DE TIJDSPRONG!

10 Jaar verder…

Na lang

wachten..

Ja beste mensen, we zijn verder gegaan in de tijd. We zijn weer terug bij de Bloomwoodjes. En nu zijn we tien jaar verder. Maar wat is er allemaal gebeurt in die 10 jaar?! Nou dat ga ik jullie allemaal haarfijn uitleggen, in deze update! =)

Floor is op gegroeid tot een mooie vrouw. Op haar 20e verjaardag verliet ze het huis op zoek naar een eigen plekje.

Ze vond een leuk plekje tegenover haar ouderlijk huis en kwam vaak even langs om te kletsen met haar moeder of haar vader te helpen met klussen.

Maar in huize Bloomwood ging het ook z’n gangetje en de tweeling was een poosje alleen thuis. Dat betekende; LOL TRAPPEN. Want die lieve oude mensen, Ray & Rebecca waren er samen even een weekendje tussen uit.

Floor kwam ook nog even afscheid nemen..

Het was een leuk weekend Parijs en de twee hadden het enorm naar hun zin gehad, ze hadden gebeld dat ze onder weg waren naar huis. Roos en Thomas hadden goed voor elkaar gezorgd en het was eigenlijk allemaal goed verlopen..

Totdat Roos, rond 11 uur ‘s nachts wakker werd van de telefoon. Ze nam op, maar liet de telefoon uit haar handen vallen. Wat ze hoorde was gruwelijk. Ze stond in shock! En toen begon ze te huilen, heel hard te huilen.

Nadat ze alles aan Thomas had uitgelegd, had ze zichzelf in bed gekregen, maar slapen, nee dat deden Roos & Thomas niet meer. De volgende ochtend belde ze haar zus. ‘Floor kom nu naar huis, we moeten je wat vertellen.’ snikte ze.

Natuurlijk kwam Floor er meteen aan!

Ze liepen met z’n alle naar binnen, het was een donkere dag. Het regende en er stond een gure wind. Roos maakte aanstalten naar binnen en ze gingen met z’n drietjes rond de tafel zitten. ‘Ik zal het woord maar doen..’ zei Thomas.

‘Kijk, vannacht rond 11 uur ging de telefoon, Roos werd er wakker van en nam dus op.’ hij nam even een pauze & slikte. ‘Het was de politie, pap & mam zijn om…om.. Omgekomen bij een auto ongeluk!’ snikte Thomas. En toen begon hij te huilen. En zijn zussen huilde mee. Ze praatten erover & na een week was de begrafenis geregeld. Een dronken bestuurder was aan het spookrijden geweest en was zo op de auto van Rebecca en Ray geknald.

Ze waren meteen dood.

Maar het leven ging wel gewoon verder, hun ouders waren in de grootte tuin begraven. Roos & Thomas namen vaak even tijd voor hun zelf om hun verdriet te verwerken. Toch probeerden ze elkaar vaak op te vrolijken.. Omdat hun verjaardag er snel aan kwam!

En Floor was inmiddels zwanger van haar eerste kindje, maar daar kom ik zo op terug

En toen was het eindelijk de dag dat ook Roos & Thomas volwassen zouden worden, het was heel hectisch allemaal, want eigenlijk zou Floor er ook bij zijn, maar die lag inmiddels in het ziekenhuis met weeën.

Ze bliezen allebei de kaarsjes uit. ‘Daar gaat ie dan broertje!’ zei Roos nog. Maar voor dat Thomas wat terug kon zeggen waren ze allebei veranderd in een volwassene. Even konden ze hun geluk niet op, dit was het eerste moment dat ze weer even héél gelukkig waren na de dood van hun ouders.

En nu, weer een paar jaar later, hebben ze alle drie hun eigen leven opgebouwd. Hun vleugels uit geslagen, en we nemen eerst een kijkje in het leven van.. FLOOR!

Toen Floor op zichzelf ging wonen kwam ze eerst in de moeilijk heden met geld. Ze had weinig meubels & werkte hard voor haar geld. Via haar werk had ze een ontiegelijk knappe man ontmoet. Guy Sun was de naam. Floor had in deze moeilijke tijd veel aan zijn liefde.

