PAGDATING NG KANYANG PAGBABALIK

MALAKIAS 4:1-6

1 Sapagka't, narito, ang araw aydumarating, na nagniningas naparang hurno; at ang lahat na palalo,at ang lahat na nagsisigawa ngkasamaan ay magiging parangdayami, at ang araw na dumaratingay susunog sa kanila,

MALAKIAS 4:1-6

sabi ng Panginoon ng mga hukbo,na anopa't hindi magiiwan sa kanilang kahit ugat ni sanga man. 2 Nguni'tsa inyo na nangatatakot sa akingpangalan ay sisikat ang araw ngkatuwiran na may kagalingan sakaniyang mga pakpak;

MALAKIAS 4:1-6

at kayo'y magsisilabas, atmagsisiluksong parang guya mula sasilungan. 3 At inyong yayapakan angmasasama; sapagka't sila'y magigingabo sa ilalim ng mga talampakan nginyong mga paa sa kaarawan naaking gawin, sabi ng Panginoon ng

MALAKIAS 4:1-6

mga hukbo. 4 Alalahanin ninyo angkautusan ni Moises na aking lingkodna aking iniutos sa kaniya sa Horebpara sa buong Israel, sa makatuwidbaga'y ang mga palatuntunan at mgakahatulan.

MALAKIAS 4:1-6

5 Narito, aking susuguin sa inyo siElias na propeta bago dumating angdakila at kakilakilabot na kaarawanng Panginoon. 6 At kaniyangpapagbabaliking-loob ang puso ngmga ama sa mga anak, at ang pusong mga anak sa kanilang mga

MALAKIAS 4:1-6

magulang; baka ako'y dumating atsaktan ko ang lupa ng sumpa.

PAGLIPOL (Annihilation)

ito ay pagkatapos mong mamatay,

pagtigil sa pagkabuhay, ang iyong

paghihirap ay mawawala nang

panandalian hanggang sa ito’y

tuluyang matapos.

Ang pagkakasunog sa impiyerno ay

hindi nito katulad. Ang

pagkakasunog sa impiyerno ay hindi

maipaliwanag sapagka’t ito ay isang

bagay na walang hanggan.

Hindi natin alam kung gaano ito

katagal. Kaya tayo ay hinihikayat na

umaksyon nang maagap at isaalang-

alang ang ating kinabukasan. Tayo ay

namumuhay sa panahong hindi natin

ito naririnig, at tayo ay talagang

mabuti.

Lahat ng relihiyon ay talagang mabuti

at pareho lamang. Ang kailangan

lang nating gawin para makapunta ng

langit ay mamatay.

Para sa mga hindi Kristiyano, itong

buhay na ito ang pinakamalapit na

maihahalintulad sa langit.

Para naman sa mga Kristiyano, itong

buhay na ito ang pinakamalapit na

impiyerno.

Ang ating mga katawan ay

mabubuhay muli kagaya ng kay

Hesus, at ang sumpa ay mawawala.

Magkakaroon ng bagong langit,

bagong daigdig, at bagong

Herusalem.

Ang larawan ng langit ay dapat

maging katulad ng mundo kung

paano ito nilayon bago dumating ang

kasalanan at sinira ito.

Kailangan natin ng mas malaki at

dakilang pag-unawang sang-ayon sa

Salita ng Diyos patungkol sa

Kanyang walang hanggang kaharian.

Sinabi Niyang ang langit ay magiging

tulad ng isang lugar na walang nang

kadiliman. At ang ating linuwalhati at

walang bahid na kamalian ang ating

katawan. Ito’y magiging katulad ng

sikat ng bagong araw.

At kapag binasa natin ang Pahayag,

sinasabi nitong hindi tayo

magkakaroon ng araw, na ang

liwanag at magmumula sa

pamamagitan ng bagong paglikha at

ito ang magiging hayag na luwalhati

ng Panginoon.

Ang bawat araw na tayo ay

nabubuhay ay isang preparasyon

para sa Araw na iyon.

