już upatrzony bilet do Meksyku? Zadowolony? Trochę za

wcześnie, bo to jeszcze nie koniec. Twój samolot nie wystartuje


przecież z najbliższego lotniska, tylko z któregoś w Wielkiej

Brytanii.

Najłatwiej dotrzeć tam samolotem tanich linii lotniczych. Dlatego

podczas szukania biletu do Meksyku zerkaj równocześnie na oferty

europejskich przewoźników. Wybierz te linie, które mają

połączenia z lotniskami, z których odlatują samoloty do Meksyku.

Najlepiej zsynchronizować te czynności.

Ja najpierw wynajduję lot do Meksyku. W osobnym oknie

przeglądarki internetowej otwieram stronę taniego przewoźnika

lotniczego, na przykład: EasyJet, Wizz Air, czy Ryanair. Wyszukuję

takiego połączenia z Polski, Niemiec lub Czech, by być na

brytyjskim lotnisku na kilka godzin przed odlotem samolotu do

Meksyku. Nigdy na ostatnią chwilę. Od razu szukam też powrotu,

kierując się tą samą zasadą: lepiej poczekać na lotnisku kilka, a

nawet kilkanaście godzin, niż liczyć na ekspresową odprawę.

Oczywiście transfer na brytyjskie lotnisko kosztuje. Ale niewiele.

Niedawno za przelot z Poznania do Londynu i z powrotem

zapłaciłem niecałe 50 euro. Zdarzają się także promocje za połowę

tej kwoty, a nawet taniej.

Po prostu trzeba tego

pilnować, czyli śledzić

ruchy cenowe lotniczych

przewoźników.

Czasami bywa tak, że bilet

do Wielkiej Brytanii jest

bardzo tani, ale samolot taniej linii nie ląduje na tym samym


lotnisku, z którego odlatuje samolot do Meksyku. Warto to

wszystko podliczyć, uwzględniając transfer z lotniska na lotnisko, a

nawet koszty ewentualnego noclegu w Wielkiej Brytanii. Zakup

takiego biletu może być w sumie opłacalny.

Sytuacja jest dużo prostsza, gdy mamy kogoś znajomego na

Wyspach. Czy przypadkiem nie mieszka tam Twój kuzyn, albo

koleżanka? To całkiem możliwe, zważywszy na liczbę Polaków,

którzy osiedlili się w Wielkiej Brytanii. Wykorzystaj to. Może da się

u kogoś przenocować, albo ktoś mógłby Cię podwieźć na lotnisko?

Myślę o tym za każdym razem, gdy wybieram się poza Europę. Pod

uwagę biorę każdą opcję. Porównuję ceny, by wybrać najtańszy

zestaw biletów. Dzwonię do znajomych, którzy mieszkają blisko

interesujących mnie lotnisk. Sprawdzam połączenia kolejowe i

autobusowe, gdy takich znajomych nie mam, albo akurat nie mogą

lub nie chcą mi pomóc.

Bilety kupuję dopiero wtedy, gdy wszystko się zgadza. Wszystkie

tego samego dnia, w odstępie kilku minut.

Potem lampką ulubionego czerwonego wina wznoszę toast za

udaną wyprawę. Ogarnia mnie wtedy nieopisana radość, bo dzięki

uporowi pokonałem górę, która wydawała się nie do przebycia.

Mam w ręku bilety do Meksyku nawet o 70 procent tańsze, niż

wydawało się u jej podnóża.


4. Powrót do planu

By nakreślić kurs działania i zrealizować go do końca,

potrzeba Ci odwagi żołnierza.

Ralph Waldo Emerson

4.1. Kartki z podróży

Gdy butelka jest pusta, czas zabrać się do dalszej pracy. Przecież w

Meksyku nikt nie będzie na Was czekał.

Musisz o wszystkim pomyśleć i wszystko zorganizować. Widzisz

jakąś kolejną górę? Jasne, że tak. To pomyśl, że za chwilę będziesz

na jej szczycie. Pomogę Ci wspiąć się tam.

Po zakupie biletów najwyższa pora sprecyzować plan podróży.

Przygotuj przewodnik i listę wypisanych wcześniej ciekawych

miejsc, a na stole rozłóż mapę Meksyku. Gdzie wylądujecie?

Cancun? Miasto Meksyk? Puerto Vallarta? To zupełnie nieistotne.

Przecież nie będziecie w tych miastach spędzać całego urlopu.

Rozejrzyj się po mapie. I pomyśl, co więcej można zobaczyć oprócz

miasta, w którym wylądujecie? Dokładnie teraz zrozumiesz sens

wcześniejszego czytania przewodnika.

Śmiało, palcem na mapie, sięgaj daleko w głąb Meksyku. Nawet do

dwóch tysięcy kilometrów od miasta, w którym wylądujecie.

Spokojna głowa. Będziecie mieli tylko dwa tygodnie, ale zdążycie

wrócić na powrotny lot do Europy. Zapomnijcie jednak o próbie

zobaczenia w tym czasie całego Meksyku. To niemożliwe. Ten kraj


jest dużo większy, niż sądzisz. Nie da się go zobaczyć w dwa

tygodnie.

Ale można zobaczyć bardzo wiele, gdy ma się dobry plan. Nie ma

od niego nic lepszego i bardziej koniecznego.

Jak go opracować? Przygotuj duże kartki papieru. Każda z nich to

jeden dzień, który spędzicie w Meksyku. Na pierwszej zacznij od

dnia i godziny przylotu. Następnie wróć do dokładnej lektury

przewodnika, ale tylko o tym miejscu, w którym będziecie

przebywać konkretnego dnia.

Wszystko, dokładnie wszystko to, co przyjdzie Ci do głowy,

przenieś na papier i podziel na pory dnia lub godziny. Na przykład

według wzoru:

14.25 – lądowanie,

14.30-16.00 – formalności na lotnisku i transfer do hotelu,

16.00-18.00 – prysznic i krótki odpoczynek,

18.00-22.00 – kolacja i spacer po mieście,

23.00-07.00 – nocleg.

Gdy skończysz planować jeden dzień, weź następną kartkę i zabierz

się za kolejny. Pomoże Ci w tym wyobraźnia przestrzenna,

zdolności w posługiwaniu się mapą, umiejętności logistyczne. Użyj

tego wszystkiego. Krok po kroku, z przewodnikiem w ręku,

stworzysz plan całej wycieczki. Im bardziej szczegółowy, tym lepiej.


W dalszej części tego e-booka znajdziesz przykładowy zarys

wycieczki po Meksyku, ale nie sugeruj się wyłącznie nim. To tylko

propozycja. Właściwie to zalecam coś innego – stworzenie

własnego planu. Zostań jego autorem. Już samo przygotowywanie

planu to niesamowita przygoda.

4.2. Gdzie jest przywódca?

Plan powinien być szczegółowy, w zaokrągleniu nawet do jednej

godziny. Jednak zupełnie nieważne jest, czy zrealizujesz go w

całości. Pewnie nie. Ale

masz go po prostu mieć.

Gdy będzie gotowy,

przedstaw go towarzyszowi

lub towarzyszom podróży.

Być może też coś

przygotowali, albo zdali się

zupełnie na Ciebie. Wspólnie ustalcie ostateczną wersję. I cieszcie

się nią, zwłaszcza gdy będzie efektem sporów, czy małych kłótni.

