Module title:
ANALYTICAL MECHANICS
Field of study:
Mechanics
Type of study:
Full-time
Course code: B4_05w
Course characteristics:
Supplementary
Level of studies:
third degree
Year: II
Semester: IV
Type of classes:
Lecture
Hours per week:
1Lec
No of ECTS credits:
1
MODULE DESCRIPTION
TARGETS
T1. Provide a mathematically sophisticated reformulation of Newtonian mechanics and build
up a good foundation in analytical mechanics.
T2. Learn how to set up Lagrangian equations and obtain the equations of motion in
generalized coordinates.
T3. Provide an introduction to the Hamiltonian formulation of dynamics.
T4. To acquire capabilities to perform analysis of the classic mechanical phenomena.
T5. Solve variety of problems analytically and systematically with confidence.
PREREQUISITES & ADDITIONAL REQUIREMENTS
R1. Fundamentals of Newtonian mechanics, basic knowledge of differential calculus,
R2. Fundamentals of vector algebra and dynamics.
R3. Capability of using source literature.
R4. Capability of individual work and collaboration in a group.
R5. Analysis and presentation of results.
LEARNING OUTCOMES (EFFECTS OF EDUCATION)
EF1. Knowledge on how to manipulate vectors fluently, including use of scalar and vector
products and time-differentiation thereof.
EF2. Knowledge on constraints, generalized coordinates, velocities and accelerations.
EF3. Knowledge on calculus of variations and the concept of virtual displacement.
EF4. Knowledge on how to derive and apply Lagrange's equations.
EF5. Knowledge on the constrained Lagrangian dynamics and the concept of Lagrange
multipliers.
EF6. Knowledge on dissipative systems and the idea of Rayleigh dissipation function.
2
MODULE CONTENT
LECTURE hours
L1-2 - Introduction to analytical mechanics. Vectors and their products (revision).
Time-derivatives of vectors and their products. Work and kinetic energy. 2
L3-5 - Classification of constraints. Generalized coordinates, velocities and
accelerations. Configuration space and its transformation. Virtual displacement. 3
L6-8 - Ideal constraints. Virtual work principle. A particle sliding without friction on a
rotating ellipse. 3
L9-10 - D’Alembert’s principle. Hamilton’s principle. 2
L11-13 - Lagrange’s equations. Equations of motion of holonomic systems with one
and two degrees of freedom. 3
L14-15 - Nonholonomic systems. Lagrange multipliers. 2
TEACHING TOOLS
lecture with the use of multimedia presentations
FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)
F1. – assessment of the activity during lectures
P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit
STUDENT WORKLOAD
activity hours
contact hours with teachers
reading
individual solution of problems
15Lec →15h
5 h
10 h
total 30 h
No of ECTS credits 1
SOURCE LITERATURE
1. Fasano A., Marmi S.: Notes on Analytical Mechanics. Oxford University Press, 2006
2. Chaichian M., Merches I., Tureanu A.: Mechanics: An Intensive Course. Springer-Verlag,
Berlin Heidelberg, 2012
3. Fowles G. R., Cassiday G. L.: Analytical Mechanics. Cengage Learning, 7 edition, 2004
4. Meirovitch L.: Analytical Methods in Vibrations, Macmillan Company New York, 1967,
reprinted by Pearson Education POD 1997
5. Tőrők J.: Analytical Mechanics. John Wiley & Sons Inc., New York, 2000
6. Gutowski R.: Mechanika analityczna, PWN Warszawa, 1971 (in Polish)
3
TEACHERS
Module coordinator and teacher: prof. Jacek Przybylski - [email protected]
MATRIX OF LEARNING OUTCOMES
Effect of
education
Effect reference
to the effects of
the whole
program (PEK)
Aims of the
course
Content of the
program Didactic tools
Form of
assessment
EK1
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L1-15 1 F1
P1
EK2
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L4-8 1 F1
P1
EK3
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L2-3 1 F1
P1
EK4
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L9 1 F1
P1
EK5
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L10-13 1 F1
P1
EK6
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
T1- T5 L14-15 1 F1
P1
ADDITIONAL NOTES
Links to the course teaching materials can be found on the http://wimii.pcz.czest.pl/ website.
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I. KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z zagadnieniami dynamiki punktu materialnego i układu punktów
materialnych oraz dynamiki ciała sztywnego i odkształcalnego w ujęciu mechaniki
analitycznej.
C2. Nabycie przez studentów umiejętności formułowania i rozwiązywania zagadnień
dynamicznych oraz umiejętności stosowania podstawowych praw i zasad oraz metod
mechaniki analitycznej do analizy ruchu punktów materialnych, ciała sztywnego i
odkształcalnego.
C3. Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu matematyki, w szczególności algebry wektorów, trygonometrii,
podstawowe twierdzenia dotyczące geometrii figur płaskich i brył, wiadomości z analizy
matematycznej (różniczkowanie, analiza zmienności funkcji, całkowanie).
2. Wiedza w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki punktu materialnego oraz kinematyki i
dynamiki ruchu płaskiego ciała sztywnego w ujęciu mechaniki wektorowej.
3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
5. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
6. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników obliczeń.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu dynamiki analitycznej,
EK 2 – potrafi formułować zagadnienia statyczne przy zastosowaniu zasady prac
przygotowanych i je rozwiązywać,
EK 3 - potrafi klasyfikować więzy, określać liczbę i typ współrzędnych uogólnionych,
EK 4 – potrafi stosować zasadę d’Alemberta i zasadę Hamiltona do rozwiązywania zadań
dynamiki punktu materialnego, bryły sztywnej i ciała odkształcalnego,
EK 5 – potrafi formułować rozwiązania zagadnień dynamicznych przy zastosowaniu równań
Lagrange’a II rodzaju,
Nazwa przedmiotu:
ANALYTICAL MECHANICS
Mechanika Analityczna
Kierunki:
Mechanika
Forma studiów:
stacjonarne
Kod przedmiotu: B4_05w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot fakultatywny Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: II Semestr: IV
Rodzaj zajęć:
wykład Liczba godzin/tydzień:
1W Liczba punktów:
1 ECTS
2
EK 6 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu funkcji rozproszenia Rayleigha, którą potrafi
zastosować w zagadnieniach drgań układów ciągłych z tłumieniem.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1 – Wstęp do mechaniki analitycznej. Praca i energia. Energia odkształcenia
sprężystego.
1
W 2 – 3 Klasyfikacja więzów. 2
W 4 - 5 – Współrzędne, prędkości i przyspieszenia uogólnione. Przestrzeń konfiguracyjna i
jej transformacja. 2
W 6 – Przesunięcie przygotowane. Więzy idealne. 1
W 7- 8 - Zasada prac przygotowanych. 2
W 9 – Zasada d'Alemberta. Zasada Hamiltona. 1
W 10 - Równania Lagrange'a II rodzaju. 2
W 11-12 - Ruch układów holonomicznych o jednym, dwóch i większej liczbie stopni
swobody. 1
W 13 - Układy nieholonomiczne. Równania Lagrange'a z nieoznaczonymi mnożnikami. 1
W 14-15 – Układy dyssypacyjne. 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem sprzętu audiowizualnego
3
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć dydaktycznych
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji
uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów,
Przygotowanie do zaliczenia
15W → 15h
5 h
5 h
5 h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. R. Gutowski: Mechanika analityczna, PWN Warszawa 1971
2. E. Jarzębowska: Mechanika analityczna. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej 2003
3. L. Meirovitch: Analytical Methods in Vibrations, Macmillan Company New York 1967, reprinted by
Pearson Education POD 1997
4. J. Nejmark, N. Fufajew: Dynamika układów nieholonomicznych, PWN Warszawa 1971
5. B.Skalmierski: Mechanika, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2002 (t. 3)
6. W. Szcześniak: Mechanika klasyczna, analityczna i Mathematica w zadaniach i przykładach
obliczeniowych, Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2003
7. J. Tőrők: Analytical Mechanics, John Wiley & Sons, Inc., New York 2000
8. K. Whittaker: Dynamika analityczna, PWN Warszawa 1959
9. H. Wojewoda: Mechanika analityczna dla wyższych uczelni technicznych, Oficyna Wydawnicza Poli-
techniki Wrocławskiej 1999
4
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. Dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. PCz. [email protected]
2 Dr hab. inż. Wojciech Sochacki, prof. PCz. [email protected]
3. Dr hab. inż. Janusz Szmidla, prof. PCz. [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do efektów
zdefiniowanych dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W1-15 1 F1-3
P1
EK2
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W4-8 1 F1-3
P1
EK3
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W2-3 1 F1-3
P1
EK4
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W9 1 F1-3
P1
EK5
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W10-13 1 F1-3
P1
EK6
K_W01, K_W02,
K_W05
K_U10, K_U11,
K_U15, K_U17,
K_U19
C1- C3 W14-15 1 F1-3
P1
5
II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów
kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla studentów III stopnia kierunku Mechanika oraz Budowa i eksploatacja
maszyn wraz z:
- programem studiów,
- harmonogramem odbywania zajęć
znajdują się na stronie internetowej Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Informatyki:
http://wimii.pcz.czest.pl/
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu oraz na tabliczce przy pokoju prowadzącego zajęcia.
Nazwa przedmiotu:
Etyka zawodu nauczyciela akademickiego i uczonego
Professional ethics for teachers and scientists
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B1_01s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: I
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S
Liczba punktów: 2 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami etyki nauczyciela akademickiego i etyki pracy twórczej.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności dyskutowania w obrębie tematów dotyczących nauk ścisłych, w szczególności w odniesieniu do zagadnień technicznych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z podręczników oraz witryn internetowych instytucji naukowych.
2. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – potrafi wykorzystać wiedzę dotyczącą metodyki badań naukowych,
EK 2 – zna uwarunkowania prawne i etyczne dotyczące działalności naukowej,
EK 3 - ma wiedzę dotyczącą nowoczesnych technik i metod prowadzenia zajęć dydaktycznych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – SEMINARIUM Liczba
godzin
S 1 – Elementy wiedzy o języku jako narzędziu pracy uczonego. 1
S 2 - Zdania i sądy. 1
S 3 – Forma wypowiedzi, trudności w poprawnej realizacji wypowiedzi. 1
S 4 – Błędy w słownym przekazywaniu myśli. 1
S 5 – Rozumowanie: uznawanie i uzasadnianie, błędy w rozumowaniu. 1
S 6 – Argumentacja. 1
S 7 – Erystyka – sztuka prowadzenia sporów, reguły erystyczne. 1
S 8 – Własność intelektualna, plagiat, stan prawny w Polsce i na świecie. 1
S 9 – Dobre obyczaje w nauce. 1
S 10 – Pracownik naukowy jako twórca. 1
S 11 – Pracownik naukowy jako nauczyciel. 1
S 12 – Pracownik naukowy jako kierownik. 1
S 13 – Pracownik naukowy jako opiniodawca. 1
S 14 – Pracownik naukowy jako ekspert. 1
S 15 – Przykłady nierzetelności w pracy naukowe. 1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – seminarium z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – streszczenia tematów do przygotowania i prezentacji
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 – ocena przygotowania do seminarium F2– ocena umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy teoretycznej F3 – ocena aktywności podczas zajęć P1 – zaliczenie na ocenę (prezentacja zadanego tematu)
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do seminariów,
15 h
5 h
30 h
wykonanie zadań domowych
Przygotowanie do zaliczenia
10 h
Suma 60 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1. PAN Komitet Etyki w Nauce, Dobre Obyczaje w Nauce Zbiór zasad i wytycznych. PAN Warszawa
2001
2. T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk. PWN, Warszawa 1986
3. Artykuły dostępne w Internecie. Przykładowe adresy są udostępniane na 1-szych zajęciach
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Doma ński, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W06, K_K01, K_K06
C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P
EK2 K_02, K_K03 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P EK3 K_K03, K_K04 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w
środowisku naukowym oraz innych środowiskach.
C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z
kierunkiem studiów.
C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego Rady Europy.
2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym,
pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.
EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i
środowiska pracy.
EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze
akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.
EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.
EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)
Treść zajęć Liczba
godzin
S1 autoprezentacja, dane personalne, ścieżka zawodowa, zainteresowania 2
S2 podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych 2
S3 Powtórzenie czasów teraźniejszych 2
S4 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego
(Key nouns/verbs in Academic English) 2
S5 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego 2
Nazwa przedmiotu:
JĘZYK OBCY (Język Angielski)
Kierunek: Mechanika
Forma studiów:
Stacjonarne
Kod przedmiotu: A4_04s
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obowiązkowy Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: II Semestr: IV
Rodzaj zajęć:
Seminarium Liczba godzin/tydzień:
2S Liczba punktów:
2 ECTS
(Key adjectives/adverbs in Academic English)
S6 Praca z tekstem specjalistycznym 2
S7 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (2): podstawowe części mowy i ich
złożenia
(Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)
2
S8 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (3): podstawowe części mowy i ich
złożenia
(Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)
2
S9 Powtórzenie materiału. Test osiągnięć 2
S10 Powtórzenie czasów przeszłych 2
S11 Umiejętność prezentacji; zwroty charakterystyczne dla języka prezentacji, prezentacja na
zadany temat 2
S12 Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2
S13 Praca z tekstem specjalistycznym. 2
S14 Sposoby wyrażania przyszłości 2
S15 Powtórzenie materiału - kolokwium zaliczeniowe 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego
2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych
3. – prezentacje multimedialne
4. – Internet
5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line
6. – plansze, plakaty, mapy, itp.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych
F2. – ocena aktywności podczas zajęć
F3. – ocena za test osiągnięć
F4. – ocena za prezentację.