Kung hindi tayo titigil sa pagkakasala

at magtiwala kay Hesus, na Siyang

nabuhay ng walang kasalanan at

namatay sa krus para bayaran ang

kasalanang hindi Niya ginawa, at

nabuhay muli para sa atin, tayo ay

mapupunta sa impyerno.

Ang batas ay ang salita ng Panginoon,

ito ang pagtatakda sa atin ng Diyos

ng pamantayan. Ang Diyos ay banal,

makatarungan, at mabuti.

Ang batas ang nagtatakda ng

pamantayan. Husgahan natin ang

ating mga sarili gamit ang Kanyang

pamantayan.

Sa anumang punto na tayo ay

nagkulang sa pag-abot ng Kanyang

pamantayan, tayo ay nagkakasala.

Ito ay magbibigay daan sa pagtuligsa;

paghukom; kamatayan.

Ito ang nagsasabi sa atin sa hindi

natin pagsunod sa Panginoon, ngunit

ang Panginoon ay dumating bilang si

Hesus upang tayo ay iligtas.

Tayo ay magtiwala sa Kanya at ibigay ang

ating mga kasalanan upang siya ang

magbayad ng parusang tayo dapat ang

magbayad, at nang ang awa at pagpapala

ng Diyos, at ang hustisya at Kanyang

pagmamahal ang maging simbolo ng krus,

kung saan namatay si Hesus para sa atin

dahil sa pagtupad ni Hesus sa batas.

Si Hesus na hindi nagkasala kahit

kailan, ay napako sa krus para sa

ating hindi sumusunod sa batas

upang Siya ay mamatay para sa atin

nang tayo ay mabuhay sa kanyang

katarungan.

Bago dumating si Hesus sa unang

pagkakataon, binigyan ng

kapangyarihan si Juan Bautista sa

pamamagitan ng Banal na Espiritu

upang ipagpatuloy ang ministeryo ni

Elias. Si Elias ay hindi namatay.

Ito ang ginagawa ng mga propeta, ito

ang ginawa ni Elias, at ito ang

gagawin ni Elias sa katapusan:

mangangaral siya ng pagsisisi sa

kasalanan. Kailangan nating

kaugaliang magsisi.

Kailangan nating makita ang

kasalanan sa ating sariling buhay at

ipangaral ang pagsisi, at hikayatin ang

ibang magsisi sa kanilang kasalanan.

Kung mangangaral tayo ngunit hindi

ito isasabuhay, tayo ay mga ipokrito.

Kung hindi natin ito ipapangaral o

isasabuhay, tayo ay erehe.

Kailangan nating magtapat sa mga

kasalanan natin at magtapat sa

kasalanan ng ibang tao. Kailangan

natin talikuran ang ating mga

kasalanan at manalangin na ang

ibang tao ay tumalikod din sa

kanilang mga kasalanan.

Sa pagsisi, kailangan nating magsisi

sa ating pagrebelde at relihiyon.

Ang relihiyon ay kung saan hindi

natin nakikita ang ating kasalanan, at

nakikita lamang ang kasalanan ng

iba. Gusto nating magbago ang ibang

tao, ngunit ayaw nating magbago.

Ayaw nating magpakumbaba, tayo ay

nagiging mapagmataas.

Ayaw nating maging magpasakop sa

Diyos; gusto nating magkaroon ng

kapangyarihang katulad ng Diyos, at

sinasabi natin sa lahat ang kailanga

nilang gawin at tayo ang

nagpapatupad ng mga patakaran na

ng Diyos na hindi natin ginagawa.

Ang Diyos ay puno ng habag at

biyaya. Tayo ay Kanyang malugod na

sinalubong bilang Kanyang mga

anak, ngunit inaasahan niya ang

pagsisi mula sa atin, upang tayo ay

magbago sa pamamagitan ng

Kanyang biyaya.