Ze belde Roos en Thomas meteen met het goede nieuws. Het was weer even een lichtpuntje in hun leven. Daarna belde ze meteen naar Guy. Ze vertelde hem nog niks, ze wou het oog in oog zeggen. Ze wou z’n blije reactie zien.

En toen ging het eventjes anders dan gedacht...Ze stond naar buiten te kijken om te zien of hij er al aan kwam.Hee zag ze hem nou met Jacinta? Die troela van het werk?Ze keek nog eens goed, en hij zoende Jacinta! Voor haar eigen neus! Ze rende naar buiten. Nee he?! Niet hetzelfde als met haar moeder & die vent.

Maar zo ging het dus wel, ze rende op Guy af en gaf hem een bitch klep. ‘Jij, jij egoïst! Ik wil je nooit meer zien! Mij hier laten zitten met een baby!’ er kwam bijna stoom uit haar oren van woede, en ze stuurde hem weg.

En vanaf toen, was ze alleen. En stond ze er helemaal alleen voor. Met dat beetje geld wat ze had, en het sparen van het geld wat ze kreeg tijdens haar verlof, kocht ze een wiegje en wat andere baby-spulletjes. En ze knapte haar huisje een beetje op.

En precies op de dag dat ze was uitgerekend, beviel ze. Zonder iemand anders, geen lieve man die haar steunde. En haar door de pijn heen hielp, nee. Zelfs geen kraamvrouw, maar ze kon het, het baby'tje was hartstikke welkom in huize Bloomwood.

2 uurtjes later beviel Floor van een prachtige dochter, ze had een naam die erg op die van haar stief vader leek, ze noemde het meisje Fay.

Ze hield zoveel van het meisje, het was haar lieve dochtertje waar ze zoveel van hield. En ze zorgde dan ook graag voor haar ook al was het zwaar en moest ze zich zelf vaak wegcijferen.

En niet veel later werd de lieve baby Fay een schattig peutertje, met niet te vergeten, heelveel haar & een schattig snoetje. Het was wel een beetje een meiden huis, met al dat roze. En oh, wat genoot Floor van Fay!

Fay kon al aardig goed lopen, plassen en praten en als haar mama werken was kwam Klazien. De oppas die voelde als een oma.

Toen groeide die schattige peuter op, tot een goedgemanierd en lief kind. Ze praatte veel met Floor over haar papa, en dat zette Floor aan het denken. Ze zocht weer contact met Guy. Ze wilde nog steeds dat gelukkige gezin.

Dit was haar kans, Guy zag haar weer zitten, en ze groeiden weer naar elkaar toe. Maar Fay zelf vond er niks aan, die rot papa zat toch alleen maar met mama, en bovendien was Fay voor hem niet echt welkom toen.

Natuurlijk stond haar moeders geluk boven aan, maar toch zat ze ermee, na een tijdje stapte ze naar haar moeder toe om te praten. Floor begreep haar verhaal best. Maar legde haar ook uit dat ze veel van hem hield.

Het ging een tijdje goed, maar Fay mocht Guy nog steeds niet. En toen Floor hem weer in de armen van Jacinta betrapte, kon hij vertrekken. Dit keer voor goed, hij had haar trouwens weer zwanger gemaakt. Maar dat wou ze zelf. Ze wou een broertje of zusje voor Fay. ‘Donder toch op Guy, ik hoef je niet meer te zien, van mijn part val je hier dood neer. Je bent één grote zak. Een hoopje stront in mijn leven, die me een bloedmooie dochter heeft gegeven en binnekort nog een kindje. Je zult ze nooit zien Guy, want je bent een grote eikel!’ en daarmee was het gedaan. Over was het. Eigenlijk was ze wel blij. Wie er ook blij was, was Fay eindelijk mama weer voor zichzelf.

Het leven met Floor & Fay ging gewoon verder en de bevalling was ook best een grote schok voor Fay maar met het eindresultaat waren ze beiden apentrots! Floor werd naast Fay, ook moeder van een prachtige zoon. En Fay werd zijn grote zus!Floor had samen met Fay al een naam verzonnen, ze noemde hem Freek.

Na een tijdje, groeide Fay op tot een tiener. Daarmee had ze ook gelijk een grote zorg op haar schouders. Ze mocht mee helpen met de verzorging van Freek. En dat vond ze niet erg hoor, ze genoot ervan, met volle teugen.