P1. – ocena za test zaliczeniowy
* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Praca własna studenta
Przygotowanie do ćwiczeń
30 h
15 h
15 h
Suma ∑∑∑∑ 60 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
2 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012
2. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008
3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008
4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008
5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005
6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009
7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008
8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011
9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001
10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010
11. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008
12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008
13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007
14, H. Sanchez, A. Frias i inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006
15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009
16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011
17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008
18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012
19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002
20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Będkowska Wioletta [email protected]
Christine Frank-Szarecka [email protected]
Danecka Bożena [email protected]
Dziurkowska Joanna [email protected]
Engelking Małgosia [email protected]
Gałkowski Marian [email protected]
Imiołczyk Dorota [email protected]
Janik Barbara [email protected]
Marszałek Beata [email protected]
Mishchil Izabela [email protected]
Nitkiewicz Monika [email protected]
Nowak Barbara [email protected]
Pabjańczyk Joanna [email protected]
Sobańska Zofia [email protected]
Wcisło Anna [email protected]
Załęcka Jadwiga [email protected]
Załęcki Przemysław [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_U02, K_U04, C1, C2, C3 S 1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,
K_U06, K_K01
EK2 K_U02, K_U04,
K_U06, K_K01 C1,C2, C3 S 1-15 1,2,3,4,5,6 F1, F2, F3, F4, P1,
EK3 K_U02 , K_U04,
K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 3-8, 10,12-14 1,2,4,5
F1
EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 4-8, 12,13 1,4,5 F3, P1
EK5 K_U02 ,K_U04,
K_U06, , K_K01 C1, C2 S 4-8, 10-14 1,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,
II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY
Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5
EK 1
Doktorant potrafi
porozumieć się przy
użyciu różnych
technik w środowisku
akademickim i
zawodowym,
pozwalającym mu na
czynne uczestnictwo
w życiu tych
środowisk.
Doktorant nie
potrafi
porozumieć się w
języku angielskim
w środowisku
akademickim i
zawodowym,
pozwalającym mu
na czynne
uczestnictwo w
tych
środowiskach
Potrafi stosować
proste wypowiedzi
pozwalające mu
uczestniczyć w
ograniczonym
zakresie w życiu
uczelni lub
środowisku pracy
Potrafi
porozumiewać się
w rutynowych
sytuacjach w
środowisku
akademickim i
środowisku pracy
Potrafi płynnie i
spontanicznie
wypowiadać się przy
użyciu różnych
technik, co pozwala
mu na pełne
uczestnictwo w obu
środowiskach
EK2
Doktorant posługuje
się kluczowym
słownictwem,
charakterystycznym
dla języka naukowego
i środowiska pracy.
Doktorant uzyskał
wynik z testu
poniżej 60%;
Nie potrafi
prawidłowo
stosować
słownictwa w
wypowiedziach
ustnych i
pisemnych
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
60-76%;
Potrafi
zastosować typowe
słownictwo
charakterystyczne
dla języka obu
środowisk, lecz
popełnia przy tym
liczne błędy
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
77-92%;
Posługuje się
językiem
akademickim/śr.
pracy w sposób
prawidłowy, lecz
okazjonalnie
popełnia przy tym
błędy
Uzyskał wynik z testu
w przedziale 93-100%;
Płynnie i precyzyjnie
potrafi operować
słownictwem
akademickim i śr.
pracy
EK3
Doktorant posiada w
stopniu
podstawowym
sprawność pisania
prac pisemnych o
charakterze
akademickim w
dziedzinie związanej z
przedmiotem
studiów.
Doktorant nie
potrafi
sformułować
prostych tekstów
o charakterze
akademickim.
Potrafi w sposób
komunikatywny,
lecz w bardzo
ograniczonym
zakresie
sformułować
proste teksty o
charakterze
akademickim
Potrafi w sposób
komunikatywny
wypowiadać się w
formie pisemnej,
lecz okazjonalnie
popełnia przy tym
błędy.
Potrafi swobodnie i
kreatywnie
wypowiadać się
pisemnie , z
zachowaniem
wszelkich standardów
obowiązujących
w języku akademickim
EK 4
Doktorant czyta ze
zrozumieniem tekst
naukowy będący
Doktorant nie
rozumie tekstu,
który czyta.
Uzyskał wynik z
Rozumie jedynie
fragmenty tekstu,
który czyta, ma
trudności z jego
Rozumie znaczenie
głównych wątków
tekstu i potrafi je
zinterpretować.
Rozumie wszystko co
przeczyta, również
szczegóły. Potrafi
bezbłędnie
przedmiotem
studiów. testu
obejmującego
sprawność
czytania poniżej
60%
interpretacją.
Uzyskał wynik z
testu
obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 60-
76%
Uzyskał wynik z
testu obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 77-
92%
interpretować
własnymi słowami
przeczytany tekst.
Uzyskał wynik z testu
obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 93-100% EK 5 Doktorant posługuje
się słownictwem
specjalistycznym ze
swojej dziedziny.
Doktorant uzyskał
wynik z testu na
słownictwo
poniżej 60%; Nie
zna
podstawowych
pojęć związanych
ze swoją
dziedziną.
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
60-76%;
Zna w
ograniczonym
zakresie
słownictwo
specjalistyczne ze
swojej dziedziny.
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
77-92%;
Dobrze posługuje
się słownictwem
specjalistycznym.
Uzyskał wynik z testu
w przedziale 93-100%;
Potrafi bezbłędnie
posługiwać się
terminologią
specjalistyczną.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie
internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl
1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p.
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z
języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl
1/4
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU
C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia, czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w innych środowiskach.
C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.
C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych
WYMAGANIA WST ĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJ ĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy
2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – seminarium Liczba godzin
S01 -Autoprezentacja, dane personalne, zainteresowania. Formularze meldunkowe, dokumenty tożsamości
2
S02 -Edukacja i ścieżka zawodowa doktoranta. CV wg standardów europejskich. Zdania czasowe ze spójnikami „wenn” i „als”
2
S03 -Oferty pracy w prasie niemieckiej i Internecie. Omówienie warunków pracy i wymagań pracodawcy
2
S04 -Podróże służbowe, przyjmowanie partnerów zagranicznych. Przedstawienie programu pobytu delegacji zagranicznej w przedsiębiorstwie/na uczelni
2
S05 - Wybór materiałów i przygotowanie prezentacji macierzystej firmy lub uczelni 2
Nazwa przedmiotu:
JĘZYK OBCY (Język Niemiecki)
Kierunek:
Mechanika
Forma studiów:
Stacjonarne
Kod przedmiotu: A4_04s
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obowiązkowy
Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: II
Semestr: IV
Rodzaj zajęć:
Seminarium
Liczba godzin/tydzień:
2S
Liczba punktów:
2 ECTS
2/4
S06 - Przedstawienie prezentacji na forum grupy 2
S07 - Targi przemysłowe w Niemczech, Austrii i Szwajcarii 2
S08 –Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2
S09 - Instrukcje obsługi niezbędnych urządzeń technicznych. Użycie czasowników modalnych do wyrażania poleceń, nakazów i zakazów
2
S10 - Praca z tekstem specjalistycznym. Samochód hybrydowy 2
S11 - Praca z tekstem specjalistycznym. Niemieckie marki samochodów –opis parametrów, porównania
2
S12 - Praca z tekstem specjalistycznym. Kolej magnetyczna 2
S13 – Omówienie najważniejszych zagadnień wybranych tekstów specjalistycznych 2
S14 - Kolokwium zaliczeniowe 2
S15 - Rozmowy podczas przerwy w pracy; plany urlopowe. Ewaluacja 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy
SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Kolokwium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć
30 h 15 h 5 h 10 h
Suma ∑∑∑∑ 60 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS
3/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska, Kraków, 2010
2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html
8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań 2007
KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
mgr Zofia Sobańska; [email protected]
OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]
Kierunkowe efekty
kształcenia Cele
przedmiotu Treści
programowe Narzędzia
dydaktyczne Sposób oceny
K_U02 potrafi pracować indywidualnie, a także w zespole międzynarodowym
C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2
K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku naukowym i innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika/budowa i
C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1
4/4
eksploatacja maszyn/informatyka K_U06 potrafi dokumentować wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające charakter prac naukowych, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka
C1, C2
S05, S08-S13
1, 3, 6
F2, F3, P1
K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć w dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka
C1, C2, C3 S05-S13 1-6 F1, F2, F3, P1
K_K07 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki techniki oraz potrafi przekazywać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi również przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych
C1, C2, C3 S05-S13 1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3
II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy ogłoszeń oraz na
stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć oraz
umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas
pierwszych zajęć
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w
środowisku naukowym oraz innych środowiskach.
C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z
kierunkiem studiów.
C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego Rady Europy.
2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym,
pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.
EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i
środowiska pracy.
EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze
akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.
EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.
EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)
Treść zajęć Liczba
godzin
S1 - Język akademicki – korzystanie ze źródeł, prezentowanie faktów, dowodów i danych
(Sources+ Facts, evidence and data) 2
S2 Rozmowy telefoniczne służbowe i prywatne 2
S3 Język akademicki – analiza wyników badań, opisywanie celów badań naukowych
Analysis of results, research and study aims 2
S4 Podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych
2
Nazwa przedmiotu:
JĘZYK OBCY (Język Angielski)
Kierunek: Mechanika
Forma studiów:
Stacjonarne
Kod przedmiotu: A5_04s
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obowiązkowy Poziom przedmiotu:
Studia III stopnia Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć:
Seminarium Liczba godzin/tydzień:
2SE Liczba punktów:
3 ECTS
S5 korespondencja służbowa (e-maile, listy formalne)
2
S 6 Strona bierna 2
S 7 Praca z tekstem specjalistycznym 2
S 8 Test osiągnięć; Stopniowanie przymiotników/ użyteczne zwroty przy porównywaniu i
różnicowaniu.
2
S 9 Organizacja uczelni: funkcje akademickie , nazwy budynków, opis działalności naukowej I/II okres
warunkowy 2
S 10 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych
Describing research methods 2
S 11 Język matematyki, działania matematyczne 2
S 12 Praca z tekstem specjalistycznym 2
S 13 Język akademicki – prezentacja argumentacji; wyrażenia ułatwiające prawidłową organizację,
układ i kompozycję artykułu naukowego
(Presenting an argument, organizing your writing)
2
S 14 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych
Describing research methods
2
S 15 Nawyk i umiejętność uczenia się. Kolokwium zaliczeniowe 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego
2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych
3. – prezentacje multimedialne
4. – Internet
5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line
6. – plansze, plakaty, mapy, itp.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych
F2. – ocena aktywności podczas zajęć
F3. – ocena za test osiągnięć
F4. – ocena za prezentację.
P1. – ocena za test zaliczeniowy
P2. – ocena z egzaminu
* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Praca własna studenta
Przygotowanie do ćwiczeń
Przygotowanie do egzaminu
30 h
15 h
15 h
30 h
Suma ∑∑∑∑ 90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012
2. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008
3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008
4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008
5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005
6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009
7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008
8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011
9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001
10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010
11. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008
12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008
13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007
14, H. Sanchez, A. Frias I inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006
15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009
16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011
17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008
18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012
19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002
20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005
21. V. Evans: Successful Writing; Express Publishing 2000
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Będkowska Wioletta [email protected]
Christine Frank-Szarecka [email protected]
Danecka Bożena [email protected]
Dziurkowska Joanna [email protected]
Engelking Małgosia [email protected]
Gałkowski Marian [email protected]
Imiołczyk Dorota [email protected]
Janik Barbara [email protected]
Marszałek Beata [email protected]
Mishchil Izabela [email protected]
Nitkiewicz Monika [email protected]
Nowak Barbara [email protected]
Pabjańczyk Joanna [email protected]
Sobańska Zofia [email protected]
Wcisło Anna [email protected]
Załęcka Jadwiga [email protected]
Załęcki Przemysław [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
zdefiniowanych dla całego
programu (PEK)
EK1 K_U02, K_U04,
K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,
EK2 K_U02, K_U04,
K_U06, K_K01 C1,C2, C3 S1-15 1,2,3,4,5,6
F1, F2, F3, F4,
P1,P2
EK3 K_U02 , K_U04,
K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 1, 3-8, 10-14 1,2,4,5
F1
EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 7, 11, 12 1,4,5 F3, P1, P2
EK5 K_U02 ,K_U04,
K_U06, , K_K01 C1, C2 S 1-15 1,4,5
F1, F2, F3, F4, P1,
P2
II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY
Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5
EK 1
Doktorant potrafi
porozumieć się przy
użyciu różnych
technik w środowisku
akademickim i
zawodowym,
pozwalającym mu na
czynne uczestnictwo
w życiu tych
środowisk.
Doktorant nie
potrafi
porozumieć się w
języku angielskim
w środowisku
akademickim i
zawodowym,
pozwalającym mu
na czynne
uczestnictwo w
tych
środowiskach
Potrafi stosować
proste wypowiedzi
pozwalające mu
uczestniczyć w
ograniczonym
zakresie w życiu
uczelni lub
środowisku pracy
Potrafi
porozumiewać się
w rutynowych
sytuacjach w
środowisku
akademickim i
środowisku pracy
Potrafi płynnie i
spontanicznie
wypowiadać się przy
użyciu różnych
technik, co pozwala
mu na pełne
uczestnictwo w obu
środowiskach
EK2
Doktorant posługuje
się kluczowym
słownictwem,
charakterystycznym
dla języka naukowego
i środowiska pracy
Doktorant uzyskał
wynik z testu
poniżej 60%;
Nie potrafi
prawidłowo
stosować
słownictwa w
wypowiedziach
ustnych i
pisemnych
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
60-76%;
Potrafi
zastosować typowe
słownictwo
charakterystyczne
dla języka
akademickiego,
lecz popełnia przy
tym liczne błędy.
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
77-92%;
Posługuje się
językiem
akademickim w
sposób prawidłowy,
lecz okazjonalnie
popełnia przy tym
błędy
Uzyskał wynik z testu
w przedziale 93-100%;
Płynnie i precyzyjnie
potrafi operować
słownictwem
akademickim
EK3
Doktorant posiada w
stopniu
podstawowym
sprawność pisania
prac pisemnych o
charakterze
akademickim w
dziedzinie związanej z
przedmiotem
studiów.
Doktorant nie
potrafi
sformułować
prostych tekstów
o charakterze
akademickim.
Potrafi w sposób
komunikatywny,
lecz w bardzo
ograniczonym
zakresie
sformułować
proste teksty o
charakterze
akademickim
Potrafi w sposób
komunikatywny
wypowiadać się w
formie pisemnej,
lecz okazjonalnie
popełnia przy tym
błędy.