Ang pagsisi ay laging may kasamang

pagtanggi. Ito ang kwento ng mga

propeta. Ito ang kwento ni Elijah. Ito

ang kwento ni Juan Bautista.

Ang pamilya ang unang gobyerno.

Ang ama ang unang pinuno. Itinalaga

ng Diyos ang mga lalaki na

responsable sa kanilang pamilya para

sa kanilang pamana.

Ang unang bagay na kailangan para

sa panlipunang pagbabago ay ang

kalalakihan na mahal ang kanilang

sariling mga anak, maging mabuting

mga ama; at upang ang mga anak ay

galangin, pakinggan, sundin, at

mahalin ang kanilang ama.

Tignan kung paano sila tumugon at

gumanti sa kanilang mga ama. Isa sa

mga ebidensya ng gawa ng Banal na

Espiritu ay ang kondisyon at klase ng

pamilya, lalo na ang relasyon ng ama

at anak.

Ito ang malaking ideya ng pamana

(legacy). Nagsisimula ito sa ama at

ang pananampalataya ay dumadaloy

sa mga henerasyon ng pamilya. Ito

ay nagsisimula sa katotohanan na ang

Diyos ay isang Ama.

Ang paglinang sa puso ng ama ay

nagsisimula sa pagkilala sa Diyos

bilang ama. Hindi mo kayang maging

ama katulad ng Diyos Ama hangga’t

di mo nakikilala ang Diyos Ama.

Ito ay sa pagkilala na ang Diyos ay

Ama, kausapin natin siya bilang

Ama, umasa sa Diyos bilang Ama,

nang maaga hangga’t maaari.

Ang iba sa inyo ay may hinanakit sa

inyong ama at ang sugat na ito

malalim. Ang kasalanan ay

mamumuhay sa inyo sa

pamamagitan ng paghihinakit.

Kapag hindi mo pinatawad ang iyong

ama, ang mga bagay na gumugulo

sa’yo tungkol sa iyong ama ay

mamumuhay sa’yo.

At kung patawarin mo ang iyong

ama, hindi mo hinahayaang makaalis

siya sa kanyang mga responsibilidad.

Pinapalaya mo ang iyong sarili sa

pagiging katulad niya, nang sa gayon

ay maging mas katulad ka ng iyong

Ama sa langit.

Ang iba sa inyo ay kailangang

patawarin ang inyong ama, ang iba

naman ay kailangang bigyan ng

kaluwagaang-loob ang inyong ama.

Hindi siya perpekto, ngunit kahit

ikaw ay hindi perpekto bilang anak.

Ito ay pag-aaral na igalang ang iyong

ama. Ito ay pag-aaral na patawarin

sila, at pag-aaral na sumandal sa

Diyos bilang Ama.

Wag mong sayangin ang mga taon,

gawin mo ito puhunan. Kung

gagawin mong puhunan ito, ikaw ay

hindi makakasama sa parada ng mga

mangmang na animo’y mga lasing na

hindi nagbibigay-pansin na ang

karera ay nagsisimula na.

Mga kalalakihan, ang pinaka-

importanteng desisyon na gagawin

mo ay pagpili kung sino ang Diyos

mo. Ang pangalawa ay kung sino ang

iyong pakakasalan. Ang mga

desisyon na ito ay may pang-

matagalang implikasyon na ikaka-

buti o ikaka-sama mo.

Kung gusto mong makarating sa

isang lugar na ang mga magulang, ina

at ama ay ginagalang, at ang mga

anak ay tinuturing na isang biyaya,

malaking bahagi ang itinuturo ng

Bibliya tungkol dito.

Hindi ka humihinto bilang ama.

Noong maliliit pa ang iyong anak, iba

ang pangangailangan nila sa’yo kung

ipagkukumpara sa malalaki na sila.

At paglaki nila, kailangan ka parin

nila ngunit sa iba namang

pamamaraan.

Kakailanganin mo parin ang iyong

ama. Ang pagiging matiyaga ay

malaking tema sa Bibliya. Kahit

mahirap man, ipagpatuloy ang

pagiging ama. Patuloy na magmahal,

patuloy na maghanap, patuloy na

magdasal, patuloy na magtanim.