Jesteście przecież drużyną, która potrzebuje przywódcy.

Nie rozglądaj się wokół. To Ty nim jesteś.


5. Vademecum podróżnika

Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda

nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy

gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los.

Paolo Coelho

5.1. Wizy i szczepienia

Od turystów Meksyk nie wymaga posiadania wiz, o ile opuszczą

jego terytorium w ciągu 90 dni od przyjazdu. Nie dotyczą Cię zatem

żadne formalności. Tylko przygotowanie paszportu.

Przed wylotem obowiązkowo odwiedź jednak stronę internetową

Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Znajdziesz tam aktualne i

użyteczne informacje

dotyczące podróży i

pobytu w Meksyku.

Nie ma tam konkretnej

odpowiedzi na pytanie,

czy szczepić się przed

wyjazdem? Zazwyczaj jest

to zalecane przez

urzędników, ale wybór należy do Ciebie.

Jeśli masz obawy, zaszczep się. Będziesz spać spokojniej. Ale

można wyspać się porządnie i bez tego. Meksyk naprawdę nie jest

dzikim krajem.


5.2. Bagaż i ubezpieczenie

Ubezpieczenie od kosztów leczenia nie jest obowiązkowe. Jeśli się

zdecydujesz, warto rozważyć skorzystanie z oferty biura podróży, u

którego zakupisz bilety na samolot do Meksyku. Wychodzi taniej i

szybciej, bo wszystko za jednym zamachem.

W co się spakować? To, co zabierzecie, prawie cały czas będzie w

Waszych rękach. Może więc lepiej wszystko przerzucić na plecy?

Wygodny plecak jest najlepszy. Bez względu na to, co w nim będzie,

pamiętajcie o limicie stosowanym przez przewoźników lotniczych –

z reguły jest to 20 kilogramów. Gdy go przekroczycie, dopłacicie na

lotnisku, ale najbardziej będziecie żałowali tego dźwigając na

plecach zbędne kilogramy.

Co zabrać? To zależy od terminu i miejsc, w które traficie. Na

meksykańskim wybrzeżu jest ciepło przez cały rok. W głębi kraju

bywa chłodniej, a w górach jest zimno. Jednak nie ma co bawić się

w zgadywankę. Przed pakowaniem po prostu sprawdźcie prognozę

pogody w internecie.

Warto tak skalkulować ilość zabranych rzeczy, aby wystarczyło na

jedno porządne pranie. Nie będzie z tym problemu. Można to

zrobić w miejscach zakwaterowania lub w pralniach na ulicach

miast.

Polecicie najprawdopodobniej wtedy, gdy w Polsce będzie

naprawdę zimno. Ale grubych płaszczy, szalików, czapek i ciepłych

butów nie musicie dźwigać po meksykańskich plażach. Za drobną


opłatą lub za darmo przechowacie je w miejscu, w którym spędzicie

pierwszą noc. Po wszystko wrócicie w dniu powrotu do Europy.

5.3. Transport

W Meksyku bez problemu można wynająć samochód. Procedury są

podobne lub takie same, jak w Polsce. Ale podróżowanie

samochodem po Meksyku nie jest najlepszym pomysłem. Powodów

jest wiele, ale wymienię tylko dwa. Poważne komplikacje w

przypadku stłuczki lub wypadku oraz zmęczenie, które towarzyszyć

będzie kierowcy lub kierowcom.

O niemożności dokładniejszej degustacji tequili nie wspomnę.

W Meksyku jeździmy więc

tym, czym jeżdżą miejscowi –

autobusami, taksówkami i

colectivos.

W dłuższe trasy najlepiej

wybierać autobusy lepszych

firm. Łatwo je poznać po

wyższych cenach biletów. Polecam firmę ADO – pod względem

jakości usług bijącą na głowę polskich przewoźników

autobusowych.

Lepsze pojazdy na długie trasy to bezpieczeństwo i klimatyzacja.

Bez względu na warunki na zewnątrz, w meksykańskich

autobusach dalekobieżnych panuje stała temperatura – zazwyczaj

15-16 stopni Celsjusza. Prawdziwa lodówka! Dlatego warto zabrać


do środka ciepły sweter i drugą parę skarpet. A gdy nadal będzie

zimno, za kocyk może posłużyć ręcznik plażowy.

W sprawie podwyższenia temperatury można oczywiście

interweniować u obsługi autobusu, ale szkoda na to czasu. Twoja

prośba nawet nie będzie rozpatrywana.

Autobusy dalekobieżne można wykorzystać do... noclegu. Lepszej

klasy pojazdy wyposażone są w rozkładane fotele, a między nimi

jest dużo przestrzeni. Pozwala to na spanie niemal jak w łóżku. Ta

opcja jest warta rozważenia. Co prawda taka podróż kosztuje

więcej, niż gorszej klasy autobusem, ale odpadają koszty noclegu i

zyskuje się czas. W sumie jest to bardzo opłacalne.

Podczas mojej pierwszej eskapady do Meksyku przyjąłem zasadę:

jedna noc w autobusie, dwie w prawdziwym łóżku. Ale nocne

podróżowanie okazało się tak

dobrym pomysłem, że szybko

zmieniłem tę proporcję na jeden

do jednego.

Bilety autobusowe w Meksyku są

imienne. Przy ich zakupie należy

podać imię, nazwisko oraz numer

dokumentu tożsamości pasażera. Można oczywiście wykuć na

pamięć serię i numer paszportu. Tylko po co? Lepiej spisać swoje

dane na kartce, z której kasjer sam sobie odczyta to, czego nie

zrozumie ze słuchu. Nie będzie wymagał okazania dokumentu.

Przed podróżą większy bagaż musi przejść odprawę – dokładnie

taką samą, jak podczas podróży lotniczych. Po jego zdaniu dostaje


się pokwitowanie. Strzeż je. Po dojechaniu na miejsce dzięki niemu

odzyskacie plecaki.

Tyle o podróżowaniu autobusem. Więcej znajdziesz w

przewodniku. Teraz taksówki – temat tylko zdawkowo poruszony w

każdym z nich.

Meksykańskie taksówki nie posiadają taksometrów i kas

fiskalnych. Należność za kurs należy ustalić z kierowcą „na twarz”.

Wbrew pozorom, nie jest to takie proste.

Najpierw trzeba podać nazwę miejsca, do którego chcecie dojechać.

Może się zdarzyć, że kierowca nie będzie go znał, albo nie będzie

mógł lub chciał tam pojechać.

W Meksyku to normalne

zjawisko. Jeśli zgodzi się Was

zabrać, koniecznie musi podać

cenę za przejazd, zanim

wsiądziecie do samochodu.

Najlepiej, aby kierowca zapisał

ją na kartce, którą podsuniesz

pod jego nos. Posłuży za dowód, gdyby w połowie drogi chciał

zmienić zdanie.

Jeśli nie ustalicie ceny na początku, nie wsiadajcie, tylko od razu

szukajcie innej taksówki. W przeciwnym razie kierowca zaśpiewa

na końcu kwotę z kosmosu. Na pewno nie lubisz takich piosenek.