Potrafi swobodnie i
kreatywnie
wypowiadać się
pisemnie , z
zachowaniem
wszelkich standardów
obowiązujących
w języku akademickim
EK 4 Doktorant nie Rozumie jedynie Rozumie znaczenie Rozumie wszystko co
Doktorant czyta ze
zrozumieniem tekst
naukowy będący
przedmiotem
studiów.
rozumie tekstu,
który czyta.
Uzyskał wynik z
testu
obejmującego
sprawność
czytania poniżej
60%
fragmenty tekstu,
który czyta, ma
trudności z jego
interpretacją.
Uzyskał wynik z
testu
obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 60-
76%
głównych wątków
tekstu i potrafi je
zinterpretować.
Uzyskał wynik z
testu obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 77-
92%
przeczyta, również
szczegóły. Potrafi
bezbłędnie
interpretować
własnymi słowami
przeczytany tekst.
Uzyskał wynik z testu
obejmującego
sprawność czytania
w przedziale 93-100% EK 5 Doktorant posługuje
się słownictwem
specjalistycznym ze
swojej dziedziny.
Uzyskał wynik z
testu na
słownictwo
poniżej 60%; Nie
zna
podstawowych
pojęć związanych
ze swoją
dziedziną.
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
60-76%;
Zna w
ograniczonym
zakresie
słownictwo
specjalistyczne ze
swojej dziedziny.
Uzyskał wynik z
testu w przedziale
77-92%;
Dobrze posługuje
się słownictwem
specjalistycznym.
Uzyskał wynik z testu
w przedziale 93-100%;
Potrafi bezbłędnie
posługiwać się
terminologią
specjalistyczną.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie
internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl
1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p.
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z
języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl
1/4
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU
C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia, czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w innych środowiskach.
C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.
C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych
WYMAGANIA WST ĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJ ĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy
2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – seminarium Liczba godzin
S01 - Tematyka dysertacji; sporządzenie notatek na podstawie przygotowanej pracy
2
S02 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień pracy doktorskiej na forum grupy, dyskusja
2
S03 -Praca z tekstem specjalistycznym. Omówienie struktur gramatycznych typowych dla języka specjalistycznego
2
S04- Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor ciekłokrystaliczny 2
S05 - Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor dotykowy 2
S06 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień zawartych w tłumaczonym tekstach na forum grupy; porównania
2
Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY (J ęzyk Niemiecki)
Kierunek: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: A5_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowiązkowy
Poziom przedmiotu: Studia III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: Seminarium
Liczba godzin/tydzień: 2SE
Liczba punktów: 3 ECTS
2/4
S07 -Telefony komórkowe, tendencje rozwojowe 2
S08 - Świat komputerów; nowe modele komputerów na rynku sprzedaży; porównanie ofert 2
S09 - Wirtualna giełda; karty chipowe zamiast portfela; ich budowa i zasada działania 2
S10 - Praca z wybranym tekstem specjalistycznym 2
S11 -Prezentacja zagadnień zawartych w przetłumaczonym tekście 2
S12 -Bezpieczeństwo w miejscu pracy; obowiązujące przepisy 2
S13 -Eksploatacja i obsługa maszyn i urządzeń przemysłowych; instrukcje 2
S14- Przygotowanie do egzaminu 2
S15- Ewaluacja 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy
SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium P2 - egzamin OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin
na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć Tłumaczenie tekstu specjalistycznego Kolokwium Przygotowanie do egzaminu
35 h 15 h 15 h 10 h 5 h 10 h
Suma ∑∑∑∑ 90 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3
ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
3/4
1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska, Kraków, 2010
2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html http://fun-texte.net/computer.html http://fun-texte.net/wie%20computer%20funktionieren.html
8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań 2007
KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
mgr Zofia Sobańska; [email protected]
OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Kierunkowe efekty kształcenia
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
K_U02 potrafi pracować indywidualnie, a także w zespole międzynarodowym
C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2
K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku naukowym i innych środowiskach, także w języku angielskim lub
C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1,P2
4/4
innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika/budowa i eksploatacja maszyn/informatyka K_U06 potrafi dokumentować wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające charakter prac naukowych, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka
C1, C2
S01-S13
1, 3, 6
F2, F3, P1,P2
K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć w dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka
C1, C2, C3
S01-S14
1-6 F1, F2, F3, P1,P2
K_K07 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki techniki oraz potrafi przekazywać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi również przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych
C1, C2, C3
S01-S13
1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3, P1,P2
II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy
ogłoszeń oraz na stronie internetowej: www.sjo.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć
oraz umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas
pierwszych zajęć
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Przekazanie studentom wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych materiałów niemetalowych oraz wiedzy z zakresu metalowych materiałów konstrukcyjnych, sposobu ich eksploatacji, zużycia oraz możliwości regeneracji.
C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie analizy wyników badań właściwości materiałów konstrukcyjnych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.
2. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania.
3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.
4. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.
5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.
6. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod i technik wytwarzania.
EK 2 – zna tendencje i kierunki rozwoju w zakresie wytwarzania i stosowania różnych materiałów.
EK 3 – jest zdolny zaproponować rodzaj materiału oraz właściwie wybrać metodę wytwarzania różnych wyrobów.
EK 4 – potrafi przeprowadzić badania właściwości materiałów.
EK 5 – potrafi przeprowadzić analizę wyników badań właściwości materiałów.
EK 6 – zna techniki kształtowania własności materiałów.
Nazwa przedmiotu:
MATERIAŁY KONSTRUKCYJNE
CONSTRUCTION MATERIALS
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: stacjonarne
Kod przedmiotu: B5_09w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot fakultatywny Poziom kwalifikacji:
III stopnia Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć:
Wykład Liczba godzin/tydzień:
1W Liczba punktów:
1 ECTS
2
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1,2 – Zarys rozwoju materiałów metalowych i niemetalowych, podstawowe pojęcia. Przegląd materiałów metalowych i niemetalowych najczęściej wykorzystywanych w
technice
2
W 3,4 –Znaczenie i wykorzystanie stali konstrukcyjnych drobnoziarnistych w technice 2
W 5,6 - Rodzaje, właściwości i zastosowanie stali stopowych 2
W 7,8 – Charakterystyka wybranych metali nieżelaznych i ich stopów 2
W 9,10– Właściwości i zastosowanie podstawowych polimerów konstrukcyjnych 2
W 11,12 – Konstrukcyjne polimery wysokotemperaturowe i ich właściwości 2
W 13-15 – Charakterystyka kompozytowych polimerów konstrukcyjnych. Kompozyty na bazie tworzyw utwardzalnych i termoplastycznych. Kompozyty z napełniaczami proszkowymi, włóknistymi i płatowymi.
3
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
2. – pokaz metod badawczych
3. – instrukcje do wykonania badań
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę
P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Konsultacje
15W → 15 h
10 h
5 h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Ashby M.F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim. WNT, Warszawa 1998.
2. Boczkowska A., Kapuściński J., Lindemann Z., Witemberg-Perzyk D.: Kompozyty. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.
3. Ciszewski A., Radomski T., Szummer A.: Materiałoznawstwo. Pol. Warszawska, Warszawa 2003.
4. Dobrzański L.A.: Materiały konstrukcyjne. WNT, Warszawa 2003.
5. D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995Sikora R.: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.Sikora R.:
3
Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.
6. L. A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Wyd. WNT, Warszawa 2006
7. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów metali nieżelaznych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2008
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. Prof. dr hab. inż. Elżbieta Bociąga, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W02 C1 W3-15 1 P1 P2
EK2 K_W02, K_W03 C1 W1-2 1 P1 P2
EK3 – EK6 K_W05, K_U08 C1,C2 W1-15
1-3
P1 P2
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn dostępne są na tablicy
informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Mechanika i Budowa Maszyn: http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B2_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu metodyki i metodologi badań naukowych
C2. Nabycie umiejętności formułowania i weryfikacji teorii naukowych
C3. Nabycie umiejętności organizacji warsztatu pracy i badań naukowych
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
2. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
3. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Zna podstawową terminologię z zakresu przedmiotu
EK 2 – Potrafi zorganizować badania naukowe
EK 3 – Potrafi przedstawić i zweryfikować teorie naukowe
EK 4 – Jest świadom zasad etycznych obowiązujących w świecie nauki
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium Liczba godzin
S1 – Metodologia podstawowe pojęcia i definicje 1
S2, S3 – Metody badań naukowych 2
S4 – Zakres i charakter prac naukowych 1
S5, S6 – Formy prac naukowych 2
S7, S8 – Tworzenie i weryfikacja teorii naukowych 2
S9 – Organizacja działalności badawczej 1
S10, S11 - Warsztat pracy naukowca 2
S12, S13 – Przygotowanie i prowadzenie badań doświadczalnych 2
S14, S15 – Etyka badań naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – zaliczenie na ocenę seminarium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym
Przygotowanie do seminariów Przygotowanie do zaliczenia
15 h 5 h
7,5 h 2,5 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09 K_U01
K_K01
C1 S1 - S3 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W05, K_W09
K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,
K_U20
K_K06
C3 S2 - S6
S9 - S13
F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W09
K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,
K_U20
C2 S7, S8 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W09 K_U01
K_K04 C1, C3 S14, S15
F1, F2 P1
1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1.1.1.1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2.2.2.2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Budowa i Eksploatacja Maszyn
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B2_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu metodyki i metodologi badań naukowych
C2. Nabycie umiejętności formułowania i weryfikacji teorii naukowych
C3. Nabycie umiejętności organizacji warsztatu pracy i badań naukowych
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
5. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
6. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Zna podstawową terminologię z zakresu przedmiotu
EK 2 – Potrafi zorganizować badania naukowe
EK 3 – Potrafi przedstawić i zweryfikować teorie naukowe
EK 4 – Jest świadom zasad etycznych obowiązujących w świecie nauki
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium / Wykład Liczba godzin
S1 – Metodologia podstawowe pojęcia i definicje 1
S2, S3 – Metody badań naukowych 2
S4 – Zakres i charakter prac naukowych 1
S5, S6 – Formy prac naukowych 2
S7, S8 – Tworzenie i weryfikacja teorii naukowych 2
S9 – Organizacja działalności badawczej 1
S10, S11 - Warsztat pracy naukowca 2
S12, S13 – Przygotowanie i prowadzenie badań doświadczalnych 2
S14, S15 – Etyka badań naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – zaliczenie na ocenę seminarium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym
Przygotowanie do seminariów Przygotowanie do zaliczenia
15 h 5 h
7,5 h 2,50 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09 K_U01
K_K01
C1 S1 - S3 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W05, K_W09
K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,
K_U20
K_K06
C3 S2 - S6
S9 - S13
F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W09
K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,
K_U20
C2 S7, S8 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W09 K_U01
K_K04 C1, C3 S14, S15
F1, F2 P1
1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
3.3.3.3. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 4.4.4.4. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Informatyka
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B2_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu metodyki i metodologi badań naukowych
C2. Nabycie umiejętności formułowania i weryfikacji teorii naukowych
C3. Nabycie umiejętności organizacji warsztatu pracy i badań naukowych
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
7. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
8. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
9. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Zna podstawową terminologię z zakresu przedmiotu
EK 2 – Potrafi zorganizować badania naukowe
EK 3 – Potrafi przedstawić i zweryfikować teorie naukowe
EK 4 – Jest świadom zasad etycznych obowiązujących w świecie nauki
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium / Wykład Liczba godzin
S1 – Metodologia podstawowe pojęcia i definicje 1
S2, S3 – Metody badań naukowych 2
S4 – Zakres i charakter prac naukowych 1
S5, S6 – Formy prac naukowych 2
S7, S8 – Tworzenie i weryfikacja teorii naukowych 2
S9 – Organizacja działalności badawczej 1
S10, S11 - Warsztat pracy naukowca 2
S12, S13 – Przygotowanie i prowadzenie badań doświadczalnych 2
S14, S15 – Etyka badań naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – zaliczenie na ocenę seminarium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym
Przygotowanie do seminariów Przygotowanie do zaliczenia
15 h 5 h
7,5 h 2,5 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09 K_U01
K_K01
C1 S1 - S3 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W05, K_W09
K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,
K_U20
K_K06
C3 S2 - S6
S9 - S13
F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W09
K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,
K_U20
C2 S7, S8 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W09 K_U01
K_K04 C1, C3 S14, S15
F1, F2 P1
1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
5.5.5.5. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 6.6.6.6. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B3_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: III
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1SE
Liczba punktów: 3 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z rodzajami prac naukowych
C2. Zapoznanie studenta z zasadami oceny prac naukowych oraz naukowców
C3. Zapoznanie studenta z nowoczesnymi metodami badawczymi
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
2. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
3. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
4. Podstawowa znajomość pojęć z zakresu metodologi i metodyki badan naukowych
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Potrafi wykorzystać nowoczesne metody badawcze w pracy
EK 2 – Potrafi przedstawić wyniki swoich badań w postaci prac naukowych
EK 3 – Zna zasady recenzji i oceny prac naukowych
EK 4 – Potrafi interpretować wyniki swoich prac badawczych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium Liczba godzin
S1, S2 – Zasady tworzenia symulacji komputerowych 2
S3 - S5 – Wnioskowanie statystyczne 3
S6, S7 – Zasady przygotowania publikacji naukowych 2
S8, S9 – Zasady tworzenia i redakcji prac doktorskich 2
S10, S11 – Interpretacja i prezentacja wyników badań naukowych 2
S12, S13 – Kryteria oceniania działalności naukowej 2
S14, S15 – Recenzowanie prac naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – egzamin
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym Egzamin
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do seminariów
Przygotowanie do zaliczenia
15 h
5 h 3 h
32,5 h 7,5 h
27 h
Suma ∑90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C3 S1 - S5 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W04, K_W05, K_W09
K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,
K_U13, K_U14
C1, C2 S6 - S9 F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W04, K_W05, K_W09 K_U16
K_K01, K_K04
C2 S12 - S15 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C1, C2 S10, S11 F1, F2
P1 1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1.1.1.1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2.2.2.2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Budowa i Eksploatacja Maszyn
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B3_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: III
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1SE
Liczba punktów: 3 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z rodzajami prac naukowych
C2. Zapoznanie studenta z zasadami oceny prac naukowych oraz naukowców
C3. Zapoznanie studenta z nowoczesnymi metodami badawczymi
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
6. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
7. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
8. Podstawowa znajomość pojęć z zakresu metodologi i metodyki badan naukowych
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Potrafi wykorzystać nowoczesne metody badawcze w pracy
EK 2 – Potrafi przedstawić wyniki swoich badań w postaci prac naukowych
EK 3 – Zna zasady recenzji i oceny prac naukowych
EK 4 – Potrafi interpretować wyniki swoich prac badawczych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium / Wykład Liczba godzin
S1, S2 – Zasady tworzenia symulacji komputerowych 2
S3 - S5 – Wnioskowanie statystyczne 3
S6, S7 – Zasady przygotowania publikacji naukowych 2
S8, S9 – Zasady tworzenia i redakcji prac doktorskich 2
S10, S11 – Interpretacja i prezentacja wyników badań naukowych 2
S12, S13 – Kryteria oceniania działalności naukowej 2
S14, S15 – Recenzowanie prac naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – egzamin
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym Egzamin
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do seminariów
Przygotowanie do zaliczenia
15 h
5 h 3 h
32,5 h 7,5 h
27 h
Suma ∑90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C3 S1 - S5 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W04, K_W05, K_W09
K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,
K_U13, K_U14
C1, C2 S6 - S9 F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W04, K_W05, K_W09 K_U16
K_K01, K_K04
C2 S12 - S15 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C1, C2 S10, S11 F1, F2
P1 1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
3.3.3.3. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 4.4.4.4. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Metodyka i metodologia bada ń naukowych
Methodology of the scientific research
Dyscyplina: Informatyka
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B3_04s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: III
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1SE
Liczba punktów: 3 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studenta z rodzajami prac naukowych
C2. Zapoznanie studenta z zasadami oceny prac naukowych oraz naukowców
C3. Zapoznanie studenta z nowoczesnymi metodami badawczymi
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
9. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.
10. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.
11. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.
12. Podstawowa znajomość pojęć z zakresu metodologi i metodyki badan naukowych
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Potrafi wykorzystać nowoczesne metody badawcze w pracy
EK 2 – Potrafi przedstawić wyniki swoich badań w postaci prac naukowych
EK 3 – Zna zasady recenzji i oceny prac naukowych
EK 4 – Potrafi interpretować wyniki swoich prac badawczych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium / Wykład Liczba godzin
S1, S2 – Zasady tworzenia symulacji komputerowych 2
S3 - S5 – Wnioskowanie statystyczne 3
S6, S7 – Zasady przygotowania publikacji naukowych 2
S8, S9 – Zasady tworzenia i redakcji prac doktorskich 2
S10, S11 – Interpretacja i prezentacja wyników badań naukowych 2
S12, S13 – Kryteria oceniania działalności naukowej 2
S14, S15 – Recenzowanie prac naukowych 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Prezentacja multimedialna
2. Dyskusja
3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1 Ocena aktywności podczas zajęć.
F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.
P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – egzamin
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym Egzamin
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do seminariów
Przygotowanie do zaliczenia
15 h
5 h 3 h
32,5 h 7,5 h
27 h
Suma ∑90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007
2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985
3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985
4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK 1
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C3 S1 - S5 F1, F2
P1 1 - 3
EK 2
K_W04, K_W05, K_W09
K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,
K_U13, K_U14
C1, C2 S6 - S9 F1, F2
P1 1 - 3
EK 3
K_W04, K_W05, K_W09 K_U16
K_K01, K_K04
C2 S12 - S15 F1, F2
P1 1 - 3
EK 4
K_W04, K_W05, K_W09
K_U09
C1, C2 S10, S11 F1, F2
P1 1 - 3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
5.5.5.5. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 6.6.6.6. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami i technikami w prowadzeniu zajęć dydaktycznych.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie przygotowania i prowadzenia zajęć w oparciu o nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne.
C3. Zapoznanie studentów z wybranymi narzędziami wspomagającymi pracę nauczyciela. C4. Zapoznanie studentów narzędziami i metodyką nauczania na odległość.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość obsługi komputera w stopniu dobrym. Od słuchaczy oczekuje się sprawnego i bezproblemowego poruszania się w sieci Internet, sprawne wyszukiwanie informacji, zasobów, znajomość zasad bezpiecznego i legalnego korzystania ze źródeł internetowych, obsługi pakietu biurowego, prostych operacji na plikach graficznych, dźwiękowych i wideo.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK1. Zna i potrafi zastosować nowoczesne technik i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych,
EK2. potrafi skutecznie przekazywać swoją wiedzę i umiejętności różnym grupom odbiorców lub w inny sposób wnosić wkład do kształcenia specjalistów,
EK3. potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do prowadzenia prac badawczych w obszarze nauk technicznych,
EK4. potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii),
EK5. rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć związanych z budową i eksploatacją maszyn
EK6. rozumie i odczuwa potrzebę zaangażowania w kształcenie specjalistów w dziedzinie budowa i eksploatacja maszyn oraz innych działań prowadzących do rozwoju społeczeństwa opartego na wiedzy
EK7. rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki i techniki i potrafi przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych,
EK8. ma świadomość potrzeby kształcenia przez całe życie w tym z uwzględnieniem metod kształcenia na odległość,
Nazwa przedmiotu: Nowoczesne techniki i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych
Emerging technologies in modern education
Kierunek: Mechanika
Forma studiów stacjonarne
Kod przedmiotu: B1_02w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot fakultatywny Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: I Semestr: I
Rodzaj zajęć:
wykład Liczba godzin/tydzień:
1WE Liczba punktów:
3 ECTS
2
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład online Liczba godzin
W1. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Społecznościowe zakładki - Delicious.
1
W2. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Praca grupowa – Wiki.
1
W3. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Blog w pracy edukatora.
1
W4. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – aplikacje Google Apps.
1
W5. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W6. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W7. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – ankiety i
kwestionariusze online. 1
W8. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Prezi. 1 W9. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Sliderocket. 1 W10. Narzędzia do wideokonferencji - WiZiQ. 1 W11. Narzędzia do wideokonferencji – przegląd rozwiązań. 1 W12. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning. 1 W13. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – zapoznanie z
platformą. 1
W14. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – narzędzia do autoringu.
1
W15. Prezentacja rozwiązań słuchaczy. 1 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Zajęcia z wykorzystaniem metod i narzędzi do kształcenia online
2. praca metodą projektu, praca grupowa, zespołowa
3. instrukcje multimedialne do wykonania ćwiczeń
4. prezentacje multimedialne
5. komputer z dostępem do Internetu, kamera, słuchawki.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena z zadań projektowych sprawdzających umiejętności wykorzystania nabytej wiedzy w praktyce*)
F2. – oceny z testów i quizów sprawdzających wiedzę*)
F3. – aktywność na zajęciach
P1. – wypadkowa ocen uzyskanych w trakcie semestru
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń, OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Zadania realizowane online
Konsultacje z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do zajęć,
wykonanie pracy końcowej
15P→ 15h
45 h
5 h
3
25 h
Suma 90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Problemy nowoczesnej edukacji, red. Majkiewicz A., Walasek T.A.: Podstawy
zarządzania jakością, Wyd. Wyż. Szkoły Lingwistycznej, Częstochowa 2011. 2. Prawo mediów, red. Barta J., Markiewicz R., Matlak A., Wyd. Prawnicze
LexisNexis, Warszawa 2008 3. Hyla M., Przewodnik po e-learningu, Wolters Kluwer, Kraków 2008. 4. E-mentor
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr inż. Tomasz Walasek, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W11 C1-C4 W1-W15 1 - 7
F1 F2 F3 P1
EK2 – EK4 K_U05 K_U07 K_U13
C1-C4 W1-P15 1 - 7
F1 F2 F3 P1
EK5-EK8 K_K01 K_K06 K_K07
C1-C4 W1-P15 1 - 7 P1
4
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla studentów omawianego przedmiotu wraz z:
- programem przedmiotu,
- prezentacjami do zajęć,
- instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych,
- harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na platformie do nauczania online Wydziały Inżynierii Mechanicznej i Informatyki
http://e-learning.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu.
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie doktorantów z obowiązującymi aktami o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawie własności przemysłowej oraz odpowiedzialnością za bezprawne korzystanie z przedmiotów będących pod ochroną.
C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności definiowania utworów jako przedmiotów ochrony oraz korzystania z nich w różnych obszarach twórczości i polach eksploatacji.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień społecznych i zawodowych oraz ogólnych uregulowań
prawnych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę i rozumie zasady prawnej ochrony dóbr niematerialnych, zna zasady poszanowania autorstwa i współautorstwa w działalności związanej z realizacją różnego rodzaju prac twórczych w tym między innymi prac dyplomowych,
EK 2 – potrafi posługiwać się pojęciami z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych w tym organizacji zbiorowego zarządzania, Urzędu Patentowego i instytucji działających na terenie Unii Europejskiej,
EK 3 – posiada wiedzę z przepisów i umiejętności zastosowania procedury postępowania przy rejestracji wynalazków,
Nazwa przedmiotu:
PRAWO AUTORSKIE I OCHRONA PATENTOWA
Copyrights and patent protection
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: stacjonarne
Kod przedmiotu: B2_03w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot fakultatywny Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć:
wykład Liczba godzin/tydzień:
1W Liczba punktów:
1 ECTS
2
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1 – Prawo autorskie jako kategoria własności intelektualnej 1
W 2 – Autorskie prawa osobiste, majątkowe i ich treść 1
W 3 – Przedmiot prawa autorskiego w działalności wyższych uczelni (plagiat) 2
W 4 – Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych 1
W 5 – Własność przemysłowa – podstawy prawne, pojęcie wynalazku i ich rodzaje 1
W 6 – Patentu – jego treść i zakres 2
W 7 – Patent europejski 1
W 8 – Wzory przemysłowe i użytkowe 1
W 9 – Ochrona wzorów przemysłowych 1
W 10 – Znak towarowy, usługowy, topografia układów scalonych– natura prawna, funkcje zdolność rejestrowa
1
W 11 – Transfer technologii 1
W 12 – Domeny internetowe 1
W 13 – Orzecznictwo 1
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – obecność na zajęciach seminaryjnych - aktywność
P2. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu – pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do
seminariów, wykonanie zadań domowych
15W → 15h
5h
10h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994.24.83)
2. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. z 2003.119.117)
3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U.2001.128.1402)
4. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U.z 2003.153.1503). 5. Cieciura M.: Wybrane problemy społeczne i zawodowe informatyki. Wyd. VIZJA PRESSIT, Sp. z o. o., Warszawa, 2009
6. Hetman J.: Podstawy prawa własności intelektualnej. Warszawa, 2008
7. Michniewicz G.: Ochrona własności intelektualnej. Wyd. C.H. BECK, 2010
8. Dereń A. M.: Własność intelektualna i przemysłowa. Oficyna Wydawnicza PWSN, Nysa 2007
9. Kotarba W.: Ochrona wiedzy w Polsce. Wyd. Orgmasz, Warszawa 2005
10. Prawo wynalazcze a twórczość techniczna. Praca zbiorowa pod red. W. Kotarby
11. Kotarba W.: Ochrona własności przemysłowej w gospodarce polskiej w dostosowaniu do wymogów Unii Europejskiej i Światowej Organizacji Handlu, Warszawa 2000
12. Nowicka A.: Prawno-autorska i patentowa ochrona programów komputerowych, W-wa 1995
13. Sas K., Woźniak J.: Przewodnik z Zakresu Własności Intelektualnej. Publikacja opracowana na podstawie projektu „Chroń swoją wiedzę – wsparcie ochrony własności intelektualnej przedsiębiorców Polski Wschodniej”, Rzeszów, 2011
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
dr inż. Włodzimierz Baranowski baranowski @ipp.pcz.pl
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W07, KW_08, KW_09, K_K03
C1, C2 W1-5, W12-13, 1 P1, P2
EK2, EK3 K_U12, K_U13
K_K03 C1, C2 W6-13 1 P2, F1
4
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
Nazwa przedmiotu:
Seminarium doktoranckie
Doctoral seminary
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: A2_06s -A7_06s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I - IV Semestr: II - VII
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S (na każdym semestrze)
Liczba punktów: 1 ECTS (na każdym semestrze)
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z problematyką związaną z realizowaną pracą doktorską
C2. Poszerzenie wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej
C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności korzystania z komputerowych technik
edycji tekstu, obliczeń matematycznych oraz graficznej prezentacji wyników badań
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza na II poziomie kształcenia w danej dyscyplinie
2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji
3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie
4. Umiejętności posługiwania się środkami opracowania i wizualizacji wyników badań
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – potrafi wyszukiwać w dostępnych źródłach (podręczniki, czasopisma specjalistyczne i
naukowe, Internet) informacje na temat związany z realizowaną pracą dysertacyjną,
EK 2 – potrafi analizować wyniki badań innych autorów
EK 3 – potrafi interpretować fakty, zasady, teorie i praktykę z określonej dziedziny,
EK 4 – posiada zdolności do stosowania wiedzy i rozwiązywania problemów,
EK 5 – posiada umiejętności analizowania, dokonywania syntez i oceniania,
EK 6 – potrafi rozwiązywać problemy naukowe, porównywać uzyskane wyniki badań z wynikami
innych badaczy, porządkować uzyskane wyniki oraz dokonywać ich syntezy i oceniania.
EK 7 – potrafi weryfikować uzyskane wyniki badań i je interpretować,
EK 8 – zna zasady etyki w zakresie poszanowania praw autorskich i aktywnie uczestniczy w
dyskusji i procesie oceniania prac innych doktorantów,
EK 9 - wykazuje zdolność do autonomicznego i odpowiedzialnego wykonywania powierzonych
zadań, gotowość do uczenia się przez całe życie, sprawność komunikowania się,
umiejętność współdziałania z innymi w roli członka lub lidera zespołu,
EK 10 - potrafi pracować samodzielnie, jak również wykazuje kreatywność w pracy zespołowej.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium Liczba godzin
S 1 – Zapoznanie się z wiedzą na zaawansowanym poziomie w dziedzinie nauk
technicznych i dyscyplinie, w ramach której jest realizowana praca doktorska. Studia
literaturowe prowadzące do postawienia problemu naukowego i sformułowania tezy
rozprawy doktorskiej.