En toen groeide de kleine Freek op. En wat was dat een schatje zeg! Fay speelde vaak met hem, met haar eigen oude poppenhuisje. Het was net een halve meid. Hij speelde liever met de poppen dan met de stapelstenen.

Foto’s zeggen wel genoeg denk ik..

Inmiddels had Fay een vriendje, Rick heette hij. Hij was zo lief voor haar, en haar moeder vond hij erg aardig. Maar met Freek kon ie zo leuk spelen, het was echt leuk als Fay zo zat te kijken en hij speelde met Freek. :D

Inmiddels was de kleine Freek veranderd in een stoere jongen. En ze hadden het heel erg naar hun zin met z’n drietjes. Maar Fay had het ook naar haar zin met iemand anders, met Rick. Ze hadden nu al een maand en het was een serieuze verkering.

Ze wist het nu al, dit was de jongen waarmee ze wou trouwen en gelukkig mee wou worden. Hij was haar droomjongen, dit was écht liefde. Met hem zou ze oud worden & kinderen krijgen. Dat wist ze 100 procent zeker!

Nu nemen we een kijkje in het voorbeeldige leventje van Roos en Justin. ;)

Roos was 21 toen ze het thuisfront verliet!Ze zocht een huisje aan de andere overkant van het ouderlijk huis. Al snel kwam ze in contact met Justin Diaz, haar baas op het werk. Van het een kwam het ander en ze waren snel getrouwd. Maar dat was wat Roos wou, ze wou een liefdevol gezin. Dat was ook de reden dat ze al binnen een maand of drie zwanger was :’)

De bevalling verliep soepel en binnen een kleine anderhalf uur hield ze een bloedmooie dochter in haar armen. Haar grootste droom werd werkelijkheid. Ze had een baby'tje in haar armen, een baby'tje van háár & de man van wie ze hield. Een baby’tje van hun eigen vlees en bloed, ze wist dat het een mooi gevoel zou zijn, maar dit ging buiten al haar verwachtingen. Het was een wolk van een baby <3 Ze noemde het meisje, Sara.

Het moeder gevoel was er wel zeker en Justin was een goede vader. Hij verschoonde Sara zoals het hoorde, gaf haar flesjes speelde met d’r en knuffelde haar als ze niet kon slapen. Roos genoot van het moeder zijn, het koken, de flesjes de luiers en toen ze haar zus tegen kwam en zag hoe snel haar tweede kindje al weer aan het groeien was, wist ze dat zei er ook meer wou krijgen. Ze wist dat Justin het met haar eens was, die twee pasten zo goed bij elkaar!

Ze had het erover met Justin, dat hoefde ze geen twee keer te zeggen! Meteen die avond was het raak.

Ze genoot ook zeker van deze zwangerschap en kon ook bijna niet geloven dat die o zo lieve Saar straks een peutertje zou zijn. Maar het was toch de waarheid!

Toen ging het allemaal heel snel, die lieve peuter zette ze op de grond en de bevalling begon. Tegen de ochtend aan beviel Roos van een mooie zoon, ze noemde hem Nick.

Roos & Justin genoten ook van deze baby en Nick en Sara leken allebei heel erg op Justin. Nick was een makkelijke baby, en natuurlijk waren er af en toe wat ongelukjes…!

Het liep op rolletjes bij de familie Diaz. Ze genoten van elkaar, de kids en Roos werkte aan haar conditie. Ze bracht Saar wat woordjes bij & het ging eigenlijk super met ze.

Het was weer tijd voor een feestje! Sara werd een kind & Nick werd een schattige peuter. Zo schattig, Roos had hem een mutsje op gezet.

En Nick was wederom een heerlijke peuter. Sara leerde hem kinderliedjes en was helemaal gek met haar broertje, ze kon niet wachten tot hij even groot was als zij.

En ja, Roos d’r droom was uitgekomen. Ze had twee bloedmooie kindjes & een lieve man, waarvoor ze mocht koken, zorgen en alles wat ze wou kon doen. Het moeder gevoel wat ze al vanaf haar 13e wou, heeft ze nu. En ze geniet ervan!

En toen was het weer tijd voor een verjaardag! Nick werd een kind! En wel een hele lieve <3. Ze gingen met z’n alle zwemmen en maakte er een lekker dagje van. Ze begonnen aan het avond eten en kletsten heerlijk bij.

