Embed Size (px)
Citation preview
WSB
Mała miejscowość położona w województwie
śląskim, wchodząca w skład powiatu
bieruńsko- lędzińskiego. Liczba
mieszkańców wynosi około 20 tysięcy, a
powierzchnia 40,50 metrów kwadratowych.
W skład Bierunia wchodzi: Bieruń Stary,
Bieruń Nowy, Ściernie, Jajosty, Bijasowice
oraz Czarnuchowice.
WSB
WSB
www.bierun.pl
Kopiec
Kąpielisko "Łysina„
Pomnik św. Walentego Patrona Miasta Bierunia
Rzeźby "Utopców"
Cmentarz żydowski
Kościół św. Bartłomieja Apostoła
Kościół św. Walentego - Patrona Miasta Bierunia
Rynek
WSB
WSB
POGODA DLA
BIERUNIA
MAPA
MIASTA
SWEWIS
LOKALNY
Początki osadnictwa na tym terenie giną w mrokach
historii. Współczesna nauka, ze względu na brak
źródeł, nie jest w stanie jednoznacznie odpowiedzieć,
kiedy rozpoczęła się tu działalność człowieka.
Zachowane dokumenty wskazują na istnienie wsi w
Ścierniach (1272r.) i Bijasowicach (1360r.). Bieruń po
raz pierwszy wzmiankowany jest w 1376 roku, leżał
on na szlaku handlowym łączącym Kraków z Opawą.
W miejscu gdzie szlak schodził z pagórków w
zabagniony teren rzeki Mlecznej wzniesiono punkt
kontrolny i celny, w postaci wieży wartowniczej na
warownym kopcu, ów kopiec i osiedle koło niego
powstałe stały się zarodkiem późniejszego miasta
WSB
Nazwa miasta może pochodzić od
staroczeskiego słowa „berrn" co oznaczało cło
ściągane na rzecz władcy. Dokładniejsze
informacje na temat osady dostarcza dokument
księcia opawsko-raciborskiego Jana II
Żelaznego (z dynastii Przemyślidów opawskich),
o przekazaniu wójtostwa w Bieruniu niejakiemu
Cussowiczowi. Dowiadujemy się z niego, iż
istniała tu już wcześniej osada (borgstadel), ze
zniszczonym gródkiem, młynem i trzema
stawami.
WSB
Położenie na ważnych szlakach komunikacyjnych sprzyjało rozwojowi miasta. Jednak bujny rozkwit gospodarczy Bierunia przypada na połowę XVI wieku, kiedy to miasto otrzymało przywileje targowe. Handlowano wtedy: bydłem, końmi, solą, zbożem, wełną, rybami, hodowanymi w okolicznych stawach. Rozwinęło się rzemiosło, kowalstwo, włókiennictwo, szewstwo. Stopniowo na znaczeniu zaczęło tracić urząd wójta kopiecznego (reprezentanta właściciela ziem), z kolei swoją rolę zwiększyła rada miejska z burmistrzem na czele.
WSB
Układ przestrzenny miasta był typowy dla
wszystkich miast nowoustrojowych: regularny
plan miasta, prawie kwadratowy rynek, czyli
plac targowy, otoczony domami obywateli, od
rynku rozgałęziają się pod kątem prostym ulice.
Miasteczko, aż do pożaru w 1847 roku było
drewniane, poza wzniesionym w 1768r.
kościołem i paru kamieniami przy rynku.
WSB
W 1517 roku Bieruń stał się częścią Wolnego Pszczyńskiego Państwa Stanowego, jego istnienie zatwierdził król czeski Ferdynand I, przyznając tytuł Wolnego Pana magnatom węgierskim z rodziny Turzonów. Przedstawiciele owego rodu podarowali miastu w 1525 roku browar oraz rozwinęli na terenie Bierunia gospodarkę rybną, w 1536 rozbudowano okoliczne stawy, tworząc Wielki Staw Bieruński, wówczas był to jeden z największych tego typu obiekt na Śląsku. Staw osuszono w XIX wieku, a o jego istnieniu świadczy istniejąca po dziś dzień 1,5 kilometrowa grobel, która miała za zadanie chronić miasto przed zalaniem
WSB
W 1747
W 1847
W 1947
WSB
A
B
C
WSB