Zawsze targuj się. Cenę kierowcy bez skrupułów, ale z uśmiechem,

przekreśl i napisz obok swoją. Mniejszą o połowę. Szybko

przekonasz się, że to działa.


Od tych reguł są jednak wyjątki – dowiesz się o nich w dalszej

części tego e-booka.

Najtańszym środkiem lokomocji w Meksyku są tak zwane

colectivos – zbiorcze taksówki. Od zwykłych różnią się tym, że nie

ruszą w trasę, dopóki nie zbierze się komplet pasażerów. Czasem

trzeba na to czekać nawet kilkadziesiąt minut.

Jak znaleźć taką taksówkę? Wytężyć słuch. Jeśli usłyszysz

nawołujący głos, idź za nim, aż zobaczysz samochód osobowy lub

mikrobus, przed którym mężczyzna lub kobieta będzie zachęcać, by

do niego wsiąść. Zanim to zrobicie, dowiedz się, czy pojazd jedzie

tam, dokąd chcecie się dostać.

W tym miejscu konieczna uwaga. Latynosi, nie tylko Meksykanie, z

reguły wymagają więcej od obcego, niż od miejscowego. Zwłaszcza,

gdy słyszą, że nie mówi dobrze lub wcale po hiszpańsku. Dobrze Ci

się kojarzy – chcą jak najwięcej Twoich pieniędzy. Za dużo.

Zwłaszcza w sytuacjach, w których cena jest otwartą sprawą.

Dokładnie taka sytuacja czeka Cię w zbiorczej taksówce. Dlatego

nigdy nie płać przed ruszeniem zbiorczej taksówki. I stosuj jeden z

dwóch sposobów, by nie przepłacić.

Pierwszy – pytaj o cenę przed wejściem do colectivo, ale tak, by

odpowiedź słyszeli inni pasażerowie. Przed swoimi rodakami

Meksykanin ma trudności, by zażądać więcej od obcych.

Drugi sposób – wsiądźcie i czekajcie, aż poprosi o zapłatę. Daj mu

wtedy monetę o najniższym nominale, na przykład jeden lub dwa

pesos. Najlepiej mieć ją zawsze w pogotowiu. Meksykanin powie, że


to za mało, ale to żaden wstyd. Dzięki tej rozmowie inni będą

słyszeć, ile się od Was wymaga za przejazd. To taka obywatelska

kontrola, dzięki której zapłacicie tyle, co miejscowi. Czyli grosze.

Colectivos zatrzymują się na żądanie. Jeśli chcecie wysiąść

wcześniej niż w miejscu, do którego zmierza taka taksówka,

musicie o tym powiedzieć zbierającemu pieniądze. Ten przekaże to

kierowcy.

5.4. Noclegi

Obok kosztów podróżowania po Meksyku, noclegi to największe

obciążenie budżetu. Ale może być lżej. Zasada jest prosta: nie

rezerwuj miejsc w hotelach. To najprostszy sposób na niepotrzebne

pozbycie się gotówki.

Wyjątkiem są pierwsze dwie noce. Wyobraź sobie chwilę na

lotnisku po długim locie na inny kontynent. Wita Was świetna

pogoda, ale Ty nie

cieszysz się. Myślisz o

tym, że już niedługo

słońce zajdzie. I martwisz

się, że nie macie gdzie

spać.

To okropne uczucie.

Dlatego przed wyjazdem

powinieneś zarezerwować noclegi na pierwszą i drugą noc.

Dlaczego tylko na tyle? Bo później będziecie w ciągłej podróży. Co

prawda z planem w ręku, ale z możliwością zmian. Dlatego nie ma

sensu rezerwować niczego naprzód i wiązać sobie tym ręce.


Jak zarezerwować dwa pierwsze noclegi?

Korzystając z międzynarodowych systemów rezerwacji tanich

miejsc noclegowych. Polecam HostelBookers i Hostels z polską

wersją językową.

Na jednej z tych stron

wybierz Meksyk jako kraj,

który Cię interesuje oraz

miasto, do którego przyleci

Twój samolot. Określ daty

noclegów i liczbę osób. Z

listy hosteli, które się

wyświetlą, wybierz jeden.

Pod uwagę bierz cenę i lokalizację jak najbliżej centrum i dworca

autobusowego – dowiesz się tego z opisu. Potem wystarczy przejść

do formularza i używając karty debetowej lub kredytowej

zarezerwować miejsca. Dziesięć procent rachunku płaci się przy

dokonywaniu rezerwacji. Resztę na miejscu w gotówce, przed

opuszczeniem hostelu.

Co będzie, gdy dwie zarezerwowane noce miną? Nic strasznego. Po

dwóch nocach bez problemu znajdziecie noclegi na miejscu. Dużo

taniej, niż przez internet.

Domyślam się, że nie interesuje Cię apartament w cenie biletu do

Meksyku. Mnie też nie interesuje. Nie widzę różnicy między

spaniem w luksusowym hotelu, a w przyzwoitym hostelu. Nie

widzę, bo po prostu śpię.


W Meksyku takie hostele są niemal na każdym kroku. Mogą

nazywać się także: „hostal”, „hotel”, „posada” lub „hospedaje”, ale

cały czas chodzi o to samo – przenocowanie w skromnych, ale

czystych warunkach.

Nie przekonałem Cię? Trudno Ci zaakceptować możliwość wyjazdu

na wczasy, na których sprawa tak oczywista, jak miejsce noclegu, to

jedna z wielu zagadek? Jeśli tak, zacznij tę zagadkę kontrolować.

Wystarczy, że będziesz orientował się w rynku tanich miejsc

noclegowych w Meksyku. To bardzo łatwe.

Wypisz z przewodnika dwa, trzy adresy hosteli w mieście, w którym

planujecie spać. Nie więcej. Do tej listy dołącz kolejne dwa, trzy

adresy, które znajdziesz na stronach, na których rezerwowałeś

pierwsze noclegi. Razem

będziesz mieć pięć, sześć

adresów. Ułóż z nich

ranking, zaczynając od

hostelu, który wydaje się

najbardziej dla Was

odpowiedni. Pod uwagę bierz

cenę i – w zależności od tego,

jak długo chcecie zostać w tym mieście – bliskość do centrum lub

dworca autobusowego.

Z taką listą będziesz spokojniejszy. I dzięki niej bez problemu

znajdziecie nocleg nie rezerwując niczego wcześniej. W jednym lub

dwóch hostelach może co prawda nie być wolnych łóżek, ale nie w

pięciu jednocześnie.


Nie rezygnuj jednak z improwizacji. Nawet gdyby w każdym z

pięciu hosteli na Waszej liście były wolne miejsca (z reguły tak

będzie), być może w żadnym z nich nie przenocujecie. Bo na

miejscu natraficie na inne hoteliki. Ładniejsze i tańsze. Warto więc

zaglądać do każdego ciekawie wyglądającego budynku.

Ale nie wynajmujcie niczego przed zobaczeniem pokoju. Dopiero

wtedy, gdy wszystko Wam odpowiada. Jeśli obsługa mówi, że

prysznic ma ciepłą wodę, odkręć kurek i sprawdź. Jeśli nie ma, to

dobry moment na targowanie się. Absolutnie nie musisz zdradzać,

że po całym dniu w spiekocie, chodzi Wam właśnie o zimny

prysznic.

