Mag de GGZ ons kosten wat het kost?

Medewerkers in de geestelijke gezondheidszorg onderschatten de complexiteit van hun werk. Daarmee onderschatten zij (of wij?) ook hun bijdrage aan de samenle-ving. Het kost de GGZ extra moeite om zorgzwaarte goed in beeld te brengen en hun zorgprestaties te verantwoorden. Voor mensen zonder ervaring met psychiatrie is het makkelijker te be-grijpen en te accepteren dat iemand in een rolstoel intensieve zorg nodig heeft om uit bed te komen. De zorg voor mensen die niet zelfstandig hun bed uit kunnen komen door depressieve gevoelens, gebrek aan interne motivatie of extreme angst voor wat de dag gaat brengen, kan echter minstens zo intensief zijn.Dat dementerende ouderen gedes-oriënteerd raken is maatschappelijk erkend. Ook mensen met ernstige psychische beperkingen vragen op dit gebied veel ondersteuning. Veel van deze begeleiding blijft onzichtbaar voor de buitenwereld. Voor medewerkers in de GGZ is het een tweede natuur geworden; zo natuurlijk en vanzelfsprekend, dat men zich er weinig bewust van is en het moeilijk te verwoorden blijkt. Zeker sinds de invoering zorg-zwaartebekostiging is de noodzaak ontstaan dat de GGZ zich bewuster gaat positioneren; zowel in de zorgsector als ook in de bredere samenleving. De ramp in Pakistan is ver van ons bed, maar de GGZ in sommige opzichten ook.

Wilt u meer weten over invoering zorgzwaartebekostiging binnen de GGZ neem dan contact Martine van Huuksloot op 06-21816845 of kijk op www.growwork.nl

adverto

rial

ZV3610_column grow.indd 1ZV3610_column grow.indd 1 07-09-2010 12:21:5207-09-2010 12:21:52