LESIÓNS E TRAUMATISMOS DO
APARATO LOCOMOTOR
Andrea Chaves Fraga
DISTENSIÓN ARTICULAR OU
ESGUINCES
INTRODUCCIÓN
Distensión articular e esguince veñen sendo o mesmo. Esta lesión é producida
por un movemento forzado que non chega a producir una luxación permanente
ou fractura . O que se produce é un estiramento excesivo dos ligamentos e
articulacións, sobrepasando o seu límite de eslasticidade.
Ainda que o máis común é o de tobillo, prodúcense tamén na rodilla, nun
dedo ou no pulso (coñezida esta lesión coma pulso aberto) É unha lesión que
se pode producir en todas as articulacións do organismo incluíndo a columna
vertebral.
Causas
Pode darse por un “mecanismo indirecto”,
neste caso sería por un mal apoio; ou por
un “mecanismo directo”, por exemplo un
patada lateral na rodilla. Xeralmente poden
ser causa dun choque, una caída ou un
simple resbalón no que por un mal apoio
ou un golpe prodúcese esta lesión.
Clasificación
Dependendo do alcance da lesión clasificanseen:
A.) DISTENSIÓNS DE GRADO I: Apreciaseuna molestia, pero esta non impide que secontinue coa actividade. É una distensión deligamentos na que non se altera a súacontinuidade estructural. Caracterízanse pola súiaaparición tardía, e acostuman a presentar dolor ápalpación.
B.) DISTENSIÓNS DE GRADO II:
Nestas lesións a intensidade produce o desgarro das fibras
do ligamento e producindo en ocasións o desgarro parcial
deste dando lugar á aparición de dolor e edema.
A gravidade desta vai depender de:
A forma de aparición da dor (durante o despois)
A importancia de edemas e ematomas
As molestias e a desfuncionalidade
E o nivel de inestabilidade articular.
C.) DISTENSIÓNS DE GRADO 3:
Nestas producese a rotura total do ligamento
distendido. Existe una impotencia funcional grande
coa acompañada aparición de edema periarticular e
hematoma. Proboca un gran dolor dente que esta
lesión ten lugar e impide prácticamente na súa
totalidade o apoio ou movemento. Precisa de ciruxía.
ESGUINCES DE TOBILLO
Causas
• O movemento máis frecuente polo que se
orixina esta lesión é por un xiro cara a
dentro do pe en flexión plantar.
Normalmente o esguince de tobillo
implica a rotura oulesión de dous
ligamentos deste. Tamén se pode producir
por eversión, por exemplo camdo pisamos
nunha irregularidade do chan abdúcese a
perna en rotación externa.
Observación da dolencia
• Débese observar a forma de camiñar, e débense comparar os
dous tobillo para ver a posición do pe (se hai esguince estará mais
invertida) e a mobilidade do tobillo.
• Palpación: O obxetivo é detectar desfectos estructurais,
comprobar a inflamación e a sensibilidade á palpación.
• Valoración da estabilidade da articulación: a proba máis adecuada
é o desplazamento do pe cara diante.
Outros métodos…
• Ecografía
• Radioloxía
• TAC
• RMN
Tratamento
• Tratamento inmediato:
•Determinar alcance da lesión.
•Aplicar xeo: debese ter coidado de non
lesionar a pel por exceso de frío.
•Elevar a extremidad lesionada.
• Si se sospeita dunha fractura,
inmovilizar.
• Tratamento definitivo.
•Os esguinces de grado I debense tratar con medicación antiinflamatoria, xeo einmovilización durante 3-4 semanas e con unha posterior recuperaciónfuncional.
•Os esguinces de grado II van a precisar que esa inmovilización se mantenña ata 6semanas, cun vendaxe de xeso permitiendo o apoio.
• Os esguinces de grado III, requieren tratamento quirúrxico.
ESGUINCES DE RODILLA
Introducción
• Esta afección afecta aos ligamentos das rodillas.
A mayoría dos casos son producidos por
accidentes deportivos. Habitualmente esta
lesión consiste no aumento da tensión dos
tendóns laterais, que se se acompaña dunha
rotación pode complicar á lesión cunha lesión
meniscal. O derrame na articulación é variable
dependendo do grado da lesión e é acompañada
de dolor e fallo articular.
Exploración
• Á evaluación clínica
inclue una serie de tests
que serán os que nos den
a información sobre o
grado de inestabilidade:
• Test de estrés en
abducción o valgo
(2 tipos)
Test do caixón anterior
Test del cajón posteriorTest de Lachman
Outros métodos de diagnóstico…
_Estudo Radiográfico
_TAC
_RMN ou astroscopia
_Punción articular
Tratamento
• Para os esguinces de grado I e II, inmovilizarase
durante 7-10 días, posteriormente movilización e
tratamento para a súa rehabilitación.
Para os de grado III, tamén se recomenda o tratamento conservador.. Inmobilízase
ao paciente con xeso durante 3 semanas permitiendo o apoio a partir de la primera
semana, continuando cun programa de rehabilitación. Se a lesión do ligamento
lateral interno asociase a outra lesión ligamentosa importante , coma a del
ligamento cruzado anterior ou posterior, pode ser necesario o tratamento
quirúrxico
COMO EVITAR ESTAS LESIÓNS ?
_Antes e despois da realización de exercicios físico, realizar un bo estiramento
_Fortalecer nocellos e pulsos
_Usar un calzado adecuado ao deporte, confortable e da talla apropiada.
_Non deixar de realizar exercicio físico, pois as persoas sedentarias teñen maisposibilidades de sufrir estas doenzas.
_Atarse ben os cordóns e evitar o uso de plataformas e tacóns.
_Unha boa dieta para manter os músculos en condicións óptimas.
EXERCICIOS DE REABILITACIÓN
BIBLIOGRAFÍA
• https://www.uco.es/servicios/dgppa/images/prevencion/glosarioprl/fichas
/pdf/5.GENERALIDADESESGUINCES.pdf
• http://www.atletas.info/lesiones-como-prevenir-y-tratar-los-esguinces/