Јохан Кеплер

Кеплер

● Јоханес Кеплер е германски математичар, астроном и астролог и клучна фигура во астрономската револуција на 17 век. Тој е најпознат за неговите закони за планетарно движење, кодифицирани од други астрономи според основата на неговите дела „Нова астрономија“, „Хармонии на светот“ и „Епитом на Коперниковата астрономија“.

Кариера

За време на неговата кариера, бил учител по математика во семинарско училиште во Грац, Австрија, асистент на

астрономот Тихо Брахе, дворскиот математичар на императорот Рудолф II; математичар во Линц, Австрија и

советник на генералот Алберт фон Валенштајн. Тој исто така извршил голем придонес на полето на

оптиката, измислил подобрена верзија на рефрактирачкиот телескоп и помогнал да се

легитемизираат телескопските пронајдоци на уште еден научник од неговата генерација, Галилео Галилеј.

Пред Кеплер, планетарните орбити биле пресметувани преку комбинации на кружните движења на небесни сфери. По Кеплер, астрономите го смениле своето внимание кон орбитите - патишта кои можат математички да се претстават како елипси. Кеплеровите закони исто така овозможиле една од основите на теоријата на Исак Њутн за универзална гравитација.

Кеплер живеел во доба каде немала јасна граница меѓу астрономијата и астрологијата, но имало голема поделеност на астрономијата на две гранки - математичка и физичка. Кеплер вовел и религиозни аргументи и појаснувања во неговите дела, мотивиран од религиозната осуда дека Бог го создал светот со интелигентен план кој е прифатлив преку природната светлина на разумот

Кеплер ја опишал неговата нова астрономија како „небесна физика“,

како „екскурзија во аристотеловата Метафизика“ , и како „додаток на делото За небото“,

исто така на Аристотел, трансформирајќи ја античката

традициjа за физичка космологија со третирањето на математиката како дел од универзалната математичка

физика.

Патот на Планетите

Црвена - Планетата МарсСина – Планетата ЗемјаЖолта - Сонце

Изработил:

Кристијан Ѓорѓиев 1-4