10G Spar

Love will keep us together

Update 19

The big mom

Femke staart naar al haar kleintjes. Zes maar liefst! Ze kan het nog steeds niet vatten, het ene moment is ze een gewone volwassen vrouw, het andere moment is ze een moeder van zes kleintjes! Met een zucht loopt ze naar de telefoon. Ze drukt het nummer van haar ouders in.

Femke

en de

kinderen

Na een kort maar krachtig gesprekje blijkt dat Niek samen met Stef over een paar minuutjes naar haar huis komen. Femke hangt de telefoon weer terug en pakt Marleen uit haar bungelboog. ‘Hallo lieve meid. Hoe vind je het met al je broertjes en zusjes?’ Marleen maakt een belletje van haar speeksel.

Femke glimlacht breed. ‘Schatje toch, jij weet zeker wel dat straks jou opa en oom eraan komen?’ Marleen lijkt te knikken maar grijpt dan naar het haar van Femke.

Op dat moment wordt eraan de deur geklopt want er is nog geen bel. Voorzichtig legt Femke Marleen terug. Vervolgens opent ze de deur voor haar vader en broer. ‘Kom binnen, dan kunnen jullie de kleintjes zien en mijn huis.’ zegt Femke meteen.

Niek knikt. Al snel staat iedereen te genieten van de baby’tjes. Niek haalt Maarten uit de bungelboog terwijl Stef toekijkt. Femke begint te lachen. ‘Ik zie in je ogen dat je er ook één vast wil houden hè?’ vraagt ze. Stef bloost. ‘Je mag Marijke er wel uithalen, ze ligt voor je neus.’

Stef haalt haar eruit en wiebelt ongemakkelijk heen en weer. ‘Wat is ze klein.’ mompelt Stef. Femke komt er naar toe gelopen. ‘Ze zijn allemaal nog zo klein, maar daarom ook zo lief.’ Speels beweegt ze haar hand heen en weer waardoor Marijke met haar handje, de hand van haar moeder probeert te pakken.

Na iedereen er even uitgehaald te hebben hoort Niek buiten een hoop gerommel. ‘Wie is dat?’ vraagt hij. Femke kijkt vluchtig door het raam naar buiten. Daar ziet ze Rick tegen de container aantrappen. Ze zucht. ‘Het Rick, maar laat hem maar.’

‘Weetje, ik ga het avondeten klaarmaken, vermaken jullie je met de kleintjes?’ vraagt Femke. Beide knikken. Femke loopt naar de keuken en begint aan het avondeten. Ondertussen speelt Stef met Mirna en Marlijn. De rest is in slaap gevallen en Stef wil zoveel mogelijk genieten van ze.

‘Hoe gaat het eigenlijk met Nicole?’ vraagt Femke tijdens het avondeten. Stef kijkt verbaasd op. ‘Euh, nou wel goed.’ Niek grijnst. ‘Zeker, het is een mooie en lieve meid en met jou erbij is het helemaal perfect.’ Stef begint licht te blozen.

‘Nou, aangezien ik graag onze generatie wil voorzetten, wat ook wel gaat lukken met mijn familiewens, denk ik dat Nicole inderdaad de perfecte vrouw ervoor zal zijn.’ zegt Stef.

‘Ik wens je veel geluk Stef.’ glimlacht Femke. Met een bedankje vertrekken Niek en Stef even later het huis. Femke gebruikt die tijd meteen nuttig. Ze haalt iedereen één voor één eruit om ze een flesje te geven.

Ook is het nodig om ze een schone luier te geven. Daar zorgt Femke dan natuurlijk ook voor. Waardoor ze laat,maar ook echt moe en voldaan haar bed in stapt.

De volgende dag is het al erg vroeg wanneer Femke met een gerust hart het huis verlaat voor haar werk. Het kindermeisje zal het nu moeten doen.

Zo gaat het een paar dagen goed. Femke is dan wel vaak erg moe maar met de hulp die ze krijgt van haar moeder en de kindermeisjes die ze inhuurt komt ze erdoorheen. Op een middag komt ze net terug van haar werk als ze hoort dat Marijke alweer ligt te huilen.

Nadat zij haar flesje heeft gekregen dringt er opeens wat bij Femke door. Het is vandaag de verjaardag van ze allemaal! Met het geluk dat ze de taarten alvast had gekocht houdt ze Marijke nog steeds vast en blaast ze de kaarsjes uit.

Na een kleine seconde houdt Femke opeens een grotere Marijke vast. ‘Ah meid, wat ben jij mooi geworden, alleen je haar ga ik straks nog iets anders doen.’ roept Femke enthousiast.