15
S 2 – Zapoznanie się z głównymi trendami w studiowanej dyscyplinie. Zagadnienia te
obejmują poznanie trendów w : technice, technologii, projektowaniu.
15
S 3 – Najnowsze teorie i metody badawcze . Wyprowadzenie autorskich metod
naukowych we wstępnej postaci.
15
S 4 – Zdobycie wiedzy na temat kierunków rozwoju nowoczesnych metod badawczych w
obszarze nauk technicznych ze szczególnym uwzględnieniem realizowanych dyscyplin.
Budowa warsztatu badawczego w oparciu o analizy istniejących w literaturze rozwiązań
(pod pojęciem warsztatu rozumiane są tutaj metody, algorytmy i stanowiska badawcze).
15
S 5 – Poznanie pozatechnicznych uwarunkowań działalności naukowej i prezentacji
wyników badań. Weryfikacja i modyfikacja metod naukowych wraz z publikacją
cząstkowych rezultatów.
15
S 6 – Opracowanie wyników badań pod kątem tezy i celów rozprawy doktorskiej 15
suma 90
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – prezentacje multimedialne.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do seminarium
F2. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas prezentacji
P2. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści
Średnia liczba godzin na zrealizowanie
aktywno ści (6 semestrów)
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
90 h
60 h
Przygotowanie do seminariów 30 h
Suma ∑180 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 6 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1. Literatura zwi ązana z realizowan ą pracą doktorsk ą. 2. Literatura dotycz ąca studiowanej dyscypliny.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Opiekunowie naukowi i promotorzy doktorantów.
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów obszarowych
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1-EK8
K_W03, 04, K_U01, K_U02, K_U05, K_U12, K_U15, K_U16
C1,C2 S1, S2, S3, S4, 1 F1, F2, P1, P2
EK9, EK10 K_K05, K_K06,
K_K07 C3 S5, S6 1 F1, P1, P2
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Modelowanie przepływów turbulentnych
Turbulence modeling
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_10w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawami fizyki przepływów turbulentnych oraz matematycznego
modelowania przepływów turbulentnych.
C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie doboru modeli turbulencji w praktycznych
zastosowaniach inżynierskich.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki na poziomie studiów II stopnia
2. Wiedza z zakresu mechaniki płynów na poziomie studiów II stopnia
3. Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę na temat opisu procesów losowych,
EK 2 – zna mechanizmy transportu energii w przepływach turbulentnych,
EK 3 – zna hipotezę Reynoldsa, reguły uśredniania, koncepcję zamknięcia układu równań ruchu,
ograniczenia klasycznego modelowania turbulencji,
EK 4 – zna charakterystykę podstawowych modeli turbulencji: algebraicznych, modeli jedno- i
dwurównaniowych, modeli transportu naprężeń Reynoldsa oraz zakres ich zastosowań
EK 5 – zna podstawy teoretyczne metody symulacji wielkich wirów oraz podstawowe modele
podsiatkowe, zna podstawy teoretyczne metody DNS,
EK 6 – zna ograniczenia klasycznego modelowania turbulencji, potrafi wybrać model turbulencji
w poszczególnych zastosowaniach inżynierskich,
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W1 – Turbulencja jako proces losowy. Pojęcie wirowości, mechanizm powstawania
turbulentnych wirów i ich rola w procesie transportu energii.
1
W2 – Hipoteza Reynoldsa, reguły uśredniania, 1 W3 – Usrednianie równań zachowania, równania Reynoldsa 1 W4 – Tensor naprężeń Reynoldsa, hipoteza Boussinesqa 1 W5,6 – Hipoteza drogi mieszania – analogia z dyfuzją molekularną; inne modele
zerorównaniowe i ich charakterystyka
2
W7,8 – Wielostrefowy model turbulentnej warstwy przyściennej, problematyka
modelowania turbulencji w przepływach przyściennych.
2
W9,10 – równanie transportu energii, mechanizm transportu energii w przepływie turbulentnym, jedno i dwurównaniowe modele turbulencji
2
W11,12 –. Modele równań transportu naprężeń Reynoldsa, klasyfikacja modeli RANS 2
W13,14 – Metoda Symulacji Wielkich Wirów (LES-Large Eddy Simulation) – koncepcja
filtracji równań Naviera-Stokes’a, podstawowe modele podsiatkowe, chaos układów dynamicznych, wrażliwość na warunki początkowe, metoda DNS
2
W15 – Zalecenia dotyczące możliwości wykorzystania określonych modeli turbulencji w
zastosowaniach inżynierskich
1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu
15 h
5 h
5 h
5 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1. Pope S.B.: Turbulent Flows. Cambridge Univ. Press, 2000
2. Hinze J.O.: Turbulence. McGraw-Hill, New York, 1975
3. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher, 1990
4. Elsner J.W.: Turbulencja przepływów, PWN, Warszawa, 1987
5. Geurts B., Elements of Direct and Large Eddy Simulation, Edwards, 2003
6. Lesieur M., Metais O., Comte P., Large Eddy Simulation of Turbulence, Cambridge University
Press,2005
7. Sagaut P.: Large Eddy Simulation for Incompressible Flows, Springer 2002
8. ERCOFTAC Best Practice Guidelines for Industrial CFD, 2000
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
prof. dr hab. in ż. Stanisław Drobniak, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02
C1 W1 1 F1, P1
EK2 K_W01, K_W02
C1 W1, W9, W10 1 F1, P1
EK3 K_W01, K_W02
C1 W2-W4 1 F1, P1
EK4 K_W01, K_W02,
C1, C2 W5-W12 1 F1, P1
EK5 K_W01, K_W02,
C1, C2 W13-W14 1 F1, P1
EK6 K_U10 C1, C2 W15 1 F1, P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
1
Module title:
TURBULENCE MODELLING
Field of study:
Mechanics
Type of study:
Full-time Course code: B5_10w
Course characteristics:
Supplementary
Level of studies:
third degree
Year: II
Semester: V
Type of classes:
Lecture
Hours per week:
1Lec
No of ECTS credits:
1
MODULE DESCRIPTION
TARGETS
T1. Provide basic understanding of transport processes in turbulent flows.
T2. Provide ability to select turbulence models.
T3. Provide knowledge on simulations of free and wall bounded flows.
PREREQUISITES & ADDITIONAL REQUIREMENTS
R1. Fundamentals of mechanics, thermodynamics and fluid mechanics.
R2. Statistics, first and second order moments.
R3. Capability of using source literature.
LEARNING OUTCOMES
LO1. Knowledge on mathematical description of turbulence.
LO2. Knowledge on turbulence models and their limitations.
2
MODULE CONTENT
LECTURE hours
L 1-6 - Energy losses in laminar and turbulent flows, laminar and turbulent diffusion,
Reynolds decomposition of velocity field, vortex stretching and energy cascade,
energy spectrum in turbulent flows, turbulence as stationary and ergodic statistical
process, averaging rules for stochastic process.
6
L 7-10 - Reynolds averaging of continuity and Navier-Stokes equations, Reynolds
stresses. 4
L 11-15 - Reynolds stress tensor, reduction of number of unknown stresses,
Boussinesq's concept of eddy viscosity, Reynolds analogy for molecular and turbulent
momentum transfer, Prandtl’s analysis of turbulent boundary layer, idea of mixing
length
5
L 16-17 - Algebraic stress models, comparative analysis of Prandtl’s and Karman
hypotheses, idea of algebraic turbulence models. 2
L 18-19 - Van Driest and Clauser improvements of mixing length concept,
intermittency concept, modern algebraic turbulence models. 2
L 20-21 - Turbulence kinetic energy transport equation, energy transfer between
mean and fluctuating motion. 2
L 22-24 - One- and two-equation turbulence models, idea of hybrid turbulence
models. 3
L 25-26 - Limitations of one and two equation turbulence models, stress transport
models. 2
L 27-30 - Navier-Stokes equations as chaotic system, Direct Numerical Simulation
(DNS) and Large Eddy Simulation (LES) of turbulent flows. 4
LABORATORY hours
not applicable 0
TEACHING TOOLS
1 - lecture with the use of multimedia presentations, lecture notes provided
FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)- uzupełnić
F1. – assessment of the activity during lectures
P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit
STUDENT WORKLOAD
activity hours
contact hours with teachers
reading
individual solution of problems
15Lec →15h
5 h
10 h
total 30 h
No of ECTS credits 1
3
SOURCE LITERATURE
1. Pope S.B.: Turbulent Flows. Cambridge Univ. Press, 2000
2. Hinze J.O.: Turbulence. McGraw-Hill, New York, 1975
3. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher, 1990
4. Ferziger J.H., Peric M.: Computational Methods for Fluid Dynamics, Springer, 2002
5. Wilcox D.C.: Turbulence Modeling for CFD
6. Geurts B., Elements of Direct and Large Eddy Simulation, Edwards, 2003
7. Lesieurs M., Metais O., Compte P., Large Eddy Simulation of Turbulence, Cambridge University
Press, 2005
8. Sagaut P.: Large Eddy Simulation for Incompressible Flows, Springer, 2002
TEACHERS
module coordinator: prof. Stanisław Drobniak - [email protected]
academic teachers:
- prof. Stanisław Drobniak - [email protected]
Nazwa przedmiotu:
WYBRANE ZAGADNIENIA MECHANIKI ANALITYCZNEJ, DRGAŃ I STATECZNOŚCI KONSTRUKCJI MECHANICZNYCH
(Drgania mechaniczne)
Selected problems of analytical mechanics, vibrations and stability of mechanical structures
(Mechanical Vibrations)
Dyscyplina:
Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_05w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami z zakresu modelowania drgań mechanicznych układów tłumionych i nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz układów ciągłych.
C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania częstości i postaci drgań układów drgających.
C3. Nabycie przez studentów umiejętności formułowania zagadnień brzegowych dotyczących drgań własnych z wykorzystaniem wariacyjnej zasady Hamiltona.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień z zakresu matematyki i fizyki.
2. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki analitycznej
3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – student potrafi zbudować model matematyczny drgań wybranych układów mechanicznych,
EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych
EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych,
EK 4 − potrafi formułować zagadnienia drgań własnych układów sprężystych przy wykorzystaniu wariacyjnej zasady Hamiltona
EK 5 – student potrafi dokonać analizy wpływu parametrów układu na jego drgania i stateczność dynamiczną.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W 1, 2 – Wybrane zagadnienia drgań układów mechanicznych o skończonej liczbie stopni swobody.
2
W 3 − Wariacyjna zasada Hamiltona przy formułowaniu zagadnień brzegowych drgań własnych ciągłych układów sprężystych
1
W 4, 5 – Wybrane zagadnienia drgań układów ciągłych. 2
W 6,7 – Modelowanie drgań własnych układu ciągłego zbudowanego z materiału lepko-sprężystego.
2
W 8,9 – Zagadnienie brzegowe drgań własnych układu ciągłego przy uwzględnieniu tłumienia zewnętrznego.
2
W 10,11 − Analiza stateczności dynamicznej ustrojów prętowych. 2
W 12,13 – Warunek ortogonalności funkcji własnych. 2
W 14,15 – Wybrane zagadnienia eksperymentalnej analizy modalnej 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. −−−− wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
2. − aparatura badawcza do przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć dydaktycznych
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów,
15h
5 h
10 h
wykonanie zadań domowych
Suma ∑∑∑∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów
dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.
2. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.
3. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.
4. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.
5. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
dr hab. inż. Wojciech Sochacki prof. PCz. [email protected]
dr hab. inż. Sebastian Uzny prof. PCz. [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,
K_U19 C1, C2 W1-15 1, 2
F1-3 P1
EK2 K_W01, K_W02, K_W05, K_U15
C1,C2 W1-15 1, 2 F1-3 P1
EK3 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,
K_U15 C1,C2 W13-15 1, 2
F1-3 P1
EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U11, K_U15
C3 W3 1, 2 F1-3 P1
EK5 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U15, K_U17
C1,C2 W10-15 1, 2 F1-3 P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z drganiami mechanicznymi smukłych układów tłumionych lub nietłumionych.
C2. Zapoznanie studentów z zagadnieniami stateczności konstrukcji
C3. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania częstości i postaci drgań smukłych układów drgających.
C4. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania obciążenia krytycznego na podstawie kinetycznego i statycznego kryterium stateczności
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień z zakresu matematyki i fizyki,
2. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki analitycznej oraz drgań układów mechanicznych,
3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań,
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej,
5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie,
6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu drgań mechanicznych, układów smukłych,
EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych smukłych układów sprężystych,
EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych smukłych układów sprężystych,
EK 4 potrafi wyznaczyć siłę krytyczną na podstawie odpowiedniego kryterium stateczności
Nazwa przedmiotu:
WYBRANE ZAGADNIENIA MECHANIKI ANALITYCZNEJ, DRGAŃ I STATECZNOŚCI KONSTRUKCJI MECHANICZNYCH
(cz. III Stateczność układów mechanicznych)
Chosen problems of analytical mechanics, vibrations and stability of mechanical constructions
(Part III Stability of mechanical systems)
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne
Kod przedmiotu: B6-05w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obieralny Dyscyplina: Mechanika
Poziom przedmiotu:
III stopnia Rok: III Semestr: VI
Rodzaj zajęć:
wykład Liczba godzin/tydzień:
1WE Liczba punktów:
2 ECTS
3
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1,2 – Stateczność kolumn. Obciążenie uogólnione. Warunek konserwatywności obciążenia uogólnionego.
2
W 3,4 – Obciążenie swoiste. Schematy konstrukcyjne realizujące obciążenie swoiste w przypadku głowic zbudowanych z elementów liniowych lub kołowych. Energia mechaniczna układów.
2
W 5,6 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn w przypadku obciążenia uogólnionego z siłą skierowaną do bieguna dodatniego i ujemnego (w przypadku sztywnych i sprężystych węzłów oraz w przypadku dwóch wariantów konstrukcyjnych).
