1. Cidades na literatura.Actividade de pescudaTEXTO 1 Hoffmann camiaba de volta ao hotel. Camiaba de vagar. Levaba consigo das dascmaras fotogrficas coa esperanza de atopar algo que retratar. Non encontrou nada. Polomenos nada que non tivesen mostrado xa os xornais de todo o mundo naquel vern de 1991.(...) Eran aqueles das nos que un poda atoparse cunha fila de kalashnikov ordenadamenteapoiados contra a barra dun pub ou cunha rapaza lendo o xornal no tranva vestida delimpsima camuflaxe e o fusil de asalto sobre os xeonllos. Todo era xa normal e a alarma area,ese lamento da fbrica da guerra, escoitbase con desidia, coma o laio dun pequeno. Xa na ra Mihanoviceva, Hoffmann pasou diante do Art Cafe, o fermoso edificio ocupadopola forza polos extremistas da HOS. Desde detrs dunha barricada, os milicianos fascistasaxexaban a entrada da ra cargados con brillantes crucifixos de prata e mirada de lobo. Diantedeles, na Estacin Central, os trens baleiraban cada media hora as remesas interminables derefuxiados: xentes de Zadar ou de Eslavonia que chegaban capital naufragando entrepaquetes mal atados e maletas cascadas de emigrante. Escapaban dos horrores dos chetnikse os federais. No medio da ra, un pequeno grupo animado de nenos, mulleres e vellos, entreeles un garda nacional cun fusil s costas, observaba unha grande mancha granate de sangueque se estenda como unha lingua sucia e enferma sobre o pavimento. - Un snajper -dxolle o recepcionista do hotel cando Hoffmann lle pediu a chave do seucuarto-. Foi pouco despois de vostede marchar. Pasaba por a un garda nacional e zas!, un sdisparo. (HOS: Milicia de extrema dereita... Chetniks: guerrilleiros... Snajper: francotirador.) MIGUEL ANXO MURADOCal a obra? Cal a cidade?

2. Cidades na literatura.Actividade de pescudaTEXTO 2Volveu ler as palabras bblicas e unha vez mis experimentou a sensacin reconfortantedunha enerxa espiritual que pouco a pouco se a apoderando da sa alma. Entn decatousede que a conxestin desapareca do seu rostro e que un frescor como chegado de fra llealiviaba a dor que senta nas tempas. Deixara de chover e escoitbanse algunhas voces nara. Os borrachos, pechadas as ltimas tabernas do vecio Canelln dos Perigos, protestabansen conviccin contra a autoridade mentres marchaban s atoutias camio da casa. (...)Haba tres das que subindo cara a San Martio, de paso para o asilo, ao dobrar a esquinada Ra de Arcedianos, Ilustrsima se atopara cun grupo de persoas facendo tertulia no medio emedio da calzada. Ao vreno, volvronse todos para saudalo coas chisteras, acompaando oxesto cunha distinguida e marcada reverencia. O bispo devolvralles o sado cun aceno daman que quixera ser afectuoso e corts. Un dos contertulios era o director de El Liberal.(...) CARLOS CASARES: IlustrsimaCal a cidade? 3. Cidades na literatura.Actividade de pescuda TEXTO 3A confianza que pua o Bocas en todo canto falaba deume azos e botamos a andarbaixando pola ra dos Fornos. O ceo estaba limpo ea friaxe metase na cana dos sos, que xase va ben que estaba pra xiada. Ao cabo da ra atopamos aberta a churrera da Parroquia, e oMilhomes, facndonos adiantar uns pasos, botou a manta por enriba da testa e entrou. Voltou apouco cun par de botellas de augardente do pas. Dende o gonzo dunha porta, onde nosmeteramos pra deixar paso a uns que cruzaban pola ra da Estrela, vimos que algns saan porta da churrera e acenaban pra onde supuan que tera collido o Milhomes. As cousas nonandaban ben... Cando voltaron a entrar, apretamos o paso e metmonos pola ra do Teceln,que estaba moi escura, como se non tivese acendidos os faroles. Al dmoslle un bico primeira botella, tan longo que a baleiramos. Boa falla nos faca, que eu, cunha cousa e outra,xa estaba pra esmorecer! Pois cando a min me vn este desalento non son home pra ren, esomentes me quero acochar onde ningun me vexa nen me sinta e apretar os dentes e morderos cotenos at que me sangoentan, pois doer nin me doen...(...)