Targowanie się jest w Meksyku wskazane. Wręcz obowiązkowe.

Targuj się nawet, gdy przed oczami widzisz tabliczkę z cenami za

nocleg. Poddaj je w wątpliwość. To nic nie kosztuje, a może

przynieść duże oszczędności.

5.5. Jedzenie

Gdzie można zjeść kolację za 50 euro? W wielu miejscach. W

Meksyku także. Kompletne wariactwo! Ale co powiesz na to, że nie

gorszy posiłek można zjeść w tym kraju za dwa euro?

Na początek coś, co pewnie Cię zaskoczy. Jedzenie w Meksyku nie

jest zazwyczaj tak pikantne, jak się o tym myśli. Ostre są

przyprawy, które dostaniesz jako dodatek do potrawy. Decyzja o

ich użyciu należy do Ciebie. Jeśli chcesz zaszaleć, spróbuj

przyprawy, zanim przyprawisz nią danie. Rób to zwłaszcza wtedy,

gdy przyprawa ma kolor czerwony lub zielony.


Jak dobrze i tanio jeść w Meksyku?

Unikać miejsc, które są przeznaczone dla... Ciebie, czyli dla turysty.

Jedzenie jest tam co prawda nadal meksykańskie, ale ceny

europejskie. Zapomnij o pięknie wyglądających restauracjach.

Omijaj z daleka zwłaszcza te, które w nazwie mają jakieś angielskie

słowa. Nie daj się złowić na

ten haczyk. Dobrze i tanio

zjesz tam, gdzie stołują się

Meksykanie.

Gdy złapie Cię głód, rozglądnij

się wokół. Wciągnij głęboko

powietrze z zapachami, które

Cię otaczają i po prostu podążaj za miejscowymi. Trafisz do

skromnych, ale schludnych jadłodajni. Nie piszę „restauracji”, bo w

Meksyku słowo to nie oznacza dokładnie tego, o czym myślisz.

Delikatnie mówiąc, gdyby wpadł tam polski sanepid, pewnie

nakazałby usunąć odpadający tynk z sufitu. Ale nie patrz na to. Na

przekór prawom fizyki nie wpadnie Ci nic do talerza. Patrz na ludzi

w środku. Im większy tłok, tym lepiej. To znak, że jest smacznie,

zdrowo i tanio. Trzymaj się tej reguły, a Twój żołądek także polubi

Meksyk.

Stołowanie się z w takich miejscach to prawdziwy rarytas dla

podniebienia i ulga dla portfela. Jedynym minusem jest brak menu

po angielsku. Lokalne nazwy potraw, nawet gdy zawierają możliwe

do przetłumaczenia wyrazy, pozostaną czarną magią do czasu, aż

pojawią się przed Wami na talerzu.


Czasami jest jeszcze gorzej, bo nie ma żadnej karty dań. Także po

hiszpańsku. Wtedy samo zamówienie obiadu pozostanie osobną,

niezapomnianą przygodą.

Być w Meksyku i nie spróbować tequili? Nie da się. Ale da się to

zrobić tanio. Można na przykład kupić ją w sklepie i wypić

wieczorem w hostelu. Innym sposobem jest zamówienie w pubie

lub taniej knajpce jednej lub dwóch kolejek alkoholu. To upoważni

Was do postawienia na stół przytarganej butelczyny.

W niektórych lokalach dozwolone jest nawet spożywanie

przyniesionego z zewnątrz jedzenia. Kelner nie wygoni. W jakich

lokalach jest tak dobrze? Zorientujesz się, gdy do nich zaglądniesz.

Jest tylko jeden warunek: bez przesady. Oczywiście można się upić

do nieprzytomności, ale dlaczego robić to w obcym kraju, na końcu

świata?

5.6. Bezpieczeństwo

Meksyk jest krajem bezpiecznym i niebezpiecznym zarazem. I oba

twierdzenia absolutnie się nie wykluczają.

Gdy przypomnę sobie meksykańskie przygody, jestem pewny, że co

najmniej raz powinien po mnie zaginąć wszelki ślad.

Po zwiedzeniu jednego z prekolumbijskich miast wyszedłem inną

bramą, niż do niego wszedłem. Wydawało mi się, że dojdę do

malutkiego dworca autobusowego. Droga zaczęła się jednak zwężać

i przypominać wąską ścieżkę. Zrobiło się ciemno i na dodatek

zaczęło padać. Nietrudno było jednak zauważyć, że zabrnąłem w


gęsty las. Zawróciłem, ale po kilkuset metrach zrozumiałem, że

zabłądziłem.

To fatalna sprawa. Ani na moment nie poprawia jej świadomość, że

prawdopodobnie jest się pierwszym Polakiem w Meksyku, który

zabłądził wychodząc z muzeum.

Uratował mnie warkot motocykla w oddali. Ruszyłem tam, skąd

pochodził. Warkot ucichł, ale szedłem dalej. Po jakimś czasie

trafiłem na bitą drogę. Szedłem nią prawie dwie godziny, w gęstym

deszczu. Przemoczony do ostatniej nitki w majtkach natrafiłem w

końcu na światła jakiejś wioski, skąd złapałem autobus.

Rankiem, studiując

mapę, odkryłem, że

poprzedniego dnia

zmierzałem wprost

do dżungli. Oprócz

straty nerwów i

czasu, cudem nic mi

się nie stało. Innym razem powinienem stracić wszystkie pieniądze

i kilka zębów. Ale szczęście znów mi sprzyjało.

Z najbardziej niebezpiecznych wydawać się mogło sytuacji

wychodziłem bez uszczerbku. Doświadczenia te pozwoliły mi

stworzyć poniższy dekalog bezpiecznego podróżowania po

Meksyku.

1. Zapoznajcie się dokładnie z ogólnymi zasadami zachowania

bezpieczeństwa opisanymi w przewodniku turystycznym. I

stosujcie się do nich, choć czasami mogą wydawać się dziecinne.


Dokładnie takie mają być. Jesteście dziećmi, które wkraczają w

nowy świat. Bądźcie ciekawi, ale i ostrożni.

2. Przyjeżdżajcie do nowego miasta za dnia. Nawet gdy wcześniej

na blachę wykuliście jego mapę, przyjazd po zmroku, to tak, jak

lądowanie na Księżycu. Dlatego bardzo ważna jest dokładna

znajomość czasu podróży z jednego miasta do drugiego. Informacji

na ten temat można zasięgnąć w kasie przed kupnem biletu.

Co zrobić, gdy mimo wszystko przyjedziecie po zmroku? Nie

zgrywać bohaterów. Przenocować w jakimkolwiek hostelu przy

dworcu autobusowym lub złapać taksówkę do tego, który

upatrzyliście sobie wcześniej. Także

wtedy, gdybyście mieli zapłacić dużo

drożej.

3. Nawet w znanym sobie miejscu nie

chodźcie w pojedynkę, gdy się ściemni.

Pozostańcie w kontakcie wzrokowym.

4. Słuchajcie miejscowych. Pytajcie ich

o miejsca, w które chcecie się wybrać.

Jeśli są niebezpieczne dla tubylców, dla

Was są bardzo niebezpieczne. Eskapada w nie, by zrobić na

przykład kilka zdjęć, to szczyt bezmyślności.