2
W 7,8 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn w przypadku obciążenia z siłą śledzącą skierowaną do bieguna dodatniego i ujemnego (w przypadku sztywnych i sprężystych węzłów oraz w przypadku dwóch wariantów konstrukcyjnych).
2
W 9,10 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn poddanych obciążeniu niekonserwatywnemu Becka i Reuta z uwzględnieniem dodatkowych elementów w postaci sprężyn translacyjnych i rotacyjnych
2
W 11,12 – Wybrane problemy optymalizacji konstrukcji przy uwzględnieniu zagadnienia brzegowego drgań własnych
2
W 13 – Metoda małego parametru w aspekcie stateczności i drgań układów geometrycznie nieliniowych (prostoliniowa postać równowagi statycznej)
1
W 14,15 – Metoda małego parametru w aspekcie stateczności i drgań układów geometrycznie nieliniowych ( krzywoliniowa postać równowagi statycznej)
2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
2. stanowiska do badań eksperymentalnych oraz aparatura pomiarowa
3. sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie komputerowe
4
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć dydaktycznych
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę*
P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu - egzamin
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zajęć dydaktycznych
Przygotowanie do egzaminu
Obecność na egzaminie
Obecność na konsultacjach
15W 15h
8 h
6 h
10 h
4 h
7 h
Suma 50 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
2 ECTS
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.
2. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.
3. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.
4. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.
5. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. Dr hab. inż. Janusz Szmidla, prof. PCz. [email protected]
5
MATRYCA REALIZACJI I WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1
K_W01, K_W02, K_W05
K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19
C1, C4 W1-15 1- 3 F1-3 P1,2
EK2
K_W01, K_W02, K_W05
K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19
C1, C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2
EK3
K_W01, K_W02, K_W05
K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19
C1, C3 W1-15 1-3 F1-3 P1,2
EK4
K_W01, K_W02, K_W05
K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19
C2, C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2
EK5
K_W01, K_W02, K_W05
K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19
C1-C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2
6
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Efekty kształcenia
Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5
EK1, EK2, EK3, EK4, EK5 Student opanował wiedzę z zakresu drgań mechanicznych i stateczności układów sprężystych
Student nie potrafi wyznaczyć równań opisujących ruch drgający oraz nie potrafi wyznaczyć częstości, postaci drgań układów mechanicznych oraz siły krytycznej układów smukłych
Student częściowo opanował wiedzę z zakresu drgań i stateczności układów sprężystych
Student opanował wiedzę z zakresu drgań mechanicznych, potrafi wybrać właściwą metodę służącą do wyznaczenia częstości i postaci drgań mechanicznych. Student potrafi również wyznaczyć siłę krytyczną smukłych układów sprężystych
Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów specjalności Komputerowe projektowanie maszyn i urządzeń
wraz z:
- programem studiów,
- prezentacjami do zajęć,
- instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych,
- harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na tablicy informacyjnej oraz na stronie internetowej
Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn: www.IMiPKM.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć danego
z przedmiotu.
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia mechaniki o środków ci ągłych
Selected problems of continuum mechanics
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B4_06w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: IV
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków
ciągłych
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się zapisem wskaźnikowym oraz rachunkiem tensorowym
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność wykonywania działań matematycznych z zakresu rachunku wektorowego.
2. Wiedza z zakresu podstaw geometrii różniczkowej
3. Wiedza z zakresu podstaw analizy funkcjonalnej
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Potrafi posługiwać się zapisem wskaźnikowym
EK 2 – Zna podstawy algebry i analizy tensorowej
EK 3 – Zna podstawowe zasady mechaniki ośrodków ciągłych
EK 4 – Potrafi się posługiwać rachunkiem tensorowym
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć –Wykład Liczba godzin
W1 – Współrzędne ortokartezjańskie. Tensory kartezjańskie. Podstawowe operacje w zapisie wskaźnikowym. Analiza tensorowa
3
W2 – Współrzędne ukośnokątne. Baza i kobaza układu współrzędnych. Współrzędne kontrawariantne i współrzędne kowariantne wektorów
1
W3 – Tensory metryczne. Iloczyn skalarny wektorów. Podnoszenie i obniżanie wskaźnika 1 W4 – Transformacja wektorów bazy kontrawariantnej i bazy kowariantnej 1 W5 – Transformacja tensorów kowariantnych, kontrawariantnych i tensorów mieszanych.
Algebra tensorów 1
W6 – Współrzędne krzywoliniowe ortogonalne. Baza i kobaza układu, tensory metryczne 1 W7 – Transformacja tensorów w układach krzywoliniowych 1 W8 – Analiza tensorowa w przestrzeni Euklidesa. Funkcje tensorowe 1 W9 – Pochodna zwyczajna, pochodna cząstkowa, pochodna absolutna funkcji
tensorowych 2
W10 – Symbole Christoffela I i II rodzaju 1 W11 – Pochodna kowariantna tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1 W12 – Współrzędne fizyczne tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów P2 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu
15h
3 h
6 h
6 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Karaśkiewicz E., Zarys teorii wektorów i tensorów. PWN, Warszawa 1971.
2 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.
3 Radziszewski K., Wstęp do współczesnej geometrii różniczkowej. PWN, Warszawa 1973.
4 Gołąb E., Rachunek tensorowy. PWN, Warszawa 1966.
5 . Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy i zastosowania rachunku tensorowego, Prace IPPT,
Warszawa 2007.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
prof. dr hab. in ż. Adam Bokota, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_U04, K_U10
C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2
EK2 K_W01, K_W02
C1 W1-W12 1, 2 F1, P2
EK3 K_W01, K_W02
C1 W1 1 F1, P2
EK4 K_U04, K_U10
C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia mechaniki o środków ci ągłych
Selected problems of continuum mechanics
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_06w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków
ciągłych
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się modelami matematycznymi mechaniki ośrodków ciągłych
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu mechaniki teoretycznej
2. Wiedza z zakresu mechaniki analitycznej
3. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Zna zagadnienia teorii sprężystości
EK 2 – Zna podstawowe zagadnienia z zakresu termosprężystości i mechaniki płynów
EK 3 – Zna podstawy teorii plastyczności
EK 4 - Potrafi identyfikować modele matematyczne mechaniki ośrodków ciągłych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W1 – Konfiguracja ciała. Wektor przemieszczenia. Opisy Lagrange'a i Eulera 1 W2 – Pochodna materialna wielkości tensorowych we współrzędnych Lagrange'a i Eulera 1 W3 – Kinematyka. Tensory gradientów przemieszczenia. Tensory odkształceń
skończonych. Tensor odkształceń Cauchy'ego. 1
W4 – Wektor naprężenia i tensor naprężenia Cachy'ego. Niezmienniki tensorów naprężenia i odkształcenia. Rozkład tensora naprężenia na część izotropową i dewiatorową
1
W5 – Globalne i lokalne równania równowagi w ośrodku ciągłym 1 W6 – Związki konstytutywne naprężenia - odkształcenia oraz odkształcenia - naprężenia,
uwzględnienie obciążeń cieplnych. Przemieszczeniowe równania równowagi 1
W7 – Tensory naprężenia Pioli Kirchhoffa 1 W8 – Zasady zachowania: masy, pędu i krętu 1 W9 – Zasada zachowania energii 1 W10 – Zagadnienie naprężeń cieplnych, zagadnienie termosprężystości 1 W11 – Płyny, równania Naviera-Stokesa 1 W12 – Podstawy teorii plastyczności. Prawo plastycznego płynięcia. Warunki
plastyczności Hubera-Misesa oraz Treski 1
W13 – Stowarzyszone prawo płynięcia plastycznego. Odkształcenia plastyczne. Skalarny mnożnik plastyczności
1
W14 – Izotropowe i anizotropowe (kinematyczne) umacnianie się materiału 1 W15 – Elementy lepkoplastyczności 1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu
15h
3 h
6 h
6 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Bednarski T., Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. PWN, Warszawa 1995.
2 Derski W., Zarys mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1975.
3 Gabryszewski Z., Gronostajski J., Mechanika procesów obróbki plastycznej. PWN, Warszawa
1991.
4 Nowacki W., Termosprężystość. PWN, Ossolineum 1972.
5 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.
6 Perzyna P., Termodynamika materiałów niesprężystych. PWN. Warszawa 1978.
7 Rymarz Cz., Mechanika ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1993.
8 Konderla P., Konspekt wykładu nt.Mechanika ośrodków ciągłych, Pol. Wrocławska 2007
9 Kreja I., Mechanika ośrodków ciągłych, CURE, Gdańsk, 2003.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
prof. dr hab. in ż. Adam Bokota, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02
C1 W1-W8 1 F1, P1
EK2 K_W01, K_W02
C1 W9-W11 1 F1, P1
EK3 K_W01, K_W02
C1 W12-W15 1 F1, P1
EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10
C1, C2 W1-W15 1 F1, P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia modelowania i oblicze ń inżynierskich
Chosen problems of engineer modeling and numerical analysis
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_08w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z zagadnieniami modelowania i prowadzenia badań w odniesieniu do
obiektów mechanicznych przy użyciu metody elementów skończonych z zastosowaniem
pakietu COSMOS/M jako reprezentanta grupy programów obliczeniowych MES
C2. Opanowanie obsługi dostępnych w Instytucie pakietów COSMOS/M
C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów i teorii
drgań.
2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych.
3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.
4. Umiejętność obsługi komputera.
5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki i drgań własnych prostych
elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy użyciu pakietu
COSMOS/M
EK 2 – potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę wytrzymałościową i drgań własnych modeli
elementów maszyn o zadanej geometrii
EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie
wyników analizy wytrzymałościowej i drgań własnych modeli elementów maszyn
EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich
wytrzymałości i niezawodności działania, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa
EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1 – Literatura przedmiotu i podstawowe moduły systemu COSMOS/M 1
W 2,3 – Biblioteka elementów skończonych i podstawowe etapy budowy modelu MES za
pomocą pakietu COSMOS/M – model geometryczny z uwzględnieniem rodzaju
elementów, podział na elementy obszarów geometrycznych dla odpowiednio dobranych
grup elementów, realizacja warunków brzegowych (i początkowych)
2
W 4,5 – Możliwości modyfikacji wybranych struktur np. konturów w celu dopasowania
żądanej liczby elementów. Rodzaje i sposoby realizacji w programie warunków
brzegowych. Rodzaje analiz prowadzonych za pomocą pakietu oraz omówienie
wybranych elementów z biblioteki.
2
W 6 - 9 – Realizacja równoległa ze studentami obliczeń w zakresie analizy statyki i drgań
własnych w odniesieniu do modeli wybranych elementów maszyn, prowadzenie obliczeń,
analiza wyników: rysunki, tablice, animacje.
4
W 10, 11 – Sposoby modelowania układów mechanicznych – dobór rodzajów elementów
skończonych wraz z ich parametrami, parametryzacja modelu obiektu, podział na
elementy, w tym modyfikacje modelu
2
W 12, 13 - Modelowanie geometrii i integracja systemów CAD. Zagadnienia związane z
podziałem na elementy oraz współpracy różnych rodzajów elementów. Sposoby realizacji
podziału na elementy, menu MESHING.
2
W 14, 15 – Wybrane przykłady realizacji zadań inżynierskich za pomocą pakietów MES. 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim
oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M
2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego
do realizacji zadania praktycznego
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego
rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu
COSMOS/M.
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *
P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania
sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki
i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy
użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania
sprawdzającego
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zajęć
Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania
15W→15h
→5 h
→5 h
→5 h
Suma ∑∑∑∑→30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.
2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.
3. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności,
Warszawa, 1994.
4. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.
5. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk
dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.
6. Posiadała B. (red.), Geisler T., Policiński J., Sochacki W.: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo
Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.
7. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie,
identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-
Techniczna, Warszawa, 2005.
8. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie
formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136,
2007.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02,
K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2
EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2
F1-F3
P2
EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2
F1-F3
P1
EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3
P1
EK5 K_K01 C1,C2 L1-15 2 F1-F3
P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału
www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu.
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu.
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia modelowania i oblicze ń inżynierskich
Chosen problems of engineer modeling and numerical analysis
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B6_08w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: VI
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z problemami budowy modeli fizycznych i matematycznych,
identyfikacją parametrów modeli oraz metodami formułowania i rozwiązywania zagadnień
w odniesieniu do wybranych obiektów rzeczywistych.
C2. Rozszerzanie wiedzy z zakresu metod obliczeń oraz obsługi dostępnych pakietów
obliczeniowych lub graficznych
C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej i teorii drgań.
2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych oraz pakietu COSMOS/M
3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.
4. Umiejętność obsługi komputera.
5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień budowy modeli fizycznych
i matematycznych, identyfikacją parametrów modeli w odniesieniu do wybranych
obiektów rzeczywistych, w tym elementów maszyn
EK 2 – potrafi samodzielnie opracować model obliczeniowy i przeprowadzić analizę drgań
własnych ciągło-dyskretnych modeli elementów maszyn o zadanej geometrii
EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie
wyników analizy drgań własnych modeli elementów maszyn
EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich
właściwości dynamicznych, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa
EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W 1 – Literatura przedmiotu. Ogólne zasady tworzenia modeli zastępczych o jednym,
dwóch lub więcej stopniach swobody.
1
W 2,3 – Zagadnienia związane z modelowaniem dynamiki elementów, podzespołów
i zespołów maszyn. Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do: modelu ciągłego
– model obliczeniowy ramy oraz ciągło-dyskretnego – model obliczeniowy ramy
z oscylatorem.
2
W 4,5 – Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do modelu dyskretnego, modelu
ciągłego lub dyskretno-ciągłego. Wyznaczenie parametrów zastępczych mas i sztywności. 2
W 6,7 – Rozwiązywanie zagadnień drgań układów dyskretnych za pomocą programu
Phaser - ilustracja odpowiedzi układów na zadane wymuszenia. 2
W 8 - 11 - Zagadnienia drgań swobodnych układów złożonych z prętów lub belek
w połączeniu z dodatkowymi elementami dyskretnymi z zastosowaniem metody
mnożników Lagrange’a.