Hindi Siya humihintong magpatawad

dahil iyan ang pusong Ama ng Diyos.

At kung iyan din ang puso na

namumuhay sa inyo, mananatili ka

sa Kanya.

Magtatagumpay ka’t magtitiis sa

pamamagitan ng kapangyarihan ng

Banal na Espiritu dahil iyan ang puso

ng Ama.

Isa sa mga paraan sa pagtukoy kung

nasa anak ang puso ng ama ay kung

nandoon o wala ang kanyang tatay sa

oras ng kagipitan. Madali lang

makuha ang puso ng ama sa mga

maliligayang araw.

Ang puso ng Ama sa atin ay hindi

natutukoy sa ating gawa, at ang

pusong Ama natin sa ating mga anak

ay hindi rin natutukoy sa kanilang

gawa.

‘Di tayo nagtatrabaho para makuha

ang Kanyang puso, nagtatrabaho tayo

dahil tayo ay galing sa Kanyang puso.

Minamahal Niya tayo, tinatanggap,

ineengganyo, at ito’y nakaharap sa

atin. Ang pagkakaroon ng puso ng

Ama ay ang pag-aalaga natin sa anak

sa paraan kung paano rin Niya tayo

inalagaan.

Lumalabas din ang puso ng Ama

kadalasan sa mga simpleng bagay at

sa mga oras na ‘di planado.

“Alam ng Diyos

kung paano tayo

papangitiin.

Alam Niya ang

ating kiliti dahil

Siya ang ating

Ama.”

Kailangan ng ating mga kalalakihan

na magtaglay ng puso ng Ama, hindi

lamang para sa inyong mga pamilya

kundi para rin sa ating simbahan.

Ang tanging paraan upang maging

matagumpay ang ginagawa natin ay

kung may puso ng ama ang mga

kalalakihan.

Kadalasan sa simbahan, karamihan

ay kababaihan at kabataan, at

mayroon silang puso ng ama. Ang

wala lamang ay ang mga tatay.

Pwede kang magpodcast nang

marami, pero mahirap magkaroon

ng tatay, isang espiritwal na ama na

magtuturo sa’yo at tulungan ka.

Matanda na si Juan. Sinusulat niya

ang 1, 2, at 3 Juan sa simbahan at

nagsasabing, “Kayo ang aking mga

anak,” tulad ng isang ama.

Noong una, pinag-uusapan ang mga

ama ng simbahan. Ang mga

kwalipikasyon ng nakatatanda, 1

Timoteo 3 at Tito 1 ay naglalaman

ng katunayan na magaling siyang ama

dahil lumalago ka sa espiritu sa

pamamagitan ng pagtuturo ng

magulang sa bahay.

Natututo kang mamuhunan sa iyong

espiritu habang ginagabayan ang mga

anak.

Ang puso ng Ama na namumuhay sa

tao ay ang tao bilang mga ama sa

bahay, ama sa simbahan, at maging

magulang hindi lamang sa mga anak

kundi sa mga bungang espiritwal,

at maging mabuting ama para

magkaroon sila ng ibang pamana sa

pamamagitan ng pagpapala ng Diyos,

ang pamana na sumasalamin sa

pagmamahal at pagsuyo ng Diyos

Ama sa kanila.

At ang huling salita at sagot ng Diyos

ay mas maraming kalalakihan na

may puso ng Ama. Kayo ay

kinakailangan para sa pagtawag ng

Diyos sa atin. Kailangan mo ng puso

ng Ama.

Ano na ang mangyayari sa

kababaihan? Sa kabataan? Ang

pagkawala ng puso ng Ama sa iyo ay

nakakapangwasak. At sa

pamamagitan ng pagpapala ng Diyos,

kailangan natin ng bagong uri ng

tao/lalaki na lilikha ng bagong uri ng

pamana.