5. Nie bierzcie do rąk gadżetów i ulotek reklamowych, nawet od

najbardziej uroczej dziewczyny, czy przystojnego młodzieńca. I tak

się do niczego nie przydadzą, ale dzięki przezorności unikniecie

kontaktu z lotnymi substancjami usypiającymi zawartymi niekiedy

w takich prezentach.


6. Nie spuszczajcie z oczu aparatów fotograficznych i kamer. Nawet

na moment. Przez moment należy rozumieć chwilę na odwrócenie

się w drugą stronę. Gdy głowa wróci na miejsce, sprzętu może już

nie być. Kiedy go nie używacie, ukryjcie przed wzrokiem obcych.

Na aparaty i kamery należy zwrócić szczególną uwagę, gdy ktoś

zacznie z Wami rozmawiać lub szybkim krokiem zmierza w Waszą

stronę. W takich sytuacjach mocniejsze zaciśnięcie dłoni na

sprzęcie powinno być odruchem bezwarunkowym.

7. Przed podróżą autobusem nie zabierajcie żadnych pakunków od

obcych, także nie-Meksykan, którzy proszą o ich przewiezienie do

miasta, do którego zmierzacie. Zanim ktoś paczkę odbierze,

wcześniej może skontrolować ją policja antynarkotykowa.

8. W autobusie nie

kładźcie podręcznego

bagażu na górnej półce.

Przed snem najlepiej

obwiązać go wokół ręki

i umieścić między

ciałem, a oknem.

9. Starajcie się pić tylko butelkowane napoje lub przyrządzane na

Waszych oczach, na przykład soki ze świeżych owoców. Zabierzcie z

Polski słomki do napojów i pijcie przez nie.

10. W szczególny sposób obchodźcie się z pieniędzmi – przeczytasz

o tym troszkę niżej.


Teraz rozumiesz, dlaczego Meksyk jest bezpieczny i niebezpieczny

w tym samym momencie?

To, co się wydarzy lub co się nie wydarzy, zależy przede wszystkim

od Was. Jedziecie do obcego państwa, nie znacie języka, którym

posługują się jego mieszańcy i nie macie pojęcia, jak zareagują w

różnych sytuacjach. Ale macie swój rozum. Używajcie go.

5.7. Pieniądze

W Meksyku obowiązują pesos, ale bez problemu można płacić

dolarami. Takie transakcje nie są jednak korzystne. Lepiej

wymienić dolary na lokalną walutę.

Gdzie wymieniać? W centrach

miast i kantorach. Broń Boże, nie

u stojących na ulicy osób.

Gdy ktoś podejdzie do Ciebie z

zamiarem wymiany, uśmiechnij

się, powiedz stanowczo „no,

gracias” i po prostu odejdź bez wdawania się w dyskusję. Użycie

partykuły „no” („nie”) jest bardzo ważne. Bez niej Twoje „dziękuję”

może brzmieć jak zachęta do pertraktacji.

Dolary możesz wymienić także w bankach, po minimalnie niższym

kursie i po odstaniu w kolejce, bo często są one pełne ludzi

załatwiających tam swoje interesy.

Ile wymienić? Nie wszystko. Pieniądze wymieniajcie co kilka dni.

W ten sposób unikniecie niekorzystnej, wtórnej wymiany, gdyby

pesos zostały Wam przed powrotem do domu.


Całą gotówkę podzielcie między sobą, ale tylko jedna osoba

powinna prowadzić bieżący rachunek, czyli płacić. Pozostali niech

w ogóle nie pokazują publicznie, że mają jakiekolwiek pieniądze.

Gdzie je trzymać? Żadnych portfeli i portmonetek. Najlepsze są

pasy na pieniądze zakładane na nagie ciało i przykryte ubraniem.

Perfekcyjnie, gdy komora takiego pasa jest na dodatek wsunięta w

majtki. To trochę dziwne, ale bardzo bezpieczne miejsce dla

pieniędzy.

W Meksyku bez problemu można wypłacać pieniądze posługując

się kartami debetowymi i kredytowymi. Rób to jednak w

bankomatach mieszczących się wewnątrz budynków lub przy

budynkach banków. I nie w pojedynkę. Nie będziesz wtedy łatwym

celem dla przestępców.

W dużych miastach Twoja karta będzie uznawana podczas

zakupów, ale jeśli nie

chcesz jej używać, schowaj

ją głęboko do plecaka. W

tym samym miejscu

trzymaj paszport owinięty

w folię. Wyciągaj go

stamtąd jak najrzadziej.

Wcześniej, jeszcze w

Polsce, zeskanuj stronę ze

zdjęciem i taki plik wyślij drogą elektroniczną... sobie. W razie

potrzeby wydrukujesz kopię paszportu w kafejce internetowej.


Nie trzymajcie pieniędzy, kamer i aparatów w hotelowych

pokojach. Nawet, gdy idziecie na plażę. Gdy tylko jest to możliwe,

korzystajcie z hotelowych sejfów. Jeśli nie, zabierajcie wszystko ze

sobą.

5.8. Telefony

Najlepiej zabrać jedną komórkę dla wszystkich uczestników

wyprawy. Odpadnie wtedy trochę ciężaru ukrytego w telefonach i

ładowarkach.

W Meksyku funkcjonują

telefony trzysystemowe.

Nie mam pojęcia, co to

oznacza, dlatego przed

wyjazdem zapytałem

eksperta w salonie

telefonów komórkowych.

Podpowiedział, który model zabrać i nie pomylił się.

Komórkę w Meksyku trzeba mieć, ale nie dlatego, żeby z niej

dzwonić. Chyba, że jest się odpornym na wysokość rachunków

telefonicznych. Trzeba ją mieć z trzech innych powodów.

Pierwszy to dawanie sygnałów do bliskich w Polsce. Najlepiej

umówić się na jakiś system, dzięki któremu nie będą się zbyt

mocno martwić. System ten zadziała tylko przy włączonym

roamingu. Należy o to pytać jeszcze w Polsce u operatora. Co jakiś

czas wypada jednak zadzwonić do rodziny i znajomych, ale nie z

komórki. W Meksyku na każdym kroku można napotkać miejsca

do rozmów lokalnych i międzynarodowych. Koszt takiego


połączenia jest bardzo niski i widoczny na wyświetlaczu przez cały

czas trwania rozmowy.

Komórka w Meksyku jest także potrzebna jako budzik. Nie

przyjechaliście tu przecież na wczasy z pobudką w południe, tylko

po przygody. A te trudno przeżyć, gdy się zaśpi.

Trzecim powodem, dla którego telefon komórkowy może być

przydatny, jest bezpieczeństwo. Przed wyjazdem warto w nim

umieścić numery Ambasady Polskiej i konsulatów. Najlepiej tak,

aby połączenie z tymi numerami zajmowało jak najmniej czasu.

Powinny się więc znaleźć na samym szczycie listy kontaktów w

komórce. Wszystkie aktualne numery są dostępne na stronie

internetowej polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Telefon, ładowarka, kamera – wszystko w tym kraju przestanie

działać, jeśli nie zaopatrzycie się zawczasu w adaptor do wtyczek

elektrycznych. Napięcie w meksykańskich gniazdkach jest o połowę

niższe, a wtyczki mają inny od naszych kształt. Takie urządzenie

można kupić w Polsce lub na lotnisku, ale przepłacając. Dlatego

przed wyjazdem najlepiej podładować solidnie wszystkie baterie, a

wtyczkę kupić dziesięć razy taniej w pierwszym sklepie

elektrycznym w Meksyku.