4
W 12 – 15 Zagadnienia modelowania kinematyki i dynamiki układów mechanicznych na
przykładzie wybranych maszyn roboczych: żuraw samojezdny z ładunkiem, żuraw leśny z
ładunkiem.
4
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim
oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M i PHASEREM
2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego
do realizacji zadania praktycznego
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego
rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu
COSMOS/M.
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *
P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania
sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki
i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy
użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania
sprawdzającego
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zajęć
Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania
15W→15h
→5 h
→5 h
→5 h
Suma ∑∑∑∑→30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.
2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.
3. Marciniak A., Gregulec D, Kaczmarek J.: Basic numerical procedures in Turbo Pascal for Your PC,
Wydawnictwo Nakom, Poznań, 1991.
4. Kruszewski J., Wittbrodt E.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.1: Zagadnienia
liniowe, WNT, Warszawa, 1992.
5. Kruszewski J., Wittbrodt E., Walczyk Z.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.2:
Zagadnienia wybrane, WNT, Warszawa, 1993.
6. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.
7. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności,
Warszawa, 1994.
8. COSMOS/M - Finite element analysis system, version 1.75, Structural Research & Analysis Corporation,
1995.
9. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk
dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.
10. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie,
identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-
Techniczna, Warszawa, 2005.
11. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie
formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136,
2007.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02,
K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2
EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2
F1-F3
P2
EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,
K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2
F1-F3
P1
EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3
P1
EK5 K_K01 C1,C2 L1-15 2 F1-F3
P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia
na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału
www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu.
2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego
przedmiotu.
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia termodynamiki statystycznej i w ymiany ciepła
Selected problems of statistical thermodynamics and heat transfer
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_11w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień termodynamiki
statystycznej i wymiany ciepła
C2. Nabycie przez studentów umiejętności z zakresu statystycznej interpretacji podstawowych wielkości i praw termodynamiki oraz z teorii wymiany ciepła
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki
2. Wiedza z zakresu termodynamiki technicznej
3. Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Posiada wiedzę teoretyczną z zakresu termodynamiki fenomenologicznej i statystycznej
EK 2 – Zna podstawowe rozkłady cząstek i ich zastosowanie
EK 3 – Zna podstawy teorii wymiany ciepła
EK 4 – Potrafi określić sposoby wymiany ciepła w rozpatrywanych procesach i wyznaczyć strumień ciepła
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W1 – Pojęcia podstawowe. Równanie gazu rzeczywistego w ujęciu statystycznym. 1 W2 – Rozkład prędkości Maxwella. Częstotliwość zderzeń cząstek. Ruchy Browna.
Zasada ekwipartycji energii. 1
W3 – Statystyczna interpretacja entropii, entropia informacyjna. Zasada maksymalizacji 1
entropii informacyjnej i jej zastosowanie. W4 – Rozkłady cząstek w mechanice kwantowej: rozkłady kanoniczne, statystyki. 1 W5,6 – Zasady przepływu ciepła. Ustalone i nieustalone przewodzenie ciepła. Prawo
Fouriera. 2
W7 – Wnikanie i przenikanie ciepła. Prawo Newtona i Pecleta. 1 W8 – Konwekcja swobodna. Mechanizm powstawania konwekcji, równania konwekcji swobodnej.
1
W9,10 – Konwekcja wymuszona. Przekazywanie ciepła podczas wymuszonego przepływu płynu w kanale i podczas opływu ciał.
2
W11,12 – Przekazywanie ciepła przez promieniowanie. Prawa: Plancka, Stefana-Boltzmanna, Wiena, Lamberta i Kirchoffa.
2
W13,14 – Wymiana ciepła podczas zmiany stanu skupienia cieczy. Wrzenie z konwekcją swobodną i wymuszoną w obiekcie otwartym i zamkniętym. Kondensacja kroplowa i błonkowa.
2
W15 – Wymienniki ciepła. Rozkład temperatury w wymiennikach współprądowych i przeciwprądowych. Rozkład temperatury w skraplaczu i parowniku.
1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu
15 h
5 h
5 h
5 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Buchowski H., Elementy termodynamiki statystycznej, WNT, Warszawa 1998.
2 Bzowski J., Zbiór zadań z termodynamiki statystycznej, Wyd. PW, Warszawa 2005.
3 Hołyst R., Poniewierski A., Ciach A., Termodynamika, WNT, Warszawa 2005.
4 Wrzesiński Z., Termodynamika, Wyd. PW, Warszawa 2008.
5 Kalinowski E., Przekazywanie ciepła i wymienniki, Wyd. PWr, Wrocław 1999.
6 Madejski J., Teoria wymiany ciepła, PWN, Warszawa 1998.
7 Pastucha L., Otwinowski H., Podstawy przekazywania ciepła. Wyd. PCz, Częstochowa 1999.
8 Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 2012.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
prof. dr hab. in ż. Henryk Otwinowski, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W02
C1 W1-W8 1 F1, P1
EK2 K_W01, K_W02
C1 W9-W11 1 F1, P1
EK3 K_W01, K_W02
C1 W12-W15 1 F1, P1
EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10
C1, C2 W1-W15 1 F1, P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia z matematyki
Selected chapters of mathematics
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A1_01w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: I
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 2W
Liczba punktów: 2 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie doktorantów z metodami teorji systemów i sieci obsługi masowej markowskich.
C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności zastosowania systemów i sieci obsługi markowskich przy modelowaniu systemów komputerowych, produkcyjnych i innych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu analizy matematycznej I, II i III.
2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa.
3. Wiedza z zakresu równań różniczkowych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna wiedzę teoretyczną z zakresu teorji obsługi maasowej,
EK 2 – zna wiedzę na temat zastosowań metod badania systemów i sieci obsługi masowej markowskich.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć –Wykład Liczba godzin
W 1 – Właściwości rozkładu wykładniczego. Wejściowy strumień zgłoszeń. Strumień naiprostszy. Czas obsługi.
2
W 2 – Klasyfikacja systemów obsługi. Wzory Little’a. 2 W 3 – Procesy Markowa i łańcuchy Markowa. Procesy narodzin i śmierci, ich
zastosowanie. 2
W 4 – Ogólny przegląd systemów markowskich. System obsługi M/M/n/m. 2 W 5 – Systemy obsługi M/M/n, M/M/∞. Metoda faz Erlanga. 2 W 6 – System obsługi M/G/1. Metoda włożonych łancuchów Markowa. 2 W 7 – Metoda zmiennej dodatkowej. Czas oczekiwnia i czas przebywania. 2 W 8 – Systemy obsługi M/G/1/m, GI/M/∞.. 2
W 9,10 – Zastosowanie systemów obsługi masowej w systemach komputerowych i produkcyjnych.
4
W 11, 12 – Sieci Jacksona w trybie stacjonarnym. Stacjonarne prawdopodobieństwa stanów i charakterystyki średnie.
4
W 13, 14 – Markowskie sieci w trybie przechodnim. 4 W 15 – Zastosowanie sieci obsługi do badania modeli sieci komputerowych i
produkcyjnych. 2
suma 30
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia
30 h
5 h
15 h
10 h
Suma 60 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
B. Filipowich , Modelowanie i analza sieci kolejkowych, Wydawnictwa AGH, Kraków 1997 M.Matalytski, E. Koluzaeva, Analysis and optimization of queueing networks, LAP LAMBERT Academic Pablishing, Saarbruecken,2011 O. Tikhonenko, Metody probabilistyczne analizy systemów informacyjnych, Akademicka Oficyna WydawniczaEXIT, Warszawa, 2006
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. prof. dr hab. Michał Matałycki, m.matalytski@gma il.com
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01 K_W02 K_W05
C1, C2 W1-15 1 F1 P1
EK2
K_W01 K_W05
K_U10, K_U11, K_U15
C1, C2 W7,8,13-15 1 F1 P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów
kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:
www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z
danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki: www.im.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia z matematyki
Selected chapters of mathematics
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A2_01w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 2WE
Liczba punktów: 3 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie doktorantów z metodami teorji sieci obsługi masowej dowolnych.
C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności zastosowania sieci obsługi dowolnych przy modelowaniu systemśów komputerowych, produkcyjnych i innych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu analizy matematycznej I, II i III.
2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa.
3. Wiedza z zakresu równań różniczkowych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna wiedzę teoretyczną z zakresu teorji sieci obsługi masowej dowolnych.
EK 2 – zna wiedzę na temat zastosowań metod badania dowolnych sieci obsługi masowej róznych typów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć –Wykład Liczba godzin
W 1,2 –Sieci obsługi masowej ze zgłoszeniami różnych typów. 4 W 3,4 – Sieci z wieloma klasami zgłoszeń różnych typów. 4 W 5,6 – Sieci z centralnym systemem. Znalezienie stacjonarnego rozkładu zgłoszeń. 4 W 7,8 – Analiza asymptotyczna i optymalizacja sieci markowskiej i jej zastosowania. 4 W 9,10 – Metody rekurencyjne dla sieci z wieloliniowymi systemami obsługi. 4 W 11,12 – Układy równań różnicowo-różniczkowych dla dochodów oczekiwanych w HM-sieci i ich rozwiązania.
4
W 13, 14 – Analiza dochodów gdy dochody od przejść między stanami sieci są zmiennymi losowymi.
4
W 15 – Zastosowania HM-sieci przy prognozowaniu dochodów sieci produkczjnych. 2
suma 30
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – egzamin
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do egzaminu
30h
5 h
30 h
25 h
Suma 90 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1. B. Filipowich , Modelowanie i analza sieci kolejkowych, Wydawnictwa AGH, Kraków 1997 2. M.Matalytski, E. Koluzaeva, Analysis and optimization of queueing networks, LAP LAMBERT Academic Pablishing, Saarbruecken,2011 3. O. Tikhonenko, Metody probabilistyczne analizy systemów informacyjnych, Akademicka Oficyna WydawniczaEXIT, Warszawa, 2006
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. prof. dr hab. Michał Matałycki, m.matalytski@gma il.com
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01 K_W02 K_W05
C1, C2 W1-15 1 F1 P1
EK2
K_W01 K_W05
K_U10, K_U11, K_U19
C1, C2 W7–10, 15 1 F1 P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów
kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:
www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z
danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki: www.im.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Wybrane zagadnienia z metod numerycznych
Selected problems of numerical methods
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_02w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: III
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami numerycznymi dotyczącymi
rozwiązywania problemów z zakresu algebry, analizy matematycznej, analizy wyników
doświadczeń, modelowania numerycznego.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza i umiejętności z zakresu rachunku wektorowego
2. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym
3. Umiejętność odczytywania algorytmów w formie graficznej i pseudokodzie
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada podstawową wiedzę teoretyczną dotyczącą metod numerycznych,
EK 2 – potrafi ocenić jakość wybranej metody numerycznej
EK 3 - posiada wiedzę dotyczącą dokładnych i przybliżonych metod rozwiązywania układów
równań,
EK 4 - potrafi rozwiązać zagadnienie brzegowo-początkowe wybraną metodą numeryczną
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W1 – Mnożenie macierzy. Odwracanie macierzy 1 W2 – Interpolacja. Aproksymacja 2 W3 – Metody rozwiązywania układów równań liniowych 1 W4 – Metody rozwiązywania równań nieliniowych 1 W5 – Wartości własne i wektory własne macierzy 1 W6 – Całkowanie numeryczne. Kwadratury Gaussa, kubatury Gaussa 1
W7 – Przybliżone metody rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych 1 W8 – Zagadnienia ustalonej i nieustalonej dyfuzji 1 W9 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą różnic
skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D. 2
W10 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.
2
W11 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów brzegowych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.
2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu
15h
3 h
6 h
6 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1 Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i
algorytmy. Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1998.
2 Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J., Metody numeryczne. WNT, Warszawa 2003.
3 Dryja M., Jankowscy J i M.: Przegląd metod i algorytmów numerycznych. Część 2. PWN,
Warszawa 1982.
4 Kleiber M.(red), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa 1995.
5 Ralston A., Wstęp do analizy numerycznej. PWN, Warszawa 1983.
6 Majchrzak E., Metoda elementów brzegowych w przepływie ciepła. Seria monografie, Nr 76, Wyd.
Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2001.
7 Wait R., Mitchell A.R., Finite element analysis and applications, Wiley, Chichester, 1985.
8 Burczyński T.: Metoda elementów brzegowych w mechanice. WNT, Warszawa 1995.
9 Wrobel L.C., Brebia C.A.: Boundary elements in thermal problems, in Numerical method in heat
transfer, J. Wiley, London, 1981.
10 Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., The finite element method, vol. 1,2,3, Fifth edition, Butterworth-
Heinemann, 2000.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
prof. dr hab. in ż. Adam Bokota, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01, K_W05
C1 W1-W11 1, 2 F1, P1
EK2 K_W01, K_W05, K_U10
C1 W1-W11 1, 2 F1, P1
EK3 K_W01, K_W05
C1 W3-W4 1, 2 F1, P1
EK4 K_W01, K_W05, K_U10
C1 W9-W11 1, 2 F1, P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I. KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Uzyskanie przez doktorantów podstawowej wiedzy na temat obowiązujących w Polsce rozwiązań prawnych dotyczących ochrony środowiska.
C2. Przekazanie ogólnej wiedzy na temat zagrożeń dla środowiska naturalnego ze strony przemysłu, energetyki i gospodarki komunalnej.
C3. Próba uwrażliwienia doktorantów na problemy związane z użytkowaniem i ochroną środowiska naturalnego.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
Znajomość podstaw fizykochemii, mechaniki i termodynamiki.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK1 – Doktorant posiada ogólną wiedzę na temat polskich aktów prawnych dotyczących ochrony środowiska,
EK2 – wie, co to są zanieczyszczenia środowiska i potrafi dokonać ich klasyfikacji,
EK3 – zna podstawowe problemy związane ze składowaniem i utylizacją odpadów przemysłowych i komunalnych,
EK4 – potrafi scharakteryzować zagrożenia dla środowiska ze strony procesów spalania paliw organicznych,
EK5 – posiada podstawową wiedzę na temat wpływu katastrof przemysłowych, katastrof tankowców, platform wiertniczych itd. na środowisko.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin
W1,2 – Wybrane zagadnienia ustawy Prawo ochrony środowiska oraz aktualnej polityki ekologicznej państwa
2
W3 – Źródła i rodzaje zanieczyszczeń – definicje, klasyfikacja. 1
Nazwa przedmiotu:
WYBRANE ZAGADNIENIA Z ZAKRESU OCHRONY ŚRODOWISKA
Selected problems of environmental protection
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów:
Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_03w
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obowiązkowy
Poziom kwalifikacji
III stopnia Rok: II Semestr: III
Rodzaj zajęć:
Wykład Liczba godzin/tydzień:
1W Liczba punktów:
1 ECTS
2
W4,5 – Sposób postępowania ze stałymi odpadami przemysłowymi i komunalnymi.