Al snel daarna wordt er de deur geklopt en komt de hele familie op bezoek voor de verjaardagen...

Maarten

Marleen

Mirna

Marlijn

Mark

Nadat het haar van sommige ook nog is gedaan is Femke meer dan trots.

Mirna – Marijke – Marlijn - Marleen

‘Oh shit! Ik moet naar mijn werk!’ schrikt Femke opeens. ‘Rustig, wij blijven wel oppassen totdat je terug bent.’ stelt Rachelle haar gerust. Femke verlaat met een opgelucht hart de deur. Tessa kijkt om. ‘Ik ben blij dat we nog langer blijven, Marleen en ik kunnen het echt goed vinden.’

Rachelle knikt. ‘Je hebt gelijk, ik vind het heerlijk tussen al die peuters.’ Waar in de woonkamer een speeltafel is neergezet staan al snel vier peuters. Marlijn, Mirna, Maarten en Mark zijn samen met de blokken aan het spelen waardoor ze met z’n allen beste vrienden worden van elkaar.

‘Ikke tekjun!’ roept Marlijn blij als ze haar tekening heeft afgemaakt. Mirna kijkt haar verwonderend aan. ‘Kijk, torun.’ zegt ze met een wijzende vinger naar haar omgevallen blokjes.

Aan de andere kant van kamer klinkt opeens gelach. ‘Kiekeboe!’ roept Tessa grinnikend. Marleen schrikt lachend achteruit. ‘Nog keer! Nog keer!’ Tessa schudt haar hoofd. ‘Nee het is, nog een keer.’ ‘Nog een!’ roept Marleen opeens. ‘Keer.’ zegt Tessa erachteraan.

Uit de andere hoek van de kamer komen muzieknoten. Marijke tikt met haar stokje op de gekleurde figuurtjes waardoor er een geluidje ontstaat.

Zodra Femke weer thuis komt staart ze trots naar haar kleintjes. Ze pakt Mark op en wiegt hem heen en weer. Ze weet dat ze het verhaal van Rick ooit moet vertellen. Ze wil er nog niet aandenken dus richt zich weer tot Mark. ‘Heb jij al vriendjes Mark?’ vraagt ze.

‘Aart!’ roept Mark. Femke lacht. ‘Maarten.’ Even later loopt ze naar de taxi voor het huis om wat kleertjes voor iedereen te kopen.

Zodra ze terug is moet ze hard aan de slag. De kinderen eten en drinken geven. De kinderen in bad doen. De kinderen leren lopen, praten en ze op het potje zetten. Genoeg om te doen.

Uitgeput zit ze even later aan de tafel. Haar hoofd recht voor uit. In de winkel zag ze Rick lopen. Ze legt haar hand tegen haar hoofd aan en zucht diep. Haar hart bonkte sneller dan ooit toen ze hem daar zag staan. Zomaar zoenend in de winkel. Vreselijk walgelijk!

Femke trekt een vies gezicht, waarom heeft hij hun dit aangedaan? Marleen en Marlijn zijn vrolijk met de poppen in het poppenhuis aan het spelen. Femke draait zich om en kijkt toe. Moet ze het als ze kinderen zijn vertellen of als ze tieners zijn?

Als ze tieners zijn vinden ze het misschien veel te laat! Femke laat haar hoofd in haar handen zakken. Ze trekt haar benen naar zich toe. Ze weet het niet, ze vindt het moeilijk. Gelukkig zijn haar kleintjes nu nog vrolijk aan het spelen.

Ergens heeft ze in haar hoofd zitten dat, zodra ze het weten nooit meer zo blij kunnen zijn. Op de een of andere manier voelt Femke een nare gedachte die er gaat gebeuren.

Wild schudt Femke haar hoofd, nee! Hier gaat ze niet over nadenken, je moet niet op gevoelens af gaan. De gevoelens voor Rick waren ook niet waar. Femke wrijft met haar handen in haar ogen. ‘De werkelijkheid, daar gaat het nu om.’ zegt ze tegen zichzelf.

Opeens gaat de bel die haar uit haar gedachten trekt. Snel vlucht ze naar de deur toe waar haar vader staat. ‘Ik kom je even helpen.’ mompelt hij. ‘Oh dankje pap!’ zegt Femke met een omhelzing.

Haar gedachten zet ze opzij en ze neemt al haar kinderen mee naar de douche waar ze één voor één op het potje worden gezet.

Ondertussen zorgt Niek ervoor dat het huis nog wel netjes blijft.

Roxanne - suikerklokje