6. Propozycja trasy

Jeśli Polska jest moją matką, Meksyk jest moją żoną.

Wojciech Cejrowski

6.1. Dzień 1: Cancun

Przed 1970 rokiem Cancun nie istniało na żadnej mapie świata.

Miasto zbudowano od podstaw w jednym celu – by przyciągnąć

turystów. Co to oznacza? Niebezpieczeństwo dla portfela. Ale nie

przesadzajmy. Trochę rozrywki przyda się. Możliwości jest

mnóstwo – znajdziecie je w przewodniku i na miejscu.

Teraz skupmy się na

przylocie.

Lotnisko w Cancun składa

się z dwóch terminali.

Najpewniej przylecicie na

mniejszy. Wydostanie się z

niego taksówką do miasta

jest kosztowne. W tym

wypadku targowanie się niewiele zmieni, bo taksówkarze jakby

umówili się, by zgodnie obłupić klientów.

Jak nie zapłacić 30 euro za kwadrans jazdy? Zaraz po wyjściu z

lotniska próbować wcisnąć się do jednego z turystycznych

autokarów stojących na parkingu. Czekają one na tych, którzy


opłacili zarówno przelot, jak i pobyt w Meksyku, czyli nie na Was.

Ale warto poprosić o podwiezienie do centrum. A nuż się uda.

Jeśli nie, zapytajcie o mikrobusowe połączenie z pierwszym

terminalem. Jest bezpłatne, ale trudno z niego skorzystać, bo nie

wiadomo kiedy i gdzie mikrobus się pojawia.

W ostateczności możecie przejść spacerkiem kilkusetmetrowy

dystans między jednym a drugim terminalem. Stamtąd złapiecie

tani autobus na dworzec autobusowy w centrum Cancun.

W pierwszym dniu nie przesadzajcie z jedzeniem i alkoholem.

Nawet gdy na początku wszystko wydaje się w porządku. Lepiej

dmuchać na zimne. Jesteście w innej strefie czasowej i

klimatycznej. Organizmu nie da się oszukać.

Dotyczy to także słońca. Uważajcie na nie podczas całej wyprawy,

nie tylko w pierwszy dzień. To właściwie nie jest rada, tylko

przestroga. Bliskość równika i Zwrotnika Raka powoduje, że słońce

w Meksyku potrafi spalić nawet najbardziej zabezpieczoną olejkami

i kremami skórę. A wtedy urlop to nie przyjemność, tylko mordęga.

Jak się przed słońcem obronić? Tak jak Meksykanie. Tylko

nieliczni z nich chodzą z krótkimi rękawkami i odkrytymi głowami.

Reszta chodzi z głową, czyli zakłada bluzki i koszule z długimi

rękawami oraz kapelusze lub czapki. A jak nie chodzi, to siedzi w

cieniu.

Wystarczy robić to, co oni i nie martwić się opalenizną. Słońce i tak

zrobi swoje.


6.2. Dzień 2: Isla Mujeres

Jeśli kiedykolwiek marzyliście o opalaniu się na najpiękniejszej

plaży świata, to właśnie macie do niej niecałą godzinę drogi.

Z przewodnika dowiesz

się, jak łatwo dostać się z

Cancun na Isla Mujeres

– Wyspę Kobiet na

Morzu Karaibskim.

Warto ją poznać

dokładnie – jest malutka

i pełna atrakcji. Można to zrobić na piechotę lub objechać wyspę

skuterem, motorem lub wózkiem golfowym. Pojazdu nie

wynajmujcie przy przystani, bezpośrednio po wyjściu z promu.

Drożyzna. Wystarczy przejść kilka przecznic w głąb miasteczka, a

ceny spadają bez targowania się nawet o 30 procent.

Do Cancun wróćcie przed zmrokiem. Nie odkładajcie powrotu na

ostatni prom. Planujących tak może być więcej, a przecież prom się

nie rozciągnie.

6.3. Dzień 3: Tulum

Wczesnym rankiem pływanie z delfinami w Cancun, a przed

południem wyjazd do Tulum? To dobra opcja, bo obejmuje

przemieszczenie się do innego miasta za dnia. Warto z tego

skorzystać, by na spokojnie poznać zwyczaje kierowców. Znacznie

odbiegają od tego, co widzi się na europejskich drogach. Potem,

podczas podróży nocą, będziecie spać, a nie zastanawiać się, co też

kierowca wyprawia.


Na zwiedzanie Tulum nie potrzeba więcej niż dwóch godzin.

Właściwie to nie zwiedza się miasta, tylko prekolumbijskie ruiny

stojące tuż nad brzegiem Morza Karaibskiego. Fenomenalne

połączenie tajemniczej historii z oszałamiającym błękitem morskiej

wody. Po zwiedzeniu, albo w jego trakcie, można do niej wskoczyć i

wykąpać się przed dalszą, nocną podróżą do Palenque. Bilety

kupcie zaraz po przyjeździe do Tulum – w kasie na przystanku przy

ruinach lub na dworcu autobusowym w centrum miasteczka.

6.4. Dzień 4: Palenque

W Palenque bardzo łatwo o tani nocleg. Po wyjściu z dworca

autobusowego wystarczy skręcić w prawo i przejść kilkadziesiąt

metrów, by napotkać na

zagłębie porządnych

miejsc noclegowych w

przystępnych cenach.

Do ukrytego w dżungli

miasta Majów z tego

miejsca odjeżdżają tanie

colectivos.

Po jego zwiedzeniu powrót do centrum Palenque, obiad i wyjazd

colectivo do Aqua Azul – imponujących kaskad wodnych. Po

drodze można wysiąść przy skrzyżowaniu do wodospadu Misol-Ha.

Od krzyżówki trzeba tylko podrałować trochę na piechotę, bo

szkoda pieniędzy na taksówkę.

Wieczorem powrót colectivo do hostelu – pojazd można zatrzymać

na drodze, jak autostop.


6.5. Dzień 5: San Cristobal

Kto rano wstaje, ten zobaczy San Cristobal de las Casas. Być w tej

części Meksyku i nie zobaczyć tego miasta, to jak być w Rzymie i

nie ujrzeć Koloseum. Szczegóły w przewodniku.

Są w życiu chwile, których się potem żałuje. To stwierdzenie

idealnie sprawdza się w San Cristobal. Będziecie żałować, gdy

przesiedzicie wieczór w hostelu. Idźcie lepiej na Zócalo, rynek w

centrum miasta, zobaczyć, jak Meksykanie spędzają czas wolny.

Nie tylko zobaczyć, ale także przyłączyć się, na przykład do

wspólnej zabawy przy dźwiękach mariachi lub marimby.

6.6. Dzień 6: Cañon del Sumidero

W dalszą drogę najlepiej wybrać się rano jednym z colectivos

stojących przed dworcem autobusowym w San Cristobal.

Powiedzcie, że chcecie wysiąść przy drodze do kanionu. Jeśli nie

powiecie, kierowca może się nie zatrzymać i przegapicie główny

punkt dnia.