De kinderen kwamen uit school, Roos uit haar werk. Ze moesten huiswerk maken. Maar Nick zat maar wat te denken op zijn bed, over hoe zijn zus zou zijn als ze groter was, zou ze nog wel zijn lieve zus blijven? En met hem spelen? Bij het avond eten was hij erg stil.

Het grote moment was aangebroken, Roos stond met tranen in haar ogen toe te kijken, hoe haar kleine meid opgroeide tot een jonge vrouw. Nick die zat met twijfels, en Justin? Justin die was trots, op hoe hij zijn leven had opgebouwd met vrouw en kinderen. ;)

Die avond, was Roos emotioneel. ‘Liefste, kleintjes worden groot, geniet van wat je allemaal hebt, we zijn toch gelukkig met z’n viertjes?’ fluisterde hij haar toe. Zijn mondhoeken krulde om hoog en hij tuitte zijn lippen. Roos gaf hem een kus, hij had groot gelijk. ‘Ik hou van je.’ zei Roos. ‘Ik hou ook van jou..’ en Roos gaf hem een kus een hele lange tedere zoen.

En nu de laatste en tevens ook de Stamhouder. Thomas Bloomwood. ;)

Thomas had zijn huidige vrouw Morgan ontmoet in Engeland, hij was op vakantie met een paar vrienden van het werk. Z’n ambulance maten. Hij had haar gezien en was meteen van plan om er werk van te maken. Hij wist niet dat je zó verliefd kon worden op iemand.

Na de vakantie hadden ze een internet relatie, Morgan vond dat maar niks, ze heeft hem verrast op een dag door gewoon bij hem op de stoep te staan. Ze zeiden niks, ze zoende alleen maar. En nu, een paar jaar later, kan hij zich geen leven zonder haar meer voorstellen, ze is z’n soulmate z’n Love of Life. Er is niemand op de wereld waar hij meer van houd dan van haar. En het fantastische is ook nog, dat het gewoon wederzijds is!

Geen wonder dat Laura in hun leven kwam drie jaar geleden. Laura zelf was echter wel hun kleine wondertje, hun bezegeling op de liefde!

Laura was echt een praatgrage meid. Ze kletsten heel veel onzin maar dat vonden haar ouders alleen maar grappig. Lagen ze ‘s ochtens in hun bed, begon het meisje heel vrolijk té zingen. ‘Hije Hije Hije in een wageltje en as tie dan nie hije wil dan dlaag ik um.’

Na een best wel hectische dag, liep eindelijk iedereen. Totdat Morgan wakker werd van een hevige pijn in haar buik. Ze schreeuwde het werkelijk uit. Dit was een hele moeilijke & moeizame bevalling, hij duurde wel vijf uur. Maar met trots hield ze daarna zoontje Tim in haar armen, en alle pijn was vergeten.

Inmiddels is die lieve Laura een kind geworden. En d’r ouders? Die zijn hartstikke trots. Want Laura doet het supergoed op school ;)

En er staat weer een verjaardag voor de deur! Die kleine Tim word een peutertje. En ach wat is het een droppie, de kindjes hebben allebei blonde haren van hun oma geërfd. Thomas & Morgan zijn super trots op wat ze al bereikt hebben als ouders.

Vandaag is het weekend, en dus gaan ze lekker rustig aan doen. Thomas leert Tim lopen en sport heel wat af met Morgan. Laura is lekker aan het schilderen, en heeft lekker met d‘r mama geschommeld.

Nick & Sara kwamen vandaag spelen en Laura en hun hadden de grootste lol. Met Sara heeft ze zelfs over jongens gekletst en over dat ze bijna groot zijn. Wat spannend!

Na het eten en bijwerken van de graven is het hoog tijd voor een verjaardag! Wat zeg ik, twee verjaardagen! :D Tim word een kind..

En Laura, word een knappe tiener. Na dat ze met z’n allen een stuk taart op hebben, belt ze meteen naar Sara. Volgens mij worden die twee dikke maatjes!

Zonder jou, was ik niks. <3Zonder jou, was ik niks. <3

De grote vraag, is of we het halen. Of ik van je hou is zeker. (‘ll)