Verslag van onze BBQ-activiteit op 15/07/2015
Toen we de indrukwekkende oprijlaan van het 8 ha groot landgoed van Monique en Bob opreden, waren
mijn medereizigers en ik uiteraard nieuwsgierig naar wat deze dag zou brengen. En ook al was de zon niet
van de partij, wat onmiddellijk opviel was de gezellige en ongedwongen sfeer, terwijl we verwelkomd
werden met een lekkere tas koffie of thee en dito koekjes.
En het moet gezegd, we waren
niet alleen onder de indruk van
de ruimte, de gebouwen en de
infrastructuur, er was ook nog
een immense tent opgetrokken,
die niet alleen voor een
samenhorig gevoel zou zorgen,
maar gezien het soms wispelturig
weer haar nut nog zou bewijzen.
Ondertussen werden door de
respectievelijke deelnemers van
de voormiddagactiviteit de fietsen
klaargezet en de stapschoenen
aangetrokken, want een beetje
beweging voor een BBQ zorgt
voor het nodige even(ge)wicht,
nietwaar… Van de deelnemers
van de fietsactiviteit, die geleid
werd door Jos, heb ik vernomen
dat ze hebben kunnen genieten
van de mooie, groene en rustige
omgeving, dat er niemand
betrapt is op doping en dat er
geen valpartijen geweest
zijn…Terwijl zij die op het landgoed
achterbleven een rondleiding kregen van Bob
himself, had ondergetekende zich aangesloten
bij de wandelaars. Het was onder de kundige
leiding van Erik dat we gedurende 1,5 uur de
wel zeer rustige en stille omgeving hebben
verkend. Doel van onze wandeling was de
watermolen van Gierle, een geklasseerde en
beschermde graanmolen van circa 500 jaar
oud, in privé bezit, niet meer in functie, maar
wel in zijn oorspronkelijke staat gebracht,
kortom een prachtig en romantisch plekje
natuur met terrasje en bootje en… alles
wat een mens doet dromen. Na een
geslaagde wandeling mochten wij ons
naar de volgende activiteit begeven en
dat was er ook een die kon doen
dromen, nl. het aperitief met een zalig
glaasje bubbels of fruitsap en de mooie
en lekkere hapjes.
BBQ dat betekent voor mij meestal zelf
een beetje actief bezig zijn, zorgen dat
al het nodige aanwezig is, het vuur
aanwakkeren, eventueel zelf zijn
worstje of satéke op het vuur leggen,
maar nee hoor!, ons bestuur had voor
professionele hulp gezorgd, zodat wij
alleen maar zouden kunnen genieten.
Want inderdaad, terwijl wij mochten
aperitieven, werden er groentjes gekuist
en gesneden, broodjes vers gebakken,
sausjes op smaak gebracht, frietjes
gebakken en het vuur op temperatuur
gebracht. Onze goesting en honger
werd met de minuut groter en nadat Bob de
verdwaalde Germaine had thuis gebracht
(maar dat is een apart verhaal) werden we
tegen 13.30u uitgenodigd om onze plaats in
te nemen in de tent, waar de tafels mooi
versierd waren met verse rode bessen en
waar de rosé en rode wijn en water rijkelijk ter
beschikking waren. Na een welkomstwoord
van Bob mochten we beginnen proeven en
genieten van al dat lekkers. Naast de
versgebakken broodjes, pasta,
gebakken aardappeltjes en frietjes was
er ook een rijke keuze aan diverse
groentjes en sausjes en de gegrilde
scampisaté, kipsaté, ribbetjes,
boerenworst, vis in papillot en
kippenboutjes zorgden voor een mooi en
smakelijk geheel. Enfin, er werd
aangeschoven, doorgeschoven,
gekozen, gedegusteerd, gepeuzeld,
geknabbeld, verorberd, kortom het werd
allemaal letterlijk en figuurlijk fel gesmaakt. Toen iedereen voldaan en gezellig nagenietend dacht dat we
het zowat gehad hadden, was dit zonder Herman gerekend. Hij nodigde ons uit om deel te nemen aan een
6-tal volksspelen, namelijk sjoelbak, trou madame, klimbak, tonspel, vogelpik en hoefijzer werpen en
uiteraard zou het competitief element
niet ontbreken. Dus allen daarheen om
het beste van zichzelf te geven en
ondertussen wat te bewegen en zo
spijs en drank wat te laten verteren.
Ook deze activiteit werd algemeen
toegejuicht en dus een groot succes, al
moet ik toegeven dat de meeste
deelnemers zich tijdelijk hebben laten
afleiden… door een verrassend maar
niet minder fantastisch dessert! En ja,
opnieuw werd er aangeschoven en
doorgeschoven en geproefd en
geknabbeld en fel gesmaakt, want ook
nu was er een rijke keuze en, gezien
de grootte van de porties, was het
woord “ ijsje” hier zeker niet op zijn
plaats. Het was hoe dan ook opnieuw
genieten! Maar toch moest er nog wat
gewerkt worden: concentratie,
manipulatie, imitatie en conversatie
moesten zorgen voor een zo goed
mogelijke prestatie bij de volksspelen.
Als troost voor alle deelnemers van het
tonspel toch eventjes vermelden dat
Bob als enige het gaatje heeft kunnen
vinden. Mij ga je hier geen verdere
commentaar horen op geven… Toen
Herman de punten begon te tellen en
vergelijken, voelde men de spanning stijgen
en dus werd iedereen naar de tent
uitgenodigd voor de uitslag. Proficiat aan de
top 3: aan Wim met de bronzen medaille,
aan Iréne Verrelst met de zilveren medaille
en aan de winnaar Stan die de gouden
medaille in ontvangst mocht nemen! Het
was een mooie afsluiter van een opnieuw
mooi initiatief.
Tot ieders’ verrassing was het nog niet de afsluiting
van de dag, maar werd er nog koffie en thee
geserveerd en, geloof het of niet, werden er door een
aantal vrijwilligers (sters) nog lekkere wafels
gebakken. Wat een dag en wat zijn we verwend!
Zonder de door Bob en Monique aangeboden locatie zou dit niet mogelijk geweest zijn. Zeer terecht werd
er dan in naam van de club door Jos een attentie overhandigd. Vele handen maken het werk licht en dus
werd er tot slot nog wat opgeruimd, waarna elkeen voldaan in beide betekenissen van het woord
huiswaarts keerde.
Ik twijfel er niet aan dat ik aan het eind van dit verslag in naam van elk van de aanwezigen een zeer gemeende “dank u” mag en moet vermelden, in de eerste plaats uiteraard aan Bob en Monique, maar ook aan alle leden van het bestuur die samen heel hard en lang gewerkt hebben om er een prachtige, gezellige, lekkere dag en een mooie herinnering voor ons van te maken. We weten dat Bob en onze bestuursleden naast de activiteiten ook veel waarde hechten aan het mekaar steeds beter leren kennen en een goeie sfeer en daarin zijn ze, naar mijn aanvoelen, met deze prachtige dag méér dan geslaagd!
De verslaggever van dienst : Jacques Myncke
Fotografen : Carl De Boo & Herman Stevens