Cañon del Sumidero

poznaje się z pokładu

niewielkiej łodzi

motorowej. Potem

trzeba wrócić do tego

samego miejsca,

dokąd kilka godzin

wcześniej przywiozła Was zbiorcza taksówka i złapać inną – do

Tuxtla Gutiérrez, skąd wyjeżdżają nocne autobusy do Puerto

Escondido.


W Tuxtla Gutiérrez można trochę pogłówkować. Chodzi o to, że

autobus do Puerto Escondido odjeżdża z innego dworca, niż ten, do

którego przyjeżdża się colectivo. Można główkować i na przykład

pytać o drogę, używając magicznego zeszytu, a przy okazji zwiedzić

trochę miasta. Ale można też od razu złapać taksówkę. Jeśli

kierowca będzie chciał więcej niż dwa euro, bez obaw możesz

nazwać go zdziercą. Nawet po polsku. Zajarzy i spuści z tonu.

6.7. Dzień 7: Puerto Escondido

Do Puerto Escondido dotrzecie nad ranem. Po wyjściu z autobusu

przepakujcie bagaże, aby w dalszą drogę wziąć jeden – z tym

wszystkim, co jest potrzebne tylko na jeden dzień. Resztę majdanu

zostawcie w przechowalni na dworcu. I biegiem w stronę Oceanu

Spokojnego.

Puerto Escondido to światowa stolica surfingu. Co tu dużo mówić –

jeden dzień na byczenie się na plażach. Potem odbiór plecaków z

poczekalni i nocny przejazd do Acapulco.

6.8. Dzień 8 i 9: Acapulco

Gdzie wydać mnóstwo pieniędzy, jak nie w Acapulco –

meksykańskim Las Vegas? Też tak myślałem. Jasne, w Acapulco

można wydać fortunę, ale pobyt w tym jednym z najsławniejszych

kurortów świata może być też bardzo tani. Wystarczy zastosować

dwie zasady.

Pierwsza – wynająć hostel z dala od plaż.

Druga - stołować się jak najbliżej nich.


Na przykład dwuosobowy pokój w jednym z hosteli przy nadbrzeżu

La Quebrada kosztuje około 15 euro. Basen gratis. Porządny obiad

w jadłodajni przy plaży – dwa, trzy euro.

Czy aby nie podobne lub wyższe ceny

mają polskie miejscowości nad

Bałtykiem?

Warto spędzić w Acapulco dwa dni, ale

nie tylko ze względu na plaże. To miasto

urzeka w wielu innych miejscach. Na

pewno napisali o tym w przewodniku.

Ale może nie być w nim informacji, że

koło dworca autobusowego w Acapulco

nie łapie się taksówki w tradycyjny

sposób - machnięciem ręki. W budce

przy wyjściu trzeba kupić... bilet i dać go kierowcy auta. To

wszystko. Mimo pośredników, przejazd taki jest bardzo tani.

6.9. Dzień 10, 11 i 12: Ciudad de Mexico

W zależności od sposobu liczenia, stolica Meksyku wraz

peryferiami może mieć nawet 40 milionów mieszkańców. Do

centrum tej metropolii łatwo dostać się z Acapulco nocnym

autobusem.

Łatwo też panikować. Ja bym panikował. Bo zdrowy rozsądek

nakazuje pytać, pytać i jeszcze raz pytać, w jaki sposób w tym

mieście się nie zgubić?


Zgubić się w miejscu, w którym mieszka prawie 40 milionów ludzi

to żaden problem. Ale bardzo łatwo jest też nauczyć się, jak się w

nim poruszać swobodnie i bez strachu.

Lekcja ta wymaga trochę zaangażowania, ale to się opłaci.

W przewodniku turystycznym znajdziesz dokładny opis okolic

czterech dworców autobusowych Miasta Meksyk. Naucz się na

pamięć tego wszystkiego, co dotyczy dworca, na który

przyjedziecie. Naucz się także tego wszystkiego, co związane jest z

drogą do hostelu z

pierwszego miejsca

Waszej listy rankingowej.

Łącznie z numerami

autobusów miejskich,

które spod dworca

odjeżdżają i do hostelu

dojeżdżają.

Jak to naucz się? Po

prostu – naucz się tego na pamięć. Jak na zajęcia w szkole.

Dopuszczalne jest przygotowanie i korzystanie ze ściągi. Kiedy

zamkniesz oczy, powinieneś wyobrazić sobie to miejsce. Dokładnie

tak samo, jak wyobrażasz sobie przystanek, z którego jedziesz rano

do pracy.

Zaskoczą Cię rezultaty tej nauki. Po dotarciu na dworzec w Mieście

Meksyk będziesz nie tylko wiedział, w którą stronę macie iść. Bez

problemu dojdziecie też do znajomego z przewodnika przystanku, z

którego złapiecie miejski autobus.


Na przystanku, dla pewności, zapytaj tylko kogoś o potwierdzenie

właściwego kierunku jazdy. Najlepiej dwóch lub trzech osób, bo

kultura nie pozwala Meksykanom odpowiedzieć „nie wiem” na

postawione pytanie. Jeśli Meksykanin nie zna odpowiedzi, prędzej

zacznie wymyślać i opowiadać „cuda na kiju”, niż przyzna się, że po

prostu nie wie.

Cóż, co kraj, to obyczaj.

W miejskim autobusie

zajmijcie miejsca po

prawej stronie pojazdu,

najlepiej przy drzwiach.

Na każdym skrzyżowaniu

szukaj wzrokiem tablic z

nazwami mijanych ulic.

Wydadzą się znajome, bo przecież nauczyłeś się ich na pamięć.

Dzięki tej wiedzy wysiądziecie we właściwym miejscu – między

przecznicami, których nazwy zapamiętasz z przewodnika. A potem

już tylko spacer do hostelu z pierwszego miejsca rankingu miejsc

noclegowych.

W ten sposób, w godzinę i bez błądzenia, bezbłędnie traficie w

wybrane miejsce w jednej z największych metropolii świata.

Sposób ten jest dobry, ale sprawdza się tylko wtedy, gdy hostel

znajduje się na trasie autobusu, którym macie zamiar jechać.

Sprawdź to dokładnie na mapkach w przewodniku. Może

oczywiście nie być wyboru i wtedy trzeba dojechać – zgodnie z


powyższym schematem - do jakiegokolwiek hostelu i dopiero na

miejscu szukać czegoś tańszego.

Oczywiście do hostelu można dojechać taksówką. Ale drożej. Pod

żadnym pozorem nie łapcie jej na ulicy. W stolicy Meksyku jest to

nierozważne i niebezpieczne.

Bezpieczniej jest przemieszczać się po niej autobusami. Wystarczy

przyjąć „system kwadratowy”.

Meksykańskie miasta

mają spuściznę po

Hiszpanach – zabudowę

kolonialną. Podzielone są

więc na kwadraty

poprzecinane prostymi i

długimi ulicami. Jeśli

chcecie dostać się do

jakiegoś miejsca, wystarczy poruszać się jak w komputerowej grze

– wzdłuż ulic, obserwując nazwy lub numery mijanych

„kwadratów”. Jeśli autobus nie skręcił w przecznicę, która miała

Was zaprowadzić do równoległej ulicy, po prostu wysiądźcie na

najbliższym przystanku i pieszo lub innym autobusem dostańcie

się do celu.