2
W6,7 – Ścieki przemysłowe i komunalne; oczyszczalnie ścieków. 2
W8,9 – Wpływ procesów spalania paliw organicznych na środowisko: powiązania energo-ekologiczne.
2
W10 – Zanieczyszczenia motoryzacyjne. 1
W11 – Zmiany klimatu: fakty i mity. 1
W12,13 – Awarie i katastrofy przemysłowe, transportowe itd. 2
W14,15 – Bezpieczeństwo elektrowni jądrowych. 2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
2. – materiały wykładowe udostępniane studentom.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym Przygotowanie do testu zaliczeniowego
15W → 15 h 5 h 10 h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU
1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R.: Ekologia. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2005
2. Praca zbiorowa pod redakcją A. Kurnatowskiej: EKOLOGIA. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. PWN, Warszawa-Łódź, 1999
3. Rutkowski J.D.: Źródła zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993
4. Kucowski J., Laudyn D.: Energetyka a ochrona środowiska. WNT, Warszawa 1994
5. Mierzwiński A.: 1000 słów o ekologii i ochronie środowiska. Wyd. Bellona, Warszawa 1991
6. Ustawa Prawo ochrony środowiska. www.mos.gov.pl
7. Ekspertyza nt. ochrony środowiska na potrzeby aktualizacji Strategii Rozwoju Kraju 2007-2015. Opracowanie: CDM Sp. z o.o., Warszawa 2010 www.mrr.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_rozwoju/srk/ekspertyzy_aktualizacja_sr
3
k__1010/strony/ekspertyzy_srk_.aspx
8. strony internetowe Ministerstwa Środowiska, Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowej Inspekcji Pracy itd.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
dr inż. Elżbieta Moryń-Kucharczyk [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W06 K_U12 K_K02
C1 W 1-2 1,2 P1
EK2 K_W06 K_U12 K_K02
C2, C3 W 3 1,2 P1
EK3 K_W06 K_U12 K_K02
C2, C3 W 4-7 1,2 P1
EK4 K_W06 K_U12 K_K02
C2, C3 W 8-11 1,2 P1
EK5 K_W06 K_U12 K_K02
C2, C3 W 12-15 1,2 P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć.
2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć dostępne są na stronie internetowej WIMiI: www.wimii.pcz.pl
Nazwa przedmiotu:
Zaawansowane metody projektowania maszyn
Advanced methods of machine design
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B4_07w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: II Semestr: IV
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu podstaw projektowania i zapisu konstrukcji.
2. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna zasady projektowania maszyn i urządzeń mechanicznych i miejsce optymalizacji i polioptymalizacji w procesie projektowania,
EK 2 – zna zasady budowy modelu matematycznego konstrukcji,
EK 3 – zna deterministyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,
EK 4 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego,
EK 5 – potrafi zastosować wybraną metodę optymalizacji do zadania projektowego.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – Wykład Liczba godzin
W1 – Zasady projektowania, optymalizacja w procesie projektowania,
polioptymalizacja jako platforma porządku, korzyści z jej zastosowania.
1
W2 – Odwrotne zadanie projektowania, polioptymalizacja jako metoda
rozwiązywania zadań odwrotnych.
1
W3 – Pierwotne, nadrzędne i zadaniowe kryteria projektowania. 1
W4 – Projektowanie racjonalne - zadanie optymalizacji i jego elementy, zmienne
decyzyjne i kryteria.
1
W5 – Warunki ograniczające w projektowaniu - zadanie optymalizacji i jego elementy,
ograniczenia i ich rodzaje.
1
W6 – Klasyfikacja zadań projektowania, rodzaje zadań optymalizacji. Klasyczne
zadanie optymalizacji.
1
W7 – Przestrzeń sterowań i przestrzeń jakości w projektowaniu. 1
W8,9 – Wielokryterialność w projektowaniu. Podstawowe metody rozwiązywania
zadania polioptymalizacji.
2
W10 – Metody i algorytmy optymalizacji, podstawy matematyczne. 1
W11,12 – Metody i algorytmy optymalizacji, optymalizacja kierunkowa. 2
W13,14 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne. 2
W15 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne, zadanie
optymalizacji z ograniczeniami.
1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów
2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia
3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich
SPOSOBY OCENY (F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
15 h
3 h
12 h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA
1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.
Koszalin 2011.
2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997.
3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.
4. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.
5. A. Dziama, Metodyka konstruowania maszyn. PWN, Warszawa 1985.
6. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN,
Warszawa 1977.
7. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2009.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W02 C1 W1 - 4, 7 1, 2 F1
EK2 K_W01 K_W02 C1 W4 - 6, 8 1, 2 F1
EK3 K_W01 K_W02 K_W05
C1 W10 - 15 1, 2 F1
EK4 K_U10 K_U11 K_U15
C2 W5, 8, 9 1, 2, 3 F1
P1
EK5 K_U17 K_U19 C2 W10 - 15 1, 2, 3
F1
P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl .
Nazwa przedmiotu:
Zaawansowane metody projektowania maszyn
Advanced methods of machine design
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_07w
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: III Semestr: V
Rodzaj zajęć: wykład
Liczba godzin/tydzień: 1W
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.
2. Wiedza z zakresu podstaw optymalizacji.
3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – zna statystyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,
EK 2 – zna podstawy algorytmów genetycznych i ewolucyjnych i możliwości ich wykorzystania w projektowaniu,
EK 3 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego z wykorzystaniem metod genetycznych,
EK 4 – potrafi wybrać odpowiednią metodę optymalizacji w celu uzyskania najlepszego rozwiązania projektowego.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin
W1,2 – Metody i algorytmy optymalizacji, statystyczne metody optymalizacji. 2
W3 – Analiza możliwości klasycznych metod optymalizacji. 1
W4,5 – Metody i algorytmy optymalizacji, klasyczne metody genetyczne. 2
W6,7 – Metody i algorytmy optymalizacji, zaawansowane metody genetyczne. 2
W8 – Etapowość w procesie projektowania. 1
W9 – Dekompozycja w projektowaniu i optymalizacji. 1
W10 – Projektowanie z uwzględnieniem kryteriów rozmytych, optymalizacja „miękka”. 1
W11 – Wykorzystanie narzędzi numerycznych w optymalnym projektowaniu. 1
W12-15 – Wybrane przykłady projektowania optymalnego, formułowanie zadania
projektowania, analiza zbiorów rozwiązań polioptymalnych.
4
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów
2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia
3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
15 h
3 h
12 h
Suma ∑∑∑∑ 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.
Koszalin 2011.
2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997.
3. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.
4. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN,
Warszawa 1977.
5. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2009.
6. J. Pieczara: Algorytmy genetyczne w mechanice konstrukcji. Wydawnictwo AGH, Kraków 2004.
7. J. Arabas: Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT, Warszawa 2004.
8. D. E. Goldberg: Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT, Warszawa 1995.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W01 K_W02 K_W05
C1 W1 - 3, 8, 9 1, 2 F1
EK2 K_W01 K_W02 K_W05
C1 W4 - 7,10 1, 2 F1
EK3 K_U10 K_U11 K_U15
C2 W11 - 15 1, 2, 3 F1
P1
EK4 K_U17 K_U19 C2 W12 - 15 1, 2, 3
F1
P1
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą na stronie
www.wimii.pcz.pl .
Nazwa przedmiotu:
Zarządzanie projektami
Project management
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A2_05s
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy
Poziom przedmiotu: III stopnia
Rok: I Semestr: II
Rodzaj zajęć: seminarium
Liczba godzin/tydzień: 1S
Liczba punktów: 1 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.
2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji
3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie
4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu zarządzenia projektami,
EK 2 – zna metody kontrolowania harmonogramu,
EK 3 – potrafi stworzyć diagram sieciowy,
EK 4 – potrafi stworzyć diagram kamieni milowych,
EK 5 – zna podstawowe zagadnienia dotyczące ryzyka w projekcie,
EK 6 – potrafi wykonać analizę realizacji projektu metodą wartości wypracowanej,
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zaj ęć – Seminarium Liczba godzin
S 1 – Charakterystyka zarządzania projektami 1
S 2 – Podstawowe elementy organizacyjne projektu 1
S 3 – Fazy projektu 1
S 4 – Komunikacja w projekcie 1
S 5 – Cele projektu 1
S 6 – Sukces projektu 1
S 7, S8 – Etapy i cykl życia projektu 2
S 9 - Zarządzanie jakością w projekcie 1
S10, S11 –Harmonogram projektu - tworzenie i kontrola 2
S 12, S13 –Kontrola kosztów w projekcie 2
S 14, S15 –Zarządzenie ryzykiem w projekcie 2
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – prezentacje multimedialne.
2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do seminarium
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do seminariów
Wykonanie zadań domowych
15h
1 h
6 h
6 h
2 h
Suma ∑30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1 J. Davidson Frame, Zarządzanie projektami w organizacjach, WIG PRESS 2003
2 Carl L. Pritchard, Zarządzanie ryzykiem w projektach. Teoria i praktyka, WIG PRESS 2002
3 Rudd McGary ,Robert K. Wysocki, Efektywne zarządzanie projektami, Helion 2005
4 NCB National Competence Baseline, Polskie Wytyczne Kompetencji IPMA®, wersja 3.0
5 Przekład: Paweł Dąbrowski, A Guide to the Project Management Body of Knowledge, Fourth
Edition, Project Management Institute, Inc./ Management Training& Development Center
2009
6 Trocki M., B. Grucza, K. Ogonek ,Zarządzanie Projektami, PWE Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne 2009
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
dr inż. Adam Kulawik [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
(PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W07 C1 S1, S2, S4, S5,
S6 1 F1, F3
EK2 K_W07 C1 S3, S7,S8 1 F1, F3
EK3 K_W07 C1 S5, S9 1 F1, F3
EK4 K_W07,K_U14 C1 S10,S11 1 F1, F3
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas
pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie
www.wimii.pcz.pl
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.
2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji.
3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – potrafi prawidłowo scharakteryzować zespół projektowy i zna jego struktury organizacyjne,
EK 2 – zna i potrafi stosować różne formy komunikacji,
EK 3 – zna i potrafi stosować różne techniki i style kierowania zespołem projektowym,
EK 4 – potrafi motywować zespół projektowy i rozwiązywać konflikty w zespole,
EK 5 – zna zasady aplikowania oraz finansowania projektów,
EK 6 – zna modele komercjalizacji wyników badań oraz sposoby ochrony własności intelektualnej.
Nazwa przedmiotu:
Zarządzanie projektami
Project management
Dyscyplina: Mechanika
Forma studiów:
Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_05s
Rodzaj przedmiotu:
Przedmiot obowiązkowy
Poziom przedmiotu:
III stopnia
Rok: II
Semestr: III
Rodzaj zajęć:
seminarium
Liczba godzin/tydzień:
1S
Liczba punktów:
1 ECTS
2
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – Seminarium Liczba godzin
S 1 – Charakterystyka grup i zespołu projektowego 1
S 2, S 3 – Komunikacja w zespole projektowym 2
S 4 – Kierowanie zespołem projektowym 1
S 5, S 6 – Motywacja w zespole projektowym 2
S 7 – Zarządzanie konfliktem w zespole 1
S 8 – Zasady finansowania projektów - fundusze strukturalne 1
S 9, S10 – Środki z funduszy strukturalnych - aplikowanie i rozliczanie 2
S 11 – Zasady finansowania projektów - fundusze krajowe i Programy Ramowe 1
S12, S13 – Środki z funduszy krajowych i Programów Ramowych - aplikowanie i rozliczanie
2
S 14 – Projekty badawcze - komercjalizacja wyników 1
S15 – Ochrona własności intelektualnej 1
suma 15
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – prezentacje multimedialne.
2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.
3
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do seminarium
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń
F3. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę
OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA
Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Godziny konsultacji z prowadzącym
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do
seminariów, wykonanie zadań domowych
15h
5 h
10 h
Suma 30 h
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 1 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Pawlak Marek: Zarządzanie projektami, PWN, 2011
2. Michał Trocki, Bartosz Grucza, Krzysztof Ogonek: Zarządzanie Projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009
3. Krajewska-Bińczyk Elżbieta, Masłyk-Musiał Ewa, Rakowska Anna: Zarządzanie dla inżynierów, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012
4. Michał Trocki: Nowoczesne zarządzanie projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012
5. Janusz Barta, Ryszard Markiewicz: Prawo autorskie i prawa pokrewne, Wolters Kluwer Polska – LEX, 2011
6. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall: Prawo własności przemysłowej, LexisNexis Polska Sp. z o.o., Warszawa 2011
7. Lis Anna, Wirkus Marek: Zarządzanie projektami badawczo-rozwojowymi, DIFIN, 2012
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr inż. Arkadiusz Kociszewski [email protected]
4
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych
dla całego programu (PEK)
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób oceny
EK1 K_W07 C1 S1 1, 2 F1-3 P1
EK2 K_U02 K_U04 K_K04
C1 S2-3 1, 2 F1-3 P1
EK3 K_U03 K_K04 K_K03
C1 C2
S4 1, 2 F1-3 P1
EK4 K_U03 K_K04
C1 C2
S5-7 1, 2 F1-3 P1
EK5 K_W10 K_U14
C1 S8-13 1, 2 F1-3 P1
EK6 K_U20 K_K05
C1 S14-15 1, 2 F1-3 P1
5
II. FORMY OCENY
Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.
2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie www.wimii.pcz.pl