(A cidade Ourense, que ten unha ruta en homenaxe a esta obra clsica)Quen o autor e como se titula a obra? 4. Cidades na literatura. Actividade de pescuda TEXTO 4Frustrado por aquel primeiro fracaso, Daniel abandonou o edificio e botou a andar polossoportais da ra Rosals de Castro, sen saber ben a onde dirixirse. Todo o entusiasmo quesentira desaparecera de golpe, como se o camio aberto pola foto rematase nunha parede deformign. Torceu por Velzquez Moreno e subiu ra arriba, ata chegar altura da Casa doLibro. Parou un momento a contemplar as novidades expostas nos escaparates, anda quecase todas eran best sellers que non lle interesaban nada. Ao seu carn detvose unha seoramaior que levaba canda ela un cocker de cor marrn. Daniel afastouse unha miga, pois o canaxia se puxo a cheirarlle o pantaln cunha teimosa desmedida. E foi ao baixar a vista candose decatou de que, preto dos seus zapatos, haba tirada outra foto de carn. Anicouse ecolleuna, cunha sbita emocin. Cando a mirou, tivo que apoiarse na parede e respirar variasveces ata que conseguiu recuperar a calma necesaria para convencerse de que non era unhaalucinacin. Al estaba Diana outra vez: al a tia, na palma da man, ollndoo co sorriso irnicoque xa coeca tan ben. A mesma foto e o mesmo nome, escrito con igual caligrafa pola partede atrs.(...)A. FERNNDEZ PAZ: O nico que queda o amor Cal a cidade? 5. Cidades na literatura.Actividade de pescuda TEXTO 5Naciches aqu, viviches aqu toda a ta vida, fuches escola canda eles e mesmoxogaches ao criquet no seu mesmo equipo. Pero ti non es un deles. Ti non sers nunca undeles, a pesar de que es a segunda xeracin da nosa familia que vive neste pas. Sempresers sospeitoso e ters que demostrar, non xa a ta culpabilidade, senn a ta inocencia.Sempre sers sospeitoso, sempre ters o lente de aumento atrs dos teus pasos. Tanto tenque ti axudaras a edificar esta cidade, este pas tanto coma eles. Tanto ten que pagues os teusimpostos ou fales ingls mellor ca ningn deles. Ti sempre sers o outro, o alleo, o que vnroubar un posto de traballo, anda que sexa un fritido de samosa! Anda que ti s poidas aspirara aqueles traballos que eles nunca faran! E viaxars no metro pola zona 3, pola zona 4, polazona 5 e mirarante con indiferenza, pero cando a lia vermella atravese o arame invisible dacity, daquela verante como unha ameaza. E sers sospeitoso na cola do British, nas campasde Hyde Park e nas bancadas de Picadilly. Sempre te ollarn con medo, como se ti nonamases estas ras, esta vida tanto coma eles. Como se ti non lles tiveses medo. Pero ti es sun paquistan, Iqbal, a pesar de que o teu pasaporte te sinale como un cidadn europeo.(...) ROSA ANEIROSCal a obra? Cal a cidade? 6. Cidades na literatura.Actividade de pescudaTEXTO 6O caso que chamei outra vez Jane, pero non respostaron, as que tiven que colgar. Edaquela fun mirar na axenda a ver quen poda estar dispoible para esa noite. O problema eraque s tia tres persoas apuntadas nela. Jane, un tal Mr. Antolini que me deu clases en ElktonHills, e o nmero da oficina de meu pai. Sempre esquezo pr os nomes da xente. As que aofinal chamei a Carl Luce. Graduouse na escola de Whooton despois de que eu marchara. Tiauns tres anos mis ca min, e non me gustaba moito, pero era un deses tos moi intelectuais-tia o ndice de intelixencia mis alto de todo Whooton- e pensei que igual quera cear comigonalgn sitio e ter unha conversa lixeiramente intelectual. s veces dica cousas interesantes,as que, chameino. Agora (..) viva na ra Sesenta e cinco e saba que estaba na casa. Dxomeque non poda cear, pero que podiamos tomar unha copa s dez no Wicker Bar, na raCincuenta e catro. Coido que se sorprendeu de que o chamara. Unha vez dixralle que era unespirrinchado. JEROME D. SALINGER: O vixa no centeo.Cal a cidade? 7. Cidades na literatura. Actividade de pescuda TEXTO 7Cruzou a esquina da ra Nassau e detvose diante da vidreira de Yates e fillos, apreciando osanteollos de longa vista. ()Baixo o prtico da oficina central do correo, os limpabotas chamaban e lustraban. Estacionados nara North Prince, os coches vermellns do correo da Sa Maxestade, levando nos costados asiniciais reais.JAMES JOICE: Ulises.Cal a cidade?