W „systemie kwadratowym” naprawdę trudno się zgubić.

Niezłym rozwiązaniem jest też korzystanie z metra. Stolica

Meksyku ma dobrze rozwiniętą sieć podziemnej kolei. Ale, uwaga!

Podróżowanie metrem wymaga zwiększonej ostrożności. Co ja

gadam? Wymaga maksymalnej ostrożności.


Wagony metra zatrzymują się na stacjach tylko na kilkanaście

sekund i ruszają bez względu na to, czy ktoś jeszcze wsiada, czy

wysiada. W godzinach szczytu może się zdarzyć, że ktoś z Was nie

zdąży wsiąść lub wysiąść. Dlatego ustalcie punkt zbiórki w

przypadku zagubienia się. Niech to będzie na przykład jakieś

charakterystyczne miejsce na wybranej stacji. To bardzo ważne.

Bez tego będziecie szukać się jak wiatru w polu.

Metrem nie można przewozić dużego bagażu, a na pozostały

ekwipunek należy mieć bez przerwy baczenie. „Bez przerwy”

oznacza dokładnie „bez przerwy”. Nie ma żadnej taryfy ulgowej, bo

meksykańskie metro to miejsce, w którym w magiczny sposób

znikają nawet najpilniej strzeżone przedmioty. Małe torebki, czy

plecaczki najlepiej trzymać cały czas przyciśnięte do piersi. I

dodatkowo obwiązane wokół dłoni.

Jeszcze jedna ważna sprawa związana z podróżowaniem metrem.

Jeśli jesteś kobietą, przygotuj się na wiele bezimiennych, męskich

rąk na Twoim ciele, bynajmniej nie szukających torebki. Jeśli nie

chcesz się na to przygotować, nie korzystaj z metra w godzinach

szczytu. Innego wyjścia nie ma.

To, jak łatwo dostać się stolicy Meksyku, nie przekłada się, niestety,

na wyjazd z tego miasta.

Metrem z plecakami nie da rady. Nie można też taksówką

zatrzymaną na ulicy. Najlepszym rozwiązaniem dotarcia na

terminal autobusowy jest podróż miejskimi autobusami „systemem

kwadratowym”, co może jednak trwać. Uwzględnijcie to, szacując

czas takiego przejazdu.


Innym wyjściem jest wezwanie korporacyjnej taksówki do hostelu

przez jego obsługę. To jednak wydatek kilkudziesięciu euro. I nie

ma na to rady. Kiedyś nazywało się to u nas mafią taksówkową.

6.10. Dzień 13: Campeche

Po zgiełku metropolii nie ma nic lepszego od spokojnego miejsca.

Niewątpliwie jest nim Campeche – miasto oddalone od stolicy o 20

godzin jazdy autobusem. Bardzo łatwo tam o tanie noclegi i

taksówki. Nie ma co sobie tym głowy zaprzątać.

Do Campeche warto przyjechać nie tylko po to, aby odpocząć, ale

również, by poczuć jego

piracką przeszłość. Dawniej

było to ulubione miejsce

korsarzy.

Życie w Campeche płynie tak

wolno i spokojnie, że można

prawie usłyszeć muchy

latające nad miastem.

Przekłada się to na samych mieszkańców, którzy żyją niezwykle

flegmatycznie i ich specyficzne poczucie czasu. Jeśli w Campeche

umówicie się z kimś na spotkanie, przyjdźcie godzinę po

wyznaczonej porze. I tak będziecie pierwsi.

6.11. Dzień 14: Chichén Itzá

Chichén Itzá to prekolumbijskie miasto Majów – jeden z siedmiu

cudów świata. Nie zawsze taki cud, jak go malują – pasuje to do


tego miejsca. Ale cóż, nazwa „cud świata” zobowiązuje. Czy się

chce, czy nie, po prostu trzeba tam być.

Noclegi przy ruinach są drogie, więc po ich zwiedzeniu (plecaki

można zostawić w przechowalni) najlepiej szybko zmykać z tego

miejsca.

Zmykać najlepiej jest do

Valladolid – spokojnego

miasteczka oddalonego

od Chichén Itzá godzinę

jazdy autobusem lub

colectivo.

W Vallodolid można się

potknąć o tanie hostele i jadłodajnie. Są także cenotes – podziemne

jeziora, w których można zażyć kąpieli.

6.12. Dzień 15: Cancun

Ostatni dzień podróży. Prawda, że łatwo było tu wrócić?

Do Cancun najlepiej przyjechać bardzo wcześnie rano z Valladolid.

Potem wykąpać się w Morzu Karaibskim, odebrać zimowe ubrania

z hostelu, za drobną opłatą wziąć w nim prysznic i pożegnać się z

Meksykiem.

Autobusy na lotnisko odjeżdżają z dworca głównego. Jeśli Wasz

samolot odlatuje z mniejszego terminala, dostaniecie się tam

bezpłatnym mikrobusem z większego. Odcinek ten można też

przejść na piechotę.


Koniec bajki

To tyle tej bajki. Czas na podsumowanie.

Bilety lotnicze – 350 euro.

Noclegi, transport, wyżywienie i bilety wstępu – 450 euro.

Razem 800 euro.

Słownie: osiemset euro za dwa tygodnie w Meksyku.

Teraz zerknij na oferty jakiegokolwiek biura podróży, dodaj to, co

jest w nich ukryte przed klientami (z reguły drugie tyle) i zastanów

się, czy nie pora zacząć realizować jedno ze swoich marzeń.

Czy to nie jest ten moment, aby przynajmniej o tym pomyśleć?

Jeśli masz tyle pieniędzy, nie pojedziesz jednak do Meksyku, gdy

zabraknie Ci czegoś innego. Odwagi i spokoju ducha. Nie ma tego

w żadnym poradniku, przewodniku, ani e-booku. Jest zupełnie

gdzie indziej - w Twoim sercu i w Twojej mądrości. Na pewno tam

jest. Jedź wtedy, gdy to znajdziesz.

Życzę Ci szerokich dróg w Meksyku. Być może zobaczymy się na

jednej z nich, bo nie wyobrażam sobie, abym nie wrócił tam kolejny

raz. Tobie też to grozi.

Pozdrawiam Cię serdecznie, Podróżniku.

Piotr Maciej Małachowski


Napisz do mnie

Niniejszy e-book jest darmowy, ale jeśli uznasz, że warto mnie

wynagrodzić za jego napisanie, możesz dokonać dowolnej wpłaty

na moje konto korzystając z systemu PayPal.

Jak to zrobić?

1. Otwórz bezpłatne konto w systemie płatności i przelewów

internetowych PayPal.

2. Zasil konto wybraną przez siebie kwotą.

3. Przelej pieniądze na moje konto, które w systemie PayPal ma

postać adresu emailowego: [email protected]

Ten sam adres możesz wykorzystać, gdybyś chciał do mnie napisać.

Jeśli tylko będę umiał, chętnie odpowiem na Twoje pytania i

postaram się rozwiać wątpliwości, które być może pojawiły się po

lekturze tego e-booka.

Dziękuję.

Documents

Zostań podróżnikiem. Jak zorganizować i spędzić wakacje w Meksyku - Piotr M. Małachowski